Livre, Par.
[2, 26]	ἐφ' ὕβρει τοῦ Καίσαρος ἔξηνε	ῥάβδοις	ἐφ' ὁτῳδή, οὐ πασχόντων τοῦτο
[2, 17]	ἑκατὸν μέν ποτε καὶ εἴκοσι	ῥάβδους	ἀμφ' αὐτὸν γενέσθαι, βουλευτὰς δὲ
[2, 11]	οἱ μετὰ τῶν ξιφιδίων τὰς	ῥάβδους	καὶ τὰ σημεῖα τοῦ Βύβλου
[2, 3]	πόλεως ἐπιδραμούμενος. Ὁ μὲν δὴ	ῥάβδους	τε καὶ πελέκεας ὥς τις
[2, 12]	καὶ τὸ ξιφίδιον αὑτῷ Βύβλου	ῥαβδοῦχον	ἐπιδοῦναι Ποστούμιον. Ὑπόπτου δ' ὄντος
[2, 32]	καὶ ἱππεῦσι τριακοσίοις κατέβαινεν ἐπὶ	Ῥαβέννης,	ἣ συναφής τε ἦν τῇ
[2, 56]	ὡς οὔ τινος αὐτὴν ἄλλου	ῥᾳδίως	ἐπαξομένου. Καὶ τὸ βούλευμα ἐπικρύψας
[2, 133]	Ὅσα δ' οὖν μηδὲ ἐπακούσεται	ῥᾳδίως,	ἐπισκέψασθε νῦν αὐτὰ καὶ συναριθμεῖτε
[2, 49]	πόνου παρ' ἡλικίαν· ὅθεν αὐτῷ	ῥᾳδίως	εὔνοιά τε ἦν, καὶ συνέθεον
[2, 99]	μετὰ σιγῆς ἀπερρήγνυ καὶ τὰς	ῥαφὰς	τοῦ τραύματος ἀνέπτυσσεν, οἷα θηρίον
[2, 21]	ξιφιδίῳ. Καὶ τὸν μὲν αἵματι	ῥεόμενον	ἐς τὸ πλησίον πανδοκεῖον ὁ
[2, 57]	σὺν κλυδωνίῳ καὶ πνεύματι τὸ	ῥεῦμα	ἀνέκοπτεν, ὁ μὲν ἐπισπερχόντων αὐτὸν
[2, 35]	τοῦ δρόμου καὶ ἐς τὸ	ῥεῦμα	ἀφορῶν περιεφέρετο τῇ γνώμῃ, λογιζόμενος
[2, 113]	Βουκολιανόν, καὶ ἐπὶ τούτοις Ῥούβριον	Ῥῆγα	καὶ Κόιντον Λιγάριον καὶ Μᾶρκον
[2, 95]	πόλεμον ἐξῄει. ~Διαβαλὼν δ' ἐκ	Ῥηγίου	τὸν πορθμὸν ἐπὶ Μεσσήνης ἐς
[2, 2]	ξενίαν τῆς πόλεως ἰγκουιλῖνον, ᾧ	ῥήματι	καλοῦσι τοὺς ἐνοικοῦντας ἐν ἀλλοτρίαις
[2, 43]	πολέμιοι ιτῷδε γὰρ ἔτι τῷ	ῥήματι	χρώμενος ἐναργεστέραν ὑμῖν τὴν ἐμαυτοῦ
[2, 32]	ἀπὸ Κελτῶν τῶν ἀμφὶ τὸν	Ῥῆνον	τὰ ὄρη τὰ Ἄλπεια διελθὼν
[2, 2]	ἀνὴρ ἥδιστος εἰπεῖν τε καὶ	ῥητορεῦσαι,	Κατιλίνας δ' αὐτὸν ἐς ὕβριν
[2, 84]	παρὼν ὁ Σάμιος Θεόδοτος ὁ	ῥήτωρ,	διδάσκαλος ὢν τοῦ παιδός, ἀθέμιστον
[2, 134]	συρόμενον καὶ αἰκιζόμενον καὶ ἄταφον	ῥιπτούμενον	νκαὶ γὰρ ταῦτα ἐκ τῶν
[2, 61]	ὑπὲρ τὸ χαράκωμα τοῖς ἔνδον	ῥῖψαι.	~Γενομένης δὲ τῆς τροπῆς λαμπρᾶς
[2, 23]	καθίστατο Κύπρον Πτολεμαίου τὰ χρήματα	ῥίψαντος	ἐς τὴν θάλασσαν καὶ ἑαυτὸν
[2, 71]	τούτων ἐχόμενοι Κύπριοί τε καὶ	Ῥόδιοι	καὶ Κρῆτες σφενδονῆται καὶ ὅσοι
[2, 83]	ἐπιβάς, αἳ αὐτῷ παρά τε	Ῥοδίων	καὶ Τυρίων ἀφίκοντο, Κερκύρας μὲν
[2, 89]	περιμείνας ἐς τὰς Κασσίου καὶ	Ῥοδίων	τριήρεις ἐνέβη σὺν τοῖς παροῦσιν·
[2, 89]	ἐπ' Αἰγύπτου φέρεσθαι διέπλευσεν ἐς	Ῥόδον.	Καὶ οὐδ' ἐνταῦθα τὸν στρατὸν
[2, 59]	διέπλεον ἀδεῶς· αἱ δ' ἀπελείποντο,	ῥοθίῳ	καὶ πνεύματι καὶ θαλάσσῃ κοίλῃ
[2, 35]	Δρόμῳ δ' ἐλθὼν ἐπὶ τὸν	Ῥουβίκωνα	ποταμόν, ὃς ὁρίζει τὴν Ἰταλίαν,
[2, 113]	καὶ Βουκολιανόν, καὶ ἐπὶ τούτοις	Ῥούβριον	Ῥῆγα καὶ Κόιντον Λιγάριον καὶ
[2, 15]	ἐπικείμενος γέμων τε αὐχμοῦ καὶ	ῥύπου	προσέπιπτεν οἷς ἐντύχοι κατὰ τοὺς
[2, 91]	Ἀμισὸν πόλιν ἐν τῷ Πόντῳ	ῥωμαΐζουσαν	ἐξηνδραπόδιστο καὶ τοὺς παῖδας αὐτῶν
[2, 18]	συμφορὰν ἡ Παρθικὴ δηλώσει γραφή,	Ῥωμαῖοι	δὲ λιμῷ πιεζόμενοι Πομπήιον εἵλοντο
[2, 39]	ἐληίζοντο· καὶ Λιβυρνίδας ἐντεῦθεν ἡγοῦνται	Ῥωμαῖοι	τὰς ναῦς τὰς ταχείας, ὧν
[2, 148]	καὶ νῦν, ἐξ ἐκείνου πρώτου,	Ῥωμαῖοι	τὸν ἑκάστοτε τὴν ἀρχὴν τήνδε
[2, 101]	οὐκ ἐοικότα τε αὑτῷ καὶ	Ῥωμαίοις	αἰσχρὰ καὶ ἀπαίσια, ἐπιγράψαι θριάμβῳ,
[2, 69]	ἂν ἐπικρατήσῃ, μεγάλων ἐς αἰεὶ	Ῥωμαίοις	ἄρξει κακῶν, παρέτασσεν ἐς τὴν
[2, 154]	ἄρα καὶ τῶν εἰρηνικῶν πολλὰ	Ῥωμαίοις	διωρθώσατο καὶ τὸν ἐνιαυτὸν ἀνώμαλον
[2, 150]	ἐχειρώσατο ἔθνη, οὕτω δή τι	Ῥωμαίοις	ἐπίφοβα, ὡς νόμῳ τῷ περὶ
[2, 100]	ἀρχὴν τὴν Ἰόβα Καῖσαρ ὑποτελῆ	Ῥωμαίοις	ἐποίησεν, αὐτῇ Σαλούστιον Κρίσπον ἐγκαταστήσας.
[2, 148]	αὖθις ἔθεσαν, ἔνθα τὸ πάλαι	Ῥωμαίοις	ἔστι βασίλειον, καὶ ξύλα αὐτῷ
[2, 102]	τέμενος τῷ νεῲ περιέθηκεν, ὃ	Ῥωμαίοις	ἔταξεν ἀγορὰν εἶναι, οὐ τῶν
[2, 51]	ἡμῖν σύνεστι· καὶ βασιλέες, ὅσοι	Ῥωμαίοις	ἢ ἐμοὶ φίλοι, στρατιὰν καὶ
[2, 61]	αἰετόν, ὃ δὴ κυριώτατόν ἐστι	Ῥωμαίοις,	μόλις ἔφθασεν ὁ φέρων ὑπὲρ
[2, 5]	μέλλον ᾕρητο ὑπατεύειν· ὧδε γὰρ	Ῥωμαίοις	ὁ μέλλων ὑπατεύσειν πρῶτος ἐσφέρει
[2, 26]	ἀπὸ τῶνδε τῶν χρημάτων ἀνέθηκε	Ῥωμαίοις,	οἰκοδόμημα περικαλλές· ~Ὁ δὲ Κουρίων,
[2, 48]	αὐτός τε ἐξῄει Δεκεμβρίου μηνὸς	Ῥωμαίοις	ὄντος, οὐκ ἀναμείνας οὐδὲ τῆς
[2, 143]	ἐγέγραπτο παῖς· ἔθος γάρ τι	Ῥωμαίοις	παραγράφειν τοῖς κληρονόμοις ἑτέρους, εἰ
[2, 110]	εἶναι προαγόρευμα μὴ πρὶν ὑπακούσεσθαι	Ῥωμαίοις	Παρθυαίους, εἰ μὴ βασιλεὺς αὐτοῖς
[2, 139]	ἄλλος τυραννίδος, οὐδὲν πιστόν ἐστι	Ῥωμαίοις	πρὸς τύραννον οὐδ' εὔορκον. Καὶ
[2, 1]	περὶ Ἰβηρίαν ἔδρασαν, ἕτερα ἐμφύλια	Ῥωμαίοις	τοιάδε ἐγίγνετο, μέχρι Γάιος Καῖσαρ
[2, 110]	ὀνόματα, τῶν δὲ ἐθνῶν, ὅσα	Ῥωμαίοις	ὑπήκοα, ἄντικρυς ἀνειπεῖν βασιλέα. Ὁ
[2, 8]	Ἰβηρίαν ἐς τὸ ὁλόκληρον ἀπέφηνε	Ῥωμαίοις	ὑποτελῆ, καὶ χρήματα πολλὰ ἐς
[2, 28]	ἰδίαν ἔχθραν ἐκείνῳ λυσιτελεῖν οὔτε	Ῥωμαίοις,	ὑφ' ἑνὶ τηλικαύτην ἀρχὴν γενέσθαι
[2, 106]	ἅπασι, καὶ ἐν βασιλεῦσιν, ὅσοι	Ῥωμαίοις	φίλοι. Σχήματά τε ἐπεγράφετο ταῖς
[2, 120]	γὰρ ᾤοντο τὸν δῆμον εἶναι	Ῥωμαῖον	ἀκριβῶς, οἷον ἐπὶ τοῦ πάλαι
[2, 26]	αὐτοῖς γενόμενον καὶ παρὰ τοῦτο	Ῥωμαῖον	εἶναι νομιζόμενον, ὁ Μάρκελλος ἐφ'
[2, 85]	καὶ τὸν Σεμπρώνιον εἴτε ἐπιγινώσκων	Ῥωμαῖον	ὄντα καὶ ἐστρατευμένον ἑαυτῷ, εἴτε
[2, 84]	τὸ σκάφος. Καὶ Σεμπρώνιος, ἀνὴρ	Ῥωμαῖος	τότε μὲν τῷ βασιλεῖ, πάλαι
[2, 137]	Ἐγὼ μὲν γὰρ ὄντας γε	Ῥωμαίους	οἶμαι πολλάκις ἀποθανεῖν ἂν ἑλέσθαι
[2, 4]	συνωμοσίαν ἐπήχθησαν ὡς ἀναστήσοντες ἐπὶ	Ῥωμαίους	τὴν Γαλατίαν. Καὶ Λέντλος μὲν
[2, 150]	μεγάλοις, οὐ βαρβάρων ἔτι, ἀλλὰ	Ῥωμαίων	ἀκμαζόντων μάλιστα εὐπραξίαις καὶ τύχαις·
[2, 113]	δικαστήριον ἀσήμως μᾶλλον ἢ οἱ	Ῥωμαίων	ἄριστοι, παρὰ μὲν τῶν ἄλλων
[2, 86]	πολέμους ἀνύσαντι καὶ μέγιστα τὴν	Ῥωμαίων	ἀρχὴν ὠφελήσαντι καὶ Μεγάλῳ διὰ
[2, 90]	ἐκαλεῖτο· ὅπερ ἐπ' ἐμοῦ κατὰ	Ῥωμαίων	αὐτοκράτορα Τραϊανόν, ἐξολλύντα τὸ ἐν
[2, 86]	ἐζήτησε καὶ εὗρεν ἐπ' ἐμοῦ	Ῥωμαίων	βασιλεὺς Ἁδριανὸς ἐπιδημῶν, καὶ τὸν
[2, 46]	σὺν Κουρίωνι ἐς Αιβύην ἐπιπλεύσαντα	Ῥωμαίων	δύο τέλη διώλετο ἅπαντα καὶ
[2, 49]	ἑξακόσιαι, καὶ τούτων ἐς ἑκατὸν	Ῥωμαίων	ἐπιβατῶν, αἳ καὶ μάλιστα προύχειν
[2, 70]	πολέμου τραπέντες ὡς ὑπὲρ τῆς	Ῥωμαίων	ἡγεμονίας ἀγωνιούμενοι. ~Ἐπὶ δὲ τοῖς
[2, 150]	πολέμου τέλος ἀήττητος· τήν τε	Ῥωμαίων	ἰσχύν, γῆς ἤδη καὶ θαλάσσης
[2, 26]	ἐφ' ὁτῳδή, οὐ πασχόντων τοῦτο	Ῥωμαίων·	καὶ τὸν νοῦν ὑπὸ ὀργῆς
[2, 110]	τοῦδε ἐτόλμων λέγειν, ὅτι χρὴ	Ῥωμαίων	μὲν αὐτόν, ὥσπερ ἦν, δικτάτορα
[2, 4]	πολλάκις εἱμάρθαι τρεῖς Κορνηλίους γενέσθαι	Ῥωμαίων	μονάρχους, ὧν ἤδη Κίνναν καὶ
[2, 26]	ὅσοι κατ' ἔτος ἦρχον, ἐγίγνοντο	Ῥωμαίων	πολῖται· τόδε γὰρ ἰσχύει τὸ
[2, 70]	πολλῶν ἀμφίλογα εἰπόντων ἑπομένῳ μάλιστα	Ῥωμαίων	τοῖς τὰ πιθανώτατα γράφουσι περὶ
[2, 143]	κῆποι δεδομένοι καὶ κατ' ἄνδρα	Ῥωμαίων	τῶν ὄντων ἔτι ἐν ἄστει
[2, 54]	αὐτῷ προειπόντων οὐ κωλύσειν ἐπιόντα	Ῥωμαίων	ὕπατον, τάς τε κλεῖς παρέδωκε
[2, 101]	Γαλατῶν καὶ Φαρνάκους. Τὰ δὲ	Ῥωμαίων	φυλαξάμενος ἄρα, ὡς ἐμφύλια οὐκ
[2, 91]	εἴργαστο πολλὰ καὶ περιεσπάκει τινὰ	Ῥωμαίων	χωρία καὶ Δομιτίῳ Καίσαρος στρατηγῷ
[2, 37]	εἰ τὴν Ἰταλίαν ἐπὶ τῇ	Ῥώμῃ	δεήσειεν. Οὐ γὰρ τὰ χωρία
[2, 53]	νομίζων ἔτι τὴν ἀρχὴν ἐν	Ῥώμῃ	διατίθεσθαι· τὸ δὲ ὑμέτερον εὐπειθὲς
[2, 88]	μόνου παραπλέοντι παραδοὺς ὕστερον ἐν	Ῥώμῃ	δυναστεύοντα ἤδη κατέκανεν· ᾧ καὶ
[2, 68]	ὄναρ ἔφασκεν ἄρτι νεὼν ἐν	Ῥώμῃ	καθιεροῦν Ἀφροδίτῃ νικηφόρῳ. ~Καὶ τόδε
[2, 18]	φίλους περιπέμπων αὐτὸς ὑπέμεινεν ἐν	Ῥώμῃ,	ὁ δὲ Κράσσος Συρίαν τε
[2, 68]	τε αὐτῇ νικηφόρῳ χαριστήριον ἐν	Ῥώμῃ	ποιήσειν εὔχετο κατορθώσας. Ὡς δὲ
[2, 8]	πρὸς τῶν χρήστων διεκρατεῖτο ἐν	Ῥώμῃ,	πολὺ πλέονα τῆς περιουσίας ὀφλὼν
[2, 4]	ἁπάσαις πόλεσιν ἔστι τις ἐν	Ῥώμῃ	προστάτης. Παρὰ δὲ τοῦ Σάγγα
[2, 92]	συγγραφὴν δεδήλωται. Πυθόμενος δ' ἐν	Ῥώμῃ	στάσιν εἶναι καὶ Ἀντώνιον τὸν
[2, 87]	αὐτοῦ μόνην ἀρχὴν ἄρξαντος ἐν	Ῥώμῃ	τὴν στρατηγίδα. Γίγνεται μὲν δὴ
[2, 120]	τοῖς πένησι χορηγούμενον ἐν μόνῃ	Ῥώμῃ	τὸν ἀργὸν καὶ πτωχεύοντα καὶ
[2, 25]	ἐδυνάστευε, καὶ πάντ' ἦν ἐν	Ῥώμῃ	τότε Πομπήιος· ἡ γὰρ εὔνοια
[2, 37]	καὶ μὴ δεινὸν ἡγῆσθε τὴν	Ῥώμην	ἀπολιπεῖν, καὶ εἰ τὴν Ἰταλίαν
[2, 18]	ἔθνη διαθεὶς ἐπέτρεχε καὶ τὴν	Ῥώμην	αὐτίκα ἐνέπλησεν ἀγορᾶς δαψιλοῦς, ὅθεν
[2, 101]	ἐγίγνετο, αὐτὸς δ' ἐπανελθὼν ἐς	Ῥώμην	ἐθριάμβευε τέσσαρας ὁμοῦ θριάμβους, ἐπί
[2, 146]	ἄγρια ἔθνη τὰ μόνα ἐς	Ῥώμην	ἐμβαλόντα καὶ μόνα ἐμπρήσαντα αὐτὴν
[2, 120]	τῆς Ἰταλίας λεὼν ἐς τὴν	Ῥώμην	ἐπάγεται. Τό τε πλῆθος τῶν
[2, 41]	Πομπήιον· ὁ δὲ Καῖσαρ ἐς	Ῥώμην	ἐπειχθεὶς τόν τε δῆμον, ἐκ
[2, 8]	ὑποτελῆ, καὶ χρήματα πολλὰ ἐς	Ῥώμην	ἔπεμψεν ἐς τὸ κοινὸν ταμιεῖον.
[2, 106]	ἐλῄστευεν, ὁ δὲ Καῖσαρ ἐς	Ῥώμην	ἠπείγετο, τὰ ἐμφύλια πάντα καθελών,
[2, 92]	στρατιᾷ φυλάσσειν, πάντα μεθεὶς ἐς	Ῥώμην	ἠπείγετο. Ὡς δ' ἦλθεν, ἡ
[2, 29]	πεντήκοντα καὶ διακοσίαις, ἀπέπεμπεν ἐς	Ῥώμην	καὶ συνέπεμπεν ἄλλο παρ' ἑαυτοῦ.
[2, 48]	ἐλέλυτο, ὁ δὲ Καῖσαρ ἐς	Ῥώμην	παρῆλθε, καὶ αὐτὸν ὁ δῆμος
[2, 91]	καὶ μέγας ἐπεκλήθης. Ἐς δὲ	Ῥώμην	περὶ τῆσδε τῆς μάχης ἐπέστελλεν·
[2, 17]	ὀλίγον. Ὅθεν αὐτῷ περιπέμποντι ἐς	Ῥώμην	πολλὰ πολλοῖς χρήματα αἵ τε
[2, 21]	ἀτελὲς καταλιπεῖν. Περιαγγελθέντος δ' ἐς	Ῥώμην	τοῦ πάθους ὁ μὲν δῆμος
[2, 103]	δὲ Καῖσαρ ἧκε μὲν ἀπὸ	Ῥώμης	ἑπτὰ καὶ εἴκοσιν ἡμέραις, βαρυτάτῳ
[2, 20]	πόλιν οἰκίσαι, καὶ εἰσὶν ἀπὸ	Ῥώμης	ἐς αὐτὴν στάδιοι πεντήκοντα καὶ
[2, 43]	ἐπήκοον, ὅσοι ἦσαν ἔκ τε	Ῥώμης	καὶ Ἰταλίας, καὶ ἐδημηγόρησεν ὧδε·
[2, 32]	ἅπαντα ἤδη καὶ ἄγειν ἐπὶ	Ῥώμης,	Καίσαρι δ' ἔτι πειρᾶσθαι διαλύσεων.
[2, 8]	τὸ λαμπρότατον ἐν τοῖς τῆς	Ῥώμης	προαστείοις διεκόσμει, ἐν αἷς ἡμέραις
[2, 114]	ἔργον, συνεπιληψομένων, ὃ καὶ περὶ	Ῥωμύλον	τυραννικὸν ἐκ βασιλικοῦ γενόμενον ἐλέγετο

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/09/2006