Livre, Par.
[2, 153]	τοῖς Χαλδαίοις, ὅτι σῶος ἐς	Βαβυλῶνα	ἐσέλθοι τε καὶ ἐκπλέοι. Ἔμελλε
[2, 153]	Ἐπανιόντα γὰρ ἐξ Ἰνδῶν ἐς	Βαβυλῶνα	μετὰ τοῦ στρατοῦ καὶ πλησιάζοντα
[2, 46]	τὸ τέλος τῆς ἀμφὶ τὸν	Βαγράδαν	ποταμὸν μάχης ἐγένετο, καὶ ἡ
[2, 45]	δόξα ψευδὴς προεπήδησεν, ἀμφὶ τὸν	Βαγράδαν	ποταμὸν οὐ πολὺ διεστῶτα ὑπεστροφέναι
[2, 81]	εἶδεν, ἔκφρων αὑτοῦ γενόμενος ἀπῄει	βάδην	ἐς τὸ στρατόπεδον καὶ παρελθὼν
[2, 80]	Πομπηίου, αὐτοὶ μὲν καὶ τότε	βάδην	ὑπεχώρουν ἅμα καὶ συνεπλέκοντο, οἱ
[2, 68]	καὶ καταστήσας ἀνεπαύετο σὺν ὕπνῳ	βαθεῖ·	περιεγειράντων δ' αὐτὸν τῶν φίλων,
[2, 77]	πολὺ καὶ ὣς ἀνέμενον ἐν	βαθείᾳ	σιωπῇ, μέλλοντες ἔτι καὶ ὀκνοῦντες
[2, 21]	τῶν παρόντων οἱ προπετέστεροι τὰ	βάθρα	καὶ τοὺς θρόνους τῶν βουλευτῶν
[2, 148]	βασίλειον, καὶ ξύλα αὐτῷ καὶ	βάθρα,	ὅσα πολλὰ ἦν ἐν ἀγορᾷ
[2, 93]	αὐτῶν ἔτι μᾶλλον καὶ σιωπῆς	βαθυτάτης	γενομένης ἐπεῖπε· Καὶ δώσω γε
[2, 75]	τὸ τεῖχος ἤρειπον μετὰ σιωπῆς	βαθυτάτης	καὶ ἐς τὴν τάφρον αὐτὸ
[2, 78]	μετά τε θάμβους καὶ σιωπῆς	βαθυτάτης	ὡς πολλῶν ἀγώνων τοιῶνδε ἐμπειροπόλεμοι.
[2, 146]	μόνα ἐμπρήσαντα αὐτὴν ἐς γόνυ	βαλών.	Πολλά τε ἄλλα ἐπιθειάσας τὴν
[2, 149]	ἐξήνυσε, τῆς μὲν Εὐρώπης πολλὰ	βάρβαρα	ἑλὼν καὶ τὴν Ἑλλάδα χειρωσάμενος,
[2, 51]	ἔθνη, πάντα, ἑλληνικά τε καὶ	βάρβαρα,	ἡμῖν σύνεστι· καὶ βασιλέες, ὅσοι
[2, 83]	Κράσσου συμφορᾷ, μηδ' ἐς ἀκρατεῖς	βαρβάρους	ἄγειν εὐπρεπῆ γυναῖκα Κορνηλίαν, Κράσσου
[2, 39]	τοιάνδε ἄγνοιαν. Βασιλεὺς τῶν τῇδε	βαρβάρων,	Ἐπίδαμνος, πόλιν ᾤκισεν ἐπὶ θαλάσσης
[2, 150]	πολλοῖς τε καὶ μεγάλοις, οὐ	βαρβάρων	ἔτι, ἀλλὰ Ῥωμαίων ἀκμαζόντων μάλιστα
[2, 33]	ἔμελλεν ἔσεσθαι, προθεσπίζων ἀράς τε	βαρείας	τοῖς τούτων αἰτίοις ἐπαρώμενος. Συνεξέθεον
[2, 109]	ἄνευ πολεμικῆς ἀρχῆς ἐν εἰρήνῃ	βαρὺ	καὶ δυσχερὲς διαπεπρᾶχθαι, λέγεται τοῖς
[2, 20]	μετιόντος ἀποδιέτριβε τὰς χειροτονίας, μέχρι	βαρυθυμῶν	ὁ Μίλων, ὡς καὶ περὶ
[2, 119]	τε σφῶν καὶ φίλοις οὖσι	βαρυνομένοις	τε τὴν τυραννίδα ὁμοίως, τὸν
[2, 27]	ἄφνω μετατιθέμενος γίγνοιτο κατάφωρος, εἰσηγεῖτο	βαρυτάτας	ὁδῶν πολλῶν ἐπισκευάς τε καὶ
[2, 132]	τὴν ἀνάγκην καὶ ὡς ἐν	βαρυτάτῃ	χάριτι περισῴζων, τὰ δὲ τῷ
[2, 152]	καὶ ἐς τὸν τράχηλον ὑπέρῳ	βαρυτάτῳ,	καὶ πίπτοντι ἤδη καὶ περισωθέντι
[2, 103]	Ῥώμης ἑπτὰ καὶ εἴκοσιν ἡμέραις,	βαρυτάτῳ	στρατῶ μακροτάτην ὁδὸν ἐπελθών· δέος
[2, 135]	σὺν ἀνατάσει τε καὶ ὁρμῇ	βαρυτέρᾳ,	γίγνεται δόγμα, ἡσυχαζόντων ἤδη καὶ
[2, 90]	Νεῖλον αὐτῷ γίνεται πρὸς τὸν	βασιλέα	ἀγών, ᾧ δὴ καὶ μάλιστα
[2, 114]	μόνῳ δόξαν οἴσεσθαι τυραννοκτόνων ὡς	βασιλέα	ἀναιροῦντες, ἐπὶ δὲ τοῖς φίλοις
[2, 85]	εὐτέλειαν καὶ τὸ μὴ τὸν	βασιλέα	αὐτόν οἱ παραγενέσθαι μηδὲ τῶν
[2, 1]	ἐπὶ τοῖς λῃσταῖς καθῃρήκει, Πόντου	βασιλέα,	καὶ τὴν ἀρχὴν αὐτοῦ καὶ
[2, 119]	μετὰ τοῦ αἵματος ἔχοντες ἐβοηδρόμουν	βασιλέα	καὶ τύραννον ἀνελεῖν. Καὶ πῖλόν
[2, 110]	ὅσα Ῥωμαίοις ὑπήκοα, ἄντικρυς ἀνειπεῖν	βασιλέα.	Ὁ δὲ καὶ τόδε παρῃτεῖτο
[2, 84]	εἴκασεν, ὅπερ ἦν, παρεῖναι τὸν	βασιλέα.	Πέμψας τε ἔφραζε περὶ ἑαυτοῦ
[2, 107]	γενέσθαι. ~Εἰσὶ δ' οἳ καὶ	βασιλέα	προσειπεῖν ἐπενόουν, μέχρι μαθὼν αὐτὸς
[2, 108]	ἀμφὶ τὰς πύλας ἰόντα ποθὲν	βασιλέα	προσειπόντων καὶ τοῦ δήμου στενάξαντος,
[2, 150]	βεβαιότερον καὶ πολὺ ἐγκρατέστερον Σύλλα	βασιλέα	τε αὑτὸν ἀπέφηνεν ἀκόντων, εἰ
[2, 67]	ἄρχοι, καὶ ἐπὶ τῷδε αὐτὸν	βασιλέα	τε βασιλέων καὶ Ἀγαμέμνονα καλούντων,
[2, 112]	ὢν Βρούτον τοῦ πάλαι τοὺς	βασιλέας	ἐξελάσαντος ἐρεθιζόμενος καὶ ὀνειδιζόμενος μάλιστα
[2, 133]	πόλεις καὶ κατὰ ἔθνη καὶ	βασιλέας	καὶ δυνάστας. Πάντα γὰρ δὴ
[2, 122]	προγόνοις ἐργάσασθαι τοῖς καθελοῦσι τοὺς	βασιλέας,	οὐκ ἐκ βίας ἄρχοντας ὥσπερ
[2, 148]	οὐδὲ περιόντας αὐτοὺς ἔφερον καλεῖν	βασιλέας.	~Οὕτω μὲν δὴ Γάιος Καῖσαρ
[2, 71]	ἄλλοι νησιῶται. Παρῆσαν δὲ καὶ	βασιλέες	καὶ δυνάσται στρατὸν ἄγοντες, Δηιόταρος
[2, 51]	καὶ βάρβαρα, ἡμῖν σύνεστι· καὶ	βασιλέες,	ὅσοι Ῥωμαίοις ἢ ἐμοὶ φίλοι,
[2, 67]	τῶν καλουμένων ἱππέων οἱ διαφανέστατοι	βασιλέες	τε πολλοὶ καὶ δυνάσται, οἱ
[2, 96]	προσδοκωμένου παρέσεσθαι σὺν Ἰόβᾳ τῷ	βασιλεῖ,	καὶ τῷδε ἄγοντι πεζοὺς ἄλλους
[2, 84]	ἀνὴρ Ῥωμαῖος τότε μὲν τῷ	βασιλεῖ,	πάλαι δὲ αὐτῷ Πομπηίῳ στρατευσάμενος,
[2, 87]	Οὐάρου στρατῷ καὶ Ἰόβᾳ Νομάδων	βασιλεῖ	συμμαχοῦντι. Πομπήιος δ' ὁ τοῦ
[2, 120]	τοῦ πάλαι Βρούτου τὴν τότε	βασιλείαν	καθαιροῦντος ἐπυνθάνοντο γενέσθαι· καὶ οὐ
[2, 108]	τῶν ὑπερεθιζόντων τὸ λογοποίημα τῆς	βασιλείας	ἐστεφάνωσε δάφναις, ἀναπεπλεγμένης ταινίας λευκῆς·
[2, 151]	ἑκατέρου, ἀλλὰ τοῦ μὲν ἐκ	βασιλείας	ἠσκημένης ὑπὸ Φιλίππῳ, τοῦ δ'
[2, 108]	Καίσαρι χαρίζεσθαι, προαπειλήσαντι τοῖς περὶ	βασιλείας	λέγουσιν. Ὁ δὲ τοῦτο μὲν
[2, 113]	~Ἀκμάζοντος δ' ἔτι τοῦ περὶ	βασιλείας	λόγου καὶ συνόδου μελλούσης ἔσεσθαι
[2, 110]	ὅσα ἄλλα ἐστὶν αὐτοῖς ἀντὶ	βασιλείας	ὀνόματα, τῶν δὲ ἐθνῶν, ὅσα
[2, 109]	μὴν αἵ γε περὶ τῆς	βασιλείας	πεῖραι κατεπαύοντο οὐδ' ὥς, ἀλλὰ
[2, 113]	κόλακες τοῦ Καίσαρος γνώμην περὶ	βασιλείας	προθῶσι; καὶ ὁ Βροῦτος οὐκ
[2, 90]	ἀγῶνες αὐτῷ ποικίλοι περὶ τὸ	βασίλειον	ἐγένοντο καὶ ἐν τοῖς παρ'
[2, 96]	ἑτέρου Μαυρουσίων δυνάστου Κίρταν, ἣ	βασίλειον	ἦν Ἰόβα, καταλαβόντος, ὁ μὲν
[2, 148]	ἔνθα τὸ πάλαι Ῥωμαίοις ἔστι	βασίλειον,	καὶ ξύλα αὐτῷ καὶ βάθρα,
[2, 90]	μέχρι Κλεοπάτραν ἀντὶ τοῦ ἀδελφοῦ	βασιλεύειν	ἀπέφηνεν Αἰγύπτου. Καὶ τὸν Νεῖλον
[2, 83]	σίτῳ καὶ χρήμασι· τούς τε	βασιλεύοντας	αὐτῆς, εἰ καὶ παῖδές εἰσι,
[2, 86]	καὶ εὗρεν ἐπ' ἐμοῦ Ῥωμαίων	βασιλεὺς	Ἁδριανὸς ἐπιδημῶν, καὶ τὸν τάφον
[2, 108]	εἶπε τοῖς ἀσπασαμένοις· οὐκ εἰμὶ	Βασιλεύς,	ἀλλὰ Καῖσαρ, ὡς δὴ περὶ
[2, 71]	τῶν ἑῴων, Ἀριαράθης δὲ Καππαδοκῶν	βασιλεύς.	Ἀρμενίους δὲ ἦγε τοὺς ἐντὸς
[2, 110]	ὑπακούσεσθαι Ῥωμαίοις Παρθυαίους, εἰ μὴ	βασιλεὺς	αὐτοῖς ἐπιστρατεύσειε. Καί τινες ἀπὸ
[2, 84]	αἰγιαλὸν ἐξετάσσετο ἅπας, καὶ ὁ	βασιλεὺς	ἐν μέσῳ τῇ φοινικίδι κατάδηλος
[2, 111]	τὰ ἔθνη προσλαβὼν ἀναμφιλόγως γένοιτο	βασιλεύς.	Ταύτης δὲ σκοπῶν ἡγοῦμαι τῆς
[2, 44]	Ἰόβας ὁ τῶν Μαυρουσίων Νομάδων	βασιλεὺς	τῷ Οὐάρῳ συνεμάχει, Κουρίων δ'
[2, 39]	εἶναι νομίζουσι διὰ τοιάνδε ἄγνοιαν.	Βασιλεὺς	τῶν τῇδε βαρβάρων, Ἐπίδαμνος, πόλιν
[2, 9]	δυνάμεως ἐλθών, ἠξίου πολλά, ὅσα	βασιλεῦσι	καὶ δυνάσταις καὶ πόλεσιν ἐδεδώκει,
[2, 15]	τὸν ἄνδρα πόλεσι τε καὶ	βασιλεῦσι	καὶ δυνάσταις. Κλώδιος δ' αὐτῷ
[2, 38]	αὐτῇ. Ἔθνεσί τε πᾶσι καὶ	βασιλεῦσι	καὶ πόλεσι καὶ στρατηγοῖς καὶ
[2, 63]	τήν τε νίκην ὑπερεπαίρων ἐπέστελλε	βασιλεῦσι	καὶ πόλεσι πάσαις καὶ τὸν
[2, 70]	Ἑλλάδος Λάκωνες ὑπὸ τοῖς ἰδίοις	βασιλεῦσι	τασσόμενοι, καὶ ἡ ἄλλη Πελοπόννησος
[2, 119]	σφίσιν ὀμωμοσμένων ἐπὶ τοῖς πάλαι	βασιλεῦσιν	ἀνεμίμνησκον συνέθεον δὲ αὐτοῖς τινες
[2, 7]	οὐδὲ γὰρ τοῖσδε, καίπερ οὖσι	βασιλεῦσιν,	εὐθὺς ἀπ' ἀρχῆς ἅμα ταῖς
[2, 106]	ἐν ἔθνεσιν ἅπασι, καὶ ἐν	βασιλεῦσιν,	ὅσοι Ῥωμαίοις φίλοι. Σχήματά τε
[2, 67]	καὶ Ἀγαμέμνονα καλούντων, ὅτι κἀκεῖνος	βασιλέων	διὰ τὸν πόλεμον ἦρχεν, ἐξέστη
[2, 67]	ἐπὶ τῷδε αὐτὸν βασιλέα τε	βασιλέων	καὶ Ἀγαμέμνονα καλούντων, ὅτι κἀκεῖνος
[2, 71]	αὐτῷ παραγενέσθαι παρὰ τῶν Αἰγύπτου	βασιλέων,	Κλεοπάτρας τε καὶ τοῦ ἀδελφοῦ,
[2, 71]	ὑπὲρ Εὐφράτην Μεγαβάτης, ὕπαρχος Ἀρταπάτου	βασιλέως·	ἄλλοι τε μικροὶ δυνάσται συνεπελαμβάνοντο
[2, 89]	τοῦ βασιλέως ἐπιτροπεύοντες, ἔτι τοῦ	βασιλέως	ἀμφὶ τὸ Κάσσιον ὄντος. Καὶ
[2, 89]	ἐσδέχονται δ' αὐτὸν οἱ τοῦ	βασιλέως	ἐπιτροπεύοντες, ἔτι τοῦ βασιλέως ἀμφὶ
[2, 152]	τις ἐπιβουλὴ γένοιτο κατὰ τοῦ	βασιλέως,	καὶ ἐξήνεγκεν αὐτῷ τὰ μαντεύματα.
[2, 23]	παρὼν ἐνοχλοίη, Κύπρον ἀφελέσθαι Πτολεμαίου	βασιλέως,	νενομοθετημένον ἤδη τοῦτο ὑπὸ Κλωδίου,
[2, 111]	καὶ τοῦ δικτάτορος ὄντος ἀκριβῶς	βασιλέως.	Συνεστήσαντο δὲ τὴν ἐπιβουλὴν μάλιστα
[2, 45]	ὑπ' αὐτοῦ παρόντος κατείχετο τοῦ	βασιλέως.	Σφαλεὶς οὖν τῆς ἐλπίδος ὁ
[2, 84]	στρατευσάμενος, δεξιὰν ἔφερε παρὰ τοῦ	βασιλέως	τῷ Πομπηίῳ καὶ ἐκέλευεν ὡς
[2, 1]	ἐν τῷ βουλευτηρίῳ τινὲς ὡς	βασιλιζόμενον	κατέκανον. Ταῦτα δὲ ὅπως ἐγένετο
[2, 26]	μὲν δὴ τὴν Παύλου λεγομένην	βασιλικὴν	ἀπὸ τῶνδε τῶν χρημάτων ἀνέθηκε
[2, 90]	Ἀλεξανδρέων καὶ τῆς στρατιᾶς τῆς	βασιλικῆς	ἐπ' αὐτὸν ἰούσης, ἀγῶνες αὐτῷ
[2, 108]	πρόφασις τῆς κολάσεως περὶ τῆς	βασιλικῆς	ἐπωνυμίας ἦν, ἥ τε τῶν
[2, 107]	αὐτὸν ἐς τὴν ἐπιθυμίαν τῆς	βασιλικῆς	προσηγορίας καὶ τόδε παρέσχε. Τὰς
[2, 114]	καὶ περὶ Ῥωμύλον τυραννικὸν ἐκ	βασιλικοῦ	γενόμενον ἐλέγετο συμβῆναι. Δόξειν τε
[2, 84]	εὐχεροῦς, ὑπηρέται τέ τινες τῶν	βασιλικῶν	ἐνέβαινον ἐς τὸ σκάφος. Καὶ
[2, 113]	καὶ Κιμβρον καὶ Μινούκιον καὶ	Βάσιλον.	~Ὡς δὲ σφίσιν ἐδόκουν ἅλις
[2, 134]	Βρεττανῶν νομιεῖν, ἃ εἰλήφασιν, ἕξειν	βέβαια	τοῦ δόντος ὑβριζομένου; Τί δὲ
[2, 27]	τῇ πόλει τὴν εἰρήνην ἔσεσθαι	βεβαίαν,	εἰ μὴ πάντες ἰδιωτεύσειαν. Ἔλεγε
[2, 141]	ὅπως ἐχθροὺς ἐφεδρεύοντας ἔχοντες ἀεὶ	βέβαιοι	φύλακες ἦτε τῆς ἀρχῆς τῆς
[2, 141]	πρώτης ἀφορμῆς ἀποδώσομεν, ἵνα μὴ	βέβαιον	ἔχητε μόνον ὑμεῖς τὴν κληρουχίαν,
[2, 137]	διωλώλεσαν, εἰκότως αὐτῷ δεδιότι καὶ	βέβαιον	ἔχοντι τὴν τυραννίδα ἀμνηστίαν αἰτοῦντι
[2, 13]	ἐθνῶν τελουμένους ἐξεμισθοῦντο, καὶ πλήθους	βεβαιοτάτων	ἐς ταῦτα θεραπόντων, ἐκ πολλοῦ
[2, 150]	ἐχειρώσατο βίᾳ καὶ φιλανθρωπίᾳ πολὺ	βεβαιότερον	καὶ πολὺ ἐγκρατέστερον Σύλλα βασιλέα
[2, 141]	γῆν ὑμῖν τήνδε αὐτὴν ἐσαεὶ	βεβαιοῦμεν	καὶ βεβαιώσομεν καὶ μάρτυρα τὸν
[2, 135]	τῷ κοινῷ δόγμα ἕτερον γενέσθαι,	βεβαιοῦν	αὐτῶν τὰς κληρουχίας. Καὶ οὐκ
[2, 125]	ᾖδεσαν καὶ ἀπεχώρουν ἐν ἐλπίδι	βεβαίῳ	τὰ πάντα θέμενοι· τὴν γὰρ
[2, 129]	τῷ δήμῳ γενέσθαι μᾶλλον ἢ	βεβαίως	ἔχειν, ἃ ἔλαβον. Τοῖς δὲ
[2, 9]	καὶ πόλεσιν ἐδεδώκει, τὴν βουλὴν	βεβαιῶσαι.	Φθόνῳ δ' αὐτῶν οἱ πολλοὶ
[2, 133]	νόμοις καὶ χάρισι καὶ φιλανθρωπίαις	βεβαιωσάμενος·	ὧν τίνας ὑποστήσεσθαι δοκεῖτε ἀφαιρουμένους,
[2, 141]	τήνδε αὐτὴν ἐσαεὶ βεβαιοῦμεν καὶ	βεβαιώσομεν	καὶ μάρτυρα τὸν θεὸν τῶνδε
[2, 132]	πεπραγμένα κυροῦν συμβόλῳ καὶ τὰ	βεβουλευμένα	συντελεῖν. ~Σιωπήν τε κατακηρύξας αὖθις
[2, 134]	ἐσφέρω τὰ μὲν πεπραγμένα καὶ	βεβουλευμένα	τῷ Καίσαρι πάντα κυροῦν, τοὺς
[2, 122]	καὶ συνεγνωκέναι τοῖς ἐπ' αὐτῷ	βεβουλευμένοις	ὑπεκρίνετο καὶ μόνης ἄκων τῆς
[2, 60]	δρῶν ἐς τὸν ὀφθαλμὸν ἐτρώθη	βέλει	καὶ προπηδήσας κατέσεισεν ὡς εἰπεῖν
[2, 49]	καὶ ὅσοι περὶ τὸν Πόντον	βέλεσι	χρῶνται, ἱππέες τέ τινες Κελτῶν
[2, 51]	ἢ ἐμοὶ φίλοι, στρατιὰν καὶ	βέλη	καὶ ἀγορὰν καὶ τὴν ἄλλην
[2, 59]	σφενδόναι τε ἠφίεντο ἤδη καὶ	βέλη.	Καὶ ὁ ἄνεμος ἄφνω μείζων
[2, 60]	ἀσπίδα ἑκατὸν καὶ εἴκοσιν ἀναδέξασθαι	βέλη,	τὸ δὲ σῶμα ἓξ τραύματα
[2, 64]	τὸ πλῆθος εἶπεν, ὅτι μετὰ	βελτιόνων	καιρῶν αὐτοὺς ἐπὶ τοὺς πολεμίους
[2, 11]	ὁδοὺς αὖθις ἀνέδραμεν ἐς τὸ	βῆμα	καὶ λέγειν μὲν ἔτι οὐδενὸς
[2, 94]	Καίσαρος καὶ ἀπιόντος ἀπὸ τοῦ	βήματος,	οἱ δὲ σὺν ἐπείξει πλέονι
[2, 54]	τὴν θάλασσαν ἦγεν ἀπὸ τοῦ	βήματος,	πέντε πεζῶν τέλη καὶ ἱππέας
[2, 92]	ἐπῆλθεν οὐ προμηνύσας καὶ ἐπὶ	βήματος	ὤφθη. ~Οἱ δὲ σὺν θορύβῳ
[2, 3]	ἀπὸ τῶν ἄλλων, Λεύκιον δὲ	Βηστίαν	τὸν δήμαρχον ἐκκλησίαν εὐθὺς ὑπὸ
[2, 3]	δεινῷ διαταράττοντος, ἐπὶ δὲ τῇ	Βηστίου	δημηγορίᾳ, νυκτὸς αὐτίκα τῆς ἐπιούσης,
[2, 150]	τὸν ποταμὸν Εὐφράτην κρατοῦσαν, ἐχειρώσατο	βίᾳ	καὶ φιλανθρωπίᾳ πολὺ βεβαιότερον καὶ
[2, 117]	ἐπιστραφεὶς τὸν Κάσκαν εἵλκυσε σὺν	βίᾳ	πολλῇ. Οὕτω δ' ἔχοντος αὐτοῦ
[2, 79]	πλευρὰ ἐσακοντίζειν, μέχρι θορυβουμένοις ἐμπεσόντας	βίᾳ	τρέψασθαι καὶ τῆς νίκης κατάρξαι.
[2, 128]	κύρια μενεῖ, δόξαντος δ' ἐπὶ	βίᾳ	τυραννῆσαι τό τε σῶμα ἄταφον
[2, 35]	καὶ τὰ ἐν ποσὶν ἢ	βίᾳ	χειρούμενος ἢ φιλανθρωπίᾳ. Φυγαί τε
[2, 57]	δὴ ποταμὸν ὁ κυβερνήτης εἰρεσίᾳ	βιαζόμενος	ἔπλει· ὡς δ' ἐπὶ τὰς
[2, 127]	μὲν ἦν τὸ καθαρεῦον σπουδῆς	βιαίου	καὶ ἀγανακτοῦν, οἱ δὲ πλέονες
[2, 2]	τοὺς τὰ κέρδη τῆς τότε	βίας	ἀναλωκότας καὶ ὀρεγομένους ἔργων ὁμοίων,
[2, 122]	καθελοῦσι τοὺς βασιλέας, οὐκ ἐκ	βίας	ἄρχοντας ὥσπερ ὁ Καῖσαρ, ἀλλ'
[2, 57]	ἐνίπιπτε καὶ ἡ ναῦς ὑπὸ	βίας	ἐξέπιπτε τοῦ ποταμοῦ. Τὸ πνεῦμα
[2, 50]	νικήσαντα προσδοκᾶν ἐκλείψειν ὠμότητος ἢ	βίας;	Καὶ τάδε πράττοντι κατὰ τῆς
[2, 144]	ἄσυλος καὶ ἱερὸς ἀνῄρηται, οὐ	βιασάμενος	οἷα τύραννος λαβεῖν τάσδε τὰς
[2, 56]	ἂν αὐτοὺς ἴσως ἢ καὶ	βιάσασθαι	μεγέθει τε νεῶν καὶ πνεύματι,
[2, 61]	συνῆγεν ὡς καὶ ἄκοντα Πομπήιον	βιασόμενος	ἐς μάχην· ὁ δὲ αὐτοῦ
[2, 116]	ἀναιρούμενον. Ὑπὸ δ' ἄλλου καὶ	βιβλίον	περὶ τῆς ἐπιβουλῆς ἐπιδοθὲν αὐτῷ
[2, 9]	τὴν συμφροσύνην συγγραφεύς, Οὐάρρων, ἑνὶ	βιβλίῳ	περιλαβὼν ἐπέγραψε Τρικάρανον. Ὑφορωμένη δ'
[2, 154]	Ὅπως δὲ ἔδοσαν, αἱ ἑξῆς	βίβλοι	δεικνύουσιν.
[2, 71]	Θρᾷκές τε καὶ Ἑλλησπόντιοι καὶ	Βιθυνοὶ	καὶ Φρύγες καὶ Ἴωνες, Λυδοί
[2, 20]	ἄγοντα διὰ τιμῆς, καὶ τὸν	βίον	ἐγκρατῆ καὶ σώφρονα, περί τε
[2, 15]	δίκην κατέπεσεν, ὃς τὸν ὅλον	βίον	ἐν ἀλλοτρίαις ἐξήταστο λαμπρῶς, οἷόν
[2, 106]	καὶ δικτάτωρ ἐς τὸν ἑαυτοῦ	βίον	ἡἡρέθη καὶ ὕπατος ἐς δέκα
[2, 104]	τοῦτο τέλος ἐμοί τε τοῦ	βίου	καὶ ὑμῖν τῶν στρατειῶν, προύδραμε
[2, 86]	διωρθώσατο. Τόδε μὲν δὴ τοῦ	βίου	τέλος ἦν Πομπηίῳ τῷ μεγίστους
[2, 124]	ἐξελαύνειν καὶ μετ' ὀλιγωτέρων καθαρῶν	βιοῦν	μᾶλλον ἢ πάντας ἐνόχους ὄντας
[2, 75]	πολεμίους καὶ διώκειν, ὅσα δύναιντο	βλάπτοντας,	καὶ τὸ στρατόπεδον αὐτὸ Καίσαρος
[2, 67]	λογισμῶν καὶ ἐνέδωκεν αὐτοῖς, θεοῦ	βλάπτοντος	ἤδη καὶ τἆλλα παρ' ὅλον
[2, 126]	Καίσαρι, καίπερ οἰκεῖος ὢν αὐτοῦ,	βλασφήμως	ἐδημηγόρησε, λίθοις ἔβαλλον καὶ ἐδίωκον·
[2, 131]	δὲ πόλιν τοὺς ὑπολοίπους αἰδούμεθα	βλάψαι.	Καὶ τάδε, ἔφη, σκοποῦσιν ἡμῶν
[2, 44]	εὐθὺς ἐνόσει, πιοῦσί τε τὸ	βλέμμα	ἀμαυρὸν ἦν ὥσπερ ἐν ὁμίχλῃ,
[2, 55]	δ' ἦν καὶ σπουδὴ καὶ	βοαὶ	τῶν ἀγόντων αὐτοὺς ὑπὸ λαμπτῆρσι,
[2, 79]	φόνων ἔργα πολλὰ καὶ ποικίλα·	βοὴ	δὲ οὐδεμία ἐκ τοσῆσδε φάλαγγος
[2, 117]	μέν τι σὺν ὀργῇ καὶ	βοῇ	καθάπερ θηρίον ἐς ἕκαστον αὐτῶν
[2, 142]	τὸν Βροῦτον κρότος ἦν καὶ	βοή,	καὶ τῶν ὑπάτων εἰπεῖν τι
[2, 31]	ἑαυτοῦ καὶ ἀπογνοὺς ἔτι δύνασθαι	βοηθεῖν	τῷ Καίσαρι, κατὰ σπουδὴν ἐχώρει
[2, 11]	ἀπεγύμνου τὴν σφαγὴν καὶ μετὰ	βοῆς	ἐκάλει τοὺς Καίσαρος φίλους ἐπὶ
[2, 143]	συνέδραμον σὺν ὅπλοις, καὶ μετὰ	βοῆς	καὶ πομπῆς δαψιλοῦς ἐπὶ τὰ
[2, 129]	δ' εὐθὺς ἀνεπήδων ἀθρόοι μετὰ	βοῆς,	οὐκ ἀξιοῦντες ἐπὶ χειροτονίαις ἄλλαις
[2, 91]	ἀνεπήδησε καὶ εὐθὺς ἐκ πρώτης	βοῆς	τρέπεταί τε τὸν Φαρνάκην καὶ
[2, 33]	πάθοιεν ἀτοπώτερον. Ἔνθα δὴ μέγα	βοήσας	ὁ Ἀντώνιος ἀνά τε ἔδραμε
[2, 21]	ἐπανιόντος ἐπὶ ἵππου καὶ περὶ	Βοΐλλας	ἀπαντήσαντος αὐτῷ, οἱ μὲν κατὰ
[2, 49]	καὶ Μακεδονίας καὶ Πελοποννήσου καὶ	Βοιωτίας	τοξόται τε Κρῆτες καὶ σφενδονῆται
[2, 70]	καὶ ἡ ἄλλη Πελοπόννησος καὶ	Βοιωτοὶ	μετ' αὐτῶν. Ἐστράτευον δὲ καὶ
[2, 75]	Μακεδόνας μὲν καὶ Πελοποννησίους καὶ	Βοιωτοὺς	καὶ Ἀθηναίους, ἀποδεξάμενος τῆς εὐταξίας
[2, 96]	πόλεμος ἀήθης σφίσιν ὢν ἐξέπλησσε.	Βόκχου	δ' ἑτέρου Μαυρουσίων δυνάστου Κίρταν,
[2, 79]	τε γὰρ πληγὰς ὑπὸ τῆς	βολῆς	εὐτονωτέρας γίνεσθαι καὶ τοὺς ἄνδρας
[2, 92]	μὲν ἀγαπῶν ἐς τὴν ἀρχὴν	Βοσπόρου,	τὴν δεδομένην οἱ παρὰ Πομπηίου,
[2, 113]	ἀδελφὼ δύο, Καικίλιόν τε καὶ	Βουκολιανόν,	καὶ ἐπὶ τούτοις Ῥούβριον Ῥῆγα
[2, 117]	ἐς τὸν μηρὸν ἐπάταξε καὶ	Βουκολιανὸς	ἐς τὸ μετάφρενον, ὥστε τὸν
[2, 131]	Ἀλλ' οὐκ ἐμὲ καὶ ὑμᾶς	βούλεσθαι	δεῖ μόνους οὐδὲ μόνους ἀντιτιθέναι.
[2, 131]	ζητεῖν περὶ Καίσαρος ἀνῃρημένου, τί	βούλεσθε.	Ἀναβοησάντων δὲ πολλῶν· Ἀμύνειν σε
[2, 132]	παράνομον, ἐργάσομαι δὲ ὅμως, ὃ	βούλεσθε.	Καὶ εἰπὼν ἐς τὸ βουλευτήριον
[2, 95]	λαβὼν πεῖραν καὶ νικήσων, ὅτε	βούλεται,	διέλυε τὸ ἔργον ἐπειπὼν τοῖς
[2, 98]	αὐτὸν παρακαλούντων μηδὲν ἐφ' ἑαυτὸν	βουλεύειν,	ἀλλ' ἀναπαύεσθαι χωρὶς ξιφιδίου, ἀξιοπιστότερον
[2, 56]	ἄλλου ῥᾳδίως ἐπαξομένου. Καὶ τὸ	βούλευμα	ἐπικρύψας ἔπεμπε τρεῖς θεράποντας ἐπὶ
[2, 68]	καὶ οὐδαμοῦ νομίζων μεταθήσεσθαι τοῦ	βουλεύματος	περιέπεμπεν ἐπὶ σῖτονν, πυθόμενος δὲ
[2, 17]	κοινωνοὶ τῆς δυναστείας. Καὶ αὐτοῖς	βουλευομένοις	ἔδοξε Πομπήιον μὲν καὶ Κράσσον
[2, 120]	τοῖς μονομάχοις ἀνέθορον. Καὶ αὐτοῖς	βουλευομένοις	ἔδοξεν ἐπὶ τὰ πλήθη μισθώματα
[2, 22]	ἀληθεστέραν. Καὶ Μίλων μὲν οὐ	βουλεῦσαι	τὸ ἔργον εἰπών νοὐ γὰρ
[2, 21]	νεκρὸν ἐπανεῖλεν, ὑποκρινόμενος μὲν οὐ	βουλεῦσαι	τὸν φόνον οὐδὲ προστάξαι· ὡς
[2, 82]	διακόσιοι, ἐκ δὲ τῶν Πομπηίου	βουλευταὶ	μὲν δέκα, ὧν ἦν καὶ
[2, 126]	τῆς ἡμέρας οἵ τε ἄλλοι	βουλευταὶ	συνέθεον ἐς τὸ τῆς Γῆς
[2, 17]	εἴκοσι ῥάβδους ἀμφ' αὐτὸν γενέσθαι,	βουλευτὰς	δὲ πλείους διακοσίων, τοὺς μὲν
[2, 5]	Θόρυβος δ' ἦν ἀμφὶ τὸ	βουλευτήριον,	ἀγνοουμένου ἔτι τοῦ ἀκριβοῦς, καὶ
[2, 113]	Τί ποιήσομεν, ἔφη, παρὰ τὸ	βουλευτήριον,	ἂν οἱ κόλακες τοῦ Καίσαρος
[2, 132]	βούλεσθε. Καὶ εἰπὼν ἐς τὸ	βουλευτήριον	ἀνέτρεχεν, ἐν ᾧ πάντα τὸν
[2, 118]	φυγή τε ἦν ἀνὰ τὸ	βουλευτήριον	αὐτίκα καὶ ἀνὰ τὴν πόλιν
[2, 126]	Ἀντωνίου· οὔτε γὰρ ἐς τὸ	βουλευτήριον	ἐθάρρει κατελθεῖν, ὑποκείμενον τῷ Καπιτωλίῳ,
[2, 118]	καὶ ἐξελεύθερος αὐτὸν ἐπὶ τὸ	βουλευτήριον	ἐκ τῆς οἰκίας παρεπεπόμφεισαν, ὧν
[2, 21]	ἄλλο σὺν ἐκείνοις, ἐς τὸ	βουλευτήριον	ἐκόμισαν, εἴτε ἐπὶ τιμῇ, βουλευτικοῦ
[2, 115]	ἐν τῷ Πομπηίου θεάτρῳ, καὶ	βουλευτήριον	ἔμελλε τῶν τις περὶ αὐτὸ
[2, 147]	ἀνῴμωξάν τε καὶ διαζωσάμενοι τὸ	βουλευτήριον,	ἔνθα ὁ Καῖσαρ ἀνῄρητο, κατέφλεξαν
[2, 114]	Διὰ μὲν δὴ ταῦτα τὸ	βουλευτήριον	ἐπελέγοντο πάντες ὁμαλῶς· περὶ δὲ
[2, 22]	φίλου θρασυτάτων, οἳ καὶ τὸ	βουλευτήριον	ἐπικατέπρησαν αὐτῷ ἔτι δ' αὐτοῦ
[2, 116]	αὐτῷ ξένος Ἀρτεμίδωρος ἐς τὸ	βουλευτήριον	ἐσδραμὼν εὗρεν ἄρτι ἀναιρούμενον. Ὑπὸ
[2, 10]	ὑπὲρ τῶν πενήτων ἐς τὸ	βουλευτήριον	ἐσέφερε καὶ γῆν αὐτοῖς διένεμε,
[2, 153]	~Καίσαρι δ' ἐς τὸ ἔσχατον	βουλευτήριον	ἐσιόντι, καθά μοι πρὸ βραχέος
[2, 21]	πυράν, ὑφ' ἧς τό τε	βουλευτήριον	καὶ πολλαὶ τῶν πλησίον οἰκίαι
[2, 33]	ἑωρᾶτο ἐκ Πομπηίου περιιστάμενος τὸ	βουλευτήριον.	Οἵδε μὲν δὴ τάχει πολλῷ
[2, 32]	νέοις ὑπάτοις ἐσιοῦσιν ἐς τὸ	βουλευτήριον	τῇ νουμηνίᾳ τοῦ ἔτους. Περιεῖχε
[2, 114]	στρατιωτικῆς· χωρίον δ' ἐπενόουν τὸ	βουλευτήριον	ὡς τῶν βουλευτῶν, εἰ καὶ
[2, 5]	Κικέρων πυθόμενος ἐξέδραμεν ἐκ τοῦ	βουλευτηρίου	καὶ διαθεὶς ἐς τὰ ἐπίκαιρα
[2, 116]	ἐπιβουλῆς ἐπιδοθὲν αὐτῷ προθυομένῳ τοῦ	βουλευτηρίου	καὶ εὐθὺς ἐσιόντι, μετὰ χεῖρας
[2, 108]	τῆς τε ἀρχῆς καὶ τοῦ	βουλευτηρίου.	Ὃ δὴ καὶ μάλιστα αὐτὸν
[2, 116]	ἀνέμενεν αὐτὸν ἐπανελθεῖν ἀπὸ τοῦ	βουλευτηρίου,	οὐκ εἰς τέλος ἄρα τὰ
[2, 115]	Καίσαρι καὶ τῆς ἀναθέσεως τοῦ	βουλευτηρίου	πάνυ ἠποροῦντο. Καί τις, αὐτῶν
[2, 118]	θεάτρου διέθεον ἐς τὰ τοῦ	βουλευτηρίου	παραφράγματα, καὶ τὸ θέατρον ὑπὸ
[2, 130]	καὶ ὁ Λέπιδος ἐκ τοῦ	βουλευτηρίου	προῆλθον· καὶ γάρ τινες αὐτοὺς
[2, 115]	Καῖσαρ πρὸ μιᾶς τοῦδε τοῦ	βουλευτηρίου	χωρῶν ἐπὶ δεῖπνον ἐς Λέπιδον
[2, 127]	σφαγεῖς αὐτοί· ~Ἐν δὲ τῷ	βουλευτηρίῳ	βραχὺ μὲν ἦν τὸ καθαρεῦον
[2, 114]	ὥσπερ ἐκεῖνο καὶ τόδε ἐν	βουλευτηρίῳ	γενόμενον, οὐ κατ' ἐπιβουλήν, ἀλλ'
[2, 111]	οἱ ἐχθροὶ κατέκανον ἐν τῷ	βουλευτηρίῳ,	εἴτε διὰ ζῆλον εὐτυχίας τε
[2, 113]	Βροῦτος οὐκ ἔφη παρέσεσθαι τῷ	βουλευτηρίῳ.	Ἐπανερομένου δὲ τοῦ Κασσίου· τί
[2, 134]	εἰ τοὺς μὲν ὕπατον ἐν	βουλευτηρίῳ	καὶ ἱερὸν ἄνδρα ἐν ἱερῷ
[2, 124]	σκεψόμεθα μεθ' ὑμῶν ἐν τῷ	βουλευτηρίῳ	καὶ νομιοῦμεν εὐαγὲς ἔσεσθαι τῇ
[2, 37]	κατεῖχε, καὶ διενυκτέρευον ἐν τῷ	βουλευτηρίῳ	μετ' ἀλλήλων. Ἅμα δ' ἡμέρᾳ
[2, 119]	μέν τι εἰπεῖν ἐν τῷ	βουλευτηρίῳ,	οὐδενὸς δὲ παραμείναντος τὰ ἱμάτια
[2, 1]	Καῖσαρ, Καίσαρα δ' ἐν τῷ	βουλευτηρίῳ	τινὲς ὡς βασιλιζόμενον κατέκανον. Ταῦτα
[2, 120]	δεσπόταις ὅμοιος· χωρὶς γὰρ τῆς	βουλευτικῆς	ἡ ἄλλη στολὴ τοῖς θεράπουσίν
[2, 21]	βουλευτήριον ἐκόμισαν, εἴτε ἐπὶ τιμῇ,	βουλευτικοῦ	γένους ὄντα, εἴτε ἐς ὄνειδος
[2, 128]	αὐτῶν διαχέαι. Εἰδὼς οὖν τῶν	βουλευτῶν	αὐτῶν πολὺ πλῆθος ἔς τε
[2, 114]	ἐπενόουν τὸ βουλευτήριον ὡς τῶν	βουλευτῶν,	εἰ καὶ μὴ προμάθοιεν, προθύμως,
[2, 118]	ὅλην, καὶ ἐτρώθησάν τινες τῶν	βουλευτῶν	ἐν τῷδε τῷ θορύβῳ καὶ
[2, 115]	καὶ συλλαλοῦντας ἀλλήλοις τῶν τις	βουλευτῶν	ἐπισπάσας, Ποπίλιος Λαίνας, ἔφη συνεύχεσθαι
[2, 125]	νύκτα πᾶσαν ἐς τὰς τῶν	βουλευτῶν	οἰκίας οἱ τῶν ἀνδροφόνων οἰκεῖοι,
[2, 21]	βάθρα καὶ τοὺς θρόνους τῶν	βουλευτῶν	συμφορήσαντες ἧψαν αὐτῷ πυράν, ὑφ'
[2, 30]	ἐς τοσοῦτον ἔργον ἤγειρεν. Ἡ	βουλὴ	δὲ γνώμην ἕκαστον ᾖτει· καὶ
[2, 11]	ᾖει σὺν κεκρυμμένοις ξιφιδίοις. ~Ἡ	βουλὴ	δέ έοὐ γάρ τις αὐτὴν
[2, 23]	καὶ παντὸς ἔργου Μίλων. ~Ἡ	βουλὴ	δὲ συνῄει μετὰ δέους καὶ
[2, 8]	οὐχ ἕτοιμον ἔχων ἐσέπεμπε τῇ	βουλῇ	δεόμενος ἐπιτρέψαι οἱ τὴν παραγγελίαν
[2, 136]	δημοσίᾳ. Καὶ ἐπὶ τοῖσδε ἡ	βουλὴ	διελύθη. ~Βροῦτος δὲ καὶ Κάσσιος
[2, 8]	ταμιεῖον. Ἐφ' οἷς ἡ μὲν	βουλὴ	θριαμβεῦσαι παρέσχεν αὐτῷ, ὁ δὲ
[2, 119]	ἠπόρουν καὶ ἐδεδοίκεσαν, τῇ μὲν	βουλῇ,	καὶ εἰ αὐτίκα ὑπ' ἀγνοίας
[2, 144]	ἀγάμενοι πάντες ὁμαλῶς, ἥ τε	βουλὴ	καὶ μετὰ αὐτῆς ὁ δῆμος,
[2, 32]	ὑπάτων ὁ Καῖσαρ ἐπέστελλε τῇ	βουλῇ,	καὶ τὴν ἐπιστολὴν ὁ Κουρίων,
[2, 24]	τῇ φυγῇ. Καὶ τάδε ἡ	βουλὴ	λαμπρῶς ἐπαινοῦσα δύο τε ἄλλα
[2, 5]	~Λεχθέντων δὲ τούτων ἡ μὲν	βουλὴ	Λέντλον παρέλυσε τῆς ἀρχῆς, ὁ
[2, 9]	Τρικάρανον. Ὑφορωμένη δ' αὐτοὺς ἡ	βουλὴ	Λεύκιον Βύβλον ἐς ἐναντίωσιν τοῦ
[2, 34]	κεκήρυκτο ἤδη σαφῶς, ἡ δὲ	βουλὴ	νομίζουσα Καίσαρι τὸν στρατὸν ἀπὸ
[2, 13]	αὑτοῖς γενέσθαι. Καὶ ἀποδιέτριβεν ἡ	βουλή.	Ὁ δὲ Καῖσαρ ἐς οὐδὲν
[2, 36]	καταληφθησομένης αὐτίκα. Ἥ τε ἄλλη	βουλή,	παρὰ δόξαν αὐτοῖς ὀξείας τῆς
[2, 10]	Καῖσαρ ὑποκρίνεσθαι, λόγους ἐν τῇ	βουλῇ	περὶ ὁμονοίας διέθετο πρὸς Βύβλον,
[2, 138]	ὑμῖν ἀπέδωκεν οὐδὲ προεβούλευεν ἡ	βουλὴ	περὶ οὐδενὸς οὐδ' ὁ δῆμος
[2, 127]	πρῶτον αὐτῶν ἐνδεξαμένη μάλιστα ἡ	βουλὴ	πρὸς τὰ λοιπὰ κατ' ὀλίγον
[2, 28]	περὶ τὴν Ἰταλίαν ἐπέστελλε τῇ	βουλῇ	σὺν τέχνῃ, τά τε ἔργα
[2, 15]	αὐτῷ πλῆθος συνεξῄει, καὶ ἡ	βουλὴ	συνίστη τὸν ἄνδρα πόλεσι τε
[2, 135]	ἐκώλυεν ὁ Ἀντώνιος, ἐπιδεικνὺς τῇ	βουλῇ	τὸν φόβον. Γίγνεται μὲν δὴ
[2, 107]	ψήφισμα τῶν προλελεγμένων τιμῶν ἡ	βουλή,	τῶν ὑπάτων ἡγουμένων, ἐν κόσμῳ
[2, 29]	προάστεια ἀγανακτῶν ὑπεξῄει. Καὶ ἡ	βουλὴ	ὑπόπτως μὲν εἶχεν ἤδη πρὸς
[2, 33]	τὴν Κουρίωνος γνώμην ἐπαινούντοιν, ἡ	βουλὴ	φιλονικότερον ἔτι τὴν Πομπηίου στρατιὰν
[2, 20]	φιλόδημον εἶναι δοκοῦντα καὶ τὴν	βουλὴν	ἄγοντα διὰ τιμῆς, καὶ τὸν
[2, 115]	πέμπειν ἔμελλεν Ἀντώνιον διαλύσοντα τὴν	βουλήν.	Ἀλλὰ Δέκμος παρὼν ἔπεισε μὴ
[2, 136]	ὑπάτους ἔτι παροῦσάν οἱ τὴν	βουλὴν	ἀξιώσας συναγαγεῖν, εἶπεν· Οἱ τύραννον
[2, 9]	δυνάσταις καὶ πόλεσιν ἐδεδώκει, τὴν	βουλὴν	βεβαιῶσαι. Φθόνῳ δ' αὐτῶν οἱ
[2, 116]	οὐδενὸς οὐδ' ὣς καλλιερουμένου, τὴν	βουλὴν	βραδύνουσαν αἰδούμενος καὶ ὑπὸ τῶν
[2, 30]	δὴ καὶ ὁ Κλαύδιος τὴν	βουλὴν	διέλυσε βοῶν· Νικᾶτε δεσπότην ἔχειν
[2, 12]	ἀεὶ κυρίους νομιεῖν καὶ τὴν	βουλὴν	ἐκέλευεν ὀμνύναι. Ἐνισταμένων δὲ πολλῶν
[2, 29]	Οὐ πείθων δὲ διέλυε τὴν	βουλὴν	ἐπὶ ἀτελέσι πᾶσι· δύναται δὲ
[2, 124]	αὐτῶν ἐδεδοίκεσαν καὶ τὴν ἄλλην	βουλὴν	ἐπιρρέπουσαν ἐς ἐκείνους, Δέκμον τε
[2, 116]	ἐστὶ τοῖς ἄρχουσιν ἐς τὴν	βουλὴν	ἐσιοῦσιν οἰωνίζεσθαι προσιοῦσι. Καὶ πάλιν
[2, 4]	καὶ Βουλτούρκιον καὶ ἐς τὴν	βουλὴν	εὐθέως ἐπήγαγεν· οἱ δ' ὡμολόγουν,
[2, 25]	μέχρι ὕπατος ἀποδειχθείη, καὶ τὴν	βουλὴν	ᾖτει χρόνον ἄλλον ὀλίγον ἐς
[2, 13]	ταῦτα θεραπόντων, ἐκ πολλοῦ τὴν	βουλὴν	ᾖτουν ἄφεσίν τινα μέρους τῶν
[2, 10]	οὐ δίκαια ποιούντων, ἐξέδραμε καὶ	βουλὴν	μὲν οὐκέτι συνῆγεν ἐπὶ τὸ
[2, 118]	Καίσαρι τοιάδε παθόντι, τὴν δὲ	βουλὴν	πρὸς τῶν ἀνδροφόνων ἐσομένην ἐδεδοίκεσαν
[2, 65]	δ' ἐπὶ τῇ Καίσαρος ἀναζεύξει	βουλὴν	προυτίθει. Καὶ Ἀφρανίῳ μὲν ἐδόκει
[2, 84]	δὲ χρήματα Ποθεινὸς εὐνοῦχος· οἳ	βουλὴν	προυτίθεντο περὶ τοῦ Πομπηίου. Καὶ
[2, 126]	διάγραμμα νυκτὸς ἀνεγινώσκετο Ἀντωνίον τὴν	βουλὴν	συγκαλοῦντος ἔτι πρὸ ἡμέρας ἐς
[2, 125]	τὰ πάντα θέμενοι· τὴν γὰρ	βουλὴν	σφίσι συμπράξειν ἐς πάντα ἐπεποίθεσαν.
[2, 25]	Ὁ δὲ Καῖσαρ ἀντιπράξειν τὴν	βουλὴν	ὑπονοῶν ἐδεδοίκει μὲν ὑπὸ τοῖς
[2, 134]	ἱερὸν ἄνδρα ἐν ἱερῷ χωρίῳ,	βουλῆς	ἀγηγερμένης, ὑπὸ ὄψεσι θεῶν κατακανόντας
[2, 3]	ἀνὴρ δι' ὀνείδη πολλὰ τῆς	βουλῆς	ἀπεωσμένος καὶ τῆσδε τῆς Κατιλίνα
[2, 13]	Καῖσαρ ἐς οὐδὲν τότε τῆς	βουλῆς	δεόμενος, ἀλλὰ μόνῳ τῷ δήμῳ
[2, 135]	τοῦτον ἤδη τὸν τρόπον τῆς	βουλῆς	διαλελυμένης τινὲς περιστάντες παρεκάλουν μήτε
[2, 145]	εὔχομαι. Θορύβου δ' ἐκ τῆς	βουλῆς	ἐπὶ τῷδε μάλιστα προφανῶς ἐς
[2, 31]	καὶ τάδε εἰπὼν ἐξέδραμε τῆς	βουλῆς	ἐς τὰ προάστεια μετὰ τοῦ
[2, 40]	πυνθανομένῳ τῷ Κάτωνι, πότερα τῆς	βουλῆς	ἢ τοῦ δήμου δόγμα φέρων
[2, 50]	ὅσοι τε ἦσαν ἀπὸ τῆς	βουλῆς	καὶ ἀπὸ τῶν καλουμένων ἱππέων
[2, 37]	πατρίδος ἀγώνων, ἐξῄει τῆς τε	βουλῆς	καὶ τῆς πόλεως αὐτίκα ἐς
[2, 2]	διαφθερεῖν, συνώμνυτό τισιν ἀπὸ τῆς	βουλῆς	καὶ τῶν καλουμένων ἱππέων, συνῆγε
[2, 25]	Πομπήιος· ἡ γὰρ εὔνοια τῆς	βουλῆς	μάλιστα ἐς αὐτὸν ἐποίει, ζήλῳ
[2, 113]	καὶ συνόδου μελλούσης ἔσεσθαι τῆς	βουλῆς	μετ' ὀλίγον, ὁ Κάσσιος ἐμβαλὼν
[2, 127]	ἦλθον. Εἶτα ἐπὶ διαπείρᾳ τῆς	βουλῆς	οἱ μὲν αὐτῶν μάλα θρασέως
[2, 67]	πλῆθος ἀνδρῶν ἀπό τε τῆς	βουλῆς	ὁμοτίμων οἱ καὶ τῶν καλουμένων
[2, 13]	ἀξίωσιν τοῦ δήμου καὶ τῆς	βουλῆς	ὄντες ἐν μέσῳ, δυνατώτατοι δὲ
[2, 52]	ἦσαν ἀμφ' αὐτὸν ἀπὸ τῆς	βουλῆς,	πολὺ καὶ γνωριμώτατον πλῆθος, εὐφήμουν
[2, 6]	ἐκ τῶν οἰκιῶν, ἔτι τῆς	βουλῆς	συνεστώσης, ἕκαστον αὐτῶν ὁ Κικέρων
[2, 115]	ἀναπεισθέντες τὴν προσιοῦσαν αὐτίκα τῆς	βουλῆς	σύνοδον ἐφύλασσον· ὁ δὲ Καῖσαρ
[2, 21]	ὄντα, εἴτε ἐς ὄνειδος τῆς	βουλῆς	τοιάδε περιορώσης. Καὶ τῶν παρόντων
[2, 119]	Ἀντώνιον ὑπατεύοντα, μὴ ἀντὶ τῆς	βουλῆς	τῷ δήμῳ μόνῳ χρώμενος ἐργάσαιτό
[2, 72]	τοσῶνδε ἀνδρῶν, τῶν μὲν ἀπὸ	βουλῆς,	τῶν δ' ἱππέων, πρὸς ἄνδρα
[2, 108]	οὐκέτι ἐνεγκὼν κατηγόρησεν ἐπὶ τῆς	βουλῆς	τῶν περὶ τὸν Μάρυλλον ὡς
[2, 18]	τῶν λῃστηρίων εἴκοσιν ἀπὸ τῆς	βουλῆς	ὑπηρέτας ἔδωκαν. Ὁ δὲ αὐτοὺς
[2, 48]	ἡἡρεῖτο δικτάτορα, οὔτε τι τῆς	βουλῆς	ψηφιζομένης οὔτε προχειροτονοῦντος ἄρχοντος. Ὁ
[2, 38]	τῶν ἑαυτοῦ χρημάτων μεθῆκεν ὅποι	βούλοιτο	ἀπιέναι, ἐλπίσας μὲν ἴσως διὰ
[2, 131]	Ἀνακραγόντων δὲ αὖθις· Ἐπέξιθι μόνος	Βούλομαι,	εἶπε, καὶ εὔορκόν ἐστί μοι
[2, 131]	Ὁ δὲ τούτοις μὲν ἔφη·	Βουλόμεθα.	Ἀλλὰ ποίαν λέγετε εἰρήνην; Ἢ
[2, 128]	καὶ τὰ πολλὰ αὐτῶν οὐδὲ	βουλομένοις	ἡμῖν ὑπακούσεται· καὶ δείξω μετ'
[2, 58]	στρατὸν αὐτὸν ἐγέγραπτο ἄλλη, τὸν	βουλόμενον	αὐτῶν ἐπὶ τὰς ναῦς ἕπεσθαι
[2, 60]	προπηδήσας κατέσεισεν ὡς εἰπεῖν τι	βουλόμενος.	Σιωπῆς δ' αὐτῷ γενομένης, Πομπηίου
[2, 72]	ἐμοῦ τὰ Καίσαρος ἐκτρύχειν ἔτι	βουλομένου	τὸν ἀγῶνα τόνδε προυκαλέσασθε. Ὡς
[2, 59]	ὑποστὰς τὸ πρόσταγμα ἦγε τοὺς	βουλομένους	διὰ τῆς Ἰλλυρίδος, οὐδαμοῦ διαναπαύων·
[2, 142]	καὶ τῶν ὑπάτων εἰπεῖν τι	βουλομένων	οὐκ ἀνασχόμενοι δεξιώσασθαι αὐτοὺς καὶ
[2, 4]	μὲν αὐτοῖς συνέπεμπεν ἐς Κατιλίναν	Βουλτούρκιον,	ἄνδρα Κροτωνιάτην, γράμματα χωρὶς ὀνομάτων
[2, 4]	ἀπιόντας τοὺς Ἀλλόβριγάς τε καὶ	Βουλτούρκιον	καὶ ἐς τὴν βουλὴν εὐθέως
[2, 30]	ὁ Κλαύδιος τὴν βουλὴν διέλυσε	βοῶν·	Νικᾶτε δεσπότην ἔχειν Καίσαρα. ~Λόγου
[2, 117]	περισπάσας ἐπὶ τὸν τράχηλον εἷλκε,	βοῶν·	Τί βραδύνετε ὦ φίλοι; Κάσκας
[2, 94]	οἱ δὲ σὺν ἐπείξει πλέονι	βοῶντες	ἐνέκειντο παραμεῖναί τε αὐτὸν καὶ
[2, 80]	δὲ σύμμαχοι προτροπάδην ἔφευγον ἄπρακτοι,	βοῶντες·	Ἡσσήμεθα. Καὶ τὰς σκηνὰς σφῶν
[2, 14]	τὴν θυγατέρα Καλπουρνίαν αὐτὸς ἤγετο,	βοῶντος	Κάτωνος διαμαστροπεύεσθαι γάμοις τὴν ἡγεμονίαν.
[2, 74]	παρακμάζοντα ἤδη καὶ νωθῆ καὶ	βραδὺν	ἐς ἅπαντα γεγενημένον καὶ οὐδὲ
[2, 47]	περὶ ἕκαστα χρῶμαι, σύνιστέ μοι·	βραδύνει	δ' ὁ πόλεμος οὐ δι'
[2, 117]	τὸν τράχηλον εἷλκε, βοῶν· Τί	βραδύνετε	ὦ φίλοι; Κάσκας δ' ἐφεστὼς
[2, 67]	ἐπιτωθαζόντων ἐς φιλαρχίαν ὡς ἑκόντα	βραδύνοντα,	ἵν' ἀνδρῶν ὁμοτίμων τοσῶνδε ἄρχοι,
[2, 92]	ἔργῳ λαβόντες οὔτε ἐννόμως ἔτι	βραδύνοντες	ἐν τῇ στρατείᾳ· ἀφεθῆναί τε
[2, 47]	ὡς ἔν τε τῇ στρατείᾳ	βραδύνοντες	καὶ τὰς πέντε μνᾶς οὐ
[2, 153]	παρρησίαν ἐθύετο ὅμως αὖθις, μέχρι	βραδυνόντων	αὐτῷ τῶν ἱερῶν δυσχεράνας ἐσῆλθε
[2, 116]	οὐδ' ὣς καλλιερουμένου, τὴν βουλὴν	βραδύνουσαν	αἰδούμενος καὶ ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν
[2, 67]	πόλεμον. Νωθής τε γὰρ καὶ	βραδὺς	παρὰ τὴν αὑτοῦ φύσιν ἐν
[2, 53]	συναίρεσθε, οὔθ' ἡ τῶν ἄλλων	βραδυτὴς	ἢ ἔνδεια τῆς πρεπούσης παρασκευῆς
[2, 68]	ητὸν γὰρ Πομπήιον ἐπαινῶν τῆς	βραδυτῆτος	καὶ οὐδαμοῦ νομίζων μεταθήσεσθαι τοῦ
[2, 26]	χρήσιμον τῇ πατρίδι γενόμενον ὑβρίζειν	βραχεῖ	διαστήματι χρόνου, καὶ δῆλον ἐποίησεν,
[2, 93]	πρὸς αὐτοὺς ἄλλο καὶ μὴ	βραχεῖ	καὶ αὐστηρῷ λόγῳ πολλὰ συνεστρατευμένους
[2, 44]	παρετάξαντο παρὰ τὴν θάλασσαν ἐν	βραχεῖ	χωρίῳ. Μάχης δὲ καρτερᾶς γενομένης
[2, 44]	δὲ προσσχὼν ἐν μέν τινι	βραχείᾳ	περὶ αὐτὴν ἱππομαχίᾳ τρέπεταί τινας
[2, 153]	βουλευτήριον ἐσιόντι, καθά μοι πρὸ	βραχέος	εἴρηται, τὰ αὐτὰ σημεῖα γίγνεται·
[2, 154]	μὲν Ἰνδῶν Ἀλέξανδρος ἐξετάζων τοὺς	Βραχμᾶνας,	οἳ δοκοῦσιν Ἰνδῶν εἶναι μετεωρολόγοι
[2, 144]	Ἐπεφθέγγετο δέ πού τι καὶ	βραχὺ	ἑκάστῳ, μεμιγμένον οἴκτῳ καὶ ἀγανακτήσει,
[2, 127]	αὐτοί· ~Ἐν δὲ τῷ βουλευτηρίῳ	βραχὺ	μὲν ἦν τὸ καθαρεῦον σπουδῆς
[2, 90]	ταφῆναι, καί τι αὐτῇ τέμενος	βραχὺ	πρὸ τῆς πόλεως περιτεθὲν Νεμέσεως
[2, 45]	τινα χρόνον ὑπεχώρει καὶ ἐς	βραχὺ	συνεστέλλετο, ἐνοχλούμενος δὲ ἀνέφευγεν αὖθις
[2, 78]	πρῶτον ἦν καὶ τῶν ἱππέων	βραχὺ	τὰ πεζὰ προλαβόντων πεῖραί τε
[2, 49]	καὶ Καππαδόκαι καὶ ἐκ τῆς	βραχυτέρας	Ἀρμενίας τινὲς καὶ Παμφύλιοι καὶ
[2, 40]	τὸν ὑπόλοιπον στρατὸν ἐς τὸ	Βρεντέσιον	ἀγαγὼν τάς τε ναῦς ἀνέμενεν
[2, 48]	τὸν στρατὸν ἀπαντᾶν ἐς τὸ	Βρεντέσιον	αὐτός τε ἐξῄει Δεκεμβρίου μηνὸς
[2, 54]	τὰ μὲν πλοῖα εὐθὺς ἐς	Βρεντέσιον	ἐπὶ τὴν ἄλλην στρατιὰν περιέπεμπεν,
[2, 52]	περὶ χειμερίους τροπὰς ἐς τὸ	Βρεντέσιον	ἠπείγετο, νομίζων τῷ ἀδοκήτῳ μάλιστα
[2, 38]	Καπύης καὶ ἐκ Νουκερίας ἐς	Βρεντέσιον	ἠπείγετο, ὡς τὸν Ἰόνιον διαβαλῶν
[2, 59]	~Ποστούμιον δὲ διαπλεύσαντος ἐς τὸ	Βρεντέσιον,	ὁ μὲν Γαβίνιος οὐχ ὑποστὰς
[2, 47]	αὐτοῖς ὁ Καῖσαρ ἔτι περὶ	Βρεντέσιον	ὑπέσχητο. Ὧν ὁ Καῖσαρ πυθόμενος
[2, 39]	ὑπάτοις προαπάγειν ἐς Ἤπειρον ἐκ	Βρεντεσίου,	καὶ διέπλευσαν οἵδε αὐτίκα ἀσφαλῶς
[2, 56]	ὁ δὲ Καῖσαρ τοὺς ἐκ	Βρεντεσίου	περιμένων. Νομίσας δ' ἔαρος μὲν
[2, 54]	πρώτην τοῦ ἔτους ἡμέραν ἐν	Βρεντεσίῳ	διατρῖψαι. Καὶ δύο τελῶν ἄλλων
[2, 52]	ἑαυτοῦ πάντα ἠθροισμένον ἐν τῷ	Βρεντεσίῳ	καταλαβών, τοὺς παρόντας ὅμως ἐς
[2, 40]	Καὶ τοὺς μὲν ἐν τῷ	Βρεντεσίῳ,	τοὺς δ' ἐν Ὑδροῦντι κατέλιπε,
[2, 17]	Καῖσαρ ἔν τε Κελτοῖς καὶ	Βρεττανοῖς	πολλὰ καὶ λαμπρὰ εἰργασμένος, ὅσα
[2, 140]	λήθη τὰ ἐπὶ Κελτοῖς καὶ	Βρεττανοῖς	ὑμῶν ἔργα σβέσει, ὑπὲρ τούτων
[2, 150]	καὶ τὸν ἑσπέριον ὠκεανὸν ἐπὶ	Βρεττανοὺς	διέπλευσεν οὔπω γενόμενον ἐν πείρα,
[2, 140]	δῆμος ἔδωκεν ἐπὶ Κελτοὺς καὶ	Βρεττανοὺς	τῷ Καίσαρι, καὶ ἀριστεύοντας ἔδει
[2, 32]	δ' ἄρτι τὸν ὠκεανὸν ἐκ	Βρεττανῶν	διεπεπλεύκει καὶ ἀπὸ Κελτῶν τῶν
[2, 73]	καὶ Ἰβήρων καὶ Κελτῶν καὶ	Βρεττανῶν	ἔθνη τετρακόσια περιποιήσαντας τῇ πατρίδι
[2, 134]	αὐτῷ; Καὶ τὰ Κελτῶν καὶ	Βρεττανῶν	νομιεῖν, ἃ εἰλήφασιν, ἕξειν βέβαια
[2, 150]	ἐν πείρα, κρημνοῖς τε τῶν	Βρεττανῶν	τοὺς κυβερνήτας ἐποκέλλοντας ἐκέλευε τὰς
[2, 101]	Ἰόβα παῖς, Ἰόβας ὁ συγγραφεύς,	βρέφος	ὢν ἔτι παρήγετο. Παρήγαγε δέ
[2, 39]	τε χώρας καὶ πόλεως κατασχεῖν	Βρίγας	ἐκ Φρυγῶν ἐπανελθόντας καὶ Ταυλαντίους
[2, 86]	ἐπίγραμμα ἄλλος ἐπέγραψε· Τῷ ναοῖς	βρίθοντι	πόση απάνις ἔπλετο τύμβου. Χρόνῳ
[2, 113]	στρατηγούς, τί ποιήσομεν, ὦ ἀγαθὲ	Βροῦτε	Ἀμυνῶ τῇ πατρίδι, ἔφη, μέχρι
[2, 112]	τοῦ Βρούτου τοιάδε ἐπεγράφετο λάθρᾳ·	Βροῦτε	δωροδοκεῖς; Βροῦτε νεκρὸς εἶ; ἤ
[2, 112]	τοιάδε ἐπεγράφετο λάθρᾳ· Βροῦτε δωροδοκεῖς;	Βροῦτε	νεκρὸς εἶ; ἤ ὤφελές γε
[2, 115]	Λέπιδον τὸν ἵππαρχον, ἐπήγετο Δέκμον	Βροῦτον	Ἀλβῖνον ἐς τὸν πότον καὶ
[2, 115]	γίγνεσθαι. Οἱ δ' ἀμφὶ τὸν	Βροῦτον	ἕωθεν κατὰ τὴν στοὰν τὴν
[2, 115]	ὁ Κάσκας ἀνήνεγκεν. Αὐτὸν δὲ	Βροῦτον	καὶ Κάσσιον σύννους τε ὄντας
[2, 142]	Ὀφθέντων δὲ τῶν ἀμφὶ τὸν	Βροῦτον	κρότος ἦν καὶ βοή, καὶ
[2, 112]	σπουδῆς λέγεται τοῖς ἡγεμόσιν εἰπεῖν	Βροῦτον,	ὅπῃ δύναιντο, περισῴζειν. Ἀλλ' εἴτε
[2, 112]	προτιμῶν, εἴθ' ὅτι ἔκγονος ὢν	Βρούτον	τοῦ πάλαι τοὺς βασιλέας ἐξελάσαντος
[2, 48]	δὲ τὴν νεόληπτον Γαλατίαν Δέκμον	Βροῦτον.	Τῷ δὲ δήμῳ λιμώττοντι σῖτον
[2, 111]	δ' αὐτῷ Καίσαρι φιλτάτων Δέκμος	Βροῦτος	Ἀλβῖνος, ἅπαντες αἰεὶ παρὰ Καίσαρι
[2, 115]	μὲν ὄντα με φίλον ἀπέκρυψας,	Βροῦτος	δ' ἀνήνεγκέ μοι. Καὶ ὁ
[2, 137]	ἐπὶ τοῖσδε ἡ βουλὴ διελύθη.	~Βροῦτος	δὲ καὶ Κάσσιος αἰσθόμενοι τῶν
[2, 112]	ἐρασθείσης τοῦ Καίσαρος, ὅτε ὁ	Βροῦτος	ἐγίγνετο. Διὸ καὶ νικῶν ἐν
[2, 112]	Ἀλλ' εἴτε ἀχάριστος ὢν ὁ	Βροῦτος,	εἴτε τὰ τῆς μητρὸς ἁμαρτήματα
[2, 137]	Συνδραμόντων δὲ ὀξέως πολλῶν ὁ	Βροῦτος	ἔλεγεν· Ἐνταῦθα ὑμῖν ἐντυγχάνομεν, ὦ
[2, 114]	τοῖς στρατιώταις γνωριμώτατον· ὁ δὲ	Βροῦτος	ἔλεγεν ἐπὶ μὲν τῷ Καίσαρι
[2, 143]	ὅτι τῶν ἀνδροφόνων Δέκμος ὁ	Βροῦτος	ἐν τοῖς δευτέροις κληρονόμοις ἐγέγραπτο
[2, 122]	τὸν Καίσαρα Κάσσιός τε καὶ	Βροῦτος.	Ἐπεὶ δὲ παρῆλθον ἐς τὸ
[2, 117]	ἐς τὸ πρόσωπον ἔπληξε καὶ	Βροῦτος	ἐς τὸν μηρὸν ἐπάταξε καὶ
[2, 136]	ἐφ' ἑαυτῷ κατέλιπεν, ἀκυροῦσιν, οὐ	Βροῦτος	ἔτι οὐδὲ Κάσσιος, ἀλλ' οἱ
[2, 112]	τότε τῆς πόλεως στρατηγήσειν ὁ	Βροῦτος	καὶ ὁ Κάσσιος ἐς ἀλλήλους
[2, 111]	μάλιστα δύο ἄνδρε, Μᾶρκός τε	Βροῦτος,	ὁ Καιπίων ἐπίκλην, Βρούτου τοῦ
[2, 122]	αὐτῶν μόνοι Κάσσιός τε καὶ	Βροῦτος	ὁ Μᾶρκος, ᾑμαγμένος τὴν χεῖρα·
[2, 141]	τις ὑμᾶς ἀφέληται ταῦτα, οὐ	Βροῦτος,	οὐ Κάσσιος, οὐχ οἵδε πάντες,
[2, 113]	περὶ βασιλείας προθῶσι; καὶ ὁ	Βροῦτος	οὐκ ἔφη παρέσεσθαι τῷ βουλευτηρίῳ.
[2, 112]	γὰρ τοῖς ἀνδριᾶσι τοῦ πάλαι	Βρούτου	καὶ τῷ δικαστηρίῳ τοῦδε τοῦ
[2, 142]	ἀλλὰ καὶ ἄφθονον. ~Τοιαῦτα τοῦ	Βρούτου	λέγοντος ἀκροώμενοί τε ἔτι πάντες
[2, 117]	αὐτῶν ἐπιστρέφεσθαι, μετὰ δὲ τὴν	Βρούτου	πληγήν, Εἴτε ἀπογινώσκοντα ἤδη, τὸ
[2, 120]	ἀκριβῶς, οἷον ἐπὶ τοῦ πάλαι	Βρούτου	τὴν τότε βασιλείαν καθαιροῦντος ἐπυνθάνοντο
[2, 112]	καὶ τῷ δικαστηρίῳ τοῦδε τοῦ	Βρούτου	τοιάδε ἐπεγράφετο λάθρᾳ· Βροῦτε δωροδοκεῖς;
[2, 111]	τε Βροῦτος, ὁ Καιπίων ἐπίκλην,	Βρούτου	τοῦ κατὰ Σύλλαν ἀνῃρημένου παῖς
[2, 119]	τὴν πάτριον πολιτείαν παρεκάλουν καὶ	Βρούτου	τοῦ πάλαι καὶ τῶν τότε
[2, 112]	τὰ μὲν δίκαια Κάσσιος ἀποφαίνοι,	Βρούτῳ	δ' αὐτὸς χαρίζοιτο· τοσῇδε ἐν
[2, 111]	Δέκμῳ, τὴν δ' ἐντὸς Ἄλπεων	Βρούτῳ.	~Μέλλοντες δὲ ὁμοῦ τότε τῆς
[2, 113]	Κάσσιος ἐμβαλὼν τὴν χεῖρα τῷ	Βρούτῳ	Τί ποιήσομεν, ἔφη, παρὰ τὸ
[2, 79]	τῶν ἀναιρουμένων ἢ πλησσομένων, ἀλλὰ	βρυχήματα	μόνα καὶ στόνοι πιπτόντων, ἔνθα
[2, 81]	καὶ αὐτός τε τὴν ἐκείνου	βρώμην	καὶ ὁ στρατὸς ἅπας τὴν
[2, 11]	παρασκευῆς ἐποίουν, ἐπενόουν δ' ὅμως	Βύβλον	ἐνίστασθαι τοῖς νόμοις καὶ μὴ
[2, 9]	δ' αὐτοὺς ἡ βουλὴ Λεύκιον	Βύβλον	ἐς ἐναντίωσιν τοῦ Καίσαρος ἐχειροτόνησεν
[2, 10]	ἔτι τῶν γιγνομένων ὑπονοοῦντα τὸν	Βύβλον	ἔχων, χεῖρά τε πολλὴν ἀφανῶς
[2, 10]	βουλῇ περὶ ὁμονοίας διέθετο πρὸς	Βύβλον,	ὡς τὰ κοινὰ λυπήσοντες, εἰ
[2, 11]	οὓς περὶ αὐτὸν ὄντας ἔτρωσαν.	Βύβλος	δ' οὐ καταπλαγεὶς ἀπεγύμνου τὴν
[2, 11]	ἥσσης ἐνέγκασθαι. Πεισθεὶς οὖν ὁ	Βύβλος	ἐνέβαλεν ἐς τὴν ἀγορὰν δημηγοροῦντος
[2, 12]	συνεχώρησεν ἀμύνειν τοῖς ἐπιβεβουλευμένοις. Καὶ	Βύβλος	μὲν ἐκ χειρῶν ἅπαντα μεθεὶς
[2, 49]	μέρη, καὶ ἐπ' αὐτοῖς Μᾶρκος	Βύβλος.	~Ὡς δέ οἱ πάντα ἦν
[2, 12]	γυμνοῦ, ἐπιπεμφθῆναι ἔφη πρός τε	Βύβλου	καὶ Κικέρωνος καὶ Κάτωνος ἐς
[2, 11]	ῥάβδους καὶ τὰ σημεῖα τοῦ	Βύβλου	περιέκλων καὶ τῶν δημάρχων ἔστιν
[2, 12]	Πομπηίου καὶ τὸ ξιφίδιον αὑτῷ	Βύβλου	ῥαβδοῦχον ἐπιδοῦναι Ποστούμιον. Ὑπόπτου δ'
[2, 11]	αὐτήνν ἐς τὴν οἰκίαν τοῦ	Βύβλου	συνελθόντες οὐδὲν μὲν ἀντάξιον τῆς
[2, 90]	καὶ ἐς πολὺ ἐν τῷ	βυθῷ	διενήξατο· καὶ τὴν χλαμύδα αὐτοῦ
[2, 68]	καὶ μελισσῶν ἑσμὸς ἐπὶ τοῖς	βωμοῖς	ἐκάθισε, ζῴου νωχελοῦς. Μικρόν τε
[2, 148]	πανδημεὶ τῇ πυρᾷ παρέμενον, ἔνθα	βωμὸς	πρῶτος ἐτέθη, νῦν δ' ἐστὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/09/2006