Livre, Par.
[1, 99]	γιγνομένου· τοὺς γὰρ ἀθλητὰς καὶ	τὰ	ἄλλα θεάματα πάντα ὁ Σύλλας
[1, 117]	διὰ τῶν Ἀπεννίνων ὀρῶν ἐπὶ	τὰ	Ἄλπεια καὶ ἐς Κελτοὺς ἀπὸ
[1, 109]	Ἰταλίᾳ κατείργαστο. ~Ὁ δὲ ἐς	τὰ	Ἄλπεια ὄρη μετὰ φρονήματος ἀνῄει,
[1, 92]	τε ὅσοι ἀπὸ Ῥαβέννης ἐπὶ	τὰ	Ἄλπεια παρήκουσιν, ἀθρόως ἐς Μέτελλον
[1, 5]	τὰ οἰκεῖα εὐνοίας ἡ ἐς	τὰ	ἀντίπαλα φιλονικία. Προιόντες τε τὴν
[1, 40]	Ὧν ἑκατέρων, ἐν κεφαλαίῳ φράσαι,	τὰ	ἀξιολογώτατα ἦν τοιάδε. ~Οὐέττιος μὲν
[1, 16]	αὐτοὺς καὶ ἐδίωκον καὶ ἐς	τὰ	ἀπόκρημνα κατερρίπτουν. Κἀν τῷδε τῷ
[1, 77]	ὑπάτους αὐτίκα, τοῦ μὴ διὰ	τὰ	ἀρχαιρέσια θᾶττον ἐπανήκειν, καὶ τὴν
[1, 107]	τὴν ὑπὲρ Ἄλπεις Γαλατίαν, ἐπὶ	τὰ	ἀρχαιρέσια οὐ κατῄει ὡς πολεμήσων
[1, 65]	προσέφυγον ἀπὸ τῆς βουλῆς οἳ	τὰ	αὐτὰ ἐφρόνουν, Γάιός τε Μιλώνιος
[1, 117]	μυριάσι πεζῶν ἐς Ῥώμην ἠπείγετο,	τὰ	ἄχρηστα τῶν σκευῶν κατακαύσας καὶ
[1, 78]	διαπεπλευκότας ἐς αὐτὴν μετεκάλει καὶ	τὰ	γιγνόμενα δεδιὼς ἐς τὴν πόλιν
[1, 64]	ἐξαγγέλλεται τοὺς πλέονας δημάρχους κωλύειν	τὰ	γιγνόμενα, θόρυβον δὲ τῶν νεοπολιτῶν
[1, 8]	ἀριθμὸν ἐλευθέρων ἔχειν ἐπέταξαν, οἳ	τὰ	γιγνόμενα φυλάξειν τε καὶ μηνύσειν
[1, 38]	τοὺς ἑκάστοις μάλιστα ἐπιτηδείους, ἀφανῶς	τὰ	γιγόμενα ἐξετάζειν. Καί τις ἐκ
[1, 34]	ἦν τὸ Ἀπουληίου, μετὰ δύο	τὰ	Γράκχεια, καὶ τοσάδε εἴργαστο Ῥωμαίους·
[1, 97]	ἐπὶ τοῦτον ἐξέπεμπεν ἐς Ἰβηρίαν,	τὰ	δ' ἐν τῇ πόλει καθίστατο
[1, 77]	τοῖς συμμαχικοῖς ἢ ὑπατεύων ἔπραξε,	τὰ	δ' ἔναγχος ἐς Μιθριδάτην ὑπερεπαίρων
[1, 117]	ἦσαν καὶ αὐτόμολοι καὶ σύγκλυδες)	τὰ	δ' ὄρη τὰ περὶ Θουρίους
[1, 92]	τὸ Κλούσιον καὶ δύο τέλη	τὰ	Δαμασίππου καὶ ἕτερα περὶ Καρρίναν
[1, 7]	πενήτων, τὰ μὲν ὠνούμενοι πειθοῖ,	τὰ	δὲ βίᾳ λαμβάνοντες, πεδία μακρὰ
[1, 87]	μὲν ὁ Καρρίνας πολλοῦς ἀποβαλών,	τὰ	δὲ περίοικα πάντα ἐς τὸν
[1, 22]	μέσῳ, δι' ἑτέρου τοιοῦδε πολιτεύματος.	Τὰ	δικαστήρια, ἀδοξοῦντα ἐπὶ δωροδοκίαις, ἐς
[1, 35]	μέλλον ἐς τὴν βουλὴν μόνην	τὰ	δικαστήρια ἀπὸ τῶν ἱππέων περιφέροιτο,
[1, 35]	μάλιστα δὴ τότε ἀλλήλοις διὰ	τὰ	δικαστήρια διεφέροντο, ἐπὶ κοινῷ νόμῳ
[1, 35]	πάντων ἐς τὸ μέλλον εἶναι	τὰ	δικαστήρια· εὐθύνας τε ἐπ' αὐτῶν
[1, 35]	δυνάμενος ἐς τὴν βουλὴν ἐπανενεγκεῖν	τὰ	δικαστήρια, τεχνάζων δ' ἐς ἑκατέρους
[1, 22]	τοὺς ἱππέας ἀπὸ τῆς βουλῆς	τὰ	δικαστήρια· φασὶ δὲ κυρωθέντος μὲν
[1, 116]	ἐκ τῶν ἀγρῶν ὑποδεχόμενος ἐλῄστευε	τὰ	ἐγγύς, ὑποστρατήγους ἔχων Οἰνόμαόν τε
[1, 69]	δεδιότες, οἱ δὲ πρὸ πολλοῦ	τὰ	ἐκείνων αἱρούμενοι καὶ τὴν ῥοπὴν
[1, 8]	πλείω τὰ μείζονα καὶ πεντακοσίων	τὰ	ἐλάσσονα. Καὶ ἐς ταῦτα δ'
[1, 64]	τοὺς ἀντιλέγοντας δημάρχους ἀναπηδώντων ἐπὶ	τὰ	ἔμβολα. Ὧν Ὀκτάουιος πυθόμενος κατέβαινε
[1, 42]	ἐστράτευεν. Ὡς δὲ καὶ Νουκερίας	τὰ	ἐν κύκλῳ πάντα κατέπρησεν, αἱ
[1, 31]	ψήφισμα ὁ Ἀπουλήιος ἐκύρου, καὶ	τὰ	ἐν τῷ ψηφίσματι Μάριος ἐπεκήρυττεν.
[1, 15]	ἱμάτια διαζωσάμενοι, ῥάβδους καὶ ξύλα	τὰ	ἐν χερσὶ τῶν ὑπηρετῶν ἁρπάσαντές
[1, 121]	τῷ μέρει τῶν ἐμφυλίων ἀμφὶ	τὰ	ἑξήκοντα μάλιστ' ἀπὸ τῆς ἀναιρέσεως
[1, 88]	τῶν παρόντων κακῶν ἄρα ἀεὶ	τὰ	ἐπικρατοῦντα φέρειν ἐθιζόμενοι. ~Σύλλας δ'
[1, 70]	γὰρ δὴ Μαρίου μὲν εἶναι	τὰ	ἔργα τάδε πάντα, Κίνναν δ'
[1, 76]	τῆς ἐπὶ τοὺς ἐχθροὺς ἐπανόδου	τὰ	ἐς Μιθριδάτην πάντ' ἐπιταχύνας, ὥς
[1, 11]	εἰσὶ παῖδες, ἑκάστῳ καὶ τούτων	τὰ	ἡμίσεα. Τοιαῦτα πολλὰ ὁ Γράκχος
[1, 9]	ὑπὲρ τὸν παλαιὸν νόμον προσετίθει	τὰ	ἡμίσεα τούτων· καὶ τὴν λοιπὴν
[1, 15]	οἷά τινες δορυφόροι, οἱ δὲ	τὰ	ἱμάτια διαζωσάμενοι, ῥάβδους καὶ ξύλα
[1, 96]	τῶν πλουσίων. Ὡς δ' ἐξέλιπε	τὰ	καθ' ἕνα ἄνδρα ἐγκλήματα, ἐπὶ
[1, 116]	Κρίξον μονομάχους. Μεριζομένῳ δ' αὐτῷ	τὰ	κέρδη κατ' ἰσομοιρίαν ταχὺ πλῆθος
[1, 74]	Λουτατίῳ Κάτλῳ, τῷ Μαρίου περὶ	τὰ	Κιμβρικὰ συνάρχῳ, περισωθέντι μὲν ἐκ
[1, 11]	δ' ἐπ' ἐκεινοις, εἰ δίκαιον	τὰ	κοινὰ κοινῇ διανέμεσθαι καὶ εἰ
[1, 37]	κατὰ τῶν τοῖς Ἰταλιώταις ἐπὶ	τὰ	κοινὰ φανερῶς ἢ κρύφα βοηθούντων,
[1, 68]	ἤδη πεπερακότα, Καικίλιον δὲ Μέτελλον,	τὰ	λείψανα τοῦ συμμαχικοῦ πολέμου πρὸς
[1, 85]	τρεῖς ἑκατέρωθεν, ὅθεν οὐδὲ γνῶναι	τὰ	λεχθέντα συνέβη· ἐδόκει δ' ἀναθέμενος
[1, 20]	εἰς ἣν νυκτὸς ἔμελλε γράψειν	τὰ	λεχθησόμενα ἐν τῷ δήμῳ, νεκρὸς
[1, 11]	περὶ ἁπάντων, ἢ κτήσασθαι καὶ	τὰ	λοιπὰ δι' εὐανδρίαν ἢ καὶ
[1, 89]	ἐς Κλούσιον, ἔνθα τοῦ πολέμου	τὰ	λοιπὰ ἤκμαζεν. Ἐν δὲ τούτῳ
[1, 80]	ἐκ πολλοῦ τε ἡἡρημένος ἐς	τὰ	λοιπὰ τοῦ συμμαχικοῦ πολέμου καὶ
[1, 84]	πολλαί, καὶ πᾶσαι διαφανεῖς. Ὧν	τὰ	μέγιστα καὶ ἀξιολογώτατα, ἐν κεφαλαίῳ
[1, 8]	πλείονα μηδὲ προβατεύειν ἑκατὸν πλείω	τὰ	μείζονα καὶ πεντακοσίων τὰ ἐλάσσονα.
[1, 97]	αὐτῷ δοθεὶς ἐβεβαίου τάδε σκεπτομένῳ	τὰ	μέλλοντα. Πείθεὸ μοι, Ῥωμαῖε. Κράτος
[1, 121]	προκαθημένων συναλλαγῆναι πρὸς ἀλλήλους. Καὶ	τὰ	μὲν πρῶτα ἑκάτερος ἀπεκρούετο· ὡς
[1, 89]	ἐκφυγόντων τῶν ἀντιστασιωτῶν ἁπάντων. Καὶ	τὰ	μὲν τούτων αὐτίκα ἐδημεύετο καὶ
[1, 7]	τε ἦν ἄλλα βραχέα πενήτων,	τὰ	μὲν ὠνούμενοι πειθοῖ, τὰ δὲ
[1, 15]	νεών, ἔνθα χειροτονήσειν ἔμελλον, καὶ	τὰ	μέσα τῆς ἐκκλησίας. Ἐνοχλούμενος δ'
[1, 5]	καὶ μόνη Ῥωμαίοις ἔλειπεν ἐς	τὰ	νῦν ὄντα, ὥστε Σεβαστὸς εὐθὺς
[1, 56]	Θορύβου δ' ἀναστάντος οἱ παρεσκευασμένοι	τὰ	ξιφίδια ἐπεσπάσαντο καὶ τοὺς ὑπάτους
[1, 78]	ἀφέσεις· οἱ δ' ἐγγὺς καὶ	τὰ	ξιφίδια ἐπισπάσαντες συνεκέντησαν αὐτόν. Οὕτω
[1, 16]	οἱ θεωροῦντες ἐπιοῦσαν· οἱ δὲ	τὰ	ξύλα τῶν Γρακχείων αὐτῶν περισπάσαντες,
[1, 5]	ἀδελφῶν· τοσοῦτον ἐκράτει τῆς ἐς	τὰ	οἰκεῖα εὐνοίας ἡ ἐς τὰ
[1, 96]	τήν τε γῆν αὐτῶν καὶ	τὰ	οἰκήματα ἐς τούσδε μεταφέρων διεμέριζεν·
[1, 114]	Σερτώριος κατέδησεν, καὶ τοῖς Ἴβηρσι	τὰ	ὅμηρα ἀπέλυεν. Οἷς ὑπαχθέντες ὑπήκουον
[1, 85]	ἀλλοκότῳ δὴ τῷ Σερτωρίου ἔργῳ,	τὰ	ὅμηρα ἀπέπεμπε τῷ Σύλλᾳ. Καὶ
[1, 86]	Νωρβανός, ὡ ἔοικε, μὴ διαβληθείη	τὰ	ὅμοια ἐς τὸν στρατὸν ἔδεισενν
[1, 38]	οἱ Ἀσκλαῖοι συνεκέντουν ἐπιτρέχοντες καὶ	τὰ	ὄντα αὐτοῖς διήρπαζον. ~Ἐκραγείσης δὲ
[1, 41]	τῶν λοιπῶν τοῦ πλέονος μέρους	τὰ	ὅπλα ἔλαβε· ἐφ' ὅτῳ Περπένναν
[1, 26]	Οἱ δ' ἐκέλευον αὐτοὺς ἀποθεμένους	τὰ	ὅπλα ἥκειν εἰς τὸ βουλευτήριον
[1, 45]	στρατιᾶς ἀπολέσας καὶ τῶν ὑπολοίπων	τὰ	ὅπλα, μόλις ἐς Τεανὸν καταφυγὼν
[1, 107]	αὐτῷ. Κωλυόμενος δὲ ἐκήρυξεν ἐς	τὰ	ὅπλα χωρεῖν, καὶ ἀντεκήρυττε Κάτλος.
[1, 84]	ἐγένετο. Ὅθεν καὶ μάλιστα αὐτοῖς	τὰ	παθήματα ἐπειγομένοις ἐν βραχεῖ μείζω
[1, 100]	ἑτοίμοις ἐκ τῶν δημοτῶν πρὸς	τὰ	παραγγελλόμενα μυρίοις χρῷτο. Τὸ δ'
[1, 114]	μνήμης ἐπανίασι. Τότε δὲ καὶ	τὰ	παρόντα σφίσιν ἐκλογιζόμενοι, Περπέννα μὲν
[1, 17]	οἰκτείροντες αὑτούς τε κἀκεῖνον καὶ	τὰ	παρόντα ὡς οὐκέτι πολιτείαν, ἀλλὰ
[1, 30]	καὶ βροντῆς ὠνομασμένης κεκυρωμένος παρὰ	τὰ	πάτρια. ~Ταῦτα δ' εἰπὼν καὶ
[1, 117]	καὶ σύγκλυδες) τὰ δ' ὄρη	τὰ	περὶ Θουρίους καὶ τὴν πόλιν
[1, 112]	Μέτελλον ἀνεχώρει. Σερτώριος δὲ καὶ	τὰ	πεσόντα ἤγειρε, καὶ τοῖς περί
[1, 2]	οἱ μὲν οὐ μεθιέντες ἔτι	τὰ	πιστευθέντα σφίσιν ὑπὸ τοῦ δήμου
[1, 114]	ἐς κατάπληξιν ἑτέρων. Ἐπί τε	τὰ	πλήθη παρερχόμενος ἐδημαγώγει καὶ τοὺς
[1, 18]	τὸν ἐθέλοντα προλέγον, ἐπῇρε πολλοὺς	τὰ	πλησίον ἐκπονοῦντας τὴν ἑκατέρας ὄψιν
[1, 86]	ἔδεισενν ἀναστήσας Σύλλας ἐχώρει πρόσω	τὰ	πολέμια πάντα δῃῶν· τὸ δ'
[1, 113]	τοῖς πράγμασι πόνον ἑκὼν μεθίει,	τὰ	πολλὰ δ' ἦν ἐπὶ τρυφῆς,
[1, 50]	Λεύκιος δὲ Κλοέντιος Σύλλᾳ περὶ	τὰ	Πομπαῖα ὄρη στρατοπεδεύοντι μάλα καταφρονητικῶς
[1, 30]	τά τε ἱμάτια διαζωσάμενοι καὶ	τὰ	προστυχόντα ξύλα ἁρπάσαντες τοὺς ἀγροίκους
[1, 23]	τοὺς Λατίνους ἐπὶ πάντα ἐκάλει	τὰ	Ῥωμαίων, ὡς οὐκ εὐπρεπῶς συγγενέσι
[1, 92]	τῆς πολιορκίας· ἀλλ' οὐδ' οὗτοι	τὰ	στενὰ διελθεῖν ἐδύναντο φυλασσόμενα ὑπὸ
[1, 92]	Δαμάσιππος οἷς εἶχον ἅπασιν ἐπὶ	τὰ	στενὰ ἐχώρουν ὡς ὁμοῦ τοῖς
[1, 92]	αὐτῷ χειρὶ πολλῇ προθύμως περὶ	τὰ	στενὰ κακοπαθούντων, ἀπογνοὺς ἁπάντων ἀσθενῶς
[1, 4]	παραλύειν, προυτίθει προκλήσεις ἢ ἄμφω	τὰ	στρατεύματα ἔχειν ἐς τῆς ἔχθρας
[1, 93]	Τελεσῖνόν τε καὶ Ἀλβῖνον καὶ	τὰ	στρατόπεδα αὐτῶν ἔλαβον. Λαμπώνιός τε
[1, 96]	βεβαίως, εἰ μὴ πάντ' εἴη	τὰ	Σύλλα βέβαια, ὑπερηγωνίζοντο αὐτοῦ και
[1, 85]	δ' ἐν παρόδῳ Σύεσσαν, ἣ	τὰ	Σύλλεια ᾕρητο, καταλαβόντος ὁ μὲν
[1, 32]	δήμαρχον καὶ στρατηγόν, ἔτι περικειμένους	τὰ	σύμβολα τῆς ἀρχῆς. ~Πολὺς δὲ
[1, 18]	ἐπέπρατο καὶ ὅπως ἐπιδιῄρητο, οὔτε	τὰ	συμβόλαια οὔτε τὰς κληρουχίας ἔτι
[1, 50]	πεντακισχιλίους· καὶ τῶν λοιπῶν ἐς	τὰ	σφέτερα διὰ ἀπόρου χώρας καὶ
[1, 106]	βουλὴ πᾶσα καὶ αἱ ἀρχαί,	τὰ	σφέτερα σημεῖα ἐπικείμενοι. Κόσμῳ δ'
[1, 7]	οὔ τινα σφᾶς ἔτι ἀφαιρήσεσθαι	τά	τε ἀγχοῦ σφίσιν ὅσα τε
[1, 93]	μυριάδων ἐδόκει γενέσθαι παρ' ἀμφοτέρων·	τά	τε αἰχμάλωτα ὀκτακισχιλίων πλείω γενόμενα
[1, 30]	περὶ τὸν Ἀπουλήιον οἱ πολιτικοὶ	τά	τε ἱμάτια διαζωσάμενοι καὶ τὰ
[1, 60]	ἢ ἀνάγειν ἐπὶ τοὺς ὑπάτους·	τά	τε ὄντα αὐτοῖς δεδήμευτο. ~Καὶ
[1, 87]	οὐκ ἀναμείνασαι τὴν τροπὴν ἐκφανῆναι	τά	τε σημεῖα ἔρριψαν ὁμοῦ καὶ
[1, 88]	μικρὸν πρὸ τοῦ βουλευτηρίου Σκαιόλας.	Τά	τε σώματα αὐτῶν ἐς τὸν
[1, 81]	κατάληψιν ἔτι ἔχοντες ἐν ὄψει	τά	τε ψηφίσματα, ἃ ἐπεκήρυξαν αὐτῷ,
[1, 112]	Σερτώριος τὴν μὲν πολιορκίαν ἐξέλυσε,	τὰ	τείχη δ' ἔφθασεν ὑποκαύσας ὁ
[1, 40]	τὰς πύλας οἱ ὑπόλοιποι καὶ	τὰ	τείχη διὰ χειρὸς εἶχον ὡς
[1, 112]	Παλαντίαν δὲ Πομπηίου περικαθημένου καὶ	τὰ	τείχη ξύλων κορμοῖς ὑποκρεμάσαντος, ἐπιφανεὶς
[1, 93]	κεφαλὰς ἐς Πραινεστὸν Λουκρητίῳ περὶ	τὰ	τείχη περιενεγκεῖν ἔπεμψεν. ~Πραινέστιοι δὲ
[1, 109]	τὴν σπεῖραν ὅλην, ἀγέρωχον ἐς	τὰ	τοιαῦτ' εἶναι νομιζομένην, καίπερ οὖσαν
[1, 83]	καὶ πάνυ Ῥωμαίων ὄντων ἐς	τὰ	τοιαῦτα βαρυεργῶν. Τό τε Καπιτώλιον
[1, 71]	ἐσῄεσαν ἐς τὴν πόλιν, καὶ	τὰ	τῶν ἀντιπρᾶξαι σφίσι δοκούντων ἀκωλύτως
[1, 58]	νόμῳ· ἐς τοσοῦτον αὐτοῖς κακοῦ	τὰ	τῶν στάσεων ἀμεληθέντα προέκοψε. Τρεπομένων
[1, 118]	τὸν Σπάρτακον· ἀφικόμενος δὲ καὶ	τὰ	τῶν ὑπάτων δύο προσέλαβε. Καὶ
[1, 112]	Μέτελλον καὶ τοὺς ἄνδρας ἐς	τὰ	ὑπήκοα σφίσι μετῆγον. Παλαντίαν δὲ
[1, 22]	ἱππέας ἀπὸ τῶν βουλευτῶν μετέφερε,	τὰ	ὑπόγυα μάλιστα αὐτοῖς ὀνειδίζων, ὅτι
[1, 117]	αἰχμαλώτους πάντας ἀνελὼν καὶ ἐπισφάξας	τὰ	ὑποζύγια, ἵνα κοῦφος εἴη· αὐτομόλων
[1, 95]	Σύλλα στρατηγοὶ τὰς πόλεις ἐπιόντες	τὰ	ὕποπτα ἐφρούρουν, καὶ Πομπήιος ἔς
[1, 91]	τε καὶ ὥρᾳ καὶ ἐς	τὰ	φυτὰ ἐμπίπτοντες ἐφθείροντο κατὰ πλῆθος,
[1, 54]	ἀλλήλους ἐστασίασαν, οἱ μὲν πράττοντες	τὰ	χρέα σὺν τόκοις, νόμου τινὸς
[1, 27]	τῷ δήμῳ κατατίθεσθαι καὶ τάδε	τὰ	χρήματα χωρεῖν ἐς διανομάς. Ὅπερ
[1, 38]	ἑτέραν ἀγόμενον ἐμήνυσε τῷ περὶ	τὰ	χωρία ἀνθυπάτῳ Σερουιλίῳ. Ἦσαν γάρ,
[1, 83]	ἔχρῃζέ τε καὶ ἐβούλετο. ~Καὶ	τάδε	αὐτοῖς ἐδόκει καὶ τὸ δαιμόνιον
[1, 24]	Φλάκκῳ, κἀκείνῳ μεθ' ὑπατείαν διὰ	τάδε	δημαρχεῖν ἑλομένῳ, διέπλευσεν, ἐψηφισμένης κατὰ
[1, 11]	λοιπὰ δι' εὐανδρίαν ἢ καὶ	τάδε	δι' ἀσθένειαν καὶ φθόνον ὑπ'
[1, 27]	ἡ τοῦ δευτέρου Γράκχου ἐς	τάδε	ἔληγε· νόμος τε οὐ πολὺ
[1, 99]	γενέσθαι χρήσιμος. ~Ὁ μὲν δὴ	τάδε	ἐπέστελλε, Ῥωμαῖοι δ' οὐχ ἑκόντες
[1, 7]	τε καὶ ἐλαττόνων ζῴων. Καὶ	τάδε	ἔπραττον ἐς πολυανδρίαν τοῦ Ἰταλικοῦ
[1, 49]	μόνον οὐ πάντες ἐπεθύμουν. Καὶ	τάδε	ἐς Τυρρηνοὺς περιέπεμπεν, οἱ δὲ
[1, 112]	στρατοπεδεύουσιν ἐπιδραμὼν ἔκτεινε τρισχιλίους. Καὶ	τάδε	ἦν καὶ τοῦδε τοῦ ἔτους
[1, 26]	τῶν Διοσκούρων ἐφήδρευε τοῖς ἐσομένοις.	~Τάδε	ἦν τοιάδε. Ἡ μὲν βουλὴ
[1, 94]	περιενεγκεῖν ἔπεμψεν. ~Πραινέστιοι δὲ καὶ	τάδε	θεώμενοι καὶ τὸν Κάρβωνος στρατὸν
[1, 121]	Ῥώμην ἀπὸ Καπύης ὁδόν. ~Καὶ	τάδε	Κράσσος ἓξ μησὶν ἐργασάμενος ἀμφήριστος
[1, 12]	ἀφαιρουμένην περιιδεῖν ἐπὶ καταγνώσει. Καὶ	τάδε	λέγων καὶ θεοὺς μαρτυρόμενος ἄκων
[1, 49]	ἀντιστράτηγον ἀπέφηνε Γάιον Βαίβιον. ~Καὶ	τάδε	μὲν ἀμφὶ τὴν Ἰταλίαν ἦν
[1, 7]	κληρούχους ἀπὸ σφῶν κατέλεγον. Καὶ	τάδε	μὲν ἀντὶ φρουρίων ἐπενόουν, τῆς
[1, 111]	ἐπιδραμόντος ἐπαύσατο τῆς καταφρονήσεως. ~Καὶ	τάδε	μὲν αὐτοῖς ἦν τοῦδε τοῦ
[1, 55]	ἐμήνυσεν οὐδείς, τῶν δανειστῶν περικαλυψάντων.	~Τάδε	μὲν δὴ φόνοι καὶ στάσεις
[1, 96]	ὑπερηγωνίζοντο αὐτοῦ και μεταστάντος. Καὶ	τάδε	μὲν ἦν ἀμφὶ τὴν Ἰταλίαν,
[1, 18]	ἡγούμενοι πᾶν, ὅσον ἐβούλοντο. ~Καὶ	τάδε	μὲν ἦν, ὅτε Ἀριστόνικος Ῥωμαίοις
[1, 53]	ἐς τὸν Καικίλιον διέφυγον. Καὶ	τάδε	μὲν ἦν περὶ τὴν Ἰταλίαν
[1, 52]	καρτερῶς εἷλε τὴν πόλιν. ~Καὶ	τάδε	μὲν ἦν τοῦδε τοῦ θέρους
[1, 110]	φοβεροῦ καὶ ἀστραπῶν παραλόγων γενομένων,	τάδε	μὲν ὡς ἐμπειροπόλεμοι διέφερον ἀκαταπλήκτως,
[1, 1]	μόναι καὶ ἔριδες ἔννομοι, καὶ	τάδε	μετὰ πολλῆς αἰδοῦς εἴκοντες ἀλλήλοις
[1, 8]	μηνύσειν ἔμελλον. Οἱ μὲν δὴ	τάδε	νόμῳ περιλαβόντες ἐπώμοσαν ἐπὶ τῷ
[1, 65]	ἀφείλετό με χωρὶς ὑμῶν. Καὶ	τάδε	παθὼν ἐν οἰκείοις κακοῖς ὑπὲρ
[1, 70]	Μαρίου μὲν εἶναι τὰ ἔργα	τάδε	πάντα, Κίνναν δ' αὐτοῖς ἐπιγράφεσθαἰ,
[1, 59]	τοῖς δημοκοποῦσιν ἐκδεδομένης, καὶ αὐτοὶ	τάδε	πράξαντες ὑπ' ἀνάγκης. Εἰσηγοῦντό τε
[1, 6]	ὅτι μοι τῆς Αἰγυπτίας συγγραφῆς	τάδε	προηγούμενα καὶ τελευτήσοντα εἰς ἐκείνην
[1, 35]	ἀνέδην ἐπιπολαζούσης. Ὁ μὲν δὴ	τάδε	πρὸς ἑκατέρους ἐπενόει, περιῆλθε δὲ
[1, 97]	καὶ χρησμὸς αὐτῷ δοθεὶς ἐβεβαίου	τάδε	σκεπτομένῳ τὰ μέλλοντα. Πείθεὸ μοι,
[1, 34]	ἀλλήλων χρωμένους. Καὶ αὐτὸν διὰ	τάδε	συνήγαγον ἐς τήνδε τὴν συγγραφήν,
[1, 27]	αὐτῆς τῷ δήμῳ κατατίθεσθαι καὶ	τάδε	τὰ χρήματα χωρεῖν ἐς διανομάς.
[1, 97]	στέφανον χρύσεον καὶ πέλεκυν, ἐπιγράψας	τάδε·	Τόνδε σοι αὐτοκράτωρ Σύλλας ἀνέθηκ'
[1, 36]	καὶ μόνος ὁ δῆμος ἔχαιρε	ταῖς	ἀποικίαις. Οἱ Ἰταλιῶται δ' ὑπὲρ
[1, 10]	ἐπικαλούντων, πλῆθος ἄλλο, ὅσον ἐν	ταῖς	ἀποίκοις πόλεσιν ἢ ταῖς ἰσοπολίτισιν
[1, 88]	ὡς αἰεὶ χαλεποὺς Ῥωμαίοις γενομένους.	~Ταῖς	δ' αὐταῖς ἡμέραις καὶ Μέτελλος
[1, 96]	ἐπιτιθεὶς ἢ εἰσφοραῖς ἐκτρύχων βαρυτάταις·	ταῖς	δὲ πλείοσι τοὺς ἑαυτῷ στρατευσαμένους
[1, 55]	ἡμερῶν ἀργίας πολλῶν, ὁποῖον ἐν	ταῖς	ἑορταῖς εἴωθε γίγνεσθαι, ἵνα τις
[1, 1]	τε ὁ Κοριολανὸς ἐν ταῖσδε	ταῖς	ἔρισιν ἐξελαθεὶς παρὰ δίκην ἐς
[1, 65]	ἄλλων ἱερέων ἐν μόναις πιλοφορούντων	ταῖς	ἱερουργίαις. Κίννας δ' ἐς Καπύην
[1, 10]	ἐν ταῖς ἀποίκοις πόλεσιν ἢ	ταῖς	ἰσοπολίτισιν ἢ ἄλλως ἐκοινώνει τῆσδε
[1, 67]	~Ὁ δ' ἦλθε καὶ πρὸς	ταῖς	Κολλίναις πύλαις ἐστρατοπέδευσε· καὶ ὁ
[1, 93]	ἐπειχθεὶς ἀθρόῳ τῷ στρατῷ παρὰ	ταῖς	Κολλίναις πύλαις περὶ μεσημβρίαν ἐστρατοπέδευσεν,
[1, 74]	καὶ αὐτῷ Κίννᾳ τότε ἐστρατεύοντο,	ταῖς	οἰκίαις ἐπέτρεχον καὶ διήρπαζον, ἀναιροῦντες
[1, 21]	νόμος κεκύρωτο, εἰ δήμαρχος ἐνδέοι	ταῖς	παραγγελίαις, τὸν δῆμον ἐκ πάντων
[1, 109]	μεγαλουργίαν, ἑτέραν δ' ἐχάρασσεν ἀμφὶ	ταῖς	πηγαῖς τοῦ τε Ῥοδανοῦ καὶ
[1, 100]	ὥς μοι προείρηται, πολλὴν ἐν	ταῖς	πόλεσι γῆν, τὴν μὲν ἔτι
[1, 113]	Ῥωμαίων μᾶλλόν τι θαρρήσαντες ἐπῄεσαν	ταῖς	πόλεσι ταῖς ὑπὸ Σερτωρίῳ σὺν
[1, 27]	τῶν πενήτων ἐωνοῦντο, ἢ ταῖσδε	ταῖς	προφάσεσιν ἐβιάζοντο. Καὶ περιῆν ἐς
[1, 23]	οἷς οὐκ ἐξῆν ψῆφον ἐν	ταῖς	Ῥωμαίων χειροτονίαις φέρειν, ἐδίδου φέρειν
[1, 1]	ἐς αὐτὰς ἐμερίζετο ὡς ἐν	ταῖς	τῶνδε πλεονεξίαις ἑκάτεροι τῶν ἑτέρων
[1, 113]	τι θαρρήσαντες ἐπῄεσαν ταῖς πόλεσι	ταῖς	ὑπὸ Σερτωρίῳ σὺν καταφρονήσει καὶ
[1, 3]	δικτάτορας ἐκάλουν τε καὶ ἐπὶ	ταῖς	φοβερωτάταις χρείαις ἑξαμήνους τιθέμενοι ἐκ
[1, 100]	τριακοσίους ἐκ τῶν ἀρίστων ἱππέων,	ταῖς	φυλαῖς ἀναδοὺς ψῆφον περὶ ἑκάστου.
[1, 64]	ἐς τὸ ἐνθύμημα τοῦ Μαρίου,	ταῖς	φυλαῖς πάσαις ἀξιοῦν ἀναμιχθῆναι, ἵνα
[1, 55]	τῆς Ἰταλίας νεοπολίτας, μειονεκτοῦντας ἐπὶ	ταῖς	χειροτονίαις, ἐπήλπιζεν ἐς τὰς φυλὰς
[1, 49]	τῶν ἀρχαίων πλέονες ὄντες ἐν	ταῖς	χειροτονίαις ἐπικρατοῖεν, ἀλλὰ δεκατεύοντες ἀπεφηναν
[1, 65]	γὰρ ἔτι τὰς φυλὰς ἐν	ταῖς	χειροτονίαις θεραπεύομεν, τί δὲ ὑμῶν
[1, 53]	τοῖς ἀρχαίοις ἀναμεμιγμένοι ἐπικρατεῖν ἐν	ταῖς	χειροτονίαις, πλέονες ὄντες. ~Τοῦ δ'
[1, 23]	τῷ ἔχειν καὶ τούσδε ἐν	ταῖς	χειροτονίαις τῶν νόμων αὑτῷ συντελοῦντας.
[1, 1]	Μάρκιός τε ὁ Κοριολανὸς ἐν	ταῖσδε	ταῖς ἔρισιν ἐξελαθεὶς παρὰ δίκην
[1, 27]	παρὰ τῶν πενήτων ἐωνοῦντο, ἢ	ταῖσδε	ταῖς προφάσεσιν ἐβιάζοντο. Καὶ περιῆν
[1, 29]	βουλεύειν καὶ ὀφλεῖν τῷ δήμῳ	τάλαντα	εἴκοσιν, ὑπονοοῦντες οὕτως ἄλλους τε
[1, 64]	νομιζόμενος ἐπὶ τῷδε τριακόσια δωροδοκῆσαι	τάλαντα,	τοῖς δ' ἀρχαίοις ὁ ἕτερος
[1, 105]	τὸ τέλος αὐτὸ καὶ ἐς	τἆλλα	πάντα, ὥσπερ καὶ ὠνομάζετο, γενέσθαι
[1, 102]	πεπολεμημένοις, ἄρτι δ' ἀποροῦντος τοῦ	ταμείου	διὰ τὰς στάσεις ἐκτετρυχωμένοις εἰσφοραῖς
[1, 31]	τοῦ Κρόνου νεών, οὗ τοῖς	ταμίαις	ἐχρῆν ὀμνύναι, καὶ ὤμνυε σὺν
[1, 32]	τὸν Ἀπουλήιον ἔβαλλον, ἔως ἀπέκτειναν,	ταμίαν	τε καὶ δήμαρχον καὶ στρατηγόν,
[1, 95]	ἀλλὰ καὶ τοὺς στρατηγοὺς ἢ	ταμίας	ἢ χιλιάρχους ἢ ὅσοι τι
[1, 101]	ὑπατεύειν ἔτι ἱππέα ὄντα, πρὶν	ταμιεῦσαι	καὶ στρατηγῆσαι, διὰ τὸ μέγεθος
[1, 100]	ἐτίθετο· καὶ στρατηγεῖν ἀπεῖπε, πρὶν	ταμιεῦσαι,	καὶ ὑπατεύειν, πρὶν στρατηγῆσαι, καὶ
[1, 121]	δὲ Πομπήιος οὔτε στρατηγήσας οὔτε	ταμιεύσας	ἔτος τε ἔχων τέταρτον ἐπὶ
[1, 77]	ἐς Ἰογόρθαν τὸν Νομάδα ἔτι	ταμιεύων	ἢ ἐπὶ τοῖς Κιμβρικοῖς πρεσβεύων
[1, 57]	ἄρχοντες τοῦ στρατοῦ χωρὶς ἑνὸς	ταμίου	διέδρασαν ἐς Ῥώμην, οὐχ ὑφιστάμενοι
[1, 32]	μετὰ Γλαυκίου καὶ Γαΐου Σαυφηίου	ταμίου	τὸ Καπιτώλιον κατέλαβε. Καὶ αὐτοὺς
[1, 91]	τοὺς λοιποὺς διαρριφῆναι, μόνων ἐν	τάξει	χιλίων ἐπανελθόντων ἐς Ἀρίμινον. Τέλος
[1, 50]	αὐτίκα ἔφευγον. Παραλυθείσης δὲ τῆς	τάξεως	οὐδ' ὁ ἄλλος ὅμιλος ἔτι
[1, 121]	αὐτοὺς μετ' οἰμωγῆς παρεκάλει πάνυ	ταπεινῶς,	ἔτι τῶν Σύλλα καὶ Μαρίου
[1, 69]	ηὐτομόλουν αὐτίκα· καὶ ἡ βουλὴ	ταραττομένη	καὶ πολλὰ καὶ δεινά, εἰ
[1, 15]	ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας, σὺν τοσῷδε	ταράχῳ	καὶ τραύμασιν, ὡς τούς τε
[1, 65]	δ' αὐτῷ προσιόντος ἐξέδραμεν ἐς	τὰς	ἀγχοῦ πόλεις τὰς οὐ πρὸ
[1, 69]	τοῦ ποταμοῦ φερομένης κατέσχεν, ἐπὶ	τὰς	ἀγχοῦ τῆς Ῥώμης πόλεις διετρόχαζεν,
[1, 58]	ἀπιοῦσιν εἵποντο. ~Καὶ Σύλλας μὲν	τὰς	Αἰσκυλείας πύλας καὶ τὸ παρ'
[1, 23]	νόμους, οὐκ ἐπιλέγοντα τῷ δήμῳ	τὰς	αἰτίας· δέδοται δὲ τῷ κωλύοντι
[1, 12]	ἐδεῖτο μεταθέσθαι. Οὐ πειθομένου δὲ	τὰς	ἄλλας ψήφους ἐπῆγεν. Οὐσῶν δὲ
[1, 54]	πολέμων τε καὶ στάσεων ἀνεβάλλοντο	τὰς	ἀποδόσεις· εἰσὶ δ' οἳ καὶ
[1, 85]	ὁ στρατὸς ὁ ἑκατέρων ἡσύχαζε,	τὰς	ἀποκρίσεις ἀναμένοντες. Σερτωρίου δ' ἐν
[1, 7]	πολυπαιδίας θεραπόντων ἀκινδύνως αὐξομένων διὰ	τὰς	ἀστρατείας. Ἀπὸ δὲ τούτων οἱ
[1, 91]	Πραινεστὸν αὖθις συνεκλείετο. ~Καὶ περὶ	τὰς	αὐτὰς ἡμέρας ἐν Φαυεντίᾳ Κάρβων
[1, 70]	τῶν ἀμφὶ τὸν Ὀκτάουιον διὰ	τὰς	αὐτομολίας τε καὶ διαπρεσβεύσεις. Ἡ
[1, 121]	ἐκκλησίας ἢ προγράψαι τοὺς ὑπάτους	τὰς	ἀφέσεις τῶν στρατοπέδων. Οὕτω μὲν
[1, 42]	προσλαβόντος τε καὶ χωροῦντος ἐπὶ	τὰς	Ἀχέρρας, ὁ Πάπιος Ὀξύνταν, υἱὸν
[1, 27]	τις τοῖς πένησι παρηγορία διὰ	τὰς	διανομάς, ὄφελος δ' οὐδὲν ἐς
[1, 19]	δὲ τοῦδε δυσχέρειαν ἐπεξιὼν ἠξίου	τὰς	δίκας οὐκ ἐπὶ τῶν διαιρούντων
[1, 22]	σαφῶς ἐνύβριζον τοῖς βουλευταῖς παρὰ	τὰς	δίκας. Τήν τε δωροδοκίαν μεταλαβόντες
[1, 38]	μὲν οὐκ ἐπῄσθοντο Ῥωμαῖοι διὰ	τὰς	ἐν ἄστει κρίσεις τε καὶ
[1, 76]	τε ναῦς ἐπεσκεύαζον ἀθρόως καὶ	τὰς	ἐν Σικελίᾳ μετεκάλουν καὶ τὴν
[1, 43]	τὸν Ῥουτίλιον διελθεῖν ὑπεριδὼν ἀνέστησε	τὰς	ἐνέδρας καὶ πολλοὺς μὲν ἔκτεινεν
[1, 99]	μὲν δὴ Ῥωμαῖοι βασιλεῦσιν ὑπὲρ	τὰς	ἑξήκοντα ὀλυμπιάδας χρησάμενοι, ἐπὶ δ'
[1, 90]	Καὶ ὁ Μάριος, ἀπογινώσκων ἤδη	τὰς	ἔξωθεν ἐπικουρίας, φρούριον ἐν τῷ
[1, 19]	ἀλλότρια. ~Ταῦτά τε δὴ καὶ	τὰς	ἐπὶ τούτοις τῶν δικαζόντων ἐπείξεις
[1, 66]	ἐπὶ δὲ στρατιὰν ἔς τε	τὰς	ἑτέρας πόλεις τὰς ἔτι σφῶν
[1, 66]	ἔς τε τὰς ἑτέρας πόλεις	τὰς	ἔτι σφῶν κατηκόους καὶ ἐς
[1, 78]	Δήμητρος ἱερὸν οἱ μάντεις ὑπὲρ	τὰς	θερινὰς τροπὰς ἀνετίθεντο τὰς χειροτονίας,
[1, 94]	δὲ καὶ βρόχοις συνεπλέκοντο· καὶ	τὰς	θύρας ἐνέφραττον ἕτεροι καὶ ἐνεπίμπρασαν.
[1, 16]	περὶ τὸ ἱερόν, ἀνῃρέθη κατὰ	τὰς	θύρας παρὰ τοὺς τῶν βασιλέων
[1, 93]	οἷα Ῥωμαίων ἔκτεινεν ἄμφω καὶ	τὰς	κεφαλὰς ἐς Πραινεστὸν Λουκρητίῳ περὶ
[1, 26]	Γράκχου μὲν δὴ καὶ Φλάκκου	τὰς	κεφαλὰς ἔφερόν τινες Ὀπιμίῳ, καὶ
[1, 18]	ἐπιδιῄρητο, οὔτε τὰ συμβόλαια οὔτε	τὰς	κληρουχίας ἔτι ἐχόντων ἁπάντων· ἃ
[1, 58]	τέλει στρατιωτῶν κατελάμβανε, Πομπήιος δὲ	τὰς	Κολλίνας ἑτέρῳ τέλει· καὶ τρίτον
[1, 11]	αὐτῶν τήνδε τὴν γῆν εἰς	τὰς	μελλούσας ἐλπίδας τοῖς παιδοτροφοῦσι χαρίσασθαι
[1, 76]	ἀναλαβὼν αὐτόν τε τὸν βασιλέα	τὰς	ναῦς ἀφελόμενος καὶ ἐς μόνην
[1, 76]	καὶ τῶν πόλεων ἠρέθιζον μάλιστα	τὰς	νεοπολιτίδας, ὡς δι' αὐτὰς ὄντες
[1, 25]	φθάσαι τὴν ἐγχείρησιν ἀπολωλεκότες ἐς	τὰς	οἰκίας διέτρεχον, καὶ οἱ συνθέμενοι
[1, 26]	ἀντέδωκεν· ὁ δὲ δῆμος αὐτῶν	τὰς	οἰκίας διήρπαζε, καὶ τοὺς συμφρονήσαντας
[1, 58]	περιοικοῦντες ἄνωθεν ἠμύνοντο βάλλοντες, μέχρι	τὰς	οἰκίας ἠπείλησεν ἐμπρήσειν· τότε δ'
[1, 65]	ἐξέδραμεν ἐς τὰς ἀγχοῦ πόλεις	τὰς	οὐ πρὸ πολλοῦ πολίτιδας Ῥωμαίων
[1, 109]	παρὰ φύσιν τοῖς δακτύλοις ἐξέτεμε	τὰς	ὄψεις· καὶ ὁ Σερτώριος τοῦ
[1, 54]	Πολλοί τε τῶν διωκόντων ἐς	τὰς	παρθένους αὐτὸν ἡγούμενοι καταφυγεῖν ἐσέδραμον,
[1, 51]	Μοτίλος, ὁ τῶν Σαυνιτῶν στρατηγός,	τὰς	παρόδους ἐφύλαττεν, ἀλλ' ἑτέραν ἀδόκητον
[1, 78]	τῆς γῆς ἐλαμβάνοντο, εὐθὺς ἐς	τὰς	πατρίδας διεδίδρασκον ὡς οὐ στρατεύσοντες
[1, 92]	λοιπὸν τοῦδε τοῦ στρατοῦ ἐς	τὰς	πατρίδας κατὰ μέρη διελύθη· Καρρίνας
[1, 90]	Ἀρίμινον, οἱ λοιποὶ δ' ἐς	τὰς	πατρίδας κατὰ μέρη διελύθησαν, ὡς
[1, 49]	τούσδε τοὺς νεοπολίτας οὐκ ἐς	τὰς	πέντε καὶ τριάκοντα φυλάς, αἳ
[1, 38]	ὡς δ' ἐπύθοντο, περιέπεμπον ἐς	τὰς	πόλεις ἀπὸ σφῶν τοὺς ἑκάστοις
[1, 100]	ἔτι οὖσαν ἀνέμητον, τὴν δὲ	τὰς	πόλεις ἀφαιρούμενος ἐπὶ ζημίᾳ. ~Ἐς
[1, 95]	οἱ μὲν τοῦ Σύλλα στρατηγοὶ	τὰς	πόλεις ἐπιόντες τὰ ὕποπτα ἐφρούρουν,
[1, 96]	καθ' ἕνα ἄνδρα ἐγκλήματα, ἐπὶ	τὰς	πόλεις ὁ Σύλλας μετῄει καὶ
[1, 67]	ἔτι καὶ κόμης ἔμπλεως ἐπῄει	τὰς	πόλεις, οἰκτρὸς ὀφθῆναι· μάχας τε
[1, 103]	οὔτε τοὺς φεύγοντας καταπλαγεὶς οὐδὲ	τὰς	πόλεις, ὧν ἀκροπόλεις τε καὶ
[1, 106]	περιάργυρα, οἷς ἔτι νῦν ἐς	τὰς	πομπὰς εἰώθασι χρῆσθαι. Σαλπιγκτῶν τε
[1, 7]	καὶ πόλεις ἐνῴκιζον ἢ ἐς	τὰς	πρότερον οὔσας κληρούχους ἀπὸ σφῶν
[1, 88]	προσεδέχοντο, καὶ τὸ ἄστυ προσιοῦσι	τὰς	πύλας ἀνέῳξαν, ὑπό τε λιμοῦ
[1, 87]	αὐτῶν εἰσεδέξαντο, Σύλλα δ' ἐπικειμένου	τὰς	πύλας ἀπέκλεισαν καὶ Μάριον καλῳδίοις
[1, 33]	τὴν ἡμέραν οὐκ ἀρκέσαι περὶ	τὰς	πύλας δεξιουμένῳ τοὺς ἀπαντῶντας. ~Τρίτον
[1, 64]	πολλοὺς καὶ ἑτέρους φεύγοντας ἐπὶ	τὰς	πύλας ἐδίωκον. ~Κίννας δὲ θαρρήσας
[1, 93]	εἶδον αὐτοῖς συνεστρέχοντας τοὺς πολεμίους,	τὰς	πύλας καθῆκαν ἀπὸ μηχανῆς· αἱ
[1, 88]	καὶ ἑτέρων ὁδῶν περιέπεμπεν, ἐντελλόμενος	τὰς	πύλας καταλαβεῖν, εἰ δὲ ἀποκρουσθεῖεν,
[1, 93]	τὸ δὲ λαιὸν ἡττώμενον ἐπὶ	τὰς	πύλας κατέφυγεν. Οἱ δὲ γέροντες,
[1, 40]	ἐμφύλιον πόλεμον ἐξῄεσαν, ἐπεὶ καὶ	τὰς	πύλας οἱ ὑπόλοιποι καὶ τὰ
[1, 104]	αἰτοίη, τῶν γεγονότων ὑφέξει, καὶ	τὰς	ῥάβδους καθελόντα καὶ τοὺς πελέκεας
[1, 102]	δ' ἀποροῦντος τοῦ ταμείου διὰ	τὰς	στάσεις ἐκτετρυχωμένοις εἰσφοραῖς πολλαῖς. Ἔθνη
[1, 34]	ἀθρόως ἐπὶ μέγα προελθών, καὶ	τὰς	στάσεις ἐν Ῥώμῃ σβέσας ὑπὸ
[1, 100]	Αὐτῇ δὲ τῇ βουλῇ διὰ	τὰς	στάσεις καὶ τοὺς πολέμους πάμπαν
[1, 35]	ἑκατέρους ὧδε. Τῶν βουλευτῶν διὰ	τὰς	στάσεις τότε ὄντων μόλις ἀμφὶ
[1, 7]	τοῦ μὴ τοὺς ἐλευθέρους ἐς	τὰς	στρατείας ἀπὸ τῆς γεωργίας περισπᾶν,
[1, 66]	οἱ ταῦτα εἶχεν ἀσφαλῶς, ἐπὶ	τὰς	συμμαχίδας πόλεις διέθει καὶ ἠρέθιζε
[1, 77]	αὑτὸν ὑποδέξαιτο ἀπορουμένους καὶ ἐπικουφίζοι	τὰς	συμφορὰς αὐτοῖς. Ἀνθ' ὧν ἔφη
[1, 71]	ἀνδρῶν ἤδη τεθνεώτων καὶ προτιθέντες	τὰς	συμφορὰς ἐς φόβον ἢ κατάπληξιν
[1, 26]	εἰ τόνδε προλάβοιεν, ἐνδώσειν πρὸς	τὰς	συνθήκας αὑτοῖς τι τὴν βουλήν.
[1, 76]	αὐτὰς ὄντες ἐν τοσῷδε κινδύνου.	Τάς	τε ναῦς ἐπεσκεύαζον ἀθρόως καὶ
[1, 66]	καθίσαντες αὖθις ἐπὶ τοῦ θρόνου	τάς	τε ῥάβδους ἀνέσχον καὶ θαρρεῖν
[1, 65]	παρελθὼν ὡς ὕπατος ἐς μέσους	τάς	τε ῥάβδους καθεῖλεν οἷα ἰδιώτης
[1, 11]	ὡς ἄδοξον ἐπενεγκὼν αὖθις ἐπῄει	τὰς	τῆς πατρίδος ἐλπίδας καὶ φόβους
[1, 89]	ἅπαντας χωρὶς ὀλίγων διαφυγόντων καὶ	τὰς	τριήρεις τῆς πόλεως ἔλαβον. Αὐτῷ
[1, 22]	ἐπὶ τοῖς πλουσίοις ἐπήγοντο καὶ	τὰς	τῶν δωροδοκιῶν δίκας, συνιστάμενοι σφίσιν
[1, 74]	ὡρῶν διαστήμασιν ἁλῶναἰ, Μερόλας μὲν	τὰς	φλέβας ἐνέτεμεν ἑαυτοῦ, καὶ πινάκιον
[1, 74]	αὐτῷ παρακείμενον ἐδήλου, ὅτι κόπτων	τὰς	φλέβας τὸν πῖλον ἀποθοῖτο οοὐ
[1, 55]	ἐπὶ ταῖς χειροτονίαις, ἐπήλπιζεν ἐς	τὰς	φυλὰς ἁπάσας διαιρήσειν, οὐ προλέγων
[1, 65]	ὅμως ἀγανακτῶ· τί γὰρ ἔτι	τὰς	φυλὰς ἐν ταῖς χειροτονίαις θεραπεύομεν,
[1, 53]	ὧν ἔχρῃζον, ὕστερον. Ἐς δὲ	τὰς	φυλὰς ὅμοια τοῖς προτυχοῦσιν ἕκαστοι
[1, 64]	μετὰ κεκρυμμένων ξιφιδίων ἐβόων ἐς	τὰς	φυλὰς πάσας ἀναμιγῆναι· τὸ δὲ
[1, 59]	ἐς τὸ πλῆθος ἐσφερόμενον οὔτε	τὰς	χειροτονίας ἐν τοῖς πένησι καὶ
[1, 22]	τοῖς δημάρχοις οἱ ἱππεῖς ἐς	τὰς	χειροτονίας καὶ ἀντιλαμβάνοντες παρ' αὐτῶν,
[1, 78]	ὑπὲρ τὰς θερινὰς τροπὰς ἀνετίθεντο	τὰς	χειροτονίας, καὶ μόνος ἦρχεν ὁ
[1, 59]	παραλελυμένον δ' ἐκ πολλοῦ, καὶ	τὰς	χειροτονίας μὴ κατὰ φυλάς, ἀλλὰ
[1, 112]	ὅμως τὸν Σερτώριον ἀπεστρέφοντο διὰ	τὰς	χρείας· οὐ γὰρ ἦν τότε
[1, 96]	Σύλλας μετῄει καὶ ἐκόλαζε καὶ	τάσδε,	τῶν μὲν ἀκροπόλεις κατασκάπτων ἢ
[1, 13]	τὴν οἰκίαν παρεπέμπετο. Καὶ μετὰ	ταῦθ'	οἱ μὲν κεκρατηκότες ἐς τοὺς
[1, 97]	κόμιζε. Καὶ ἔστι τις ἀμβαίνουσι	Ταύρου	ὑπὸ νιφόεντος, ὅπου περιμήκετον ἄστυ
[1, 66]	εὐστάθεια. Καὶ Κίννας μὲν ἀμφὶ	ταῦτ'	ἐγίγνετο, Ὀκτάουιος δὲ καὶ Μερόλας
[1, 66]	ἀφαιρήσεσθε δ' ὅταν αὐτοὶ δοκιμάσητε.	~Ταῦτ'	εἰπὼν ἐς ἐρέθισμα καὶ πολλὰ
[1, 13]	τοὺς ἀγροὺς ἀνεχώρουν, ὅθεν ἐπὶ	ταῦτ'	ἐληλύθεσαν, οἱ δ' ἡσσημένοι δυσφοροῦντες
[1, 70]	αὑτοῦ πάθοι. Ὁ μὲν δὴ	ταῦτ'	ἐπὶ βήματος ὑψηλοῦ, καθάπερ ὕπατος,
[1, 110]	καὶ ἐπ' ἀργίας ἦν, καὶ	ταῦτ'	ἐπιτωθαζόμενος ἐς τὴν ἔλαφον ὑπὸ
[1, 96]	ἢ μόνης συνοδίας ἡλίσκετο. Καὶ	ταῦτ'	ἤκμαζε μάλιστα κατὰ τῶν πλουσίων.
[1, 78]	πολιτῶν· οἵ τε λοιποὶ πυνθανόμενοι	ταῦτ'	οὐδ' αὐτοὶ περάσειν ἔτι ἔλεγον
[1, 62]	ἐπὶ τῆς μεγίστης ἀρχῆς ἔσοιτο.	~Ταῦτ'	οὖν οἱ τῆς Μιντούρνης ἄρχοντες
[1, 86]	λοιπὸν τοῦ θέρους ἑκατέροις ἐς	ταῦτα	ἀνηλώθη. ~Τοῦ δ' ἐπιόντος ἔτους
[1, 10]	δὲ καὶ προῖκας γυναικῶν ἐς	ταῦτα	ἀνηλωμένας ἢ τὴν γῆν παισὶν
[1, 8]	πεντακοσίων τὰ ἐλάσσονα. Καὶ ἐς	ταῦτα	δ' αὐτοῖς ἀριθμὸν ἐλευθέρων ἔχειν
[1, 95]	αὐτὸν ὡμολογημένοις, μετελεύσεσθαι κατὰ κράτος.	Ταῦτα	δ' εἰπὼν αὐτίκα βουλευτὰς ἐς
[1, 31]	ὠνομασμένης κεκυρωμένος παρὰ τὰ πάτρια.	~Ταῦτα	δ' εἰπὼν καὶ τέλος οὐδὲν
[1, 65]	χρήματα ἐς τὸν πόλεμον συλλέγων.	Ταῦτα	δ' ἐργαζομένῳ τε καὶ ἐπινοοῦντι
[1, 6]	ἐς ὁμόνοιαν καὶ μοναρχίαν περιέστη·	ταῦτα	δ' ὅπως ἐγένετο, συνέγραψα καὶ
[1, 19]	τῶν Ἰταλιωτῶν ἀντιπεπραχότα σφίσιν ἑώρων.	Ταῦτα	δ' ὅσοι τοῦ Σκιπίωνος ἦσαν
[1, 9]	καὶ τροπὰς κινδύνων ποικίλας ἐκτραπέντα.	Ταῦτα	δὲ εἰπὼν ἀνεκαίνιζε τὸν νόμον
[1, 56]	νόμον καί, οὗ χάριν ἅπαντα	ταῦτα	ἐγίγνετο, Μάριον εὐθὺς ἐχειροτόνει τοῦ
[1, 55]	ὄντων. Οἱ δ' ἀρχαιότεροι συνορῶντες	ταῦτα	ἐγκρατῶς τοῖς νεοπολίταις διεφέροντο. Ξύλοις
[1, 66]	ἐξώρκου. Ὁ δ' ἐπεί οἱ	ταῦτα	εἶχεν ἀσφαλῶς, ἐπὶ τὰς συμμαχίδας
[1, 11]	ὑπερεπαίρων ἐκέλευε τοὺς πλουσίους ἐνθυμουμένους	ταῦτα	ἐπιδόσιμον, εἰ δέοι, παρὰ σφῶν
[1, 36]	δὴ καὶ μάλιστα ὁ Δροῦσος	ταῦτα	ἐτέχνάζε, καὶ οἵδε περὶ τῷ
[1, 55]	ἐν μέσῳ. Ἀρχὴ δ' ἐς	ταῦτα	καὶ πάροδος, εὐθὺς ἐπὶ τῷ
[1, 30]	τόνδε αὐτὸς ὀμόσει. Συναποφηναμένου δὲ	ταῦτα	καὶ τοῦ Μετέλλου καὶ τῶν
[1, 2]	ἢ ὑπάτων ἢ τῶν ἐς	ταῦτα	παραγγελλόντων ἢ τῶν ἄλλως ἐπιφανῶν.
[1, 22]	αὐτῶν ἔτι παρόντες σὺν φθόνῳ	ταῦτα	περιιόντες ἐκεκράγεσαν. Ἅπερ ἡ βουλὴ
[1, 54]	Ὅ τε στρατηγὸς Ἀσελλίων, ᾧ	ταῦτα	προσέκειτο, ἐπεὶ διαλύων αὐτοὺς οὐκ
[1, 61]	τοῖς ἄρχουσιν, ἅτε καὶ τέως	ταῦτα	σὺν ὄκνῳ κεκρικόσιν, ἐνέπιπτέ τι
[1, 19]	τε καὶ μετοικιζομένων ἐς ἀλλότρια.	~Ταῦτά	τε δὴ καὶ τὰς ἐπὶ
[1, 70]	πόσον ἐργάσεται φόνον. Δεξαμένης δὲ	ταῦτα	τῆς βουλῆς καὶ καλούσης ἐσελθεῖν
[1, 36]	ἐνοχλησόμενοι. Τυρρηνοί τε καὶ Ὀμβρικοὶ	ταὐτὰ	δειμαίνοντες τοῖς Ἰταλιώταις καί, ὡς
[1, 78]	ἡμέρας γενομένης ἑτέραν προύγραφε· κἀν	ταύτῃ	κεραυνοῦ πεσόντος ἐς τὸ τῆς
[1, 10]	δεδομένην, δανεισταί τε χρέα καὶ	ταύτης	ἐπεδείκνυον, καὶ ἄκοσμος ἦν ὅλως
[1, 47]	Λαφρήνιος καὶ Πόπλιος Οὐέττιος, ἐς	ταὐτὸν	ἀλλήλοις συνελθόντες, ἐτρέποντο καὶ κατεδίωκον
[1, 43]	καὶ πολλῶν ἄλλων ἐπιφανῶν ἐπὶ	ταφὴν	ἐς Ῥώμην ἐνεχθέντων ἥ τε
[1, 106]	ἄλλη τε τῶν ἐς τῆν	ταφὴν	πεμφθέντων οὐ δυνατὴ φράσαι πολυτέλεια.
[1, 73]	στρατηγῶν γεγονότων ἐν ἀγορᾷ προυτέθησαν.	Ταφήν	τε οὐδενὶ ἐξῆν ἐπενεγκεῖν ἐς
[1, 105]	Ῥώμην ἐν ἀγορᾷ προτιθέναι καὶ	ταφῆς	δημοσίας ἀξιοῦν, Λεπίδου δὲ καὶ
[1, 20]	δὴ τεθνήκει καὶ οὐδὲ δημοσίας	ταφῆς	ἠξιοῦτο, μέγιστα δὴ τὴν ἡγεμονίαν
[1, 10]	τήνδε μετὰ τῆς γῆς ἀπολέσουσι,	τάφους	τε ἔνιοι πατέρων ἐν τῇ
[1, 66]	οἱ ὕπατοι τὸ μὲν ἄστυ	τάφροις	καὶ τειχῶν ἐπισκευαῖς ὠχύρουν καὶ
[1, 119]	φακέλους τε ξύλων ἐς τὴν	τάφρον	ἐμβάλλων κατέκαιε καὶ τὸν πόνον
[1, 94]	Λουκρητίῳ παρέδοσαν, Μαρίου καταδύντος ἐς	τάφρους	ὑπονόμους καὶ μετὰ βραχὺ καὶ
[1, 77]	τινος ἀσφαλείας δέοιτο, τῇ βουλῇ	τάχιστα	ἐπιστεῖλαι· τοῖς δ' ἀμφὶ τὸν
[1, 115]	πάσῃ σχεδὸν τῇ δυνάμει συνεπλέκετο.	Ταχὺ	δ' ὁ Πομπήιος περιῆν ὡς
[1, 116]	αὐτῷ τὰ κέρδη κατ' ἰσομοιρίαν	ταχὺ	πλῆθος ἦν ἀνδρῶν· καὶ πρῶτος
[1, 18]	ἀπογράφεσθαι κατηγόρους ἐκήρυττον ἐνδεικνύναι. Καὶ	ταχὺ	πλῆθος ἦν δικῶν χαλεπῶν· ὅση
[1, 22]	μέγα φόβου τοῖς βουλευταῖς ἐχώρουν·	ταχύ	τε περιῆν ἀνεστράφθαι τὸ κράτος
[1, 112]	καὶ οἱ Κελτίβηρες διὰ τὴν	ταχυεργίαν	ἐκάλουν Ἀννίβαν, ὃν θρασύτατόν τε
[1, 84]	ἐπείξει ὡς ἐπ' ἐχθροὺς ἰδίους	ταχυνόντων,	οὐ πολὺ ὡς ἐπὶ τοσοῖσδε
[1, 7]	τινα σφᾶς ἔτι ἀφαιρήσεσθαι τά	τε	ἀγχοῦ σφίσιν ὅσα τε ἦν
[1, 42]	αὐτῷ πόλεις καταπλαγεῖσαι προσετίθεντο στρατιάν	τε	αἰτοῦντι παρέσχον ἐς μυρίους πεζοὺς
[1, 93]	ἐδόκει γενέσθαι παρ' ἀμφοτέρων· τά	τε	αἰχμάλωτα ὀκτακισχιλίων πλείω γενόμενα Σύλλας,
[1, 2]	ἢ τῶν ἄλλως ἐπιφανῶν. Ὕβρις	τε	ἄκοσμος ἐπεῖχεν αἰεὶ δι' ὀλίγου
[1, 113]	ἡττᾶτο συνεχῶς. Καὶ γεγένητο ὀργήν	τε	ἄκρος δι' ὑπονοίας ποικίλας καὶ
[1, 39]	καὶ πρὶν ἔθνη γενόμενα, ὅσα	τε	ἄλλα ἀπὸ Λίριος ποταμοῦ, ὃν
[1, 59]	δώσειν ἔτι στάσεων ἀφορμάς. Πολλά	τε	ἄλλα τῆς τῶν δημάρχων ἀρχῆς,
[1, 34]	Λήγων δὲ καὶ ὅδε στάσεις	τε	ἄλλας καὶ στασιάρχους δυνατωτέρους ἀνέθρεψεν
[1, 105]	Αἰμίλιος ἀπὸ τῶν ἐναντίων, ἐχθίστω	τε	ἀλλήλοιν καὶ εὐθὺς ἀρξαμένω διαφέρεσθαι.
[1, 93]	καὶ Μάρκιος καὶ Καρρίνας ὅσοι	τε	ἄλλοι στρατηγοὶ τῆς Καρβωνείου στάσεως
[1, 91]	τὴν Ἀσίαν ἑαυτὸν ἀνελόντος, ὅσοι	τε	ἄλλοι τῶν Καρβωνείων στρατηγοὶ τότε
[1, 108]	μὴ δείσασα ἡ βουλὴ στρατόν	τε	ἄλλον καὶ στρατηγὸν ἕτερον ἐπὶ
[1, 58]	τοῖς περιοδεύουσι δείσαντες περικύκλωσιν τούς	τε	ἄλλους πολίτας ἐκ τῶν οἰκιῶν
[1, 10]	εἰ τῶν κοινῶν ἀποστερήσονται, ὠνείδιζόν	τε	ἅμα αὐτοῖς αἱρουμένοις ἀντὶ ἐλευθέρων
[1, 106]	τοῦ συνδραμόντος στρατοῦ παρέπεμπον ἱερέες	τε	ἅμα πάντες καὶ ἱέρειαι, κατὰ
[1, 82]	ἔπραττον, πρόσχημα τῆς πατρίδος. Τῶν	τε	ἁμαρτηθέντων αὑτοῖς οἱ πολλοὶ συνεγνωκότες
[1, 89]	δῆμον ἐς ἐκκλησίαν συναγαγὼν τήν	τε	ἀνάγκην τῶν παρόντων ὠλοφύρετο καὶ
[1, 71]	ἐς ὄψεις ἐτρέποντο ἀθεμίστους, κτιννύντες	τε	ἀνηλεῶς καὶ περιτέμνοντες αὐχένας ἀνδρῶν
[1, 79]	διανοούμενος. τει δ' αὐτοὺς τήν	τε	ἀξίωσιν καὶ περιουσίαν καὶ ἱερωσύνην
[1, 106]	τὰς πομπὰς εἰώθασι χρῆσθαι. Σαλπιγκτῶν	τε	ἄπειρον ἦν πλῆθος, παρὰ μέρος
[1, 54]	δρόμῳ. Οἱ δὲ αὐτὸν προλαβόντες	τε	ἀπέκλεισαν ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ καὶ
[1, 71]	καὶ τόδε τὸ μύσος, ἀρξάμενόν	τε	ἀπὸ Ὀκταουίου καὶ ἐς τοὺς
[1, 71]	τοὺς ἐχθροὺς αὐτίκα ἐξέθεον τούς	τε	ἀπὸ τῆς βουλῆς καὶ τῶν
[1, 65]	Ῥωμαίων στρατὸς ἄλλος ἦν, τούς	τε	ἄρχοντας αὐτοῦ καὶ ὅσοι ἀπὸ
[1, 6]	ἄμετρον καὶ φιλαρχίαν δεινὴν καρτερίαν	τε	ἄτρυτον καὶ κακῶν ἰδέας μυρίων,
[1, 75]	ἔτους ὕπατοι μὲν ᾕρηντο Κίννας	τε	αὖθις καὶ Μάριος ἕβδομον, ᾧ
[1, 13]	περὶ τῆς γῆς ἐκυροῦτο. ~Διανέμειν	τε	αὐτὴν ἐκεχειροτόνηντο πρῶτοι Γράκχος αὐτός,
[1, 18]	καὶ εὑρίσκετο, ἀμφίλογα ἦν. Ἀναμετρουμένης	τε	αὐτῆς οἱ μὲν ἐκ πεφυτευμένης
[1, 21]	τῶν χωρίων τὴν πολιτείαν. Συνέπρασσέ	τε	αὐτοῖς ἐς τοῦτο μάλιστα πάντων
[1, 66]	ἐπὶ πλεῖστον, ἕως ἐπικλασθέντες ἀνέστησάν	τε	αὐτὸν καὶ καθίσαντες αὖθις ἐπὶ
[1, 97]	καὶ ἀνεύθυνα ἐψηφίζοντο εἶναι εἰκόνα	τε	αὐτοῦ ἐπίχρυσον ἐπὶ ἵππου πρὸ
[1, 77]	φρονήματος ἐπέστέλλε τῇ βουλῇ περί	τε	αὑτοῦ καταλέγων, ὅσα περὶ Λιβύην
[1, 66]	αὑτῷ γενομένην· οἱ δὲ χρήματά	τε	αὐτῷ καὶ στρατιὰν συνετέλουν· καὶ
[1, 92]	περὶ Καρρίναν καὶ Μάρκιον Σαυνιτῶν	τε	αὐτῷ χειρὶ πολλῇ προθύμως περὶ
[1, 74]	γενομένῳ. Οὗτοι μὲν δὴ φυλλασσόμενοί	τε	ἀφανῶς καὶ τῆς κυρίας ἡμέρας
[1, 16]	τῶν Γρακχείων αὐτῶν περισπάσαντες, ὅσα	τε	βάθρα καὶ ἄλλη παρασκευὴ ὡς
[1, 28]	δὲ Κόιντος Καικίλιος Μέτελλος Γλαυκίαν	τε	βουλεύοντα καὶ Ἀπουλήιον Σατορνῖνον δεδημαρχηκότα
[1, 106]	μελῳδούντων. Βοῇ δ' ἐπευφήμουν ἥ	τε	βουλὴ πρώτη καὶ οἱ ἱππέες
[1, 35]	πολλοῦ, γεγονυίαις δὲ οὔπω. Τήν	τε	βουλὴν καὶ τοὺς ἱππέας, οἳ
[1, 83]	τῷδε τῷ πολέμῳ προσημῆναι. Δείματά	τε	γὰρ ἄλογα πολλοῖς καὶ ἰδίᾳ
[1, 35]	ἐς τὸ ἐναντίον αὐτῷ. Ἥ	τε	γὰρ βουλὴ χαλεπῶς ἔφερεν ἀθρόως
[1, 22]	τὸ ἔπος τὸ Γράκχου. Τό	τε	γὰρ δικάζειν αὐτοὺς Ῥωμαίοις καὶ
[1, 106]	ἐνταῦθα δὴ μάλιστα ὑπερόγκου. Στέφανοί	τε	γὰρ δισχιλίων πλείους ἀπὸ χρυσοῦ
[1, 100]	ἐπὶ τοῖς ὑπάτοις ἦν· πελέκεις	τε	γὰρ ἐφέροντο πρὸ αὐτοῦ, οἷα
[1, 102]	στάσεις ἐκτετρυχωμένοις εἰσφοραῖς πολλαῖς. Ἔθνη	τε	γὰρ πάντα καὶ βασιλέες, ὅσοι
[1, 82]	οὐκ ἐψεύσθησαν τῆς δόξης. Ὅ	τε	γὰρ πόλεμος ἔφθειρε πάντας, ὧν
[1, 106]	οὐχ ἧττον ἢ περιόντος· ἔς	τε	γὰρ τὴν ὄψιν τῶν γιγνομένων
[1, 96]	φρούρια κατὰ τῆς Ἰταλίας τήν	τε	γῆν αὐτῶν καὶ τὰ οἰκήματα
[1, 83]	ἔχιν ἀντὶ βρέφους ἐξέδωκε, τήν	τε	γῆν ὁ θεὸς ἐπὶ μέγα
[1, 80]	ἐκείνοις τῆς πόλεως ἐκπεσών, ἱκέτης	τε	γιγνόμενος καὶ ἑαυτὸν ὑπηρέτην ἐς
[1, 19]	καὶ μετοικιζομένων ἐς ἀλλότρια. ~Ταῦτά	τε	δὴ καὶ τὰς ἐπὶ τούτοις
[1, 15]	ταράχῳ καὶ τραύμασιν, ὡς τούς	τε	δημάρχους δείσαντας διαφυγεῖν ἐκ μέσον,
[1, 38]	κακοῦ κατὰ τῶν ἀρίστων, ὅ	τε	δῆμος ἤχθετο τοιῶνδε καὶ τοσάδε
[1, 38]	πολεμεῖν αὐτοῖς κατὰ κράτος. Κρύφα	τε	διεπρεσβεύοντο συντιθέμενοι περὶ τῶνδε καὶ
[1, 19]	δυνατοῖς ἐναντιωθέντες ὑπὲρ αὐτοῦ ὕπατόν	τε	δὶς ἑλόμενοι παρανόμως, ὑπὲρ τῶν
[1, 23]	τῶνδε τῶν νόμων χειροτονίαν. Λίβιόν	τε	Δροῦσον, ἕτερον δήμαρχον, ἔπεισε κωλῦσαι
[1, 38]	ἀφαιρούμενος, καὶ οἱ Ἰταλοὶ τοῦ	τε	Δρούσου πάθους πυνθανόμενοι καὶ τῆς
[1, 76]	καὶ σῖτον αὐτοῖς ἀθροίζειν, τούς	τε	δυνατοὺς συνουσίαις ἀνελάμβανον καὶ τῶν
[1, 9]	καὶ λαμπρὸς ἐς φιλοτιμίαν εἰπεῖν	τε	δυνατώτατος καὶ ἐκ τῶνδε ὁμοῦ
[1, 22]	βουλευταῖς παρὰ τὰς δίκας. Τήν	τε	δωροδοκίαν μεταλαβόντες καὶ γευσάμενοι καὶ
[1, 5]	καὶ κληθῆναι πρὸς αὐτῶν, αὐτός	τε	ἑαυτόν, ὥσπερ Γάιος καὶ ἐς
[1, 120]	Ὑπερορώμενος δ' ὑπ' αὐτοῦ διακινδυνεύειν	τε	ἔγνω καί, παρόντων οἱ τῶν
[1, 110]	διὰ δρυμῶν δρόμῳ φερομένη, ἀνά	τε	ἔδραμεν ὁ Σερτώριος καὶ εὐθύς,
[1, 42]	συνεδίωξε. ~Γάιος δὲ Πάπιος Νῶλάν	τε	εἷλεν ἐκ προδοσίας καὶ τοῖς
[1, 62]	Ὁ δὲ συγγιγνώσκων ἑαυτῷ ζητουμένῳ	τε	ἐκ Σύλλα καὶ πρὸς ἱππέων
[1, 3]	αἰεὶ δικτάτωρ γενόμενος ὅμως, ἐπεί	τε	ἐκορέσθη τῆς δυναστείας, πρῶτος ἀνδρῶν
[1, 51]	περιόδου. Προσπεσὼν δ' ἄφνω πολλούς	τε	ἔκτεινε, καὶ τῶν ὑπολοίπων σποράδην
[1, 52]	ἕτερος Ῥωμαίων στρατηγός, ἐπελθὼν Σαλαπίαν	τε	ἐνέπρησε καὶ Κάννας παρέλαβε, καὶ
[1, 22]	καὶ ἀμετρότερον αὐτοῖς ἐχρῶντο. Κατηγόρους	τε	ἐνετοὺς ἐπὶ τοῖς πλουσίοις ἐπήγοντο
[1, 73]	νεκρῷ γὰρ περιτυχόντες σώματι πυράν	τε	ἔνησαν καὶ τῶν ζητητῶν ἐπιόντων
[1, 43]	εἷλεν, ὥστε τὸν Σκάτωνα νυκτερεῦσαί	τε,	ἔνθαπερ ἐνίκησε, καὶ ἀποροῦντα ἀγορᾶς
[1, 102]	συντελεῖν ἐκελεύοντο καὶ ὑπακούειν, χώρας	τε	ἔνιαι καὶ λιμένων κατὰ συνθήκας
[1, 10]	μετὰ τῆς γῆς ἀπολέσουσι, τάφους	τε	ἔνιοι πατέρων ἐν τῇ γῇ
[1, 100]	τοῦ σώματος περιέθετο πολλήν. Νόμους	τε	ἐξέλυε καὶ ἑτέρους ἐτίθετο· καὶ
[1, 35]	μέλλον εἶναι τὰ δικαστήρια· εὐθύνας	τε	ἐπ' αὐτῶν γίγνεσθαι δωροδοκίας προσέγραφεν,
[1, 18]	τὴν ἑκατέρας ὄψιν συγχέαι· χρόνος	τε	ἐπελθὼν ἐνεόχμωσε πάντα. Καὶ τὸ
[1, 18]	τῆσδε μέτρον ἐξητάζετο ἅπασα, ὅπως	τε	ἐπέπρατο καὶ ὅπως ἐπιδιῄρητο, οὔτε
[1, 10]	καὶ προύφερον τοῖς πένησιν ἀρχαῖά	τε	ἔργα ἑαυτῶν καὶ φυτὰ καὶ
[1, 4]	Πομπήιον ἐς τὴν πατρίδα, ἐσβαλών	τε	ἐς αὐτὴν καὶ διώκων ἐκφυγόντα
[1, 24]	τῷδε τὸν δῆμον ὑπαξόμενοι. Ἐπανελθόντες	τε	ἐς Ῥώμην συνεκάλουν ἐξ ὅλης
[1, 66]	πολλὰ περὶ αὑτοῦ κατοικτισάμενος τήν	τε	ἐσθῆτα κατέρρηξε καὶ ἀπὸ τοῦ
[1, 95]	κακοῖς ἔχοντος ὑπ' ἐκπλήξεως. Ἐξέλασίς	τε	ἑτέρων ἦν καὶ δήμευσις τῶν
[1, 23]	τῆς βουλῆς ἀντιστῆναι δυναμένης· τῶν	τε	ἑτέρων συμμάχων, οἷς οὐκ ἐξῆν
[1, 14]	ἀνέθετο, πάντα δ' ἀπογνοὺς ἐμελανειμόνει	τε	ἔτι ὢν ἔναρχος καὶ τὸ
[1, 121]	οὔτε στρατηγήσας οὔτε ταμιεύσας ἔτος	τε	ἔχων τέταρτον ἐπὶ τοῖς τριάκοντα·
[1, 80]	Καικίλιος ὁ Εὐσεβής, ἐκ πολλοῦ	τε	ἡἡρημένος ἐς τὰ λοιπὰ τοῦ
[1, 7]	τά τε ἀγχοῦ σφίσιν ὅσα	τε	ἦν ἄλλα βραχέα πενήτων, τὰ
[1, 5]	καὶ Αἴγυπτον ἐπιπλεύσας, ἣ χρονιωτάτη	τε	ἦν ἐς τότε καὶ δυνατωτάτη
[1, 118]	λείας πολλῆς γέμοντες ἐπανῄεσαν. ~Τριέτης	τε	ἦν ἤδη καὶ φοβερὸς αὐτοῖς
[1, 105]	καὶ εὐθὺς ἀρξαμένω διαφέρεσθαι. Δῆλόν	τε	ἦν τι κακὸν ἕτερον ἐκ
[1, 96]	ὑπ' ἐκείνοις στρατηγούντων ὑπήκουσαν. Κρίσεις	τε	ἦσαν ἐπὶ τούτοις ἀνὰ τὴν
[1, 121]	προσέτρεχε. Καὶ δεξιωσαμένων ἀλλήλους εὐφημίαι	τε	ἦσαν ἐς αὐτοὺς ποικίλαι, καὶ
[1, 2]	στρατοπέδου φιλονικούντων ἐς ἀλλήλους. Δυναστεῖαί	τε	ἦσαν ἤδη κατὰ πολλὰ καὶ
[1, 15]	παρὰ τῶν συνειδότων γενομένης χεῖρές	τε	ἦσαν ἤδη τὸ ἀπὸ τοῦδε,
[1, 69]	ἐπεὶ τῆς ἀγορᾶς τῆς ἔκ	τε	θαλάσσης καὶ ἄνωθεν ἀπὸ τοῦ
[1, 10]	ἐς ἑκατέρους αὐτῶν διεμερίζοντο. Πλήθει	τε	θαρροῦντες ἐξετραχύνοντο καὶ στάσεις ἐξάπτοντες
[1, 71]	προυτίθεντο πρὸ τῶν ἐμβόλων. Αἰδώς	τε	θεῶν ἢ νέμεσις ἀνδρῶν ἢ
[1, 25]	τῆς πατρίδος. Ὁ δὲ μᾶλλόν	τε	θορυβηθεὶς καὶ δείσας ὡς κατάφωρος
[1, 24]	ἔφασκον περὶ τῶν λύκων. Οἵ	τε	θρασύτατοι τῶν δημοτῶν αὐτοῖς συνελάμβανον,
[1, 8]	χρόνου κτῆσιν τοσήνδε ἀφελέσθαι φυτῶν	τε	ἰδίων καὶ οἰκοδομημάτων καὶ κατασκευῆς,
[1, 74]	φόνους ἀκρίτους, ὑπεβλήθησαν κατήγοροι τῷ	τε	ἱερεῖ τοῦ Διὸς Μερόλᾳ, κατ'
[1, 30]	τὸν Ἀπουλήιον οἱ πολιτικοὶ τά	τε	ἱμάτια διαζωσάμενοι καὶ τὰ προστυχόντα
[1, 40]	δὲ Ῥωμαίων μὲν ὕπατοι Σέξστος	τε	Ἰούλιος Καῖσαρ καὶ Πόπλιος Ῥουτίλιος
[1, 106]	μόνοι· καὶ τὸ πῦρ οἵ	τε	ἱππέες καὶ ἡ στρατιὰ περιέδραμον.
[1, 35]	τοῖς προτέροις βουλευταῖς στασιάσειν· οἵ	τε	ἱππεῖς ὑπώπτευον, ὅτι τῇδε τῇ
[1, 108]	ᾤχετο. Καὶ στρατὸν ἔχων ἔκ	τε	Ἰταλίας αὐτῆς καί τινα ἄλλον
[1, 93]	δὲ καὶ τῶν στρατηγῶν Τελεσῖνόν	τε	καὶ Ἀλβῖνον καὶ τὰ στρατόπεδα
[1, 10]	τοῦτο ἀστράτευτον. Τοιαῦθ' ἑκατέρων ὀδυρομένων	τε	καὶ ἀλλήλοις ἐπικαλούντων, πλῆθος ἄλλο,
[1, 97]	ὅσα διῴκησεν ὁ Σύλλας ὑπατεύων	τε	καὶ ἀνθυπατεύων, βέβαια καὶ ἀνεύθυνα
[1, 112]	ταχυεργίαν ἐκάλουν Ἀννίβαν, ὃν θρασύτατόν	τε	καὶ ἀπατηλότατον στρατηγὸν παρὰ σφίσιν
[1, 26]	συλλαβὼν ἐς τὴν φυλακὴν ἐνέβαλέ	τε	καὶ ἀποπνιγῆναι προσέταξε. Κοΐντῳ δὲ
[1, 5]	ἐπὶ τῷδε μάλιστα αὖθις ἐπανελθοῦσαί	τε	καὶ αὐξηθεῖσαι δυνατώτατα ἐς μέγα
[1, 30]	ἔστι νόμος ὁ πρὸς βίαν	τε	καὶ βροντῆς ὠνομασμένης κεκυρωμένος παρὰ
[1, 62]	πύστιν ἐπέπλευσαν τῶν συγκατεγνωσμένων Κέθηγός	τε	καὶ Γράνιος καὶ Ἀλβινοουανὸς καὶ
[1, 32]	Ἀπουλήιον ἔβαλλον, ἔως ἀπέκτειναν, ταμίαν	τε	καὶ δήμαρχον καὶ στρατηγόν, ἔτι
[1, 15]	ἐν χερσὶ τῶν ὑπηρετῶν ἁρπάσαντές	τε	καὶ διακλάσαντες ἐς πολλά, τοὺς
[1, 70]	τὸν Ὀκτάουιον διὰ τὰς αὐτομολίας	τε	καὶ διαπρεσβεύσεις. Ἡ δὲ βουλὴ
[1, 41]	μὲν Σκάτων Σέξστον Ἰούλιον τρεψάμενός	τε	καὶ δισχιλίους κτείνας ἐπὶ Αἰσερνίαν
[1, 42]	καὶ τοὺς ἐξ αὐτῶν αἰχμαλώτους	τε	καὶ δούλους ἐστράτευεν. Ὡς δὲ
[1, 63]	τὴν πόλιν ὅδε πρῶτος καταλαβών	τε	καὶ δυνηθεὶς ἂν ἴσως ἤδη
[1, 63]	Πομπηίῳ. Τοῦθ' ὁ Γναῖος πυθόμενός	τε	καὶ δυσχεράνας ἥκοντα μὲν τὸν
[1, 82]	ἀρχῆς ὅλης, ἐφ' ὅσον ἔχρῃζέ	τε	καὶ ἐβούλετο. ~Καὶ τάδε αὐτοῖς
[1, 7]	καὶ τοῖς προβατεύουσι τέλη μειζόνων	τε	καὶ ἐλαττόνων ζῴων. Καὶ τάδε
[1, 5]	ἀλλήλους ὁ Καῖσαρ αὐτῶν συνέσει	τε	καὶ ἐμπειρίᾳ προύχων Λέπιδον μὲν
[1, 40]	ἄμφω γὰρ ὡς ἐς μέγαν	τε	καὶ ἐμφύλιον πόλεμον ἐξῄεσαν, ἐπεὶ
[1, 96]	δὲ καὶ τῶν Ἰταλιωτῶν ἀναίρεσίς	τε	καὶ ἐξέλασις καὶ δήμευσις ἦν,
[1, 110]	οὐκ αἴσιον ἑαυτῷ τιθέμενος ἐβαρυθύμει	τε	καὶ ἐπ' ἀργίας ἦν, καὶ
[1, 3]	ἐπὶ πλεῖστον· οὓς δικτάτορας ἐκάλουν	τε	καὶ ἐπὶ ταῖς φοβερωτάταις χρείαις
[1, 4]	ἃ καὶ περὶ Αἴγυπτον ἐργασάμενός	τε	καὶ ἐπιμείνας, μέχρι καταστήσαιτο αὐτῇ
[1, 65]	πόλεμον συλλέγων. Ταῦτα δ' ἐργαζομένῳ	τε	καὶ ἐπινοοῦντι τῷ Κίννᾳ προσέφυγον
[1, 7]	καὶ δυσανδρία κατελάμβανε, τρυχομένους πενίᾳ	τε	καὶ ἐσφοραῖς καὶ στρατείαις. Εἰ
[1, 74]	Κάτλος δ' ἐν οἰκήματι νεοχρίστῳ	τε	καὶ ἔτι ὑγρῷ καίων ἄνθρακας
[1, 100]	δούλους τῶν ἀνῃρημένων τοὺς νεωτάτους	τε	καὶ εὐρώστους, μυρίων πλείους, ἐλευθερώσας
[1, 61]	ἐς Μιντούρνας διέφυγεν, ἔρημος ὑπηρέτου	τε	καὶ θεράποντος. Καὶ αὐτὸν οἱ
[1, 87]	μεσημβρίαν ἀγὼν καρτερὸς ἐγένετο Μετέλλῳ	τε	καὶ Καρρίνᾳ, Κάρβωνος στρατηγῷ, πρὸς
[1, 120]	γενομένης δὲ τῆς μάχης μακρᾶς	τε	καὶ καρτερᾶς ὡς ἐν ἀπογνώσει
[1, 84]	πᾶσαι κατὰ τὴν Ἰταλίαν ἀθρόαι	τε	καὶ κατὰ μέρη τοῖς στρατηγοῖς
[1, 69]	δ' ἄστεος ἑκατὸν σταδίους αὐτός	τε	καὶ Κίννας καὶ οἱ στρατηγοῦντες
[1, 116]	τὰ ἐγγύς, ὑποστρατήγους ἔχων Οἰνόμαόν	τε	καὶ Κρίξον μονομάχους. Μεριζομένῳ δ'
[1, 104]	καὶ ἐνταῦθα ἐπ' ἐρημίας θαλάσσῃ	τε	καὶ κυνηγεσίοις ἐχρῆτο, οὐ φυλασσόμενος
[1, 5]	ἑαυτῶν τρεῖς οἵδε ἄνδρες, Ἀντώνιός	τε	καὶ Λέπιδος καὶ ὅτῳ πρότερον
[1, 70]	βουλῆς καὶ καλούσης ἐσελθεῖν Κίνναν	τε	καὶ Μάριον νᾖσθοντο γὰρ δὴ
[1, 57]	τὴν ἐς αὑτὸν εἰπὼν Σουλπικίου	τε	καὶ Μαρίου καὶ σαφὲς οὐδὲν
[1, 18]	ἢ πάντων ἀνάστασις ἐγίγνετο μεταφερομένων	τε	καὶ μετοικιζομένων ἐς ἀλλότρια. ~Ταῦτά
[1, 8]	ἐπέταξαν, οἳ τὰ γιγνόμενα φυλάξειν	τε	καὶ μηνύσειν ἔμελλον. Οἱ μὲν
[1, 77]	εἰργασμένους. Τοῖς δ' ἄλλοις πολίταις	τε	καὶ νεοπολίταις προύλεγεν οὐδενὶ μέμψεσθαι
[1, 59]	ἐπιστήσας τῇ πόλει διενυκτέρευεν αὐτός	τε	καὶ ὁ Πομπήιος, περιθέοντες ἑκάστους,
[1, 114]	ἐς τὸν Περπένναν διετίθεντο αὐτοί	τε	καὶ οἱ βάρβαροι σὺν αὐτοῖς,
[1, 36]	περὶ τῆς ἰδίας ἐνοχλησόμενοι. Τυρρηνοί	τε	καὶ Ὀμβρικοὶ ταὐτὰ δειμαίνοντες τοῖς
[1, 70]	οἱ δήμαρχοι τὴν φυγὴν αὐτῷ	τε	καὶ ὅσοι ἄλλοι κατὰ Σύλλαν
[1, 36]	ἀνέμενον. Ὧν ὁ Δροῦσος αἰσθανόμενός	τε	καὶ οὐ θαμινὰ προϊών, ἀλλ'
[1, 39]	ἦν, συνεξέφαινε τὴν παρασκευήν, Μάρσοι	τε	καὶ Παιλιγνοὶ καὶ Οὐηστῖνοι καὶ
[1, 15]	ὑπὲρ αὐτοῦ Γράκχου, τοιαῦτα δεδιότος	τε	καὶ πάσχοντος ὑπὲρ αὐτῶν, σύν
[1, 39]	πόλιν στρατῷ κοινὸς ἦν ἱππέων	τε	καὶ πεζῶν ἕτερος ἐς δέκα
[1, 67]	χειροτονίας σφόδρα αὐτοῖς ἐπιθυμοῦσιν ἐπαγγελλόμενός	τε	καὶ πιστὸς εἶναι δοκῶν, συνήγαγε
[1, 73]	Ὅλως τε οὐδὲν ἀπῆν ἀθρόων	τε	καὶ ποικίλων κακῶν. ~Ἐπὶ δὲ
[1, 1]	παρὰ δίκην ἐς Οὐολούσκους ἔφυγέ	τε	καὶ πόλεμον ἐπήγαγε τῇ πατρίδι.
[1, 104]	δὲ κατὰ τῶν μεγίστων ἀνδρῶν	τε	καὶ πόλεων ἄκρος ὀργὴν γενόμενος
[1, 72]	εἰπεῖν κατεκήλει λόγοις μακροῖς, οἰκτιζόμενός	τε	καὶ πολλὰ καὶ ποικίλα διεξιών,
[1, 90]	ἐνέδρας ἐν στενῷ προσπεσὼν τρέπεταί	τε	καὶ πολλοὺς διαφθείρας ἐς λόφον
[1, 55]	Μάριος δὲ τὸν πόλεμον εὐχερῆ	τε	καὶ πολύχρυσον ἡγούμενος εἶναι καὶ
[1, 111]	ἅμα τῷ ἄλλῳ παντὶ Μέτελλός	τε	καὶ Πομπήιος αὖθις ἀπὸ τῶν
[1, 65]	πολλοῦ πολίτιδας Ῥωμαίων γενομένας, Τίβυρτόν	τε	καὶ Πραινεστὸν καὶ ὅσαι μέχρι
[1, 95]	μετέωροι πρὸς τὸν Σύλλαν φερόμενοί	τε	καὶ πρὸ ποδῶν αὐτοῦ ῥιπτούμενοι·
[1, 6]	ὅσα οἱ τρεῖς ἐς ἀλλήλους	τε	καὶ Ῥωμαίους ἔδρασαν, μέχρι τὸ
[1, 39]	καὶ Οὐενούσιοι καὶ Ἰάπυγες, Λευκανοί	τε	καὶ Σαυνῖται, χαλεπὰ Ῥωμαίοις καὶ
[1, 94]	τρία ἀπ' ἀλλήλων διαστῆναι, Ῥωμαίους	τε	καὶ Σαυνίτας καὶ Πραινεστίους· ἐπεὶ
[1, 69]	καὶ οἱ στρατηγοῦντες αὐτοῖς Κάρβων	τε	καὶ Σερτώριος ἀποσχόντες ἐστρατοπέδευσαν, Ὀκταουίου
[1, 54]	Οὕτω μὲν καὶ Ἀσελλίων στρατηγῶν	τε	καὶ σπένδων καὶ ἱερὰν καὶ
[1, 38]	διὰ τὰς ἐν ἄστει κρίσεις	τε	καὶ στάσεις· ὡς δ' ἐπύθοντο,
[1, 54]	οἱ δὲ οἷον ἐκ πολέμων	τε	καὶ στάσεων ἀνεβάλλοντο τὰς ἀποδόσεις·
[1, 27]	ἐσπάνιζον ἔτι μᾶλλον ὁμοῦ πολιτῶν	τε	καὶ στρατιωτῶν καὶ γῆς προσόδου
[1, 9]	τοῦ Ἰταλικοῦ γένους ὡς εὐπολεμωτάτου	τε	καὶ συγγενοῦς, φθειρομένου δὲ κατ'
[1, 119]	τοῖς περικαθημένοις ἀνὰ μέρος, ἄφνω	τε	καὶ συνεχῶς αὐτοῖς ἐπιπίπτων, φακέλους
[1, 103]	οὐδὲ τὰς πόλεις, ὧν ἀκροπόλεις	τε	καὶ τείχη καὶ γῆν καὶ
[1, 113]	ἑστίασιν ἐκάλει, μεθύσας δ' αὐτόν	τε	καὶ τὴν περιεστῶσαν τὸν ἀνδρῶνα
[1, 86]	ἐς τὸ ἄστυ προδραμὼν Μέτελλόν	τε	καὶ τοὺς ἄλλους, ὅσοι ὄντες
[1, 91]	ἀξιόλογον, ἐπὶ ἑστίασιν ἐκάλει Νωρβανόν	τε	καὶ τοὺς συνόντας αὐτῷ στρατηγούς,
[1, 67]	τὰς πόλεις, οἰκτρὸς ὀφθῆναι· μάχας	τε	καὶ τρόπαια αὑτοῦ Κιμβρικὰ καὶ
[1, 5]	καὶ ἐπὶ θανάτῳ προγραφαὶ βουλευτῶν	τε	καὶ τῶν καλουμένων ἱππέων, κατὰ
[1, 99]	χρησάμενοι, ἐπὶ δ' ἐκείνοις δημοκρατίᾳ	τε	καὶ ὑπάτοις ἐτησίοις προστάταις ἐς
[1, 54]	Πέρσαι τὸ κίχρασθαι ὡς ἀπατηλόν	τε	καὶ φιλοψευδές. Ἔθους δὲ χρονίου
[1, 86]	ὅσα δύναιτο τῆς Ἰταλίας, φιλίᾳ	τε	καὶ φόβῳ καὶ χρήμασι καὶ
[1, 102]	ἤ τινα ἀρετὴν ἄλλην αὐτόνομοί	τε	καὶ φόρων ἦσαν ἀτελεῖς, τότε
[1, 24]	ὅτι λύκοι τοὺς ὅρους Γράκχου	τε	καὶ Φουλβίου διέρριψαν ἀνασπάσαντες, καὶ
[1, 42]	Μαυρουσίους ἱππέας καὶ πεζοὺς προσλαβόντος	τε	καὶ χωροῦντος ἐπὶ τὰς Ἀχέρρας,
[1, 91]	δὲ ὡς ἐν ἀφυεῖ χωρίῳ	τε	καὶ ὥρᾳ καὶ ἐς τὰ
[1, 44]	ἐπῇρεν. Οἱ δὲ ἐκφανέντες αὐτόν	τε	Καιπίωνα καὶ πολλοὺς σὺν αὐτῷ
[1, 17]	ἡδονήν, οἱ μὲν οἰκτείροντες αὑτούς	τε	κἀκεῖνον καὶ τὰ παρόντα ὡς
[1, 49]	τῶν πέντε καὶ τριάκοντα προτέρων	τε	καλουμένων καὶ οὐσῶν ὑπὲρ ἥμισυ.
[1, 83]	ἐς τὰ τοιαῦτα βαρυεργῶν. Τό	τε	Καπιτώλιον ὑπὸ τῶν βασιλέων τετρακοσίοις
[1, 56]	ἐπελθὼν ἐβάστασε τὴν ἀργίαν ἔς	τε	Καπύην ἐπὶ τὸν ἐκεῖ στρατόν,
[1, 87]	ἔτους ὕπατοι μὲν ἐγενέσθην Παπίριός	τε	Κάρβων αὖθις καὶ Μάριος ὁ
[1, 76]	ἐπίφοβος, ὥστε δειμαίνοντες αὐτὸν ὅ	τε	Κάρβων καὶ ὁ Κίννας ἐς
[1, 105]	Καὶ ὕπατοι αὐτοῖς καθίστανται Κόιντός	τε	Κάτλος ἀπὸ τῶν Συλλείων καὶ
[1, 35]	ἀπὸ τῶν ἱππέων περιφέροιτο, γευσάμενοί	τε	κερδῶν μεγάλων καὶ ἐξουσίας οὐκ
[1, 52]	διαβάντι τῷ Τρεβατίῳ προσπεσὼν μάχῃ	τε	κρείττων ἐγένετο καὶ φεύγοντος ἐπὶ
[1, 33]	καὶ ἡ τῶν δημάρχων ἔς	τε	κώλυσιν ἁμαρτημάτων καὶ ἐς ἐπικούρησιν
[1, 95]	ὕποπτα ἐφρούρουν, καὶ Πομπήιος ἔς	τε	Λιβύην ἐπὶ Κάρβωνα καὶ ἐς
[1, 108]	ἐξ ὧν ἐπὶ Σύλλα περί	τε	Λιβύην καὶ ἐν αὐτῇ Ἰταλίᾳ
[1, 78]	ὑπατεύων ἀπέθανε· Κάρβων δ' ἔκ	τε	Λιβυρνίας τοὺς διαπεπλευκότας ἐς αὐτὴν
[1, 88]	προσιοῦσι τὰς πύλας ἀνέῳξαν, ὑπό	τε	λιμοῦ πιεζούμενοι καὶ τῶν παρόντων
[1, 78]	στρατεύσοντες ἑκόντες κατὰ πολιτῶν· οἵ	τε	λοιποὶ πυνθανόμενοι ταῦτ' οὐδ' αὐτοὶ
[1, 120]	ἀμφ' αὐτὸν κυκλωθέντες ἔπεσον. Ὅ	τε	λοιπὸς αὐτοῦ στρατὸς ἀκόσμως ἤδη
[1, 77]	δ' ἔναγχος ἐς Μιθριδάτην ὑπερεπαίρων	τε	μάλιστα καὶ καταλογιζόμενος αὐτοῖς ἀθρόως
[1, 44]	ἡ βουλὴ προσέταξεν ἄρχειν Γάιόν	τε	Μάριον καὶ Κόιντον Καιπίωνα. Τούτῳ
[1, 64]	Τοῦτο δὴ προοίμιον τῆς αὐτοῦ	τε	Μαρίου καὶ τῶν ἀμφὶ τὸν
[1, 88]	ἔργῳ σεσωσμένων ἐς Μέτελλον. Πομπήιός	τε	Μάρκιον ἐνίκα περὶ πόλιν Σήνας
[1, 102]	Οὕτως ἔτι καὶ οἵδε διά	τε	μέγεθος ἀρχῆς ἰδίας καὶ τῶν
[1, 16]	Κορνήλιος Σκιπίων ὁ Νασικᾶς· ἐβόα	τε	μέγιστον ἕπεσθαί οἱ τοὺς ἐθέλοντας
[1, 4]	καταστήσαιτο αὐτῇ τοὺς βασιλέας. Στασιώτην	τε	μέγιστον, ᾧ διὰ μεγαλουργίαν πολεμικὴν
[1, 59]	τάδε πράξαντες ὑπ' ἀνάγκης. Εἰσηγοῦντό	τε	μηδὲν ἔτι ἀπροβούλευτον ἐς τὸν
[1, 9]	ῥᾴδιον οὐδὲ βραχύν, ἀλλὰ ἔς	τε	μῆκος χρόνου καὶ τροπὰς κινδύνων
[1, 65]	οἳ τὰ αὐτὰ ἐφρόνουν, Γάιός	τε	Μιλώνιος καὶ Κόιντος Σερτώριος καὶ
[1, 76]	ὄντες ἐν τοσῷδε κινδύνου. Τάς	τε	ναῦς ἐπεσκεύαζον ἀθρόως καὶ τὰς
[1, 89]	καὶ πυροφόρον οὖσαν, προκατελάμβανεν. Ἔς	τε	Νέαν πόλιν ἐκ προδοσίας νυκτὸς
[1, 111]	διαθηκῶν ἔθνη Ῥωμαίοις προσεγίγνετο, Βιθυνία	τε	Νικομήδους ἀπολιπόντος καὶ Κυρήνη Πτολεμαίου,
[1, 1]	βουλὴ πολλάκις ἐς ἀλλήλους περί	τε	νόμων θέσεως καὶ χρεῶν ἀποκοπῆς
[1, 43]	τὴν Μαρίου μάλιστα γέφυραν ἔλαθέ	τε	νυκτὸς περὶ τὴν Ῥουτιλίου γέφυραν
[1, 94]	στρατὸν ἀπολωλέναι πάντα πυνθανόμενοι αὐτόν	τε	Νωρβανὸν ἤδη φυγεῖν ἐξ Ἰταλίας
[1, 82]	οὔτε σπουδῆς οὔτε προθυμίας. ~Γάιός	τε	Νωρβανὸς καὶ Λεύκιος Σκιπίων, τὼ
[1, 119]	καὶ συνεχῶς αὐτοῖς ἐπιπίπτων, φακέλους	τε	ξύλων ἐς τὴν τάφρον ἐμβάλλων
[1, 1]	ἑκάτεροι τῶν ἑτέρων ἐπικρατοῦντες. Μάρκιός	τε	ὁ Κοριολανὸς ἐν ταῖσδε ταῖς
[1, 93]	τὰ στρατόπεδα αὐτῶν ἔλαβον. Λαμπώνιός	τε	ὁ Λευκανὸς καὶ Μάρκιος καὶ
[1, 111]	Ἀπίων, πόλεμοι δ' ἤκμαζον οὗτός	τε	ὁ Σερτωρίου περὶ Ἰβηρίαν καὶ
[1, 15]	καὶ πάσχοντος ὑπὲρ αὐτῶν, σύν	τε	οἰμωγῇ προπεμπόντων αὐτὸν ἁπάντων ἐπὶ
[1, 60]	ἀνάγειν ἐπὶ τοὺς ὑπάτους· τά	τε	ὄντα αὐτοῖς δεδήμευτο. ~Καὶ ζητηταὶ
[1, 90]	καὶ Καρρίνας δὲ νυκτός, ὕδατός	τε	ὄντος ἐξ οὐρανοῦ πολλοῦ καὶ
[1, 3]	τοῖς μεμφομένοις εὐθύνας ὑφέξει, ἰδιώτης	τε	ὁρώντων ἁπάντων ἐς πολὺ βαδίσαι
[1, 10]	οὐ δυνάμενοι παιδοτροφεῖν, περιφέρεσθαι. Στρατείας	τε	ὅσας στρατεύσαιντο τὴν γῆν τήνδε
[1, 92]	φυλασσόμενα ὑπὸ τοῦ Σύλλα. Γαλάται	τε	ὅσοι ἀπὸ Ῥαβέννης ἐπὶ τὰ
[1, 60]	Ἀλβινοουανὸν καὶ Μᾶρκον Λαιτώριον ἑτέρους	τε,	ὅσοι μετ' αὐτῶν, ἐς δώδεκα
[1, 27]	Γράκχου ἐς τάδε ἔληγε· νόμος	τε	οὐ πολὺ ὕστερον ἐκυρώθη τὴν
[1, 3]	καὶ βάσανοι πάμπαν ἐπαχθεῖς. ~Ἔργον	τε	οὐδὲν ἀηδὲς ἀπῆν, μέχρι τῶνδε
[1, 73]	ἡ γενεὰ ζητούμενοι διέφυγον. Ὅλως	τε	οὐδὲν ἀπῆν ἀθρόων τε καὶ
[1, 73]	γεγονότων ἐν ἀγορᾷ προυτέθησαν. Ταφήν	τε	οὐδενὶ ἐξῆν ἐπενεγκεῖν ἐς οὐδένα
[1, 43]	ταφὴν ἐς Ῥώμην ἐνεχθέντων ἥ	τε	ὄψις ἀηδὴς ἦν ὑπάτου καὶ
[1, 117]	θαμινὰ ἐπὶ λεηλασίας ἐξῄεσαν. Ῥωμαίοις	τε	πάλιν συνενεχθέντες ἐς χεῖρας ἐκράτουν
[1, 34]	ἀνὰ τὴν Ἰταλίαν πολλῶν, ἀρξάμενός	τε	παραδόξως, καὶ ἀθρόως ἐπὶ μέγα
[1, 12]	τὴν ἐπιοῦσαν ἀγορὰν ἀνέθετο Φυλακήν	τε	παραστησάμενος ἱκανὴν ὡς καὶ ἄκοντα
[1, 91]	τὸν Σύλλαν μεταχωρεῖν πυνθανόμενος τῶν	τε	παρόντων οἱ φίλων οὐδένα ἔτι
[1, 79]	ἐς μυριάδας ἀνδρῶν τέσσαρας, ἐπί	τε	Πάτρας ἀπὸ τοῦ Πειραιέως καὶ
[1, 5]	ἔτι Γαΐου, ἄρχοντα ἀποφῆναι τῇ	τε	πατρίδι καὶ τοῖς ὑπ' αὐτὴν
[1, 11]	πολλὰ ὁ Γράκχος εἰπὼν τούς	τε	πένητας καὶ ὅσοι ἄλλοι λογισμῷ
[1, 22]	βουλευταῖς, ἐπὶ παντὶ μέτρῳ, χρημάτων	τε	πέρι καὶ ἀτιμίας καὶ φυγῆς,
[1, 22]	φόβου τοῖς βουλευταῖς ἐχώρουν· ταχύ	τε	περιῆν ἀνεστράφθαι τὸ κράτος τῆς
[1, 103]	σὺν τοῖς ἐξεληλαμένοις· ὧν τῆς	τε	περιουσίας δεδημευμένης καὶ πολλῶν ἀτάφων
[1, 35]	ἀλύπως τὴν ὑπόνοιαν ἔφερον. Τό	τε	πλῆθος αὐτῶν ἐν ἀπορίᾳ σφᾶς
[1, 105]	εὐθὺς ἐς κόσμον καθίσταντο· ἄλλο	τε	πλῆθος, ὅσον ἐπ' οὐδενὶ ἔργῳ,
[1, 40]	καὶ γείτονι μάλιστα ἔργῳ. Τό	τε	ποικίλον τοῦ πολέμου καὶ πολυμερὲς
[1, 88]	Ὄστια χωρεῖν. Τοὺς δὲ αἵ	τε	πόλεις παροδεύοντας ξὺν φόβῳ προσεδέχοντο,
[1, 104]	τιθέμενοι· ἀλλά μοι δοκεῖ κόρον	τε	πολέμων καὶ κόρον ἀρχῆς καὶ
[1, 83]	Ἰταλίας καὶ Ῥωμαίων αὐτῶν τῆς	τε	πόλεως κατάληψιν καὶ πολιτείας μεταβολὴν
[1, 83]	μαντευμάτων παλαιῶν ἐπιφοβωτέρων ἐμνημόνευον, τέρατά	τε	πολλὰ ἐγίνοντο, καὶ ἡμίονος ἔτεκε,
[1, 105]	χρυσηλάτου καὶ κόσμου βασιλικοῦ, σαλπιγκταί	τε	πολλοὶ καὶ ἱππέες καὶ ἄλλος
[1, 64]	ἐπαγγέλματος ἐμπεσόντες τοῖς νεοπολίταις ἔκτεινάν	τε	πολλοὺς καὶ ἑτέρους φεύγοντας ἐπὶ
[1, 114]	τὸν Περπένναν ἀνίστατο σὺν θορύβῳ	τε	πολλῷ καὶ μετ' ὀργῆς, ἐς
[1, 15]	νεὼν τοὺς ἱερέας ἐπικλεῖσαι, δρόμον	τε	πολλῶν ἄκοσμον εἶναι καὶ φυγὴν
[1, 117]	ὑποζύγια, ἵνα κοῦφος εἴη· αὐτομόλων	τε	πολλῶν αὐτῷ προσιόντων οὐδένα προσίετο.
[1, 48]	ἔκτεινεν αὐτῶν ἐς ὀκτακισχιλίους ὅπλα	τε	πολὺ πλειόνων ἔλαβε. Χρονίου δ'
[1, 94]	ἐνέφραττον ἕτεροι καὶ ἐνεπίμπρασαν. Ἄνεμός	τε	πολὺς ἐμπεσὼν ἐς τοσοῦτον αὐτὴν
[1, 66]	τὴν ἀγχοῦ Γαλατίαν περιέπεμπον Γναῖόν	τε	Πομπήιον, ἀνθύπατον ὄντα καὶ στρατευμάτων
[1, 40]	ἀρίστους, ὑπὸ μὲν Ῥουτιλίῳ Γναῖόν	τε	Πομπήιον, τὸν πατέρα Πομπηίου τοῦ
[1, 22]	ἀφεῖντο ὑπὸ τῶν δικασάντων, οἵ	τε	πρέσβεις οἱ κατ' αὐτῶν ἔτι
[1, 108]	ἄλλον ἐκ Κελτιβήρων ἀγείρας τούς	τε	πρὸ ἑαυτοῦ στρατηγούς, οὐ παραδιδόντας
[1, 107]	χωρεῖν, καὶ ἀντεκήρυττε Κάτλος. Μικρόν	τε	πρὸ τοῦ Ἀρείου πεδίου μάχης
[1, 48]	καὶ προϊόντος τοῦ πότου φάρμακόν	τε	προσηνέγκατο καὶ κατακλίνας αὑτὸν ἐπὶ
[1, 79]	εὐθὺς ἀπὸ τοῦ Βρεντεσίου, Κίνναν	τε	πυθόμενοι τεθνάναι καὶ τὴν πόλιν
[1, 66]	αὖθις ἐπὶ τοῦ θρόνου τάς	τε	ῥάβδους ἀνέσχον καὶ θαρρεῖν οἷα
[1, 65]	ὡς ὕπατος ἐς μέσους τάς	τε	ῥάβδους καθεῖλεν οἷα ἰδιώτης καὶ
[1, 109]	ἐχάρασσεν ἀμφὶ ταῖς πηγαῖς τοῦ	τε	Ῥοδανοῦ καὶ Ἠριδανοῦ, οἳ ἀνίσχουσι
[1, 43]	ἐς τὸν ποταμὸν κατῶσεν· ὅ	τε	Ῥουτίλιος αὐτὸς ἐν τῷδε τῷ
[1, 102]	ὁμολογοῦσαν ἔλεγον. ~Ἐς τοσοῦτον αὐτοῖς	τε	Ῥωμαίοις καὶ Ἰταλοῖς ἅπασιν ὁ
[1, 5]	ἔτι περιών, ὅδε πρῶτος ὀφθῆναί	τε	Ῥωμαίοις καὶ κληθῆναι πρὸς αὐτῶν,
[1, 119]	πόνον αὐτοῖς δύσεργον ἐποίει. Αἰχμάλωτόν	τε	Ῥωμαῖον ἐκρέμασεν ἐν τῷ μεταιχμίῳ,
[1, 87]	ἀναμείνασαι τὴν τροπὴν ἐκφανῆναι τά	τε	σημεῖα ἔρριψαν ὁμοῦ καὶ πρὸς
[1, 41]	αὐτὴν οἱ μὲν συντάττοντες, Λεύκιός	τε	Σκιπίων καὶ Λεύκιος Ἀκίλιος θεραπόντων
[1, 54]	τοὺς δανείσαντας ἐκτίσειν ἐπηπείλουν. Ὅ	τε	στρατηγὸς Ἀσελλίων, ᾧ ταῦτα προσέκειτο,
[1, 118]	καὶ καταφρονούμενος ὡς μονομάχων. Προτεθείσης	τε	στρατηγῶν ἄλλων χειροτονίας ὄκνος ἐπεῖχεν
[1, 57]	ἐπήγγελλεν ὅμως, εἰ θέλοιεν τήν	τε	σύγκλητον αὑτῷ καὶ Μάριον καὶ
[1, 73]	ἐπὶ Σύλλα τεθέντων νόμων. Αὐτοῦ	τε	Σύλλα φίλοι πάντες ἀνῃροῦντο, καὶ
[1, 39]	τὸν ἴσον αὐτοῖς ἀντεξέπεμπον ἀπό	τε	σφῶν αὐτῶν καὶ τῶν ἔτι
[1, 15]	λογισμῷ τοὺς πένητας ἐπιλαμβάνοντος ὑπέρ	τε	σφῶν αὐτῶν, ὡς οὐκ ἐν
[1, 88]	πρὸ τοῦ βουλευτηρίου Σκαιόλας. Τά	τε	σώματα αὐτῶν ἐς τὸν ποταμὸν
[1, 114]	διεχρήσατο ἐς κατάπληξιν ἑτέρων. Ἐπί	τε	τὰ πλήθη παρερχόμενος ἐδημαγώγει καὶ
[1, 66]	ἐφίστανον, ἐπὶ δὲ στρατιὰν ἔς	τε	τὰς ἑτέρας πόλεις τὰς ἔτι
[1, 30]	καὶ τὸν Μέτελλον εἰδὼς στερρόν	τε	τῇ γνώμῃ καὶ βέβαιον ἐφ'
[1, 31]	ἢ ὕδατος ἢ στέγης· ἔς	τε	τὴν δοκιμασίαν τοῦδε τοῦ ψηφίσματος
[1, 35]	προθεραπεύων ὑπήγετο ἀποικίαις πολλαῖς ἔς	τε	τὴν Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν ἐψηφισμέναις
[1, 81]	τὸν Σύλλαν μετὰ δέους, ἔς	τε	τὴν Ἰταλίαν περιπέμποντες στρατιὰν καὶ
[1, 65]	τὸν Κίνναν, ὡς ἐν κινδύνῳ	τε	τὴν πόλιν καταλιπόντα ὕπατον καὶ
[1, 5]	ἐς τὰ ἀντίπαλα φιλονικία. Προιόντες	τε	τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν ὡς ἰδιωτικὸν
[1, 4]	τόνδε Βροῦτος καὶ Κάσσιος ζήλῳ	τε	τῆς ἀρχῆς τοῦ μεγέθους καὶ
[1, 34]	ἐς τήνδε τὴν συγγραφήν, ἔκ	τε	τῆς ἐν Ῥώμῃ στάσεως ἀρξάμενον
[1, 86]	τοῖς ὑπάτοις γιγνομένου στρατοῦ ἀπό	τε	τῆς πλέονος Ἰταλίας ἔτι σφίσι
[1, 82]	πολὺ τῶν ἄλλων χείρονι, ἔκ	τε	τῆς πόλεως στρατόν, ὅσον εὐπόρουν,
[1, 85]	αὐτίκα ὁ στρατὸς αὐτοῦ, τῇ	τε	τῆς Συέσσης ἐν σπονδαῖς ἀλόγῳ
[1, 79]	τέλη καὶ ἱππέας ἑξακισχιλίους, ἄλλους	τέ	τινας ἐκ Πελοποννήσου καὶ Μακεδονίας
[1, 2]	καὶ ἐγχειρίδια πολλάκις φερόντων κτιννυμένης	τέ	τινος ἀρχῆς ἐκ διαστήματος ἐν
[1, 84]	τεσσάρων· μῆκος δ' αὐτοῦ, διά	τε	τὸ μέγεθος τῶν ἔργων, σὺν
[1, 105]	βιώσας, εὐτυχέστατος δ' ἀνδρῶν ἔς	τε	τὸ τέλος αὐτὸ καὶ ἐς
[1, 48]	ἠπείγετο, σπείρας ἄγων ὀκτώ. Προπέμψας	τε	τοῖς Ἀσκλαίοις ἐκέλευεν, ὅταν αὑτὸν
[1, 22]	ἴσα καὶ ὑπηκόους ἐποίει. Συνιστάμενοί	τε	τοῖς δημάρχοις οἱ ἱππεῖς ἐς
[1, 28]	μὲν οὖν, ἐπιφανὴς ἀνήρ, ἔς	τε	τὸν Ἀπουλήιον παρρησίᾳ χρώμενος καὶ
[1, 76]	προειλήφει, ἐς Ῥωμαίους ἀναλαβὼν αὐτόν	τε	τὸν βασιλέα τὰς ναῦς ἀφελόμενος
[1, 71]	τινος ἔτι καὶ στρατοῦ ἐπί	τε	τοῦ θρόνου προυκάθητο, τὴν τῆς
[1, 12]	ἐς τὴν ἐπιοῦσαν ἀγορὰν περί	τε	τοῦ νόμου καὶ τῆς ἀρχῆς
[1, 58]	σημεῖον ἁρπάσας προεκινδύνευεν, ὡς αἰδοῖ	τε	τοῦ στρατηγοῦ καὶ δέει τῆς
[1, 58]	δ' ἀμφὶ τὸν Μάριον πρός	τε	τοὺς ἐπελθόντας ἀκμῆτας ἀσθενῶς μαχόμενοι
[1, 26]	αὑτοῖς τι τὴν βουλήν. Διαθέοντές	τε	τοὺς θεράποντας συνεκάλουν ἐπ' ἐλευθερίᾳ.
[1, 80]	καὶ ἐς Λιβύην ἔπεμψεν ἐξελάσαι	τε	τοὺς Κάρβωνος φίλους καὶ Ἱεμψάλαν
[1, 58]	μετατίθεσθαι. Καὶ ὁ Σύλλας ἐκάλει	τε	τοὺς νεαλεῖς ἐκ τοῦ στρατοπέδου
[1, 5]	κόλπον τὸν Ἰόνιον ἀρχήν. Ἐπί	τε	τούτοις, μεγίστοις δὴ φανεῖσι καὶ
[1, 16]	Κἀν τῷδε τῷ κυδοιμῷ πολλοί	τε	τῶν Γρακχείων καὶ Γράκχος αὐτός,
[1, 54]	ἔς τι πανδοχεῖον ἔσφαξαν. Πολλοί	τε	τῶν διωκόντων ἐς τὰς παρθένους
[1, 29]	τάλαντα εἴκοσιν, ὑπονοοῦντες οὕτως ἄλλους	τε	τῶν δυσχεραινόντων ἀμυνεῖσθαι καὶ Μέτελλον
[1, 68]	τοῦ Πομπηίου στρατόπεδον καταρραγέντων ἄλλοι	τε	τῶν ἐπιφανῶν καὶ ὁ Πομπήιος
[1, 106]	καθ' ἕνα τῶν φίλων, ἄλλη	τε	τῶν ἐς τῆν ταφὴν πεμφθέντων
[1, 13]	αὐτίκα ὅτε γένοιτο ἰδιώτης, ἀρχήν	τε	ὑβρίσαντα ἱερὰν καὶ ἄσυλον καὶ
[1, 59]	τῶν ἀρίστων ἀνδρῶν τριακοσίους. Ὅσα	τε	ὑπὸ Σουλπικίου κεκύρωτο μετὰ τὴν
[1, 105]	ἐκ ποδὸς ὡπλισμένος εἵπετο. Οἵ	τε	ὑποστρατευσάμενοι αὐτῷ πανταχόθεν ἐπὶ τὴν
[1, 106]	ἔργον ἅπαντες ἐπειγόμενοι καταλαβεῖν, σημεῖά	τε	φέροντες ἐπίχρυσα καὶ ὅπλα ἐπὶ
[1, 31]	εἰ μὴ Μέτελλος ἐξελαθείη. Ψήφισμά	τε	φυγῆς ἐπέγραφον αὐτῷ καὶ τοὺς
[1, 81]	οἱ δ' ἐν ἄστει τῆς	τε	φύσεως αὐτοῦ καλῶς τεκμαιρόμενοι καὶ
[1, 10]	γῆν παισὶν ἐμπροίκιον δεδομένην, δανεισταί	τε	χρέα καὶ ταύτης ἐπεδείκνυον, καὶ
[1, 70]	ἔπεμπεν ὡς πρὸς ὕπατον. Οὐδέν	τε	χρηστὸν ἔτι προσδοκῶντες τοῦτο μόνον
[1, 81]	ἔτι ἔχοντες ἐν ὄψει τά	τε	ψηφίσματα, ἃ ἐπεκήρυξαν αὐτῷ, λογιζομενοι
[1, 19]	πολέμους αὐτοῖς κεχρημένος προθυμοτάτοις ὑπεριδεῖν	τε	ὤκνησε καὶ παρελθὼν εἰς τὸ
[1, 57]	παραγγελλόμενον εἶναι. Οἱ δὲ συνιέντες	τε	ὧν ἐπενόει καὶ περὶ σφῶν
[1, 57]	ἐπὶ τὸν Μιθριδάτην στρατείας ὀρεγόμενόν	τε	ὡς ἐπικερδοῦς καὶ νομίζοντα Μάριον
[1, 45]	ὑπολοίπων τὰ ὅπλα, μόλις ἐς	Τεανὸν	καταφυγὼν ὥπλιζεν, οὓς ἔτι εἶχεν,
[1, 85]	δὲ καὶ Μετέλλῳ περὶ τὸ	Τεανὸν	οὖσι Λεύκιος Σκιπίων ἐπῄει μεθ'
[1, 73]	καὶ ἀνατροπαὶ τῶν ἐπὶ Σύλλα	τεθέντων	νόμων. Αὐτοῦ τε Σύλλα φίλοι
[1, 79]	τοῦ Βρεντεσίου, Κίνναν τε πυθόμενοι	τεθνάναι	καὶ τὴν πόλιν ἀδιοίκητον εἶναι,
[1, 106]	ἐκείνοις γενέσθαι καὶ σφίσι καὶ	τεθνεῶτα	φοβερώτατον. Ὡς δ' ἐπὶ τοῦ
[1, 71]	καὶ περιτέμνοντες αὐχένας ἀνδρῶν ἤδη	τεθνεώτων	καὶ προτιθέντες τὰς συμφορὰς ἐς
[1, 20]	θανάτῳ συνηδόμενον. Σκιπίων μὲν δὴ	τεθνήκει	καὶ οὐδὲ δημοσίας ταφῆς ἠξιοῦτο,
[1, 79]	ἀλλὰ τὴν τυραννίδα ἤδη διανοούμενος.	τει	δ' αὐτοὺς τήν τε ἀξίωσιν
[1, 70]	~Κίννας δ' ἤδη καταφρονητικῶς τῷ	τειχει	ἐπλησίαζε καὶ ἀποσχὼν ὅσον βέλους
[1, 51]	κἀν τῇδε ξυλίνῳ ὄντι τῷ	τείχει	κληματίδας περιτιθεὶς μετὰ τὴν ὥραν
[1, 87]	ἄλλος ἐκ τοῦδε περὶ τοῖς	τείχεσιν	ἐγίγνετο φόνος, καὶ πλῆθος αἰχμαλώτων
[1, 50]	συνεσπέσοιεν, ἑτέρους ἔκτεινεν ἀμφὶ τοῖς	τείχεσιν	ἐς δισμυρίους· καὶ σὺν τοῖσδε
[1, 112]	τὴν μὲν πολιορκίαν ἐξέλυσε, τὰ	τείχη	δ' ἔφθασεν ὑποκαύσας ὁ Πομπήιος
[1, 40]	πύλας οἱ ὑπόλοιποι καὶ τὰ	τείχη	διὰ χειρὸς εἶχον ὡς ἐπ'
[1, 96]	τῶν μὲν ἀκροπόλεις κατασκάπτων ἢ	τείχη	καθαιρῶν ἢ κοινὰς ζημίας ἐπιτιθεὶς
[1, 103]	πόλεις, ὧν ἀκροπόλεις τε καὶ	τείχη	καὶ γῆν καὶ χρήματα καὶ
[1, 112]	δὲ Πομπηίου περικαθημένου καὶ τὰ	τείχη	ξύλων κορμοῖς ὑποκρεμάσαντος, ἐπιφανεὶς ὁ
[1, 93]	ἐς Πραινεστὸν Λουκρητίῳ περὶ τὰ	τείχη	περιενεγκεῖν ἔπεμψεν. ~Πραινέστιοι δὲ καὶ
[1, 60]	ἐς τὴν Ῥώμην ἐγίνοντο καὶ	τειχομαχίαι	καὶ ὅσα ἄλλα πολέμων ἔργα,
[1, 58]	πύλας καὶ τὸ παρ' αὐτὰς	τεῖχος	ἑνὶ τέλει στρατιωτῶν κατελάμβανε, Πομπήιος
[1, 68]	συνεμάχουν· Κλαύδιον δὲ Ἄππιον χιλίαρχον,	τειχοφυλακοῦντα	τῆς Ῥώμης τὸν λόφον τὸν
[1, 66]	τὸ μὲν ἄστυ τάφροις καὶ	τειχῶν	ἐπισκευαῖς ὠχύρουν καὶ μηχανήματα ἐφίστανον,
[1, 58]	ἐχώρει, καὶ τέταρτον πρὸ τῶν	τειχῶν	ἐς διαδοχὴν ὑπέμενε. Τοῖς δ'
[1, 93]	δὲ γέροντες, ὄντες ἐπὶ τῶν	τειχῶν,	ὡς εἶδον αὐτοῖς συνεστρέχοντας τοὺς
[1, 81]	τῆς τε φύσεως αὐτοῦ καλῶς	τεκμαιρόμενοι	καὶ τὴν προτέραν ἐς τὴν
[1, 77]	ἀνελεῖν, τὴν δὲ γυναῖκα καὶ	τέκνα	μόλις πρὸς ἑαυτὸν διαφυγεῖν. Ἀλλ'
[1, 104]	καὶ κόρον ἄστεος λαβὼν ἐπὶ	τέλει	καὶ ἀγροικίας ἐρασθῆναι. ~Ἄρτι δ'
[1, 58]	Πομπήιος δὲ τὰς Κολλίνας ἑτέρῳ	τέλει·	καὶ τρίτον ἐπὶ τὴν ξυλίνην
[1, 58]	τὸ παρ' αὐτὰς τεῖχος ἑνὶ	τέλει	στρατιωτῶν κατελάμβανε, Πομπήιος δὲ τὰς
[1, 98]	κατασχὼν αὑτοῦ καὶ τοῦτ' ἐν	τέλει	τῆς ἐπιστολῆς ἀνεκάλυπτεν, ὅτι οἱ
[1, 7]	τοσῷδε τοῖς ἐθέλουσιν ἐκπονεῖν ἐπὶ	τέλει	τῶν ἐτησίων καρπῶν, δεκάτῃ μὲν
[1, 8]	ὑποκρίσει διένεμον, οἱ δὲ πολλοὶ	τέλεον	κατεφρόνουν, ~μέχρι Τιβέριος Σεμπρώνιος Γράκχος,
[1, 100]	καὶ περὶ τὴν Ἰταλίαν ἐπινοῶν	τέλεσι	τοῖς ὑπὲρ ἑαυτοῦ στρατευσαμένοις τρισὶ
[1, 118]	Ῥωμαίων διαφανής, ἀνεδέξατο στρατηγήσειν καὶ	τέλεσιν	ἓξ ἄλλοις ἤλαυνεν ἐπὶ τὸν
[1, 90]	Λαμπώνιον ἐκ Λευκανίας καὶ Πόντιον	Τελεσῖνον	ἐκ τῆς Σαυνίτιδος καὶ τὸν
[1, 93]	ἔκτειναν δὲ καὶ τῶν στρατηγῶν	Τελεσῖνόν	τε καὶ Ἀλβῖνον καὶ τὰ
[1, 30]	πέμπτης ἡμέρας, ἣ τῷ ὅρκῳ	τελευταία	κατὰ τὸν νόμον ἦν, ἀμφὶ
[1, 64]	πάσαις ἀξιοῦν ἀναμιχθῆναι, ἵνα μὴ	τελευταῖοι	ψηφιζόμενοι πάντων ὦσιν ἄκυροι. Τοῦτο
[1, 6]	καὶ Ῥωμαίους ἔδρασαν, μέχρι τὸ	τελευταῖον	δὴ τῶν στάσεων καὶ μέγιστον
[1, 74]	γὰρ ἦν θεμιτὸν ἱερέα περικείμενον	τελευτᾶνν,	Κάτλος δ' ἐν οἰκήματι νεοχρίστῳ
[1, 6]	ὅσα μέχρι Γαΐου Καίσαρος τῆς	τελευτῆς.	Αἱ δὲ λοιπαὶ τῶν ἐμφυλίων
[1, 96]	μάλιστ' αὐτοὺς εὔνους αὐτῷ καὶ	τελευτήσαντι	ἐποίησεν· ὡς γὰρ οὐχ ἕξοντες
[1, 18]	Ἀσίᾳ· ἀναιρεθέντος δὲ Γράκχου καὶ	τελευτήσαντος	Ἀππίου Κλαυδίου, ἀντικαθίστανται μὲν ἐς
[1, 6]	Αἰγυπτίας συγγραφῆς τάδε προηγούμενα καὶ	τελευτήσοντα	εἰς ἐκείνην ἀναγκαῖον ἦν προαναγράψασθαι·
[1, 112]	ὡς ἀπιστουμένοις. Οἱ δ' οὐ	τελέως	ὅμως τὸν Σερτώριον ἀπεστρέφοντο διὰ
[1, 79]	ὁ Σύλλας πέντε Ἰταλοῦ στρατοῦ	τέλη	καὶ ἱππέας ἑξακισχιλίους, ἄλλους τέ
[1, 111]	Ἰβηρίαν ἔπεμψαν ἄλλα στρατοῦ δύο	τέλη,	μεθ' ὧν ἅμα τῷ ἄλλῳ
[1, 7]	Ὥριστο δὲ καὶ τοῖς προβατεύουσι	τέλη	μειζόνων τε καὶ ἐλαττόνων ζῴων.
[1, 90]	τῷ συνάρχῳ Μάρκιον ἔπεμπεν, ὀκτὼ	τέλη	στρατιᾶς ἄγοντα, πυνθανόμενος αὐτὸν ὑπὸ
[1, 57]	Ὁ δὲ ἡσθεὶς ἦγεν ἓξ	τέλη	στρατιωτῶν αὐτίκα. Καὶ αὐτὸν οἱ
[1, 92]	διέφθειρε. ~Κάρβων δὲ ἕτερα δύο	τέλη	στρατιωτῶν ἐς Πραινεστὸν ἄγειν ἔπεμπε
[1, 92]	περὶ τὸ Κλούσιον καὶ δύο	τέλη	τὰ Δαμασίππου καὶ ἕτερα περὶ
[1, 18]	ἐς ἀργὸν ἢ λίμνας ἢ	τέλματα,	οὐδὲ τὴν ἀρχὴν ὡς ἐπὶ
[1, 105]	δ' ἀνδρῶν ἔς τε τὸ	τέλος	αὐτὸ καὶ ἐς τἆλλα πάντα,
[1, 101]	τὸν ὕπατον ἐκπεπολιορκηκότα καὶ τὸ	τέλος	αὐτῷ τῆς νίκης συναγαγόντα, ὑπατεύειν
[1, 91]	τάξει χιλίων ἐπανελθόντων ἐς Ἀρίμινον.	Τέλος	δ' ἄλλο Λευκανῶν ἀγόμενον ὑπὸ
[1, 115]	καὶ τόδε εἰς δόξαν ἀγαθήν.	Τέλος	δ' ἦν τοῦτο τῷ περὶ
[1, 110]	ἐπικινδύνως ὁ Πομπήιος. Καὶ τοῦτο	τέλος	ἐγένετο τῆς τότε μάχης. Ἔλαφος
[1, 28]	Κάσσιος ἦρκτο οκαὶ ἤδη που	τέλος	ἐλάμβανενν, ὡς καὶ τόδε στάσεων
[1, 80]	δ' ὑποψίαν διαλυόμενος, ἦλθε καὶ	τέλος	ἤγαγεν, ἐκ τῆς Πικηνίτιδος κατὰ
[1, 107]	περιέδραμον. ~Καὶ Σύλλα μὲν τοῦτο	τέλος	ἦν, ἀπὸ δὲ τῆς πυρᾶς
[1, 90]	ἐνέδρας προστιθεὶς ἐστασίασε χαλεπῶς, καὶ	τέλος	μὲν ὑπὸ τοῖς σημείοις ὅλον
[1, 109]	ἐς Ἰβηρίαν αὐτίκα ὁ Σερτώριος	τέλος	ὅλον, ἐπὶ χορτολογίαν ἐξιόν, αὐτοῖς
[1, 31]	πάτρια. ~Ταῦτα δ' εἰπὼν καὶ	τέλος	οὐδὲν ἀναμείνας, πάντων ἔτι σιωπώντων
[1, 106]	καὶ τῶν ὑπ' αὐτῷ στρατευσαμένων	τελῶν	καὶ καθ' ἕνα τῶν φίλων,
[1, 117]	τοὺς ὑπάτους ἐξέπεμπον μετὰ δύο	τελῶν.	Καὶ τούτων ὑπὸ μὲν θατέρου
[1, 83]	καὶ μαντευμάτων παλαιῶν ἐπιφοβωτέρων ἐμνημόνευον,	τέρατά	τε πολλὰ ἐγίνοντο, καὶ ἡμίονος
[1, 120]	Οἱ δὲ διελόντες ἑαυτοὺς ἐς	τέσσαρα	μέρη ἀπεμάχοντο, μέχρι πάντες ἀπώλοντο
[1, 95]	δ' εἰπὼν αὐτίκα βουλευτὰς ἐς	τεσσαράκοντα	καὶ τῶν καλουμένων ἱππέων ἀμφὶ
[1, 23]	τῇ πόλει μηδὲ προσπελάζειν ἀπὸ	τεσσαράκοντα	σταδίων παρὰ τὴν ἐσομένην περὶ
[1, 57]	βουλῆς ἀπεσταλμένους, δεόμενοι μὴ ἀγχοτέρω	τεσσαράκοντα	σταδίων τῇ Ῥώμῃ παραστρατοπεδεύειν, μέχρι
[1, 79]	ἅπαντας ἄγων ἐς μυριάδας ἀνδρῶν	τέσσαρας,	ἐπί τε Πάτρας ἀπὸ τοῦ
[1, 100]	αὐτοῦ, οἷα δικτάτορος, εἴκοσι καὶ	τέσσαρες,	ὅσοι καὶ τῶν πάλαι βασιλέων
[1, 84]	ὀλυμπιάδων οὐσῶν ἑκατὸν ἑβδομήκοντα καὶ	τεσσάρων·	μῆκος δ' αὐτοῦ, διά τε
[1, 121]	οὔτε ταμιεύσας ἔτος τε ἔχων	τέταρτον	ἐπὶ τοῖς τριάκοντα· τοῖς δὲ
[1, 58]	τὴν ξυλίνην γέφυραν ἐχώρει, καὶ	τέταρτον	πρὸ τῶν τειχῶν ἐς διαδοχὴν
[1, 41]	ἡγούμενον ἐτρέψατο καὶ ἔκτεινεν ἐς	τετρακισχιλίους	καὶ τῶν λοιπῶν τοῦ πλέονος
[1, 118]	τὸ δέκατον καὶ ἀνελεῖν ἐς	τετρακισχιλίους,	οὐδὲν διὰ τὸ πλῆθος ἐνδοιάσαντα.
[1, 83]	τε Καπιτώλιον ὑπὸ τῶν βασιλέων	τετρακοσίοις	που πρόσθεν ἔτεσι γενόμενον ἐνεπρήσθη,
[1, 98]	ἐκάλουν δικτάτορας, παυσάμενον ἔθος ἐκ	τετρακοσίων	ἐτῶν· ὃν δὲ ἕλοιντο, ἐκέλευεν
[1, 97]	κατ' ὄνειρον ἀνὰ στρατιὴν διέπουσαν	τεύχεσι	τοῖς Ἄρεος μαρναμένην ἔνοπλον. ~Ὁ
[1, 35]	τὴν βουλὴν ἐπανενεγκεῖν τὰ δικαστήρια,	τεχνάζων	δ' ἐς ἑκατέρους ὧδε. Τῶν
[1, 86]	τόνδε καθάπερ ἐς τὸν Σκιπίωνα	τεχνάζων.	Οὐδενὸς δ' αὐτῷ προιόντος οὐδ'
[1, 51]	ᾖτουν. Ὁ δ' αἰσθανόμενος τοῦ	τεχνάσματος	ὥραν αὐτοῖς ἔδωκε κἀν τῇδε
[1, 48]	περιέσεσθαι, τοὺς μὲν ἐχθρούς, οἳ	τέως	αὐτῷ διεφέροντο καὶ τότε διὰ
[1, 35]	τοῦ τῆς δωροδοκίας ἐγκλήματος, ὃ	τέως	ἡγοῦντο καρτερῶς ὑπὲρ αὑτῶν πρόρριζον
[1, 61]	καὶ τοῖς ἄρχουσιν, ἅτε καὶ	τέως	ταῦτα σὺν ὄκνῳ κεκρικόσιν, ἐνέπιπτέ
[1, 21]	καὶ ὁ δῆμος ἐν ἐλπίδι	τέως	τῆς γῆς γενόμενος ἠθύμει· ὧδε
[1, 24]	βουλὴ τῆς δημοκοπίας. Οἱ δὲ	τῇ	ἀποικίᾳ τὴν πόλιν διέγραφον, ἔνθα
[1, 100]	τοῦ δήμου μετήνεγκεν. Αὐτῇ δὲ	τῇ	βουλῇ διὰ τὰς στάσεις καὶ
[1, 88]	δὴ δύο τῶνδε ἀνῃρέθησαν ἐν	τῇ	βουλῇ, καθὰ Μάριος προσέταξε, τῶν
[1, 77]	~Σύλλας δ' ἐπὶ φρονήματος ἐπέστέλλε	τῇ	βουλῇ περί τε αὑτοῦ καταλέγων,
[1, 12]	δυνατοὶ τοὺς δημάρχους ἠξίουν ἐπιτρέψαι	τῇ	βουλῇ, περὶ ὧν διαφέρονται, καὶ
[1, 30]	δ' αὐτίκα Μάριος οἷα ὕπατος	τῇ	βουλῇ προυτίθει σκοπεῖν περὶ τοῦ
[1, 21]	Καὶ περιφανέστατα αἱρεθεὶς εὐθὺς ἐπεβούλευε	τῇ	βουλῇ, σιτηρέσιον ἔμμηνον ὁρίσας ἑκάστῳ
[1, 77]	προερεῖν, εἴ τινος ἀσφαλείας δέοιτο,	τῇ	βουλῇ τάχιστα ἐπιστεῖλαι· τοῖς δ'
[1, 10]	τάφους τε ἔνιοι πατέρων ἐν	τῇ	γῇ καὶ διαιρέσεις ἐπὶ τοῖς
[1, 30]	τὸν Μέτελλον εἰδὼς στερρόν τε	τῇ	γνώμῃ καὶ βέβαιον ἐφ' ὅ
[1, 69]	παρὰ τοῦ δήμου προσδοκῶσα μετέπιπτε	τῇ	γνώμῃ καὶ πρέσβεις περὶ διαλύσεων
[1, 20]	ὂν τηλικοῦτον οἷα πάρεργον ἐπὶ	τῇ	Γράκχου στάσει συνέπεσε. ~Τὴν δὲ
[1, 98]	μέν που τῆς πόλεως ὑπεξῆλθε,	τῇ	δὲ βουλῇ προσέταξεν ἑλέσθαι τὸν
[1, 115]	μὴ σαλευόντων ἄθρουν τὸν στρατόν,	τῇ	δεκάτῃ δὲ ἀγὼν αὐτοῖς μέγιστος
[1, 5]	ἐκ τοῦδε μετωνομάζετο. Ἐπὶ δὲ	τῇ	διαιρέσει τῇδε μετὰ βραχὺ συμπεσόντες,
[1, 29]	καὶ ὁ Ἀπουλήιος ἡμέραν αὐτοῦ	τῇ	δοκιμασίᾳ προυτίθει καὶ περιέπεμπε τοὺς
[1, 55]	κακοῦ, δείσαντες οἱ ὕπατοι περὶ	τῇ	δοκιμασίᾳ τοῦ νόμου πλησιαζούσῃ προύγραψαν
[1, 121]	ἀμφήριστος ἐκ τοῦδε αὐτίκα μάλα	τῇ	δόξῃ τῇ Πομπηίου γίνεται. Καὶ
[1, 70]	θρόνον ἡσύχαζε μέν, ἐδήλου δὲ	τῇ	δριμύτητι τοῦ προσώπου, πόσον ἐργάσεται
[1, 115]	πολὺ τῷ στρατῷ, πάσῃ σχεδὸν	τῇ	δυνάμει συνεπλέκετο. Ταχὺ δ' ὁ
[1, 31]	ἔτι σιωπώντων ὑπ' ἐκπλήξεως ἐπὶ	τῇ	ἐνέδρᾳ καὶ τῷ χρόνῳ δεδαπανημένῳ,
[1, 67]	πόλιν ἄνω καὶ Μάριος πρὸς	τῇ	θαλάσση, ζευγνύντες οἵδε τὸν ποταμὸν
[1, 111]	ὁ τῶν λῃστῶν ἐν ὅλῃ	τῇ	θαλάσσῃ καὶ περὶ Κρήτην πρὸς
[1, 62]	ὑπὸ Σεξστιλίου ἡγουμένου, διεχείμαζεν ἐν	τῇ	θαλάσσῃ, μικρὸν ὑπὲρ Λιβύην ἄνω,
[1, 35]	τε ἱππεῖς ὑπώπτευον, ὅτι τῇδε	τῇ	θεραπείᾳ πρὸς τὸ μέλλον ἐς
[1, 30]	δῆμος ἐδυσχέραινε. ~Καὶ στάσεως ἐν	τῇ	κυρίᾳ γενομένης, ὅσοι μὲν ἐκώλυον
[1, 80]	πόλιν οὐκ ἐσελθών, ἀλλὰ ἐν	τῇ	Λιβυστίδι τὸ μέλλον περιορῶν, αὐτόκλητος
[1, 94]	τῶν ἐμβόλων θέμενος ἐπιγελάσαι λέγεται	τῇ	νεότητι τοῦ ὑπάτου καὶ εἰπεῖν·
[1, 29]	ἐσέφερε διαδάσασθαι γῆν, ὅσην ἐν	τῇ	νῦν ὑπὸ Ῥωμαίων καλουμένῃ Γαλατίᾳ
[1, 13]	μὴ Γράκχος αὐτοῦ σὺν ὅλῃ	τῇ	οἰκίᾳ κατάρχοιτο. Γράκχος δὲ μεγαλαυχούμενος
[1, 99]	τὸ ἔργον ὅλως, ἐν δὲ	τῇ	πάντων ἀπορίᾳ τὴν ὑπόκρισιν τῆς
[1, 103]	οἱ Ῥωμαίων βασιλέες, ὑπάτους ἀποφαίνοντες	τῇ	πατρίδι, ἔστιν ὅτε καὶ ἑαυτοὺς
[1, 31]	ἑαυτὸν ἐάσειν οὐδένα κίνδυνον ἐπιγενέσθαι	τῇ	πατρίδι. Καὶ τόδε εἰπὼν ὑπεξῆλθε
[1, 1]	ἔφυγέ τε καὶ πόλεμον ἐπήγαγε	τῇ	πατρίδι. ~Καὶ τοῦτο μόνον ἄν
[1, 66]	ἡγούμενον, ἐκάλουν κατὰ σπουδὴν ἐπικουρεῖν	τῇ	πατρίδι. ~Ὁ δ' ἦλθε καὶ
[1, 68]	ὅπῃ δύναιτο εὐπρεπῶς διαλυσάμενον ἐπικουρεῖν	τῇ	πατρίδι πολιορκουμένῃ. Οὐ συμβαίνοντος δὲ
[1, 79]	ἀνδράσι τολάδε ἐργασαμένοις ἔσεσθαι φίλος,	τῇ	πόλει δ' οὐ φθονήσειν χαριζομένῃ
[1, 59]	φρουρὰν δὲ κατὰ μέρος ἐπιστήσας	τῇ	πόλει διενυκτέρευεν αὐτός τε καὶ
[1, 97]	ἐς Ἰβηρίαν, τὰ δ' ἐν	τῇ	πόλει καθίστατο ἅπαντα ἐφ' ἑαυτοῦ,
[1, 98]	οἱ δοκοίη μάλιστ' ἂν αὐτὸς	τῇ	πόλει καὶ ἐν τῷδε γενέσθαι
[1, 23]	τῶν οὐ φερόντων ψῆφον ἐπιδημεῖν	τῇ	πόλει μηδὲ προσπελάζειν ἀπὸ τεσσαράκοντα
[1, 77]	Ἀλλ' αὐτίκα καὶ τοῖσδε καὶ	τῇ	πόλει πάσῃ τιμωρὸς ἥξειν ἐπὶ
[1, 98]	Σύλλας ἐν τῷ παρόντι ἔσεσθαι	τῇ	πόλει τὴν ἀρχήν, οὓς ἐκάλουν
[1, 89]	Διοικησάμενος δ' ὅσα ἤπειγε καὶ	τῇ	πόλει τινὰς ἐπιστήσας τῶν ἑαυτοῦ
[1, 93]	~Δείσας οὖν ὁ Σύλλας περὶ	τῇ	πόλει τοὺς μὲν ἱππέας προύπεμψε
[1, 1]	αἱρουμένων μὴ ἐντελὲς αὐτοῖς ἐπὶ	τῇ	πολιτείᾳ τὸ κράτος εἶναι. Ὅθεν
[1, 121]	τοῦδε αὐτίκα μάλα τῇ δόξῃ	τῇ	Πομπηίου γίνεται. Καὶ τὸν στρατὸν
[1, 94]	ἐσελθόντος διαγανακτήσαντες οἱ ἔνδον ἐπὶ	τῇ	προδοσίᾳ, οἱ μὲν ἑαυτοὺς ἀνῄρουν,
[1, 4]	ἀγορᾷ μέσῃ καὶ νεὼν ἐπῳκοδόμησαν	τῇ	πυρᾷ καὶ θύουσιν ὡς θεῷ.
[1, 48]	νήσας καὶ κλίνην ἐπιθεὶς ἐπὶ	τῇ	πυρᾷ, παρευωχήθη σὺν τοῖς φίλοις
[1, 57]	δεόμενοι μὴ ἀγχοτέρω τεσσαράκοντα σταδίων	τῇ	Ῥώμῃ παραστρατοπεδεύειν, μέχρι ἐπισκέψαιντο περὶ
[1, 85]	ἐκ τοῦ στρατοῦ παντὸς ἐν	τῇ	σκηνῇ διηπορημένους Σύλλαν καταλαβεῖν. Καί
[1, 33]	δὲ καὶ ἄλλος ὅμιλος ἐν	τῇ	στάσει διέφθαρτο καὶ δήμαρχος ἕτερος,
[1, 25]	κατιδὼν δημότης ἀνὴρ Ἀντύλλος ἐν	τῇ	στοᾷ θύων, ἐμβαλὼν τὴν χεῖρα,
[1, 49]	Ἰταλιωτῶν δὲ τοὺς ἔτι ἐν	τῇ	συμμαχίᾳ παραμένοντας ἐψηφίσατο εἶναι πολίτας,
[1, 91]	δὲ καὶ Ἀρίμινον ἐπὶ τῇδε	τῇ	συμφορᾷ καὶ ἄλλα πολλὰ τῶν
[1, 5]	δυνατώτερον ἔτι Γαΐου, ἄρχοντα ἀποφῆναι	τῇ	τε πατρίδι καὶ τοῖς ὑπ'
[1, 85]	Καὶ αὐτίκα ὁ στρατὸς αὐτοῦ,	τῇ	τε τῆς Συέσσης ἐν σπονδαῖς
[1, 21]	ἐς πολὺ μὲν ἡσυχάσας ἐπὶ	τῇ	τοῦ ἀδελφοῦ συμφορᾷ· πολλῶν δ'
[1, 62]	καὶ τὸ ἱστίον πετάσας ἐπέτρεψε	τῇ	τύχῃ φέρειν. Κατήχθη δὲ ἔς
[1, 85]	ἐν σπονδαῖς ἀλόγῳ καταλήψει καὶ	τῇ	τῶν ὁμήρων οὐκ ἀπαιτουμένων ἀποπέμψει
[1, 49]	τῆς πολιτείας μετελάμβανον. Καὶ τῇδε	τῇ	χάριτι ἡ βουλὴ τοὺς μὲν
[1, 32]	αὐτῷ σὺν ξύλοις ἐν αὐτῇ	τῇ	χειροτονίᾳ, οἳ τὸν Μέμμιον παίοντες
[1, 10]	Φιλονικία δὲ ἑκατέροις προσέπιπτεν ἐπὶ	τῇ	χρείᾳ καὶ ἐς τὴν κυρίαν
[1, 11]	ἐς εὐανδρίαν, τοῦ δὲ ἔργου	τῇ	ὠφελείᾳ μάλιστα αἰωρούμενος, ὡς οὔ
[1, 18]	χαλεπῶν· ὅση γὰρ ἄλλη πλησιάζουσα	τῇδε	ἐπέπρατο ἢ τοῖς συμμάχοις ἐπιδιῄρητο,
[1, 5]	μετωνομάζετο. Ἐπὶ δὲ τῇ διαιρέσει	τῇδε	μετὰ βραχὺ συμπεσόντες, ὡς εἰκὸς
[1, 51]	τεχνάσματος ὥραν αὐτοῖς ἔδωκε κἀν	τῇδε	ξυλίνῳ ὄντι τῷ τείχει κληματίδας
[1, 35]	οἵ τε ἱππεῖς ὑπώπτευον, ὅτι	τῇδε	τῇ θεραπείᾳ πρὸς τὸ μέλλον
[1, 91]	Νωρβανὸς δὲ καὶ Ἀρίμινον ἐπὶ	τῇδε	τῇ συμφορᾷ καὶ ἄλλα πολλὰ
[1, 49]	ἄσμενοι τῆς πολιτείας μετελάμβανον. Καὶ	τῇδε	τῇ χάριτι ἡ βουλὴ τοὺς
[1, 107]	ἐς Σαρδὼ διέπλευσεν, ἔνθα νόσῳ	τηκεδόνι	χρώμενος ἀπέθανε· καὶ ὁ στρατὸς
[1, 20]	χάριτος ἐπικρατεῖ. Καὶ τόδε ὂν	τηλικοῦτον	οἷα πάρεργον ἐπὶ τῇ Γράκχου
[1, 64]	πλήθους καὶ οἷα χειμάρρους ἐς	τὴν	ἀγορὰν ἐμπεσὼν ὤσατο μὲν διὰ
[1, 12]	τῶν πλουσίων, αὖθις ἐκδραμὼν εἰς	τὴν	ἀγορὰν ἔφη διαψήφισιν προθήσειν ἐς
[1, 56]	ἀναμένων ἐκέλευε τοῖς στασιώταις ἐς	τὴν	ἀγορὰν ἥκειν μετὰ κεκρυμμένων ξιφιδίων
[1, 64]	μὲν ἀμφὶ τὸν Κίνναν προλαβόντες	τὴν	ἀγορὰν μετὰ κεκρυμμένων ξιφιδίων ἐβόων
[1, 25]	κακοῦ φόβῳ. Γράκχος δ' ἐς	τὴν	ἀγορὰν παρελθὼν ἐβούλετο μὲν αὐτοῖς
[1, 25]	ὡς ἐπὶ δή τινι κακῷ	τὴν	ἀγορὰν προκατελάμβανον. Καὶ ὃς ἐπεδήμει
[1, 66]	ἔτι σφῶν κατηκόους καὶ ἐς	τὴν	ἀγχοῦ Γαλατίαν περιέπεμπον Γναῖόν τε
[1, 58]	δὲ καὶ Σουλπίκιος ἀπήντων περὶ	τὴν	Αἰσκύλειον ἀγορὰν μεθ' ὅσων ἐφθάκεσαν
[1, 86]	ἄδηλον ἦν, καὶ οὐκ ἔχω	τὴν	αἰτίαν ἐγὼ συμβαλεῖν, δι' ἣν
[1, 72]	πυθομένου, ὁ μὲν θεράπων ἐψιθύρισε	τὴν	αἰτίαν καὶ πριάμενος ἐπανῆλθεν, ὁ
[1, 83]	πρόσθεν ἔτεσι γενόμενον ἐνεπρήσθη, καὶ	τὴν	αἰτίαν οὐδεὶς ἐπενόει. Πάντα δ'
[1, 90]	ἀπεδίδρασκεν, ὁ δὲ στρατὸς αὐτῷ	τὴν	αἰτίαν τῆς ἐνέδρας προστιθεὶς ἐστασίασε
[1, 92]	πρὸ σταδίων ἑκατὸν ἐστρατοπέδευον ἀμφὶ	τὴν	Ἀλβανῶν γῆν. ~Δείσας οὖν ὁ
[1, 94]	ἤδη φυγεῖν ἐξ Ἰταλίας καὶ	τὴν	ἄλλην Ἰταλίαν καὶ Ῥώμην ἐπ'
[1, 83]	τὸ πλῆθος τῶν ἀπολουμένων καὶ	τὴν	ἅλωσιν τῆς Ἰταλίας καὶ Ῥωμαίων
[1, 71]	ἀναιρουμένων λόγος οὐδεὶς ἔτι μετὰ	τὴν	ἀναίρεσιν ἐγίγνετο, αἱ δὲ τῶν
[1, 111]	Ἰβηρίαν καὶ ὁ Μιθριδάτου περὶ	τὴν	ἀνατολὴν καὶ ὁ τῶν λῃστῶν
[1, 18]	ἀκριβῆ πεποιημένοι. Καὶ τὸ κήρυγμα,	τὴν	ἀνέμητον ἐξεργάζεσθαι τὸν ἐθέλοντα προλέγον,
[1, 109]	μετὰ φρονήματος ἀνῄει, οὐ κατὰ	τὴν	Ἀννίβου μεγαλουργίαν, ἑτέραν δ' ἐχάρασσεν
[1, 22]	καὶ τοὺς καλουμένους ἱππέας, οἳ	τὴν	ἀξίωσίν εἰσι τῆς βουλῆς καὶ
[1, 49]	ᾖ, τὴν μὲν θάλασσαν ἐφρούρει	τὴν	ἀπὸ Κύμης ἐπὶ τὸ ἄστυ
[1, 5]	Ἀντώνιον πολέμῳ περὶ Ἄκτιον ἀφείλετο	τὴν	ἀπὸ Συρίας ἐπὶ κόλπον τὸν
[1, 24]	διέρριψαν ἀνασπάσαντες, καὶ τῶν μάντεων	τὴν	ἀποικίαν ἡγουμένων ἀπαίσιον, ἡ μὲν
[1, 56]	Καὶ ὁ Σύλλας ἐπελθὼν ἐβάστασε	τὴν	ἀργίαν ἔς τε Καπύην ἐπὶ
[1, 56]	καὶ τοῦ κακοῦ. ~Σουλπίκιος δὲ	τὴν	ἀργίαν οὐκ ἀναμένων ἐκέλευε τοῖς
[1, 114]	τοῦ λυποῦντος ὄντος, ἐς δὲ	τὴν	ἀρετὴν αὐτῶν μετ' ἐλέου καὶ
[1, 70]	τοῦ Κίννα καὶ οὐδὲν ἐς	τὴν	ἀρχὴν ἁμαρτόντα ἀφελέσθαι, ἄκουσα δ'
[1, 84]	κατά γε τὴν Ἰταλίαν, μέχρι	τὴν	ἀρχὴν ἀνεδήσατο Σύλλας· ἐν γὰρ
[1, 104]	γέ φασιν ἐπειπεῖν ἐν ἀγορᾷ,	τὴν	ἀρχὴν ἀποτιθέμενον, ὅτι καὶ λόγον,
[1, 101]	Μιθριδατείῳ πολέμῳ. Καί τινες αὐτοῦ	τῆν	ἀρχὴν ἀρνουμένην βασιλείαν ἐπισκώπτοντες ἐκάλουν,
[1, 12]	ὄντα ἥρμοζε, καὶ μὴ αὑτοῦ	τὴν	ἀρχὴν ἀφαιρουμένην περιιδεῖν ἐπὶ καταγνώσει.
[1, 81]	Μιθριδάτῃ γενόμενος, οὐκ ἀποθέσθαι πω	τὴν	ἀρχήν, εἰ καὶ πολέμιον αὐτὸν
[1, 12]	χρὴ δήμαρχον ἀντιπράττοντα τῷ δήμῳ	τὴν	ἀρχὴν ἐπέχειν. Καὶ ἔπραξεν οὕτως·
[1, 100]	οἱ δόξης ἢ γένους ἀντιποιούμενοι	τὴν	ἀρχὴν ἐς τὸ μέλλον ἐξετρέποντο.
[1, 108]	ἑαυτοῦ στρατηγούς, οὐ παραδιδόντας οἱ	τὴν	ἀρχὴν ἐς χάριν Σύλλα, τῆς
[1, 98]	πόλιν καὶ τὴν Ἰταλίαν καὶ	τὴν	ἀρχὴν ὅλην στάσεσι καὶ πολέμοις
[1, 104]	συνηνέχθη μετ' ὀλίγον, Γαΐου Καίσαρος	τὴν	ἀρχὴν οὐκέτι μεθέντος· ὁ δὲ
[1, 98]	τῷ παρόντι ἔσεσθαι τῇ πόλει	τὴν	ἀρχήν, οὓς ἐκάλουν δικτάτορας, παυσάμενον
[1, 103]	ἤδη καὶ τὸ βιασάμενον ἐς	τὴν	ἀρχὴν ῥιψοκινδύνως, ἐπείτε ἐγκρατὴς ἐγένετο,
[1, 39]	αἰτιωμένους, ὅτι πάντα Ῥωμαίοις ἐς	τὴν	ἀρχὴν συνεργασάμενοι οὐκ ἀξιοῦνται τῆς
[1, 100]	καὶ ὑπατεύειν, πρὶν στρατηγῆσαι, καὶ	τὴν	ἀρχὴν τὴν αὐτὴν αὖθις ἄρχειν
[1, 65]	Παρὰ μὲν ὑμῶν, ὦ πολῖται,	τὴν	ἀρχὴν τήνδε ἔλαβον· ὁ γὰρ
[1, 14]	ἔνδηλοι σαφῶς ἦσαν ἐσπουδακότες ἐς	τὴν	ἀρχὴν τοῖς μάλιστα Γράκχῳ πολεμίοις.
[1, 12]	Καὶ τῆς πρώτης φυλῆς καταψηφισαμένης	τὴν	ἀρχὴν τὸν Ὀκτάουιον ἀποθέσθαι, ἐπιστραφεὶς
[1, 18]	ἢ λίμνας ἢ τέλματα, οὐδὲ	τὴν	ἀρχὴν ὡς ἐπὶ δορικτήτοις ἀκριβῆ
[1, 91]	Φιμβρίαν, ἀδελφὸν τοῦδε τοῦ περὶ	τὴν	Ἀσίαν ἑαυτὸν ἀνελόντος, ὅσοι τε
[1, 22]	ἐπὶ τούτοις Μάνιος Ἀκύλιος, ὁ	τὴν	Ἀσίαν ἑλών, σαφῶς δεδωροδοκηκότες ἀφεῖντο
[1, 75]	Κίννας ἑλόμενος ἀντ' αὐτοῦ εἰς	τὴν	Ἀσίαν ἐξέπεμψεν, ἀποθανόντος δὲ καὶ
[1, 64]	ἐπὶ τὸν στρατὸν κἀκεῖθεν ἐς	τὴν	Ἀσίαν ἐξήλασεν. Οἱ δὲ τῶν
[1, 56]	στρατόν, ὡς ἐκ Καπύης ἐς	τὴν	Ἀσίαν ἐπὶ τὸν Μιθριδάτου πόλεμον
[1, 68]	μὲν οὐκ εἶχον καλεῖν ἐς	τὴν	Ἀσίαν ἤδη πεπερακότα, Καικίλιον δὲ
[1, 120]	συγκάμψας τὸ γόνυ καὶ προβαλὼν	τὴν	ἀσπίδα πρὸς τοὺς ἐπιόντας ἀπεμάχετο,
[1, 48]	ὅσων ἐδυνήθη, ὠνείδισε μὲν αὐτοῖς	τὴν	ἀτολμίαν καὶ δυσπείθειαν, οὐκ ἐλπίζων
[1, 100]	πρὶν στρατηγῆσαι, καὶ τὴν ἀρχὴν	τὴν	αὐτὴν αὖθις ἄρχειν ἐκώλυσε, πρὶν
[1, 38]	ἄρα μιμούμενος ὕστερον χρόνῳ πολλῷ,	τὴν	αὐτοκράτορα ἀρχὴν Ῥωμαίοις ἡγούμενος, ἀνεκαίνισε,
[1, 4]	στρατεύματα ἔχειν ἐς τῆς ἔχθρας	τὴν	ἀφοβίαν ἢ καὶ Πομπήιον οὓς
[1, 80]	Ἱεμψάλαν ἐκπεσόντα ὑπὸ Νομάδων ἐς	τὴν	βασιλείαν καταγαγεῖν. Ἐφ' ᾧ δὴ
[1, 63]	μοναρχεῖν, ἐπεὶ τοὺς ἐχθροὺς ἠμύνατο,	τὴν	βίαν ἑκὼν ἀπέθετο καὶ τὸν
[1, 55]	Ἀσίαν ἐνέβαλεν, ὥς μοι κατὰ	τὴν	βίβλον εἴρηται τὴν πρὸ τῆσδε,
[1, 4]	αὐτὸν ἀποθέσθαι κελευούσης αἰτιώμενος οὐ	τὴν	βουλήν, ἀλλὰ Πομπήιον, ἐχθρὸν ὄντα
[1, 16]	κατ' ἀξίωσιν ἀνδρὶ ἀρίστῳ, καὶ	τὴν	βουλὴν ἅμα οἱ θεωροῦντες ἐπιοῦσαν·
[1, 100]	αὐτήν, καθὰ νῦν ἐστιν, εἰς	τὴν	βουλὴν ἀπὸ τοῦ δήμου μετήνεγκεν.
[1, 25]	Καπιτώλιον ἅμα ἕῳ συνιέναι καὶ	τὴν	βουλὴν διὰ κηρύκων συνεκάλει, αὐτὸς
[1, 26]	πρὸς τὰς συνθήκας αὑτοῖς τι	τὴν	βουλήν. Διαθέοντές τε τοὺς θεράποντας
[1, 30]	αὐτοὺς ἐπαινεσάντων, ὁ Μάριος διέλυσε	τὴν	βουλήν. Εἶτα τῆς πέμπτης ἡμέρας,
[1, 35]	σαφῶς μὲν οὐ δυνάμενος ἐς	τὴν	βουλὴν ἐπανενεγκεῖν τὰ δικαστήρια, τεχνάζων
[1, 26]	καὶ Κόιντον Φλάκκου παῖδα ἐς	τὴν	βουλὴν ἔπεμπον, δεόμενοι διαλλαγῶν τυχεῖν
[1, 24]	τοῦδε ἐξέπιπτον, μεμηνόσιν ἐοικότες ἐψεῦσθαι	τὴν	βουλὴν ἔφασκον περὶ τῶν λύκων.
[1, 22]	τὸν Γράκχον εἰπεῖν, ὅτι ἀθρόως	τὴν	βουλὴν καθῃρήκοι, τοῦ δ' ἔργου
[1, 35]	θεραπείᾳ πρὸς τὸ μέλλον ἐς	τὴν	βουλὴν μόνην τὰ δικαστήρια ἀπὸ
[1, 29]	κυρώσειε τὸν νόμον ὁ δῆμος,	τὴν	βουλὴν πένθ' ἡμέραις ἐπομόσαι πεισθήσεσθαι
[1, 18]	Κλαυδίου, ἀντικαθίστανται μὲν ἐς τὸ	τὴν	γῆν ἅμα τῷ νεωτέρῳ Γράκχῳ
[1, 107]	τοὺς Ἰταλικοὺς προσποιούμενος ἔλεγεν, ὅτι	τὴν	γῆν αὐτοῖς, ἣν ὁ Σύλλας
[1, 21]	αὐτοῖς ἔχουσιν ἀσπάσιος ἐκ τῶν	τὴν	γῆν διαιρούντων ἐς δημαρχίαν ἐπιφαίνεται
[1, 19]	τοῦ μὴ δικάζειν· οἱ δὲ	τὴν	γῆν διανέμοντες, οὐκ ἀπαντῶντος ἐς
[1, 21]	Φούλβιος Φλάκκος, ὑπατεύων ἅμα καὶ	τὴν	γῆν διανέμων. Ἡ βουλὴ δ'
[1, 11]	δέοι, παρὰ σφῶν αὐτῶν τήνδε	τὴν	γῆν εἰς τὰς μελλούσας ἐλπίδας
[1, 8]	ἀλλ' οἵτινες καὶ ἐδόκουν φροντίσαι,	τὴν	γῆν ἐς τοὺς οἰκείους ἐπὶ
[1, 31]	ἐκδραμόντες οὐκ ἔφασκον αὐτοῖς ἔσεσθαι	τὴν	γῆν οὐδὲ τὸν νόμον κύριον,
[1, 10]	γυναικῶν ἐς ταῦτα ἀνηλωμένας ἢ	τὴν	γῆν παισὶν ἐμπροίκιον δεδομένην, δανεισταί
[1, 10]	περιφέρεσθαι. Στρατείας τε ὅσας στρατεύσαιντο	τὴν	γῆν τήνδε περιποιούμενοι, κατέλεγον καὶ
[1, 27]	τε οὐ πολὺ ὕστερον ἐκυρώθη	τὴν	γῆν, ὑπὲρ ἧς διεφέροντο, ἐξεῖναι
[1, 29]	αὐτοὺς ὁ Μάριος ἔναγχος ἐξελάσας	τὴν	γῆν ὡς οὐκέτι Γαλατῶν ἐς
[1, 98]	στηρίσειεν. Ὁ μὲν δὴ νοῦς	τὴν	γνώμην ἐς αὐτὸν ἔφερε τὸν
[1, 34]	ἀντὶ ὑπηκόων ἐσομένους. Εἰσηγούμενος δὲ	τὴν	γνώμην καὶ ἐπιμένων αὐτῇ καρτερῶς,
[1, 30]	φθάσειεν, ἐτίθει πρῶτος ἐς μέσον	τὴν	γνώμην τὴν ἑαυτοῦ μετ' ἐνέδρας
[1, 7]	ἐπιδιῄρουν ἢ ἐπίπρασκον ἢ ἐξεμίσθουν,	τὴν	δ' ἀργὸν ἐκ τοῦ πολέμου
[1, 114]	Περπέννα μὲν ὡς ἰδιώτου κατεφρόνουν,	τὴν	δ' ἀρετὴν Σερτωρίου μόνην ἂν
[1, 57]	αὐτὴν ἑτέρους καταλέξειν ἀνθ' ἑαυτῶν.	Τὴν	δ' ὕβριν ὁ Σύλλας τὴν
[1, 80]	οὐκ εὔνου τῷ Σύλλᾳ νομισθέντος,	τὴν	δ' ὑποψίαν διαλυόμενος, ἦλθε καὶ
[1, 77]	ἀνασκάψαι καὶ τοὺς φίλους ἀνελεῖν,	τὴν	δὲ γυναῖκα καὶ τέκνα μόλις
[1, 21]	ἐπὶ τῇ Γράκχου στάσει συνέπεσε.	~Τὴν	δὲ διαίρεσιν τῆς γῆς οἱ
[1, 22]	μόνην ἔτι τῆς βουλῆς ἐχούσης,	τὴν	δὲ δύναμιν τῶν ἱππέων. Προϊόντες
[1, 76]	ἑκκαίδεκα μὲν ἀνδρῶν μυριάδας κατακανών,	τὴν	δὲ Ἑλλάδα καὶ Μακεδονίαν καὶ
[1, 100]	τὴν μὲν ἔτι οὖσαν ἀνέμητον,	τὴν	δὲ τὰς πόλεις ἀφαιρούμενος ἐπὶ
[1, 19]	ἔψεγε διὰ τὸν δῆμον σαφῶς,	τὴν	δὲ τοῦδε δυσχέρειαν ἐπεξιὼν ἠξίου
[1, 100]	ἐκώλυσε, πρὶν ἔτη δέκα διαγενέσθαι.	Τὴν	δὲ τῶν δημάρχων ἀρχὴν ἴσα
[1, 32]	ἐπὶ τὴν ἑτέραν ἀναμφιλόγως ἡἡρέθη,	τὴν	δὲ ὑπόλοιπον Γλαυκίας ὅδε καὶ
[1, 29]	Νωνίου πάθος ὧδε ἐσιγήθη διὰ	τὴν	δημαρχίαν Ἀπουληίου, δεδιότων αὐτὸν ἔτι
[1, 14]	λαχόντος ἐκστάντος αὖθις ἐς ἅπαντας	τὴν	διακλήρωσιν περιιέναι. Ἔριδος δὲ καὶ
[1, 74]	τῆς κυρίας ἡμέρας ἐπελθούσης ἐς	τὴν	δίκην ἀνακαλούμενοι ιτετράκις δὲ ἐχρῆν
[1, 10]	ἐξετραχύνοντο καὶ στάσεις ἐξάπτοντες ἀμέτρους	τὴν	δοκιμασίαν τοῦ νόμου περιέμενον, οἱ
[1, 31]	ὕδατος ἢ στέγης· ἔς τε	τὴν	δοκιμασίαν τοῦδε τοῦ ψηφίσματος ἡμέραν
[1, 56]	αὐτὰς αὐτίκα ἀναιρεῖν, ἵνα προθείη	τὴν	δοκιμασίαν τῶν νόμων. Θορύβου δ'
[1, 11]	ἐχθρῶν ἀφαιρεθῆναι. Ὧν τοῦ μὲν	τὴν	δόξαν καὶ εὐπορίαν, τοῦ δὲ
[1, 19]	μὲν ἁψάμενος τοῦ ἔργου καὶ	τὴν	δυσχέρειαν ἰδὼν ἐπ' Ἰλλυριοὺς ἐστράτευε,
[1, 30]	πρῶτος ἐς μέσον τὴν γνώμην	τὴν	ἑαυτοῦ μετ' ἐνέδρας καὶ ἔλεγεν,
[1, 25]	ὧν ἐβουλεύοντο διὰ τὸ φθάσαι	τὴν	ἐγχείρησιν ἀπολωλεκότες ἐς τὰς οἰκίας
[1, 97]	Ὁπότερα δ' αὐτῶν ἐψηφίσαντο Ῥωμαῖοι	τὴν	εἰκόνα τιθέντες, δοκοῦσί μοι παρασκώπτοντες
[1, 54]	ἐδίδου κατ' ἀλλήλων αὐτοῖς δικαστήρια,	τὴν	ἐκ τοῦ νόμου καὶ ἔθους
[1, 18]	ἐπῇρε πολλοὺς τὰ πλησίον ἐκπονοῦντας	τὴν	ἑκατέρας ὄψιν συγχέαι· χρόνος τε
[1, 14]	Ὀκταουίῳ δημαρχεῖν ᾑρημένος, ἐκέλευεν ἑαυτῷ	τὴν	ἐκκλησίαν ἐπιτρέψαι. Καὶ ὁ μὲν
[1, 110]	ἦν, καὶ ταῦτ' ἐπιτωθαζόμενος ἐς	τὴν	ἔλαφον ὑπὸ τῶν πολεμίων. Ὡς
[1, 37]	τῆς ψήφου· Μούμμιος δ' ὁ	τὴν	Ἑλλάδα ἑλών, αἰσχρῶς ἐνεδρευθεὶς ὑπὸ
[1, 11]	τῆς πεπονημένης ἐξεργασίας αὐτάρκη φερομένους	τὴν	ἐξαίρετον ἄνευ τιμῆς κτῆσιν ἐς
[1, 74]	ἐς αὐτὸν καὶ πικροτάτῳ περὶ	τὴν	ἐξέλασιν γενομένῳ. Οὗτοι μὲν δὴ
[1, 88]	ἐσαχθέντων· Δομίτιος δ' ἐκτρέχων παρὰ	τὴν	ἔξοδον ἀνῃρέθη, καὶ μικρὸν πρὸ
[1, 5]	γένος ἀφ' ἑαυτοῦ καὶ διαδοχὴν	τὴν	ἐπικρατοῦσαν ὁμοίως ἐπ' ἐκείνῳ κατέλιπεν.
[1, 12]	πολλὰ μεμψάμενος ὁ Γράκχος ἐς	τὴν	ἐπιοῦσαν ἀγορὰν ἀνέθετο Φυλακήν τε
[1, 12]	ἀγορὰν ἔφη διαψήφισιν προθήσειν ἐς	τὴν	ἐπιοῦσαν ἀγορὰν περί τε τοῦ
[1, 14]	ἐλταττούμενος τὴν μὲν χειροτονίαν ἐς	τὴν	ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἀνέθετο, πάντα δ'
[1, 15]	οἰκίαν ἑσπέρας καὶ θαρρεῖν ἐς	τὴν	ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἐπικελευόντων, ἀναθαρρήσας ὁ
[1, 32]	ὁ δὲ δῆμος ἀγανακτῶν ἐς	τὴν	ἐπιοῦσαν ἡμέραν μετ' ὀργῆς συνέτρεχεν
[1, 57]	Τὴν δ' ὕβριν ὁ Σύλλας	τὴν	ἐς αὑτὸν εἰπὼν Σουλπικίου τε
[1, 120]	οἳ ληφθέντες ἐκρεμάσθησαν ἀνὰ ὅλην	τὴν	ἐς Ῥώμην ἀπὸ Καπύης ὁδόν.
[1, 23]	προσπελάζειν ἀπὸ τεσσαράκοντα σταδίων παρὰ	τὴν	ἐσομένην περὶ τῶνδε τῶν νόμων
[1, 32]	χειροτονίας, Μᾶρκος μὲν Ἀντώνιος ἐπὶ	τὴν	ἑτέραν ἀναμφιλόγως ἡἡρέθη, τὴν δὲ
[1, 43]	καὶ ἀποροῦντα ἀγορᾶς ἀναζεῦξαι περὶ	τὴν	ἕω. Ῥουτιλίου δὲ τοῦ σώματος
[1, 54]	ἀποδόσεις· εἰσὶ δ' οἳ καὶ	τὴν	ζημίαν τοὺς δανείσαντας ἐκτίσειν ἐπηπείλουν.
[1, 17]	Κορνηλίας τῆς Σκιπίωνος τοῦ Καρχηδονίους	τὴν	ἡγεμονίαν ἀφελομένου παῖς, ἀρίστου βουλεύματος
[1, 20]	δημοσίας ταφῆς ἠξιοῦτο, μέγιστα δὴ	τὴν	ἡγεμονίαν ὠφελήσας· οὕτως ἡ παραυτίκα
[1, 33]	κάθοδος ἐδόθη, καὶ φασιν αὐτῷ	τὴν	ἡμέραν οὐκ ἀρκέσαι περὶ τὰς
[1, 118]	τόνδε λαμπρῶς ἐδίωκε φεύγοντα ἐπὶ	τὴν	θάλασσαν ὡς διαπλευσούμενον ἐς Σικελίαν
[1, 86]	τὴν Συέσσης κατάληψιν ἔφευγεν ἐς	τὴν	Ἰβηρίαν· καὶ αὐτὸν τῶν προτέρων
[1, 84]	καὶ πολέμων ἰδέαι πᾶσαι κατὰ	τὴν	Ἰταλίαν ἀθρόαι τε καὶ κατὰ
[1, 111]	καὶ ὁ τῶν μονομάχων ἀνὰ	τὴν	Ἰταλίαν, αἰφνίδιος αὐτοῖς καὶ ὅδε
[1, 53]	Καὶ τάδε μὲν ἦν περὶ	τὴν	Ἰταλίαν ἀμφὶ τὸν συμμαχικὸν πόλεμον,
[1, 104]	τὸ σῶμα εὔρωστον, ἀμφὶ δὲ	τὴν	Ἰταλίαν δυώδεκα μυριάδες ἀνδρῶν ἦσαν
[1, 102]	προύβη δὲ καὶ τοῖς ὑπὲρ	τὴν	Ἰταλίαν ἔθνεσιν ἅπασιν, ἄρτι μὲν
[1, 108]	ἤγαγεν, ἐπίδοξος ἦν στρατεύσειν ἐπὶ	τὴν	Ἰταλίαν, εἰ μὴ δείσασα ἡ
[1, 13]	καὶ στάσεως τοσήνδε ἀφορμὴν ἐς	τὴν	Ἰταλίαν ἐμβαλόντα. ~Θέρος δ' ἦν
[1, 100]	Τὸ δ' αὐτὸ καὶ περὶ	τὴν	Ἰταλίαν ἐπινοῶν τέλεσι τοῖς ὑπὲρ
[1, 4]	ὄντα οἱ καὶ στρατοῦ περὶ	τὴν	Ἰταλίαν ἡγούμενον, ὡς τῆς ἀρχῆς
[1, 49]	Βαίβιον. ~Καὶ τάδε μὲν ἀμφὶ	τὴν	Ἰταλίαν ἦν τὴν περὶ τὸν
[1, 83]	κατὰ πλῆθος ἐνέπιπτε περὶ ὅλην	τὴν	Ἰταλίαν, καὶ μαντευμάτων παλαιῶν ἐπιφοβωτέρων
[1, 35]	ὑπήγετο ἀποικίαις πολλαῖς ἔς τε	τὴν	Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν ἐψηφισμέναις μὲν
[1, 98]	ἀλλὰ μέχρι τὴν πόλιν καὶ	τὴν	Ἰταλίαν καὶ τὴν ἀρχὴν ὅλην
[1, 96]	Καὶ τάδε μὲν ἦν ἀμφὶ	τὴν	Ἰταλίαν, Κάρβωνα δ' ἐκ Λιβύης
[1, 23]	Γράκχος καὶ ὁδοὺς ἔτεμνεν ἀνὰ	τὴν	Ἰταλίαν μακράς, πλῆθος ἐργολάβων καὶ
[1, 84]	τριετὲς ὅμως προῆλθε, κατά γε	τὴν	Ἰταλίαν, μέχρι τὴν ἀρχὴν ἀνεδήσατο
[1, 116]	~Τοῦ δ' αὐτοῦ χρόνου περὶ	τὴν	Ἰταλίαν μονομάχων ἐς θέας ἐν
[1, 96]	τε ἦσαν ἐπὶ τούτοις ἀνὰ	τὴν	Ἰταλίαν ὅλην πικραὶ καὶ ἐγκλήματα
[1, 77]	τὰ ἀρχαιρέσια θᾶττον ἐπανήκειν, καὶ	τὴν	Ἰταλίαν περιιόντες στρατιὰν συνῆγον, ἣν
[1, 81]	Σύλλαν μετὰ δέους, ἔς τε	τὴν	Ἰταλίαν περιπέμποντες στρατιὰν καὶ τροφὰς
[1, 95]	ἀπέθανον· ἠνυσμένων δὲ τῶν ἀμφὶ	τὴν	Ἰταλίαν πολέμοις καὶ πυρὶ καὶ
[1, 7]	τῆς Αἰγυπτιακῆς συγγραφῆς ἔσται. ~Ῥωμαῖοι	τὴν	Ἰταλίαν πολέμῳ κατὰ μέρη χειρούμενοι
[1, 34]	καλούμενος πόλεμος ἐπιγίγνεται ἐθνῶν ἀνὰ	τὴν	Ἰταλίαν πολλῶν, ἀρξάμενός τε παραδόξως,
[1, 76]	καὶ ὁ Κίννας ἐς ὅλην	τὴν	Ἰταλιαν τινὰς περιέπεμπον, χρήματα καὶ
[1, 58]	τοῦ στρατοπέδου καὶ ἑτέρους κατὰ	τὴν	καλουμένην Σιβούραν ὁδὸν περιέπεμπεν, ᾗ
[1, 59]	τε ὑπὸ Σουλπικίου κεκύρωτο μετὰ	τὴν	κεκηρυγμένην ὑπὸ τῶν ὑπάτων ἀργίαν,
[1, 71]	περιέμενεν. Ὁ δὲ Κηνσωρῖνος αὐτοῦ	τὴν	κεφαλὴν ἐκτεμὼν ἐκόμισεν ἐς Κίνναν,
[1, 94]	ἑαυτόν. Λουκρήτιος μὲν δὴ Μαρίου	τὴν	κεφαλὴν ἐκτεμὼν ἔπεμπεν ἐς Σύλλαν·
[1, 72]	τὸν Ἀντώνιον ῥητορεύοντα ἔτι καὶ	τὴν	κεφαλὴν ἔπεμψε τῷ Μαρίῳ. ~Κορνοῦτον
[1, 96]	ὕπατον ἐπεδημηγόρησε καὶ κατέκανε καὶ	τὴν	κεφαλὴν ἐς Σύλλαν ἔπεμψεν. ~Ὁ
[1, 43]	τῷ πόνῳ βέλει τρωθεὶς ἐς	τὴν	κεφαλὴν μετ' ὀλίγον ἀπέθανε. Καὶ
[1, 16]	τὸ κράσπεδον τοῦ ἱματίου ἐς	τὴν	κεφαλὴν περιεσύρατο, εἴτε τῷ παρασήμῳ
[1, 119]	τρωθέντων· τοσήδε ἦν αὐτίκα διὰ	τὴν	κόλασιν ἐς τὸ τῆς νίκης
[1, 10]	ἐπὶ τῇ χρείᾳ καὶ ἐς	τὴν	κυρίαν ἡμέραν παρασκευὴ κατ' ἀλλήλων.
[1, 52]	ἐς Κανύσιον. Καὶ ὁ Κοσκώνιος	τὴν	Λαριναίων καὶ Οὐενουσίων καὶ Ἀσκλαίων
[1, 59]	δὲ Σύλλας τότε μὲν ἐς	τὴν	λεγομένην Ἱερὰν ὁδὸν παρῆλθε καὶ
[1, 78]	αὐτοὶ περάσειν ἔτι ἔλεγον ἐς	τὴν	Λιβυρνίαν. Κίννας δ' ἀγανακτῶν ἐς
[1, 8]	νόμῳ καὶ ζημίαν ὥρισαν, ἡγούμενοι	τὴν	λοιπὴν γῆν αὐτίκα τοῖς πένησι
[1, 11]	ἐκ πολέμου βίᾳ κατέχοντες καὶ	τὴν	λοιπὴν τῆς οἰκουμένης χώραν ἐν
[1, 9]	προσετίθει τὰ ἡμίσεα τούτων· καὶ	τὴν	λοιπὴν τρεῖς αἱρετοὺς ἄνδρας, ἐναλλασσομένους
[1, 43]	Οὐέττιος Σκάτων αὐτοῖς ἀντεστρατοπέδευε παρὰ	τὴν	Μαρίου μάλιστα γέφυραν ἔλαθέ τε
[1, 110]	διέφθειρε. Καὶ ὁ Σερτώριος μετὰ	τὴν	μάχην τῆς ἐπιούσης ἡμέρας πολλοὺς
[1, 103]	καὶ Κλαύδιον Ποῦλχρον, αὐτὸς δὲ	τὴν	μεγάλην ἀρχὴν οὐδενὸς ἐνοχλοῦντος ἑκὼν
[1, 88]	Δομίτιον καὶ Μούκιον Σκαιόλαν, τὸν	τὴν	μεγίστην Ῥωμαίοις ἱερωσύνην ἱερωμένον. Οἱ
[1, 22]	ἀνεστράφθαι τὸ κράτος τῆς πολιτείας,	τὴν	μὲν ἀξίωσιν μόνην ἔτι τῆς
[1, 27]	Σπούριος Θόριος δημαρχῶν εἰσηγήσατο νόμον,	τὴν	μὲν γῆν μηκέτι διανέμειν, ἀλλ'
[1, 7]	τῆς δορικτήτου σφίσιν ἑκάστοτε γιγνομένης	τὴν	μὲν ἐξειργασμένην αὐτίκα τοῖς οἰκιζομένοις
[1, 100]	πολλὴν ἐν ταῖς πόλεσι γῆν,	τὴν	μὲν ἔτι οὖσαν ἀνέμητον, τὴν
[1, 49]	αὐτοῖς ὁ πόλεμος ἀφύλακτος ᾖ,	τὴν	μὲν θάλασσαν ἐφρούρει τὴν ἀπὸ
[1, 114]	ὥσπερ ἅπαντες ἐπὶ τοῖς ἀποθανοῦσι	τὴν	μὲν ὀργὴν μεθιᾶσιν, οὐκ ἐμποδὼν
[1, 112]	κορμοῖς ὑποκρεμάσαντος, ἐπιφανεὶς ὁ Σερτώριος	τὴν	μὲν πολιορκίαν ἐξέλυσε, τὰ τείχη
[1, 89]	δ' ὡς ἔμαθεν, αὐτίκα ἐπελθὼν	τὴν	μὲν στρατιὰν ἵδρυσε πρὸ τῶν
[1, 25]	συνειδότος ὡς ἐπὶ ἀλλοκότοις βουλεύμασι	τὴν	μὲν σύνοδον τῆς ἐκκλησίας ἀπέκλινεν,
[1, 14]	πολλῆς γενομένης ὁ Γράκχος ἐλταττούμενος	τὴν	μὲν χειροτονίαν ἐς τὴν ἐπιοῦσαν
[1, 106]	τῶν γιγνομένων ἀποβλέποντες καὶ ἐς	τὴν	μνήμην ὧν ἔδρασεν ὁ ἀνήρ,
[1, 58]	ἑτέρῳ τέλει· καὶ τρίτον ἐπὶ	τὴν	ξυλίνην γέφυραν ἐχώρει, καὶ τέταρτον
[1, 77]	ἐχθροὺς πολέμιον αὑτὸν ἀναγράψαι καὶ	τὴν	οἰκίαν ἀνασκάψαι καὶ τοὺς φίλους
[1, 104]	ἤνεγκε καὶ τοσοῦτον ἐσιὼν ἐς	τὴν	οἰκίαν, εἴτε ἀπὸ ξυνέσεως εἴτε
[1, 15]	οἰμωγῇ προπεμπόντων αὐτὸν ἁπάντων ἐπὶ	τὴν	οἰκίαν ἑσπέρας καὶ θαρρεῖν ἐς
[1, 104]	καὶ τότε. Ἀναχωροῦντα δ' ἐπὶ	τὴν	οἰκίαν μόλις ποτὲ μειράκιον ἐπεμέμφετο
[1, 81]	ἃ ἐπεκήρυξαν αὐτῷ, λογιζομενοι καὶ	τὴν	οἰκίαν ὁρῶντες ἀνεσκαμμένην καὶ περιουσίαν
[1, 26]	γνωρίμου καταφυγόντος, οἱ μὲν διώκοντες,	τὴν	οἰκίαν οὐκ εἰδότες, ὅλον ἐμπρήσειν
[1, 13]	ὅσα ἐν Ἰταλίᾳ ἔθνη, ἐς	τὴν	οἰκίαν παρεπέμπετο. Καὶ μετὰ ταῦθ'
[1, 64]	ξιφιδίων. Ἔτι δ' αὐτῷ κατὰ	τὴν	οἰκίαν τὸ μέλλον περιορωμένῳ ἐξαγγέλλεται
[1, 55]	ἐς Βιθυνίαν καὶ Φρυγίαν καὶ	τὴν	ὅμορον αὐταῖς Ἀσίαν ἐνέβαλεν, ὥς
[1, 89]	καὶ Μέτελλος ἐπὶ Ῥάβενναν περιπλέων	τὴν	Οὐριτανὴν χώραν, πεδιάδα καὶ πυροφόρον
[1, 106]	ἢ περιόντος· ἔς τε γὰρ	τὴν	ὄψιν τῶν γιγνομένων ἀποβλέποντες καὶ
[1, 119]	τῷ μεταιχμίῳ, δεικνὺς τοῖς ἰδίοις	τὴν	ὄψιν ὧν πείσονται, μὴ κρατοῦντες.
[1, 76]	τὰς ἐν Σικελίᾳ μετεκάλουν καὶ	τὴν	παράλιον ἐφύλασσον καὶ οὐδὲν ὀξείας
[1, 105]	τε ὑποστρατευσάμενοι αὐτῷ πανταχόθεν ἐπὶ	τὴν	παραπομπὴν ὡπλισμένοι συνέθεον καί, ὡς
[1, 39]	Ἀσκλαίοις ἔθνη γείτονα ἦν, συνεξέφαινε	τὴν	παρασκευήν, Μάρσοι τε καὶ Παιλιγνοὶ
[1, 112]	ὑπέδακνεν αὐτούς, τὸ ἀπίστους ἐς	τὴν	πατρίδα διὰ τὸν Σερτώριον γενομένους
[1, 63]	καθὰ καὶ Σύλλας ἐπεπράχει, βιάσασθαι	τὴν	πατρίδα διανοούμενοι, στρατιὰν δ' οὐκ
[1, 82]	ἔργον τὸ Σύλλα, χωροῦντος ἐπὶ	τὴν	πατρίδα, δόξαν ἔχον πολεμίου, τὸ
[1, 57]	ἠρώτων, τί μεθ' ὅπλων ἐπὶ	τὴν	πατρίδα ἐλαύνοι. Ὁ δ' εἶπεν,
[1, 4]	ἤλαυνεν ἐπὶ τὸν Πομπήιον ἐς	τὴν	πατρίδα, ἐσβαλών τε ἐς αὐτὴν
[1, 2]	τοὺς ἀντιστασιώτας, ἔργῳ δ' ἐπὶ	τὴν	πατρίδα· ἐσέβαλλον γὰρ ὡς ἐς
[1, 16]	ἕπεσθαί οἱ τοὺς ἐθέλοντας σῴζεσθαι	τὴν	πατρίδα καὶ τὸ κράσπεδον τοῦ
[1, 57]	οὐχ ὑφιστάμενοι στρατὸν ἄγειν ἐπὶ	τὴν	πατρίδα· πρέσβεις δ' ἐν ὁδῷ
[1, 60]	στρατὸς πολιτῶν ὅδε πρῶτος ἐς	τὴν	πατρίδα ὡς πολεμίαν ἐσέβαλεν. Οὐδ'
[1, 76]	ναῦς ἀφελόμενος καὶ ἐς μόνην	τὴν	πατρῴαν ἀρχὴν ἐκ τοσῶνδε κατακλείσας,
[1, 12]	αὖθις ἐνίστατο, ὁ δὲ προτέραν	τὴν	περὶ αὐτοῦ ψῆφον ἀνεδίδου. Καὶ
[1, 49]	μὲν ἀμφὶ τὴν Ἰταλίαν ἦν	τὴν	περὶ τὸν Ἰόνιον· αἰσθόμενοι δ'
[1, 113]	μεθύσας δ' αὐτόν τε καὶ	τὴν	περιεστῶσαν τὸν ἀνδρῶνα φυλακὴν ἔκτεινεν
[1, 117]	τῶν ὑπάτων αὐτὸν αὖθις περὶ	τὴν	Πικηνίτιδα γῆν ὑποστάντων, μέγας ἀγὼν
[1, 79]	Κίνναν τε πυθόμενοι τεθνάναι καὶ	τὴν	πόλιν ἀδιοίκητον εἶναι, πρὸς τὸν
[1, 67]	πόλεως ἀντικρύ, Σερτώριος δὲ ὑπὲρ	τὴν	πόλιν ἄνω καὶ Μάριος πρὸς
[1, 88]	τὸν Μάριον ἐς Πραινεστὸν κατακλείσας	τὴν	πόλιν ἀπετάφρευε καὶ ἀπετείχιζεν ἐκ
[1, 117]	ὄρη τὰ περὶ Θουρίους καὶ	τὴν	πόλιν αὐτὴν κατέλαβε, καὶ χρυσὸν
[1, 67]	τὸν ποταμὸν καὶ γεφυροῦντες, ἵνα	τὴν	πόλιν ἀφέλοιντο τὴν σιταγωγίαν. Μάριος
[1, 48]	δὲ Οὐιδακίλιος καὶ ὣς ἐς	τὴν	πόλιν διὰ μέσων τῶν πολεμίων
[1, 24]	δημοκοπίας. Οἱ δὲ τῇ ἀποικίᾳ	τὴν	πόλιν διέγραφον, ἔνθα ποτὲ ἦν
[1, 94]	παιδία μεθῆκεν ἀπαθεῖς ἀπιέναι. Καὶ	τὴν	πόλιν διήρπαζε, πολυχρήματον ἐν τοῖς
[1, 88]	ἐνίκα περὶ πόλιν Σήνας καὶ	τὴν	πόλιν διήρπαζεν. Ὁ δὲ Σύλλας
[1, 65]	τόλμημα τῶν ὀλιγωτέρων ἐπικρατοῦν, ἀνὰ	τὴν	πόλιν ἔθει τοὺς θεράποντας ἐπ'
[1, 36]	ἐδόκει, πρὸς τῶν ὑπάτων ἐς	τὴν	πόλιν ἐπαχθέντες ἔργῳ μὲν ἐς
[1, 67]	τοῦ μή τινα στρατιὰν ἐς	τὴν	πόλιν ἐπελθεῖν ἐκ τῆς ὑπηκόου
[1, 26]	συνεχώρησεν ἀποθανεῖν, ὡς θέλοι, καὶ	τὴν	πόλιν ἐπὶ τοῖς φόνοις ἐκάθαιρεν.
[1, 81]	τεκμαιρόμενοι καὶ τὴν προτέραν ἐς	τὴν	πόλιν ἐσβολὴν αὐτοῦ καὶ κατάληψιν
[1, 107]	τοῦ στρατοῦ παντὸς ὡς ἐς	τὴν	πόλιν ἐσελευσόμενος σὺν αὐτῷ. Κωλυόμενος
[1, 70]	καὶ κατ' ἄλλας πύλας ἐς	τὴν	πόλιν ἐσελθόντα ἐκέλευεν ἐκστῆναι τοῦ
[1, 68]	εὐεργεσίας ἀναμνήσας ὁ Μάριος ἐς	τὴν	πόλιν ἐσῆλθεν, ὑπανοιχθείσης αὐτῷ πύλης
[1, 24]	Ἐπιστειλάντων δὲ τῶν ἐν Λιβύῃ	τὴν	πόλιν ἔτι διαγραφόντων, ὅτι λύκοι
[1, 58]	δ' ὑπολοίποις ὁ Σύλλας ἐς	τὴν	πόλιν ἐχώρει δόξῃ καὶ ἔργῳ
[1, 71]	σὺν δέει πάντων ἐσῄεσαν ἐς	τὴν	πόλιν, καὶ τὰ τῶν ἀντιπρᾶξαι
[1, 51]	μαχόμενος ὥραις τρισὶ καρτερῶς εἷλε	τὴν	πόλιν. ~Καὶ τάδε μὲν ἦν
[1, 98]	ἐς χρόνον ῥητόν, ἀλλὰ μέχρι	τὴν	πόλιν καὶ τὴν Ἰταλίαν καὶ
[1, 65]	Κίνναν, ὡς ἐν κινδύνῳ τε	τὴν	πόλιν καταλιπόντα ὕπατον καὶ δούλοις
[1, 63]	δὲ Ῥώμῃ Σύλλας μέν, ὅπλοις	τὴν	πόλιν ὅδε πρῶτος καταλαβών τε
[1, 78]	καὶ τὰ γιγνόμενα δεδιὼς ἐς	τὴν	πόλιν οὐ κατῄει, καὶ πάνυ
[1, 80]	διὰ Κίνναν καὶ Μάριον ἐς	τὴν	πόλιν οὐκ ἐσελθών, ἀλλὰ ἐν
[1, 51]	ὥραν ὑφῆπτεν. Οἱ δὲ δείσαντες	τὴν	πόλιν παρεδίδουν. Καὶ τήνδε μὲν
[1, 48]	δυσπείθειαν, οὐκ ἐλπίζων δ' ἔτι	τὴν	πόλιν περιέσεσθαι, τοὺς μὲν ἐχθρούς,
[1, 2]	ἀλλήλων ξενολογοῦντες. Ὁπότεροι δ' αὐτῶν	τὴν	πόλιν προλάβοιεν, τοῖς ἑτέροις ἦν
[1, 93]	ἤδη καὶ τῶν πολεμίων περὶ	τὴν	πόλιν στρατοπεδευόντων. Μάχης δ' εὐθὺς
[1, 64]	ἦρχεν αὐτῶν. ~Ἐξαγγελθέντος δ' ἐς	τὴν	πόλιν τοῦ Πομπηίου φόνου, αὐτίκα
[1, 94]	ἐπ' αὐτῇ Σύλλαν ἐκτενῶς κεχειρῶσθαι,	τὴν	πόλιν τῷ Λουκρητίῳ παρέδοσαν, Μαρίου
[1, 71]	Ὁ δ' εἰπὼν οὔποτε προλείψειν	τὴν	πόλιν ὕπατος ὢν ἐς τὸ
[1, 38]	ἄλλην τινὰ μηχανὴν ἐλπίδος ἐς	τὴν	πολιτείαν ἔτι ὁρῶντες, ἔγνωσαν ἀποστῆναι
[1, 21]	οἱ Ἰταλιῶται, προτιθέντες τῶν χωρίων	τὴν	πολιτείαν. Συνέπρασσέ τε αὐτοῖς ἐς
[1, 2]	μέγα τοῦ κακοῦ, ἐπαναστάσεις ἐπὶ	τὴν	πολιτείαν φανεραὶ καὶ στρατεῖαι μεγάλαι
[1, 7]	πλούσιοι τῆσδε τῆς ἀνεμήτου γῆς	τὴν	πολλὴν καταλαβόντες καὶ χρόνῳ θαρροῦντες
[1, 55]	μοι κατὰ τὴν βίβλον εἴρηται	τὴν	πρὸ τῆσδε, Σύλλας μὲν ὑπατεύων
[1, 26]	μὲν Ὀπίμιος ὁ ὕπατος διὰ	τὴν	προαγόρευσιν, ὡς οὐκέτι πρεσβευτὴν ὄντα,
[1, 81]	φύσεως αὐτοῦ καλῶς τεκμαιρόμενοι καὶ	τὴν	προτέραν ἐς τὴν πόλιν ἐσβολὴν
[1, 73]	καὶ τῶν ζητητῶν ἐπιόντων ἅψαντες	τὴν	πυρὰν ἔφασαν τὸν δεσπότην καίειν
[1, 69]	πολλοῦ τὰ ἐκείνων αἱρούμενοι καὶ	τὴν	ῥοπὴν τῶν γιγνομένων περιμένοντες. ~Κίννας
[1, 43]	γέφυραν ἔλαθέ τε νυκτὸς περὶ	τὴν	Ῥουτιλίου γέφυραν λόχους ἐν φάραγξιν
[1, 5]	τὰ ἀντίπαλα φιλονικία. Προιόντες τε	τὴν	Ῥωμαίων ἀρχὴν ὡς ἰδιωτικὸν σφῶν
[1, 108]	τριακοσίους καὶ τήνδε ἔλεγεν εἶναι	τὴν	Ῥωμαίων βουλὴν καὶ ἐς ὕβριν
[1, 21]	τῆς γῆς μάλιστα ἀντέλεγον, εἰς	τὴν	Ῥωμαίων πολιτείαν ἀναγράψαι, ὡς μείζονι
[1, 53]	ἕως Ἰταλία πᾶσα προσεχώρησεν ἐς	τὴν	Ῥωμαίων πολιτείαν, χωρίς γε Λευκανῶν
[1, 69]	ἐκράτησεν ἀγορᾶς, εὐθαρσῶς ἐβάδιζεν ἐπὶ	τὴν	Ῥώμην αὐτίκα διὰ τῆς ὁδοῦ
[1, 60]	στρατοπέδοις, ἀλλ' ἐσβολαὶ συνεχεῖς ἐς	τὴν	Ῥώμην ἐγίνοντο καὶ τειχομαχίαι καὶ
[1, 105]	Ἰταλίας ἐπὶ πομπῇ καὶ ἐς	τὴν	Ῥώμην ἐν ἀγορᾷ προτιθέναι καὶ
[1, 119]	καὶ ἀπεσταύρου. ~Βιαζομένου δ' ἐς	τὴν	Σαυνίτιδα τοῦ Σπαρτάκου διαδραμεῖν, ἔκτεινεν
[1, 67]	γεφυροῦντες, ἵνα τὴν πόλιν ἀφέλοιντο	τὴν	σιταγωγίαν. Μάριος δὲ καὶ Ὄστια
[1, 109]	ὁ Σερτώριος τοῦ πάθους πυθόμενος	τὴν	σπεῖραν ὅλην, ἀγέρωχον ἐς τὰ
[1, 6]	γὰρ Αἴγυπτος ἐλήφθη, διὰ τήνδε	τὴν	στάσιν, Ἀντωνίῳ Κλεοπάτρας συμμαχούσης. Διῄρηται
[1, 25]	τῆς ἐκκλησίας ἀπέκλινεν, ἐς δὲ	τὴν	στοὰν παρελθὼν διεβάδιζεν, ἐφεδρεύων τοῖς
[1, 119]	ἔσται πόλεμος μονομάχων, προσκατέλεγον ἐπὶ	τὴν	στρατείαν Πομπήιον ἄρτι ἀφικόμενον ἐξ
[1, 53]	δ' αὐτῷ Μέτελλος ἐπελθὼν ἐπὶ	τὴν	στρατηγίαν διάδοχος, ἐς Ἰάπυγας ἐμβαλὼν
[1, 108]	σπονδαῖς κατέλαβε καὶ φεύγων ἐπὶ	τὴν	στρατηγίαν ᾤχετο. Καὶ στρατὸν ἔχων
[1, 34]	διὰ τάδε συνήγαγον ἐς τήνδε	τὴν	συγγραφήν, ἔκ τε τῆς ἐν
[1, 88]	Βρούτῳ στρατηγοῦντι τῆς πόλεως ἐπέστελλε	τὴν	σύγκλητον ὡς ἐπὶ ἄλλο συναγαγεῖν
[1, 11]	κοινωνός. Οὐκ ἐς πολὺ δὲ	τὴν	σύγκρισιν ὡς ἄδοξον ἐπενεγκὼν αὖθις
[1, 86]	πολλοῦ στρατηγεῖν ἡρημένος Ἰβηρίας μετὰ	τὴν	Συέσσης κατάληψιν ἔφευγεν ἐς τὴν
[1, 66]	κἀκείνους, ὡς διὰ τούσδε μάλιστα	τὴν	συμφορὰν αὑτῷ γενομένην· οἱ δὲ
[1, 26]	ἑνὸς θεράποντος ὑπέσχε τῷ θεράποντι	τὴν	σφαγὴν καταλαμβανόμενος· Φλάκκου δ' ἐς
[1, 71]	προσαγαγόντων, οὐκ ἀνασχόμενος οὐδὲ ὑπαναστῆναι	τὴν	σφαγὴν περιέμενεν. Ὁ δὲ Κηνσωρῖνος
[1, 79]	πόλει δ' οὐ φθονήσειν χαριζομένῃ	τὴν	σωτηρίαν αὐτοῖς· ἀσφάλειαν δὲ αὐτὸς
[1, 106]	φίλων, ἄλλη τε τῶν ἐς	τῆν	ταφὴν πεμφθέντων οὐ δυνατὴ φράσαι
[1, 119]	ἐπιπίπτων, φακέλους τε ξύλων ἐς	τὴν	τάφρον ἐμβάλλων κατέκαιε καὶ τὸν
[1, 112]	αὐτὸν καὶ οἱ Κελτίβηρες διὰ	τὴν	ταχυεργίαν ἐκάλουν Ἀννίβαν, ὃν θρασύτατόν
[1, 89]	δὲ δῆμον ἐς ἐκκλησίαν συναγαγὼν	τήν	τε ἀνάγκην τῶν παρόντων ὠλοφύρετο
[1, 79]	ἤδη διανοούμενος. τει δ' αὐτοὺς	τήν	τε ἀξίωσιν καὶ περιουσίαν καὶ
[1, 35]	ἐκ πολλοῦ, γεγονυίαις δὲ οὔπω.	Τήν	τε βουλὴν καὶ τοὺς ἱππέας,
[1, 96]	ἕξων φρούρια κατὰ τῆς Ἰταλίας	τήν	τε γῆν αὐτῶν καὶ τὰ
[1, 83]	κύουσα ἔχιν ἀντὶ βρέφους ἐξέδωκε,	τήν	τε γῆν ὁ θεὸς ἐπὶ
[1, 22]	τοῖς βουλευταῖς παρὰ τὰς δίκας.	Τήν	τε δωροδοκίαν μεταλαβόντες καὶ γευσάμενοι
[1, 66]	καὶ πολλὰ περὶ αὑτοῦ κατοικτισάμενος	τήν	τε ἐσθῆτα κατέρρηξε καὶ ἀπὸ
[1, 57]	εἰπὼν ἐπήγγελλεν ὅμως, εἰ θέλοιεν	τήν	τε σύγκλητον αὑτῷ καὶ Μάριον
[1, 71]	ἐπί τε τοῦ θρόνου προυκάθητο,	τὴν	τῆς ἀρχῆς ἐσθῆτα ἐπικείμενος, ῥάβδων
[1, 36]	τοῦ νόμου φανερῶς κατεβόων καὶ	τὴν	τῆς δοκιμασίας ἡμέραν ἀνέμενον. Ὧν
[1, 87]	καὶ δύο ἱππέων οὐκ ἀναμείνασαι	τὴν	τροπὴν ἐκφανῆναι τά τε σημεῖα
[1, 3]	φιλανθρωπία καὶ λογισμὸς ἐπὶ συμφέροντι	τὴν	τυραννίδα γενέσθαι. ~Ὧδε μὲν ἐπὶ
[1, 79]	οὐ διαλύσων τὸν στρατόν, ἀλλὰ	τὴν	τυραννίδα ἤδη διανοούμενος. τει δ'
[1, 50]	ὁδὸν ἀτριβῆ καὶ μακρὰν ἐς	τὴν	Τυρρηνίαν ἐπὶ συμμαχίᾳ περιέπεμπον. Καὶ
[1, 109]	Κελτῶν τῶν ὑπὲρ Ἄλπεις εἰς	τὴν	Τυρρηνικὴν θάλασσαν, ὁ δὲ ἔνδοθεν
[1, 50]	δὲ περὶ τὸν Ἰόνιον οὔπω	τὴν	Τυρρηνῶν μετάνοιαν ἐγνωκότες μυρίους καὶ
[1, 98]	βασιλεὺς καὶ τότε ἐγίγνετο ἐς	τὴν	τῶν ὑπάτων χειροτονίαν. Τούτου δὴ
[1, 50]	τριῶν παρεστρατοπέδευε. Καὶ ὁ Σύλλας	τὴν	ὕβριν οὐκ ἐνεγκὼν οὐδὲ τῶν
[1, 107]	διακριθῆναι, κληρωσάμενος δ' ὁ Λέπιδος	τὴν	ὑπὲρ Ἄλπεις Γαλατίαν, ἐπὶ τὰ
[1, 99]	ἐν δὲ τῇ πάντων ἀπορίᾳ	τὴν	ὑπόκρισιν τῆς χειροτονίας ὡς ἐλευθερίας
[1, 35]	μεγάλων καὶ ἐξουσίας οὐκ ἀλύπως	τὴν	ὑπόνοιαν ἔφερον. Τό τε πλῆθος
[1, 45]	προσπεσόντος αὐτῷ Μαρίου Ἐγνατίου, ἐς	τὴν	φάραγγα περιωσθεὶς ἔφυγεν ἐπὶ κλίνης
[1, 54]	πρῶτον ἐπ' αὐτὸν ἀφεθέντος, ἔρριψε	τὴν	φιάλην καὶ ἐς τὸ τῆς
[1, 104]	ῥάβδους καθελόντα καὶ τοὺς πελέκεας	τὴν	φρουρὰν ἀπὸ τοῦ σώματος ἀπώσασθαι
[1, 70]	εἰσόδους. Καὶ εὐθὺς οἱ δήμαρχοι	τὴν	φυγὴν αὐτῷ τε καὶ ὅσοι
[1, 38]	πάθους πυνθανόμενοι καὶ τῆς ἐς	τὴν	φυγὴν τούτων προφάσεως, οὐκ ἀνασχετὸν
[1, 26]	συμφρονήσαντας ὁ Ὀπίμιος συλλαβὼν ἐς	τὴν	φυλακὴν ἐνέβαλέ τε καὶ ἀποπνιγῆναι
[1, 112]	αὐτῶν ἐπήγετο πανταχοῦ Κελτίβηρας καὶ	τὴν	φυλακὴν τοῦ σώματος, Ῥωμαίους ἀπελάσας,
[1, 62]	σώματι. Ψόφου δ' αἰσθόμενος ἐς	τὴν	φυλλάδα ὑπεκρύφθη καὶ μᾶλλον ἔτι
[1, 25]	ἐν τῇ στοᾷ θύων, ἐμβαλὼν	τὴν	χεῖρα, εἴτε τι πυθόμενος ἢ
[1, 121]	καὶ ἐς τὸν Πομπήιον ἐχώρει,	τὴν	χεῖρα προτείνων ἐπὶ διαλλαγαῖς· ὁ
[1, 14]	τοὺς ἐκ τῶν ἀγρῶν ἐπὶ	τὴν	χειροτονίαν. Ἀσχολουμένων δ' ἐκείνων ὡς
[1, 14]	ὑπὸ τῆς προθεσμίας ὀλίγης ἐς	τὴν	χειροτονίαν ἔτι οὔσης ἐπὶ τὸν
[1, 32]	τὸ πλῆθος αὐτῷ συνεπεπράχει περὶ	τὴν	χειροτονίαν πόθῳ Γράκχου. Προτεθείσης δὲ
[1, 120]	τὸ Σπαρτάκειον ἔργον. ~Διὰ δὲ	τὴν	χειροτονίαν τήνδε καὶ Κράσσος, ἵνα
[1, 7]	τὸ τῶν θεραπόντων γένος ἀνὰ	τὴν	χώραν ἐπλήθυε, τοὺς δ' Ἰταλιώτας
[1, 40]	μὲν δὴ τοῖς ὑπάτοις διελόμενοι	τὴν	χώραν ὑπεστρατήγουν. Καὶ πάντας ἐπεπορεύοντο
[1, 12]	ἀτιμοῦν, ὡς οὐκ ἔπειθεν, ἐπῆγε	τὴν	ψῆφον. Καὶ ὁ μὲν Ὀκτάουιος
[1, 51]	τῷ τείχει κληματίδας περιτιθεὶς μετὰ	τὴν	ὥραν ὑφῆπτεν. Οἱ δὲ δείσαντες
[1, 65]	ὑμῶν, ὦ πολῖται, τὴν ἀρχὴν	τήνδε	ἔλαβον· ὁ γὰρ δῆμος ἐχειροτόνησεν·
[1, 108]	συνόντων οἱ φίλων τριακοσίους καὶ	τήνδε	ἔλεγεν εἶναι τὴν Ῥωμαίων βουλὴν
[1, 120]	ἔργον. ~Διὰ δὲ τὴν χειροτονίαν	τήνδε	καὶ Κράσσος, ἵνα μὴ τὸ
[1, 51]	δείσαντες τὴν πόλιν παρεδίδουν. Καὶ	τήνδε	μὲν ὁ Σύλλας διήρπαζεν ὡς
[1, 10]	ἔνιοι δεδομένην γείτοσιν, εἰ καὶ	τήνδε	μετὰ τῆς γῆς ἀπολέσουσι, τάφους
[1, 10]	τε ὅσας στρατεύσαιντο τὴν γῆν	τήνδε	περιποιούμενοι, κατέλεγον καὶ ἠγανάκτουν, εἰ
[1, 121]	ἀγχοῦ τῆς πόλεως, ἑκάτερος πρόφασιν	τήνδε	ποιούμενος, Πομπήιος μὲν ἐς τὸν
[1, 19]	ἰδὼν ἐπ' Ἰλλυριοὺς ἐστράτευε, πρόφασιν	τήνδε	ποιούμενος τοῦ μὴ δικάζειν· οἱ
[1, 11]	εἰ δέοι, παρὰ σφῶν αὐτῶν	τήνδε	τὴν γῆν εἰς τὰς μελλούσας
[1, 6]	ὧδε γὰρ Αἴγυπτος ἐλήφθη, διὰ	τήνδε	τὴν στάσιν, Ἀντωνίῳ Κλεοπάτρας συμμαχούσης.
[1, 34]	αὐτὸν διὰ τάδε συνήγαγον ἐς	τήνδε	τὴν συγγραφήν, ἔκ τε τῆς
[1, 33]	τι μύσος ἑκάστου ἔτους ἐπὶ	τῆς	ἀγορᾶς ἐγίγνετο· Μετέλλῳ δ' ἡ
[1, 69]	Πομπήιος ἀπώλετο. ~Μάριος δ' ἐπεὶ	τῆς	ἀγορᾶς τῆς ἔκ τε θαλάσσης
[1, 6]	καὶ Κλεοπάτραν γενόμενον, ἀρχὴ καὶ	τῆς	Αἰγυπτιακῆς συγγραφῆς ἔσται. ~Ῥωμαῖοι τὴν
[1, 6]	μυρίων, μάλιστα δ' ὅτι μοι	τῆς	Αἰγυπτίας συγγραφῆς τάδε προηγούμενα καὶ
[1, 113]	ὥστε καὶ Περπένναν, τὸν ἐκ	τῆς	Αἰμιλίου στάσεως ἑκόντα πρὸς αὐτὸν
[1, 102]	γενόμενον, ἐψηφίσατο βασιλεύειν Ἀλεξανδρέων, ἐρήμου	τῆς	Ἀλεξανδρέων ἀρχῆς ἀνδρὸς οὔσης καὶ
[1, 121]	ἀμφὶ τὰ ἑξήκοντα μάλιστ' ἀπὸ	τῆς	ἀναιρέσεως Τιβερίου Γράκχου.
[1, 7]	περιῄει. Οἱ γὰρ πλούσιοι τῆσδε	τῆς	ἀνεμήτου γῆς τὴν πολλὴν καταλαβόντες
[1, 28]	καὶ Ἀπουλήιον Σατορνῖνον δεδημαρχηκότα ἤδη	τῆς	ἀξιώσεως παρέλυεν, αἰσχρῶς βιοῦντας, οὐ
[1, 3]	τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ δέος ἢ	τῆς	ἀποθέσεως κατάπληξις ἢ τῶν εὐθυνῶν
[1, 36]	καὶ οἵδε περὶ τῷ νόμῳ	τῆς	ἀποικίας ἐδεδοίκεσαν, ὡς τῆς δημοσίας
[1, 24]	ἐς τὸ Καπιτώλιον, οὗ περὶ	τῆς	ἀποικίας ἐκκλησιάσειν ἔμελλον. ~Ἤδη δὲ
[1, 24]	νόμον ἔμελλε τὸν περὶ τῆσδε	τῆς	ἀποικίας λύσειν· ὁ δὲ Γράκχος
[1, 39]	ὄντα αὐτοῖς διήρπαζον. ~Ἐκραγείσης δὲ	τῆς	ἀποστάσεως ἅπαντα, ὅσα τοῖς Ἀσκλαίοις
[1, 56]	ᾖσθετο. Ὁ δὲ Σουλπίκιος, ἀναιρεθείσης	τῆς	ἀργίας καὶ Σύλλα τῆς πόλεως
[1, 98]	Ἀρχαιρέσια δ' ὑπάτων οἱ λήγοντες	τῆς	ἀρχῆς ἀεὶ προυτίθεσαν· καὶ εἴ
[1, 48]	Καῖσαρ ἐξήκοντος αὐτῷ τοῦ χρόνου	τῆς	ἀρχῆς ἀνθύπατος ὑπὸ τῆς βουλῆς
[1, 75]	Σύλλαν ἐπινοῶν τοῦ πρώτου μηνὸς	τῆς	ἀρχῆς ἀπέθανε, καὶ Οὐαλέριον Φλάκκον
[1, 4]	περὶ τὴν Ἰταλίαν ἡγούμενον, ὡς	τῆς	ἀρχῆς αὐτὸν ἐπιβουλεύοντα παραλύειν, προυτίθει
[1, 3]	ἦν ἄρα τοῖς ὁρῶσιν ἔτι	τῆς	ἀρχῆς αὐτοῦ δέος ἢ τῆς
[1, 5]	Χρονίου δ' αὐτῷ καὶ ἐγκρατοῦς	τῆς	ἀρχῆς γενομένης, ἐπιτυχὴς ἐς πάντα
[1, 18]	ἦν, ὅτε Ἀριστόνικος Ῥωμαίοις περὶ	τῆς	ἀρχῆς ἐπολέμει τῆς ἐν Ἀσίᾳ·
[1, 121]	τοῖς δὲ δημάρχοις ὑπέσχητο πολλὰ	τῆς	ἀρχῆς ἐς τὸ ἀρχαῖον ἐπανάξειν.
[1, 71]	τε τοῦ θρόνου προυκάθητο, τὴν	τῆς	ἀρχῆς ἐσθῆτα ἐπικείμενος, ῥάβδων καὶ
[1, 107]	ἀδεῶς· ἐδόκουν γὰρ ἐς τὸ	τῆς	ἀρχῆς ἔτος ὡρκῶσθαι. Οὐ λανθάνων
[1, 74]	Διὸς Μερόλᾳ, κατ' ὀργὴν ἄρα	τῆς	ἀρχῆς, ἣν Κίνναν οὐδὲν ἀδικῶν
[1, 102]	οἱ Ἀλεξανδρεῖς ἐννεακαιδεκάτην ἡμέραν ἔχοντα	τῆς	ἀρχῆς καὶ ἀτοπώτερον σφῶν, οἷα
[1, 32]	στρατηγόν, ἔτι περικειμένους τὰ σύμβολα	τῆς	ἀρχῆς. ~Πολὺς δὲ καὶ ἄλλος
[1, 15]	ἄλλους δημάρχους ὁ Γράκχος παραλύσειε	τῆς	ἀρχῆς ςοὐ γὰρ ὁρωμένων αὐτῶν
[1, 63]	Σύλλᾳ μὲν δὴ καὶ παυσαμένῳ	τῆς	ἀρχῆς στρατὸς ἦν, ὁ ἐψηφισμένος
[1, 12]	περί τε τοῦ νόμου καὶ	τῆς	ἀρχῆς τῆς Ὀκταουίου, εἰ χρὴ
[1, 4]	Βροῦτος καὶ Κάσσιος ζήλῳ τε	τῆς	ἀρχῆς τοῦ μεγέθους καὶ πόθῳ
[1, 55]	Σύλλας μὲν ὑπατεύων ἔλαχε στρατηγεῖν	τῆς	Ἀσίας καὶ τοῦδε τοῦ Μιθριδατείου
[1, 16]	πολλάκις ἐν τοιοῖσδε φόβοις διὰ	τῆς	αὐτοκράτορος ἀρχῆς διασεσωσμένους τότε μηδ'
[1, 64]	ὦσιν ἄκυροι. Τοῦτο δὴ προοίμιον	τῆς	αὐτοῦ τε Μαρίου καὶ τῶν
[1, 93]	περὶ μεσημβρίαν ἐστρατοπέδευσεν, ἀμφὶ τὸ	τῆς	Ἀφροδίτης ἱερόν, ἤδη καὶ τῶν
[1, 48]	χρόνου τῆς ἀρχῆς ἀνθύπατος ὑπὸ	τῆς	βουλῆς αἱρεθεὶς ἐπέδραμεν ἀνδράσι δισμυρίοις
[1, 1]	κώλυσιν μάλιστα τῶν ὑπάτων ἀπὸ	τῆς	βουλῆς αἱρουμένων μὴ ἐντελὲς αὐτοῖς
[1, 32]	τὸ Καπιτώλιον κατέλαβε. Καὶ αὐτοὺς	τῆς	βουλῆς ἀναιρεθῆναι ψηφισαμένης ὁ Μάριος
[1, 106]	τὸ δὲ λέχος ὑποδύντες ἀπὸ	τῆς	βουλῆς ἄνδρες εὔρωστοι διεκόμιζον ἐς
[1, 23]	Ῥωμαίων, ὡς οὐκ εὐπρεπῶς συγγενέσι	τῆς	βουλῆς ἀντιστῆναι δυναμένης· τῶν τε
[1, 79]	τοῖς πρὸς αὐτὸν ἥκουσιν ἀπὸ	τῆς	βουλῆς ἀπεκρίνατο αὐτὸς μὲν οὔποτε
[1, 57]	ὡς δὴ καὶ τούσδε ὑπὸ	τῆς	βουλῆς ἀπεσταλμένους, δεόμενοι μὴ ἀγχοτέρω
[1, 4]	ἐπὶ πολὺ δυναστεύων ἐν Γαλατίᾳ,	τῆς	βουλῆς αὐτὸν ἀποθέσθαι κελευούσης αἰτιώμενος
[1, 94]	ἐπεὶ Πραινεστὸν εἷλε, τῶν ἀπὸ	τῆς	βουλῆς ἐνταῦθα Μαρίῳ στρατηγούντων τοὺς
[1, 65]	ἄρχοντας αὐτοῦ καὶ ὅσοι ἀπὸ	τῆς	βουλῆς ἐπεδήμουν, ἐθεράπευε καὶ παρελθὼν
[1, 34]	καὶ ἐπιμένων αὐτῇ καρτερῶς, ὑπὸ	τῆς	βουλῆς ἐπί τινα στρατείαν ἐξεπέμφθη
[1, 38]	τοῖς ἡγεμόσι τῶν ἐθνῶν ἐκ	τῆς	βουλῆς ἑπομένους ἐς βοήθειαν. Πεσόντων
[1, 59]	τοῖνδε οὔτε νόμον οὐδένα πρὸ	τῆς	βουλῆς ἐς τὸ πλῆθος ἐσφερόμενον
[1, 22]	τὴν μὲν ἀξίωσιν μόνην ἔτι	τῆς	βουλῆς ἐχούσης, τὴν δὲ δύναμιν
[1, 70]	ἐργάσεται φόνον. Δεξαμένης δὲ ταῦτα	τῆς	βουλῆς καὶ καλούσης ἐσελθεῖν Κίνναν
[1, 107]	ἐφ' οἷς ἐβούλευεν, ἐκαλεῖτο ὑπὸ	τῆς	βουλῆς· καὶ οὐδὲ αὐτὸς ἀγνοῶν,
[1, 22]	ἱππέας, οἳ τὴν ἀξίωσίν εἰσι	τῆς	βουλῆς καὶ τῶν δημοτῶν ἐν
[1, 71]	αὐτίκα ἐξέθεον τούς τε ἀπὸ	τῆς	βουλῆς καὶ τῶν καλουμένων ἱππέων,
[1, 93]	στρατοῦ διέφθειραν, πολλοὺς δ' ἀπὸ	τῆς	βουλῆς, οἱ λοιποὶ δ' ὑπὸ
[1, 65]	ἐπινοοῦντι τῷ Κίννᾳ προσέφυγον ἀπὸ	τῆς	βουλῆς οἳ τὰ αὐτὰ ἐφρόνουν,
[1, 22]	ὧδε ἐς τοὺς ἱππέας ἀπὸ	τῆς	βουλῆς τὰ δικαστήρια· φασὶ δὲ
[1, 86]	τοὺς ἄλλους, ὅσοι ὄντες ἀπὸ	τῆς	βουλῆς τῷ Σύλλᾳ συνῆσαν, ἐψηφίζετο
[1, 7]	ἐλευθέρους ἐς τὰς στρατείας ἀπὸ	τῆς	γεωργίας περισπᾶν, φερούσης ἅμα καὶ
[1, 10]	γείτοσιν, εἰ καὶ τήνδε μετὰ	τῆς	γῆς ἀπολέσουσι, τάφους τε ἔνιοι
[1, 21]	ὁ δῆμος ἐν ἐλπίδι τέως	τῆς	γῆς γενόμενος ἠθύμει· ὧδε δὲ
[1, 10]	ἰσοπολίτισιν ἢ ἄλλως ἐκοινώνει τῆσδε	τῆς	γῆς, δεδιότες ὁμοίως ἐπῄεσαν καὶ
[1, 12]	καὶ ὁ νόμος ὁ περὶ	τῆς	γῆς ἐκυροῦτο. ~Διανέμειν τε αὐτὴν
[1, 78]	ἑξῆς χειμὼν ἐπέπεσε, καὶ ὅσοι	τῆς	γῆς ἐλαμβάνοντο, εὐθὺς ἐς τὰς
[1, 21]	συμμάχους ἅπαντας, οἳ δὴ περὶ	τῆς	γῆς μάλιστα ἀντέλεγον, εἰς τὴν
[1, 21]	στάσει συνέπεσε. ~Τὴν δὲ διαίρεσιν	τῆς	γῆς οἱ κεκτημένοι καὶ ὣς
[1, 21]	ἀναγράψαι, ὡς μείζονι χάριτι περὶ	τῆς	γῆς οὐ διοισομένους. Καὶ ἐδέχοντο
[1, 8]	εἰσηγουμένων ἔκριναν μηδένα ἔχειν τῆσδε	τῆς	γῆς πλέθρα πεντακοσίων πλείονα μηδὲ
[1, 7]	ἀπὸ τούτων, ἐπὶ ἀργίας διετίθεντο,	τῆς	γῆς ὑπὸ τῶν πλουσίων ἐχομένης
[1, 20]	τραύματος εὑρέθη, εἴτε Κορνηλίας αὐτῷ,	τῆς	Γράκχου μητρός, ἐπιθεμένης, ἵνα μὴ
[1, 27]	νομῶν, πεντεκαίδεκα μάλιστα ἔτεσιν ἀπὸ	τῆς	Γράκχου νομοθεσίας, ἐπὶ δίκαις ἐν
[1, 66]	ἄγειν ἐφ' ὅ τι χρῄζοι.	Τῆς	δ' ἀφορμῆς εὐθὺς οἱ ἄρχοντες
[1, 44]	διαδραμεῖν ἐπὶ ἀρχαιρέσια ἐς Ῥώμην·	τῆς	δ' ὑπ' αὐτῷ στρατιᾶς ἡ
[1, 7]	τάδε μὲν ἀντὶ φρουρίων ἐπενόουν,	τῆς	δὲ γῆς τῆς δορικτήτου σφίσιν
[1, 78]	τὸ τῆς Σελήνης καὶ τὸ	τῆς	Δήμητρος ἱερὸν οἱ μάντεις ὑπὲρ
[1, 24]	μικρὸν ἀποδημούντων ἀναπαύσαιτο ἡ βουλὴ	τῆς	δημοκοπίας. Οἱ δὲ τῇ ἀποικίᾳ
[1, 36]	νόμῳ τῆς ἀποικίας ἐδεδοίκεσαν, ὡς	τῆς	δημοσίας Ῥωμαίων γῆς, ἣν ἀνέμητον
[1, 91]	αὐτοὺς ὁ Ἀλβενουανὸς ἔκτεινεν ἐπὶ	τῆς	διαίτης καὶ ἐς τὸν Σύλλαν
[1, 113]	τὸν ἀνδρῶνα φυλακὴν ἔκτεινεν ἀπὸ	τῆς	διαίτης. ~Καὶ ὁ στρατὸς εὐθὺς
[1, 36]	νόμου φανερῶς κατεβόων καὶ τὴν	τῆς	δοκιμασίας ἡμέραν ἀνέμενον. Ὧν ὁ
[1, 82]	ἀθρόαν ἐπινοοῦντα. Ὧν οὐκ ἐψεύσθησαν	τῆς	δόξης. Ὅ τε γὰρ πόλεμος
[1, 7]	φρουρίων ἐπενόουν, τῆς δὲ γῆς	τῆς	δορικτήτου σφίσιν ἑκάστοτε γιγνομένης τὴν
[1, 3]	γενόμενος ὅμως, ἐπεί τε ἐκορέσθη	τῆς	δυναστείας, πρῶτος ἀνδρῶν ὅδε μοι
[1, 35]	καὶ ἀγνοουμένου διὰ τὸ ἔθος	τῆς	δωροδοκίας ἀνέδην ἐπιπολαζούσης. Ὁ μὲν
[1, 35]	ἅπαντα δ' ἠγανάκτουν ἀναφυομένου τοῦ	τῆς	δωροδοκίας ἐγκλήματος, ὃ τέως ἡγοῦντο
[1, 31]	οὐκ ὤμοσε μόνος, ἀλλ' ἐπὶ	τῆς	ἑαυτοῦ προαιρέσεως διέμεινεν ἀφόβως. Καὶ
[1, 55]	οὐ προλέγων μέν τι περὶ	τῆς	ἑαυτοῦ χρείας, ὡς δὲ ὑπηρέταις
[1, 61]	τι δαιμόνιον δέος καὶ μνήμη	τῆς	ἐκ παιδὸς ἐπιφημισθείσης τῷ ἀνδρὶ
[1, 69]	~Μάριος δ' ἐπεὶ τῆς ἀγορᾶς	τῆς	ἔκ τε θαλάσσης καὶ ἄνωθεν
[1, 25]	ἀλλοκότοις βουλεύμασι τὴν μὲν σύνοδον	τῆς	ἐκκλησίας ἀπέκλινεν, ἐς δὲ τὴν
[1, 28]	ἀμύναιτο, ὄχλον ἀνδρῶν εὐθὺς ἀπὸ	τῆς	ἐκκλησίας ἀπιόντι ἐπιπέμπουσι σὺν θορύβῳ
[1, 14]	καὶ Ῥουβρίου δημάρχου τοῦ προεστάναι	τῆς	ἐκκλησίας ἐκείνης διειληχότος ἐνδοιάζοντος ἐπὶ
[1, 15]	χειροτονήσειν ἔμελλον, καὶ τὰ μέσα	τῆς	ἐκκλησίας. Ἐνοχλούμενος δ' ὑπὸ τῶν
[1, 121]	οὐ πρὶν ὁ δῆμος ἀπέστη	τῆς	ἐκκλησίας ἢ προγράψαι τοὺς ὑπάτους
[1, 15]	πολλά, τοὺς πλουσίους ἐξήλαυνον ἀπὸ	τῆς	ἐκκλησίας, σὺν τοσῷδε ταράχῳ καὶ
[1, 18]	Ῥωμαίοις περὶ τῆς ἀρχῆς ἐπολέμει	τῆς	ἐν Ἀσίᾳ· ἀναιρεθέντος δὲ Γράκχου
[1, 34]	τήνδε τὴν συγγραφήν, ἔκ τε	τῆς	ἐν Ῥώμῃ στάσεως ἀρξάμενον καὶ
[1, 90]	δὲ στρατὸς αὐτῷ τὴν αἰτίαν	τῆς	ἐνέδρας προστιθεὶς ἐστασίασε χαλεπῶς, καὶ
[1, 3]	ἀποθέσεως κατάπληξις ἢ τῶν εὐθυνῶν	τῆς	ἐπαγγελίας αἰδὼς ἢ ἄλλη φιλανθρωπία
[1, 120]	Σπάρτακος ἐς τὸ Βρεντέσιον, ἀπὸ	τῆς	ἐπὶ Μιθριδάτῃ νίκης ἐπανιόντα, εἶναι,
[1, 57]	στρατὸν εἰς ἐκκλησίαν, καὶ τόνδε	τῆς	ἐπὶ τὸν Μιθριδάτην στρατείας ὀρεγόμενόν
[1, 76]	συνάρχειν ἑαυτῷ. ~Σύλλας δ' ἐπείξει	τῆς	ἐπὶ τοὺς ἐχθροὺς ἐπανόδου τὰ
[1, 58]	τε τοῦ στρατηγοῦ καὶ δέει	τῆς	ἐπὶ τῷ σημείῳ εἰ ἀπέχοιντο,
[1, 110]	ὁ Σερτώριος μετὰ τὴν μάχην	τῆς	ἐπιούσης ἡμέρας πολλοὺς βαρβάρους προσλαβὼν
[1, 31]	διέμεινεν ἀφόβως. Καὶ αὐτὸν εὐθὺς	τῆς	ἐπιούσης ὁ Ἀπουλήιος ἐπιπέμψας τὸν
[1, 63]	ἐς τὸ στρατόπεδον ἐσεδέξατο, καὶ	τῆς	ἐπιούσης τι χρηματίζοντος ὑπεχώρησε μικρὸν
[1, 14]	οἱ δὲ λοιποὶ δήμαρχοι περὶ	τῆς	ἐπιστασίας ἠξίουν ἀνακληροῦσθαι· Ῥουβρίου γὰρ
[1, 98]	αὑτοῦ καὶ τοῦτ' ἐν τέλει	τῆς	ἐπιστολῆς ἀνεκάλυπτεν, ὅτι οἱ δοκοίη
[1, 75]	δὴ θεράποντες δίκην ἀξίαν ἔδοσαν	τῆς	ἐς δεσπότας πολλάκις ἀπιστίας· τοῦ
[1, 5]	φίλων καὶ ἀδελφῶν· τοσοῦτον ἐκράτει	τῆς	ἐς τὰ οἰκεῖα εὐνοίας ἡ
[1, 38]	τε Δρούσου πάθους πυνθανόμενοι καὶ	τῆς	ἐς τὴν φυγὴν τούτων προφάσεως,
[1, 25]	προστάγματός πω γεγονότος, ἐκ μόνης	τῆς	ἐς τὸν Ἀντύλλον Γράκχου δριμύτητος
[1, 44]	πειθόμενος εἵπετο, Ποπαίδιος δὲ πλησίον	τῆς	ἐσκευασμένης ἐνέδρας γενόμενος ἀνέδραμεν ἔς
[1, 54]	τὴν φιάλην καὶ ἐς τὸ	τῆς	Ἑστίας ἱερὸν ἵετο δρόμῳ. Οἱ
[1, 43]	ὀλίγον ἀπέθανε. Καὶ Μάριος, ἐπὶ	τῆς	ἑτέρας ὢν γεφύρας τὸ συμβὰν
[1, 68]	εὖ ποτε παθόντα ὑφ' ἑαυτοῦ,	τῆς	εὐεργεσίας ἀναμνήσας ὁ Μάριος ἐς
[1, 61]	ὁ Μάριος αὐτὸς ὑπανιστάμενος ἐκ	τῆς	εὐνῆς ἐνεβόησε παμμέγεθες αὐτῷ· Σὺ
[1, 4]	ἄμφω τὰ στρατεύματα ἔχειν ἐς	τῆς	ἔχθρας τὴν ἀφοβίαν ἢ καὶ
[1, 34]	τῆς Ῥωμαίων πολιτείας ὡς κοινωνοὺς	τῆς	ἡγεμονίας ἀντὶ ὑπηκόων ἐσομένους. Εἰσηγούμενος
[1, 8]	ἐξ Ἰταλίας ἔτι εὐπορήσων οὔτε	τῆς	ἡγεμονίας οἱ γενησομένης ἀκινδύνου διὰ
[1, 46]	ἀπέκτεινεν, ὡς τὸν φόνον ἐκείνης	τῆς	ἡμέρας γενέσθαι περὶ πλείους ἑξακισχιλίων,
[1, 78]	χειροτονίαν προύθηκεν ὑπάτου, ἀπαισίου δὲ	τῆς	ἡμέρας γενομένης ἑτέραν προύγραφε· κἀν
[1, 14]	ὢν ἔναρχος καὶ τὸ λοιπὸν	τῆς	ἡμέρας ἐν ἀγορᾶ τὸν υἱὸν
[1, 91]	ἄλλο Λευκανῶν ἀγόμενον ὑπὸ Ἀλβενουανοῦ,	τῆς	ἥττης πυθόμενον, μετεχώρει πρὸς Μέτελλον
[1, 20]	καὶ συλλαβούσης ἐς τοῦτο Σεμπρωνίας	τῆς	θυγατρός, ἣ τῷ Σκιπίωνι γαμουμένη
[1, 73]	διαλλακτήριον ἔσεσθαι. Ὁ δ' ἀρχόμενος	τῆς	θυσίας προσιόντα τὸν Ἀγχάριον καὶ
[1, 108]	τὴν ἀρχὴν ἐς χάριν Σύλλα,	τῆς	Ἰβηρίας ἐξέβαλε καὶ πρὸς Μέτελλον
[1, 115]	ἑαυτοῦ. ~Ὡς δὲ ἐφ' ἕτερα	τῆς	Ἰβηρίας ὁ Μέτελλος ᾤχετο οοὐ
[1, 36]	ἀφαιρεθησομένης, καὶ πολλὰ καὶ περὶ	τῆς	ἰδίας ἐνοχλησόμενοι. Τυρρηνοί τε καὶ
[1, 64]	Ὧν Ὀκτάουιος πυθόμενος κατέβαινε διὰ	τῆς	Ἱερᾶς ὁδοῦ μετὰ πυκνοῦ πάνυ
[1, 38]	γάρ, ὡς ἔοικε, τότε καὶ	τῆς	Ἰταλίας ἄρχοντες ἀνθύπατοι κατὰ μέρη·
[1, 105]	ἄγειν ἀξιούντων τὸ σῶμα διὰ	τῆς	Ἰταλίας ἐπὶ πομπῇ καὶ ἐς
[1, 105]	νέκυς ὁ τοῦ Σύλλα διὰ	τῆς	Ἰταλίας ἐς τὸ ἄστυ ἐπὶ
[1, 34]	τῷ νεωτέρῳ, τοιάδε ἄλλα ὑπὲρ	τῆς	Ἰταλίας ἐσφέροντι κἀκείνῳ. Ἀναιρεθέντοιν δὲ
[1, 39]	τῶν ἔτι συμμαχούντων σφίσιν ἐθνῶν	τῆς	Ἰταλίας. ~Ἡγοῦντο δὲ Ῥωμαίων μὲν
[1, 104]	ἐς χωρία ἴδια ἐς Κύμην	τῆς	Ἰταλίας καὶ ἐνταῦθα ἐπ' ἐρημίας
[1, 83]	τῶν ἀπολουμένων καὶ τὴν ἅλωσιν	τῆς	Ἰταλίας καὶ Ῥωμαίων αὐτῶν τῆς
[1, 55]	ὑποσχέσεσι πολλαῖς καὶ τοὺς ἐκ	τῆς	Ἰταλίας νεοπολίτας, μειονεκτοῦντας ἐπὶ ταῖς
[1, 82]	εὐπόρουν, κατέλεγον καὶ τὸν ἐκ	τῆς	Ἰταλίας προσλαβόντες ἐπὶ τὸν Σύλλαν
[1, 96]	ἐπῴκιζεν ὡς ἕξων φρούρια κατὰ	τῆς	Ἰταλίας τήν τε γῆν αὐτῶν
[1, 11]	οὐδὲ λαμπρότερον δυναμένης ποτὲ παθεῖν	τῆς	Ἰταλίας, τοῦ περὶ αὐτὸ δυσχεροῦς
[1, 92]	ὤν, ὡς Λιβύην παραστησόμενος ἀντὶ	τῆς	Ἰταλίας. Τῶν δ' ὑπολειφθέντων οἱ
[1, 86]	ἠμέλει, περιπέμπων ἐς ὅσα δύναιτο	τῆς	Ἰταλίας, φιλίᾳ τε καὶ φόβῳ
[1, 69]	Ῥώμην αὐτίκα διὰ τῆς ὁδοῦ	τῆς	καλουμένης Ἀππίας, πρίν τινα αὐτοῖς
[1, 93]	Καρρίνας ὅσοι τε ἄλλοι στρατηγοὶ	τῆς	Καρβωνείου στάσεως αὐτοῖς συνῆσαν, διέφυγον.
[1, 69]	προδιδόντων τινῶν· ὡς δὲ καὶ	τῆς	κατὰ γῆν ἐκράτησεν ἀγορᾶς, εὐθαρσῶς
[1, 110]	τόλμῃ, Πομπηίου δ' ἐπιδραμόντος ἐπαύσατο	τῆς	καταφρονήσεως. ~Καὶ τάδε μὲν αὐτοῖς
[1, 7]	περισπᾶν, φερούσης ἅμα καὶ τῆσδε	τῆς	κτήσεως αὐτοῖς πολὺ κέρδος ἐκ
[1, 74]	δὴ φυλλασσόμενοί τε ἀφανῶς καὶ	τῆς	κυρίας ἡμέρας ἐπελθούσης ἐς τὴν
[1, 120]	ἦν ἐν τοῖς ὄρεσιν, ἐκ	τῆς	μάχης διαφυγόν· ἐφ' οὓς ὁ
[1, 47]	ἐπῄει. Γενομένης δ' ἐν χερσὶ	τῆς	μάχης καὶ πονουμένοιν ἀμφοῖν, ὁ
[1, 120]	καὶ τότε πλήθους· γενομένης δὲ	τῆς	μάχης μακρᾶς τε καὶ καρτερᾶς
[1, 61]	μάντεις εἰπεῖν, ὅτι ἑπτάκις ἐπὶ	τῆς	μεγίστης ἀρχῆς ἔσοιτο. ~Ταῦτ' οὖν
[1, 103]	ἀποδεικνύουσιν, ἐν καλῷ τιθέμενοι μετὰ	τῆς	μεγίστης ἀρχῆς καὶ ὑπατεῦσαι. Τῷ
[1, 117]	τότε ἧσσα Ῥωμαίων. Ὁ δὲ	τῆς	μὲν ἐς Ῥώμην ὁδοῦ μετέγνω,
[1, 62]	ἀρχῆς ἔσοιτο. ~Ταῦτ' οὖν οἱ	τῆς	Μιντούρνης ἄρχοντες ἐνθυμούμενοι καὶ τὸν
[1, 119]	διὰ τὴν κόλασιν ἐς τὸ	τῆς	νίκης θάρσος μεταβολή. Σπάρτακος δὲ
[1, 101]	ἐκπεπολιορκηκότα καὶ τὸ τέλος αὐτῷ	τῆς	νίκης συναγαγόντα, ὑπατεύειν ἔτι ἱππέα
[1, 26]	ἐπέπεμπεν. Καὶ Γράκχος μὲν διὰ	τῆς	ξυλίνης γεφύρας ἐς τὸ πέραν
[1, 16]	ὁ μέγιστος ἀρχιερεὺς λεγόμενος ἐξῆρχε	τῆς	ὁδοῦ, Κορνήλιος Σκιπίων ὁ Νασικᾶς·
[1, 69]	ἐπὶ τὴν Ῥώμην αὐτίκα διὰ	τῆς	ὁδοῦ τῆς καλουμένης Ἀππίας, πρίν
[1, 104]	ἐθάρρησε καὶ λοιδορούμενον αὐτῷ μέχρι	τῆς	οἰκίας ἐλθεῖν. Ὁ δὲ κατὰ
[1, 11]	βίᾳ κατέχοντες καὶ τὴν λοιπὴν	τῆς	οἰκουμένης χώραν ἐν ἐλπίδι ἔχοντες
[1, 12]	τοῦ νόμου καὶ τῆς ἀρχῆς	τῆς	Ὀκταουίου, εἰ χρὴ δήμαρχον ἀντιπράττοντα
[1, 86]	ἔτι σφίσι συνεστώσης καὶ ἀπὸ	τῆς	ὁμόρου περὶ τὸν Ἠριδανὸν Γαλατίας,
[1, 91]	δὲ τότε μὲν οὐ κατασχὼν	τῆς	ὁρμῆς αὑτὸν ἐς Νωρβανὸν ἐπανῆλθεν,
[1, 42]	ἐν Οὐενουσίᾳ φυλαττόμενον, ἤγαγεν ἐκ	τῆς	Οὐενουσίας καὶ περιθεὶς αὐτῷ πορφύραν
[1, 87]	Ἀρίμινον. Καὶ τοῦδε μὲν Πομπήιος	τῆς	οὐραγίας ἐξαπτόμενος ἠνώχλει, ἡ δὲ
[1, 43]	τοῦ μὴ τοὺς λοιποὺς ἐκ	τῆς	ὄψεως ἀποτρέπεσθαι τῶν στρατειῶν. Τὸ
[1, 33]	ὁ μὲν παῖς ἐκ τῆσδε	τῆς	ὄψεως Εὐσεβὴς ἐς τὸ ἔπειτα
[1, 71]	πάλιν τῶν φίλων αὐτὸν καὶ	τῆς	παρεστώσης στρατιᾶς φυγεῖν παρακαλούντων καὶ
[1, 90]	ᾗ μόνῃ διαβατὸν ἦν, ἀπέκλειε	τῆς	παρόδου. Καὶ ὁ Μάριος, ἀπογινώσκων
[1, 48]	Οὐιδακίλιος μὲν ὧδε φιλοτιμηθεὶς πρὸ	τῆς	πατρίδος ἀποθανεῖν κατελύθη, Σέξστος δὲ
[1, 69]	δ' ὑπὲρ ὅλης ὀξέως κινδυνεῦσαι	τῆς	πατρίδος διὰ μάχης μιᾶς. Ὡς
[1, 2]	στρατεῖαι μεγάλαι καὶ βίαιοι κατὰ	τῆς	πατρίδος ἐγίγνοντο φυγάδων ἀνδρῶν ἢ
[1, 11]	ἄδοξον ἐπενεγκὼν αὖθις ἐπῄει τὰς	τῆς	πατρίδος ἐλπίδας καὶ φόβους διεξιών,
[1, 25]	τὸν λόγον ὑπαχθείς, ἠξίου φείσασθαι	τῆς	πατρίδος. Ὁ δὲ μᾶλλόν τε
[1, 82]	καὶ περὶ σφῶν ἔπραττον, πρόσχημα	τῆς	πατρίδος. Τῶν τε ἁμαρτηθέντων αὑτοῖς
[1, 4]	ἀρχῆς τοῦ μεγέθους καὶ πόθῳ	τῆς	πατρίου πολιτείας ἐν τῷ βουλευτηρίῳ
[1, 100]	~Ὁ δ' ἐς μὲν πρόσχημα	τῆς	πατρίου πολιτείας ὑπάτους αὐτοῖς ἐπέτρεψεν
[1, 90]	Πολυημέρου δ' αὐτῷ καὶ ποικίλης	τῆς	πείρας γενομένης, οὐδὲν ἀνύων ἐς
[1, 30]	Μάριος διέλυσε τὴν βουλήν. Εἶτα	τῆς	πέμπτης ἡμέρας, ἣ τῷ ὅρκῳ
[1, 11]	τῶν πλεόνων ὑπεριδεῖν, μισθὸν ἅμα	τῆς	πεπονημένης ἐξεργασίας αὐτάρκη φερομένους τὴν
[1, 48]	πλειόνων ἔλαβε. Χρονίου δ' αὐτῷ	τῆς	περὶ τὸ Ἄσκλον οὔσης πολιορκίας,
[1, 115]	ἔργῳ κρίναντες διακριθῆναι, Πομπήιος μὲν	τῆς	Περπέννα στρατηγίας κατεφρόνει, Περπέννας δ'
[1, 80]	ἦλθε καὶ τέλος ἤγαγεν, ἐκ	τῆς	Πικηνίτιδος κατὰ κλέος τοῦ πατρὸς
[1, 16]	ἡ βουλὴ συνῆλθεν εἰς τὸ	τῆς	Πίστεως ἱερόν. Καί μοι θαῦμα
[1, 86]	ὑπάτοις γιγνομένου στρατοῦ ἀπό τε	τῆς	πλέονος Ἰταλίας ἔτι σφίσι συνεστώσης
[1, 86]	συμβάσεων ἔπεμπεν ἑτέρους, εἴτε δείσας	τῆς	πλέονος Ἰταλιας ἔτι τοῖς ὑπάτοις
[1, 67]	μὲν καὶ Κάρβων σὺν αὐτῷ	τῆς	πόλεως ἀντικρύ, Σερτώριος δὲ ὑπὲρ
[1, 56]	ἀναιρεθείσης τῆς ἀργίας καὶ Σύλλα	τῆς	πόλεως ἀποστάντος, ἐκύρου τὸν νόμον
[1, 61]	καὶ θεράποντος. Καὶ αὐτὸν οἱ	τῆς	πόλεως ἄρχοντες ἀναπαυόμενον ἐν οἴκῳ
[1, 121]	μεθίεσαν τὸν στρατόν, ἔχοντες ἀγχοῦ	τῆς	πόλεως, ἑκάτερος πρόφασιν τήνδε ποιούμενος,
[1, 80]	Μαρίου γενόμενος καὶ σὺν ἐκείνοις	τῆς	πόλεως ἐκπεσών, ἱκέτης τε γιγνόμενος
[1, 95]	ἑτέροις ὄντων. Ἐπὶ δὲ τοὺς	τῆς	πόλεως ἐκφυγόντας ζητηταὶ πάντα μαστεύοντες
[1, 89]	ὀλίγων διαφυγόντων καὶ τὰς τριήρεις	τῆς	πόλεως ἔλαβον. Αὐτῷ δὲ Σύλλᾳ
[1, 62]	νομίζοντες γεγονέναι, τὸν Μάριον αὐτίκα	τῆς	πόλεως ἐξέπεμπον, ὅπῃ δύναιτο, σῴζεσθαι.
[1, 37]	δ' ἐκείνων ἐκποδὼν δυνατώτερον ἔτι	τῆς	πόλεως ἐπάρξειν. Τὸν μὲν δὴ
[1, 88]	ἠπείγετο προανελεῖν καὶ Βρούτῳ στρατηγοῦντι	τῆς	πόλεως ἐπέστελλε τὴν σύγκλητον ὡς
[1, 51]	τῶν ἀποστάντων. Τρεῖς δ' ἄκρας	τῆς	πόλεως ἐχούσης καὶ τῶν Βουάνων
[1, 37]	λοιδορησάμενος τοῖς ἱππεῦσι φανερῶς, ἐξῄει	τῆς	πόλεως καὶ ὅδε πρὸ τῆς
[1, 58]	ἀπογνόντες ἁπάντων ἔφευγον εὐθὺς ἐκ	τῆς	πόλεως καὶ σὺν αὐτοῖς ὅσοι
[1, 31]	πατρίδι. Καὶ τόδε εἰπὼν ὑπεξῆλθε	τῆς	πόλεως. Καὶ τὸ ψήφισμα ὁ
[1, 94]	αὐτὴν ἐδαπάνησεν, ὡς μηδὲν ἐκ	τῆς	πόλεως λάφυρον γενέσθαι. ~Καὶ οἵδε
[1, 82]	τῶν ἄλλων χείρονι, ἔκ τε	τῆς	πόλεως στρατόν, ὅσον εὐπόρουν, κατέλεγον
[1, 98]	Πραινεστὸν ἐτεθνήκεσαν, αὐτὸς μέν που	τῆς	πόλεως ὑπεξῆλθε, τῇ δὲ βουλῇ
[1, 92]	ἔπεμπε Δαμάσιππον, ὑπερεπειγόμενος Μάριον ἐκλῦσαι	τῆς	πολιορκίας· ἀλλ' οὐδ' οὗτοι τὰ
[1, 109]	διήρπασε καὶ κατέσκαψεν. Ἐκ δὲ	τῆς	πολιορκίας γυνή τις ἐνυβρίζοντος αὐτῇ
[1, 90]	ἑπτὰ μυριάδων ἐπειγομένους Μάριον ἐξελέσθαι	τῆς	πολιορκίας, ὁ Σύλλας ἐν τοῖς
[1, 119]	Οἱ δ' ἐν ἄστει Ῥωμαῖοι	τῆς	πολιορκίας πυνθανόμενοι καὶ ἀδοξοῦντες, εἰ
[1, 89]	ὡς αὐτίκα τῶνδε παυσομένων καὶ	τῆς	πολιτείας ἐς τὸ δέον ἐλευσομένης.
[1, 66]	αὐτὸν ἀφικνοῦντο, οἷς ἀπήρεσκεν ἡ	τῆς	πολιτείας εὐστάθεια. Καὶ Κίννας μὲν
[1, 49]	Τυρρηνοὺς περιέπεμπεν, οἱ δὲ ἄσμενοι	τῆς	πολιτείας μετελάμβανον. Καὶ τῇδε τῇ
[1, 99]	ἐφ' ἑαυτοῦ δοκιμάσειε, καὶ καταστάσει	τῆς	πολιτείας. Οὕτω μὲν δὴ Ῥωμαῖοι
[1, 22]	τε περιῆν ἀνεστράφθαι τὸ κράτος	τῆς	πολιτείας, τὴν μὲν ἀξίωσιν μόνην
[1, 35]	Ἰταλιώταις νόμον αὖθις ἐσενεγκεῖν περὶ	τῆς	πολιτείας ὑπέσχετο· τούτου γὰρ δὴ
[1, 59]	ἐς ἐκκλησίαν συναγαγόντες ὠδύροντο περὶ	τῆς	πολιτείας ὡς ἐκ πολλοῦ τοῖς
[1, 20]	ὠφελήσας· οὕτως ἡ παραυτίκα ὀργὴ	τῆς	ποτὲ χάριτος ἐπικρατεῖ. Καὶ τόδε
[1, 31]	Μέτελλος αὐτοὺς ἀσπασάμενος καὶ ἐπαινέσας	τῆς	προαιρέσεως οὐκ ἔφη δι' ἑαυτὸν
[1, 14]	ὡς ἐν θέρει, συνελαυνόμενος ὑπὸ	τῆς	προθεσμίας ὀλίγης ἐς τὴν χειροτονίαν
[1, 12]	περὶ αὐτοῦ ψῆφον ἀνεδίδου. Καὶ	τῆς	πρώτης φυλῆς καταψηφισαμένης τὴν ἀρχὴν
[1, 48]	προσηνέγκατο καὶ κατακλίνας αὑτὸν ἐπὶ	τῆς	πυρᾶς ἐκέλευσε τοῖς φίλοις ἅψαι
[1, 107]	τοῦτο τέλος ἦν, ἀπὸ δὲ	τῆς	πυρᾶς χωροῦντες εὐθὺς οἱ ὕπατοι
[1, 82]	μέχρι καὶ μόναρχον ἑαυτὸν ἀπέφηνε	τῆς	Ῥωμαίων ἀρχῆς ὅλης, ἐφ' ὅσον
[1, 34]	φανερώτατον ἠρέθιζε τοὺς Ἰταλιώτας ἐπιθυμεῖν	τῆς	Ῥωμαίων πολιτείας ὡς κοινωνοὺς τῆς
[1, 115]	πολλὰ μηνύσειν τῷ Πομπηίῳ περὶ	τῆς	Ῥώμῃ στάσεως· ἔλεγε δὲ εἴτε
[1, 69]	φερομένης κατέσχεν, ἐπὶ τὰς ἀγχοῦ	τῆς	Ῥώμης πόλεις διετρόχαζεν, ἔνθα σῖτος
[1, 68]	Κλαύδιον δὲ Ἄππιον χιλίαρχον, τειχοφυλακοῦντα	τῆς	Ῥώμης τὸν λόφον τὸν καλούμενον
[1, 49]	δ' αὐτῶν οἱ ἐπὶ θάτερα	τῆς	Ῥώμης Τυρρηνοὶ καὶ Ὀμβρικοὶ καὶ
[1, 90]	Λευκανίας καὶ Πόντιον Τελεσῖνον ἐκ	τῆς	Σαυνίτιδος καὶ τὸν Καπυαῖον Γοῦτταν,
[1, 78]	ταύτῃ κεραυνοῦ πεσόντος ἐς τὸ	τῆς	Σελήνης καὶ τὸ τῆς Δήμητρος
[1, 17]	τοῦ δὶς ὑπατεύσαντος καὶ Κορνηλίας	τῆς	Σκιπίωνος τοῦ Καρχηδονίους τὴν ἡγεμονίαν
[1, 57]	καὶ περὶ σφῶν δεδιότες, μὴ	τῆς	στρατείας ἀποτύχοιεν, ἀπεγύμνουν αὐτοὶ τὸ
[1, 41]	ὅτῳ Περπένναν Ῥουτίλιος ὕπατος παρέλυσε	τῆς	στρατηγίας καὶ τὸ μέρος τοῦ
[1, 55]	πολύχρυσον ἡγούμενος εἶναι καὶ ἐπιθυμῶν	τῆς	στρατηγίας ὑπηγάγετό οἱ συμπράσσειν ἐς
[1, 45]	ἦν· καὶ ἐνταῦθα τὸ πλέον	τῆς	στρατιᾶς ἀπολέσας καὶ τῶν ὑπολοίπων
[1, 44]	αὐτῷ κατέκοψαν· καὶ τὸ λοιπὸν	τῆς	στρατιᾶς Καιπίωνος ἡ σύγκλητος Μαρίῳ
[1, 44]	αὑτῷ τὸν Καιπίωνα ἕπεσθαι μετὰ	τῆς	στρατιᾶς ὡς καταληψόμενον αὑτοῦ τὸ
[1, 85]	ὁ στρατὸς αὐτοῦ, τῇ τε	τῆς	Συέσσης ἐν σπονδαῖς ἀλόγῳ καταλήψει
[1, 85]	γενέσθαι. Σκιπίων μὲν γὰρ ὅμηρα	τῆς	συνόδου λαβὼν ἐς τὸ πεδίον
[1, 50]	Γαλάται αὐτίκα ἔφευγον. Παραλυθείσης δὲ	τῆς	τάξεως οὐδ' ὁ ἄλλος ὅμιλος
[1, 103]	ἑξακοσίους σὺν τοῖς ἐξεληλαμένοις· ὧν	τῆς	τε περιουσίας δεδημευμένης καὶ πολλῶν
[1, 83]	τῆς Ἰταλίας καὶ Ῥωμαίων αὐτῶν	τῆς	τε πόλεως κατάληψιν καὶ πολιτείας
[1, 81]	ἔχθρᾳ· οἱ δ' ἐν ἄστει	τῆς	τε φύσεως αὐτοῦ καλῶς τεκμαιρόμενοι
[1, 6]	δ' ὅσα μέχρι Γαΐου Καίσαρος	τῆς	τελευτῆς. Αἱ δὲ λοιπαὶ τῶν
[1, 22]	ὡς καὶ τὸ ἔθος ὅλως	τῆς	τοιᾶσδε εὐθύνης ἐπιλιπεῖν καὶ στάσιν
[1, 110]	Πομπήιος. Καὶ τοῦτο τέλος ἐγένετο	τῆς	τότε μάχης. Ἔλαφος δ' ἦν
[1, 58]	εἰ ἀπέχοιντο, ἀτιμίας εὐθὺς ἐκ	τῆς	τροπῆς αὐτοὺς μετατίθεσθαι. Καὶ ὁ
[1, 39]	τὴν ἀρχὴν συνεργασάμενοι οὐκ ἀξιοῦνται	τῆς	τῶν βεβοηθημένων πολιτείας, ἡ βουλὴ
[1, 59]	στάσεων ἀφορμάς. Πολλά τε ἄλλα	τῆς	τῶν δημάρχων ἀρχῆς, τυραννικῆς μάλιστα
[1, 89]	ὁ Κάρβων ἀνεῖλεν, εἴτε χαλεπήνας	τῆς	τῶν ὁμοεθνῶν αὐτομολίας εἴτε δείσας
[1, 118]	Ὁποτέρως δ' ἔπραξε, φοβερώτερος αὐτοῖς	τῆς	τῶν πολεμίων ἥττης φανεὶς αὐτίκα
[1, 34]	ἐξεπέμφθη διὰ τόδε. Ἐν ᾗ	τῆς	ὑπατείας αὐτῷ δεδαπανημένης, ὁ δὲ
[1, 67]	ἐς τὴν πόλιν ἐπελθεῖν ἐκ	τῆς	ὑπηκόου Γαλατίας. ~Οἱ δὲ ὕπατοι
[1, 117]	ὁ ἕτερος ὕπατος προλαβὼν ἐκώλυε	τῆς	φυγῆς, καὶ ὁ ἕτερος ἐδίωκεν.
[1, 14]	κινδυνεύοντα δι' ἐκείνους. Γιγνομένης δὲ	τῆς	χειροτονίας δύο μὲν ἔφθασαν αἱ
[1, 55]	γίγνεσθαι, ἵνα τις ἀναβολὴ γένοιτο	τῆς	χειροτονίας καὶ τοῦ κακοῦ. ~Σουλπίκιος
[1, 14]	τὸ μέλλον· καὶ οἱ πλούσιοι	τῆς	χειροτονίας πλησιαζούσης ἔνδηλοι σαφῶς ἦσαν
[1, 11]	δυσχεροῦς οὐδὲν ἐνεθυμεῖτο. Ἐνστάσης δὲ	τῆς	χειροτονίας πολλὰ μὲν ἄλλα προεῖπεν
[1, 28]	Γλαυκίαν καὶ τῆσδε τῶν δημάρχων	τῆς	χειροτονίας προεστῶτα. Νώνιος μὲν οὖν,
[1, 67]	ἓξ ὑπατείας ὑπερεπαίρων καὶ περὶ	τῆς	χειροτονίας σφόδρα αὐτοῖς ἐπιθυμοῦσιν ἐπαγγελλόμενός
[1, 99]	τῇ πάντων ἀπορίᾳ τὴν ὑπόκρισιν	τῆς	χειροτονίας ὡς ἐλευθερίας εἰκόνα καὶ
[1, 37]	τῆς πόλεως καὶ ὅδε πρὸ	τῆς	ψήφου· Μούμμιος δ' ὁ τὴν
[1, 18]	τοῖς συμμάχοις ἐπιδιῄρητο, διὰ τὸ	τῆσδε	μέτρον ἐξητάζετο ἅπασα, ὅπως τε
[1, 55]	τὴν βίβλον εἴρηται τὴν πρὸ	τῆσδε,	Σύλλας μὲν ὑπατεύων ἔλαχε στρατηγεῖν
[1, 7]	αὐτοῖς περιῄει. Οἱ γὰρ πλούσιοι	τῆσδε	τῆς ἀνεμήτου γῆς τὴν πολλὴν
[1, 24]	τὸν νόμον ἔμελλε τὸν περὶ	τῆσδε	τῆς ἀποικίας λύσειν· ὁ δὲ
[1, 10]	ταῖς ἰσοπολίτισιν ἢ ἄλλως ἐκοινώνει	τῆσδε	τῆς γῆς, δεδιότες ὁμοίως ἐπῄεσαν
[1, 8]	δημάρχων εἰσηγουμένων ἔκριναν μηδένα ἔχειν	τῆσδε	τῆς γῆς πλέθρα πεντακοσίων πλείονα
[1, 7]	γεωργίας περισπᾶν, φερούσης ἅμα καὶ	τῆσδε	τῆς κτήσεως αὐτοῖς πολὺ κέρδος
[1, 33]	Ἀλλ' ὁ μὲν παῖς ἐκ	τῆσδε	τῆς ὄψεως Εὐσεβὴς ἐς τὸ
[1, 28]	φυλάξας στρατηγοῦντα τὸν Γλαυκίαν καὶ	τῆσδε	τῶν δημάρχων τῆς χειροτονίας προεστῶτα.
[1, 79]	περιουσίαν καὶ ἱερωσύνην καὶ εἴ	τι	ἄλλο γέρας εἶχεν, ἐντελῆ πάντα
[1, 57]	πεδίον συναγαγεῖν, καὶ πράξειν, ὅ	τι	ἂν βουλευομένοις δοκῇ. Πλησιάζοντι δὲ
[1, 55]	οὗ κυρωθέντος ἔμελλε πᾶν ὅ	τι	βούλοιτο Μάριος ἢ Σουλπίκιος ἔσεσθαι,
[1, 80]	καὶ ἑαυτὸν ὑπηρέτην ἐς ὅ	τι	βούλοιτο παρέχων. ~Ὁ δὲ καὶ
[1, 65]	κακοῖς ὑπὲρ ὑμῶν ὅμως ἀγανακτῶ·	τί	γὰρ ἔτι τὰς φυλὰς ἐν
[1, 61]	ταῦτα σὺν ὄκνῳ κεκρικόσιν, ἐνέπιπτέ	τι	δαιμόνιον δέος καὶ μνήμη τῆς
[1, 65]	φυλὰς ἐν ταῖς χειροτονίαις θεραπεύομεν,	τί	δὲ ὑμῶν δεόμεθα, ποῦ δὲ
[1, 59]	Πομπήιος, περιθέοντες ἑκάστους, ἵνα μή	τι	δεινὸν ἢ παρὰ τῶν δεδιότων
[1, 72]	οἶνον πρίασθαι· καὶ τοῦ καπήλου,	τί	δὴ σπουδαιότερον αἰτοίη, πυθομένου, ὁ
[1, 56]	κεκρυμμένων ξιφιδίων καὶ δρᾶν, ὅ	τι	ἐπείγοι, μηδ' αὐτῶν φειδομένους τῶν
[1, 103]	ἀποθέσθαι καὶ παράδοξον, οἷον οὔπω	τι	ἕτερον, τὸ μὴ δεῖσαι νεότητος
[1, 113]	ἐπιόντος οἱ στρατηγοὶ Ῥωμαίων μᾶλλόν	τι	θαρρήσαντες ἐπῄεσαν ταῖς πόλεσι ταῖς
[1, 22]	καὶ ἀντιλαμβάνοντες παρ' αὐτῶν, ὅ	τι	θέλοιεν, ἐπὶ μέγα φόβου τοῖς
[1, 26]	τὸ βουλευτήριον καὶ λέγειν, ὅ	τι	θέλοιεν, ἢ μηκέτι πέμπειν μηδένα.
[1, 70]	ἐκέλευεν ἐκστῆναι τοῦ μέσου, μή	τι	καὶ ἄκοντος αὑτοῦ πάθοι. Ὁ
[1, 56]	υἱόν, κηδεύοντα τῷ Σύλλᾳ, παρρησιαζόμενόν	τι	καὶ λέγοντα κτείνουσιν οἱ τοῦ
[1, 12]	τοῦ δήμου τοσήνδε ἀνατρέψαι, ᾧ	τι	καὶ παρενδοῦναι προθυμουμένῳ δήμαρχον ὄντα
[1, 105]	ἀρξαμένω διαφέρεσθαι. Δῆλόν τε ἦν	τι	κακὸν ἕτερον ἐκ τοῦδε γενησόμενον.
[1, 96]	ἐξέλασις καὶ δήμευσις ἦν, ὅσοι	τι	Κάρβωνος ἢ Νωρβανοῦ ἢ Μαρίου
[1, 23]	ἑαυτῷ ποιούμενος, ἑτοίμων ἐς ὅ	τι	κελεύοι, καὶ ἀποικίας ἐσηγεῖτο πολλάς.
[1, 26]	τοῦ ποταμοῦ καταφυγὼν ἐς ἄλσος	τι	μεθ' ἑνὸς θεράποντος ὑπέσχε τῷ
[1, 57]	δ' ἐν ὁδῷ καταλαβόντες ἠρώτων,	τί	μεθ' ὅπλων ἐπὶ τὴν πατρίδα
[1, 11]	ὠφελείᾳ μάλιστα αἰωρούμενος, ὡς οὔ	τι	μεῖζον οὐδὲ λαμπρότερον δυναμένης ποτὲ
[1, 115]	ὄψιν ἐλθεῖν, δείσας ἄρα, μή	τι	μηνύσειεν ἀδόκητον καὶ ἑτέρων ἀρχὴ
[1, 33]	διέσπασε τὸν Φούριον· οὕτως αἰεί	τι	μύσος ἑκάστου ἔτους ἐπὶ τῆς
[1, 104]	ἀσθενὴς ὢν αὖθις ἐς ὅ	τι	ὁρμήσειεν· ᾧ δυνατὴ μὲν ἔτι
[1, 54]	τοῦ ἱεροῦ καὶ καταφυγόντα ἔς	τι	πανδοχεῖον ἔσφαξαν. Πολλοί τε τῶν
[1, 28]	ἐπιπέμπουσι σὺν θορύβῳ καὶ ἔς	τι	πανδοχεῖον συμφυγόντα κατεκέντησαν. Τοῦ δὲ
[1, 114]	ἐνεγέγραπτο ἐπὶ τῷ κλήρῳ, μᾶλλόν	τι	πάντας ὀργὴ καὶ μῖσος ἐς
[1, 31]	τῷ χρόνῳ δεδαπανημένῳ, οὐδ' ἐνθυμηθῆναί	τι	παρασχὼν αὐτοῖς ἐξανίστατο ἐς τὸν
[1, 55]	ἁπάσας διαιρήσειν, οὐ προλέγων μέν	τι	περὶ τῆς ἑαυτοῦ χρείας, ὡς
[1, 54]	ἡ σύγκλητος ἐκήρυσσεν, εἴ τίς	τι	περὶ τὸν Ἀσελλίωνος φόνον ἐλέγξειεν,
[1, 25]	τοῦ δήμου συνειλεγμένου καὶ Φουλβίου	τι	περὶ τούτων ἀρχομένου λέγειν, ὁ
[1, 91]	κοινολογησάμενος καὶ λαβὼν ἄδειαν, εἴ	τι	πράξειεν ἀξιόλογον, ἐπὶ ἑστίασιν ἐκάλει
[1, 25]	θύων, ἐμβαλὼν τὴν χεῖρα, εἴτε	τι	πυθόμενος ἢ ὑποπτεύων ἢ ἄλλως
[1, 63]	δ' οὐκ ἔχοντες, περιέβλεπον, εἴ	τι	συμβαίη· ἐν δὲ Ῥώμῃ Σύλλας
[1, 16]	οἱ συντρέχειν ἐπισπώμενος, εἴτε πολέμου	τι	σύμβολον τοῖς ὁρῶσιν ὡς κόρυθα
[1, 95]	ταμίας ἢ χιλιάρχους ἢ ὅσοι	τι	συνέπραξαν ἄλλοι τοῖς πολεμίοις, μεθ'
[1, 26]	ἐνδώσειν πρὸς τὰς συνθήκας αὑτοῖς	τι	τὴν βουλήν. Διαθέοντές τε τοὺς
[1, 25]	τὸν καιρὸν ἥκειν καὶ χαριεῖσθαί	τι	τῷ Γράκχῳ δόξας πρῶτος ἀρξάμενος
[1, 59]	ὁδὸν παρῆλθε καὶ τοὺς διαρπάζοντάς	τι	τῶν ἐν ποσὶν αὐτίκα ἐν
[1, 90]	πολλοῦ καὶ σκότους, αἰσθομένων μέν	τι	τῶν περικαθημένων, διὰ δὲ τὸν
[1, 30]	γνώμῃ καὶ βέβαιον ἐφ' ὅ	τι	φρονήσειεν ἢ εἰπεῖν φθάσειεν, ἐτίθει
[1, 1]	ἐν ἀρχαιρεσίαις ἐστασίασαν· οὐ μήν	τι	χειρῶν ἔργον ἔμφυλον ἦν, ἀλλὰ
[1, 66]	καὶ σφᾶς ἄγειν ἐφ' ὅ	τι	χρῄζοι. Τῆς δ' ἀφορμῆς εὐθὺς
[1, 63]	στρατόπεδον ἐσεδέξατο, καὶ τῆς ἐπιούσης	τι	χρηματίζοντος ὑπεχώρησε μικρὸν οἷα ἰδιώτης,
[1, 94]	καὶ προελθόντων τοὺς μὲν ἑαυτῷ	τι	χρησίμους γενομένους, ὀλίγους πάμπαν, ἐξείλετο,
[1, 72]	δὲ ῥήτορα Μᾶρκον Ἀντώνιον ἔς	τι	χωρίον ἐκφυγόντα ὁ γεωργὸς ἐπικρύπτων
[1, 112]	πεσόντα ἤγειρε, καὶ τοῖς περί	τι	χωρίον Καλάγυρον στρατοπεδεύουσιν ἐπιδραμὼν ἔκτεινε
[1, 2]	οὐδὲ φόνον ἔμφυλον, πρίν γε	Τιβέριος	Γράκχος δημαρχῶν καὶ νόμους ἐσφέρων
[1, 67]	ἐστρατοπέδευον ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ	Τιβέριος	ἐς τρία διαιρεθέντες, Κίννας μὲν
[1, 9]	δὲ πολλοὶ τέλεον κατεφρόνουν, ~μέχρι	Τιβέριος	Σεμπρώνιος Γράκχος, ἀνὴρ ἐπιφανὴς καὶ
[1, 121]	ἑξήκοντα μάλιστ' ἀπὸ τῆς ἀναιρέσεως	Τιβερίου	Γράκχου.
[1, 65]	πρὸ πολλοῦ πολίτιδας Ῥωμαίων γενομένας,	Τίβυρτόν	τε καὶ Πραινεστὸν καὶ ὅσαι
[1, 97]	Ἀλλὰ σὺ πᾶσιν ἀθανάτοις ἐπέτεια	τίθει.	Μὴ λήθεο τῶνδε· Δελφοῖς δῶρα
[1, 104]	συνεπεπράχεσαν, ἐν τῷ Σύλλαν περιεῖναι	τιθέμενοι·	ἀλλά μοι δοκεῖ κόρον τε
[1, 3]	ἐπὶ ταῖς φοβερωτάταις χρείαις ἑξαμήνους	τιθέμενοι	ἐκ πολλοῦ διελελοίπεσαν. Ὁ δὲ
[1, 37]	τῶν ἐχθρῶν τὸ πολίτευμα αὐτοῦ	τιθέμενοι,	Κόιντον Οὐράιον δήμαρχον ἔπεισαν εἰσηγήσασθαι
[1, 103]	καὶ ἑαυτοὺς ἀποδεικνύουσιν, ἐν καλῷ	τιθέμενοι	μετὰ τῆς μεγίστης ἀρχῆς καὶ
[1, 110]	ὁ Σερτώριος οὐκ αἴσιον ἑαυτῷ	τιθέμενος	ἐβαρυθύμει τε καὶ ἐπ' ἀργίας
[1, 91]	οὐδὲ βέβαιον ὡς ἐν συμφοραῖς	τιθέμενος,	ἰδιωτικοῦ σκάφους ἐπιβὰς ἐς Ῥόδον
[1, 97]	αὐτῶν ἐψηφίσαντο Ῥωμαῖοι τὴν εἰκόνα	τιθέντες,	δοκοῦσί μοι παρασκώπτοντες ἢ ἐκμειλισσόμενοι
[1, 37]	ἀπαγορευόντων τῶν ἑτέρων δημάρχων μὴ	τίθεσθαι,	περιστάντες οἱ ἱππεῖς σὺν ξιφιδίοις
[1, 80]	ἔτι νεώτατον ὄντα ἦγεν ἐν	τιμῇ	καὶ ἐπιόντος, φασίν, ὑπανίστατο μόνῳ.
[1, 10]	καὶ φυτὰ καὶ οἰκοδομίας, καὶ	τιμὴν	ἔνιοι δεδομένην γείτοσιν, εἰ καὶ
[1, 11]	αὐτάρκη φερομένους τὴν ἐξαίρετον ἄνευ	τιμῆς	κτῆσιν ἐς αἰεὶ βέβαιον ἑκάστῳ
[1, 28]	ὅλως Ἑλληνικαῖς ἡδυπαθείαις Ῥωμαίους ἐθίζεσθαι.	Τιμητὴς	δὲ Κόιντος Καικίλιος Μέτελλος Γλαυκίαν
[1, 77]	τοῖσδε καὶ τῇ πόλει πάσῃ	τιμωρὸς	ἥξειν ἐπὶ τοὺς εἰργασμένους. Τοῖς
[1, 108]	ἔκ τε Ἰταλίας αὐτῆς καί	τινα	ἄλλον ἐκ Κελτιβήρων ἀγείρας τούς
[1, 98]	ἐπὶ πέντε ἡμέρας ἦρχεν, ἕως	τινὰ	ἄλλον ὁ δῆμος δοκιμάσειε βασιλεύειν.
[1, 102]	καὶ ὅσαι διὰ συμμαχίαν ἤ	τινα	ἀρετὴν ἄλλην αὐτόνομοί τε καὶ
[1, 69]	ὁδοῦ τῆς καλουμένης Ἀππίας, πρίν	τινα	αὐτοῖς ἀγορὰν ἄλλην ἑτέρωθεν ἀχθῆναι.
[1, 49]	Τυρρηνοὶ καὶ Ὀμβρικοὶ καὶ ἄλλα	τινὰ	αὐτοῖς ἔθνη γειτονεύοντα, πάντες ἐς
[1, 116]	πω Ῥωμαῖοι πόλεμον, ἀλλ' ἐπιδρομήν	τινα	καὶ λῃστηρίῳ τὸ ἔργον ὅμοιον
[1, 44]	ἐσκευασμένης ἐνέδρας γενόμενος ἀνέδραμεν ἔς	τινα	λόφον ὡς κατοψόμενος τοὺς πολεμίους
[1, 38]	πολιτεύοντας τοιάδε πάσχειν οὐδ' ἄλλην	τινὰ	μηχανὴν ἐλπίδος ἐς τὴν πολιτείαν
[1, 62]	τύχῃ φέρειν. Κατήχθη δὲ ἔς	τινα	νῆσον, ὅθεν νεὼς οἰκείων ἀνδρῶν
[1, 45]	ἐπὶ κλίνης διὰ νόσον ἐπί	τινα	ποταμόν, οὗ μία γέφυρα ἦν·
[1, 50]	ἀνὴρ μεγέθει μέγας προδραμὼν προυκαλεῖτό	τινα	Ῥωμαίων ἐς μάχην. Ὡς δ'
[1, 34]	καρτερῶς, ὑπὸ τῆς βουλῆς ἐπί	τινα	στρατείαν ἐξεπέμφθη διὰ τόδε. Ἐν
[1, 67]	ἐπιπέμψας Ἀρίμινον κατέλαβε, τοῦ μή	τινα	στρατιὰν ἐς τὴν πόλιν ἐπελθεῖν
[1, 7]	καταλαβόντες καὶ χρόνῳ θαρροῦντες οὔ	τινα	σφᾶς ἔτι ἀφαιρήσεσθαι τά τε
[1, 51]	ὁ Σύλλας ἐκέλευε καταλαβεῖν, ἥν	τινα	τῶν ἄλλων δυνηθεῖεν ἄκραν, καὶ
[1, 78]	τινὸς ὁδοποιοῦντος τῷ Κίννᾳ καί	τινα	τῶν ἐν ποσὶ πατάξαντος, ἕτερος
[1, 45]	πεζῶν καὶ ἱππέων πεντακισχιλίων διεξιών	τινα	φάραγγα καὶ κρημνούς, ἄφνω προσπεσόντος
[1, 22]	φυγῆς, τοὺς μὲν ἱππέας οἷά	τινας	ἄρχοντας αὐτῶν ὑπερεπῇρε, τοὺς δὲ
[1, 32]	Γλαυκίας καὶ ὁ Ἀπουλήιος ἐπιπέμπουσί	τινας	αὐτῷ σὺν ξύλοις ἐν αὐτῇ
[1, 42]	Οὐενούσιοι καὶ ἕτεραι πόλεις πολλαί.	Τινὰς	δὲ καὶ ἀπειθούσας ἐξεπολιόρκει, καὶ
[1, 79]	καὶ ἱππέας ἑξακισχιλίους, ἄλλους τέ	τινας	ἐκ Πελοποννήσου καὶ Μακεδονίας προσλαβών,
[1, 116]	ἔνθα πολλοὺς ἀποδιδράσκοντας οἰκέτας καί	τινας	ἐλευθέρους ἐκ τῶν ἀγρῶν ὑποδεχόμενος
[1, 83]	ἐπὶ μέγα ἔσεισε καὶ νεώς	τινας	ἐν Ῥώμῃ κατήνεγκε, καὶ πάνυ
[1, 25]	τῶν ὑπάτων, Ὀπίμιος, διέτασσε μέν	τινας	ἐνόπλους ἐς τὸ Καπιτώλιον ἅμα
[1, 89]	ὅσα ἤπειγε καὶ τῇ πόλει	τινὰς	ἐπιστήσας τῶν ἑαυτοῦ ἐξώρμησεν ἐς
[1, 115]	ἐπιτρέψαι μόνῳ Πομπηίῳῳ, ἐπὶ μέν	τινας	ἡμέρας ἐγίγνοντο ἁψιμαχίαι καὶ ἀπόπειραι
[1, 96]	ἐς Κοσσύραν νῆσον ὑποφεύγοντα πέμψας	τινὰς	ὁ Πομπήιος συνέλαβε. Καὶ τοὺς
[1, 51]	ἐς τὸν Σύλλαν ἐπεστραμμένων, περιπέμψας	τινὰς	ὁ Σύλλας ἐκέλευε καταλαβεῖν, ἥν
[1, 76]	Κίννας ἐς ὅλην τὴν Ἰταλιαν	τινὰς	περιέπεμπον, χρήματα καὶ στρατιὰν καὶ
[1, 32]	ὁ Μάριος ἀχθόμενος ὅμως ὥπλιζέ	τινας	σὺν ὄκνῳ· καὶ βραδύνοντος ἕτεροι
[1, 35]	ἐποίει καὶ ὑποψίᾳ πρὸς ἀλλήλους,	τίνες	ἀξιώτεροι δοκοῦσιν ἐς τοὺς τριακοσίους
[1, 101]	ἐπὶ τῷ Μιθριδατείῳ πολέμῳ. Καί	τινες	αὐτοῦ τῆν ἀρχὴν ἀρνουμένην βασιλείαν
[1, 15]	οἱ μὲν αὐτὸν ἐφύλαττον οἷά	τινες	δορυφόροι, οἱ δὲ τὰ ἱμάτια
[1, 115]	πολεμίων· λαβόντες δ' αὐτὸν ἱππέες	τινες	εἷλκον ἐς τὸν Πομπήιον, ἐπιβλασφημούμενον
[1, 21]	ποικίλαις διέφερον ἐπὶ πλεῖστον. Καί	τινες	εἰσηγοῦντο τοὺς συμμάχους ἅπαντας, οἳ
[1, 86]	Καπιτώλιον ἐνεπίμπρατο· καὶ τὸ ἔργον	τινὲς	ἐλογοποίουν Κάρβωνος ἢ τῶν ὑπάτων
[1, 26]	καὶ Φλάκκου τὰς κεφαλὰς ἔφερόν	τινες	Ὀπιμίῳ, καὶ αὐτοῖς ὁ Ὀπίμιος
[1, 121]	ἀπεκρούετο· ὡς δὲ καὶ θεόληπτοί	τινες	προύλεγον πολλὰ καὶ δεινά, εἰ
[1, 113]	δέκα. Ὡς δὲ καὶ τῶνδέ	τινες	τῶν ἀνδρῶν ἐνδειχθέντες οἱ μὲν
[1, 25]	μέσων νυκτῶν ὡς ἐπὶ δή	τινι	κακῷ τὴν ἀγορὰν προκατελάμβανον. Καὶ
[1, 49]	ἐβεβαιώσατο, τοὺς δὲ πολεμοῦντας ἐλπίδι	τινὶ	τῶν ὁμοίων πραοτέρους ἐποίησεν. Ῥωμαῖοι
[1, 32]	οὔτε νόμων οὔτε δικαστηρίων οὔτε	τινὸς	αἰδοῦς ἔτι ὑπούσης· ὁ δὲ
[1, 2]	ἐγχειρίδια πολλάκις φερόντων κτιννυμένης τέ	τινος	ἀρχῆς ἐκ διαστήματος ἐν ἱεροῖς
[1, 77]	ἐχθροῖς ἔμελλον καὶ προερεῖν, εἴ	τινος	ἀσφαλείας δέοιτο, τῇ βουλῇ τάχιστα
[1, 25]	τις τῶν παρόντων, οὔτε σημείου	τινὸς	ἐπαρθέντος οὔτε προστάγματός πω γεγονότος,
[1, 71]	διῆλθε μετὰ τῶν ἐπιφανεστάτων καί	τινος	ἔτι καὶ στρατοῦ ἐπί τε
[1, 2]	ἢ καταδίκων ἢ περὶ ἀρχῆς	τινος	ἢ στρατοπέδου φιλονικούντων ἐς ἀλλήλους.
[1, 78]	ὡς ἀμυνούμενοι. Τῶν δὲ ῥαβδοφόρων	τινὸς	ὁδοποιοῦντος τῷ Κίννᾳ καί τινα
[1, 17]	μύσος γενόμενον οὐ διέλιπεν, αἰεί	τινος	ὁμοίου γιγνομένου παρὰ μέρος. Ἡ
[1, 54]	τὰ χρέα σὺν τόκοις, νόμου	τινὸς	παλαιοῦ διαγορεύοντος μὴ δανείζειν ἐπὶ
[1, 56]	διαβαλῶν, ἠπείγετο· οὐ γάρ πώ	τινος	τῶν ἐπ' αὐτῷ πραττομένων ᾖσθετο.
[1, 71]	περικειμένων. Ἐπιθέοντος δ' αὐτῷ μετά	τινων	ἱππέων Κηνσωρίνου καὶ πάλιν τῶν
[1, 116]	αὐτοῖς τοὺς φυλάσσοντας ἐξέδραμε· καί	τινων	ὁδοιπόρων ξύλοις καὶ ξιφιδίοις ὁπλισάμενος
[1, 69]	πόλεις, ἔστιν ἃ καὶ προδιδόντων	τινῶν·	ὡς δὲ καὶ τῆς κατὰ
[1, 58]	ὅσων ἐφθάκεσαν ὁπλίσαι. Καὶ γίγνεταί	τις	ἀγὼν ἐχθρῶν, ὅδε πρῶτος ἐν
[1, 104]	ἀποτιθέμενον, ὅτι καὶ λόγον, εἴ	τις	αἰτοίη, τῶν γεγονότων ὑφέξει, καὶ
[1, 97]	Δελφοῖς δῶρα κόμιζε. Καὶ ἔστι	τις	ἀμβαίνουσι Ταύρου ὑπὸ νιφόεντος, ὅπου
[1, 55]	ταῖς ἑορταῖς εἴωθε γίγνεσθαι, ἵνα	τις	ἀναβολὴ γένοιτο τῆς χειροτονίας καὶ
[1, 117]	ἔχων στρατιωτικῶς ὡπλισμένον (οὐ γάρ	τις	αὐτοῖς συνέπραττε πόλις, ἀλλὰ θεράποντες
[1, 44]	Κόιντος Ποπαίδιος ὁ ἀντιστράτηγος οἷά	τις	αὐτόμολος προσέφυγεν, ἄγων καὶ διδοὺς
[1, 32]	ἐπ' αὐτῷ τρίτον ἐδημάρχει. Καί	τις	αὐτῷ συνῆρχε δραπέτης εἶναι νομιζόμενος,
[1, 98]	ἦσαν οἱ βασιλέες· καὶ ὁπότε	τις	αὐτῶν ἀποθάνοι, βουλευτὴς ἕτερος παρ'
[1, 38]	ἀφανῶς τὰ γιγόμενα ἐξετάζειν. Καί	τις	ἐκ τούτων μειράκιον ὅμηρον ἰδὼν
[1, 109]	Ἐκ δὲ τῆς πολιορκίας γυνή	τις	ἐνυβρίζοντος αὐτῇ τοῦ λαβόντος παρὰ
[1, 2]	πατρίδι. ~Καὶ τοῦτο μόνον ἄν	τις	εὕροι τῶν πάλαι στάσεων ἔργον
[1, 105]	ὠνομάζετο, γενέσθαι δοκῶν, εἰ δή	τις	εὐτυχίαν ἡγοῖτο τυχεῖν ὅσων ἂν
[1, 21]	μέλλον ᾕρητο δημαρχεῖν· καὶ γάρ	τις	ἤδη νόμος κεκύρωτο, εἰ δήμαρχος
[1, 38]	τῶνδε, οὐδὲ τῶν ἄλλων Ῥωμαίων	τις	ἦν φειδώ, ἀλλὰ τοὺς παρὰ
[1, 96]	λαβόντος ἢ δόντος, ἤδη δέ	τις	καὶ προθυμίας ἢ μόνης συνοδίας
[1, 54]	Καὶ ἡ σύγκλητος ἐκήρυσσεν, εἴ	τίς	τι περὶ τὸν Ἀσελλίωνος φόνον
[1, 27]	ἐς διανομάς. Ὅπερ ἦν μέν	τις	τοῖς πένησι παρηγορία διὰ τὰς
[1, 25]	κατάφωρος ἐνέβλεψεν αὐτῷ δριμύ· καί	τις	τῶν παρόντων, οὔτε σημείου τινὸς
[1, 75]	μετὰ φυγὴν καὶ ἐπικήρυξιν, εἴ	τις	ὡς πολέμιον ἀνέλοι, τὸ μάντευμα
[1, 40]	Λέντλον, ἀδελφὸν αὐτοῦ Καίσαρος, καὶ	Τίτον	Δίδιον καὶ Λικίνιον Κράσσον καὶ
[1, 40]	στρατῷ καὶ τοῦ παντὸς αὐτοκράτορες	Τίτος	Λαφρήνιος καὶ Γάιος Ποντίλιος καὶ
[1, 47]	ὄρος Γναῖον Πομπήιον Οὐιδακίλιος καὶ	Τίτος	Λαφρήνιος καὶ Πόπλιος Οὐέττιος, ἐς
[1, 120]	ὡς ἐν ἀπογνώσει τοσῶνδε μυριάδων,	τιτρώσκεται	ἐς τὸν μηρὸν ὁ Σπάρτακος
[1, 69]	καὶ Μετέλλου περὶ τὸ ὄρος	τὸ	Ἀλβανὸν αὐτοῖς ἀντικαθημένων καὶ τὸ
[1, 112]	τοῦτο καὶ μάλιστα ὑπέδακνεν αὐτούς,	τὸ	ἀπίστους ἐς τὴν πατρίδα διὰ
[1, 15]	γενομένης χεῖρές τε ἦσαν ἤδη	τὸ	ἀπὸ τοῦδε, καὶ τῶν Γρακχείων
[1, 1]	ἀλλ' ἐς τὸ ὄρος ἐκδραμών,	τὸ	ἀπὸ τοῦδε κλῃζόμενον ἱερόν, οὐδὲν
[1, 117]	Καὶ οἱ μὲν σὺν θορύβῳ	τὸ	ἀπὸ τοῦδε ὑπεχώρουν, ὁ δὲ
[1, 34]	δὴ τόδε ἔργον ἐμφύλιον ἦν	τὸ	Ἀπουληίου, μετὰ δύο τὰ Γράκχεια,
[1, 106]	εὔρωστοι διεκόμιζον ἐς τὸ πεδίον	τὸ	Ἄρειον, ἔνθα βασιλέες θάπτονται μόνοι·
[1, 57]	καὶ Μάριον καὶ Σουλπίκιον ἐς	τὸ	Ἄρειον πεδίον συναγαγεῖν, καὶ πράξειν,
[1, 101]	ὁ δὲ δὶς μέν, ἔφη,	τὸ	ἄροτρον μεθεὶς τὸν χιτωνίσκον ἐκάθηρεν·
[1, 26]	σὺν ὅσοις εἶχον ἀμφ' αὑτούς,	τὸ	Ἀρτεμίσιον καταλαβόντες ἐκρατύνοντο καὶ Κόιντον
[1, 121]	ὑπέσχητο πολλὰ τῆς ἀρχῆς ἐς	τὸ	ἀρχαῖον ἐπανάξειν. Αἱρεθέντες δὲ ὕπατοι
[1, 47]	ἐπεπτώκει μαχόμενος. Πομπήιος δὲ καὶ	τὸ	Ἄσκλον ἐπελθὼν ἐπολιόρκει. ~Πατρὶς δ'
[1, 48]	ἐπολιόρκει. ~Πατρὶς δ' ἦν Οὐιδακιλίου	τὸ	Ἄσκλον, καὶ δεδιὼς ὑπὲρ αὐτῆς
[1, 38]	δὲ Σερουίλιος θερμότερον ἐσδραμὼν ἐς	τὸ	Ἄσκλον καὶ πανηγυρίζουσι τοῖς Ἀσκλαίοις
[1, 48]	Χρονίου δ' αὐτῷ τῆς περὶ	τὸ	Ἄσκλον οὔσης πολιορκίας, ἀποθνῄσκων ἐκ
[1, 107]	βλασφήμοις ἐς ἀλλήλους διεφέροντο, καὶ	τὸ	ἀστικὸν ἐς αὐτοὺς διῄρητο. Λέπιδος
[1, 49]	ἐφρούρει τὴν ἀπὸ Κύμης ἐπὶ	τὸ	ἄστυ δι' ἀπελευθέρων, τότε πρῶτον
[1, 69]	Ἀπορησάντων δ' ἐκείνων καὶ ἐς	τὸ	ἄστυ ἐπανελθόντων, πολλοὶ καὶ τῶν
[1, 105]	Σύλλα διὰ τῆς Ἰταλίας ἐς	τὸ	ἄστυ ἐπὶ κλίνης χρυσηλάτου καὶ
[1, 106]	ἄρχων ἐκοσμεῖτο. ~Ὡς δ' ἐπὶ	τὸ	ἄστυ ἠνέχθη, ἐσεφέρετο μετὰ πομπῆς
[1, 92]	ἀνδρῶν καὶ τροφῶν ἅμα καταληψόμενοι	τὸ	ἄστυ καὶ πρὸ σταδίων ἑκατὸν
[1, 69]	δὲ περιπέμψας ὁ Κίννας περὶ	τὸ	ἄστυ κήρυκας ἐδίδου τοῖς ἐς
[1, 104]	λαβόντων, ἕτοιμοι δ' οἱ κατὰ	τὸ	ἄστυ μύριοι Κορνήλιοι καὶ ὁ
[1, 54]	~Τοῦ δ' αὐτοῦ χρόνου κατὰ	τὸ	ἄστυ οἱ χρῆσται πρὸς ἀλλήλους
[1, 82]	ἐν μάχῃ μιᾷ καὶ ἀμφὶ	τὸ	ἄστυ πέντε μυριάδες ἀμφοῖν ἀπέθανον·
[1, 86]	ἄλλας ὁδούς. Κάρβων δὲ ἐς	τὸ	ἄστυ προδραμὼν Μέτελλόν τε καὶ
[1, 88]	παροδεύοντας ξὺν φόβῳ προσεδέχοντο, καὶ	τὸ	ἄστυ προσιοῦσι τὰς πύλας ἀνέῳξαν,
[1, 12]	καὶ τριάκοντα καὶ συνδραμουσῶν ἐς	τὸ	αὐτὸ σὺν ὀργῇ τῶν προτέρων
[1, 116]	ξύλοις καὶ ξιφιδίοις ὁπλισάμενος ἐς	τὸ	Βέσβιον ὄρος ἀνέφυγεν, ἔνθα πολλοὺς
[1, 103]	τυραννουμένοις· ἄλογον δ' ἤδη καὶ	τὸ	βιασάμενον ἐς τὴν ἀρχὴν ῥιψοκινδύνως,
[1, 26]	τῶν οἰκιῶν ἐς ἀπολογίαν ἐς	τὸ	βουλευτήριον ἐκάλουν, οἱ δὲ σὺν
[1, 12]	ἀρέσοντος τοῦ νόμου, διέτρεχεν ἐς	τὸ	βουλευτήριον. Ἐκεῖ δ' ὡς ἐν
[1, 88]	Μάριος προσέταξε, τῶν σφαγέων ἐς	τὸ	βουλευτήριον ἐσαχθέντων· Δομίτιος δ' ἐκτρέχων
[1, 26]	ἀποθεμένους τὰ ὅπλα ἥκειν εἰς	τὸ	βουλευτήριον καὶ λέγειν, ὅ τι
[1, 59]	μάλιστα γεγενημένης, περιελόντες κατέλεξαν ἐς	τὸ	βουλευτήριον, ὀλιγανθρωπότατον δὴ τότε μάλιστα
[1, 32]	πάντων αὐτοὺς ἀναιρεῖν κελευόντων, ἐς	τὸ	βουλευτήριον συνέκλεισεν ὡς ἐννομώτερον ἐργασόμενος.
[1, 19]	τε ὤκνησε καὶ παρελθὼν εἰς	τὸ	βουλευτήριον τὸν μὲν Γράκχου νόμον
[1, 120]	Λεύκολλον ἔμαθεν ὁ Σπάρτακος ἐς	τὸ	Βρεντέσιον, ἀπὸ τῆς ἐπὶ Μιθριδάτῃ
[1, 117]	Κρίξος, ἡγούμενος τρισμυρίων ἀνδρῶν, περὶ	τὸ	Γάργανον ὄρος ἡττᾶτο, καὶ δύο
[1, 120]	ὁ Σπάρτακος δορατίῳ καὶ συγκάμψας	τὸ	γόνυ καὶ προβαλὼν τὴν ἀσπίδα
[1, 22]	μειζόνως ἔτι ἐκφανῆναι τὸ ἔπος	τὸ	Γράκχου. Τό τε γὰρ δικάζειν
[1, 102]	οἷα Σύλλᾳ πεποιθότα, ἐξηγούμενον, ἐς	τὸ	γυμνάσιον ἐκ τοῦ βασιλείου προαγαγόντες
[1, 86]	ὑπάτων ἢ Σύλλα πέμψαντος εἶναι,	τὸ	δ' ἀκριβὲς ἄδηλον ἦν, καὶ
[1, 25]	συνθέμενοι αὐτοῖς συνῄεσαν ἐς αὐτάς,	τὸ	δ' ἄλλο πλῆθος ἐκ μέσων
[1, 86]	πρόσω τὰ πολέμια πάντα δῃῶν·	τὸ	δ' αὐτὸ καὶ Νωρβανὸς ἔπραττε
[1, 43]	τῆς ὄψεως ἀποτρέπεσθαι τῶν στρατειῶν.	Τὸ	δ' αὐτὸ καὶ οἱ πολέμιοι
[1, 100]	πρὸς τὰ παραγγελλόμενα μυρίοις χρῷτο.	Τὸ	δ' αὐτὸ καὶ περὶ τὴν
[1, 83]	~Καὶ τάδε αὐτοῖς ἐδόκει καὶ	τὸ	δαιμόνιον ἐν τῷδε τῷ πολέμῳ
[1, 54]	οἱ πάλαι Ῥωμαῖοι, καθάπερ Ἕλληνες,	τὸ	δανείζειν ὡς καπηλικὸν καὶ βαρὺ
[1, 73]	περιουσία δεδήμευτο, καὶ πολέμιος ἐψηφίζετο·	τὸ	δὲ γύναιον καὶ ἡ γενεὰ
[1, 64]	ἐς τὰς φυλὰς πάσας ἀναμιγῆναι·	τὸ	δὲ καθαρώτερον πλῆθος ἐς τὸν
[1, 107]	μικρὰ κατὰ μέρος ἐνοχλήσας διελύθη,	τὸ	δὲ κράτιστον Περπέννας ἐς Ἰβηρίαν
[1, 93]	τῷ μὲν δεξιῷ Σύλλας ἐκράτει,	τὸ	δὲ λαιὸν ἡττώμενον ἐπὶ τὰς
[1, 106]	τοῦ Σύλλα νεώτατος ἦν ἔτι,	τὸ	δὲ λέχος ὑποδύντες ἀπὸ τῆς
[1, 82]	τὴν πατρίδα, δόξαν ἔχον πολεμίου,	τὸ	δὲ τῶν ὑπάτων, εἰ καὶ
[1, 118]	τόνδε καὶ ἡττημένον, πάντων διακληρῶσαι	τὸ	δέκατον καὶ ἀνελεῖν ἐς τετρακισχιλίους,
[1, 89]	παυσομένων καὶ τῆς πολιτείας ἐς	τὸ	δέον ἐλευσομένης. Διοικησάμενος δ' ὅσα
[1, 22]	δὴ Γάιος Γράκχος οὕτως ἐδημάρχει	τὸ	δεύτερον· οἷα δ' ἔχων τὸν
[1, 4]	δεύτερος ἐπὶ Σύλλᾳ δικτάτωρ ἐς	τὸ	διηνεκὲς ᾑρέθη· καὶ στάσεις αὖθις
[1, 37]	ἐπ' ἐκείνῳ παρῆλθε μὲν ἐς	τὸ	δικαστήριον, σεμνολογήσας δὲ ὑπὲρ ὧν
[1, 36]	καίπερ ἔχοντες ἀλλήλοις διαφόρως, ἐς	τὸ	Δρούσου μῖσος συνεφρόνουν, καὶ μόνος
[1, 5]	ἑαυτόν, ὥσπερ Γάιος καὶ ἐς	τὸ	δυνατώτερον ἔτι Γαΐου, ἄρχοντα ἀποφῆναι
[1, 31]	Ὤμνυον δὲ καὶ οἱ λοιποί,	τὸ	ἑαυτοῦ δεδιὼς ἕκαστος· Μέτελλος δ'
[1, 21]	εἰ ποιήσονται. Καὶ τόδε μὲν	τὸ	ἐγχείρημα οὕτω διελύθη, καὶ ὁ
[1, 25]	Γράκχῳ δόξας πρῶτος ἀρξάμενος ἔργου,	τὸ	ἐγχειρίδιον ἐπισπάσας διαχρῆται τὸν Ἀντύλλον.
[1, 52]	Ποιδίκλους ἐσέβαλε καὶ δυσὶν ἡμέραις	τὸ	ἔθνος παρέλαβε. ~Καικίλιος δ' αὐτῷ
[1, 46]	μηδὲ ἄρχειν μάχης· ἔστι γὰρ	τὸ	ἔθνος πολεμικώτατον, καὶ φασι κατ'
[1, 54]	τόκους βεβαιοῦντος, οἱ μὲν κατὰ	τὸ	ἔθος ᾖτουν, οἱ δὲ οἷον
[1, 22]	βιαζόμενοι, πάμπαν ἀνῄρουν, ὡς καὶ	τὸ	ἔθος ὅλως τῆς τοιᾶσδε εὐθύνης
[1, 35]	ἴσα δὴ καὶ ἀγνοουμένου διὰ	τὸ	ἔθος τῆς δωροδοκίας ἀνέδην ἐπιπολαζούσης.
[1, 9]	καὶ οὔποτε ἐς δεσπότας πιστῷ,	τὸ	ἔναγχος ἐπήνεγκεν ἐν Σικελίᾳ δεσποτῶν
[1, 35]	ἑκατέρους ἐπενόει, περιῆλθε δὲ ἐς	τὸ	ἐναντίον αὐτῷ. Ἥ τε γὰρ
[1, 57]	παρόντων. Σύλλας δὲ καὶ Πομπήιος	τὸ	ἐνθύμημα σαφῶς εἰδότες ὑπέσχοντο μὲν
[1, 64]	θαρροῦντες τοὺς νεοπολίτας ἠρέθιζον ἐς	τὸ	ἐνθύμημα τοῦ Μαρίου, ταῖς φυλαῖς
[1, 57]	τῆς στρατείας ἀποτύχοιεν, ἀπεγύμνουν αὐτοὶ	τὸ	ἐνθύμημα τοῦ Σύλλα καὶ ἐς
[1, 33]	τῆσδε τῆς ὄψεως Εὐσεβὴς ἐς	τὸ	ἔπειτα ἐκλήθη, τοῦ δ' ἐπιόντος
[1, 32]	καὶ βραδύνοντος ἕτεροι τὸ ὕδωρ	τὸ	ἐπιρρέον ἐς τὸ ἱερὸν διέτεμον.
[1, 22]	ἐς πεῖραν μειζόνως ἔτι ἐκφανῆναι	τὸ	ἔπος τὸ Γράκχου. Τό τε
[1, 106]	ὑπεστράτευτο αὐτῷ· συνέδραμον γὰρ σπουδῇ,	τὸ	ἔργον ἅπαντες ἐπειγόμενοι καταλαβεῖν, σημεῖά
[1, 13]	δήμου καὶ ὣς δεδιότος, μὴ	τὸ	ἔργον ἐκλειφθείη τοῦ νόμου, εἰ
[1, 72]	ἀνέδραμεν ὡς αὐτὸς ὁρμήσων ἐπὶ	τὸ	ἔργον. Ἐπισχόντων δ' αὐτὸν τῶν
[1, 16]	ἀλλὰ χρησιμώτατον τοῖς προτέροις τόδε	τὸ	ἔργον εὑρεθὲν μηδ' ἐν μνήμῃ
[1, 113]	δόξαν λαθὼν ἔτι μᾶλλον ἐπὶ	τὸ	ἔργον ἠπείγετο καὶ οὐδαμοῦ τὸν
[1, 99]	οὐδὲν οὐδ' ἐπὶ σφίσιν ἡγούμενοι	τὸ	ἔργον ὅλως, ἐν δὲ τῇ
[1, 116]	ἀλλ' ἐπιδρομήν τινα καὶ λῃστηρίῳ	τὸ	ἔργον ὅμοιον ἡγοῦντο εἶναι) συμβαλόντες
[1, 86]	καὶ τὸ Καπιτώλιον ἐνεπίμπρατο· καὶ	τὸ	ἔργον τινὲς ἐλογοποίουν Κάρβωνος ἢ
[1, 28]	αὐτῷ χρόνῳ Σκιπίων ὕπατος καθεῖλε	τὸ	θέατρον, οὗ Λεύκιος Κάσσιος ἦρκτο
[1, 71]	τὴν πόλιν ὕπατος ὢν ἐς	τὸ	Ἰάνουκλον, ἐκστὰς τοῦ μέσου, διῆλθε
[1, 16]	καὶ Γράκχος αὐτός, εἱλούμενος περὶ	τὸ	ἱερόν, ἀνῃρέθη κατὰ τὰς θύρας
[1, 73]	μέλλοντα θύσειν ἐφύλαττεν, ἐλπίζων οἱ	τὸ	ἱερὸν διαλλακτήριον ἔσεσθαι. Ὁ δ'
[1, 32]	τὸ ὕδωρ τὸ ἐπιρρέον ἐς	τὸ	ἱερὸν διέτεμον. Καὶ Σαυφήιος μὲν
[1, 16]	ἔμελλε δράσειν. Ἀνελθόντι δὲ ἐς	τὸ	ἱερὸν καὶ τοῖς Γρακχείοις ἐπιδραμόντι
[1, 51]	δ' ἄλλων ἐφείδετο προστιθεμένων, μέχρι	τὸ	Ἱρπίνων ἔθνος ἅπαν ὑπηγάγετο, καὶ
[1, 62]	καὶ τὸ πεῖσμα κόψας καὶ	τὸ	ἱστίον πετάσας ἐπέτρεψε τῇ τύχῃ
[1, 115]	τοῦτο τῷ περὶ Ἰβηρίαν πολέμῳ,	τὸ	καὶ Σερτωρίῳ τοῦ βίου γενόμενον·
[1, 3]	ἀπὸ Γράκχου, Κορνήλιος Σύλλας, κακῷ	τὸ	κακὸν ἰώμενος μόναρχον αὑτὸν ἀπέφηνεν
[1, 16]	Κρίναντες δ' ὅσα ἔκριναν ἐς	τὸ	Καπιτω ωλιον ἀνῄεσαν. Καὶ πρῶτος
[1, 25]	διέτασσε μέν τινας ἐνόπλους ἐς	τὸ	Καπιτώλιον ἅμα ἕῳ συνιέναι καὶ
[1, 2]	καὶ ἐπ' αὐτῷ πολλοὶ κατὰ	τὸ	Καπιτώλιον εἱλούμενοι περὶ τὸν νεὼν
[1, 86]	εἶναι πολεμίους. Αἷς ἡμέραις καὶ	τὸ	Καπιτώλιον ἐνεπίμπρατο· καὶ τὸ ἔργον
[1, 32]	Γλαυκίου καὶ Γαΐου Σαυφηίου ταμίου	τὸ	Καπιτώλιον κατέλαβε. Καὶ αὐτοὺς τῆς
[1, 24]	αὐτοῖς συνελάμβανον, ἐγχειρίδια φέροντες ἐς	τὸ	Καπιτώλιον, οὗ περὶ τῆς ἀποικίας
[1, 25]	λέγειν, ὁ Γράκχος ἀνέβαινεν ἐς	τὸ	Καπιτώλιον ὑπὸ τῶν συνθεμένων δορυφορούμενος.
[1, 74]	ἀπέθανον, θεράποντες δ' ὅσοι κατὰ	τὸ	κήρυγμα πρὸς Κίνναν ἐκδραμόντες ἐλεύθεροι
[1, 18]	ἐπὶ δορικτήτοις ἀκριβῆ πεποιημένοι. Καὶ	τὸ	κήρυγμα, τὴν ἀνέμητον ἐξεργάζεσθαι τὸν
[1, 61]	ἐν οἴκῳ ζοφώδει δεδιότες μὲν	τὸ	κήρυγμα τοῦ δήμου, φυλαττόμενοι δὲ
[1, 54]	ἐχθροποιόν, ᾧ λόγῳ καὶ Πέρσαι	τὸ	κίχρασθαι ὡς ἀπατηλόν τε καὶ
[1, 120]	τήνδε καὶ Κράσσος, ἵνα μὴ	τὸ	κλέος τοῦ πολέμου γένοιτο Πομπηίου,
[1, 92]	τρισμυρίους ὅμως ἔτι ἔχων περὶ	τὸ	Κλούσιον καὶ δύο τέλη τὰ
[1, 92]	δ' ὑπολειφθέντων οἱ μὲν ἀμφὶ	τὸ	Κλούσιον Πομπηίῳ συνενεχθέντες ἐς μάχην
[1, 51]	ἐξελὼν ἐς Βουάνον παρῆλθεν, ᾗ	τὸ	κοινοβούλιον ἦν τῶν ἀποστάντων. Τρεῖς
[1, 16]	ἐθέλοντας σῴζεσθαι τὴν πατρίδα καὶ	τὸ	κράσπεδον τοῦ ἱματίου ἐς τὴν
[1, 1]	ἐντελὲς αὐτοῖς ἐπὶ τῇ πολιτείᾳ	τὸ	κράτος εἶναι. Ὅθεν δὴ καὶ
[1, 22]	ἐχώρουν· ταχύ τε περιῆν ἀνεστράφθαι	τὸ	κράτος τῆς πολιτείας, τὴν μὲν
[1, 12]	προτέρων ἑπτακαίδεκα, ἡ μὲν ὀκτωκαιδεκάτη	τὸ	κῦρος ἔμελλεν ἐπιθήσειν, ὁ δὲ
[1, 12]	διαφέρονται, καὶ ὁ Γράκχος ἁρπάσας	τὸ	λεχθέν, ὡς δὴ πᾶσι τοῖς
[1, 14]	τε ἔτι ὢν ἔναρχος καὶ	τὸ	λοιπὸν τῆς ἡμέρας ἐν ἀγορᾶ
[1, 44]	πολλοὺς σὺν αὐτῷ κατέκοψαν· καὶ	τὸ	λοιπὸν τῆς στρατιᾶς Καιπίωνος ἡ
[1, 44]	~Ῥουτιλίῳ μὲν δὴ διάδοχος ἐπὶ	τὸ	λοιπὸν τοῦ ἔτους οὐκ ἐγένετο,
[1, 86]	χρήμασι καὶ ἐλπίσιν ἀγείρων, μέχρι	τὸ	λοιπὸν τοῦ θέρους ἑκατέροις ἐς
[1, 92]	ὡς ἐπὶ συμφορᾷ μεγίστῃ καὶ	τὸ	λοιπὸν τοῦδε τοῦ στρατοῦ ἐς
[1, 75]	εἴ τις ὡς πολέμιον ἀνέλοι,	τὸ	μάντευμα ὅμως ἀπήντα τὸ τῶν
[1, 101]	πρὶν ταμιεῦσαι καὶ στρατηγῆσαι, διὰ	τὸ	μέγεθος τῶν εἰργασμένων κατὰ παλαιὸν
[1, 84]	μῆκος δ' αὐτοῦ, διά τε	τὸ	μέγεθος τῶν ἔργων, σὺν ἐπείξει
[1, 35]	προσκαταλεγῆναι καὶ ἐξ ἱππέων ἐς	τὸ	μέγιστον ἀξίωμα μεταβῆναι, οὐκ ἀδόκητον
[1, 104]	πόλεων ἄκρος ὀργὴν γενόμενος εὐσταθῶς	τὸ	μειράκιον ἤνεγκε καὶ τοσοῦτον ἐσιὼν
[1, 104]	τῶν ἐσομένων, ἀπεκρίνατο, ὅτι κωλύσει	τὸ	μειράκιον τόδε ἕτερον ἄνδρα ἀρχὴν
[1, 15]	δ' ὅτι αὐτὸς ἑαυτὸν ἐς	τὸ	μέλλον δήμαρχον ἄνευ χειροτονίας ἀποφαίνοι.
[1, 77]	οἰχομένων δὲ τῶν πρέσβεων ἐς	τὸ	μέλλον ἑαυτοὺς ἀνεῖπον ὑπάτους αὐτίκα,
[1, 35]	καὶ ἐκ τῶνδε πάντων ἐς	τὸ	μέλλον εἶναι τὰ δικαστήρια· εὐθύνας
[1, 14]	ἑκάστων ἐδεῖτο δήμαρχον αὑτὸν ἐς	τὸ	μέλλον ἑλέσθαι, κινδυνεύοντα δι' ἐκείνους.
[1, 100]	γένους ἀντιποιούμενοι τὴν ἀρχὴν ἐς	τὸ	μέλλον ἐξετρέποντο. Καὶ οὐκ ἔχω
[1, 35]	ὅτι τῇδε τῇ θεραπείᾳ πρὸς	τὸ	μέλλον ἐς τὴν βουλὴν μόνην
[1, 69]	τὸ Ἀλβανὸν αὐτοῖς ἀντικαθημένων καὶ	τὸ	μέλλον ἔσεσθαι περιβλεπομένων, ἀρετῇ μὲν
[1, 14]	δείσας, εἰ μὴ καὶ ἐς	τὸ	μέλλον ἔσοιτο δήμαρχος, συνεκάλει τοὺς
[1, 21]	εὐθὺς ἐπὶ τῷδε καὶ ἐς	τὸ	μέλλον ᾕρητο δημαρχεῖν· καὶ γάρ
[1, 14]	ἤδη καὶ προγραφαὶ δημάρχων ἐς	τὸ	μέλλον· καὶ οἱ πλούσιοι τῆς
[1, 64]	δ' αὐτῷ κατὰ τὴν οἰκίαν	τὸ	μέλλον περιορωμένῳ ἐξαγγέλλεται τοὺς πλέονας
[1, 80]	ἐσελθών, ἀλλὰ ἐν τῇ Λιβυστίδι	τὸ	μέλλον περιορῶν, αὐτόκλητος σύμμαχος ἀπήντα
[1, 66]	δὲ καὶ Μερόλας οἱ ὕπατοι	τὸ	μὲν ἄστυ τάφροις καὶ τειχῶν
[1, 78]	κατὰ μέρος ἐπὶ νεῶν διεβίβαζον.	~Τὸ	μὲν δὴ πρῶτον μέρος εὐσταθῶς
[1, 82]	ὑπάτους παρὰ πολὺ ἐποίει, ὡς	τὸ	μὲν ἔργον τὸ Σύλλα, χωροῦντος
[1, 29]	χειροτονοῦσι δήμαρχον τὸν Ἀπουλήιον. ~Καὶ	τὸ	μὲν Νωνίου πάθος ὧδε ἐσιγήθη
[1, 41]	ὕπατος παρέλυσε τῆς στρατηγίας καὶ	τὸ	μέρος τοῦ στρατοῦ Γαΐῳ Μαρίῳ
[1, 91]	ὁδοῦ βραχὺ πρὸ ἑσπέρας ἐπὶ	τὸ	Μετέλλου στρατόπεδον ἐλθόντες, λοιπῆς οὔσης
[1, 103]	παράδοξον, οἷον οὔπω τι ἕτερον,	τὸ	μὴ δεῖσαι νεότητος ἐν τῷδε
[1, 71]	οὐ διέλιπεν ἔτι καὶ τόδε	τὸ	μύσος, ἀρξάμενόν τε ἀπὸ Ὀκταουίου
[1, 72]	φίλων χιλίαρχος ἀποσταλεὶς στρατιώτας ἐς	τὸ	οἴκημα ἀνέπεμψεν, οὓς ὁ Ἀντώνιος
[1, 72]	τῷ γιγνομένῳ αὐτὸς ἀνέδραμεν ἐς	τὸ	οἴκημα καὶ τοὺς στρατιώτας εὑρὼν
[1, 105]	αὐτίκα μεθ' ἡμέραν τοῖς φίλοις	τὸ	ὄναρ ἐξειπὼν διαθήκας συνέγραφεν ἐπειγόμενος
[1, 97]	καὶ ἐπαφροδίτου ἀγχοτάτω μάλιστα εἶναι	τὸ	ὄνομα. Ἔστι δ' ὅπου καὶ
[1, 1]	τοῖς ὅπλοις παροῦσιν, ἀλλ' ἐς	τὸ	ὄρος ἐκδραμών, τὸ ἀπὸ τοῦδε
[1, 69]	καὶ Κράσσου καὶ Μετέλλου περὶ	τὸ	ὄρος τὸ Ἀλβανὸν αὐτοῖς ἀντικαθημένων
[1, 58]	μὲν τὰς Αἰσκυλείας πύλας καὶ	τὸ	παρ' αὐτὰς τεῖχος ἑνὶ τέλει
[1, 57]	τοιοῦδε πολέμοὐ, παρῄνεσεν ἑτοίμοις ἐς	τὸ	παραγγελλόμενον εἶναι. Οἱ δὲ συνιέντες
[1, 94]	χωρὶς ὅπλων προελθεῖν ἅπαντας ἐς	τὸ	πεδίον καὶ προελθόντων τοὺς μὲν
[1, 85]	ὅμηρα τῆς συνόδου λαβὼν ἐς	τὸ	πεδίον κατῄει, καὶ συνῄεσαν τρεῖς
[1, 106]	βουλῆς ἄνδρες εὔρωστοι διεκόμιζον ἐς	τὸ	πεδίον τὸ Ἄρειον, ἔνθα βασιλέες
[1, 62]	πρεσβύτην, ἐσήλατο χειμῶνος ὄντος καὶ	τὸ	πεῖσμα κόψας καὶ τὸ ἱστίον
[1, 26]	διὰ τῆς ξυλίνης γεφύρας ἐς	τὸ	πέραν τοῦ ποταμοῦ καταφυγὼν ἐς
[1, 6]	τῶν στάσεων καὶ μέγιστον ἔργον,	τὸ	περὶ Ἄκτιον Καίσαρι πρὸς Ἄντώνιον
[1, 93]	πλείω γενόμενα Σύλλας, ὅτι Σαυνῖται	τὸ	πλέον ἦν, κατηκόντισε. Μετὰ δὲ
[1, 45]	μία γέφυρα ἦν· καὶ ἐνταῦθα	τὸ	πλέον τῆς στρατιᾶς ἀπολέσας καὶ
[1, 12]	τῷ γραμματεῖ τὸν νόμον εἰς	τὸ	πλῆθος ἀναγινώσκειν. Καὶ ἀνεγίνωσκε καὶ
[1, 36]	χρηματίζων ἀεὶ καὶ περὶ ἑσπέραν	τὸ	πλῆθος ἀποπέμπων ἐξεβόησεν ἄφνω πεπλῆχθαι
[1, 32]	τὸν πρεσβύτερον πατέρα ἐπιγράφων. Καὶ	τὸ	πλῆθος αὐτῷ συνεπεπράχει περὶ τὴν
[1, 99]	δ' ἦν ἀναπνεῦσαι καὶ ψυχαγωγῆσαι	τὸ	πλῆθος ἐκ καμάτων. ~Ὁ δ'
[1, 118]	ἀνελεῖν ἐς τετρακισχιλίους, οὐδὲν διὰ	τὸ	πλῆθος ἐνδοιάσαντα. Ὁποτέρως δ' ἔπραξε,
[1, 6]	συμμαχούσης. Διῄρηται δ' αὐτῶν διὰ	τὸ	πλῆθος ἐνθάδε μέν, ὅσα ἐπὶ
[1, 48]	διεφέροντο καὶ τότε διὰ φθόνον	τὸ	πλῆθος ἐς ἃ παρήγγελλεν ἀπέτρεψαν,
[1, 101]	ἀγορᾷ μέσῃ κτεῖναι. Καὶ συναγαγὼν	τὸ	πλῆθος ἐς ἐκκλησίαν εἶπεν· Ἴστε
[1, 59]	οὐδένα πρὸ τῆς βουλῆς ἐς	τὸ	πλῆθος ἐσφερόμενον οὔτε τὰς χειροτονίας
[1, 83]	ἐπενόει. Πάντα δ' ἔδοξεν ἐς	τὸ	πλῆθος τῶν ἀπολουμένων καὶ τὴν
[1, 37]	ἐπίβασιν ἐς συκοφαντίαν τῶν ἐχθρῶν	τὸ	πολίτευμα αὐτοῦ τιθέμενοι, Κόιντον Οὐράιον
[1, 16]	ἱερόν. Καί μοι θαῦμα καταφαίνεται	τὸ	πολλάκις ἐν τοιοῖσδε φόβοις διὰ
[1, 81]	καὶ Μέτελλος ἀνθυπάτω ὄντε ἐς	τὸ	πρόσθεν ἐχώρουν· ἐδόκει γὰρ δὴ
[1, 79]	ἀναστήσας τὸν στρατὸν ἦγεν ἐς	τὸ	πρόσω. ~Καὶ αὐτῷ Μέτελλος Καικίλιος
[1, 54]	θυσίᾳ περιστάντος· ἑνὸς δὲ λίθου	τὸ	πρῶτον ἐπ' αὐτὸν ἀφεθέντος, ἔρριψε
[1, 90]	οὗ Μάρκιος μὲν οὐ σβέσας	τὸ	πῦρ ἀπεδίδρασκεν, ὁ δὲ στρατὸς
[1, 48]	πυρᾶς ἐκέλευσε τοῖς φίλοις ἅψαι	τὸ	πῦρ· καὶ Οὐιδακίλιος μὲν ὧδε
[1, 106]	ἔνθα βασιλέες θάπτονται μόνοι· καὶ	τὸ	πῦρ οἵ τε ἱππέες καὶ
[1, 52]	κρείττων ἐγένετο καὶ φεύγοντος ἐπὶ	τὸ	ῥεῦμα αὐτοῦ μυρίους καὶ πεντακισχιλίους
[1, 43]	τοὺς ἐν ποσὶν ὤσατο καὶ	τὸ	ῥεῦμα περάσας τὸν χάρακα τοῦ
[1, 43]	συμβὰν ἐκ τῶν φερομένων κατὰ	τὸ	ῥεῦμα σωμάτων εἰκάσας τοὺς ἐν
[1, 16]	πάντας αὐτοὺς νυκτὸς ἐξέρριψαν εἰς	τὸ	ῥεῦμα τοῦ ποταμοῦ. ~Οὕτω μὲν
[1, 108]	δ' ἐστὶ τῶν Συλλείων ἔργων	τὸ	Σερτωρίου, γενόμενον μὲν ὀκτάετες, οὐκ
[1, 15]	ἀναδοθῆναι περὶ αὐτοῦ χειροτονίαν, ἀνέσχε	τὸ	σημεῖον. Καὶ βοῆς ἄφνω παρὰ
[1, 119]	ἤδη δυσχερὲς εἶναι καὶ μέγα	τὸ	Σπαρτάκειον ἔργον. ~Διὰ δὲ τὴν
[1, 110]	Μέτελλος μὲν Περπένναν ἐτρέψατο καὶ	τὸ	στρατόπεδον αὐτοῦ διήρπαζεν, ὁ δὲ
[1, 51]	κατέφυγεν, ὁ δὲ Σύλλας αὐτοῦ	τὸ	στρατόπεδον ἐξελὼν ἐς Βουάνον παρῆλθεν,
[1, 44]	τῆς στρατιᾶς ὡς καταληψόμενον αὑτοῦ	τὸ	στρατόπεδον ἔρημον ἔτι ἄρχοντος. Καιπίων
[1, 63]	ἥκοντα μὲν τὸν Κόιντον ἐς	τὸ	στρατόπεδον ἐσεδέξατο, καὶ τῆς ἐπιούσης
[1, 82]	ἐποίει, ὡς τὸ μὲν ἔργον	τὸ	Σύλλα, χωροῦντος ἐπὶ τὴν πατρίδα,
[1, 43]	ἐπὶ τῆς ἑτέρας ὢν γεφύρας	τὸ	συμβὰν ἐκ τῶν φερομένων κατὰ
[1, 104]	ὢν ἔτι τοῖς ἑτέροις καὶ	τὸ	σφέτερον ἀδεές, ὧν τῷ Σύλλᾳ
[1, 106]	οὐ δυνατὴ φράσαι πολυτέλεια. Καὶ	τὸ	σῶμα δέει τοῦ συνδραμόντος στρατοῦ
[1, 105]	αὐτῷ, τῶν μὲν ἄγειν ἀξιούντων	τὸ	σῶμα διὰ τῆς Ἰταλίας ἐπὶ
[1, 4]	τοὺς σφαγέας ἐζήτουν περιιόντες καὶ	τὸ	σῶμα ἔθαψαν ἐν ἀγορᾷ μέσῃ
[1, 104]	μὲν ἔτι ἡ ἡλικία καὶ	τὸ	σῶμα εὔρωστον, ἀμφὶ δὲ τὴν
[1, 22]	ἐκφανῆναι τὸ ἔπος τὸ Γράκχου.	Τό	τε γὰρ δικάζειν αὐτοὺς Ῥωμαίοις
[1, 83]	ὄντων ἐς τὰ τοιαῦτα βαρυεργῶν.	Τό	τε Καπιτώλιον ὑπὸ τῶν βασιλέων
[1, 35]	οὐκ ἀλύπως τὴν ὑπόνοιαν ἔφερον.	Τό	τε πλῆθος αὐτῶν ἐν ἀπορίᾳ
[1, 40]	οἰκείῳ καὶ γείτονι μάλιστα ἔργῳ.	Τό	τε ποικίλον τοῦ πολέμου καὶ
[1, 85]	Σύλλᾳ δὲ καὶ Μετέλλῳ περὶ	τὸ	Τεανὸν οὖσι Λεύκιος Σκιπίων ἐπῄει
[1, 6]	τε καὶ Ῥωμαίους ἔδρασαν, μέχρι	τὸ	τελευταῖον δὴ τῶν στάσεων καὶ
[1, 105]	εὐτυχέστατος δ' ἀνδρῶν ἔς τε	τὸ	τέλος αὐτὸ καὶ ἐς τἆλλα
[1, 101]	Μάριον τὸν ὕπατον ἐκπεπολιορκηκότα καὶ	τὸ	τέλος αὐτῷ τῆς νίκης συναγαγόντα,
[1, 18]	Ἀππίου Κλαυδίου, ἀντικαθίστανται μὲν ἐς	τὸ	τὴν γῆν ἅμα τῷ νεωτέρῳ
[1, 107]	ὅρκον ἀδεῶς· ἐδόκουν γὰρ ἐς	τὸ	τῆς ἀρχῆς ἔτος ὡρκῶσθαι. Οὐ
[1, 93]	πύλαις περὶ μεσημβρίαν ἐστρατοπέδευσεν, ἀμφὶ	τὸ	τῆς Ἀφροδίτης ἱερόν, ἤδη καὶ
[1, 78]	ἐς τὸ τῆς Σελήνης καὶ	τὸ	τῆς Δήμητρος ἱερὸν οἱ μάντεις
[1, 54]	ἔρριψε τὴν φιάλην καὶ ἐς	τὸ	τῆς Ἑστίας ἱερὸν ἵετο δρόμῳ.
[1, 119]	αὐτίκα διὰ τὴν κόλασιν ἐς	τὸ	τῆς νίκης θάρσος μεταβολή. Σπάρτακος
[1, 16]	τούτων ἡ βουλὴ συνῆλθεν εἰς	τὸ	τῆς Πίστεως ἱερόν. Καί μοι
[1, 78]	κἀν ταύτῃ κεραυνοῦ πεσόντος ἐς	τὸ	τῆς Σελήνης καὶ τὸ τῆς
[1, 18]	ἢ τοῖς συμμάχοις ἐπιδιῄρητο, διὰ	τὸ	τῆσδε μέτρον ἐξητάζετο ἅπασα, ὅπως
[1, 65]	προσδοκήσας, παρὰ δόξαν δ' ὁρῶν	τὸ	τόλμημα τῶν ὀλιγωτέρων ἐπικρατοῦν, ἀνὰ
[1, 101]	ἀρνουμένην βασιλείαν ἐπισκώπτοντες ἐκάλουν, ὅτι	τὸ	τοῦ βασιλέως ὄνομα μόνον ἐπικρύπτοι·
[1, 68]	ἐπιδραμόντων· κεραυνῶν δὲ πολλῶν ἐς	τὸ	τοῦ Πομπηίου στρατόπεδον καταρραγέντων ἄλλοι
[1, 64]	αὐτούς· ὡς δὲ κατέπληξεν, ἐς	τὸ	τῶν Διοσκούρων ἱερὸν παρῆλθε, τὸν
[1, 75]	ἀνέλοι, τὸ μάντευμα ὅμως ἀπήντα	τὸ	τῶν ἑπτὰ νεογνῶν ἀετῶν. Ἀλλ'
[1, 7]	μὲν δυνατοὶ πάμπαν ἐπλούτουν, καὶ	τὸ	τῶν θεραπόντων γένος ἀνὰ τὴν
[1, 106]	σημεῖα ἐπικείμενοι. Κόσμῳ δ' ἄλλῳ	τὸ	τῶν καλουμένων ἱππέων πλῆθος εἵπετο
[1, 18]	τε ἐπελθὼν ἐνεόχμωσε πάντα. Καὶ	τὸ	τῶν πλουσίων ἀδίκημα καίπερ ὂν
[1, 47]	πονουμένοιν ἀμφοῖν, ὁ Σουλπίκιος ἐνεπίμπρη	τὸ	τῶν πολεμίων στρατόπεδον, καὶ τοῦθ'
[1, 32]	σὺν ὄκνῳ· καὶ βραδύνοντος ἕτεροι	τὸ	ὕδωρ τὸ ἐπιρρέον ἐς τὸ
[1, 47]	Μάρσων γενέσθαι θρίαμβον. ~Περὶ δὲ	τὸ	Φάλερνον ὄρος Γναῖον Πομπήιον Οὐιδακίλιος
[1, 34]	μάλιστα δὴ πρῶτος ὅδε ἐς	τὸ	φανερώτατον ἠρέθιζε τοὺς Ἰταλιώτας ἐπιθυμεῖν
[1, 25]	τὸν καιρὸν ὧν ἐβουλεύοντο διὰ	τὸ	φθάσαι τὴν ἐγχείρησιν ἀπολωλεκότες ἐς
[1, 47]	Λαφρήνιος δὲ παρεκάθητο Πομπηίῳ ἐς	τὸ	Φίρμον κατακεκλεισμένῳ. Ὁ δ' αὐτίκα
[1, 31]	εἰπὼν ὑπεξῆλθε τῆς πόλεως. Καὶ	τὸ	ψήφισμα ὁ Ἀπουλήιος ἐκύρου, καὶ
[1, 87]	πρὸς τὸν Σύλλαν μετετίθεντο. Καὶ	τόδ'	εὐθὺς ἦρχε τῷ Μαρίῳ δυσχεροῦς
[1, 103]	Καί μοι θαῦμα μὲν καὶ	τόδε	αὐτοῦ καταφαίνεται τοσήνδε ἀρχὴν πρῶτον
[1, 31]	κίνδυνον ἐπιγενέσθαι τῇ πατρίδι. Καὶ	τόδε	εἰπὼν ὑπεξῆλθε τῆς πόλεως. Καὶ
[1, 115]	πρᾶξαι καὶ συνετέλεσεν αὐτῷ καὶ	τόδε	εἰς δόξαν ἀγαθήν. Τέλος δ'
[1, 98]	αἱρετὸς εἶναι δοκεῖν, ὧδε καὶ	τόδε	ἐμηχανήσατο. Ῥωμαίοις πάλαι κατ' ἀρετὴν
[1, 34]	ἐπί τινα στρατείαν ἐξεπέμφθη διὰ	τόδε.	Ἐν ᾗ τῆς ὑπατείας αὐτῷ
[1, 108]	πρὸς Ἴβηρας αὐτούς, ἀλλὰ καὶ	τόδε	ἐπ' ἀλλήλους καὶ πρὸς Σερτώριον,
[1, 97]	οὐκ ἀπεικὸς ἐφαίνετό μοι καὶ	τόδε,	ἐπεὶ καὶ Φαῦστος ἐπωνομάζετο· δύναται
[1, 34]	τοὺς ἀπαντῶντας. ~Τρίτον μὲν δὴ	τόδε	ἔργον ἐμφύλιον ἦν τὸ Ἀπουληίου,
[1, 104]	ἀπεκρίνατο, ὅτι κωλύσει τὸ μειράκιον	τόδε	ἕτερον ἄνδρα ἀρχὴν τοιάνδε ἔχοντα
[1, 27]	ἐκ Γράκχου τοῦ προτέρου καὶ	τόδε.	Καὶ εὐθὺς οἱ πλούσιοι παρὰ
[1, 21]	σφῶν ἰσοπολίτας εἰ ποιήσονται. Καὶ	τόδε	μὲν τὸ ἐγχείρημα οὕτω διελύθη,
[1, 17]	Καπιτωλίῳ. Καὶ πρῶτον ἐν ἐκκλησίᾳ	τόδε	μύσος γενόμενον οὐ διέλιπεν, αἰεί
[1, 20]	τῆς ποτὲ χάριτος ἐπικρατεῖ. Καὶ	τόδε	ὂν τηλικοῦτον οἷα πάρεργον ἐπὶ
[1, 85]	Σύλλαν καταλαβεῖν. Καί μοι δοκεῖ	τόδε	οὐ στρατηγοῦ παθεῖν ὁ Σκιπίων,
[1, 10]	ὁ γάρ τοι Γράκχος καὶ	τόδε	προϊδόμενος ἀπηγόρευε μὴ πωλεῖν. Συνιστάμενοι
[1, 28]	που τέλος ἐλάμβανενν, ὡς καὶ	τόδε	στάσεων ἄρξον ἑτέρων ἢ οὐ
[1, 16]	λαβεῖν, ἀλλὰ χρησιμώτατον τοῖς προτέροις	τόδε	τὸ ἔργον εὑρεθὲν μηδ' ἐν
[1, 71]	καὶ οὐ διέλιπεν ἔτι καὶ	τόδε	τὸ μύσος, ἀρξάμενόν τε ἀπὸ
[1, 10]	παρὰ τῶν κληρουμένων· ὁ γάρ	τοι	Γράκχος καὶ τόδε προϊδόμενος ἀπηγόρευε
[1, 4]	ἐμπειρότατον ἀρχῆς γενόμενον. Ὅ γέ	τοι	δῆμος αὐτὸν μάλιστα πάντων ἐπεπόθησε,
[1, 86]	οὐδ' ἐς ἀπόκρισιν νὁ γάρ	τοι	Νωρβανός, ὡ ἔοικε, μὴ διαβληθείη
[1, 34]	γενέσθαι σὺν Γράκχῳ τῷ νεωτέρῳ,	τοιάδε	ἄλλα ὑπὲρ τῆς Ἰταλίας ἐσφέροντι
[1, 33]	ἄσυλος οὖσα, τοιάδε ὕβριζε καὶ	τοιάδε	ἔπασχεν. Ἀναιρεθέντων δὲ τῶν ἀμφὶ
[1, 26]	ἐφήδρευε τοῖς ἐσομένοις. ~Τάδε ἦν	τοιάδε.	Ἡ μὲν βουλὴ Γράκχον καὶ
[1, 84]	καὶ ἀξιολογώτατα, ἐν κεφαλαίῳ φράσαι,	τοιάδε	ἦν. ~Πρώτη μὲν ἀμφὶ Κανύσιον
[1, 40]	κεφαλαίῳ φράσαι, τὰ ἀξιολογώτατα ἦν	τοιάδε.	~Οὐέττιος μὲν Σκάτων Σέξστον Ἰούλιον
[1, 34]	καὶ Γράκχον ὑπὲρ αὐτῶν πολιτεύοντας	τοιάδε	παθεῖν. ~Ἐπὶ δὲ ἐκείνοις καὶ
[1, 38]	ἡγούμενοι τοὺς ὑπὲρ σφῶν πολιτεύοντας	τοιάδε	πάσχειν οὐδ' ἄλλην τινὰ μηχανὴν
[1, 33]	γενομένη, ἱερὰ καὶ ἄσυλος οὖσα,	τοιάδε	ὕβριζε καὶ τοιάδε ἔπασχεν. Ἀναιρεθέντων
[1, 1]	δῆμός ποτε καὶ στρατευόμενος ἐς	τοιάνδε	ἔριν ἐμπεσὼν οὐκ ἐχρήσατο τοῖς
[1, 104]	μειράκιον τόδε ἕτερον ἄνδρα ἀρχὴν	τοιάνδε	ἔχοντα ἀποθέσθαι. Καὶ Ῥωμαίοις μὲν
[1, 22]	καὶ τὸ ἔθος ὅλως τῆς	τοιᾶσδε	εὐθύνης ἐπιλιπεῖν καὶ στάσιν ἄλλην
[1, 10]	δυσμενὲς αἰεὶ διὰ τοῦτο ἀστράτευτον.	Τοιαῦθ'	ἑκατέρων ὀδυρομένων τε καὶ ἀλλήλοις
[1, 109]	σπεῖραν ὅλην, ἀγέρωχον ἐς τὰ	τοιαῦτ'	εἶναι νομιζομένην, καίπερ οὖσαν Ῥωμαϊκὴν
[1, 83]	πάνυ Ῥωμαίων ὄντων ἐς τὰ	τοιαῦτα	βαρυεργῶν. Τό τε Καπιτώλιον ὑπὸ
[1, 15]	πλουσίοις, καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ Γράκχου,	τοιαῦτα	δεδιότος τε καὶ πάσχοντος ὑπὲρ
[1, 11]	ἑκάστῳ καὶ τούτων τὰ ἡμίσεα.	Τοιαῦτα	πολλὰ ὁ Γράκχος εἰπὼν τούς
[1, 59]	ἔταξε, γίνεσθαι, νομίσαντες διὰ δυοῖν	τοῖνδε	οὔτε νόμον οὐδένα πρὸ τῆς
[1, 16]	θαῦμα καταφαίνεται τὸ πολλάκις ἐν	τοιοῖσδε	φόβοις διὰ τῆς αὐτοκράτορος ἀρχῆς
[1, 30]	μηχανὴν δ' ὁρᾶν καὶ σόφισμα	τοιόνδε·	ὀμόσειν γάρ, ᾗ νόμος ἐστί,
[1, 57]	γὰρ ἐτόλμα πω λέγειν περὶ	τοιοῦδε	πολέμοὐ, παρῄνεσεν ἑτοίμοις ἐς τὸ
[1, 22]	δημοτῶν ἐν μέσῳ, δι' ἑτέρου	τοιοῦδε	πολιτεύματος. Τὰ δικαστήρια, ἀδοξοῦντα ἐπὶ
[1, 73]	ἀλλ' οἰωνοὶ καὶ κύνες ἄνδρας	τοιούσδε	διεσπάσαντο. Πολὺς δὲ καὶ ἄλλος
[1, 96]	συνέλαβε. Καὶ τοὺς μὲν ἄλλους	τοῖς	ἄγουσιν ἐκέλευσεν οὐδ' ἐς ὄψιν
[1, 105]	τοῦδε γενησόμενον. Σύλλας δ' ἐν	τοῖς	ἀγροῖς ἐνύπνιον ἔδοξεν ἰδεῖν, ὅτι
[1, 80]	ἔτι ὤν· ἔστι γὰρ εἶναι	τοῖς	αἱρεθεῖσιν, ἔστε ἐπανέλθοιεν ἐς Ῥώμην.
[1, 95]	ἐκόλασε θανάτῳ, προγράψαι καὶ γέρα	τοῖς	ἀναιροῦσι καὶ μήνυτρα τοῖς ἐλέγχουσι
[1, 85]	ἦν. ~Πρώτη μὲν ἀμφὶ Κανύσιον	τοῖς	ἀνθυπάτοις πρὸς Νωρβανὸν ἐγίγνετο μάχη·
[1, 113]	περιέσπων καὶ ἑτέροις ἐπέβαινον, ἐπαιρόμενοι	τοῖς	ἀπαντωμένοις. Οὐ μέντοι μεγάλῃ γε
[1, 114]	τοῦ μίσους, ὥσπερ ἅπαντες ἐπὶ	τοῖς	ἀποθανοῦσι τὴν μὲν ὀργὴν μεθιᾶσιν,
[1, 97]	ὄνειρον ἀνὰ στρατιὴν διέπουσαν τεύχεσι	τοῖς	Ἄρεος μαρναμένην ἔνοπλον. ~Ὁ δὲ
[1, 53]	προτυχοῦσιν ἕκαστοι κατελέγοντο, τοῦ μὴ	τοῖς	ἀρχαίοις ἀναμεμιγμένοι ἐπικρατεῖν ἐν ταῖς
[1, 61]	κτεῖναι Γάιον Μάριον. ὅθεν καὶ	τοῖς	ἄρχουσιν, ἅτε καὶ τέως ταῦτα
[1, 39]	δὲ τῆς ἀποστάσεως ἅπαντα, ὅσα	τοῖς	Ἀσκλαίοις ἔθνη γείτονα ἦν, συνεξέφαινε
[1, 48]	σπείρας ἄγων ὀκτώ. Προπέμψας τε	τοῖς	Ἀσκλαίοις ἐκέλευεν, ὅταν αὑτὸν ἴδωσι
[1, 38]	ἐς τὸ Ἄσκλον καὶ πανηγυρίζουσι	τοῖς	Ἀσκλαίοις χαλεπῶν ἀπειλῶν ἀνῃρέθη ὡς
[1, 30]	συγκαλούμενοι μετὰ ξύλων καὶ οἵδε	τοῖς	ἀστικοῖς ἐπῄεσαν καὶ βιασάμενοι τὸν
[1, 60]	ἔργα, οὐδενὸς ἔτι ἐς αἰδῶ	τοῖς	βιαζομένοις ἐμποδὼν ὄντος, ἢ νόμων
[1, 22]	τι θέλοιεν, ἐπὶ μέγα φόβου	τοῖς	βουλευταῖς ἐχώρουν· ταχύ τε περιῆν
[1, 22]	μόνον· ἀλλὰ καὶ σαφῶς ἐνύβριζον	τοῖς	βουλευταῖς παρὰ τὰς δίκας. Τήν
[1, 76]	καὶ γεγυμνασμένον καὶ πολὺν καὶ	τοῖς	γεγονόσιν ἐπηρμένον. Ἦγε δὲ καὶ
[1, 57]	ὁ σύναρχος ἐπαινῶν καὶ ἀρεσκόμενος	τοῖς	γιγνομένοις ἀφίκετο συμπράξων ἐς ἅπαντα,
[1, 71]	ἢ φθόνου φόβος οὐδεὶς ἔτι	τοῖς	γιγνομένοις ἐπῆν, ἀλλὰ ἐς ἔργα
[1, 16]	δὲ ἐς τὸ ἱερὸν καὶ	τοῖς	Γρακχείοις ἐπιδραμόντι εἶξαν μὲν ὡς
[1, 77]	τιμωρὸς ἥξειν ἐπὶ τοὺς εἰργασμένους.	Τοῖς	δ' ἄλλοις πολίταις τε καὶ
[1, 77]	δέοιτο, τῇ βουλῇ τάχιστα ἐπιστεῖλαι·	τοῖς	δ' ἀμφὶ τὸν Κίνναν εἴρητο
[1, 64]	ἐπὶ τῷδε τριακόσια δωροδοκῆσαι τάλαντα,	τοῖς	δ' ἀρχαίοις ὁ ἕτερος ὕπατος
[1, 58]	τῶν τειχῶν ἐς διαδοχὴν ὑπέμενε.	Τοῖς	δ' ὑπολοίποις ὁ Σύλλας ἐς
[1, 109]	αὐτῇ τοῦ λαβόντος παρὰ φύσιν	τοῖς	δακτύλοις ἐξέτεμε τὰς ὄψεις· καὶ
[1, 121]	ἔχων τέταρτον ἐπὶ τοῖς τριάκοντα·	τοῖς	δὲ δημάρχοις ὑπέσχητο πολλὰ τῆς
[1, 26]	ὡς οὐκέτι πρεσβευτὴν ὄντα, συνελάμβανε,	τοῖς	δὲ περὶ τὸν Γράκχον τοὺς
[1, 12]	Ὀκταουίου κωλύοντος ἐσιώπα. Λοιδοριῶν δὲ	τοῖς	δημάρχοις ἐς ἀλλήλους γενομένων καὶ
[1, 22]	καὶ ὑπηκόους ἐποίει. Συνιστάμενοί τε	τοῖς	δημάρχοις οἱ ἱππεῖς ἐς τὰς
[1, 59]	τῆς πολιτείας ὡς ἐκ πολλοῦ	τοῖς	δημοκοποῦσιν ἐκδεδομένης, καὶ αὐτοὶ τάδε
[1, 11]	χρησιμώτερος ὁ στρατιώτης ἀπολέμου καὶ	τοῖς	δημοσίοις εὐνούστερος ὁ κοινωνός. Οὐκ
[1, 19]	ἐπὶ τῶν διαιρούντων ὡς ὑπόπτων	τοῖς	δικαζομένοις, ἀλλ' ἐφ' ἑτέρων λέγεσθαι.
[1, 54]	αὐτὸν ὧδε· ὁ μὲν ἔθυε	τοῖς	Διοσκούροις ἐν ἀγορᾷ, τοῦ πλήθους
[1, 101]	ἀργοίη, τὸν χιτωνίσκον ἔκαυσεν. Κἀγὼ	τοῖς	δὶς ἡττημένοις παραινῶ τρίτου πυρὸς
[1, 58]	οἰκιῶν ἔτι μαχομένους συνεκάλουν καὶ	τοῖς	δούλοις ἐκήρυττον ἐλευθερίαν εἰ μετάσχοιεν
[1, 19]	αὐτὸν ἀγαπήσαντες ἐπιφθόνως καὶ πολλὰ	τοῖς	δυνατοῖς ἐναντιωθέντες ὑπὲρ αὐτοῦ ὕπατόν
[1, 7]	σχολὴν διαλαχεῖν ἐπεκήρυττον ἐν τοσῷδε	τοῖς	ἐθέλουσιν ἐκπονεῖν ἐπὶ τέλει τῶν
[1, 6]	συνέγραψα καὶ συνήγαγον, ἀξιοθαύμαστα ὄντα	τοῖς	ἐθέλουσιν ἰδεῖν φιλοτιμίαν ἀνδρῶν ἄμετρον
[1, 51]	Γενομένου δὲ τοῦ καπνοῦ συμβαλὼν	τοῖς	ἐκ μετώπου καὶ μαχόμενος ὥραις
[1, 46]	στρατοπεδεύων, αἰσθόμενος τοῦ γεγονότος ὑπήντα	τοῖς	ἐκφεύγουσι τῶν Μάρσων καὶ πολλοὺς
[1, 95]	γέρα τοῖς ἀναιροῦσι καὶ μήνυτρα	τοῖς	ἐλέγχουσι καὶ κολάσεις τοῖς κρύπτουσιν
[1, 42]	τε εἷλεν ἐκ προδοσίας καὶ	τοῖς	ἐν αὐτῇ Ῥωμαίοις, δισχιλίοις οὖσιν,
[1, 106]	ὁ ἀνήρ, ἐξεπλήττοντο καὶ ὡμολόγουν	τοῖς	ἐναντίοις εὐτυχέστατον αὐτὸν ἐκείνοις γενέσθαι
[1, 103]	ἱππέων δισχιλίους καὶ ἑξακοσίους σὺν	τοῖς	ἐξεληλαμένοις· ὧν τῆς τε περιουσίας
[1, 37]	ἐκύρωσαν· ὡς δ' ἐκεκύρωτο, αὐτίκα	τοῖς	ἐπιφανεστάτοις τῶν βουλευτῶν ἐπεγράφοντο κατήγοροι.
[1, 71]	ἐς ἔργα ἀνήμερα καὶ ἐπὶ	τοῖς	ἔργοις ἐς ὄψεις ἐτρέποντο ἀθεμίστους,
[1, 5]	ὄντα, ὥστε Σεβαστὸς εὐθὺς ἐπὶ	τοῖς	ἔργοις, ἔτι περιών, ὅδε πρῶτος
[1, 69]	περὶ τὸ ἄστυ κήρυκας ἐδίδου	τοῖς	ἐς αὐτὸν αὐτομολοῦσι θεράπουσιν ἐλευθερίαν,
[1, 79]	αὐτὸς μᾶλλον αὐτοῖς ἔφη καὶ	τοῖς	ἐς αὑτὸν καταφυγοῦσιν ἐς ἀεὶ
[1, 25]	τὴν στοὰν παρελθὼν διεβάδιζεν, ἐφεδρεύων	τοῖς	ἐσομένοις. Καὶ αὐτὸν οὕτως ἔχοντα
[1, 25]	τῷ νεῲ τῶν Διοσκούρων ἐφήδρευε	τοῖς	ἐσομένοις. ~Τάδε ἦν τοιάδε. Ἡ
[1, 2]	δ' αὐτῶν τὴν πόλιν προλάβοιεν,	τοῖς	ἑτέροις ἦν ὁ ἀγὼν λόγῳ
[1, 104]	αὐτῷ καὶ φοβερὸς ὢν ἔτι	τοῖς	ἑτέροις καὶ τὸ σφέτερον ἀδεές,
[1, 12]	τὸ λεχθέν, ὡς δὴ πᾶσι	τοῖς	εὖ φρονοῦσιν ἀρέσοντος τοῦ νόμου,
[1, 97]	οἱ πάντα, ὡς ἐβούλετο, ἐπὶ	τοῖς	ἐχθροῖς διῴκητο καὶ πολέμιον οὐδὲν
[1, 48]	τοὺς περικαθημένους, ὡς τὸν ἀγῶνα	τοῖς	ἐχθροῖς ἑκατέρωθεν γενέσθαι· ἀλλὰ Ἀσκλαῖοι
[1, 77]	πρέσβεις ἔπεμπον, οἳ συναλλάξειν αὐτὸν	τοῖς	ἐχθροῖς ἔμελλον καὶ προερεῖν, εἴ
[1, 76]	παρασκευὴν ἐς ἅπαντα ἀξιόλογον, καὶ	τοῖς	ἐχθροῖς ἦν ἐπίφοβος, ὥστε δειμαίνοντες
[1, 97]	αὐτὸν οἱ κόλακες, διευτυχοῦντα ἐπὶ	τοῖς	ἐχθροῖς, ὠνόμαζον· καὶ προῆλθεν ἐς
[1, 27]	ὑπὲρ ἧς διεφέροντο, ἐξεῖναι πιπράσκειν	τοῖς	ἔχουσιν· ἀπείρητο γὰρ ἐκ Γράκχου
[1, 38]	αὐτῷ· καλοῦσι δ' οὕτω τοὺς	τοῖς	ἡγεμόσι τῶν ἐθνῶν ἐκ τῆς
[1, 114]	οὓς ὁ Σερτώριος κατέδησεν, καὶ	τοῖς	Ἴβηρσι τὰ ὅμηρα ἀπέλυεν. Οἷς
[1, 119]	ἐκρέμασεν ἐν τῷ μεταιχμίῳ, δεικνὺς	τοῖς	ἰδίοις τὴν ὄψιν ὧν πείσονται,
[1, 37]	ὑπὲρ ὧν ἐπεπολίτευτο, καὶ λοιδορησάμενος	τοῖς	ἱππεῦσι φανερῶς, ἐξῄει τῆς πόλεως
[1, 37]	εἰσηγήσασθαι κρίσεις εἶναι κατὰ τῶν	τοῖς	Ἰταλιώταις ἐπὶ τὰ κοινὰ φανερῶς
[1, 36]	τε καὶ Ὀμβρικοὶ ταὐτὰ δειμαίνοντες	τοῖς	Ἰταλιώταις καί, ὡς ἐδόκει, πρὸς
[1, 35]	ἀνὴρ ἐπιφανέστατος ἐκ γένους, δεηθεῖσι	τοῖς	Ἰταλιώταις νόμον αὖθις ἐσενεγκεῖν περὶ
[1, 77]	Νομάδα ἔτι ταμιεύων ἢ ἐπὶ	τοῖς	Κιμβρικοῖς πρεσβεύων ἢ Κιλικίας ἡγούμενος
[1, 10]	τῇ γῇ καὶ διαιρέσεις ἐπὶ	τοῖς	κλήροις ὡς πατρῴοις, οἱ δὲ
[1, 95]	μήνυτρα τοῖς ἐλέγχουσι καὶ κολάσεις	τοῖς	κρύπτουσιν ἐπιγράψαι. Μετ' οὐ πολὺ
[1, 35]	ἐς τοὺς τριακοσίους καταλεγῆναι· καὶ	τοῖς	λοιποῖς φθόνος ἐς τοὺς κρείττονας
[1, 14]	ἦσαν ἐσπουδακότες ἐς τὴν ἀρχὴν	τοῖς	μάλιστα Γράκχῳ πολεμίοις. Ὁ δ'
[1, 80]	ἄλλα συνέλεξε καὶ χρησιμώτατος ἐν	τοῖς	μάλιστα ὅδε ὁ ἀνὴρ ἐγένετο
[1, 94]	τὴν πόλιν διήρπαζε, πολυχρήματον ἐν	τοῖς	μάλιστα τότε οὖσαν. Ὧδε μὲν
[1, 3]	ἀποθέσθαι καὶ ἐπειπεῖν, ὅτι καὶ	τοῖς	μεμφομένοις εὐθύνας ὑφέξει, ἰδιώτης τε
[1, 94]	καὶ Πραινεστίους· ἐπεὶ δὲ διέστησαν,	τοῖς	μὲν Ῥωμαίοις ἐπεκήρυξεν, ὅτι καὶ
[1, 116]	δὲ αἰχμαλωσίας καὶ πράσεως ἐν	τοῖς	μονομάχοις ὤν, ἔπεισεν αὐτῶν ἐς
[1, 55]	δ' ἀρχαιότεροι συνορῶντες ταῦτα ἐγκρατῶς	τοῖς	νεοπολίταις διεφέροντο. Ξύλοις δὲ καὶ
[1, 64]	αὐτῷ συνῆσαν, χωρὶς ἐπαγγέλματος ἐμπεσόντες	τοῖς	νεοπολίταις ἔκτεινάν τε πολλοὺς καὶ
[1, 64]	ἀρχαίων κατὰ κράτος, Κίννας μὲν	τοῖς	νεοπολίταις συνέπραττε, νομιζόμενος ἐπὶ τῷδε
[1, 62]	μικρὸν ὑπὲρ Λιβύην ἄνω, ἐν	τοῖς	Νομάδων ὅροις. Καὶ αὐτῷ θαλασσεύνοτι
[1, 42]	αὐτῷ πορφύραν βασιλικὴν ἐπεδείκνυ θαμινὰ	τοῖς	Νομάσι τοῖς σὺν Καίσαρι. Πολλῶν
[1, 7]	γιγνομένης τὴν μὲν ἐξειργασμένην αὐτίκα	τοῖς	οἰκιζομένοις ἐπιδιῄρουν ἢ ἐπίπρασκον ἢ
[1, 1]	τοιάνδε ἔριν ἐμπεσὼν οὐκ ἐχρήσατο	τοῖς	ὅπλοις παροῦσιν, ἀλλ' ἐς τὸ
[1, 120]	δ' ἔτι πλῆθος ἦν ἐν	τοῖς	ὄρεσιν, ἐκ τῆς μάχης διαφυγόν·
[1, 3]	ἀπαθὴς οἴκαδε. Τυσοῦτον ἦν ἄρα	τοῖς	ὁρῶσιν ἔτι τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ
[1, 16]	ἐπισπώμενος, εἴτε πολέμου τι σύμβολον	τοῖς	ὁρῶσιν ὡς κόρυθα ποιούμενος, εἴτε
[1, 29]	προυτίθει καὶ περιέπεμπε τοὺς ἐξαγγέλλοντας	τοῖς	οὖσιν ἀνὰ τοὺς ἀγρούς, οἷς
[1, 11]	γῆν εἰς τὰς μελλούσας ἐλπίδας	τοῖς	παιδοτροφοῦσι χαρίσασθαι καὶ μή, ἐν
[1, 73]	προσαγορεύοντα αὐτίκα ἐν τῷ Καπιτωλίῳ	τοῖς	παρεστῶσι προσέταξεν ἀνελεῖν. Καὶ ἡ
[1, 54]	δανείζειν ὡς καπηλικὸν καὶ βαρὺ	τοῖς	πένησι καὶ δύσερι καὶ ἐχθροποιόν,
[1, 59]	ἐσφερόμενον οὔτε τὰς χειροτονίας ἐν	τοῖς	πένησι καὶ θρασυτάτοις ἀντὶ τῶν
[1, 8]	ἡγούμενοι τὴν λοιπὴν γῆν αὐτίκα	τοῖς	πένησι κατ' ὀλίγον διαπεπράσεσθαι· φροντὶς
[1, 27]	Καὶ περιῆν ἐς χεῖρον ἔτι	τοῖς	πένησι, μέχρι Σπούριος Θόριος δημαρχῶν
[1, 27]	διανομάς. Ὅπερ ἦν μέν τις	τοῖς	πένησι παρηγορία διὰ τὰς διανομάς,
[1, 9]	ἄνδρας, ἐναλλασσομένους κατ' ἔτος, διανέμειν	τοῖς	πένησι. ~Τοῦτο δ' ἦν, ὃ
[1, 10]	κατὰ μέρος ὠλοφύροντο καὶ προύφερον	τοῖς	πένησιν ἀρχαῖά τε ἔργα ἑαυτῶν
[1, 112]	καὶ τὰ πεσόντα ἤγειρε, καὶ	τοῖς	περί τι χωρίον Καλάγυρον στρατοπεδεύουσιν
[1, 119]	στρατῷ παντί, πολλὰ δ' ἠνώχλει	τοῖς	περικαθημένοις ἀνὰ μέρος, ἄφνω τε
[1, 58]	ἀκμῆτας ἀσθενῶς μαχόμενοι καὶ ἐπὶ	τοῖς	περιοδεύουσι δείσαντες περικύκλωσιν τούς τε
[1, 22]	ἐχρῶντο. Κατηγόρους τε ἐνετοὺς ἐπὶ	τοῖς	πλουσίοις ἐπήγοντο καὶ τὰς τῶν
[1, 15]	ἔτι, ἀλλὰ δουλευσόντων κατὰ κράτος	τοῖς	πλουσίοις, καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ Γράκχου,
[1, 95]	ἢ ὅσοι τι συνέπραξαν ἄλλοι	τοῖς	πολεμίοις, μεθ' ἣν ἡμέραν Σκιπίων
[1, 43]	ἡ βουλὴ τοὺς ἀποθνῄσκοντας ἐν	τοῖς	πολέμοις ἔκρινεν, ἔνθαπερ ἂν θάνωσι,
[1, 16]	ἔργον εὑρεθὲν μηδ' ἐν μνήμῃ	τοῖς	πολλοῖς ἄρα γενέσθαι μήτε τότε
[1, 96]	ἀνελεῖν, Κάρβωνα δὲ παραστησάμενος αὑτοῦ	τοῖς	ποσὶ δεσμώτην τρὶς ὕπατον ἐπεδημηγόρησε
[1, 33]	τοῦ δήμου καὶ δακρύοντος καὶ	τοῖς	ποσὶ προσπίπτοντος ἐνεκλάο θη. Ἀλλ'
[1, 113]	ἤδη θεοῦ τὸν μὲν ἐπὶ	τοῖς	πράγμασι πόνον ἑκὼν μεθίει, τὰ
[1, 70]	ἐπὶ βήματος ὑψηλοῦ, καθάπερ ὕπατος,	τοῖς	πρέσβεσιν ἄνωθεν ἀπεκρίνατο· Μάριος δ'
[1, 57]	μὲν ὧδε πράξειν, εὐθὺς δὲ	τοῖς	πρέσβεσιν ἀπιοῦσιν εἵποντο. ~Καὶ Σύλλας
[1, 79]	τοὺς περὶ τούτων ἐροῦντας συνέπεμπε	τοῖς	πρέσβεσιν. Οἱ δ' εὐθὺς ἀπὸ
[1, 7]	τῶν φυτευομένων. Ὥριστο δὲ καὶ	τοῖς	προβατεύουσι τέλη μειζόνων τε καὶ
[1, 79]	ἦρχεν ὁ Κάρβων. ~Σύλλας δὲ	τοῖς	πρὸς αὐτὸν ἥκουσιν ἀπὸ τῆς
[1, 95]	Σκιπίων ὁ ὕπατος οὐκ ἐνέμεινε	τοῖς	πρὸς αὐτὸν ὡμολογημένοις, μετελεύσεσθαι κατὰ
[1, 35]	γενομένους κατὰ σφᾶς ἔτι δυνατώτερον	τοῖς	προτέροις βουλευταῖς στασιάσειν· οἵ τε
[1, 16]	τὸν δικτάτορα λαβεῖν, ἀλλὰ χρησιμώτατον	τοῖς	προτέροις τόδε τὸ ἔργον εὑρεθὲν
[1, 53]	Ἐς δὲ τὰς φυλὰς ὅμοια	τοῖς	προτυχοῦσιν ἕκαστοι κατελέγοντο, τοῦ μὴ
[1, 69]	πόλεις διετρόχαζεν, ἔνθα σῖτος ἦν	τοῖς	Ῥωμαίοις προσεσωρευμένος. Ἄφνω δὲ τοῖς
[1, 40]	οἳ τὸν στρατὸν ὁμοίως μερισάμενοι	τοῖς	Ῥωμαίων στρατηγοῖς ἀντεκαθέζοντο καὶ πολλὰ
[1, 92]	τὰ στενὰ ἐχώρουν ὡς ὁμοῦ	τοῖς	Σαυνίταις βιασόμενοι πάντως αὐτὰ περᾶσαι.
[1, 68]	Μετέλλου, ὁ Μάριος αἰσθόμενος συνέθετο	τοῖς	Σαυνίταις ἐπὶ πᾶσιν οἷς ᾖτουν
[1, 90]	χαλεπῶς, καὶ τέλος μὲν ὑπὸ	τοῖς	σημείοις ὅλον ἄνευ παραγγέλματος ἐπανῆλθεν
[1, 27]	οὐδὲν ἐς πολυπληθίαν. Ἅπαξ δὲ	τοῖς	σοφίσμασι τοῖσδε τοῦ Γρακχείου νόμου
[1, 56]	τὴν ἀργίαν οὐκ ἀναμένων ἐκέλευε	τοῖς	στασιώταις ἐς τὴν ἀγορὰν ἥκειν
[1, 90]	τῆς πολιορκίας, ὁ Σύλλας ἐν	τοῖς	στενοῖς, ᾗ μόνῃ διαβατὸν ἦν,
[1, 84]	ἀθρόαι τε καὶ κατὰ μέρη	τοῖς	στρατηγοῖς ἐγένοντο πολλαί, καὶ πᾶσαι
[1, 107]	ἀρχαιρέσια οὐ κατῄει ὡς πολεμήσων	τοῖς	Συλλείοις τοῦ ἐπιόντος ἔτους ὑπὲρ
[1, 77]	ἢ Κιλικίας ἡγούμενος ἢ ἐν	τοῖς	συμμαχικοῖς ἢ ὑπατεύων ἔπραξε, τὰ
[1, 18]	ἄλλη πλησιάζουσα τῇδε ἐπέπρατο ἢ	τοῖς	συμμάχοις ἐπιδιῄρητο, διὰ τὸ τῆσδε
[1, 42]	βασιλικὴν ἐπεδείκνυ θαμινὰ τοῖς Νομάσι	τοῖς	σὺν Καίσαρι. Πολλῶν δ' ὡς
[1, 67]	πυθόμενος ἐς Τυρρηνίαν κατέπλευσεν ἅμα	τοῖς	συνεξελαθεῖσι καὶ θεράπουσιν αὐτῶν ἐπελθοῦσιν
[1, 74]	περιτύχοιεν· οἱ δὲ αὐτῶν καὶ	τοῖς	σφετέροις δεσπόταις μάλιστα ἐπεχείρουν. Κίννας
[1, 31]	τὸν τοῦ Κρόνου νεών, οὗ	τοῖς	ταμίαις ἐχρῆν ὀμνύναι, καὶ ὤμνυε
[1, 87]	δ' ἄλλος ἐκ τοῦδε περὶ	τοῖς	τείχεσιν ἐγίγνετο φόνος, καὶ πλῆθος
[1, 50]	σφίσι συνεσπέσοιεν, ἑτέρους ἔκτεινεν ἀμφὶ	τοῖς	τείχεσιν ἐς δισμυρίους· καὶ σὺν
[1, 121]	ἔτος τε ἔχων τέταρτον ἐπὶ	τοῖς	τριάκοντα· τοῖς δὲ δημάρχοις ὑπέσχητο
[1, 103]	Σέλευκος ἐν Συρίᾳ, ἀλλ' αὐτοῖς	τοῖς	τυραννουμένοις· ἄλογον δ' ἤδη καὶ
[1, 63]	ἐς τοῦτο ἀπέλειπον, ἐπιβουλεύοντες καὶ	τοῖς	τῶν ὑπάτων σώμασιν ὡς οὐκ
[1, 5]	ἀποφῆναι τῇ τε πατρίδι καὶ	τοῖς	ὑπ' αὐτὴν ἔθνεσιν ἅπασιν, οὐδὲν
[1, 86]	ἀνεκίνησε πόνους. Πλέονος δ' ἀεὶ	τοῖς	ὑπάτοις γιγνομένου στρατοῦ ἀπό τε
[1, 40]	ἐπὶ τοῖσδε. Τοσοίδε μὲν δὴ	τοῖς	ὑπάτοις διελόμενοι τὴν χώραν ὑπεστρατήγουν.
[1, 81]	πανωλεθρίας μέσον εἶναι νομίζοντες συνίσταντο	τοῖς	ὑπάτοις ἐπὶ τὸν Σύλλαν μετὰ
[1, 100]	οἷα δὴ βασιλεύων δικτάτωρ ἐπὶ	τοῖς	ὑπάτοις ἦν· πελέκεις τε γὰρ
[1, 89]	λοιπὰ ἤκμαζεν. Ἐν δὲ τούτῳ	τοῖς	ὑπάτοις προσεγένοντο ἱππεῖς Κελτίβηρες, ὑπὸ
[1, 40]	πολέμου καὶ πολυμερὲς ἐνθυμούμενοι ὑποστρατήγους	τοῖς	ὑπάτοις συνέπεμψαν τοὺς τότε ἀρίστους,
[1, 86]	δείσας τῆς πλέονος Ἰταλιας ἔτι	τοῖς	ὑπάτοις συνισταμένης εἴτε καὶ ἐς
[1, 100]	περὶ τὴν Ἰταλίαν ἐπινοῶν τέλεσι	τοῖς	ὑπὲρ ἑαυτοῦ στρατευσαμένοις τρισὶ καὶ
[1, 102]	προύβη κακοῦ, προύβη δὲ καὶ	τοῖς	ὑπὲρ τὴν Ἰταλίαν ἔθνεσιν ἅπασιν,
[1, 48]	αὑτὸν ἐπὶ τῆς πυρᾶς ἐκέλευσε	τοῖς	φίλοις ἅψαι τὸ πῦρ· καὶ
[1, 92]	ἀπογνοὺς ἁπάντων ἀσθενῶς ἔφευγε σὺν	τοῖς	φίλοις ἐς Λιβύην ἐξ Ἰταλίας
[1, 48]	ἐπὶ τῇ πυρᾷ, παρευωχήθη σὺν	τοῖς	φίλοις καὶ προϊόντος τοῦ πότου
[1, 31]	ἐχρῆν ὀμνύναι, καὶ ὤμνυε σὺν	τοῖς	φίλοις πρῶτος. Ὤμνυον δὲ καὶ
[1, 105]	ὁ μὲν αὐτίκα μεθ' ἡμέραν	τοῖς	φίλοις τὸ ὄναρ ἐξειπὼν διαθήκας
[1, 26]	θέλοι, καὶ τὴν πόλιν ἐπὶ	τοῖς	φόνοις ἐκάθαιρεν. Ἡ δὲ βουλὴ
[1, 69]	τοῖς Ῥωμαίοις προσεσωρευμένος. Ἄφνω δὲ	τοῖς	φρουροῦσιν αὐτὸν ἐπιπίπτων εἷλε μὲν
[1, 112]	φυλακὴν τοῦ σώματος, Ῥωμαίους ἀπελάσας,	τοῖσδε	ἀντ' ἐκείνων ἐπέτρεπεν. Οὐ γὰρ
[1, 77]	ἑαυτὸν διαφυγεῖν. Ἀλλ' αὐτίκα καὶ	τοῖσδε	καὶ τῇ πόλει πάσῃ τιμωρὸς
[1, 101]	δεηθῆναι. Σύλλας μὲν δὴ καὶ	τοῖσδε	καταπληξάμενος αὐτούς, καθὰ ἐβούλετο, ἦρχε.
[1, 50]	τείχεσιν ἐς δισμυρίους· καὶ σὺν	τοῖσδε	Κλοέντιος ἀγωνιζόμενος ἔπεσε. ~Σύλλας δ'
[1, 81]	καὶ φίλους πολλοὺς τῶν ἐπιφανῶν,	τοῖσδε	μὲν ὑποστρατήγοις ἐχρῆτο, αὐτὸς δὲ
[1, 79]	δ' αὐτὸν ἀμαχεὶ τῶν Βρεντεσίων,	τοῖσδε	μὲν ὕστερον ἔδωκεν ἀτέλειαν, ἣν
[1, 40]	Κορνήλιον Σύλλαν καὶ Μάρκελλον ἐπὶ	τοῖσδε.	Τοσοίδε μὲν δὴ τοῖς ὑπάτοις
[1, 27]	πολυπληθίαν. Ἅπαξ δὲ τοῖς σοφίσμασι	τοῖσδε	τοῦ Γρακχείου νόμου παραλυθέντος, ἀρίστου
[1, 38]	ἀρίστων, ὅ τε δῆμος ἤχθετο	τοιῶνδε	καὶ τοσάδε εἰργασμένων ἀνδρῶν ἀθρόως
[1, 54]	παλαιοῦ διαγορεύοντος μὴ δανείζειν ἐπὶ	τόκοις	ἢ ζημίαν τὸν οὕτω δανείσαντα
[1, 54]	μὲν πράττοντες τὰ χρέα σὺν	τόκοις,	νόμου τινὸς παλαιοῦ διαγορεύοντος μὴ
[1, 54]	φιλοψευδές. Ἔθους δὲ χρονίου τοὺς	τόκους	βεβαιοῦντος, οἱ μὲν κατὰ τὸ
[1, 79]	ἀπεκρίνατο αὐτὸς μὲν οὔποτε ἀνδράσι	τολάδε	ἐργασαμένοις ἔσεσθαι φίλος, τῇ πόλει
[1, 61]	εὐνῆς ἐνεβόησε παμμέγεθες αὐτῷ· Σὺ	τολμᾷς	κτεῖναι Γάιον Μάριον; προτροπάδην ὁ
[1, 108]	γενναίως. Περιώνυμος δὲ ὢν ἐπὶ	τόλμῃ,	βουλὴν κατέλεξεν ἐκ τῶν συνόντων
[1, 110]	ἑσπέραν ὡς ἀποταφρεύσων αὐτὸ σὺν	τόλμῃ,	Πομπηίου δ' ἐπιδραμόντος ἐπαύσατο τῆς
[1, 65]	παρὰ δόξαν δ' ὁρῶν τὸ	τόλμημα	τῶν ὀλιγωτέρων ἐπικρατοῦν, ἀνὰ τὴν
[1, 104]	ἦν ἐν τῷδε τῷ ἀνδρὶ	τόλμης	καὶ τύχης· ὅν γέ φασιν
[1, 26]	δὲ σὺν ὅπλοις ἐξέθεον ἐπὶ	τὸν	Ἀβεντῖνον λόφον, ἐλπίσαντες, εἰ τόνδε
[1, 73]	δ' ἀρχόμενος τῆς θυσίας προσιόντα	τὸν	Ἀγχάριον καὶ προσαγορεύοντα αὐτίκα ἐν
[1, 48]	ἐκδραμεῖν ἐπὶ τοὺς περικαθημένους, ὡς	τὸν	ἀγῶνα τοῖς ἐχθροῖς ἑκατέρωθεν γενέσθαι·
[1, 114]	συμφυγόντων ἐπιφανῶν ἔκτεινε τρεῖς καὶ	τὸν	ἀδελφιδοῦν ἑαυτοῦ. ~Ὡς δὲ ἐφ'
[1, 87]	διέστησεν. Ἀρχομένου δ' ἦρος περὶ	τὸν	Αἰσῖνον ποταμὸν ἐξ ἠοῦς ἐπὶ
[1, 102]	ἀφῃροῦντο. Σύλλας δὲ καὶ Ἀλέξανδρον	τὸν	Ἀλεξάνδρου τοῦ ἐν Αἰγύπτῳ βασιλεύσαντος
[1, 97]	δοκοῦσί μοι παρασκώπτοντες ἢ ἐκμειλισσόμενοι	τὸν	ἄνδρα ἐπιγράψαι. Ἔπεμψε δὲ καὶ
[1, 64]	τε Μαρίου καὶ τῶν ἀμφὶ	τὸν	ἄνδρα καθόδου. Ἀνθισταμένων δὲ τῶν
[1, 113]	αὐτόν τε καὶ τὴν περιεστῶσαν	τὸν	ἀνδρῶνα φυλακὴν ἔκτεινεν ἀπὸ τῆς
[1, 90]	Καρβωνείων εἰς τρισχιλίους καὶ Καρρίναν	τὸν	ἀντιστρατηγοῦντα σφίσιν ἐπολιόρκουν, ἔστε Κάρβων
[1, 25]	ἔργου, τὸ ἐγχειρίδιον ἐπισπάσας διαχρῆται	τὸν	Ἀντύλλον. Βοῆς δὲ γενομένης καὶ
[1, 25]	γεγονότος, ἐκ μόνης τῆς ἐς	τὸν	Ἀντύλλον Γράκχου δριμύτητος εἰκάσας ἤδη
[1, 72]	τοὺς στρατιώτας εὑρὼν ἀκροωμένους ἔκτεινε	τὸν	Ἀντώνιον ῥητορεύοντα ἔτι καὶ τὴν
[1, 32]	τοῦ βουλευτηρίου καὶ τοὺς ἀμφὶ	τὸν	Ἀπουλήιον ἔβαλλον, ἔως ἀπέκτειναν, ταμίαν
[1, 33]	ἔπασχεν. Ἀναιρεθέντων δὲ τῶν ἀμφὶ	τὸν	Ἀπουλήιον ἡ μὲν βουλὴ καὶ
[1, 28]	συνελθόντος, ἅμ' ἕῳ χειροτονοῦσι δήμαρχον	τὸν	Ἀπουλήιον. ~Καὶ τὸ μὲν Νωνίου
[1, 32]	μετ' ὀργῆς συνέτρεχεν ὡς κτενοῦντες	τὸν	Ἀπουλήιον. Ὁ δ' ἄλλο πλῆθος
[1, 30]	δὲ καὶ ὣς τῶν περὶ	τὸν	Ἀπουλήιον οἱ πολιτικοὶ τά τε
[1, 28]	οὖν, ἐπιφανὴς ἀνήρ, ἔς τε	τὸν	Ἀπουλήιον παρρησίᾳ χρώμενος καὶ Γλαυκίαν
[1, 54]	ἐκήρυσσεν, εἴ τίς τι περὶ	τὸν	Ἀσελλίωνος φόνον ἐλέγξειεν, ἐλευθέρῳ μὲν
[1, 14]	οὐκ ἔννομον εἶναι δὶς ἐφεξῆς	τὸν	αὐτὸν ἄρχειν καὶ Ῥουβρίου δημάρχου
[1, 76]	ἐς Ῥωμαίους ἀναλαβὼν αὐτόν τε	τὸν	βασιλέα τὰς ναῦς ἀφελόμενος καὶ
[1, 62]	τῆς Μιντούρνης ἄρχοντες ἐνθυμούμενοι καὶ	τὸν	Γαλάτην ἔνθουν κατὰ δαίμονα καὶ
[1, 89]	στρατηγῶν ἀπεσταλμένοι, καὶ γενομένης παρὰ	τὸν	Γλάνιν ποταμὸν ἱππομαχίας ὁ μὲν
[1, 28]	ἑτέραν παρήγγελλε δημαρχίαν, φυλάξας στρατηγοῦντα	τὸν	Γλαυκίαν καὶ τῆσδε τῶν δημάρχων
[1, 28]	καὶ δεινοῦ φανέντος οἱ περὶ	τὸν	Γλαυκίαν, οὔπω τοῦ δήμου συνελθόντος,
[1, 22]	κυρωθέντος μὲν ἄρτι τοῦ νόμου	τὸν	Γράκχον εἰπεῖν, ὅτι ἀθρόως τὴν
[1, 26]	ὄντα, συνελάμβανε, τοῖς δὲ περὶ	τὸν	Γράκχον τοὺς ὡπλισμένους ἐπέπεμπεν. Καὶ
[1, 19]	ἐχθροί, κατιδόντες ἐβόων, ὡς λῦσαι	τὸν	Γράκχου νόμον ὅλως διεγνωκὼς μέλλοι
[1, 12]	Ῥωμαίοις ὁ κωλύων δυνατώτερος. Ἐκέλευε	τὸν	γραμματέα σιγᾶν. Καὶ τότε μὲν
[1, 61]	ἐπιδημοῦντα μετὰ ξίφους ἐσέπεμψαν ἀνελεῖν.	Τὸν	δὲ Γαλάτην φασὶν ἐν τῷ
[1, 89]	τούτων αὐτίκα ἐδημεύετο καὶ διεπιπράσκετο,	τὸν	δὲ δῆμον ἐς ἐκκλησίαν συναγαγὼν
[1, 72]	δ' ὑπὸ τῶν διωκόντων ἐπανῃρέθη.	Τὸν	δὲ ῥήτορα Μᾶρκον Ἀντώνιον ἔς
[1, 73]	ἐπιόντων ἅψαντες τὴν πυρὰν ἔφασαν	τὸν	δεσπότην καίειν ἀπαγξάμενον. Ὁ μὲν
[1, 100]	καὶ νόμῳ κωλύσας μηδεμίαν ἄλλην	τὸν	δήμαρχον ἀρχὴν ἔτι ἄρχειν· διὸ
[1, 23]	Ἔδωκαν δ' αὐτῷ καὶ φιλανθρωπεύσασθαι	τὸν	δῆμον δώδεκα ἀποικίαις· ᾧ δὴ
[1, 21]	εἰ δήμαρχος ἐνδέοι ταῖς παραγγελίαις,	τὸν	δῆμον ἐκ πάντων ἐπιλέγεσθαι. ~Ὁ
[1, 22]	τὸ δεύτερον· οἷα δ' ἔχων	τὸν	δῆμον ἔμμισθον, ὑπήγετο καὶ τοὺς
[1, 59]	νενικηκότων ἐπιγένοιτο. Ἅμα δ' ἡμέρᾳ	τὸν	δῆμον ἐς ἐκκλησίαν συναγαγόντες ὠδύροντο
[1, 35]	ἀντὶ ὑπηκόων ἐσόμενοι. Ὁ δὲ	τὸν	δῆμον ἐς τοῦτο προθεραπεύων ὑπήγετο
[1, 98]	ἐπέστελλε τῷ Φλάκκῳ γνώμην ἐς	τὸν	δῆμον ἐσενεγκεῖν, ὅτι χρήσιμον ἡγοῖτο
[1, 30]	αὐτοὺς κατὰ σπουδὴν συναγαγὼν ἔφη	τὸν	δῆμον ἐσπουδακότα περὶ τὸν νόμον
[1, 59]	τε μηδὲν ἔτι ἀπροβούλευτον ἐς	τὸν	δῆμον ἐσφέρεσθαι, νενομισμένον μὲν οὕτω
[1, 20]	οἱ πυθόμενοι ὀκνήσαιεν ἐξενεγκεῖν διὰ	τὸν	δῆμον ὀργιζόμενον ἔτι καὶ τῷ
[1, 19]	Γράκχου νόμον οὐκ ἔψεγε διὰ	τὸν	δῆμον σαφῶς, τὴν δὲ τοῦδε
[1, 24]	τῷ νόμῳ, ὡς καὶ τῷδε	τὸν	δῆμον ὑπαξόμενοι. Ἐπανελθόντες τε ἐς
[1, 21]	μὲν ὀξέως οὕτως ἑνὶ πολιτεύματι	τὸν	δῆμον ὑπηγάγετο, συμπράξαντος αὐτῷ Φουλβίου
[1, 22]	εὐθύνης ἐπιλιπεῖν καὶ στάσιν ἄλλην	τὸν	δικαστικὸν νόμον οὐκ ἐλάσσω τῶν
[1, 16]	διασεσωσμένους τότε μηδ' ἐπὶ νοῦν	τὸν	δικτάτορα λαβεῖν, ἀλλὰ χρησιμώτατον τοῖς
[1, 18]	τὸ κήρυγμα, τὴν ἀνέμητον ἐξεργάζεσθαι	τὸν	ἐθέλοντα προλέγον, ἐπῇρε πολλοὺς τὰ
[1, 113]	ἐς ἅπαντας, ὥστε καὶ Περπένναν,	τὸν	ἐκ τῆς Αἰμιλίου στάσεως ἑκόντα
[1, 82]	στρατόν, ὅσον εὐπόρουν, κατέλεγον καὶ	τὸν	ἐκ τῆς Ἰταλίας προσλαβόντες ἐπὶ
[1, 56]	ἀργίαν ἔς τε Καπύην ἐπὶ	τὸν	ἐκεῖ στρατόν, ὡς ἐκ Καπύης
[1, 14]	τὴν χειροτονίαν ἔτι οὔσης ἐπὶ	τὸν	ἐν τῷ ἄστει δῆμον κατέφευγε,
[1, 60]	πολεμίους Ῥωμαίων ἐψήφιστο εἶναι καὶ	τὸν	ἐντυχόντα νηποινεὶ κτείνειν ἢ ἀνάγειν
[1, 9]	ηὐξημένων κἀκείνων ἀπὸ γεωργίας, καὶ	τὸν	ἐπ' αὐτοὺς Ῥωμαίων πόλεμον οὐ
[1, 87]	καταλαβὼν ἐφρούρει περικαθήμενος, ἔστε Μάριον	τὸν	ἕτερον ὕπατον μεγάλῃ μάχῃ περὶ
[1, 63]	αὐτοῦ φύλαξ· Κόιντον δὲ Πομπήιον,	τὸν	ἕτερον ὕπατον, ὁ δῆμος οἰκτείρων
[1, 86]	καὶ ἀπὸ τῆς ὁμόρου περὶ	τὸν	Ἠριδανὸν Γαλατίας, οὐδ' ὁ Σύλλας
[1, 72]	καὶ ξενίζων ἐς πανδοκεῖον ἔπεμψε	τὸν	θεράποντα σπουδαιότερον τοῦ συνήθους οἶνον
[1, 70]	Μάριος δ' αὐτῷ παρεστὼς παρὰ	τὸν	θρόνον ἡσύχαζε μέν, ἐδήλου δὲ
[1, 111]	ἀπὸ τῶν Πυρηναίων ὀρῶν ἐπὶ	τὸν	Ἴβηρα κατέβαινον. Σερτώριος δὲ καὶ
[1, 121]	τήνδε ποιούμενος, Πομπήιος μὲν ἐς	τὸν	Ἰβηρικὸν θρίαμβον περιμένειν ἐπανιόντα Μέτελλον,
[1, 65]	Λεύκιον Μερόλαν ἐχειροτόνησαν ἀντ' αὐτοῦ,	τὸν	ἱερέα τοῦ Διός. Λέγεται δ'
[1, 70]	καὶ δεινὸν ἡγουμένη Λεύκιον Μερόλαν,	τὸν	ἱερέα τοῦ Διός, ὑπατεύοντα ἀντὶ
[1, 26]	ὑποδεξάμενος αὐτὸς μὲν ὤκνησε μηνῦσαι	τὸν	ἱκέτην, ἑτέρῳ δὲ προσέταξε μηνῦσαι.
[1, 49]	τὴν Ἰταλίαν ἦν τὴν περὶ	τὸν	Ἰόνιον· αἰσθόμενοι δ' αὐτῶν οἱ
[1, 5]	τὴν ἀπὸ Συρίας ἐπὶ κόλπον	τὸν	Ἰόνιον ἀρχήν. Ἐπί τε τούτοις,
[1, 66]	ἀνθύπατον ὄντα καὶ στρατευμάτων περὶ	τὸν	Ἰόνιον ἡγούμενον, ἐκάλουν κατὰ σπουδὴν
[1, 50]	στάσεως ἦρξεν. ~Οἱ δὲ περὶ	τὸν	Ἰόνιον οὔπω τὴν Τυρρηνῶν μετάνοιαν
[1, 109]	δὲ ἔνδοθεν τῶν Ἀλπείων ἐπὶ	τὸν	Ἰόνιον, Πάδος ἀντὶ Ἠριδανοῦ μετονομασθείς.
[1, 116]	συμβαλόντες ἡττῶντο. Οὐαρινίου δὲ καὶ	τὸν	ἵππον αὐτὸς Σπάρτακος περιέσπασεν· παρὰ
[1, 71]	παρεστώσης στρατιᾶς φυγεῖν παρακαλούντων καὶ	τὸν	ἵππον αὐτῷ προσαγαγόντων, οὐκ ἀνασχόμενος
[1, 39]	ἐς δέκα μυριάδας. Καὶ Ῥωμαῖοι	τὸν	ἴσον αὐτοῖς ἀντεξέπεμπον ἀπό τε
[1, 53]	οἱ δὲ λοιποὶ σποράδην ἐς	τὸν	Καικίλιον διέφυγον. Καὶ τάδε μὲν
[1, 44]	καὶ ἐδεῖτο κατὰ σπουδὴν αὑτῷ	τὸν	Καιπίωνα ἕπεσθαι μετὰ τῆς στρατιᾶς
[1, 25]	Ἀντύλλον Γράκχου δριμύτητος εἰκάσας ἤδη	τὸν	καιρὸν ἥκειν καὶ χαριεῖσθαί τι
[1, 25]	καὶ ὁ Φλάκκος ἀπορούμενοι καὶ	τὸν	καιρὸν ὧν ἐβουλεύοντο διὰ τὸ
[1, 68]	τειχοφυλακοῦντα τῆς Ῥώμης τὸν λόφον	τὸν	καλούμενον Ἰάνουκλον, εὖ ποτε παθόντα
[1, 87]	ὀλίγον, ὡς δ' ἦλθεν ἐπὶ	τὸν	καλούμενον Ἱερὸν λιμένα, ἐξέτασσεν ἐς
[1, 98]	τῇ δὲ βουλῇ προσέταξεν ἑλέσθαι	τὸν	καλούμενον μεταξὺ βασιλέα. Ἡ μὲν
[1, 90]	Τελεσῖνον ἐκ τῆς Σαυνίτιδος καὶ	τὸν	Καπυαῖον Γοῦτταν, μεθ' ἑπτὰ μυριάδων
[1, 94]	δὲ καὶ τάδε θεώμενοι καὶ	τὸν	Κάρβωνος στρατὸν ἀπολωλέναι πάντα πυνθανόμενοι
[1, 104]	κυνηγεσίοις ἐχρῆτο, οὐ φυλασσόμενος ἄρα	τὸν	κατὰ ἄστυ ἰδιώτην βίον οὐδ'
[1, 32]	δὲ πρόφασιν τοῦτ' εἶναι νομίσαντες	τὸν	κέραμον ἐξέλυον τοῦ βουλευτηρίου καὶ
[1, 11]	δόξαν καὶ εὐπορίαν, τοῦ δὲ	τὸν	κίνδυνον καὶ φόβον ὑπερεπαίρων ἐκέλευε
[1, 77]	τάχιστα ἐπιστεῖλαι· τοῖς δ' ἀμφὶ	τὸν	Κίνναν εἴρητο μὴ στρατολογεῖν, ἕστε
[1, 64]	τὸ τῶν Διοσκούρων ἱερὸν παρῆλθε,	τὸν	Κίνναν ἐκτρεπόμενος. Ὅσοι δ' αὐτῷ
[1, 69]	ἐλευθέρων ἤδη κατὰ πλῆθος πρὸς	τὸν	Κίνναν ἐξεπήδων, οἱ μὲν περὶ
[1, 69]	καὶ πρέσβεις περὶ διαλύσεων ἐς	τὸν	Κίνναν ἔπεμπον. Ὁ δὲ αὐτοὺς
[1, 68]	αὐτῷ πύλης περὶ ἕω, καὶ	τὸν	Κίνναν ἐσεδέξατο. Ἀλλ' οὗτοι μὲν
[1, 64]	Ὀκτάουιος. Καὶ οἱ μὲν ἀμφὶ	τὸν	Κίνναν προλαβόντες τὴν ἀγορὰν μετὰ
[1, 70]	ὑπὸ τῶν συμφορῶν αὖθις ἐς	τὸν	Κίνναν τοὺς πρέσβεις ἔπεμπεν ὡς
[1, 70]	τοῦτο μόνον ᾖτουν, ἐπομόσαι σφίσι	τὸν	Κίνναν φόνον οὐκ ἐργάσεσθαι. Ὁ
[1, 65]	ἕτερος. Ἡ μὲν δὴ βουλὴ	τὸν	Κίνναν, ὡς ἐν κινδύνῳ τε
[1, 50]	προσλαβὼν δὲ τοὺς χορτολογοῦντας τρέπεται	τὸν	Κλοέντιον. Ὁ δ' αὐτίκα μὲν
[1, 26]	πέμπειν μηδένα. Τῶν δ' αὖθις	τὸν	Κόιντον ἐπιπεμψάντων, τόνδε μὲν Ὀπίμιος
[1, 63]	τε καὶ δυσχεράνας ἥκοντα μὲν	τὸν	Κόιντον ἐς τὸ στρατόπεδον ἐσεδέξατο,
[1, 61]	παιδὶ γὰρ ὄντι φασὶν ἐς	τὸν	κόλπον ἀετοῦ νεοττοὺς ἑπτὰ καταρρυῆναι
[1, 120]	Πομπήιον προλαβεῖν ἀξιῶν, ἐς συνθήκας	τὸν	Κράσσον προυκαλεῖτο. Ὑπερορώμενος δ' ὑπ'
[1, 25]	ἢ ὑποπτεύων ἢ ἄλλως ἐς	τὸν	λόγον ὑπαχθείς, ἠξίου φείσασθαι τῆς
[1, 90]	καὶ στρατιὰν συναγαγὼν ἐπεχείρει βιάσασθαι	τὸν	Λουκρήτιον. Πολυημέρου δ' αὐτῷ καὶ
[1, 68]	Ἄππιον χιλίαρχον, τειχοφυλακοῦντα τῆς Ῥώμης	τὸν	λόφον τὸν καλούμενον Ἰάνουκλον, εὖ
[1, 62]	δαίμονα καὶ περιδεᾶ νομίζοντες γεγονέναι,	τὸν	Μάριον αὐτίκα τῆς πόλεως ἐξέπεμπον,
[1, 88]	πόλιν διήρπαζεν. Ὁ δὲ Σύλλας	τὸν	Μάριον ἐς Πραινεστὸν κατακλείσας τὴν
[1, 58]	ἔσεσθαι περιδραμόντες. Οἱ δ' ἀμφὶ	τὸν	Μάριον πρός τε τοὺς ἐπελθόντας
[1, 60]	αὐτῷ Μάριον, ἑξάκις ὑπατευκότα, καὶ	τὸν	Μαρίου παῖδα καὶ Πούπλιον Κέθηγον
[1, 32]	ἐν αὐτῇ τῇ χειροτονίᾳ, οἳ	τὸν	Μέμμιον παίοντες ἐν μέσῳ πάντων
[1, 19]	καὶ παρελθὼν εἰς τὸ βουλευτήριον	τὸν	μὲν Γράκχου νόμον οὐκ ἔψεγε
[1, 37]	δυνατώτερον ἔτι τῆς πόλεως ἐπάρξειν.	Τὸν	μὲν δὴ νόμον ἀπαγορευόντων τῶν
[1, 95]	εἶπεν ἕτερα καὶ ἐπήνεγκεν, ὅτι	τὸν	μὲν δῆμον ἐς χρηστὴν ἄξει
[1, 113]	δὲ Σερτώριος βλάπτοντος ἤδη θεοῦ	τὸν	μὲν ἐπὶ τοῖς πράγμασι πόνον
[1, 72]	δὲ μετὰ τοῦ παιδὸς διωκόμενος	τὸν	μὲν υἱὸν ἔφθασε προανελεῖν, αὐτὸς
[1, 87]	τὰ δὲ περίοικα πάντα ἐς	τὸν	Μέτελλον ἀπὸ τῶν ὑπάτων μετετίθετο.
[1, 30]	σκοπεῖν περὶ τοῦ ὅρκου· καὶ	τὸν	Μέτελλον εἰδὼς στερρόν τε τῇ
[1, 28]	ὕστερον ὁ Ἀπουλήιος ὡς ἀμυνούμενος	τὸν	Μέτελλον ἐς ἑτέραν παρήγγελλε δημαρχίαν,
[1, 112]	τότε μάλιστα πολλοὶ Σερτωρίου πρὸς	τὸν	Μέτελλον ηὐτομόλουν, ἐφ' ᾧ χαλεπαίνων
[1, 112]	αὐτοῦ πολλὰς επέτρεχον οἱ περὶ	τὸν	Μέτελλον καὶ τοὺς ἄνδρας ἐς
[1, 36]	ἔτι κατέπεσεν. Εὑρέθη δὲ ἐς	τὸν	μηρὸν αὐτῷ σκυτοτόμου μαχαίριον ἐμπεπηγμένον.
[1, 110]	Πομπήιον, καὶ ἐτρώθη δόρατι ἐς	τὸν	μηρὸν ἐπικινδύνως ὁ Πομπήιος. Καὶ
[1, 120]	ἀπογνώσει τοσῶνδε μυριάδων, τιτρώσκεται ἐς	τὸν	μηρὸν ὁ Σπάρτακος δορατίῳ καὶ
[1, 57]	ἐκκλησίαν, καὶ τόνδε τῆς ἐπὶ	τὸν	Μιθριδάτην στρατείας ὀρεγόμενόν τε ὡς
[1, 56]	Καπύης ἐς τὴν Ἀσίαν ἐπὶ	τὸν	Μιθριδάτου πόλεμον διαβαλῶν, ἠπείγετο· οὐ
[1, 39]	μοι δοκοῦσι Λίτερνον ἡγεῖσθαι, ἐπὶ	τὸν	μυχόν ἐστι τοῦ Ἰονίου κόλπου
[1, 106]	καὶ τότε τὸν στρατὸν καὶ	τὸν	νέκυν οὐχ ἧττον ἢ περιόντος·
[1, 2]	κατὰ τὸ Καπιτώλιον εἱλούμενοι περὶ	τὸν	νεὼν ἀνῃρέθησαν. Καὶ οὐκ ἀνέσχον
[1, 15]	δεήσειεν, ὑποδείξας κατέλαβε τοῦ Καπιτωλίου	τὸν	νεών, ἔνθα χειροτονήσειν ἔμελλον, καὶ
[1, 15]	δείσαντας διαφυγεῖν ἐκ μέσον, καὶ	τὸν	νεὼν τοὺς ἱερέας ἐπικλεῖσαι, δρόμον
[1, 32]	διέτεμον. Καὶ Σαυφήιος μὲν ἐμπρῆσαι	τὸν	νεών, ὑπὸ δίψης ἀπολλύμενος, ἠξίου,
[1, 77]	ὅσα περὶ Λιβύην ἐς Ἰογόρθαν	τὸν	Νομάδα ἔτι ταμιεύων ἢ ἐπὶ
[1, 62]	Μαρίου· οἳ ἐς μὲν Ἱεμψάλαν	τὸν	Νομάδων δυνάστην ἀπὸ Ῥώμης διέφυγον,
[1, 11]	ἐχρῶντο, ἐρεθίσας ἐκέλευε τῷ γραμματεῖ	τὸν	νόμον ἀναγνῶναι. ~Μᾶρκος δ' Ὀκτάουιος
[1, 30]	ἔφη τὸν δῆμον ἐσπουδακότα περὶ	τὸν	νόμον δεδιέναι, μηχανὴν δ' ὁρᾶν
[1, 12]	ἐκέλευε σὺν ἀπειλῇ τῷ γραμματεῖ	τὸν	νόμον εἰς τὸ πλῆθος ἀναγινώσκειν.
[1, 30]	τοῖς ἀστικοῖς ἐπῄεσαν καὶ βιασάμενοι	τὸν	νόμον ἐκύρωσαν. Κυρωθέντος δ' αὐτίκα
[1, 24]	βουλὴ προέγραφεν ἐκκλησίαν, ἐν ᾗ	τὸν	νόμον ἔμελλε τὸν περὶ τῆσδε
[1, 22]	ἡ βουλὴ μάλιστα αἰδουμένη ἐς	τὸν	νόμον ἐνεδίδου· καὶ ὁ δῆμος
[1, 30]	ἣ τῷ ὅρκῳ τελευταία κατὰ	τὸν	νόμον ἦν, ἀμφὶ δεκάτην ὥραν
[1, 56]	Σύλλα τῆς πόλεως ἀποστάντος, ἐκύρου	τὸν	νόμον καί, οὗ χάριν ἅπαντα
[1, 31]	αὐτοῖς ἔσεσθαι τὴν γῆν οὐδὲ	τὸν	νόμον κύριον, εἰ μὴ Μέτελλος
[1, 9]	ἐκτραπέντα. Ταῦτα δὲ εἰπὼν ἀνεκαίνιζε	τὸν	νόμον μηδένα τῶν πεντακοσίων πλέθρων
[1, 29]	περιεσπάκει. Προσέκειτο δέ, εἰ κυρώσειε	τὸν	νόμον ὁ δῆμος, τὴν βουλὴν
[1, 54]	Οἱ δανεισταὶ δὲ χαλεπήναντες, ὅτι	τὸν	νόμον παλαιὸν ὄντα ἀνεκαίνιζε, κτείνουσιν
[1, 121]	παρήγγελλον, ὁ μὲν ἐστρατηγηκὼς κατὰ	τὸν	νόμον Σύλλα, ὁ δὲ Πομπήιος
[1, 12]	πρώτης φυλῆς καταψηφισαμένης τὴν ἀρχὴν	τὸν	Ὀκτάουιον ἀποθέσθαι, ἐπιστραφεὶς πρὸς αὐτὸν
[1, 70]	ὀκνούντων ἐπιχειρεῖν αὐτῷ τῶν ἀμφὶ	τὸν	Ὀκτάουιον διὰ τὰς αὐτομολίας τε
[1, 64]	τὸ δὲ καθαρώτερον πλῆθος ἐς	τὸν	Ὀκτάουιον ἐχώρει, καὶ οἵδε μετὰ
[1, 90]	τι τῶν περικαθημένων, διὰ δὲ	τὸν	ὄμβρον ἀμελούντων, διέφυγε. Καὶ Κάρβων
[1, 107]	Συλλείοις τοῦ ἐπιόντος ἔτους ὑπὲρ	τὸν	ὅρκον ἀδεῶς· ἐδόκουν γὰρ ἐς
[1, 30]	ἐνέδρας καὶ ἔλεγεν, ὡς οὔποτε	τὸν	ὅρκον ἑκὼν τόνδε αὐτὸς ὀμόσει.
[1, 29]	ὑπὸ φρονήματος οὐκ ἐνδώσοντα ἐς	τὸν	ὅρκον. Ὁ μὲν δὴ νόμος
[1, 66]	ἐπέβαινον καὶ ὤμνυον τῷ Κίννᾳ	τὸν	ὅρκον τὸν στρατιωτικόν, καὶ τοὺς
[1, 29]	ἐπομόσαι πεισθήσεσθαι τῷ νόμῳ, ἢ	τὸν	οὐκ ὀμόσαντα μήτε βουλεύειν καὶ
[1, 54]	δανείζειν ἐπὶ τόκοις ἢ ζημίαν	τὸν	οὕτω δανείσαντα προσοφλεῖν. Ἀποστραφῆναι γάρ
[1, 9]	ἔχειν. Παισὶ δ' αὐτῶν ὑπὲρ	τὸν	παλαιὸν νόμον προσετίθει τὰ ἡμίσεα
[1, 40]	μὲν Ῥουτιλίῳ Γναῖόν τε Πομπήιον,	τὸν	πατέρα Πομπηίου τοῦ Μάγνου παρονομασθέντος,
[1, 98]	δῆμος δοκιμάσειε βασιλεύειν. Καὶ τόνδε	τὸν	πενθήμερον ἄρχοντα ἰντέρρηγα ἐκάλουν· εἴη
[1, 24]	ἐν ᾗ τὸν νόμον ἔμελλε	τὸν	περὶ τῆσδε τῆς ἀποικίας λύσειν·
[1, 114]	~Καὶ ὁ στρατὸς εὐθὺς ἐπὶ	τὸν	Περπένναν ἀνίστατο σὺν θορύβῳ τε
[1, 114]	ἡγούμενοι γενέσθαι σωτήριον, χαλεπῶς ἐς	τὸν	Περπένναν διετίθεντο αὐτοί τε καὶ
[1, 114]	πάντας ὀργὴ καὶ μῖσος ἐς	τὸν	Περπένναν ἐσῄει, ὡς οὐκ ἐς
[1, 74]	ἐδήλου, ὅτι κόπτων τὰς φλέβας	τὸν	πῖλον ἀποθοῖτο οοὐ γὰρ ἦν
[1, 55]	ἔτι ἐν Ῥώμῃῃ, Μάριος δὲ	τὸν	πόλεμον εὐχερῆ τε καὶ πολύχρυσον
[1, 65]	ἐς ἀπόστασιν καὶ χρήματα ἐς	τὸν	πόλεμον συλλέγων. Ταῦτα δ' ἐργαζομένῳ
[1, 115]	αὐτὸν ἱππέες τινες εἷλκον ἐς	τὸν	Πομπήιον, ἐπιβλασφημούμενον ὑπὸ τῶν ἰδίων
[1, 4]	οὐδέτερα ἐκ Γαλατίας ἤλαυνεν ἐπὶ	τὸν	Πομπήιον ἐς τὴν πατρίδα, ἐσβαλών
[1, 121]	τοῦ θρόνου κατέβαινε καὶ ἐς	τὸν	Πομπήιον ἐχώρει, τὴν χεῖρα προτείνων
[1, 120]	τῷ Σπαρτάκῳ, καὶ ὁ Σπάρτακος,	τὸν	Πομπήιον προλαβεῖν ἀξιῶν, ἐς συνθήκας
[1, 119]	τὴν τάφρον ἐμβάλλων κατέκαιε καὶ	τὸν	πόνον αὐτοῖς δύσεργον ἐποίει. Αἰχμάλωτόν
[1, 80]	ἐς Ἰβηρίαν ἐπέμφθη καὶ ἐς	τὸν	Πόντον ἐπὶ Μιθριδάτην ὕστερον. Ἀφίκετο
[1, 88]	Τά τε σώματα αὐτῶν ἐς	τὸν	ποταμὸν ἐρρίφη· ἐπεπόλαζε γὰρ ἤδη
[1, 67]	πρὸς τῇ θαλάσση, ζευγνύντες οἵδε	τὸν	ποταμὸν καὶ γεφυροῦντες, ἵνα τὴν
[1, 43]	τοῦ ξηροῦ, πολλοὺς δ' ἐς	τὸν	ποταμὸν κατῶσεν· ὅ τε Ῥουτίλιος
[1, 101]	ὡς καὶ Κόιντον Λουκρήτιον Ὀφέλλαν	τὸν	Πραινεστὸν αὐτῷ λαβόντα καὶ Μάριον
[1, 32]	δραπέτης εἶναι νομιζόμενος, Γράκχον ἑαυτῷ	τὸν	πρεσβύτερον πατέρα ἐπιγράφων. Καὶ τὸ
[1, 62]	σκάφος ἁλιέως πρεσβύτου παρορμοῦν, βιασάμενος	τὸν	πρεσβύτην, ἐσήλατο χειμῶνος ὄντος καὶ
[1, 78]	πατάξαντος, ἕτερος ἐκ τοῦ στρατοῦ	τὸν	ῥαβδοῦχον ἐπάταξε. Καὶ Κίννα κελεύσαντος
[1, 43]	φάραγξιν ἐνεδρεύσας. Ἅμα δ' ἕῳ	τὸν	Ῥουτίλιον διελθεῖν ὑπεριδὼν ἀνέστησε τὰς
[1, 112]	Οἱ δ' οὐ τελέως ὅμως	τὸν	Σερτώριον ἀπεστρέφοντο διὰ τὰς χρείας·
[1, 112]	ἀπίστους ἐς τὴν πατρίδα διὰ	τὸν	Σερτώριον γενομένους ἀπιστεῖσθαι καὶ πρὸς
[1, 113]	τὸ ἔργον ἠπείγετο καὶ οὐδαμοῦ	τὸν	Σερτώριον μεθιέντα τοὺς δορυφόρους ἐπὶ
[1, 43]	ὑπ' ὀλίγων φυλαττόμενον εἷλεν, ὥστε	τὸν	Σκάτωνα νυκτερεῦσαί τε, ἔνθαπερ ἐνίκησε,
[1, 85]	μὲν Σύλλας ᾐτιᾶτο πέμπων ἐς	τὸν	Σκιπίωνα, ὁ δέ, εἴτε τῷ
[1, 85]	οἱ περὶ τὸν Σύλλαν πρὸς	τὸν	Σκιπίωνα περὶ συμβάσεων ἐπρέσβευον, οὐχ
[1, 86]	καὶ ἐς τόνδε καθάπερ ἐς	τὸν	Σκιπίωνα τεχνάζων. Οὐδενὸς δ' αὐτῷ
[1, 19]	Καὶ μῖσος ἐντεῦθεν ἤρξατο εἰς	τὸν	Σκιπίωνα τοῦ δήμου καὶ ἀγανάκτησις,
[1, 118]	τέλεσιν ἓξ ἄλλοις ἤλαυνεν ἐπὶ	τὸν	Σπάρτακον· ἀφικόμενος δὲ καὶ τὰ
[1, 118]	μέρη κατακανὼν ἐπ' αὐτὸν ἤλαυνε	τὸν	Σπάρτακον σὺν καταφρονήσει. Νικήσας δὲ
[1, 120]	δὲ ἐς χιλίους ἄνδρας, καὶ	τὸν	Σπαρτάκου νέκυν οὐχ εὑρεθῆναι. Πολὺ
[1, 26]	οἰκίαν οὐκ εἰδότες, ὅλον ἐμπρήσειν	τὸν	στενωπὸν ἠπείλουν, ὁ δ' ὑποδεξάμενος
[1, 66]	ὤμνυον τῷ Κίννᾳ τὸν ὅρκον	τὸν	στρατιωτικόν, καὶ τοὺς ὑφ' αὑτὸν
[1, 85]	χρῄζοντες, ὡς στασιάσειν προσδοκῶντες αὐτοῦ	τὸν	στρατὸν ἀθύμως ἔχοντα. Ὃ καὶ
[1, 79]	ἑνὶ ῥήματι τῷδε, οὐ διαλύσων	τὸν	στρατόν, ἀλλὰ τὴν τυραννίδα ἤδη
[1, 86]	μὴ διαβληθείη τὰ ὅμοια ἐς	τὸν	στρατὸν ἔδεισενν ἀναστήσας Σύλλας ἐχώρει
[1, 57]	καὶ πολέμῳ κρίνας διακριθῆναι συνήγαγε	τὸν	στρατὸν εἰς ἐκκλησίαν, καὶ τόνδε
[1, 63]	τὴν βίαν ἑκὼν ἀπέθετο καὶ	τὸν	στρατὸν ἐς Καπύην προπέμψας αὖθις
[1, 121]	δὲ ὕπατοι οὐδ' ὣς μεθίεσαν	τὸν	στρατόν, ἔχοντες ἀγχοῦ τῆς πόλεως,
[1, 79]	νῦν ἔχουσιν, αὐτὸς δ' ἀναστήσας	τὸν	στρατὸν ἦγεν ἐς τὸ πρόσω.
[1, 106]	δὲ δειμαίνοντες αὐτοῦ καὶ τότε	τὸν	στρατὸν καὶ τὸν νέκυν οὐχ
[1, 64]	δ' ἐπιμείνας ἐς Καπύην ἐπὶ	τὸν	στρατὸν κἀκεῖθεν ἐς τὴν Ἀσίαν
[1, 117]	ὡς οὔπω γεγονὼς ἀξιόμαχος οὐδὲ	τὸν	στρατὸν ὅλον ἔχων στρατιωτικῶς ὡπλισμένον
[1, 40]	Ἀσίνιος καὶ Οὐέττιος Σκάτων, οἳ	τὸν	στρατὸν ὁμοίως μερισάμενοι τοῖς Ῥωμαίων
[1, 121]	δόξῃ τῇ Πομπηίου γίνεται. Καὶ	τὸν	στρατὸν οὐ μεθίει, διότι μηδὲ
[1, 115]	καὶ Περπέννα, μὴ σαλευόντων ἄθρουν	τὸν	στρατόν, τῇ δεκάτῃ δὲ ἀγὼν
[1, 79]	τὴν πόλιν ἀδιοίκητον εἶναι, πρὸς	τὸν	Σύλλαν ἀνέστρεφον ἄπρακτοι. Καὶ ὁ
[1, 91]	ἐπὶ τῆς διαίτης καὶ ἐς	τὸν	Σύλλαν διέφυγε. Νωρβανὸς δὲ καὶ
[1, 85]	μὲν ἑξακισχίλιοι, τῶν δ' ἀμφὶ	τὸν	Σύλλαν ἑβδομήκοντα, τραυματίαι δ' ἐγένοντο
[1, 82]	φόβου μετέχειν ἡγούμενοι συνέπρασσον, εὖ	τὸν	Σύλλαν εἰδότες οὐ κόλασιν ἢ
[1, 97]	δέ που γραφῇ περιέτυχον ἡγουμένῃ	τὸν	Σύλλαν Ἐπαφρόδιτον ἐν τῷδε τῷ
[1, 51]	ἐχούσης καὶ τῶν Βουάνων ἐς	τὸν	Σύλλαν ἐπεστραμμένων, περιπέμψας τινὰς ὁ
[1, 106]	δῆμος, οἱ μὲν τῷ ὄντι	τὸν	Σύλλαν ἐπιποθοῦντες, οἱ δὲ δειμαίνοντες
[1, 99]	εἰκόνα καὶ πρόσχημα ἀσπασάμενοι χειροτονοῦσι	τὸν	Σύλλαν, ἐς ὅσον θέλοι, τύραννον
[1, 103]	ὁ μὲν δῆμος καὶ τότε	τὸν	Σύλλαν θεραπεύων ἡἡρεῖτο ὑπατεύειν, ὁ
[1, 98]	τὴν γνώμην ἐς αὐτὸν ἔφερε	τὸν	Σύλλαν, καὶ οὐδ' ἀμφίβολον ἦν·
[1, 51]	ἡμέρας σφίσιν ἐπὶ συμμαχίαν ἀφίξεσθαι,	τὸν	Σύλλαν καιρὸν ἐς σκέψιν ᾖτουν.
[1, 82]	ἐκ τῆς Ἰταλίας προσλαβόντες ἐπὶ	τὸν	Σύλλαν κατὰ μέρος ἐχώρουν, σπείραις
[1, 81]	νομίζοντες συνίσταντο τοῖς ὑπάτοις ἐπὶ	τὸν	Σύλλαν μετὰ δέους, ἔς τε
[1, 91]	πολλὰ τῶν πλησίον στρατοπέδων ἐς	τὸν	Σύλλαν μεταχωρεῖν πυνθανόμενος τῶν τε
[1, 87]	σημεῖα ἔρριψαν ὁμοῦ καὶ πρὸς	τὸν	Σύλλαν μετετίθεντο. Καὶ τόδ' εὐθὺς
[1, 82]	πέρυσιν ἦρχεν, ἔχθρᾳ μὲν ἐς	τὸν	Σύλλαν ὁμοία χρώμενοι, δέει δὲ
[1, 85]	γενέσθαι· αἰσθόμενοι δ' οἱ περὶ	τὸν	Σύλλαν πρὸς τὸν Σκιπίωνα περὶ
[1, 95]	ἱεροῖς, οἱ δὲ μετέωροι πρὸς	τὸν	Σύλλαν φερόμενοί τε καὶ πρὸ
[1, 80]	Ἀφίκετο δὲ καὶ Κέθηγος ἐς	τὸν	Σύλλαν, χαλεπώτατος ἀντιστασιώτης αὐτῷ μετὰ
[1, 53]	ἦν περὶ τὴν Ἰταλίαν ἀμφὶ	τὸν	συμμαχικὸν πόλεμον, ἀκμάσαντα δὴ μάλιστα
[1, 85]	ἀναθέμενος ὁ Σκιπίων ἐς Νωρβανὸν	τὸν	σύναρχον περὶ τῶν λελεγμένων πέμψαι
[1, 88]	Λεύκιον Δομίτιον καὶ Μούκιον Σκαιόλαν,	τὸν	τὴν μεγίστην Ῥωμαίοις ἱερωσύνην ἱερωμένον.
[1, 31]	τι παρασχὼν αὐτοῖς ἐξανίστατο ἐς	τὸν	τοῦ Κρόνου νεών, οὗ τοῖς
[1, 85]	ὡς τὸν ὕπατον Σκιπίωνα καὶ	τὸν	υἱὸν αὐτοῦ Λεύκιον μόνους ἐκ
[1, 14]	λοιπὸν τῆς ἡμέρας ἐν ἀγορᾶ	τὸν	υἱὸν ἐπάγων ἑκάστοις συνίστη καὶ
[1, 56]	βουλευσόμενος ὑπεχώρει. Κἀν τῷδε Πομπηίου	τὸν	υἱόν, κηδεύοντα τῷ Σύλλᾳ, παρρησιαζόμενόν
[1, 101]	Πραινεστὸν αὐτῷ λαβόντα καὶ Μάριον	τὸν	ὕπατον ἐκπεπολιορκηκότα καὶ τὸ τέλος
[1, 63]	ὑπεχώρησε μικρὸν οἷα ἰδιώτης, μέχρι	τὸν	ὕπατον πολλοὶ καθ' ὑπόκρισιν ἀκροάσεως
[1, 85]	αὐτίκα πάντες ἀθρόως μετέστησαν, ὡς	τὸν	ὕπατον Σκιπίωνα καὶ τὸν υἱὸν
[1, 31]	τῆς ἐπιούσης ὁ Ἀπουλήιος ἐπιπέμψας	τὸν	ὑπηρέτην ἐξεῖλκεν ἀπὸ τοῦ βουλευτηρίου.
[1, 46]	πολλοὺς καὶ ὅδε ἀπέκτεινεν, ὡς	τὸν	φόνον ἐκείνης τῆς ἡμέρας γενέσθαι
[1, 33]	οὐδὲ τοὺς λόγους ὑπομείνας διέσπασε	τὸν	Φούριον· οὕτως αἰεί τι μύσος
[1, 43]	ὤσατο καὶ τὸ ῥεῦμα περάσας	τὸν	χάρακα τοῦ Σκάτωνος ὑπ' ὀλίγων
[1, 101]	μέν, ἔφη, τὸ ἄροτρον μεθεὶς	τὸν	χιτωνίσκον ἐκάθηρεν· ὡς δ' αὖθις
[1, 101]	ἐδάκνετο, ἵνα μὴ πολλάκις ἀργοίη,	τὸν	χιτωνίσκον ἔκαυσεν. Κἀγὼ τοῖς δὶς
[1, 30]	ὡς οὔποτε τὸν ὅρκον ἑκὼν	τόνδε	αὐτὸς ὀμόσει. Συναποφηναμένου δὲ ταῦτα
[1, 4]	αὖθις κατεπαύοντο πᾶσαι, ἔστε καὶ	τόνδε	Βροῦτος καὶ Κάσσιος ζήλῳ τε
[1, 86]	ὑπάτοις συνισταμένης εἴτε καὶ ἐς	τόνδε	καθάπερ ἐς τὸν Σκιπίωνα τεχνάζων.
[1, 118]	παντὶ τῷ στρατῷ συμβαλόντα καὶ	τόνδε	καὶ ἡττημένον, πάντων διακληρῶσαι τὸ
[1, 118]	σὺν καταφρονήσει. Νικήσας δὲ καὶ	τόνδε	λαμπρῶς ἐδίωκε φεύγοντα ἐπὶ τὴν
[1, 102]	πολλὰ ἐκ βασιλείας πολυχρύσου. Ἀλλὰ	τόνδε	μὲν οἱ Ἀλεξανδρεῖς ἐννεακαιδεκάτην ἡμέραν
[1, 26]	δ' αὖθις τὸν Κόιντον ἐπιπεμψάντων,	τόνδε	μὲν Ὀπίμιος ὁ ὕπατος διὰ
[1, 26]	τὸν Ἀβεντῖνον λόφον, ἐλπίσαντες, εἰ	τόνδε	προλάβοιεν, ἐνδώσειν πρὸς τὰς συνθήκας
[1, 97]	χρύσεον καὶ πέλεκυν, ἐπιγράψας τάδε·	Τόνδε	σοι αὐτοκράτωρ Σύλλας ἀνέθηκ' Ἀφροδίτη,
[1, 57]	τὸν στρατὸν εἰς ἐκκλησίαν, καὶ	τόνδε	τῆς ἐπὶ τὸν Μιθριδάτην στρατείας
[1, 98]	ὁ δῆμος δοκιμάσειε βασιλεύειν. Καὶ	τόνδε	τὸν πενθήμερον ἄρχοντα ἰντέρρηγα ἐκάλουν·
[1, 38]	τε δῆμος ἤχθετο τοιῶνδε καὶ	τοσάδε	εἰργασμένων ἀνδρῶν ἀθρόως ἀφαιρούμενος, καὶ
[1, 34]	μετὰ δύο τὰ Γράκχεια, καὶ	τοσάδε	εἴργαστο Ῥωμαίους· οὕτω δ' ἔχουσιν
[1, 111]	ὁμοῦ γενόμενος. Διαιρούμενοι δ' ἐς	τοσαῦτα,	ὅμως καὶ ἐς Ἰβηρίαν ἔπεμψαν
[1, 119]	μόνων ἀποθανόντων καὶ ἑπτὰ τρωθέντων·	τοσήδε	ἦν αὐτίκα διὰ τὴν κόλασιν
[1, 12]	συγχέαι μηδὲ σπουδὴν τοῦ δήμου	τοσήνδε	ἀνατρέψαι, ᾧ τι καὶ παρενδοῦναι
[1, 103]	μὲν καὶ τόδε αὐτοῦ καταφαίνεται	τοσήνδε	ἀρχὴν πρῶτον ἀνδρῶν καὶ μόνον
[1, 8]	τοσούσδε ἐκ τοσοῦδε χρόνου κτῆσιν	τοσήνδε	ἀφελέσθαι φυτῶν τε ἰδίων καὶ
[1, 13]	ἱερὰν καὶ ἄσυλον καὶ στάσεως	τοσήνδε	ἀφορμὴν ἐς τὴν Ἰταλίαν ἐμβαλόντα.
[1, 85]	ὁ Σκιπίων, ἀγνοήσας ὅλου στρατοῦ	τοσήνδε	συνθήκην. ~Σκιπίωνα μὲν δὴ μετὰ
[1, 40]	Σύλλαν καὶ Μάρκελλον ἐπὶ τοῖσδε.	Τοσοίδε	μὲν δὴ τοῖς ὑπάτοις διελόμενοι
[1, 84]	ταχυνόντων, οὐ πολὺ ὡς ἐπὶ	τοσοῖσδε	ἔργοις ἐγένετο. Ὅθεν καὶ μάλιστα
[1, 95]	ἔτι τῶν θεωμένων οὐδενὸς ἐπὶ	τοσοῖσδε	κακοῖς ἔχοντος ὑπ' ἐκπλήξεως. Ἐξέλασίς
[1, 8]	οἱ γενησομένης ἀκινδύνου διὰ πλῆθος	τοσόνδε	θεραπόντων· διόρθωσιν δ' οὐκ ἐπινοοῦντες,
[1, 99]	ἀόριστον ἐλθοῦσα τυραννὶς ἐγίγνετο ἐντελής.	Τοσόνδε	μέντοι προσέθεσαν εἰς εὐπρέπειαν τοῦ
[1, 114]	καὶ ἐς φίλον καὶ εὐεργέτην	τοσόνδε	μύσος ἐργασάμενον. Καὶ οὐκ ἂν
[1, 8]	πάντῃ δίκαιον ἄνδρας τοσούσδε ἐκ	τοσοῦδε	χρόνου κτῆσιν τοσήνδε ἀφελέσθαι φυτῶν
[1, 35]	μόλις ἀμφὶ τοὺς τριακοσίους, ἑτέρους	τοσούσδε	αὐτοῖς ἀπὸ τῶν ἱππέων εἰσηγεῖτο
[1, 8]	ὂν οὐδὲ πάντῃ δίκαιον ἄνδρας	τοσούσδε	ἐκ τοσοῦδε χρόνου κτῆσιν τοσήνδε
[1, 119]	ἕω καὶ περὶ δείλην ἐς	τοσούσδε	ἑτέρους, τριῶν ἐκ τοῦ Ῥωμαίων
[1, 35]	βουλὴ χαλεπῶς ἔφερεν ἀθρόως αὑτῇ	τοσούσδε	προσκαταλεγῆναι καὶ ἐξ ἱππέων ἐς
[1, 74]	ἐς ὑπόκρισιν ἀρχῆς ἐννόμου μετὰ	τοσούσδε	φόνους ἀκρίτους, ὑπεβλήθησαν κατήγοροι τῷ
[1, 94]	Ἄνεμός τε πολὺς ἐμπεσὼν ἐς	τοσοῦτον	αὐτὴν ἐδαπάνησεν, ὡς μηδὲν ἐκ
[1, 58]	καὶ σημείοις, πολέμου νόμῳ· ἐς	τοσοῦτον	αὐτοῖς κακοῦ τὰ τῶν στάσεων
[1, 102]	καὶ τυραννίδα ὁμολογοῦσαν ἔλεγον. ~Ἐς	τοσοῦτον	αὐτοῖς τε Ῥωμαίοις καὶ Ἰταλοῖς
[1, 5]	ἀμελούντων καὶ φίλων καὶ ἀδελφῶν·	τοσοῦτον	ἐκράτει τῆς ἐς τὰ οἰκεῖα
[1, 104]	εὐσταθῶς τὸ μειράκιον ἤνεγκε καὶ	τοσοῦτον	ἐσιὼν ἐς τὴν οἰκίαν, εἴτε
[1, 116]	ἵππον αὐτὸς Σπάρτακος περιέσπασεν· παρὰ	τοσοῦτον	ἦλθε κινδύνου Ῥωμαίων ὁ στρατηγὸς
[1, 104]	ἀτελείας ἀφῄρητο, ἑαυτὸν ἀπέφηνεν ἰδιώτην.	~Τοσοῦτον	ἦν ἐν τῷδε τῷ ἀνδρὶ
[1, 98]	ἐκάλουν· εἴη δ' ἂν ἐν	τοσῷδε	βασιλεύς. Ἀρχαιρέσια δ' ὑπάτων οἱ
[1, 98]	οὐκ εἴη, ὅδε ὁ ἐν	τοσῷδε	βασιλεὺς καὶ τότε ἐγίγνετο ἐς
[1, 76]	ὡς δι' αὐτὰς ὄντες ἐν	τοσῷδε	κινδύνου. Τάς τε ναῦς ἐπεσκεύαζον
[1, 15]	ἐξήλαυνον ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας, σὺν	τοσῷδε	ταράχῳ καὶ τραύμασιν, ὡς τούς
[1, 7]	πω σχολὴν διαλαχεῖν ἐπεκήρυττον ἐν	τοσῷδε	τοῖς ἐθέλουσιν ἐκπονεῖν ἐπὶ τέλει
[1, 43]	ὄψις ἀηδὴς ἦν ὑπάτου καὶ	τοσῶνδε	ἄλλων ἀνῃρημένων καὶ πολυήμερον ἐπὶ
[1, 76]	μόνην τὴν πατρῴαν ἀρχὴν ἐκ	τοσῶνδε	κατακλείσας, ἐπανῄει στρατὸν ἄγων εὔνουν
[1, 120]	καὶ καρτερᾶς ὡς ἐν ἀπογνώσει	τοσῶνδε	μυριάδων, τιτρώσκεται ἐς τὸν μηρὸν
[1, 99]	πέντε καὶ οὐδενὸς ἐν Ὀλυμπίᾳ	τότε	ἀγωνίσματος πλὴν σταδίου δρόμου γιγνομένου·
[1, 35]	τοὺς ἱππέας, οἳ μάλιστα δὴ	τότε	ἀλλήλοις διὰ τὰ δικαστήρια διεφέροντο,
[1, 104]	πλήθους καὶ καταπεπληγότος αὐτὸν καὶ	τότε.	Ἀναχωροῦντα δ' ἐπὶ τὴν οἰκίαν
[1, 40]	ὑποστρατήγους τοῖς ὑπάτοις συνέπεμψαν τοὺς	τότε	ἀρίστους, ὑπὸ μὲν Ῥουτιλίῳ Γναῖόν
[1, 58]	μέχρι τὰς οἰκίας ἠπείλησεν ἐμπρήσειν·	τότε	δ' οἱ μὲν ἀνέσχον, Μάριος
[1, 114]	μετ' ἐλέου καὶ μνήμης ἐπανίασι.	Τότε	δὲ καὶ τὰ παρόντα σφίσιν
[1, 99]	πάλαι, ὀλίγῳ χρόνῳ δ' ὁριζομένη·	τότε	δὲ πρῶτον ἐς ἀόριστον ἐλθοῦσα
[1, 60]	νόμων ἢ πολιτείας ἢ πατρίδος.	Τότε	δὲ Σουλπίκιον δημαρχοῦντα ἔτι καὶ
[1, 48]	οἳ τέως αὐτῷ διεφέροντο καὶ	τότε	διὰ φθόνον τὸ πλῆθος ἐς
[1, 53]	χωρίς γε Λευκανῶν καὶ Σαυνιτῶν	τότε·	δοκοῦσι γάρ μοι καὶ οἵδε
[1, 98]	ὁ ἐν τοσῷδε βασιλεὺς καὶ	τότε	ἐγίγνετο ἐς τὴν τῶν ὑπάτων
[1, 114]	οὐ μέντοι χωρὶς δυσμενείας οὐδὲ	τότε	ἐγίγνοντο· καὶ γὰρ ὠμότατος αὐτίκα
[1, 106]	εἶπεν ὁ κράτιστος εἰπεῖν τῶν	τότε,	ἐπεὶ Φαῦστος ὁ παῖς ὁ
[1, 74]	ἐλεύθεροι γεγένηντο καὶ αὐτῷ Κίννᾳ	τότε	ἐστρατεύοντο, ταῖς οἰκίαις ἐπέτρεχον καὶ
[1, 49]	πέντε καὶ τριάκοντα φυλάς, αἳ	τότε	ἦσαν αὐτοῖς, κατέλεξαν, ἵνα μὴ
[1, 117]	ὅδε γίγνεται καὶ μεγάλη καὶ	τότε	ἧσσα Ῥωμαίων. Ὁ δὲ τῆς
[1, 5]	ἣ χρονιωτάτη τε ἦν ἐς	τότε	καὶ δυνατωτάτη μετὰ Ἀλέξανδρον ἀρχὴ
[1, 117]	συνενεχθέντες ἐς χεῖρας ἐκράτουν καὶ	τότε	καὶ λείας πολλῆς γέμοντες ἐπανῄεσαν.
[1, 38]	Σερουιλίῳ. Ἦσαν γάρ, ὡς ἔοικε,	τότε	καὶ τῆς Ἰταλίας ἄρχοντες ἀνθύπατοι
[1, 12]	αὖθις, ἐν ὄψει τοῦ δήμου,	τότε	μάλιστα κινδυνεύοντι τῷ Ὀκταουίῳ λιπαρῶς
[1, 59]	ἐς τὸ βουλευτήριον, ὀλιγανθρωπότατον δὴ	τότε	μάλιστα ὂν καὶ παρὰ τοῦτ'
[1, 112]	αὐτοῖς ἀπήντων ἀπὸ Λυσιτανίας. ~Καὶ	τότε	μάλιστα πολλοὶ Σερτωρίου πρὸς τὸν
[1, 110]	Καὶ τοῦτο τέλος ἐγένετο τῆς	τότε	μάχης. Ἔλαφος δ' ἦν λευκὴ
[1, 12]	Ἐκέλευε τὸν γραμματέα σιγᾶν. Καὶ	τότε	μὲν αὐτῷ πολλὰ μεμψάμενος ὁ
[1, 59]	ἐπιφανῶν συνεπεπράχεσαν. ~Ὁ δὲ Σύλλας	τότε	μὲν ἐς τὴν λεγομένην Ἱερὰν
[1, 50]	ἀναμείνας ἐπέδραμε τῷ Κλοεντίῳ. Καὶ	τότε	μὲν ἡττώμενος ἔφευγε, προσλαβὼν δὲ
[1, 91]	Μέτελλον δυσχεραίνοντος Ἀλβενουανοῦ. Ὁ δὲ	τότε	μὲν οὐ κατασχὼν τῆς ὁρμῆς
[1, 110]	καίπερ οὖσαν Ῥωμαϊκὴν κατέκανε. ~Καὶ	τότε	μὲν χειμῶνος ἐπιόντος διέστησαν, ἀρχομένου
[1, 16]	διὰ τῆς αὐτοκράτορος ἀρχῆς διασεσωσμένους	τότε	μηδ' ἐπὶ νοῦν τὸν δικτάτορα
[1, 16]	τοῖς πολλοῖς ἄρα γενέσθαι μήτε	τότε	μήθ' ὕστερον. Κρίναντες δ' ὅσα
[1, 82]	Νωρβανὸς καὶ Λεύκιος Σκιπίων, τὼ	τότε	ὄντε ὑπάτω, καὶ μετ' αὐτῶν
[1, 63]	ἑτέρου τοῦ περὶ αὐτὴν στρατοῦ,	τότε	ὄντος ὑπὸ Γναίῳ Πομπηίῳ. Τοῦθ'
[1, 35]	Τῶν βουλευτῶν διὰ τὰς στάσεις	τότε	ὄντων μόλις ἀμφὶ τοὺς τριακοσίους,
[1, 7]	δ' ἀργὸν ἐκ τοῦ πολέμου	τότε	οὖσαν, ἣ δὴ καὶ μάλιστα
[1, 94]	διήρπαζε, πολυχρήματον ἐν τοῖς μάλιστα	τότε	οὖσαν. Ὧδε μὲν δὴ καὶ
[1, 91]	τε ἄλλοι τῶν Καρβωνείων στρατηγοὶ	τότε	παρῆσαν. Ὡς δ' ἀφίκοντο χωρίς
[1, 102]	τε καὶ φόρων ἦσαν ἀτελεῖς,	τότε	πᾶσαι συντελεῖν ἐκελεύοντο καὶ ὑπακούειν,
[1, 110]	ἐς ἡμίσεας· Μέτελλος δὲ καὶ	τότε	Περπέννα περὶ πεντακισχιλίους διέφθειρε. Καὶ
[1, 120]	τῷ Κράσσῳ μετὰ πολλοῦ καὶ	τότε	πλήθους· γενομένης δὲ τῆς μάχης
[1, 49]	ἐπὶ τὸ ἄστυ δι' ἀπελευθέρων,	τότε	πρῶτον ἐς στρατείαν δι' ἀπορίαν
[1, 82]	σπείραις ἐκ πεντακοσίων ἀνδρῶν διακοσίαις	τότε	πρῶτον· ὕστερον γὰρ καὶ πλέοσι
[1, 103]	πρῶτον ἀνδρῶν καὶ μόνον ἐς	τότε	Σύλλαν οὐδενὸς ἐπείγοντος ἀποθέσθαι, οὐ
[1, 106]	οἱ δὲ δειμαίνοντες αὐτοῦ καὶ	τότε	τὸν στρατὸν καὶ τὸν νέκυν
[1, 103]	ἔτει ὁ μὲν δῆμος καὶ	τότε	τὸν Σύλλαν θεραπεύων ἡἡρεῖτο ὑπατεύειν,
[1, 112]	τὰς χρείας· οὐ γὰρ ἦν	τότε	τοῦ ἀνδρὸς οὔτε πολεμικώτερος ἄλλος
[1, 12]	ἄλλας ψήφους ἐπῆγεν. Οὐσῶν δὲ	τότε	φυλῶν πέντε καὶ τριάκοντα καὶ
[1, 1]	τοῦδε κλῃζόμενον ἱερόν, οὐδὲν οὐδὲ	τότε	χειρῶν ἔργον, ἀλλ' ἀρχὴν ἑαυτοῦ
[1, 21]	πολὺ μὲν ἡσυχάσας ἐπὶ τῇ	τοῦ	ἀδελφοῦ συμφορᾷ· πολλῶν δ' αὐτοῦ
[1, 97]	καὶ Φαῦστος ἐπωνομάζετο· δύναται δὲ	τοῦ	αἰσίου καὶ ἐπαφροδίτου ἀγχοτάτω μάλιστα
[1, 112]	χρείας· οὐ γὰρ ἦν τότε	τοῦ	ἀνδρὸς οὔτε πολεμικώτερος ἄλλος οὔτ'
[1, 30]	δημάρχων τοὺς νόμους, ὑβριζόμενοι πρὸς	τοῦ	Ἀπουληίου κατεπήδων ἀπὸ τοῦ βήματος,
[1, 30]	διέστησαν. Οἱ δ' αὖθις ὑπὸ	τοῦ	Ἀπουληίου συγκαλούμενοι μετὰ ξύλων καὶ
[1, 107]	ἀντεκήρυττε Κάτλος. Μικρόν τε πρὸ	τοῦ	Ἀρείου πεδίου μάχης αὐτοῖς γενομένης,
[1, 102]	ἐξηγούμενον, ἐς τὸ γυμνάσιον ἐκ	τοῦ	βασιλείου προαγαγόντες ἔκτειναν. Οὕτως ἔτι
[1, 101]	βασιλείαν ἐπισκώπτοντες ἐκάλουν, ὅτι τὸ	τοῦ	βασιλέως ὄνομα μόνον ἐπικρύπτοι· οἱ
[1, 106]	τεθνεῶτα φοβερώτατον. Ὡς δ' ἐπὶ	τοῦ	βήματος, ἔνθα δημηγοροῦσιν ἐν ἀγορᾷ,
[1, 66]	τε ἐσθῆτα κατέρρηξε καὶ ἀπὸ	τοῦ	βήματος καταθορὼν ἔρριψεν αὑτὸν ἐς
[1, 30]	πρὸς τοῦ Ἀπουληίου κατεπήδων ἀπὸ	τοῦ	βήματος, ὁ δὲ πολιτικὸς ὄχλος
[1, 115]	Ἰβηρίαν πολέμῳ, τὸ καὶ Σερτωρίῳ	τοῦ	βίου γενόμενον· δοκεῖ γὰρ οὐκ
[1, 11]	~Γράκχῳ δ' ὁ μὲν νοῦς	τοῦ	βουλεύματος ἦν οὐκ ἐς εὐπορίαν,
[1, 32]	εἶναι νομίσαντες τὸν κέραμον ἐξέλυον	τοῦ	βουλευτηρίου καὶ τοὺς ἀμφὶ τὸν
[1, 31]	ἐπιπέμψας τὸν ὑπηρέτην ἐξεῖλκεν ἀπὸ	τοῦ	βουλευτηρίου. Ῥυομένων δὲ τῶν ἑτέρων
[1, 88]	ἔξοδον ἀνῃρέθη, καὶ μικρὸν πρὸ	τοῦ	βουλευτηρίου Σκαιόλας. Τά τε σώματα
[1, 79]	πρέσβεσιν. Οἱ δ' εὐθὺς ἀπὸ	τοῦ	Βρεντεσίου, Κίνναν τε πυθόμενοι τεθνάναι
[1, 25]	ἐβούλετο μὲν αὐτοῖς ἐκλογίσασθαι περὶ	τοῦ	γεγονότος· οὐδενὸς δ' αὐτὸν οὐδ'
[1, 46]	τῶνδε τῶν ἀμπέλων στρατοπεδεύων, αἰσθόμενος	τοῦ	γεγονότος ὑπήντα τοῖς ἐκφεύγουσι τῶν
[1, 27]	Ἅπαξ δὲ τοῖς σοφίσμασι τοῖσδε	τοῦ	Γρακχείου νόμου παραλυθέντος, ἀρίστου καὶ
[1, 33]	διέφθαρτο καὶ δήμαρχος ἕτερος, ὁ	τοῦ	Γράκχου παῖς εἶναι νομιζόμενος, πρώτην
[1, 69]	αὐτοῖς ἀγορὰν ἄλλην ἑτέρωθεν ἀχθῆναι.	Τοῦ	δ' ἄστεος ἑκατὸν σταδίους αὐτός
[1, 50]	διατρεχόντων οἱ ἡμίσεις βαλανηφαγοῦντες διεφθάρησαν.	Τοῦ	δ' αὐτοῦ χειμῶνος Πόρκιος μὲν
[1, 54]	ἐν ταῖς χειροτονίαις, πλέονες ὄντες.	~Τοῦ	δ' αὐτοῦ χρόνου κατὰ τὸ
[1, 89]	αὐτομολίας εἴτε δείσας περὶ ὁμοίου.	Τοῦ	δ' αὐτοῦ χρόνου περὶ Σατουρνίαν
[1, 116]	οὕτως, ἔτι Σερτωρίου περιόντος, συντελεσθῆναι.	~Τοῦ	δ' αὐτοῦ χρόνου περὶ τὴν
[1, 111]	καὶ πάλιν ἐς χειμασίαν διεκρίθησαν·	τοῦ	δ' ἐπιόντος ἔτους, ἕκτης ἑβδομηκοστῆς
[1, 103]	ὄντες ἀπαθεῖς ἀφόβως εἶχον ἑτέρων.	~Τοῦ	δ' ἐπιόντος ἔτους Σύλλας, καίπερ
[1, 75]	τῆς ἐς δεσπότας πολλάκις ἀπιστίας·	τοῦ	δ' ἐπιόντος ἔτους ὕπατοι μὲν
[1, 87]	θέρους ἑκατέροις ἐς ταῦτα ἀνηλώθη.	~Τοῦ	δ' ἐπιόντος ἔτους ὕπατοι μὲν
[1, 33]	Εὐσεβὴς ἐς τὸ ἔπειτα ἐκλήθη,	τοῦ	δ' ἐπιόντος ἔτους Φούριον μὲν
[1, 113]	τοῦδε τοῦ ἔτους ἐν Ιβηρίᾳ.	~Τοῦ	δ' ἐπιόντος οἱ στρατηγοὶ Ῥωμαίων
[1, 22]	ὅτι ἀθρόως τὴν βουλὴν καθῃρήκοι,	τοῦ	δ' ἔργου προϊόντος ἐς πεῖραν
[1, 11]	ἐς εὐπορίαν, ἀλλ' ἐς εὐανδρίαν,	τοῦ	δὲ ἔργου τῇ ὠφελείᾳ μάλιστα
[1, 28]	ἔς τι πανδοχεῖον συμφυγόντα κατεκέντησαν.	Τοῦ	δὲ πάθους οἰκτροῦ καὶ δεινοῦ
[1, 11]	μὲν τὴν δόξαν καὶ εὐπορίαν,	τοῦ	δὲ τὸν κίνδυνον καὶ φόβον
[1, 63]	ἕτερον ὕπατον, ὁ δῆμος οἰκτείρων	τοῦ	δέους ἐψηφίσατο ἄρχειν Ἰταλίας καὶ
[1, 63]	πλουσίων, καὶ γύναια πολλὰ πολυχρήματα,	τοῦ	δέους τῶν ὅπλων ἀναπνεύσαντες ἠρεθίζοντο
[1, 27]	ἐγεῖραι. ~Καὶ ἡ στάσις ἡ	τοῦ	δευτέρου Γράκχου ἐς τάδε ἔληγε·
[1, 24]	Γράκχου νόμων κατεφρόνησεν. ~Ὁ δὲ	τοῦ	δημοκοπήματος ἐκπεσὼν ἐς Λιβύην ἅμα
[1, 12]	δημάρχοις ἐς ἀλλήλους γενομένων καὶ	τοῦ	δήμου θορυβοῦντος ἱκανῶς, οἱ δυνατοὶ
[1, 19]	ἐντεῦθεν ἤρξατο εἰς τὸν Σκιπίωνα	τοῦ	δήμου καὶ ἀγανάκτησις, ὅτι αὐτὸν
[1, 33]	παιδὸς ἱκετεύοντος αὐτὸν ἐν ὄψει	τοῦ	δήμου καὶ δακρύοντος καὶ τοῖς
[1, 13]	τῷ νομοθέτῃ Κλαύδιος Ἄππιος, πάνυ	τοῦ	δήμου καὶ ὣς δεδιότος, μὴ
[1, 100]	ἐστιν, εἰς τὴν βουλὴν ἀπὸ	τοῦ	δήμου μετήνεγκεν. Αὐτῇ δὲ τῇ
[1, 69]	εἰ βραδύνειεν ἡ σιτοδεία, παρὰ	τοῦ	δήμου προσδοκῶσα μετέπιπτε τῇ γνώμῃ
[1, 2]	ἔτι τὰ πιστευθέντα σφίσιν ὑπὸ	τοῦ	δήμου στρατόπεδα, οἱ δὲ καὶ
[1, 25]	ἀποικίας ἐκκλησιάσειν ἔμελλον. ~Ἤδη δὲ	τοῦ	δήμου συνειλεγμένου καὶ Φουλβίου τι
[1, 28]	οἱ περὶ τὸν Γλαυκίαν, οὔπω	τοῦ	δήμου συνελθόντος, ἅμ' ἕῳ χειροτονοῦσι
[1, 12]	Ἰταλίᾳ πάσῃ συγχέαι μηδὲ σπουδὴν	τοῦ	δήμου τοσήνδε ἀνατρέψαι, ᾧ τι
[1, 12]	δὲ Γράκχος αὖθις, ἐν ὄψει	τοῦ	δήμου, τότε μάλιστα κινδυνεύοντι τῷ
[1, 61]	ζοφώδει δεδιότες μὲν τὸ κήρυγμα	τοῦ	δήμου, φυλαττόμενοι δὲ ἀνδρὸς ἑξάκις
[1, 80]	παρονομασθείς, Πομπηίου μὲν ὢν παῖς	τοῦ	διεφθαρμένου τῷ κεραυνῷ, οὐκ εὔνου
[1, 65]	ἐχειροτόνησαν ἀντ' αὐτοῦ, τὸν ἱερέα	τοῦ	Διός. Λέγεται δ' οὗτος ὁ
[1, 74]	ὑπεβλήθησαν κατήγοροι τῷ τε ἱερεῖ	τοῦ	Διὸς Μερόλᾳ, κατ' ὀργὴν ἄρα
[1, 70]	ἡγουμένη Λεύκιον Μερόλαν, τὸν ἱερέα	τοῦ	Διός, ὑπατεύοντα ἀντὶ τοῦ Κίννα
[1, 17]	μὲν δὴ Γράκχος, ὁ Γράκχου	τοῦ	δὶς ὑπατεύσαντος καὶ Κορνηλίας τῆς
[1, 98]	τῶν ὑπάτων χειροτονίαν. Τούτου δὴ	τοῦ	ἔθους ἐπιβαίνων ὁ Σύλλας, ὑπάτων
[1, 102]	δὲ καὶ Ἀλέξανδρον τὸν Ἀλεξάνδρου	τοῦ	ἐν Αἰγύπτῳ βασιλεύσαντος υἱόν, ἀνατραφέντα
[1, 113]	μάχῃ συνηνέχθησαν, ἀλλ' αὖθις μέχρι	τοῦ	ἑξῆς ἔτους αὐτοὶ μὲν αὖθις
[1, 107]	κατῄει ὡς πολεμήσων τοῖς Συλλείοις	τοῦ	ἐπιόντος ἔτους ὑπὲρ τὸν ὅρκον
[1, 19]	δικάζειν. Ἀλλ' ὅδε μὲν ἁψάμενος	τοῦ	ἔργου καὶ τὴν δυσχέρειαν ἰδὼν
[1, 93]	διέφυγον. Καὶ θάνατος ἐκ τοῦδε	τοῦ	ἔργου πέντε μυριάδων ἐδόκει γενέσθαι
[1, 112]	Καὶ τάδε ἦν καὶ τοῦδε	τοῦ	ἔτους ἐν Ιβηρίᾳ. ~Τοῦ δ'
[1, 44]	δὴ διάδοχος ἐπὶ τὸ λοιπὸν	τοῦ	ἔτους οὐκ ἐγένετο, Σέξστου Καίσαρος
[1, 86]	ἐλπίσιν ἀγείρων, μέχρι τὸ λοιπὸν	τοῦ	θέρους ἑκατέροις ἐς ταῦτα ἀνηλώθη.
[1, 111]	τάδε μὲν αὐτοῖς ἦν τοῦδε	τοῦ	θέρους ἔργα, καὶ πάλιν ἐς
[1, 52]	~Καὶ τάδε μὲν ἦν τοῦδε	τοῦ	θέρους εὐπραγήματα Σύλλα· χειμῶνος δ'
[1, 121]	ὁ Κράσσος πρότερος ἐνδοὺς ἀπὸ	τοῦ	θρόνου κατέβαινε καὶ ἐς τὸν
[1, 71]	ἔτι καὶ στρατοῦ ἐπί τε	τοῦ	θρόνου προυκάθητο, τὴν τῆς ἀρχῆς
[1, 66]	αὐτὸν καὶ καθίσαντες αὖθις ἐπὶ	τοῦ	θρόνου τάς τε ῥάβδους ἀνέσχον
[1, 54]	αὐτὸν προλαβόντες τε ἀπέκλεισαν ἀπὸ	τοῦ	ἱεροῦ καὶ καταφυγόντα ἔς τι
[1, 25]	ἐν μέσῳ νεκροῦ πάντες ἐκ	τοῦ	ἱεροῦ κατεπήδων σὺν ὁμοίου κακοῦ
[1, 16]	τὴν πατρίδα καὶ τὸ κράσπεδον	τοῦ	ἱματίου ἐς τὴν κεφαλὴν περιεσύρατο,
[1, 39]	ἡγεῖσθαι, ἐπὶ τὸν μυχόν ἐστι	τοῦ	Ἰονίου κόλπου πεζεύοντι καὶ περιπλέοντι.
[1, 7]	Καὶ τάδε ἔπραττον ἐς πολυανδρίαν	τοῦ	Ἰταλικοῦ γένους, φερεπονωτάτου σφίσιν ὀφθέντος,
[1, 9]	γνωριμώτατος ἅπασι, δημαρχῶν ἐσεμνολόγησε περὶ	τοῦ	Ἰταλικοῦ γένους ὡς εὐπολεμωτάτου τε
[1, 14]	Γράκχῳ πολεμίοις. Ὁ δ' ἐγγὺς	τοῦ	κακοῦ γιγνομένου δείσας, εἰ μὴ
[1, 55]	ἀλλήλους καὶ μείζονος αἰεὶ γιγνομένου	τοῦ	κακοῦ, δείσαντες οἱ ὕπατοι περὶ
[1, 2]	καταφρόνησις. Προιόντος δ' ἐς μέγα	τοῦ	κακοῦ, ἐπαναστάσεις ἐπὶ τὴν πολιτείαν
[1, 38]	διεβίωσεν. ~Ἐπιπολάζοντος δ' ἐς πολὺ	τοῦ	κακοῦ κατὰ τῶν ἀρίστων, ὅ
[1, 55]	ἀναβολὴ γένοιτο τῆς χειροτονίας καὶ	τοῦ	κακοῦ. ~Σουλπίκιος δὲ τὴν ἀργίαν
[1, 72]	τοῦ συνήθους οἶνον πρίασθαι· καὶ	τοῦ	καπήλου, τί δὴ σπουδαιότερον αἰτοίη,
[1, 15]	καὶ μάχης δεήσειεν, ὑποδείξας κατέλαβε	τοῦ	Καπιτωλίου τὸν νεών, ἔνθα χειροτονήσειν
[1, 51]	καπνῷ τοῦτο σημῆναι. Γενομένου δὲ	τοῦ	καπνοῦ συμβαλὼν τοῖς ἐκ μετώπου
[1, 17]	ὑπατεύσαντος καὶ Κορνηλίας τῆς Σκιπίωνος	τοῦ	Καρχηδονίους τὴν ἡγεμονίαν ἀφελομένου παῖς,
[1, 70]	ἱερέα τοῦ Διός, ὑπατεύοντα ἀντὶ	τοῦ	Κίννα καὶ οὐδὲν ἐς τὴν
[1, 50]	οὐδ' ὁ ἄλλος ὅμιλος ἔτι	τοῦ	Κλοεντίου παρέμενεν, ἀλλ' ἔφευγεν ἐς
[1, 2]	δὲ καὶ κατὰ σφᾶς ἄνευ	τοῦ	κοινοῦ κατ' ἀλλήλων ξενολογοῦντες. Ὁπότεροι
[1, 31]	παρασχὼν αὐτοῖς ἐξανίστατο ἐς τὸν	τοῦ	Κρόνου νεών, οὗ τοῖς ταμίαις
[1, 109]	πολιορκίας γυνή τις ἐνυβρίζοντος αὐτῇ	τοῦ	λαβόντος παρὰ φύσιν τοῖς δακτύλοις
[1, 111]	Νικομήδους ἀπολιπόντος καὶ Κυρήνη Πτολεμαίου,	τοῦ	Λαγίδου βασιλέως, ὃς ἐπίκλησιν ἦν
[1, 87]	ἠγωνίζετο προθύμως. Ἀρχομένου δ' ἐνδιδόναι	τοῦ	λαιοῦ μέρους, σπεῖραι πέντε πεζῶν
[1, 47]	ἑτέρου στρατοῦ Σουλπίκιον περιέπεμπεν ὀπίσω	τοῦ	Λαφρηνίου γενέσθαι καὶ αὐτὸς κατὰ
[1, 14]	ἐπιστασίας ἠξίουν ἀνακληροῦσθαι· Ῥουβρίου γὰρ	τοῦ	λαχόντος ἐκστάντος αὖθις ἐς ἅπαντας
[1, 108]	Ἰταλῶν, ὅσον αὐτῷ Περπέννας ὁ	τοῦ	Λεπίδου στρατηγὸς ἤγαγεν, ἐπίδοξος ἦν
[1, 43]	ὕπατος καὶ Γάιος Μάριος ἐπὶ	τοῦ	Λίριος ποταμοῦ γεφύρας ἐς διάβασιν
[1, 114]	ὀργὴν μεθιᾶσιν, οὐκ ἐμποδὼν ἔτι	τοῦ	λυποῦντος ὄντος, ἐς δὲ τὴν
[1, 40]	τε Πομπήιον, τὸν πατέρα Πομπηίου	τοῦ	Μάγνου παρονομασθέντος, καὶ Κόιντον Καιπίωνα
[1, 61]	στιβαδίῳ δεῖσαι, δόξαντα τοὺς ὀφθαλμοὺς	τοῦ	Μαρίου πυρὸς αὐγὴν καὶ φλόγα
[1, 64]	νεοπολίτας ἠρέθιζον ἐς τὸ ἐνθύμημα	τοῦ	Μαρίου, ταῖς φυλαῖς πάσαις ἀξιοῦν
[1, 4]	Κάσσιος ζήλῳ τε τῆς ἀρχῆς	τοῦ	μεγέθους καὶ πόθῳ τῆς πατρίου
[1, 11]	φθόνον ὑπ' ἐχθρῶν ἀφαιρεθῆναι. Ὧν	τοῦ	μὲν τὴν δόξαν καὶ εὐπορίαν,
[1, 71]	ὢν ἐς τὸ Ἰάνουκλον, ἐκστὰς	τοῦ	μέσου, διῆλθε μετὰ τῶν ἐπιφανεστάτων
[1, 70]	τὴν πόλιν ἐσελθόντα ἐκέλευεν ἐκστῆναι	τοῦ	μέσου, μή τι καὶ ἄκοντος
[1, 29]	ἕκτην ἄρχοντα ὑπατείαν, ἐχθρὸν ἀφανῆ	τοῦ	Μετέλλου. Καὶ συνέπραξαν ὧδε ἅπαντες
[1, 30]	ὀμόσει. Συναποφηναμένου δὲ ταῦτα καὶ	τοῦ	Μετέλλου καὶ τῶν ἄλλων αὐτοὺς
[1, 68]	δὲ Σαυνίταις ἐς ἃ ᾖτουν	τοῦ	Μετέλλου, ὁ Μάριος αἰσθόμενος συνέθετο
[1, 33]	ἐνίστατο αὐτοῖς καὶ οὐδὲ Μετέλλου	τοῦ	Μετέλλου παιδὸς ἱκετεύοντος αὐτὸν ἐν
[1, 68]	ἐπὶ πᾶσιν οἷς ᾖτουν παρὰ	τοῦ	Μετέλλου. Ὧδε μὲν δὴ καὶ
[1, 77]	μέλλον ἑαυτοὺς ἀνεῖπον ὑπάτους αὐτίκα,	τοῦ	μὴ διὰ τὰ ἀρχαιρέσια θᾶττον
[1, 19]	Ἰλλυριοὺς ἐστράτευε, πρόφασιν τήνδε ποιούμενος	τοῦ	μὴ δικάζειν· οἱ δὲ τὴν
[1, 67]	καὶ Κίννας ἐπιπέμψας Ἀρίμινον κατέλαβε,	τοῦ	μή τινα στρατιὰν ἐς τὴν
[1, 53]	ὅμοια τοῖς προτυχοῦσιν ἕκαστοι κατελέγοντο,	τοῦ	μὴ τοῖς ἀρχαίοις ἀναμεμιγμένοι ἐπικρατεῖν
[1, 7]	αὐτὰ γεωργοῖς καὶ ποιμέσι χρώμενοι	τοῦ	μὴ τοὺς ἐλευθέρους ἐς τὰς
[1, 43]	ἔκρινεν, ἔνθαπερ ἂν θάνωσι, θάπτεσθαι,	τοῦ	μὴ τοὺς λοιποὺς ἐκ τῆς
[1, 55]	στρατηγεῖν τῆς Ἀσίας καὶ τοῦδε	τοῦ	Μιθριδατείου πολέμου υκαὶ ἦν ἔτι
[1, 114]	αὐτίκα τοῦ Σερτωρίου μεταβαλόντες ἀπὸ	τοῦ	μίσους, ὥσπερ ἅπαντες ἐπὶ τοῖς
[1, 42]	ὁ Πάπιος Ὀξύνταν, υἱὸν Ἰογόρθου	τοῦ	Νομάδων ποτὲ βασιλέως, ὑπὸ Ῥωμαίων
[1, 21]	ἐπιφαίνεται Γάιος Γράκχος, ὁ Γράκχου	τοῦ	νομοθέτου νεώτερος ἀδελφός, ἐς πολὺ
[1, 12]	πᾶσι τοῖς εὖ φρονοῦσιν ἀρέσοντος	τοῦ	νόμου, διέτρεχεν ἐς τὸ βουλευτήριον.
[1, 13]	δεδιότος, μὴ τὸ ἔργον ἐκλειφθείη	τοῦ	νόμου, εἰ μὴ Γράκχος αὐτοῦ
[1, 54]	ἀλλήλων αὐτοῖς δικαστήρια, τὴν ἐκ	τοῦ	νόμου καὶ ἔθους ἀπορίαν ἐς
[1, 12]	τὴν ἐπιοῦσαν ἀγορὰν περί τε	τοῦ	νόμου καὶ τῆς ἀρχῆς τῆς
[1, 10]	οὐ δυναμένους ἔτι ὡς προτερον	τοῦ	νόμου καταφρονεῖν διὰ τοὺς διαιροῦντας
[1, 10]	στάσεις ἐξάπτοντες ἀμέτρους τὴν δοκιμασίαν	τοῦ	νόμου περιέμενον, οἱ μὲν ὡς
[1, 55]	οἱ ὕπατοι περὶ τῇ δοκιμασίᾳ	τοῦ	νόμου πλησιαζούσῃ προύγραψαν ἡμερῶν ἀργίας
[1, 22]	φασὶ δὲ κυρωθέντος μὲν ἄρτι	τοῦ	νόμου τὸν Γράκχον εἰπεῖν, ὅτι
[1, 36]	Δρούσου, λόγῳ δ' ἐς κατηγορίαν,	τοῦ	νόμου φανερῶς κατεβόων καὶ τὴν
[1, 43]	καὶ πολλοὺς μὲν ἔκτεινεν ἐπὶ	τοῦ	ξηροῦ, πολλοὺς δ' ἐς τὸν
[1, 30]	τῇ βουλῇ προυτίθει σκοπεῖν περὶ	τοῦ	ὅρκου· καὶ τὸν Μέτελλον εἰδὼς
[1, 109]	τὰς ὄψεις· καὶ ὁ Σερτώριος	τοῦ	πάθους πυθόμενος τὴν σπεῖραν ὅλην,
[1, 72]	καταληφθέντες ἀνῃρέθησαν, Κράσσος δὲ μετὰ	τοῦ	παιδὸς διωκόμενος τὸν μὲν υἱὸν
[1, 86]	συνθήκην. ~Σκιπίωνα μὲν δὴ μετὰ	τοῦ	παιδὸς οὐ μεταπείθων ὁ Σύλλας
[1, 40]	ἐπὶ τῷ κοινῷ στρατῷ καὶ	τοῦ	παντὸς αὐτοκράτορες Τίτος Λαφρήνιος καὶ
[1, 42]	ἐλήφθησαν αἰχμάλωτοι καὶ λιμῷ πρὸς	τοῦ	Παπίου διεφθάρησαν. Πάπιος δὲ καὶ
[1, 45]	ἐπὶ Ἀχέρρας ἔτι πολιορκουμένας ὑπὸ	τοῦ	Παπίου μετῄει. ~Καὶ οἵδε μὲν
[1, 42]	ἐκπέμψας κατ' ἄλλας πύλας ἔκτεινε	τοῦ	Παπίου περὶ ἑξακισχιλίους. Καὶ ἐπὶ
[1, 80]	ἐκ τῆς Πικηνίτιδος κατὰ κλέος	τοῦ	πατρὸς ἰσχύσαντος ἐν αὐτῇ μάλιστα
[1, 79]	τέσσαρας, ἐπί τε Πάτρας ἀπὸ	τοῦ	Πειραιέως καὶ ἐκ Πατρῶν ἐς
[1, 63]	ἐψηφίσατο ἄρχειν Ἰταλίας καὶ ἑτέρου	τοῦ	περὶ αὐτὴν στρατοῦ, τότε ὄντος
[1, 11]	δυναμένης ποτὲ παθεῖν τῆς Ἰταλίας,	τοῦ	περὶ αὐτὸ δυσχεροῦς οὐδὲν ἐνεθυμεῖτο.
[1, 91]	καὶ Φλάυιον Φιμβρίαν, ἀδελφὸν τοῦδε	τοῦ	περὶ τὴν Ἀσίαν ἑαυτὸν ἀνελόντος,
[1, 120]	ὤσατο παντὶ τῷ στρατῷ διὰ	τοῦ	περιτειχίσματος καὶ ἔφυγεν ἐπὶ Βρεντέσιον,
[1, 87]	καὶ Μάριος ὁ ἀδελφιδοῦς Μαρίου	τοῦ	περιφανοῦς, ἑπτὰ καὶ εἴκοσιν ἔτη
[1, 41]	ἐς τετρακισχιλίους καὶ τῶν λοιπῶν	τοῦ	πλέονος μέρους τὰ ὅπλα ἔλαβε·
[1, 104]	πολὺ ἐν μέσῳ βαδίσαι θεωμένου	τοῦ	πλήθους καὶ καταπεπληγότος αὐτὸν καὶ
[1, 13]	μεγαλαυχούμενος ἐπὶ τῷ νόμῳ ὑπὸ	τοῦ	πλήθους οἷα δὴ κτίστης οὐ
[1, 54]	ἔθυε τοῖς Διοσκούροις ἐν ἀγορᾷ,	τοῦ	πλήθους ὡς ἐπὶ θυσίᾳ περιστάντος·
[1, 120]	Κράσσος, ἵνα μὴ τὸ κλέος	τοῦ	πολέμου γένοιτο Πομπηίου, πάντα τρόπον
[1, 80]	φασίν, ὑπανίστατο μόνῳ. Λήγοντος δὲ	τοῦ	πολέμου καὶ ἐς Λιβύην ἔπεμψεν
[1, 40]	μάλιστα ἔργῳ. Τό τε ποικίλον	τοῦ	πολέμου καὶ πολυμερὲς ἐνθυμούμενοι ὑποστρατήγους
[1, 89]	ἑαυτοῦ ἐξώρμησεν ἐς Κλούσιον, ἔνθα	τοῦ	πολέμου τὰ λοιπὰ ἤκμαζεν. Ἐν
[1, 7]	ἐξεμίσθουν, τὴν δ' ἀργὸν ἐκ	τοῦ	πολέμου τότε οὖσαν, ἣ δὴ
[1, 110]	Καὶ αὐτὸς μὲν ἱππομαχῶν ἐκράτει	τοῦ	Πομπηίου καὶ ἔκτεινεν ἐς ἑξακισχιλίους
[1, 50]	Πόρκιος μὲν Κάτων, ὁ σύναρχος	τοῦ	Πομπηίου, Μάρσοις πολεμῶν ἀνῃρέθη. Λεύκιος
[1, 68]	κεραυνῶν δὲ πολλῶν ἐς τὸ	τοῦ	Πομπηίου στρατόπεδον καταρραγέντων ἄλλοι τε
[1, 64]	~Ἐξαγγελθέντος δ' ἐς τὴν πόλιν	τοῦ	Πομπηίου φόνου, αὐτίκα μὲν ὁ
[1, 58]	δούλοις ἐκήρυττον ἐλευθερίαν εἰ μετάσχοιεν	τοῦ	πόνου. Οὐδενὸς δὲ προσιόντος ἀπογνόντες
[1, 55]	ἥδε ἐγίγνετο. Ἐπειδὴ Μιθριδάτης ὁ	τοῦ	Πόντου καὶ ἄλλων ἐθνῶν βασιλεὺς
[1, 26]	ξυλίνης γεφύρας ἐς τὸ πέραν	τοῦ	ποταμοῦ καταφυγὼν ἐς ἄλσος τι
[1, 16]	νυκτὸς ἐξέρριψαν εἰς τὸ ῥεῦμα	τοῦ	ποταμοῦ. ~Οὕτω μὲν δὴ Γράκχος,
[1, 67]	Ὡς δὲ ἀνεμίχθησαν, ἐστρατοπέδευον ἐπὶ	τοῦ	ποταμοῦ τοῦ Τιβέριος ἐς τρία
[1, 69]	τε θαλάσσης καὶ ἄνωθεν ἀπὸ	τοῦ	ποταμοῦ φερομένης κατέσχεν, ἐπὶ τὰς
[1, 48]	σὺν τοῖς φίλοις καὶ προϊόντος	τοῦ	πότου φάρμακόν τε προσηνέγκατο καὶ
[1, 14]	αὐτὸν ἄρχειν καὶ Ῥουβρίου δημάρχου	τοῦ	προεστάναι τῆς ἐκκλησίας ἐκείνης διειληχότος
[1, 56]	ταῦτα ἐγίγνετο, Μάριον εὐθὺς ἐχειροτόνει	τοῦ	πρὸς Μιθριδάτην πολέμου στρατηγεῖν ἀντὶ
[1, 98]	βίᾳ, δεόμενος δ' ἄρα καὶ	τοῦ	προσποιήματος αἱρετὸς εἶναι δοκεῖν, ὧδε
[1, 70]	μέν, ἐδήλου δὲ τῇ δριμύτητι	τοῦ	προσώπου, πόσον ἐργάσεται φόνον. Δεξαμένης
[1, 27]	ἔχουσιν· ἀπείρητο γὰρ ἐκ Γράκχου	τοῦ	προτέρου καὶ τόδε. Καὶ εὐθὺς
[1, 75]	καὶ δεινὰ ἐς Σύλλαν ἐπινοῶν	τοῦ	πρώτου μηνὸς τῆς ἀρχῆς ἀπέθανε,
[1, 99]	Τοσόνδε μέντοι προσέθεσαν εἰς εὐπρέπειαν	τοῦ	ῥήματος, ὅτι αὐτὸν αἱροῖντο δικτάτορα
[1, 73]	κεφαλὴ καὶ τοῦδε καὶ Ἀντωνίου	τοῦ	ῥήτορος καὶ τῶν ἄλλων ὑπάτων
[1, 119]	ἐς τοσούσδε ἑτέρους, τριῶν ἐκ	τοῦ	Ῥωμαίων στρατοῦ μόνων ἀποθανόντων καὶ
[1, 114]	μετ' ὀργῆς, ἐς εὔνοιαν αὐτίκα	τοῦ	Σερτωρίου μεταβαλόντες ἀπὸ τοῦ μίσους,
[1, 43]	τὸ ῥεῦμα περάσας τὸν χάρακα	τοῦ	Σκάτωνος ὑπ' ὀλίγων φυλαττόμενον εἷλεν,
[1, 19]	σφίσιν ἑώρων. Ταῦτα δ' ὅσοι	τοῦ	Σκιπίωνος ἦσαν ἐχθροί, κατιδόντες ἐβόων,
[1, 56]	τι καὶ λέγοντα κτείνουσιν οἱ	τοῦ	Σουλπικίου στασιῶται. Καὶ ὁ Σύλλας
[1, 119]	~Βιαζομένου δ' ἐς τὴν Σαυνίτιδα	τοῦ	Σπαρτάκου διαδραμεῖν, ἔκτεινεν ὁ Κράσσος
[1, 58]	ἁρπάσας προεκινδύνευεν, ὡς αἰδοῖ τε	τοῦ	στρατηγοῦ καὶ δέει τῆς ἐπὶ
[1, 58]	ἐκάλει τε τοὺς νεαλεῖς ἐκ	τοῦ	στρατοπέδου καὶ ἑτέρους κατὰ τὴν
[1, 41]	τῆς στρατηγίας καὶ τὸ μέρος	τοῦ	στρατοῦ Γαΐῳ Μαρίῳ προσέθηκεν. Μᾶρκος
[1, 93]	δ' ἐμπίπτουσαι πολλοὺς μὲν ἀπὸ	τοῦ	στρατοῦ διέφθειραν, πολλοὺς δ' ἀπὸ
[1, 92]	μεγίστῃ καὶ τὸ λοιπὸν τοῦδε	τοῦ	στρατοῦ ἐς τὰς πατρίδας κατὰ
[1, 117]	ὄρος ἡττᾶτο, καὶ δύο μέρη	τοῦ	στρατοῦ καὶ αὐτὸς συναπώλετο αὐτοῖς·
[1, 85]	υἱὸν αὐτοῦ Λεύκιον μόνους ἐκ	τοῦ	στρατοῦ παντὸς ἐν τῇ σκηνῇ
[1, 107]	ἐφ' οἷς ἐκαλεῖτο, ᾖει μετὰ	τοῦ	στρατοῦ παντὸς ὡς ἐς τὴν
[1, 78]	ἐν ποσὶ πατάξαντος, ἕτερος ἐκ	τοῦ	στρατοῦ τὸν ῥαβδοῦχον ἐπάταξε. Καὶ
[1, 57]	Καὶ αὐτὸν οἱ μὲν ἄρχοντες	τοῦ	στρατοῦ χωρὶς ἑνὸς ταμίου διέδρασαν
[1, 92]	στενὰ διελθεῖν ἐδύναντο φυλασσόμενα ὑπὸ	τοῦ	Σύλλα. Γαλάται τε ὅσοι ἀπὸ
[1, 105]	καὶ ἐφέρετο ὁ νέκυς ὁ	τοῦ	Σύλλα διὰ τῆς Ἰταλίας ἐς
[1, 57]	ἀποτύχοιεν, ἀπεγύμνουν αὐτοὶ τὸ ἐνθύμημα	τοῦ	Σύλλα καὶ ἐς Ῥώμην σφᾶς
[1, 106]	ἐπεὶ Φαῦστος ὁ παῖς ὁ	τοῦ	Σύλλα νεώτατος ἦν ἔτι, τὸ
[1, 91]	διέπλευσεν· ὅθεν ὕστερον ἐξαιτούμενος ὑπὸ	τοῦ	Σύλλα, Ῥοδίων ἔτι ἀμφιγνοούντων, ἑαυτὸν
[1, 95]	καὶ φόνῳ πολλῷ, οἱ μὲν	τοῦ	Σύλλα στρατηγοὶ τὰς πόλεις ἐπιόντες
[1, 87]	ἐς Πραινεστὸν ἔφευγον ἅπαντες, ἑπομένου	τοῦ	Σύλλα σὺν δρόμῳ. Καὶ οἱ
[1, 80]	τε ἡἡρημένος ἐς τὰ λοιπὰ	τοῦ	συμμαχικοῦ πολέμου καὶ διὰ Κίνναν
[1, 68]	Καικίλιον δὲ Μέτελλον, τὰ λείψανα	τοῦ	συμμαχικοῦ πολέμου πρὸς Σαυνίτας διατιθέμενον,
[1, 106]	πολυτέλεια. Καὶ τὸ σῶμα δέει	τοῦ	συνδραμόντος στρατοῦ παρέπεμπον ἱερέες τε
[1, 25]	συνθεμένων δορυφορούμενος. Ἐνοχλούμενος δ' ὑπὸ	τοῦ	συνειδότος ὡς ἐπὶ ἀλλοκότοις βουλεύμασι
[1, 72]	πανδοκεῖον ἔπεμψε τὸν θεράποντα σπουδαιότερον	τοῦ	συνήθους οἶνον πρίασθαι· καὶ τοῦ
[1, 16]	κεφαλὴν περιεσύρατο, εἴτε τῷ παρασήμῳ	τοῦ	σχήματος πλέονάς οἱ συντρέχειν ἐπισπώμενος,
[1, 104]	τοὺς πελέκεας τὴν φρουρὰν ἀπὸ	τοῦ	σώματος ἀπώσασθαι καὶ μόνον μετὰ
[1, 43]	περὶ τὴν ἕω. Ῥουτιλίου δὲ	τοῦ	σώματος καὶ πολλῶν ἄλλων ἐπιφανῶν
[1, 100]	πάλαι βασιλέων ἡγοῦντο, καὶ φυλακὴν	τοῦ	σώματος περιέθετο πολλήν. Νόμους τε
[1, 112]	πανταχοῦ Κελτίβηρας καὶ τὴν φυλακὴν	τοῦ	σώματος, Ῥωμαίους ἀπελάσας, τοῖσδε ἀντ'
[1, 102]	Σύλλα πεπολεμημένοις, ἄρτι δ' ἀποροῦντος	τοῦ	ταμείου διὰ τὰς στάσεις ἐκτετρυχωμένοις
[1, 38]	ἀθρόως ἀφαιρούμενος, καὶ οἱ Ἰταλοὶ	τοῦ	τε Δρούσου πάθους πυνθανόμενοι καὶ
[1, 109]	δ' ἐχάρασσεν ἀμφὶ ταῖς πηγαῖς	τοῦ	τε Ῥοδανοῦ καὶ Ἠριδανοῦ, οἳ
[1, 51]	σκέψιν ᾖτουν. Ὁ δ' αἰσθανόμενος	τοῦ	τεχνάσματος ὥραν αὐτοῖς ἔδωκε κἀν
[1, 35]	ὑπὲρ ἅπαντα δ' ἠγανάκτουν ἀναφυομένου	τοῦ	τῆς δωροδοκίας ἐγκλήματος, ὃ τέως
[1, 67]	ἀνεμίχθησαν, ἐστρατοπέδευον ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ	τοῦ	Τιβέριος ἐς τρία διαιρεθέντες, Κίννας
[1, 52]	διέφθειρεν· οἱ δὲ λοιποὶ μετὰ	τοῦ	Τρεβατίου διέφυγον ἐς Κανύσιον. Καὶ
[1, 94]	θέμενος ἐπιγελάσαι λέγεται τῇ νεότητι	τοῦ	ὑπάτου καὶ εἰπεῖν· ἐρέτην δεῖ
[1, 82]	αὑτοῖς οἱ πολλοὶ συνεγνωκότες καὶ	τοῦ	φόβου μετέχειν ἡγούμενοι συνέπρασσον, εὖ
[1, 42]	σὺν καταφρονήσει καὶ μέρος ἤδη	τοῦ	χάρακος διασπῶντος, τοὺς ἱππέας ἐκπέμψας
[1, 48]	Σέξστος δὲ Καῖσαρ ἐξήκοντος αὐτῷ	τοῦ	χρόνου τῆς ἀρχῆς ἀνθύπατος ὑπὸ
[1, 31]	ἔς τε τὴν δοκιμασίαν τοῦδε	τοῦ	ψηφίσματος ἡμέραν προύγραφον. Δεινῆς δὲ
[1, 60]	πολεμίαν ἐσέβαλεν. Οὐδ' ἔληξαν ἀπὸ	τοῦδε	αἱ στάσεις ἔτι κρινόμεναι στρατοπέδοις,
[1, 121]	ἓξ μησὶν ἐργασάμενος ἀμφήριστος ἐκ	τοῦδε	αὐτίκα μάλα τῇ δόξῃ τῇ
[1, 105]	ἦν τι κακὸν ἕτερον ἐκ	τοῦδε	γενησόμενον. Σύλλας δ' ἐν τοῖς
[1, 19]	τὸν δῆμον σαφῶς, τὴν δὲ	τοῦδε	δυσχέρειαν ἐπεξιὼν ἠξίου τὰς δίκας
[1, 24]	καὶ ὁ Φούλβιος, ἐπεὶ καὶ	τοῦδε	ἐξέπιπτον, μεμηνόσιν ἐοικότες ἐψεῦσθαι τὴν
[1, 80]	ὄντι τῶν ἱππέων. Καὶ ἀπὸ	τοῦδε	ἐπαρθεὶς ἐς μέγα ὁ Πομπήιος
[1, 23]	χειροτονίαις φέρειν, ἐδίδου φέρειν ἀπὸ	τοῦδε	ἐπὶ τῷ ἔχειν καὶ τούσδε
[1, 43]	τῷδε πένθος ἠγέρθη. Καὶ ἀπὸ	τοῦδε	ἡ βουλὴ τοὺς ἀποθνῄσκοντας ἐν
[1, 103]	Μετέλλῳ τῷ Εὐσεβεῖ. Καὶ ἀπὸ	τοῦδε	ἴσως ἔτι νῦν οἱ Ῥωμαίων
[1, 73]	ἀνελεῖν. Καὶ ἡ κεφαλὴ καὶ	τοῦδε	καὶ Ἀντωνίου τοῦ ῥήτορος καὶ
[1, 1]	ἀλλήλας αἱ ἀρχαὶ διετίθεντο ἀπὸ	τοῦδε,	καὶ ἡ βουλὴ καὶ ὁ
[1, 15]	τε ἦσαν ἤδη τὸ ἀπὸ	τοῦδε,	καὶ τῶν Γρακχείων οἱ μὲν
[1, 1]	τὸ ὄρος ἐκδραμών, τὸ ἀπὸ	τοῦδε	κλῃζόμενον ἱερόν, οὐδὲν οὐδὲ τότε
[1, 87]	πυθόμενος ἀνεστρατοπέδευεν ἐς Ἀρίμινον. Καὶ	τοῦδε	μὲν Πομπήιος τῆς οὐραγίας ἐξαπτόμενος
[1, 5]	ὑπ' αὐτοῦ γενόμενος Καῖσαρ ἐκ	τοῦδε	μετωνομάζετο. Ἐπὶ δὲ τῇ διαιρέσει
[1, 55]	αὐτίκα ὁ Σουλπίκιος ἐσέφερε περὶ	τοῦδε·	οὗ κυρωθέντος ἔμελλε πᾶν ὅ
[1, 87]	ἀνιμήσαντο. Πολὺς δ' ἄλλος ἐκ	τοῦδε	περὶ τοῖς τείχεσιν ἐγίγνετο φόνος,
[1, 93]	συνῆσαν, διέφυγον. Καὶ θάνατος ἐκ	τοῦδε	τοῦ ἔργου πέντε μυριάδων ἐδόκει
[1, 112]	τρισχιλίους. Καὶ τάδε ἦν καὶ	τοῦδε	τοῦ ἔτους ἐν Ιβηρίᾳ. ~Τοῦ
[1, 111]	~Καὶ τάδε μὲν αὐτοῖς ἦν	τοῦδε	τοῦ θέρους ἔργα, καὶ πάλιν
[1, 52]	πόλιν. ~Καὶ τάδε μὲν ἦν	τοῦδε	τοῦ θέρους εὐπραγήματα Σύλλα· χειμῶνος
[1, 55]	ἔλαχε στρατηγεῖν τῆς Ἀσίας καὶ	τοῦδε	τοῦ Μιθριδατείου πολέμου υκαὶ ἦν
[1, 91]	Ἀντίπατρον καὶ Φλάυιον Φιμβρίαν, ἀδελφὸν	τοῦδε	τοῦ περὶ τὴν Ἀσίαν ἑαυτὸν
[1, 92]	συμφορᾷ μεγίστῃ καὶ τὸ λοιπὸν	τοῦδε	τοῦ στρατοῦ ἐς τὰς πατρίδας
[1, 31]	στέγης· ἔς τε τὴν δοκιμασίαν	τοῦδε	τοῦ ψηφίσματος ἡμέραν προύγραφον. Δεινῆς
[1, 71]	τῶν ἐμβόλων ἐν ἀγορᾷ πρώτου	τοῦδε	ὑπάτου. Μετὰ δ' αὐτὸν καὶ
[1, 117]	μὲν σὺν θορύβῳ τὸ ἀπὸ	τοῦδε	ὑπεχώρουν, ὁ δὲ Σπάρτακος τριακοσίους
[1, 19]	ἔπεισεν, εἶναι δοκοῦντι δικαίῳ· καὶ	Τουδιτανὸς	αὐτοῖς ὑπατεύων ἐδόθη δικάζειν. Ἀλλ'
[1, 63]	τότε ὄντος ὑπὸ Γναίῳ Πομπηίῳ.	Τοῦθ'	ὁ Γναῖος πυθόμενός τε καὶ
[1, 115]	γένοιτο. Καὶ ἔδοξεν ἐμφρόνως πάνυ	τοῦθ'	ὁ Πομπήιος πρᾶξαι καὶ συνετέλεσεν
[1, 21]	οὐ διοισομένους. Καὶ ἐδέχοντο ἄσμενοι	τοῦθ'	οἱ Ἰταλιῶται, προτιθέντες τῶν χωρίων
[1, 47]	τὸ τῶν πολεμίων στρατόπεδον, καὶ	τοῦθ'	οἱ πολέμιοι κατιδόντες ἐς Ἄσκλον
[1, 2]	πάλαι στάσεων ἔργον ἔνοπλον, καὶ	τοῦθ'	ὑπ' αὐτομόλου γενόμενον, ξίφος δὲ
[1, 101]	μόνον ἐπικρύπτοι· οἱ δ' ἐπὶ	τοὐναντίον	ἀπὸ τῶν ἔργων μετέφερον καὶ
[1, 7]	συμμάχους οἰκείους ἔχοιεν. Ἐς δὲ	τοὐναντίον	αὐτοῖς περιῄει. Οἱ γὰρ πλούσιοι
[1, 30]	καὶ τὰ προστυχόντα ξύλα ἁρπάσαντες	τοὺς	ἀγροίκους διέστησαν. Οἱ δ' αὖθις
[1, 31]	Γλαυκίας καὶ ὁ Ἀπουλήιος ἐς	τοὺς	ἀγροίκους ἐκδραμόντες οὐκ ἔφασκον αὐτοῖς
[1, 13]	ταῦθ' οἱ μὲν κεκρατηκότες ἐς	τοὺς	ἀγροὺς ἀνεχώρουν, ὅθεν ἐπὶ ταῦτ'
[1, 29]	τοὺς ἐξαγγέλλοντας τοῖς οὖσιν ἀνὰ	τοὺς	ἀγρούς, οἷς δὴ καὶ μάλιστ'
[1, 117]	ἄχρηστα τῶν σκευῶν κατακαύσας καὶ	τοὺς	αἰχμαλώτους πάντας ἀνελὼν καὶ ἐπισφάξας
[1, 15]	ἀκριβῆ, τῶν μὲν ὅτι καὶ	τοὺς	ἄλλους δημάρχους ὁ Γράκχος παραλύσειε
[1, 86]	ἄστυ προδραμὼν Μέτελλόν τε καὶ	τοὺς	ἄλλους, ὅσοι ὄντες ἀπὸ τῆς
[1, 32]	κέραμον ἐξέλυον τοῦ βουλευτηρίου καὶ	τοὺς	ἀμφὶ τὸν Ἀπουλήιον ἔβαλλον, ἔως
[1, 88]	ἐπεπόλαζε γὰρ ἤδη μὴ καταθάπτεσθαι	τοὺς	ἀναιρουμένους. Σύλλας δὲ στρατὸν ἐς
[1, 112]	οἱ περὶ τὸν Μέτελλον καὶ	τοὺς	ἄνδρας ἐς τὰ ὑπήκοα σφίσι
[1, 61]	δεδήμευτο. ~Καὶ ζητηταὶ διέθεον ἐπὶ	τοὺς	ἄνδρας, οἳ Σουλπίκιον μὲν καταλαβόντες
[1, 64]	τῶν ξιφιδίων περὶ ὁδὸν ἐς	τοὺς	ἀντιλέγοντας δημάρχους ἀναπηδώντων ἐπὶ τὰ
[1, 2]	ὁ ἀγὼν λόγῳ μὲν ἐπὶ	τοὺς	ἀντιστασιώτας, ἔργῳ δ' ἐπὶ τὴν
[1, 33]	ἀρκέσαι περὶ τὰς πύλας δεξιουμένῳ	τοὺς	ἀπαντῶντας. ~Τρίτον μὲν δὴ τόδε
[1, 30]	καὶ νῦν μὲν οὕτω διασκεδᾶν	τοὺς	ἀπὸ τῶν ἀγρῶν ἐνηδρευμένους, ὕστερον
[1, 43]	Καὶ ἀπὸ τοῦδε ἡ βουλὴ	τοὺς	ἀποθνῄσκοντας ἐν τοῖς πολέμοις ἔκρινεν,
[1, 55]	ἔσεσθαι, τῶν νεοπολιτῶν πολὺ παρὰ	τοὺς	ἀρχαίους πλειόνων ὄντων. Οἱ δ'
[1, 112]	πρὸς αὐτοῦ, οὐδ' ἠξίουν διὰ	τοὺς	αὐτομολήσαντας οἱ παραμένοντες κατεγνῶσθαι. Πολλὰ
[1, 4]	καὶ ἐπιμείνας, μέχρι καταστήσαιτο αὐτῇ	τοὺς	βασιλέας. Στασιώτην τε μέγιστον, ᾧ
[1, 99]	ἀγωνίσματος πλὴν σταδίου δρόμου γιγνομένου·	τοὺς	γὰρ ἀθλητὰς καὶ τὰ ἄλλα
[1, 23]	Δροῦσον, ἕτερον δήμαρχον, ἔπεισε κωλῦσαι	τοὺς	Γράκχου νόμους, οὐκ ἐπιλέγοντα τῷ
[1, 114]	δώροις ὑπηγάγετο, τοὺς δ' ὑποσχέσεσι,	τοὺς	δ' ἀπειλαῖς ἐξεφόβησε, τοὺς δὲ
[1, 94]	στρατηγούντων τοὺς μὲν αὐτίκα ἀνῄρει,	τοὺς	δ' ἐς φυλακὴν ἐσέβαλλεν· οὓς
[1, 7]	γένος ἀνὰ τὴν χώραν ἐπλήθυε,	τοὺς	δ' Ἰταλιώτας ὀλιγότης καὶ δυσανδρία
[1, 114]	Περπέννας τοὺς μὲν δώροις ὑπηγάγετο,	τοὺς	δ' ὑποσχέσεσι, τοὺς δ' ἀπειλαῖς
[1, 54]	δ' οἳ καὶ τὴν ζημίαν	τοὺς	δανείσαντας ἐκτίσειν ἐπηπείλουν. Ὅ τε
[1, 88]	δὲ ἀποκρουσθεῖεν, ἐπὶ Ὄστια χωρεῖν.	Τοὺς	δὲ αἵ τε πόλεις παροδεύοντας
[1, 22]	οἷά τινας ἄρχοντας αὐτῶν ὑπερεπῇρε,	τοὺς	δὲ βουλευτὰς ἴσα καὶ ὑπηκόους
[1, 42]	Ῥωμαίων τοὺς μὲν ἐπιφανεῖς ἔκτεινε,	τοὺς	δὲ δημότας καὶ δούλους ἐστράτευε.
[1, 49]	τοὺς μὲν εὔνους εὐνουστέρους ἐποίησε,	τοὺς	δὲ ἐνδοιάζοντας ἐβεβαιώσατο, τοὺς δὲ
[1, 94]	δεδράκασι, καὶ συγγνώμην ἔδωκεν ὅμως,	τοὺς	δὲ ἑτέρους κατηκόντισεν ἅπαντας· γύναια
[1, 114]	ὑποσχέσεσι, τοὺς δ' ἀπειλαῖς ἐξεφόβησε,	τοὺς	δὲ καὶ διεχρήσατο ἐς κατάπληξιν
[1, 94]	χρησίμους γενομένους, ὀλίγους πάμπαν, ἐξείλετο,	τοὺς	δὲ λοιποὺς ἐκέλευσεν ἐς τρία
[1, 49]	ἐποίησε, τοὺς δὲ ἐνδοιάζοντας ἐβεβαιώσατο,	τοὺς	δὲ πολεμοῦντας ἐλπίδι τινὶ τῶν
[1, 114]	τὰ πλήθη παρερχόμενος ἐδημαγώγει καὶ	τοὺς	δεσμώτας αὐτῶν ἐξέλυεν, οὓς ὁ
[1, 12]	δήμου θορυβοῦντος ἱκανῶς, οἱ δυνατοὶ	τοὺς	δημάρχους ἠξίουν ἐπιτρέψαι τῇ βουλῇ,
[1, 10]	προτερον τοῦ νόμου καταφρονεῖν διὰ	τοὺς	διαιροῦντας οὐδὲ ὠνεῖσθαι παρὰ τῶν
[1, 78]	Κάρβων δ' ἔκ τε Λιβυρνίας	τοὺς	διαπεπλευκότας ἐς αὐτὴν μετεκάλει καὶ
[1, 59]	λεγομένην Ἱερὰν ὁδὸν παρῆλθε καὶ	τοὺς	διαρπάζοντάς τι τῶν ἐν ποσὶν
[1, 54]	νόμου καὶ ἔθους ἀπορίαν ἐς	τοὺς	δικαστὰς περιφέρων. Οἱ δανεισταὶ δὲ
[1, 113]	καὶ οὐδαμοῦ τὸν Σερτώριον μεθιέντα	τοὺς	δορυφόρους ἐπὶ ἑστίασιν ἐκάλει, μεθύσας
[1, 100]	περὶ ἑκάστου. Τῷ δὲ δήμῳ	τοὺς	δούλους τῶν ἀνῃρημένων τοὺς νεωτάτους
[1, 37]	φανερῶς ἢ κρύφα βοηθούντων, ἐλπίσαντες	τοὺς	δυνατοὺς ἅπαντας αὐτίκα εἰς ἔγκλημα
[1, 117]	ἐμπόρους ἐσφέρειν ἐκώλυε καὶ κεκτῆσθαι	τοὺς	ἑαυτοῦ, μόνον δὲ σίδηρον καὶ
[1, 96]	ἐκτρύχων βαρυτάταις· ταῖς δὲ πλείοσι	τοὺς	ἑαυτῷ στρατευσαμένους ἐπῴκιζεν ὡς ἕξων
[1, 16]	ἐβόα τε μέγιστον ἕπεσθαί οἱ	τοὺς	ἐθέλοντας σῴζεσθαι τὴν πατρίδα καὶ
[1, 77]	πόλει πάσῃ τιμωρὸς ἥξειν ἐπὶ	τοὺς	εἰργασμένους. Τοῖς δ' ἄλλοις πολίταις
[1, 55]	Σουλπίκιον δήμαρχον ὑποσχέσεσι πολλαῖς καὶ	τοὺς	ἐκ τῆς Ἰταλίας νεοπολίτας, μειονεκτοῦντας
[1, 14]	τὸ μέλλον ἔσοιτο δήμαρχος, συνεκάλει	τοὺς	ἐκ τῶν ἀγρῶν ἐπὶ τὴν
[1, 38]	ἐς τὰς πόλεις ἀπὸ σφῶν	τοὺς	ἑκάστοις μάλιστα ἐπιτηδείους, ἀφανῶς τὰ
[1, 95]	Κάρβωνα καὶ ἐς Σικελίαν ἐπὶ	τοὺς	ἐκεῖ Κάρβωνος φίλους ἐστέλλετο· αὐτὸς
[1, 7]	καὶ ποιμέσι χρώμενοι τοῦ μὴ	τοὺς	ἐλευθέρους ἐς τὰς στρατείας ἀπὸ
[1, 117]	καὶ χρυσὸν μὲν ἢ ἄργυρον	τοὺς	ἐμπόρους ἐσφέρειν ἐκώλυε καὶ κεκτῆσθαι
[1, 43]	κατὰ τὸ ῥεῦμα σωμάτων εἰκάσας	τοὺς	ἐν ποσὶν ὤσατο καὶ τὸ
[1, 94]	ὁ Σύλλας ἐπελθὼν ἀνεῖλε. Καὶ	τοὺς	ἐν Πραινεστῷ προσέταξε χωρὶς ὅπλων
[1, 42]	ἣ Ῥωμαίων ἄποικος ἦν· καὶ	τοὺς	ἐξ αὐτῶν αἰχμαλώτους τε καὶ
[1, 29]	τῇ δοκιμασίᾳ προυτίθει καὶ περιέπεμπε	τοὺς	ἐξαγγέλλοντας τοῖς οὖσιν ἀνὰ τοὺς
[1, 24]	Ῥώμην συνεκάλουν ἐξ ὅλης Ἰταλίας	τοὺς	ἑξακισχιλίους. Ἐπιστειλάντων δὲ τῶν ἐν
[1, 77]	ἀναλάβοι, καὶ οὐδενὸς ἧττον, ὅτι	τοὺς	ἐξελαθέντας ἐκ Ῥώμης ὑπὸ Κίννα
[1, 71]	τε ἀπὸ Ὀκταουίου καὶ ἐς	τοὺς	ἔπειτα ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ἀναιρουμένους
[1, 58]	ἀμφὶ τὸν Μάριον πρός τε	τοὺς	ἐπελθόντας ἀκμῆτας ἀσθενῶς μαχόμενοι καὶ
[1, 120]	καὶ προβαλὼν τὴν ἀσπίδα πρὸς	τοὺς	ἐπιόντας ἀπεμάχετο, μέχρι καὶ αὐτὸς
[1, 117]	καὶ χαλκὸν ὠνοῦντο πολλοῦ καὶ	τοὺς	ἐσφέροντας οὐκ ἠδίκουν. Ὅθεν ἀθρόας
[1, 49]	ἀπορίαν ἀνδρῶν καταλεγέντων, Ἰταλιωτῶν δὲ	τοὺς	ἔτι ἐν τῇ συμμαχίᾳ παραμένοντας
[1, 5]	κατὰ πλῆθος ἀθρόως ἑκατέρων, ἐγίγνοντο,	τοὺς	ἐχθροὺς ἀλλήλοις τῶν στασιωτῶν ἀντιπαρεχόντων
[1, 71]	ἀναιρουμένους περιιόν. Ζητηταὶ δ' ἐπὶ	τοὺς	ἐχθροὺς αὐτίκα ἐξέθεον τούς τε
[1, 76]	~Σύλλας δ' ἐπείξει τῆς ἐπὶ	τοὺς	ἐχθροὺς ἐπανόδου τὰ ἐς Μιθριδάτην
[1, 63]	ἂν ἴσως ἤδη μοναρχεῖν, ἐπεὶ	τοὺς	ἐχθροὺς ἠμύνατο, τὴν βίαν ἑκὼν
[1, 89]	χρόνου περὶ Σατουρνίαν ἑτέρῳ μέρει	τοὺς	ἐχθροὺς ὁ Σύλλας ἐνίκα, καὶ
[1, 77]	συμφορὰς αὐτοῖς. Ἀνθ' ὧν ἔφη	τοὺς	ἐχθροὺς πολέμιον αὑτὸν ἀναγράψαι καὶ
[1, 65]	ἐπικρατοῦν, ἀνὰ τὴν πόλιν ἔθει	τοὺς	θεράποντας ἐπ' ἐλευθερίᾳ συγκαλῶν. Οὐδενὸς
[1, 26]	τι τὴν βουλήν. Διαθέοντές τε	τοὺς	θεράποντας συνεκάλουν ἐπ' ἐλευθερίᾳ. Καὶ
[1, 46]	ἐμπεσεῖν αὐτούς· καὶ Μάρσοι μὲν	τοὺς	θριγκοὺς κακοπαθῶς ὑπερέβαινον, Μαρίῳ δὲ
[1, 88]	δὲ οὐδὲν χρηστὸν ἔτι προσδοκῶν	τοὺς	ἰδίους ἐχθροὺς ἠπείγετο προανελεῖν καὶ
[1, 15]	ἐκ μέσον, καὶ τὸν νεὼν	τοὺς	ἱερέας ἐπικλεῖσαι, δρόμον τε πολλῶν
[1, 22]	Καὶ μετηνέχθη μὲν ὧδε ἐς	τοὺς	ἱππέας ἀπὸ τῆς βουλῆς τὰ
[1, 22]	δικαστήρια, ἀδοξοῦντα ἐπὶ δωροδοκίαις, ἐς	τοὺς	ἱππέας ἀπὸ τῶν βουλευτῶν μετέφερε,
[1, 42]	μέρος ἤδη τοῦ χάρακος διασπῶντος,	τοὺς	ἱππέας ἐκπέμψας κατ' ἄλλας πύλας
[1, 35]	οὔπω. Τήν τε βουλὴν καὶ	τοὺς	ἱππέας, οἳ μάλιστα δὴ τότε
[1, 107]	αὐτοὺς διῄρητο. Λέπιδος δὲ καὶ	τοὺς	Ἰταλικοὺς προσποιούμενος ἔλεγεν, ὅτι τὴν
[1, 34]	ὅδε ἐς τὸ φανερώτατον ἠρέθιζε	τοὺς	Ἰταλιώτας ἐπιθυμεῖν τῆς Ῥωμαίων πολιτείας
[1, 22]	τὸν δῆμον ἔμμισθον, ὑπήγετο καὶ	τοὺς	καλουμένους ἱππέας, οἳ τὴν ἀξίωσίν
[1, 80]	ἐς Λιβύην ἔπεμψεν ἐξελάσαι τε	τοὺς	Κάρβωνος φίλους καὶ Ἱεμψάλαν ἐκπεσόντα
[1, 35]	καὶ τοῖς λοιποῖς φθόνος ἐς	τοὺς	κρείττονας ἐσῄει· ὑπὲρ ἅπαντα δ'
[1, 23]	καὶ ἀποικίας ἐσηγεῖτο πολλάς. Καὶ	τοὺς	Λατίνους ἐπὶ πάντα ἐκάλει τὰ
[1, 33]	ὑπῆγε, καὶ ὁ δῆμος οὐδὲ	τοὺς	λόγους ὑπομείνας διέσπασε τὸν Φούριον·
[1, 91]	αὐτομολῆσαι δ' ἐς ἑξακισχιλίους καὶ	τοὺς	λοιποὺς διαρριφῆναι, μόνων ἐν τάξει
[1, 43]	ἂν θάνωσι, θάπτεσθαι, τοῦ μὴ	τοὺς	λοιποὺς ἐκ τῆς ὄψεως ἀποτρέπεσθαι
[1, 90]	πολλοὺς διαφθείρας ἐς λόφον συνέκλεισε	τοὺς	λοιπούς. Ἐξ οὗ Μάρκιος μὲν
[1, 41]	Κράσσον ἀνεῖλεν ἐς ὀκτακοσίους καὶ	τοὺς	λοιποὺς ἐς Γρούμεντον πόλιν συνεδίωξε.
[1, 89]	Κελτιβήρων ηὐτομόλησαν ἐς Σύλλαν· καὶ	τοὺς	λοιποὺς ὁ Κάρβων ἀνεῖλεν, εἴτε
[1, 61]	ἀετοῦ νεοττοὺς ἑπτὰ καταρρυῆναι καὶ	τοὺς	μάντεις εἰπεῖν, ὅτι ἑπτάκις ἐπὶ
[1, 96]	τινὰς ὁ Πομπήιος συνέλαβε. Καὶ	τοὺς	μὲν ἄλλους τοῖς ἄγουσιν ἐκέλευσεν
[1, 94]	τῆς βουλῆς ἐνταῦθα Μαρίῳ στρατηγούντων	τοὺς	μὲν αὐτίκα ἀνῄρει, τοὺς δ'
[1, 114]	μὴ περιθέων αὐτοὺς ὁ Περπέννας	τοὺς	μὲν δώροις ὑπηγάγετο, τοὺς δ'
[1, 94]	ἐς τὸ πεδίον καὶ προελθόντων	τοὺς	μὲν ἑαυτῷ τι χρησίμους γενομένους,
[1, 106]	ἔνθα δημηγοροῦσιν ἐν ἀγορᾷ, προυτέθη,	τοὺς	μὲν ἐπιταφίους λόγους εἶπεν ὁ
[1, 42]	καὶ τῶν ἐν αὐταῖς Ῥωμαίων	τοὺς	μὲν ἐπιφανεῖς ἔκτεινε, τοὺς δὲ
[1, 49]	τῇδε τῇ χάριτι ἡ βουλὴ	τοὺς	μὲν εὔνους εὐνουστέρους ἐποίησε, τοὺς
[1, 48]	δ' ἔτι τὴν πόλιν περιέσεσθαι,	τοὺς	μὲν ἐχθρούς, οἳ τέως αὐτῷ
[1, 22]	πέρι καὶ ἀτιμίας καὶ φυγῆς,	τοὺς	μὲν ἱππέας οἷά τινας ἄρχοντας
[1, 93]	ὁ Σύλλας περὶ τῇ πόλει	τοὺς	μὲν ἱππέας προύπεμψε κατὰ σπουδὴν
[1, 42]	πρὸς ἴδιον βασιλέα αὐτομολούντων ἀθρόως,	τοὺς	μὲν λοιποὺς τῶν Νομάδων ὡς
[1, 87]	σὺν δρόμῳ. Καὶ οἱ Πραινέστιοι	τοὺς	μὲν πρώτους αὐτῶν εἰσεδέξαντο, Σύλλα
[1, 91]	πλῆθος, ὡς ἀπολέσθαι μὲν ἀμφὶ	τοὺς	μυρίους, αὐτομολῆσαι δ' ἐς ἑξακισχιλίους
[1, 58]	Καὶ ὁ Σύλλας ἐκάλει τε	τοὺς	νεαλεῖς ἐκ τοῦ στρατοπέδου καὶ
[1, 64]	τῷ μετὰ Σύλλαν ὑπατεύοντι, θαρροῦντες	τοὺς	νεοπολίτας ἠρέθιζον ἐς τὸ ἐνθύμημα
[1, 49]	ἐποίησεν. Ῥωμαῖοι μὲν δὴ τούσδε	τοὺς	νεοπολίτας οὐκ ἐς τὰς πέντε
[1, 100]	δήμῳ τοὺς δούλους τῶν ἀνῃρημένων	τοὺς	νεωτάτους τε καὶ εὐρώστους, μυρίων
[1, 30]	ὅσοι μὲν ἐκώλυον τῶν δημάρχων	τοὺς	νόμους, ὑβριζόμενοι πρὸς τοῦ Ἀπουληίου
[1, 8]	ἐδόκουν φροντίσαι, τὴν γῆν ἐς	τοὺς	οἰκείους ἐπὶ ὑποκρίσει διένεμον, οἱ
[1, 115]	ὑπὸ θάμνῳ πόας ἐκρύφθη, δεδιὼς	τοὺς	οἰκείους μᾶλλον τῶν πολεμίων· λαβόντες
[1, 103]	καὶ πολλῶν ἀτάφων ἐκριφέντων, οὔτε	τοὺς	οἴκοι ὁ Σύλλας οὔτε τοὺς
[1, 24]	πόλιν ἔτι διαγραφόντων, ὅτι λύκοι	τοὺς	ὅρους Γράκχου τε καὶ Φουλβίου
[1, 61]	προσιόντα τῷ στιβαδίῳ δεῖσαι, δόξαντα	τοὺς	ὀφθαλμοὺς τοῦ Μαρίου πυρὸς αὐγὴν
[1, 38]	Ῥωμαίων τις ἦν φειδώ, ἀλλὰ	τοὺς	παρὰ σφίσι πάντας οἱ Ἀσκλαῖοι
[1, 104]	καὶ τὰς ῥάβδους καθελόντα καὶ	τοὺς	πελέκεας τὴν φρουρὰν ἀπὸ τοῦ
[1, 15]	~Οἴκτου δὲ πολλοῦ σὺν λογισμῷ	τοὺς	πένητας ἐπιλαμβάνοντος ὑπέρ τε σφῶν
[1, 79]	εἶχεν, ἐντελῆ πάντα ἀποδοθῆναι· καὶ	τοὺς	περὶ τούτων ἐροῦντας συνέπεμπε τοῖς
[1, 48]	ἴδωσι πόρρωθεν ἐπιόντα, ἐκδραμεῖν ἐπὶ	τοὺς	περικαθημένους, ὡς τὸν ἀγῶνα τοῖς
[1, 64]	οἰκίαν τὸ μέλλον περιορωμένῳ ἐξαγγέλλεται	τοὺς	πλέονας δημάρχους κωλύειν τὰ γιγνόμενα,
[1, 11]	κίνδυνον καὶ φόβον ὑπερεπαίρων ἐκέλευε	τοὺς	πλουσίους ἐνθυμουμένους ταῦτα ἐπιδόσιμον, εἰ
[1, 15]	τε καὶ διακλάσαντες ἐς πολλά,	τοὺς	πλουσίους ἐξήλαυνον ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας,
[1, 10]	δ' ἦν, ὃ μάλιστα ἠνώχλει	τοὺς	πλουσίους, οὐ δυναμένους ἔτι ὡς
[1, 93]	δέους καὶ ἀνάγκης ἀνέστρεφον ἐς	τοὺς	πολεμίους. Καὶ νυκτὸς ὅλης ἀγωνισάμενοι
[1, 44]	ἔς τινα λόφον ὡς κατοψόμενος	τοὺς	πολεμίους καὶ σημεῖον αὐτοῖς ἐπῇρεν.
[1, 110]	ὥσπερ αὐτῇ προκαταρχόμενος, ἠκροβολίσατο ἐς	τοὺς	πολεμίους. Οὐ πολὺ δὲ ὕστερον
[1, 93]	τειχῶν, ὡς εἶδον αὐτοῖς συνεστρέχοντας	τοὺς	πολεμίους, τὰς πύλας καθῆκαν ἀπὸ
[1, 19]	ἀδικουμένων γενέσθαι. Ὁ δ' ἐς	τοὺς	πολέμους αὐτοῖς κεχρημένος προθυμοτάτοις ὑπεριδεῖν
[1, 100]	βουλῇ διὰ τὰς στάσεις καὶ	τοὺς	πολέμους πάμπαν ὀλιγανδρούσῃ προσκατέλεξεν ἀμφὶ
[1, 70]	συμφορῶν αὖθις ἐς τὸν Κίνναν	τοὺς	πρέσβεις ἔπεμπεν ὡς πρὸς ὕπατον.
[1, 87]	αἰχμαλώτων ὁ Σύλλας ἔλαβεν, ὧν	τοὺς	Σαυνίτας ἔκτεινε πάντας ὡς αἰεὶ
[1, 15]	ἀναθαρρήσας ὁ Γράκχος ἔτι νυκτὸς	τοὺς	στασιώτας συναγαγὼν καὶ σημεῖον, εἰ
[1, 95]	ἔσχατον κακοῦ φείσεται, ἀλλὰ καὶ	τοὺς	στρατηγοὺς ἢ ταμίας ἢ χιλιάρχους
[1, 72]	ἀνέδραμεν ἐς τὸ οἴκημα καὶ	τοὺς	στρατιώτας εὑρὼν ἀκροωμένους ἔκτεινε τὸν
[1, 21]	ἐπὶ πλεῖστον. Καί τινες εἰσηγοῦντο	τοὺς	συμμάχους ἅπαντας, οἳ δὴ περὶ
[1, 26]	αὐτῶν τὰς οἰκίας διήρπαζε, καὶ	τοὺς	συμφρονήσαντας ὁ Ὀπίμιος συλλαβὼν ἐς
[1, 91]	ἑστίασιν ἐκάλει Νωρβανόν τε καὶ	τοὺς	συνόντας αὐτῷ στρατηγούς, Γάιον Ἀντίπατρον
[1, 4]	αὐτὸν μάλιστα πάντων ἐπεπόθησε, καὶ	τοὺς	σφαγέας ἐζήτουν περιιόντες καὶ τὸ
[1, 58]	ἐπὶ τοῖς περιοδεύουσι δείσαντες περικύκλωσιν	τούς	τε ἄλλους πολίτας ἐκ τῶν
[1, 71]	ἐπὶ τοὺς ἐχθροὺς αὐτίκα ἐξέθεον	τούς	τε ἀπὸ τῆς βουλῆς καὶ
[1, 65]	ἔνθα Ῥωμαίων στρατὸς ἄλλος ἦν,	τούς	τε ἄρχοντας αὐτοῦ καὶ ὅσοι
[1, 15]	τοσῷδε ταράχῳ καὶ τραύμασιν, ὡς	τούς	τε δημάρχους δείσαντας διαφυγεῖν ἐκ
[1, 76]	στρατιὰν καὶ σῖτον αὐτοῖς ἀθροίζειν,	τούς	τε δυνατοὺς συνουσίαις ἀνελάμβανον καὶ
[1, 11]	Τοιαῦτα πολλὰ ὁ Γράκχος εἰπὼν	τούς	τε πένητας καὶ ὅσοι ἄλλοι
[1, 108]	τινα ἄλλον ἐκ Κελτιβήρων ἀγείρας	τούς	τε πρὸ ἑαυτοῦ στρατηγούς, οὐ
[1, 95]	τῶν ἑτέροις ὄντων. Ἐπὶ δὲ	τοὺς	τῆς πόλεως ἐκφυγόντας ζητηταὶ πάντα
[1, 38]	ἐπρέσβευεν αὐτῷ· καλοῦσι δ' οὕτω	τοὺς	τοῖς ἡγεμόσι τῶν ἐθνῶν ἐκ
[1, 54]	καὶ φιλοψευδές. Ἔθους δὲ χρονίου	τοὺς	τόκους βεβαιοῦντος, οἱ μὲν κατὰ
[1, 40]	ἐνθυμούμενοι ὑποστρατήγους τοῖς ὑπάτοις συνέπεμψαν	τοὺς	τότε ἀρίστους, ὑπὸ μὲν Ῥουτιλίῳ
[1, 100]	πολέμους πάμπαν ὀλιγανδρούσῃ προσκατέλεξεν ἀμφὶ	τοὺς	τριακοσίους ἐκ τῶν ἀρίστων ἱππέων,
[1, 35]	στάσεις τότε ὄντων μόλις ἀμφὶ	τοὺς	τριακοσίους, ἑτέρους τοσούσδε αὐτοῖς ἀπὸ
[1, 35]	ἀλλήλους, τίνες ἀξιώτεροι δοκοῦσιν ἐς	τοὺς	τριακοσίους καταλεγῆναι· καὶ τοῖς λοιποῖς
[1, 16]	ἀνῃρέθη κατὰ τὰς θύρας παρὰ	τοὺς	τῶν βασιλέων ἀνδριάντας. Καὶ πάντας
[1, 56]	παρεσκευασμένοι τὰ ξιφίδια ἐπεσπάσαντο καὶ	τοὺς	ὑπάτους ἀντιλέγοντας ἠπείλουν κτενεῖν, μέχρι
[1, 23]	δὴ μάλιστα ἡ βουλὴ διαταραχθεῖσα	τοὺς	ὑπάτους ἐκέλευσε προγράψαι μηδένα τῶν
[1, 117]	συνέλεγεν, οἱ δ' ἐν ἄστει	τοὺς	ὑπάτους ἐξέπεμπον μετὰ δύο τελῶν.
[1, 31]	τε φυγῆς ἐπέγραφον αὐτῷ καὶ	τοὺς	ὑπάτους ἐπικηρῦξαι προσετίθεσαν μηδένα Μετέλλῳ
[1, 85]	τῶν ὁμήρων οὐκ ἀπαιτουμένων ἀποπέμψει	τοὺς	ὑπάτους ἔχοντες ἐν αἰτίαις, κρύφα
[1, 56]	τῶν ἀργιῶν ὡς παρανόμων καὶ	τοὺς	ὑπάτους Κορνήλιον Σύλλαν καὶ Κόιντον
[1, 82]	γὰρ εὔνοια τῶν ἀνδρῶν ἐς	τοὺς	ὑπάτους παρὰ πολὺ ἐποίει, ὡς
[1, 60]	νηποινεὶ κτείνειν ἢ ἀνάγειν ἐπὶ	τοὺς	ὑπάτους· τά τε ὄντα αὐτοῖς
[1, 121]	ἀπέστη τῆς ἐκκλησίας ἢ προγράψαι	τοὺς	ὑπάτους τὰς ἀφέσεις τῶν στρατοπέδων.
[1, 38]	οὐκ ἀνασχετὸν σφίσιν ἔτι ἡγούμενοι	τοὺς	ὑπὲρ σφῶν πολιτεύοντας τοιάδε πάσχειν
[1, 21]	διανέμων. Ἡ βουλὴ δ' ἐχαλέπαινε,	τοὺς	ὑπηκόους σφῶν ἰσοπολίτας εἰ ποιήσονται.
[1, 47]	Ὁ δ' αὐτίκα μὲν ὁπλίζων	τοὺς	ὑπολοίπους ἐς χεῖρας οὐκ ᾖει,
[1, 82]	μυριάδες ἀμφοῖν ἀπέθανον· καὶ ἐς	τοὺς	ὑπολοίπους ὁ Σύλλας οὐδὲν δεινὸν
[1, 66]	τὸν ὅρκον τὸν στρατιωτικόν, καὶ	τοὺς	ὑφ' αὑτὸν ἕκαστος ἐξώρκου. Ὁ
[1, 103]	τοὺς οἴκοι ὁ Σύλλας οὔτε	τοὺς	φεύγοντας καταπλαγεὶς οὐδὲ τὰς πόλεις,
[1, 77]	καὶ τὴν οἰκίαν ἀνασκάψαι καὶ	τοὺς	φίλους ἀνελεῖν, τὴν δὲ γυναῖκα
[1, 64]	Σύλλας περιδεὴς ἐφ' ἑαυτῷ γενόμενος	τοὺς	φίλους περιήγετο πανταχοῦ καὶ νυκτὸς
[1, 27]	εἰ ἐδύνατο πραχθῆναι, γενομένου, καὶ	τοὺς	φόρους οὐ πολὺ ὕστερον διέλυσε
[1, 116]	ἐπιδείξεως καὶ βιασάμενος σὺν αὐτοῖς	τοὺς	φυλάσσοντας ἐξέδραμε· καί τινων ὁδοιπόρων
[1, 50]	οὐκ ἐνεγκὼν οὐδὲ τῶν ἰδίων	τοὺς	χορτολογοῦντας ἀναμείνας ἐπέδραμε τῷ Κλοεντίῳ.
[1, 50]	μὲν ἡττώμενος ἔφευγε, προσλαβὼν δὲ	τοὺς	χορτολογοῦντας τρέπεται τὸν Κλοέντιον. Ὁ
[1, 26]	τοῖς δὲ περὶ τὸν Γράκχον	τοὺς	ὡπλισμένους ἐπέπεμπεν. Καὶ Γράκχος μὲν
[1, 23]	τοῦδε ἐπὶ τῷ ἔχειν καὶ	τούσδε	ἐν ταῖς χειροτονίαις τῶν νόμων
[1, 66]	καὶ ἠρέθιζε κἀκείνους, ὡς διὰ	τούσδε	μάλιστα τὴν συμφορὰν αὑτῷ γενομένην·
[1, 42]	εἰ μεταθοῖντο, στρατεύσειν ἑαυτῷ. Καὶ	τούσδε	μὲν ὁ Πάπιος μεταθεμένους ἐστράτευεν·
[1, 96]	αὐτῶν καὶ τὰ οἰκήματα ἐς	τούσδε	μεταφέρων διεμέριζεν· ὃ καὶ μάλιστ'
[1, 49]	πραοτέρους ἐποίησεν. Ῥωμαῖοι μὲν δὴ	τούσδε	τοὺς νεοπολίτας οὐκ ἐς τὰς
[1, 57]	ἑτέρους ἔπεμπον ὡς δὴ καὶ	τούσδε	ὑπὸ τῆς βουλῆς ἀπεσταλμένους, δεόμενοι
[1, 32]	ἐννομώτερον ἐργασόμενος. Οἱ δὲ πρόφασιν	τοῦτ'	εἶναι νομίσαντες τὸν κέραμον ἐξέλυον
[1, 98]	Σύλλας οὐ κατασχὼν αὑτοῦ καὶ	τοῦτ'	ἐν τέλει τῆς ἐπιστολῆς ἀνεκάλυπτεν,
[1, 104]	ἰδιώτης ἐκ τυράννου καὶ μετὰ	τοῦτ'	ἐπ' ἐρημίας ἀγροίκου διαγενέσθαι. Διῆλθε
[1, 59]	τότε μάλιστα ὂν καὶ παρὰ	τοῦτ'	εὐκαταφρόνητον ἀθρόους ἐκ τῶν ἀρίστων
[1, 5]	τῶν στασιωτῶν ἀντιπαρεχόντων καὶ ἐς	τοῦτο	ἀμελούντων καὶ φίλων καὶ ἀδελφῶν·
[1, 63]	οὐδὲν σπουδῆς ἢ δαπάνης ἐς	τοῦτο	ἀπέλειπον, ἐπιβουλεύοντες καὶ τοῖς τῶν
[1, 10]	ἔθνος καὶ δυσμενὲς αἰεὶ διὰ	τοῦτο	ἀστράτευτον. Τοιαῦθ' ἑκατέρων ὀδυρομένων τε
[1, 10]	κατ' ἔτος, διανέμειν τοῖς πένησι.	~Τοῦτο	δ' ἦν, ὃ μάλιστα ἠνώχλει
[1, 64]	τελευταῖοι ψηφιζόμενοι πάντων ὦσιν ἄκυροι.	Τοῦτο	δὴ προοίμιον τῆς αὐτοῦ τε
[1, 72]	δὲ κάπηλος αὐτίκα ἔθει Μαρίῳ	τοῦτο	δηλώσων, καὶ ὁ Μάριος, ἐπείτε
[1, 57]	αὐτὴν ἀπὸ τῶν τυραννούντων. Καὶ	τοῦτο	δὶς τρὶς ἑτέροις καὶ ἑτέροις
[1, 112]	Ῥωμαίων ἐστρατεύοντο· ἀλλ' αὐτὸ δὴ	τοῦτο	καὶ μάλιστα ὑπέδακνεν αὐτούς, τὸ
[1, 21]	πολιτείαν. Συνέπρασσέ τε αὐτοῖς ἐς	τοῦτο	μάλιστα πάντων Φούλβιος Φλάκκος, ὑπατεύων
[1, 2]	πόλεμον ἐπήγαγε τῇ πατρίδι. ~Καὶ	τοῦτο	μόνον ἄν τις εὕροι τῶν
[1, 70]	Οὐδέν τε χρηστὸν ἔτι προσδοκῶντες	τοῦτο	μόνον ᾖτουν, ἐπομόσαι σφίσι τὸν
[1, 55]	στρατηγίας ὑπηγάγετό οἱ συμπράσσειν ἐς	τοῦτο	Πούπλιον Σουλπίκιον δήμαρχον ὑποσχέσεσι πολλαῖς
[1, 35]	Ὁ δὲ τὸν δῆμον ἐς	τοῦτο	προθεραπεύων ὑπήγετο ἀποικίαις πολλαῖς ἔς
[1, 20]	Γράκχου λυθείη, καὶ συλλαβούσης ἐς	τοῦτο	Σεμπρωνίας τῆς θυγατρός, ἣ τῷ
[1, 51]	ἄλλων δυνηθεῖεν ἄκραν, καὶ καπνῷ	τοῦτο	σημῆναι. Γενομένου δὲ τοῦ καπνοῦ
[1, 117]	ὑπὸ μονομάχου γενέσθαι. ~Μετὰ δὲ	τοῦτο	Σπαρτάκῳ μὲν ἔτι μᾶλλον πολλοὶ
[1, 55]	ἐμφύλιοι κατὰ μέρη· μετὰ δὲ	τοῦτο	στρατοῖς μεγάλοις οἱ στασίαρχοι πολέμου
[1, 110]	μηρὸν ἐπικινδύνως ὁ Πομπήιος. Καὶ	τοῦτο	τέλος ἐγένετο τῆς τότε μάχης.
[1, 107]	στρατιὰ περιέδραμον. ~Καὶ Σύλλα μὲν	τοῦτο	τέλος ἦν, ἀπὸ δὲ τῆς
[1, 115]	δόξαν ἀγαθήν. Τέλος δ' ἦν	τοῦτο	τῷ περὶ Ἰβηρίαν πολέμῳ, τὸ
[1, 96]	ὑπήκουσαν. Κρίσεις τε ἦσαν ἐπὶ	τούτοις	ἀνὰ τὴν Ἰταλίαν ὅλην πικραὶ
[1, 74]	καὶ ποικίλων κακῶν. ~Ἐπὶ δὲ	τούτοις,	ἐς ὑπόκρισιν ἀρχῆς ἐννόμου μετὰ
[1, 22]	καὶ Σαλινάτωρ καὶ τρίτος ἐπὶ	τούτοις	Μάνιος Ἀκύλιος, ὁ τὴν Ἀσίαν
[1, 5]	τὸν Ἰόνιον ἀρχήν. Ἐπί τε	τούτοις,	μεγίστοις δὴ φανεῖσι καὶ ἐς
[1, 39]	Οὐηστῖνοι καὶ Μαρρουκῖνοι καὶ ἐπὶ	τούτοις	Πικεντῖνοι καὶ Φρεντανοὶ καὶ Ἱρπῖνοι
[1, 19]	τε δὴ καὶ τὰς ἐπὶ	τούτοις	τῶν δικαζόντων ἐπείξεις οὐ φέροντες
[1, 97]	μακρὰν ὄντος, Μέτελλον μὲν ἐπὶ	τοῦτον	ἐξέπεμπεν ἐς Ἰβηρίαν, τὰ δ'
[1, 35]	ἐσενεγκεῖν περὶ τῆς πολιτείας ὑπέσχετο·	τούτου	γὰρ δὴ μάλιστα ἐπεθύμουν ὡς
[1, 98]	ἐς τὴν τῶν ὑπάτων χειροτονίαν.	Τούτου	δὴ τοῦ ἔθους ἐπιβαίνων ὁ
[1, 46]	δὲ καὶ Σύλλᾳ διώκειν ὑπὲρ	τούτους	οὐκ ἔδοξεν. Κορνήλιος δὲ Σύλλας
[1, 89]	τὰ λοιπὰ ἤκμαζεν. Ἐν δὲ	τούτῳ	τοῖς ὑπάτοις προσεγένοντο ἱππεῖς Κελτίβηρες,
[1, 44]	τε Μάριον καὶ Κόιντον Καιπίωνα.	Τούτῳ	τῷ Καιπίωνι Κόιντος Ποπαίδιος ὁ
[1, 25]	συνειλεγμένου καὶ Φουλβίου τι περὶ	τούτων	ἀρχομένου λέγειν, ὁ Γράκχος ἀνέβαινεν
[1, 89]	ἀντιστασιωτῶν ἁπάντων. Καὶ τὰ μὲν	τούτων	αὐτίκα ἐδημεύετο καὶ διεπιπράσκετο, τὸν
[1, 7]	Εἰ δὲ καὶ σχολάσειαν ἀπὸ	τούτων,	ἐπὶ ἀργίας διετίθεντο, τῆς γῆς
[1, 79]	πάντα ἀποδοθῆναι· καὶ τοὺς περὶ	τούτων	ἐροῦντας συνέπεμπε τοῖς πρέσβεσιν. Οἱ
[1, 16]	ἄνευ χειροτονίας ἀποφαίνοι. ~Γιγνομένων δὲ	τούτων	ἡ βουλὴ συνῆλθεν εἰς τὸ
[1, 82]	πρῶτον· ὕστερον γὰρ καὶ πλέοσι	τούτων.	Ἡ γὰρ εὔνοια τῶν ἀνδρῶν
[1, 9]	παλαιὸν νόμον προσετίθει τὰ ἡμίσεα	τούτων·	καὶ τὴν λοιπὴν τρεῖς αἱρετοὺς
[1, 114]	βάρβαροι σὺν αὐτοῖς, μάλιστα δὲ	τούτων	Λυσιτανοί, ὅσῳ καὶ μάλιστα αὐτοῖς
[1, 38]	γιγόμενα ἐξετάζειν. Καί τις ἐκ	τούτων	μειράκιον ὅμηρον ἰδὼν ἐξ Ἄσκλου
[1, 7]	διὰ τὰς ἀστρατείας. Ἀπὸ δὲ	τούτων	οἱ μὲν δυνατοὶ πάμπαν ἐπλούτουν,
[1, 38]	καὶ τῆς ἐς τὴν φυγὴν	τούτων	προφάσεως, οὐκ ἀνασχετὸν σφίσιν ἔτι
[1, 67]	αὐτῷ παρεστρατοπέδευε. Γάιος δὲ Μάριος	τούτων	πυθόμενος ἐς Τυρρηνίαν κατέπλευσεν ἅμα
[1, 11]	οἷς εἰσὶ παῖδες, ἑκάστῳ καὶ	τούτων	τὰ ἡμίσεα. Τοιαῦτα πολλὰ ὁ
[1, 117]	ἐξέπεμπον μετὰ δύο τελῶν. Καὶ	τούτων	ὑπὸ μὲν θατέρου Κρίξος, ἡγούμενος
[1, 65]	ἱερουργίαις. Κίννας δ' ἐς Καπύην	τραπόμενος,	ἔνθα Ῥωμαίων στρατὸς ἄλλος ἦν,
[1, 15]	ἐκκλησίας, σὺν τοσῷδε ταράχῳ καὶ	τραύμασιν,	ὡς τούς τε δημάρχους δείσαντας
[1, 85]	δ' ἀμφὶ τὸν Σύλλαν ἑβδομήκοντα,	τραυματίαι	δ' ἐγένοντο πολλοί· καὶ Νωρβανὸς
[1, 51]	σποράδην διαφυγόντων ὁ μὲν Μοτίλος	τραυματίας	ἐς Αἰσερνίαν σὺν ὀλίγοις κατέφυγεν,
[1, 20]	ἐν τῷ δήμῳ, νεκρὸς ἄνευ	τραύματος	εὑρέθη, εἴτε Κορνηλίας αὐτῷ, τῆς
[1, 52]	Κοσκώνιος ἐλαττούμενος ἐς Κάννας ὑπεχώρει.	Τρεβάτιος	δ' αὐτόν, ὁ τῶν Σαυνιτῶν
[1, 52]	οἱ δὲ λοιποὶ μετὰ τοῦ	Τρεβατίου	διέφυγον ἐς Κανύσιον. Καὶ ὁ
[1, 52]	δ' ἀναχωρεῖ καὶ διαβάντι τῷ	Τρεβατίῳ	προσπεσὼν μάχῃ τε κρείττων ἐγένετο
[1, 9]	ἡμίσεα τούτων· καὶ τὴν λοιπὴν	τρεῖς	αἱρετοὺς ἄνδρας, ἐναλλασσομένους κατ' ἔτος,
[1, 51]	τὸ κοινοβούλιον ἦν τῶν ἀποστάντων.	Τρεῖς	δ' ἄκρας τῆς πόλεως ἐχούσης
[1, 85]	τὸ πεδίον κατῄει, καὶ συνῄεσαν	τρεῖς	ἑκατέρωθεν, ὅθεν οὐδὲ γνῶναι τὰ
[1, 6]	ἐμφυλίων βίβλοι δεικνύουσιν, ὅσα οἱ	τρεῖς	ἐς ἀλλήλους τε καὶ Ῥωμαίους
[1, 114]	Ῥώμης αὐτῷ συμφυγόντων ἐπιφανῶν ἔκτεινε	τρεῖς	καὶ τὸν ἀδελφιδοῦν ἑαυτοῦ. ~Ὡς
[1, 5]	σφῶν κτῆμα διενείμαντο ἐφ' ἑαυτῶν	τρεῖς	οἵδε ἄνδρες, Ἀντώνιός τε καὶ
[1, 90]	ἐξ ἐνέδρας ἐν στενῷ προσπεσὼν	τρέπεταί	τε καὶ πολλοὺς διαφθείρας ἐς
[1, 50]	ἔφευγε, προσλαβὼν δὲ τοὺς χορτολογοῦντας	τρέπεται	τὸν Κλοέντιον. Ὁ δ' αὐτίκα
[1, 58]	τὰ τῶν στάσεων ἀμεληθέντα προέκοψε.	Τρεπομένων	δὲ τῶν Σύλλα στρατιωτῶν, ὁ
[1, 116]	μονομάχων ἐς θέας ἐν Καπύῃ	τρεφομένων,	Σπάρτακος Θρὰὰξ ἀνήρ, ἐστρατευμένος ποτὲ
[1, 41]	~Οὐέττιος μὲν Σκάτων Σέξστον Ἰούλιον	τρεψάμενός	τε καὶ δισχιλίους κτείνας ἐπὶ
[1, 94]	τοὺς δὲ λοιποὺς ἐκέλευσεν ἐς	τρία	ἀπ' ἀλλήλων διαστῆναι, Ῥωμαίους τε
[1, 67]	τοῦ ποταμοῦ τοῦ Τιβέριος ἐς	τρία	διαιρεθέντες, Κίννας μὲν καὶ Κάρβων
[1, 12]	δὲ τότε φυλῶν πέντε καὶ	τριάκοντα	καὶ συνδραμουσῶν ἐς τὸ αὐτὸ
[1, 49]	ἦν, ἅτε τῶν πέντε καὶ	τριάκοντα	προτέρων τε καλουμένων καὶ οὐσῶν
[1, 121]	τε ἔχων τέταρτον ἐπὶ τοῖς	τριάκοντα·	τοῖς δὲ δημάρχοις ὑπέσχητο πολλὰ
[1, 49]	οὐκ ἐς τὰς πέντε καὶ	τριάκοντα	φυλάς, αἳ τότε ἦσαν αὐτοῖς,
[1, 64]	νεοπολίταις συνέπραττε, νομιζόμενος ἐπὶ τῷδε	τριακόσια	δωροδοκῆσαι τάλαντα, τοῖς δ' ἀρχαίοις
[1, 100]	πάμπαν ὀλιγανδρούσῃ προσκατέλεξεν ἀμφὶ τοὺς	τριακοσίους	ἐκ τῶν ἀρίστων ἱππέων, ταῖς
[1, 35]	τότε ὄντων μόλις ἀμφὶ τοὺς	τριακοσίους,	ἑτέρους τοσούσδε αὐτοῖς ἀπὸ τῶν
[1, 108]	ἐκ τῶν συνόντων οἱ φίλων	τριακοσίους	καὶ τήνδε ἔλεγεν εἶναι τὴν
[1, 35]	τίνες ἀξιώτεροι δοκοῦσιν ἐς τοὺς	τριακοσίους	καταλεγῆναι· καὶ τοῖς λοιποῖς φθόνος
[1, 59]	ἀθρόους ἐκ τῶν ἀρίστων ἀνδρῶν	τριακοσίους.	Ὅσα τε ὑπὸ Σουλπικίου κεκύρωτο
[1, 117]	τοῦδε ὑπεχώρουν, ὁ δὲ Σπάρτακος	τριακοσίους	Ῥωμαίων αἰχμαλώτους ἐναγίσας Κρίξῳ, δυώδεκα
[1, 84]	ὀξύτερα συνέβη γενέσθαι. Ἐς δὲ	τριετὲς	ὅμως προῆλθε, κατά γε τὴν
[1, 118]	καὶ λείας πολλῆς γέμοντες ἐπανῄεσαν.	~Τριέτης	τε ἦν ἤδη καὶ φοβερὸς
[1, 89]	χωρὶς ὀλίγων διαφυγόντων καὶ τὰς	τριήρεις	τῆς πόλεως ἔλαβον. Αὐτῷ δὲ
[1, 57]	τῶν τυραννούντων. Καὶ τοῦτο δὶς	τρὶς	ἑτέροις καὶ ἑτέροις πρέσβεσιν ἐλθοῦσιν
[1, 96]	παραστησάμενος αὑτοῦ τοῖς ποσὶ δεσμώτην	τρὶς	ὕπατον ἐπεδημηγόρησε καὶ κατέκανε καὶ
[1, 100]	τέλεσι τοῖς ὑπὲρ ἑαυτοῦ στρατευσαμένοις	τρισὶ	καὶ εἴκοσιν ἐπένειμεν, ὥς μοι
[1, 51]	ἐκ μετώπου καὶ μαχόμενος ὥραις	τρισὶ	καρτερῶς εἷλε τὴν πόλιν. ~Καὶ
[1, 76]	προείρηται, καὶ ἔτεσιν οὐδ' ὅλοις	τρισὶν	ἑκκαίδεκα μὲν ἀνδρῶν μυριάδας κατακανών,
[1, 50]	Σύλλας αὐτοῖς ἑπόμενος ἔκτεινεν ἐς	τρισμυρίους	ἐν τῷ δρόμῳ καὶ τῶν
[1, 92]	Πλακεντίαν. Ὧν ὁ Κάρβων πυνθανόμενος,	τρισμυρίους	ὅμως ἔτι ἔχων περὶ τὸ
[1, 117]	ὑπὸ μὲν θατέρου Κρίξος, ἡγούμενος	τρισμυρίων	ἀνδρῶν, περὶ τὸ Γάργανον ὄρος
[1, 45]	προσέζευξεν. ~Σέξστος δὲ Καῖσαρ μετὰ	τρισμυρίων	πεζῶν καὶ ἱππέων πεντακισχιλίων διεξιών
[1, 90]	στρατηγοί, κτείνουσι τῶν Καρβωνείων εἰς	τρισχιλίους	καὶ Καρρίναν τὸν ἀντιστρατηγοῦντα σφίσιν
[1, 112]	χωρίον Καλάγυρον στρατοπεδεύουσιν ἐπιδραμὼν ἔκτεινε	τρισχιλίους.	Καὶ τάδε ἦν καὶ τοῦδε
[1, 32]	καὶ ὁ Ἀπουλήιος ἐπ' αὐτῷ	τρίτον	ἐδημάρχει. Καί τις αὐτῷ συνῆρχε
[1, 58]	τὰς Κολλίνας ἑτέρῳ τέλει· καὶ	τρίτον	ἐπὶ τὴν ξυλίνην γέφυραν ἐχώρει,
[1, 34]	τὰς πύλας δεξιουμένῳ τοὺς ἀπαντῶντας.	~Τρίτον	μὲν δὴ τόδε ἔργον ἐμφύλιον
[1, 22]	Αὐρήλιος Κόττας καὶ Σαλινάτωρ καὶ	τρίτος	ἐπὶ τούτοις Μάνιος Ἀκύλιος, ὁ
[1, 101]	Κἀγὼ τοῖς δὶς ἡττημένοις παραινῶ	τρίτου	πυρὸς μὴ δεηθῆναι. Σύλλας μὲν
[1, 119]	περὶ δείλην ἐς τοσούσδε ἑτέρους,	τριῶν	ἐκ τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ μόνων
[1, 50]	στρατοπεδεύοντι μάλα καταφρονητικῶς ἀπὸ σταδίων	τριῶν	παρεστρατοπέδευε. Καὶ ὁ Σύλλας τὴν
[1, 67]	οἰκτρὸς ὀφθῆναι· μάχας τε καὶ	τρόπαια	αὑτοῦ Κιμβρικὰ καὶ ἓξ ὑπατείας
[1, 78]	οἱ μάντεις ὑπὲρ τὰς θερινὰς	τροπὰς	ἀνετίθεντο τὰς χειροτονίας, καὶ μόνος
[1, 9]	ἔς τε μῆκος χρόνου καὶ	τροπὰς	κινδύνων ποικίλας ἐκτραπέντα. Ταῦτα δὲ
[1, 87]	δύο ἱππέων οὐκ ἀναμείνασαι τὴν	τροπὴν	ἐκφανῆναι τά τε σημεῖα ἔρριψαν
[1, 58]	ἀπέχοιντο, ἀτιμίας εὐθὺς ἐκ τῆς	τροπῆς	αὐτοὺς μετατίθεσθαι. Καὶ ὁ Σύλλας
[1, 115]	διαφέροντος οὔτε προθύμου στρατοῦ. Καὶ	τροπῆς	πάντων ὁμαλοῦς γενομένης ὁ μὲν
[1, 120]	τοῦ πολέμου γένοιτο Πομπηίου, πάντα	τρόπον	ἐπειγόμενος ἐπεχείρει τῷ Σπαρτάκῳ, καὶ
[1, 97]	ἐφ' ἑαυτοῦ, καθ' ὃν ἐβούλετο	τρόπον.	Νόμου γὰρ ἢ χειροτονίας ἢ
[1, 10]	περιέμενον, οἱ μὲν ὡς οὐδενὶ	τρόπῳ	συγχωρήσοντες αὐτὸν γενέσθαι κύριον, οἱ
[1, 81]	τὴν Ἰταλίαν περιπέμποντες στρατιὰν καὶ	τροφὰς	καὶ χρήματα συνῆγου, οὐδὲν ὡς
[1, 92]	Ῥώμην ὡς ἔρημον ἀνδρῶν καὶ	τροφῶν	ἅμα καταληψόμενοι τὸ ἄστυ καὶ
[1, 113]	τὰ πολλὰ δ' ἦν ἐπὶ	τρυφῆς,	γυναιξὶ καὶ κώμοις καὶ πότοις
[1, 7]	Ἰταλιώτας ὀλιγότης καὶ δυσανδρία κατελάμβανε,	τρυχομένους	πενίᾳ τε καὶ ἐσφοραῖς καὶ
[1, 43]	ἐν τῷδε τῷ πόνῳ βέλει	τρωθεὶς	ἐς τὴν κεφαλὴν μετ' ὀλίγον
[1, 119]	στρατοῦ μόνων ἀποθανόντων καὶ ἑπτὰ	τρωθέντων·	τοσήδε ἦν αὐτίκα διὰ τὴν
[1, 59]	φυλάς, ἀλλὰ κατὰ λόχους, ὡς	Τύλλιος	βασιλεὺς ἔταξε, γίνεσθαι, νομίσαντες διὰ
[1, 100]	ἐπέτρεψεν ἀποφῆναι, καὶ ἐγένοντο Μᾶρκος	Τύλλιος	καὶ Κορνήλιος Δολοβέλλας· αὐτὸς δ'
[1, 3]	καὶ λογισμὸς ἐπὶ συμφέροντι τὴν	τυραννίδα	γενέσθαι. ~Ὧδε μὲν ἐπὶ βραχὺ
[1, 79]	διαλύσων τὸν στρατόν, ἀλλὰ τὴν	τυραννίδα	ἤδη διανοούμενος. τει δ' αὐτοὺς
[1, 101]	ἀπὸ τῶν ἔργων μετέφερον καὶ	τυραννίδα	ὁμολογοῦσαν ἔλεγον. ~Ἐς τοσοῦτον αὐτοῖς
[1, 105]	ἀποστάντος αὐτοῦ, Ῥωμαῖοι φόνου καὶ	τυραννίδος	ἀπαλλαγέντες ἡσυχῇ πάλιν ἐπὶ στάσεις
[1, 3]	ἀνδρῶν ὅδε μοι δοκεῖ θαρρῆσαι	τυραννικὴν	ἀρχὴν ἑκὼν ἀποθέσθαι καὶ ἐπειπεῖν,
[1, 59]	ἄλλα τῆς τῶν δημάρχων ἀρχῆς,	τυραννικῆς	μάλιστα γεγενημένης, περιελόντες κατέλεξαν ἐς
[1, 99]	δὲ πρῶτον ἐς ἀόριστον ἐλθοῦσα	τυραννὶς	ἐγίγνετο ἐντελής. Τοσόνδε μέντοι προσέθεσαν
[1, 99]	ἐς ὅσον θέλοι, τύραννον αὐτοκράτορα.	Τυραννὶς	μὲν γὰρ ἡ τῶν δικτατόρων
[1, 99]	τὸν Σύλλαν, ἐς ὅσον θέλοι,	τύραννον	αὐτοκράτορα. Τυραννὶς μὲν γὰρ ἡ
[1, 104]	ὁμοῦ καὶ δυνατὸς γενόμενος, ἐπιθυμῆσαι	τύραννος	ἐξ ἰδιώτου γενέσθαι καὶ ἰδιώτης
[1, 98]	δὲ ἔργῳ βασιλεὺς ὢν ἢ	τύραννος,	οὐχ αἱρετός, ἀλλὰ δυνάμει καὶ
[1, 104]	ἰδιώτου γενέσθαι καὶ ἰδιώτης ἐκ	τυράννου	καὶ μετὰ τοῦτ' ἐπ' ἐρημίας
[1, 103]	ἐν Συρίᾳ, ἀλλ' αὐτοῖς τοῖς	τυραννουμένοις·	ἄλογον δ' ἤδη καὶ τὸ
[1, 57]	εἶπεν, ἐλευθερώσων αὐτὴν ἀπὸ τῶν	τυραννούντων.	Καὶ τοῦτο δὶς τρὶς ἑτέροις
[1, 50]	ἀτριβῆ καὶ μακρὰν ἐς τὴν	Τυρρηνίαν	ἐπὶ συμμαχίᾳ περιέπεμπον. Καὶ αὐτοῖς
[1, 67]	δὲ Μάριος τούτων πυθόμενος ἐς	Τυρρηνίαν	κατέπλευσεν ἅμα τοῖς συνεξελαθεῖσι καὶ
[1, 109]	τῶν ὑπὲρ Ἄλπεις εἰς τὴν	Τυρρηνικὴν	θάλασσαν, ὁ δὲ ἔνδοθεν τῶν
[1, 49]	οἱ ἐπὶ θάτερα τῆς Ῥώμης	Τυρρηνοὶ	καὶ Ὀμβρικοὶ καὶ ἄλλα τινὰ
[1, 36]	καὶ περὶ τῆς ἰδίας ἐνοχλησόμενοι.	Τυρρηνοί	τε καὶ Ὀμβρικοὶ ταὐτὰ δειμαίνοντες
[1, 49]	πάντες ἐπεθύμουν. Καὶ τάδε ἐς	Τυρρηνοὺς	περιέπεμπεν, οἱ δὲ ἄσμενοι τῆς
[1, 67]	καὶ πιστὸς εἶναι δοκῶν, συνήγαγε	Τυρρηνῶν	ἑξακισχιλίους καὶ ἐς Κίνναν διῆλθεν
[1, 50]	περὶ τὸν Ἰόνιον οὔπω τὴν	Τυρρηνῶν	μετάνοιαν ἐγνωκότες μυρίους καὶ πεντακισχιλίους
[1, 3]	ἀγορὰν καὶ ἐπανελθεῖν ἀπαθὴς οἴκαδε.	Τυσοῦτον	ἦν ἄρα τοῖς ὁρῶσιν ἔτι
[1, 26]	τὴν βουλὴν ἔπεμπον, δεόμενοι διαλλαγῶν	τυχεῖν	καὶ βιοῦν μεθ' ὁμονοίας. Οἱ
[1, 105]	εἰ δή τις εὐτυχίαν ἡγοῖτο	τυχεῖν	ὅσων ἂν ἐθέλῃ. Γίνεται δ'
[1, 53]	δοκοῦσι γάρ μοι καὶ οἵδε	τυχεῖν,	ὧν ἔχρῃζον, ὕστερον. Ἐς δὲ
[1, 104]	εἴτε ἀπὸ ξυνέσεως εἴτε καὶ	τύχῃ	καταμαντευόμενος τῶν ἐσομένων, ἀπεκρίνατο, ὅτι
[1, 62]	τὸ ἱστίον πετάσας ἐπέτρεψε τῇ	τύχῃ	φέρειν. Κατήχθη δὲ ἔς τινα
[1, 104]	τῷδε τῷ ἀνδρὶ τόλμης καὶ	τύχης·	ὅν γέ φασιν ἐπειπεῖν ἐν
[1, 111]	δύο τέλη, μεθ' ὧν ἅμα	τῷ	ἄλλῳ παντὶ Μέτελλός τε καὶ
[1, 61]	μνήμη τῆς ἐκ παιδὸς ἐπιφημισθείσης	τῷ	ἀνδρὶ ἑβδόμης ὑπατείας· παιδὶ γὰρ
[1, 104]	ἰδιώτην. ~Τοσοῦτον ἦν ἐν τῷδε	τῷ	ἀνδρὶ τόλμης καὶ τύχης· ὅν
[1, 89]	ἵδρυσε πρὸ τῶν πυλῶν ἐν	τῷ	Ἀρείῳ πεδίῳ, αὐτὸς δ' εἴσω
[1, 14]	ἔτι οὔσης ἐπὶ τὸν ἐν	τῷ	ἄστει δῆμον κατέφευγε, καὶ περιιὼν
[1, 4]	πόθῳ τῆς πατρίου πολιτείας ἐν	τῷ	βουλευτηρίῳ κατέκανον, δημοτικώτατον καὶ ἐμπειρότατον
[1, 21]	πολλῶν δ' αὐτοῦ καταφρονούντων ἐν	τῷ	βουλευτηρίῳ, παρήγγειλεν ἐς δημαρχίαν. Καὶ
[1, 85]	τὸν Σκιπίωνα, ὁ δέ, εἴτε	τῷ	γενομένῳ συνεγνωκὼς εἴτε ἀποκρίσεως ἀπορῶν
[1, 72]	ἕως ὁ χιλίαρχος ἀπορῶν ἐπὶ	τῷ	γιγνομένῳ αὐτὸς ἀνέδραμεν ἐς τὸ
[1, 17]	μέρος. Ἡ δὲ πόλις ἐπὶ	τῷ	Γράκχου φόνῳ διῄρητο ἐς λύπην
[1, 25]	καιρὸν ἥκειν καὶ χαριεῖσθαί τι	τῷ	Γράκχῳ δόξας πρῶτος ἀρξάμενος ἔργου,
[1, 11]	πόθῳ κτήσεως ἐχρῶντο, ἐρεθίσας ἐκέλευε	τῷ	γραμματεῖ τὸν νόμον ἀναγνῶναι. ~Μᾶρκος
[1, 12]	βιασόμενος Ὀκτάουιον ἐκέλευε σὺν ἀπειλῇ	τῷ	γραμματεῖ τὸν νόμον εἰς τὸ
[1, 28]	ἐπὶ δίκαις ἐν ἀργίᾳ γεγονότες.	~Τῷ	δ' αὐτῷ χρόνῳ Σκιπίων ὕπατος
[1, 103]	τῆς μεγίστης ἀρχῆς καὶ ὑπατεῦσαι.	Τῷ	δ' ἑξῆς ἔτει ὁ μὲν
[1, 78]	δὴ πρῶτον μέρος εὐσταθῶς διέπλευσε·	τῷ	δ' ἑξῆς χειμὼν ἐπέπεσε, καὶ
[1, 100]	φυλαῖς ἀναδοὺς ψῆφον περὶ ἑκάστου.	Τῷ	δὲ δήμῳ τοὺς δούλους τῶν
[1, 27]	ἐχόντων, καὶ φόρους ὑπὲρ αὐτῆς	τῷ	δήμῳ κατατίθεσθαι καὶ τάδε τὰ
[1, 20]	ἔμελλε γράψειν τὰ λεχθησόμενα ἐν	τῷ	δήμῳ, νεκρὸς ἄνευ τραύματος εὑρέθη,
[1, 29]	ὀμόσαντα μήτε βουλεύειν καὶ ὀφλεῖν	τῷ	δήμῳ τάλαντα εἴκοσιν, ὑπονοοῦντες οὕτως
[1, 23]	τοὺς Γράκχου νόμους, οὐκ ἐπιλέγοντα	τῷ	δήμῳ τὰς αἰτίας· δέδοται δὲ
[1, 12]	Ὀκταουίου, εἰ χρὴ δήμαρχον ἀντιπράττοντα	τῷ	δήμῳ τὴν ἀρχὴν ἐπέχειν. Καὶ
[1, 9]	ἔχοντος ἐς διόρθωσιν. Ἐπὶ δὲ	τῷ	δουλικῷ δυσχεράνας ὡς ἀστρατεύτῳ καὶ
[1, 50]	ἑπόμενος ἔκτεινεν ἐς τρισμυρίους ἐν	τῷ	δρόμῳ καὶ τῶν Νωλαίων αὐτοὺς
[1, 88]	στρατόν, πέντε κἀνταῦθα σπειρῶν ἐν	τῷ	ἔργῳ σεσωσμένων ἐς Μέτελλον. Πομπήιός
[1, 88]	διαστήματος καὶ Λουκρήτιον Ὀφέλλαν ἐπέστησε	τῷ	ἔργῳ, ὡς οὐκέτι μάχη παραστησόμενος
[1, 103]	ὕπατος αὖθις γενέσθαι σὺν Μετέλλῳ	τῷ	Εὐσεβεῖ. Καὶ ἀπὸ τοῦδε ἴσως
[1, 23]	ἐδίδου φέρειν ἀπὸ τοῦδε ἐπὶ	τῷ	ἔχειν καὶ τούσδε ἐν ταῖς
[1, 20]	τὸν δῆμον ὀργιζόμενον ἔτι καὶ	τῷ	θανάτῳ συνηδόμενον. Σκιπίων μὲν δὴ
[1, 26]	τι μεθ' ἑνὸς θεράποντος ὑπέσχε	τῷ	θεράποντι τὴν σφαγὴν καταλαμβανόμενος· Φλάκκου
[1, 44]	Μάριον καὶ Κόιντον Καιπίωνα. Τούτῳ	τῷ	Καιπίωνι Κόιντος Ποπαίδιος ὁ ἀντιστράτηγος
[1, 17]	προσιών, ἀνῄρητο ἔτι δημαρχῶν ἐν	τῷ	Καπιτωλίῳ. Καὶ πρῶτον ἐν ἐκκλησίᾳ
[1, 73]	Κόιντος δὲ Ἀγχάριος Μάριον ἐν	τῷ	Καπιτωλίῳ μέλλοντα θύσειν ἐφύλαττεν, ἐλπίζων
[1, 73]	Ἀγχάριον καὶ προσαγορεύοντα αὐτίκα ἐν	τῷ	Καπιτωλίῳ τοῖς παρεστῶσι προσέταξεν ἀνελεῖν.
[1, 90]	ἐπολιόρκουν, ἔστε Κάρβων μὲν ἕτερον	τῷ	Καρρίνᾳ στρατὸν ἔπεμψεν· ὁ δὲ
[1, 39]	παρασκευὴν καθίσταντο· καὶ αὐτοῖς ἐπὶ	τῷ	κατὰ πόλιν στρατῷ κοινὸς ἦν
[1, 80]	μὲν ὢν παῖς τοῦ διεφθαρμένου	τῷ	κεραυνῷ, οὐκ εὔνου τῷ Σύλλᾳ
[1, 42]	δ' ἡγεμόνες αὐτῶν οὐχ ὑπακούσαντες	τῷ	κηρύγματι ἐλήφθησαν αἰχμάλωτοι καὶ λιμῷ
[1, 78]	Τῶν δὲ ῥαβδοφόρων τινὸς ὁδοποιοῦντος	τῷ	Κίννᾳ καί τινα τῶν ἐν
[1, 65]	δ' ἐργαζομένῳ τε καὶ ἐπινοοῦντι	τῷ	Κίννᾳ προσέφυγον ἀπὸ τῆς βουλῆς
[1, 66]	ἄρχοντες αὐτῶν ἐπέβαινον καὶ ὤμνυον	τῷ	Κίννᾳ τὸν ὅρκον τὸν στρατιωτικόν,
[1, 114]	ὁ Περπέννας αὐταῖς ἐνεγέγραπτο ἐπὶ	τῷ	κλήρῳ, μᾶλλόν τι πάντας ὀργὴ
[1, 50]	ἰδίων τοὺς χορτολογοῦντας ἀναμείνας ἐπέδραμε	τῷ	Κλοεντίῳ. Καὶ τότε μὲν ἡττώμενος
[1, 40]	πόλεις ἕτεροι, κοινοὶ δ' ἐπὶ	τῷ	κοινῷ στρατῷ καὶ τοῦ παντὸς
[1, 120]	πάντων ἀπογνοὺς ἐς χεῖρας ᾖει	τῷ	Κράσσῳ μετὰ πολλοῦ καὶ τότε
[1, 16]	τὰ ἀπόκρημνα κατερρίπτουν. Κἀν τῷδε	τῷ	κυδοιμῷ πολλοί τε τῶν Γρακχείων
[1, 23]	δήμῳ τὰς αἰτίας· δέδοται δὲ	τῷ	κωλύοντι μηδ' ἐπιλέγειν. Ἔδωκαν δ'
[1, 5]	ἣν ἐκεκλήρωτο Λιβύην, ἐπὶ δὲ	τῷ	Λεπίδῳ καὶ Ἀντώνιον πολέμῳ περὶ
[1, 69]	Κίνναν ἐξεπήδων, οἱ μὲν περὶ	τῷ	λιμῷ δεδιότες, οἱ δὲ πρὸ
[1, 94]	Σύλλαν ἐκτενῶς κεχειρῶσθαι, τὴν πόλιν	τῷ	Λουκρητίῳ παρέδοσαν, Μαρίου καταδύντος ἐς
[1, 74]	ἀδικῶν διεδέδεκτο, καὶ Λουτατίῳ Κάτλῳ,	τῷ	Μαρίου περὶ τὰ Κιμβρικὰ συνάρχῳ,
[1, 87]	μετετίθεντο. Καὶ τόδ' εὐθὺς ἦρχε	τῷ	Μαρίῳ δυσχεροῦς ἥττης. Κοπτόμενοι γὰρ
[1, 72]	ἔτι καὶ τὴν κεφαλὴν ἔπεμψε	τῷ	Μαρίῳ. ~Κορνοῦτον δὲ ἐν καλύβαις
[1, 93]	αὐτοῖς περὶ δείλην ἑσπέραν γενομένης	τῷ	μὲν δεξιῷ Σύλλας ἐκράτει, τὸ
[1, 121]	εὐσταθῶς· καὶ ἔτος ἦν τῷδε	τῷ	μέρει τῶν ἐμφυλίων ἀμφὶ τὰ
[1, 64]	δὲ τῶν φυγάδων φίλοι Κίννᾳ,	τῷ	μετὰ Σύλλαν ὑπατεύοντι, θαρροῦντες τοὺς
[1, 119]	Αἰχμάλωτόν τε Ῥωμαῖον ἐκρέμασεν ἐν	τῷ	μεταιχμίῳ, δεικνὺς τοῖς ἰδίοις τὴν
[1, 90]	τὰς ἔξωθεν ἐπικουρίας, φρούριον ἐν	τῷ	μεταιχμίῳ μεγάλῳ ὄντι ἤγειρεν, ἐς
[1, 110]	πολλοὺς βαρβάρους προσλαβὼν ἐπέδραμεν ἀδοκήτως	τῷ	Μετέλλου στρατοπέδῳ περὶ δείλην ἑσπέραν
[1, 80]	ἐπανέλθοιεν ἐς Ῥώμην. Ἐπὶ δὲ	τῷ	Μετέλλῳ καὶ Γναῖος Πομπήιος, ὁ
[1, 101]	ἐβούλετο, ἦρχε. Καὶ ἐθριάμβευσεν ἐπὶ	τῷ	Μιθριδατείῳ πολέμῳ. Καί τινες αὐτοῦ
[1, 2]	ἔτι αἱ στάσεις ἐπὶ τῷδε	τῷ	μύσει, διαιρουμένων ἑκάστοτε σαφῶς ἐπ'
[1, 25]	δ' ἐν μέσῳ πάντων ἐν	τῷ	νεῲ τῶν Διοσκούρων ἐφήδρευε τοῖς
[1, 18]	ἐς τὸ τὴν γῆν ἅμα	τῷ	νεωτέρῳ Γράκχῳ διανέμειν Φούλβιος Φλάκκος
[1, 34]	καὶ ἔπραξε γενέσθαι σὺν Γράκχῳ	τῷ	νεωτέρῳ, τοιάδε ἄλλα ὑπὲρ τῆς
[1, 13]	ὁμώνυμος ἐκείνου καὶ ὃς ἐκήδευε	τῷ	νομοθέτῃ Κλαύδιος Ἄππιος, πάνυ τοῦ
[1, 29]	βουλὴν πένθ' ἡμέραις ἐπομόσαι πεισθήσεσθαι	τῷ	νόμῳ, ἢ τὸν οὐκ ὀμόσαντα
[1, 8]	τάδε νόμῳ περιλαβόντες ἐπώμοσαν ἐπὶ	τῷ	νόμῳ καὶ ζημίαν ὥρισαν, ἡγούμενοι
[1, 30]	ᾗ νόμος ἐστί, τῷδε πεισθήσεσθαι	τῷ	νόμῳ, καὶ νῦν μὲν οὕτω
[1, 36]	ταῦτα ἐτέχνάζε, καὶ οἵδε περὶ	τῷ	νόμῳ τῆς ἀποικίας ἐδεδοίκεσαν, ὡς
[1, 29]	ὑπεστρατευμένοις Μαρίῳ. Πλεονεκτούντων δ' ἐν	τῷ	νόμῳ τῶν Ἰταλιωτῶν ὁ δῆμος
[1, 13]	κατάρχοιτο. Γράκχος δὲ μεγαλαυχούμενος ἐπὶ	τῷ	νόμῳ ὑπὸ τοῦ πλήθους οἷα
[1, 24]	ἀντὶ ἐλαττόνων τῶν ὄντων ἐν	τῷ	νόμῳ, ὡς καὶ τῷδε τὸν
[1, 14]	τῷδε, Μούμμιος αὐτόν, ὁ ἐπὶ	τῷ	Ὀκταουίῳ δημαρχεῖν ᾑρημένος, ἐκέλευεν ἑαυτῷ
[1, 12]	τοῦ δήμου, τότε μάλιστα κινδυνεύοντι	τῷ	Ὀκταουίῳ λιπαρῶς ἐνέκειτο μὴ ἔργον
[1, 106]	εἶθ' ὁ δῆμος, οἱ μὲν	τῷ	ὄντι τὸν Σύλλαν ἐπιποθοῦντες, οἱ
[1, 30]	Εἶτα τῆς πέμπτης ἡμέρας, ἣ	τῷ	ὅρκῳ τελευταία κατὰ τὸν νόμον
[1, 91]	ἐς μάχην ἐξέταττον, ἐλπίσαντες Μέτελλον	τῷ	παραλόγῳ καταπλήξειν. Ἡττώμενοι δὲ ὡς
[1, 16]	ἐς τὴν κεφαλὴν περιεσύρατο, εἴτε	τῷ	παρασήμῳ τοῦ σχήματος πλέονάς οἱ
[1, 98]	ὅτι χρήσιμον ἡγοῖτο Σύλλας ἐν	τῷ	παρόντι ἔσεσθαι τῇ πόλει τὴν
[1, 115]	ἀγαθήν. Τέλος δ' ἦν τοῦτο	τῷ	περὶ Ἰβηρίαν πολέμῳ, τὸ καὶ
[1, 38]	πόλεως ἐς ἑτέραν ἀγόμενον ἐμήνυσε	τῷ	περὶ τὰ χωρία ἀνθυπάτῳ Σερουιλίῳ.
[1, 65]	ἐδίωκον. ~Κίννας δὲ θαρρήσας μὲν	τῷ	πλήθει τῶν νεοπολιτῶν καὶ βιάσεσθαι
[1, 103]	μὴ δεῖσαι νεότητος ἐν τῷδε	τῷ	πολέμῳ πλέον μυριάδων δέκα ἀνῃρημένης
[1, 83]	καὶ τὸ δαιμόνιον ἐν τῷδε	τῷ	πολέμῳ προσημῆναι. Δείματά τε γὰρ
[1, 115]	Σερτωρίου καὶ βοῶντα πολλὰ μηνύσειν	τῷ	Πομπηίῳ περὶ τῆς Ῥώμῃ στάσεως·
[1, 43]	τε Ῥουτίλιος αὐτὸς ἐν τῷδε	τῷ	πόνῳ βέλει τρωθεὶς ἐς τὴν
[1, 108]	ἄλλον καὶ στρατηγὸν ἕτερον ἐπὶ	τῷ	προτέρῳ Πομπήιον ἔπεμψεν ἐς Ἰβηρίαν,
[1, 46]	κατ' αὐτοῦ θρίαμβον ἐπὶ τῷδε	τῷ	πταίσματι γενέσθαι μόνῳ, λεγόμενον πρότερον
[1, 46]	Μάρσοι μὲν δὴ δίκην θηρίων,	τῷ	πταίσματι προσαγανακτοῦντες, αὖθις ὡπλίζοντο καὶ
[1, 90]	μετὰ σκότους διεκρίθησαν. ~Ἐν δὲ	τῷ	πωλητίῳ πεδίῳ Πομπήιος καὶ Κράσσος,
[1, 85]	ἀπορῶν ὡς ἐπὶ ἀλλοκότῳ δὴ	τῷ	Σερτωρίου ἔργῳ, τὰ ὅμηρα ἀπέπεμπε
[1, 110]	Ἔλαφος δ' ἦν λευκὴ χειροήθης	τῷ	Σερτωρίῳ καὶ ἄνετος· ἧς ἀφανοῦς
[1, 58]	στρατηγοῦ καὶ δέει τῆς ἐπὶ	τῷ	σημείῳ εἰ ἀπέχοιντο, ἀτιμίας εὐθὺς
[1, 20]	τοῦτο Σεμπρωνίας τῆς θυγατρός, ἣ	τῷ	Σκιπίωνι γαμουμένη διὰ δυσμορφίαν καὶ
[1, 61]	Τὸν δὲ Γαλάτην φασὶν ἐν	τῷ	σκότῳ προσιόντα τῷ στιβαδίῳ δεῖσαι,
[1, 120]	Πομπηίου, πάντα τρόπον ἐπειγόμενος ἐπεχείρει	τῷ	Σπαρτάκῳ, καὶ ὁ Σπάρτακος, τὸν
[1, 61]	φασὶν ἐν τῷ σκότῳ προσιόντα	τῷ	στιβαδίῳ δεῖσαι, δόξαντα τοὺς ὀφθαλμοὺς
[1, 90]	μέρη διελύθησαν, ὡς ἑπτὰ σπείρας	τῷ	στρατηγῷ μόνας παραμεῖναι. Καὶ Μάρκιος
[1, 120]	τῶν ἱππέων ἤδη, ὤσατο παντὶ	τῷ	στρατῷ διὰ τοῦ περιτειχίσματος καὶ
[1, 119]	οὐκέτι μὲν ἐς μάχην ᾖει	τῷ	στρατῷ παντί, πολλὰ δ' ἠνώχλει
[1, 93]	ὁδεύουσιν, αὐτὸς δ' ἐπειχθεὶς ἀθρόῳ	τῷ	στρατῷ παρὰ ταῖς Κολλίναις πύλαις
[1, 115]	οὐ πιστῷ χρησόμενος ἐς πολὺ	τῷ	στρατῷ, πάσῃ σχεδὸν τῇ δυνάμει
[1, 118]	οὐχ οὕτω νομίζουσιν, ἀλλὰ παντὶ	τῷ	στρατῷ συμβαλόντα καὶ τόνδε καὶ
[1, 85]	Σερτωρίου ἔργῳ, τὰ ὅμηρα ἀπέπεμπε	τῷ	Σύλλᾳ. Καὶ αὐτίκα ὁ στρατὸς
[1, 50]	δ' αὐτῷ Γαλατῶν αὖθις ἐπλησίαζε	τῷ	Σύλλᾳ. Καὶ συνιόντων τῶν στρατῶν
[1, 77]	ἐς Λιβυρνίαν, ὡς ἐκεῖθεν ἀπαντήσοντες	τῷ	Σύλλᾳ, κατὰ μέρος ἐπὶ νεῶν
[1, 91]	πολλαῖς δὲ ἡμέραις ὕστερον κρύφα	τῷ	Σύλλᾳ κοινολογησάμενος καὶ λαβὼν ἄδειαν,
[1, 80]	διεφθαρμένου τῷ κεραυνῷ, οὐκ εὔνου	τῷ	Σύλλᾳ νομισθέντος, τὴν δ' ὑποψίαν
[1, 80]	μάλιστα ὅδε ὁ ἀνὴρ ἐγένετο	τῷ	Σύλλᾳ· ὅθεν αὐτὸν ὁ Σύλλας
[1, 56]	τῷδε Πομπηίου τὸν υἱόν, κηδεύοντα	τῷ	Σύλλᾳ, παρρησιαζόμενόν τι καὶ λέγοντα
[1, 104]	καὶ τὸ σφέτερον ἀδεές, ὧν	τῷ	Σύλλᾳ συνεπεπράχεσαν, ἐν τῷ Σύλλαν
[1, 85]	ὑπάτους ἔχοντες ἐν αἰτίαις, κρύφα	τῷ	Σύλλᾳ συνετίθεντο μεταθήσεσθαι πρὸς αὐτόν,
[1, 86]	ὅσοι ὄντες ἀπὸ τῆς βουλῆς	τῷ	Σύλλᾳ συνῆσαν, ἐψηφίζετο εἶναι πολεμίους.
[1, 104]	ὧν τῷ Σύλλᾳ συνεπεπράχεσαν, ἐν	τῷ	Σύλλαν περιεῖναι τιθέμενοι· ἀλλά μοι
[1, 55]	ταῦτα καὶ πάροδος, εὐθὺς ἐπὶ	τῷ	συμμαχικῷ πολέμῳ, ἥδε ἐγίγνετο. Ἐπειδὴ
[1, 90]	Καὶ Κάρβων ἐς Πραινεστὸν Μαρίῳ	τῷ	συνάρχῳ Μάρκιον ἔπεμπεν, ὀκτὼ τέλη
[1, 62]	καλύβης ἐπιτυχὼν ἀνεπαύετο, φυλλάδα ἐπιβαλόμενος	τῷ	σώματι. Ψόφου δ' αἰσθόμενος ἐς
[1, 74]	τοσούσδε φόνους ἀκρίτους, ὑπεβλήθησαν κατήγοροι	τῷ	τε ἱερεῖ τοῦ Διὸς Μερόλᾳ,
[1, 70]	περιμένοντες. ~Κίννας δ' ἤδη καταφρονητικῶς	τῷ	τειχει ἐπλησίαζε καὶ ἀποσχὼν ὅσον
[1, 51]	ἔδωκε κἀν τῇδε ξυλίνῳ ὄντι	τῷ	τείχει κληματίδας περιτιθεὶς μετὰ τὴν
[1, 82]	τε Νωρβανὸς καὶ Λεύκιος Σκιπίων,	τὼ	τότε ὄντε ὑπάτω, καὶ μετ'
[1, 52]	Ὁ δ' ἀναχωρεῖ καὶ διαβάντι	τῷ	Τρεβατίῳ προσπεσὼν μάχῃ τε κρείττων
[1, 26]	καὶ ἀποπνιγῆναι προσέταξε. Κοΐντῳ δὲ	τῷ	Φλάκκου παιδὶ συνεχώρησεν ἀποθανεῖν, ὡς
[1, 98]	χειροτονίαν· ὁ δὲ Σύλλας ἐπέστελλε	τῷ	Φλάκκῳ γνώμην ἐς τὸν δῆμον
[1, 31]	ἐκπλήξεως ἐπὶ τῇ ἐνέδρᾳ καὶ	τῷ	χρόνῳ δεδαπανημένῳ, οὐδ' ἐνθυμηθῆναί τι
[1, 97]	τὸν Σύλλαν Ἐπαφρόδιτον ἐν τῷδε	τῷ	ψηφίσματι ἀναγραφῆναι, καὶ οὐκ ἀπεικὸς
[1, 31]	Ἀπουλήιος ἐκύρου, καὶ τὰ ἐν	τῷ	ψηφίσματι Μάριος ἐπεκήρυττεν. ~Οὕτω μὲν
[1, 35]	δὴ μάλιστα ἐπεθύμουν ὡς ἑνὶ	τῷδε	αὐτίκα ἡγεμόνες ἀντὶ ὑπηκόων ἐσόμενοι.
[1, 98]	αὐτὸς τῇ πόλει καὶ ἐν	τῷδε	γενέσθαι χρήσιμος. ~Ὁ μὲν δὴ
[1, 19]	ὅλως διεγνωκὼς μέλλοι πολὺν ἐπὶ	τῷδε	ἔνοπλον φόνον ἐργάσασθαι. ~Ὧν ὁ
[1, 33]	ἐπιόντος ἔτους Φούριον μὲν ἐπὶ	τῷδε	ἐς δίκην Γάιος Κανουλήιος δήμαρχος
[1, 21]	Φουλβίου Φλάκκου. Καὶ εὐθὺς ἐπὶ	τῷδε	καὶ ἐς τὸ μέλλον ᾕρητο
[1, 42]	Παπίου περὶ ἑξακισχιλίους. Καὶ ἐπὶ	τῷδε	Καῖσαρ μὲν ἐξ Ἀχερρῶν ἀνεζεύγνυεν,
[1, 5]	θεῷ. ~Αἱ δὲ στάσεις ἐπὶ	τῷδε	μάλιστα αὖθις ἐπανελθοῦσαί τε καὶ
[1, 14]	ἐκκλησίας ἐκείνης διειληχότος ἐνδοιάζοντος ἐπὶ	τῷδε,	Μούμμιος αὐτόν, ὁ ἐπὶ τῷ
[1, 79]	μάλιστα δῆλος ἐγένετο, ἑνὶ ῥήματι	τῷδε,	οὐ διαλύσων τὸν στρατόν, ἀλλὰ
[1, 30]	ὀμόσειν γάρ, ᾗ νόμος ἐστί,	τῷδε	πεισθήσεσθαι τῷ νόμῳ, καὶ νῦν
[1, 43]	ἄλλων ἀνῃρημένων καὶ πολυήμερον ἐπὶ	τῷδε	πένθος ἠγέρθη. Καὶ ἀπὸ τοῦδε
[1, 11]	ἐν ἐλπίδι ἔχοντες κινδυνεύουσιν ἐν	τῷδε	περὶ ἁπάντων, ἢ κτήσασθαι καὶ
[1, 14]	περιιέναι. Ἔριδος δὲ καὶ ἐπὶ	τῷδε	πολλῆς γενομένης ὁ Γράκχος ἐλταττούμενος
[1, 56]	δ' ὡς βουλευσόμενος ὑπεχώρει. Κἀν	τῷδε	Πομπηίου τὸν υἱόν, κηδεύοντα τῷ
[1, 24]	ἐν τῷ νόμῳ, ὡς καὶ	τῷδε	τὸν δῆμον ὑπαξόμενοι. Ἐπανελθόντες τε
[1, 64]	τοῖς νεοπολίταις συνέπραττε, νομιζόμενος ἐπὶ	τῷδε	τριακόσια δωροδοκῆσαι τάλαντα, τοῖς δ'
[1, 104]	ἀπέφηνεν ἰδιώτην. ~Τοσοῦτον ἦν ἐν	τῷδε	τῷ ἀνδρὶ τόλμης καὶ τύχης·
[1, 16]	ἐς τὰ ἀπόκρημνα κατερρίπτουν. Κἀν	τῷδε	τῷ κυδοιμῷ πολλοί τε τῶν
[1, 121]	κατελύετο εὐσταθῶς· καὶ ἔτος ἦν	τῷδε	τῷ μέρει τῶν ἐμφυλίων ἀμφὶ
[1, 2]	ἀνέσχον ἔτι αἱ στάσεις ἐπὶ	τῷδε	τῷ μύσει, διαιρουμένων ἑκάστοτε σαφῶς
[1, 103]	τὸ μὴ δεῖσαι νεότητος ἐν	τῷδε	τῷ πολέμῳ πλέον μυριάδων δέκα
[1, 83]	ἐδόκει καὶ τὸ δαιμόνιον ἐν	τῷδε	τῷ πολέμῳ προσημῆναι. Δείματά τε
[1, 43]	ὅ τε Ῥουτίλιος αὐτὸς ἐν	τῷδε	τῷ πόνῳ βέλει τρωθεὶς ἐς
[1, 46]	φασι κατ' αὐτοῦ θρίαμβον ἐπὶ	τῷδε	τῷ πταίσματι γενέσθαι μόνῳ, λεγόμενον
[1, 97]	ἡγουμένῃ τὸν Σύλλαν Ἐπαφρόδιτον ἐν	τῷδε	τῷ ψηφίσματι ἀναγραφῆναι, καὶ οὐκ
[1, 30]	μὲν οὕτω διασκεδᾶν τοὺς ἀπὸ	τῶν	ἀγρῶν ἐνηδρευμένους, ὕστερον δ' οὐ
[1, 14]	ἔσοιτο δήμαρχος, συνεκάλει τοὺς ἐκ	τῶν	ἀγρῶν ἐπὶ τὴν χειροτονίαν. Ἀσχολουμένων
[1, 32]	δ' ἄλλο πλῆθος ἁλίσας ἀπὸ	τῶν	ἀγρῶν μετὰ Γλαυκίου καὶ Γαΐου
[1, 116]	οἰκέτας καί τινας ἐλευθέρους ἐκ	τῶν	ἀγρῶν ὑποδεχόμενος ἐλῄστευε τὰ ἐγγύς,
[1, 71]	ὑπάτου. Μετὰ δ' αὐτὸν καὶ	τῶν	ἄλλων ἀναιρουμένων ἐκρήμναντο αἱ κεφαλαί,
[1, 30]	ταῦτα καὶ τοῦ Μετέλλου καὶ	τῶν	ἄλλων αὐτοὺς ἐπαινεσάντων, ὁ Μάριος
[1, 51]	Σύλλας ἐκέλευε καταλαβεῖν, ἥν τινα	τῶν	ἄλλων δυνηθεῖεν ἄκραν, καὶ καπνῷ
[1, 65]	φλαμέντας καὶ πιλοφορεῖ μόνος αἰεί,	τῶν	ἄλλων ἱερέων ἐν μόναις πιλοφορούντων
[1, 38]	βοήθειαν. Πεσόντων δὲ τῶνδε, οὐδὲ	τῶν	ἄλλων Ῥωμαίων τις ἦν φειδώ,
[1, 73]	καὶ Ἀντωνίου τοῦ ῥήτορος καὶ	τῶν	ἄλλων ὑπάτων ἢ στρατηγῶν γεγονότων
[1, 82]	καὶ συνειδότι ὧν ἔπραξαν πολὺ	τῶν	ἄλλων χείρονι, ἔκ τε τῆς
[1, 2]	τῶν ἐς ταῦτα παραγγελλόντων ἢ	τῶν	ἄλλως ἐπιφανῶν. Ὕβρις τε ἄκοσμος
[1, 117]	Ἄλπεια καὶ ἐς Κελτοὺς ἀπὸ	τῶν	Ἀλπείων ἐπειγόμενον ὁ ἕτερος ὕπατος
[1, 109]	Τυρρηνικὴν θάλασσαν, ὁ δὲ ἔνδοθεν	τῶν	Ἀλπείων ἐπὶ τὸν Ἰόνιον, Πάδος
[1, 109]	Ἠριδανοῦ, οἳ ἀνίσχουσι μὲν ἐκ	τῶν	Ἀλπείων ὀρῶν οὐ μακρὰν ἀπ'
[1, 46]	δὲ Σύλλας ἐπὶ θάτερα τῶνδε	τῶν	ἀμπέλων στρατοπεδεύων, αἰσθόμενος τοῦ γεγονότος
[1, 105]	δημοσίας ἀξιοῦν, Λεπίδου δὲ καὶ	τῶν	ἀμφὶ Λέπιδον ἐνισταμένων. Ἐξενίκα δ'
[1, 41]	Μαρίῳ προσέθηκεν. Μᾶρκος δὲ Λαμπώνιος	τῶν	ἀμφὶ Λικίνιον Κράσσον ἀνεῖλεν ἐς
[1, 95]	οὕτως ἐγκρατῶς ἀπέθανον· ἠνυσμένων δὲ	τῶν	ἀμφὶ τὴν Ἰταλίαν πολέμοις καὶ
[1, 64]	τῆς αὐτοῦ τε Μαρίου καὶ	τῶν	ἀμφὶ τὸν ἄνδρα καθόδου. Ἀνθισταμένων
[1, 33]	καὶ τοιάδε ἔπασχεν. Ἀναιρεθέντων δὲ	τῶν	ἀμφὶ τὸν Ἀπουλήιον ἡ μὲν
[1, 70]	δεδιότων καὶ ὀκνούντων ἐπιχειρεῖν αὐτῷ	τῶν	ἀμφὶ τὸν Ὀκτάουιον διὰ τὰς
[1, 73]	οὐδενὶ ἐξῆν ἐπενεγκεῖν ἐς οὐδένα	τῶν	ἀναιρουμένων, ἀλλ' οἰωνοὶ καὶ κύνες
[1, 113]	Ὡς δὲ καὶ τῶνδέ τινες	τῶν	ἀνδρῶν ἐνδειχθέντες οἱ μὲν ἐκολάσθησαν,
[1, 82]	πλέοσι τούτων. Ἡ γὰρ εὔνοια	τῶν	ἀνδρῶν ἐς τοὺς ὑπάτους παρὰ
[1, 63]	ἀναπνεύσαντες ἠρεθίζοντο ὑπὲρ καθόδου τῶνδε	τῶν	ἀνδρῶν καὶ οὐδὲν σπουδῆς ἢ
[1, 100]	Τῷ δὲ δήμῳ τοὺς δούλους	τῶν	ἀνῃρημένων τοὺς νεωτάτους τε καὶ
[1, 71]	ἐς τὴν πόλιν, καὶ τὰ	τῶν	ἀντιπρᾶξαι σφίσι δοκούντων ἀκωλύτως πάντα
[1, 89]	αὐτὸς δ' εἴσω παρῆλθεν, ἐκφυγόντων	τῶν	ἀντιστασιωτῶν ἁπάντων. Καὶ τὰ μὲν
[1, 117]	συναπώλετο αὐτοῖς· Σπάρτακον δὲ διὰ	τῶν	Ἀπεννίνων ὀρῶν ἐπὶ τὰ Ἄλπεια
[1, 94]	Λουκρήτιος δ' ἐπεὶ Πραινεστὸν εἷλε,	τῶν	ἀπὸ τῆς βουλῆς ἐνταῦθα Μαρίῳ
[1, 83]	δ' ἔδοξεν ἐς τὸ πλῆθος	τῶν	ἀπολουμένων καὶ τὴν ἅλωσιν τῆς
[1, 51]	παρῆλθεν, ᾗ τὸ κοινοβούλιον ἦν	τῶν	ἀποστάντων. Τρεῖς δ' ἄκρας τῆς
[1, 56]	αὐτῷ πάντα ἕτοιμα ἦν, κατηγόρει	τῶν	ἀργιῶν ὡς παρανόμων καὶ τοὺς
[1, 59]	παρὰ τοῦτ' εὐκαταφρόνητον ἀθρόους ἐκ	τῶν	ἀρίστων ἀνδρῶν τριακοσίους. Ὅσα τε
[1, 100]	προσκατέλεξεν ἀμφὶ τοὺς τριακοσίους ἐκ	τῶν	ἀρίστων ἱππέων, ταῖς φυλαῖς ἀναδοὺς
[1, 38]	ἐς πολὺ τοῦ κακοῦ κατὰ	τῶν	ἀρίστων, ὅ τε δῆμος ἤχθετο
[1, 64]	τὸν ἄνδρα καθόδου. Ἀνθισταμένων δὲ	τῶν	ἀρχαίων κατὰ κράτος, Κίννας μὲν
[1, 49]	ἦσαν αὐτοῖς, κατέλεξαν, ἵνα μὴ	τῶν	ἀρχαίων πλέονες ὄντες ἐν ταῖς
[1, 31]	ψηφίσματος ἡμέραν προύγραφον. Δεινῆς δὲ	τῶν	ἀστικῶν ἀγανακτήσεως οὔσης καὶ παραπεμπόντων
[1, 53]	τῶν Ἰαπύγων. Καὶ Ποπαίδιος, ἄλλος	τῶν	ἀφεστώτων στρατηγός, ἐνταῦθα ἔπεσεν· οἱ
[1, 16]	κατὰ τὰς θύρας παρὰ τοὺς	τῶν	βασιλέων ἀνδριάντας. Καὶ πάντας αὐτοὺς
[1, 83]	βαρυεργῶν. Τό τε Καπιτώλιον ὑπὸ	τῶν	βασιλέων τετρακοσίοις που πρόσθεν ἔτεσι
[1, 39]	ἀρχὴν συνεργασάμενοι οὐκ ἀξιοῦνται τῆς	τῶν	βεβοηθημένων πολιτείας, ἡ βουλὴ μάλα
[1, 51]	ἄκρας τῆς πόλεως ἐχούσης καὶ	τῶν	Βουάνων ἐς τὸν Σύλλαν ἐπεστραμμένων,
[1, 35]	τεχνάζων δ' ἐς ἑκατέρους ὧδε.	Τῶν	βουλευτῶν διὰ τὰς στάσεις τότε
[1, 37]	δ' ἐκεκύρωτο, αὐτίκα τοῖς ἐπιφανεστάτοις	τῶν	βουλευτῶν ἐπεγράφοντο κατήγοροι. Καὶ Βηστίας
[1, 71]	τὴν ἀναίρεσιν ἐγίγνετο, αἱ δὲ	τῶν	βουλευτῶν κεφαλαὶ πᾶσαι προυτίθεντο πρὸ
[1, 22]	δωροδοκίαις, ἐς τοὺς ἱππέας ἀπὸ	τῶν	βουλευτῶν μετέφερε, τὰ ὑπόγυα μάλιστα
[1, 79]	διέπλει. Δεξαμένων δ' αὐτὸν ἀμαχεὶ	τῶν	Βρεντεσίων, τοῖσδε μὲν ὕστερον ἔδωκεν
[1, 39]	μάλα καρτερῶς ἀπεκρίνατο, εἰ μεταγινώσκουσι	τῶν	γεγονότων, πρεσβεύειν ἐς αὐτήν, ἄλλως
[1, 104]	καὶ λόγον, εἴ τις αἰτοίη,	τῶν	γεγονότων ὑφέξει, καὶ τὰς ῥάβδους
[1, 106]	ἔς τε γὰρ τὴν ὄψιν	τῶν	γιγνομένων ἀποβλέποντες καὶ ἐς τὴν
[1, 69]	ἐκείνων αἱρούμενοι καὶ τὴν ῥοπὴν	τῶν	γιγνομένων περιμένοντες. ~Κίννας δ' ἤδη
[1, 16]	ἐπιοῦσαν· οἱ δὲ τὰ ξύλα	τῶν	Γρακχείων αὐτῶν περισπάσαντες, ὅσα τε
[1, 16]	τῷδε τῷ κυδοιμῷ πολλοί τε	τῶν	Γρακχείων καὶ Γράκχος αὐτός, εἱλούμενος
[1, 15]	ἤδη τὸ ἀπὸ τοῦδε, καὶ	τῶν	Γρακχείων οἱ μὲν αὐτὸν ἐφύλαττον
[1, 23]	καὶ μάλιστα ὁ δῆμος ἡσθεὶς	τῶν	Γράκχου νόμων κατεφρόνησεν. ~Ὁ δὲ
[1, 102]	Ἀλεξανδρέων ἀρχῆς ἀνδρὸς οὔσης καὶ	τῶν	γυναικῶν, ὅσαι βασιλείου γένους, ἀνδρὸς
[1, 51]	εὐνοίᾳ προσελθοῦσαν, ἀλλ' ὑπ' ἀνάγκης,	τῶν	δ' ἄλλων ἐφείδετο προστιθεμένων, μέχρι
[1, 85]	καὶ θνῄσκουσι Νωρβανοῦ μὲν ἑξακισχίλιοι,	τῶν	δ' ἀμφὶ τὸν Σύλλαν ἑβδομήκοντα,
[1, 26]	θέλοιεν, ἢ μηκέτι πέμπειν μηδένα.	Τῶν	δ' αὖθις τὸν Κόιντον ἐπιπεμψάντων,
[1, 95]	ἄξει μεταβολήν, εἰ πείθοιντό οἱ,	τῶν	δ' ἐχθρῶν οὐδενὸς ἐς ἔσχατον
[1, 15]	γὰρ ὁρωμένων αὐτῶν εἴκαζον οὕτωσσ,	τῶν	δ' ὅτι αὐτὸς ἑαυτὸν ἐς
[1, 92]	Λιβύην παραστησόμενος ἀντὶ τῆς Ἰταλίας.	Τῶν	δ' ὑπολειφθέντων οἱ μὲν ἀμφὶ
[1, 54]	ἄδειαν· οὐ μὴν ἐμήνυσεν οὐδείς,	τῶν	δανειστῶν περικαλυψάντων. ~Τάδε μὲν δὴ
[1, 14]	αἱ πρῶται φυλαὶ Γράκχον ἀποφῆναι,	τῶν	δὲ πλουσίων ἐνισταμένων οὐκ ἔννομον
[1, 78]	σὺν ὀργῇ παρῄεσαν ὡς ἀμυνούμενοι.	Τῶν	δὲ ῥαβδοφόρων τινὸς ὁδοποιοῦντος τῷ
[1, 59]	μή τι δεινὸν ἢ παρὰ	τῶν	δεδιότων ἢ παρὰ τῶν νενικηκότων
[1, 100]	ἔτη δέκα διαγενέσθαι. Τὴν δὲ	τῶν	δημάρχων ἀρχὴν ἴσα καὶ ἀνεῖλεν,
[1, 59]	ἀφορμάς. Πολλά τε ἄλλα τῆς	τῶν	δημάρχων ἀρχῆς, τυραννικῆς μάλιστα γεγενημένης,
[1, 78]	πόλιν οὐ κατῄει, καὶ πάνυ	τῶν	δημάρχων αὐτὸν καλούντων ἐπὶ συνάρχου
[1, 8]	οἰκοδομημάτων καὶ κατασκευῆς, μόλις ποτὲ	τῶν	δημάρχων εἰσηγουμένων ἔκριναν μηδένα ἔχειν
[1, 33]	οὔτε ἀρχῆς, ὅπου καὶ ἡ	τῶν	δημάρχων ἔς τε κώλυσιν ἁμαρτημάτων
[1, 15]	τῆς ἐκκλησίας. Ἐνοχλούμενος δ' ὑπὸ	τῶν	δημάρχων καὶ τῶν πλουσίων, οὐκ
[1, 28]	στρατηγοῦντα τὸν Γλαυκίαν καὶ τῆσδε	τῶν	δημάρχων τῆς χειροτονίας προεστῶτα. Νώνιος
[1, 30]	κυρίᾳ γενομένης, ὅσοι μὲν ἐκώλυον	τῶν	δημάρχων τοὺς νόμους, ὑβριζόμενοι πρὸς
[1, 21]	βουλῇ, σιτηρέσιον ἔμμηνον ὁρίσας ἑκάστῳ	τῶν	δημοτῶν ἀπὸ τῶν κοινῶν χρημάτων,
[1, 24]	τῶν λύκων. Οἵ τε θρασύτατοι	τῶν	δημοτῶν αὐτοῖς συνελάμβανον, ἐγχειρίδια φέροντες
[1, 33]	κώλυσιν ἁμαρτημάτων καὶ ἐς ἐπικούρησιν	τῶν	δημοτῶν γενομένη, ἱερὰ καὶ ἄσυλος
[1, 22]	ἀξίωσίν εἰσι τῆς βουλῆς καὶ	τῶν	δημοτῶν ἐν μέσῳ, δι' ἑτέρου
[1, 100]	ἑαυτοῦ προσεῖπεν, ὅπως ἑτοίμοις ἐκ	τῶν	δημοτῶν πρὸς τὰ παραγγελλόμενα μυρίοις
[1, 114]	Σερτώριος ἐχρῆτο. Ὡς δὲ καὶ	τῶν	διαθηκῶν ἀνοιχθεισῶν τῶν Σερτωρίου ὁ
[1, 19]	ἠξίου τὰς δίκας οὐκ ἐπὶ	τῶν	διαιρούντων ὡς ὑπόπτων τοῖς δικαζομένοις,
[1, 19]	δὴ καὶ τὰς ἐπὶ τούτοις	τῶν	δικαζόντων ἐπείξεις οὐ φέροντες οἱ
[1, 22]	ἑλών, σαφῶς δεδωροδοκηκότες ἀφεῖντο ὑπὸ	τῶν	δικασάντων, οἵ τε πρέσβεις οἱ
[1, 99]	αὐτοκράτορα. Τυραννὶς μὲν γὰρ ἡ	τῶν	δικτατόρων ἀρχὴ καὶ πάλαι, ὀλίγῳ
[1, 25]	μέσῳ πάντων ἐν τῷ νεῲ	τῶν	Διοσκούρων ἐφήδρευε τοῖς ἐσομένοις. ~Τάδε
[1, 64]	ὡς δὲ κατέπληξεν, ἐς τὸ	τῶν	Διοσκούρων ἱερὸν παρῆλθε, τὸν Κίνναν
[1, 72]	ἔφθασε προανελεῖν, αὐτὸς δ' ὑπὸ	τῶν	διωκόντων ἐπανῃρέθη. Τὸν δὲ ῥήτορα
[1, 54]	τι πανδοχεῖον ἔσφαξαν. Πολλοί τε	τῶν	διωκόντων ἐς τὰς παρθένους αὐτὸν
[1, 29]	εἴκοσιν, ὑπονοοῦντες οὕτως ἄλλους τε	τῶν	δυσχεραινόντων ἀμυνεῖσθαι καὶ Μέτελλον ὑπὸ
[1, 22]	τοῖς πλουσίοις ἐπήγοντο καὶ τὰς	τῶν	δωροδοκιῶν δίκας, συνιστάμενοι σφίσιν αὐτοῖς
[1, 89]	καὶ τῇ πόλει τινὰς ἐπιστήσας	τῶν	ἑαυτοῦ ἐξώρμησεν ἐς Κλούσιον, ἔνθα
[1, 38]	δ' οὕτω τοὺς τοῖς ἡγεμόσι	τῶν	ἐθνῶν ἐκ τῆς βουλῆς ἑπομένους
[1, 101]	καὶ στρατηγῆσαι, διὰ τὸ μέγεθος	τῶν	εἰργασμένων κατὰ παλαιὸν ἔθος ἀξιοῦντα
[1, 114]	ἐς κολάσεις θαρρήσας ἐφαίνετο καὶ	τῶν	ἐκ Ῥώμης αὐτῷ συμφυγόντων ἐπιφανῶν
[1, 65]	ὑμῶν δεόμεθα, ποῦ δὲ ἔσεσθε	τῶν	ἐκκλησιῶν ἢ χειροτονιῶν ἢ τῶν
[1, 69]	τὸ ἄστυ ἐπανελθόντων, πολλοὶ καὶ	τῶν	ἐλευθέρων ἤδη κατὰ πλῆθος πρὸς
[1, 71]	βουλευτῶν κεφαλαὶ πᾶσαι προυτίθεντο πρὸ	τῶν	ἐμβόλων. Αἰδώς τε θεῶν ἢ
[1, 97]	αὐτοῦ ἐπίχρυσον ἐπὶ ἵππου πρὸ	τῶν	ἐμβόλων ἀνέθεσαν καὶ ὑπέγραψαν Κορνηλίου
[1, 71]	ἐς Κίνναν, καὶ ἐκρεμάσθη πρὸ	τῶν	ἐμβόλων ἐν ἀγορᾷ πρώτου τοῦδε
[1, 94]	Σύλλας ἐν ἀγορᾷ μέσῃ πρὸ	τῶν	ἐμβόλων θέμενος ἐπιγελάσαι λέγεται τῇ
[1, 121]	ἔτος ἦν τῷδε τῷ μέρει	τῶν	ἐμφυλίων ἀμφὶ τὰ ἑξήκοντα μάλιστ'
[1, 6]	τῆς τελευτῆς. Αἱ δὲ λοιπαὶ	τῶν	ἐμφυλίων βίβλοι δεικνύουσιν, ὅσα οἱ
[1, 42]	δὲ καὶ ἀπειθούσας ἐξεπολιόρκει, καὶ	τῶν	ἐν αὐταῖς Ῥωμαίων τοὺς μὲν
[1, 89]	ὑπάτοις προσεγένοντο ἱππεῖς Κελτίβηρες, ὑπὸ	τῶν	ἐν Ἰβηρίᾳ στρατηγῶν ἀπεσταλμένοι, καὶ
[1, 24]	Ἰταλίας τοὺς ἑξακισχιλίους. Ἐπιστειλάντων δὲ	τῶν	ἐν Λιβύῃ τὴν πόλιν ἔτι
[1, 59]	τοῖς πένησι καὶ θρασυτάτοις ἀντὶ	τῶν	ἐν περιουσίᾳ καὶ εὐβουλίᾳ γιγνομένας
[1, 78]	ὁδοποιοῦντος τῷ Κίννᾳ καί τινα	τῶν	ἐν ποσὶ πατάξαντος, ἕτερος ἐκ
[1, 59]	παρῆλθε καὶ τοὺς διαρπάζοντάς τι	τῶν	ἐν ποσὶν αὐτίκα ἐν μέσῳ
[1, 2]	ὡς ἐς πολεμίαν, καὶ σφαγαὶ	τῶν	ἐν ποσὶν ἐγίγνοντο νηλεεῖς καὶ
[1, 66]	στρατιὰν συνετέλουν· καὶ πολλοὶ καὶ	τῶν	ἐν Ῥώμῃ δυνατῶν ἕτεροι πρὸς
[1, 105]	Συλλείων καὶ Λέπιδος Αἰμίλιος ἀπὸ	τῶν	ἐναντίων, ἐχθίστω τε ἀλλήλοιν καὶ
[1, 63]	ἦρχεν ὡς ὕπατος· οἱ δὲ	τῶν	ἐξελαθέντων στασιῶται, ὅσοι τῶν πλουσίων,
[1, 102]	τε μέγεθος ἀρχῆς ἰδίας καὶ	τῶν	ἔξωθεν κακῶν ἔτι ὄντες ἀπαθεῖς
[1, 56]	ἠπείγετο· οὐ γάρ πώ τινος	τῶν	ἐπ' αὐτῷ πραττομένων ᾖσθετο. Ὁ
[1, 73]	καὶ ἀρχῆς ἀφαιρέσεις καὶ ἀνατροπαὶ	τῶν	ἐπὶ Σύλλα τεθέντων νόμων. Αὐτοῦ
[1, 71]	ἐκστὰς τοῦ μέσου, διῆλθε μετὰ	τῶν	ἐπιφανεστάτων καί τινος ἔτι καὶ
[1, 68]	Πομπηίου στρατόπεδον καταρραγέντων ἄλλοι τε	τῶν	ἐπιφανῶν καὶ ὁ Πομπήιος ἀπώλετο.
[1, 58]	πόλεως καὶ σὺν αὐτοῖς ὅσοι	τῶν	ἐπιφανῶν συνεπεπράχεσαν. ~Ὁ δὲ Σύλλας
[1, 81]	ἔχων ἤδη καὶ φίλους πολλοὺς	τῶν	ἐπιφανῶν, τοῖσδε μὲν ὑποστρατήγοις ἐχρῆτο,
[1, 75]	τὸ μάντευμα ὅμως ἀπήντα τὸ	τῶν	ἑπτὰ νεογνῶν ἀετῶν. Ἀλλ' οὗτος
[1, 101]	οἱ δ' ἐπὶ τοὐναντίον ἀπὸ	τῶν	ἔργων μετέφερον καὶ τυραννίδα ὁμολογοῦσαν
[1, 84]	αὐτοῦ, διά τε τὸ μέγεθος	τῶν	ἔργων, σὺν ἐπείξει ὡς ἐπ'
[1, 2]	ἢ στρατηγῶν ἢ ὑπάτων ἢ	τῶν	ἐς ταῦτα παραγγελλόντων ἢ τῶν
[1, 106]	ἕνα τῶν φίλων, ἄλλη τε	τῶν	ἐς τῆν ταφὴν πεμφθέντων οὐ
[1, 104]	ξυνέσεως εἴτε καὶ τύχῃ καταμαντευόμενος	τῶν	ἐσομένων, ἀπεκρίνατο, ὅτι κωλύσει τὸ
[1, 95]	τε ἑτέρων ἦν καὶ δήμευσις	τῶν	ἑτέροις ὄντων. Ἐπὶ δὲ τοὺς
[1, 37]	Τὸν μὲν δὴ νόμον ἀπαγορευόντων	τῶν	ἑτέρων δημάρχων μὴ τίθεσθαι, περιστάντες
[1, 31]	ἀπὸ τοῦ βουλευτηρίου. Ῥυομένων δὲ	τῶν	ἑτέρων δημάρχων, ὁ Γλαυκίας καὶ
[1, 1]	ἐν ταῖς τῶνδε πλεονεξίαις ἑκάτεροι	τῶν	ἑτέρων ἐπικρατοῦντες. Μάρκιός τε ὁ
[1, 7]	τοῖς ἐθέλουσιν ἐκπονεῖν ἐπὶ τέλει	τῶν	ἐτησίων καρπῶν, δεκάτῃ μὲν τῶν
[1, 39]	ἀπό τε σφῶν αὐτῶν καὶ	τῶν	ἔτι συμμαχούντων σφίσιν ἐθνῶν τῆς
[1, 3]	ἢ τῆς ἀποθέσεως κατάπληξις ἢ	τῶν	εὐθυνῶν τῆς ἐπαγγελίας αἰδὼς ἢ
[1, 71]	καὶ ἐς τοὺς ἔπειτα ὑπὸ	τῶν	ἐχθρῶν ἀναιρουμένους περιιόν. Ζητηταὶ δ'
[1, 14]	καὶ παρετίθετο ὡς αὐτὸς ὑπὸ	τῶν	ἐχθρῶν αὐτίκα ἀπολούμενος. ~Οἴκτου δὲ
[1, 103]	πλέον μυριάδων δέκα ἀνῃρημένης καὶ	τῶν	ἐχθρῶν αὐτὸν ἀνελόντα βουλευτὰς μὲν
[1, 81]	Κίννας. Ὁ μὲν δὴ κατὰ	τῶν	ἐχθρῶν ᾖει βαρυτάτῃ καὶ ἀφανεῖ
[1, 37]	οἱ ἱππεῖς ἐπίβασιν ἐς συκοφαντίαν	τῶν	ἐχθρῶν τὸ πολίτευμα αὐτοῦ τιθέμενοι,
[1, 27]	γῆν μηκέτι διανέμειν, ἀλλ' εἶναι	τῶν	ἐχόντων, καὶ φόρους ὑπὲρ αὐτῆς
[1, 73]	σώματι πυράν τε ἔνησαν καὶ	τῶν	ζητητῶν ἐπιόντων ἅψαντες τὴν πυρὰν
[1, 7]	δυνατοὶ πάμπαν ἐπλούτουν, καὶ τὸ	τῶν	θεραπόντων γένος ἀνὰ τὴν χώραν
[1, 73]	ἀπαγξάμενον. Ὁ μὲν δὴ πρὸς	τῶν	θεραπόντων περισέσωστο, Κόιντος δὲ Ἀγχάριος
[1, 95]	καὶ κατεπατοῦντο, οὐδὲ φωνὴν ἔτι	τῶν	θεωμένων οὐδενὸς ἐπὶ τοσοῖσδε κακοῖς
[1, 53]	ἐμβαλὼν ἐκράτει καὶ ὅδε μάχῃ	τῶν	Ἰαπύγων. Καὶ Ποπαίδιος, ἄλλος τῶν
[1, 50]	τὴν ὕβριν οὐκ ἐνεγκὼν οὐδὲ	τῶν	ἰδίων τοὺς χορτολογοῦντας ἀναμείνας ἐπέδραμε
[1, 115]	ἐς τὸν Πομπήιον, ἐπιβλασφημούμενον ὑπὸ	τῶν	ἰδίων ὡς αὐθέντην Σερτωρίου καὶ
[1, 35]	τριακοσίους, ἑτέρους τοσούσδε αὐτοῖς ἀπὸ	τῶν	ἱππέων εἰσηγεῖτο ἀριστίνδην προσκαταλεγῆναι καὶ
[1, 120]	τε ἔγνω καί, παρόντων οἱ	τῶν	ἱππέων ἤδη, ὤσατο παντὶ τῷ
[1, 80]	ὄντι νέῳ καὶ ἔτι ὄντι	τῶν	ἱππέων. Καὶ ἀπὸ τοῦδε ἐπαρθεὶς
[1, 35]	βουλὴν μόνην τὰ δικαστήρια ἀπὸ	τῶν	ἱππέων περιφέροιτο, γευσάμενοί τε κερδῶν
[1, 22]	βουλῆς ἐχούσης, τὴν δὲ δύναμιν	τῶν	ἱππέων. Προϊόντες γὰρ οὐκ ἐδυνάστευον
[1, 37]	Ἑλλάδα ἑλών, αἰσχρῶς ἐνεδρευθεὶς ὑπὸ	τῶν	ἱππέων ὑποσχομένων αὐτὸν ἀπολύσειν κατεκρίθη
[1, 99]	δόξῃ τῶν Μιθριδατείων ἔργων ἢ	τῶν	Ἰταλικῶν. Πρόφασις δ' ἦν ἀναπνεῦσαι
[1, 96]	λάβοιεν ἀνῄρουν. ~Πολλὴ δὲ καὶ	τῶν	Ἰταλιωτῶν ἀναίρεσίς τε καὶ ἐξέλασις
[1, 19]	τε δὶς ἑλόμενοι παρανόμως, ὑπὲρ	τῶν	Ἰταλιωτῶν ἀντιπεπραχότα σφίσιν ἑώρων. Ταῦτα
[1, 29]	Πλεονεκτούντων δ' ἐν τῷ νόμῳ	τῶν	Ἰταλιωτῶν ὁ δῆμος ἐδυσχέραινε. ~Καὶ
[1, 49]	ἢ καὶ ὣς αὐτὸ ἀγαπησάντων	τῶν	Ἰταλιωτῶν ὕστερον ἐπιγνωσθὲν ἑτέρας στάσεως
[1, 95]	αὐτίκα βουλευτὰς ἐς τεσσαράκοντα καὶ	τῶν	καλουμένων ἱππέων ἀμφὶ χιλίους καὶ
[1, 103]	δ' ἐς πεντεκαίδεκα, ἀπὸ δὲ	τῶν	καλουμένων ἱππέων δισχιλίους καὶ ἑξακοσίους
[1, 71]	τε ἀπὸ τῆς βουλῆς καὶ	τῶν	καλουμένων ἱππέων, καὶ τῶν μὲν
[1, 5]	θανάτῳ προγραφαὶ βουλευτῶν τε καὶ	τῶν	καλουμένων ἱππέων, κατὰ πλῆθος ἀθρόως
[1, 106]	ἐπικείμενοι. Κόσμῳ δ' ἄλλῳ τὸ	τῶν	καλουμένων ἱππέων πλῆθος εἵπετο καὶ
[1, 90]	Κράσσος, ἄμφω Σύλλα στρατηγοί, κτείνουσι	τῶν	Καρβωνείων εἰς τρισχιλίους καὶ Καρρίναν
[1, 92]	Μέτελλον μετετίθεντο· καὶ Λεύκολλος ἑτέρους	τῶν	Καρβωνείων ἐνίκα περὶ Πλακεντίαν. Ὧν
[1, 91]	ἑαυτὸν ἀνελόντος, ὅσοι τε ἄλλοι	τῶν	Καρβωνείων στρατηγοὶ τότε παρῆσαν. Ὡς
[1, 18]	καὶ Παπίριος Κάρβων, ἀμελούντων δὲ	τῶν	κεκτημένων αὐτὴν ἀπογράφεσθαι κατηγόρους ἐκήρυττον
[1, 89]	διακόσιοι δὲ καὶ ἑβδομήκοντα τῶνδε	τῶν	Κελτιβήρων ηὐτομόλησαν ἐς Σύλλαν· καὶ
[1, 10]	τοὺς διαιροῦντας οὐδὲ ὠνεῖσθαι παρὰ	τῶν	κληρουμένων· ὁ γάρ τοι Γράκχος
[1, 10]	περιποιούμενοι, κατέλεγον καὶ ἠγανάκτουν, εἰ	τῶν	κοινῶν ἀποστερήσονται, ὠνείδιζόν τε ἅμα
[1, 21]	ὁρίσας ἑκάστῳ τῶν δημοτῶν ἀπὸ	τῶν	κοινῶν χρημάτων, οὐ πρότερον εἰωθὸς
[1, 12]	δ' Ὀκτάουιος δήμαρχος ἕτερος, ὑπὸ	τῶν	κτηματικῶν διακωλύειν παρεσκευασμένος, καὶ ὢν
[1, 85]	ἐς Νωρβανὸν τὸν σύναρχον περὶ	τῶν	λελεγμένων πέμψαι Σερτώριον ἀπαγγελοῦντα, καὶ
[1, 111]	περὶ τὴν ἀνατολὴν καὶ ὁ	τῶν	λῃστῶν ἐν ὅλῃ τῇ θαλάσσῃ
[1, 63]	ἀκροάσεως περιστάντες ἔκτειναν. Καὶ φυγῆς	τῶν	λοιπῶν γενομένης ὁ Γναῖος αὐτοῖς
[1, 50]	ἤδη, διέφθειρεν ἐς πεντακισχιλίους· καὶ	τῶν	λοιπῶν ἐς τὰ σφέτερα διὰ
[1, 41]	καὶ ἔκτεινεν ἐς τετρακισχιλίους καὶ	τῶν	λοιπῶν τοῦ πλέονος μέρους τὰ
[1, 24]	ἐψεῦσθαι τὴν βουλὴν ἔφασκον περὶ	τῶν	λύκων. Οἵ τε θρασύτατοι τῶν
[1, 24]	καὶ Φουλβίου διέρριψαν ἀνασπάσαντες, καὶ	τῶν	μάντεων τὴν ἀποικίαν ἡγουμένων ἀπαίσιον,
[1, 46]	τοῦ γεγονότος ὑπήντα τοῖς ἐκφεύγουσι	τῶν	Μάρσων καὶ πολλοὺς καὶ ὅδε
[1, 104]	οἰκίας ἐλθεῖν. Ὁ δὲ κατὰ	τῶν	μεγίστων ἀνδρῶν τε καὶ πόλεων
[1, 105]	ἐν ἄστει στάσις ἐπ' αὐτῷ,	τῶν	μὲν ἄγειν ἀξιούντων τὸ σῶμα
[1, 96]	μετῄει καὶ ἐκόλαζε καὶ τάσδε,	τῶν	μὲν ἀκροπόλεις κατασκάπτων ἢ τείχη
[1, 71]	καὶ τῶν καλουμένων ἱππέων, καὶ	τῶν	μὲν ἱππέων ἀναιρουμένων λόγος οὐδεὶς
[1, 15]	φυγὴν καὶ λόγον οὐκ ἀκριβῆ,	τῶν	μὲν ὅτι καὶ τοὺς ἄλλους
[1, 120]	κατὰ πλῆθος, ὡς φόνον γενέσθαι	τῶν	μὲν οὐδ' εὐαρίθμητον, Ῥωμαίων δὲ
[1, 99]	ἐς Ῥώμην μετεκέκλητο ἐπὶ δόξῃ	τῶν	Μιθριδατείων ἔργων ἢ τῶν Ἰταλικῶν.
[1, 111]	αὐτοὺς Κρῆτας ἕτερος καὶ ὁ	τῶν	μονομάχων ἀνὰ τὴν Ἰταλίαν, αἰφνίδιος
[1, 59]	παρὰ τῶν δεδιότων ἢ παρὰ	τῶν	νενικηκότων ἐπιγένοιτο. Ἅμα δ' ἡμέρᾳ
[1, 64]	κωλύειν τὰ γιγνόμενα, θόρυβον δὲ	τῶν	νεοπολιτῶν εἶναι καὶ ἀπογύμνωσιν ἤδη
[1, 65]	δὲ θαρρήσας μὲν τῷ πλήθει	τῶν	νεοπολιτῶν καὶ βιάσεσθαι προσδοκήσας, παρὰ
[1, 55]	βούλοιτο Μάριος ἢ Σουλπίκιος ἔσεσθαι,	τῶν	νεοπολιτῶν πολὺ παρὰ τοὺς ἀρχαίους
[1, 80]	ᾧ δὴ καὶ θριαμβεῦσαι κατὰ	τῶν	Νομάδων αὐτῷ παρέσχεν ὁ Σύλλας,
[1, 42]	αὐτομολούντων ἀθρόως, τοὺς μὲν λοιποὺς	τῶν	Νομάδων ὡς ὑπόπτους ὁ Καῖσαρ
[1, 23]	καὶ τούσδε ἐν ταῖς χειροτονίαις	τῶν	νόμων αὑτῷ συντελοῦντας. Ἐφ' ᾧ
[1, 56]	ἀναιρεῖν, ἵνα προθείη τὴν δοκιμασίαν	τῶν	νόμων. Θορύβου δ' ἀναστάντος οἱ
[1, 8]	φροντὶς δ' οὐδεμία ἦν οὔτε	τῶν	νόμων οὔτε τῶν ὅρκων, ἀλλ'
[1, 23]	παρὰ τὴν ἐσομένην περὶ τῶνδε	τῶν	νόμων χειροτονίαν. Λίβιόν τε Δροῦσον,
[1, 50]	τρισμυρίους ἐν τῷ δρόμῳ καὶ	τῶν	Νωλαίων αὐτοὺς μιᾷ πύλῃ δεχομένων,
[1, 64]	νεοπολιτῶν εἶναι καὶ ἀπογύμνωσιν ἤδη	τῶν	ξιφιδίων περὶ ὁδὸν ἐς τοὺς
[1, 26]	βουλὴ Γράκχον καὶ Φλάκκον ἐκ	τῶν	οἰκιῶν ἐς ἀπολογίαν ἐς τὸ
[1, 58]	τούς τε ἄλλους πολίτας ἐκ	τῶν	οἰκιῶν ἔτι μαχομένους συνεκάλουν καὶ
[1, 65]	δόξαν δ' ὁρῶν τὸ τόλμημα	τῶν	ὀλιγωτέρων ἐπικρατοῦν, ἀνὰ τὴν πόλιν
[1, 85]	σπονδαῖς ἀλόγῳ καταλήψει καὶ τῇ	τῶν	ὁμήρων οὐκ ἀπαιτουμένων ἀποπέμψει τοὺς
[1, 89]	Κάρβων ἀνεῖλεν, εἴτε χαλεπήνας τῆς	τῶν	ὁμοεθνῶν αὐτομολίας εἴτε δείσας περὶ
[1, 49]	τοὺς δὲ πολεμοῦντας ἐλπίδι τινὶ	τῶν	ὁμοίων πραοτέρους ἐποίησεν. Ῥωμαῖοι μὲν
[1, 24]	δ' ἐς ἑξακισχιλίους ἀντὶ ἐλαττόνων	τῶν	ὄντων ἐν τῷ νόμῳ, ὡς
[1, 63]	γύναια πολλὰ πολυχρήματα, τοῦ δέους	τῶν	ὅπλων ἀναπνεύσαντες ἠρεθίζοντο ὑπὲρ καθόδου
[1, 8]	ἦν οὔτε τῶν νόμων οὔτε	τῶν	ὅρκων, ἀλλ' οἵτινες καὶ ἐδόκουν
[1, 23]	τοὺς ὑπάτους ἐκέλευσε προγράψαι μηδένα	τῶν	οὐ φερόντων ψῆφον ἐπιδημεῖν τῇ
[1, 100]	εἴκοσι καὶ τέσσαρες, ὅσοι καὶ	τῶν	πάλαι βασιλέων ἡγοῦντο, καὶ φυλακὴν
[1, 2]	τοῦτο μόνον ἄν τις εὕροι	τῶν	πάλαι στάσεων ἔργον ἔνοπλον, καὶ
[1, 67]	διῆλθεν ἀσμένως αὐτὸν ἐπὶ κοινωνία	τῶν	παρόντων δεχόμενον. Ὡς δὲ ἀνεμίχθησαν,
[1, 88]	ὑπό τε λιμοῦ πιεζούμενοι καὶ	τῶν	παρόντων κακῶν ἄρα ἀεὶ τὰ
[1, 25]	ἐνέβλεψεν αὐτῷ δριμύ· καί τις	τῶν	παρόντων, οὔτε σημείου τινὸς ἐπαρθέντος
[1, 57]	Ῥώμῃ παραστρατοπεδεύειν, μέχρι ἐπισκέψαιντο περὶ	τῶν	παρόντων. Σύλλας δὲ καὶ Πομπήιος
[1, 89]	ἐκκλησίαν συναγαγὼν τήν τε ἀνάγκην	τῶν	παρόντων ὠλοφύρετο καὶ θαρρεῖν προσέταξεν
[1, 27]	Καὶ εὐθὺς οἱ πλούσιοι παρὰ	τῶν	πενήτων ἐωνοῦντο, ἢ ταῖσδε ταῖς
[1, 9]	εἰπὼν ἀνεκαίνιζε τὸν νόμον μηδένα	τῶν	πεντακοσίων πλέθρων πλέον ἔχειν. Παισὶ
[1, 49]	ἡ ψῆφος ἀχρεῖος ἦν, ἅτε	τῶν	πέντε καὶ τριάκοντα προτέρων τε
[1, 30]	κυροῦν. Βιαζομένων δὲ καὶ ὣς	τῶν	περὶ τὸν Ἀπουλήιον οἱ πολιτικοὶ
[1, 90]	καὶ σκότους, αἰσθομένων μέν τι	τῶν	περικαθημένων, διὰ δὲ τὸν ὄμβρον
[1, 11]	ἐν ᾦ περὶ μικρῶν διαφέρονται,	τῶν	πλεόνων ὑπεριδεῖν, μισθὸν ἅμα τῆς
[1, 91]	τῇ συμφορᾷ καὶ ἄλλα πολλὰ	τῶν	πλησίον στρατοπέδων ἐς τὸν Σύλλαν
[1, 18]	ἐπελθὼν ἐνεόχμωσε πάντα. Καὶ τὸ	τῶν	πλουσίων ἀδίκημα καίπερ ὂν μέγα
[1, 12]	ὡς ἐν ὀλίγοις ὑβριζόμενος ὑπὸ	τῶν	πλουσίων, αὖθις ἐκδραμὼν εἰς τὴν
[1, 7]	ἀργίας διετίθεντο, τῆς γῆς ὑπὸ	τῶν	πλουσίων ἐχομένης καὶ γεωργοῖς χρωμένων
[1, 63]	δὲ τῶν ἐξελαθέντων στασιῶται, ὅσοι	τῶν	πλουσίων, καὶ γύναια πολλὰ πολυχρήματα,
[1, 15]	δ' ὑπὸ τῶν δημάρχων καὶ	τῶν	πλουσίων, οὐκ ἐώντων ἀναδοθῆναι περὶ
[1, 96]	Καὶ ταῦτ' ἤκμαζε μάλιστα κατὰ	τῶν	πλουσίων. Ὡς δ' ἐξέλιπε τὰ
[1, 89]	μὲν Σύλλας ἔκτεινεν ἐς πεντήκοντα	τῶν	πολεμίων, διακόσιοι δὲ καὶ ἑβδομήκοντα
[1, 58]	ὁδὸν περιέπεμπεν, ᾗ κατὰ νώτου	τῶν	πολεμίων ἔμελλον ἔσεσθαι περιδραμόντες. Οἱ
[1, 48]	ἐς τὴν πόλιν διὰ μέσων	τῶν	πολεμίων ἐσδραμὼν μεθ' ὅσων ἐδυνήθη,
[1, 118]	δ' ἔπραξε, φοβερώτερος αὐτοῖς τῆς	τῶν	πολεμίων ἥττης φανεὶς αὐτίκα μυρίων
[1, 115]	ἐκρύφθη, δεδιὼς τοὺς οἰκείους μᾶλλον	τῶν	πολεμίων· λαβόντες δ' αὐτὸν ἱππέες
[1, 93]	τῆς Ἀφροδίτης ἱερόν, ἤδη καὶ	τῶν	πολεμίων περὶ τὴν πόλιν στρατοπεδευόντων.
[1, 47]	ἀμφοῖν, ὁ Σουλπίκιος ἐνεπίμπρη τὸ	τῶν	πολεμίων στρατόπεδον, καὶ τοῦθ' οἱ
[1, 110]	ἐπιτωθαζόμενος ἐς τὴν ἔλαφον ὑπὸ	τῶν	πολεμίων. Ὡς δ' ὤφθη διὰ
[1, 76]	τε δυνατοὺς συνουσίαις ἀνελάμβανον καὶ	τῶν	πόλεων ἠρέθιζον μάλιστα τὰς νεοπολιτίδας,
[1, 106]	κατὰ σπουδὴν γενόμενοι παρεφέροντο, δῶρα	τῶν	πόλεων καὶ τῶν ὑπ' αὐτῷ
[1, 101]	κατὰ παλαιὸν ἔθος ἀξιοῦντα καὶ	τῶν	πολιτῶν δεόμενον, ἐπεὶ κωλύων καὶ
[1, 77]	μὲν ὧδε πράξειν, οἰχομένων δὲ	τῶν	πρέσβεων ἐς τὸ μέλλον ἑαυτοὺς
[1, 12]	ἐς τὸ αὐτὸ σὺν ὀργῇ	τῶν	προτέρων ἑπτακαίδεκα, ἡ μὲν ὀκτωκαιδεκάτη
[1, 22]	τὸν δικαστικὸν νόμον οὐκ ἐλάσσω	τῶν	προτέρων ἐς πολὺ παρασχεῖν. ~Ὁ
[1, 86]	ἐς τὴν Ἰβηρίαν· καὶ αὐτὸν	τῶν	προτέρων στρατηγῶν οὐ δεχομένων, πολλοὺς
[1, 89]	τὴν μὲν στρατιὰν ἵδρυσε πρὸ	τῶν	πυλῶν ἐν τῷ Ἀρείῳ πεδίῳ,
[1, 110]	Μέτελλος μὲν καὶ Πομπήιος ἀπὸ	τῶν	Πυρηναίων ὀρῶν, ἔνθα διεχείμαζον, Σερτώριος
[1, 111]	τε καὶ Πομπήιος αὖθις ἀπὸ	τῶν	Πυρηναίων ὀρῶν ἐπὶ τὸν Ἴβηρα
[1, 52]	ὑπεχώρει. Τρεβάτιος δ' αὐτόν, ὁ	τῶν	Σαυνιτῶν στρατηγός, ποταμοῦ διείργοντος, ἐκέλευεν
[1, 51]	Σαυνίτας, οὐχ ᾗ Μοτίλος, ὁ	τῶν	Σαυνιτῶν στρατηγός, τὰς παρόδους ἐφύλαττεν,
[1, 114]	δὲ καὶ τῶν διαθηκῶν ἀνοιχθεισῶν	τῶν	Σερτωρίου ὁ Περπέννας αὐταῖς ἐνεγέγραπτο
[1, 117]	ἐς Ῥώμην ἠπείγετο, τὰ ἄχρηστα	τῶν	σκευῶν κατακαύσας καὶ τοὺς αἰχμαλώτους
[1, 7]	τῶν ἐτησίων καρπῶν, δεκάτῃ μὲν	τῶν	σπειρομένων, πέμπτῃ δὲ τῶν φυτευομένων.
[1, 58]	ἐς τοσοῦτον αὐτοῖς κακοῦ τὰ	τῶν	στάσεων ἀμεληθέντα προέκοψε. Τρεπομένων δὲ
[1, 6]	ἔδρασαν, μέχρι τὸ τελευταῖον δὴ	τῶν	στάσεων καὶ μέγιστον ἔργον, τὸ
[1, 3]	οὐδὲν ἀηδὲς ἀπῆν, μέχρι τῶνδε	τῶν	στασιάρχων εἷς ἔτει πεντηκοστῷ μάλιστα
[1, 5]	ἑκατέρων, ἐγίγνοντο, τοὺς ἐχθροὺς ἀλλήλοις	τῶν	στασιωτῶν ἀντιπαρεχόντων καὶ ἐς τοῦτο
[1, 73]	Πολὺς δὲ καὶ ἄλλος ἦν	τῶν	στασιωτῶν φόνος ἐς ἀλλήλους ἀνεύθυνος
[1, 43]	λοιποὺς ἐκ τῆς ὄψεως ἀποτρέπεσθαι	τῶν	στρατειῶν. Τὸ δ' αὐτὸ καὶ
[1, 93]	πλῆθος ἔκτειναν· ἔκτειναν δὲ καὶ	τῶν	στρατηγῶν Τελεσῖνόν τε καὶ Ἀλβῖνον
[1, 121]	προγράψαι τοὺς ὑπάτους τὰς ἀφέσεις	τῶν	στρατοπέδων. Οὕτω μὲν δὴ δόξασα
[1, 50]	ἐπλησίαζε τῷ Σύλλᾳ. Καὶ συνιόντων	τῶν	στρατῶν Γαλάτης ἀνὴρ μεγέθει μέγας
[1, 62]	θαλασσεύνοτι δεῦρο κατὰ πύστιν ἐπέπλευσαν	τῶν	συγκατεγνωσμένων Κέθηγός τε καὶ Γράνιος
[1, 121]	οἰμωγῆς παρεκάλει πάνυ ταπεινῶς, ἔτι	τῶν	Σύλλα καὶ Μαρίου κακῶν ἀναφέροντες.
[1, 58]	στάσεων ἀμεληθέντα προέκοψε. Τρεπομένων δὲ	τῶν	Σύλλα στρατιωτῶν, ὁ Σύλλας σημεῖον
[1, 108]	ἤγαγε Σερτωρίῳ. ~Λοιπὸν δ' ἐστὶ	τῶν	Συλλείων ἔργων τὸ Σερτωρίου, γενόμενον
[1, 89]	πόλιν ἐκ προδοσίας νυκτὸς ἕτεροι	τῶν	Συλλείων ἐσελθόντες ἔκτειναν ἅπαντας χωρὶς
[1, 105]	καθίστανται Κόιντός τε Κάτλος ἀπὸ	τῶν	Συλλείων καὶ Λέπιδος Αἰμίλιος ἀπὸ
[1, 70]	ἀφελέσθαι, ἄκουσα δ' ὅμως ὑπὸ	τῶν	συμφορῶν αὖθις ἐς τὸν Κίνναν
[1, 15]	σημεῖον. Καὶ βοῆς ἄφνω παρὰ	τῶν	συνειδότων γενομένης χεῖρές τε ἦσαν
[1, 64]	ἐμπεσὼν ὤσατο μὲν διὰ μέσων	τῶν	συνεστώτων καὶ διέστησεν αὐτούς· ὡς
[1, 25]	ἀνέβαινεν ἐς τὸ Καπιτώλιον ὑπὸ	τῶν	συνθεμένων δορυφορούμενος. Ἐνοχλούμενος δ' ὑπὸ
[1, 108]	ἐπὶ τόλμῃ, βουλὴν κατέλεξεν ἐκ	τῶν	συνόντων οἱ φίλων τριακοσίους καὶ
[1, 88]	τῇ βουλῇ, καθὰ Μάριος προσέταξε,	τῶν	σφαγέων ἐς τὸ βουλευτήριον ἐσαχθέντων·
[1, 82]	σφῶν ἔπραττον, πρόσχημα τῆς πατρίδος.	Τῶν	τε ἁμαρτηθέντων αὑτοῖς οἱ πολλοὶ
[1, 23]	συγγενέσι τῆς βουλῆς ἀντιστῆναι δυναμένης·	τῶν	τε ἑτέρων συμμάχων, οἷς οὐκ
[1, 91]	ἐς τὸν Σύλλαν μεταχωρεῖν πυνθανόμενος	τῶν	τε παρόντων οἱ φίλων οὐδένα
[1, 58]	γέφυραν ἐχώρει, καὶ τέταρτον πρὸ	τῶν	τειχῶν ἐς διαδοχὴν ὑπέμενε. Τοῖς
[1, 93]	Οἱ δὲ γέροντες, ὄντες ἐπὶ	τῶν	τειχῶν, ὡς εἶδον αὐτοῖς συνεστρέχοντας
[1, 21]	δὲ αὐτοῖς ἔχουσιν ἀσπάσιος ἐκ	τῶν	τὴν γῆν διαιρούντων ἐς δημαρχίαν
[1, 37]	ἔπεισαν εἰσηγήσασθαι κρίσεις εἶναι κατὰ	τῶν	τοῖς Ἰταλιώταις ἐπὶ τὰ κοινὰ
[1, 106]	λόγους εἶπεν ὁ κράτιστος εἰπεῖν	τῶν	τότε, ἐπεὶ Φαῦστος ὁ παῖς
[1, 57]	δ' εἶπεν, ἐλευθερώσων αὐτὴν ἀπὸ	τῶν	τυραννούντων. Καὶ τοῦτο δὶς τρὶς
[1, 106]	παρεφέροντο, δῶρα τῶν πόλεων καὶ	τῶν	ὑπ' αὐτῷ στρατευσαμένων τελῶν καὶ
[1, 96]	ἢ Νωρβανοῦ ἢ Μαρίου ἢ	τῶν	ὑπ' ἐκείνοις στρατηγούντων ὑπήκουσαν. Κρίσεις
[1, 65]	τῶν ἐκκλησιῶν ἢ χειροτονιῶν ἢ	τῶν	ὑπατειῶν ἔτι κύριοι, εἰ μὴ
[1, 1]	ἐκάλεσε δημαρχίαν ἐς κώλυσιν μάλιστα	τῶν	ὑπάτων ἀπὸ τῆς βουλῆς αἱρουμένων
[1, 59]	κεκύρωτο μετὰ τὴν κεκηρυγμένην ὑπὸ	τῶν	ὑπάτων ἀργίαν, ἅπαντα διελύετο ὡς
[1, 117]	αὐτῷ προσιόντων οὐδένα προσίετο. Καὶ	τῶν	ὑπάτων αὐτὸν αὖθις περὶ τὴν
[1, 118]	Σπάρτακον· ἀφικόμενος δὲ καὶ τὰ	τῶν	ὑπάτων δύο προσέλαβε. Καὶ τῶνδε
[1, 56]	τι ἐπείγοι, μηδ' αὐτῶν φειδομένους	τῶν	ὑπάτων, εἰ δέοι. Ὡς δὲ
[1, 82]	δόξαν ἔχον πολεμίου, τὸ δὲ	τῶν	ὑπάτων, εἰ καὶ περὶ σφῶν
[1, 121]	φοβούμενος δύο στρατοὺς περικαθημένους, ἐδέοντο	τῶν	ὑπάτων ἐν ἀγορᾷ προκαθημένων συναλλαγῆναι
[1, 36]	Ἰταλιώταις καί, ὡς ἐδόκει, πρὸς	τῶν	ὑπάτων ἐς τὴν πόλιν ἐπαχθέντες
[1, 86]	ἔργον τινὲς ἐλογοποίουν Κάρβωνος ἢ	τῶν	ὑπάτων ἢ Σύλλα πέμψαντος εἶναι,
[1, 87]	πάντα ἐς τὸν Μέτελλον ἀπὸ	τῶν	ὑπάτων μετετίθετο. Μέτελλον δὲ Κάρβων
[1, 25]	ἀγορὰν προκατελάμβανον. Καὶ ὃς ἐπεδήμει	τῶν	ὑπάτων, Ὀπίμιος, διέτασσε μέν τινας
[1, 63]	τοῦτο ἀπέλειπον, ἐπιβουλεύοντες καὶ τοῖς	τῶν	ὑπάτων σώμασιν ὡς οὐκ ἐνὸν
[1, 98]	καὶ τότε ἐγίγνετο ἐς τὴν	τῶν	ὑπάτων χειροτονίαν. Τούτου δὴ τοῦ
[1, 109]	δ' ὁ μὲν διὰ Κελτῶν	τῶν	ὑπὲρ Ἄλπεις εἰς τὴν Τυρρηνικὴν
[1, 15]	καὶ ξύλα τὰ ἐν χερσὶ	τῶν	ὑπηρετῶν ἁρπάσαντές τε καὶ διακλάσαντες
[1, 51]	ἄφνω πολλούς τε ἔκτεινε, καὶ	τῶν	ὑπολοίπων σποράδην διαφυγόντων ὁ μὲν
[1, 45]	πλέον τῆς στρατιᾶς ἀπολέσας καὶ	τῶν	ὑπολοίπων τὰ ὅπλα, μόλις ἐς
[1, 43]	ὢν γεφύρας τὸ συμβὰν ἐκ	τῶν	φερομένων κατὰ τὸ ῥεῦμα σωμάτων
[1, 106]	στρατευσαμένων τελῶν καὶ καθ' ἕνα	τῶν	φίλων, ἄλλη τε τῶν ἐς
[1, 71]	τινων ἱππέων Κηνσωρίνου καὶ πάλιν	τῶν	φίλων αὐτὸν καὶ τῆς παρεστώσης
[1, 104]	σώματος ἀπώσασθαι καὶ μόνον μετὰ	τῶν	φίλων ἐς πολὺ ἐν μέσῳ
[1, 72]	τὸ ἔργον. Ἐπισχόντων δ' αὐτὸν	τῶν	φίλων χιλίαρχος ἀποσταλεὶς στρατιώτας ἐς
[1, 64]	τὴν Ἀσίαν ἐξήλασεν. Οἱ δὲ	τῶν	φυγάδων φίλοι Κίννᾳ, τῷ μετὰ
[1, 7]	μὲν τῶν σπειρομένων, πέμπτῃ δὲ	τῶν	φυτευομένων. Ὥριστο δὲ καὶ τοῖς
[1, 21]	ἄσμενοι τοῦθ' οἱ Ἰταλιῶται, προτιθέντες	τῶν	χωρίων τὴν πολιτείαν. Συνέπρασσέ τε
[1, 88]	ἱερωμένον. Οἱ μὲν δὴ δύο	τῶνδε	ἀνῃρέθησαν ἐν τῇ βουλῇ, καθὰ
[1, 24]	εὐκαρπίας ἐς Λιβύην ἀποικίας καὶ	τῶνδε	αὐτῶν οἰκιστῶν ἐπίτηδες ἡἡρημένων, ἵνα
[1, 97]	ἀθανάτοις ἐπέτεια τίθει. Μὴ λήθεο	τῶνδε·	Δελφοῖς δῶρα κόμιζε. Καὶ ἔστι
[1, 53]	πόλεμον, ἀκμάσαντα δὴ μάλιστα μέχρι	τῶνδε,	ἕως Ἰταλία πᾶσα προσεχώρησεν ἐς
[1, 38]	Κρύφα τε διεπρεσβεύοντο συντιθέμενοι περὶ	τῶνδε	καὶ ὅμηρα διέπεμπον ἐς πίστιν
[1, 118]	τῶν ὑπάτων δύο προσέλαβε. Καὶ	τῶνδε	μὲν αὐτίκα διακληρώσας ὡς πολλάκις
[1, 26]	θεράποντας συνεκάλουν ἐπ' ἐλευθερίᾳ. Καὶ	τῶνδε	μὲν οὐδεὶς ὑπήκουεν, αὐτοὶ δέ,
[1, 95]	βουλευτὰς ἄλλους αὐτοῖς προσετίθει. Καὶ	τῶνδε	οἱ μὲν ἀδοκήτως καταλαμβανόμενοι διεφθείροντο,
[1, 9]	εἰπεῖν τε δυνατώτατος καὶ ἐκ	τῶνδε	ὁμοῦ πάντων γνωριμώτατος ἅπασι, δημαρχῶν
[1, 38]	ἑπομένους ἐς βοήθειαν. Πεσόντων δὲ	τῶνδε,	οὐδὲ τῶν ἄλλων Ῥωμαίων τις
[1, 35]	εἰσηγεῖτο ἀριστίνδην προσκαταλεγῆναι καὶ ἐκ	τῶνδε	πάντων ἐς τὸ μέλλον εἶναι
[1, 89]	καὶ θαρρεῖν προσέταξεν ὡς αὐτίκα	τῶνδε	παυσομένων καὶ τῆς πολιτείας ἐς
[1, 63]	ὑπάτων σώμασιν ὡς οὐκ ἐνὸν	τῶνδε	περιόντων ἐκείνοις κατελθεῖν. Σύλλᾳ μὲν
[1, 1]	αὐτὰς ἐμερίζετο ὡς ἐν ταῖς	τῶνδε	πλεονεξίαις ἑκάτεροι τῶν ἑτέρων ἐπικρατοῦντες.
[1, 113]	ἀνδρῶν δέκα. Ὡς δὲ καὶ	τῶνδέ	τινες τῶν ἀνδρῶν ἐνδειχθέντες οἱ
[1, 46]	Κορνήλιος δὲ Σύλλας ἐπὶ θάτερα	τῶνδε	τῶν ἀμπέλων στρατοπεδεύων, αἰσθόμενος τοῦ
[1, 63]	ὅπλων ἀναπνεύσαντες ἠρεθίζοντο ὑπὲρ καθόδου	τῶνδε	τῶν ἀνδρῶν καὶ οὐδὲν σπουδῆς
[1, 89]	πολεμίων, διακόσιοι δὲ καὶ ἑβδομήκοντα	τῶνδε	τῶν Κελτιβήρων ηὐτομόλησαν ἐς Σύλλαν·
[1, 23]	σταδίων παρὰ τὴν ἐσομένην περὶ	τῶνδε	τῶν νόμων χειροτονίαν. Λίβιόν τε
[1, 3]	τε οὐδὲν ἀηδὲς ἀπῆν, μέχρι	τῶνδε	τῶν στασιάρχων εἷς ἔτει πεντηκοστῷ
[1, 93]	Καρρινας ἁλόντες προσήγοντο· καὶ οὐδὲ	τῶνδε	φειδόμενος οἷα Ῥωμαίων ἔκτεινεν ἄμφω