HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

APPIEN d'Alexandrie, Histoire romaine - Les guerres civiles, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ο  =  310 formes différentes pour 1562 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Par.
[1, 2]   πόλιν προλάβοιεν, τοῖς ἑτέροις ἦν     ἀγὼν λόγῳ μὲν ἐπὶ τοὺς
[1, 87]   τε Κάρβων αὖθις καὶ Μάριος     ἀδελφιδοῦς Μαρίου τοῦ περιφανοῦς, ἑπτὰ
[1, 91]   γὰρ οὐκ ἀφίκετὀ, πάντας αὐτοὺς     Ἀλβενουανὸς ἔκτεινεν ἐπὶ τῆς διαίτης
[1, 104]   τὸ ἄστυ μύριοι Κορνήλιοι καὶ     ἄλλος αὐτοῦ στασιώτης λεώς, εὔνους
[1, 50]   Παραλυθείσης δὲ τῆς τάξεως οὐδ'     ἄλλος ὅμιλος ἔτι τοῦ Κλοεντίου
[1, 80]   χρησιμώτατος ἐν τοῖς μάλιστα ὅδε     ἀνὴρ ἐγένετο τῷ Σύλλᾳ· ὅθεν
[1, 106]   ἐς τὴν μνήμην ὧν ἔδρασεν     ἀνήρ, ἐξεπλήττοντο καὶ ὡμολόγουν τοῖς
[1, 44]   Τούτῳ τῷ Καιπίωνι Κόιντος Ποπαίδιος     ἀντιστράτηγος οἷά τις αὐτόμολος προσέφυγεν,
[1, 72]   ἐς τὸ οἴκημα ἀνέπεμψεν, οὓς     Ἀντώνιος ἡδὺς ὢν εἰπεῖν κατεκήλει
[1, 31]   τῆς πόλεως. Καὶ τὸ ψήφισμα     Ἀπουλήιος ἐκύρου, καὶ τὰ ἐν
[1, 32]   Μέτελλος, ἀνὴρ εὐδοκιμώτατος, ἔφευγε, καὶ     Ἀπουλήιος ἐπ' αὐτῷ τρίτον ἐδημάρχει.
[1, 32]   πολύ, δείσας Γλαυκίας καὶ     Ἀπουλήιος ἐπιπέμπουσί τινας αὐτῷ σὺν
[1, 31]   Καὶ αὐτὸν εὐθὺς τῆς ἐπιούσης     Ἀπουλήιος ἐπιπέμψας τὸν ὑπηρέτην ἐξεῖλκεν
[1, 31]   ἑτέρων δημάρχων, Γλαυκίας καὶ     Ἀπουλήιος ἐς τοὺς ἀγροίκους ἐκδραμόντες
[1, 29]   δὴ νόμος ὧδε εἶχεν, καὶ     Ἀπουλήιος ἡμέραν αὐτοῦ τῇ δοκιμασίᾳ
[1, 28]   Δείσαντες δ' Γλαυκίας καὶ     Ἀπουλήιος, μὴ δημαρχῶν αὐτοὺς ἀμύναιτο,
[1, 28]   οὐ συνέθετο. Μικρὸν οὖν ὕστερον     Ἀπουλήιος ὡς ἀμυνούμενος τὸν Μέτελλον
[1, 61]   τολμᾷς κτεῖναι Γάιον Μάριον; προτροπάδην     Γαλάτης ἔφευγεν ἔξω διὰ θυρῶν
[1, 65]   πολῖται, τὴν ἀρχὴν τήνδε ἔλαβον·     γὰρ δῆμος ἐχειροτόνησεν· βουλὴ
[1, 28]   αἰσχρῶς βιοῦντας, οὐ μὴν ἐδυνήθη·     γάρ οἱ συνάρχων οὐ συνέθετο.
[1, 10]   οὐδὲ ὠνεῖσθαι παρὰ τῶν κληρουμένων·     γάρ τοι Γράκχος καὶ τόδε
[1, 72]   Ἀντώνιον ἔς τι χωρίον ἐκφυγόντα     γεωργὸς ἐπικρύπτων καὶ ξενίζων ἐς
[1, 32]   ὄντος ἐπιδοξοτέρου παρὰ πολύ, δείσας     Γλαυκίας καὶ Ἀπουλήιος ἐπιπέμπουσί
[1, 31]   Ῥυομένων δὲ τῶν ἑτέρων δημάρχων,     Γλαυκίας καὶ Ἀπουλήιος ἐς
[1, 28]   ἐξονειδίζων δήμαρχος ἀπεδείχθη. Δείσαντες δ'     Γλαυκίας καὶ Ἀπουλήιος, μὴ
[1, 63]   Καὶ φυγῆς τῶν λοιπῶν γενομένης     Γναῖος αὐτοῖς ὑπήντα, χαλεπαίνων ὡς
[1, 63]   ὄντος ὑπὸ Γναίῳ Πομπηίῳ. Τοῦθ'     Γναῖος πυθόμενός τε καὶ δυσχεράνας
[1, 25]   τι περὶ τούτων ἀρχομένου λέγειν,     Γράκχος ἀνέβαινεν ἐς τὸ Καπιτώλιον
[1, 12]   βουλῇ, περὶ ὧν διαφέρονται, καὶ     Γράκχος ἁρπάσας τὸ λεχθέν, ὡς
[1, 12]   Ὀκτάουιον ἀποθέσθαι, ἐπιστραφεὶς πρὸς αὐτὸν     Γράκχος ἐδεῖτο μεταθέσθαι. Οὐ πειθομένου
[1, 11]   τούτων τὰ ἡμίσεα. Τοιαῦτα πολλὰ     Γράκχος εἰπὼν τούς τε πένητας
[1, 14]   καὶ ἐπὶ τῷδε πολλῆς γενομένης     Γράκχος ἐλταττούμενος τὴν μὲν χειροτονίαν
[1, 12]   τότε μὲν αὐτῷ πολλὰ μεμψάμενος     Γράκχος ἐς τὴν ἐπιοῦσαν ἀγορὰν
[1, 15]   τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἐπικελευόντων, ἀναθαρρήσας     Γράκχος ἔτι νυκτὸς τοὺς στασιώτας
[1, 15]   ὅτι καὶ τοὺς ἄλλους δημάρχους     Γράκχος παραλύσειε τῆς ἀρχῆς ςοὐ
[1, 20]   ἐπιθεμένης, ἵνα μὴ νόμος     Γράκχου λυθείη, καὶ συλλαβούσης ἐς
[1, 17]   ποταμοῦ. ~Οὕτω μὲν δὴ Γράκχος,     Γράκχου τοῦ δὶς ὑπατεύσαντος καὶ
[1, 21]   ἐς δημαρχίαν ἐπιφαίνεται Γάιος Γράκχος,     Γράκχου τοῦ νομοθέτου νεώτερος ἀδελφός,
[1, 51]   Σύλλαν καιρὸν ἐς σκέψιν ᾖτουν.     δ' αἰσθανόμενος τοῦ τεχνάσματος ὥραν
[1, 32]   συνέτρεχεν ὡς κτενοῦντες τὸν Ἀπουλήιον.     δ' ἄλλο πλῆθος ἁλίσας ἀπὸ
[1, 52]   μάχην ἀναχωρεῖν, ἵνα περάσειεν.     δ' ἀναχωρεῖ καὶ διαβάντι τῷ
[1, 73]   οἱ τὸ ἱερὸν διαλλακτήριον ἔσεσθαι.     δ' ἀρχόμενος τῆς θυσίας προσιόντα
[1, 47]   Πομπηίῳ ἐς τὸ Φίρμον κατακεκλεισμένῳ.     δ' αὐτίκα μὲν ὁπλίζων τοὺς
[1, 50]   τοὺς χορτολογοῦντας τρέπεται τὸν Κλοέντιον.     δ' αὐτίκα μὲν πορρωτέρω μετεστρατοπέδευεν,
[1, 14]   ἀρχὴν τοῖς μάλιστα Γράκχῳ πολεμίοις.     δ' ἐγγὺς τοῦ κακοῦ γιγνομένου
[1, 57]   ὅπλων ἐπὶ τὴν πατρίδα ἐλαύνοι.     δ' εἶπεν, ἐλευθερώσων αὐτὴν ἀπὸ
[1, 71]   οἱ δὲ φίλοι φυγεῖν παρῄνουν.     δ' εἰπὼν οὔποτε προλείψειν τὴν
[1, 97]   τὴν κεφαλὴν ἐς Σύλλαν ἔπεμψεν.  ~Ὁ   δ' ἐπεί οἱ πάντα, ὡς
[1, 66]   τοὺς ὑφ' αὑτὸν ἕκαστος ἐξώρκου.     δ' ἐπεί οἱ ταῦτα εἶχεν
[1, 100]   ψυχαγωγῆσαι τὸ πλῆθος ἐκ καμάτων.  ~Ὁ   δ' ἐς μὲν πρόσχημα τῆς
[1, 19]   ἠξίουν προστάτην σφῶν ἀδικουμένων γενέσθαι.     δ' ἐς τοὺς πολέμους αὐτοῖς
[1, 117]   φυγῆς, καὶ ἕτερος ἐδίωκεν.     δ' ἐφ' ἑκάτερον αὐτῶν ἐπιστρεφόμενος
[1, 67]   κατὰ σπουδὴν ἐπικουρεῖν τῇ πατρίδι.  ~Ὁ   δ' ἦλθε καὶ πρὸς ταῖς
[1, 121]   τὴν χεῖρα προτείνων ἐπὶ διαλλαγαῖς·     δ' ὑπανίστατο καὶ προσέτρεχε. Καὶ
[1, 26]   ὅλον ἐμπρήσειν τὸν στενωπὸν ἠπείλουν,     δ' ὑποδεξάμενος αὐτὸς μὲν ὤκνησε
[1, 105]   ἐνύπνιον ἔδοξεν ἰδεῖν, ὅτι αὐτὸν     δαίμων ἤδη καλοίη· καὶ
[1, 69]   διαλύσεων ἐς τὸν Κίνναν ἔπεμπον.     δὲ αὐτοὺς ἤρετο, πότερον ὡς
[1, 12]   ὀκτωκαιδεκάτη τὸ κῦρος ἔμελλεν ἐπιθήσειν,     δὲ Γράκχος αὖθις, ἐν ὄψει
[1, 24]   περὶ τῆσδε τῆς ἀποικίας λύσειν·     δὲ Γράκχος καὶ Φούλβιος,
[1, 23]   τῶν προτέρων ἐς πολὺ παρασχεῖν.  ~Ὁ   δὲ Γράκχος καὶ ὁδοὺς ἔτεμνεν
[1, 32]   οὔτε τινὸς αἰδοῦς ἔτι ὑπούσης·     δὲ δῆμος ἀγανακτῶν ἐς τὴν
[1, 26]   Ὀπίμιος ἰσοβαρὲς χρυσίον ἀντέδωκεν·     δὲ δῆμος αὐτῶν τὰς οἰκίας
[1, 1]   πολλῆς αἰδοῦς εἴκοντες ἀλλήλοις διετίθεντο.     δὲ δῆμός ποτε καὶ στρατευόμενος
[1, 101]   εἶπε· Φθεῖρες γεωργὸν ἀροτριῶντα ὑπέδακνον·     δὲ δὶς μέν, ἔφη, τὸ
[1, 85]   ᾐτιᾶτο πέμπων ἐς τὸν Σκιπίωνα,     δέ, εἴτε τῷ γενομένῳ συνεγνωκὼς
[1, 109]   Ἄλπεις εἰς τὴν Τυρρηνικὴν θάλασσαν,     δὲ ἔνδοθεν τῶν Ἀλπείων ἐπὶ
[1, 98]   τεύχεσι τοῖς Ἄρεος μαρναμένην ἔνοπλον.  ~Ὁ   δὲ ἔργῳ βασιλεὺς ὢν
[1, 109]   καὶ ἐν αὐτῇ Ἰταλίᾳ κατείργαστο.  ~Ὁ   δὲ ἐς τὰ Ἄλπεια ὄρη
[1, 57]   Ῥώμην σφᾶς ἄγειν θαρροῦντα ἐκέλευον.     δὲ ἡσθεὶς ἦγεν ἓξ τέλη
[1, 34]   τῆς ὑπατείας αὐτῷ δεδαπανημένης,     δὲ καὶ δημαρχεῖν εἵλετο μετ'
[1, 81]   ἐς τι βούλοιτο παρέχων.  ~Ὁ   δὲ καὶ στρατιᾶς πολὺ πλῆθος
[1, 72]   τὴν αἰτίαν καὶ πριάμενος ἐπανῆλθεν,     δὲ κάπηλος αὐτίκα ἔθει Μαρίῳ
[1, 104]   αὐτῷ μέχρι τῆς οἰκίας ἐλθεῖν.     δὲ κατὰ τῶν μεγίστων ἀνδρῶν
[1, 71]   οὐδὲ ὑπαναστῆναι τὴν σφαγὴν περιέμενεν.     δὲ Κηνσωρῖνος αὐτοῦ τὴν κεφαλὴν
[1, 121]   Ἰβηρικὸν θρίαμβον περιμένειν ἐπανιόντα Μέτελλον,     δὲ Κράσσος, ὡς Πομπήιον δέον
[1, 25]   ὑπαχθείς, ἠξίου φείσασθαι τῆς πατρίδος.     δὲ μᾶλλόν τε θορυβηθεὶς καὶ
[1, 61]   οἳ Σουλπίκιον μὲν καταλαβόντες ἔκτειναν·     δὲ Μάριος αὐτοὺς ἐς Μιντούρνας
[1, 70]   τὸν Κίνναν φόνον οὐκ ἐργάσεσθαι.     δὲ ὀμόσαι μὲν οὐκ ἠξίωσεν,
[1, 48]   γενέσθαι· ἀλλὰ Ἀσκλαῖοι μὲν ἀπώκνησαν,     δὲ Οὐιδακίλιος καὶ ὣς ἐς
[1, 103]   τὸν Σύλλαν θεραπεύων ἡἡρεῖτο ὑπατεύειν,     δὲ οὐκ ἀνασχόμενος ὑπάτους μὲν
[1, 30]   Ἀπουληίου κατεπήδων ἀπὸ τοῦ βήματος,     δὲ πολιτικὸς ὄχλος ἐβόα ὡς
[1, 121]   ἐστρατηγηκὼς κατὰ τὸν νόμον Σύλλα,     δὲ Πομπήιος οὔτε στρατηγήσας οὔτε
[1, 115]   ἵνα σῶος ἀχθείη πρὸς αὐτόν.     δὲ προπέμψας ἀπέκτεινεν αὐτόν, πρὶν
[1, 12]   Ὀκτάουιος οὐδὲν καταπλαγεὶς αὖθις ἐνίστατο,     δὲ προτέραν τὴν περὶ αὐτοῦ
[1, 38]   μετ' αὐτὸν ἐπέμεινεν ἐς βραχύ.     δὲ Σερουίλιος θερμότερον ἐσδραμὼν ἐς
[1, 113]   ἐπῄεσαν σὺν πλέονι μᾶλλον καταφρονήσει,     δὲ Σερτώριος βλάπτοντος ἤδη θεοῦ
[1, 110]   καὶ τὸ στρατόπεδον αὐτοῦ διήρπαζεν,     δὲ Σερτώριος ἐνίκα Πομπήιον, καὶ
[1, 56]   τῶν ἐπ' αὐτῷ πραττομένων ᾖσθετο.     δὲ Σουλπίκιος, ἀναιρεθείσης τῆς ἀργίας
[1, 117]   θορύβῳ τὸ ἀπὸ τοῦδε ὑπεχώρουν,     δὲ Σπάρτακος τριακοσίους Ῥωμαίων αἰχμαλώτους
[1, 90]   οὐ σβέσας τὸ πῦρ ἀπεδίδρασκεν,     δὲ στρατὸς αὐτῷ τὴν αἰτίαν
[1, 62]   πόλεως ἐξέπεμπον, ὅπῃ δύναιτο, σῴζεσθαι.     δὲ συγγιγνώσκων ἑαυτῷ ζητουμένῳ τε
[1, 90]   ἕτερον τῷ Καρρίνᾳ στρατὸν ἔπεμψεν·     δὲ Σύλλας αἰσθόμενος καὶ ἐφεδρεύσας
[1, 51]   ἐς Αἰσερνίαν σὺν ὀλίγοις κατέφυγεν,     δὲ Σύλλας αὐτοῦ τὸ στρατόπεδον
[1, 3]   ἑξαμήνους τιθέμενοι ἐκ πολλοῦ διελελοίπεσαν.     δὲ Σύλλας βίᾳ μὲν καὶ
[1, 98]   εἵλετο, ἐλπίσασα ὑπάτων προτεθήσεσθαι χειροτονίαν·     δὲ Σύλλας ἐπέστελλε τῷ Φλάκκῳ
[1, 104]   Καίσαρος τὴν ἀρχὴν οὐκέτι μεθέντος·     δὲ Σύλλας μοι δοκεῖ, ἐς
[1, 98]   Σύλλαν, καὶ οὐδ' ἀμφίβολον ἦν·     δὲ Σύλλας οὐ κατασχὼν αὑτοῦ
[1, 88]   Σήνας καὶ τὴν πόλιν διήρπαζεν.     δὲ Σύλλας τὸν Μάριον ἐς
[1, 59]   αὐτοῖς ὅσοι τῶν ἐπιφανῶν συνεπεπράχεσαν.  ~Ὁ   δὲ Σύλλας τότε μὲν ἐς
[1, 117]   μεγάλη καὶ τότε ἧσσα Ῥωμαίων.     δὲ τῆς μὲν ἐς Ῥώμην
[1, 35]   αὐτίκα ἡγεμόνες ἀντὶ ὑπηκόων ἐσόμενοι.     δὲ τὸν δῆμον ἐς τοῦτο
[1, 91]   μετεχώρει πρὸς Μέτελλον δυσχεραίνοντος Ἀλβενουανοῦ.     δὲ τότε μὲν οὐ κατασχὼν
[1, 24]   ἡσθεὶς τῶν Γράκχου νόμων κατεφρόνησεν.  ~Ὁ   δὲ τοῦ δημοκοπήματος ἐκπεσὼν ἐς
[1, 27]   ὕστερον διέλυσε δήμαρχος ἔτερος, καὶ     δῆμος ἀθρόως ἁπάντων ἐξεπεπτώκει. Ὅθεν
[1, 20]   τῷδε ἔνοπλον φόνον ἐργάσασθαι. ~Ὧν     δῆμος ἀκροώμενος ἐδεδίει, μέχρις
[1, 121]   αὐτοὺς ποικίλαι, καὶ οὐ πρὶν     δῆμος ἀπέστη τῆς ἐκκλησίας
[1, 121]   εἰ μὴ συναλλαγεῖεν οἱ ὕπατοι,     δῆμος αὖθις αὐτοὺς μετ' οἰμωγῆς
[1, 22]   ἐς τὸν νόμον ἐνεδίδου· καὶ     δῆμος αὐτὸν ἐκύρου. Καὶ μετηνέχθη
[1, 98]   ἡμέρας ἦρχεν, ἕως τινὰ ἄλλον     δῆμος δοκιμάσειε βασιλεύειν. Καὶ τόνδε
[1, 8]   θεράπουσιν ἀντὶ ἐλευθέρων. ~Ἐφ' οἷς     δῆμος ἐδυσφόρει μὲν ὡς οὔτε
[1, 29]   ἐν τῷ νόμῳ τῶν Ἰταλιωτῶν     δῆμος ἐδυσχέραινε. ~Καὶ στάσεως ἐν
[1, 33]   Ἀπουλήιον μὲν βουλὴ καὶ     δῆμος ἐκεκράγεσαν κατακαλεῖν Μέτελλον, Πούπλιος
[1, 21]   τὸ ἐγχείρημα οὕτω διελύθη, καὶ     δῆμος ἐν ἐλπίδι τέως τῆς
[1, 1]   τοῦδε, καὶ βουλὴ καὶ     δῆμος ἐς αὐτὰς ἐμερίζετο ὡς
[1, 121]   ὡς Πομπήιον δέον προδιαλῦσαι. Καὶ     δῆμος, ἑτέραν ἀρχὴν στάσεως ὁρῶν
[1, 36]   Δρούσου μῖσος συνεφρόνουν, καὶ μόνος     δῆμος ἔχαιρε ταῖς ἀποικίαις. Οἱ
[1, 23]   ἀποικίαις· δὴ καὶ μάλιστα     δῆμος ἡσθεὶς τῶν Γράκχου νόμων
[1, 1]   ~Ῥωμαίοις     δῆμος καὶ βουλὴ πολλάκις
[1, 106]   μέρει, εἶθ' στρατός, εἶθ'     δῆμος, οἱ μὲν τῷ ὄντι
[1, 63]   δὲ Πομπήιον, τὸν ἕτερον ὕπατον,     δῆμος οἰκτείρων τοῦ δέους ἐψηφίσατο
[1, 33]   Γάιος Κανουλήιος δήμαρχος ὑπῆγε, καὶ     δῆμος οὐδὲ τοὺς λόγους ὑπομείνας
[1, 29]   δέ, εἰ κυρώσειε τὸν νόμον     δῆμος, τὴν βουλὴν πένθ' ἡμέραις
[1, 36]   τῆς δοκιμασίας ἡμέραν ἀνέμενον. Ὧν     Δροῦσος αἰσθανόμενός τε καὶ οὐ
[1, 36]   ὑπὲρ ὧν δὴ καὶ μάλιστα     Δροῦσος ταῦτα ἐτέχνάζε, καὶ οἵδε
[1, 85]   Σερτώριον ἀπαγγελοῦντα, καὶ στρατὸς     ἑκατέρων ἡσύχαζε, τὰς ἀποκρίσεις ἀναμένοντες.
[1, 98]   συντυχίαν ὕπατος οὐκ εἴη, ὅδε     ἐν τοσῷδε βασιλεὺς καὶ τότε
[1, 14]   ἐνδοιάζοντος ἐπὶ τῷδε, Μούμμιος αὐτόν,     ἐπὶ τῷ Ὀκταουίῳ δημαρχεῖν ᾑρημένος,
[1, 117]   προλαβὼν ἐκώλυε τῆς φυγῆς, καὶ     ἕτερος ἐδίωκεν. δ' ἐφ'
[1, 64]   δωροδοκῆσαι τάλαντα, τοῖς δ' ἀρχαίοις     ἕτερος ὕπατος Ὀκτάουιος. Καὶ οἱ
[1, 117]   Κελτοὺς ἀπὸ τῶν Ἀλπείων ἐπειγόμενον     ἕτερος ὕπατος προλαβὼν ἐκώλυε τῆς
[1, 80]   πρόσω. ~Καὶ αὐτῷ Μέτελλος Καικίλιος     Εὐσεβής, ἐκ πολλοῦ τε ἡἡρημένος
[1, 63]   παυσαμένῳ τῆς ἀρχῆς στρατὸς ἦν,     ἐψηφισμένος ἐπὶ Μιθριδάτην, ἐς σωτηρίαν
[1, 83]   βρέφους ἐξέδωκε, τήν τε γῆν     θεὸς ἐπὶ μέγα ἔσεισε καὶ
[1, 65]   τοῦ Διός. Λέγεται δ' οὗτος     ἱερεὺς φλαμέντας καὶ πιλοφορεῖ μόνος
[1, 5]   ὡς εἰκὸς ἦν, ἐς ἀλλήλους     Καῖσαρ αὐτῶν συνέσει τε καὶ
[1, 42]   λοιποὺς τῶν Νομάδων ὡς ὑπόπτους     Καῖσαρ ἐς Λιβύην ἀπέπεμψε, Πασίου
[1, 89]   ἐς Σύλλαν· καὶ τοὺς λοιποὺς     Κάρβων ἀνεῖλεν, εἴτε χαλεπήνας τῆς
[1, 92]   Καρβωνείων ἐνίκα περὶ Πλακεντίαν. Ὧν     Κάρβων πυνθανόμενος, τρισμυρίους ὅμως ἔτι
[1, 78]   τὰς χειροτονίας, καὶ μόνος ἦρχεν     Κάρβων. ~Σύλλας δὲ τοῖς πρὸς
[1, 87]   πρὸς ἀλλήλους· καὶ φεύγει μὲν     Καρρίνας πολλοῦς ἀποβαλών, τὰ δὲ
[1, 105]   ἀμφὶ Λέπιδον ἐνισταμένων. Ἐξενίκα δ'     Κάτλος καὶ οἱ Σύλλειοι, καὶ
[1, 75]   ἀρχῆς ἀπέθανε, καὶ Οὐαλέριον Φλάκκον     Κίννας ἑλόμενος ἀντ' αὐτοῦ εἰς
[1, 67]   ταῖς Κολλίναις πύλαις ἐστρατοπέδευσε· καὶ     Κίννας ἐπελθὼν αὐτῷ παρεστρατοπέδευε. Γάιος
[1, 76]   αὐτὸν τε Κάρβων καὶ     Κίννας ἐς ὅλην τὴν Ἰταλιαν
[1, 69]   μάχης μιᾶς. Ὡς δὲ περιπέμψας     Κίννας περὶ τὸ ἄστυ κήρυκας
[1, 11]   ἀπολέμου καὶ τοῖς δημοσίοις εὐνούστερος     κοινωνός. Οὐκ ἐς πολὺ δὲ
[1, 1]   τῶν ἑτέρων ἐπικρατοῦντες. Μάρκιός τε     Κοριολανὸς ἐν ταῖσδε ταῖς ἔρισιν
[1, 52]   φόνος πολὺς ἑκατέρων ἐγένετο καὶ     Κοσκώνιος ἐλαττούμενος ἐς Κάννας ὑπεχώρει.
[1, 52]   Τρεβατίου διέφυγον ἐς Κανύσιον. Καὶ     Κοσκώνιος τὴν Λαριναίων καὶ Οὐενουσίων
[1, 120]   τῆς μάχης διαφυγόν· ἐφ' οὓς     Κράσσος ἀνέβαινεν. Οἱ δὲ διελόντες
[1, 119]   Σαυνίτιδα τοῦ Σπαρτάκου διαδραμεῖν, ἔκτεινεν     Κράσσος ἐς ἑξακισχιλίους ἄλλους περὶ
[1, 121]   καὶ Μαρίου κακῶν ἀναφέροντες. Καὶ     Κράσσος πρότερος ἐνδοὺς ἀπὸ τοῦ
[1, 106]   τοὺς μὲν ἐπιταφίους λόγους εἶπεν     κράτιστος εἰπεῖν τῶν τότε, ἐπεὶ
[1, 12]   καὶ ὢν ἀεὶ παρὰ Ῥωμαίοις     κωλύων δυνατώτερος. Ἐκέλευε τὸν γραμματέα
[1, 107]   πεδίου μάχης αὐτοῖς γενομένης, ἡττώμενος     Λέπιδος καὶ οὐκ ἐς πολὺ
[1, 107]   μὴ πολέμῳ διακριθῆναι, κληρωσάμενος δ'     Λέπιδος τὴν ὑπὲρ Ἄλπεις Γαλατίαν,
[1, 93]   στρατόπεδα αὐτῶν ἔλαβον. Λαμπώνιός τε     Λευκανὸς καὶ Μάρκιος καὶ Καρρίνας
[1, 87]   ὧδε ἐγένετο. Σύλλα Σήτιον καταλαβόντος,     Μάριος ἀγχοῦ στρατοπεδεύων ὑπεχώρει κατ'
[1, 68]   ἐς ᾖτουν τοῦ Μετέλλου,     Μάριος αἰσθόμενος συνέθετο τοῖς Σαυνίταις
[1, 90]   ἦν, ἀπέκλειε τῆς παρόδου. Καὶ     Μάριος, ἀπογινώσκων ἤδη τὰς ἔξωθεν
[1, 61]   φλόγα ἀφιέναι· ὡς δὲ καὶ     Μάριος αὐτὸς ὑπανιστάμενος ἐκ τῆς
[1, 32]   αὐτοὺς τῆς βουλῆς ἀναιρεθῆναι ψηφισαμένης     Μάριος ἀχθόμενος ὅμως ὥπλιζέ τινας
[1, 30]   καὶ τῶν ἄλλων αὐτοὺς ἐπαινεσάντων,     Μάριος διέλυσε τὴν βουλήν. Εἶτα
[1, 29]   γένος Κελτῶν κατειλήφεσαν, καὶ αὐτοὺς     Μάριος ἔναγχος ἐξελάσας τὴν γῆν
[1, 72]   ἔθει Μαρίῳ τοῦτο δηλώσων, καὶ     Μάριος, ἐπείτε ἤκουσεν, ὑφ' ἡδονῆς
[1, 70]   αὐτοῖς ἐπιγράφεσθαἰ, σὺν εἰρωνείᾳ σφόδρα     Μάριος ἐπιμειδιῶν εἶπεν οὐκ εἶναι
[1, 68]   ὑφ' ἑαυτοῦ, τῆς εὐεργεσίας ἀναμνήσας     Μάριος ἐς τὴν πόλιν ἐσῆλθεν,
[1, 16]   ωλιον ἀνῄεσαν. Καὶ πρῶτος αὐτοῖς     μέγιστος ἀρχιερεὺς λεγόμενος ἐξῆρχε τῆς
[1, 29]   Καὶ συνέπραξαν ὧδε ἅπαντες ἀλλήλοις.     μὲν Ἀπουλήιος νόμον ἐσέφερε διαδάσασθαι
[1, 105]   δαίμων ἤδη καλοίη· καὶ     μὲν αὐτίκα μεθ' ἡμέραν τοῖς
[1, 25]   ἀλλ' ὡς ἐναγῆ πάντων ἐκτρεπομένων,     μὲν Γράκχος καὶ Φλάκκος
[1, 22]   τὸν δῆμον ἐκ πάντων ἐπιλέγεσθαι.  ~Ὁ   μὲν δὴ Γάιος Γράκχος οὕτως
[1, 81]   καὶ πολέμιον αὐτὸν ἐψηφίσατο Κίννας.     μὲν δὴ κατὰ τῶν ἐχθρῶν
[1, 29]   οὐκ ἐνδώσοντα ἐς τὸν ὅρκον.     μὲν δὴ νόμος ὧδε εἶχεν,
[1, 98]   στάσεσι καὶ πολέμοις σεσαλευμένην στηρίσειεν.     μὲν δὴ νοῦς τὴν γνώμην
[1, 73]   ἔφασαν τὸν δεσπότην καίειν ἀπαγξάμενον.     μὲν δὴ πρὸς τῶν θεραπόντων
[1, 112]   στρατηγὸν παρὰ σφίσιν ἐδόκουν γενέσθαι.     μὲν δὴ στρατὸς ὧδε εἶχε
[1, 99]   καὶ ἐν τῷδε γενέσθαι χρήσιμος.  ~Ὁ   μὲν δὴ τάδε ἐπέστελλε, Ῥωμαῖοι
[1, 35]   ἔθος τῆς δωροδοκίας ἀνέδην ἐπιπολαζούσης.     μὲν δὴ τάδε πρὸς ἑκατέρους
[1, 70]   τι καὶ ἄκοντος αὑτοῦ πάθοι.     μὲν δὴ ταῦτ' ἐπὶ βήματος
[1, 103]   ὑπατεῦσαι. Τῷ δ' ἑξῆς ἔτει     μὲν δῆμος καὶ τότε τὸν
[1, 109]   μακρὰν ἀπ' ἀλλήλων, ῥεῖ δ'     μὲν διὰ Κελτῶν τῶν ὑπὲρ
[1, 54]   ὄντα ἀνεκαίνιζε, κτείνουσιν αὐτὸν ὧδε·     μὲν ἔθυε τοῖς Διοσκούροις ἐν
[1, 14]   ἑαυτῷ τὴν ἐκκλησίαν ἐπιτρέψαι. Καὶ     μὲν ἐπέτρεψεν, οἱ δὲ λοιποὶ
[1, 52]   εὐπραγήματα Σύλλα· χειμῶνος δ' ἐπιόντος     μὲν ἐς Ῥώμην ἀνέστρεφεν, ἐς
[1, 121]   Ἐς δὲ ὑπατείαν ἄμφω παρήγγελλον,     μὲν ἐστρατηγηκὼς κατὰ τὸν νόμον
[1, 72]   τί δὴ σπουδαιότερον αἰτοίη, πυθομένου,     μὲν θεράπων ἐψιθύρισε τὴν αἰτίαν
[1, 51]   καὶ τῶν ὑπολοίπων σποράδην διαφυγόντων     μὲν Μοτίλος τραυματίας ἐς Αἰσερνίαν
[1, 11]   παρασκευὴ κατ' ἀλλήλων. ~Γράκχῳ δ'     μὲν νοῦς τοῦ βουλεύματος ἦν
[1, 12]   ἔπειθεν, ἐπῆγε τὴν ψῆφον. Καὶ     μὲν Ὀκτάουιος αὐτίκα ἰδιώτης γενόμενος
[1, 21]   οὐ πρότερον εἰωθὸς διαδίδοσθαι. Καὶ     μὲν ὀξέως οὕτως ἑνὶ πολιτεύματι
[1, 33]   ποσὶ προσπίπτοντος ἐνεκλάο θη. Ἀλλ'     μὲν παῖς ἐκ τῆσδε τῆς
[1, 115]   Καὶ τροπῆς πάντων ὁμαλοῦς γενομένης     μὲν Περπέννας ὑπὸ θάμνῳ πόας
[1, 89]   παρὰ τὸν Γλάνιν ποταμὸν ἱππομαχίας     μὲν Σύλλας ἔκτεινεν ἐς πεντήκοντα
[1, 85]   τὰ Σύλλεια ᾕρητο, καταλαβόντος     μὲν Σύλλας ᾐτιᾶτο πέμπων ἐς
[1, 80]   τῷ Μετέλλῳ καὶ Γναῖος Πομπήιος,     μετ' οὐ πολὺ Μέγας παρονομασθείς,
[1, 31]   παραπεμπόντων Μέτελλον αἰεὶ σὺν ξιφιδίοις,     Μέτελλος αὐτοὺς ἀσπασάμενος καὶ ἐπαινέσας
[1, 115]   δὲ ἐφ' ἕτερα τῆς Ἰβηρίας     Μέτελλος ᾤχετο οοὐ γὰρ ἔτι
[1, 111]   Σερτωρίου περὶ Ἰβηρίαν καὶ     Μιθριδάτου περὶ τὴν ἀνατολὴν καὶ
[1, 16]   ἐξῆρχε τῆς ὁδοῦ, Κορνήλιος Σκιπίων     Νασικᾶς· ἐβόα τε μέγιστον ἕπεσθαί
[1, 105]   καὶ οἱ Σύλλειοι, καὶ ἐφέρετο     νέκυς τοῦ Σύλλα διὰ
[1, 13]   αὐτὴν ἐκεχειροτόνηντο πρῶτοι Γράκχος αὐτός,     νομοθέτης, καὶ ἀδελφὸς ὁμώνυμος ἐκείνου
[1, 20]   Γράκχου μητρός, ἐπιθεμένης, ἵνα μὴ     νόμος Γράκχου λυθείη, καὶ
[1, 12]   ἀντ' αὐτοῦ δήμαρχος ᾑρεῖτο, καὶ     νόμος περὶ τῆς γῆς
[1, 26]   ἔφερόν τινες Ὀπιμίῳ, καὶ αὐτοῖς     Ὀπίμιος ἰσοβαρὲς χρυσίον ἀντέδωκεν·
[1, 26]   οἰκίας διήρπαζε, καὶ τοὺς συμφρονήσαντας     Ὀπίμιος συλλαβὼν ἐς τὴν φυλακὴν
[1, 106]   εἰπεῖν τῶν τότε, ἐπεὶ Φαῦστος     παῖς τοῦ Σύλλα νεώτατος
[1, 42]   καὶ ἱππέας χιλίους· μεθ' ὧν     Πάπιος Ἀχέρραις παρεκάθητο. Σέξστου δὲ
[1, 42]   στρατεύσειν ἑαυτῷ. Καὶ τούσδε μὲν     Πάπιος μεταθεμένους ἐστράτευεν· οἱ δ'
[1, 42]   καὶ χωροῦντος ἐπὶ τὰς Ἀχέρρας,     Πάπιος Ὀξύνταν, υἱὸν Ἰογόρθου τοῦ
[1, 12]   δήμαρχος ᾑρεῖτο, καὶ νόμος     περὶ τῆς γῆς ἐκυροῦτο. ~Διανέμειν
[1, 114]   τῶν διαθηκῶν ἀνοιχθεισῶν τῶν Σερτωρίου     Περπέννας αὐταῖς ἐνεγέγραπτο ἐπὶ τῷ
[1, 113]   μὲν ἐκολάσθησαν, οἱ δ' ἀπέφυγον,     Περπέννας παρὰ δόξαν λαθὼν ἔτι
[1, 114]   ἀπέσχοντο, εἰ μὴ περιθέων αὐτοὺς     Περπέννας τοὺς μὲν δώροις ὑπηγάγετο,
[1, 49]   μὴ ἐν κύκλῳ γενόμενος αὐτοῖς     πόλεμος ἀφύλακτος ᾖ, τὴν μὲν
[1, 118]   ἦν ἤδη καὶ φοβερὸς αὐτοῖς     πόλεμος, γελώμενος ἐν ἀρχῇ καὶ
[1, 84]   προσημῆναι. ~Ἤρξατο μὲν οὖν ὅδε     πόλεμος, ἐξ οὗ Σύλλας ἐς
[1, 102]   τε Ῥωμαίοις καὶ Ἰταλοῖς ἅπασιν     πόλεμος ὅδε προύβη κακοῦ, προύβη
[1, 11]   καὶ εἰ γνησιώτερος αἰεὶ θεράποντος     πολίτης καὶ χρησιμώτερος στρατιώτης
[1, 68]   ἄλλοι τε τῶν ἐπιφανῶν καὶ     Πομπήιος ἀπώλετο. ~Μάριος δ' ἐπεὶ
[1, 90]   αὐτὸν ὑπὸ λιμοῦ κακοπαθεῖν· οἷς     Πομπήιος ἐξ ἐνέδρας ἐν στενῷ
[1, 80]   ἀπὸ τοῦδε ἐπαρθεὶς ἐς μέγα     Πομπήιος ἐπὶ Σερτώριον ἐς Ἰβηρίαν
[1, 112]   τὰ τείχη δ' ἔφθασεν ὑποκαύσας     Πομπήιος καὶ ἐς Μέτελλον ἀνεχώρει.
[1, 110]   δόρατι ἐς τὸν μηρὸν ἐπικινδύνως     Πομπήιος. Καὶ τοῦτο τέλος ἐγένετο
[1, 115]   τῇ δυνάμει συνεπλέκετο. Ταχὺ δ'     Πομπήιος περιῆν ὡς οὔτε στρατηγοῦ
[1, 59]   πόλει διενυκτέρευεν αὐτός τε καὶ     Πομπήιος, περιθέοντες ἑκάστους, ἵνα μή
[1, 115]   Καὶ ἔδοξεν ἐμφρόνως πάνυ τοῦθ'     Πομπήιος πρᾶξαι καὶ συνετέλεσεν αὐτῷ
[1, 96]   Κοσσύραν νῆσον ὑποφεύγοντα πέμψας τινὰς     Πομπήιος συνέλαβε. Καὶ τοὺς μὲν
[1, 30]   ἐπιδείξειν, ὅτι οὐκ ἔστι νόμος     πρὸς βίαν τε καὶ βροντῆς
[1, 32]   οἵδε πρῶτοι, καὶ ἐπ' ἐκείνοις     Σαυφήιος. Μάριος δ' αὐτίκα πάντων
[1, 112]   Μέτελλον ηὐτομόλουν, ἐφ' χαλεπαίνων     Σερτώριος ἀγρίως καὶ βαρβαρικῶς ἐλυμαίνετο
[1, 114]   Λυσιτανοί, ὅσῳ καὶ μάλιστα αὐτοῖς     Σερτώριος ἐχρῆτο. Ὡς δὲ καὶ
[1, 110]   δρόμῳ φερομένη, ἀνά τε ἔδραμεν     Σερτώριος καὶ εὐθύς, ὥσπερ αὐτῇ
[1, 114]   τοὺς δεσμώτας αὐτῶν ἐξέλυεν, οὓς     Σερτώριος κατέδησεν, καὶ τοῖς Ἴβηρσι
[1, 110]   Περπέννα περὶ πεντακισχιλίους διέφθειρε. Καὶ     Σερτώριος μετὰ τὴν μάχην τῆς
[1, 110]   καὶ ἄνετος· ἧς ἀφανοῦς γενομένης     Σερτώριος οὐκ αἴσιον ἑαυτῷ τιθέμενος
[1, 109]   Ἀφικομένου δ' ἐς Ἰβηρίαν αὐτίκα     Σερτώριος τέλος ὅλον, ἐπὶ χορτολογίαν
[1, 112]   τείχη ξύλων κορμοῖς ὑποκρεμάσαντος, ἐπιφανεὶς     Σερτώριος τὴν μὲν πολιορκίαν ἐξέλυσε,
[1, 109]   δακτύλοις ἐξέτεμε τὰς ὄψεις· καὶ     Σερτώριος τοῦ πάθους πυθόμενος τὴν
[1, 111]   πόλεμοι δ' ἤκμαζον οὗτός τε     Σερτωρίου περὶ Ἰβηρίαν καὶ
[1, 85]   δοκεῖ τόδε οὐ στρατηγοῦ παθεῖν     Σκιπίων, ἀγνοήσας ὅλου στρατοῦ τοσήνδε
[1, 85]   λεχθέντα συνέβη· ἐδόκει δ' ἀναθέμενος     Σκιπίων ἐς Νωρβανὸν τὸν σύναρχον
[1, 20]   δῆμος ἀκροώμενος ἐδεδίει, μέχρις     Σκιπίων, ἑσπέρας παραθέμενος ἑαυτῷ δέλτον,
[1, 47]   τῆς μάχης καὶ πονουμένοιν ἀμφοῖν,     Σουλπίκιος ἐνεπίμπρη τὸ τῶν πολεμίων
[1, 55]   χρησόμενος εὔνοις. Καὶ νόμον αὐτίκα     Σουλπίκιος ἐσέφερε περὶ τοῦδε· οὗ
[1, 120]   μυριάδων, τιτρώσκεται ἐς τὸν μηρὸν     Σπάρτακος δορατίῳ καὶ συγκάμψας τὸ
[1, 120]   Ὡς δὲ καὶ Λεύκολλον ἔμαθεν     Σπάρτακος ἐς τὸ Βρεντέσιον, ἀπὸ
[1, 120]   ἐπειγόμενος ἐπεχείρει τῷ Σπαρτάκῳ, καὶ     Σπάρτακος, τὸν Πομπήιον προλαβεῖν ἀξιῶν,
[1, 116]   παρὰ τοσοῦτον ἦλθε κινδύνου Ῥωμαίων     στρατηγὸς αὐτὸς αἰχμάλωτος ὑπὸ μονομάχου
[1, 11]   θεράποντος πολίτης καὶ χρησιμώτερος     στρατιώτης ἀπολέμου καὶ τοῖς δημοσίοις
[1, 107]   νόσῳ τηκεδόνι χρώμενος ἀπέθανε· καὶ     στρατὸς αὐτοῦ μικρὰ κατὰ μέρος
[1, 85]   ἀπέπεμπε τῷ Σύλλᾳ. Καὶ αὐτίκα     στρατὸς αὐτοῦ, τῇ τε τῆς
[1, 106]   οἱ ἱππέες ἐν μέρει, εἶθ'     στρατός, εἶθ' δῆμος, οἱ
[1, 112]   μίσους ἐγίγνετο. Μᾶλλον δ' αὐτὸν     στρατὸς ἐν αἰτίαις εἶχεν, ἐπεὶ
[1, 106]   καλουμένων ἱππέων πλῆθος εἵπετο καὶ     στρατὸς ἐν μέρει πᾶς, ὅσος
[1, 114]   ἔκτεινεν ἀπὸ τῆς διαίτης. ~Καὶ     στρατὸς εὐθὺς ἐπὶ τὸν Περπένναν
[1, 85]   λελεγμένων πέμψαι Σερτώριον ἀπαγγελοῦντα, καὶ     στρατὸς ἑκατέρων ἡσύχαζε, τὰς
[1, 81]   ἐχώρουν· ἐδόκει γὰρ δὴ καὶ     Σύλλας, ἀνθύπατος ἐπὶ Μιθριδάτῃ γενόμενος,
[1, 86]   μετὰ τοῦ παιδὸς οὐ μεταπείθων     Σύλλας ἀπέπεμπεν ἀπαθῆ. Καὶ πρὸς
[1, 50]   ἔφευγεν ἐς Νῶλαν ἀκόσμως. Καὶ     Σύλλας αὐτοῖς ἑπόμενος ἔκτεινεν ἐς
[1, 107]   ὅτι τὴν γῆν αὐτοῖς, ἣν     Σύλλας ἀφῄρητο, ἀποδώσει. Ἄμφω μὲν
[1, 51]   πόλιν παρεδίδουν. Καὶ τήνδε μὲν     Σύλλας διήρπαζεν ὡς οὐκ εὐνοίᾳ
[1, 4]   καὶ κακῶν ἀντίδοσις ἦν ὧν     Σύλλας εἰργάζετο· μετὰ δὲ Σύλλαν
[1, 58]   τῆς τροπῆς αὐτοὺς μετατίθεσθαι. Καὶ     Σύλλας ἐκάλει τε τοὺς νεαλεῖς
[1, 51]   τὸν Σύλλαν ἐπεστραμμένων, περιπέμψας τινὰς     Σύλλας ἐκέλευε καταλαβεῖν, ἥν τινα
[1, 87]   ἐγίγνετο φόνος, καὶ πλῆθος αἰχμαλώτων     Σύλλας ἔλαβεν, ὧν τοὺς Σαυνίτας
[1, 94]   ἔπεμπεν ἐς Σύλλαν· καὶ αὐτὴν     Σύλλας ἐν ἀγορᾷ μέσῃ πρὸ
[1, 90]   ἐπειγομένους Μάριον ἐξελέσθαι τῆς πολιορκίας,     Σύλλας ἐν τοῖς στενοῖς,
[1, 89]   Σατουρνίαν ἑτέρῳ μέρει τοὺς ἐχθροὺς     Σύλλας ἐνίκα, καὶ Μέτελλος ἐπὶ
[1, 94]   δ' ἐς φυλακὴν ἐσέβαλλεν· οὓς     Σύλλας ἐπελθὼν ἀνεῖλε. Καὶ τοὺς
[1, 56]   οἱ τοῦ Σουλπικίου στασιῶται. Καὶ     Σύλλας ἐπελθὼν ἐβάστασε τὴν ἀργίαν
[1, 99]   καὶ τὰ ἄλλα θεάματα πάντα     Σύλλας ἐς Ῥώμην μετεκέκλητο ἐπὶ
[1, 58]   διαδοχὴν ὑπέμενε. Τοῖς δ' ὑπολοίποις     Σύλλας ἐς τὴν πόλιν ἐχώρει
[1, 80]   ἐγένετο τῷ Σύλλᾳ· ὅθεν αὐτὸν     Σύλλας ἔτι νεώτατον ὄντα ἦγεν
[1, 80]   κατὰ τῶν Νομάδων αὐτῷ παρέσχεν     Σύλλας, ἔτι ὄντι νέῳ καὶ
[1, 86]   περὶ τὸν Ἠριδανὸν Γαλατίας, οὐδ'     Σύλλας ἠμέλει, περιπέμπων ἐς ὅσα
[1, 57]   στρατηγεῖν ἀντὶ Σύλλα. ~Πυθόμενος δ'     Σύλλας καὶ πολέμῳ κρίνας διακριθῆναι
[1, 96]   ἄνδρα ἐγκλήματα, ἐπὶ τὰς πόλεις     Σύλλας μετῄει καὶ ἐκόλαζε καὶ
[1, 82]   ἀπέθανον· καὶ ἐς τοὺς ὑπολοίπους     Σύλλας οὐδὲν δεινὸν καὶ καθ'
[1, 103]   ἀτάφων ἐκριφέντων, οὔτε τοὺς οἴκοι     Σύλλας οὔτε τοὺς φεύγοντας καταπλαγεὶς
[1, 79]   τὸν Σύλλαν ἀνέστρεφον ἄπρακτοι. Καὶ     Σύλλας πέντε Ἰταλοῦ στρατοῦ τέλη
[1, 93]   τὴν Ἀλβανῶν γῆν. ~Δείσας οὖν     Σύλλας περὶ τῇ πόλει τοὺς
[1, 64]   τοῦ Πομπηίου φόνου, αὐτίκα μὲν     Σύλλας περιδεὴς ἐφ' ἑαυτῷ γενόμενος
[1, 95]   Κάρβωνος φίλους ἐστέλλετο· αὐτὸς δὲ     Σύλλας Ῥωμαίους ἐς ἐκκλησίαν συναγαγὼν
[1, 58]   Τρεπομένων δὲ τῶν Σύλλα στρατιωτῶν,     Σύλλας σημεῖον ἁρπάσας προεκινδύνευεν, ὡς
[1, 57]   ἀνθ' ἑαυτῶν. Τὴν δ' ὕβριν     Σύλλας τὴν ἐς αὑτὸν εἰπὼν
[1, 50]   ἀπὸ σταδίων τριῶν παρεστρατοπέδευε. Καὶ     Σύλλας τὴν ὕβριν οὐκ ἐνεγκὼν
[1, 97]   οἳ καὶ πάντα, ὅσα διῴκησεν     Σύλλας ὑπατεύων τε καὶ ἀνθυπατεύων,
[1, 98]   Τούτου δὴ τοῦ ἔθους ἐπιβαίνων     Σύλλας, ὑπάτων οὐκ ὄντων, ἐπεὶ
[1, 34]   Ῥωμαίους· οὕτω δ' ἔχουσιν αὐτοῖς     συμμαχικὸς καλούμενος πόλεμος ἐπιγίγνεται ἐθνῶν
[1, 57]   δοκῇ. Πλησιάζοντι δὲ Πομπήιος μὲν     σύναρχος ἐπαινῶν καὶ ἀρεσκόμενος τοῖς
[1, 50]   αὐτοῦ χειμῶνος Πόρκιος μὲν Κάτων,     σύναρχος τοῦ Πομπηίου, Μάρσοις πολεμῶν
[1, 22]   τρίτος ἐπὶ τούτοις Μάνιος Ἀκύλιος,     τὴν Ἀσίαν ἑλών, σαφῶς δεδωροδοκηκότες
[1, 37]   πρὸ τῆς ψήφου· Μούμμιος δ'     τὴν Ἑλλάδα ἑλών, αἰσχρῶς ἐνεδρευθεὶς
[1, 33]   στάσει διέφθαρτο καὶ δήμαρχος ἕτερος,     τοῦ Γράκχου παῖς εἶναι νομιζόμενος,
[1, 108]   ἄλλον Ἰταλῶν, ὅσον αὐτῷ Περπέννας     τοῦ Λεπίδου στρατηγὸς ἤγαγεν, ἐπίδοξος
[1, 55]   πολέμῳ, ἥδε ἐγίγνετο. Ἐπειδὴ Μιθριδάτης     τοῦ Πόντου καὶ ἄλλων ἐθνῶν
[1, 105]   Σύλλειοι, καὶ ἐφέρετο νέκυς     τοῦ Σύλλα διὰ τῆς Ἰταλίας
[1, 106]   τότε, ἐπεὶ Φαῦστος παῖς     τοῦ Σύλλα νεώτατος ἦν ἔτι,
[1, 111]   Μιθριδάτου περὶ τὴν ἀνατολὴν καὶ     τῶν λῃστῶν ἐν ὅλῃ τῇ
[1, 111]   πρὸς αὐτοὺς Κρῆτας ἕτερος καὶ     τῶν μονομάχων ἀνὰ τὴν Ἰταλίαν,
[1, 52]   Κάννας ὑπεχώρει. Τρεβάτιος δ' αὐτόν,     τῶν Σαυνιτῶν στρατηγός, ποταμοῦ διείργοντος,
[1, 51]   ἐπὶ Σαυνίτας, οὐχ Μοτίλος,     τῶν Σαυνιτῶν στρατηγός, τὰς παρόδους
[1, 62]   καὶ Λαιτώριος καὶ ἕτεροι καὶ     υἱὸς αὐτοῦ Μαρίου· οἳ ἐς
[1, 26]   Κόιντον ἐπιπεμψάντων, τόνδε μὲν Ὀπίμιος     ὕπατος διὰ τὴν προαγόρευσιν, ὡς
[1, 43]   καὶ δούλους ἐστράτευε. ~Ῥουτίλιος δὲ     ὕπατος καὶ Γάιος Μάριος ἐπὶ
[1, 95]   πολεμίοις, μεθ' ἣν ἡμέραν Σκιπίων     ὕπατος οὐκ ἐνέμεινε τοῖς πρὸς
[1, 26]   δὲ προσέταξε μηνῦσαι. Καὶ συλληφθεὶς     Φλάκκος ἀνῃρέθη. Γράκχου μὲν δὴ
[1, 25]   ἐκτρεπομένων, μὲν Γράκχος καὶ     Φλάκκος ἀπορούμενοι καὶ τὸν καιρὸν
[1, 24]   λύσειν· δὲ Γράκχος καὶ     Φούλβιος, ἐπεὶ καὶ τοῦδε ἐξέπιπτον,
[1, 72]   πολλὰ καὶ ποικίλα διεξιών, ἕως     χιλίαρχος ἀπορῶν ἐπὶ τῷ γιγνομένῳ
[1, 4]   δημοτικώτατον καὶ ἐμπειρότατον ἀρχῆς γενόμενον.     γέ τοι δῆμος αὐτὸν μάλιστα
[1, 82]   Ὧν οὐκ ἐψεύσθησαν τῆς δόξης.     τε γὰρ πόλεμος ἔφθειρε πάντας,
[1, 38]   τοῦ κακοῦ κατὰ τῶν ἀρίστων,     τε δῆμος ἤχθετο τοιῶνδε καὶ
[1, 76]   ἦν ἐπίφοβος, ὥστε δειμαίνοντες αὐτὸν     τε Κάρβων καὶ Κίννας
[1, 120]   πλῆθος ἀμφ' αὐτὸν κυκλωθέντες ἔπεσον.     τε λοιπὸς αὐτοῦ στρατὸς ἀκόσμως
[1, 43]   δ' ἐς τὸν ποταμὸν κατῶσεν·     τε Ῥουτίλιος αὐτὸς ἐν τῷδε
[1, 54]   ζημίαν τοὺς δανείσαντας ἐκτίσειν ἐπηπείλουν.     τε στρατηγὸς Ἀσελλίων, ταῦτα
[1, 57]   Ἄρειον πεδίον συναγαγεῖν, καὶ πράξειν,     τι ἂν βουλευομένοις δοκῇ. Πλησιάζοντι
[1, 55]   τοῦδε· οὗ κυρωθέντος ἔμελλε πᾶν     τι βούλοιτο Μάριος Σουλπίκιος
[1, 80]   γιγνόμενος καὶ ἑαυτὸν ὑπηρέτην ἐς     τι βούλοιτο παρέχων. ~Ὁ δὲ
[1, 56]   μετὰ κεκρυμμένων ξιφιδίων καὶ δρᾶν,     τι ἐπείγοι, μηδ' αὐτῶν φειδομένους
[1, 22]   χειροτονίας καὶ ἀντιλαμβάνοντες παρ' αὐτῶν,     τι θέλοιεν, ἐπὶ μέγα φόβου
[1, 26]   εἰς τὸ βουλευτήριον καὶ λέγειν,     τι θέλοιεν, μηκέτι πέμπειν
[1, 23]   ὑφ' ἑαυτῷ ποιούμενος, ἑτοίμων ἐς     τι κελεύοι, καὶ ἀποικίας ἐσηγεῖτο
[1, 104]   οὐδ' ἀσθενὴς ὢν αὖθις ἐς     τι ὁρμήσειεν· δυνατὴ μὲν
[1, 30]   τῇ γνώμῃ καὶ βέβαιον ἐφ'     τι φρονήσειεν εἰπεῖν φθάσειεν,
[1, 66]   ἐκέλευον καὶ σφᾶς ἄγειν ἐφ'     τι χρῄζοι. Τῆς δ' ἀφορμῆς
[1, 38]   Ἰταλίας ἄρχοντες ἀνθύπατοι κατὰ μέρη·     καὶ Ἁδριανὸς ἄρα μιμούμενος ὕστερον
[1, 96]   οἰκήματα ἐς τούσδε μεταφέρων διεμέριζεν·     καὶ μάλιστ' αὐτοὺς εὔνους αὐτῷ
[1, 90]   μεταιχμίῳ μεγάλῳ ὄντι ἤγειρεν, ἐς     καὶ μηχανὰς καὶ στρατιὰν συναγαγὼν
[1, 85]   αὐτοῦ τὸν στρατὸν ἀθύμως ἔχοντα.     καὶ συνηνέχθη γενέσθαι. Σκιπίων μὲν
[1, 10]   τοῖς πένησι. ~Τοῦτο δ' ἦν,     μάλιστα ἠνώχλει τοὺς πλουσίους, οὐ
[1, 35]   ἀναφυομένου τοῦ τῆς δωροδοκίας ἐγκλήματος,     τέως ἡγοῦντο καρτερῶς ὑπὲρ αὑτῶν
[1, 46]   τῶν Μάρσων καὶ πολλοὺς καὶ  ὅδε   ἀπέκτεινεν, ὡς τὸν φόνον ἐκείνης
[1, 117]   γῆν ὑποστάντων, μέγας ἀγὼν ἕτερος  ὅδε   γίγνεται καὶ μεγάλη καὶ τότε
[1, 2]   δημαρχῶν καὶ νόμους ἐσφέρων πρῶτος  ὅδε   ἐν στάσει ἀπώλετο καὶ ἐπ'
[1, 34]   Φλάκκος ὑπατεύων μάλιστα δὴ πρῶτος  ὅδε   ἐς τὸ φανερώτατον ἠρέθιζε τοὺς
[1, 32]   ἡἡρέθη, τὴν δὲ ὑπόλοιπον Γλαυκίας  ὅδε   καὶ Μέμμιος μετῄεσαν. Μεμμίου δ'
[1, 111]   τὴν Ἰταλίαν, αἰφνίδιος αὐτοῖς καὶ  ὅδε   καὶ σφοδρὸς ὁμοῦ γενόμενος. Διαιρούμενοι
[1, 53]   ἐς Ἰάπυγας ἐμβαλὼν ἐκράτει καὶ  ὅδε   μάχῃ τῶν Ἰαπύγων. Καὶ Ποπαίδιος,
[1, 19]   αὐτοῖς ὑπατεύων ἐδόθη δικάζειν. Ἀλλ'  ὅδε   μὲν ἁψάμενος τοῦ ἔργου καὶ
[1, 3]   ἐκορέσθη τῆς δυναστείας, πρῶτος ἀνδρῶν  ὅδε   μοι δοκεῖ θαρρῆσαι τυραννικὴν ἀρχὴν
[1, 80]   καὶ χρησιμώτατος ἐν τοῖς μάλιστα  ὅδε   ἀνὴρ ἐγένετο τῷ Σύλλᾳ·
[1, 98]   κατὰ συντυχίαν ὕπατος οὐκ εἴη,  ὅδε   ἐν τοσῷδε βασιλεὺς καὶ
[1, 84]   μεταβολὴν προσημῆναι. ~Ἤρξατο μὲν οὖν  ὅδε   πόλεμος, ἐξ οὗ Σύλλας
[1, 37]   φανερῶς, ἐξῄει τῆς πόλεως καὶ  ὅδε   πρὸ τῆς ψήφου· Μούμμιος δ'
[1, 102]   καὶ Ἰταλοῖς ἅπασιν πόλεμος  ὅδε   προύβη κακοῦ, προύβη δὲ καὶ
[1, 58]   Καὶ γίγνεταί τις ἀγὼν ἐχθρῶν,  ὅδε   πρῶτος ἐν Ῥώμῃ, οὐχ ὑπὸ
[1, 60]   ἐντελεῖς προέκοπτον, καὶ στρατὸς πολιτῶν  ὅδε   πρῶτος ἐς τὴν πατρίδα ὡς
[1, 63]   Σύλλας μέν, ὅπλοις τὴν πόλιν  ὅδε   πρῶτος καταλαβών τε καὶ δυνηθεὶς
[1, 5]   ἐπὶ τοῖς ἔργοις, ἔτι περιών,  ὅδε   πρῶτος ὀφθῆναί τε Ῥωμαίοις καὶ
[1, 86]   οὐ δεχομένων, πολλοὺς ἐνταῦθα καὶ  ὅδε   Ῥωμαίοις ἀνεκίνησε πόνους. Πλέονος δ'
[1, 34]   ἐπὶ πολύ. Λήγων δὲ καὶ  ὅδε   στάσεις τε ἄλλας καὶ στασιάρχους
[1, 93]   προύπεμψε κατὰ σπουδὴν ἐνοχλεῖν αὐτοῖς  ὁδεύουσιν,   αὐτὸς δ' ἐπειχθεὶς ἀθρόῳ τῷ
[1, 116]   τοὺς φυλάσσοντας ἐξέδραμε· καί τινων  ὁδοιπόρων   ξύλοις καὶ ξιφιδίοις ὁπλισάμενος ἐς
[1, 50]   μετάνοιαν ἐγνωκότες μυρίους καὶ πεντακισχιλίους  ὁδὸν   ἀτριβῆ καὶ μακρὰν ἐς τὴν
[1, 64]   ἀπογύμνωσιν ἤδη τῶν ξιφιδίων περὶ  ὁδὸν   ἐς τοὺς ἀντιλέγοντας δημάρχους ἀναπηδώντων
[1, 120]   τὴν ἐς Ῥώμην ἀπὸ Καπύης  ὁδόν.   ~Καὶ τάδε Κράσσος ἓξ μησὶν
[1, 59]   μὲν ἐς τὴν λεγομένην Ἱερὰν  ὁδὸν   παρῆλθε καὶ τοὺς διαρπάζοντάς τι
[1, 58]   ἑτέρους κατὰ τὴν καλουμένην Σιβούραν  ὁδὸν   περιέπεμπεν, κατὰ νώτου τῶν
[1, 78]   ἀμυνούμενοι. Τῶν δὲ ῥαβδοφόρων τινὸς  ὁδοποιοῦντος   τῷ Κίννᾳ καί τινα τῶν
[1, 91]   Φαυεντίᾳ Κάρβων καὶ Νωρβανὸς ἐξ  ὁδοῦ   βραχὺ πρὸ ἑσπέρας ἐπὶ τὸ
[1, 16]   μέγιστος ἀρχιερεὺς λεγόμενος ἐξῆρχε τῆς  ὁδοῦ,   Κορνήλιος Σκιπίων Νασικᾶς· ἐβόα
[1, 64]   πυθόμενος κατέβαινε διὰ τῆς Ἱερᾶς  ὁδοῦ   μετὰ πυκνοῦ πάνυ πλήθους καὶ
[1, 117]   δὲ τῆς μὲν ἐς Ῥώμην  ὁδοῦ   μετέγνω, ὡς οὔπω γεγονὼς ἀξιόμαχος
[1, 69]   τὴν Ῥώμην αὐτίκα διὰ τῆς  ὁδοῦ   τῆς καλουμένης Ἀππίας, πρίν τινα
[1, 62]   Σύλλα καὶ πρὸς ἱππέων διωκομένῳ,  ὁδοὺς   ἀτριβεῖς ἐπὶ θάλασσαν ἠλᾶτο καὶ
[1, 23]   παρασχεῖν. ~Ὁ δὲ Γράκχος καὶ  ὁδοὺς   ἔτεμνεν ἀνὰ τὴν Ἰταλίαν μακράς,
[1, 86]   καὶ Νωρβανὸς ἔπραττε κατ' ἄλλας  ὁδούς.   Κάρβων δὲ ἐς τὸ ἄστυ
[1, 10]   διὰ τοῦτο ἀστράτευτον. Τοιαῦθ' ἑκατέρων  ὀδυρομένων   τε καὶ ἀλλήλοις ἐπικαλούντων, πλῆθος
[1, 57]   τὴν πατρίδα· πρέσβεις δ' ἐν  ὁδῷ   καταλαβόντες ἠρώτων, τί μεθ' ὅπλων
[1, 72]   Νεμετώριος καὶ Μᾶρκος Βαίβιος ἐν  ὁδῷ   καταληφθέντες ἀνῃρέθησαν, Κράσσος δὲ μετὰ
[1, 88]   μέρη δι' ἑτέρων καὶ ἑτέρων  ὁδῶν   περιέπεμπεν, ἐντελλόμενος τὰς πύλας καταλαβεῖν,
[1, 117]   καὶ τοὺς ἐσφέροντας οὐκ ἠδίκουν.  Ὅθεν   ἀθρόας ὕλης εὐπορήσαντες εὖ παρεσκευάσαντο
[1, 112]   οὔτε πολεμικώτερος ἄλλος οὔτ' ἐπιτυχέστερος.  Ὅθεν   αὐτὸν καὶ οἱ Κελτίβηρες διὰ
[1, 80]   ἀνὴρ ἐγένετο τῷ Σύλλᾳ·  ὅθεν   αὐτὸν Σύλλας ἔτι νεώτατον
[1, 58]   ἐχώρει δόξῃ καὶ ἔργῳ πολεμίου·  ὅθεν   αὐτὸν οἱ περιοικοῦντες ἄνωθεν ἠμύνοντο
[1, 1]   τῇ πολιτείᾳ τὸ κράτος εἶναι.  Ὅθεν   δὴ καὶ μάλιστα δυσμενέστερον ἔτι
[1, 13]   κεκρατηκότες ἐς τοὺς ἀγροὺς ἀνεχώρουν,  ὅθεν   ἐπὶ ταῦτ' ἐληλύθεσαν, οἱ δ'
[1, 27]   δῆμος ἀθρόως ἁπάντων ἐξεπεπτώκει.  Ὅθεν   ἐσπάνιζον ἔτι μᾶλλον ὁμοῦ πολιτῶν
[1, 113]   καὶ κώμοις καὶ πότοις σχολάζων.  Ὅθεν   ἡττᾶτο συνεχῶς. Καὶ γεγένητο ὀργήν
[1, 84]   ὡς ἐπὶ τοσοῖσδε ἔργοις ἐγένετο.  Ὅθεν   καὶ μάλιστα αὐτοῖς τὰ παθήματα
[1, 61]   Οὐ δύναμαι κτεῖναι Γάιον Μάριον.  ὅθεν   καὶ τοῖς ἄρχουσιν, ἅτε καὶ
[1, 62]   Κατήχθη δὲ ἔς τινα νῆσον,  ὅθεν   νεὼς οἰκείων ἀνδρῶν παραπλεούσης ἐπιτυχὼν
[1, 30]   ὡς γενομένης ἐν ἐκκλησίᾳ βροντῆς,  ὅθεν   οὐ θέμις ἐστὶ Ῥωμαίοις οὐδὲν
[1, 85]   κατῄει, καὶ συνῄεσαν τρεῖς ἑκατέρωθεν,  ὅθεν   οὐδὲ γνῶναι τὰ λεχθέντα συνέβη·
[1, 91]   σκάφους ἐπιβὰς ἐς Ῥόδον διέπλευσεν·  ὅθεν   ὕστερον ἐξαιτούμενος ὑπὸ τοῦ Σύλλα,
[1, 102]   βασιλείας πολυχρύσου. Ἀλλὰ τόνδε μὲν  οἱ   Ἀλεξανδρεῖς ἐννεακαιδεκάτην ἡμέραν ἔχοντα τῆς
[1, 66]   χρῄζοι. Τῆς δ' ἀφορμῆς εὐθὺς  οἱ   ἄρχοντες αὐτῶν ἐπέβαινον καὶ ὤμνυον
[1, 38]   ἀλλὰ τοὺς παρὰ σφίσι πάντας  οἱ   Ἀσκλαῖοι συνεκέντουν ἐπιτρέχοντες καὶ τὰ
[1, 114]   Περπένναν διετίθεντο αὐτοί τε καὶ  οἱ   βάρβαροι σὺν αὐτοῖς, μάλιστα δὲ
[1, 98]   Ῥωμαίοις πάλαι κατ' ἀρετὴν ἦσαν  οἱ   βασιλέες· καὶ ὁπότε τις αὐτῶν
[1, 50]   Μαυρούσιος ἀνὴρ βραχὺς ἔκτεινεν, ἐκπλαγέντες  οἱ   Γαλάται αὐτίκα ἔφευγον. Παραλυθείσης δὲ
[1, 7]   Ἐς δὲ τοὐναντίον αὐτοῖς περιῄει.  Οἱ   γὰρ πλούσιοι τῆσδε τῆς ἀνεμήτου
[1, 8]   ἔτι εὐπορήσων οὔτε τῆς ἡγεμονίας  οἱ   γενησομένης ἀκινδύνου διὰ πλῆθος τοσόνδε
[1, 94]   προδοσίᾳ, οἱ μὲν ἑαυτοὺς ἀνῄρουν,  οἱ   δ' ἀλλήλους ἑκόντες, οἱ δὲ
[1, 58]   τῶν πολεμίων ἔμελλον ἔσεσθαι περιδραμόντες.  Οἱ   δ' ἀμφὶ τὸν Μάριον πρός
[1, 113]   ἀνδρῶν ἐνδειχθέντες οἱ μὲν ἐκολάσθησαν,  οἱ   δ' ἀπέφυγον, Περπέννας παρὰ
[1, 55]   παρὰ τοὺς ἀρχαίους πλειόνων ὄντων.  Οἱ   δ' ἀρχαιότεροι συνορῶντες ταῦτα ἐγκρατῶς
[1, 10]   ἦν ὅλως οἰμωγὴ καὶ ἀγανάκτησις.  Οἱ   δ' αὖ πένητες ἀντωδύροντο ἐξ
[1, 30]   ξύλα ἁρπάσαντες τοὺς ἀγροίκους διέστησαν.  Οἱ   δ' αὖθις ὑπὸ τοῦ Ἀπουληίου
[1, 78]   λίθων ἦσαν ἐπ' αὐτὸν ἀφέσεις·  οἱ   δ' ἐγγὺς καὶ τὰ ξιφίδια
[1, 26]   τυχεῖν καὶ βιοῦν μεθ' ὁμονοίας.  Οἱ   δ' ἐκέλευον αὐτοὺς ἀποθεμένους τὰ
[1, 119]   ὄψιν ὧν πείσονται, μὴ κρατοῦντες.  Οἱ   δ' ἐν ἄστει Ῥωμαῖοι τῆς
[1, 81]   ᾖει βαρυτάτῃ καὶ ἀφανεῖ ἔχθρᾳ·  οἱ   δ' ἐν ἄστει τῆς τε
[1, 117]   ὅπλα ἐχάλκευε καὶ παρασκευὴν συνέλεγεν,  οἱ   δ' ἐν ἄστει τοὺς ὑπάτους
[1, 18]   καὶ ἐπαύλεων ἐς ψιλὴν μετετίθεντο,  οἱ   δ' ἐξ ἐνεργῶν ἐς ἀργὸν
[1, 17]   πολιτείαν, ἀλλὰ χειροκρατίαν καὶ βίαν,  οἱ   δ' ἐξειργάσθαι σφίσιν ἡγούμενοι πᾶν,
[1, 101]   τοῦ βασιλέως ὄνομα μόνον ἐπικρύπτοι·  οἱ   δ' ἐπὶ τοὐναντίον ἀπὸ τῶν
[1, 79]   τούτων ἐροῦντας συνέπεμπε τοῖς πρέσβεσιν.  Οἱ   δ' εὐθὺς ἀπὸ τοῦ Βρεντεσίου,
[1, 42]   μὲν Πάπιος μεταθεμένους ἐστράτευεν·  οἱ   δ' ἡγεμόνες αὐτῶν οὐχ ὑπακούσαντες
[1, 13]   ἀνεχώρουν, ὅθεν ἐπὶ ταῦτ' ἐληλύθεσαν,  οἱ   δ' ἡσσημένοι δυσφοροῦντες ἔτι παρέμενον
[1, 112]   ἀφορμῆς λαβόμενοι, ἐνύβριζον ὡς ἀπιστουμένοις.  Οἱ   δ' οὐ τελέως ὅμως τὸν
[1, 118]   ἐπὶ θανάτῳ μέρος δέκατον διέφθειρεν.  Οἱ   δ' οὐχ οὕτω νομίζουσιν, ἀλλὰ
[1, 77]   μὴ στρατολογεῖν, ἕστε ἐκεῖνον ἀποκρίνασθαι.  Οἱ   δ' ὑπέσχοντο μὲν ὧδε πράξειν,
[1, 10]   τρόπῳ συγχωρήσοντες αὐτὸν γενέσθαι κύριον,  οἱ   δ' ὡς κυρώσοντες ἐξ ἅπαντος.
[1, 54]   ἀπορίαν ἐς τοὺς δικαστὰς περιφέρων.  Οἱ   δανεισταὶ δὲ χαλεπήναντες, ὅτι τὸν
[1, 49]   Καὶ τάδε ἐς Τυρρηνοὺς περιέπεμπεν,  οἱ   δὲ ἄσμενοι τῆς πολιτείας μετελάμβανον.
[1, 54]   τῆς Ἑστίας ἱερὸν ἵετο δρόμῳ.  Οἱ   δὲ αὐτὸν προλαβόντες τε ἀπέκλεισαν
[1, 74]   διήρπαζον, ἀναιροῦντες ἅμα οἷς περιτύχοιεν·  οἱ   δὲ αὐτῶν καὶ τοῖς σφετέροις
[1, 93]   ἡττώμενον ἐπὶ τὰς πύλας κατέφυγεν.  Οἱ   δὲ γέροντες, ὄντες ἐπὶ τῶν
[1, 106]   τῷ ὄντι τὸν Σύλλαν ἐπιποθοῦντες,  οἱ   δὲ δειμαίνοντες αὐτοῦ καὶ τότε
[1, 51]   περιτιθεὶς μετὰ τὴν ὥραν ὑφῆπτεν.  Οἱ   δὲ δείσαντες τὴν πόλιν παρεδίδουν.
[1, 120]   ἐφ' οὓς Κράσσος ἀνέβαινεν.  Οἱ   δὲ διελόντες ἑαυτοὺς ἐς τέσσαρα
[1, 44]   πολεμίους καὶ σημεῖον αὐτοῖς ἐπῇρεν.  Οἱ   δὲ ἐκφανέντες αὐτόν τε Καιπίωνα
[1, 94]   ἀνῄρουν, οἱ δ' ἀλλήλους ἑκόντες,  οἱ   δὲ καὶ βρόχοις συνεπλέκοντο· καὶ
[1, 95]   καὶ πρὸ ποδῶν αὐτοῦ ῥιπτούμενοι·  οἱ   δὲ καὶ ἐσύροντο καὶ κατεπατοῦντο,
[1, 2]   σφίσιν ὑπὸ τοῦ δήμου στρατόπεδα,  οἱ   δὲ καὶ κατὰ σφᾶς ἄνευ
[1, 10]   ἐπὶ τοῖς κλήροις ὡς πατρῴοις,  οἱ   δὲ καὶ προῖκας γυναικῶν ἐς
[1, 36]   ἔτι οἱ μὲν ἐκ βίας,  οἱ   δὲ λανθάνοντες ἐγεώργουν, αὐτίκα σφῶν
[1, 51]   Ἱρπίνους, μετεστρατοπέδευε καὶ προσέβαλεν Αἰκουλάνῳ.  Οἱ   δὲ Λευκανοὺς προσδοκῶντες αὐτῆς ἡμέρας
[1, 14]   ἐπιτρέψαι. Καὶ μὲν ἐπέτρεψεν,  οἱ   δὲ λοιποὶ δήμαρχοι περὶ τῆς
[1, 52]   αὐτοῦ μυρίους καὶ πεντακισχιλίους διέφθειρεν·  οἱ   δὲ λοιποὶ μετὰ τοῦ Τρεβατίου
[1, 53]   τῶν ἀφεστώτων στρατηγός, ἐνταῦθα ἔπεσεν·  οἱ   δὲ λοιποὶ σποράδην ἐς τὸν
[1, 95]   οἰκίαις στενωποῖς ἱεροῖς,  οἱ   δὲ μετέωροι πρὸς τὸν Σύλλαν
[1, 54]   μὲν κατὰ τὸ ἔθος ᾖτουν,  οἱ   δὲ οἷον ἐκ πολέμων τε
[1, 50]   ὕστερον ἐπιγνωσθὲν ἑτέρας στάσεως ἦρξεν.  ~Οἱ   δὲ περὶ τὸν Ἰόνιον οὔπω
[1, 8]   τοὺς οἰκείους ἐπὶ ὑποκρίσει διένεμον,  οἱ   δὲ πολλοὶ τέλεον κατεφρόνουν, ~μέχρι
[1, 69]   μὲν περὶ τῷ λιμῷ δεδιότες,  οἱ   δὲ πρὸ πολλοῦ τὰ ἐκείνων
[1, 32]   βουλευτήριον συνέκλεισεν ὡς ἐννομώτερον ἐργασόμενος.  Οἱ   δὲ πρόφασιν τοῦτ' εἶναι νομίσαντες
[1, 26]   ἀπολογίαν ἐς τὸ βουλευτήριον ἐκάλουν,  οἱ   δὲ σὺν ὅπλοις ἐξέθεον ἐπὶ
[1, 57]   ἑτοίμοις ἐς τὸ παραγγελλόμενον εἶναι.  Οἱ   δὲ συνιέντες τε ὧν ἐπενόει
[1, 15]   αὐτὸν ἐφύλαττον οἷά τινες δορυφόροι,  οἱ   δὲ τὰ ἱμάτια διαζωσάμενοι, ῥάβδους
[1, 16]   βουλὴν ἅμα οἱ θεωροῦντες ἐπιοῦσαν·  οἱ   δὲ τὰ ξύλα τῶν Γρακχείων
[1, 24]   ἀναπαύσαιτο βουλὴ τῆς δημοκοπίας.  Οἱ   δὲ τῇ ἀποικίᾳ τὴν πόλιν
[1, 19]   τήνδε ποιούμενος τοῦ μὴ δικάζειν·  οἱ   δὲ τὴν γῆν διανέμοντες, οὐκ
[1, 63]   προπέμψας αὖθις ἦρχεν ὡς ὕπατος·  οἱ   δὲ τῶν ἐξελαθέντων στασιῶται, ὅσοι
[1, 64]   κἀκεῖθεν ἐς τὴν Ἀσίαν ἐξήλασεν.  Οἱ   δὲ τῶν φυγάδων φίλοι Κίννᾳ,
[1, 68]   ἐπελθεῖν ἐκ τῆς ὑπηκόου Γαλατίας.  ~Οἱ   δὲ ὕπατοι δεδιότες καὶ στρατιᾶς
[1, 71]   καὶ μάντεις οὐδὲν πείσεσθαι προύλεγον,  οἱ   δὲ φίλοι φυγεῖν παρῄνουν.
[1, 66]   μάλιστα τὴν συμφορὰν αὑτῷ γενομένην·  οἱ   δὲ χρήματά τε αὐτῷ καὶ
[1, 70]   εἶναι φυγάσιν εἰσόδους. Καὶ εὐθὺς  οἱ   δήμαρχοι τὴν φυγὴν αὐτῷ τε
[1, 98]   τέλει τῆς ἐπιστολῆς ἀνεκάλυπτεν, ὅτι  οἱ   δοκοίη μάλιστ' ἂν αὐτὸς τῇ
[1, 100]   ἔτι ἄρχειν· διὸ καὶ πάντες  οἱ   δόξης γένους ἀντιποιούμενοι τὴν
[1, 12]   καὶ τοῦ δήμου θορυβοῦντος ἱκανῶς,  οἱ   δυνατοὶ τοὺς δημάρχους ἠξίουν ἐπιτρέψαι
[1, 94]   αὐτὴν ἐκ προδοσίας ἐσελθόντος διαγανακτήσαντες  οἱ   ἔνδον ἐπὶ τῇ προδοσίᾳ, οἱ
[1, 49]   τὸν Ἰόνιον· αἰσθόμενοι δ' αὐτῶν  οἱ   ἐπὶ θάτερα τῆς Ῥώμης Τυρρηνοὶ
[1, 50]   χώρας καὶ χειμῶνος ἐπιπόνου διατρεχόντων  οἱ   ἡμίσεις βαλανηφαγοῦντες διεφθάρησαν. Τοῦ δ'
[1, 73]   ~Κορνοῦτον δὲ ἐν καλύβαις κρυπτόμενον  οἱ   θεράποντες εὐμηχάνως περιέσωσαν· νεκρῷ γὰρ
[1, 16]   ἀρίστῳ, καὶ τὴν βουλὴν ἅμα  οἱ   θεωροῦντες ἐπιοῦσαν· οἱ δὲ τὰ
[1, 106]   τε βουλὴ πρώτη καὶ  οἱ   ἱππέες ἐν μέρει, εἶθ'
[1, 37]   καὶ Δροῦσος ἀνῄρητο δημαρχῶν. Καὶ  οἱ   ἱππεῖς ἐπίβασιν ἐς συκοφαντίαν τῶν
[1, 22]   ἐποίει. Συνιστάμενοί τε τοῖς δημάρχοις  οἱ   ἱππεῖς ἐς τὰς χειροτονίας καὶ
[1, 36]   ἐσβέσθαι. ~Οὕτω μὲν δὴ καὶ  οἱ   ἱππεῖς καὶ βουλή, καίπερ
[1, 37]   ἑτέρων δημάρχων μὴ τίθεσθαι, περιστάντες  οἱ   ἱππεῖς σὺν ξιφιδίοις γυμνοῖς ἐκύρωσαν·
[1, 36]   δῆμος ἔχαιρε ταῖς ἀποικίαις.  Οἱ   Ἰταλιῶται δ' ὑπὲρ ὧν δὴ
[1, 19]   τῶν δικαζόντων ἐπείξεις οὐ φέροντες  οἱ   Ἰταλιῶται Κορνήλιον Σκιπίωνα, ὃς Καγχηδόνα
[1, 21]   διοισομένους. Καὶ ἐδέχοντο ἄσμενοι τοῦθ'  οἱ   Ἰταλιῶται, προτιθέντες τῶν χωρίων τὴν
[1, 38]   εἰργασμένων ἀνδρῶν ἀθρόως ἀφαιρούμενος, καὶ  οἱ   Ἰταλοὶ τοῦ τε Δρούσου πάθους
[1, 76]   κατακλείσας, ἐπανῄει στρατὸν ἄγων εὔνουν  οἱ   καὶ γεγυμνασμένον καὶ πολὺν καὶ
[1, 4]   βουλήν, ἀλλὰ Πομπήιον, ἐχθρὸν ὄντα  οἱ   καὶ στρατοῦ περὶ τὴν Ἰταλίαν
[1, 22]   τῶν δικασάντων, οἵ τε πρέσβεις  οἱ   κατ' αὐτῶν ἔτι παρόντες σὺν
[1, 104]   παρ' αὐτοῦ λαβόντων, ἕτοιμοι δ'  οἱ   κατὰ τὸ ἄστυ μύριοι Κορνήλιοι
[1, 21]   ~Τὴν δὲ διαίρεσιν τῆς γῆς  οἱ   κεκτημένοι καὶ ὣς ἐπὶ προφάσεσι
[1, 112]   παραμένοντες κατεγνῶσθαι. Πολλὰ δὲ καὶ  οἱ   Κελτίβηρες αὐτοῖς, ἀφορμῆς λαβόμενοι, ἐνύβριζον
[1, 112]   οὔτ' ἐπιτυχέστερος. Ὅθεν αὐτὸν καὶ  οἱ   Κελτίβηρες διὰ τὴν ταχυεργίαν ἐκάλουν
[1, 97]   ἡγεμόνος Εὐτυχοῦς. ὧδε γὰρ αὐτὸν  οἱ   κόλακες, διευτυχοῦντα ἐπὶ τοῖς ἐχθροῖς,
[1, 98]   τοσῷδε βασιλεύς. Ἀρχαιρέσια δ' ὑπάτων  οἱ   λήγοντες τῆς ἀρχῆς ἀεὶ προυτίθεσαν·
[1, 90]   ἄνευ παραγγέλματος ἐπανῆλθεν ἐς Ἀρίμινον,  οἱ   λοιποὶ δ' ἐς τὰς πατρίδας
[1, 93]   πολλοὺς δ' ἀπὸ τῆς βουλῆς,  οἱ   λοιποὶ δ' ὑπὸ δέους καὶ
[1, 31]   φίλοις πρῶτος. Ὤμνυον δὲ καὶ  οἱ   λοιποί, τὸ ἑαυτοῦ δεδιὼς ἕκαστος·
[1, 78]   καὶ τὸ τῆς Δήμητρος ἱερὸν  οἱ   μάντεις ὑπὲρ τὰς θερινὰς τροπὰς
[1, 95]   ἄλλους αὐτοῖς προσετίθει. Καὶ τῶνδε  οἱ   μὲν ἀδοκήτως καταλαμβανόμενοι διεφθείροντο, ἔνθα
[1, 92]   τῆς Ἰταλίας. Τῶν δ' ὑπολειφθέντων  οἱ   μὲν ἀμφὶ τὸ Κλούσιον Πομπηίῳ
[1, 64]   ἕτερος ὕπατος Ὀκτάουιος. Καὶ  οἱ   μὲν ἀμφὶ τὸν Κίνναν προλαβόντες
[1, 58]   οἰκίας ἠπείλησεν ἐμπρήσειν· τότε δ'  οἱ   μὲν ἀνέσχον, Μάριος δὲ καὶ
[1, 57]   τέλη στρατιωτῶν αὐτίκα. Καὶ αὐτὸν  οἱ   μὲν ἄρχοντες τοῦ στρατοῦ χωρὶς
[1, 15]   ἀπὸ τοῦδε, καὶ τῶν Γρακχείων  οἱ   μὲν αὐτὸν ἐφύλαττον οἷά τινες
[1, 47]   κατεδίωκον ἐς πόλιν Φίρμον. Καὶ  οἱ   μὲν αὐτῶν ἐφ' ἕτερα ᾤχοντο,
[1, 71]   Σύλλαν ὕπατον ἐξελήλαντο, ἐψηφίσαντο λελύσθαι.  ~Οἱ   μὲν δὴ δεχομένων αὐτοὺς σὺν
[1, 88]   τὴν μεγίστην Ῥωμαίοις ἱερωσύνην ἱερωμένον.  Οἱ   μὲν δὴ δύο τῶνδε ἀνῃρέθησαν
[1, 75]   νυκτὸς ἀναπαυομένοις περιστήσας διέφθειρε πάντας.  ~Οἱ   μὲν δὴ θεράποντες δίκην ἀξίαν
[1, 63]   ὑποψίᾳ δ' ἐκδόσεως ἐκεῖθεν ἀπέδρασαν.  ~Οἱ   μὲν δή, καθὰ καὶ Σύλλας
[1, 39]   ἐς αὐτήν, ἄλλως δὲ μή.  Οἱ   μὲν δὴ πάντα ἀπογνόντες ἐς
[1, 8]   φυλάξειν τε καὶ μηνύσειν ἔμελλον.  Οἱ   μὲν δὴ τάδε νόμῳ περιλαβόντες
[1, 26]   ἐς ἐργαστήριον ἀνδρὸς γνωρίμου καταφυγόντος,  οἱ   μὲν διώκοντες, τὴν οἰκίαν οὐκ
[1, 7]   τὰς ἀστρατείας. Ἀπὸ δὲ τούτων  οἱ   μὲν δυνατοὶ πάμπαν ἐπλούτουν, καὶ
[1, 94]   οἱ ἔνδον ἐπὶ τῇ προδοσίᾳ,  οἱ   μὲν ἑαυτοὺς ἀνῄρουν, οἱ δ'
[1, 36]   γῆς, ἣν ἀνέμητον οὖσαν ἔτι  οἱ   μὲν ἐκ βίας, οἱ δὲ
[1, 18]   ἀμφίλογα ἦν. Ἀναμετρουμένης τε αὐτῆς  οἱ   μὲν ἐκ πεφυτευμένης καὶ ἐπαύλεων
[1, 113]   τῶνδέ τινες τῶν ἀνδρῶν ἐνδειχθέντες  οἱ   μὲν ἐκολάσθησαν, οἱ δ' ἀπέφυγον,
[1, 54]   δὲ χρονίου τοὺς τόκους βεβαιοῦντος,  οἱ   μὲν κατὰ τὸ ἔθος ᾖτουν,
[1, 13]   οἰκίαν παρεπέμπετο. Καὶ μετὰ ταῦθ'  οἱ   μὲν κεκρατηκότες ἐς τοὺς ἀγροὺς
[1, 17]   διῄρητο ἐς λύπην καὶ ἡδονήν,  οἱ   μὲν οἰκτείροντες αὑτούς τε κἀκεῖνον
[1, 2]   κατὰ πολλὰ καὶ στασίαρχοι μοναρχικοί,  οἱ   μὲν οὐ μεθιέντες ἔτι τὰ
[1, 69]   πλῆθος πρὸς τὸν Κίνναν ἐξεπήδων,  οἱ   μὲν περὶ τῷ λιμῷ δεδιότες,
[1, 54]   οἱ χρῆσται πρὸς ἀλλήλους ἐστασίασαν,  οἱ   μὲν πράττοντες τὰ χρέα σὺν
[1, 117]   ἐπιστρεφόμενος παρὰ μέρος ἐνίκα. Καὶ  οἱ   μὲν σὺν θορύβῳ τὸ ἀπὸ
[1, 41]   Αἰσερνίαν ἤλασε ῥωμαΐζουσαν· καὶ αὐτὴν  οἱ   μὲν συντάττοντες, Λεύκιός τε Σκιπίων
[1, 95]   καὶ πυρὶ καὶ φόνῳ πολλῷ,  οἱ   μὲν τοῦ Σύλλα στρατηγοὶ τὰς
[1, 106]   στρατός, εἶθ' δῆμος,  οἱ   μὲν τῷ ὄντι τὸν Σύλλαν
[1, 10]   τὴν δοκιμασίαν τοῦ νόμου περιέμενον,  οἱ   μὲν ὡς οὐδενὶ τρόπῳ συγχωρήσοντες
[1, 54]   προσοφλεῖν. Ἀποστραφῆναι γάρ μοι δοκοῦσιν  οἱ   πάλαι Ῥωμαῖοι, καθάπερ Ἕλληνες, τὸ
[1, 97]   Σύλλαν ἔπεμψεν. ~Ὁ δ' ἐπεί  οἱ   πάντα, ὡς ἐβούλετο, ἐπὶ τοῖς
[1, 112]   οὐδ' ἠξίουν διὰ τοὺς αὐτομολήσαντας  οἱ   παραμένοντες κατεγνῶσθαι. Πολλὰ δὲ καὶ
[1, 56]   τῶν νόμων. Θορύβου δ' ἀναστάντος  οἱ   παρεσκευασμένοι τὰ ξιφίδια ἐπεσπάσαντο καὶ
[1, 28]   πάθους οἰκτροῦ καὶ δεινοῦ φανέντος  οἱ   περὶ τὸν Γλαυκίαν, οὔπω τοῦ
[1, 112]   πόλεις δ' αὐτοῦ πολλὰς επέτρεχον  οἱ   περὶ τὸν Μέτελλον καὶ τοὺς
[1, 85]   ποθοῦντος εἰρήνην γενέσθαι· αἰσθόμενοι δ'  οἱ   περὶ τὸν Σύλλαν πρὸς τὸν
[1, 58]   καὶ ἔργῳ πολεμίου· ὅθεν αὐτὸν  οἱ   περιοικοῦντες ἄνωθεν ἠμύνοντο βάλλοντες, μέχρι
[1, 27]   προτέρου καὶ τόδε. Καὶ εὐθὺς  οἱ   πλούσιοι παρὰ τῶν πενήτων ἐωνοῦντο,
[1, 14]   δημάρχων ἐς τὸ μέλλον· καὶ  οἱ   πλούσιοι τῆς χειροτονίας πλησιαζούσης ἔνδηλοι
[1, 47]   τῶν πολεμίων στρατόπεδον, καὶ τοῦθ'  οἱ   πολέμιοι κατιδόντες ἐς Ἄσκλον ἔφευγον,
[1, 41]   χρόνῳ δὲ καὶ λιμῷ παρεστήσαντο  οἱ   πολέμιοι. Μάριος δὲ Ἐγνάτιος Οὐέναφρον
[1, 43]   στρατειῶν. Τὸ δ' αὐτὸ καὶ  οἱ   πολέμιοι πυθόμενοι περὶ σφῶν ἐψηφίσαντο.
[1, 50]   μιᾷ πύλῃ δεχομένων, ἵνα μὴ  οἱ   πολέμιοι σφίσι συνεσπέσοιεν, ἑτέρους ἔκτεινεν
[1, 30]   ὣς τῶν περὶ τὸν Ἀπουλήιον  οἱ   πολιτικοὶ τά τε ἱμάτια διαζωσάμενοι
[1, 82]   πατρίδος. Τῶν τε ἁμαρτηθέντων αὑτοῖς  οἱ   πολλοὶ συνεγνωκότες καὶ τοῦ φόβου
[1, 87]   τοῦ Σύλλα σὺν δρόμῳ. Καὶ  οἱ   Πραινέστιοι τοὺς μὲν πρώτους αὐτῶν
[1, 96]   ἄγουσιν ἐκέλευσεν οὐδ' ἐς ὄψιν  οἱ   προσαχθέντας ἀνελεῖν, Κάρβωνα δὲ παραστησάμενος
[1, 20]   ὀπισθοδόμου νυκτὸς ἐπεισαχθέντες ἀποπνίξαιεν καὶ  οἱ   πυθόμενοι ὀκνήσαιεν ἐξενεγκεῖν διὰ τὸν
[1, 40]   ἐπεπορεύοντο οἱ ὕπατοι· καὶ αὐτοῖς  οἱ   Ῥωμαῖοι καὶ ἑτέρους ὡς ἐς
[1, 103]   ἀπὸ τοῦδε ἴσως ἔτι νῦν  οἱ   Ῥωμαίων βασιλέες, ὑπάτους ἀποφαίνοντες τῇ
[1, 55]   μετὰ δὲ τοῦτο στρατοῖς μεγάλοις  οἱ   στασίαρχοι πολέμου νόμῳ συνεπλέκοντο ἀλλήλοις,
[1, 113]   ἐν Ιβηρίᾳ. ~Τοῦ δ' ἐπιόντος  οἱ   στρατηγοὶ Ῥωμαίων μᾶλλόν τι θαρρήσαντες
[1, 69]   αὐτός τε καὶ Κίννας καὶ  οἱ   στρατηγοῦντες αὐτοῖς Κάρβων τε καὶ
[1, 105]   Ἐξενίκα δ' Κάτλος καὶ  οἱ   Σύλλειοι, καὶ ἐφέρετο νέκυς
[1, 55]   καὶ ἐπιθυμῶν τῆς στρατηγίας ὑπηγάγετό  οἱ   συμπράσσειν ἐς τοῦτο Πούπλιον Σουλπίκιον
[1, 78]   αὐτοὺς ὡς ἐπιπλήξων συνεκάλει· καὶ  οἱ   σὺν ὀργῇ παρῄεσαν ὡς ἀμυνούμενοι.
[1, 28]   οὐ μὴν ἐδυνήθη· γάρ  οἱ   συνάρχων οὐ συνέθετο. Μικρὸν οὖν
[1, 25]   ἐς τὰς οἰκίας διέτρεχον, καὶ  οἱ   συνθέμενοι αὐτοῖς συνῄεσαν ἐς αὐτάς,
[1, 16]   τῷ παρασήμῳ τοῦ σχήματος πλέονάς  οἱ   συντρέχειν ἐπισπώμενος, εἴτε πολέμου τι
[1, 66]   ἕκαστος ἐξώρκου. δ' ἐπεί  οἱ   ταῦτα εἶχεν ἀσφαλῶς, ἐπὶ τὰς
[1, 108]   πρὸ ἑαυτοῦ στρατηγούς, οὐ παραδιδόντας  οἱ   τὴν ἀρχὴν ἐς χάριν Σύλλα,
[1, 62]   μεγίστης ἀρχῆς ἔσοιτο. ~Ταῦτ' οὖν  οἱ   τῆς Μιντούρνης ἄρχοντες ἐνθυμούμενοι καὶ
[1, 61]   τε καὶ θεράποντος. Καὶ αὐτὸν  οἱ   τῆς πόλεως ἄρχοντες ἀναπαυόμενον ἐν
[1, 73]   Καπιτωλίῳ μέλλοντα θύσειν ἐφύλαττεν, ἐλπίζων  οἱ   τὸ ἱερὸν διαλλακτήριον ἔσεσθαι.
[1, 56]   παρρησιαζόμενόν τι καὶ λέγοντα κτείνουσιν  οἱ   τοῦ Σουλπικίου στασιῶται. Καὶ
[1, 16]   Νασικᾶς· ἐβόα τε μέγιστον ἕπεσθαί  οἱ   τοὺς ἐθέλοντας σῴζεσθαι τὴν πατρίδα
[1, 6]   τῶν ἐμφυλίων βίβλοι δεικνύουσιν, ὅσα  οἱ   τρεῖς ἐς ἀλλήλους τε καὶ
[1, 95]   χρηστὴν ἄξει μεταβολήν, εἰ πείθοιντό  οἱ,   τῶν δ' ἐχθρῶν οὐδενὸς ἐς
[1, 120]   διακινδυνεύειν τε ἔγνω καί, παρόντων  οἱ   τῶν ἱππέων ἤδη, ὤσατο παντὶ
[1, 40]   χώραν ὑπεστρατήγουν. Καὶ πάντας ἐπεπορεύοντο  οἱ   ὕπατοι· καὶ αὐτοῖς οἱ Ῥωμαῖοι
[1, 107]   δὲ τῆς πυρᾶς χωροῦντες εὐθὺς  οἱ   ὕπατοι λόγοις βλασφήμοις ἐς ἀλλήλους
[1, 121]   καὶ δεινά, εἰ μὴ συναλλαγεῖεν  οἱ   ὕπατοι, δῆμος αὖθις αὐτοὺς
[1, 55]   αἰεὶ γιγνομένου τοῦ κακοῦ, δείσαντες  οἱ   ὕπατοι περὶ τῇ δοκιμασίᾳ τοῦ
[1, 66]   ἐγίγνετο, Ὀκτάουιος δὲ καὶ Μερόλας  οἱ   ὕπατοι τὸ μὲν ἄστυ τάφροις
[1, 40]   ἐξῄεσαν, ἐπεὶ καὶ τὰς πύλας  οἱ   ὑπόλοιποι καὶ τὰ τείχη διὰ
[1, 91]   μεταχωρεῖν πυνθανόμενος τῶν τε παρόντων  οἱ   φίλων οὐδένα ἔτι πιστὸν οὐδὲ
[1, 108]   βουλὴν κατέλεξεν ἐκ τῶν συνόντων  οἱ   φίλων τριακοσίους καὶ τήνδε ἔλεγεν
[1, 54]   αὐτοῦ χρόνου κατὰ τὸ ἄστυ  οἱ   χρῆσται πρὸς ἀλλήλους ἐστασίασαν, οἱ
[1, 24]   βουλὴν ἔφασκον περὶ τῶν λύκων.  Οἵ   τε θρασύτατοι τῶν δημοτῶν αὐτοῖς
[1, 106]   θάπτονται μόνοι· καὶ τὸ πῦρ  οἵ   τε ἱππέες καὶ στρατιὰ
[1, 35]   δυνατώτερον τοῖς προτέροις βουλευταῖς στασιάσειν·  οἵ   τε ἱππεῖς ὑπώπτευον, ὅτι τῇδε
[1, 78]   οὐ στρατεύσοντες ἑκόντες κατὰ πολιτῶν·  οἵ   τε λοιποὶ πυνθανόμενοι ταῦτ' οὐδ'
[1, 22]   δεδωροδοκηκότες ἀφεῖντο ὑπὸ τῶν δικασάντων,  οἵ   τε πρέσβεις οἱ κατ' αὐτῶν
[1, 105]   ὅμιλος ἐκ ποδὸς ὡπλισμένος εἵπετο.  Οἵ   τε ὑποστρατευσάμενοι αὐτῷ πανταχόθεν ἐπὶ
[1, 109]   τοῦ τε Ῥοδανοῦ καὶ Ἠριδανοῦ,  οἳ   ἀνίσχουσι μὲν ἐκ τῶν Ἀλπείων
[1, 20]   κατασχεῖν ὧν ὑπόσχοιτο. Εἰσὶ δ'  οἳ   βασανιζομένους φασὶ θεράποντας εἰπεῖν, ὅτι
[1, 21]   τινες εἰσηγοῦντο τοὺς συμμάχους ἅπαντας,  οἳ   δὴ περὶ τῆς γῆς μάλιστα
[1, 62]   καὶ υἱὸς αὐτοῦ Μαρίου·  οἳ   ἐς μὲν Ἱεμψάλαν τὸν Νομάδων
[1, 97]   πάντων καὶ κρυπτομένων σιωπώντων·  οἳ   καὶ πάντα, ὅσα διῴκησεν
[1, 54]   ἀνεβάλλοντο τὰς ἀποδόσεις· εἰσὶ δ'  οἳ   καὶ τὴν ζημίαν τοὺς δανείσαντας
[1, 120]   μέχρι πάντες ἀπώλοντο πλὴν ἑξακισχιλίων,  οἳ   ληφθέντες ἐκρεμάσθησαν ἀνὰ ὅλην τὴν
[1, 35]   τε βουλὴν καὶ τοὺς ἱππέας,  οἳ   μάλιστα δὴ τότε ἀλλήλοις διὰ
[1, 97]   νιφόεντος, ὅπου περιμήκετον ἄστυ Καρῶν,  οἳ   ναίουσιν ἐπώνυμον ἐξ Ἀφροδίτης·
[1, 61]   ζητηταὶ διέθεον ἐπὶ τοὺς ἄνδρας,  οἳ   Σουλπίκιον μὲν καταλαβόντες ἔκτειναν·
[1, 77]   ἅπαντας ἐπεῖχε, καὶ πρέσβεις ἔπεμπον,  οἳ   συναλλάξειν αὐτὸν τοῖς ἐχθροῖς ἔμελλον
[1, 65]   Κίννᾳ προσέφυγον ἀπὸ τῆς βουλῆς  οἳ   τὰ αὐτὰ ἐφρόνουν, Γάιός τε
[1, 8]   αὐτοῖς ἀριθμὸν ἐλευθέρων ἔχειν ἐπέταξαν,  οἳ   τὰ γιγνόμενα φυλάξειν τε καὶ
[1, 48]   πόλιν περιέσεσθαι, τοὺς μὲν ἐχθρούς,  οἳ   τέως αὐτῷ διεφέροντο καὶ τότε
[1, 22]   ὑπήγετο καὶ τοὺς καλουμένους ἱππέας,  οἳ   τὴν ἀξίωσίν εἰσι τῆς βουλῆς
[1, 32]   ξύλοις ἐν αὐτῇ τῇ χειροτονίᾳ,  οἳ   τὸν Μέμμιον παίοντες ἐν μέσῳ
[1, 40]   Ἕριος Ἀσίνιος καὶ Οὐέττιος Σκάτων,  οἳ   τὸν στρατὸν ὁμοίως μερισάμενοι τοῖς
[1, 22]   Γράκχος οὕτως ἐδημάρχει τὸ δεύτερον·  οἷα   δ' ἔχων τὸν δῆμον ἔμμισθον,
[1, 100]   καὶ Κορνήλιος Δολοβέλλας· αὐτὸς δ'  οἷα   δὴ βασιλεύων δικτάτωρ ἐπὶ τοῖς
[1, 13]   τῷ νόμῳ ὑπὸ τοῦ πλήθους  οἷα   δὴ κτίστης οὐ μιᾶς πόλεως
[1, 100]   τε γὰρ ἐφέροντο πρὸ αὐτοῦ,  οἷα   δικτάτορος, εἴκοσι καὶ τέσσαρες, ὅσοι
[1, 65]   μέσους τάς τε ῥάβδους καθεῖλεν  οἷα   ἰδιώτης καὶ δακρύσας ἔφη· Παρὰ
[1, 63]   ἐπιούσης τι χρηματίζοντος ὑπεχώρησε μικρὸν  οἷα   ἰδιώτης, μέχρι τὸν ὕπατον πολλοὶ
[1, 20]   ἐπικρατεῖ. Καὶ τόδε ὂν τηλικοῦτον  οἷα   πάρεργον ἐπὶ τῇ Γράκχου στάσει
[1, 93]   προσήγοντο· καὶ οὐδὲ τῶνδε φειδόμενος  οἷα   Ῥωμαίων ἔκτεινεν ἄμφω καὶ τὰς
[1, 102]   τῆς ἀρχῆς καὶ ἀτοπώτερον σφῶν,  οἷα   Σύλλᾳ πεποιθότα, ἐξηγούμενον, ἐς τὸ
[1, 22]   καὶ φυγῆς, τοὺς μὲν ἱππέας  οἷά   τινας ἄρχοντας αὐτῶν ὑπερεπῇρε, τοὺς
[1, 15]   Γρακχείων οἱ μὲν αὐτὸν ἐφύλαττον  οἷά   τινες δορυφόροι, οἱ δὲ τὰ
[1, 44]   Καιπίωνι Κόιντος Ποπαίδιος ἀντιστράτηγος  οἷά   τις αὐτόμολος προσέφυγεν, ἄγων καὶ
[1, 66]   τε ῥάβδους ἀνέσχον καὶ θαρρεῖν  οἷα   ὕπατον ἐκέλευον καὶ σφᾶς ἄγειν
[1, 30]   ἐκύρωσαν. Κυρωθέντος δ' αὐτίκα Μάριος  οἷα   ὕπατος τῇ βουλῇ προυτίθει σκοπεῖν
[1, 64]   μετὰ πυκνοῦ πάνυ πλήθους καὶ  οἷα   χειμάρρους ἐς τὴν ἀγορὰν ἐμπεσὼν
[1, 5]   κτῆμα διενείμαντο ἐφ' ἑαυτῶν τρεῖς  οἵδε   ἄνδρες, Ἀντώνιός τε καὶ Λέπιδος
[1, 94]   μὲν Ῥωμαίοις ἐπεκήρυξεν, ὅτι καὶ  οἵδε   ἄξια θανάτου δεδράκασι, καὶ συγγνώμην
[1, 102]   προαγαγόντες ἔκτειναν. Οὕτως ἔτι καὶ  οἵδε   διά τε μέγεθος ἀρχῆς ἰδίας
[1, 22]   δωροδοκίαν μεταλαβόντες καὶ γευσάμενοι καὶ  οἵδε   κερδῶν ἀθρόων αἰσχρότερον ἔτι καὶ
[1, 46]   ὑπὸ τοῦ Παπίου μετῄει. ~Καὶ  οἵδε   μὲν ἀλλήλαις ἀντιστρατοπεδεύοντες οὐκ ἐπεχείρουν
[1, 95]   τῆς πόλεως λάφυρον γενέσθαι. ~Καὶ  οἵδε   μὲν οὕτως ἐγκρατῶς ἀπέθανον· ἠνυσμένων
[1, 64]   ἐς τὸν Ὀκτάουιον ἐχώρει, καὶ  οἵδε   μετὰ ξιφιδίων. Ἔτι δ' αὐτῷ
[1, 76]   ἐφύλασσον καὶ οὐδὲν ὀξείας οὐδὲ  οἵδε   παρασκευῆς μετὰ δέους ἅμα καὶ
[1, 36]   Δροῦσος ταῦτα ἐτέχνάζε, καὶ  οἵδε   περὶ τῷ νόμῳ τῆς ἀποικίας
[1, 32]   αὑτοῖς ἐπικουρήσειν Μάριον παρέδωκαν ἑαυτούς,  οἵδε   πρῶτοι, καὶ ἐπ' ἐκείνοις
[1, 30]   Ἀπουληίου συγκαλούμενοι μετὰ ξύλων καὶ  οἵδε   τοῖς ἀστικοῖς ἐπῄεσαν καὶ βιασάμενοι
[1, 67]   Μάριος πρὸς τῇ θαλάσση, ζευγνύντες  οἵδε   τὸν ποταμὸν καὶ γεφυροῦντες, ἵνα
[1, 53]   τότε· δοκοῦσι γάρ μοι καὶ  οἵδε   τυχεῖν, ὧν ἔχρῃζον, ὕστερον. Ἐς
[1, 3]   κατ' ἀγορὰν καὶ ἐπανελθεῖν ἀπαθὴς  οἴκαδε.   Τυσοῦτον ἦν ἄρα τοῖς ὁρῶσιν
[1, 5]   τοσοῦτον ἐκράτει τῆς ἐς τὰ  οἰκεῖα   εὐνοίας ἐς τὰ ἀντίπαλα
[1, 65]   ὑμῶν. Καὶ τάδε παθὼν ἐν  οἰκείοις   κακοῖς ὑπὲρ ὑμῶν ὅμως ἀγανακτῶ·
[1, 8]   φροντίσαι, τὴν γῆν ἐς τοὺς  οἰκείους   ἐπὶ ὑποκρίσει διένεμον, οἱ δὲ
[1, 7]   φερεπονωτάτου σφίσιν ὀφθέντος, ἵνα συμμάχους  οἰκείους   ἔχοιεν. Ἐς δὲ τοὐναντίον αὐτοῖς
[1, 115]   θάμνῳ πόας ἐκρύφθη, δεδιὼς τοὺς  οἰκείους   μᾶλλον τῶν πολεμίων· λαβόντες δ'
[1, 40]   διὰ χειρὸς εἶχον ὡς ἐπ'  οἰκείῳ   καὶ γείτονι μάλιστα ἔργῳ. Τό
[1, 62]   ἔς τινα νῆσον, ὅθεν νεὼς  οἰκείων   ἀνδρῶν παραπλεούσης ἐπιτυχὼν ἐς Λιβύην
[1, 116]   ὄρος ἀνέφυγεν, ἔνθα πολλοὺς ἀποδιδράσκοντας  οἰκέτας   καί τινας ἐλευθέρους ἐκ τῶν
[1, 72]   χιλίαρχος ἀποσταλεὶς στρατιώτας ἐς τὸ  οἴκημα   ἀνέπεμψεν, οὓς Ἀντώνιος ἡδὺς
[1, 72]   γιγνομένῳ αὐτὸς ἀνέδραμεν ἐς τὸ  οἴκημα   καὶ τοὺς στρατιώτας εὑρὼν ἀκροωμένους
[1, 96]   τε γῆν αὐτῶν καὶ τὰ  οἰκήματα   ἐς τούσδε μεταφέρων διεμέριζεν·
[1, 74]   περικείμενον τελευτᾶνν, Κάτλος δ' ἐν  οἰκήματι   νεοχρίστῳ τε καὶ ἔτι ὑγρῷ
[1, 13]   Γράκχος αὐτοῦ σὺν ὅλῃ τῇ  οἰκίᾳ   κατάρχοιτο. Γράκχος δὲ μεγαλαυχούμενος ἐπὶ
[1, 73]   φίλοι πάντες ἀνῃροῦντο, καὶ  οἰκία   κατεσκάπτετο, καὶ περιουσία δεδήμευτο,
[1, 74]   αὐτῷ Κίννᾳ τότε ἐστρατεύοντο, ταῖς  οἰκίαις   ἐπέτρεχον καὶ διήρπαζον, ἀναιροῦντες ἅμα
[1, 95]   καταλαμβανόμενοι διεφθείροντο, ἔνθα συνελαμβάνοντο, ἐν  οἰκίαις   στενωποῖς ἱεροῖς, οἱ
[1, 77]   πολέμιον αὑτὸν ἀναγράψαι καὶ τὴν  οἰκίαν   ἀνασκάψαι καὶ τοὺς φίλους ἀνελεῖν,
[1, 104]   καὶ τοσοῦτον ἐσιὼν ἐς τὴν  οἰκίαν,   εἴτε ἀπὸ ξυνέσεως εἴτε καὶ
[1, 15]   προπεμπόντων αὐτὸν ἁπάντων ἐπὶ τὴν  οἰκίαν   ἑσπέρας καὶ θαρρεῖν ἐς τὴν
[1, 104]   τότε. Ἀναχωροῦντα δ' ἐπὶ τὴν  οἰκίαν   μόλις ποτὲ μειράκιον ἐπεμέμφετο καὶ
[1, 81]   ἐπεκήρυξαν αὐτῷ, λογιζομενοι καὶ τὴν  οἰκίαν   ὁρῶντες ἀνεσκαμμένην καὶ περιουσίαν δεδημευμένην
[1, 26]   καταφυγόντος, οἱ μὲν διώκοντες, τὴν  οἰκίαν   οὐκ εἰδότες, ὅλον ἐμπρήσειν τὸν
[1, 13]   ἐν Ἰταλίᾳ ἔθνη, ἐς τὴν  οἰκίαν   παρεπέμπετο. Καὶ μετὰ ταῦθ' οἱ
[1, 64]   Ἔτι δ' αὐτῷ κατὰ τὴν  οἰκίαν   τὸ μέλλον περιορωμένῳ ἐξαγγέλλεται τοὺς
[1, 25]   τὴν ἐγχείρησιν ἀπολωλεκότες ἐς τὰς  οἰκίας   διέτρεχον, καὶ οἱ συνθέμενοι αὐτοῖς
[1, 26]   δὲ δῆμος αὐτῶν τὰς  οἰκίας   διήρπαζε, καὶ τοὺς συμφρονήσαντας
[1, 104]   καὶ λοιδορούμενον αὐτῷ μέχρι τῆς  οἰκίας   ἐλθεῖν. δὲ κατὰ τῶν
[1, 58]   ἄνωθεν ἠμύνοντο βάλλοντες, μέχρι τὰς  οἰκίας   ἠπείλησεν ἐμπρήσειν· τότε δ' οἱ
[1, 7]   τὴν μὲν ἐξειργασμένην αὐτίκα τοῖς  οἰκιζομένοις   ἐπιδιῄρουν ἐπίπρασκον ἐξεμίσθουν,
[1, 24]   Λιβύην ἀποικίας καὶ τῶνδε αὐτῶν  οἰκιστῶν   ἐπίτηδες ἡἡρημένων, ἵνα μικρὸν ἀποδημούντων
[1, 26]   Γράκχον καὶ Φλάκκον ἐκ τῶν  οἰκιῶν   ἐς ἀπολογίαν ἐς τὸ βουλευτήριον
[1, 58]   τε ἄλλους πολίτας ἐκ τῶν  οἰκιῶν   ἔτι μαχομένους συνεκάλουν καὶ τοῖς
[1, 8]   ἀφελέσθαι φυτῶν τε ἰδίων καὶ  οἰκοδομημάτων   καὶ κατασκευῆς, μόλις ποτὲ τῶν
[1, 10]   ἔργα ἑαυτῶν καὶ φυτὰ καὶ  οἰκοδομίας,   καὶ τιμὴν ἔνιοι δεδομένην γείτοσιν,
[1, 103]   πολλῶν ἀτάφων ἐκριφέντων, οὔτε τοὺς  οἴκοι   Σύλλας οὔτε τοὺς φεύγοντας
[1, 11]   κατέχοντες καὶ τὴν λοιπὴν τῆς  οἰκουμένης   χώραν ἐν ἐλπίδι ἔχοντες κινδυνεύουσιν
[1, 17]   λύπην καὶ ἡδονήν, οἱ μὲν  οἰκτείροντες   αὑτούς τε κἀκεῖνον καὶ τὰ
[1, 63]   τὸν ἕτερον ὕπατον, δῆμος  οἰκτείρων   τοῦ δέους ἐψηφίσατο ἄρχειν Ἰταλίας
[1, 72]   ὢν εἰπεῖν κατεκήλει λόγοις μακροῖς,  οἰκτιζόμενός   τε καὶ πολλὰ καὶ ποικίλα
[1, 15]   ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν αὐτίκα ἀπολούμενος.  ~Οἴκτου   δὲ πολλοῦ σὺν λογισμῷ τοὺς
[1, 67]   κόμης ἔμπλεως ἐπῄει τὰς πόλεις,  οἰκτρὸς   ὀφθῆναι· μάχας τε καὶ τρόπαια
[1, 28]   συμφυγόντα κατεκέντησαν. Τοῦ δὲ πάθους  οἰκτροῦ   καὶ δεινοῦ φανέντος οἱ περὶ
[1, 61]   τῆς πόλεως ἄρχοντες ἀναπαυόμενον ἐν  οἴκῳ   ζοφώδει δεδιότες μὲν τὸ κήρυγμα
[1, 10]   ἐπεδείκνυον, καὶ ἄκοσμος ἦν ὅλως  οἰμωγὴ   καὶ ἀγανάκτησις. Οἱ δ' αὖ
[1, 15]   πάσχοντος ὑπὲρ αὐτῶν, σύν τε  οἰμωγῇ   προπεμπόντων αὐτὸν ἁπάντων ἐπὶ τὴν
[1, 121]   δῆμος αὖθις αὐτοὺς μετ'  οἰμωγῆς   παρεκάλει πάνυ ταπεινῶς, ἔτι τῶν
[1, 116]   ἐλῄστευε τὰ ἐγγύς, ὑποστρατήγους ἔχων  Οἰνόμαόν   τε καὶ Κρίξον μονομάχους. Μεριζομένῳ
[1, 72]   τὸν θεράποντα σπουδαιότερον τοῦ συνήθους  οἶνον   πρίασθαι· καὶ τοῦ καπήλου, τί
[1, 54]   τὸ ἔθος ᾖτουν, οἱ δὲ  οἷον   ἐκ πολέμων τε καὶ στάσεων
[1, 103]   ἐγένετο, ἑκόντα ἀποθέσθαι καὶ παράδοξον,  οἷον   οὔπω τι ἕτερον, τὸ μὴ
[1, 66]   δυνατῶν ἕτεροι πρὸς αὐτὸν ἀφικνοῦντο,  οἷς   ἀπήρεσκεν τῆς πολιτείας εὐστάθεια.
[1, 29]   τοῖς οὖσιν ἀνὰ τοὺς ἀγρούς,  οἷς   δὴ καὶ μάλιστ' ἐθάρρουν ὑπεστρατευμένοις
[1, 107]   ὡρκῶσθαι. Οὐ λανθάνων δ' ἐφ'  οἷς   ἐβούλευεν, ἐκαλεῖτο ὑπὸ τῆς βουλῆς·
[1, 11]   ἑκάστῳ πεντακοσίων πλέθρων, καὶ παισίν,  οἷς   εἰσὶ παῖδες, ἑκάστῳ καὶ τούτων
[1, 92]   δὲ καὶ Μάρκιος καὶ Δαμάσιππος  οἷς   εἶχον ἅπασιν ἐπὶ τὰ στενὰ
[1, 107]   καὶ οὐδὲ αὐτὸς ἀγνοῶν, ἐφ'  οἷς   ἐκαλεῖτο, ᾖει μετὰ τοῦ στρατοῦ
[1, 106]   καὶ ὅπλα ἐπὶ σφίσι περιάργυρα,  οἷς   ἔτι νῦν ἐς τὰς πομπὰς
[1, 68]   συνέθετο τοῖς Σαυνίταις ἐπὶ πᾶσιν  οἷς   ᾖτουν παρὰ τοῦ Μετέλλου. Ὧδε
[1, 8]   χρωμένων θεράπουσιν ἀντὶ ἐλευθέρων. ~Ἐφ'  οἷς   δῆμος ἐδυσφόρει μὲν ὡς
[1, 90]   πυνθανόμενος αὐτὸν ὑπὸ λιμοῦ κακοπαθεῖν·  οἷς   Πομπήιος ἐξ ἐνέδρας ἐν
[1, 23]   δυναμένης· τῶν τε ἑτέρων συμμάχων,  οἷς   οὐκ ἐξῆν ψῆφον ἐν ταῖς
[1, 74]   ἐπέτρεχον καὶ διήρπαζον, ἀναιροῦντες ἅμα  οἷς   περιτύχοιεν· οἱ δὲ αὐτῶν καὶ
[1, 114]   τοῖς Ἴβηρσι τὰ ὅμηρα ἀπέλυεν.  Οἷς   ὑπαχθέντες ὑπήκουον μὲν ὡς στρατηγῷ
[1, 8]   νόμων οὔτε τῶν ὅρκων, ἀλλ'  οἵτινες   καὶ ἐδόκουν φροντίσαι, τὴν γῆν
[1, 77]   δ' ὑπέσχοντο μὲν ὧδε πράξειν,  οἰχομένων   δὲ τῶν πρέσβεων ἐς τὸ
[1, 73]   ἐς οὐδένα τῶν ἀναιρουμένων, ἀλλ'  οἰωνοὶ   καὶ κύνες ἄνδρας τοιούσδε διεσπάσαντο.
[1, 28]   θέατρον, οὗ Λεύκιος Κάσσιος ἦρκτο  οκαὶ   ἤδη που τέλος ἐλάμβανενν, ὡς
[1, 20]   ἐπεισαχθέντες ἀποπνίξαιεν καὶ οἱ πυθόμενοι  ὀκνήσαιεν   ἐξενεγκεῖν διὰ τὸν δῆμον ὀργιζόμενον
[1, 118]   Προτεθείσης τε στρατηγῶν ἄλλων χειροτονίας  ὄκνος   ἐπεῖχεν ἅπαντας καὶ παρήγγελλεν οὐδείς,
[1, 69]   καὶ πλήθει νομιζομένων εἶναι κρειττόνων,  ὀκνούντων   δ' ὑπὲρ ὅλης ὀξέως κινδυνεῦσαι
[1, 70]   ἀπορούντων ἔτι καὶ δεδιότων καὶ  ὀκνούντων   ἐπιχειρεῖν αὐτῷ τῶν ἀμφὶ τὸν
[1, 32]   ἀχθόμενος ὅμως ὥπλιζέ τινας σὺν  ὄκνῳ·   καὶ βραδύνοντος ἕτεροι τὸ ὕδωρ
[1, 61]   ἅτε καὶ τέως ταῦτα σὺν  ὄκνῳ   κεκρικόσιν, ἐνέπιπτέ τι δαιμόνιον δέος
[1, 108]   ἔργων τὸ Σερτωρίου, γενόμενον μὲν  ὀκτάετες,   οὐκ εὐμαρὲς δὲ οὐδαμὰ Ῥωμαίοις,
[1, 48]   ποι καὶ ἔκτεινεν αὐτῶν ἐς  ὀκτακισχιλίους   ὅπλα τε πολὺ πλειόνων ἔλαβε.
[1, 93]   παρ' ἀμφοτέρων· τά τε αἰχμάλωτα  ὀκτακισχιλίων   πλείω γενόμενα Σύλλας, ὅτι Σαυνῖται
[1, 41]   ἀμφὶ Λικίνιον Κράσσον ἀνεῖλεν ἐς  ὀκτακοσίους   καὶ τοὺς λοιποὺς ἐς Γρούμεντον
[1, 12]   φυλῆς καταψηφισαμένης τὴν ἀρχὴν τὸν  Ὀκτάουιον   ἀποθέσθαι, ἐπιστραφεὶς πρὸς αὐτὸν
[1, 70]   ἑκὼν οὐδενὶ σφαγῆς αἴτιος ἔσεσθαι.  Ὀκτάουιον   δ' ἤδη περιοδεύσαντα καὶ κατ'
[1, 70]   ἐπιχειρεῖν αὐτῷ τῶν ἀμφὶ τὸν  Ὀκτάουιον   διὰ τὰς αὐτομολίας τε καὶ
[1, 12]   ἱκανὴν ὡς καὶ ἄκοντα βιασόμενος  Ὀκτάουιον   ἐκέλευε σὺν ἀπειλῇ τῷ γραμματεῖ
[1, 64]   δὲ καθαρώτερον πλῆθος ἐς τὸν  Ὀκτάουιον   ἐχώρει, καὶ οἵδε μετὰ ξιφιδίων.
[1, 12]   τὴν ψῆφον. Καὶ μὲν  Ὀκτάουιος   αὐτίκα ἰδιώτης γενόμενος διαλαθὼν ἀπεδίδρασκε,
[1, 66]   Κίννας μὲν ἀμφὶ ταῦτ' ἐγίγνετο,  Ὀκτάουιος   δὲ καὶ Μερόλας οἱ ὕπατοι
[1, 12]   τὸν νόμον ἀναγνῶναι. ~Μᾶρκος δ'  Ὀκτάουιος   δήμαρχος ἕτερος, ὑπὸ τῶν κτηματικῶν
[1, 64]   δ' ἀρχαίοις ἕτερος ὕπατος  Ὀκτάουιος.   Καὶ οἱ μὲν ἀμφὶ τὸν
[1, 5]   Λέπιδος καὶ ὅτῳ πρότερον μὲν  Ὀκτάουιος   ὄνομα ἦν, Καίσαρι δὲ πρὸς
[1, 12]   Καὶ ἔπραξεν οὕτως· ἐπείτε γὰρ  Ὀκτάουιος   οὐδὲν καταπλαγεὶς αὖθις ἐνίστατο,
[1, 64]   ἀναπηδώντων ἐπὶ τὰ ἔμβολα. Ὧν  Ὀκτάουιος   πυθόμενος κατέβαινε διὰ τῆς Ἱερᾶς
[1, 12]   νόμου καὶ τῆς ἀρχῆς τῆς  Ὀκταουίου,   εἰ χρὴ δήμαρχον ἀντιπράττοντα τῷ
[1, 71]   τὸ μύσος, ἀρξάμενόν τε ἀπὸ  Ὀκταουίου   καὶ ἐς τοὺς ἔπειτα ὑπὸ
[1, 69]   τε καὶ Σερτώριος ἀποσχόντες ἐστρατοπέδευσαν,  Ὀκταουίου   καὶ Κράσσου καὶ Μετέλλου περὶ
[1, 68]   Ἀλλ' οὗτοι μὲν αὐτίκα ἐξεώσθησαν  Ὀκταουίου   καὶ Πομπηίου σφίσιν ἐπιδραμόντων· κεραυνῶν
[1, 12]   πλῆθος ἀναγινώσκειν. Καὶ ἀνεγίνωσκε καὶ  Ὀκταουίου   κωλύοντος ἐσιώπα. Λοιδοριῶν δὲ τοῖς
[1, 71]   σφίσι δοκούντων ἀκωλύτως πάντα διηρπάζετο·  Ὀκταουίῳ   δὲ Κίννας μὲν καὶ Μάριος
[1, 14]   Μούμμιος αὐτόν, ἐπὶ τῷ  Ὀκταουίῳ   δημαρχεῖν ᾑρημένος, ἐκέλευεν ἑαυτῷ τὴν
[1, 12]   δήμου, τότε μάλιστα κινδυνεύοντι τῷ  Ὀκταουίῳ   λιπαρῶς ἐνέκειτο μὴ ἔργον ὁσιώτατον
[1, 48]   ὑπὲρ αὐτῆς ἠπείγετο, σπείρας ἄγων  ὀκτώ.   Προπέμψας τε τοῖς Ἀσκλαίοις ἐκέλευεν,
[1, 90]   Μαρίῳ τῷ συνάρχῳ Μάρκιον ἔπεμπεν,  ὀκτὼ   τέλη στρατιᾶς ἄγοντα, πυνθανόμενος αὐτὸν
[1, 12]   τῶν προτέρων ἑπτακαίδεκα, μὲν  ὀκτωκαιδεκάτη   τὸ κῦρος ἔμελλεν ἐπιθήσειν,
[1, 111]   καὶ τῶν λῃστῶν ἐν  ὅλῃ   τῇ θαλάσσῃ καὶ περὶ Κρήτην
[1, 13]   εἰ μὴ Γράκχος αὐτοῦ σὺν  ὅλῃ   τῇ οἰκίᾳ κατάρχοιτο. Γράκχος δὲ
[1, 109]   τοῦ πάθους πυθόμενος τὴν σπεῖραν  ὅλην,   ἀγέρωχον ἐς τὰ τοιαῦτ' εἶναι
[1, 96]   ἐπὶ τούτοις ἀνὰ τὴν Ἰταλίαν  ὅλην   πικραὶ καὶ ἐγκλήματα ποικίλα, στρατηγίας
[1, 98]   τὴν Ἰταλίαν καὶ τὴν ἀρχὴν  ὅλην   στάσεσι καὶ πολέμοις σεσαλευμένην στηρίσειεν.
[1, 120]   ἑξακισχιλίων, οἳ ληφθέντες ἐκρεμάσθησαν ἀνὰ  ὅλην   τὴν ἐς Ῥώμην ἀπὸ Καπύης
[1, 83]   καὶ κατὰ πλῆθος ἐνέπιπτε περὶ  ὅλην   τὴν Ἰταλίαν, καὶ μαντευμάτων παλαιῶν
[1, 76]   Κάρβων καὶ Κίννας ἐς  ὅλην   τὴν Ἰταλιαν τινὰς περιέπεμπον, χρήματα
[1, 93]   ἐς τοὺς πολεμίους. Καὶ νυκτὸς  ὅλης   ἀγωνισάμενοι πολὺ πλῆθος ἔκτειναν· ἔκτειναν
[1, 82]   ἑαυτὸν ἀπέφηνε τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς  ὅλης,   ἐφ' ὅσον ἔχρῃζέ τε καὶ
[1, 24]   τε ἐς Ῥώμην συνεκάλουν ἐξ  ὅλης   Ἰταλίας τοὺς ἑξακισχιλίους. Ἐπιστειλάντων δὲ
[1, 69]   εἶναι κρειττόνων, ὀκνούντων δ' ὑπὲρ  ὅλης   ὀξέως κινδυνεῦσαι τῆς πατρίδος διὰ
[1, 9]   κατ' ὀλίγον εἰς ἀπορίαν καὶ  ὀλιγανδρίαν   καὶ οὐδὲ ἐλπίδα ἔχοντος ἐς
[1, 100]   στάσεις καὶ τοὺς πολέμους πάμπαν  ὀλιγανδρούσῃ   προσκατέλεξεν ἀμφὶ τοὺς τριακοσίους ἐκ
[1, 59]   περιελόντες κατέλεξαν ἐς τὸ βουλευτήριον,  ὀλιγανθρωπότατον   δὴ τότε μάλιστα ὂν καὶ
[1, 14]   θέρει, συνελαυνόμενος ὑπὸ τῆς προθεσμίας  ὀλίγης   ἐς τὴν χειροτονίαν ἔτι οὔσης
[1, 51]   Μοτίλος τραυματίας ἐς Αἰσερνίαν σὺν  ὀλίγοις   κατέφυγεν, δὲ Σύλλας αὐτοῦ
[1, 12]   βουλευτήριον. Ἐκεῖ δ' ὡς ἐν  ὀλίγοις   ὑβριζόμενος ὑπὸ τῶν πλουσίων, αὖθις
[1, 43]   τρωθεὶς ἐς τὴν κεφαλὴν μετ'  ὀλίγον   ἀπέθανε. Καὶ Μάριος, ἐπὶ τῆς
[1, 104]   μὲν οὕτω γενέσθαι συνηνέχθη μετ'  ὀλίγον,   Γαΐου Καίσαρος τὴν ἀρχὴν οὐκέτι
[1, 8]   γῆν αὐτίκα τοῖς πένησι κατ'  ὀλίγον   διαπεπράσεσθαι· φροντὶς δ' οὐδεμία ἦν
[1, 9]   καὶ συγγενοῦς, φθειρομένου δὲ κατ'  ὀλίγον   εἰς ἀπορίαν καὶ ὀλιγανδρίαν καὶ
[1, 87]   Μάριος ἀγχοῦ στρατοπεδεύων ὑπεχώρει κατ'  ὀλίγον,   ὡς δ' ἦλθεν ἐπὶ τὸν
[1, 7]   χώραν ἐπλήθυε, τοὺς δ' Ἰταλιώτας  ὀλιγότης   καὶ δυσανδρία κατελάμβανε, τρυχομένους πενίᾳ
[1, 57]   δὲ καὶ Σουλπίκιος ἐς παρασκευὴν  ὀλίγου   διαστήματος δεόμενοι πρέσβεις ἑτέρους ἔπεμπον
[1, 2]   τε ἄκοσμος ἐπεῖχεν αἰεὶ δι'  ὀλίγου   καὶ νόμων καὶ δίκης αἰσχρὰ
[1, 94]   μὲν ἑαυτῷ τι χρησίμους γενομένους,  ὀλίγους   πάμπαν, ἐξείλετο, τοὺς δὲ λοιποὺς
[1, 99]   τῶν δικτατόρων ἀρχὴ καὶ πάλαι,  ὀλίγῳ   χρόνῳ δ' ὁριζομένη· τότε δὲ
[1, 89]   Συλλείων ἐσελθόντες ἔκτειναν ἅπαντας χωρὶς  ὀλίγων   διαφυγόντων καὶ τὰς τριήρεις τῆς
[1, 43]   τὸν χάρακα τοῦ Σκάτωνος ὑπ'  ὀλίγων   φυλαττόμενον εἷλεν, ὥστε τὸν Σκάτωνα
[1, 65]   δ' ὁρῶν τὸ τόλμημα τῶν  ὀλιγωτέρων   ἐπικρατοῦν, ἀνὰ τὴν πόλιν ἔθει
[1, 76]   μοι προείρηται, καὶ ἔτεσιν οὐδ'  ὅλοις   τρισὶν ἑκκαίδεκα μὲν ἀνδρῶν μυριάδας
[1, 90]   τέλος μὲν ὑπὸ τοῖς σημείοις  ὅλον   ἄνευ παραγγέλματος ἐπανῆλθεν ἐς Ἀρίμινον,
[1, 26]   διώκοντες, τὴν οἰκίαν οὐκ εἰδότες,  ὅλον   ἐμπρήσειν τὸν στενωπὸν ἠπείλουν,
[1, 109]   Ἰβηρίαν αὐτίκα Σερτώριος τέλος  ὅλον,   ἐπὶ χορτολογίαν ἐξιόν, αὐτοῖς ὑποζυγίοις
[1, 117]   γεγονὼς ἀξιόμαχος οὐδὲ τὸν στρατὸν  ὅλον   ἔχων στρατιωτικῶς ὡπλισμένον (οὐ γάρ
[1, 85]   στρατηγοῦ παθεῖν Σκιπίων, ἀγνοήσας  ὅλου   στρατοῦ τοσήνδε συνθήκην. ~Σκιπίωνα μὲν
[1, 99]   ἐβδομήκοντα πέντε καὶ οὐδενὸς ἐν  Ὀλυμπίᾳ   τότε ἀγωνίσματος πλὴν σταδίου δρόμου
[1, 99]   ἐτησίοις προστάταις ἐς ἄλλας ἑκατὸν  ὀλυμπιάδας,   αὖθις ἐπειρῶντο βασιλείας, ὀλυμπιάδων οὐσῶν
[1, 99]   Ῥωμαῖοι βασιλεῦσιν ὑπὲρ τὰς ἑξήκοντα  ὀλυμπιάδας   χρησάμενοι, ἐπὶ δ' ἐκείνοις δημοκρατίᾳ
[1, 111]   ἔτους, ἕκτης ἑβδομηκοστῆς καὶ ἑκατοστῆς  ὀλυμπιάδος   οὔσης, δύο μὲν ἐκ διαθηκῶν
[1, 84]   οὗ Σύλλας ἐς Βρεντέσιον παρῆλθεν,  ὀλυμπιάδων   οὐσῶν ἑκατὸν ἑβδομήκοντα καὶ τεσσάρων·
[1, 99]   ἑκατὸν ὀλυμπιάδας, αὖθις ἐπειρῶντο βασιλείας,  ὀλυμπιάδων   οὐσῶν ἐν Ἕλλησιν ἑκατὸν ἐβδομήκοντα
[1, 82]   θανάτους καὶ δημεύσεις καὶ ἀναίρεσιν  ὅλως   ἀθρόαν ἐπινοοῦντα. Ὧν οὐκ ἐψεύσθησαν
[1, 19]   ὡς λῦσαι τὸν Γράκχου νόμον  ὅλως   διεγνωκὼς μέλλοι πολὺν ἐπὶ τῷδε
[1, 28]   ἄρξον ἑτέρων οὐ χρήσιμον  ὅλως   Ἑλληνικαῖς ἡδυπαθείαις Ῥωμαίους ἐθίζεσθαι. Τιμητὴς
[1, 99]   ἐπὶ σφίσιν ἡγούμενοι τὸ ἔργον  ὅλως,   ἐν δὲ τῇ πάντων ἀπορίᾳ
[1, 96]   ἄλλης ὑπηρεσίας βουλεύσεως  ὅλως   κατὰ Σύλλα. Ἐγκλήματα δ' ἦν
[1, 10]   ταύτης ἐπεδείκνυον, καὶ ἄκοσμος ἦν  ὅλως   οἰμωγὴ καὶ ἀγανάκτησις. Οἱ δ'
[1, 73]   καὶ γενεὰ ζητούμενοι διέφυγον.  Ὅλως   τε οὐδὲν ἀπῆν ἀθρόων τε
[1, 22]   ἀνῄρουν, ὡς καὶ τὸ ἔθος  ὅλως   τῆς τοιᾶσδε εὐθύνης ἐπιλιπεῖν καὶ
[1, 115]   προθύμου στρατοῦ. Καὶ τροπῆς πάντων  ὁμαλοῦς   γενομένης μὲν Περπέννας ὑπὸ
[1, 49]   θάτερα τῆς Ῥώμης Τυρρηνοὶ καὶ  Ὀμβρικοὶ   καὶ ἄλλα τινὰ αὐτοῖς ἔθνη
[1, 36]   ἰδίας ἐνοχλησόμενοι. Τυρρηνοί τε καὶ  Ὀμβρικοὶ   ταὐτὰ δειμαίνοντες τοῖς Ἰταλιώταις καί,
[1, 90]   τῶν περικαθημένων, διὰ δὲ τὸν  ὄμβρον   ἀμελούντων, διέφυγε. Καὶ Κάρβων ἐς
[1, 114]   κατέδησεν, καὶ τοῖς Ἴβηρσι τὰ  ὅμηρα   ἀπέλυεν. Οἷς ὑπαχθέντες ὑπήκουον μὲν
[1, 85]   δὴ τῷ Σερτωρίου ἔργῳ, τὰ  ὅμηρα   ἀπέπεμπε τῷ Σύλλᾳ. Καὶ αὐτίκα
[1, 38]   διεπρεσβεύοντο συντιθέμενοι περὶ τῶνδε καὶ  ὅμηρα   διέπεμπον ἐς πίστιν ἀλλήλοις. Ὧν
[1, 85]   συνηνέχθη γενέσθαι. Σκιπίων μὲν γὰρ  ὅμηρα   τῆς συνόδου λαβὼν ἐς τὸ
[1, 38]   Καί τις ἐκ τούτων μειράκιον  ὅμηρον   ἰδὼν ἐξ Ἄσκλου πόλεως ἐς
[1, 85]   ἀλόγῳ καταλήψει καὶ τῇ τῶν  ὁμήρων   οὐκ ἀπαιτουμένων ἀποπέμψει τοὺς ὑπάτους
[1, 105]   πολλοὶ καὶ ἱππέες καὶ ἄλλος  ὅμιλος   ἐκ ποδὸς ὡπλισμένος εἵπετο. Οἵ
[1, 33]   ἀρχῆς. ~Πολὺς δὲ καὶ ἄλλος  ὅμιλος   ἐν τῇ στάσει διέφθαρτο καὶ
[1, 50]   τῆς τάξεως οὐδ' ἄλλος  ὅμιλος   ἔτι τοῦ Κλοεντίου παρέμενεν, ἀλλ'
[1, 31]   νεών, οὗ τοῖς ταμίαις ἐχρῆν  ὀμνύναι,   καὶ ὤμνυε σὺν τοῖς φίλοις
[1, 89]   ἀνεῖλεν, εἴτε χαλεπήνας τῆς τῶν  ὁμοεθνῶν   αὐτομολίας εἴτε δείσας περὶ ὁμοίου.
[1, 82]   ἔχθρᾳ μὲν ἐς τὸν Σύλλαν  ὁμοία   χρώμενοι, δέει δὲ καὶ συνειδότι
[1, 4]   εἰργάζετο· μετὰ δὲ Σύλλαν αὖθις  ὅμοια   ἀνερριπίζετο, μέχρι Γάιος Καῖσαρ, αἱρετὴν
[1, 86]   ἔοικε, μὴ διαβληθείη τὰ  ὅμοια   ἐς τὸν στρατὸν ἔδεισενν ἀναστήσας
[1, 53]   ὕστερον. Ἐς δὲ τὰς φυλὰς  ὅμοια   τοῖς προτυχοῦσιν ἕκαστοι κατελέγοντο, τοῦ
[1, 116]   τινα καὶ λῃστηρίῳ τὸ ἔργον  ὅμοιον   ἡγοῦντο εἶναι) συμβαλόντες ἡττῶντο. Οὐαρινίου
[1, 17]   γενόμενον οὐ διέλιπεν, αἰεί τινος  ὁμοίου   γιγνομένου παρὰ μέρος. δὲ
[1, 25]   ἐκ τοῦ ἱεροῦ κατεπήδων σὺν  ὁμοίου   κακοῦ φόβῳ. Γράκχος δ' ἐς
[1, 89]   ὁμοεθνῶν αὐτομολίας εἴτε δείσας περὶ  ὁμοίου.   Τοῦ δ' αὐτοῦ χρόνου περὶ
[1, 49]   δὲ πολεμοῦντας ἐλπίδι τινὶ τῶν  ὁμοίων   πραοτέρους ἐποίησεν. Ῥωμαῖοι μὲν δὴ
[1, 5]   ἑαυτοῦ καὶ διαδοχὴν τὴν ἐπικρατοῦσαν  ὁμοίως   ἐπ' ἐκείνῳ κατέλιπεν. ~Ὧδε μὲν
[1, 10]   ἐκοινώνει τῆσδε τῆς γῆς, δεδιότες  ὁμοίως   ἐπῄεσαν καὶ ἐς ἑκατέρους αὐτῶν
[1, 40]   Οὐέττιος Σκάτων, οἳ τὸν στρατὸν  ὁμοίως   μερισάμενοι τοῖς Ῥωμαίων στρατηγοῖς ἀντεκαθέζοντο
[1, 4]   Πομπήιον οὓς ἔχοι μεθέντα ἰδιωτεύειν  ὁμοίως   ὑπὸ νόμοις. Οὐ πείθων δ'
[1, 101]   τῶν ἔργων μετέφερον καὶ τυραννίδα  ὁμολογοῦσαν   ἔλεγον. ~Ἐς τοσοῦτον αὐτοῖς τε
[1, 6]   ποικίλων πολιτεία Ῥωμαίοις ἐς  ὁμόνοιαν   καὶ μοναρχίαν περιέστη· ταῦτα δ'
[1, 26]   δὲ βουλὴ καὶ νεὼν  Ὁμονοίας   αὐτὸν ἐν ἀγορᾷ προσέταξεν ἐγεῖραι.
[1, 26]   διαλλαγῶν τυχεῖν καὶ βιοῦν μεθ'  ὁμονοίας.   Οἱ δ' ἐκέλευον αὐτοὺς ἀποθεμένους
[1, 55]   Βιθυνίαν καὶ Φρυγίαν καὶ τὴν  ὅμορον   αὐταῖς Ἀσίαν ἐνέβαλεν, ὥς μοι
[1, 86]   σφίσι συνεστώσης καὶ ἀπὸ τῆς  ὁμόρου   περὶ τὸν Ἠριδανὸν Γαλατίας, οὐδ'
[1, 70]   φόνον οὐκ ἐργάσεσθαι. δὲ  ὀμόσαι   μὲν οὐκ ἠξίωσεν, ὑπέσχετο δὲ
[1, 29]   τῷ νόμῳ, τὸν οὐκ  ὀμόσαντα   μήτε βουλεύειν καὶ ὀφλεῖν τῷ
[1, 30]   τὸν ὅρκον ἑκὼν τόνδε αὐτὸς  ὀμόσει.   Συναποφηναμένου δὲ ταῦτα καὶ τοῦ
[1, 30]   δ' ὁρᾶν καὶ σόφισμα τοιόνδε·  ὀμόσειν   γάρ, νόμος ἐστί, τῷδε
[1, 111]   αὐτοῖς καὶ ὅδε καὶ σφοδρὸς  ὁμοῦ   γενόμενος. Διαιρούμενοι δ' ἐς τοσαῦτα,
[1, 104]   μοι δοκεῖ, ἐς πάντα σφοδρὸς  ὁμοῦ   καὶ δυνατὸς γενόμενος, ἐπιθυμῆσαι τύραννος
[1, 6]   περὶ Ἄκτιον Καίσαρι πρὸς Ἄντώνιον  ὁμοῦ   καὶ Κλεοπάτραν γενόμενον, ἀρχὴ καὶ
[1, 87]   ἐκφανῆναι τά τε σημεῖα ἔρριψαν  ὁμοῦ   καὶ πρὸς τὸν Σύλλαν μετετίθεντο.
[1, 9]   τε δυνατώτατος καὶ ἐκ τῶνδε  ὁμοῦ   πάντων γνωριμώτατος ἅπασι, δημαρχῶν ἐσεμνολόγησε
[1, 27]   ἐξεπεπτώκει. Ὅθεν ἐσπάνιζον ἔτι μᾶλλον  ὁμοῦ   πολιτῶν τε καὶ στρατιωτῶν καὶ
[1, 92]   ἐπὶ τὰ στενὰ ἐχώρουν ὡς  ὁμοῦ   τοῖς Σαυνίταις βιασόμενοι πάντως αὐτὰ
[1, 13]   αὐτός, νομοθέτης, καὶ ἀδελφὸς  ὁμώνυμος   ἐκείνου καὶ ὃς ἐκήδευε τῷ
[1, 65]   ἐν οἰκείοις κακοῖς ὑπὲρ ὑμῶν  ὅμως   ἀγανακτῶ· τί γὰρ ἔτι τὰς
[1, 75]   ὡς πολέμιον ἀνέλοι, τὸ μάντευμα  ὅμως   ἀπήντα τὸ τῶν ἑπτὰ νεογνῶν
[1, 57]   ἑτέροις πρέσβεσιν ἐλθοῦσιν εἰπὼν ἐπήγγελλεν  ὅμως,   εἰ θέλοιεν τήν τε σύγκλητον
[1, 3]   αἱρετός, ἐς αἰεὶ δικτάτωρ γενόμενος  ὅμως,   ἐπεί τε ἐκορέσθη τῆς δυναστείας,
[1, 92]   Ὧν Κάρβων πυνθανόμενος, τρισμυρίους  ὅμως   ἔτι ἔχων περὶ τὸ Κλούσιον
[1, 63]   ὑπάτου παρανόμως ἀνῃρημένου· δυσχεράνας δ'  ὅμως   εὐθὺς ἦρχεν αὐτῶν. ~Ἐξαγγελθέντος δ'
[1, 111]   γενόμενος. Διαιρούμενοι δ' ἐς τοσαῦτα,  ὅμως   καὶ ἐς Ἰβηρίαν ἔπεμψαν ἄλλα
[1, 103]   καίπερ ῶν δικτάτωρ, ἐς ὑπόκρισιν  ὅμως   καὶ σχῆμα δημοκρατικῆς ἀρχῆς ὑπέστη
[1, 84]   συνέβη γενέσθαι. Ἐς δὲ τριετὲς  ὅμως   προῆλθε, κατά γε τὴν Ἰταλίαν,
[1, 112]   ἀπιστουμένοις. Οἱ δ' οὐ τελέως  ὅμως   τὸν Σερτώριον ἀπεστρέφοντο διὰ τὰς
[1, 94]   θανάτου δεδράκασι, καὶ συγγνώμην ἔδωκεν  ὅμως,   τοὺς δὲ ἑτέρους κατηκόντισεν ἅπαντας·
[1, 70]   ἀρχὴν ἁμαρτόντα ἀφελέσθαι, ἄκουσα δ'  ὅμως   ὑπὸ τῶν συμφορῶν αὖθις ἐς
[1, 32]   ἀναιρεθῆναι ψηφισαμένης Μάριος ἀχθόμενος  ὅμως   ὥπλιζέ τινας σὺν ὄκνῳ· καὶ
[1, 59]   βουλευτήριον, ὀλιγανθρωπότατον δὴ τότε μάλιστα  ὂν   καὶ παρὰ τοῦτ' εὐκαταφρόνητον ἀθρόους
[1, 18]   τὸ τῶν πλουσίων ἀδίκημα καίπερ  ὂν   μέγα δυσεπίγνωστον ἦν. Καὶ οὐδὲν
[1, 8]   οὐκ ἐπινοοῦντες, ὡς οὐδὲ ῥᾴδιον  ὂν   οὐδὲ πάντῃ δίκαιον ἄνδρας τοσούσδε
[1, 20]   ποτὲ χάριτος ἐπικρατεῖ. Καὶ τόδε  ὂν   τηλικοῦτον οἷα πάρεργον ἐπὶ τῇ
[1, 104]   τῷ ἀνδρὶ τόλμης καὶ τύχης·  ὅν   γέ φασιν ἐπειπεῖν ἐν ἀγορᾷ,
[1, 98]   παυσάμενον ἔθος ἐκ τετρακοσίων ἐτῶν·  ὃν   δὲ ἕλοιντο, ἐκέλευεν ἄρχειν οὐκ
[1, 97]   καθίστατο ἅπαντα ἐφ' ἑαυτοῦ, καθ'  ὃν   ἐβούλετο τρόπον. Νόμου γὰρ
[1, 112]   διὰ τὴν ταχυεργίαν ἐκάλουν Ἀννίβαν,  ὃν   θρασύτατόν τε καὶ ἀπατηλότατον στρατηγὸν
[1, 39]   τε ἄλλα ἀπὸ Λίριος ποταμοῦ,  ὃν   νῦν μοι δοκοῦσι Λίτερνον ἡγεῖσθαι,
[1, 105]   μεθ' ἡμέραν τοῖς φίλοις τὸ  ὄναρ   ἐξειπὼν διαθήκας συνέγραφεν ἐπειγόμενος καὶ
[1, 112]   Οὐ γὰρ ἔφερον ἐς ἀπιστίαν  ὀνειδιζόμενοι,   εἰ καὶ πολεμίῳ Ῥωμαίων ἐστρατεύοντο·
[1, 22]   μετέφερε, τὰ ὑπόγυα μάλιστα αὐτοῖς  ὀνειδίζων,   ὅτι Αὐρήλιος Κόττας καὶ Σαλινάτωρ
[1, 97]   Ἀφροδίτη, σ' εἶδον κατ'  ὄνειρον   ἀνὰ στρατιὴν διέπουσαν τεύχεσι τοῖς
[1, 97]   ἐπαφροδίτου ἀγχοτάτω μάλιστα εἶναι τὸ  ὄνομα.   Ἔστι δ' ὅπου καὶ χρησμὸς
[1, 97]   ὠνόμαζον· καὶ προῆλθεν ἐς βέβαιον  ὄνομα   κολακεία. Ἤδη δέ που
[1, 5]   καὶ ὅτῳ πρότερον μὲν Ὀκτάουιος  ὄνομα   ἦν, Καίσαρι δὲ πρὸς γένους
[1, 101]   ἐκάλουν, ὅτι τὸ τοῦ βασιλέως  ὄνομα   μόνον ἐπικρύπτοι· οἱ δ' ἐπὶ
[1, 110]   συμβάλλουσιν ἀλλήλοις περὶ πόλιν,  ὄνομα   Σούκρων. Κτύπου δ' ἐν αἰθρίᾳ
[1, 54]   χαλεπήναντες, ὅτι τὸν νόμον παλαιὸν  ὄντα   ἀνεκαίνιζε, κτείνουσιν αὐτὸν ὧδε·
[1, 60]   ἐπὶ τοὺς ὑπάτους· τά τε  ὄντα   αὐτοῖς δεδήμευτο. ~Καὶ ζητηταὶ διέθεον
[1, 38]   Ἀσκλαῖοι συνεκέντουν ἐπιτρέχοντες καὶ τὰ  ὄντα   αὐτοῖς διήρπαζον. ~Ἐκραγείσης δὲ τῆς
[1, 80]   αὐτὸν Σύλλας ἔτι νεώτατον  ὄντα   ἦγεν ἐν τιμῇ καὶ ἐπιόντος,
[1, 12]   τι καὶ παρενδοῦναι προθυμουμένῳ δήμαρχον  ὄντα   ἥρμοζε, καὶ μὴ αὑτοῦ τὴν
[1, 66]   περιέπεμπον Γναῖόν τε Πομπήιον, ἀνθύπατον  ὄντα   καὶ στρατευμάτων περὶ τὸν Ἰόνιον
[1, 4]   τὴν βουλήν, ἀλλὰ Πομπήιον, ἐχθρὸν  ὄντα   οἱ καὶ στρατοῦ περὶ τὴν
[1, 108]   ἐς Ἰβηρίαν, νέον μὲν ἔτι  ὄντα,   περιφανῆ δ' ἐξ ὧν ἐπὶ
[1, 101]   νίκης συναγαγόντα, ὑπατεύειν ἔτι ἱππέα  ὄντα,   πρὶν ταμιεῦσαι καὶ στρατηγῆσαι, διὰ
[1, 26]   τὴν προαγόρευσιν, ὡς οὐκέτι πρεσβευτὴν  ὄντα,   συνελάμβανε, τοῖς δὲ περὶ τὸν
[1, 6]   ἐγένετο, συνέγραψα καὶ συνήγαγον, ἀξιοθαύμαστα  ὄντα   τοῖς ἐθέλουσιν ἰδεῖν φιλοτιμίαν ἀνδρῶν
[1, 5]   Ῥωμαίοις ἔλειπεν ἐς τὰ νῦν  ὄντα,   ὥστε Σεβαστὸς εὐθὺς ἐπὶ τοῖς
[1, 81]   αὐτὸς δὲ καὶ Μέτελλος ἀνθυπάτω  ὄντε   ἐς τὸ πρόσθεν ἐχώρουν· ἐδόκει
[1, 82]   καὶ Λεύκιος Σκιπίων, τὼ τότε  ὄντε   ὑπάτω, καὶ μετ' αὐτῶν Κάρβων,
[1, 102]   καὶ τῶν ἔξωθεν κακῶν ἔτι  ὄντες   ἀπαθεῖς ἀφόβως εἶχον ἑτέρων. ~Τοῦ
[1, 86]   τε καὶ τοὺς ἄλλους, ὅσοι  ὄντες   ἀπὸ τῆς βουλῆς τῷ Σύλλᾳ
[1, 49]   ἵνα μὴ τῶν ἀρχαίων πλέονες  ὄντες   ἐν ταῖς χειροτονίαις ἐπικρατοῖεν, ἀλλὰ
[1, 76]   τὰς νεοπολιτίδας, ὡς δι' αὐτὰς  ὄντες   ἐν τοσῷδε κινδύνου. Τάς τε
[1, 93]   πύλας κατέφυγεν. Οἱ δὲ γέροντες,  ὄντες   ἐπὶ τῶν τειχῶν, ὡς εἶδον
[1, 53]   ἐπικρατεῖν ἐν ταῖς χειροτονίαις, πλέονες  ὄντες.   ~Τοῦ δ' αὐτοῦ χρόνου κατὰ
[1, 90]   φρούριον ἐν τῷ μεταιχμίῳ μεγάλῳ  ὄντι   ἤγειρεν, ἐς καὶ μηχανὰς
[1, 80]   αὐτῷ παρέσχεν Σύλλας, ἔτι  ὄντι   νέῳ καὶ ἔτι ὄντι τῶν
[1, 106]   δῆμος, οἱ μὲν τῷ  ὄντι   τὸν Σύλλαν ἐπιποθοῦντες, οἱ δὲ
[1, 51]   αὐτοῖς ἔδωκε κἀν τῇδε ξυλίνῳ  ὄντι   τῷ τείχει κληματίδας περιτιθεὶς μετὰ
[1, 80]   ἔτι ὄντι νέῳ καὶ ἔτι  ὄντι   τῶν ἱππέων. Καὶ ἀπὸ τοῦδε
[1, 61]   ἀνδρὶ ἑβδόμης ὑπατείας· παιδὶ γὰρ  ὄντι   φασὶν ἐς τὸν κόλπον ἀετοῦ
[1, 90]   Καρρίνας δὲ νυκτός, ὕδατός τε  ὄντος   ἐξ οὐρανοῦ πολλοῦ καὶ σκότους,
[1, 32]   καὶ Μέμμιος μετῄεσαν. Μεμμίου δ'  ὄντος   ἐπιδοξοτέρου παρὰ πολύ, δείσας
[1, 114]   οὐκ ἐμποδὼν ἔτι τοῦ λυποῦντος  ὄντος,   ἐς δὲ τὴν ἀρετὴν αὐτῶν
[1, 60]   ἐς αἰδῶ τοῖς βιαζομένοις ἐμποδὼν  ὄντος,   νόμων πολιτείας
[1, 62]   βιασάμενος τὸν πρεσβύτην, ἐσήλατο χειμῶνος  ὄντος   καὶ τὸ πεῖσμα κόψας καὶ
[1, 97]   ἦν ἔτι πλὴν Σερτωρίου μακρὰν  ὄντος,   Μέτελλον μὲν ἐπὶ τοῦτον ἐξέπεμπεν
[1, 63]   τοῦ περὶ αὐτὴν στρατοῦ, τότε  ὄντος   ὑπὸ Γναίῳ Πομπηίῳ. Τοῦθ'
[1, 24]   ἐς ἑξακισχιλίους ἀντὶ ἐλαττόνων τῶν  ὄντων   ἐν τῷ νόμῳ, ὡς καὶ
[1, 98]   ἐπιβαίνων Σύλλας, ὑπάτων οὐκ  ὄντων,   ἐπεὶ καὶ Κάρβων ἐν Σικελίᾳ
[1, 95]   ἦν καὶ δήμευσις τῶν ἑτέροις  ὄντων.   Ἐπὶ δὲ τοὺς τῆς πόλεως
[1, 83]   Ῥώμῃ κατήνεγκε, καὶ πάνυ Ῥωμαίων  ὄντων   ἐς τὰ τοιαῦτα βαρυεργῶν. Τό
[1, 35]   βουλευτῶν διὰ τὰς στάσεις τότε  ὄντων   μόλις ἀμφὶ τοὺς τριακοσίους, ἑτέρους
[1, 55]   πολὺ παρὰ τοὺς ἀρχαίους πλειόνων  ὄντων.   Οἱ δ' ἀρχαιότεροι συνορῶντες ταῦτα
[1, 76]   τὴν παράλιον ἐφύλασσον καὶ οὐδὲν  ὀξείας   οὐδὲ οἵδε παρασκευῆς μετὰ δέους
[1, 69]   κρειττόνων, ὀκνούντων δ' ὑπὲρ ὅλης  ὀξέως   κινδυνεῦσαι τῆς πατρίδος διὰ μάχης
[1, 115]   δοκεῖ γὰρ οὐκ ἂν οὔτε  ὀξέως   οὔτε εὐμαρῶς οὕτως, ἔτι Σερτωρίου
[1, 21]   εἰωθὸς διαδίδοσθαι. Καὶ μὲν  ὀξέως   οὕτως ἑνὶ πολιτεύματι τὸν δῆμον
[1, 42]   ἐπὶ τὰς Ἀχέρρας, Πάπιος  Ὀξύνταν,   υἱὸν Ἰογόρθου τοῦ Νομάδων ποτὲ
[1, 84]   ἐπειγομένοις ἐν βραχεῖ μείζω καὶ  ὀξύτερα   συνέβη γενέσθαι. Ἐς δὲ τριετὲς
[1, 115]   τῆς Ἰβηρίας Μέτελλος ᾤχετο  οοὐ   γὰρ ἔτι δυσχερὲς ἐδόκει Περπένναν
[1, 74]   τὰς φλέβας τὸν πῖλον ἀποθοῖτο  οοὐ   γὰρ ἦν θεμιτὸν ἱερέα περικείμενον
[1, 49]   καλουμένων καὶ οὐσῶν ὑπὲρ ἥμισυ.  Ὅπερ   λαθὸν αὐτίκα καὶ
[1, 27]   τὰ χρήματα χωρεῖν ἐς διανομάς.  Ὅπερ   ἦν μέν τις τοῖς πένησι
[1, 68]   πολέμου πρὸς Σαυνίτας διατιθέμενον, ἐκέλευον  ὅπῃ   δύναιτο εὐπρεπῶς διαλυσάμενον ἐπικουρεῖν τῇ
[1, 62]   Μάριον αὐτίκα τῆς πόλεως ἐξέπεμπον,  ὅπῃ   δύναιτο, σῴζεσθαι. δὲ συγγιγνώσκων
[1, 25]   Καὶ ὃς ἐπεδήμει τῶν ὑπάτων,  Ὀπίμιος,   διέτασσε μέν τινας ἐνόπλους ἐς
[1, 26]   τινες Ὀπιμίῳ, καὶ αὐτοῖς  Ὀπίμιος   ἰσοβαρὲς χρυσίον ἀντέδωκεν· δὲ
[1, 26]   τὸν Κόιντον ἐπιπεμψάντων, τόνδε μὲν  Ὀπίμιος   ὕπατος διὰ τὴν προαγόρευσιν,
[1, 26]   διήρπαζε, καὶ τοὺς συμφρονήσαντας  Ὀπίμιος   συλλαβὼν ἐς τὴν φυλακὴν ἐνέβαλέ
[1, 26]   Φλάκκου τὰς κεφαλὰς ἔφερόν τινες  Ὀπιμίῳ,   καὶ αὐτοῖς Ὀπίμιος ἰσοβαρὲς
[1, 20]   εἰπεῖν, ὅτι αὐτὸν ξένοι δι'  ὀπισθοδόμου   νυκτὸς ἐπεισαχθέντες ἀποπνίξαιεν καὶ οἱ
[1, 47]   δὲ ἑτέρου στρατοῦ Σουλπίκιον περιέπεμπεν  ὀπίσω   τοῦ Λαφρηνίου γενέσθαι καὶ αὐτὸς
[1, 46]   ἡμέρας γενέσθαι περὶ πλείους ἑξακισχιλίων,  ὅπλα   δ' ὑπὸ Ῥωμαίων ληφθῆναι πολὺ
[1, 41]   λοιπῶν τοῦ πλέονος μέρους τὰ  ὅπλα   ἔλαβε· ἐφ' ὅτῳ Περπένναν Ῥουτίλιος
[1, 106]   σημεῖά τε φέροντες ἐπίχρυσα καὶ  ὅπλα   ἐπὶ σφίσι περιάργυρα, οἷς ἔτι
[1, 117]   μυριάδες ἦσαν ἤδη στρατοῦ, καὶ  ὅπλα   ἐχάλκευε καὶ παρασκευὴν συνέλεγεν, οἱ
[1, 26]   δ' ἐκέλευον αὐτοὺς ἀποθεμένους τὰ  ὅπλα   ἥκειν εἰς τὸ βουλευτήριον καὶ
[1, 45]   ἀπολέσας καὶ τῶν ὑπολοίπων τὰ  ὅπλα,   μόλις ἐς Τεανὸν καταφυγὼν ὥπλιζεν,
[1, 48]   καὶ ἔκτεινεν αὐτῶν ἐς ὀκτακισχιλίους  ὅπλα   τε πολὺ πλειόνων ἔλαβε. Χρονίου
[1, 107]   Κωλυόμενος δὲ ἐκήρυξεν ἐς τὰ  ὅπλα   χωρεῖν, καὶ ἀντεκήρυττε Κάτλος. Μικρόν
[1, 47]   κατακεκλεισμένῳ. δ' αὐτίκα μὲν  ὁπλίζων   τοὺς ὑπολοίπους ἐς χεῖρας οὐκ
[1, 58]   Αἰσκύλειον ἀγορὰν μεθ' ὅσων ἐφθάκεσαν  ὁπλίσαι.   Καὶ γίγνεταί τις ἀγὼν ἐχθρῶν,
[1, 116]   τινων ὁδοιπόρων ξύλοις καὶ ξιφιδίοις  ὁπλισάμενος   ἐς τὸ Βέσβιον ὄρος ἀνέφυγεν,
[1, 26]   βουλευτήριον ἐκάλουν, οἱ δὲ σὺν  ὅπλοις   ἐξέθεον ἐπὶ τὸν Ἀβεντῖνον λόφον,
[1, 1]   ἔριν ἐμπεσὼν οὐκ ἐχρήσατο τοῖς  ὅπλοις   παροῦσιν, ἀλλ' ἐς τὸ ὄρος
[1, 63]   ἐν δὲ Ῥώμῃ Σύλλας μέν,  ὅπλοις   τὴν πόλιν ὅδε πρῶτος καταλαβών
[1, 63]   πολλὰ πολυχρήματα, τοῦ δέους τῶν  ὅπλων   ἀναπνεύσαντες ἠρεθίζοντο ὑπὲρ καθόδου τῶνδε
[1, 57]   ὁδῷ καταλαβόντες ἠρώτων, τί μεθ'  ὅπλων   ἐπὶ τὴν πατρίδα ἐλαύνοι.
[1, 94]   τοὺς ἐν Πραινεστῷ προσέταξε χωρὶς  ὅπλων   προελθεῖν ἅπαντας ἐς τὸ πεδίον
[1, 55]   πλησιαζούσῃ προύγραψαν ἡμερῶν ἀργίας πολλῶν,  ὁποῖον   ἐν ταῖς ἑορταῖς εἴωθε γίγνεσθαι,
[1, 98]   ἀρετὴν ἦσαν οἱ βασιλέες· καὶ  ὁπότε   τις αὐτῶν ἀποθάνοι, βουλευτὴς ἕτερος
[1, 97]   θέμενος λήψῃ κράτος ἀμφιλαφές σοι.  Ὁπότερα   δ' αὐτῶν ἐψηφίσαντο Ῥωμαῖοι τὴν
[1, 2]   τοῦ κοινοῦ κατ' ἀλλήλων ξενολογοῦντες.  Ὁπότεροι   δ' αὐτῶν τὴν πόλιν προλάβοιεν,
[1, 118]   οὐδὲν διὰ τὸ πλῆθος ἐνδοιάσαντα.  Ὁποτέρως   δ' ἔπραξε, φοβερώτερος αὐτοῖς τῆς
[1, 33]   νόμων οὔτε ἀξιώσεως οὔτε ἀρχῆς,  ὅπου   καὶ τῶν δημάρχων ἔς
[1, 97]   εἶναι τὸ ὄνομα. Ἔστι δ'  ὅπου   καὶ χρησμὸς αὐτῷ δοθεὶς ἐβεβαίου
[1, 97]   τις ἀμβαίνουσι Ταύρου ὑπὸ νιφόεντος,  ὅπου   περιμήκετον ἄστυ Καρῶν, οἳ ναίουσιν
[1, 6]   καὶ μοναρχίαν περιέστη· ταῦτα δ'  ὅπως   ἐγένετο, συνέγραψα καὶ συνήγαγον, ἀξιοθαύμαστα
[1, 18]   ἅπασα, ὅπως τε ἐπέπρατο καὶ  ὅπως   ἐπιδιῄρητο, οὔτε τὰ συμβόλαια οὔτε
[1, 100]   καὶ Κορνηλίους ἀφ' ἑαυτοῦ προσεῖπεν,  ὅπως   ἑτοίμοις ἐκ τῶν δημοτῶν πρὸς
[1, 18]   τὸ τῆσδε μέτρον ἐξητάζετο ἅπασα,  ὅπως   τε ἐπέπρατο καὶ ὅπως ἐπιδιῄρητο,
[1, 30]   τὸν νόμον δεδιέναι, μηχανὴν δ'  ὁρᾶν   καὶ σόφισμα τοιόνδε· ὀμόσειν γάρ,
[1, 114]   τῷ κλήρῳ, μᾶλλόν τι πάντας  ὀργὴ   καὶ μῖσος ἐς τὸν Περπένναν
[1, 78]   ἐπιπλήξων συνεκάλει· καὶ οἱ σὺν  ὀργῇ   παρῄεσαν ὡς ἀμυνούμενοι. Τῶν δὲ
[1, 20]   ἡγεμονίαν ὠφελήσας· οὕτως παραυτίκα  ὀργὴ   τῆς ποτὲ χάριτος ἐπικρατεῖ. Καὶ
[1, 12]   συνδραμουσῶν ἐς τὸ αὐτὸ σὺν  ὀργῇ   τῶν προτέρων ἑπτακαίδεκα, μὲν
[1, 74]   ἱερεῖ τοῦ Διὸς Μερόλᾳ, κατ'  ὀργὴν   ἄρα τῆς ἀρχῆς, ἣν Κίνναν
[1, 104]   ἀνδρῶν τε καὶ πόλεων ἄκρος  ὀργὴν   γενόμενος εὐσταθῶς τὸ μειράκιον ἤνεγκε
[1, 114]   ἐπὶ τοῖς ἀποθανοῦσι τὴν μὲν  ὀργὴν   μεθιᾶσιν, οὐκ ἐμποδὼν ἔτι τοῦ
[1, 113]   Ὅθεν ἡττᾶτο συνεχῶς. Καὶ γεγένητο  ὀργήν   τε ἄκρος δι' ὑπονοίας ποικίλας
[1, 101]   ἦν οὕτω φοβερὸς καὶ ἄκρος  ὀργήν,   ὡς καὶ Κόιντον Λουκρήτιον Ὀφέλλαν
[1, 114]   θορύβῳ τε πολλῷ καὶ μετ'  ὀργῆς,   ἐς εὔνοιαν αὐτίκα τοῦ Σερτωρίου
[1, 91]   πυκνῶν περικειμένων, ἀνοήτως μάλα ὑπὸ  ὀργῆς   ἐς μάχην ἐξέταττον, ἐλπίσαντες Μέτελλον
[1, 32]   ἐς τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν μετ'  ὀργῆς   συνέτρεχεν ὡς κτενοῦντες τὸν Ἀπουλήιον.
[1, 20]   ὀκνήσαιεν ἐξενεγκεῖν διὰ τὸν δῆμον  ὀργιζόμενον   ἔτι καὶ τῷ θανάτῳ συνηδόμενον.
[1, 57]   τῆς ἐπὶ τὸν Μιθριδάτην στρατείας  ὀρεγόμενόν   τε ὡς ἐπικερδοῦς καὶ νομίζοντα
[1, 120]   ἔτι πλῆθος ἦν ἐν τοῖς  ὄρεσιν,   ἐκ τῆς μάχης διαφυγόν· ἐφ'
[1, 109]   ~Ὁ δὲ ἐς τὰ Ἄλπεια  ὄρη   μετὰ φρονήματος ἀνῄει, οὐ κατὰ
[1, 50]   Κλοέντιος Σύλλᾳ περὶ τὰ Πομπαῖα  ὄρη   στρατοπεδεύοντι μάλα καταφρονητικῶς ἀπὸ σταδίων
[1, 117]   αὐτόμολοι καὶ σύγκλυδες) τὰ δ'  ὄρη   τὰ περὶ Θουρίους καὶ τὴν
[1, 99]   καὶ πάλαι, ὀλίγῳ χρόνῳ δ'  ὁριζομένη·   τότε δὲ πρῶτον ἐς ἀόριστον
[1, 21]   ἐπεβούλευε τῇ βουλῇ, σιτηρέσιον ἔμμηνον  ὁρίσας   ἑκάστῳ τῶν δημοτῶν ἀπὸ τῶν
[1, 107]   τοῦ ἐπιόντος ἔτους ὑπὲρ τὸν  ὅρκον   ἀδεῶς· ἐδόκουν γὰρ ἐς τὸ
[1, 30]   καὶ ἔλεγεν, ὡς οὔποτε τὸν  ὅρκον   ἑκὼν τόνδε αὐτὸς ὀμόσει. Συναποφηναμένου
[1, 29]   φρονήματος οὐκ ἐνδώσοντα ἐς τὸν  ὅρκον.   μὲν δὴ νόμος ὧδε
[1, 66]   καὶ ὤμνυον τῷ Κίννᾳ τὸν  ὅρκον   τὸν στρατιωτικόν, καὶ τοὺς ὑφ'
[1, 30]   βουλῇ προυτίθει σκοπεῖν περὶ τοῦ  ὅρκου·   καὶ τὸν Μέτελλον εἰδὼς στερρόν
[1, 71]   δὲ Κίννας μὲν καὶ Μάριος  ὅρκους   ἐπεπόμφεσαν, καὶ θύται καὶ μάντεις
[1, 30]   τῆς πέμπτης ἡμέρας, τῷ  ὅρκῳ   τελευταία κατὰ τὸν νόμον ἦν,
[1, 8]   οὔτε τῶν νόμων οὔτε τῶν  ὅρκων,   ἀλλ' οἵτινες καὶ ἐδόκουν φροντίσαι,
[1, 70]   ἐπλησίαζε καὶ ἀποσχὼν ὅσον βέλους  ὁρμὴν   ἐστρατοπέδευεν, ἀπορούντων ἔτι καὶ δεδιότων
[1, 91]   τότε μὲν οὐ κατασχὼν τῆς  ὁρμῆς   αὑτὸν ἐς Νωρβανὸν ἐπανῆλθεν, οὐ
[1, 104]   ὢν αὖθις ἐς τι  ὁρμήσειεν·   δυνατὴ μὲν ἔτι
[1, 72]   ὑφ' ἡδονῆς ἀνέδραμεν ὡς αὐτὸς  ὁρμήσων   ἐπὶ τὸ ἔργον. Ἐπισχόντων δ'
[1, 62]   Λιβύην ἄνω, ἐν τοῖς Νομάδων  ὅροις.   Καὶ αὐτῷ θαλασσεύνοτι δεῦρο κατὰ
[1, 116]   ξιφιδίοις ὁπλισάμενος ἐς τὸ Βέσβιον  ὄρος   ἀνέφυγεν, ἔνθα πολλοὺς ἀποδιδράσκοντας οἰκέτας
[1, 47]   θρίαμβον. ~Περὶ δὲ τὸ Φάλερνον  ὄρος   Γναῖον Πομπήιον Οὐιδακίλιος καὶ Τίτος
[1, 1]   ὅπλοις παροῦσιν, ἀλλ' ἐς τὸ  ὄρος   ἐκδραμών, τὸ ἀπὸ τοῦδε κλῃζόμενον
[1, 117]   τρισμυρίων ἀνδρῶν, περὶ τὸ Γάργανον  ὄρος   ἡττᾶτο, καὶ δύο μέρη τοῦ
[1, 69]   Κράσσου καὶ Μετέλλου περὶ τὸ  ὄρος   τὸ Ἀλβανὸν αὐτοῖς ἀντικαθημένων καὶ
[1, 24]   ἔτι διαγραφόντων, ὅτι λύκοι τοὺς  ὅρους   Γράκχου τε καὶ Φουλβίου διέρριψαν
[1, 15]   παραλύσειε τῆς ἀρχῆς ςοὐ γὰρ  ὁρωμένων   αὐτῶν εἴκαζον οὕτωσσ, τῶν δ'
[1, 110]   καὶ Πομπήιος ἀπὸ τῶν Πυρηναίων  ὀρῶν,   ἔνθα διεχείμαζον, Σερτώριος δὲ καὶ
[1, 117]   Σπάρτακον δὲ διὰ τῶν Ἀπεννίνων  ὀρῶν   ἐπὶ τὰ Ἄλπεια καὶ ἐς
[1, 111]   Πομπήιος αὖθις ἀπὸ τῶν Πυρηναίων  ὀρῶν   ἐπὶ τὸν Ἴβηρα κατέβαινον. Σερτώριος
[1, 109]   ἀνίσχουσι μὲν ἐκ τῶν Ἀλπείων  ὀρῶν   οὐ μακρὰν ἀπ' ἀλλήλων, ῥεῖ
[1, 121]   δῆμος, ἑτέραν ἀρχὴν στάσεως  ὁρῶν   καὶ φοβούμενος δύο στρατοὺς περικαθημένους,
[1, 65]   βιάσεσθαι προσδοκήσας, παρὰ δόξαν δ'  ὁρῶν   τὸ τόλμημα τῶν ὀλιγωτέρων ἐπικρατοῦν,
[1, 81]   αὐτῷ, λογιζομενοι καὶ τὴν οἰκίαν  ὁρῶντες   ἀνεσκαμμένην καὶ περιουσίαν δεδημευμένην καὶ
[1, 38]   ἐλπίδος ἐς τὴν πολιτείαν ἔτι  ὁρῶντες,   ἔγνωσαν ἀποστῆναι Ῥωμαίων ἄντικρυς καὶ
[1, 3]   μεμφομένοις εὐθύνας ὑφέξει, ἰδιώτης τε  ὁρώντων   ἁπάντων ἐς πολὺ βαδίσαι κατ'
[1, 32]   Μέμμιον παίοντες ἐν μέσῳ πάντων  ὁρώντων   συνέκοψαν. Καὶ μὲν ἐκκλησία
[1, 3]   οἴκαδε. Τυσοῦτον ἦν ἄρα τοῖς  ὁρῶσιν   ἔτι τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ δέος
[1, 16]   εἴτε πολέμου τι σύμβολον τοῖς  ὁρῶσιν   ὡς κόρυθα ποιούμενος, εἴτε θεοὺς
[1, 13]   καὶ ἀδελφὸς ὁμώνυμος ἐκείνου καὶ  ὃς   ἐκήδευε τῷ νομοθέτῃ Κλαύδιος Ἄππιος,
[1, 25]   κακῷ τὴν ἀγορὰν προκατελάμβανον. Καὶ  ὃς   ἐπεδήμει τῶν ὑπάτων, Ὀπίμιος, διέτασσε
[1, 111]   Κυρήνη Πτολεμαίου, τοῦ Λαγίδου βασιλέως,  ὃς   ἐπίκλησιν ἦν Ἀπίων, πόλεμοι δ'
[1, 38]   Ἐπανῃρέθη δ' αὐτῷ καὶ Φοντήιος,  ὃς   ἐπρέσβευεν αὐτῷ· καλοῦσι δ' οὕτω
[1, 108]   ἐπ' ἀλλήλους καὶ πρὸς Σερτώριον,  ὃς   ᾕρητο μὲν Ἰβηρίας ἄρχειν, Κάρβωνι
[1, 19]   φέροντες οἱ Ἰταλιῶται Κορνήλιον Σκιπίωνα,  ὃς   Καγχηδόνα ἐπόρθησεν, ἠξίουν προστάτην σφῶν
[1, 82]   ὑπάτω, καὶ μετ' αὐτῶν Κάρβων,  ὃς   πέρυσιν ἦρχεν, ἔχθρᾳ μὲν ἐς
[1, 60]   Ῥώμην ἐγίνοντο καὶ τειχομαχίαι καὶ  ὅσα   ἄλλα πολέμων ἔργα, οὐδενὸς ἔτι
[1, 97]   σιωπώντων· οἳ καὶ πάντα,  ὅσα   διῴκησεν Σύλλας ὑπατεύων τε
[1, 86]   Σύλλας ἠμέλει, περιπέμπων ἐς  ὅσα   δύναιτο τῆς Ἰταλίας, φιλίᾳ τε
[1, 16]   τότε μήθ' ὕστερον. Κρίναντες δ'  ὅσα   ἔκριναν ἐς τὸ Καπιτω ωλιον
[1, 13]   οὐδὲ ἑνὸς γένους, ἀλλὰ πάντων,  ὅσα   ἐν Ἰταλίᾳ ἔθνη, ἐς τὴν
[1, 6]   διὰ τὸ πλῆθος ἐνθάδε μέν,  ὅσα   ἐπὶ Κορνήλιον Σύλλαν ἀπὸ Σεμπρωνίου
[1, 89]   τὸ δέον ἐλευσομένης. Διοικησάμενος δ'  ὅσα   ἤπειγε καὶ τῇ πόλει τινὰς
[1, 6]   ἀπὸ Σεμπρωνίου Γράκχου, ἑξῆς δ'  ὅσα   μέχρι Γαΐου Καίσαρος τῆς τελευτῆς.
[1, 76]   Ἀσίαν καὶ ἄλλα ἔθνη πολλά,  ὅσα   Μιθριδάτης προειλήφει, ἐς Ῥωμαίους ἀναλαβὼν
[1, 77]   καταλογιζόμενος αὐτοῖς ἀθρόως ἔθνη πολλά,  ὅσα   Μιθριδάτου γενόμενα Ῥωμαιοις ἀναλάβοι, καὶ
[1, 6]   λοιπαὶ τῶν ἐμφυλίων βίβλοι δεικνύουσιν,  ὅσα   οἱ τρεῖς ἐς ἀλλήλους τε
[1, 77]   βουλῇ περί τε αὑτοῦ καταλέγων,  ὅσα   περὶ Λιβύην ἐς Ἰογόρθαν τὸν
[1, 39]   Ῥωμαίοις καὶ πρὶν ἔθνη γενόμενα,  ὅσα   τε ἄλλα ἀπὸ Λίριος ποταμοῦ,
[1, 16]   ξύλα τῶν Γρακχείων αὐτῶν περισπάσαντες,  ὅσα   τε βάθρα καὶ ἄλλη παρασκευὴ
[1, 7]   ἀφαιρήσεσθαι τά τε ἀγχοῦ σφίσιν  ὅσα   τε ἦν ἄλλα βραχέα πενήτων,
[1, 59]   ἐκ τῶν ἀρίστων ἀνδρῶν τριακοσίους.  Ὅσα   τε ὑπὸ Σουλπικίου κεκύρωτο μετὰ
[1, 39]   ~Ἐκραγείσης δὲ τῆς ἀποστάσεως ἅπαντα,  ὅσα   τοῖς Ἀσκλαίοις ἔθνη γείτονα ἦν,
[1, 102]   ἀνδρὸς οὔσης καὶ τῶν γυναικῶν,  ὅσαι   βασιλείου γένους, ἀνδρὸς συγγενοῦς δεομένων,
[1, 102]   ἐγκεχειρίκεσαν ἐπὶ συνθήκαις ἔνορκοι καὶ  ὅσαι   διὰ συμμαχίαν τινα ἀρετὴν
[1, 102]   ὅσαι μόνον ὑποτελεῖς, ἀλλὰ καὶ  ὅσαι   ἑαυτὰς ἐγκεχειρίκεσαν ἐπὶ συνθήκαις ἔνορκοι
[1, 65]   Τίβυρτόν τε καὶ Πραινεστὸν καὶ  ὅσαι   μέχρι Νώλης, ἐρεθίζων ἅπαντας ἐς
[1, 102]   ὅσοι σύμμαχοι, καὶ πόλεις, οὐχ  ὅσαι   μόνον ὑποτελεῖς, ἀλλὰ καὶ ὅσαι
[1, 10]   δυνάμενοι παιδοτροφεῖν, περιφέρεσθαι. Στρατείας τε  ὅσας   στρατεύσαιντο τὴν γῆν τήνδε περιποιούμενοι,
[1, 18]   ταχὺ πλῆθος ἦν δικῶν χαλεπῶν·  ὅση   γὰρ ἄλλη πλησιάζουσα τῇδε ἐπέπρατο
[1, 29]   Ἀπουλήιος νόμον ἐσέφερε διαδάσασθαι γῆν,  ὅσην   ἐν τῇ νῦν ὑπὸ Ῥωμαίων
[1, 12]   Ὀκταουίῳ λιπαρῶς ἐνέκειτο μὴ ἔργον  ὁσιώτατον   καὶ χρησιμώτατον Ἰταλίᾳ πάσῃ συγχέαι
[1, 70]   τὴν φυγὴν αὐτῷ τε καὶ  ὅσοι   ἄλλοι κατὰ Σύλλαν ὕπατον ἐξελήλαντο,
[1, 11]   εἰπὼν τούς τε πένητας καὶ  ὅσοι   ἄλλοι λογισμῷ μᾶλλον πόθῳ
[1, 92]   ὑπὸ τοῦ Σύλλα. Γαλάται τε  ὅσοι   ἀπὸ Ῥαβέννης ἐπὶ τὰ Ἄλπεια
[1, 65]   τούς τε ἄρχοντας αὐτοῦ καὶ  ὅσοι   ἀπὸ τῆς βουλῆς ἐπεδήμουν, ἐθεράπευε
[1, 64]   ἱερὸν παρῆλθε, τὸν Κίνναν ἐκτρεπόμενος.  Ὅσοι   δ' αὐτῷ συνῆσαν, χωρὶς ἐπαγγέλματος
[1, 100]   οἷα δικτάτορος, εἴκοσι καὶ τέσσαρες,  ὅσοι   καὶ τῶν πάλαι βασιλέων ἡγοῦντο,
[1, 74]   μὲν οὕτως ἀπέθανον, θεράποντες δ'  ὅσοι   κατὰ τὸ κήρυγμα πρὸς Κίνναν
[1, 30]   στάσεως ἐν τῇ κυρίᾳ γενομένης,  ὅσοι   μὲν ἐκώλυον τῶν δημάρχων τοὺς
[1, 60]   καὶ Μᾶρκον Λαιτώριον ἑτέρους τε,  ὅσοι   μετ' αὐτῶν, ἐς δώδεκα μάλιστα,
[1, 86]   Μέτελλόν τε καὶ τοὺς ἄλλους,  ὅσοι   ὄντες ἀπὸ τῆς βουλῆς τῷ
[1, 102]   τε γὰρ πάντα καὶ βασιλέες,  ὅσοι   σύμμαχοι, καὶ πόλεις, οὐχ ὅσαι
[1, 93]   Λευκανὸς καὶ Μάρκιος καὶ Καρρίνας  ὅσοι   τε ἄλλοι στρατηγοὶ τῆς Καρβωνείου
[1, 91]   περὶ τὴν Ἀσίαν ἑαυτὸν ἀνελόντος,  ὅσοι   τε ἄλλοι τῶν Καρβωνείων στρατηγοὶ
[1, 78]   δ' ἑξῆς χειμὼν ἐπέπεσε, καὶ  ὅσοι   τῆς γῆς ἐλαμβάνοντο, εὐθὺς ἐς
[1, 96]   καὶ ἐξέλασις καὶ δήμευσις ἦν,  ὅσοι   τι Κάρβωνος Νωρβανοῦ
[1, 95]   ταμίας χιλιάρχους  ὅσοι   τι συνέπραξαν ἄλλοι τοῖς πολεμίοις,
[1, 19]   ἀντιπεπραχότα σφίσιν ἑώρων. Ταῦτα δ'  ὅσοι   τοῦ Σκιπίωνος ἦσαν ἐχθροί, κατιδόντες
[1, 58]   τῆς πόλεως καὶ σὺν αὐτοῖς  ὅσοι   τῶν ἐπιφανῶν συνεπεπράχεσαν. ~Ὁ δὲ
[1, 63]   οἱ δὲ τῶν ἐξελαθέντων στασιῶται,  ὅσοι   τῶν πλουσίων, καὶ γύναια πολλὰ
[1, 26]   οὐδεὶς ὑπήκουεν, αὐτοὶ δέ, σὺν  ὅσοις   εἶχον ἀμφ' αὑτούς, τὸ Ἀρτεμίσιον
[1, 105]   δ' αὐτοῦ σημεῖα καὶ πελέκεις,  ὅσοις   περιὼν ἔτι καὶ ἄρχων ἐκοσμεῖτο.
[1, 108]   Σύλλαν, στρατὸν ἔχων ἄλλον Ἰταλῶν,  ὅσον   αὐτῷ Περπέννας τοῦ Λεπίδου
[1, 70]   τῷ τειχει ἐπλησίαζε καὶ ἀποσχὼν  ὅσον   βέλους ὁρμὴν ἐστρατοπέδευεν, ἀπορούντων ἔτι
[1, 17]   δ' ἐξειργάσθαι σφίσιν ἡγούμενοι πᾶν,  ὅσον   ἐβούλοντο. ~Καὶ τάδε μὲν ἦν,
[1, 10]   καὶ ἀλλήλοις ἐπικαλούντων, πλῆθος ἄλλο,  ὅσον   ἐν ταῖς ἀποίκοις πόλεσιν
[1, 105]   κόσμον καθίσταντο· ἄλλο τε πλῆθος,  ὅσον   ἐπ' οὐδενὶ ἔργῳ, συνέτρεχεν. Ἡγεῖτο
[1, 82]   ἔκ τε τῆς πόλεως στρατόν,  ὅσον   εὐπόρουν, κατέλεγον καὶ τὸν ἐκ
[1, 82]   τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς ὅλης, ἐφ'  ὅσον   ἔχρῃζέ τε καὶ ἐβούλετο. ~Καὶ
[1, 99]   ἀσπασάμενοι χειροτονοῦσι τὸν Σύλλαν, ἐς  ὅσον   θέλοι, τύραννον αὐτοκράτορα. Τυραννὶς μὲν
[1, 106]   στρατὸς ἐν μέρει πᾶς,  ὅσος   ὑπεστράτευτο αὐτῷ· συνέδραμον γὰρ σπουδῇ,
[1, 95]   ζητηταὶ πάντα μαστεύοντες διέθεον καὶ  ὅσους   αὐτῶν λάβοιεν ἀνῄρουν. ~Πολλὴ δὲ
[1, 116]   οὐ πολιτικὴν στρατιὰν ἄγοντες, ἀλλ'  ὅσους   ἐν σπουδῇ καὶ παρόδῳ συνέλεξαν
[1, 67]   τὴν σιταγωγίαν. Μάριος δὲ καὶ  Ὄστια   εἷλε καὶ διήρπαζε, καὶ Κίννας
[1, 88]   καταλαβεῖν, εἰ δὲ ἀποκρουσθεῖεν, ἐπὶ  Ὄστια   χωρεῖν. Τοὺς δὲ αἵ τε
[1, 114]   αὐτοῖς, μάλιστα δὲ τούτων Λυσιτανοί,  ὅσῳ   καὶ μάλιστα αὐτοῖς Σερτώριος
[1, 105]   δή τις εὐτυχίαν ἡγοῖτο τυχεῖν  ὅσων   ἂν ἐθέλῃ. Γίνεται δ' εὐθὺς
[1, 48]   μέσων τῶν πολεμίων ἐσδραμὼν μεθ'  ὅσων   ἐδυνήθη, ὠνείδισε μὲν αὐτοῖς τὴν
[1, 58]   περὶ τὴν Αἰσκύλειον ἀγορὰν μεθ'  ὅσων   ἐφθάκεσαν ὁπλίσαι. Καὶ γίγνεταί τις
[1, 65]   μέν, δίδοτε, ἀφαιρήσεσθε δ'  ὅταν   αὐτοὶ δοκιμάσητε. ~Ταῦτ' εἰπὼν ἐς
[1, 48]   Προπέμψας τε τοῖς Ἀσκλαίοις ἐκέλευεν,  ὅταν   αὑτὸν ἴδωσι πόρρωθεν ἐπιόντα, ἐκδραμεῖν
[1, 18]   ἐβούλοντο. ~Καὶ τάδε μὲν ἦν,  ὅτε   Ἀριστόνικος Ῥωμαίοις περὶ τῆς ἀρχῆς
[1, 13]   ἐλογοποίουν οὐ χαιρήσειν Γράκχον, αὐτίκα  ὅτε   γένοιτο ἰδιώτης, ἀρχήν τε ὑβρίσαντα
[1, 103]   ὑπάτους ἀποφαίνοντες τῇ πατρίδι, ἔστιν  ὅτε   καὶ ἑαυτοὺς ἀποδεικνύουσιν, ἐν καλῷ
[1, 24]   οὐδὲν φροντίσαντες, ὅτι Σκιπίων αὐτήν,  ὅτε   κατέσκαπτεν, ἐπηράσατο ἐς ἀεὶ μηλόβοτον
[1, 22]   τοῦ νόμου τὸν Γράκχον εἰπεῖν,  ὅτι   ἀθρόως τὴν βουλὴν καθῃρήκοι, τοῦ
[1, 22]   τὰ ὑπόγυα μάλιστα αὐτοῖς ὀνειδίζων,  ὅτι   Αὐρήλιος Κόττας καὶ Σαλινάτωρ καὶ
[1, 19]   Σκιπίωνα τοῦ δήμου καὶ ἀγανάκτησις,  ὅτι   αὐτὸν ἀγαπήσαντες ἐπιφθόνως καὶ πολλὰ
[1, 99]   προσέθεσαν εἰς εὐπρέπειαν τοῦ ῥήματος,  ὅτι   αὐτὸν αἱροῖντο δικτάτορα ἐπὶ θέσει
[1, 20]   οἳ βασανιζομένους φασὶ θεράποντας εἰπεῖν,  ὅτι   αὐτὸν ξένοι δι' ὀπισθοδόμου νυκτὸς
[1, 105]   τοῖς ἀγροῖς ἐνύπνιον ἔδοξεν ἰδεῖν,  ὅτι   αὐτὸν δαίμων ἤδη καλοίη·
[1, 15]   αὐτῶν εἴκαζον οὕτωσσ, τῶν δ'  ὅτι   αὐτὸς ἑαυτὸν ἐς τὸ μέλλον
[1, 61]   καταρρυῆναι καὶ τοὺς μάντεις εἰπεῖν,  ὅτι   ἑπτάκις ἐπὶ τῆς μεγίστης ἀρχῆς
[1, 104]   ἐν ἀγορᾷ, τὴν ἀρχὴν ἀποτιθέμενον,  ὅτι   καὶ λόγον, εἴ τις αἰτοίη,
[1, 94]   διέστησαν, τοῖς μὲν Ῥωμαίοις ἐπεκήρυξεν,  ὅτι   καὶ οἵδε ἄξια θανάτου δεδράκασι,
[1, 3]   ἀρχὴν ἑκὼν ἀποθέσθαι καὶ ἐπειπεῖν,  ὅτι   καὶ τοῖς μεμφομένοις εὐθύνας ὑφέξει,
[1, 15]   λόγον οὐκ ἀκριβῆ, τῶν μὲν  ὅτι   καὶ τοὺς ἄλλους δημάρχους
[1, 74]   καὶ πινάκιον αὐτῷ παρακείμενον ἐδήλου,  ὅτι   κόπτων τὰς φλέβας τὸν πῖλον
[1, 104]   τύχῃ καταμαντευόμενος τῶν ἐσομένων, ἀπεκρίνατο,  ὅτι   κωλύσει τὸ μειράκιον τόδε ἕτερον
[1, 101]   καὶ παρ' ἐμοῦ δὲ ἀκούσατε,  ὅτι   Λουκρήτιον ἐγὼ κατέκανον ἀπειθοῦντά μοι.
[1, 24]   Λιβύῃ τὴν πόλιν ἔτι διαγραφόντων,  ὅτι   λύκοι τοὺς ὅρους Γράκχου τε
[1, 6]   κακῶν ἰδέας μυρίων, μάλιστα δ'  ὅτι   μοι τῆς Αἰγυπτίας συγγραφῆς τάδε
[1, 98]   ἐν τέλει τῆς ἐπιστολῆς ἀνεκάλυπτεν,  ὅτι   οἱ δοκοίη μάλιστ' ἂν αὐτὸς
[1, 20]   ἔνιοι δοκοῦσιν, ἑκὼν ἀπέθανε συνιδών,  ὅτι   οὐκ ἔσοιτο δυνατὸς κατασχεῖν ὧν
[1, 30]   ὕστερον δ' οὐ δυσχερῶς ἐπιδείξειν,  ὅτι   οὐκ ἔστι νόμος πρὸς
[1, 39]   αὐτοῖς ἐς Ῥώμην πρέσβεις αἰτιωμένους,  ὅτι   πάντα Ῥωμαίοις ἐς τὴν ἀρχὴν
[1, 11]   πατρίδος ἐλπίδας καὶ φόβους διεξιών,  ὅτι   πλείστης γῆς ἐκ πολέμου βίᾳ
[1, 93]   αἰχμάλωτα ὀκτακισχιλίων πλείω γενόμενα Σύλλας,  ὅτι   Σαυνῖται τὸ πλέον ἦν, κατηκόντισε.
[1, 24]   ἦν Καρχηδονίων, οὐδὲν φροντίσαντες,  ὅτι   Σκιπίων αὐτήν, ὅτε κατέσκαπτεν, ἐπηράσατο
[1, 35]   στασιάσειν· οἵ τε ἱππεῖς ὑπώπτευον,  ὅτι   τῇδε τῇ θεραπείᾳ πρὸς τὸ
[1, 107]   καὶ τοὺς Ἰταλικοὺς προσποιούμενος ἔλεγεν,  ὅτι   τὴν γῆν αὐτοῖς, ἣν
[1, 101]   ἀρχὴν ἀρνουμένην βασιλείαν ἐπισκώπτοντες ἐκάλουν,  ὅτι   τὸ τοῦ βασιλέως ὄνομα μόνον
[1, 95]   κατάπληξιν εἶπεν ἕτερα καὶ ἐπήνεγκεν,  ὅτι   τὸν μὲν δῆμον ἐς χρηστὴν
[1, 54]   περιφέρων. Οἱ δανεισταὶ δὲ χαλεπήναντες,  ὅτι   τὸν νόμον παλαιὸν ὄντα ἀνεκαίνιζε,
[1, 77]   Ῥωμαιοις ἀναλάβοι, καὶ οὐδενὸς ἧττον,  ὅτι   τοὺς ἐξελαθέντας ἐκ Ῥώμης ὑπὸ
[1, 98]   γνώμην ἐς τὸν δῆμον ἐσενεγκεῖν,  ὅτι   χρήσιμον ἡγοῖτο Σύλλας ἐν τῷ
[1, 41]   μέρους τὰ ὅπλα ἔλαβε· ἐφ'  ὅτῳ   Περπένναν Ῥουτίλιος ὕπατος παρέλυσε τῆς
[1, 5]   Ἀντώνιός τε καὶ Λέπιδος καὶ  ὅτῳ   πρότερον μὲν Ὀκτάουιος ὄνομα ἦν,
[1, 112]   ἀπελάσας, τοῖσδε ἀντ' ἐκείνων ἐπέτρεπεν.  Οὐ   γὰρ ἔφερον ἐς ἀπιστίαν ὀνειδιζόμενοι,
[1, 112]   Σερτώριον ἀπεστρέφοντο διὰ τὰς χρείας·  οὐ   γὰρ ἦν τότε τοῦ ἀνδρὸς
[1, 116]   ἐν σπουδῇ καὶ παρόδῳ συνέλεξαν  (οὐ   γάρ πω Ῥωμαῖοι πόλεμον, ἀλλ'
[1, 56]   τὸν Μιθριδάτου πόλεμον διαβαλῶν, ἠπείγετο·  οὐ   γάρ πώ τινος τῶν ἐπ'
[1, 117]   στρατὸν ὅλον ἔχων στρατιωτικῶς ὡπλισμένον  (οὐ   γάρ τις αὐτοῖς συνέπραττε πόλις,
[1, 86]   καὶ αὐτὸν τῶν προτέρων στρατηγῶν  οὐ   δεχομένων, πολλοὺς ἐνταῦθα καὶ ὅδε
[1, 79]   δῆλος ἐγένετο, ἑνὶ ῥήματι τῷδε,  οὐ   διαλύσων τὸν στρατόν, ἀλλὰ τὴν
[1, 17]   ἐν ἐκκλησίᾳ τόδε μύσος γενόμενον  οὐ   διέλιπεν, αἰεί τινος ὁμοίου γιγνομένου
[1, 71]   ἀναιρουμένων ἐκρήμναντο αἱ κεφαλαί, καὶ  οὐ   διέλιπεν ἔτι καὶ τόδε τὸ
[1, 21]   μείζονι χάριτι περὶ τῆς γῆς  οὐ   διοισομένους. Καὶ ἐδέχοντο ἄσμενοι τοῦθ'
[1, 61]   θυρῶν μεμηνότι ἐοικὼς καὶ βοῶν·  Οὐ   δύναμαι κτεῖναι Γάιον Μάριον. ὅθεν
[1, 10]   καὶ ἀπ' αὐτῆς ἐς ἀγονίαν,  οὐ   δυνάμενοι παιδοτροφεῖν, περιφέρεσθαι. Στρατείας τε
[1, 35]   νόμῳ συναγαγεῖν ἐπειρᾶτο, σαφῶς μὲν  οὐ   δυνάμενος ἐς τὴν βουλὴν ἐπανενεγκεῖν
[1, 10]   μάλιστα ἠνώχλει τοὺς πλουσίους,  οὐ   δυναμένους ἔτι ὡς προτερον τοῦ
[1, 106]   τῶν ἐς τῆν ταφὴν πεμφθέντων  οὐ   δυνατὴ φράσαι πολυτέλεια. Καὶ τὸ
[1, 92]   Σαυνίταις βιασόμενοι πάντως αὐτὰ περᾶσαι.  Οὐ   δυνηθέντες δὲ οὐδ' ὥς, ἐφέροντο
[1, 30]   τῶν ἀγρῶν ἐνηδρευμένους, ὕστερον δ'  οὐ   δυσχερῶς ἐπιδείξειν, ὅτι οὐκ ἔστι
[1, 36]   Δροῦσος αἰσθανόμενός τε καὶ  οὐ   θαμινὰ προϊών, ἀλλ' ἔνδον ἐν
[1, 30]   γενομένης ἐν ἐκκλησίᾳ βροντῆς, ὅθεν  οὐ   θέμις ἐστὶ Ῥωμαίοις οὐδὲν ἔτι
[1, 109]   Ἄλπεια ὄρη μετὰ φρονήματος ἀνῄει,  οὐ   κατὰ τὴν Ἀννίβου μεγαλουργίαν, ἑτέραν
[1, 98]   ἀμφίβολον ἦν· δὲ Σύλλας  οὐ   κατασχὼν αὑτοῦ καὶ τοῦτ' ἐν
[1, 91]   Ἀλβενουανοῦ. δὲ τότε μὲν  οὐ   κατασχὼν τῆς ὁρμῆς αὑτὸν ἐς
[1, 78]   γιγνόμενα δεδιὼς ἐς τὴν πόλιν  οὐ   κατῄει, καὶ πάνυ τῶν δημάρχων
[1, 107]   Ἄλπεις Γαλατίαν, ἐπὶ τὰ ἀρχαιρέσια  οὐ   κατῄει ὡς πολεμήσων τοῖς Συλλείοις
[1, 82]   συνέπρασσον, εὖ τὸν Σύλλαν εἰδότες  οὐ   κόλασιν διόρθωσιν φόβον
[1, 107]   τὸ τῆς ἀρχῆς ἔτος ὡρκῶσθαι.  Οὐ   λανθάνων δ' ἐφ' οἷς ἐβούλευεν,
[1, 109]   μὲν ἐκ τῶν Ἀλπείων ὀρῶν  οὐ   μακρὰν ἀπ' ἀλλήλων, ῥεῖ δ'
[1, 121]   Πομπηίου γίνεται. Καὶ τὸν στρατὸν  οὐ   μεθίει, διότι μηδὲ Πομπήιος. Ἐς
[1, 2]   καὶ στασίαρχοι μοναρχικοί, οἱ μὲν  οὐ   μεθιέντες ἔτι τὰ πιστευθέντα σφίσιν
[1, 113]   ἑτέροις ἐπέβαινον, ἐπαιρόμενοι τοῖς ἀπαντωμένοις.  Οὐ   μέντοι μεγάλῃ γε μάχῃ συνηνέχθησαν,
[1, 114]   δὴ μετὰ Σερτώριον εἶχεν ἀξίωμἀ,  οὐ   μέντοι χωρὶς δυσμενείας οὐδὲ τότε
[1, 86]   μὲν δὴ μετὰ τοῦ παιδὸς  οὐ   μεταπείθων Σύλλας ἀπέπεμπεν ἀπαθῆ.
[1, 101]   δεόμενον, ἐπεὶ κωλύων καὶ ἀνατιθέμενος  οὐ   μετέπειθεν, ἐν ἀγορᾷ μέσῃ κτεῖναι.
[1, 28]   τῆς ἀξιώσεως παρέλυεν, αἰσχρῶς βιοῦντας,  οὐ   μὴν ἐδυνήθη· γάρ οἱ
[1, 54]   δὲ ἐλευθερίαν, συνεγνωκότι δὲ ἄδειαν·  οὐ   μὴν ἐμήνυσεν οὐδείς, τῶν δανειστῶν
[1, 1]   διαδατουμένης ἐν ἀρχαιρεσίαις ἐστασίασαν·  οὐ   μήν τι χειρῶν ἔργον ἔμφυλον
[1, 13]   τοῦ πλήθους οἷα δὴ κτίστης  οὐ   μιᾶς πόλεως οὐδὲ ἑνὸς γένους,
[1, 34]   ἄλλας καὶ στασιάρχους δυνατωτέρους ἀνέθρεψεν  οὐ   νόμων εἰσηγήσεσιν ἔτι οὐδὲ δημοκοπίαις,
[1, 103]   τότε Σύλλαν οὐδενὸς ἐπείγοντος ἀποθέσθαι,  οὐ   παισίν, ὡς Πτολεμαῖος ἐν Αἰγύπτῳ
[1, 49]   πολίτας, οὗ δὴ μάλιστα μόνον  οὐ   πάντες ἐπεθύμουν. Καὶ τάδε ἐς
[1, 108]   τούς τε πρὸ ἑαυτοῦ στρατηγούς,  οὐ   παραδιδόντας οἱ τὴν ἀρχὴν ἐς
[1, 12]   αὐτὸν Γράκχος ἐδεῖτο μεταθέσθαι.  Οὐ   πειθομένου δὲ τὰς ἄλλας ψήφους
[1, 4]   μεθέντα ἰδιωτεύειν ὁμοίως ὑπὸ νόμοις.  Οὐ   πείθων δ' ἐς οὐδέτερα ἐκ
[1, 115]   στρατηγίας κατεφρόνει, Περπέννας δ' ὡς  οὐ   πιστῷ χρησόμενος ἐς πολὺ τῷ
[1, 116]   ἐπὶ δ' ἐκείνῳ Πόπλιος Οὐαλέριος,  οὐ   πολιτικὴν στρατιὰν ἄγοντες, ἀλλ' ὅσους
[1, 91]   ὁρμῆς αὑτὸν ἐς Νωρβανὸν ἐπανῆλθεν,  οὐ   πολλαῖς δὲ ἡμέραις ὕστερον κρύφα
[1, 43]   ποταμοῦ γεφύρας ἐς διάβασιν ἐξ  οὐ   πολλοῦ διαστήματος ἀπ' ἀλλήλων ἐπήγνυντο·
[1, 64]   καὶ νυκτὸς ἀμφ' αὑτὸν εἶχεν,  οὐ   πολὺ δ' ἐπιμείνας ἐς Καπύην
[1, 95]   κολάσεις τοῖς κρύπτουσιν ἐπιγράψαι. Μετ'  οὐ   πολὺ δὲ βουλευτὰς ἄλλους αὐτοῖς
[1, 110]   προκαταρχόμενος, ἠκροβολίσατο ἐς τοὺς πολεμίους.  Οὐ   πολὺ δὲ ὕστερον ἀγῶνα μέγαν
[1, 80]   αὐτῇ μάλιστα ἀγείρας. Μετὰ δ'  οὐ   πολὺ καὶ δύο ἄλλα συνέλεξε
[1, 80]   καὶ Γναῖος Πομπήιος, μετ'  οὐ   πολὺ Μέγας παρονομασθείς, Πομπηίου μὲν
[1, 27]   πραχθῆναι, γενομένου, καὶ τοὺς φόρους  οὐ   πολὺ ὕστερον διέλυσε δήμαρχος ἔτερος,
[1, 27]   ἐς τάδε ἔληγε· νόμος τε  οὐ   πολὺ ὕστερον ἐκυρώθη τὴν γῆν,
[1, 84]   ὡς ἐπ' ἐχθροὺς ἰδίους ταχυνόντων,  οὐ   πολὺ ὡς ἐπὶ τοσοῖσδε ἔργοις
[1, 121]   ἦσαν ἐς αὐτοὺς ποικίλαι, καὶ  οὐ   πρὶν δῆμος ἀπέστη τῆς
[1, 65]   ἐς τὰς ἀγχοῦ πόλεις τὰς  οὐ   πρὸ πολλοῦ πολίτιδας Ῥωμαίων γενομένας,
[1, 55]   ἐς τὰς φυλὰς ἁπάσας διαιρήσειν,  οὐ   προλέγων μέν τι περὶ τῆς
[1, 21]   δημοτῶν ἀπὸ τῶν κοινῶν χρημάτων,  οὐ   πρότερον εἰωθὸς διαδίδοσθαι. Καὶ
[1, 9]   τὸν ἐπ' αὐτοὺς Ῥωμαίων πόλεμον  οὐ   ῥᾴδιον οὐδὲ βραχύν, ἀλλὰ ἔς
[1, 90]   λοιπούς. Ἐξ οὗ Μάρκιος μὲν  οὐ   σβέσας τὸ πῦρ ἀπεδίδρασκεν,
[1, 78]   ἐς τὰς πατρίδας διεδίδρασκον ὡς  οὐ   στρατεύσοντες ἑκόντες κατὰ πολιτῶν· οἵ
[1, 85]   καταλαβεῖν. Καί μοι δοκεῖ τόδε  οὐ   στρατηγοῦ παθεῖν Σκιπίων, ἀγνοήσας
[1, 68]   διαλυσάμενον ἐπικουρεῖν τῇ πατρίδι πολιορκουμένῃ.  Οὐ   συμβαίνοντος δὲ Σαυνίταις ἐς
[1, 28]   ἐδυνήθη· γάρ οἱ συνάρχων  οὐ   συνέθετο. Μικρὸν οὖν ὕστερον
[1, 112]   ἐνύβριζον ὡς ἀπιστουμένοις. Οἱ δ'  οὐ   τελέως ὅμως τὸν Σερτώριον ἀπεστρέφοντο
[1, 4]   βουλῆς αὐτὸν ἀποθέσθαι κελευούσης αἰτιώμενος  οὐ   τὴν βουλήν, ἀλλὰ Πομπήιον, ἐχθρὸν
[1, 19]   ἐπὶ τούτοις τῶν δικαζόντων ἐπείξεις  οὐ   φέροντες οἱ Ἰταλιῶται Κορνήλιον Σκιπίωνα,
[1, 23]   ὑπάτους ἐκέλευσε προγράψαι μηδένα τῶν  οὐ   φερόντων ψῆφον ἐπιδημεῖν τῇ πόλει
[1, 79]   ἔσεσθαι φίλος, τῇ πόλει δ'  οὐ   φθονήσειν χαριζομένῃ τὴν σωτηρίαν αὐτοῖς·
[1, 104]   θαλάσσῃ τε καὶ κυνηγεσίοις ἐχρῆτο,  οὐ   φυλασσόμενος ἄρα τὸν κατὰ ἄστυ
[1, 13]   δυσφοροῦντες ἔτι παρέμενον καὶ ἐλογοποίουν  οὐ   χαιρήσειν Γράκχον, αὐτίκα ὅτε γένοιτο
[1, 28]   τόδε στάσεων ἄρξον ἑτέρων  οὐ   χρήσιμον ὅλως Ἑλληνικαῖς ἡδυπαθείαις Ῥωμαίους
[1, 11]   τῇ ὠφελείᾳ μάλιστα αἰωρούμενος, ὡς  οὔ   τι μεῖζον οὐδὲ λαμπρότερον δυναμένης
[1, 7]   πολλὴν καταλαβόντες καὶ χρόνῳ θαρροῦντες  οὔ   τινα σφᾶς ἔτι ἀφαιρήσεσθαι τά
[1, 49]   συμμαχίᾳ παραμένοντας ἐψηφίσατο εἶναι πολίτας,  οὗ   δὴ μάλιστα μόνον οὐ πάντες
[1, 55]   Σουλπίκιος ἐσέφερε περὶ τοῦδε·  οὗ   κυρωθέντος ἔμελλε πᾶν τι
[1, 28]   Σκιπίων ὕπατος καθεῖλε τὸ θέατρον,  οὗ   Λεύκιος Κάσσιος ἦρκτο οκαὶ ἤδη
[1, 90]   λόφον συνέκλεισε τοὺς λοιπούς. Ἐξ  οὗ   Μάρκιος μὲν οὐ σβέσας τὸ
[1, 45]   διὰ νόσον ἐπί τινα ποταμόν,  οὗ   μία γέφυρα ἦν· καὶ ἐνταῦθα
[1, 24]   ἐγχειρίδια φέροντες ἐς τὸ Καπιτώλιον,  οὗ   περὶ τῆς ἀποικίας ἐκκλησιάσειν ἔμελλον.
[1, 84]   οὖν ὅδε πόλεμος, ἐξ  οὗ   Σύλλας ἐς Βρεντέσιον παρῆλθεν, ὀλυμπιάδων
[1, 31]   ἐς τὸν τοῦ Κρόνου νεών,  οὗ   τοῖς ταμίαις ἐχρῆν ὀμνύναι, καὶ
[1, 56]   ἀποστάντος, ἐκύρου τὸν νόμον καί,  οὗ   χάριν ἅπαντα ταῦτα ἐγίγνετο, Μάριον
[1, 40]   Περπένναν καὶ Γάιον Μάριον καὶ  Οὐαλέριον   Μεσσάλαν, ὑπὸ δὲ Σέξστῳ Καίσαρι
[1, 98]   μεταξὺ βασιλέα. μὲν δὴ  Οὐαλέριον   Φλάκκον εἵλετο, ἐλπίσασα ὑπάτων προτεθήσεσθαι
[1, 75]   μηνὸς τῆς ἀρχῆς ἀπέθανε, καὶ  Οὐαλέριον   Φλάκκον Κίννας ἑλόμενος ἀντ'
[1, 116]   Γλάβρος, ἐπὶ δ' ἐκείνῳ Πόπλιος  Οὐαλέριος,   οὐ πολιτικὴν στρατιὰν ἄγοντες, ἀλλ'
[1, 116]   καὶ πρῶτος ἐπ' αὐτὸν ἐκπεμφθεὶς  Οὐαρίνιος   Γλάβρος, ἐπὶ δ' ἐκείνῳ Πόπλιος
[1, 116]   ὅμοιον ἡγοῦντο εἶναι) συμβαλόντες ἡττῶντο.  Οὐαρινίου   δὲ καὶ τὸν ἵππον αὐτὸς
[1, 38]   ὑπὲρ σφῶν πολιτεύοντας τοιάδε πάσχειν  οὐδ'   ἄλλην τινὰ μηχανὴν ἐλπίδος ἐς
[1, 98]   αὐτὸν ἔφερε τὸν Σύλλαν, καὶ  οὐδ'   ἀμφίβολον ἦν· δὲ Σύλλας
[1, 104]   τὸν κατὰ ἄστυ ἰδιώτην βίον  οὐδ'   ἀσθενὴς ὢν αὖθις ἐς
[1, 78]   οἵ τε λοιποὶ πυνθανόμενοι ταῦτ'  οὐδ'   αὐτοὶ περάσειν ἔτι ἔλεγον ἐς
[1, 33]   Μέτελλον, Πούπλιος δὲ Φούριος δήμαρχος,  οὐδ'   ἐλευθέρου πατρός, ἀλλ' ἐξελευθέρου, θρασέως
[1, 60]   τὴν πατρίδα ὡς πολεμίαν ἐσέβαλεν.  Οὐδ'   ἔληξαν ἀπὸ τοῦδε αἱ στάσεις
[1, 31]   ἐνέδρᾳ καὶ τῷ χρόνῳ δεδαπανημένῳ,  οὐδ'   ἐνθυμηθῆναί τι παρασχὼν αὐτοῖς ἐξανίστατο
[1, 99]   κατὰ νόμον ἔτι χειροτονοῦντες οὐδὲν  οὐδ'   ἐπὶ σφίσιν ἡγούμενοι τὸ ἔργον
[1, 86]   τεχνάζων. Οὐδενὸς δ' αὐτῷ προιόντος  οὐδ'   ἐς ἀπόκρισιν νὁ γάρ τοι
[1, 96]   μὲν ἄλλους τοῖς ἄγουσιν ἐκέλευσεν  οὐδ'   ἐς ὄψιν οἱ προσαχθέντας ἀνελεῖν,
[1, 120]   ὡς φόνον γενέσθαι τῶν μὲν  οὐδ'   εὐαρίθμητον, Ῥωμαίων δὲ ἐς χιλίους
[1, 112]   γενομένους ἀπιστεῖσθαι καὶ πρὸς αὐτοῦ,  οὐδ'   ἠξίουν διὰ τοὺς αὐτομολήσαντας οἱ
[1, 50]   ἔφευγον. Παραλυθείσης δὲ τῆς τάξεως  οὐδ'   ἄλλος ὅμιλος ἔτι τοῦ
[1, 86]   ὁμόρου περὶ τὸν Ἠριδανὸν Γαλατίας,  οὐδ'   Σύλλας ἠμέλει, περιπέμπων ἐς
[1, 76]   ὥς μοι προείρηται, καὶ ἔτεσιν  οὐδ'   ὅλοις τρισὶν ἑκκαίδεκα μὲν ἀνδρῶν
[1, 92]   Μάριον ἐκλῦσαι τῆς πολιορκίας· ἀλλ'  οὐδ'   οὗτοι τὰ στενὰ διελθεῖν ἐδύναντο
[1, 37]   ἐπεγράφοντο κατήγοροι. Καὶ Βηστίας μὲν  οὐδ'   ὑπακούσας ἑκὼν ἔφευγεν ὡς οὐκ
[1, 25]   τοῦ γεγονότος· οὐδενὸς δ' αὐτὸν  οὐδ'   ὑφισταμένου, ἀλλ' ὡς ἐναγῆ πάντων
[1, 92]   αὐτὰ περᾶσαι. Οὐ δυνηθέντες δὲ  οὐδ'   ὥς, ἐφέροντο ἐς Ῥώμην ὡς
[1, 121]   ἀρχαῖον ἐπανάξειν. Αἱρεθέντες δὲ ὕπατοι  οὐδ'   ὣς μεθίεσαν τὸν στρατόν, ἔχοντες
[1, 108]   μὲν ὀκτάετες, οὐκ εὐμαρὲς δὲ  οὐδαμὰ   Ῥωμαίοις, ἅτε μὴ πρὸς Ἴβηρας
[1, 113]   ἐπὶ τὸ ἔργον ἠπείγετο καὶ  οὐδαμοῦ   τὸν Σερτώριον μεθιέντα τοὺς δορυφόρους
[1, 107]   ἐκαλεῖτο ὑπὸ τῆς βουλῆς· καὶ  οὐδὲ   αὐτὸς ἀγνοῶν, ἐφ' οἷς ἐκαλεῖτο,
[1, 91]   οἱ φίλων οὐδένα ἔτι πιστὸν  οὐδὲ   βέβαιον ὡς ἐν συμφοραῖς τιθέμενος,
[1, 9]   αὐτοὺς Ῥωμαίων πόλεμον οὐ ῥᾴδιον  οὐδὲ   βραχύν, ἀλλὰ ἔς τε μῆκος
[1, 85]   καὶ συνῄεσαν τρεῖς ἑκατέρωθεν, ὅθεν  οὐδὲ   γνῶναι τὰ λεχθέντα συνέβη· ἐδόκει
[1, 34]   ἀνέθρεψεν οὐ νόμων εἰσηγήσεσιν ἔτι  οὐδὲ   δημοκοπίαις, ἀλλὰ ἀθρόοις στρατεύμασι κατ'
[1, 20]   Σκιπίων μὲν δὴ τεθνήκει καὶ  οὐδὲ   δημοσίας ταφῆς ἠξιοῦτο, μέγιστα δὴ
[1, 9]   εἰς ἀπορίαν καὶ ὀλιγανδρίαν καὶ  οὐδὲ   ἐλπίδα ἔχοντος ἐς διόρθωσιν. Ἐπὶ
[1, 13]   δὴ κτίστης οὐ μιᾶς πόλεως  οὐδὲ   ἑνὸς γένους, ἀλλὰ πάντων, ὅσα
[1, 99]   Ῥωμαῖοι δ' οὐχ ἑκόντες μὲν  οὐδὲ   κατὰ νόμον ἔτι χειροτονοῦντες οὐδὲν
[1, 11]   αἰωρούμενος, ὡς οὔ τι μεῖζον  οὐδὲ   λαμπρότερον δυναμένης ποτὲ παθεῖν τῆς
[1, 33]   ἐξελευθέρου, θρασέως ἐνίστατο αὐτοῖς καὶ  οὐδὲ   Μετέλλου τοῦ Μετέλλου παιδὸς ἱκετεύοντος
[1, 76]   παράλιον ἐφύλασσον καὶ οὐδὲν ὀξείας  οὐδὲ   οἵδε παρασκευῆς μετὰ δέους ἅμα
[1, 8]   ἐπινοοῦντες, ὡς οὐδὲ ῥᾴδιον ὂν  οὐδὲ   πάντῃ δίκαιον ἄνδρας τοσούσδε ἐκ
[1, 8]   διόρθωσιν δ' οὐκ ἐπινοοῦντες, ὡς  οὐδὲ   ῥᾴδιον ὂν οὐδὲ πάντῃ δίκαιον
[1, 103]   Σύλλας οὔτε τοὺς φεύγοντας καταπλαγεὶς  οὐδὲ   τὰς πόλεις, ὧν ἀκροπόλεις τε
[1, 18]   ἀργὸν λίμνας τέλματα,  οὐδὲ   τὴν ἀρχὴν ὡς ἐπὶ δορικτήτοις
[1, 31]   ἔφασκον αὐτοῖς ἔσεσθαι τὴν γῆν  οὐδὲ   τὸν νόμον κύριον, εἰ μὴ
[1, 117]   μετέγνω, ὡς οὔπω γεγονὼς ἀξιόμαχος  οὐδὲ   τὸν στρατὸν ὅλον ἔχων στρατιωτικῶς
[1, 114]   ἀξίωμἀ, οὐ μέντοι χωρὶς δυσμενείας  οὐδὲ   τότε ἐγίγνοντο· καὶ γὰρ ὠμότατος
[1, 1]   ἀπὸ τοῦδε κλῃζόμενον ἱερόν, οὐδὲν  οὐδὲ   τότε χειρῶν ἔργον, ἀλλ' ἀρχὴν
[1, 33]   δήμαρχος ὑπῆγε, καὶ δῆμος  οὐδὲ   τοὺς λόγους ὑπομείνας διέσπασε τὸν
[1, 38]   ἐς βοήθειαν. Πεσόντων δὲ τῶνδε,  οὐδὲ   τῶν ἄλλων Ῥωμαίων τις ἦν
[1, 50]   Σύλλας τὴν ὕβριν οὐκ ἐνεγκὼν  οὐδὲ   τῶν ἰδίων τοὺς χορτολογοῦντας ἀναμείνας
[1, 93]   καὶ Καρρινας ἁλόντες προσήγοντο· καὶ  οὐδὲ   τῶνδε φειδόμενος οἷα Ῥωμαίων ἔκτεινεν
[1, 71]   ἵππον αὐτῷ προσαγαγόντων, οὐκ ἀνασχόμενος  οὐδὲ   ὑπαναστῆναι τὴν σφαγὴν περιέμενεν.
[1, 2]   οὐδέν πω παρενεχθὲν ἐς ἐκκλησίαν  οὐδὲ   φόνον ἔμφυλον, πρίν γε Τιβέριος
[1, 95]   δὲ καὶ ἐσύροντο καὶ κατεπατοῦντο,  οὐδὲ   φωνὴν ἔτι τῶν θεωμένων οὐδενὸς
[1, 114]   μύσος ἐργασάμενον. Καὶ οὐκ ἂν  οὐδὲ   χειρῶν ἀπέσχοντο, εἰ μὴ περιθέων
[1, 10]   νόμου καταφρονεῖν διὰ τοὺς διαιροῦντας  οὐδὲ   ὠνεῖσθαι παρὰ τῶν κληρουμένων·
[1, 83]   γενόμενον ἐνεπρήσθη, καὶ τὴν αἰτίαν  οὐδεὶς   ἐπενόει. Πάντα δ' ἔδοξεν ἐς
[1, 71]   τῶν μὲν ἱππέων ἀναιρουμένων λόγος  οὐδεὶς   ἔτι μετὰ τὴν ἀναίρεσιν ἐγίγνετο,
[1, 71]   νέμεσις ἀνδρῶν φθόνου φόβος  οὐδεὶς   ἔτι τοῖς γιγνομένοις ἐπῆν, ἀλλὰ
[1, 118]   ὄκνος ἐπεῖχεν ἅπαντας καὶ παρήγγελλεν  οὐδείς,   μέχρι Λικίνιος Κράσσος, γένει καὶ
[1, 54]   δὲ ἄδειαν· οὐ μὴν ἐμήνυσεν  οὐδείς,   τῶν δανειστῶν περικαλυψάντων. ~Τάδε μὲν
[1, 26]   ἐπ' ἐλευθερίᾳ. Καὶ τῶνδε μὲν  οὐδεὶς   ὑπήκουεν, αὐτοὶ δέ, σὺν ὅσοις
[1, 8]   κατ' ὀλίγον διαπεπράσεσθαι· φροντὶς δ'  οὐδεμία   ἦν οὔτε τῶν νόμων οὔτε
[1, 74]   ἄρα τῆς ἀρχῆς, ἣν Κίνναν  οὐδὲν   ἀδικῶν διεδέδεκτο, καὶ Λουτατίῳ Κάτλῳ,
[1, 3]   βάσανοι πάμπαν ἐπαχθεῖς. ~Ἔργον τε  οὐδὲν   ἀηδὲς ἀπῆν, μέχρι τῶνδε τῶν
[1, 5]   τοῖς ὑπ' αὐτὴν ἔθνεσιν ἅπασιν,  οὐδὲν   αἱρέσεως χειροτονίας προσποιήματος
[1, 18]   ὂν μέγα δυσεπίγνωστον ἦν. Καὶ  οὐδὲν   ἀλλ' πάντων ἀνάστασις ἐγίγνετο
[1, 57]   τε καὶ Μαρίου καὶ σαφὲς  οὐδὲν   ἄλλο ἐπενεγκών νοὐ γὰρ ἐτόλμα
[1, 31]   ~Ταῦτα δ' εἰπὼν καὶ τέλος  οὐδὲν   ἀναμείνας, πάντων ἔτι σιωπώντων ὑπ'
[1, 90]   καὶ ποικίλης τῆς πείρας γενομένης,  οὐδὲν   ἀνύων ἐς Πραινεστὸν αὖθις συνεκλείετο.
[1, 73]   γενεὰ ζητούμενοι διέφυγον. Ὅλως τε  οὐδὲν   ἀπῆν ἀθρόων τε καὶ ποικίλων
[1, 82]   ἐς τοὺς ὑπολοίπους Σύλλας  οὐδὲν   δεινὸν καὶ καθ' ἕνα καὶ
[1, 118]   δέκατον καὶ ἀνελεῖν ἐς τετρακισχιλίους,  οὐδὲν   διὰ τὸ πλῆθος ἐνδοιάσαντα. Ὁποτέρως
[1, 11]   Ἰταλίας, τοῦ περὶ αὐτὸ δυσχεροῦς  οὐδὲν   ἐνεθυμεῖτο. Ἐνστάσης δὲ τῆς χειροτονίας
[1, 27]   διὰ τὰς διανομάς, ὄφελος δ'  οὐδὲν   ἐς πολυπληθίαν. Ἅπαξ δὲ τοῖς
[1, 70]   ὑπατεύοντα ἀντὶ τοῦ Κίννα καὶ  οὐδὲν   ἐς τὴν ἀρχὴν ἁμαρτόντα ἀφελέσθαι,
[1, 4]   καθελών, οὐδενὸς αὐτῷ θαρροῦντος εἰς  οὐδὲν   ἔτι ἀντειπεῖν, δεύτερος ἐπὶ Σύλλᾳ
[1, 30]   ὅθεν οὐ θέμις ἐστὶ Ῥωμαίοις  οὐδὲν   ἔτι κυροῦν. Βιαζομένων δὲ καὶ
[1, 97]   τοῖς ἐχθροῖς διῴκητο καὶ πολέμιον  οὐδὲν   ἦν ἔτι πλὴν Σερτωρίου μακρὰν
[1, 12]   ἔπραξεν οὕτως· ἐπείτε γὰρ Ὀκτάουιος  οὐδὲν   καταπλαγεὶς αὖθις ἐνίστατο, δὲ
[1, 76]   καὶ τὴν παράλιον ἐφύλασσον καὶ  οὐδὲν   ὀξείας οὐδὲ οἵδε παρασκευῆς μετὰ
[1, 99]   οὐδὲ κατὰ νόμον ἔτι χειροτονοῦντες  οὐδὲν   οὐδ' ἐπὶ σφίσιν ἡγούμενοι τὸ
[1, 1]   τὸ ἀπὸ τοῦδε κλῃζόμενον ἱερόν,  οὐδὲν   οὐδὲ τότε χειρῶν ἔργον, ἀλλ'
[1, 71]   ἐπεπόμφεσαν, καὶ θύται καὶ μάντεις  οὐδὲν   πείσεσθαι προύλεγον, οἱ δὲ φίλοι
[1, 2]   ὑπ' αὐτομόλου γενόμενον, ξίφος δὲ  οὐδέν   πω παρενεχθὲν ἐς ἐκκλησίαν οὐδὲ
[1, 63]   καθόδου τῶνδε τῶν ἀνδρῶν καὶ  οὐδὲν   σπουδῆς δαπάνης ἐς τοῦτο
[1, 81]   γενεὰν μόλις ἐκφυγοῦσαν ἐδείμαινον. Καὶ  οὐδὲν   σφίσι νίκης πανωλεθρίας μέσον
[1, 70]   πρέσβεις ἔπεμπεν ὡς πρὸς ὕπατον.  Οὐδέν   τε χρηστὸν ἔτι προσδοκῶντες τοῦτο
[1, 24]   ἔνθα ποτὲ ἦν Καρχηδονίων,  οὐδὲν   φροντίσαντες, ὅτι Σκιπίων αὐτήν, ὅτε
[1, 88]   Μάριον, ἀλλὰ λιμῷ. Μάριος δὲ  οὐδὲν   χρηστὸν ἔτι προσδοκῶν τοὺς ἰδίους
[1, 81]   καὶ τροφὰς καὶ χρήματα συνῆγου,  οὐδὲν   ὡς περὶ ἐσχάτων σφίσιν ἀπολείποντες
[1, 91]   τῶν τε παρόντων οἱ φίλων  οὐδένα   ἔτι πιστὸν οὐδὲ βέβαιον ὡς
[1, 33]   νομιζόμενος, πρώτην δημαρχῶν ἐκείνην ἡμέραν,  οὐδένα   ἔτι ὠφελούσης οὔτε ἐλευθερίας οὔτε
[1, 31]   οὐκ ἔφη δι' ἑαυτὸν ἐάσειν  οὐδένα   κίνδυνον ἐπιγενέσθαι τῇ πατρίδι. Καὶ
[1, 59]   διὰ δυοῖν τοῖνδε οὔτε νόμον  οὐδένα   πρὸ τῆς βουλῆς ἐς τὸ
[1, 117]   αὐτομόλων τε πολλῶν αὐτῷ προσιόντων  οὐδένα   προσίετο. Καὶ τῶν ὑπάτων αὐτὸν
[1, 73]   τε οὐδενὶ ἐξῆν ἐπενεγκεῖν ἐς  οὐδένα   τῶν ἀναιρουμένων, ἀλλ' οἰωνοὶ καὶ
[1, 73]   ἐν ἀγορᾷ προυτέθησαν. Ταφήν τε  οὐδενὶ   ἐξῆν ἐπενεγκεῖν ἐς οὐδένα τῶν
[1, 105]   ἄλλο τε πλῆθος, ὅσον ἐπ'  οὐδενὶ   ἔργῳ, συνέτρεχεν. Ἡγεῖτο δ' αὐτοῦ
[1, 77]   πολίταις τε καὶ νεοπολίταις προύλεγεν  οὐδενὶ   μέμψεσθαι περὶ οὐδενός. Ὧν ἀναγινωσκομένων
[1, 70]   ὑπέσχετο δὲ καὶ ὧδε ἑκὼν  οὐδενὶ   σφαγῆς αἴτιος ἔσεσθαι. Ὀκτάουιον δ'
[1, 10]   νόμου περιέμενον, οἱ μὲν ὡς  οὐδενὶ   τρόπῳ συγχωρήσοντες αὐτὸν γενέσθαι κύριον,
[1, 104]   μόλις ποτὲ μειράκιον ἐπεμέμφετο καὶ  οὐδενὸς   αὐτὸ ἀπερύκοντος ἐθάρρησε καὶ λοιδορούμενον
[1, 4]   μάλιστα πολέμου κράτει σαφῶς καθελών,  οὐδενὸς   αὐτῷ θαρροῦντος εἰς οὐδὲν ἔτι
[1, 25]   αὐτοῖς ἐκλογίσασθαι περὶ τοῦ γεγονότος·  οὐδενὸς   δ' αὐτὸν οὐδ' ὑφισταμένου, ἀλλ'
[1, 86]   καθάπερ ἐς τὸν Σκιπίωνα τεχνάζων.  Οὐδενὸς   δ' αὐτῷ προιόντος οὐδ' ἐς
[1, 65]   τοὺς θεράποντας ἐπ' ἐλευθερίᾳ συγκαλῶν.  Οὐδενὸς   δ' αὐτῷ προσιόντος ἐξέδραμεν ἐς
[1, 58]   ἐλευθερίαν εἰ μετάσχοιεν τοῦ πόνου.  Οὐδενὸς   δὲ προσιόντος ἀπογνόντες ἁπάντων ἔφευγον
[1, 99]   Ἕλλησιν ἑκατὸν ἐβδομήκοντα πέντε καὶ  οὐδενὸς   ἐν Ὀλυμπίᾳ τότε ἀγωνίσματος πλὴν
[1, 103]   αὐτὸς δὲ τὴν μεγάλην ἀρχὴν  οὐδενὸς   ἐνοχλοῦντος ἑκὼν ἀπέθετο. Καί μοι
[1, 103]   καὶ μόνον ἐς τότε Σύλλαν  οὐδενὸς   ἐπείγοντος ἀποθέσθαι, οὐ παισίν, ὡς
[1, 95]   οὐδὲ φωνὴν ἔτι τῶν θεωμένων  οὐδενὸς   ἐπὶ τοσοῖσδε κακοῖς ἔχοντος ὑπ'
[1, 19]   διανέμοντες, οὐκ ἀπαντῶντος ἐς αὐτοὺς  οὐδενὸς   ἐς δίκην, ἐπὶ ἀργίας ἦσαν.
[1, 95]   πείθοιντό οἱ, τῶν δ' ἐχθρῶν  οὐδενὸς   ἐς ἔσχατον κακοῦ φείσεται, ἀλλὰ
[1, 60]   καὶ ὅσα ἄλλα πολέμων ἔργα,  οὐδενὸς   ἔτι ἐς αἰδῶ τοῖς βιαζομένοις
[1, 77]   Μιθριδάτου γενόμενα Ῥωμαιοις ἀναλάβοι, καὶ  οὐδενὸς   ἧττον, ὅτι τοὺς ἐξελαθέντας ἐκ
[1, 77]   νεοπολίταις προύλεγεν οὐδενὶ μέμψεσθαι περὶ  οὐδενός.   Ὧν ἀναγινωσκομένων δέος ἅπαντας ἐπεῖχε,
[1, 4]   νόμοις. Οὐ πείθων δ' ἐς  οὐδέτερα   ἐκ Γαλατίας ἤλαυνεν ἐπὶ τὸν
[1, 46]   μὲν ἀλλήλαις ἀντιστρατοπεδεύοντες οὐκ ἐπεχείρουν  οὐδέτερος   οὐδετέρῳ διὰ φόβον· Μάρσους δὲ
[1, 46]   ἀλλήλαις ἀντιστρατοπεδεύοντες οὐκ ἐπεχείρουν οὐδέτερος  οὐδετέρῳ   διὰ φόβον· Μάρσους δὲ Κορνήλιος
[1, 41]   οἱ πολέμιοι. Μάριος δὲ Ἐγνάτιος  Οὐέναφρον   ἑλὼν ἐκ προδοσίας ἔκτεινε δύο
[1, 42]   ποτὲ βασιλέως, ὑπὸ Ῥωμαίων ἐν  Οὐενουσίᾳ   φυλαττόμενον, ἤγαγεν ἐκ τῆς Οὐενουσίας
[1, 42]   Οὐενουσίᾳ φυλαττόμενον, ἤγαγεν ἐκ τῆς  Οὐενουσίας   καὶ περιθεὶς αὐτῷ πορφύραν βασιλικὴν
[1, 42]   ἐν Ἰαπυγίᾳ προσετίθεντο Κανύσιοι καὶ  Οὐενούσιοι   καὶ ἕτεραι πόλεις πολλαί. Τινὰς
[1, 39]   καὶ Ἱρπῖνοι καὶ Πομπηιανοὶ καὶ  Οὐενούσιοι   καὶ Ἰάπυγες, Λευκανοί τε καὶ
[1, 52]   Κοσκώνιος τὴν Λαριναίων καὶ  Οὐενουσίων   καὶ Ἀσκλαίων γῆν ἐπιδραμὼν ἐς
[1, 47]   καὶ Τίτος Λαφρήνιος καὶ Πόπλιος  Οὐέττιος,   ἐς ταὐτὸν ἀλλήλοις συνελθόντες, ἐτρέποντο
[1, 41]   φράσαι, τὰ ἀξιολογώτατα ἦν τοιάδε.  ~Οὐέττιος   μὲν Σκάτων Σέξστον Ἰούλιον τρεψάμενός
[1, 43]   διαστήματος ἀπ' ἀλλήλων ἐπήγνυντο· καὶ  Οὐέττιος   Σκάτων αὐτοῖς ἀντεστρατοπέδευε παρὰ τὴν
[1, 40]   Οὐιδακίλιος καὶ Ἕριος Ἀσίνιος καὶ  Οὐέττιος   Σκάτων, οἳ τὸν στρατὸν ὁμοίως
[1, 39]   Μάρσοι τε καὶ Παιλιγνοὶ καὶ  Οὐηστῖνοι   καὶ Μαρρουκῖνοι καὶ ἐπὶ τούτοις
[1, 52]   ὑπηγάγετο Μάρσους καὶ Μαρρουκίνους καὶ  Οὐηστίνους,   καὶ Γάιος Κοσκώνιος, ἕτερος Ῥωμαίων
[1, 40]   καὶ Μᾶρκος Λαμπώνιος καὶ Γάιος  Οὐιδακίλιος   καὶ Ἕριος Ἀσίνιος καὶ Οὐέττιος
[1, 47]   τὸ Φάλερνον ὄρος Γναῖον Πομπήιον  Οὐιδακίλιος   καὶ Τίτος Λαφρήνιος καὶ Πόπλιος
[1, 48]   Ἀσκλαῖοι μὲν ἀπώκνησαν, δὲ  Οὐιδακίλιος   καὶ ὣς ἐς τὴν πόλιν
[1, 48]   φίλοις ἅψαι τὸ πῦρ· καὶ  Οὐιδακίλιος   μὲν ὧδε φιλοτιμηθεὶς πρὸ τῆς
[1, 48]   ἐπελθὼν ἐπολιόρκει. ~Πατρὶς δ' ἦν  Οὐιδακιλίου   τὸ Ἄσκλον, καὶ δεδιὼς ὑπὲρ
[1, 42]   Καῖσαρ μὲν ἐξ Ἀχερρῶν ἀνεζεύγνυεν,  Οὐιδακιλίῳ   δ' ἐν Ἰαπυγίᾳ προσετίθεντο Κανύσιοι
[1, 44]   ἔτους οὐκ ἐγένετο, Σέξστου Καίσαρος  οὐκ   ἀγαγόντος σχολὴν διαδραμεῖν ἐπὶ ἀρχαιρέσια
[1, 7]   δὴ καὶ μάλιστα ἐπλήθυεν,  οὐκ   ἄγοντές πω σχολὴν διαλαχεῖν ἐπεκήρυττον
[1, 35]   ἐς τὸ μέγιστον ἀξίωμα μεταβῆναι,  οὐκ   ἀδόκητον ἡγουμένη καὶ βουλευτὰς γενομένους
[1, 110]   ἧς ἀφανοῦς γενομένης Σερτώριος  οὐκ   αἴσιον ἑαυτῷ τιθέμενος ἐβαρυθύμει τε
[1, 15]   εἶναι καὶ φυγὴν καὶ λόγον  οὐκ   ἀκριβῆ, τῶν μὲν ὅτι καὶ
[1, 35]   τε κερδῶν μεγάλων καὶ ἐξουσίας  οὐκ   ἀλύπως τὴν ὑπόνοιαν ἔφερον. Τό
[1, 114]   εὐεργέτην τοσόνδε μύσος ἐργασάμενον. Καὶ  οὐκ   ἂν οὐδὲ χειρῶν ἀπέσχοντο, εἰ
[1, 115]   τοῦ βίου γενόμενον· δοκεῖ γὰρ  οὐκ   ἂν οὔτε ὀξέως οὔτε εὐμαρῶς
[1, 87]   πέντε πεζῶν καὶ δύο ἱππέων  οὐκ   ἀναμείνασαι τὴν τροπὴν ἐκφανῆναι τά
[1, 56]   κακοῦ. ~Σουλπίκιος δὲ τὴν ἀργίαν  οὐκ   ἀναμένων ἐκέλευε τοῖς στασιώταις ἐς
[1, 38]   ἐς τὴν φυγὴν τούτων προφάσεως,  οὐκ   ἀνασχετὸν σφίσιν ἔτι ἡγούμενοι τοὺς
[1, 71]   καὶ τὸν ἵππον αὐτῷ προσαγαγόντων,  οὐκ   ἀνασχόμενος οὐδὲ ὑπαναστῆναι τὴν σφαγὴν
[1, 103]   θεραπεύων ἡἡρεῖτο ὑπατεύειν, δὲ  οὐκ   ἀνασχόμενος ὑπάτους μὲν αὐτοῖς ἀπέφηνε
[1, 2]   περὶ τὸν νεὼν ἀνῃρέθησαν. Καὶ  οὐκ   ἀνέσχον ἔτι αἱ στάσεις ἐπὶ
[1, 39]   Ῥωμαίοις ἐς τὴν ἀρχὴν συνεργασάμενοι  οὐκ   ἀξιοῦνται τῆς τῶν βεβοηθημένων πολιτείας,
[1, 85]   καταλήψει καὶ τῇ τῶν ὁμήρων  οὐκ   ἀπαιτουμένων ἀποπέμψει τοὺς ὑπάτους ἔχοντες
[1, 19]   οἱ δὲ τὴν γῆν διανέμοντες,  οὐκ   ἀπαντῶντος ἐς αὐτοὺς οὐδενὸς ἐς
[1, 97]   τῷδε τῷ ψηφίσματι ἀναγραφῆναι, καὶ  οὐκ   ἀπεικὸς ἐφαίνετό μοι καὶ τόδε,
[1, 81]   Σύλλας, ἀνθύπατος ἐπὶ Μιθριδάτῃ γενόμενος,  οὐκ   ἀποθέσθαι πω τὴν ἀρχήν, εἰ
[1, 33]   καὶ φασιν αὐτῷ τὴν ἡμέραν  οὐκ   ἀρκέσαι περὶ τὰς πύλας δεξιουμένῳ
[1, 91]   χωρίς γε Νωρβανοῦ ῦμόνος γὰρ  οὐκ   ἀφίκετὀ, πάντας αὐτοὺς Ἀλβενουανὸς
[1, 44]   ἐπὶ τὸ λοιπὸν τοῦ ἔτους  οὐκ   ἐγένετο, Σέξστου Καίσαρος οὐκ ἀγαγόντος
[1, 46]   καὶ Σύλλᾳ διώκειν ὑπὲρ τούτους  οὐκ   ἔδοξεν. Κορνήλιος δὲ Σύλλας ἐπὶ
[1, 22]   δύναμιν τῶν ἱππέων. Προϊόντες γὰρ  οὐκ   ἐδυνάστευον μόνον· ἀλλὰ καὶ σαφῶς
[1, 26]   οἱ μὲν διώκοντες, τὴν οἰκίαν  οὐκ   εἰδότες, ὅλον ἐμπρήσειν τὸν στενωπὸν
[1, 98]   εἴ ποτε κατὰ συντυχίαν ὕπατος  οὐκ   εἴη, ὅδε ἐν τοσῷδε
[1, 70]   σφόδρα Μάριος ἐπιμειδιῶν εἶπεν  οὐκ   εἶναι φυγάσιν εἰσόδους. Καὶ εὐθὺς
[1, 68]   στρατιᾶς ἄλλης δεόμενοι Σύλλαν μὲν  οὐκ   εἶχον καλεῖν ἐς τὴν Ἀσίαν
[1, 37]   οὐδ' ὑπακούσας ἑκὼν ἔφευγεν ὡς  οὐκ   ἐκδώσων ἑαυτὸν εἰς χεῖρας ἐχθρῶν,
[1, 22]   στάσιν ἄλλην τὸν δικαστικὸν νόμον  οὐκ   ἐλάσσω τῶν προτέρων ἐς πολὺ
[1, 48]   αὐτοῖς τὴν ἀτολμίαν καὶ δυσπείθειαν,  οὐκ   ἐλπίζων δ' ἔτι τὴν πόλιν
[1, 114]   ἀποθανοῦσι τὴν μὲν ὀργὴν μεθιᾶσιν,  οὐκ   ἐμποδὼν ἔτι τοῦ λυποῦντος ὄντος,
[1, 15]   ὑπέρ τε σφῶν αὐτῶν, ὡς  οὐκ   ἐν ἰσονόμῳ πολιτευσόντων ἔτι, ἀλλὰ
[1, 29]   ἀμυνεῖσθαι καὶ Μέτελλον ὑπὸ φρονήματος  οὐκ   ἐνδώσοντα ἐς τὸν ὅρκον.
[1, 50]   Καὶ Σύλλας τὴν ὕβριν  οὐκ   ἐνεγκὼν οὐδὲ τῶν ἰδίων τοὺς
[1, 95]   ἣν ἡμέραν Σκιπίων ὕπατος  οὐκ   ἐνέμεινε τοῖς πρὸς αὐτὸν ὡμολογημένοις,
[1, 59]   ὑπάτων ἀργίαν, ἅπαντα διελύετο ὡς  οὐκ   ἔννομα. ~Ὧδε μὲν αἱ στάσεις
[1, 14]   ἀποφῆναι, τῶν δὲ πλουσίων ἐνισταμένων  οὐκ   ἔννομον εἶναι δὶς ἐφεξῆς τὸν
[1, 63]   τοῖς τῶν ὑπάτων σώμασιν ὡς  οὐκ   ἐνὸν τῶνδε περιόντων ἐκείνοις κατελθεῖν.
[1, 23]   τῶν τε ἑτέρων συμμάχων, οἷς  οὐκ   ἐξῆν ψῆφον ἐν ταῖς Ῥωμαίων
[1, 74]   δ' ἐπεὶ πολλάκις αὐτοῖς ἀπαγορεύων  οὐκ   ἔπειθε, Γαλατῶν στρατιὰν αὐτοῖς ἔτι
[1, 54]   ταῦτα προσέκειτο, ἐπεὶ διαλύων αὐτοὺς  οὐκ   ἔπειθεν, ἐδίδου κατ' ἀλλήλων αὐτοῖς
[1, 12]   ἄκων ἄνδρα σύναρχον ἀτιμοῦν, ὡς  οὐκ   ἔπειθεν, ἐπῆγε τὴν ψῆφον. Καὶ
[1, 46]   ~Καὶ οἵδε μὲν ἀλλήλαις ἀντιστρατοπεδεύοντες  οὐκ   ἐπεχείρουν οὐδέτερος οὐδετέρῳ διὰ φόβον·
[1, 38]   ἀλλήλοις. Ὧν ἐς πολὺ μὲν  οὐκ   ἐπῄσθοντο Ῥωμαῖοι διὰ τὰς ἐν
[1, 19]   δυσχέρειαν ἐπεξιὼν ἠξίου τὰς δίκας  οὐκ   ἐπὶ τῶν διαιρούντων ὡς ὑπόπτων
[1, 23]   ἔπεισε κωλῦσαι τοὺς Γράκχου νόμους,  οὐκ   ἐπιλέγοντα τῷ δήμῳ τὰς αἰτίας·
[1, 8]   πλῆθος τοσόνδε θεραπόντων· διόρθωσιν δ'  οὐκ   ἐπινοοῦντες, ὡς οὐδὲ ῥᾴδιον ὂν
[1, 70]   ἐπομόσαι σφίσι τὸν Κίνναν φόνον  οὐκ   ἐργάσεσθαι. δὲ ὀμόσαι μὲν
[1, 114]   ἐς τὸν Περπένναν ἐσῄει, ὡς  οὐκ   ἐς ἄρχοντα μόνον στρατηγόν,
[1, 11]   μὲν νοῦς τοῦ βουλεύματος ἦν  οὐκ   ἐς εὐπορίαν, ἀλλ' ἐς εὐανδρίαν,
[1, 11]   τοῖς δημοσίοις εὐνούστερος κοινωνός.  Οὐκ   ἐς πολὺ δὲ τὴν σύγκρισιν
[1, 107]   γενομένης, ἡττώμενος Λέπιδος καὶ  οὐκ   ἐς πολὺ ἔτι ἀντισχὼν ἐς
[1, 49]   μὲν δὴ τούσδε τοὺς νεοπολίτας  οὐκ   ἐς τὰς πέντε καὶ τριάκοντα
[1, 98]   ὃν δὲ ἕλοιντο, ἐκέλευεν ἄρχειν  οὐκ   ἐς χρόνον ῥητόν, ἀλλὰ μέχρι
[1, 80]   καὶ Μάριον ἐς τὴν πόλιν  οὐκ   ἐσελθών, ἀλλὰ ἐν τῇ Λιβυστίδι
[1, 20]   δοκοῦσιν, ἑκὼν ἀπέθανε συνιδών, ὅτι  οὐκ   ἔσοιτο δυνατὸς κατασχεῖν ὧν ὑπόσχοιτο.
[1, 30]   δ' οὐ δυσχερῶς ἐπιδείξειν, ὅτι  οὐκ   ἔστι νόμος πρὸς βίαν
[1, 108]   τὸ Σερτωρίου, γενόμενον μὲν ὀκτάετες,  οὐκ   εὐμαρὲς δὲ οὐδαμὰ Ῥωμαίοις, ἅτε
[1, 51]   μὲν Σύλλας διήρπαζεν ὡς  οὐκ   εὐνοίᾳ προσελθοῦσαν, ἀλλ' ὑπ' ἀνάγκης,
[1, 80]   παῖς τοῦ διεφθαρμένου τῷ κεραυνῷ,  οὐκ   εὔνου τῷ Σύλλᾳ νομισθέντος, τὴν
[1, 23]   πάντα ἐκάλει τὰ Ῥωμαίων, ὡς  οὐκ   εὐπρεπῶς συγγενέσι τῆς βουλῆς ἀντιστῆναι
[1, 31]   Ἀπουλήιος ἐς τοὺς ἀγροίκους ἐκδραμόντες  οὐκ   ἔφασκον αὐτοῖς ἔσεσθαι τὴν γῆν
[1, 31]   ἀσπασάμενος καὶ ἐπαινέσας τῆς προαιρέσεως  οὐκ   ἔφη δι' ἑαυτὸν ἐάσειν οὐδένα
[1, 63]   τὴν πατρίδα διανοούμενοι, στρατιὰν δ'  οὐκ   ἔχοντες, περιέβλεπον, εἴ τι συμβαίη·
[1, 1]   στρατευόμενος ἐς τοιάνδε ἔριν ἐμπεσὼν  οὐκ   ἐχρήσατο τοῖς ὅπλοις παροῦσιν, ἀλλ'
[1, 100]   ἐς τὸ μέλλον ἐξετρέποντο. Καὶ  οὐκ   ἔχω σαφῶς εἰπεῖν, εἰ Σύλλας
[1, 86]   δ' ἀκριβὲς ἄδηλον ἦν, καὶ  οὐκ   ἔχω τὴν αἰτίαν ἐγὼ συμβαλεῖν,
[1, 19]   βουλευτήριον τὸν μὲν Γράκχου νόμον  οὐκ   ἔψεγε διὰ τὸν δῆμον σαφῶς,
[1, 82]   ἀναίρεσιν ὅλως ἀθρόαν ἐπινοοῦντα. Ὧν  οὐκ   ἐψεύσθησαν τῆς δόξης. τε
[1, 15]   τῶν δημάρχων καὶ τῶν πλουσίων,  οὐκ   ἐώντων ἀναδοθῆναι περὶ αὐτοῦ χειροτονίαν,
[1, 117]   ὠνοῦντο πολλοῦ καὶ τοὺς ἐσφέροντας  οὐκ   ἠδίκουν. Ὅθεν ἀθρόας ὕλης εὐπορήσαντες
[1, 47]   ὁπλίζων τοὺς ὑπολοίπους ἐς χεῖρας  οὐκ   ᾖει, προσελθόντος δὲ ἑτέρου στρατοῦ
[1, 97]   χειροτονίας κλήρου λόγος  οὐκ   ἦν ἔτι, πεφρικότων ὑπὸ δέους
[1, 70]   ἐργάσεσθαι. δὲ ὀμόσαι μὲν  οὐκ   ἠξίωσεν, ὑπέσχετο δὲ καὶ ὧδε
[1, 29]   πεισθήσεσθαι τῷ νόμῳ, τὸν  οὐκ   ὀμόσαντα μήτε βουλεύειν καὶ ὀφλεῖν
[1, 98]   ἔθους ἐπιβαίνων Σύλλας, ὑπάτων  οὐκ   ὄντων, ἐπεὶ καὶ Κάρβων ἐν
[1, 31]   ἑαυτοῦ δεδιὼς ἕκαστος· Μέτελλος δ'  οὐκ   ὤμοσε μόνος, ἀλλ' ἐπὶ τῆς
[1, 29]   ἔναγχος ἐξελάσας τὴν γῆν ὡς  οὐκέτι   Γαλατῶν ἐς Ῥωμαίους περιεσπάκει. Προσέκειτο
[1, 88]   Ὀφέλλαν ἐπέστησε τῷ ἔργῳ, ὡς  οὐκέτι   μάχη παραστησόμενος Μάριον, ἀλλὰ λιμῷ.
[1, 104]   ὀλίγον, Γαΐου Καίσαρος τὴν ἀρχὴν  οὐκέτι   μεθέντος· δὲ Σύλλας μοι
[1, 119]   ἱππέας ποθὲν προσιόντας αὐτῷ περιμένων  οὐκέτι   μὲν ἐς μάχην ᾖει τῷ
[1, 17]   κἀκεῖνον καὶ τὰ παρόντα ὡς  οὐκέτι   πολιτείαν, ἀλλὰ χειροκρατίαν καὶ βίαν,
[1, 26]   ὕπατος διὰ τὴν προαγόρευσιν, ὡς  οὐκέτι   πρεσβευτὴν ὄντα, συνελάμβανε, τοῖς δὲ
[1, 28]   τῆς χειροτονίας προεστῶτα. Νώνιος μὲν  οὖν,   ἐπιφανὴς ἀνήρ, ἔς τε τὸν
[1, 107]   Σύλλας ἀφῄρητο, ἀποδώσει. Ἄμφω μὲν  οὖν   βουλὴ δείσασα ὥρκωσε μὴ
[1, 49]   πάντες ἐς ἀπόστασιν ἠρεθίζοντο. Δείσασα  οὖν   βουλή, μὴ ἐν κύκλῳ
[1, 93]   ἀμφὶ τὴν Ἀλβανῶν γῆν. ~Δείσας  οὖν   Σύλλας περὶ τῇ πόλει
[1, 84]   πολιτείας μεταβολὴν προσημῆναι. ~Ἤρξατο μὲν  οὖν   ὅδε πόλεμος, ἐξ οὗ
[1, 62]   τῆς μεγίστης ἀρχῆς ἔσοιτο. ~Ταῦτ'  οὖν   οἱ τῆς Μιντούρνης ἄρχοντες ἐνθυμούμενοι
[1, 28]   οἱ συνάρχων οὐ συνέθετο. Μικρὸν  οὖν   ὕστερον Ἀπουλήιος ὡς ἀμυνούμενος
[1, 1]   ἔρισιν ἐξελαθεὶς παρὰ δίκην ἐς  Οὐολούσκους   ἔφυγέ τε καὶ πόλεμον ἐπήγαγε
[1, 79]   τῆς βουλῆς ἀπεκρίνατο αὐτὸς μὲν  οὔποτε   ἀνδράσι τολάδε ἐργασαμένοις ἔσεσθαι φίλος,
[1, 9]   δουλικῷ δυσχεράνας ὡς ἀστρατεύτῳ καὶ  οὔποτε   ἐς δεσπότας πιστῷ, τὸ ἔναγχος
[1, 71]   φυγεῖν παρῄνουν. δ' εἰπὼν  οὔποτε   προλείψειν τὴν πόλιν ὕπατος ὢν
[1, 30]   μετ' ἐνέδρας καὶ ἔλεγεν, ὡς  οὔποτε   τὸν ὅρκον ἑκὼν τόνδε αὐτὸς
[1, 117]   ἐς Ῥώμην ὁδοῦ μετέγνω, ὡς  οὔπω   γεγονὼς ἀξιόμαχος οὐδὲ τὸν στρατὸν
[1, 35]   μὲν ἐκ πολλοῦ, γεγονυίαις δὲ  οὔπω.   Τήν τε βουλὴν καὶ τοὺς
[1, 50]   ~Οἱ δὲ περὶ τὸν Ἰόνιον  οὔπω   τὴν Τυρρηνῶν μετάνοιαν ἐγνωκότες μυρίους
[1, 103]   ἑκόντα ἀποθέσθαι καὶ παράδοξον, οἷον  οὔπω   τι ἕτερον, τὸ μὴ δεῖσαι
[1, 28]   φανέντος οἱ περὶ τὸν Γλαυκίαν,  οὔπω   τοῦ δήμου συνελθόντος, ἅμ' ἕῳ
[1, 87]   Καὶ τοῦδε μὲν Πομπήιος τῆς  οὐραγίας   ἐξαπτόμενος ἠνώχλει, δὲ περὶ
[1, 37]   τὸ πολίτευμα αὐτοῦ τιθέμενοι, Κόιντον  Οὐράιον   δήμαρχον ἔπεισαν εἰσηγήσασθαι κρίσεις εἶναι
[1, 90]   νυκτός, ὕδατός τε ὄντος ἐξ  οὐρανοῦ   πολλοῦ καὶ σκότους, αἰσθομένων μέν
[1, 89]   Μέτελλος ἐπὶ Ῥάβενναν περιπλέων τὴν  Οὐριτανὴν   χώραν, πεδιάδα καὶ πυροφόρον οὖσαν,
[1, 3]   μόναρχον αὑτὸν ἀπέφηνεν ἐπὶ πλεῖστον·  οὓς   δικτάτορας ἐκάλουν τε καὶ ἐπὶ
[1, 98]   ἔσεσθαι τῇ πόλει τὴν ἀρχήν,  οὓς   ἐκάλουν δικτάτορας, παυσάμενον ἔθος ἐκ
[1, 95]   προύγραφεν. Οὗτος γὰρ δοκεῖ πρῶτος,  οὓς   ἐκόλασε θανάτῳ, προγράψαι καὶ γέρα
[1, 45]   μόλις ἐς Τεανὸν καταφυγὼν ὥπλιζεν,  οὓς   ἔτι εἶχεν, ὡς ἐδύνατο. Ἑτέρου
[1, 4]   τὴν ἀφοβίαν καὶ Πομπήιον  οὓς   ἔχοι μεθέντα ἰδιωτεύειν ὁμοίως ὑπὸ
[1, 72]   στρατιώτας ἐς τὸ οἴκημα ἀνέπεμψεν,  οὓς   Ἀντώνιος ἡδὺς ὢν εἰπεῖν
[1, 120]   ἐκ τῆς μάχης διαφυγόν· ἐφ'  οὓς   Κράσσος ἀνέβαινεν. Οἱ δὲ
[1, 114]   καὶ τοὺς δεσμώτας αὐτῶν ἐξέλυεν,  οὓς   Σερτώριος κατέδησεν, καὶ τοῖς
[1, 94]   τοὺς δ' ἐς φυλακὴν ἐσέβαλλεν·  οὓς   Σύλλας ἐπελθὼν ἀνεῖλε. Καὶ
[1, 33]   δημοτῶν γενομένη, ἱερὰ καὶ ἄσυλος  οὖσα,   τοιάδε ὕβριζε καὶ τοιάδε ἔπασχεν.
[1, 100]   πόλεσι γῆν, τὴν μὲν ἔτι  οὖσαν   ἀνέμητον, τὴν δὲ τὰς πόλεις
[1, 36]   δημοσίας Ῥωμαίων γῆς, ἣν ἀνέμητον  οὖσαν   ἔτι οἱ μὲν ἐκ βίας,
[1, 7]   ἀργὸν ἐκ τοῦ πολέμου τότε  οὖσαν,   δὴ καὶ μάλιστα ἐπλήθυεν,
[1, 89]   Οὐριτανὴν χώραν, πεδιάδα καὶ πυροφόρον  οὖσαν,   προκατελάμβανεν. Ἔς τε Νέαν πόλιν
[1, 109]   τὰ τοιαῦτ' εἶναι νομιζομένην, καίπερ  οὖσαν   Ῥωμαϊκὴν κατέκανε. ~Καὶ τότε μὲν
[1, 94]   πολυχρήματον ἐν τοῖς μάλιστα τότε  οὖσαν.   Ὧδε μὲν δὴ καὶ Πραινεστὸς
[1, 7]   ἐνῴκιζον ἐς τὰς πρότερον  οὔσας   κληρούχους ἀπὸ σφῶν κατέλεγον. Καὶ
[1, 111]   ἕκτης ἑβδομηκοστῆς καὶ ἑκατοστῆς ὀλυμπιάδος  οὔσης,   δύο μὲν ἐκ διαθηκῶν ἔθνη
[1, 14]   ὀλίγης ἐς τὴν χειροτονίαν ἔτι  οὔσης   ἐπὶ τὸν ἐν τῷ ἄστει
[1, 31]   Δεινῆς δὲ τῶν ἀστικῶν ἀγανακτήσεως  οὔσης   καὶ παραπεμπόντων Μέτελλον αἰεὶ σὺν
[1, 102]   ἐρήμου τῆς Ἀλεξανδρέων ἀρχῆς ἀνδρὸς  οὔσης   καὶ τῶν γυναικῶν, ὅσαι βασιλείου
[1, 48]   αὐτῷ τῆς περὶ τὸ Ἄσκλον  οὔσης   πολιορκίας, ἀποθνῄσκων ἐκ νόσου ἀντιστράτηγον
[1, 91]   τὸ Μετέλλου στρατόπεδον ἐλθόντες, λοιπῆς  οὔσης   ὥρας μιᾶς καὶ ἀμπέλων πυκνῶν
[1, 85]   καὶ Μετέλλῳ περὶ τὸ Τεανὸν  οὖσι   Λεύκιος Σκιπίων ἐπῄει μεθ' ἑτέρου
[1, 29]   καὶ περιέπεμπε τοὺς ἐξαγγέλλοντας τοῖς  οὖσιν   ἀνὰ τοὺς ἀγρούς, οἷς δὴ
[1, 42]   τοῖς ἐν αὐτῇ Ῥωμαίοις, δισχιλίοις  οὖσιν,   ἐκήρυξεν, εἰ μεταθοῖντο, στρατεύσειν ἑαυτῷ.
[1, 12]   δὲ τὰς ἄλλας ψήφους ἐπῆγεν.  Οὐσῶν   δὲ τότε φυλῶν πέντε καὶ
[1, 84]   Σύλλας ἐς Βρεντέσιον παρῆλθεν, ὀλυμπιάδων  οὐσῶν   ἑκατὸν ἑβδομήκοντα καὶ τεσσάρων· μῆκος
[1, 99]   ὀλυμπιάδας, αὖθις ἐπειρῶντο βασιλείας, ὀλυμπιάδων  οὐσῶν   ἐν Ἕλλησιν ἑκατὸν ἐβδομήκοντα πέντε
[1, 49]   τριάκοντα προτέρων τε καλουμένων καὶ  οὐσῶν   ὑπὲρ ἥμισυ. Ὅπερ λαθὸν
[1, 112]   τοῦ ἀνδρὸς οὔτε πολεμικώτερος ἄλλος  οὔτ'   ἐπιτυχέστερος. Ὅθεν αὐτὸν καὶ οἱ
[1, 20]   δυσμορφίαν καὶ ἀπαιδίαν οὔτ' ἐστέργετο  οὔτ'   ἔστεργεν, εἴθ' ὡς ἔνιοι δοκοῦσιν,
[1, 20]   γαμουμένη διὰ δυσμορφίαν καὶ ἀπαιδίαν  οὔτ'   ἐστέργετο οὔτ' ἔστεργεν, εἴθ' ὡς
[1, 46]   λεγόμενον πρότερον οὔτε κατὰ Μάρσων  οὔτε   ἄνευ Μάρσων γενέσθαι θρίαμβον. ~Περὶ
[1, 33]   ἐλευθερίας οὔτε δημοκρατίας οὔτε νόμων  οὔτε   ἀξιώσεως οὔτε ἀρχῆς, ὅπου καὶ
[1, 33]   δημοκρατίας οὔτε νόμων οὔτε ἀξιώσεως  οὔτε   ἀρχῆς, ὅπου καὶ τῶν
[1, 34]   πολὺ μᾶλλον ἠρέθιστο Ἰταλία·  οὔτε   γὰρ ἠξίουν ἐν ὑπηκόων ἀντὶ
[1, 33]   οὐδένα ἔτι ὠφελούσης οὔτε ἐλευθερίας  οὔτε   δημοκρατίας οὔτε νόμων οὔτε ἀξιώσεως
[1, 32]   ἐκκλησία θορυβηθεῖσα διελύετο οὔτε νόμων  οὔτε   δικαστηρίων οὔτε τινὸς αἰδοῦς ἔτι
[1, 33]   ἐκείνην ἡμέραν, οὐδένα ἔτι ὠφελούσης  οὔτε   ἐλευθερίας οὔτε δημοκρατίας οὔτε νόμων
[1, 115]   γὰρ οὐκ ἂν οὔτε ὀξέως  οὔτε   εὐμαρῶς οὕτως, ἔτι Σερτωρίου περιόντος,
[1, 46]   πταίσματι γενέσθαι μόνῳ, λεγόμενον πρότερον  οὔτε   κατὰ Μάρσων οὔτε ἄνευ Μάρσων
[1, 59]   γίνεσθαι, νομίσαντες διὰ δυοῖν τοῖνδε  οὔτε   νόμον οὐδένα πρὸ τῆς βουλῆς
[1, 33]   ὠφελούσης οὔτε ἐλευθερίας οὔτε δημοκρατίας  οὔτε   νόμων οὔτε ἀξιώσεως οὔτε ἀρχῆς,
[1, 32]   μὲν ἐκκλησία θορυβηθεῖσα διελύετο  οὔτε   νόμων οὔτε δικαστηρίων οὔτε τινὸς
[1, 115]   γενόμενον· δοκεῖ γὰρ οὐκ ἂν  οὔτε   ὀξέως οὔτε εὐμαρῶς οὕτως, ἔτι
[1, 112]   γὰρ ἦν τότε τοῦ ἀνδρὸς  οὔτε   πολεμικώτερος ἄλλος οὔτ' ἐπιτυχέστερος. Ὅθεν
[1, 81]   ἐσχάτων σφίσιν ἀπολείποντες οὔτε σπουδῆς  οὔτε   προθυμίας. ~Γάιός τε Νωρβανὸς καὶ
[1, 115]   περιῆν ὡς οὔτε στρατηγοῦ διαφέροντος  οὔτε   προθύμου στρατοῦ. Καὶ τροπῆς πάντων
[1, 25]   παρόντων, οὔτε σημείου τινὸς ἐπαρθέντος  οὔτε   προστάγματός πω γεγονότος, ἐκ μόνης
[1, 25]   δριμύ· καί τις τῶν παρόντων,  οὔτε   σημείου τινὸς ἐπαρθέντος οὔτε προστάγματός
[1, 81]   ὡς περὶ ἐσχάτων σφίσιν ἀπολείποντες  οὔτε   σπουδῆς οὔτε προθυμίας. ~Γάιός τε
[1, 121]   νόμον Σύλλα, δὲ Πομπήιος  οὔτε   στρατηγήσας οὔτε ταμιεύσας ἔτος τε
[1, 115]   δ' Πομπήιος περιῆν ὡς  οὔτε   στρατηγοῦ διαφέροντος οὔτε προθύμου στρατοῦ.
[1, 8]   δῆμος ἐδυσφόρει μὲν ὡς  οὔτε   συμμάχων ἐξ Ἰταλίας ἔτι εὐπορήσων
[1, 18]   τε ἐπέπρατο καὶ ὅπως ἐπιδιῄρητο,  οὔτε   τὰ συμβόλαια οὔτε τὰς κληρουχίας
[1, 121]   δὲ Πομπήιος οὔτε στρατηγήσας  οὔτε   ταμιεύσας ἔτος τε ἔχων τέταρτον
[1, 18]   ὅπως ἐπιδιῄρητο, οὔτε τὰ συμβόλαια  οὔτε   τὰς κληρουχίας ἔτι ἐχόντων ἁπάντων·
[1, 59]   βουλῆς ἐς τὸ πλῆθος ἐσφερόμενον  οὔτε   τὰς χειροτονίας ἐν τοῖς πένησι
[1, 8]   συμμάχων ἐξ Ἰταλίας ἔτι εὐπορήσων  οὔτε   τῆς ἡγεμονίας οἱ γενησομένης ἀκινδύνου
[1, 32]   διελύετο οὔτε νόμων οὔτε δικαστηρίων  οὔτε   τινὸς αἰδοῦς ἔτι ὑπούσης·
[1, 103]   δεδημευμένης καὶ πολλῶν ἀτάφων ἐκριφέντων,  οὔτε   τοὺς οἴκοι Σύλλας οὔτε
[1, 103]   οὔτε τοὺς οἴκοι Σύλλας  οὔτε   τοὺς φεύγοντας καταπλαγεὶς οὐδὲ τὰς
[1, 8]   διαπεπράσεσθαι· φροντὶς δ' οὐδεμία ἦν  οὔτε   τῶν νόμων οὔτε τῶν ὅρκων,
[1, 8]   οὐδεμία ἦν οὔτε τῶν νόμων  οὔτε   τῶν ὅρκων, ἀλλ' οἵτινες καὶ
[1, 34]   ὑπηκόων ἀντὶ κοινωνῶν εἶναι μέρει  οὔτε   Φλάκκον καὶ Γράκχον ὑπὲρ αὐτῶν
[1, 68]   καὶ τὸν Κίνναν ἐσεδέξατο. Ἀλλ'  οὗτοι   μὲν αὐτίκα ἐξεώσθησαν Ὀκταουίου καὶ
[1, 74]   πικροτάτῳ περὶ τὴν ἐξέλασιν γενομένῳ.  Οὗτοι   μὲν δὴ φυλλασσόμενοί τε ἀφανῶς
[1, 74]   καίων ἄνθρακας ἑκὼν ἀπεπνίγη. Καὶ  οὗτοι   μὲν οὕτως ἀπέθανον, θεράποντες δ'
[1, 92]   ἐκλῦσαι τῆς πολιορκίας· ἀλλ' οὐδ'  οὗτοι   τὰ στενὰ διελθεῖν ἐδύναντο φυλασσόμενα
[1, 95]   καὶ ἑξακοσίους ἐπὶ θανάτῳ προύγραφεν.  Οὗτος   γὰρ δοκεῖ πρῶτος, οὓς ἐκόλασε
[1, 4]   μεγαλουργίαν πολεμικὴν Μέγας ἐπώνυμον ἦν,  οὗτος   δὴ μάλιστα πολέμου κράτει σαφῶς
[1, 75]   τῶν ἑπτὰ νεογνῶν ἀετῶν. Ἀλλ'  οὗτος   μὲν πολλὰ καὶ δεινὰ ἐς
[1, 65]   ἱερέα τοῦ Διός. Λέγεται δ'  οὗτος   ἱερεὺς φλαμέντας καὶ πιλοφορεῖ
[1, 111]   ἦν Ἀπίων, πόλεμοι δ' ἤκμαζον  οὗτός   τε Σερτωρίου περὶ Ἰβηρίαν
[1, 104]   ἔχοντα ἀποθέσθαι. Καὶ Ῥωμαίοις μὲν  οὕτω   γενέσθαι συνηνέχθη μετ' ὀλίγον, Γαΐου
[1, 34]   Γράκχεια, καὶ τοσάδε εἴργαστο Ῥωμαίους·  οὕτω   δ' ἔχουσιν αὐτοῖς συμμαχικὸς
[1, 54]   ἐπὶ τόκοις ζημίαν τὸν  οὕτω   δανείσαντα προσοφλεῖν. Ἀποστραφῆναι γάρ μοι
[1, 30]   τῷ νόμῳ, καὶ νῦν μὲν  οὕτω   διασκεδᾶν τοὺς ἀπὸ τῶν ἀγρῶν
[1, 21]   Καὶ τόδε μὲν τὸ ἐγχείρημα  οὕτω   διελύθη, καὶ δῆμος ἐν
[1, 59]   τὸν δῆμον ἐσφέρεσθαι, νενομισμένον μὲν  οὕτω   καὶ πάλαι, παραλελυμένον δ' ἐκ
[1, 17]   εἰς τὸ ῥεῦμα τοῦ ποταμοῦ.  ~Οὕτω   μὲν δὴ Γράκχος, Γράκχου
[1, 121]   ὑπάτους τὰς ἀφέσεις τῶν στρατοπέδων.  Οὕτω   μὲν δὴ δόξασα καὶ ἥδε
[1, 37]   μηρὸν αὐτῷ σκυτοτόμου μαχαίριον ἐμπεπηγμένον.  ~Οὕτω   μὲν δὴ καὶ Δροῦσος ἀνῄρητο
[1, 78]   τὰ ξιφίδια ἐπισπάσαντες συνεκέντησαν αὐτόν.  Οὕτω   μὲν δὴ καὶ Κίννας ὑπατεύων
[1, 32]   ἐν τῷ ψηφίσματι Μάριος ἐπεκήρυττεν.  ~Οὕτω   μὲν δὴ καὶ Μέτελλος, ἀνὴρ
[1, 36]   καρτερῶς ὑπὲρ αὑτῶν πρόρριζον ἐσβέσθαι.  ~Οὕτω   μὲν δὴ καὶ οἱ ἱππεῖς
[1, 99]   δοκιμάσειε, καὶ καταστάσει τῆς πολιτείας.  Οὕτω   μὲν δὴ Ῥωμαῖοι βασιλεῦσιν ὑπὲρ
[1, 54]   ἔνθα μὴ θέμις ἦν ἀνδράσιν.  Οὕτω   μὲν καὶ Ἀσελλίων στρατηγῶν τε
[1, 118]   δέκατον διέφθειρεν. Οἱ δ' οὐχ  οὕτω   νομίζουσιν, ἀλλὰ παντὶ τῷ στρατῷ
[1, 38]   ὃς ἐπρέσβευεν αὐτῷ· καλοῦσι δ'  οὕτω   τοὺς τοῖς ἡγεμόσι τῶν ἐθνῶν
[1, 101]   ζημίᾳ. ~Ἐς ἅπαντα δ' ἦν  οὕτω   φοβερὸς καὶ ἄκρος ὀργήν, ὡς
[1, 33]   λόγους ὑπομείνας διέσπασε τὸν Φούριον·  οὕτως   αἰεί τι μύσος ἑκάστου ἔτους
[1, 29]   τῷ δήμῳ τάλαντα εἴκοσιν, ὑπονοοῦντες  οὕτως   ἄλλους τε τῶν δυσχεραινόντων ἀμυνεῖσθαι
[1, 74]   ἑκὼν ἀπεπνίγη. Καὶ οὗτοι μὲν  οὕτως   ἀπέθανον, θεράποντες δ' ὅσοι κατὰ
[1, 86]   ἐγὼ συμβαλεῖν, δι' ἣν ἂν  οὕτως   ἐγένετο. Σερτώριος δ' ἐκ πολλοῦ
[1, 95]   λάφυρον γενέσθαι. ~Καὶ οἵδε μὲν  οὕτως   ἐγκρατῶς ἀπέθανον· ἠνυσμένων δὲ τῶν
[1, 22]   ~Ὁ μὲν δὴ Γάιος Γράκχος  οὕτως   ἐδημάρχει τὸ δεύτερον· οἷα δ'
[1, 85]   Σκιπίωνα περὶ συμβάσεων ἐπρέσβευον, οὐχ  οὕτως   ἐλπίζοντες χρῄζοντες, ὡς στασιάσειν
[1, 21]   διαδίδοσθαι. Καὶ μὲν ὀξέως  οὕτως   ἑνὶ πολιτεύματι τὸν δῆμον ὑπηγάγετο,
[1, 12]   τὴν ἀρχὴν ἐπέχειν. Καὶ ἔπραξεν  οὕτως·   ἐπείτε γὰρ Ὀκτάουιος οὐδὲν καταπλαγεὶς
[1, 102]   ἐκ τοῦ βασιλείου προαγαγόντες ἔκτειναν.  Οὕτως   ἔτι καὶ οἵδε διά τε
[1, 115]   ἂν οὔτε ὀξέως οὔτε εὐμαρῶς  οὕτως,   ἔτι Σερτωρίου περιόντος, συντελεσθῆναι. ~Τοῦ
[1, 25]   ἐφεδρεύων τοῖς ἐσομένοις. Καὶ αὐτὸν  οὕτως   ἔχοντα θορύβου κατιδὼν δημότης ἀνὴρ
[1, 20]   μέγιστα δὴ τὴν ἡγεμονίαν ὠφελήσας·  οὕτως   παραυτίκα ὀργὴ τῆς ποτὲ
[1, 15]   ςοὐ γὰρ ὁρωμένων αὐτῶν εἴκαζον  οὕτωσσ,   τῶν δ' ὅτι αὐτὸς ἑαυτὸν
[1, 98]   ἔργῳ βασιλεὺς ὢν τύραννος,  οὐχ   αἱρετός, ἀλλὰ δυνάμει καὶ βίᾳ,
[1, 99]   δὴ τάδε ἐπέστελλε, Ῥωμαῖοι δ'  οὐχ   ἑκόντες μὲν οὐδὲ κατὰ νόμον
[1, 96]   καὶ τελευτήσαντι ἐποίησεν· ὡς γὰρ  οὐχ   ἕξοντες αὐτὰ βεβαίως, εἰ μὴ
[1, 120]   ἄνδρας, καὶ τὸν Σπαρτάκου νέκυν  οὐχ   εὑρεθῆναι. Πολὺ δ' ἔτι πλῆθος
[1, 51]   ὑπηγάγετο, καὶ μετῆλθεν ἐπὶ Σαυνίτας,  οὐχ   Μοτίλος, τῶν Σαυνιτῶν
[1, 106]   τὸν στρατὸν καὶ τὸν νέκυν  οὐχ   ἧττον περιόντος· ἔς τε
[1, 102]   βασιλέες, ὅσοι σύμμαχοι, καὶ πόλεις,  οὐχ   ὅσαι μόνον ὑποτελεῖς, ἀλλὰ καὶ
[1, 118]   μέρος δέκατον διέφθειρεν. Οἱ δ'  οὐχ   οὕτω νομίζουσιν, ἀλλὰ παντὶ τῷ
[1, 85]   τὸν Σκιπίωνα περὶ συμβάσεων ἐπρέσβευον,  οὐχ   οὕτως ἐλπίζοντες χρῄζοντες, ὡς
[1, 42]   ἐστράτευεν· οἱ δ' ἡγεμόνες αὐτῶν  οὐχ   ὑπακούσαντες τῷ κηρύγματι ἐλήφθησαν αἰχμάλωτοι
[1, 58]   ἐχθρῶν, ὅδε πρῶτος ἐν Ῥώμῃ,  οὐχ   ὑπὸ εἰκόνι στάσεως ἔτι, ἀλλὰ
[1, 57]   ἑνὸς ταμίου διέδρασαν ἐς Ῥώμην,  οὐχ   ὑφιστάμενοι στρατὸν ἄγειν ἐπὶ τὴν
[1, 88]   ἐκ μακροῦ διαστήματος καὶ Λουκρήτιον  Ὀφέλλαν   ἐπέστησε τῷ ἔργῳ, ὡς οὐκέτι
[1, 101]   ὀργήν, ὡς καὶ Κόιντον Λουκρήτιον  Ὀφέλλαν   τὸν Πραινεστὸν αὐτῷ λαβόντα καὶ
[1, 27]   πένησι παρηγορία διὰ τὰς διανομάς,  ὄφελος   δ' οὐδὲν ἐς πολυπληθίαν. Ἅπαξ
[1, 61]   τῷ στιβαδίῳ δεῖσαι, δόξαντα τοὺς  ὀφθαλμοὺς   τοῦ Μαρίου πυρὸς αὐγὴν καὶ
[1, 25]   Βοῆς δὲ γενομένης καὶ σώματος  ὀφθέντος   ἐν μέσῳ νεκροῦ πάντες ἐκ
[1, 7]   τοῦ Ἰταλικοῦ γένους, φερεπονωτάτου σφίσιν  ὀφθέντος,   ἵνα συμμάχους οἰκείους ἔχοιεν. Ἐς
[1, 67]   ἔμπλεως ἐπῄει τὰς πόλεις, οἰκτρὸς  ὀφθῆναι·   μάχας τε καὶ τρόπαια αὑτοῦ
[1, 5]   ἔργοις, ἔτι περιών, ὅδε πρῶτος  ὀφθῆναί   τε Ῥωμαίοις καὶ κληθῆναι πρὸς
[1, 29]   οὐκ ὀμόσαντα μήτε βουλεύειν καὶ  ὀφλεῖν   τῷ δήμῳ τάλαντα εἴκοσιν, ὑπονοοῦντες
[1, 28]   Ἀπουλήιος, μὴ δημαρχῶν αὐτοὺς ἀμύναιτο,  ὄχλον   ἀνδρῶν εὐθὺς ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας
[1, 30]   τοῦ βήματος, δὲ πολιτικὸς  ὄχλος   ἐβόα ὡς γενομένης ἐν ἐκκλησίᾳ
[1, 81]   καὶ κατάληψιν ἔτι ἔχοντες ἐν  ὄψει   τά τε ψηφίσματα, ἐπεκήρυξαν
[1, 33]   Μετέλλου παιδὸς ἱκετεύοντος αὐτὸν ἐν  ὄψει   τοῦ δήμου καὶ δακρύοντος καὶ
[1, 12]   δὲ Γράκχος αὖθις, ἐν  ὄψει   τοῦ δήμου, τότε μάλιστα κινδυνεύοντι
[1, 71]   καὶ ἐπὶ τοῖς ἔργοις ἐς  ὄψεις   ἐτρέποντο ἀθεμίστους, κτιννύντες τε ἀνηλεῶς
[1, 109]   φύσιν τοῖς δακτύλοις ἐξέτεμε τὰς  ὄψεις·   καὶ Σερτώριος τοῦ πάθους
[1, 43]   μὴ τοὺς λοιποὺς ἐκ τῆς  ὄψεως   ἀποτρέπεσθαι τῶν στρατειῶν. Τὸ δ'
[1, 33]   μὲν παῖς ἐκ τῆσδε τῆς  ὄψεως   Εὐσεβὴς ἐς τὸ ἔπειτα ἐκλήθη,
[1, 115]   προπέμψας ἀπέκτεινεν αὐτόν, πρὶν ἐς  ὄψιν   ἐλθεῖν, δείσας ἄρα, μή τι
[1, 96]   τοῖς ἄγουσιν ἐκέλευσεν οὐδ' ἐς  ὄψιν   οἱ προσαχθέντας ἀνελεῖν, Κάρβωνα δὲ
[1, 18]   τὰ πλησίον ἐκπονοῦντας τὴν ἑκατέρας  ὄψιν   συγχέαι· χρόνος τε ἐπελθὼν ἐνεόχμωσε
[1, 106]   περιόντος· ἔς τε γὰρ τὴν  ὄψιν   τῶν γιγνομένων ἀποβλέποντες καὶ ἐς
[1, 119]   μεταιχμίῳ, δεικνὺς τοῖς ἰδίοις τὴν  ὄψιν   ὧν πείσονται, μὴ κρατοῦντες. Οἱ
[1, 43]   ἐς Ῥώμην ἐνεχθέντων τε  ὄψις   ἀηδὴς ἦν ὑπάτου καὶ τοσῶνδε




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 13/04/2006