HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

APPIEN d'Alexandrie, Histoire romaine - Les guerres civiles, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique)


δ  =  469 formes différentes pour 1636 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Par.
[1, 78]   ἔλεγον ἐς τὴν Λιβυρνίαν. Κίννας  δ'   ἀγανακτῶν ἐς ἐκκλησίαν αὐτοὺς ὡς
[1, 86]   ὅδε Ῥωμαίοις ἀνεκίνησε πόνους. Πλέονος  δ'   ἀεὶ τοῖς ὑπάτοις γιγνομένου στρατοῦ
[1, 3]   βίᾳ μὲν καὶ ἀνάγκῃ, λόγῳ  δ'   αἱρετός, ἐς αἰεὶ δικτάτωρ γενόμενος
[1, 51]   καιρὸν ἐς σκέψιν ᾖτουν.  δ'   αἰσθανόμενος τοῦ τεχνάσματος ὥραν αὐτοῖς
[1, 62]   φυλλάδα ἐπιβαλόμενος τῷ σώματι. Ψόφου  δ'   αἰσθόμενος ἐς τὴν φυλλάδα ὑπεκρύφθη
[1, 51]   κοινοβούλιον ἦν τῶν ἀποστάντων. Τρεῖς  δ'   ἄκρας τῆς πόλεως ἐχούσης καὶ
[1, 86]   Σύλλα πέμψαντος εἶναι, τὸ  δ'   ἀκριβὲς ἄδηλον ἦν, καὶ οὐκ
[1, 94]   οἱ μὲν ἑαυτοὺς ἀνῄρουν, οἱ  δ'   ἀλλήλους ἑκόντες, οἱ δὲ καὶ
[1, 110]   ὡς ἐμπειροπόλεμοι διέφερον ἀκαταπλήκτως, πολὺν  δ'   ἀλλήλων φόνον ἐξειργάζοντο, μέχρι Μέτελλος
[1, 91]   χιλίων ἐπανελθόντων ἐς Ἀρίμινον. Τέλος  δ'   ἄλλο Λευκανῶν ἀγόμενον ὑπὸ Ἀλβενουανοῦ,
[1, 32]   ὡς κτενοῦντες τὸν Ἀπουλήιον.  δ'   ἄλλο πλῆθος ἁλίσας ἀπὸ τῶν
[1, 25]   αὐτοῖς συνῄεσαν ἐς αὐτάς, τὸ  δ'   ἄλλο πλῆθος ἐκ μέσων νυκτῶν
[1, 77]   ἥξειν ἐπὶ τοὺς εἰργασμένους. Τοῖς  δ'   ἄλλοις πολίταις τε καὶ νεοπολίταις
[1, 87]   καὶ Μάριον καλῳδίοις ἀνιμήσαντο. Πολὺς  δ'   ἄλλος ἐκ τοῦδε περὶ τοῖς
[1, 106]   τὰ σφέτερα σημεῖα ἐπικείμενοι. Κόσμῳ  δ'   ἄλλῳ τὸ τῶν καλουμένων ἱππέων
[1, 51]   προσελθοῦσαν, ἀλλ' ὑπ' ἀνάγκης, τῶν  δ'   ἄλλων ἐφείδετο προστιθεμένων, μέχρι τὸ
[1, 77]   τῇ βουλῇ τάχιστα ἐπιστεῖλαι· τοῖς  δ'   ἀμφὶ τὸν Κίνναν εἴρητο μὴ
[1, 58]   πολεμίων ἔμελλον ἔσεσθαι περιδραμόντες. Οἱ  δ'   ἀμφὶ τὸν Μάριον πρός τε
[1, 85]   θνῄσκουσι Νωρβανοῦ μὲν ἑξακισχίλιοι, τῶν  δ'   ἀμφὶ τὸν Σύλλαν ἑβδομήκοντα, τραυματίαι
[1, 98]   πενθήμερον ἄρχοντα ἰντέρρηγα ἐκάλουν· εἴη  δ'   ἂν ἐν τοσῷδε βασιλεύς. Ἀρχαιρέσια
[1, 85]   γνῶναι τὰ λεχθέντα συνέβη· ἐδόκει  δ'   ἀναθέμενος Σκιπίων ἐς Νωρβανὸν
[1, 56]   τὴν δοκιμασίαν τῶν νόμων. Θορύβου  δ'   ἀναστάντος οἱ παρεσκευασμένοι τὰ ξιφίδια
[1, 79]   ἣν καὶ νῦν ἔχουσιν, αὐτὸς  δ'   ἀναστήσας τὸν στρατὸν ἦγεν ἐς
[1, 52]   ἀναχωρεῖν, ἵνα περάσειεν.  δ'   ἀναχωρεῖ καὶ διαβάντι τῷ Τρεβατίῳ
[1, 105]   ἑξήκοντα μὲν ἔτη βιώσας, εὐτυχέστατος  δ'   ἀνδρῶν ἔς τε τὸ τέλος
[1, 114]   ὑπηγάγετο, τοὺς δ' ὑποσχέσεσι, τοὺς  δ'   ἀπειλαῖς ἐξεφόβησε, τοὺς δὲ καὶ
[1, 113]   ἐνδειχθέντες οἱ μὲν ἐκολάσθησαν, οἱ  δ'   ἀπέφυγον, Περπέννας παρὰ δόξαν
[1, 93]   ἀπὸ τοῦ στρατοῦ διέφθειραν, πολλοὺς  δ'   ἀπὸ τῆς βουλῆς, οἱ λοιποὶ
[1, 14]   τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἀνέθετο, πάντα  δ'   ἀπογνοὺς ἐμελανειμόνει τε ἔτι ὢν
[1, 108]   ὕβριν ἐκείνης σύγκλητον ἐκάλει. Σύλλα  δ'   ἀποθανόντος καὶ Λεπίδου μετὰ Σύλλαν,
[1, 102]   Μιθριδάτου καὶ Σύλλα πεπολεμημένοις, ἄρτι  δ'   ἀποροῦντος τοῦ ταμείου διὰ τὰς
[1, 105]   τέλει καὶ ἀγροικίας ἐρασθῆναι. ~Ἄρτι  δ'   ἀποστάντος αὐτοῦ, Ῥωμαῖοι φόνου καὶ
[1, 98]   ἀλλὰ δυνάμει καὶ βίᾳ, δεόμενος  δ'   ἄρα καὶ τοῦ προσποιήματος αἱρετὸς
[1, 7]   ἐπίπρασκον ἐξεμίσθουν, τὴν  δ'   ἀργὸν ἐκ τοῦ πολέμου τότε
[1, 114]   μὲν ὡς ἰδιώτου κατεφρόνουν, τὴν  δ'   ἀρετὴν Σερτωρίου μόνην ἂν σφίσιν
[1, 64]   τῷδε τριακόσια δωροδοκῆσαι τάλαντα, τοῖς  δ'   ἀρχαίοις ἕτερος ὕπατος Ὀκτάουιος.
[1, 55]   τοὺς ἀρχαίους πλειόνων ὄντων. Οἱ  δ'   ἀρχαιότεροι συνορῶντες ταῦτα ἐγκρατῶς τοῖς
[1, 73]   τὸ ἱερὸν διαλλακτήριον ἔσεσθαι.  δ'   ἀρχόμενος τῆς θυσίας προσιόντα τὸν
[1, 69]   ἀγορὰν ἄλλην ἑτέρωθεν ἀχθῆναι. Τοῦ  δ'   ἄστεος ἑκατὸν σταδίους αὐτός τε
[1, 10]   ὅλως οἰμωγὴ καὶ ἀγανάκτησις. Οἱ  δ'   αὖ πένητες ἀντωδύροντο ἐξ εὐπορίας
[1, 101]   μεθεὶς τὸν χιτωνίσκον ἐκάθηρεν· ὡς  δ'   αὖθις ἐδάκνετο, ἵνα μὴ πολλάκις
[1, 26]   μηκέτι πέμπειν μηδένα. Τῶν  δ'   αὖθις τὸν Κόιντον ἐπιπεμψάντων, τόνδε
[1, 30]   ἁρπάσαντες τοὺς ἀγροίκους διέστησαν. Οἱ  δ'   αὖθις ὑπὸ τοῦ Ἀπουληίου συγκαλούμενοι
[1, 88]   αἰεὶ χαλεποὺς Ῥωμαίοις γενομένους. ~Ταῖς  δ'   αὐταῖς ἡμέραις καὶ Μέτελλος ἐνίκα
[1, 105]   καὶ αὐτῆς ἡμέρας συνετέλει· σφραγισαμένῳ  δ'   αὐτὰς περὶ ἑσπέραν πυρετὸς ἐμπίπτει
[1, 30]   βιασάμενοι τὸν νόμον ἐκύρωσαν. Κυρωθέντος  δ'   αὐτίκα Μάριος οἷα ὕπατος τῇ
[1, 47]   ἐς τὸ Φίρμον κατακεκλεισμένῳ.  δ'   αὐτίκα μὲν ὁπλίζων τοὺς ὑπολοίπους
[1, 50]   χορτολογοῦντας τρέπεται τὸν Κλοέντιον.  δ'   αὐτίκα μὲν πορρωτέρω μετεστρατοπέδευεν, ἀφικομένων
[1, 32]   ἐπ' ἐκείνοις Σαυφήιος. Μάριος  δ'   αὐτίκα πάντων αὐτοὺς ἀναιρεῖν κελευόντων,
[1, 86]   τὰ πολέμια πάντα δῃῶν· τὸ  δ'   αὐτὸ καὶ Νωρβανὸς ἔπραττε κατ'
[1, 43]   ὄψεως ἀποτρέπεσθαι τῶν στρατειῶν. Τὸ  δ'   αὐτὸ καὶ οἱ πολέμιοι πυθόμενοι
[1, 100]   τὰ παραγγελλόμενα μυρίοις χρῷτο. Τὸ  δ'   αὐτὸ καὶ περὶ τὴν Ἰταλίαν
[1, 8]   τὰ ἐλάσσονα. Καὶ ἐς ταῦτα  δ'   αὐτοῖς ἀριθμὸν ἐλευθέρων ἔχειν ἐπέταξαν,
[1, 70]   τὰ ἔργα τάδε πάντα, Κίνναν  δ'   αὐτοῖς ἐπιγράφεσθαἰ, σὺν εἰρωνείᾳ σφόδρα
[1, 39]   κόλπου πεζεύοντι καὶ περιπλέοντι. Πέμψασι  δ'   αὐτοῖς ἐς Ῥώμην πρέσβεις αἰτιωμένους,
[1, 79]   καὶ ἑξακοσίαις ναυσὶ διέπλει. Δεξαμένων  δ'   αὐτὸν ἀμαχεὶ τῶν Βρεντεσίων, τοῖσδε
[1, 115]   οἰκείους μᾶλλον τῶν πολεμίων· λαβόντες  δ'   αὐτὸν ἱππέες τινες εἷλκον ἐς
[1, 71]   ἀγορᾷ πρώτου τοῦδε ὑπάτου. Μετὰ  δ'   αὐτὸν καὶ τῶν ἄλλων ἀναιρουμένων
[1, 112]   καὶ διὰ μίσους ἐγίγνετο. Μᾶλλον  δ'   αὐτὸν στρατὸς ἐν αἰτίαις
[1, 52]   ἐλαττούμενος ἐς Κάννας ὑπεχώρει. Τρεβάτιος  δ'   αὐτόν, τῶν Σαυνιτῶν στρατηγός,
[1, 25]   ἐκλογίσασθαι περὶ τοῦ γεγονότος· οὐδενὸς  δ'   αὐτὸν οὐδ' ὑφισταμένου, ἀλλ' ὡς
[1, 113]   δορυφόρους ἐπὶ ἑστίασιν ἐκάλει, μεθύσας  δ'   αὐτόν τε καὶ τὴν περιεστῶσαν
[1, 72]   ὁρμήσων ἐπὶ τὸ ἔργον. Ἐπισχόντων  δ'   αὐτὸν τῶν φίλων χιλίαρχος ἀποσταλεὶς
[1, 50]   τινα Ῥωμαίων ἐς μάχην. Ὡς  δ'   αὐτὸν ὑποστὰς Μαυρούσιος ἀνὴρ βραχὺς
[1, 84]   ἑκατὸν ἑβδομήκοντα καὶ τεσσάρων· μῆκος  δ'   αὐτοῦ, διά τε τὸ μέγεθος
[1, 21]   τῇ τοῦ ἀδελφοῦ συμφορᾷ· πολλῶν  δ'   αὐτοῦ καταφρονούντων ἐν τῷ βουλευτηρίῳ,
[1, 112]   στρατὸς ὧδε εἶχε Σερτωρίῳ, πόλεις  δ'   αὐτοῦ πολλὰς επέτρεχον οἱ περὶ
[1, 105]   ἐπ' οὐδενὶ ἔργῳ, συνέτρεχεν. Ἡγεῖτο  δ'   αὐτοῦ σημεῖα καὶ πελέκεις, ὅσοις
[1, 50]   οἱ ἡμίσεις βαλανηφαγοῦντες διεφθάρησαν. Τοῦ  δ'   αὐτοῦ χειμῶνος Πόρκιος μὲν Κάτων,
[1, 54]   ταῖς χειροτονίαις, πλέονες ὄντες. ~Τοῦ  δ'   αὐτοῦ χρόνου κατὰ τὸ ἄστυ
[1, 89]   εἴτε δείσας περὶ ὁμοίου. Τοῦ  δ'   αὐτοῦ χρόνου περὶ Σατουρνίαν ἑτέρῳ
[1, 116]   ἔτι Σερτωρίου περιόντος, συντελεσθῆναι. ~Τοῦ  δ'   αὐτοῦ χρόνου περὶ τὴν Ἰταλίαν
[1, 79]   τὴν τυραννίδα ἤδη διανοούμενος. τει  δ'   αὐτοὺς τήν τε ἀξίωσιν καὶ
[1, 50]   αὐτίκα μὲν πορρωτέρω μετεστρατοπέδευεν, ἀφικομένων  δ'   αὐτῷ Γαλατῶν αὖθις ἐπλησίαζε τῷ
[1, 5]   προσποιήματος ἔτι δεηθείς. Χρονίου  δ'   αὐτῷ καὶ ἐγκρατοῦς τῆς ἀρχῆς
[1, 90]   ἐπεχείρει βιάσασθαι τὸν Λουκρήτιον. Πολυημέρου  δ'   αὐτῷ καὶ ποικίλης τῆς πείρας
[1, 23]   τῷ κωλύοντι μηδ' ἐπιλέγειν. Ἔδωκαν  δ'   αὐτῷ καὶ φιλανθρωπεύσασθαι τὸν δῆμον
[1, 38]   ὡς ὑπὸ ἤδη πεφωραμένων. Ἐπανῃρέθη  δ'   αὐτῷ καὶ Φοντήιος, ὃς ἐπρέσβευεν
[1, 64]   καὶ οἵδε μετὰ ξιφιδίων. Ἔτι  δ'   αὐτῷ κατὰ τὴν οἰκίαν τὸ
[1, 71]   πελέκεων ὡς ὑπάτῳ περικειμένων. Ἐπιθέοντος  δ'   αὐτῷ μετά τινων ἱππέων Κηνσωρίνου
[1, 53]   ἡμέραις τὸ ἔθνος παρέλαβε. ~Καικίλιος  δ'   αὐτῷ Μέτελλος ἐπελθὼν ἐπὶ τὴν
[1, 70]   τοῖς πρέσβεσιν ἄνωθεν ἀπεκρίνατο· Μάριος  δ'   αὐτῷ παρεστὼς παρὰ τὸν θρόνον
[1, 86]   ἐς τὸν Σκιπίωνα τεχνάζων. Οὐδενὸς  δ'   αὐτῷ προιόντος οὐδ' ἐς ἀπόκρισιν
[1, 65]   θεράποντας ἐπ' ἐλευθερίᾳ συγκαλῶν. Οὐδενὸς  δ'   αὐτῷ προσιόντος ἐξέδραμεν ἐς τὰς
[1, 64]   παρῆλθε, τὸν Κίνναν ἐκτρεπόμενος. Ὅσοι  δ'   αὐτῷ συνῆσαν, χωρὶς ἐπαγγέλματος ἐμπεσόντες
[1, 116]   τε καὶ Κρίξον μονομάχους. Μεριζομένῳ  δ'   αὐτῷ τὰ κέρδη κατ' ἰσομοιρίαν
[1, 48]   τε πολὺ πλειόνων ἔλαβε. Χρονίου  δ'   αὐτῷ τῆς περὶ τὸ Ἄσκλον
[1, 28]   δίκαις ἐν ἀργίᾳ γεγονότες. ~Τῷ  δ'   αὐτῷ χρόνῳ Σκιπίων ὕπατος καθεῖλε
[1, 6]   στάσιν, Ἀντωνίῳ Κλεοπάτρας συμμαχούσης. Διῄρηται  δ'   αὐτῶν διὰ τὸ πλῆθος ἐνθάδε
[1, 97]   λήψῃ κράτος ἀμφιλαφές σοι. Ὁπότερα  δ'   αὐτῶν ἐψηφίσαντο Ῥωμαῖοι τὴν εἰκόνα
[1, 94]   δὲ ἑτέρους κατηκόντισεν ἅπαντας· γύναια  δ'   αὐτῶν καὶ παιδία μεθῆκεν ἀπαθεῖς
[1, 49]   τὴν περὶ τὸν Ἰόνιον· αἰσθόμενοι  δ'   αὐτῶν οἱ ἐπὶ θάτερα τῆς
[1, 2]   κοινοῦ κατ' ἀλλήλων ξενολογοῦντες. Ὁπότεροι  δ'   αὐτῶν τὴν πόλιν προλάβοιεν, τοῖς
[1, 9]   πεντακοσίων πλέθρων πλέον ἔχειν. Παισὶ  δ'   αὐτῶν ὑπὲρ τὸν παλαιὸν νόμον
[1, 65]   γὰρ δῆμος ἐχειροτόνησεν· βουλὴ  δ'   ἀφείλετό με χωρὶς ὑμῶν. Καὶ
[1, 91]   Καρβωνείων στρατηγοὶ τότε παρῆσαν. Ὡς  δ'   ἀφίκοντο χωρίς γε Νωρβανοῦ ῦμόνος
[1, 51]   ἑτέραν ἀδόκητον ἐκ περιόδου. Προσπεσὼν  δ'   ἄφνω πολλούς τε ἔκτεινε, καὶ
[1, 66]   ἐφ' τι χρῄζοι. Τῆς  δ'   ἀφορμῆς εὐθὺς οἱ ἄρχοντες αὐτῶν
[1, 78]   ἦσαν ἐπ' αὐτὸν ἀφέσεις· οἱ  δ'   ἐγγὺς καὶ τὰ ξιφίδια ἐπισπάσαντες
[1, 14]   τοῖς μάλιστα Γράκχῳ πολεμίοις.  δ'   ἐγγὺς τοῦ κακοῦ γιγνομένου δείσας,
[1, 85]   ἀμφὶ τὸν Σύλλαν ἑβδομήκοντα, τραυματίαι  δ'   ἐγένοντο πολλοί· καὶ Νωρβανὸς ἐς
[1, 83]   τὴν αἰτίαν οὐδεὶς ἐπενόει. Πάντα  δ'   ἔδοξεν ἐς τὸ πλῆθος τῶν
[1, 57]   ἐπὶ τὴν πατρίδα ἐλαύνοι.  δ'   εἶπεν, ἐλευθερώσων αὐτὴν ἀπὸ τῶν
[1, 95]   ὡμολογημένοις, μετελεύσεσθαι κατὰ κράτος. Ταῦτα  δ'   εἰπὼν αὐτίκα βουλευτὰς ἐς τεσσαράκοντα
[1, 31]   κεκυρωμένος παρὰ τὰ πάτρια. ~Ταῦτα  δ'   εἰπὼν καὶ τέλος οὐδὲν ἀναμείνας,
[1, 71]   δὲ φίλοι φυγεῖν παρῄνουν.  δ'   εἰπὼν οὔποτε προλείψειν τὴν πόλιν
[1, 89]   ἐν τῷ Ἀρείῳ πεδίῳ, αὐτὸς  δ'   εἴσω παρῆλθεν, ἐκφυγόντων τῶν ἀντιστασιωτῶν
[1, 96]   ἦν ἀμφὶ τὴν Ἰταλίαν, Κάρβωνα  δ'   ἐκ Λιβύης ἐς Σικελίαν μετὰ
[1, 59]   μὲν οὕτω καὶ πάλαι, παραλελυμένον  δ'   ἐκ πολλοῦ, καὶ τὰς χειροτονίας
[1, 86]   ἣν ἂν οὕτως ἐγένετο. Σερτώριος  δ'   ἐκ πολλοῦ στρατηγεῖν ἡρημένος Ἰβηρίας
[1, 78]   καὶ Κίννας ὑπατεύων ἀπέθανε· Κάρβων  δ'   ἔκ τε Λιβυρνίας τοὺς διαπεπλευκότας
[1, 62]   δυνάστην ἀπὸ Ῥώμης διέφυγον, ὑποψίᾳ  δ'   ἐκδόσεως ἐκεῖθεν ἀπέδρασαν. ~Οἱ μὲν
[1, 99]   τὰς ἑξήκοντα ὀλυμπιάδας χρησάμενοι, ἐπὶ  δ'   ἐκείνοις δημοκρατίᾳ τε καὶ ὑπάτοις
[1, 116]   αὐτὸν ἐκπεμφθεὶς Οὐαρίνιος Γλάβρος, ἐπὶ  δ'   ἐκείνῳ Πόπλιος Οὐαλέριος, οὐ πολιτικὴν
[1, 37]   καὶ δικάσειν μὲν αὐτοί, γενομένων  δ'   ἐκείνων ἐκποδὼν δυνατώτερον ἔτι τῆς
[1, 69]   ἔλθοιεν πρὸς ἰδιώτην. Ἀπορησάντων  δ'   ἐκείνων καὶ ἐς τὸ ἄστυ
[1, 14]   ἀγρῶν ἐπὶ τὴν χειροτονίαν. Ἀσχολουμένων  δ'   ἐκείνων ὡς ἐν θέρει, συνελαυνόμενος
[1, 37]   σὺν ξιφιδίοις γυμνοῖς ἐκύρωσαν· ὡς  δ'   ἐκεκύρωτο, αὐτίκα τοῖς ἐπιφανεστάτοις τῶν
[1, 26]   καὶ βιοῦν μεθ' ὁμονοίας. Οἱ  δ'   ἐκέλευον αὐτοὺς ἀποθεμένους τὰ ὅπλα
[1, 88]   ἐς τὸ βουλευτήριον ἐσαχθέντων· Δομίτιος  δ'   ἐκτρέχων παρὰ τὴν ἔξοδον ἀνῃρέθη,
[1, 93]   πύλας καθῆκαν ἀπὸ μηχανῆς· αἱ  δ'   ἐμπίπτουσαι πολλοὺς μὲν ἀπὸ τοῦ
[1, 110]   πόλιν, ὄνομα Σούκρων. Κτύπου  δ'   ἐν αἰθρίᾳ φοβεροῦ καὶ ἀστραπῶν
[1, 119]   ὧν πείσονται, μὴ κρατοῦντες. Οἱ  δ'   ἐν ἄστει Ῥωμαῖοι τῆς πολιορκίας
[1, 81]   βαρυτάτῃ καὶ ἀφανεῖ ἔχθρᾳ· οἱ  δ'   ἐν ἄστει τῆς τε φύσεως
[1, 117]   ἐχάλκευε καὶ παρασκευὴν συνέλεγεν, οἱ  δ'   ἐν ἄστει τοὺς ὑπάτους ἐξέπεμπον
[1, 42]   μὲν ἐξ Ἀχερρῶν ἀνεζεύγνυεν, Οὐιδακιλίῳ  δ'   ἐν Ἰαπυγίᾳ προσετίθεντο Κανύσιοι καὶ
[1, 25]   βουλὴν διὰ κηρύκων συνεκάλει, αὐτὸς  δ'   ἐν μέσῳ πάντων ἐν τῷ
[1, 57]   ἄγειν ἐπὶ τὴν πατρίδα· πρέσβεις  δ'   ἐν ὁδῷ καταλαβόντες ἠρώτων, τί
[1, 74]   θεμιτὸν ἱερέα περικείμενον τελευτᾶνν, Κάτλος  δ'   ἐν οἰκήματι νεοχρίστῳ τε καὶ
[1, 85]   ἡσύχαζε, τὰς ἀποκρίσεις ἀναμένοντες. Σερτωρίου  δ'   ἐν παρόδῳ Σύεσσαν, τὰ
[1, 97]   τοῦτον ἐξέπεμπεν ἐς Ἰβηρίαν, τὰ  δ'   ἐν τῇ πόλει καθίστατο ἅπαντα
[1, 105]   ἕτερον ἐκ τοῦδε γενησόμενον. Σύλλας  δ'   ἐν τοῖς ἀγροῖς ἐνύπνιον ἔδοξεν
[1, 29]   μάλιστ' ἐθάρρουν ὑπεστρατευμένοις Μαρίῳ. Πλεονεκτούντων  δ'   ἐν τῷ νόμῳ τῶν Ἰταλιωτῶν
[1, 47]   αὐτὸς κατὰ μέτωπον ἐπῄει. Γενομένης  δ'   ἐν χερσὶ τῆς μάχης καὶ
[1, 77]   συμμαχικοῖς ὑπατεύων ἔπραξε, τὰ  δ'   ἔναγχος ἐς Μιθριδάτην ὑπερεπαίρων τε
[1, 87]   μάχην καὶ ἠγωνίζετο προθύμως. Ἀρχομένου  δ'   ἐνδιδόναι τοῦ λαιοῦ μέρους, σπεῖραι
[1, 18]   ἐπαύλεων ἐς ψιλὴν μετετίθεντο, οἱ  δ'   ἐξ ἐνεργῶν ἐς ἀργὸν
[1, 108]   νέον μὲν ἔτι ὄντα, περιφανῆ  δ'   ἐξ ὧν ἐπὶ Σύλλα περί
[1, 17]   ἀλλὰ χειροκρατίαν καὶ βίαν, οἱ  δ'   ἐξειργάσθαι σφίσιν ἡγούμενοι πᾶν, ὅσον
[1, 96]   μάλιστα κατὰ τῶν πλουσίων. Ὡς  δ'   ἐξέλιπε τὰ καθ' ἕνα ἄνδρα
[1, 103]   μεγίστης ἀρχῆς καὶ ὑπατεῦσαι. Τῷ  δ'   ἑξῆς ἔτει μὲν δῆμος
[1, 78]   πρῶτον μέρος εὐσταθῶς διέπλευσε· τῷ  δ'   ἑξῆς χειμὼν ἐπέπεσε, καὶ ὅσοι
[1, 11]   προεῖπεν ἐπαγωγὰ καὶ μακρά, διηρώτα  δ'   ἐπ' ἐκεινοις, εἰ δίκαιον τὰ
[1, 40]   καὶ πολλὰ μὲν ἔδρασαν, πολλὰ  δ'   ἔπαθον. Ὧν ἑκατέρων, ἐν κεφαλαίῳ
[1, 97]   κεφαλὴν ἐς Σύλλαν ἔπεμψεν. ~Ὁ  δ'   ἐπεί οἱ πάντα, ὡς ἐβούλετο,
[1, 66]   ὑφ' αὑτὸν ἕκαστος ἐξώρκου.  δ'   ἐπεί οἱ ταῦτα εἶχεν ἀσφαλῶς,
[1, 74]   σφετέροις δεσπόταις μάλιστα ἐπεχείρουν. Κίννας  δ'   ἐπεὶ πολλάκις αὐτοῖς ἀπαγορεύων οὐκ
[1, 94]   γενέσθαι, πρὶν πηδαλίοις ἐπιχειρεῖν. Λουκρήτιος  δ'   ἐπεὶ Πραινεστὸν εἷλε, τῶν ἀπὸ
[1, 69]   καὶ Πομπήιος ἀπώλετο. ~Μάριος  δ'   ἐπεὶ τῆς ἀγορᾶς τῆς ἔκ
[1, 76]   Κάρβωνα εἵλετο συνάρχειν ἑαυτῷ. ~Σύλλας  δ'   ἐπείξει τῆς ἐπὶ τοὺς ἐχθροὺς
[1, 93]   σπουδὴν ἐνοχλεῖν αὐτοῖς ὁδεύουσιν, αὐτὸς  δ'   ἐπειχθεὶς ἀθρόῳ τῷ στρατῷ παρὰ
[1, 106]   ὑγρότατα καὶ πένθιμα μελῳδούντων. Βοῇ  δ'   ἐπευφήμουν τε βουλὴ πρώτη
[1, 108]   ᾕρητο μὲν Ἰβηρίας ἄρχειν, Κάρβωνι  δ'   ἐπὶ Σύλλᾳ συμμαχῶν Σύεσσαν πόλιν
[1, 104]   καταπεπληγότος αὐτὸν καὶ τότε. Ἀναχωροῦντα  δ'   ἐπὶ τὴν οἰκίαν μόλις ποτὲ
[1, 2]   μὲν ἐπὶ τοὺς ἀντιστασιώτας, ἔργῳ  δ'   ἐπὶ τὴν πατρίδα· ἐσέβαλλον γὰρ
[1, 106]   ἔτι καὶ ἄρχων ἐκοσμεῖτο. ~Ὡς  δ'   ἐπὶ τὸ ἄστυ ἠνέχθη, ἐσεφέρετο
[1, 106]   σφίσι καὶ τεθνεῶτα φοβερώτατον. Ὡς  δ'   ἐπὶ τοῦ βήματος, ἔνθα δημηγοροῦσιν
[1, 101]   βασιλέως ὄνομα μόνον ἐπικρύπτοι· οἱ  δ'   ἐπὶ τοὐναντίον ἀπὸ τῶν ἔργων
[1, 71]   τῶν ἐχθρῶν ἀναιρουμένους περιιόν. Ζητηταὶ  δ'   ἐπὶ τοὺς ἐχθροὺς αὐτίκα ἐξέθεον
[1, 40]   καὶ κατὰ πόλεις ἕτεροι, κοινοὶ  δ'   ἐπὶ τῷ κοινῷ στρατῷ καὶ
[1, 77]   ἅμα καὶ σπουδῆς ἐξέλιπον. ~Σύλλας  δ'   ἐπὶ φρονήματος ἐπέστέλλε τῇ βουλῇ
[1, 110]   ἀποταφρεύσων αὐτὸ σὺν τόλμῃ, Πομπηίου  δ'   ἐπιδραμόντος ἐπαύσατο τῆς καταφρονήσεως. ~Καὶ
[1, 87]   μὲν πρώτους αὐτῶν εἰσεδέξαντο, Σύλλα  δ'   ἐπικειμένου τὰς πύλας ἀπέκλεισαν καὶ
[1, 64]   ἀμφ' αὑτὸν εἶχεν, οὐ πολὺ  δ'   ἐπιμείνας ἐς Καπύην ἐπὶ τὸν
[1, 111]   πάλιν ἐς χειμασίαν διεκρίθησαν· τοῦ  δ'   ἐπιόντος ἔτους, ἕκτης ἑβδομηκοστῆς καὶ
[1, 103]   ἀπαθεῖς ἀφόβως εἶχον ἑτέρων. ~Τοῦ  δ'   ἐπιόντος ἔτους Σύλλας, καίπερ ῶν
[1, 87]   ἑκατέροις ἐς ταῦτα ἀνηλώθη. ~Τοῦ  δ'   ἐπιόντος ἔτους ὕπατοι μὲν ἐγενέσθην
[1, 75]   ἐς δεσπότας πολλάκις ἀπιστίας· τοῦ  δ'   ἐπιόντος ἔτους ὕπατοι μὲν ᾕρηντο
[1, 33]   ἐς τὸ ἔπειτα ἐκλήθη, τοῦ  δ'   ἐπιόντος ἔτους Φούριον μὲν ἐπὶ
[1, 52]   τοῦ θέρους εὐπραγήματα Σύλλα· χειμῶνος  δ'   ἐπιόντος μὲν ἐς Ῥώμην
[1, 113]   τοῦ ἔτους ἐν Ιβηρίᾳ. ~Τοῦ  δ'   ἐπιόντος οἱ στρατηγοὶ Ῥωμαίων μᾶλλόν
[1, 118]   διὰ τὸ πλῆθος ἐνδοιάσαντα. Ὁποτέρως  δ'   ἔπραξε, φοβερώτερος αὐτοῖς τῆς τῶν
[1, 38]   κρίσεις τε καὶ στάσεις· ὡς  δ'   ἐπύθοντο, περιέπεμπον ἐς τὰς πόλεις
[1, 65]   ἐς τὸν πόλεμον συλλέγων. Ταῦτα  δ'   ἐργαζομένῳ τε καὶ ἐπινοοῦντι τῷ
[1, 22]   ἀθρόως τὴν βουλὴν καθῃρήκοι, τοῦ  δ'   ἔργου προϊόντος ἐς πεῖραν μειζόνως
[1, 74]   μὲν ἐκ Μαρίου πάλαι, ἀχαρίστῳ  δ'   ἐς αὐτὸν καὶ πικροτάτῳ περὶ
[1, 51]   τοῖσδε Κλοέντιος ἀγωνιζόμενος ἔπεσε. ~Σύλλας  δ'   ἐς ἔθνος ἕτερον, Ἱρπίνους, μετεστρατοπέδευε
[1, 35]   βουλὴν ἐπανενεγκεῖν τὰ δικαστήρια, τεχνάζων  δ'   ἐς ἑκατέρους ὧδε. Τῶν βουλευτῶν
[1, 24]   ἐς ἀεὶ μηλόβοτον εἶναι. Διέγραφον  δ'   ἐς ἑξακισχιλίους ἀντὶ ἐλαττόνων τῶν
[1, 91]   μὲν ἀμφὶ τοὺς μυρίους, αὐτομολῆσαι  δ'   ἐς ἑξακισχιλίους καὶ τοὺς λοιποὺς
[1, 26]   θεράποντι τὴν σφαγὴν καταλαμβανόμενος· Φλάκκου  δ'   ἐς ἐργαστήριον ἀνδρὸς γνωρίμου καταφυγόντος,
[1, 109]   Πάδος ἀντὶ Ἠριδανοῦ μετονομασθείς. Ἀφικομένου  δ'   ἐς Ἰβηρίαν αὐτίκα Σερτώριος
[1, 65]   μόναις πιλοφορούντων ταῖς ἱερουργίαις. Κίννας  δ'   ἐς Καπύην τραπόμενος, ἔνθα Ῥωμαίων
[1, 36]   μὲν ἐς ἀναίρεσιν Δρούσου, λόγῳ  δ'   ἐς κατηγορίαν, τοῦ νόμου φανερῶς
[1, 2]   καὶ δίκης αἰσχρὰ καταφρόνησις. Προιόντος  δ'   ἐς μέγα τοῦ κακοῦ, ἐπαναστάσεις
[1, 100]   τὸ πλῆθος ἐκ καμάτων. ~Ὁ  δ'   ἐς μὲν πρόσχημα τῆς πατρίου
[1, 4]   ὁμοίως ὑπὸ νόμοις. Οὐ πείθων  δ'   ἐς οὐδέτερα ἐκ Γαλατίας ἤλαυνεν
[1, 103]   ἀνελόντα βουλευτὰς μὲν ἐνενήκοντα, ὑπάτους  δ'   ἐς πεντεκαίδεκα, ἀπὸ δὲ τῶν
[1, 38]   καὶ ἐν Δήλῳ διεβίωσεν. ~Ἐπιπολάζοντος  δ'   ἐς πολὺ τοῦ κακοῦ κατὰ
[1, 90]   ἐπανῆλθεν ἐς Ἀρίμινον, οἱ λοιποὶ  δ'   ἐς τὰς πατρίδας κατὰ μέρη
[1, 55]   ἆθλον ἔκειτο ἐν μέσῳ. Ἀρχὴ  δ'   ἐς ταῦτα καὶ πάροδος, εὐθὺς
[1, 25]   σὺν ὁμοίου κακοῦ φόβῳ. Γράκχος  δ'   ἐς τὴν ἀγορὰν παρελθὼν ἐβούλετο
[1, 64]   ὅμως εὐθὺς ἦρχεν αὐτῶν. ~Ἐξαγγελθέντος  δ'   ἐς τὴν πόλιν τοῦ Πομπηίου
[1, 119]   καὶ ἀπετείχιζε καὶ ἀπεσταύρου. ~Βιαζομένου  δ'   ἐς τὴν Σαυνίτιδα τοῦ Σπαρτάκου
[1, 43]   ἔκτεινεν ἐπὶ τοῦ ξηροῦ, πολλοὺς  δ'   ἐς τὸν ποταμὸν κατῶσεν·
[1, 111]   καὶ σφοδρὸς ὁμοῦ γενόμενος. Διαιρούμενοι  δ'   ἐς τοσαῦτα, ὅμως καὶ ἐς
[1, 19]   προστάτην σφῶν ἀδικουμένων γενέσθαι.  δ'   ἐς τοὺς πολέμους αὐτοῖς κεχρημένος
[1, 94]   τοὺς μὲν αὐτίκα ἀνῄρει, τοὺς  δ'   ἐς φυλακὴν ἐσέβαλλεν· οὓς
[1, 108]   ἐς Ἰβηρίαν ἤγαγε Σερτωρίῳ. ~Λοιπὸν  δ'   ἐστὶ τῶν Συλλείων ἔργων τὸ
[1, 94]   δὴ καὶ Πραινεστὸς ἑάλω, Νῶρβα  δ'   ἑτέρα πόλις, ἀντεῖχεν ἔτι ἐγκρατῶς,
[1, 67]   πεντακοσίους μάλιστά που γεγονόσι. Ῥυπῶν  δ'   ἔτι καὶ κόμης ἔμπλεως ἐπῄει
[1, 120]   Σπαρτάκου νέκυν οὐχ εὑρεθῆναι. Πολὺ  δ'   ἔτι πλῆθος ἦν ἐν τοῖς
[1, 48]   ἀτολμίαν καὶ δυσπείθειαν, οὐκ ἐλπίζων  δ'   ἔτι τὴν πόλιν περιέσεσθαι, τοὺς
[1, 79]   ἐροῦντας συνέπεμπε τοῖς πρέσβεσιν. Οἱ  δ'   εὐθὺς ἀπὸ τοῦ Βρεντεσίου, Κίνναν
[1, 93]   περὶ τὴν πόλιν στρατοπεδευόντων. Μάχης  δ'   εὐθὺς αὐτοῖς περὶ δείλην ἑσπέραν
[1, 105]   τυχεῖν ὅσων ἂν ἐθέλῃ. Γίνεται  δ'   εὐθὺς ἐν ἄστει στάσις ἐπ'
[1, 117]   καὶ ἕτερος ἐδίωκεν.  δ'   ἐφ' ἑκάτερον αὐτῶν ἐπιστρεφόμενος παρὰ
[1, 107]   ἀρχῆς ἔτος ὡρκῶσθαι. Οὐ λανθάνων  δ'   ἐφ' οἷς ἐβούλευεν, ἐκαλεῖτο ὑπὸ
[1, 112]   μὲν πολιορκίαν ἐξέλυσε, τὰ τείχη  δ'   ἔφθασεν ὑποκαύσας Πομπήιος καὶ
[1, 21]   τὴν γῆν διανέμων. βουλὴ  δ'   ἐχαλέπαινε, τοὺς ὑπηκόους σφῶν ἰσοπολίτας
[1, 109]   κατὰ τὴν Ἀννίβου μεγαλουργίαν, ἑτέραν  δ'   ἐχάρασσεν ἀμφὶ ταῖς πηγαῖς τοῦ
[1, 95]   μεταβολήν, εἰ πείθοιντό οἱ, τῶν  δ'   ἐχθρῶν οὐδενὸς ἐς ἔσχατον κακοῦ
[1, 34]   καὶ τοσάδε εἴργαστο Ῥωμαίους· οὕτω  δ'   ἔχουσιν αὐτοῖς συμμαχικὸς καλούμενος
[1, 22]   οὕτως ἐδημάρχει τὸ δεύτερον· οἷα  δ'   ἔχων τὸν δῆμον ἔμμισθον, ὑπήγετο
[1, 43]   λόχους ἐν φάραγξιν ἐνεδρεύσας. Ἅμα  δ'   ἕῳ τὸν Ῥουτίλιον διελθεῖν ὑπεριδὼν
[1, 33]   ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς ἐγίγνετο· Μετέλλῳ  δ'   κάθοδος ἐδόθη, καὶ φασιν
[1, 35]   τοὺς κρείττονας ἐσῄει· ὑπὲρ ἅπαντα  δ'   ἠγανάκτουν ἀναφυομένου τοῦ τῆς δωροδοκίας
[1, 42]   Πάπιος μεταθεμένους ἐστράτευεν· οἱ  δ'   ἡγεμόνες αὐτῶν οὐχ ὑπακούσαντες τῷ
[1, 103]   ἀλλ' αὐτοῖς τοῖς τυραννουμένοις· ἄλογον  δ'   ἤδη καὶ τὸ βιασάμενον ἐς
[1, 70]   ῥοπὴν τῶν γιγνομένων περιμένοντες. ~Κίννας  δ'   ἤδη καταφρονητικῶς τῷ τειχει ἐπλησίαζε
[1, 70]   οὐδενὶ σφαγῆς αἴτιος ἔσεσθαι. Ὀκτάουιον  δ'   ἤδη περιοδεύσαντα καὶ κατ' ἄλλας
[1, 111]   ὃς ἐπίκλησιν ἦν Ἀπίων, πόλεμοι  δ'   ἤκμαζον οὗτός τε Σερτωρίου
[1, 67]   σπουδὴν ἐπικουρεῖν τῇ πατρίδι. ~Ὁ  δ'   ἦλθε καὶ πρὸς ταῖς Κολλίναις
[1, 87]   στρατοπεδεύων ὑπεχώρει κατ' ὀλίγον, ὡς  δ'   ἦλθεν ἐπὶ τὸν καλούμενον Ἱερὸν
[1, 59]   παρὰ τῶν νενικηκότων ἐπιγένοιτο. Ἅμα  δ'   ἡμέρᾳ τὸν δῆμον ἐς ἐκκλησίαν
[1, 99]   ἔργων τῶν Ἰταλικῶν. Πρόφασις  δ'   ἦν ἀναπνεῦσαι καὶ ψυχαγωγῆσαι τὸ
[1, 113]   πόνον ἑκὼν μεθίει, τὰ πολλὰ  δ'   ἦν ἐπὶ τρυφῆς, γυναιξὶ καὶ
[1, 14]   ἐς τὴν Ἰταλίαν ἐμβαλόντα. ~Θέρος  δ'   ἦν ἤδη καὶ προγραφαὶ δημάρχων
[1, 96]   βουλεύσεως ὅλως κατὰ Σύλλα. Ἐγκλήματα  δ'   ἦν καὶ ξενία καὶ φιλία
[1, 110]   ἐγένετο τῆς τότε μάχης. Ἔλαφος  δ'   ἦν λευκὴ χειροήθης τῷ Σερτωρίῳ
[1, 10]   ἔτος, διανέμειν τοῖς πένησι. ~Τοῦτο  δ'   ἦν, μάλιστα ἠνώχλει τοὺς
[1, 48]   τὸ Ἄσκλον ἐπελθὼν ἐπολιόρκει. ~Πατρὶς  δ'   ἦν Οὐιδακιλίου τὸ Ἄσκλον, καὶ
[1, 101]   ἀφαιρούμενος ἐπὶ ζημίᾳ. ~Ἐς ἅπαντα  δ'   ἦν οὕτω φοβερὸς καὶ ἄκρος
[1, 115]   τόδε εἰς δόξαν ἀγαθήν. Τέλος  δ'   ἦν τοῦτο τῷ περὶ Ἰβηρίαν
[1, 119]   ᾖει τῷ στρατῷ παντί, πολλὰ  δ'   ἠνώχλει τοῖς περικαθημένοις ἀνὰ μέρος,
[1, 110]   μὲν χειμῶνος ἐπιόντος διέστησαν, ἀρχομένου  δ'   ἦρος ἐπῄεσαν ἀλλήλοις, Μέτελλος μὲν
[1, 87]   γενόμενον ἅπαντας ἀλλήλων διέστησεν. Ἀρχομένου  δ'   ἦρος περὶ τὸν Αἰσῖνον ποταμὸν
[1, 40]   μέγαν ἀγῶνα ἔπεμπον ἑκάστοτε. Ἰταλοῖς  δ'   ἦσαν μὲν στρατηγοὶ καὶ κατὰ
[1, 13]   ὅθεν ἐπὶ ταῦτ' ἐληλύθεσαν, οἱ  δ'   ἡσσημένοι δυσφοροῦντες ἔτι παρέμενον καὶ
[1, 7]   ἀνὰ τὴν χώραν ἐπλήθυε, τοὺς  δ'   Ἰταλιώτας ὀλιγότης καὶ δυσανδρία κατελάμβανε,
[1, 28]   Γλαυκίαν ἐξονειδίζων δήμαρχος ἀπεδείχθη. Δείσαντες  δ'   Γλαυκίας καὶ Ἀπουλήιος,
[1, 105]   τῶν ἀμφὶ Λέπιδον ἐνισταμένων. Ἐξενίκα  δ'   Κάτλος καὶ οἱ Σύλλειοι,
[1, 107]   ὥρκωσε μὴ πολέμῳ διακριθῆναι, κληρωσάμενος  δ'   Λέπιδος τὴν ὑπὲρ Ἄλπεις
[1, 109]   οὐ μακρὰν ἀπ' ἀλλήλων, ῥεῖ  δ'   μὲν διὰ Κελτῶν τῶν
[1, 11]   ἡμέραν παρασκευὴ κατ' ἀλλήλων. ~Γράκχῳ  δ'   μὲν νοῦς τοῦ βουλεύματος
[1, 115]   σχεδὸν τῇ δυνάμει συνεπλέκετο. Ταχὺ  δ'   Πομπήιος περιῆν ὡς οὔτε
[1, 57]   πολέμου στρατηγεῖν ἀντὶ Σύλλα. ~Πυθόμενος  δ'   Σύλλας καὶ πολέμῳ κρίνας
[1, 37]   ὅδε πρὸ τῆς ψήφου· Μούμμιος  δ'   τὴν Ἑλλάδα ἑλών, αἰσχρῶς
[1, 104]   πολλὴν παρ' αὐτοῦ λαβόντων, ἕτοιμοι  δ'   οἱ κατὰ τὸ ἄστυ μύριοι
[1, 58]   τὰς οἰκίας ἠπείλησεν ἐμπρήσειν· τότε  δ'   οἱ μὲν ἀνέσχον, Μάριος δὲ
[1, 85]   καὶ ποθοῦντος εἰρήνην γενέσθαι· αἰσθόμενοι  δ'   οἱ περὶ τὸν Σύλλαν πρὸς
[1, 20]   δυνατὸς κατασχεῖν ὧν ὑπόσχοιτο. Εἰσὶ  δ'   οἳ βασανιζομένους φασὶ θεράποντας εἰπεῖν,
[1, 54]   στάσεων ἀνεβάλλοντο τὰς ἀποδόσεις· εἰσὶ  δ'   οἳ καὶ τὴν ζημίαν τοὺς
[1, 100]   Τύλλιος καὶ Κορνήλιος Δολοβέλλας· αὐτὸς  δ'   οἷα δὴ βασιλεύων δικτάτωρ ἐπὶ
[1, 12]   γραμματεῖ τὸν νόμον ἀναγνῶναι. ~Μᾶρκος  δ'   Ὀκτάουιος δήμαρχος ἕτερος, ὑπὸ τῶν
[1, 63]   ὡς ὑπάτου παρανόμως ἀνῃρημένου· δυσχεράνας  δ'   ὅμως εὐθὺς ἦρχεν αὐτῶν. ~Ἐξαγγελθέντος
[1, 70]   τὴν ἀρχὴν ἁμαρτόντα ἀφελέσθαι, ἄκουσα  δ'   ὅμως ὑπὸ τῶν συμφορῶν αὖθις
[1, 32]   ὅδε καὶ Μέμμιος μετῄεσαν. Μεμμίου  δ'   ὄντος ἐπιδοξοτέρου παρὰ πολύ, δείσας
[1, 97]   μάλιστα εἶναι τὸ ὄνομα. Ἔστι  δ'   ὅπου καὶ χρησμὸς αὐτῷ δοθεὶς
[1, 6]   ὁμόνοιαν καὶ μοναρχίαν περιέστη· ταῦτα  δ'   ὅπως ἐγένετο, συνέγραψα καὶ συνήγαγον,
[1, 30]   περὶ τὸν νόμον δεδιέναι, μηχανὴν  δ'   ὁρᾶν καὶ σόφισμα τοιόνδε· ὀμόσειν
[1, 117]   καὶ αὐτόμολοι καὶ σύγκλυδες) τὰ  δ'   ὄρη τὰ περὶ Θουρίους καὶ
[1, 99]   ἀρχὴ καὶ πάλαι, ὀλίγῳ χρόνῳ  δ'   ὁριζομένη· τότε δὲ πρῶτον ἐς
[1, 65]   καὶ βιάσεσθαι προσδοκήσας, παρὰ δόξαν  δ'   ὁρῶν τὸ τόλμημα τῶν ὀλιγωτέρων
[1, 16]   μήτε τότε μήθ' ὕστερον. Κρίναντες  δ'   ὅσα ἔκριναν ἐς τὸ Καπιτω
[1, 89]   ἐς τὸ δέον ἐλευσομένης. Διοικησάμενος  δ'   ὅσα ἤπειγε καὶ τῇ πόλει
[1, 6]   Σύλλαν ἀπὸ Σεμπρωνίου Γράκχου, ἑξῆς  δ'   ὅσα μέχρι Γαΐου Καίσαρος τῆς
[1, 74]   οὗτοι μὲν οὕτως ἀπέθανον, θεράποντες  δ'   ὅσοι κατὰ τὸ κήρυγμα πρὸς
[1, 19]   Ἰταλιωτῶν ἀντιπεπραχότα σφίσιν ἑώρων. Ταῦτα  δ'   ὅσοι τοῦ Σκιπίωνος ἦσαν ἐχθροί,
[1, 65]   βεβαιώσετε μέν, δίδοτε, ἀφαιρήσεσθε  δ'   ὅταν αὐτοὶ δοκιμάσητε. ~Ταῦτ' εἰπὼν
[1, 15]   ὁρωμένων αὐτῶν εἴκαζον οὕτωσσ, τῶν  δ'   ὅτι αὐτὸς ἑαυτὸν ἐς τὸ
[1, 6]   καὶ κακῶν ἰδέας μυρίων, μάλιστα  δ'   ὅτι μοι τῆς Αἰγυπτίας συγγραφῆς
[1, 30]   ἀπὸ τῶν ἀγρῶν ἐνηδρευμένους, ὕστερον  δ'   οὐ δυσχερῶς ἐπιδείξειν, ὅτι οὐκ
[1, 80]   ἐν αὐτῇ μάλιστα ἀγείρας. Μετὰ  δ'   οὐ πολὺ καὶ δύο ἄλλα
[1, 112]   λαβόμενοι, ἐνύβριζον ὡς ἀπιστουμένοις. Οἱ  δ'   οὐ τελέως ὅμως τὸν Σερτώριον
[1, 79]   ἐργασαμένοις ἔσεσθαι φίλος, τῇ πόλει  δ'   οὐ φθονήσειν χαριζομένῃ τὴν σωτηρίαν
[1, 8]   πένησι κατ' ὀλίγον διαπεπράσεσθαι· φροντὶς  δ'   οὐδεμία ἦν οὔτε τῶν νόμων
[1, 27]   παρηγορία διὰ τὰς διανομάς, ὄφελος  δ'   οὐδὲν ἐς πολυπληθίαν. Ἅπαξ δὲ
[1, 8]   διὰ πλῆθος τοσόνδε θεραπόντων· διόρθωσιν  δ'   οὐκ ἐπινοοῦντες, ὡς οὐδὲ ῥᾴδιον
[1, 63]   βιάσασθαι τὴν πατρίδα διανοούμενοι, στρατιὰν  δ'   οὐκ ἔχοντες, περιέβλεπον, εἴ τι
[1, 31]   τὸ ἑαυτοῦ δεδιὼς ἕκαστος· Μέτελλος  δ'   οὐκ ὤμοσε μόνος, ἀλλ' ἐπὶ
[1, 65]   τὸν ἱερέα τοῦ Διός. Λέγεται  δ'   οὗτος ἱερεὺς φλαμέντας καὶ
[1, 38]   Φοντήιος, ὃς ἐπρέσβευεν αὐτῷ· καλοῦσι  δ'   οὕτω τοὺς τοῖς ἡγεμόσι τῶν
[1, 99]   μὲν δὴ τάδε ἐπέστελλε, Ῥωμαῖοι  δ'   οὐχ ἑκόντες μὲν οὐδὲ κατὰ
[1, 118]   θανάτῳ μέρος δέκατον διέφθειρεν. Οἱ  δ'   οὐχ οὕτω νομίζουσιν, ἀλλὰ παντὶ
[1, 57]   ἑτέρους καταλέξειν ἀνθ' ἑαυτῶν. Τὴν  δ'   ὕβριν Σύλλας τὴν ἐς
[1, 120]   συνθήκας τὸν Κράσσον προυκαλεῖτο. Ὑπερορώμενος  δ'   ὑπ' αὐτοῦ διακινδυνεύειν τε ἔγνω
[1, 44]   ἐπὶ ἀρχαιρέσια ἐς Ῥώμην· τῆς  δ'   ὑπ' αὐτῷ στρατιᾶς βουλὴ
[1, 121]   χεῖρα προτείνων ἐπὶ διαλλαγαῖς·  δ'   ὑπανίστατο καὶ προσέτρεχε. Καὶ δεξιωσαμένων
[1, 98]   ἂν ἐν τοσῷδε βασιλεύς. Ἀρχαιρέσια  δ'   ὑπάτων οἱ λήγοντες τῆς ἀρχῆς
[1, 69]   πλήθει νομιζομένων εἶναι κρειττόνων, ὀκνούντων  δ'   ὑπὲρ ὅλης ὀξέως κινδυνεῦσαι τῆς
[1, 36]   ἔχαιρε ταῖς ἀποικίαις. Οἱ Ἰταλιῶται  δ'   ὑπὲρ ὧν δὴ καὶ μάλιστα
[1, 77]   στρατολογεῖν, ἕστε ἐκεῖνον ἀποκρίνασθαι. Οἱ  δ'   ὑπέσχοντο μὲν ὧδε πράξειν, οἰχομένων
[1, 93]   ἀπὸ τῆς βουλῆς, οἱ λοιποὶ  δ'   ὑπὸ δέους καὶ ἀνάγκης ἀνέστρεφον
[1, 46]   γενέσθαι περὶ πλείους ἑξακισχιλίων, ὅπλα  δ'   ὑπὸ Ῥωμαίων ληφθῆναι πολὺ πλείονα.
[1, 25]   ὑπὸ τῶν συνθεμένων δορυφορούμενος. Ἐνοχλούμενος  δ'   ὑπὸ τοῦ συνειδότος ὡς ἐπὶ
[1, 15]   τὰ μέσα τῆς ἐκκλησίας. Ἐνοχλούμενος  δ'   ὑπὸ τῶν δημάρχων καὶ τῶν
[1, 72]   μὲν υἱὸν ἔφθασε προανελεῖν, αὐτὸς  δ'   ὑπὸ τῶν διωκόντων ἐπανῃρέθη. Τὸν
[1, 26]   ἐμπρήσειν τὸν στενωπὸν ἠπείλουν,  δ'   ὑποδεξάμενος αὐτὸς μὲν ὤκνησε μηνῦσαι
[1, 92]   παραστησόμενος ἀντὶ τῆς Ἰταλίας. Τῶν  δ'   ὑπολειφθέντων οἱ μὲν ἀμφὶ τὸ
[1, 58]   τειχῶν ἐς διαδοχὴν ὑπέμενε. Τοῖς  δ'   ὑπολοίποις Σύλλας ἐς τὴν
[1, 114]   τοὺς μὲν δώροις ὑπηγάγετο, τοὺς  δ'   ὑποσχέσεσι, τοὺς δ' ἀπειλαῖς ἐξεφόβησε,
[1, 80]   εὔνου τῷ Σύλλᾳ νομισθέντος, τὴν  δ'   ὑποψίαν διαλυόμενος, ἦλθε καὶ τέλος
[1, 56]   Πομπήιος μὲν λαθὼν διέφυγε, Σύλλας  δ'   ὡς βουλευσόμενος ὑπεχώρει. Κἀν τῷδε
[1, 89]   τὰ ἐπικρατοῦντα φέρειν ἐθιζόμενοι. ~Σύλλας  δ'   ὡς ἔμαθεν, αὐτίκα ἐπελθὼν τὴν
[1, 12]   διέτρεχεν ἐς τὸ βουλευτήριον. Ἐκεῖ  δ'   ὡς ἐν ὀλίγοις ὑβριζόμενος ὑπὸ
[1, 10]   συγχωρήσοντες αὐτὸν γενέσθαι κύριον, οἱ  δ'   ὡς κυρώσοντες ἐξ ἅπαντος. Φιλονικία
[1, 115]   τῆς Περπέννα στρατηγίας κατεφρόνει, Περπέννας  δ'   ὡς οὐ πιστῷ χρησόμενος ἐς
[1, 42]   Νομάσι τοῖς σὺν Καίσαρι. Πολλῶν  δ'   ὡς πρὸς ἴδιον βασιλέα αὐτομολούντων
[1, 110]   ἔλαφον ὑπὸ τῶν πολεμίων. Ὡς  δ'   ὤφθη διὰ δρυμῶν δρόμῳ φερομένη,
[1, 62]   καὶ τὸν Γαλάτην ἔνθουν κατὰ  δαίμονα   καὶ περιδεᾶ νομίζοντες γεγονέναι, τὸν
[1, 61]   σὺν ὄκνῳ κεκρικόσιν, ἐνέπιπτέ τι  δαιμόνιον   δέος καὶ μνήμη τῆς ἐκ
[1, 83]   τάδε αὐτοῖς ἐδόκει καὶ τὸ  δαιμόνιον   ἐν τῷδε τῷ πολέμῳ προσημῆναι.
[1, 105]   ἔδοξεν ἰδεῖν, ὅτι αὐτὸν  δαίμων   ἤδη καλοίη· καὶ μὲν
[1, 33]   ἐν ὄψει τοῦ δήμου καὶ  δακρύοντος   καὶ τοῖς ποσὶ προσπίπτοντος ἐνεκλάο
[1, 65]   ῥάβδους καθεῖλεν οἷα ἰδιώτης καὶ  δακρύσας   ἔφη· Παρὰ μὲν ὑμῶν,
[1, 109]   τοῦ λαβόντος παρὰ φύσιν τοῖς  δακτύλοις   ἐξέτεμε τὰς ὄψεις· καὶ
[1, 92]   στρατιωτῶν ἐς Πραινεστὸν ἄγειν ἔπεμπε  Δαμάσιππον,   ὑπερεπειγόμενος Μάριον ἐκλῦσαι τῆς πολιορκίας·
[1, 92]   Καρρίνας δὲ καὶ Μάρκιος καὶ  Δαμάσιππος   οἷς εἶχον ἅπασιν ἐπὶ τὰ
[1, 92]   Κλούσιον καὶ δύο τέλη τὰ  Δαμασίππου   καὶ ἕτερα περὶ Καρρίναν καὶ
[1, 54]   νόμου τινὸς παλαιοῦ διαγορεύοντος μὴ  δανείζειν   ἐπὶ τόκοις ζημίαν τὸν
[1, 54]   πάλαι Ῥωμαῖοι, καθάπερ Ἕλληνες, τὸ  δανείζειν   ὡς καπηλικὸν καὶ βαρὺ τοῖς
[1, 54]   τόκοις ζημίαν τὸν οὕτω  δανείσαντα   προσοφλεῖν. Ἀποστραφῆναι γάρ μοι δοκοῦσιν
[1, 54]   οἳ καὶ τὴν ζημίαν τοὺς  δανείσαντας   ἐκτίσειν ἐπηπείλουν. τε στρατηγὸς
[1, 96]   καὶ ξενία καὶ φιλία καὶ  δάνεισμα,   λαβόντος δόντος, ἤδη δέ
[1, 54]   ἐς τοὺς δικαστὰς περιφέρων. Οἱ  δανεισταὶ   δὲ χαλεπήναντες, ὅτι τὸν νόμον
[1, 10]   τὴν γῆν παισὶν ἐμπροίκιον δεδομένην,  δανεισταί   τε χρέα καὶ ταύτης ἐπεδείκνυον,
[1, 54]   οὐ μὴν ἐμήνυσεν οὐδείς, τῶν  δανειστῶν   περικαλυψάντων. ~Τάδε μὲν δὴ φόνοι
[1, 63]   ἀνδρῶν καὶ οὐδὲν σπουδῆς  δαπάνης   ἐς τοῦτο ἀπέλειπον, ἐπιβουλεύοντες καὶ
[1, 73]   πρὸς τῶν θεραπόντων περισέσωστο, Κόιντος  δὲ   Ἀγχάριος Μάριον ἐν τῷ Καπιτωλίῳ
[1, 115]   ἄθρουν τὸν στρατόν, τῇ δεκάτῃ  δὲ   ἀγὼν αὐτοῖς μέγιστος ἐξερράγη. Ἑνὶ
[1, 54]   ἀργύριον, δούλῳ δὲ ἐλευθερίαν, συνεγνωκότι  δὲ   ἄδειαν· οὐ μὴν ἐμήνυσεν οὐδείς,
[1, 88]   ἀποκρουσθεῖεν, ἐπὶ Ὄστια χωρεῖν. Τοὺς  δὲ   αἵ τε πόλεις παροδεύοντας ξὺν
[1, 116]   ἀνήρ, ἐστρατευμένος ποτὲ Ῥωμαίοις, ἐκ  δὲ   αἰχμαλωσίας καὶ πράσεως ἐν τοῖς
[1, 101]   ἄνδρες, καὶ παρ' ἐμοῦ  δὲ   ἀκούσατε, ὅτι Λουκρήτιον ἐγὼ κατέκανον
[1, 34]   τῆς Ἰταλίας ἐσφέροντι κἀκείνῳ. Ἀναιρεθέντοιν  δὲ   ἀμφοῖν, ὥς μοι προείρηται, πολὺ
[1, 61]   τὸ κήρυγμα τοῦ δήμου, φυλαττόμενοι  δὲ   ἀνδρὸς ἑξάκις ὑπατεύσαντος καὶ πολλὰ
[1, 67]   κοινωνία τῶν παρόντων δεχόμενον. Ὡς  δὲ   ἀνεμίχθησαν, ἐστρατοπέδευον ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ
[1, 88]   ἐντελλόμενος τὰς πύλας καταλαβεῖν, εἰ  δὲ   ἀποκρουσθεῖεν, ἐπὶ Ὄστια χωρεῖν. Τοὺς
[1, 68]   καὶ Σαυνῖται Μαρίῳ συνεμάχουν· Κλαύδιον  δὲ   Ἄππιον χιλίαρχον, τειχοφυλακοῦντα τῆς Ῥώμης
[1, 49]   τάδε ἐς Τυρρηνοὺς περιέπεμπεν, οἱ  δὲ   ἄσμενοι τῆς πολιτείας μετελάμβανον. Καὶ
[1, 21]   τῆς γῆς γενόμενος ἠθύμει· ὧδε  δὲ   αὐτοῖς ἔχουσιν ἀσπάσιος ἐκ τῶν
[1, 54]   Ἑστίας ἱερὸν ἵετο δρόμῳ. Οἱ  δὲ   αὐτὸν προλαβόντες τε ἀπέκλεισαν ἀπὸ
[1, 79]   χαριζομένῃ τὴν σωτηρίαν αὐτοῖς· ἀσφάλειαν  δὲ   αὐτὸς μᾶλλον αὐτοῖς ἔφη καὶ
[1, 69]   ἐς τὸν Κίνναν ἔπεμπον.  δὲ   αὐτοὺς ἤρετο, πότερον ὡς πρὸς
[1, 56]   τῶν ὑπάτων, εἰ δέοι. Ὡς  δὲ   αὐτῷ πάντα ἕτοιμα ἦν, κατηγόρει
[1, 74]   ἀναιροῦντες ἅμα οἷς περιτύχοιεν· οἱ  δὲ   αὐτῶν καὶ τοῖς σφετέροις δεσπόταις
[1, 7]   τὰ μὲν ὠνούμενοι πειθοῖ, τὰ  δὲ   βίᾳ λαμβάνοντες, πεδία μακρὰ ἀντὶ
[1, 95]   κρύπτουσιν ἐπιγράψαι. Μετ' οὐ πολὺ  δὲ   βουλευτὰς ἄλλους αὐτοῖς προσετίθει. Καὶ
[1, 22]   τινας ἄρχοντας αὐτῶν ὑπερεπῇρε, τοὺς  δὲ   βουλευτὰς ἴσα καὶ ὑπηκόους ἐποίει.
[1, 26]   ἐπὶ τοῖς φόνοις ἐκάθαιρεν.  δὲ   βουλὴ καὶ νεὼν Ὁμονοίας αὐτὸν
[1, 70]   αὐτομολίας τε καὶ διαπρεσβεύσεις.  δὲ   βουλὴ πάνυ μὲν ἀποροῦσα καὶ
[1, 98]   που τῆς πόλεως ὑπεξῆλθε, τῇ  δὲ   βουλῇ προσέταξεν ἑλέσθαι τὸν καλούμενον
[1, 61]   μετὰ ξίφους ἐσέπεμψαν ἀνελεῖν. Τὸν  δὲ   Γαλάτην φασὶν ἐν τῷ σκότῳ
[1, 25]   ἐπισπάσας διαχρῆται τὸν Ἀντύλλον. Βοῆς  δὲ   γενομένης καὶ σώματος ὀφθέντος ἐν
[1, 93]   ἐπὶ τὰς πύλας κατέφυγεν. Οἱ  δὲ   γέροντες, ὄντες ἐπὶ τῶν τειχῶν,
[1, 7]   μὲν ἀντὶ φρουρίων ἐπενόουν, τῆς  δὲ   γῆς τῆς δορικτήτου σφίσιν ἑκάστοτε
[1, 12]   τὸ κῦρος ἔμελλεν ἐπιθήσειν,  δὲ   Γράκχος αὖθις, ἐν ὄψει τοῦ
[1, 24]   τῆσδε τῆς ἀποικίας λύσειν·  δὲ   Γράκχος καὶ Φούλβιος, ἐπεὶ
[1, 23]   προτέρων ἐς πολὺ παρασχεῖν. ~Ὁ  δὲ   Γράκχος καὶ ὁδοὺς ἔτεμνεν ἀνὰ
[1, 18]   ἐπολέμει τῆς ἐν Ἀσίᾳ· ἀναιρεθέντος  δὲ   Γράκχου καὶ τελευτήσαντος Ἀππίου Κλαυδίου,
[1, 77]   καὶ τοὺς φίλους ἀνελεῖν, τὴν  δὲ   γυναῖκα καὶ τέκνα μόλις πρὸς
[1, 73]   δεδήμευτο, καὶ πολέμιος ἐψηφίζετο· τὸ  δὲ   γύναιον καὶ γενεὰ ζητούμενοι
[1, 106]   ὄντι τὸν Σύλλαν ἐπιποθοῦντες, οἱ  δὲ   δειμαίνοντες αὐτοῦ καὶ τότε τὸν
[1, 51]   μετὰ τὴν ὥραν ὑφῆπτεν. Οἱ  δὲ   δείσαντες τὴν πόλιν παρεδίδουν. Καὶ
[1, 121]   τέταρτον ἐπὶ τοῖς τριάκοντα· τοῖς  δὲ   δημάρχοις ὑπέσχητο πολλὰ τῆς ἀρχῆς
[1, 89]   αὐτίκα ἐδημεύετο καὶ διεπιπράσκετο, τὸν  δὲ   δῆμον ἐς ἐκκλησίαν συναγαγὼν τήν
[1, 32]   τινὸς αἰδοῦς ἔτι ὑπούσης·  δὲ   δῆμος ἀγανακτῶν ἐς τὴν ἐπιοῦσαν
[1, 26]   Ὀπίμιος ἰσοβαρὲς χρυσίον ἀντέδωκεν·  δὲ   δῆμος αὐτῶν τὰς οἰκίας διήρπαζε,
[1, 1]   αἰδοῦς εἴκοντες ἀλλήλοις διετίθεντο.  δὲ   δῆμός ποτε καὶ στρατευόμενος ἐς
[1, 42]   τοὺς μὲν ἐπιφανεῖς ἔκτεινε, τοὺς  δὲ   δημότας καὶ δούλους ἐστράτευε. ~Ῥουτίλιος
[1, 100]   ἀναδοὺς ψῆφον περὶ ἑκάστου. Τῷ  δὲ   δήμῳ τοὺς δούλους τῶν ἀνῃρημένων
[1, 117]   καὶ αὐτὸς συναπώλετο αὐτοῖς· Σπάρτακον  δὲ   διὰ τῶν Ἀπεννίνων ὀρῶν ἐπὶ
[1, 21]   τῇ Γράκχου στάσει συνέπεσε. ~Τὴν  δὲ   διαίρεσιν τῆς γῆς οἱ κεκτημένοι
[1, 120]   οὓς Κράσσος ἀνέβαινεν. Οἱ  δὲ   διελόντες ἑαυτοὺς ἐς τέσσαρα μέρη
[1, 94]   καὶ Σαυνίτας καὶ Πραινεστίους· ἐπεὶ  δὲ   διέστησαν, τοῖς μὲν Ῥωμαίοις ἐπεκήρυξεν,
[1, 101]   Φθεῖρες γεωργὸν ἀροτριῶντα ὑπέδακνον·  δὲ   δὶς μέν, ἔφη, τὸ ἄροτρον
[1, 22]   ἔτι τῆς βουλῆς ἐχούσης, τὴν  δὲ   δύναμιν τῶν ἱππέων. Προϊόντες γὰρ
[1, 41]   λιμῷ παρεστήσαντο οἱ πολέμιοι. Μάριος  δὲ   Ἐγνάτιος Οὐέναφρον ἑλὼν ἐκ προδοσίας
[1, 29]   Γαλατῶν ἐς Ῥωμαίους περιεσπάκει. Προσέκειτο  δέ,   εἰ κυρώσειε τὸν νόμον
[1, 9]   τροπὰς κινδύνων ποικίλας ἐκτραπέντα. Ταῦτα  δὲ   εἰπὼν ἀνεκαίνιζε τὸν νόμον μηδένα
[1, 115]   περὶ τῆς Ῥώμῃ στάσεως· ἔλεγε  δὲ   εἴτε ἀληθεύων εἴθ' ἵνα σῶος
[1, 85]   πέμπων ἐς τὸν Σκιπίωνα,  δέ,   εἴτε τῷ γενομένῳ συνεγνωκὼς εἴτε
[1, 10]   ὡς κυρώσοντες ἐξ ἅπαντος. Φιλονικία  δὲ   ἑκατέροις προσέπιπτεν ἐπὶ τῇ χρείᾳ
[1, 35]   αὐτῶν πολιτεύοντας τοιάδε παθεῖν. ~Ἐπὶ  δὲ   ἐκείνοις καὶ Λίβιος Δροῦσος δημαρχῶν,
[1, 107]   πόλιν ἐσελευσόμενος σὺν αὐτῷ. Κωλυόμενος  δὲ   ἐκήρυξεν ἐς τὰ ὅπλα χωρεῖν,
[1, 44]   καὶ σημεῖον αὐτοῖς ἐπῇρεν. Οἱ  δὲ   ἐκφανέντες αὐτόν τε Καιπίωνα καὶ
[1, 54]   ἐλέγξειεν, ἐλευθέρῳ μὲν ἀργύριον, δούλῳ  δὲ   ἐλευθερίαν, συνεγνωκότι δὲ ἄδειαν· οὐ
[1, 76]   μὲν ἀνδρῶν μυριάδας κατακανών, τὴν  δὲ   Ἑλλάδα καὶ Μακεδονίαν καὶ Ἰωνίαν
[1, 98]   ἔθος ἐκ τετρακοσίων ἐτῶν· ὃν  δὲ   ἕλοιντο, ἐκέλευεν ἄρχειν οὐκ ἐς
[1, 73]   κεφαλὴν ἔπεμψε τῷ Μαρίῳ. ~Κορνοῦτον  δὲ   ἐν καλύβαις κρυπτόμενον οἱ θεράποντες
[1, 109]   εἰς τὴν Τυρρηνικὴν θάλασσαν,  δὲ   ἔνδοθεν τῶν Ἀλπείων ἐπὶ τὸν
[1, 49]   μὲν εὔνους εὐνουστέρους ἐποίησε, τοὺς  δὲ   ἐνδοιάζοντας ἐβεβαιώσατο, τοὺς δὲ πολεμοῦντας
[1, 11]   εὐπορίαν, ἀλλ' ἐς εὐανδρίαν, τοῦ  δὲ   ἔργου τῇ ὠφελείᾳ μάλιστα αἰωρούμενος,
[1, 98]   τοῖς Ἄρεος μαρναμένην ἔνοπλον. ~Ὁ  δὲ   ἔργῳ βασιλεὺς ὢν τύραννος,
[1, 109]   ἐν αὐτῇ Ἰταλίᾳ κατείργαστο. ~Ὁ  δὲ   ἐς τὰ Ἄλπεια ὄρη μετὰ
[1, 86]   ἔπραττε κατ' ἄλλας ὁδούς. Κάρβων  δὲ   ἐς τὸ ἄστυ προδραμὼν Μέτελλόν
[1, 35]   τάδε πρὸς ἑκατέρους ἐπενόει, περιῆλθε  δὲ   ἐς τὸ ἐναντίον αὐτῷ.
[1, 16]   ἐγκαλυπτόμενος ὧν ἔμελλε δράσειν. Ἀνελθόντι  δὲ   ἐς τὸ ἱερὸν καὶ τοῖς
[1, 36]   καὶ λέγων ἔτι κατέπεσεν. Εὑρέθη  δὲ   ἐς τὸν μηρὸν αὐτῷ σκυτοτόμου
[1, 120]   τῶν μὲν οὐδ' εὐαρίθμητον, Ῥωμαίων  δὲ   ἐς χιλίους ἄνδρας, καὶ τὸν
[1, 62]   ἐπέτρεψε τῇ τύχῃ φέρειν. Κατήχθη  δὲ   ἔς τινα νῆσον, ὅθεν νεὼς
[1, 65]   τί δὲ ὑμῶν δεόμεθα, ποῦ  δὲ   ἔσεσθε τῶν ἐκκλησιῶν χειροτονιῶν
[1, 92]   ἐν ἀγορᾷ μέσῃ διέφθειρε. ~Κάρβων  δὲ   ἕτερα δύο τέλη στρατιωτῶν ἐς
[1, 47]   ἐς χεῖρας οὐκ ᾖει, προσελθόντος  δὲ   ἑτέρου στρατοῦ Σουλπίκιον περιέπεμπεν ὀπίσω
[1, 94]   καὶ συγγνώμην ἔδωκεν ὅμως, τοὺς  δὲ   ἑτέρους κατηκόντισεν ἅπαντας· γύναια δ'
[1, 115]   καὶ τὸν ἀδελφιδοῦν ἑαυτοῦ. ~Ὡς  δὲ   ἐφ' ἕτερα τῆς Ἰβηρίας
[1, 74]   ἐς τὴν δίκην ἀνακαλούμενοι ιτετράκις  δὲ   ἐχρῆν κηρυττομένους ἐν ὡρισμένοις ὡρῶν
[1, 91]   ἐς Νωρβανὸν ἐπανῆλθεν, οὐ πολλαῖς  δὲ   ἡμέραις ὕστερον κρύφα τῷ Σύλλᾳ
[1, 57]   σφᾶς ἄγειν θαρροῦντα ἐκέλευον.  δὲ   ἡσθεὶς ἦγεν ἓξ τέλη στρατιωτῶν
[1, 65]   ἐπὶ τὰς πύλας ἐδίωκον. ~Κίννας  δὲ   θαρρήσας μὲν τῷ πλήθει τῶν
[1, 78]   καλούντων ἐπὶ συνάρχου χειροτονίαν. Ἀπειλησάντων  δὲ   ἰδιώτην ἀποφανεῖν, ἐπανῆλθε μὲν καὶ
[1, 48]   παρήγγελλεν ἀπέτρεψαν, ἔκτεινε πάντας· ἐν  δὲ   ἱερῷ πυρὰν νήσας καὶ κλίνην
[1, 119]   τῆς νίκης θάρσος μεταβολή. Σπάρτακος  δὲ   ἱππέας ποθὲν προσιόντας αὐτῷ περιμένων
[1, 64]   τὰς φυλὰς πάσας ἀναμιγῆναι· τὸ  δὲ   καθαρώτερον πλῆθος ἐς τὸν Ὀκτάουιον
[1, 84]   Σύλλαν ἐξέτεινεν ἐπὶ πλεῖον. Μάχαι  δὲ   καὶ ἀκροβολίαι καὶ πολιορκίαι καὶ
[1, 102]   συνθήκας σφίσι δεδομένων ἀφῃροῦντο. Σύλλας  δὲ   καὶ Ἀλέξανδρον τὸν Ἀλεξάνδρου τοῦ
[1, 73]   κύνες ἄνδρας τοιούσδε διεσπάσαντο. Πολὺς  δὲ   καὶ ἄλλος ἦν τῶν στασιωτῶν
[1, 33]   τὰ σύμβολα τῆς ἀρχῆς. ~Πολὺς  δὲ   καὶ ἄλλος ὅμιλος ἐν τῇ
[1, 42]   καὶ ἕτεραι πόλεις πολλαί. Τινὰς  δὲ   καὶ ἀπειθούσας ἐξεπολιόρκει, καὶ τῶν
[1, 32]   ὑπὸ δίψης ἀπολλύμενος, ἠξίου, Γλαυκίας  δὲ   καὶ Ἀπουλήιος ἐλπίσαντες αὑτοῖς ἐπικουρήσειν
[1, 91]   ἐς τὸν Σύλλαν διέφυγε. Νωρβανὸς  δὲ   καὶ Ἀρίμινον ἐπὶ τῇδε τῇ
[1, 2]   καὶ φυγαὶ καὶ δημεύσεις, ἐνίων  δὲ   καὶ βάσανοι πάμπαν ἐπαχθεῖς. ~Ἔργον
[1, 94]   οἱ δ' ἀλλήλους ἑκόντες, οἱ  δὲ   καὶ βρόχοις συνεπλέκοντο· καὶ τὰς
[1, 34]   τῆς ὑπατείας αὐτῷ δεδαπανημένης,  δὲ   καὶ δημαρχεῖν εἵλετο μετ' αὐτὴν
[1, 114]   τοὺς δ' ἀπειλαῖς ἐξεφόβησε, τοὺς  δὲ   καὶ διεχρήσατο ἐς κατάπληξιν ἑτέρων.
[1, 89]   ἐς πεντήκοντα τῶν πολεμίων, διακόσιοι  δὲ   καὶ ἑβδομήκοντα τῶνδε τῶν Κελτιβήρων
[1, 14]   ἅπαντας τὴν διακλήρωσιν περιιέναι. Ἔριδος  δὲ   καὶ ἐπὶ τῷδε πολλῆς γενομένης
[1, 95]   πρὸ ποδῶν αὐτοῦ ῥιπτούμενοι· οἱ  δὲ   καὶ ἐσύροντο καὶ κατεπατοῦντο, οὐδὲ
[1, 18]   κληρουχίας ἔτι ἐχόντων ἁπάντων·  δὲ   καὶ εὑρίσκετο, ἀμφίλογα ἦν. Ἀναμετρουμένης
[1, 121]   μὲν πρῶτα ἑκάτερος ἀπεκρούετο· ὡς  δὲ   καὶ θεόληπτοί τινες προύλεγον πολλὰ
[1, 2]   ὑπὸ τοῦ δήμου στρατόπεδα, οἱ  δὲ   καὶ κατὰ σφᾶς ἄνευ τοῦ
[1, 80]   Πόντον ἐπὶ Μιθριδάτην ὕστερον. Ἀφίκετο  δὲ   καὶ Κέθηγος ἐς τὸν Σύλλαν,
[1, 87]   καὶ εἴκοσιν ἔτη γεγονώς· χειμὼν  δὲ   καὶ κρύος πολὺ γενόμενον ἅπαντας
[1, 120]   ἐπὶ Βρεντέσιον, Κράσσου διώκοντος. Ὡς  δὲ   καὶ Λεύκολλον ἔμαθεν Σπάρτακος
[1, 62]   ἐπιτυχὼν ἐς Λιβύην ἐπέρα. Εἰργόμενος  δὲ   καὶ Λιβύης ὡς πολέμιος ὑπὸ
[1, 55]   ἐγκρατῶς τοῖς νεοπολίταις διεφέροντο. Ξύλοις  δὲ   καὶ λίθοις χρωμένων αὐτῶν ἐς
[1, 41]   θεραπόντων ἐσθῆτας ὑποδύντες ἀπέδρασαν, χρόνῳ  δὲ   καὶ λιμῷ παρεστήσαντο οἱ πολέμιοι.
[1, 92]   πατρίδας κατὰ μέρη διελύθη· Καρρίνας  δὲ   καὶ Μάρκιος καὶ Δαμάσιππος οἷς
[1, 66]   μὲν ἀμφὶ ταῦτ' ἐγίγνετο, Ὀκτάουιος  δὲ   καὶ Μερόλας οἱ ὕπατοι τὸ
[1, 81]   τοῖσδε μὲν ὑποστρατήγοις ἐχρῆτο, αὐτὸς  δὲ   καὶ Μέτελλος ἀνθυπάτω ὄντε ἐς
[1, 29]   δεδιότων αὐτὸν ἔτι ἐξελέγχειν· ἐξηλάθη  δὲ   καὶ Μέτελλος ὑπ' αὐτῶν, προσλαβόντων
[1, 85]   Νωρβανὸς ἐς Καπύην ἀνέζευξε. Σύλλᾳ  δὲ   καὶ Μετέλλῳ περὶ τὸ Τεανὸν
[1, 76]   καὶ τοῖς γεγονόσιν ἐπηρμένον. Ἦγε  δὲ   καὶ νεῶν πλῆθος καὶ χρήματα
[1, 42]   τε καὶ δούλους ἐστράτευεν. Ὡς  δὲ   καὶ Νουκερίας τὰ ἐν κύκλῳ
[1, 61]   αὐγὴν καὶ φλόγα ἀφιέναι· ὡς  δὲ   καὶ Μάριος αὐτὸς ὑπανιστάμενος
[1, 34]   ὑπὸ δέους ἐπὶ πολύ. Λήγων  δὲ   καὶ ὅδε στάσεις τε ἄλλας
[1, 112]   αὐτομολήσαντας οἱ παραμένοντες κατεγνῶσθαι. Πολλὰ  δὲ   καὶ οἱ Κελτίβηρες αὐτοῖς, ἀφορμῆς
[1, 31]   σὺν τοῖς φίλοις πρῶτος. Ὤμνυον  δὲ   καὶ οἱ λοιποί, τὸ ἑαυτοῦ
[1, 67]   πόλιν ἀφέλοιντο τὴν σιταγωγίαν. Μάριος  δὲ   καὶ Ὄστια εἷλε καὶ διήρπαζε,
[1, 111]   ἐπὶ τὸν Ἴβηρα κατέβαινον. Σερτώριος  δὲ   καὶ Περπέννας αὐτοῖς ἀπήντων ἀπὸ
[1, 110]   Πυρηναίων ὀρῶν, ἔνθα διεχείμαζον, Σερτώριος  δὲ   καὶ Περπέννας ἐκ Λυσιτανίας. Καὶ
[1, 57]   ἐπισκέψαιντο περὶ τῶν παρόντων. Σύλλας  δὲ   καὶ Πομπήιος τὸ ἐνθύμημα σαφῶς
[1, 10]   τοῖς κλήροις ὡς πατρῴοις, οἱ  δὲ   καὶ προῖκας γυναικῶν ἐς ταῦτα
[1, 58]   δ' οἱ μὲν ἀνέσχον, Μάριος  δὲ   καὶ Σουλπίκιος ἀπήντων περὶ τὴν
[1, 57]   ἀφίκετο συμπράξων ἐς ἅπαντα, Μάριος  δὲ   καὶ Σουλπίκιος ἐς παρασκευὴν ὀλίγου
[1, 42]   πρὸς τοῦ Παπίου διεφθάρησαν. Πάπιος  δὲ   καὶ Σταβίας εἷλε καὶ Μινέρουιον
[1, 97]   ἐκμειλισσόμενοι τὸν ἄνδρα ἐπιγράψαι. Ἔπεμψε  δὲ   καὶ στέφανον χρύσεον καὶ πέλεκυν,
[1, 81]   τι βούλοιτο παρέχων. ~Ὁ  δὲ   καὶ στρατιᾶς πολὺ πλῆθος ἔχων
[1, 46]   τοὺς θριγκοὺς κακοπαθῶς ὑπερέβαινον, Μαρίῳ  δὲ   καὶ Σύλλᾳ διώκειν ὑπὲρ τούτους
[1, 82]   τὸν Σύλλαν ὁμοία χρώμενοι, δέει  δὲ   καὶ συνειδότι ὧν ἔπραξαν πολὺ
[1, 7]   καὶ ἐσφοραῖς καὶ στρατείαις. Εἰ  δὲ   καὶ σχολάσειαν ἀπὸ τούτων, ἐπὶ
[1, 114]   ἐλέου καὶ μνήμης ἐπανίασι. Τότε  δὲ   καὶ τὰ παρόντα σφίσιν ἐκλογιζόμενοι,
[1, 112]   καὶ ἐς Μέτελλον ἀνεχώρει. Σερτώριος  δὲ   καὶ τὰ πεσόντα ἤγειρε, καὶ
[1, 118]   ἤλαυνεν ἐπὶ τὸν Σπάρτακον· ἀφικόμενος  δὲ   καὶ τὰ τῶν ὑπάτων δύο
[1, 94]   τὰ τείχη περιενεγκεῖν ἔπεμψεν. ~Πραινέστιοι  δὲ   καὶ τάδε θεώμενοι καὶ τὸν
[1, 69]   καὶ προδιδόντων τινῶν· ὡς  δὲ   καὶ τῆς κατὰ γῆν ἐκράτησεν
[1, 47]   Λαφρήνιος γὰρ ἐπεπτώκει μαχόμενος. Πομπήιος  δὲ   καὶ τὸ Ἄσκλον ἐπελθὼν ἐπολιόρκει.
[1, 7]   πέμπτῃ δὲ τῶν φυτευομένων. Ὥριστο  δὲ   καὶ τοῖς προβατεύουσι τέλη μειζόνων
[1, 102]   πόλεμος ὅδε προύβη κακοῦ, προύβη  δὲ   καὶ τοῖς ὑπὲρ τὴν Ἰταλίαν
[1, 116]   ἡγοῦντο εἶναι) συμβαλόντες ἡττῶντο. Οὐαρινίου  δὲ   καὶ τὸν ἵππον αὐτὸς Σπάρτακος
[1, 118]   τὸν Σπάρτακον σὺν καταφρονήσει. Νικήσας  δὲ   καὶ τόνδε λαμπρῶς ἐδίωκε φεύγοντα
[1, 110]   ἑξακισχιλίους ἀποβαλὼν ἐς ἡμίσεας· Μέτελλος  δὲ   καὶ τότε Περπέννα περὶ πεντακισχιλίους
[1, 107]   ἀστικὸν ἐς αὐτοὺς διῄρητο. Λέπιδος  δὲ   καὶ τοὺς Ἰταλικοὺς προσποιούμενος ἔλεγεν,
[1, 105]   καὶ ταφῆς δημοσίας ἀξιοῦν, Λεπίδου  δὲ   καὶ τῶν ἀμφὶ Λέπιδον ἐνισταμένων.
[1, 114]   αὐτοῖς Σερτώριος ἐχρῆτο. Ὡς  δὲ   καὶ τῶν διαθηκῶν ἀνοιχθεισῶν τῶν
[1, 96]   ὅσους αὐτῶν λάβοιεν ἀνῄρουν. ~Πολλὴ  δὲ   καὶ τῶν Ἰταλιωτῶν ἀναίρεσίς τε
[1, 93]   ἀγωνισάμενοι πολὺ πλῆθος ἔκτειναν· ἔκτειναν  δὲ   καὶ τῶν στρατηγῶν Τελεσῖνόν τε
[1, 113]   προεπιβουλεῦσαι μετὰ ἀνδρῶν δέκα. Ὡς  δὲ   καὶ τῶνδέ τινες τῶν ἀνδρῶν
[1, 75]   εἰς τὴν Ἀσίαν ἐξέπεμψεν, ἀποθανόντος  δὲ   καὶ Φλάκκου Κάρβωνα εἵλετο συνάρχειν
[1, 70]   ὀμόσαι μὲν οὐκ ἠξίωσεν, ὑπέσχετο  δὲ   καὶ ὧδε ἑκὼν οὐδενὶ σφαγῆς
[1, 30]   Ῥωμαίοις οὐδὲν ἔτι κυροῦν. Βιαζομένων  δὲ   καὶ ὣς τῶν περὶ τὸν
[1, 48]   τῆς πατρίδος ἀποθανεῖν κατελύθη, Σέξστος  δὲ   Καῖσαρ ἐξήκοντος αὐτῷ τοῦ χρόνου
[1, 45]   σύγκλητος Μαρίῳ προσέζευξεν. ~Σέξστος  δὲ   Καῖσαρ μετὰ τρισμυρίων πεζῶν καὶ
[1, 42]   Πάπιος Ἀχέρραις παρεκάθητο. Σέξστου  δὲ   Καίσαρος Γαλατῶν πεζοὺς μυρίους καὶ
[1, 72]   αἰτίαν καὶ πριάμενος ἐπανῆλθεν,  δὲ   κάπηλος αὐτίκα ἔθει Μαρίῳ τοῦτο
[1, 87]   ἀπὸ τῶν ὑπάτων μετετίθετο. Μέτελλον  δὲ   Κάρβων καταλαβὼν ἐφρούρει περικαθήμενος, ἔστε
[1, 9]   εὐπολεμωτάτου τε καὶ συγγενοῦς, φθειρομένου  δὲ   κατ' ὀλίγον εἰς ἀπορίαν καὶ
[1, 59]   μέσῳ πάντων ἐφορώντων ἐκόλαζε, φρουρὰν  δὲ   κατὰ μέρος ἐπιστήσας τῇ πόλει
[1, 104]   μέχρι τῆς οἰκίας ἐλθεῖν.  δὲ   κατὰ τῶν μεγίστων ἀνδρῶν τε
[1, 64]   συνεστώτων καὶ διέστησεν αὐτούς· ὡς  δὲ   κατέπληξεν, ἐς τὸ τῶν Διοσκούρων
[1, 71]   ὑπαναστῆναι τὴν σφαγὴν περιέμενεν.  δὲ   Κηνσωρῖνος αὐτοῦ τὴν κεφαλὴν ἐκτεμὼν
[1, 71]   δοκούντων ἀκωλύτως πάντα διηρπάζετο· Ὀκταουίῳ  δὲ   Κίννας μὲν καὶ Μάριος ὅρκους
[1, 50]   Πομπηίου, Μάρσοις πολεμῶν ἀνῃρέθη. Λεύκιος  δὲ   Κλοέντιος Σύλλᾳ περὶ τὰ Πομπαῖα
[1, 28]   Ἑλληνικαῖς ἡδυπαθείαις Ῥωμαίους ἐθίζεσθαι. Τιμητὴς  δὲ   Κόιντος Καικίλιος Μέτελλος Γλαυκίαν τε
[1, 46]   οὐδέτερος οὐδετέρῳ διὰ φόβον· Μάρσους  δὲ   Κορνήλιος Σύλλας καὶ Γάιος Μάριος
[1, 121]   θρίαμβον περιμένειν ἐπανιόντα Μέτελλον,  δὲ   Κράσσος, ὡς Πομπήιον δέον προδιαλῦσαι.
[1, 107]   κατὰ μέρος ἐνοχλήσας διελύθη, τὸ  δὲ   κράτιστον Περπέννας ἐς Ἰβηρίαν ἤγαγε
[1, 22]   τῆς βουλῆς τὰ δικαστήρια· φασὶ  δὲ   κυρωθέντος μὲν ἄρτι τοῦ νόμου
[1, 93]   μὲν δεξιῷ Σύλλας ἐκράτει, τὸ  δὲ   λαιὸν ἡττώμενον ἐπὶ τὰς πύλας
[1, 90]   κακῶς ἐς Κάρβωνα ἐπανῄει, Μᾶρκον  δὲ   Λαμπώνιον ἐκ Λευκανίας καὶ Πόντιον
[1, 41]   στρατοῦ Γαΐῳ Μαρίῳ προσέθηκεν. Μᾶρκος  δὲ   Λαμπώνιος τῶν ἀμφὶ Λικίνιον Κράσσον
[1, 36]   οἱ μὲν ἐκ βίας, οἱ  δὲ   λανθάνοντες ἐγεώργουν, αὐτίκα σφῶν ἀφαιρεθησομένης,
[1, 51]   μετεστρατοπέδευε καὶ προσέβαλεν Αἰκουλάνῳ. Οἱ  δὲ   Λευκανοὺς προσδοκῶντες αὐτῆς ἡμέρας σφίσιν
[1, 106]   Σύλλα νεώτατος ἦν ἔτι, τὸ  δὲ   λέχος ὑποδύντες ἀπὸ τῆς βουλῆς
[1, 54]   ὡς ἐπὶ θυσίᾳ περιστάντος· ἑνὸς  δὲ   λίθου τὸ πρῶτον ἐπ' αὐτὸν
[1, 6]   Γαΐου Καίσαρος τῆς τελευτῆς. Αἱ  δὲ   λοιπαὶ τῶν ἐμφυλίων βίβλοι δεικνύουσιν,
[1, 14]   Καὶ μὲν ἐπέτρεψεν, οἱ  δὲ   λοιποὶ δήμαρχοι περὶ τῆς ἐπιστασίας
[1, 52]   μυρίους καὶ πεντακισχιλίους διέφθειρεν· οἱ  δὲ   λοιποὶ μετὰ τοῦ Τρεβατίου διέφυγον
[1, 53]   ἀφεστώτων στρατηγός, ἐνταῦθα ἔπεσεν· οἱ  δὲ   λοιποὶ σποράδην ἐς τὸν Καικίλιον
[1, 94]   γενομένους, ὀλίγους πάμπαν, ἐξείλετο, τοὺς  δὲ   λοιποὺς ἐκέλευσεν ἐς τρία ἀπ'
[1, 25]   ἠξίου φείσασθαι τῆς πατρίδος.  δὲ   μᾶλλόν τε θορυβηθεὶς καὶ δείσας
[1, 61]   Σουλπίκιον μὲν καταλαβόντες ἔκτειναν·  δὲ   Μάριος αὐτοὺς ἐς Μιντούρνας διέφυγεν,
[1, 67]   Κίννας ἐπελθὼν αὐτῷ παρεστρατοπέδευε. Γάιος  δὲ   Μάριος τούτων πυθόμενος ἐς Τυρρηνίαν
[1, 13]   ὅλῃ τῇ οἰκίᾳ κατάρχοιτο. Γράκχος  δὲ   μεγαλαυχούμενος ἐπὶ τῷ νόμῳ ὑπὸ
[1, 72]   ἐν ὁδῷ καταληφθέντες ἀνῃρέθησαν, Κράσσος  δὲ   μετὰ τοῦ παιδὸς διωκόμενος τὸν
[1, 68]   τὴν Ἀσίαν ἤδη πεπερακότα, Καικίλιον  δὲ   Μέτελλον, τὰ λείψανα τοῦ συμμαχικοῦ
[1, 95]   στενωποῖς ἱεροῖς, οἱ  δὲ   μετέωροι πρὸς τὸν Σύλλαν φερόμενοί
[1, 39]   γεγονότων, πρεσβεύειν ἐς αὐτήν, ἄλλως  δὲ   μή. Οἱ μὲν δὴ πάντα
[1, 93]   τὸ πλέον ἦν, κατηκόντισε. Μετὰ  δὲ   μίαν ἡμέραν αὐτῷ καὶ Μάρκιος
[1, 12]   ἰδιώτης γενόμενος διαλαθὼν ἀπεδίδρασκε, Κόιντος  δὲ   Μούμμιος ἀντ' αὐτοῦ δήμαρχος ᾑρεῖτο,
[1, 90]   υόντων ἐς δισχιλίους, καὶ Καρρίνας  δὲ   νυκτός, ὕδατός τε ὄντος ἐξ
[1, 95]   ἐκεῖ Κάρβωνος φίλους ἐστέλλετο· αὐτὸς  δὲ   Σύλλας Ῥωμαίους ἐς ἐκκλησίαν
[1, 43]   δημότας καὶ δούλους ἐστράτευε. ~Ῥουτίλιος  δὲ   ὕπατος καὶ Γάιος Μάριος
[1, 54]   κατὰ τὸ ἔθος ᾖτουν, οἱ  δὲ   οἷον ἐκ πολέμων τε καὶ
[1, 70]   Κίνναν φόνον οὐκ ἐργάσεσθαι.  δὲ   ὀμόσαι μὲν οὐκ ἠξίωσεν, ὑπέσχετο
[1, 92]   πάντως αὐτὰ περᾶσαι. Οὐ δυνηθέντες  δὲ   οὐδ' ὥς, ἐφέροντο ἐς Ῥώμην
[1, 108]   γενόμενον μὲν ὀκτάετες, οὐκ εὐμαρὲς  δὲ   οὐδαμὰ Ῥωμαίοις, ἅτε μὴ πρὸς
[1, 2]   τοῦθ' ὑπ' αὐτομόλου γενόμενον, ξίφος  δὲ   οὐδέν πω παρενεχθὲν ἐς ἐκκλησίαν
[1, 88]   παραστησόμενος Μάριον, ἀλλὰ λιμῷ. Μάριος  δὲ   οὐδὲν χρηστὸν ἔτι προσδοκῶν τοὺς
[1, 48]   ἀλλὰ Ἀσκλαῖοι μὲν ἀπώκνησαν,  δὲ   Οὐιδακίλιος καὶ ὣς ἐς τὴν
[1, 103]   Σύλλαν θεραπεύων ἡἡρεῖτο ὑπατεύειν,  δὲ   οὐκ ἀνασχόμενος ὑπάτους μὲν αὐτοῖς
[1, 35]   ἐψηφισμέναις μὲν ἐκ πολλοῦ, γεγονυίαις  δὲ   οὔπω. Τήν τε βουλὴν καὶ
[1, 28]   τι πανδοχεῖον συμφυγόντα κατεκέντησαν. Τοῦ  δὲ   πάθους οἰκτροῦ καὶ δεινοῦ φανέντος
[1, 42]   ἐς Γρούμεντον πόλιν συνεδίωξε. ~Γάιος  δὲ   Πάπιος Νῶλάν τε εἷλεν ἐκ
[1, 96]   ὄψιν οἱ προσαχθέντας ἀνελεῖν, Κάρβωνα  δὲ   παραστησάμενος αὑτοῦ τοῖς ποσὶ δεσμώτην
[1, 47]   αὐτῶν ἐφ' ἕτερα ᾤχοντο, Λαφρήνιος  δὲ   παρεκάθητο Πομπηίῳ ἐς τὸ Φίρμον
[1, 42]   Καῖσαρ ἐς Λιβύην ἀπέπεμψε, Πασίου  δὲ   πελάσαντος αὐτῷ σὺν καταφρονήσει καὶ
[1, 87]   τῆς οὐραγίας ἐξαπτόμενος ἠνώχλει,  δὲ   περὶ Πραινεστὸν ἧσσα ὧδε ἐγένετο.
[1, 26]   οὐκέτι πρεσβευτὴν ὄντα, συνελάμβανε, τοῖς  δὲ   περὶ τὸν Γράκχον τοὺς ὡπλισμένους
[1, 50]   ἐπιγνωσθὲν ἑτέρας στάσεως ἦρξεν. ~Οἱ  δὲ   περὶ τὸν Ἰόνιον οὔπω τὴν
[1, 87]   Καρρίνας πολλοῦς ἀποβαλών, τὰ  δὲ   περίοικα πάντα ἐς τὸν Μέτελλον
[1, 69]   πατρίδος διὰ μάχης μιᾶς. Ὡς  δὲ   περιπέμψας Κίννας περὶ τὸ
[1, 44]   υἱεῖς, ἐσκευασμένα ἐσθῆσι περιπορφύροις· ἐς  δὲ   πίστιν ἔφερε καὶ μάζας ἐκ
[1, 96]   εἰσφοραῖς ἐκτρύχων βαρυτάταις· ταῖς  δὲ   πλείοσι τοὺς ἑαυτῷ στρατευσαμένους ἐπῴκιζεν
[1, 45]   ἔτι εἶχεν, ὡς ἐδύνατο. Ἑτέρου  δὲ   πλήθους αὐτῷ κατὰ σπουδὴν ἐπελθόντος,
[1, 44]   μὲν δὴ πειθόμενος εἵπετο, Ποπαίδιος  δὲ   πλησίον τῆς ἐσκευασμένης ἐνέδρας γενόμενος
[1, 14]   πρῶται φυλαὶ Γράκχον ἀποφῆναι, τῶν  δὲ   πλουσίων ἐνισταμένων οὐκ ἔννομον εἶναι
[1, 49]   τοὺς δὲ ἐνδοιάζοντας ἐβεβαιώσατο, τοὺς  δὲ   πολεμοῦντας ἐλπίδι τινὶ τῶν ὁμοίων
[1, 17]   ὁμοίου γιγνομένου παρὰ μέρος.  δὲ   πόλις ἐπὶ τῷ Γράκχου φόνῳ
[1, 30]   κατεπήδων ἀπὸ τοῦ βήματος,  δὲ   πολιτικὸς ὄχλος ἐβόα ὡς γενομένης
[1, 8]   οἰκείους ἐπὶ ὑποκρίσει διένεμον, οἱ  δὲ   πολλοὶ τέλεον κατεφρόνουν, ~μέχρι Τιβέριος
[1, 15]   τῶν ἐχθρῶν αὐτίκα ἀπολούμενος. ~Οἴκτου  δὲ   πολλοῦ σὺν λογισμῷ τοὺς πένητας
[1, 68]   καὶ Πομπηίου σφίσιν ἐπιδραμόντων· κεραυνῶν  δὲ   πολλῶν ἐς τὸ τοῦ Πομπηίου
[1, 63]   ἐς σωτηρίαν αὐτοῦ φύλαξ· Κόιντον  δὲ   Πομπήιον, τὸν ἕτερον ὕπατον,
[1, 57]   τι ἂν βουλευομένοις δοκῇ. Πλησιάζοντι  δὲ   Πομπήιος μὲν σύναρχος ἐπαινῶν
[1, 121]   κατὰ τὸν νόμον Σύλλα,  δὲ   Πομπήιος οὔτε στρατηγήσας οὔτε ταμιεύσας
[1, 52]   ἀνέστρεφεν, ἐς ὑπατείαν παραγγέλλων, Γναῖος  δὲ   Πομπήιος ὑπηγάγετο Μάρσους καὶ Μαρρουκίνους
[1, 112]   τὰ ὑπήκοα σφίσι μετῆγον. Παλαντίαν  δὲ   Πομπηίου περικαθημένου καὶ τὰ τείχη
[1, 4]   ἐδίωκεν ἐς Αἴγυπτον ὑποφεύγοντα. Ἀναιρεθέντος  δὲ   Πομπηίου πρὸς ἀνδρῶν Αἰγυπτίων ἐπανῆλθεν
[1, 41]   Ῥωμαίων σπείρας ἐν αὐτῇ. Πρησενταῖος  δὲ   Πόπλιος Περπένναν μυρίων ἀνδρῶν ἡγούμενον
[1, 97]   βέβαιον ὄνομα κολακεία. Ἤδη  δέ   που γραφῇ περιέτυχον ἡγουμένῃ τὸν
[1, 69]   περὶ τῷ λιμῷ δεδιότες, οἱ  δὲ   πρὸ πολλοῦ τὰ ἐκείνων αἱρούμενοι
[1, 115]   σῶος ἀχθείη πρὸς αὐτόν.  δὲ   προπέμψας ἀπέκτεινεν αὐτόν, πρὶν ἐς
[1, 5]   μὲν Ὀκτάουιος ὄνομα ἦν, Καίσαρι  δὲ   πρὸς γένους ὢν καὶ θετὸς
[1, 102]   ὑπὸ Κῴων ἐκδοθέντα Μιθριδάτῃ, διαφυγόντα  δὲ   πρὸς Σύλλαν ἐκ Μιθριδάτου καὶ
[1, 26]   ὤκνησε μηνῦσαι τὸν ἱκέτην, ἑτέρῳ  δὲ   προσέταξε μηνῦσαι. Καὶ συλληφθεὶς
[1, 58]   εἰ μετάσχοιεν τοῦ πόνου. Οὐδενὸς  δὲ   προσιόντος ἀπογνόντες ἁπάντων ἔφευγον εὐθὺς
[1, 12]   οὐδὲν καταπλαγεὶς αὖθις ἐνίστατο,  δὲ   προτέραν τὴν περὶ αὐτοῦ ψῆφον
[1, 32]   συνέκλεισεν ὡς ἐννομώτερον ἐργασόμενος. Οἱ  δὲ   πρόφασιν τοῦτ' εἶναι νομίσαντες τὸν
[1, 99]   ὀλίγῳ χρόνῳ δ' ὁριζομένη· τότε  δὲ   πρῶτον ἐς ἀόριστον ἐλθοῦσα τυραννὶς
[1, 78]   ὀργῇ παρῄεσαν ὡς ἀμυνούμενοι. Τῶν  δὲ   ῥαβδοφόρων τινὸς ὁδοποιοῦντος τῷ Κίννᾳ
[1, 72]   ὑπὸ τῶν διωκόντων ἐπανῃρέθη. Τὸν  δὲ   ῥήτορα Μᾶρκον Ἀντώνιον ἔς τι
[1, 40]   σφίσιν ἐθνῶν τῆς Ἰταλίας. ~Ἡγοῦντο  δὲ   Ῥωμαίων μὲν ὕπατοι Σέξστος τε
[1, 63]   περιέβλεπον, εἴ τι συμβαίη· ἐν  δὲ   Ῥώμῃ Σύλλας μέν, ὅπλοις τὴν
[1, 68]   τῇ πατρίδι πολιορκουμένῃ. Οὐ συμβαίνοντος  δὲ   Σαυνίταις ἐς ᾖτουν τοῦ
[1, 40]   Μάριον καὶ Οὐαλέριον Μεσσάλαν, ὑπὸ  δὲ   Σέξστῳ Καίσαρι Πούπλιον Λέντλον, ἀδελφὸν
[1, 38]   αὐτὸν ἐπέμεινεν ἐς βραχύ.  δὲ   Σερουίλιος θερμότερον ἐσδραμὼν ἐς τὸ
[1, 113]   σὺν πλέονι μᾶλλον καταφρονήσει,  δὲ   Σερτώριος βλάπτοντος ἤδη θεοῦ τὸν
[1, 110]   τὸ στρατόπεδον αὐτοῦ διήρπαζεν,  δὲ   Σερτώριος ἐνίκα Πομπήιον, καὶ ἐτρώθη
[1, 117]   καὶ κεκτῆσθαι τοὺς ἑαυτοῦ, μόνον  δὲ   σίδηρον καὶ χαλκὸν ὠνοῦντο πολλοῦ
[1, 60]   πολιτείας πατρίδος. Τότε  δὲ   Σουλπίκιον δημαρχοῦντα ἔτι καὶ σὺν
[1, 56]   ἐπ' αὐτῷ πραττομένων ᾖσθετο.  δὲ   Σουλπίκιος, ἀναιρεθείσης τῆς ἀργίας καὶ
[1, 117]   τὸ ἀπὸ τοῦδε ὑπεχώρουν,  δὲ   Σπάρτακος τριακοσίους Ῥωμαίων αἰχμαλώτους ἐναγίσας
[1, 5]   καὶ θύουσιν ὡς θεῷ. ~Αἱ  δὲ   στάσεις ἐπὶ τῷδε μάλιστα αὖθις
[1, 66]   ὠχύρουν καὶ μηχανήματα ἐφίστανον, ἐπὶ  δὲ   στρατιὰν ἔς τε τὰς ἑτέρας
[1, 88]   μὴ καταθάπτεσθαι τοὺς ἀναιρουμένους. Σύλλας  δὲ   στρατὸν ἐς Ῥώμην κατὰ μέρη
[1, 90]   σβέσας τὸ πῦρ ἀπεδίδρασκεν,  δὲ   στρατὸς αὐτῷ τὴν αἰτίαν τῆς
[1, 62]   ἐξέπεμπον, ὅπῃ δύναιτο, σῴζεσθαι.  δὲ   συγγιγνώσκων ἑαυτῷ ζητουμένῳ τε ἐκ
[1, 89]   τριήρεις τῆς πόλεως ἔλαβον. Αὐτῷ  δὲ   Σύλλᾳ καὶ Κάρβωνι περὶ Κλούσιον
[1, 4]   ὧν Σύλλας εἰργάζετο· μετὰ  δὲ   Σύλλαν αὖθις ὅμοια ἀνερριπίζετο, μέχρι
[1, 90]   τῷ Καρρίνᾳ στρατὸν ἔπεμψεν·  δὲ   Σύλλας αἰσθόμενος καὶ ἐφεδρεύσας ἔκτεινεν
[1, 51]   Αἰσερνίαν σὺν ὀλίγοις κατέφυγεν,  δὲ   Σύλλας αὐτοῦ τὸ στρατόπεδον ἐξελὼν
[1, 3]   τιθέμενοι ἐκ πολλοῦ διελελοίπεσαν.  δὲ   Σύλλας βίᾳ μὲν καὶ ἀνάγκῃ,
[1, 98]   ἐλπίσασα ὑπάτων προτεθήσεσθαι χειροτονίαν·  δὲ   Σύλλας ἐπέστελλε τῷ Φλάκκῳ γνώμην
[1, 46]   ὑπὲρ τούτους οὐκ ἔδοξεν. Κορνήλιος  δὲ   Σύλλας ἐπὶ θάτερα τῶνδε τῶν
[1, 104]   τὴν ἀρχὴν οὐκέτι μεθέντος·  δὲ   Σύλλας μοι δοκεῖ, ἐς πάντα
[1, 98]   καὶ οὐδ' ἀμφίβολον ἦν·  δὲ   Σύλλας οὐ κατασχὼν αὑτοῦ καὶ
[1, 88]   καὶ τὴν πόλιν διήρπαζεν.  δὲ   Σύλλας τὸν Μάριον ἐς Πραινεστὸν
[1, 59]   ὅσοι τῶν ἐπιφανῶν συνεπεπράχεσαν. ~Ὁ  δὲ   Σύλλας τότε μὲν ἐς τὴν
[1, 26]   ἐς τὸ βουλευτήριον ἐκάλουν, οἱ  δὲ   σὺν ὅπλοις ἐξέθεον ἐπὶ τὸν
[1, 26]   τῶνδε μὲν οὐδεὶς ὑπήκουεν, αὐτοὶ  δέ,   σὺν ὅσοις εἶχον ἀμφ' αὑτούς,
[1, 57]   ἐς τὸ παραγγελλόμενον εἶναι. Οἱ  δὲ   συνιέντες τε ὧν ἐπενόει καὶ
[1, 15]   ἐφύλαττον οἷά τινες δορυφόροι, οἱ  δὲ   τὰ ἱμάτια διαζωσάμενοι, ῥάβδους καὶ
[1, 16]   ἅμα οἱ θεωροῦντες ἐπιοῦσαν· οἱ  δὲ   τὰ ξύλα τῶν Γρακχείων αὐτῶν
[1, 12]   Γράκχος ἐδεῖτο μεταθέσθαι. Οὐ πειθομένου  δὲ   τὰς ἄλλας ψήφους ἐπῆγεν. Οὐσῶν
[1, 58]   ἑνὶ τέλει στρατιωτῶν κατελάμβανε, Πομπήιος  δὲ   τὰς Κολλίνας ἑτέρῳ τέλει· καὶ
[1, 100]   μὲν ἔτι οὖσαν ἀνέμητον, τὴν  δὲ   τὰς πόλεις ἀφαιρούμενος ἐπὶ ζημίᾳ.
[1, 53]   τυχεῖν, ὧν ἔχρῃζον, ὕστερον. Ἐς  δὲ   τὰς φυλὰς ὅμοια τοῖς προτυχοῦσιν
[1, 30]   ἑκὼν τόνδε αὐτὸς ὀμόσει. Συναποφηναμένου  δὲ   ταῦτα καὶ τοῦ Μετέλλου καὶ
[1, 70]   προσώπου, πόσον ἐργάσεται φόνον. Δεξαμένης  δὲ   ταῦτα τῆς βουλῆς καὶ καλούσης
[1, 24]   βουλὴ τῆς δημοκοπίας. Οἱ  δὲ   τῇ ἀποικίᾳ τὴν πόλιν διέγραφον,
[1, 100]   ἀπὸ τοῦ δήμου μετήνεγκεν. Αὐτῇ  δὲ   τῇ βουλῇ διὰ τὰς στάσεις
[1, 5]   Καῖσαρ ἐκ τοῦδε μετωνομάζετο. Ἐπὶ  δὲ   τῇ διαιρέσει τῇδε μετὰ βραχὺ
[1, 70]   τὸν θρόνον ἡσύχαζε μέν, ἐδήλου  δὲ   τῇ δριμύτητι τοῦ προσώπου, πόσον
[1, 99]   ἡγούμενοι τὸ ἔργον ὅλως, ἐν  δὲ   τῇ πάντων ἀπορίᾳ τὴν ὑπόκρισιν
[1, 56]   χειροτονίας καὶ τοῦ κακοῦ. ~Σουλπίκιος  δὲ   τὴν ἀργίαν οὐκ ἀναμένων ἐκέλευε
[1, 114]   ἔτι τοῦ λυποῦντος ὄντος, ἐς  δὲ   τὴν ἀρετὴν αὐτῶν μετ' ἐλέου
[1, 19]   ποιούμενος τοῦ μὴ δικάζειν· οἱ  δὲ   τὴν γῆν διανέμοντες, οὐκ ἀπαντῶντος
[1, 34]   ἡγεμονίας ἀντὶ ὑπηκόων ἐσομένους. Εἰσηγούμενος  δὲ   τὴν γνώμην καὶ ἐπιμένων αὐτῇ
[1, 104]   καὶ τὸ σῶμα εὔρωστον, ἀμφὶ  δὲ   τὴν Ἰταλίαν δυώδεκα μυριάδες ἀνδρῶν
[1, 103]   Ἰσαυρικὸν καὶ Κλαύδιον Ποῦλχρον, αὐτὸς  δὲ   τὴν μεγάλην ἀρχὴν οὐδενὸς ἐνοχλοῦντος
[1, 25]   σύνοδον τῆς ἐκκλησίας ἀπέκλινεν, ἐς  δὲ   τὴν στοὰν παρελθὼν διεβάδιζεν, ἐφεδρεύων
[1, 11]   κοινωνός. Οὐκ ἐς πολὺ  δὲ   τὴν σύγκρισιν ὡς ἄδοξον ἐπενεγκὼν
[1, 120]   μέγα τὸ Σπαρτάκειον ἔργον. ~Διὰ  δὲ   τὴν χειροτονίαν τήνδε καὶ Κράσσος,
[1, 39]   τὰ ὄντα αὐτοῖς διήρπαζον. ~Ἐκραγείσης  δὲ   τῆς ἀποστάσεως ἅπαντα, ὅσα τοῖς
[1, 78]   καὶ χειροτονίαν προύθηκεν ὑπάτου, ἀπαισίου  δὲ   τῆς ἡμέρας γενομένης ἑτέραν προύγραφε·
[1, 120]   πολλοῦ καὶ τότε πλήθους· γενομένης  δὲ   τῆς μάχης μακρᾶς τε καὶ
[1, 117]   καὶ τότε ἧσσα Ῥωμαίων.  δὲ   τῆς μὲν ἐς Ῥώμην ὁδοῦ
[1, 109]   Πομπηίου διήρπασε καὶ κατέσκαψεν. Ἐκ  δὲ   τῆς πολιορκίας γυνή τις ἐνυβρίζοντος
[1, 107]   μὲν τοῦτο τέλος ἦν, ἀπὸ  δὲ   τῆς πυρᾶς χωροῦντες εὐθὺς οἱ
[1, 50]   οἱ Γαλάται αὐτίκα ἔφευγον. Παραλυθείσης  δὲ   τῆς τάξεως οὐδ' ἄλλος
[1, 14]   ἑλέσθαι, κινδυνεύοντα δι' ἐκείνους. Γιγνομένης  δὲ   τῆς χειροτονίας δύο μὲν ἔφθασαν
[1, 11]   αὐτὸ δυσχεροῦς οὐδὲν ἐνεθυμεῖτο. Ἐνστάσης  δὲ   τῆς χειροτονίας πολλὰ μὲν ἄλλα
[1, 96]   δάνεισμα, λαβόντος δόντος, ἤδη  δέ   τις καὶ προθυμίας μόνης
[1, 47]   ἄνευ Μάρσων γενέσθαι θρίαμβον. ~Περὶ  δὲ   τὸ Φάλερνον ὄρος Γναῖον Πομπήιον
[1, 12]   καὶ Ὀκταουίου κωλύοντος ἐσιώπα. Λοιδοριῶν  δὲ   τοῖς δημάρχοις ἐς ἀλλήλους γενομένων
[1, 57]   ὑπέσχοντο μὲν ὧδε πράξειν, εὐθὺς  δὲ   τοῖς πρέσβεσιν ἀπιοῦσιν εἵποντο. ~Καὶ
[1, 79]   μόνος ἦρχεν Κάρβων. ~Σύλλας  δὲ   τοῖς πρὸς αὐτὸν ἥκουσιν ἀπὸ
[1, 27]   δ' οὐδὲν ἐς πολυπληθίαν. Ἅπαξ  δὲ   τοῖς σοφίσμασι τοῖσδε τοῦ Γρακχείου
[1, 69]   ἦν τοῖς Ῥωμαίοις προσεσωρευμένος. Ἄφνω  δὲ   τοῖς φρουροῦσιν αὐτὸν ἐπιπίπτων εἷλε
[1, 35]   ἡγεμόνες ἀντὶ ὑπηκόων ἐσόμενοι.  δὲ   τὸν δῆμον ἐς τοῦτο προθεραπεύων
[1, 11]   τὴν δόξαν καὶ εὐπορίαν, τοῦ  δὲ   τὸν κίνδυνον καὶ φόβον ὑπερεπαίρων
[1, 90]   μέν τι τῶν περικαθημένων, διὰ  δὲ   τὸν ὄμβρον ἀμελούντων, διέφυγε. Καὶ
[1, 55]   ἦν ἔτι ἐν Ῥώμῃῃ, Μάριος  δὲ   τὸν πόλεμον εὐχερῆ τε καὶ
[1, 91]   πρὸς Μέτελλον δυσχεραίνοντος Ἀλβενουανοῦ.  δὲ   τότε μὲν οὐ κατασχὼν τῆς
[1, 12]   τὰς ἄλλας ψήφους ἐπῆγεν. Οὐσῶν  δὲ   τότε φυλῶν πέντε καὶ τριάκοντα
[1, 97]   ἐπεὶ καὶ Φαῦστος ἐπωνομάζετο· δύναται  δὲ   τοῦ αἰσίου καὶ ἐπαφροδίτου ἀγχοτάτω
[1, 24]   τῶν Γράκχου νόμων κατεφρόνησεν. ~Ὁ  δὲ   τοῦ δημοκοπήματος ἐκπεσὼν ἐς Λιβύην
[1, 25]   τῆς ἀποικίας ἐκκλησιάσειν ἔμελλον. ~Ἤδη  δὲ   τοῦ δήμου συνειλεγμένου καὶ Φουλβίου
[1, 51]   καὶ καπνῷ τοῦτο σημῆναι. Γενομένου  δὲ   τοῦ καπνοῦ συμβαλὼν τοῖς ἐκ
[1, 80]   ἐπιόντος, φασίν, ὑπανίστατο μόνῳ. Λήγοντος  δὲ   τοῦ πολέμου καὶ ἐς Λιβύην
[1, 43]   ἀναζεῦξαι περὶ τὴν ἕω. Ῥουτιλίου  δὲ   τοῦ σώματος καὶ πολλῶν ἄλλων
[1, 19]   διὰ τὸν δῆμον σαφῶς, τὴν  δὲ   τοῦδε δυσχέρειαν ἐπεξιὼν ἠξίου τὰς
[1, 7]   ἵνα συμμάχους οἰκείους ἔχοιεν. Ἐς  δὲ   τοὐναντίον αὐτοῖς περιῄει. Οἱ γὰρ
[1, 49]   δι' ἀπορίαν ἀνδρῶν καταλεγέντων, Ἰταλιωτῶν  δὲ   τοὺς ἔτι ἐν τῇ συμμαχίᾳ
[1, 95]   δήμευσις τῶν ἑτέροις ὄντων. Ἐπὶ  δὲ   τοὺς τῆς πόλεως ἐκφυγόντας ζητηταὶ
[1, 50]   τότε μὲν ἡττώμενος ἔφευγε, προσλαβὼν  δὲ   τοὺς χορτολογοῦντας τρέπεται τὸν Κλοέντιον.
[1, 117]   αἰχμάλωτος ὑπὸ μονομάχου γενέσθαι. ~Μετὰ  δὲ   τοῦτο Σπαρτάκῳ μὲν ἔτι μᾶλλον
[1, 55]   ἦσαν ἐμφύλιοι κατὰ μέρη· μετὰ  δὲ   τοῦτο στρατοῖς μεγάλοις οἱ στασίαρχοι
[1, 74]   τε καὶ ποικίλων κακῶν. ~Ἐπὶ  δὲ   τούτοις, ἐς ὑπόκρισιν ἀρχῆς ἐννόμου
[1, 89]   πολέμου τὰ λοιπὰ ἤκμαζεν. Ἐν  δὲ   τούτῳ τοῖς ὑπάτοις προσεγένοντο ἱππεῖς
[1, 16]   δήμαρχον ἄνευ χειροτονίας ἀποφαίνοι. ~Γιγνομένων  δὲ   τούτων βουλὴ συνῆλθεν εἰς
[1, 114]   οἱ βάρβαροι σὺν αὐτοῖς, μάλιστα  δὲ   τούτων Λυσιτανοί, ὅσῳ καὶ μάλιστα
[1, 7]   αὐξομένων διὰ τὰς ἀστρατείας. Ἀπὸ  δὲ   τούτων οἱ μὲν δυνατοὶ πάμπαν
[1, 84]   καὶ ὀξύτερα συνέβη γενέσθαι. Ἐς  δὲ   τριετὲς ὅμως προῆλθε, κατά γε
[1, 9]   ἐλπίδα ἔχοντος ἐς διόρθωσιν. Ἐπὶ  δὲ   τῷ δουλικῷ δυσχεράνας ὡς ἀστρατεύτῳ
[1, 23]   τῷ δήμῳ τὰς αἰτίας· δέδοται  δὲ   τῷ κωλύοντι μηδ' ἐπιλέγειν. Ἔδωκαν
[1, 5]   αὐτῶν ἣν ἐκεκλήρωτο Λιβύην, ἐπὶ  δὲ   τῷ Λεπίδῳ καὶ Ἀντώνιον πολέμῳ
[1, 80]   ἔστε ἐπανέλθοιεν ἐς Ῥώμην. Ἐπὶ  δὲ   τῷ Μετέλλῳ καὶ Γναῖος Πομπήιος,
[1, 90]   ἰσόμαχοι μετὰ σκότους διεκρίθησαν. ~Ἐν  δὲ   τῷ πωλητίῳ πεδίῳ Πομπήιος καὶ
[1, 26]   τε καὶ ἀποπνιγῆναι προσέταξε. Κοΐντῳ  δὲ   τῷ Φλάκκου παιδὶ συνεχώρησεν ἀποθανεῖν,
[1, 95]   μὲν οὕτως ἐγκρατῶς ἀπέθανον· ἠνυσμένων  δὲ   τῶν ἀμφὶ τὴν Ἰταλίαν πολέμοις
[1, 33]   ὕβριζε καὶ τοιάδε ἔπασχεν. Ἀναιρεθέντων  δὲ   τῶν ἀμφὶ τὸν Ἀπουλήιον
[1, 64]   ἀμφὶ τὸν ἄνδρα καθόδου. Ἀνθισταμένων  δὲ   τῶν ἀρχαίων κατὰ κράτος, Κίννας
[1, 31]   τοῦ ψηφίσματος ἡμέραν προύγραφον. Δεινῆς  δὲ   τῶν ἀστικῶν ἀγανακτήσεως οὔσης καὶ
[1, 71]   μετὰ τὴν ἀναίρεσιν ἐγίγνετο, αἱ  δὲ   τῶν βουλευτῶν κεφαλαὶ πᾶσαι προυτίθεντο
[1, 100]   πρὶν ἔτη δέκα διαγενέσθαι. Τὴν  δὲ   τῶν δημάρχων ἀρχὴν ἴσα καὶ
[1, 24]   ὅλης Ἰταλίας τοὺς ἑξακισχιλίους. Ἐπιστειλάντων  δὲ   τῶν ἐν Λιβύῃ τὴν πόλιν
[1, 63]   αὖθις ἦρχεν ὡς ὕπατος· οἱ  δὲ   τῶν ἐξελαθέντων στασιῶται, ὅσοι τῶν
[1, 31]   ἐξεῖλκεν ἀπὸ τοῦ βουλευτηρίου. Ῥυομένων  δὲ   τῶν ἑτέρων δημάρχων, Γλαυκίας
[1, 103]   ὑπάτους δ' ἐς πεντεκαίδεκα, ἀπὸ  δὲ   τῶν καλουμένων ἱππέων δισχιλίους καὶ
[1, 18]   Φλάκκος καὶ Παπίριος Κάρβων, ἀμελούντων  δὲ   τῶν κεκτημένων αὐτὴν ἀπογράφεσθαι κατηγόρους
[1, 64]   δημάρχους κωλύειν τὰ γιγνόμενα, θόρυβον  δὲ   τῶν νεοπολιτῶν εἶναι καὶ ἀπογύμνωσιν
[1, 77]   ὑπέσχοντο μὲν ὧδε πράξειν, οἰχομένων  δὲ   τῶν πρέσβεων ἐς τὸ μέλλον
[1, 58]   τῶν στάσεων ἀμεληθέντα προέκοψε. Τρεπομένων  δὲ   τῶν Σύλλα στρατιωτῶν, Σύλλας
[1, 82]   πατρίδα, δόξαν ἔχον πολεμίου, τὸ  δὲ   τῶν ὑπάτων, εἰ καὶ περὶ
[1, 64]   ἐς τὴν Ἀσίαν ἐξήλασεν. Οἱ  δὲ   τῶν φυγάδων φίλοι Κίννᾳ, τῷ
[1, 7]   δεκάτῃ μὲν τῶν σπειρομένων, πέμπτῃ  δὲ   τῶν φυτευομένων. Ὥριστο δὲ καὶ
[1, 38]   βουλῆς ἑπομένους ἐς βοήθειαν. Πεσόντων  δὲ   τῶνδε, οὐδὲ τῶν ἄλλων Ῥωμαίων
[1, 65]   ἐν ταῖς χειροτονίαις θεραπεύομεν, τί  δὲ   ὑμῶν δεόμεθα, ποῦ δὲ ἔσεσθε
[1, 121]   μεθίει, διότι μηδὲ Πομπήιος. Ἐς  δὲ   ὑπατείαν ἄμφω παρήγγελλον, μὲν
[1, 68]   ἐκ τῆς ὑπηκόου Γαλατίας. ~Οἱ  δὲ   ὕπατοι δεδιότες καὶ στρατιᾶς ἄλλης
[1, 121]   ἐς τὸ ἀρχαῖον ἐπανάξειν. Αἱρεθέντες  δὲ   ὕπατοι οὐδ' ὣς μεθίεσαν τὸν
[1, 32]   τὴν χειροτονίαν πόθῳ Γράκχου. Προτεθείσης  δὲ   ὑπάτων χειροτονίας, Μᾶρκος μὲν Ἀντώνιος
[1, 67]   αὐτῷ τῆς πόλεως ἀντικρύ, Σερτώριος  δὲ   ὑπὲρ τὴν πόλιν ἄνω καὶ
[1, 37]   μὲν ἐς τὸ δικαστήριον, σεμνολογήσας  δὲ   ὑπὲρ ὧν ἐπεπολίτευτο, καὶ λοιδορησάμενος
[1, 55]   περὶ τῆς ἑαυτοῦ χρείας, ὡς  δὲ   ὑπηρέταις ἐς πάντα χρησόμενος εὔνοις.
[1, 32]   τὴν ἑτέραν ἀναμφιλόγως ἡἡρέθη, τὴν  δὲ   ὑπόλοιπον Γλαυκίας ὅδε καὶ Μέμμιος
[1, 110]   ἐς τοὺς πολεμίους. Οὐ πολὺ  δὲ   ὕστερον ἀγῶνα μέγαν ἠγωνίσατο περὶ
[1, 71]   μάντεις οὐδὲν πείσεσθαι προύλεγον, οἱ  δὲ   φίλοι φυγεῖν παρῄνουν. δ'
[1, 33]   δῆμος ἐκεκράγεσαν κατακαλεῖν Μέτελλον, Πούπλιος  δὲ   Φούριος δήμαρχος, οὐδ' ἐλευθέρου πατρός,
[1, 54]   τοὺς δικαστὰς περιφέρων. Οἱ δανεισταὶ  δὲ   χαλεπήναντες, ὅτι τὸν νόμον παλαιὸν
[1, 66]   τὴν συμφορὰν αὑτῷ γενομένην· οἱ  δὲ   χρήματά τε αὐτῷ καὶ στρατιὰν
[1, 54]   ἀπατηλόν τε καὶ φιλοψευδές. Ἔθους  δὲ   χρονίου τοὺς τόκους βεβαιοῦντος, οἱ
[1, 34]   χείρονα στάσιν ἑτέραν ἐκπεσόντα. Ἤρξατο  δὲ   ὧδε. Φούλβιος Φλάκκος ὑπατεύων μάλιστα
[1, 108]   ὑπὸ Σύλλα ἀπεμάχετο γενναίως. Περιώνυμος  δὲ   ὢν ἐπὶ τόλμῃ, βουλὴν κατέλεξεν
[1, 91]   Μέτελλον τῷ παραλόγῳ καταπλήξειν. Ἡττώμενοι  δὲ   ὡς ἐν ἀφυεῖ χωρίῳ τε
[1, 34]   Ἐν τῆς ὑπατείας αὐτῷ  δεδαπανημένης,   δὲ καὶ δημαρχεῖν εἵλετο
[1, 31]   τῇ ἐνέδρᾳ καὶ τῷ χρόνῳ  δεδαπανημένῳ,   οὐδ' ἐνθυμηθῆναί τι παρασχὼν αὐτοῖς
[1, 28]   τε βουλεύοντα καὶ Ἀπουλήιον Σατορνῖνον  δεδημαρχηκότα   ἤδη τῆς ἀξιώσεως παρέλυεν, αἰσχρῶς
[1, 81]   οἰκίαν ὁρῶντες ἀνεσκαμμένην καὶ περιουσίαν  δεδημευμένην   καὶ φίλους ἀνῃρημένους καὶ γενεὰν
[1, 103]   ἐξεληλαμένοις· ὧν τῆς τε περιουσίας  δεδημευμένης   καὶ πολλῶν ἀτάφων ἐκριφέντων, οὔτε
[1, 60]   ὑπάτους· τά τε ὄντα αὐτοῖς  δεδήμευτο.   ~Καὶ ζητηταὶ διέθεον ἐπὶ τοὺς
[1, 73]   οἰκία κατεσκάπτετο, καὶ περιουσία  δεδήμευτο,   καὶ πολέμιος ἐψηφίζετο· τὸ δὲ
[1, 30]   δῆμον ἐσπουδακότα περὶ τὸν νόμον  δεδιέναι,   μηχανὴν δ' ὁρᾶν καὶ σόφισμα
[1, 68]   ὑπηκόου Γαλατίας. ~Οἱ δὲ ὕπατοι  δεδιότες   καὶ στρατιᾶς ἄλλης δεόμενοι Σύλλαν
[1, 61]   ἄρχοντες ἀναπαυόμενον ἐν οἴκῳ ζοφώδει  δεδιότες   μὲν τὸ κήρυγμα τοῦ δήμου,
[1, 57]   ὧν ἐπενόει καὶ περὶ σφῶν  δεδιότες,   μὴ τῆς στρατείας ἀποτύχοιεν, ἀπεγύμνουν
[1, 69]   οἱ μὲν περὶ τῷ λιμῷ  δεδιότες,   οἱ δὲ πρὸ πολλοῦ τὰ
[1, 10]   ἄλλως ἐκοινώνει τῆσδε τῆς γῆς,  δεδιότες   ὁμοίως ἐπῄεσαν καὶ ἐς ἑκατέρους
[1, 13]   πάνυ τοῦ δήμου καὶ ὣς  δεδιότος,   μὴ τὸ ἔργον ἐκλειφθείη τοῦ
[1, 15]   καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ Γράκχου, τοιαῦτα  δεδιότος   τε καὶ πάσχοντος ὑπὲρ αὐτῶν,
[1, 29]   ἐσιγήθη διὰ τὴν δημαρχίαν Ἀπουληίου,  δεδιότων   αὐτὸν ἔτι ἐξελέγχειν· ἐξηλάθη δὲ
[1, 59]   τι δεινὸν παρὰ τῶν  δεδιότων   παρὰ τῶν νενικηκότων ἐπιγένοιτο.
[1, 70]   ὁρμὴν ἐστρατοπέδευεν, ἀπορούντων ἔτι καὶ  δεδιότων   καὶ ὀκνούντων ἐπιχειρεῖν αὐτῷ τῶν
[1, 31]   καὶ οἱ λοιποί, τὸ ἑαυτοῦ  δεδιὼς   ἕκαστος· Μέτελλος δ' οὐκ ὤμοσε
[1, 78]   αὐτὴν μετεκάλει καὶ τὰ γιγνόμενα  δεδιὼς   ἐς τὴν πόλιν οὐ κατῄει,
[1, 115]   Περπέννας ὑπὸ θάμνῳ πόας ἐκρύφθη,  δεδιὼς   τοὺς οἰκείους μᾶλλον τῶν πολεμίων·
[1, 48]   ἦν Οὐιδακιλίου τὸ Ἄσκλον, καὶ  δεδιὼς   ὑπὲρ αὐτῆς ἠπείγετο, σπείρας ἄγων
[1, 10]   καὶ οἰκοδομίας, καὶ τιμὴν ἔνιοι  δεδομένην   γείτοσιν, εἰ καὶ τήνδε μετὰ
[1, 10]   τὴν γῆν παισὶν ἐμπροίκιον  δεδομένην,   δανεισταί τε χρέα καὶ ταύτης
[1, 102]   καὶ λιμένων κατὰ συνθήκας σφίσι  δεδομένων   ἀφῃροῦντο. Σύλλας δὲ καὶ Ἀλέξανδρον
[1, 23]   ἐπιλέγοντα τῷ δήμῳ τὰς αἰτίας·  δέδοται   δὲ τῷ κωλύοντι μηδ' ἐπιλέγειν.
[1, 94]   ὅτι καὶ οἵδε ἄξια θανάτου  δεδράκασι,   καὶ συγγνώμην ἔδωκεν ὅμως, τοὺς
[1, 22]   τὴν Ἀσίαν ἑλών, σαφῶς  δεδωροδοκηκότες   ἀφεῖντο ὑπὸ τῶν δικασάντων, οἵ
[1, 82]   ἐς τὸν Σύλλαν ὁμοία χρώμενοι,  δέει   δὲ καὶ συνειδότι ὧν ἔπραξαν
[1, 71]   μὲν δὴ δεχομένων αὐτοὺς σὺν  δέει   πάντων ἐσῄεσαν ἐς τὴν πόλιν,
[1, 58]   αἰδοῖ τε τοῦ στρατηγοῦ καὶ  δέει   τῆς ἐπὶ τῷ σημείῳ εἰ
[1, 106]   φράσαι πολυτέλεια. Καὶ τὸ σῶμα  δέει   τοῦ συνδραμόντος στρατοῦ παρέπεμπον ἱερέες
[1, 5]   χειροτονίας προσποιήματος ἔτι  δεηθείς.   Χρονίου δ' αὐτῷ καὶ ἐγκρατοῦς
[1, 35]   δημαρχῶν, ἀνὴρ ἐπιφανέστατος ἐκ γένους,  δεηθεῖσι   τοῖς Ἰταλιώταις νόμον αὖθις ἐσενεγκεῖν
[1, 101]   ἡττημένοις παραινῶ τρίτου πυρὸς μὴ  δεηθῆναι.   Σύλλας μὲν δὴ καὶ τοῖσδε
[1, 15]   καὶ σημεῖον, εἰ καὶ μάχης  δεήσειεν,   ὑποδείξας κατέλαβε τοῦ Καπιτωλίου τὸν
[1, 94]   τοῦ ὑπάτου καὶ εἰπεῖν· ἐρέτην  δεῖ   πρῶτα γενέσθαι, πρὶν πηδαλίοις ἐπιχειρεῖν.
[1, 6]   δὲ λοιπαὶ τῶν ἐμφυλίων βίβλοι  δεικνύουσιν,   ὅσα οἱ τρεῖς ἐς ἀλλήλους
[1, 119]   Ῥωμαῖον ἐκρέμασεν ἐν τῷ μεταιχμίῳ,  δεικνὺς   τοῖς ἰδίοις τὴν ὄψιν ὧν
[1, 119]   ἄλλους περὶ ἕω καὶ περὶ  δείλην   ἐς τοσούσδε ἑτέρους, τριῶν ἐκ
[1, 93]   Μάχης δ' εὐθὺς αὐτοῖς περὶ  δείλην   ἑσπέραν γενομένης τῷ μὲν δεξιῷ
[1, 110]   ἀδοκήτως τῷ Μετέλλου στρατοπέδῳ περὶ  δείλην   ἑσπέραν ὡς ἀποταφρεύσων αὐτὸ σὺν
[1, 76]   τοῖς ἐχθροῖς ἦν ἐπίφοβος, ὥστε  δειμαίνοντες   αὐτὸν τε Κάρβων καὶ
[1, 106]   τὸν Σύλλαν ἐπιποθοῦντες, οἱ δὲ  δειμαίνοντες   αὐτοῦ καὶ τότε τὸν στρατὸν
[1, 36]   Τυρρηνοί τε καὶ Ὀμβρικοὶ ταὐτὰ  δειμαίνοντες   τοῖς Ἰταλιώταις καί, ὡς ἐδόκει,
[1, 83]   ἐν τῷδε τῷ πολέμῳ προσημῆναι.  Δείματά   τε γὰρ ἄλογα πολλοῖς καὶ
[1, 69]   βουλὴ ταραττομένη καὶ πολλὰ καὶ  δεινά,   εἰ βραδύνειεν σιτοδεία, παρὰ
[1, 121]   θεόληπτοί τινες προύλεγον πολλὰ καὶ  δεινά,   εἰ μὴ συναλλαγεῖεν οἱ ὕπατοι,
[1, 75]   Ἀλλ' οὗτος μὲν πολλὰ καὶ  δεινὰ   ἐς Σύλλαν ἐπινοῶν τοῦ πρώτου
[1, 6]   φιλοτιμίαν ἀνδρῶν ἄμετρον καὶ φιλαρχίαν  δεινὴν   καρτερίαν τε ἄτρυτον καὶ κακῶν
[1, 31]   τοῦδε τοῦ ψηφίσματος ἡμέραν προύγραφον.  Δεινῆς   δὲ τῶν ἀστικῶν ἀγανακτήσεως οὔσης
[1, 59]   περιθέοντες ἑκάστους, ἵνα μή τι  δεινὸν   παρὰ τῶν δεδιότων
[1, 70]   βουλὴ πάνυ μὲν ἀποροῦσα καὶ  δεινὸν   ἡγουμένη Λεύκιον Μερόλαν, τὸν ἱερέα
[1, 82]   τοὺς ὑπολοίπους Σύλλας οὐδὲν  δεινὸν   καὶ καθ' ἕνα καὶ κατὰ
[1, 28]   Τοῦ δὲ πάθους οἰκτροῦ καὶ  δεινοῦ   φανέντος οἱ περὶ τὸν Γλαυκίαν,
[1, 61]   τῷ σκότῳ προσιόντα τῷ στιβαδίῳ  δεῖσαι,   δόξαντα τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ Μαρίου
[1, 103]   οὔπω τι ἕτερον, τὸ μὴ  δεῖσαι   νεότητος ἐν τῷδε τῷ πολέμῳ
[1, 113]   αὐτὸν ἐλθόντα μετὰ πολλοῦ στρατοῦ,  δεῖσαι   περὶ ἑαυτοῦ καὶ προεπιβουλεῦσαι μετὰ
[1, 15]   τραύμασιν, ὡς τούς τε δημάρχους  δείσαντας   διαφυγεῖν ἐκ μέσον, καὶ τὸν
[1, 28]   καὶ Γλαυκίαν ἐξονειδίζων δήμαρχος ἀπεδείχθη.  Δείσαντες   δ' Γλαυκίας καὶ
[1, 55]   μείζονος αἰεὶ γιγνομένου τοῦ κακοῦ,  δείσαντες   οἱ ὕπατοι περὶ τῇ δοκιμασίᾳ
[1, 58]   μαχόμενοι καὶ ἐπὶ τοῖς περιοδεύουσι  δείσαντες   περικύκλωσιν τούς τε ἄλλους πολίτας
[1, 51]   τὴν ὥραν ὑφῆπτεν. Οἱ δὲ  δείσαντες   τὴν πόλιν παρεδίδουν. Καὶ τήνδε
[1, 115]   αὐτόν, πρὶν ἐς ὄψιν ἐλθεῖν,  δείσας   ἄρα, μή τι μηνύσειεν ἀδόκητον
[1, 14]   δ' ἐγγὺς τοῦ κακοῦ γιγνομένου  δείσας,   εἰ μὴ καὶ ἐς τὸ
[1, 32]   δ' ὄντος ἐπιδοξοτέρου παρὰ πολύ,  δείσας   Γλαυκίας καὶ Ἀπουλήιος
[1, 93]   ἐστρατοπέδευον ἀμφὶ τὴν Ἀλβανῶν γῆν.  ~Δείσας   οὖν Σύλλας περὶ τῇ
[1, 89]   τῆς τῶν ὁμοεθνῶν αὐτομολίας εἴτε  δείσας   περὶ ὁμοίου. Τοῦ δ' αὐτοῦ
[1, 86]   περὶ συμβάσεων ἔπεμπεν ἑτέρους, εἴτε  δείσας   τῆς πλέονος Ἰταλιας ἔτι τοῖς
[1, 25]   δὲ μᾶλλόν τε θορυβηθεὶς καὶ  δείσας   ὡς κατάφωρος ἐνέβλεψεν αὐτῷ δριμύ·
[1, 108]   ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν, εἰ μὴ  δείσασα   βουλὴ στρατόν τε ἄλλον
[1, 49]   γειτονεύοντα, πάντες ἐς ἀπόστασιν ἠρεθίζοντο.  Δείσασα   οὖν βουλή, μὴ ἐν
[1, 107]   Ἄμφω μὲν οὖν βουλὴ  δείσασα   ὥρκωσε μὴ πολέμῳ διακριθῆναι, κληρωσάμενος
[1, 103]   τῷδε τῷ πολέμῳ πλέον μυριάδων  δέκα   ἀνῃρημένης καὶ τῶν ἐχθρῶν αὐτὸν
[1, 100]   αὖθις ἄρχειν ἐκώλυσε, πρὶν ἔτη  δέκα   διαγενέσθαι. Τὴν δὲ τῶν δημάρχων
[1, 39]   τε καὶ πεζῶν ἕτερος ἐς  δέκα   μυριάδας. Καὶ Ῥωμαῖοι τὸν ἴσον
[1, 113]   ἑαυτοῦ καὶ προεπιβουλεῦσαι μετὰ ἀνδρῶν  δέκα.   Ὡς δὲ καὶ τῶνδέ τινες
[1, 49]   ἐν ταῖς χειροτονίαις ἐπικρατοῖεν, ἀλλὰ  δεκατεύοντες   ἀπεφηναν ἑτέρας, ἐν αἷς ἐχειροτόνουν
[1, 115]   σαλευόντων ἄθρουν τὸν στρατόν, τῇ  δεκάτῃ   δὲ ἀγὼν αὐτοῖς μέγιστος ἐξερράγη.
[1, 7]   ἐπὶ τέλει τῶν ἐτησίων καρπῶν,  δεκάτῃ   μὲν τῶν σπειρομένων, πέμπτῃ δὲ
[1, 30]   κατὰ τὸν νόμον ἦν, ἀμφὶ  δεκάτην   ὥραν αὐτοὺς κατὰ σπουδὴν συναγαγὼν
[1, 118]   πολλάκις ἡττημένων ἐπὶ θανάτῳ μέρος  δέκατον   διέφθειρεν. Οἱ δ' οὐχ οὕτω
[1, 118]   καὶ ἡττημένον, πάντων διακληρῶσαι τὸ  δέκατον   καὶ ἀνελεῖν ἐς τετρακισχιλίους, οὐδὲν
[1, 20]   Σκιπίων, ἑσπέρας παραθέμενος ἑαυτῷ  δέλτον,   εἰς ἣν νυκτὸς ἔμελλε γράψειν
[1, 97]   ἐπέτεια τίθει. Μὴ λήθεο τῶνδε·  Δελφοῖς   δῶρα κόμιζε. Καὶ ἔστι τις
[1, 70]   τοῦ προσώπου, πόσον ἐργάσεται φόνον.  Δεξαμένης   δὲ ταῦτα τῆς βουλῆς καὶ
[1, 79]   χιλίαις καὶ ἑξακοσίαις ναυσὶ διέπλει.  Δεξαμένων   δ' αὐτὸν ἀμαχεὶ τῶν Βρεντεσίων,
[1, 33]   οὐκ ἀρκέσαι περὶ τὰς πύλας  δεξιουμένῳ   τοὺς ἀπαντῶντας. ~Τρίτον μὲν δὴ
[1, 93]   δείλην ἑσπέραν γενομένης τῷ μὲν  δεξιῷ   Σύλλας ἐκράτει, τὸ δὲ λαιὸν
[1, 121]   δ' ὑπανίστατο καὶ προσέτρεχε. Καὶ  δεξιωσαμένων   ἀλλήλους εὐφημίαι τε ἦσαν ἐς
[1, 11]   πλουσίους ἐνθυμουμένους ταῦτα ἐπιδόσιμον, εἰ  δέοι,   παρὰ σφῶν αὐτῶν τήνδε τὴν
[1, 56]   αὐτῶν φειδομένους τῶν ὑπάτων, εἰ  δέοι.   Ὡς δὲ αὐτῷ πάντα ἕτοιμα
[1, 77]   καὶ προερεῖν, εἴ τινος ἀσφαλείας  δέοιτο,   τῇ βουλῇ τάχιστα ἐπιστεῖλαι· τοῖς
[1, 65]   χειροτονίαις θεραπεύομεν, τί δὲ ὑμῶν  δεόμεθα,   ποῦ δὲ ἔσεσθε τῶν ἐκκλησιῶν
[1, 26]   παῖδα ἐς τὴν βουλὴν ἔπεμπον,  δεόμενοι   διαλλαγῶν τυχεῖν καὶ βιοῦν μεθ'
[1, 57]   τούσδε ὑπὸ τῆς βουλῆς ἀπεσταλμένους,  δεόμενοι   μὴ ἀγχοτέρω τεσσαράκοντα σταδίων τῇ
[1, 57]   Σουλπίκιος ἐς παρασκευὴν ὀλίγου διαστήματος  δεόμενοι   πρέσβεις ἑτέρους ἔπεμπον ὡς δὴ
[1, 68]   ὕπατοι δεδιότες καὶ στρατιᾶς ἄλλης  δεόμενοι   Σύλλαν μὲν οὐκ εἶχον καλεῖν
[1, 101]   ἔθος ἀξιοῦντα καὶ τῶν πολιτῶν  δεόμενον,   ἐπεὶ κωλύων καὶ ἀνατιθέμενος οὐ
[1, 98]   αἱρετός, ἀλλὰ δυνάμει καὶ βίᾳ,  δεόμενος   δ' ἄρα καὶ τοῦ προσποιήματος
[1, 102]   ὅσαι βασιλείου γένους, ἀνδρὸς συγγενοῦς  δεομένων,   ἐλπίσας χρηματιεῖσθαι πολλὰ ἐκ βασιλείας
[1, 89]   καὶ τῆς πολιτείας ἐς τὸ  δέον   ἐλευσομένης. Διοικησάμενος δ' ὅσα ἤπειγε
[1, 121]   δὲ Κράσσος, ὡς Πομπήιον  δέον   προδιαλῦσαι. Καὶ δῆμος, ἑτέραν
[1, 77]   μέμψεσθαι περὶ οὐδενός. Ὧν ἀναγινωσκομένων  δέος   ἅπαντας ἐπεῖχε, καὶ πρέσβεις ἔπεμπον,
[1, 3]   ὁρῶσιν ἔτι τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ  δέος   τῆς ἀποθέσεως κατάπληξις
[1, 61]   ὄκνῳ κεκρικόσιν, ἐνέπιπτέ τι δαιμόνιον  δέος   καὶ μνήμη τῆς ἐκ παιδὸς
[1, 76]   ὀξείας οὐδὲ οἵδε παρασκευῆς μετὰ  δέους   ἅμα καὶ σπουδῆς ἐξέλιπον. ~Σύλλας
[1, 34]   στάσεις ἐν Ῥώμῃ σβέσας ὑπὸ  δέους   ἐπὶ πολύ. Λήγων δὲ καὶ
[1, 81]   ὑπάτοις ἐπὶ τὸν Σύλλαν μετὰ  δέους,   ἔς τε τὴν Ἰταλίαν περιπέμποντες
[1, 63]   ὕπατον, δῆμος οἰκτείρων τοῦ  δέους   ἐψηφίσατο ἄρχειν Ἰταλίας καὶ ἑτέρου
[1, 93]   βουλῆς, οἱ λοιποὶ δ' ὑπὸ  δέους   καὶ ἀνάγκης ἀνέστρεφον ἐς τοὺς
[1, 97]   οὐκ ἦν ἔτι, πεφρικότων ὑπὸ  δέους   πάντων καὶ κρυπτομένων σιωπώντων·
[1, 63]   καὶ γύναια πολλὰ πολυχρήματα, τοῦ  δέους   τῶν ὅπλων ἀναπνεύσαντες ἠρεθίζοντο ὑπὲρ
[1, 114]   πλήθη παρερχόμενος ἐδημαγώγει καὶ τοὺς  δεσμώτας   αὐτῶν ἐξέλυεν, οὓς Σερτώριος
[1, 96]   δὲ παραστησάμενος αὑτοῦ τοῖς ποσὶ  δεσμώτην   τρὶς ὕπατον ἐπεδημηγόρησε καὶ κατέκανε
[1, 74]   δὲ αὐτῶν καὶ τοῖς σφετέροις  δεσπόταις   μάλιστα ἐπεχείρουν. Κίννας δ' ἐπεὶ
[1, 9]   ὡς ἀστρατεύτῳ καὶ οὔποτε ἐς  δεσπότας   πιστῷ, τὸ ἔναγχος ἐπήνεγκεν ἐν
[1, 75]   δίκην ἀξίαν ἔδοσαν τῆς ἐς  δεσπότας   πολλάκις ἀπιστίας· τοῦ δ' ἐπιόντος
[1, 73]   ἅψαντες τὴν πυρὰν ἔφασαν τὸν  δεσπότην   καίειν ἀπαγξάμενον. μὲν δὴ
[1, 9]   τὸ ἔναγχος ἐπήνεγκεν ἐν Σικελίᾳ  δεσποτῶν   πάθος ὑπὸ θεραπόντων γενόμενον, ηὐξημένων
[1, 62]   Νομάδων ὅροις. Καὶ αὐτῷ θαλασσεύνοτι  δεῦρο   κατὰ πύστιν ἐπέπλευσαν τῶν συγκατεγνωσμένων
[1, 54]   ὡς ἐν θυσίᾳ περικείμενος ἀμφὶ  δευτέραν   ὥραν ἐσφάζετο ἐν ἀγορᾷ μέσῃ
[1, 22]   Γάιος Γράκχος οὕτως ἐδημάρχει τὸ  δεύτερον·   οἷα δ' ἔχων τὸν δῆμον
[1, 4]   θαρροῦντος εἰς οὐδὲν ἔτι ἀντειπεῖν,  δεύτερος   ἐπὶ Σύλλᾳ δικτάτωρ ἐς τὸ
[1, 27]   ~Καὶ στάσις τοῦ  δευτέρου   Γράκχου ἐς τάδε ἔληγε· νόμος
[1, 67]   αὐτὸν ἐπὶ κοινωνία τῶν παρόντων  δεχόμενον.   Ὡς δὲ ἀνεμίχθησαν, ἐστρατοπέδευον ἐπὶ
[1, 71]   ἐψηφίσαντο λελύσθαι. ~Οἱ μὲν δὴ  δεχομένων   αὐτοὺς σὺν δέει πάντων ἐσῄεσαν
[1, 50]   τῶν Νωλαίων αὐτοὺς μιᾷ πύλῃ  δεχομένων,   ἵνα μὴ οἱ πολέμιοι σφίσι
[1, 86]   αὐτὸν τῶν προτέρων στρατηγῶν οὐ  δεχομένων,   πολλοὺς ἐνταῦθα καὶ ὅδε Ῥωμαίοις
[1, 100]   Κορνήλιος Δολοβέλλας· αὐτὸς δ' οἷα  δὴ   βασιλεύων δικτάτωρ ἐπὶ τοῖς ὑπάτοις
[1, 65]   Γάιος Μάριος ἕτερος. μὲν  δὴ   βουλὴ τὸν Κίνναν, ὡς ἐν
[1, 22]   ἐκ πάντων ἐπιλέγεσθαι. ~Ὁ μὲν  δὴ   Γάιος Γράκχος οὕτως ἐδημάρχει τὸ
[1, 17]   ῥεῦμα τοῦ ποταμοῦ. ~Οὕτω μὲν  δὴ   Γράκχος, Γράκχου τοῦ δὶς
[1, 71]   ἐξελήλαντο, ἐψηφίσαντο λελύσθαι. ~Οἱ μὲν  δὴ   δεχομένων αὐτοὺς σὺν δέει πάντων
[1, 44]   περὶ σφῶν ἐψηφίσαντο. ~Ῥουτιλίῳ μὲν  δὴ   διάδοχος ἐπὶ τὸ λοιπὸν τοῦ
[1, 46]   ληφθῆναι πολὺ πλείονα. Μάρσοι μὲν  δὴ   δίκην θηρίων, τῷ πταίσματι προσαγανακτοῦντες,
[1, 121]   ἀφέσεις τῶν στρατοπέδων. Οὕτω μὲν  δὴ   δόξασα καὶ ἥδε μεγάλη στάσις
[1, 88]   Ῥωμαίοις ἱερωσύνην ἱερωμένον. Οἱ μὲν  δὴ   δύο τῶνδε ἀνῃρέθησαν ἐν τῇ
[1, 75]   περιστήσας διέφθειρε πάντας. ~Οἱ μὲν  δὴ   θεράποντες δίκην ἀξίαν ἔδοσαν τῆς
[1, 72]   θέαν ἀθέμιστον. ~Γάιος μὲν  δὴ   Ἰούλιος καὶ Λεύκιος Ἰούλιος, δύο
[1, 63]   ἐκδόσεως ἐκεῖθεν ἀπέδρασαν. ~Οἱ μὲν  δή,   καθὰ καὶ Σύλλας ἐπεπράχει, βιάσασθαι
[1, 35]   γίγνεσθαι δωροδοκίας προσέγραφεν, ἐγκλήματος ἴσα  δὴ   καὶ ἀγνοουμένου διὰ τὸ ἔθος
[1, 37]   σκυτοτόμου μαχαίριον ἐμπεπηγμένον. ~Οὕτω μὲν  δὴ   καὶ Δροῦσος ἀνῄρητο δημαρχῶν. Καὶ
[1, 80]   τὴν βασιλείαν καταγαγεῖν. Ἐφ'  δὴ   καὶ θριαμβεῦσαι κατὰ τῶν Νομάδων
[1, 78]   ἐπισπάσαντες συνεκέντησαν αὐτόν. Οὕτω μὲν  δὴ   καὶ Κίννας ὑπατεύων ἀπέθανε· Κάρβων
[1, 29]   οὖσιν ἀνὰ τοὺς ἀγρούς, οἷς  δὴ   καὶ μάλιστ' ἐθάρρουν ὑπεστρατευμένοις Μαρίῳ.
[1, 79]   ἀεὶ παρέξειν, στρατὸν ἔχων εὔνουν.  δὴ   καὶ μάλιστα δῆλος ἐγένετο, ἑνὶ
[1, 1]   πολιτείᾳ τὸ κράτος εἶναι. Ὅθεν  δὴ   καὶ μάλιστα δυσμενέστερον ἔτι καὶ
[1, 19]   δικαζομένοις, ἀλλ' ἐφ' ἑτέρων λέγεσθαι.  δὴ   καὶ μάλιστα ἔπεισεν, εἶναι δοκοῦντι
[1, 7]   τοῦ πολέμου τότε οὖσαν,  δὴ   καὶ μάλιστα ἐπλήθυεν, οὐκ ἄγοντές
[1, 23]   τὸν δῆμον δώδεκα ἀποικίαις·  δὴ   καὶ μάλιστα δῆμος ἡσθεὶς
[1, 36]   Οἱ Ἰταλιῶται δ' ὑπὲρ ὧν  δὴ   καὶ μάλιστα Δροῦσος ταῦτα
[1, 32]   ψηφίσματι Μάριος ἐπεκήρυττεν. ~Οὕτω μὲν  δὴ   καὶ Μέτελλος, ἀνὴρ εὐδοκιμώτατος, ἔφευγε,
[1, 81]   τὸ πρόσθεν ἐχώρουν· ἐδόκει γὰρ  δὴ   καὶ Σύλλας, ἀνθύπατος ἐπὶ
[1, 36]   αὑτῶν πρόρριζον ἐσβέσθαι. ~Οὕτω μὲν  δὴ   καὶ οἱ ἱππεῖς καὶ
[1, 63]   περιόντων ἐκείνοις κατελθεῖν. Σύλλᾳ μὲν  δὴ   καὶ παυσαμένῳ τῆς ἀρχῆς στρατὸς
[1, 94]   μάλιστα τότε οὖσαν. Ὧδε μὲν  δὴ   καὶ Πραινεστὸς ἑάλω, Νῶρβα δ'
[1, 68]   παρὰ τοῦ Μετέλλου. Ὧδε μὲν  δὴ   καὶ Σαυνῖται Μαρίῳ συνεμάχουν· Κλαύδιον
[1, 19]   μετοικιζομένων ἐς ἀλλότρια. ~Ταῦτά τε  δὴ   καὶ τὰς ἐπὶ τούτοις τῶν
[1, 101]   πυρὸς μὴ δεηθῆναι. Σύλλας μὲν  δὴ   καὶ τοῖσδε καταπληξάμενος αὐτούς, καθὰ
[1, 57]   δεόμενοι πρέσβεις ἑτέρους ἔπεμπον ὡς  δὴ   καὶ τούσδε ὑπὸ τῆς βουλῆς
[1, 26]   Φλάκκος ἀνῃρέθη. Γράκχου μὲν  δὴ   καὶ Φλάκκου τὰς κεφαλὰς ἔφερόν
[1, 10]   προϊδόμενος ἀπηγόρευε μὴ πωλεῖν. Συνιστάμενοι  δὴ   κατὰ μέρος ὠλοφύροντο καὶ προύφερον
[1, 81]   αὐτὸν ἐψηφίσατο Κίννας. μὲν  δὴ   κατὰ τῶν ἐχθρῶν ᾖει βαρυτάτῃ
[1, 13]   νόμῳ ὑπὸ τοῦ πλήθους οἷα  δὴ   κτίστης οὐ μιᾶς πόλεως οὐδὲ
[1, 35]   τῆς πολιτείας ὑπέσχετο· τούτου γὰρ  δὴ   μάλιστα ἐπεθύμουν ὡς ἑνὶ τῷδε
[1, 23]   νόμων αὑτῷ συντελοῦντας. Ἐφ'  δὴ   μάλιστα βουλὴ διαταραχθεῖσα τοὺς
[1, 53]   ἀμφὶ τὸν συμμαχικὸν πόλεμον, ἀκμάσαντα  δὴ   μάλιστα μέχρι τῶνδε, ἕως Ἰταλία
[1, 49]   παραμένοντας ἐψηφίσατο εἶναι πολίτας, οὗ  δὴ   μάλιστα μόνον οὐ πάντες ἐπεθύμουν.
[1, 4]   πολεμικὴν Μέγας ἐπώνυμον ἦν, οὗτος  δὴ   μάλιστα πολέμου κράτει σαφῶς καθελών,
[1, 106]   ἠνέχθη, ἐσεφέρετο μετὰ πομπῆς ἐνταῦθα  δὴ   μάλιστα ὑπερόγκου. Στέφανοί τε γὰρ
[1, 70]   τε καὶ Μάριον νᾖσθοντο γὰρ  δὴ   Μαρίου μὲν εἶναι τὰ ἔργα
[1, 94]   καὶ ἀνελόντος ἑαυτόν. Λουκρήτιος μὲν  δὴ   Μαρίου τὴν κεφαλὴν ἐκτεμὼν ἔπεμπεν
[1, 114]   μὲν ὡς στρατηγῷ ῷτὸ γὰρ  δὴ   μετὰ Σερτώριον εἶχεν ἀξίωμἀ, οὐ
[1, 86]   στρατοῦ τοσήνδε συνθήκην. ~Σκιπίωνα μὲν  δὴ   μετὰ τοῦ παιδὸς οὐ μεταπείθων
[1, 37]   τῆς πόλεως ἐπάρξειν. Τὸν μὲν  δὴ   νόμον ἀπαγορευόντων τῶν ἑτέρων δημάρχων
[1, 29]   ἐς τὸν ὅρκον. μὲν  δὴ   νόμος ὧδε εἶχεν, καὶ
[1, 98]   πολέμοις σεσαλευμένην στηρίσειεν. μὲν  δὴ   νοῦς τὴν γνώμην ἐς αὐτὸν
[1, 98]   καλούμενον μεταξὺ βασιλέα. μὲν  δὴ   Οὐαλέριον Φλάκκον εἵλετο, ἐλπίσασα ὑπάτων
[1, 39]   ἄλλως δὲ μή. Οἱ μὲν  δὴ   πάντα ἀπογνόντες ἐς παρασκευὴν καθίσταντο·
[1, 12]   Γράκχος ἁρπάσας τὸ λεχθέν, ὡς  δὴ   πᾶσι τοῖς εὖ φρονοῦσιν ἀρέσοντος
[1, 44]   ἔρημον ἔτι ἄρχοντος. Καιπίων μὲν  δὴ   πειθόμενος εἵπετο, Ποπαίδιος δὲ πλησίον
[1, 21]   εἰσηγοῦντο τοὺς συμμάχους ἅπαντας, οἳ  δὴ   περὶ τῆς γῆς μάλιστα ἀντέλεγον,
[1, 64]   ψηφιζόμενοι πάντων ὦσιν ἄκυροι. Τοῦτο  δὴ   προοίμιον τῆς αὐτοῦ τε Μαρίου
[1, 73]   δεσπότην καίειν ἀπαγξάμενον. μὲν  δὴ   πρὸς τῶν θεραπόντων περισέσωστο, Κόιντος
[1, 78]   ἐπὶ νεῶν διεβίβαζον. ~Τὸ μὲν  δὴ   πρῶτον μέρος εὐσταθῶς διέπλευσε· τῷ
[1, 34]   ὧδε. Φούλβιος Φλάκκος ὑπατεύων μάλιστα  δὴ   πρῶτος ὅδε ἐς τὸ φανερώτατον
[1, 99]   καταστάσει τῆς πολιτείας. Οὕτω μὲν  δὴ   Ῥωμαῖοι βασιλεῦσιν ὑπὲρ τὰς ἑξήκοντα
[1, 72]   πρίασθαι· καὶ τοῦ καπήλου, τί  δὴ   σπουδαιότερον αἰτοίη, πυθομένου, μὲν
[1, 112]   σφίσιν ἐδόκουν γενέσθαι. μὲν  δὴ   στρατὸς ὧδε εἶχε Σερτωρίῳ, πόλεις
[1, 99]   τῷδε γενέσθαι χρήσιμος. ~Ὁ μὲν  δὴ   τάδε ἐπέστελλε, Ῥωμαῖοι δ' οὐχ
[1, 8]   καὶ μηνύσειν ἔμελλον. Οἱ μὲν  δὴ   τάδε νόμῳ περιλαβόντες ἐπώμοσαν ἐπὶ
[1, 35]   δωροδοκίας ἀνέδην ἐπιπολαζούσης. μὲν  δὴ   τάδε πρὸς ἑκατέρους ἐπενόει, περιῆλθε
[1, 70]   ἄκοντος αὑτοῦ πάθοι. μὲν  δὴ   ταῦτ' ἐπὶ βήματος ὑψηλοῦ, καθάπερ
[1, 20]   τῷ θανάτῳ συνηδόμενον. Σκιπίων μὲν  δὴ   τεθνήκει καὶ οὐδὲ δημοσίας ταφῆς
[1, 20]   οὐδὲ δημοσίας ταφῆς ἠξιοῦτο, μέγιστα  δὴ   τὴν ἡγεμονίαν ὠφελήσας· οὕτως
[1, 25]   ἐκ μέσων νυκτῶν ὡς ἐπὶ  δή   τινι κακῷ τὴν ἀγορὰν προκατελάμβανον.
[1, 105]   καὶ ὠνομάζετο, γενέσθαι δοκῶν, εἰ  δή   τις εὐτυχίαν ἡγοῖτο τυχεῖν ὅσων
[1, 34]   δεξιουμένῳ τοὺς ἀπαντῶντας. ~Τρίτον μὲν  δὴ   τόδε ἔργον ἐμφύλιον ἦν τὸ
[1, 40]   Μάρκελλον ἐπὶ τοῖσδε. Τοσοίδε μὲν  δὴ   τοῖς ὑπάτοις διελόμενοι τὴν χώραν
[1, 35]   καὶ τοὺς ἱππέας, οἳ μάλιστα  δὴ   τότε ἀλλήλοις διὰ τὰ δικαστήρια
[1, 59]   κατέλεξαν ἐς τὸ βουλευτήριον, ὀλιγανθρωπότατον  δὴ   τότε μάλιστα ὂν καὶ παρὰ
[1, 98]   τὴν τῶν ὑπάτων χειροτονίαν. Τούτου  δὴ   τοῦ ἔθους ἐπιβαίνων Σύλλας,
[1, 49]   ὁμοίων πραοτέρους ἐποίησεν. Ῥωμαῖοι μὲν  δὴ   τούσδε τοὺς νεοπολίτας οὐκ ἐς
[1, 112]   πολεμίῳ Ῥωμαίων ἐστρατεύοντο· ἀλλ' αὐτὸ  δὴ   τοῦτο καὶ μάλιστα ὑπέδακνεν αὐτούς,
[1, 85]   ἀποκρίσεως ἀπορῶν ὡς ἐπὶ ἀλλοκότῳ  δὴ   τῷ Σερτωρίου ἔργῳ, τὰ ὅμηρα
[1, 6]   Ῥωμαίους ἔδρασαν, μέχρι τὸ τελευταῖον  δὴ   τῶν στάσεων καὶ μέγιστον ἔργον,
[1, 5]   ἀρχήν. Ἐπί τε τούτοις, μεγίστοις  δὴ   φανεῖσι καὶ ἐς ἔκπληξιν ἅπαντας
[1, 55]   τῶν δανειστῶν περικαλυψάντων. ~Τάδε μὲν  δὴ   φόνοι καὶ στάσεις ἔτι ἦσαν
[1, 74]   τὴν ἐξέλασιν γενομένῳ. Οὗτοι μὲν  δὴ   φυλλασσόμενοί τε ἀφανῶς καὶ τῆς
[1, 105]   ἀλλήλοιν καὶ εὐθὺς ἀρξαμένω διαφέρεσθαι.  Δῆλόν   τε ἦν τι κακὸν ἕτερον
[1, 79]   ἔχων εὔνουν. δὴ καὶ μάλιστα  δῆλος   ἐγένετο, ἑνὶ ῥήματι τῷδε, οὐ
[1, 37]   ἀπολύσειν κατεκρίθη φεύγειν καὶ ἐν  Δήλῳ   διεβίωσεν. ~Ἐπιπολάζοντος δ' ἐς πολὺ
[1, 72]   κάπηλος αὐτίκα ἔθει Μαρίῳ τοῦτο  δηλώσων,   καὶ Μάριος, ἐπείτε ἤκουσεν,
[1, 34]   αὐτῷ δεδαπανημένης, δὲ καὶ  δημαρχεῖν   εἵλετο μετ' αὐτὴν καὶ ἔπραξε
[1, 24]   κἀκείνῳ μεθ' ὑπατείαν διὰ τάδε  δημαρχεῖν   ἑλομένῳ, διέπλευσεν, ἐψηφισμένης κατὰ δόξαν
[1, 14]   αὐτόν, ἐπὶ τῷ Ὀκταουίῳ  δημαρχεῖν   ᾑρημένος, ἐκέλευεν ἑαυτῷ τὴν ἐκκλησίαν
[1, 21]   καὶ ἐς τὸ μέλλον ᾕρητο  δημαρχεῖν·   καὶ γάρ τις ἤδη νόμος
[1, 29]   πάθος ὧδε ἐσιγήθη διὰ τὴν  δημαρχίαν   Ἀπουληίου, δεδιότων αὐτὸν ἔτι ἐξελέγχειν·
[1, 21]   τῶν τὴν γῆν διαιρούντων ἐς  δημαρχίαν   ἐπιφαίνεται Γάιος Γράκχος, Γράκχου
[1, 1]   ἑαυτοῦ προστάτιν ἀπέφηνε καὶ ἐκάλεσε  δημαρχίαν   ἐς κώλυσιν μάλιστα τῶν ὑπάτων
[1, 21]   ἐν τῷ βουλευτηρίῳ, παρήγγειλεν ἐς  δημαρχίαν.   Καὶ περιφανέστατα αἱρεθεὶς εὐθὺς ἐπεβούλευε
[1, 28]   τὸν Μέτελλον ἐς ἑτέραν παρήγγελλε  δημαρχίαν,   φυλάξας στρατηγοῦντα τὸν Γλαυκίαν καὶ
[1, 14]   μὲν ἐπέτρεψεν, οἱ δὲ λοιποὶ  δήμαρχοι   περὶ τῆς ἐπιστασίας ἠξίουν ἀνακληροῦσθαι·
[1, 70]   φυγάσιν εἰσόδους. Καὶ εὐθὺς οἱ  δήμαρχοι   τὴν φυγὴν αὐτῷ τε καὶ
[1, 12]   κωλύοντος ἐσιώπα. Λοιδοριῶν δὲ τοῖς  δημάρχοις   ἐς ἀλλήλους γενομένων καὶ τοῦ
[1, 22]   ὑπηκόους ἐποίει. Συνιστάμενοί τε τοῖς  δημάρχοις   οἱ ἱππεῖς ἐς τὰς χειροτονίας
[1, 121]   ἐπὶ τοῖς τριάκοντα· τοῖς δὲ  δημάρχοις   ὑπέσχητο πολλὰ τῆς ἀρχῆς ἐς
[1, 15]   αὐτὸς ἑαυτὸν ἐς τὸ μέλλον  δήμαρχον   ἄνευ χειροτονίας ἀποφαίνοι. ~Γιγνομένων δὲ
[1, 12]   ἀρχῆς τῆς Ὀκταουίου, εἰ χρὴ  δήμαρχον   ἀντιπράττοντα τῷ δήμῳ τὴν ἀρχὴν
[1, 100]   νόμῳ κωλύσας μηδεμίαν ἄλλην τὸν  δήμαρχον   ἀρχὴν ἔτι ἄρχειν· διὸ καὶ
[1, 14]   περιιὼν κατὰ μέρος ἑκάστων ἐδεῖτο  δήμαρχον   αὑτὸν ἐς τὸ μέλλον ἑλέσθαι,
[1, 37]   πολίτευμα αὐτοῦ τιθέμενοι, Κόιντον Οὐράιον  δήμαρχον   ἔπεισαν εἰσηγήσασθαι κρίσεις εἶναι κατὰ
[1, 23]   χειροτονίαν. Λίβιόν τε Δροῦσον, ἕτερον  δήμαρχον,   ἔπεισε κωλῦσαι τοὺς Γράκχου νόμους,
[1, 32]   ἔως ἀπέκτειναν, ταμίαν τε καὶ  δήμαρχον   καὶ στρατηγόν, ἔτι περικειμένους τὰ
[1, 12]   τι καὶ παρενδοῦναι προθυμουμένῳ  δήμαρχον   ὄντα ἥρμοζε, καὶ μὴ αὑτοῦ
[1, 28]   δήμου συνελθόντος, ἅμ' ἕῳ χειροτονοῦσι  δήμαρχον   τὸν Ἀπουλήιον. ~Καὶ τὸ μὲν
[1, 55]   συμπράσσειν ἐς τοῦτο Πούπλιον Σουλπίκιον  δήμαρχον   ὑποσχέσεσι πολλαῖς καὶ τοὺς ἐκ
[1, 28]   παρρησίᾳ χρώμενος καὶ Γλαυκίαν ἐξονειδίζων  δήμαρχος   ἀπεδείχθη. Δείσαντες δ' Γλαυκίας
[1, 21]   τις ἤδη νόμος κεκύρωτο, εἰ  δήμαρχος   ἐνδέοι ταῖς παραγγελίαις, τὸν δῆμον
[1, 27]   φόρους οὐ πολὺ ὕστερον διέλυσε  δήμαρχος   ἔτερος, καὶ δῆμος ἀθρόως
[1, 33]   ἐν τῇ στάσει διέφθαρτο καὶ  δήμαρχος   ἕτερος, τοῦ Γράκχου παῖς
[1, 12]   νόμον ἀναγνῶναι. ~Μᾶρκος δ' Ὀκτάουιος  δήμαρχος   ἕτερος, ὑπὸ τῶν κτηματικῶν διακωλύειν
[1, 12]   Κόιντος δὲ Μούμμιος ἀντ' αὐτοῦ  δήμαρχος   ᾑρεῖτο, καὶ νόμος
[1, 33]   κατακαλεῖν Μέτελλον, Πούπλιος δὲ Φούριος  δήμαρχος,   οὐδ' ἐλευθέρου πατρός, ἀλλ' ἐξελευθέρου,
[1, 14]   καὶ ἐς τὸ μέλλον ἔσοιτο  δήμαρχος,   συνεκάλει τοὺς ἐκ τῶν ἀγρῶν
[1, 33]   τῷδε ἐς δίκην Γάιος Κανουλήιος  δήμαρχος   ὑπῆγε, καὶ δῆμος οὐδὲ
[1, 14]   τὸν αὐτὸν ἄρχειν καὶ Ῥουβρίου  δημάρχου   τοῦ προεστάναι τῆς ἐκκλησίας ἐκείνης
[1, 60]   πατρίδος. Τότε δὲ Σουλπίκιον  δημαρχοῦντα   ἔτι καὶ σὺν αὐτῷ Μάριον,
[1, 64]   περὶ ὁδὸν ἐς τοὺς ἀντιλέγοντας  δημάρχους   ἀναπηδώντων ἐπὶ τὰ ἔμβολα. Ὧν
[1, 15]   καὶ τραύμασιν, ὡς τούς τε  δημάρχους   δείσαντας διαφυγεῖν ἐκ μέσον, καὶ
[1, 12]   θορυβοῦντος ἱκανῶς, οἱ δυνατοὶ τοὺς  δημάρχους   ἠξίουν ἐπιτρέψαι τῇ βουλῇ, περὶ
[1, 64]   μέλλον περιορωμένῳ ἐξαγγέλλεται τοὺς πλέονας  δημάρχους   κωλύειν τὰ γιγνόμενα, θόρυβον δὲ
[1, 15]   μὲν ὅτι καὶ τοὺς ἄλλους  δημάρχους   Γράκχος παραλύσειε τῆς ἀρχῆς
[1, 35]   δὲ ἐκείνοις καὶ Λίβιος Δροῦσος  δημαρχῶν,   ἀνὴρ ἐπιφανέστατος ἐκ γένους, δεηθεῖσι
[1, 100]   δέκα διαγενέσθαι. Τὴν δὲ τῶν  δημάρχων   ἀρχὴν ἴσα καὶ ἀνεῖλεν, ἀσθενεστάτην
[1, 59]   Πολλά τε ἄλλα τῆς τῶν  δημάρχων   ἀρχῆς, τυραννικῆς μάλιστα γεγενημένης, περιελόντες
[1, 78]   οὐ κατῄει, καὶ πάνυ τῶν  δημάρχων   αὐτὸν καλούντων ἐπὶ συνάρχου χειροτονίαν.
[1, 28]   Γλαυκίας καὶ Ἀπουλήιος, μὴ  δημαρχῶν   αὐτοὺς ἀμύναιτο, ὄχλον ἀνδρῶν εὐθὺς
[1, 27]   τοῖς πένησι, μέχρι Σπούριος Θόριος  δημαρχῶν   εἰσηγήσατο νόμον, τὴν μὲν γῆν
[1, 8]   καὶ κατασκευῆς, μόλις ποτὲ τῶν  δημάρχων   εἰσηγουμένων ἔκριναν μηδένα ἔχειν τῆσδε
[1, 33]   Γράκχου παῖς εἶναι νομιζόμενος, πρώτην  δημαρχῶν   ἐκείνην ἡμέραν, οὐδένα ἔτι ὠφελούσης
[1, 17]   βιαίως αὐτῷ προσιών, ἀνῄρητο ἔτι  δημαρχῶν   ἐν τῷ Καπιτωλίῳ. Καὶ πρῶτον
[1, 14]   δ' ἦν ἤδη καὶ προγραφαὶ  δημάρχων   ἐς τὸ μέλλον· καὶ οἱ
[1, 33]   ἀρχῆς, ὅπου καὶ τῶν  δημάρχων   ἔς τε κώλυσιν ἁμαρτημάτων καὶ
[1, 9]   τῶνδε ὁμοῦ πάντων γνωριμώτατος ἅπασι,  δημαρχῶν   ἐσεμνολόγησε περὶ τοῦ Ἰταλικοῦ γένους
[1, 2]   ἱεροῖς ἐκκλησίαις ἀγοραῖς,  δημάρχων   στρατηγῶν ὑπάτων
[1, 2]   ἔμφυλον, πρίν γε Τιβέριος Γράκχος  δημαρχῶν   καὶ νόμους ἐσφέρων πρῶτος ὅδε
[1, 37]   μὲν δὴ καὶ Δροῦσος ἀνῄρητο  δημαρχῶν.   Καὶ οἱ ἱππεῖς ἐπίβασιν ἐς
[1, 15]   ἐκκλησίας. Ἐνοχλούμενος δ' ὑπὸ τῶν  δημάρχων   καὶ τῶν πλουσίων, οὐκ ἐώντων
[1, 37]   δὴ νόμον ἀπαγορευόντων τῶν ἑτέρων  δημάρχων   μὴ τίθεσθαι, περιστάντες οἱ ἱππεῖς
[1, 31]   βουλευτηρίου. Ῥυομένων δὲ τῶν ἑτέρων  δημάρχων,   Γλαυκίας καὶ Ἀπουλήιος
[1, 28]   τὸν Γλαυκίαν καὶ τῆσδε τῶν  δημάρχων   τῆς χειροτονίας προεστῶτα. Νώνιος μὲν
[1, 30]   γενομένης, ὅσοι μὲν ἐκώλυον τῶν  δημάρχων   τοὺς νόμους, ὑβριζόμενοι πρὸς τοῦ
[1, 2]   θανάτῳ προγραφαὶ καὶ φυγαὶ καὶ  δημεύσεις,   ἐνίων δὲ καὶ βάσανοι πάμπαν
[1, 82]   ἀλλὰ λύμας καὶ θανάτους καὶ  δημεύσεις   καὶ ἀναίρεσιν ὅλως ἀθρόαν ἐπινοοῦντα.
[1, 73]   ἀνεύθυνος καὶ ἐξελάσεις ἑτέρων καὶ  δημεύσεις   περιουσίας καὶ ἀρχῆς ἀφαιρέσεις καὶ
[1, 96]   ἀναίρεσίς τε καὶ ἐξέλασις καὶ  δήμευσις   ἦν, ὅσοι τι Κάρβωνος
[1, 95]   Ἐξέλασίς τε ἑτέρων ἦν καὶ  δήμευσις   τῶν ἑτέροις ὄντων. Ἐπὶ δὲ
[1, 106]   δ' ἐπὶ τοῦ βήματος, ἔνθα  δημηγοροῦσιν   ἐν ἀγορᾷ, προυτέθη, τοὺς μὲν
[1, 78]   τῆς Σελήνης καὶ τὸ τῆς  Δήμητρος   ἱερὸν οἱ μάντεις ὑπὲρ τὰς
[1, 24]   νόμων κατεφρόνησεν. ~Ὁ δὲ τοῦ  δημοκοπήματος   ἐκπεσὼν ἐς Λιβύην ἅμα Φουλβίῳ
[1, 34]   οὐ νόμων εἰσηγήσεσιν ἔτι οὐδὲ  δημοκοπίαις,   ἀλλὰ ἀθρόοις στρατεύμασι κατ' ἀλλήλων
[1, 24]   ἀποδημούντων ἀναπαύσαιτο βουλὴ τῆς  δημοκοπίας.   Οἱ δὲ τῇ ἀποικίᾳ τὴν
[1, 59]   πολιτείας ὡς ἐκ πολλοῦ τοῖς  δημοκοποῦσιν   ἐκδεδομένης, καὶ αὐτοὶ τάδε πράξαντες
[1, 99]   ὀλυμπιάδας χρησάμενοι, ἐπὶ δ' ἐκείνοις  δημοκρατίᾳ   τε καὶ ὑπάτοις ἐτησίοις προστάταις
[1, 33]   ἔτι ὠφελούσης οὔτε ἐλευθερίας οὔτε  δημοκρατίας   οὔτε νόμων οὔτε ἀξιώσεως οὔτε
[1, 103]   ἐς ὑπόκρισιν ὅμως καὶ σχῆμα  δημοκρατικῆς   ἀρχῆς ὑπέστη καὶ ὕπατος αὖθις
[1, 23]   δ' αὐτῷ καὶ φιλανθρωπεύσασθαι τὸν  δῆμον   δώδεκα ἀποικίαις· δὴ καὶ
[1, 21]   δήμαρχος ἐνδέοι ταῖς παραγγελίαις, τὸν  δῆμον   ἐκ πάντων ἐπιλέγεσθαι. ~Ὁ μὲν
[1, 22]   δεύτερον· οἷα δ' ἔχων τὸν  δῆμον   ἔμμισθον, ὑπήγετο καὶ τοὺς καλουμένους
[1, 59]   ἐπιγένοιτο. Ἅμα δ' ἡμέρᾳ τὸν  δῆμον   ἐς ἐκκλησίαν συναγαγόντες ὠδύροντο περὶ
[1, 89]   ἐδημεύετο καὶ διεπιπράσκετο, τὸν δὲ  δῆμον   ἐς ἐκκλησίαν συναγαγὼν τήν τε
[1, 35]   ὑπηκόων ἐσόμενοι. δὲ τὸν  δῆμον   ἐς τοῦτο προθεραπεύων ὑπήγετο ἀποικίαις
[1, 95]   καὶ ἐπήνεγκεν, ὅτι τὸν μὲν  δῆμον   ἐς χρηστὴν ἄξει μεταβολήν, εἰ
[1, 98]   τῷ Φλάκκῳ γνώμην ἐς τὸν  δῆμον   ἐσενεγκεῖν, ὅτι χρήσιμον ἡγοῖτο Σύλλας
[1, 30]   κατὰ σπουδὴν συναγαγὼν ἔφη τὸν  δῆμον   ἐσπουδακότα περὶ τὸν νόμον δεδιέναι,
[1, 59]   μηδὲν ἔτι ἀπροβούλευτον ἐς τὸν  δῆμον   ἐσφέρεσθαι, νενομισμένον μὲν οὕτω καὶ
[1, 14]   ἐπὶ τὸν ἐν τῷ ἄστει  δῆμον   κατέφευγε, καὶ περιιὼν κατὰ μέρος
[1, 20]   πυθόμενοι ὀκνήσαιεν ἐξενεγκεῖν διὰ τὸν  δῆμον   ὀργιζόμενον ἔτι καὶ τῷ θανάτῳ
[1, 19]   νόμον οὐκ ἔψεγε διὰ τὸν  δῆμον   σαφῶς, τὴν δὲ τοῦδε δυσχέρειαν
[1, 24]   νόμῳ, ὡς καὶ τῷδε τὸν  δῆμον   ὑπαξόμενοι. Ἐπανελθόντες τε ἐς Ῥώμην
[1, 21]   ὀξέως οὕτως ἑνὶ πολιτεύματι τὸν  δῆμον   ὑπηγάγετο, συμπράξαντος αὐτῷ Φουλβίου Φλάκκου.
[1, 32]   αἰδοῦς ἔτι ὑπούσης· δὲ  δῆμος   ἀγανακτῶν ἐς τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν
[1, 27]   διέλυσε δήμαρχος ἔτερος, καὶ  δῆμος   ἀθρόως ἁπάντων ἐξεπεπτώκει. Ὅθεν ἐσπάνιζον
[1, 20]   ἔνοπλον φόνον ἐργάσασθαι. ~Ὧν  δῆμος   ἀκροώμενος ἐδεδίει, μέχρις Σκιπίων,
[1, 121]   ποικίλαι, καὶ οὐ πρὶν  δῆμος   ἀπέστη τῆς ἐκκλησίας προγράψαι
[1, 121]   μὴ συναλλαγεῖεν οἱ ὕπατοι,  δῆμος   αὖθις αὐτοὺς μετ' οἰμωγῆς παρεκάλει
[1, 22]   τὸν νόμον ἐνεδίδου· καὶ  δῆμος   αὐτὸν ἐκύρου. Καὶ μετηνέχθη μὲν
[1, 4]   ἀρχῆς γενόμενον. γέ τοι  δῆμος   αὐτὸν μάλιστα πάντων ἐπεπόθησε, καὶ
[1, 26]   ἰσοβαρὲς χρυσίον ἀντέδωκεν· δὲ  δῆμος   αὐτῶν τὰς οἰκίας διήρπαζε, καὶ
[1, 98]   ἦρχεν, ἕως τινὰ ἄλλον  δῆμος   δοκιμάσειε βασιλεύειν. Καὶ τόνδε τὸν
[1, 8]   ἀντὶ ἐλευθέρων. ~Ἐφ' οἷς  δῆμος   ἐδυσφόρει μὲν ὡς οὔτε συμμάχων
[1, 29]   τῷ νόμῳ τῶν Ἰταλιωτῶν  δῆμος   ἐδυσχέραινε. ~Καὶ στάσεως ἐν τῇ
[1, 33]   μὲν βουλὴ καὶ  δῆμος   ἐκεκράγεσαν κατακαλεῖν Μέτελλον, Πούπλιος δὲ
[1, 21]   ἐγχείρημα οὕτω διελύθη, καὶ  δῆμος   ἐν ἐλπίδι τέως τῆς γῆς
[1, 1]   καὶ βουλὴ καὶ  δῆμος   ἐς αὐτὰς ἐμερίζετο ὡς ἐν
[1, 121]   Πομπήιον δέον προδιαλῦσαι. Καὶ  δῆμος,   ἑτέραν ἀρχὴν στάσεως ὁρῶν καὶ
[1, 36]   μῖσος συνεφρόνουν, καὶ μόνος  δῆμος   ἔχαιρε ταῖς ἀποικίαις. Οἱ Ἰταλιῶται
[1, 65]   ἀρχὴν τήνδε ἔλαβον· γὰρ  δῆμος   ἐχειροτόνησεν· βουλὴ δ' ἀφείλετό
[1, 23]   δὴ καὶ μάλιστα  δῆμος   ἡσθεὶς τῶν Γράκχου νόμων κατεφρόνησεν.
[1, 38]   κατὰ τῶν ἀρίστων, τε  δῆμος   ἤχθετο τοιῶνδε καὶ τοσάδε εἰργασμένων
[1, 1]   ~Ῥωμαίοις  δῆμος   καὶ βουλὴ πολλάκις ἐς
[1, 103]   δ' ἑξῆς ἔτει μὲν  δῆμος   καὶ τότε τὸν Σύλλαν θεραπεύων
[1, 106]   εἶθ' στρατός, εἶθ'  δῆμος,   οἱ μὲν τῷ ὄντι τὸν
[1, 63]   Πομπήιον, τὸν ἕτερον ὕπατον,  δῆμος   οἰκτείρων τοῦ δέους ἐψηφίσατο ἄρχειν
[1, 33]   Κανουλήιος δήμαρχος ὑπῆγε, καὶ  δῆμος   οὐδὲ τοὺς λόγους ὑπομείνας διέσπασε
[1, 1]   εἴκοντες ἀλλήλοις διετίθεντο. δὲ  δῆμός   ποτε καὶ στρατευόμενος ἐς τοιάνδε
[1, 29]   εἰ κυρώσειε τὸν νόμον  δῆμος,   τὴν βουλὴν πένθ' ἡμέραις ἐπομόσαι
[1, 105]   ἐν ἀγορᾷ προτιθέναι καὶ ταφῆς  δημοσίας   ἀξιοῦν, Λεπίδου δὲ καὶ τῶν
[1, 36]   τῆς ἀποικίας ἐδεδοίκεσαν, ὡς τῆς  δημοσίας   Ῥωμαίων γῆς, ἣν ἀνέμητον οὖσαν
[1, 20]   μὲν δὴ τεθνήκει καὶ οὐδὲ  δημοσίας   ταφῆς ἠξιοῦτο, μέγιστα δὴ τὴν
[1, 11]   στρατιώτης ἀπολέμου καὶ τοῖς  δημοσίοις   εὐνούστερος κοινωνός. Οὐκ ἐς
[1, 42]   μὲν ἐπιφανεῖς ἔκτεινε, τοὺς δὲ  δημότας   καὶ δούλους ἐστράτευε. ~Ῥουτίλιος δὲ
[1, 25]   αὐτὸν οὕτως ἔχοντα θορύβου κατιδὼν  δημότης   ἀνὴρ Ἀντύλλος ἐν τῇ στοᾷ
[1, 4]   πολιτείας ἐν τῷ βουλευτηρίῳ κατέκανον,  δημοτικώτατον   καὶ ἐμπειρότατον ἀρχῆς γενόμενον.
[1, 21]   σιτηρέσιον ἔμμηνον ὁρίσας ἑκάστῳ τῶν  δημοτῶν   ἀπὸ τῶν κοινῶν χρημάτων, οὐ
[1, 24]   λύκων. Οἵ τε θρασύτατοι τῶν  δημοτῶν   αὐτοῖς συνελάμβανον, ἐγχειρίδια φέροντες ἐς
[1, 33]   ἁμαρτημάτων καὶ ἐς ἐπικούρησιν τῶν  δημοτῶν   γενομένη, ἱερὰ καὶ ἄσυλος οὖσα,
[1, 22]   εἰσι τῆς βουλῆς καὶ τῶν  δημοτῶν   ἐν μέσῳ, δι' ἑτέρου τοιοῦδε
[1, 100]   προσεῖπεν, ὅπως ἑτοίμοις ἐκ τῶν  δημοτῶν   πρὸς τὰ παραγγελλόμενα μυρίοις χρῷτο.
[1, 12]   ἐς ἀλλήλους γενομένων καὶ τοῦ  δήμου   θορυβοῦντος ἱκανῶς, οἱ δυνατοὶ τοὺς
[1, 19]   ἤρξατο εἰς τὸν Σκιπίωνα τοῦ  δήμου   καὶ ἀγανάκτησις, ὅτι αὐτὸν ἀγαπήσαντες
[1, 33]   ἱκετεύοντος αὐτὸν ἐν ὄψει τοῦ  δήμου   καὶ δακρύοντος καὶ τοῖς ποσὶ
[1, 13]   νομοθέτῃ Κλαύδιος Ἄππιος, πάνυ τοῦ  δήμου   καὶ ὣς δεδιότος, μὴ τὸ
[1, 100]   εἰς τὴν βουλὴν ἀπὸ τοῦ  δήμου   μετήνεγκεν. Αὐτῇ δὲ τῇ βουλῇ
[1, 69]   βραδύνειεν σιτοδεία, παρὰ τοῦ  δήμου   προσδοκῶσα μετέπιπτε τῇ γνώμῃ καὶ
[1, 2]   τὰ πιστευθέντα σφίσιν ὑπὸ τοῦ  δήμου   στρατόπεδα, οἱ δὲ καὶ κατὰ
[1, 25]   ἐκκλησιάσειν ἔμελλον. ~Ἤδη δὲ τοῦ  δήμου   συνειλεγμένου καὶ Φουλβίου τι περὶ
[1, 28]   περὶ τὸν Γλαυκίαν, οὔπω τοῦ  δήμου   συνελθόντος, ἅμ' ἕῳ χειροτονοῦσι δήμαρχον
[1, 12]   πάσῃ συγχέαι μηδὲ σπουδὴν τοῦ  δήμου   τοσήνδε ἀνατρέψαι, τι καὶ
[1, 12]   Γράκχος αὖθις, ἐν ὄψει τοῦ  δήμου,   τότε μάλιστα κινδυνεύοντι τῷ Ὀκταουίῳ
[1, 61]   δεδιότες μὲν τὸ κήρυγμα τοῦ  δήμου,   φυλαττόμενοι δὲ ἀνδρὸς ἑξάκις ὑπατεύσαντος
[1, 27]   καὶ φόρους ὑπὲρ αὐτῆς τῷ  δήμῳ   κατατίθεσθαι καὶ τάδε τὰ χρήματα
[1, 20]   γράψειν τὰ λεχθησόμενα ἐν τῷ  δήμῳ,   νεκρὸς ἄνευ τραύματος εὑρέθη, εἴτε
[1, 29]   μήτε βουλεύειν καὶ ὀφλεῖν τῷ  δήμῳ   τάλαντα εἴκοσιν, ὑπονοοῦντες οὕτως ἄλλους
[1, 23]   Γράκχου νόμους, οὐκ ἐπιλέγοντα τῷ  δήμῳ   τὰς αἰτίας· δέδοται δὲ τῷ
[1, 12]   εἰ χρὴ δήμαρχον ἀντιπράττοντα τῷ  δήμῳ   τὴν ἀρχὴν ἐπέχειν. Καὶ ἔπραξεν
[1, 100]   ψῆφον περὶ ἑκάστου. Τῷ δὲ  δήμῳ   τοὺς δούλους τῶν ἀνῃρημένων τοὺς
[1, 86]   ἐχώρει πρόσω τὰ πολέμια πάντα  δῃῶν·   τὸ δ' αὐτὸ καὶ Νωρβανὸς
[1, 49]   ἀπὸ Κύμης ἐπὶ τὸ ἄστυ  δι'   ἀπελευθέρων, τότε πρῶτον ἐς στρατείαν
[1, 49]   ἀπελευθέρων, τότε πρῶτον ἐς στρατείαν  δι'   ἀπορίαν ἀνδρῶν καταλεγέντων, Ἰταλιωτῶν δὲ
[1, 11]   δι' εὐανδρίαν καὶ τάδε  δι'   ἀσθένειαν καὶ φθόνον ὑπ' ἐχθρῶν
[1, 76]   ἠρέθιζον μάλιστα τὰς νεοπολιτίδας, ὡς  δι'   αὐτὰς ὄντες ἐν τοσῷδε κινδύνου.
[1, 31]   ἐπαινέσας τῆς προαιρέσεως οὐκ ἔφη  δι'   ἑαυτὸν ἐάσειν οὐδένα κίνδυνον ἐπιγενέσθαι
[1, 14]   ἐς τὸ μέλλον ἑλέσθαι, κινδυνεύοντα  δι'   ἐκείνους. Γιγνομένης δὲ τῆς χειροτονίας
[1, 22]   καὶ τῶν δημοτῶν ἐν μέσῳ,  δι'   ἑτέρου τοιοῦδε πολιτεύματος. Τὰ δικαστήρια,
[1, 88]   στρατὸν ἐς Ῥώμην κατὰ μέρη  δι'   ἑτέρων καὶ ἑτέρων ὁδῶν περιέπεμπεν,
[1, 11]   κτήσασθαι καὶ τὰ λοιπὰ  δι'   εὐανδρίαν καὶ τάδε δι'
[1, 86]   ἔχω τὴν αἰτίαν ἐγὼ συμβαλεῖν,  δι'   ἣν ἂν οὕτως ἐγένετο. Σερτώριος
[1, 2]   Ὕβρις τε ἄκοσμος ἐπεῖχεν αἰεὶ  δι'   ὀλίγου καὶ νόμων καὶ δίκης
[1, 20]   θεράποντας εἰπεῖν, ὅτι αὐτὸν ξένοι  δι'   ὀπισθοδόμου νυκτὸς ἐπεισαχθέντες ἀποπνίξαιεν καὶ
[1, 113]   Καὶ γεγένητο ὀργήν τε ἄκρος  δι'   ὑπονοίας ποικίλας καὶ ὠμότατος ἐς
[1, 50]   τῶν λοιπῶν ἐς τὰ σφέτερα  διὰ   ἀπόρου χώρας καὶ χειμῶνος ἐπιπόνου
[1, 120]   καὶ μέγα τὸ Σπαρτάκειον ἔργον.  ~Διὰ   δὲ τὴν χειροτονίαν τήνδε καὶ
[1, 90]   αἰσθομένων μέν τι τῶν περικαθημένων,  διὰ   δὲ τὸν ὄμβρον ἀμελούντων, διέφυγε.
[1, 110]   τῶν πολεμίων. Ὡς δ' ὤφθη  διὰ   δρυμῶν δρόμῳ φερομένη, ἀνά τε
[1, 59]   Τύλλιος βασιλεὺς ἔταξε, γίνεσθαι, νομίσαντες  διὰ   δυοῖν τοῖνδε οὔτε νόμον οὐδένα
[1, 20]   θυγατρός, τῷ Σκιπίωνι γαμουμένη  διὰ   δυσμορφίαν καὶ ἀπαιδίαν οὔτ' ἐστέργετο
[1, 61]   προτροπάδην Γαλάτης ἔφευγεν ἔξω  διὰ   θυρῶν μεμηνότι ἐοικὼς καὶ βοῶν·
[1, 109]   ἀλλήλων, ῥεῖ δ' μὲν  διὰ   Κελτῶν τῶν ὑπὲρ Ἄλπεις εἰς
[1, 25]   ἕῳ συνιέναι καὶ τὴν βουλὴν  διὰ   κηρύκων συνεκάλει, αὐτὸς δ' ἐν
[1, 80]   λοιπὰ τοῦ συμμαχικοῦ πολέμου καὶ  διὰ   Κίνναν καὶ Μάριον ἐς τὴν
[1, 69]   ὅλης ὀξέως κινδυνεῦσαι τῆς πατρίδος  διὰ   μάχης μιᾶς. Ὡς δὲ περιπέμψας
[1, 4]   βασιλέας. Στασιώτην τε μέγιστον,  διὰ   μεγαλουργίαν πολεμικὴν Μέγας ἐπώνυμον ἦν,
[1, 48]   καὶ ὣς ἐς τὴν πόλιν  διὰ   μέσων τῶν πολεμίων ἐσδραμὼν μεθ'
[1, 64]   τὴν ἀγορὰν ἐμπεσὼν ὤσατο μὲν  διὰ   μέσων τῶν συνεστώτων καὶ διέστησεν
[1, 112]   καὶ βαρβαρικῶς ἐλυμαίνετο πολλοῖς καὶ  διὰ   μίσους ἐγίγνετο. Μᾶλλον δ' αὐτὸν
[1, 45]   φάραγγα περιωσθεὶς ἔφυγεν ἐπὶ κλίνης  διὰ   νόσον ἐπί τινα ποταμόν, οὗ
[1, 8]   τῆς ἡγεμονίας οἱ γενησομένης ἀκινδύνου  διὰ   πλῆθος τοσόνδε θεραπόντων· διόρθωσιν δ'
[1, 102]   ἐπὶ συνθήκαις ἔνορκοι καὶ ὅσαι  διὰ   συμμαχίαν τινα ἀρετὴν ἄλλην
[1, 77]   ἀνεῖπον ὑπάτους αὐτίκα, τοῦ μὴ  διὰ   τὰ ἀρχαιρέσια θᾶττον ἐπανήκειν, καὶ
[1, 35]   οἳ μάλιστα δὴ τότε ἀλλήλοις  διὰ   τὰ δικαστήρια διεφέροντο, ἐπὶ κοινῷ
[1, 24]   Φουλβίῳ Φλάκκῳ, κἀκείνῳ μεθ' ὑπατείαν  διὰ   τάδε δημαρχεῖν ἑλομένῳ, διέπλευσεν, ἐψηφισμένης
[1, 34]   κατ' ἀλλήλων χρωμένους. Καὶ αὐτὸν  διὰ   τάδε συνήγαγον ἐς τήνδε τὴν
[1, 7]   ἐκ πολυπαιδίας θεραπόντων ἀκινδύνως αὐξομένων  διὰ   τὰς ἀστρατείας. Ἀπὸ δὲ τούτων
[1, 70]   αὐτῷ τῶν ἀμφὶ τὸν Ὀκτάουιον  διὰ   τὰς αὐτομολίας τε καὶ διαπρεσβεύσεις.
[1, 27]   μέν τις τοῖς πένησι παρηγορία  διὰ   τὰς διανομάς, ὄφελος δ' οὐδὲν
[1, 38]   πολὺ μὲν οὐκ ἐπῄσθοντο Ῥωμαῖοι  διὰ   τὰς ἐν ἄστει κρίσεις τε
[1, 102]   ἄρτι δ' ἀποροῦντος τοῦ ταμείου  διὰ   τὰς στάσεις ἐκτετρυχωμένοις εἰσφοραῖς πολλαῖς.
[1, 100]   μετήνεγκεν. Αὐτῇ δὲ τῇ βουλῇ  διὰ   τὰς στάσεις καὶ τοὺς πολέμους
[1, 35]   ἐς ἑκατέρους ὧδε. Τῶν βουλευτῶν  διὰ   τὰς στάσεις τότε ὄντων μόλις
[1, 112]   τελέως ὅμως τὸν Σερτώριον ἀπεστρέφοντο  διὰ   τὰς χρείας· οὐ γὰρ ἦν
[1, 102]   ἔκτειναν. Οὕτως ἔτι καὶ οἵδε  διά   τε μέγεθος ἀρχῆς ἰδίας καὶ
[1, 84]   καὶ τεσσάρων· μῆκος δ' αὐτοῦ,  διά   τε τὸ μέγεθος τῶν ἔργων,
[1, 29]   μὲν Νωνίου πάθος ὧδε ἐσιγήθη  διὰ   τὴν δημαρχίαν Ἀπουληίου, δεδιότων αὐτὸν
[1, 119]   ἑπτὰ τρωθέντων· τοσήδε ἦν αὐτίκα  διὰ   τὴν κόλασιν ἐς τὸ τῆς
[1, 26]   τόνδε μὲν Ὀπίμιος ὕπατος  διὰ   τὴν προαγόρευσιν, ὡς οὐκέτι πρεσβευτὴν
[1, 112]   Ὅθεν αὐτὸν καὶ οἱ Κελτίβηρες  διὰ   τὴν ταχυεργίαν ἐκάλουν Ἀννίβαν, ὃν
[1, 6]   προαναγράψασθαι· ὧδε γὰρ Αἴγυπτος ἐλήφθη,  διὰ   τήνδε τὴν στάσιν, Ἀντωνίῳ Κλεοπάτρας
[1, 16]   τὸ πολλάκις ἐν τοιοῖσδε φόβοις  διὰ   τῆς αὐτοκράτορος ἀρχῆς διασεσωσμένους τότε
[1, 64]   ἔμβολα. Ὧν Ὀκτάουιος πυθόμενος κατέβαινε  διὰ   τῆς Ἱερᾶς ὁδοῦ μετὰ πυκνοῦ
[1, 105]   μὲν ἄγειν ἀξιούντων τὸ σῶμα  διὰ   τῆς Ἰταλίας ἐπὶ πομπῇ καὶ
[1, 105]   νέκυς τοῦ Σύλλα  διὰ   τῆς Ἰταλίας ἐς τὸ ἄστυ
[1, 26]   ὡπλισμένους ἐπέπεμπεν. Καὶ Γράκχος μὲν  διὰ   τῆς ξυλίνης γεφύρας ἐς τὸ
[1, 69]   ἐβάδιζεν ἐπὶ τὴν Ῥώμην αὐτίκα  διὰ   τῆς ὁδοῦ τῆς καλουμένης Ἀππίας,
[1, 35]   ἐγκλήματος ἴσα δὴ καὶ ἀγνοουμένου  διὰ   τὸ ἔθος τῆς δωροδοκίας ἀνέδην
[1, 101]   ὄντα, πρὶν ταμιεῦσαι καὶ στρατηγῆσαι,  διὰ   τὸ μέγεθος τῶν εἰργασμένων κατὰ
[1, 118]   καὶ ἀνελεῖν ἐς τετρακισχιλίους, οὐδὲν  διὰ   τὸ πλῆθος ἐνδοιάσαντα. Ὁποτέρως δ'
[1, 6]   Κλεοπάτρας συμμαχούσης. Διῄρηται δ' αὐτῶν  διὰ   τὸ πλῆθος ἐνθάδε μέν, ὅσα
[1, 18]   ἐπέπρατο τοῖς συμμάχοις ἐπιδιῄρητο,  διὰ   τὸ τῆσδε μέτρον ἐξητάζετο ἅπασα,
[1, 25]   καὶ τὸν καιρὸν ὧν ἐβουλεύοντο  διὰ   τὸ φθάσαι τὴν ἐγχείρησιν ἀπολωλεκότες
[1, 34]   βουλῆς ἐπί τινα στρατείαν ἐξεπέμφθη  διὰ   τόδε. Ἐν τῆς ὑπατείας
[1, 20]   καὶ οἱ πυθόμενοι ὀκνήσαιεν ἐξενεγκεῖν  διὰ   τὸν δῆμον ὀργιζόμενον ἔτι καὶ
[1, 19]   μὲν Γράκχου νόμον οὐκ ἔψεγε  διὰ   τὸν δῆμον σαφῶς, τὴν δὲ
[1, 112]   τὸ ἀπίστους ἐς τὴν πατρίδα  διὰ   τὸν Σερτώριον γενομένους ἀπιστεῖσθαι καὶ
[1, 120]   ἤδη, ὤσατο παντὶ τῷ στρατῷ  διὰ   τοῦ περιτειχίσματος καὶ ἔφυγεν ἐπὶ
[1, 112]   καὶ πρὸς αὐτοῦ, οὐδ' ἠξίουν  διὰ   τοὺς αὐτομολήσαντας οἱ παραμένοντες κατεγνῶσθαι.
[1, 10]   ὡς προτερον τοῦ νόμου καταφρονεῖν  διὰ   τοὺς διαιροῦντας οὐδὲ ὠνεῖσθαι παρὰ
[1, 66]   διέθει καὶ ἠρέθιζε κἀκείνους, ὡς  διὰ   τούσδε μάλιστα τὴν συμφορὰν αὑτῷ
[1, 10]   ἄπιστον ἔθνος καὶ δυσμενὲς αἰεὶ  διὰ   τοῦτο ἀστράτευτον. Τοιαῦθ' ἑκατέρων ὀδυρομένων
[1, 117]   αὐτὸς συναπώλετο αὐτοῖς· Σπάρτακον δὲ  διὰ   τῶν Ἀπεννίνων ὀρῶν ἐπὶ τὰ
[1, 48]   τέως αὐτῷ διεφέροντο καὶ τότε  διὰ   φθόνον τὸ πλῆθος ἐς
[1, 46]   ἀντιστρατοπεδεύοντες οὐκ ἐπεχείρουν οὐδέτερος οὐδετέρῳ  διὰ   φόβον· Μάρσους δὲ Κορνήλιος Σύλλας
[1, 40]   οἱ ὑπόλοιποι καὶ τὰ τείχη  διὰ   χειρὸς εἶχον ὡς ἐπ' οἰκείῳ
[1, 56]   Ἀσίαν ἐπὶ τὸν Μιθριδάτου πόλεμον  διαβαλῶν,   ἠπείγετο· οὐ γάρ πώ τινος
[1, 52]   περάσειεν. δ' ἀναχωρεῖ καὶ  διαβάντι   τῷ Τρεβατίῳ προσπεσὼν μάχῃ τε
[1, 43]   τοῦ Λίριος ποταμοῦ γεφύρας ἐς  διάβασιν   ἐξ οὐ πολλοῦ διαστήματος ἀπ'
[1, 90]   ἐν τοῖς στενοῖς, μόνῃ  διαβατὸν   ἦν, ἀπέκλειε τῆς παρόδου. Καὶ
[1, 86]   τοι Νωρβανός, ἔοικε, μὴ  διαβληθείη   τὰ ὅμοια ἐς τὸν στρατὸν
[1, 94]   ἐς αὐτὴν ἐκ προδοσίας ἐσελθόντος  διαγανακτήσαντες   οἱ ἔνδον ἐπὶ τῇ προδοσίᾳ,
[1, 104]   μετὰ τοῦτ' ἐπ' ἐρημίας ἀγροίκου  διαγενέσθαι.   Διῆλθε γὰρ ἐς χωρία ἴδια
[1, 100]   ἄρχειν ἐκώλυσε, πρὶν ἔτη δέκα  διαγενέσθαι.   Τὴν δὲ τῶν δημάρχων ἀρχὴν
[1, 54]   σὺν τόκοις, νόμου τινὸς παλαιοῦ  διαγορεύοντος   μὴ δανείζειν ἐπὶ τόκοις
[1, 24]   ἐν Λιβύῃ τὴν πόλιν ἔτι  διαγραφόντων,   ὅτι λύκοι τοὺς ὅρους Γράκχου
[1, 29]   μὲν Ἀπουλήιος νόμον ἐσέφερε  διαδάσασθαι   γῆν, ὅσην ἐν τῇ νῦν
[1, 1]   καὶ χρεῶν ἀποκοπῆς γῆς  διαδατουμένης   ἐν ἀρχαιρεσίαις ἐστασίασαν· οὐ
[1, 21]   κοινῶν χρημάτων, οὐ πρότερον εἰωθὸς  διαδίδοσθαι.   Καὶ μὲν ὀξέως οὕτως
[1, 5]   ὢν γένος ἀφ' ἑαυτοῦ καὶ  διαδοχὴν   τὴν ἐπικρατοῦσαν ὁμοίως ἐπ' ἐκείνῳ
[1, 58]   τέταρτον πρὸ τῶν τειχῶν ἐς  διαδοχὴν   ὑπέμενε. Τοῖς δ' ὑπολοίποις
[1, 44]   σφῶν ἐψηφίσαντο. ~Ῥουτιλίῳ μὲν δὴ  διάδοχος   ἐπὶ τὸ λοιπὸν τοῦ ἔτους
[1, 53]   Μέτελλος ἐπελθὼν ἐπὶ τὴν στρατηγίαν  διάδοχος,   ἐς Ἰάπυγας ἐμβαλὼν ἐκράτει καὶ
[1, 119]   ἐς τὴν Σαυνίτιδα τοῦ Σπαρτάκου  διαδραμεῖν,   ἔκτεινεν Κράσσος ἐς ἑξακισχιλίους
[1, 44]   Σέξστου Καίσαρος οὐκ ἀγαγόντος σχολὴν  διαδραμεῖν   ἐπὶ ἀρχαιρέσια ἐς Ῥώμην· τῆς
[1, 30]   οἱ πολιτικοὶ τά τε ἱμάτια  διαζωσάμενοι   καὶ τὰ προστυχόντα ξύλα ἁρπάσαντες
[1, 15]   δορυφόροι, οἱ δὲ τὰ ἱμάτια  διαζωσάμενοι,   ῥάβδους καὶ ξύλα τὰ ἐν
[1, 26]   συνθήκας αὑτοῖς τι τὴν βουλήν.  Διαθέοντές   τε τοὺς θεράποντας συνεκάλουν ἐπ'
[1, 5]   γένους ὢν καὶ θετὸς ἐν  διαθήκαις   ὑπ' αὐτοῦ γενόμενος Καῖσαρ ἐκ
[1, 105]   τοῖς φίλοις τὸ ὄναρ ἐξειπὼν  διαθήκας   συνέγραφεν ἐπειγόμενος καὶ αὐτῆς ἡμέρας
[1, 114]   ἐχρῆτο. Ὡς δὲ καὶ τῶν  διαθηκῶν   ἀνοιχθεισῶν τῶν Σερτωρίου Περπέννας
[1, 111]   ὀλυμπιάδος οὔσης, δύο μὲν ἐκ  διαθηκῶν   ἔθνη Ῥωμαίοις προσεγίγνετο, Βιθυνία τε
[1, 67]   ποταμοῦ τοῦ Τιβέριος ἐς τρία  διαιρεθέντες,   Κίννας μὲν καὶ Κάρβων σὺν
[1, 5]   τοῦδε μετωνομάζετο. Ἐπὶ δὲ τῇ  διαιρέσει   τῇδε μετὰ βραχὺ συμπεσόντες, ὡς
[1, 10]   πατέρων ἐν τῇ γῇ καὶ  διαιρέσεις   ἐπὶ τοῖς κλήροις ὡς πατρῴοις,
[1, 21]   Γράκχου στάσει συνέπεσε. ~Τὴν δὲ  διαίρεσιν   τῆς γῆς οἱ κεκτημένοι καὶ
[1, 55]   ἐπήλπιζεν ἐς τὰς φυλὰς ἁπάσας  διαιρήσειν,   οὐ προλέγων μέν τι περὶ
[1, 111]   ὅδε καὶ σφοδρὸς ὁμοῦ γενόμενος.  Διαιρούμενοι   δ' ἐς τοσαῦτα, ὅμως καὶ
[1, 2]   στάσεις ἐπὶ τῷδε τῷ μύσει,  διαιρουμένων   ἑκάστοτε σαφῶς ἐπ' ἀλλήλοις καὶ
[1, 10]   τοῦ νόμου καταφρονεῖν διὰ τοὺς  διαιροῦντας   οὐδὲ ὠνεῖσθαι παρὰ τῶν κληρουμένων·
[1, 21]   ἀσπάσιος ἐκ τῶν τὴν γῆν  διαιρούντων   ἐς δημαρχίαν ἐπιφαίνεται Γάιος Γράκχος,
[1, 19]   τὰς δίκας οὐκ ἐπὶ τῶν  διαιρούντων   ὡς ὑπόπτων τοῖς δικαζομένοις, ἀλλ'
[1, 91]   Ἀλβενουανὸς ἔκτεινεν ἐπὶ τῆς  διαίτης   καὶ ἐς τὸν Σύλλαν διέφυγε.
[1, 113]   ἀνδρῶνα φυλακὴν ἔκτεινεν ἀπὸ τῆς  διαίτης.   ~Καὶ στρατὸς εὐθὺς ἐπὶ
[1, 120]   προυκαλεῖτο. Ὑπερορώμενος δ' ὑπ' αὐτοῦ  διακινδυνεύειν   τε ἔγνω καί, παρόντων οἱ
[1, 15]   τῶν ὑπηρετῶν ἁρπάσαντές τε καὶ  διακλάσαντες   ἐς πολλά, τοὺς πλουσίους ἐξήλαυνον
[1, 118]   καὶ τόνδε καὶ ἡττημένον, πάντων  διακληρῶσαι   τὸ δέκατον καὶ ἀνελεῖν ἐς
[1, 118]   προσέλαβε. Καὶ τῶνδε μὲν αὐτίκα  διακληρώσας   ὡς πολλάκις ἡττημένων ἐπὶ θανάτῳ
[1, 14]   ἐκστάντος αὖθις ἐς ἅπαντας τὴν  διακλήρωσιν   περιιέναι. Ἔριδος δὲ καὶ ἐπὶ
[1, 82]   ἐχώρουν, σπείραις ἐκ πεντακοσίων ἀνδρῶν  διακοσίαις   τότε πρῶτον· ὕστερον γὰρ καὶ
[1, 89]   ἔκτεινεν ἐς πεντήκοντα τῶν πολεμίων,  διακόσιοι   δὲ καὶ ἑβδομήκοντα τῶνδε τῶν
[1, 107]   βουλὴ δείσασα ὥρκωσε μὴ πολέμῳ  διακριθῆναι,   κληρωσάμενος δ' Λέπιδος τὴν
[1, 115]   ἐξερράγη. Ἑνὶ γὰρ ἔργῳ κρίναντες  διακριθῆναι,   Πομπήιος μὲν τῆς Περπέννα στρατηγίας
[1, 57]   Σύλλας καὶ πολέμῳ κρίνας  διακριθῆναι   συνήγαγε τὸν στρατὸν εἰς ἐκκλησίαν,
[1, 12]   δήμαρχος ἕτερος, ὑπὸ τῶν κτηματικῶν  διακωλύειν   παρεσκευασμένος, καὶ ὢν ἀεὶ παρὰ
[1, 12]   μὲν Ὀκτάουιος αὐτίκα ἰδιώτης γενόμενος  διαλαθὼν   ἀπεδίδρασκε, Κόιντος δὲ Μούμμιος ἀντ'
[1, 7]   ἐπλήθυεν, οὐκ ἄγοντές πω σχολὴν  διαλαχεῖν   ἐπεκήρυττον ἐν τοσῷδε τοῖς ἐθέλουσιν
[1, 121]   ἐχώρει, τὴν χεῖρα προτείνων ἐπὶ  διαλλαγαῖς·   δ' ὑπανίστατο καὶ προσέτρεχε.
[1, 26]   ἐς τὴν βουλὴν ἔπεμπον, δεόμενοι  διαλλαγῶν   τυχεῖν καὶ βιοῦν μεθ' ὁμονοίας.
[1, 73]   ἐφύλαττεν, ἐλπίζων οἱ τὸ ἱερὸν  διαλλακτήριον   ἔσεσθαι. δ' ἀρχόμενος τῆς
[1, 80]   Σύλλᾳ νομισθέντος, τὴν δ' ὑποψίαν  διαλυόμενος,   ἦλθε καὶ τέλος ἤγαγεν, ἐκ
[1, 68]   διατιθέμενον, ἐκέλευον ὅπῃ δύναιτο εὐπρεπῶς  διαλυσάμενον   ἐπικουρεῖν τῇ πατρίδι πολιορκουμένῃ. Οὐ
[1, 69]   τῇ γνώμῃ καὶ πρέσβεις περὶ  διαλύσεων   ἐς τὸν Κίνναν ἔπεμπον.
[1, 79]   ἐγένετο, ἑνὶ ῥήματι τῷδε, οὐ  διαλύσων   τὸν στρατόν, ἀλλὰ τὴν τυραννίδα
[1, 54]   Ἀσελλίων, ταῦτα προσέκειτο, ἐπεὶ  διαλύων   αὐτοὺς οὐκ ἔπειθεν, ἐδίδου κατ'
[1, 27]   νόμον, τὴν μὲν γῆν μηκέτι  διανέμειν,   ἀλλ' εἶναι τῶν ἐχόντων, καὶ
[1, 13]   περὶ τῆς γῆς ἐκυροῦτο.  ~Διανέμειν   τε αὐτὴν ἐκεχειροτόνηντο πρῶτοι Γράκχος
[1, 9]   αἱρετοὺς ἄνδρας, ἐναλλασσομένους κατ' ἔτος,  διανέμειν   τοῖς πένησι. ~Τοῦτο δ' ἦν,
[1, 18]   γῆν ἅμα τῷ νεωτέρῳ Γράκχῳ  διανέμειν   Φούλβιος Φλάκκος καὶ Παπίριος Κάρβων,
[1, 11]   εἰ δίκαιον τὰ κοινὰ κοινῇ  διανέμεσθαι   καὶ εἰ γνησιώτερος αἰεὶ θεράποντος
[1, 19]   δικάζειν· οἱ δὲ τὴν γῆν  διανέμοντες,   οὐκ ἀπαντῶντος ἐς αὐτοὺς οὐδενὸς
[1, 21]   ὑπατεύων ἅμα καὶ τὴν γῆν  διανέμων.   βουλὴ δ' ἐχαλέπαινε, τοὺς
[1, 27]   τάδε τὰ χρήματα χωρεῖν ἐς  διανομάς.   Ὅπερ ἦν μέν τις τοῖς
[1, 27]   τοῖς πένησι παρηγορία διὰ τὰς  διανομάς,   ὄφελος δ' οὐδὲν ἐς πολυπληθίαν.
[1, 27]   στρατιωτῶν καὶ γῆς προσόδου καὶ  διανομῶν   καὶ νομῶν, πεντεκαίδεκα μάλιστα ἔτεσιν
[1, 63]   Σύλλας ἐπεπράχει, βιάσασθαι τὴν πατρίδα  διανοούμενοι,   στρατιὰν δ' οὐκ ἔχοντες, περιέβλεπον,
[1, 79]   στρατόν, ἀλλὰ τὴν τυραννίδα ἤδη  διανοούμενος.   τει δ' αὐτοὺς τήν τε
[1, 78]   δ' ἔκ τε Λιβυρνίας τοὺς  διαπεπλευκότας   ἐς αὐτὴν μετεκάλει καὶ τὰ
[1, 8]   αὐτίκα τοῖς πένησι κατ' ὀλίγον  διαπεπράσεσθαι·   φροντὶς δ' οὐδεμία ἦν οὔτε
[1, 118]   φεύγοντα ἐπὶ τὴν θάλασσαν ὡς  διαπλευσούμενον   ἐς Σικελίαν καὶ καταλαβὼν ἀπετάφρευε
[1, 70]   διὰ τὰς αὐτομολίας τε καὶ  διαπρεσβεύσεις.   δὲ βουλὴ πάνυ μὲν
[1, 59]   Ἱερὰν ὁδὸν παρῆλθε καὶ τοὺς  διαρπάζοντάς   τι τῶν ἐν ποσὶν αὐτίκα
[1, 91]   ἐς ἑξακισχιλίους καὶ τοὺς λοιποὺς  διαρριφῆναι,   μόνων ἐν τάξει χιλίων ἐπανελθόντων
[1, 16]   φόβοις διὰ τῆς αὐτοκράτορος ἀρχῆς  διασεσωσμένους   τότε μηδ' ἐπὶ νοῦν τὸν
[1, 30]   νόμῳ, καὶ νῦν μὲν οὕτω  διασκεδᾶν   τοὺς ἀπὸ τῶν ἀγρῶν ἐνηδρευμένους,
[1, 42]   καὶ μέρος ἤδη τοῦ χάρακος  διασπῶντος,   τοὺς ἱππέας ἐκπέμψας κατ' ἄλλας
[1, 74]   ἐχρῆν κηρυττομένους ἐν ὡρισμένοις ὡρῶν  διαστήμασιν   ἁλῶναἰ, Μερόλας μὲν τὰς φλέβας
[1, 43]   ἐς διάβασιν ἐξ οὐ πολλοῦ  διαστήματος   ἀπ' ἀλλήλων ἐπήγνυντο· καὶ Οὐέττιος
[1, 57]   καὶ Σουλπίκιος ἐς παρασκευὴν ὀλίγου  διαστήματος   δεόμενοι πρέσβεις ἑτέρους ἔπεμπον ὡς
[1, 2]   κτιννυμένης τέ τινος ἀρχῆς ἐκ  διαστήματος   ἐν ἱεροῖς ἐκκλησίαις
[1, 88]   ἀπετάφρευε καὶ ἀπετείχιζεν ἐκ μακροῦ  διαστήματος   καὶ Λουκρήτιον Ὀφέλλαν ἐπέστησε τῷ
[1, 94]   ἐκέλευσεν ἐς τρία ἀπ' ἀλλήλων  διαστῆναι,   Ῥωμαίους τε καὶ Σαυνίτας καὶ
[1, 23]   δὴ μάλιστα βουλὴ  διαταραχθεῖσα   τοὺς ὑπάτους ἐκέλευσε προγράψαι μηδένα
[1, 68]   τοῦ συμμαχικοῦ πολέμου πρὸς Σαυνίτας  διατιθέμενον,   ἐκέλευον ὅπῃ δύναιτο εὐπρεπῶς διαλυσάμενον
[1, 50]   ἀπόρου χώρας καὶ χειμῶνος ἐπιπόνου  διατρεχόντων   οἱ ἡμίσεις βαλανηφαγοῦντες διεφθάρησαν. Τοῦ
[1, 84]   στρατηγοῖς ἐγένοντο πολλαί, καὶ πᾶσαι  διαφανεῖς.   Ὧν τὰ μέγιστα καὶ ἀξιολογώτατα,
[1, 118]   Κράσσος, γένει καὶ πλούτῳ Ῥωμαίων  διαφανής,   ἀνεδέξατο στρατηγήσειν καὶ τέλεσιν ἓξ
[1, 105]   τε ἀλλήλοιν καὶ εὐθὺς ἀρξαμένω  διαφέρεσθαι.   Δῆλόν τε ἦν τι κακὸν
[1, 12]   ἐπιτρέψαι τῇ βουλῇ, περὶ ὧν  διαφέρονται,   καὶ Γράκχος ἁρπάσας τὸ
[1, 11]   μή, ἐν περὶ μικρῶν  διαφέρονται,   τῶν πλεόνων ὑπεριδεῖν, μισθὸν ἅμα
[1, 115]   Πομπήιος περιῆν ὡς οὔτε στρατηγοῦ  διαφέροντος   οὔτε προθύμου στρατοῦ. Καὶ τροπῆς
[1, 90]   προσπεσὼν τρέπεταί τε καὶ πολλοὺς  διαφθείρας   ἐς λόφον συνέκλεισε τοὺς λοιπούς.
[1, 1]   χειρῶν ἔργον ἔμφυλον ἦν, ἀλλὰ  διαφοραὶ   μόναι καὶ ἔριδες ἔννομοι, καὶ
[1, 36]   βουλή, καίπερ ἔχοντες ἀλλήλοις  διαφόρως,   ἐς τὸ Δρούσου μῖσος συνεφρόνουν,
[1, 77]   καὶ τέκνα μόλις πρὸς ἑαυτὸν  διαφυγεῖν.   Ἀλλ' αὐτίκα καὶ τοῖσδε καὶ
[1, 15]   ὡς τούς τε δημάρχους δείσαντας  διαφυγεῖν   ἐκ μέσον, καὶ τὸν νεὼν
[1, 120]   τοῖς ὄρεσιν, ἐκ τῆς μάχης  διαφυγόν·   ἐφ' οὓς Κράσσος ἀνέβαινεν.
[1, 102]   καὶ ὑπὸ Κῴων ἐκδοθέντα Μιθριδάτῃ,  διαφυγόντα   δὲ πρὸς Σύλλαν ἐκ Μιθριδάτου
[1, 89]   ἐσελθόντες ἔκτειναν ἅπαντας χωρὶς ὀλίγων  διαφυγόντων   καὶ τὰς τριήρεις τῆς πόλεως
[1, 51]   ἔκτεινε, καὶ τῶν ὑπολοίπων σποράδην  διαφυγόντων   μὲν Μοτίλος τραυματίας ἐς
[1, 25]   ἀρξάμενος ἔργου, τὸ ἐγχειρίδιον ἐπισπάσας  διαχρῆται   τὸν Ἀντύλλον. Βοῆς δὲ γενομένης
[1, 12]   ἐκδραμὼν εἰς τὴν ἀγορὰν ἔφη  διαψήφισιν   προθήσειν ἐς τὴν ἐπιοῦσαν ἀγορὰν
[1, 40]   ἀδελφὸν αὐτοῦ Καίσαρος, καὶ Τίτον  Δίδιον   καὶ Λικίνιον Κράσσον καὶ Κορνήλιον
[1, 65]   εἰ μὴ βεβαιώσετε μέν,  δίδοτε,   ἀφαιρήσεσθε δ' ὅταν αὐτοὶ δοκιμάσητε.
[1, 44]   τις αὐτόμολος προσέφυγεν, ἄγων καὶ  διδοὺς   ἐνέχυρον δύο βρέφη δοῦλα, καθάπερ
[1, 25]   ἐς δὲ τὴν στοὰν παρελθὼν  διεβάδιζεν,   ἐφεδρεύων τοῖς ἐσομένοις. Καὶ αὐτὸν
[1, 77]   Σύλλᾳ, κατὰ μέρος ἐπὶ νεῶν  διεβίβαζον.   ~Τὸ μὲν δὴ πρῶτον μέρος
[1, 37]   κατεκρίθη φεύγειν καὶ ἐν Δήλῳ  διεβίωσεν.   ~Ἐπιπολάζοντος δ' ἐς πολὺ τοῦ
[1, 19]   λῦσαι τὸν Γράκχου νόμον ὅλως  διεγνωκὼς   μέλλοι πολὺν ἐπὶ τῷδε ἔνοπλον
[1, 24]   ἐπηράσατο ἐς ἀεὶ μηλόβοτον εἶναι.  Διέγραφον   δ' ἐς ἑξακισχιλίους ἀντὶ ἐλαττόνων
[1, 24]   δὲ τῇ ἀποικίᾳ τὴν πόλιν  διέγραφον,   ἔνθα ποτὲ ἦν Καρχηδονίων,
[1, 74]   ἀρχῆς, ἣν Κίνναν οὐδὲν ἀδικῶν  διεδέδεκτο,   καὶ Λουτατίῳ Κάτλῳ, τῷ Μαρίου
[1, 78]   ἐλαμβάνοντο, εὐθὺς ἐς τὰς πατρίδας  διεδίδρασκον   ὡς οὐ στρατεύσοντες ἑκόντες κατὰ
[1, 57]   τοῦ στρατοῦ χωρὶς ἑνὸς ταμίου  διέδρασαν   ἐς Ῥώμην, οὐχ ὑφιστάμενοι στρατὸν
[1, 66]   ἀσφαλῶς, ἐπὶ τὰς συμμαχίδας πόλεις  διέθει   καὶ ἠρέθιζε κἀκείνους, ὡς διὰ
[1, 61]   ὄντα αὐτοῖς δεδήμευτο. ~Καὶ ζητηταὶ  διέθεον   ἐπὶ τοὺς ἄνδρας, οἳ Σουλπίκιον
[1, 95]   πόλεως ἐκφυγόντας ζητηταὶ πάντα μαστεύοντες  διέθεον   καὶ ὅσους αὐτῶν λάβοιεν ἀνῄρουν.
[1, 14]   τοῦ προεστάναι τῆς ἐκκλησίας ἐκείνης  διειληχότος   ἐνδοιάζοντος ἐπὶ τῷδε, Μούμμιος αὐτόν,
[1, 52]   τῶν Σαυνιτῶν στρατηγός, ποταμοῦ  διείργοντος,   ἐκέλευεν περᾶν ἐπ' αὐτὸν
[1, 106]   ἀπὸ τῆς βουλῆς ἄνδρες εὔρωστοι  διεκόμιζον   ἐς τὸ πεδίον τὸ Ἄρειον,
[1, 89]   φανέντες ἀλλήλοις ἰσόμαχοι μετὰ σκότους  διεκρίθησαν.   ~Ἐν δὲ τῷ πωλητίῳ πεδίῳ
[1, 111]   ἔργα, καὶ πάλιν ἐς χειμασίαν  διεκρίθησαν·   τοῦ δ' ἐπιόντος ἔτους, ἕκτης
[1, 3]   χρείαις ἑξαμήνους τιθέμενοι ἐκ πολλοῦ  διελελοίπεσαν.   δὲ Σύλλας βίᾳ μὲν
[1, 92]   ἀλλ' οὐδ' οὗτοι τὰ στενὰ  διελθεῖν   ἐδύναντο φυλασσόμενα ὑπὸ τοῦ Σύλλα.
[1, 43]   Ἅμα δ' ἕῳ τὸν Ῥουτίλιον  διελθεῖν   ὑπεριδὼν ἀνέστησε τὰς ἐνέδρας καὶ
[1, 17]   ἐκκλησίᾳ τόδε μύσος γενόμενον οὐ  διέλιπεν,   αἰεί τινος ὁμοίου γιγνομένου παρὰ
[1, 71]   ἐκρήμναντο αἱ κεφαλαί, καὶ οὐ  διέλιπεν   ἔτι καὶ τόδε τὸ μύσος,
[1, 40]   Τοσοίδε μὲν δὴ τοῖς ὑπάτοις  διελόμενοι   τὴν χώραν ὑπεστρατήγουν. Καὶ πάντας
[1, 120]   Κράσσος ἀνέβαινεν. Οἱ δὲ  διελόντες   ἑαυτοὺς ἐς τέσσαρα μέρη ἀπεμάχοντο,
[1, 16]   παρασκευὴ ὡς ἐς ἐκκλησίαν συνενήνεκτο  διελόντες,   ἔπαιον αὐτοὺς καὶ ἐδίωκον καὶ
[1, 32]   Καὶ μὲν ἐκκλησία θορυβηθεῖσα  διελύετο   οὔτε νόμων οὔτε δικαστηρίων οὔτε
[1, 59]   ὑπὸ τῶν ὑπάτων ἀργίαν, ἅπαντα  διελύετο   ὡς οὐκ ἔννομα. ~Ὧδε μὲν
[1, 21]   τόδε μὲν τὸ ἐγχείρημα οὕτω  διελύθη,   καὶ δῆμος ἐν ἐλπίδι
[1, 92]   ἐς τὰς πατρίδας κατὰ μέρη  διελύθη·   Καρρίνας δὲ καὶ Μάρκιος καὶ
[1, 107]   αὐτοῦ μικρὰ κατὰ μέρος ἐνοχλήσας  διελύθη,   τὸ δὲ κράτιστον Περπέννας ἐς
[1, 90]   ἐς τὰς πατρίδας κατὰ μέρη  διελύθησαν,   ὡς ἑπτὰ σπείρας τῷ στρατηγῷ
[1, 27]   τοὺς φόρους οὐ πολὺ ὕστερον  διέλυσε   δήμαρχος ἔτερος, καὶ δῆμος
[1, 30]   ἄλλων αὐτοὺς ἐπαινεσάντων, Μάριος  διέλυσε   τὴν βουλήν. Εἶτα τῆς πέμπτης
[1, 31]   ἀλλ' ἐπὶ τῆς ἑαυτοῦ προαιρέσεως  διέμεινεν   ἀφόβως. Καὶ αὐτὸν εὐθὺς τῆς
[1, 96]   τὰ οἰκήματα ἐς τούσδε μεταφέρων  διεμέριζεν·   καὶ μάλιστ' αὐτοὺς εὔνους
[1, 10]   ἐπῄεσαν καὶ ἐς ἑκατέρους αὐτῶν  διεμερίζοντο.   Πλήθει τε θαρροῦντες ἐξετραχύνοντο καὶ
[1, 5]   ἀρχὴν ὡς ἰδιωτικὸν σφῶν κτῆμα  διενείμαντο   ἐφ' ἑαυτῶν τρεῖς οἵδε ἄνδρες,
[1, 8]   ἐς τοὺς οἰκείους ἐπὶ ὑποκρίσει  διένεμον,   οἱ δὲ πολλοὶ τέλεον κατεφρόνουν,
[1, 59]   κατὰ μέρος ἐπιστήσας τῇ πόλει  διενυκτέρευεν   αὐτός τε καὶ Πομπήιος,
[1, 72]   τε καὶ πολλὰ καὶ ποικίλα  διεξιών,   ἕως χιλίαρχος ἀπορῶν ἐπὶ
[1, 11]   τῆς πατρίδος ἐλπίδας καὶ φόβους  διεξιών,   ὅτι πλείστης γῆς ἐκ πολέμου
[1, 45]   τρισμυρίων πεζῶν καὶ ἱππέων πεντακισχιλίων  διεξιών   τινα φάραγγα καὶ κρημνούς, ἄφνω
[1, 38]   συντιθέμενοι περὶ τῶνδε καὶ ὅμηρα  διέπεμπον   ἐς πίστιν ἀλλήλοις. Ὧν ἐς
[1, 60]   ἐς δώδεκα μάλιστα, ἐκ Ῥώμης  διεπεφεύγεσαν,   ὡς στάσιν ἐγείραντας καὶ πολεμήσαντας
[1, 89]   μὲν τούτων αὐτίκα ἐδημεύετο καὶ  διεπιπράσκετο,   τὸν δὲ δῆμον ἐς ἐκκλησίαν
[1, 79]   Βρεντέσιον χιλίαις καὶ ἑξακοσίαις ναυσὶ  διέπλει.   Δεξαμένων δ' αὐτὸν ἀμαχεὶ τῶν
[1, 78]   μὲν δὴ πρῶτον μέρος εὐσταθῶς  διέπλευσε·   τῷ δ' ἑξῆς χειμὼν ἐπέπεσε,
[1, 107]   πολὺ ἔτι ἀντισχὼν ἐς Σαρδὼ  διέπλευσεν,   ἔνθα νόσῳ τηκεδόνι χρώμενος ἀπέθανε·
[1, 24]   ὑπατείαν διὰ τάδε δημαρχεῖν ἑλομένῳ,  διέπλευσεν,   ἐψηφισμένης κατὰ δόξαν εὐκαρπίας ἐς
[1, 91]   ἰδιωτικοῦ σκάφους ἐπιβὰς ἐς Ῥόδον  διέπλευσεν·   ὅθεν ὕστερον ἐξαιτούμενος ὑπὸ τοῦ
[1, 97]   εἶδον κατ' ὄνειρον ἀνὰ στρατιὴν  διέπουσαν   τεύχεσι τοῖς Ἄρεος μαρναμένην ἔνοπλον.
[1, 38]   αὐτοῖς κατὰ κράτος. Κρύφα τε  διεπρεσβεύοντο   συντιθέμενοι περὶ τῶνδε καὶ ὅμηρα
[1, 24]   ὅρους Γράκχου τε καὶ Φουλβίου  διέρριψαν   ἀνασπάσαντες, καὶ τῶν μάντεων τὴν
[1, 73]   οἰωνοὶ καὶ κύνες ἄνδρας τοιούσδε  διεσπάσαντο.   Πολὺς δὲ καὶ ἄλλος ἦν
[1, 33]   δῆμος οὐδὲ τοὺς λόγους ὑπομείνας  διέσπασε   τὸν Φούριον· οὕτως αἰεί τι
[1, 110]   ~Καὶ τότε μὲν χειμῶνος ἐπιόντος  διέστησαν,   ἀρχομένου δ' ἦρος ἐπῄεσαν ἀλλήλοις,
[1, 30]   προστυχόντα ξύλα ἁρπάσαντες τοὺς ἀγροίκους  διέστησαν.   Οἱ δ' αὖθις ὑπὸ τοῦ
[1, 94]   Σαυνίτας καὶ Πραινεστίους· ἐπεὶ δὲ  διέστησαν,   τοῖς μὲν Ῥωμαίοις ἐπεκήρυξεν, ὅτι
[1, 87]   κρύος πολὺ γενόμενον ἅπαντας ἀλλήλων  διέστησεν.   Ἀρχομένου δ' ἦρος περὶ τὸν
[1, 64]   διὰ μέσων τῶν συνεστώτων καὶ  διέστησεν   αὐτούς· ὡς δὲ κατέπληξεν, ἐς
[1, 25]   ὃς ἐπεδήμει τῶν ὑπάτων, Ὀπίμιος,  διέτασσε   μέν τινας ἐνόπλους ἐς τὸ
[1, 32]   τὸ ἐπιρρέον ἐς τὸ ἱερὸν  διέτεμον.   Καὶ Σαυφήιος μὲν ἐμπρῆσαι τὸν
[1, 1]   φιλονεικότερον ἐς ἀλλήλας αἱ ἀρχαὶ  διετίθεντο   ἀπὸ τοῦδε, καὶ βουλὴ
[1, 114]   σωτήριον, χαλεπῶς ἐς τὸν Περπένναν  διετίθεντο   αὐτοί τε καὶ οἱ βάρβαροι
[1, 1]   μετὰ πολλῆς αἰδοῦς εἴκοντες ἀλλήλοις  διετίθεντο.   δὲ δῆμός ποτε καὶ
[1, 7]   σχολάσειαν ἀπὸ τούτων, ἐπὶ ἀργίας  διετίθεντο,   τῆς γῆς ὑπὸ τῶν πλουσίων
[1, 12]   εὖ φρονοῦσιν ἀρέσοντος τοῦ νόμου,  διέτρεχεν   ἐς τὸ βουλευτήριον. Ἐκεῖ δ'
[1, 25]   ἐγχείρησιν ἀπολωλεκότες ἐς τὰς οἰκίας  διέτρεχον,   καὶ οἱ συνθέμενοι αὐτοῖς συνῄεσαν
[1, 69]   τὰς ἀγχοῦ τῆς Ῥώμης πόλεις  διετρόχαζεν,   ἔνθα σῖτος ἦν τοῖς Ῥωμαίοις
[1, 97]   ὧδε γὰρ αὐτὸν οἱ κόλακες,  διευτυχοῦντα   ἐπὶ τοῖς ἐχθροῖς, ὠνόμαζον· καὶ
[1, 110]   γενομένων, τάδε μὲν ὡς ἐμπειροπόλεμοι  διέφερον   ἀκαταπλήκτως, πολὺν δ' ἀλλήλων φόνον
[1, 21]   καὶ ὣς ἐπὶ προφάσεσι ποικίλαις  διέφερον   ἐπὶ πλεῖστον. Καί τινες εἰσηγοῦντο
[1, 27]   ἐκυρώθη τὴν γῆν, ὑπὲρ ἧς  διεφέροντο,   ἐξεῖναι πιπράσκειν τοῖς ἔχουσιν· ἀπείρητο
[1, 35]   τότε ἀλλήλοις διὰ τὰ δικαστήρια  διεφέροντο,   ἐπὶ κοινῷ νόμῳ συναγαγεῖν ἐπειρᾶτο,
[1, 107]   ὕπατοι λόγοις βλασφήμοις ἐς ἀλλήλους  διεφέροντο,   καὶ τὸ ἀστικὸν ἐς αὐτοὺς
[1, 48]   μὲν ἐχθρούς, οἳ τέως αὐτῷ  διεφέροντο   καὶ τότε διὰ φθόνον τὸ
[1, 55]   συνορῶντες ταῦτα ἐγκρατῶς τοῖς νεοπολίταις  διεφέροντο.   Ξύλοις δὲ καὶ λίθοις χρωμένων
[1, 42]   καὶ λιμῷ πρὸς τοῦ Παπίου  διεφθάρησαν.   Πάπιος δὲ καὶ Σταβίας εἷλε
[1, 50]   ἐπιπόνου διατρεχόντων οἱ ἡμίσεις βαλανηφαγοῦντες  διεφθάρησαν.   Τοῦ δ' αὐτοῦ χειμῶνος Πόρκιος
[1, 80]   Πομπηίου μὲν ὢν παῖς τοῦ  διεφθαρμένου   τῷ κεραυνῷ, οὐκ εὔνου τῷ
[1, 33]   ἄλλος ὅμιλος ἐν τῇ στάσει  διέφθαρτο   καὶ δήμαρχος ἕτερος, τοῦ
[1, 93]   πολλοὺς μὲν ἀπὸ τοῦ στρατοῦ  διέφθειραν,   πολλοὺς δ' ἀπὸ τῆς βουλῆς,
[1, 110]   καὶ τότε Περπέννα περὶ πεντακισχιλίους  διέφθειρε.   Καὶ Σερτώριος μετὰ τὴν
[1, 91]   ἀμφιγνοούντων, ἑαυτὸν ἐν ἀγορᾷ μέσῃ  διέφθειρε.   ~Κάρβων δὲ ἕτερα δύο τέλη
[1, 74]   αὐτοῖς ἔτι νυκτὸς ἀναπαυομένοις περιστήσας  διέφθειρε   πάντας. ~Οἱ μὲν δὴ θεράποντες
[1, 50]   Γναῖος Πομπήιος, ὕπατος ὢν ἤδη,  διέφθειρεν   ἐς πεντακισχιλίους· καὶ τῶν λοιπῶν
[1, 118]   ἡττημένων ἐπὶ θανάτῳ μέρος δέκατον  διέφθειρεν.   Οἱ δ' οὐχ οὕτω νομίζουσιν,
[1, 52]   ῥεῦμα αὐτοῦ μυρίους καὶ πεντακισχιλίους  διέφθειρεν·   οἱ δὲ λοιποὶ μετὰ τοῦ
[1, 95]   τῶνδε οἱ μὲν ἀδοκήτως καταλαμβανόμενοι  διεφθείροντο,   ἔνθα συνελαμβάνοντο, ἐν οἰκίαις
[1, 90]   διὰ δὲ τὸν ὄμβρον ἀμελούντων,  διέφυγε.   Καὶ Κάρβων ἐς Πραινεστὸν Μαρίῳ
[1, 91]   διαίτης καὶ ἐς τὸν Σύλλαν  διέφυγε.   Νωρβανὸς δὲ καὶ Ἀρίμινον ἐπὶ
[1, 56]   κτενεῖν, μέχρι Πομπήιος μὲν λαθὼν  διέφυγε,   Σύλλας δ' ὡς βουλευσόμενος ὑπεχώρει.
[1, 61]   δὲ Μάριος αὐτοὺς ἐς Μιντούρνας  διέφυγεν,   ἔρημος ὑπηρέτου τε καὶ θεράποντος.
[1, 52]   δὲ λοιποὶ μετὰ τοῦ Τρεβατίου  διέφυγον   ἐς Κανύσιον. Καὶ Κοσκώνιος
[1, 93]   τῆς Καρβωνείου στάσεως αὐτοῖς συνῆσαν,  διέφυγον.   Καὶ θάνατος ἐκ τοῦδε τοῦ
[1, 53]   λοιποὶ σποράδην ἐς τὸν Καικίλιον  διέφυγον.   Καὶ τάδε μὲν ἦν περὶ
[1, 73]   γύναιον καὶ γενεὰ ζητούμενοι  διέφυγον.   Ὅλως τε οὐδὲν ἀπῆν ἀθρόων
[1, 62]   τὸν Νομάδων δυνάστην ἀπὸ Ῥώμης  διέφυγον,   ὑποψίᾳ δ' ἐκδόσεως ἐκεῖθεν ἀπέδρασαν.
[1, 62]   ὡς πολέμιος ὑπὸ Σεξστιλίου ἡγουμένου,  διεχείμαζεν   ἐν τῇ θαλάσσῃ, μικρὸν ὑπὲρ
[1, 110]   ἀπὸ τῶν Πυρηναίων ὀρῶν, ἔνθα  διεχείμαζον,   Σερτώριος δὲ καὶ Περπέννας ἐκ
[1, 114]   ἀπειλαῖς ἐξεφόβησε, τοὺς δὲ καὶ  διεχρήσατο   ἐς κατάπληξιν ἑτέρων. Ἐπί τε
[1, 104]   τοῦτ' ἐπ' ἐρημίας ἀγροίκου διαγενέσθαι.  Διῆλθε   γὰρ ἐς χωρία ἴδια ἐς
[1, 71]   τὸ Ἰάνουκλον, ἐκστὰς τοῦ μέσου,  διῆλθε   μετὰ τῶν ἐπιφανεστάτων καί τινος
[1, 67]   Τυρρηνῶν ἑξακισχιλίους καὶ ἐς Κίνναν  διῆλθεν   ἀσμένως αὐτὸν ἐπὶ κοινωνία τῶν
[1, 4]   ἐπὶ Σύλλᾳ δικτάτωρ ἐς τὸ  διηνεκὲς   ᾑρέθη· καὶ στάσεις αὖθις κατεπαύοντο
[1, 85]   στρατοῦ παντὸς ἐν τῇ σκηνῇ  διηπορημένους   Σύλλαν καταλαβεῖν. Καί μοι δοκεῖ
[1, 6]   τὴν στάσιν, Ἀντωνίῳ Κλεοπάτρας συμμαχούσης.  Διῄρηται   δ' αὐτῶν διὰ τὸ πλῆθος
[1, 17]   πόλις ἐπὶ τῷ Γράκχου φόνῳ  διῄρητο   ἐς λύπην καὶ ἡδονήν, οἱ
[1, 107]   καὶ τὸ ἀστικὸν ἐς αὐτοὺς  διῄρητο.   Λέπιδος δὲ καὶ τοὺς Ἰταλικοὺς
[1, 67]   δὲ καὶ Ὄστια εἷλε καὶ  διήρπαζε,   καὶ Κίννας ἐπιπέμψας Ἀρίμινον κατέλαβε,
[1, 26]   δὲ δῆμος αὐτῶν τὰς οἰκίας  διήρπαζε,   καὶ τοὺς συμφρονήσαντας Ὀπίμιος
[1, 94]   ἀπαθεῖς ἀπιέναι. Καὶ τὴν πόλιν  διήρπαζε,   πολυχρήματον ἐν τοῖς μάλιστα τότε
[1, 110]   ἐτρέψατο καὶ τὸ στρατόπεδον αὐτοῦ  διήρπαζεν,   δὲ Σερτώριος ἐνίκα Πομπήιον,
[1, 88]   πόλιν Σήνας καὶ τὴν πόλιν  διήρπαζεν.   δὲ Σύλλας τὸν Μάριον
[1, 51]   Καὶ τήνδε μὲν Σύλλας  διήρπαζεν   ὡς οὐκ εὐνοίᾳ προσελθοῦσαν, ἀλλ'
[1, 71]   ἀντιπρᾶξαι σφίσι δοκούντων ἀκωλύτως πάντα  διηρπάζετο·   Ὀκταουίῳ δὲ Κίννας μὲν καὶ
[1, 74]   ἐστρατεύοντο, ταῖς οἰκίαις ἐπέτρεχον καὶ  διήρπαζον,   ἀναιροῦντες ἅμα οἷς περιτύχοιεν· οἱ
[1, 38]   ἐπιτρέχοντες καὶ τὰ ὄντα αὐτοῖς  διήρπαζον.   ~Ἐκραγείσης δὲ τῆς ἀποστάσεως ἅπαντα,
[1, 109]   Λαύρωνα πόλιν ἐφορῶντος αὐτοῦ Πομπηίου  διήρπασε   καὶ κατέσκαψεν. Ἐκ δὲ τῆς
[1, 11]   ἄλλα προεῖπεν ἐπαγωγὰ καὶ μακρά,  διηρώτα   δ' ἐπ' ἐκεινοις, εἰ δίκαιον
[1, 19]   καὶ Τουδιτανὸς αὐτοῖς ὑπατεύων ἐδόθη  δικάζειν.   Ἀλλ' ὅδε μὲν ἁψάμενος τοῦ
[1, 22]   τὸ Γράκχου. Τό τε γὰρ  δικάζειν   αὐτοὺς Ῥωμαίοις καὶ Ἰταλιώταις ἅπασι
[1, 19]   πρόφασιν τήνδε ποιούμενος τοῦ μὴ  δικάζειν·   οἱ δὲ τὴν γῆν διανέμοντες,
[1, 19]   τῶν διαιρούντων ὡς ὑπόπτων τοῖς  δικαζομένοις,   ἀλλ' ἐφ' ἑτέρων λέγεσθαι. δὴ
[1, 19]   καὶ τὰς ἐπὶ τούτοις τῶν  δικαζόντων   ἐπείξεις οὐ φέροντες οἱ Ἰταλιῶται
[1, 8]   οὐδὲ ῥᾴδιον ὂν οὐδὲ πάντῃ  δίκαιον   ἄνδρας τοσούσδε ἐκ τοσοῦδε χρόνου
[1, 11]   διηρώτα δ' ἐπ' ἐκεινοις, εἰ  δίκαιον   τὰ κοινὰ κοινῇ διανέμεσθαι καὶ
[1, 27]   ἀπὸ τῆς Γράκχου νομοθεσίας, ἐπὶ  δίκαις   ἐν ἀργίᾳ γεγονότες. ~Τῷ δ'
[1, 19]   καὶ μάλιστα ἔπεισεν, εἶναι δοκοῦντι  δικαίῳ·   καὶ Τουδιτανὸς αὐτοῖς ὑπατεύων ἐδόθη
[1, 19]   τοῦδε δυσχέρειαν ἐπεξιὼν ἠξίου τὰς  δίκας   οὐκ ἐπὶ τῶν διαιρούντων ὡς
[1, 22]   ἐπήγοντο καὶ τὰς τῶν δωροδοκιῶν  δίκας,   συνιστάμενοι σφίσιν αὐτοῖς καὶ βιαζόμενοι,
[1, 22]   ἐνύβριζον τοῖς βουλευταῖς παρὰ τὰς  δίκας.   Τήν τε δωροδοκίαν μεταλαβόντες καὶ
[1, 22]   σαφῶς δεδωροδοκηκότες ἀφεῖντο ὑπὸ τῶν  δικασάντων,   οἵ τε πρέσβεις οἱ κατ'
[1, 37]   εἰς ἔγκλημα ἐπίφθονον ὑπάξεσθαι καὶ  δικάσειν   μὲν αὐτοί, γενομένων δ' ἐκείνων
[1, 54]   καὶ ἔθους ἀπορίαν ἐς τοὺς  δικαστὰς   περιφέρων. Οἱ δανεισταὶ δὲ χαλεπήναντες,
[1, 22]   δι' ἑτέρου τοιοῦδε πολιτεύματος. Τὰ  δικαστήρια,   ἀδοξοῦντα ἐπὶ δωροδοκίαις, ἐς τοὺς
[1, 35]   ἐς τὴν βουλὴν μόνην τὰ  δικαστήρια   ἀπὸ τῶν ἱππέων περιφέροιτο, γευσάμενοί
[1, 35]   δὴ τότε ἀλλήλοις διὰ τὰ  δικαστήρια   διεφέροντο, ἐπὶ κοινῷ νόμῳ συναγαγεῖν
[1, 35]   ἐς τὸ μέλλον εἶναι τὰ  δικαστήρια·   εὐθύνας τε ἐπ' αὐτῶν γίγνεσθαι
[1, 35]   ἐς τὴν βουλὴν ἐπανενεγκεῖν τὰ  δικαστήρια,   τεχνάζων δ' ἐς ἑκατέρους ὧδε.
[1, 54]   ἔπειθεν, ἐδίδου κατ' ἀλλήλων αὐτοῖς  δικαστήρια,   τὴν ἐκ τοῦ νόμου καὶ
[1, 22]   ἱππέας ἀπὸ τῆς βουλῆς τὰ  δικαστήρια·   φασὶ δὲ κυρωθέντος μὲν ἄρτι
[1, 37]   ἐκείνῳ παρῆλθε μὲν ἐς τὸ  δικαστήριον,   σεμνολογήσας δὲ ὑπὲρ ὧν ἐπεπολίτευτο,
[1, 32]   θορυβηθεῖσα διελύετο οὔτε νόμων οὔτε  δικαστηρίων   οὔτε τινὸς αἰδοῦς ἔτι ὑπούσης·
[1, 22]   ἐπιλιπεῖν καὶ στάσιν ἄλλην τὸν  δικαστικὸν   νόμον οὐκ ἐλάσσω τῶν προτέρων
[1, 74]   κυρίας ἡμέρας ἐπελθούσης ἐς τὴν  δίκην   ἀνακαλούμενοι ιτετράκις δὲ ἐχρῆν κηρυττομένους
[1, 75]   πάντας. ~Οἱ μὲν δὴ θεράποντες  δίκην   ἀξίαν ἔδοσαν τῆς ἐς δεσπότας
[1, 33]   Φούριον μὲν ἐπὶ τῷδε ἐς  δίκην   Γάιος Κανουλήιος δήμαρχος ὑπῆγε, καὶ
[1, 19]   ἀπαντῶντος ἐς αὐτοὺς οὐδενὸς ἐς  δίκην,   ἐπὶ ἀργίας ἦσαν. Καὶ μῖσος
[1, 1]   ταῖσδε ταῖς ἔρισιν ἐξελαθεὶς παρὰ  δίκην   ἐς Οὐολούσκους ἔφυγέ τε καὶ
[1, 46]   πολὺ πλείονα. Μάρσοι μὲν δὴ  δίκην   θηρίων, τῷ πταίσματι προσαγανακτοῦντες, αὖθις
[1, 2]   δι' ὀλίγου καὶ νόμων καὶ  δίκης   αἰσχρὰ καταφρόνησις. Προιόντος δ' ἐς
[1, 99]   τοῦ ῥήματος, ὅτι αὐτὸν αἱροῖντο  δικτάτορα   ἐπὶ θέσει νόμων, ὧν αὐτὸς
[1, 16]   τότε μηδ' ἐπὶ νοῦν τὸν  δικτάτορα   λαβεῖν, ἀλλὰ χρησιμώτατον τοῖς προτέροις
[1, 3]   αὑτὸν ἀπέφηνεν ἐπὶ πλεῖστον· οὓς  δικτάτορας   ἐκάλουν τε καὶ ἐπὶ ταῖς
[1, 98]   πόλει τὴν ἀρχήν, οὓς ἐκάλουν  δικτάτορας,   παυσάμενον ἔθος ἐκ τετρακοσίων ἐτῶν·
[1, 100]   γὰρ ἐφέροντο πρὸ αὐτοῦ, οἷα  δικτάτορος,   εἴκοσι καὶ τέσσαρες, ὅσοι καὶ
[1, 99]   Τυραννὶς μὲν γὰρ τῶν  δικτατόρων   ἀρχὴ καὶ πάλαι, ὀλίγῳ χρόνῳ
[1, 3]   λόγῳ δ' αἱρετός, ἐς αἰεὶ  δικτάτωρ   γενόμενος ὅμως, ἐπεί τε ἐκορέσθη
[1, 100]   αὐτὸς δ' οἷα δὴ βασιλεύων  δικτάτωρ   ἐπὶ τοῖς ὑπάτοις ἦν· πελέκεις
[1, 4]   ἔτι ἀντειπεῖν, δεύτερος ἐπὶ Σύλλᾳ  δικτάτωρ   ἐς τὸ διηνεκὲς ᾑρέθη· καὶ
[1, 103]   ἐπιόντος ἔτους Σύλλας, καίπερ ῶν  δικτάτωρ,   ἐς ὑπόκρισιν ὅμως καὶ σχῆμα
[1, 18]   ἐνδεικνύναι. Καὶ ταχὺ πλῆθος ἦν  δικῶν   χαλεπῶν· ὅση γὰρ ἄλλη πλησιάζουσα
[1, 100]   τὸν δήμαρχον ἀρχὴν ἔτι ἄρχειν·  διὸ   καὶ πάντες οἱ δόξης
[1, 89]   πολιτείας ἐς τὸ δέον ἐλευσομένης.  Διοικησάμενος   δ' ὅσα ἤπειγε καὶ τῇ
[1, 21]   χάριτι περὶ τῆς γῆς οὐ  διοισομένους.   Καὶ ἐδέχοντο ἄσμενοι τοῦθ' οἱ
[1, 8]   ἀκινδύνου διὰ πλῆθος τοσόνδε θεραπόντων·  διόρθωσιν   δ' οὐκ ἐπινοοῦντες, ὡς οὐδὲ
[1, 9]   καὶ οὐδὲ ἐλπίδα ἔχοντος ἐς  διόρθωσιν.   Ἐπὶ δὲ τῷ δουλικῷ δυσχεράνας
[1, 82]   Σύλλαν εἰδότες οὐ κόλασιν  διόρθωσιν   φόβον ἐπὶ σφίσιν, ἀλλὰ
[1, 65]   ἀντ' αὐτοῦ, τὸν ἱερέα τοῦ  Διός.   Λέγεται δ' οὗτος ἱερεὺς
[1, 74]   κατήγοροι τῷ τε ἱερεῖ τοῦ  Διὸς   Μερόλᾳ, κατ' ὀργὴν ἄρα τῆς
[1, 70]   Λεύκιον Μερόλαν, τὸν ἱερέα τοῦ  Διός,   ὑπατεύοντα ἀντὶ τοῦ Κίννα καὶ
[1, 54]   ὧδε· μὲν ἔθυε τοῖς  Διοσκούροις   ἐν ἀγορᾷ, τοῦ πλήθους ὡς
[1, 25]   πάντων ἐν τῷ νεῲ τῶν  Διοσκούρων   ἐφήδρευε τοῖς ἐσομένοις. ~Τάδε ἦν
[1, 64]   δὲ κατέπληξεν, ἐς τὸ τῶν  Διοσκούρων   ἱερὸν παρῆλθε, τὸν Κίνναν ἐκτρεπόμενος.
[1, 121]   Καὶ τὸν στρατὸν οὐ μεθίει,  διότι   μηδὲ Πομπήιος. Ἐς δὲ ὑπατείαν
[1, 19]   ἐναντιωθέντες ὑπὲρ αὐτοῦ ὕπατόν τε  δὶς   ἑλόμενοι παρανόμως, ὑπὲρ τῶν Ἰταλιωτῶν
[1, 14]   πλουσίων ἐνισταμένων οὐκ ἔννομον εἶναι  δὶς   ἐφεξῆς τὸν αὐτὸν ἄρχειν καὶ
[1, 101]   τὸν χιτωνίσκον ἔκαυσεν. Κἀγὼ τοῖς  δὶς   ἡττημένοις παραινῶ τρίτου πυρὸς μὴ
[1, 101]   γεωργὸν ἀροτριῶντα ὑπέδακνον· δὲ  δὶς   μέν, ἔφη, τὸ ἄροτρον μεθεὶς
[1, 57]   ἀπὸ τῶν τυραννούντων. Καὶ τοῦτο  δὶς   τρὶς ἑτέροις καὶ ἑτέροις πρέσβεσιν
[1, 17]   δὴ Γράκχος, Γράκχου τοῦ  δὶς   ὑπατεύσαντος καὶ Κορνηλίας τῆς Σκιπίωνος
[1, 82]   ὧν γε καὶ μύριοι καὶ  δισμύριοι   πολλάκις ἐν μάχῃ μιᾷ καὶ
[1, 48]   τῆς βουλῆς αἱρεθεὶς ἐπέδραμεν ἀνδράσι  δισμυρίοις   μεταστρατοπεδεύουσί ποι καὶ ἔκτεινεν αὐτῶν
[1, 50]   ἔκτεινεν ἀμφὶ τοῖς τείχεσιν ἐς  δισμυρίους·   καὶ σὺν τοῖσδε Κλοέντιος ἀγωνιζόμενος
[1, 92]   συνενεχθέντες ἐς μάχην ἀπέβαλον ἐς  δισμυρίους,   καὶ ὡς ἐπὶ συμφορᾷ μεγίστῃ
[1, 42]   καὶ τοῖς ἐν αὐτῇ Ῥωμαίοις,  δισχιλίοις   οὖσιν, ἐκήρυξεν, εἰ μεταθοῖντο, στρατεύσειν
[1, 103]   ἀπὸ δὲ τῶν καλουμένων ἱππέων  δισχιλίους   καὶ ἑξακοσίους σὺν τοῖς ἐξεληλαμένοις·
[1, 90]   ἔκτεινεν αὐτῶν παροδ υόντων ἐς  δισχιλίους,   καὶ Καρρίνας δὲ νυκτός, ὕδατός
[1, 41]   Σέξστον Ἰούλιον τρεψάμενός τε καὶ  δισχιλίους   κτείνας ἐπὶ Αἰσερνίαν ἤλασε ῥωμαΐζουσαν·
[1, 106]   μάλιστα ὑπερόγκου. Στέφανοί τε γὰρ  δισχιλίων   πλείους ἀπὸ χρυσοῦ κατὰ σπουδὴν
[1, 32]   μὲν ἐμπρῆσαι τὸν νεών, ὑπὸ  δίψης   ἀπολλύμενος, ἠξίου, Γλαυκίας δὲ καὶ
[1, 46]   ὑπερέβαινον, Μαρίῳ δὲ καὶ Σύλλᾳ  διώκειν   ὑπὲρ τούτους οὐκ ἔδοξεν. Κορνήλιος
[1, 97]   σιωπώντων· οἳ καὶ πάντα, ὅσα  διῴκησεν   Σύλλας ὑπατεύων τε καὶ
[1, 97]   ὡς ἐβούλετο, ἐπὶ τοῖς ἐχθροῖς  διῴκητο   καὶ πολέμιον οὐδὲν ἦν ἔτι
[1, 72]   Κράσσος δὲ μετὰ τοῦ παιδὸς  διωκόμενος   τὸν μὲν υἱὸν ἔφθασε προανελεῖν,
[1, 62]   ἐκ Σύλλα καὶ πρὸς ἱππέων  διωκομένῳ,   ὁδοὺς ἀτριβεῖς ἐπὶ θάλασσαν ἠλᾶτο
[1, 26]   ἀνδρὸς γνωρίμου καταφυγόντος, οἱ μὲν  διώκοντες,   τὴν οἰκίαν οὐκ εἰδότες, ὅλον
[1, 120]   καὶ ἔφυγεν ἐπὶ Βρεντέσιον, Κράσσου  διώκοντος.   Ὡς δὲ καὶ Λεύκολλον ἔμαθεν
[1, 72]   προανελεῖν, αὐτὸς δ' ὑπὸ τῶν  διωκόντων   ἐπανῃρέθη. Τὸν δὲ ῥήτορα Μᾶρκον
[1, 54]   πανδοχεῖον ἔσφαξαν. Πολλοί τε τῶν  διωκόντων   ἐς τὰς παρθένους αὐτὸν ἡγούμενοι
[1, 4]   ἐσβαλών τε ἐς αὐτὴν καὶ  διώκων   ἐκφυγόντα περὶ Θεσσαλίαν ἐνίκησε μεγάλῃ
[1, 97]   δ' ὅπου καὶ χρησμὸς αὐτῷ  δοθεὶς   ἐβεβαίου τάδε σκεπτομένῳ τὰ μέλλοντα.
[1, 115]   καὶ Σερτωρίῳ τοῦ βίου γενόμενον·  δοκεῖ   γὰρ οὐκ ἂν οὔτε ὀξέως
[1, 104]   μεθέντος· δὲ Σύλλας μοι  δοκεῖ,   ἐς πάντα σφοδρὸς ὁμοῦ καὶ
[1, 3]   δυναστείας, πρῶτος ἀνδρῶν ὅδε μοι  δοκεῖ   θαρρῆσαι τυραννικὴν ἀρχὴν ἑκὼν ἀποθέσθαι
[1, 104]   Σύλλαν περιεῖναι τιθέμενοι· ἀλλά μοι  δοκεῖ   κόρον τε πολέμων καὶ κόρον
[1, 95]   ἐπὶ θανάτῳ προύγραφεν. Οὗτος γὰρ  δοκεῖ   πρῶτος, οὓς ἐκόλασε θανάτῳ, προγράψαι
[1, 85]   διηπορημένους Σύλλαν καταλαβεῖν. Καί μοι  δοκεῖ   τόδε οὐ στρατηγοῦ παθεῖν
[1, 98]   καὶ τοῦ προσποιήματος αἱρετὸς εἶναι  δοκεῖν,   ὧδε καὶ τόδε ἐμηχανήσατο. Ῥωμαίοις
[1, 57]   πράξειν, τι ἂν βουλευομένοις  δοκῇ.   Πλησιάζοντι δὲ Πομπήιος μὲν
[1, 98]   ἕως τινὰ ἄλλον δῆμος  δοκιμάσειε   βασιλεύειν. Καὶ τόνδε τὸν πενθήμερον
[1, 99]   νόμων, ὧν αὐτὸς ἐφ' ἑαυτοῦ  δοκιμάσειε,   καὶ καταστάσει τῆς πολιτείας. Οὕτω
[1, 65]   δίδοτε, ἀφαιρήσεσθε δ' ὅταν αὐτοὶ  δοκιμάσητε.   ~Ταῦτ' εἰπὼν ἐς ἐρέθισμα καὶ
[1, 29]   Ἀπουλήιος ἡμέραν αὐτοῦ τῇ  δοκιμασίᾳ   προυτίθει καὶ περιέπεμπε τοὺς ἐξαγγέλλοντας
[1, 55]   δείσαντες οἱ ὕπατοι περὶ τῇ  δοκιμασίᾳ   τοῦ νόμου πλησιαζούσῃ προύγραψαν ἡμερῶν
[1, 10]   καὶ στάσεις ἐξάπτοντες ἀμέτρους τὴν  δοκιμασίαν   τοῦ νόμου περιέμενον, οἱ μὲν
[1, 31]   στέγης· ἔς τε τὴν  δοκιμασίαν   τοῦδε τοῦ ψηφίσματος ἡμέραν προύγραφον.
[1, 56]   αὐτίκα ἀναιρεῖν, ἵνα προθείη τὴν  δοκιμασίαν   τῶν νόμων. Θορύβου δ' ἀναστάντος
[1, 36]   φανερῶς κατεβόων καὶ τὴν τῆς  δοκιμασίας   ἡμέραν ἀνέμενον. Ὧν Δροῦσος
[1, 98]   τῆς ἐπιστολῆς ἀνεκάλυπτεν, ὅτι οἱ  δοκοίη   μάλιστ' ἂν αὐτὸς τῇ πόλει
[1, 19]   δὴ καὶ μάλιστα ἔπεισεν, εἶναι  δοκοῦντι   δικαίῳ· καὶ Τουδιτανὸς αὐτοῖς ὑπατεύων
[1, 71]   καὶ τὰ τῶν ἀντιπρᾶξαι σφίσι  δοκούντων   ἀκωλύτως πάντα διηρπάζετο· Ὀκταουίῳ δὲ
[1, 53]   γε Λευκανῶν καὶ Σαυνιτῶν τότε·  δοκοῦσι   γάρ μοι καὶ οἵδε τυχεῖν,
[1, 39]   Λίριος ποταμοῦ, ὃν νῦν μοι  δοκοῦσι   Λίτερνον ἡγεῖσθαι, ἐπὶ τὸν μυχόν
[1, 97]   ἐψηφίσαντο Ῥωμαῖοι τὴν εἰκόνα τιθέντες,  δοκοῦσί   μοι παρασκώπτοντες ἐκμειλισσόμενοι τὸν
[1, 20]   οὔτ' ἔστεργεν, εἴθ' ὡς ἔνιοι  δοκοῦσιν,   ἑκὼν ἀπέθανε συνιδών, ὅτι οὐκ
[1, 35]   ὑποψίᾳ πρὸς ἀλλήλους, τίνες ἀξιώτεροι  δοκοῦσιν   ἐς τοὺς τριακοσίους καταλεγῆναι· καὶ
[1, 54]   δανείσαντα προσοφλεῖν. Ἀποστραφῆναι γάρ μοι  δοκοῦσιν   οἱ πάλαι Ῥωμαῖοι, καθάπερ Ἕλληνες,
[1, 105]   πάντα, ὥσπερ καὶ ὠνομάζετο, γενέσθαι  δοκῶν,   εἰ δή τις εὐτυχίαν ἡγοῖτο
[1, 67]   ἐπαγγελλόμενός τε καὶ πιστὸς εἶναι  δοκῶν,   συνήγαγε Τυρρηνῶν ἑξακισχιλίους καὶ ἐς
[1, 100]   ἐγένοντο Μᾶρκος Τύλλιος καὶ Κορνήλιος  Δολοβέλλας·   αὐτὸς δ' οἷα δὴ βασιλεύων
[1, 88]   Παπίριον Κάρβωνα ἕτερον καὶ Λεύκιον  Δομίτιον   καὶ Μούκιον Σκαιόλαν, τὸν τὴν
[1, 88]   σφαγέων ἐς τὸ βουλευτήριον ἐσαχθέντων·  Δομίτιος   δ' ἐκτρέχων παρὰ τὴν ἔξοδον
[1, 96]   φιλία καὶ δάνεισμα, λαβόντος  δόντος,   ἤδη δέ τις καὶ προθυμίας
[1, 115]   συνετέλεσεν αὐτῷ καὶ τόδε εἰς  δόξαν   ἀγαθήν. Τέλος δ' ἦν τοῦτο
[1, 65]   νεοπολιτῶν καὶ βιάσεσθαι προσδοκήσας, παρὰ  δόξαν   δ' ὁρῶν τὸ τόλμημα τῶν
[1, 24]   δημαρχεῖν ἑλομένῳ, διέπλευσεν, ἐψηφισμένης κατὰ  δόξαν   εὐκαρπίας ἐς Λιβύην ἀποικίας καὶ
[1, 82]   Σύλλα, χωροῦντος ἐπὶ τὴν πατρίδα,  δόξαν   ἔχον πολεμίου, τὸ δὲ τῶν
[1, 11]   ἀφαιρεθῆναι. Ὧν τοῦ μὲν τὴν  δόξαν   καὶ εὐπορίαν, τοῦ δὲ τὸν
[1, 113]   δ' ἀπέφυγον, Περπέννας παρὰ  δόξαν   λαθὼν ἔτι μᾶλλον ἐπὶ τὸ
[1, 61]   σκότῳ προσιόντα τῷ στιβαδίῳ δεῖσαι,  δόξαντα   τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ Μαρίου πυρὸς
[1, 25]   καὶ χαριεῖσθαί τι τῷ Γράκχῳ  δόξας   πρῶτος ἀρξάμενος ἔργου, τὸ ἐγχειρίδιον
[1, 121]   τῶν στρατοπέδων. Οὕτω μὲν δὴ  δόξασα   καὶ ἥδε μεγάλη στάσις ἔσεσθαι
[1, 58]   Σύλλας ἐς τὴν πόλιν ἐχώρει  δόξῃ   καὶ ἔργῳ πολεμίου· ὅθεν αὐτὸν
[1, 121]   ἐκ τοῦδε αὐτίκα μάλα τῇ  δόξῃ   τῇ Πομπηίου γίνεται. Καὶ τὸν
[1, 99]   Σύλλας ἐς Ῥώμην μετεκέκλητο ἐπὶ  δόξῃ   τῶν Μιθριδατείων ἔργων τῶν
[1, 100]   ἄρχειν· διὸ καὶ πάντες οἱ  δόξης   γένους ἀντιποιούμενοι τὴν ἀρχὴν
[1, 82]   ἐπινοοῦντα. Ὧν οὐκ ἐψεύσθησαν τῆς  δόξης.   τε γὰρ πόλεμος ἔφθειρε
[1, 110]   Σερτώριος ἐνίκα Πομπήιον, καὶ ἐτρώθη  δόρατι   ἐς τὸν μηρὸν ἐπικινδύνως
[1, 120]   ἐς τὸν μηρὸν Σπάρτακος  δορατίῳ   καὶ συγκάμψας τὸ γόνυ καὶ
[1, 18]   οὐδὲ τὴν ἀρχὴν ὡς ἐπὶ  δορικτήτοις   ἀκριβῆ πεποιημένοι. Καὶ τὸ κήρυγμα,
[1, 7]   ἐπενόουν, τῆς δὲ γῆς τῆς  δορικτήτου   σφίσιν ἑκάστοτε γιγνομένης τὴν μὲν
[1, 15]   μὲν αὐτὸν ἐφύλαττον οἷά τινες  δορυφόροι,   οἱ δὲ τὰ ἱμάτια διαζωσάμενοι,
[1, 25]   τὸ Καπιτώλιον ὑπὸ τῶν συνθεμένων  δορυφορούμενος.   Ἐνοχλούμενος δ' ὑπὸ τοῦ συνειδότος
[1, 112]   ἐν αἰτίαις εἶχεν, ἐπεὶ καὶ  δορυφόρους   ἀντ' αὐτῶν ἐπήγετο πανταχοῦ Κελτίβηρας
[1, 113]   οὐδαμοῦ τὸν Σερτώριον μεθιέντα τοὺς  δορυφόρους   ἐπὶ ἑστίασιν ἐκάλει, μεθύσας δ'
[1, 44]   καὶ διδοὺς ἐνέχυρον δύο βρέφη  δοῦλα,   καθάπερ υἱεῖς, ἐσκευασμένα ἐσθῆσι περιπορφύροις·
[1, 15]   ἐν ἰσονόμῳ πολιτευσόντων ἔτι, ἀλλὰ  δουλευσόντων   κατὰ κράτος τοῖς πλουσίοις, καὶ
[1, 9]   ἐς διόρθωσιν. Ἐπὶ δὲ τῷ  δουλικῷ   δυσχεράνας ὡς ἀστρατεύτῳ καὶ οὔποτε
[1, 58]   ἔτι μαχομένους συνεκάλουν καὶ τοῖς  δούλοις   ἐκήρυττον ἐλευθερίαν εἰ μετάσχοιεν τοῦ
[1, 65]   τὴν πόλιν καταλιπόντα ὕπατον καὶ  δούλοις   ἐλευθερίαν κηρύξαντα, ἐψηφίσατο μήτε ὕπατον
[1, 60]   ἐγείραντας καὶ πολεμήσαντας ὑπάτοις καὶ  δούλοις   κηρύξαντας ἐλευθερίαν εἰς ἀπόστασιν πολεμίους
[1, 42]   ἔκτεινε, τοὺς δὲ δημότας καὶ  δούλους   ἐστράτευε. ~Ῥουτίλιος δὲ ὕπατος
[1, 42]   ἐξ αὐτῶν αἰχμαλώτους τε καὶ  δούλους   ἐστράτευεν. Ὡς δὲ καὶ Νουκερίας
[1, 100]   ἑκάστου. Τῷ δὲ δήμῳ τοὺς  δούλους   τῶν ἀνῃρημένων τοὺς νεωτάτους τε
[1, 54]   φόνον ἐλέγξειεν, ἐλευθέρῳ μὲν ἀργύριον,  δούλῳ   δὲ ἐλευθερίαν, συνεγνωκότι δὲ ἄδειαν·
[1, 56]   ἥκειν μετὰ κεκρυμμένων ξιφιδίων καὶ  δρᾶν,   τι ἐπείγοι, μηδ' αὐτῶν
[1, 32]   ἐδημάρχει. Καί τις αὐτῷ συνῆρχε  δραπέτης   εἶναι νομιζόμενος, Γράκχον ἑαυτῷ τὸν
[1, 16]   εἴτε θεοὺς ἐγκαλυπτόμενος ὧν ἔμελλε  δράσειν.   Ἀνελθόντι δὲ ἐς τὸ ἱερὸν
[1, 25]   δείσας ὡς κατάφωρος ἐνέβλεψεν αὐτῷ  δριμύ·   καί τις τῶν παρόντων, οὔτε
[1, 70]   ἡσύχαζε μέν, ἐδήλου δὲ τῇ  δριμύτητι   τοῦ προσώπου, πόσον ἐργάσεται φόνον.
[1, 25]   τῆς ἐς τὸν Ἀντύλλον Γράκχου  δριμύτητος   εἰκάσας ἤδη τὸν καιρὸν ἥκειν
[1, 15]   τὸν νεὼν τοὺς ἱερέας ἐπικλεῖσαι,  δρόμον   τε πολλῶν ἄκοσμον εἶναι καὶ
[1, 99]   Ὀλυμπίᾳ τότε ἀγωνίσματος πλὴν σταδίου  δρόμου   γιγνομένου· τοὺς γὰρ ἀθλητὰς καὶ
[1, 87]   ἅπαντες, ἑπομένου τοῦ Σύλλα σὺν  δρόμῳ.   Καὶ οἱ Πραινέστιοι τοὺς μὲν
[1, 50]   ἔκτεινεν ἐς τρισμυρίους ἐν τῷ  δρόμῳ   καὶ τῶν Νωλαίων αὐτοὺς μιᾷ
[1, 54]   τὸ τῆς Ἑστίας ἱερὸν ἵετο  δρόμῳ.   Οἱ δὲ αὐτὸν προλαβόντες τε
[1, 110]   Ὡς δ' ὤφθη διὰ δρυμῶν  δρόμῳ   φερομένη, ἀνά τε ἔδραμεν
[1, 23]   τῶν νόμων χειροτονίαν. Λίβιόν τε  Δροῦσον,   ἕτερον δήμαρχον, ἔπεισε κωλῦσαι τοὺς
[1, 36]   δοκιμασίας ἡμέραν ἀνέμενον. Ὧν  Δροῦσος   αἰσθανόμενός τε καὶ οὐ θαμινὰ
[1, 37]   ἐμπεπηγμένον. ~Οὕτω μὲν δὴ καὶ  Δροῦσος   ἀνῄρητο δημαρχῶν. Καὶ οἱ ἱππεῖς
[1, 35]   ~Ἐπὶ δὲ ἐκείνοις καὶ Λίβιος  Δροῦσος   δημαρχῶν, ἀνὴρ ἐπιφανέστατος ἐκ γένους,
[1, 36]   ὧν δὴ καὶ μάλιστα  Δροῦσος   ταῦτα ἐτέχνάζε, καὶ οἵδε περὶ
[1, 36]   ἐπαχθέντες ἔργῳ μὲν ἐς ἀναίρεσιν  Δρούσου,   λόγῳ δ' ἐς κατηγορίαν, τοῦ
[1, 36]   ἔχοντες ἀλλήλοις διαφόρως, ἐς τὸ  Δρούσου   μῖσος συνεφρόνουν, καὶ μόνος
[1, 38]   καὶ οἱ Ἰταλοὶ τοῦ τε  Δρούσου   πάθους πυνθανόμενοι καὶ τῆς ἐς
[1, 110]   πολεμίων. Ὡς δ' ὤφθη διὰ  δρυμῶν   δρόμῳ φερομένη, ἀνά τε ἔδραμεν
[1, 82]   ἕνα καὶ κατὰ πόλεις ἐξέλιπε  δρῶν,   μέχρι καὶ μόναρχον ἑαυτὸν ἀπέφηνε
[1, 68]   πρὸς Σαυνίτας διατιθέμενον, ἐκέλευον ὅπῃ  δύναιτο   εὐπρεπῶς διαλυσάμενον ἐπικουρεῖν τῇ πατρίδι
[1, 62]   αὐτίκα τῆς πόλεως ἐξέπεμπον, ὅπῃ  δύναιτο,   σῴζεσθαι. δὲ συγγιγνώσκων ἑαυτῷ
[1, 86]   Σύλλας ἠμέλει, περιπέμπων ἐς ὅσα  δύναιτο   τῆς Ἰταλίας, φιλίᾳ τε καὶ
[1, 61]   μεμηνότι ἐοικὼς καὶ βοῶν· Οὐ  δύναμαι   κτεῖναι Γάιον Μάριον. ὅθεν καὶ
[1, 98]   τύραννος, οὐχ αἱρετός, ἀλλὰ  δυνάμει   καὶ βίᾳ, δεόμενος δ' ἄρα
[1, 115]   τῷ στρατῷ, πάσῃ σχεδὸν τῇ  δυνάμει   συνεπλέκετο. Ταχὺ δ' Πομπήιος
[1, 11]   οὔ τι μεῖζον οὐδὲ λαμπρότερον  δυναμένης   ποτὲ παθεῖν τῆς Ἰταλίας, τοῦ
[1, 23]   εὐπρεπῶς συγγενέσι τῆς βουλῆς ἀντιστῆναι  δυναμένης·   τῶν τε ἑτέρων συμμάχων, οἷς
[1, 10]   ἀπ' αὐτῆς ἐς ἀγονίαν, οὐ  δυνάμενοι   παιδοτροφεῖν, περιφέρεσθαι. Στρατείας τε ὅσας
[1, 35]   συναγαγεῖν ἐπειρᾶτο, σαφῶς μὲν οὐ  δυνάμενος   ἐς τὴν βουλὴν ἐπανενεγκεῖν τὰ
[1, 10]   μάλιστα ἠνώχλει τοὺς πλουσίους, οὐ  δυναμένους   ἔτι ὡς προτερον τοῦ νόμου
[1, 22]   τῆς βουλῆς ἐχούσης, τὴν δὲ  δύναμιν   τῶν ἱππέων. Προϊόντες γὰρ οὐκ
[1, 2]   στρατοπέδου φιλονικούντων ἐς ἀλλήλους.  Δυναστεῖαί   τε ἦσαν ἤδη κατὰ πολλὰ
[1, 3]   ὅμως, ἐπεί τε ἐκορέσθη τῆς  δυναστείας,   πρῶτος ἀνδρῶν ὅδε μοι δοκεῖ
[1, 4]   Καῖσαρ, αἱρετὴν ἀρχὴν ἐπὶ πολὺ  δυναστεύων   ἐν Γαλατίᾳ, τῆς βουλῆς αὐτὸν
[1, 62]   ἐς μὲν Ἱεμψάλαν τὸν Νομάδων  δυνάστην   ἀπὸ Ῥώμης διέφυγον, ὑποψίᾳ δ'
[1, 97]   τόδε, ἐπεὶ καὶ Φαῦστος ἐπωνομάζετο·  δύναται   δὲ τοῦ αἰσίου καὶ ἐπαφροδίτου
[1, 104]   ἐς τι ὁρμήσειεν·  δυνατὴ   μὲν ἔτι ἡλικία καὶ
[1, 106]   ἐς τῆν ταφὴν πεμφθέντων οὐ  δυνατὴ   φράσαι πολυτέλεια. Καὶ τὸ σῶμα
[1, 7]   Ἀπὸ δὲ τούτων οἱ μὲν  δυνατοὶ   πάμπαν ἐπλούτουν, καὶ τὸ τῶν
[1, 12]   τοῦ δήμου θορυβοῦντος ἱκανῶς, οἱ  δυνατοὶ   τοὺς δημάρχους ἠξίουν ἐπιτρέψαι τῇ
[1, 19]   ἀγαπήσαντες ἐπιφθόνως καὶ πολλὰ τοῖς  δυνατοῖς   ἐναντιωθέντες ὑπὲρ αὐτοῦ ὕπατόν τε
[1, 104]   ἐς πάντα σφοδρὸς ὁμοῦ καὶ  δυνατὸς   γενόμενος, ἐπιθυμῆσαι τύραννος ἐξ ἰδιώτου
[1, 20]   ἀπέθανε συνιδών, ὅτι οὐκ ἔσοιτο  δυνατὸς   κατασχεῖν ὧν ὑπόσχοιτο. Εἰσὶ δ'
[1, 37]   κρύφα βοηθούντων, ἐλπίσαντες τοὺς  δυνατοὺς   ἅπαντας αὐτίκα εἰς ἔγκλημα ἐπίφθονον
[1, 76]   σῖτον αὐτοῖς ἀθροίζειν, τούς τε  δυνατοὺς   συνουσίαις ἀνελάμβανον καὶ τῶν πόλεων
[1, 66]   πολλοὶ καὶ τῶν ἐν Ῥώμῃ  δυνατῶν   ἕτεροι πρὸς αὐτὸν ἀφικνοῦντο, οἷς
[1, 5]   αὖθις ἐπανελθοῦσαί τε καὶ αὐξηθεῖσαι  δυνατώτατα   ἐς μέγα προῆλθον, καὶ φόνοι
[1, 5]   τε ἦν ἐς τότε καὶ  δυνατωτάτη   μετὰ Ἀλέξανδρον ἀρχὴ καὶ μόνη
[1, 9]   λαμπρὸς ἐς φιλοτιμίαν εἰπεῖν τε  δυνατώτατος   καὶ ἐκ τῶνδε ὁμοῦ πάντων
[1, 5]   ὥσπερ Γάιος καὶ ἐς τὸ  δυνατώτερον   ἔτι Γαΐου, ἄρχοντα ἀποφῆναι τῇ
[1, 37]   αὐτοί, γενομένων δ' ἐκείνων ἐκποδὼν  δυνατώτερον   ἔτι τῆς πόλεως ἐπάρξειν. Τὸν
[1, 35]   βουλευτὰς γενομένους κατὰ σφᾶς ἔτι  δυνατώτερον   τοῖς προτέροις βουλευταῖς στασιάσειν· οἵ
[1, 12]   ἀεὶ παρὰ Ῥωμαίοις κωλύων  δυνατώτερος.   Ἐκέλευε τὸν γραμματέα σιγᾶν. Καὶ
[1, 34]   στάσεις τε ἄλλας καὶ στασιάρχους  δυνατωτέρους   ἀνέθρεψεν οὐ νόμων εἰσηγήσεσιν ἔτι
[1, 51]   καταλαβεῖν, ἥν τινα τῶν ἄλλων  δυνηθεῖεν   ἄκραν, καὶ καπνῷ τοῦτο σημῆναι.
[1, 63]   ὅδε πρῶτος καταλαβών τε καὶ  δυνηθεὶς   ἂν ἴσως ἤδη μοναρχεῖν, ἐπεὶ
[1, 92]   βιασόμενοι πάντως αὐτὰ περᾶσαι. Οὐ  δυνηθέντες   δὲ οὐδ' ὥς, ἐφέροντο ἐς
[1, 80]   Μετὰ δ' οὐ πολὺ καὶ  δύο   ἄλλα συνέλεξε καὶ χρησιμώτατος ἐν
[1, 72]   δὴ Ἰούλιος καὶ Λεύκιος Ἰούλιος,  δύο   ἀλλήλοιν ἀδελφώ, καὶ Ἀτιλίος Σερρανὸς
[1, 118]   ἑαυτῶν που στρατοπεδευόντων ἐκράτει καὶ  δύο   αὐτῶν μέρη κατακανὼν ἐπ' αὐτὸν
[1, 44]   προσέφυγεν, ἄγων καὶ διδοὺς ἐνέχυρον  δύο   βρέφη δοῦλα, καθάπερ υἱεῖς, ἐσκευασμένα
[1, 87]   μέρους, σπεῖραι πέντε πεζῶν καὶ  δύο   ἱππέων οὐκ ἀναμείνασαι τὴν τροπὴν
[1, 111]   ἑβδομηκοστῆς καὶ ἑκατοστῆς ὀλυμπιάδος οὔσης,  δύο   μὲν ἐκ διαθηκῶν ἔθνη Ῥωμαίοις
[1, 14]   ἐκείνους. Γιγνομένης δὲ τῆς χειροτονίας  δύο   μὲν ἔφθασαν αἱ πρῶται φυλαὶ
[1, 117]   τὸ Γάργανον ὄρος ἡττᾶτο, καὶ  δύο   μέρη τοῦ στρατοῦ καὶ αὐτὸς
[1, 118]   δὲ καὶ τὰ τῶν ὑπάτων  δύο   προσέλαβε. Καὶ τῶνδε μὲν αὐτίκα
[1, 41]   Οὐέναφρον ἑλὼν ἐκ προδοσίας ἔκτεινε  δύο   Ῥωμαίων σπείρας ἐν αὐτῇ. Πρησενταῖος
[1, 121]   ἀρχὴν στάσεως ὁρῶν καὶ φοβούμενος  δύο   στρατοὺς περικαθημένους, ἐδέοντο τῶν ὑπάτων
[1, 34]   ἐμφύλιον ἦν τὸ Ἀπουληίου, μετὰ  δύο   τὰ Γράκχεια, καὶ τοσάδε εἴργαστο
[1, 111]   ἐς Ἰβηρίαν ἔπεμψαν ἄλλα στρατοῦ  δύο   τέλη, μεθ' ὧν ἅμα τῷ
[1, 92]   μέσῃ διέφθειρε. ~Κάρβων δὲ ἕτερα  δύο   τέλη στρατιωτῶν ἐς Πραινεστὸν ἄγειν
[1, 92]   ἔχων περὶ τὸ Κλούσιον καὶ  δύο   τέλη τὰ Δαμασίππου καὶ ἕτερα
[1, 117]   ἄστει τοὺς ὑπάτους ἐξέπεμπον μετὰ  δύο   τελῶν. Καὶ τούτων ὑπὸ μὲν
[1, 88]   ἱερωσύνην ἱερωμένον. Οἱ μὲν δὴ  δύο   τῶνδε ἀνῃρέθησαν ἐν τῇ βουλῇ,
[1, 59]   βασιλεὺς ἔταξε, γίνεσθαι, νομίσαντες διὰ  δυοῖν   τοῖνδε οὔτε νόμον οὐδένα πρὸ
[1, 7]   τοὺς δ' Ἰταλιώτας ὀλιγότης καὶ  δυσανδρία   κατελάμβανε, τρυχομένους πενίᾳ τε καὶ
[1, 18]   πλουσίων ἀδίκημα καίπερ ὂν μέγα  δυσεπίγνωστον   ἦν. Καὶ οὐδὲν ἀλλ'
[1, 119]   κατέκαιε καὶ τὸν πόνον αὐτοῖς  δύσεργον   ἐποίει. Αἰχμάλωτόν τε Ῥωμαῖον ἐκρέμασεν
[1, 54]   καὶ βαρὺ τοῖς πένησι καὶ  δύσερι   καὶ ἐχθροποιόν, λόγῳ καὶ
[1, 52]   ἐπιδραμὼν ἐς Ποιδίκλους ἐσέβαλε καὶ  δυσὶν   ἡμέραις τὸ ἔθνος παρέλαβε. ~Καικίλιος
[1, 114]   εἶχεν ἀξίωμἀ, οὐ μέντοι χωρὶς  δυσμενείας   οὐδὲ τότε ἐγίγνοντο· καὶ γὰρ
[1, 10]   στρατιωτῶν θεράποντας, ἄπιστον ἔθνος καὶ  δυσμενὲς   αἰεὶ διὰ τοῦτο ἀστράτευτον. Τοιαῦθ'
[1, 1]   εἶναι. Ὅθεν δὴ καὶ μάλιστα  δυσμενέστερον   ἔτι καὶ φιλονεικότερον ἐς ἀλλήλας
[1, 20]   τῷ Σκιπίωνι γαμουμένη διὰ  δυσμορφίαν   καὶ ἀπαιδίαν οὔτ' ἐστέργετο οὔτ'
[1, 48]   μὲν αὐτοῖς τὴν ἀτολμίαν καὶ  δυσπείθειαν,   οὐκ ἐλπίζων δ' ἔτι τὴν
[1, 13]   ταῦτ' ἐληλύθεσαν, οἱ δ' ἡσσημένοι  δυσφοροῦντες   ἔτι παρέμενον καὶ ἐλογοποίουν οὐ
[1, 91]   ἥττης πυθόμενον, μετεχώρει πρὸς Μέτελλον  δυσχεραίνοντος   Ἀλβενουανοῦ. δὲ τότε μὲν
[1, 29]   ὑπονοοῦντες οὕτως ἄλλους τε τῶν  δυσχεραινόντων   ἀμυνεῖσθαι καὶ Μέτελλον ὑπὸ φρονήματος
[1, 63]   χαλεπαίνων ὡς ὑπάτου παρανόμως ἀνῃρημένου·  δυσχεράνας   δ' ὅμως εὐθὺς ἦρχεν αὐτῶν.
[1, 63]   Γναῖος πυθόμενός τε καὶ  δυσχεράνας   ἥκοντα μὲν τὸν Κόιντον ἐς
[1, 9]   διόρθωσιν. Ἐπὶ δὲ τῷ δουλικῷ  δυσχεράνας   ὡς ἀστρατεύτῳ καὶ οὔποτε ἐς
[1, 19]   δῆμον σαφῶς, τὴν δὲ τοῦδε  δυσχέρειαν   ἐπεξιὼν ἠξίου τὰς δίκας οὐκ
[1, 19]   ἁψάμενος τοῦ ἔργου καὶ τὴν  δυσχέρειαν   ἰδὼν ἐπ' Ἰλλυριοὺς ἐστράτευε, πρόφασιν
[1, 115]   Μέτελλος ᾤχετο οοὐ γὰρ ἔτι  δυσχερὲς   ἐδόκει Περπένναν ἐπιτρέψαι μόνῳ Πομπηίῳῳ,
[1, 119]   ἀφικόμενον ἐξ Ἰβηρίας, πιστεύοντες ἤδη  δυσχερὲς   εἶναι καὶ μέγα τὸ Σπαρτάκειον
[1, 87]   τόδ' εὐθὺς ἦρχε τῷ Μαρίῳ  δυσχεροῦς   ἥττης. Κοπτόμενοι γὰρ ἐς Πραινεστὸν
[1, 11]   τῆς Ἰταλίας, τοῦ περὶ αὐτὸ  δυσχεροῦς   οὐδὲν ἐνεθυμεῖτο. Ἐνστάσης δὲ τῆς
[1, 30]   ἀγρῶν ἐνηδρευμένους, ὕστερον δ' οὐ  δυσχερῶς   ἐπιδείξειν, ὅτι οὐκ ἔστι νόμος
[1, 104]   εὔρωστον, ἀμφὶ δὲ τὴν Ἰταλίαν  δυώδεκα   μυριάδες ἀνδρῶν ἦσαν ἔναγχος ὑπεστρατευμένων
[1, 117]   τριακοσίους Ῥωμαίων αἰχμαλώτους ἐναγίσας Κρίξῳ,  δυώδεκα   μυριάσι πεζῶν ἐς Ῥώμην ἠπείγετο,
[1, 23]   αὐτῷ καὶ φιλανθρωπεύσασθαι τὸν δῆμον  δώδεκα   ἀποικίαις· δὴ καὶ μάλιστα
[1, 60]   τε, ὅσοι μετ' αὐτῶν, ἐς  δώδεκα   μάλιστα, ἐκ Ῥώμης διεπεφεύγεσαν, ὡς
[1, 97]   τίθει. Μὴ λήθεο τῶνδε· Δελφοῖς  δῶρα   κόμιζε. Καὶ ἔστι τις ἀμβαίνουσι
[1, 106]   χρυσοῦ κατὰ σπουδὴν γενόμενοι παρεφέροντο,  δῶρα   τῶν πόλεων καὶ τῶν ὑπ'
[1, 104]   ἀνδρῶν ἦσαν ἔναγχος ὑπεστρατευμένων καὶ  δωρεὰς   μεγάλας καὶ γῆν πολλὴν παρ'
[1, 64]   συνέπραττε, νομιζόμενος ἐπὶ τῷδε τριακόσια  δωροδοκῆσαι   τάλαντα, τοῖς δ' ἀρχαίοις
[1, 22]   πολιτεύματος. Τὰ δικαστήρια, ἀδοξοῦντα ἐπὶ  δωροδοκίαις,   ἐς τοὺς ἱππέας ἀπὸ τῶν
[1, 22]   παρὰ τὰς δίκας. Τήν τε  δωροδοκίαν   μεταλαβόντες καὶ γευσάμενοι καὶ οἵδε
[1, 35]   ἀγνοουμένου διὰ τὸ ἔθος τῆς  δωροδοκίας   ἀνέδην ἐπιπολαζούσης. μὲν δὴ
[1, 35]   δ' ἠγανάκτουν ἀναφυομένου τοῦ τῆς  δωροδοκίας   ἐγκλήματος, τέως ἡγοῦντο καρτερῶς
[1, 35]   εὐθύνας τε ἐπ' αὐτῶν γίγνεσθαι  δωροδοκίας   προσέγραφεν, ἐγκλήματος ἴσα δὴ καὶ
[1, 22]   πλουσίοις ἐπήγοντο καὶ τὰς τῶν  δωροδοκιῶν   δίκας, συνιστάμενοι σφίσιν αὐτοῖς καὶ
[1, 114]   αὐτοὺς Περπέννας τοὺς μὲν  δώροις   ὑπηγάγετο, τοὺς δ' ὑποσχέσεσι, τοὺς
[1, 59]   ἐν περιουσίᾳ καὶ εὐβουλίᾳ γιγνομένας  δώσειν   ἔτι στάσεων ἀφορμάς. Πολλά τε




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 13/04/2006