HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

APOLLODORE (Ps.) d'Athènes, L'Épitomé, livre V

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ν  =  173 formes différentes pour 273 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, paragraphes
[5, 10]   ἀναγκαζόμενος Ἕλενος λέγει πῶς  ἂν   αἱρεθείη Ἴλιος, πρῶτον μὲν
[5, 8]   οὐκ ἄλλως ἁλῶναι δύνασθαι Τροίαν,  ἂν   μὴ τὰ Ἡρακλέους ἔχωσι τόξα
[5, 25]   αὐτοῖς λέγοντος διὰ τὴν Αἴαντος  ἀσέβειαν.   καὶ τὸν μὲν Αἴαντα κτείνειν
[5, 21]   δὲ Ἕλληνες αὐτὸν διὰ τὴν  εὐσέβειαν   εἴασαν. ~Μενέλαος δὲ Δηίφοβον κτείνας
[5, 21]   Γλαῦκον τὸν Ἀντήνορος εἰς τὴν  οἰκίαν   φεύγοντα γνωρίσαντες μεθ' ὅπλων ἐλθόντες
[5, 11]   ἑκόντος Ὀδυσσέως τὴν τοῦ πατρὸς  πανοπλίαν   πολλοὺς τῶν Τρώων ἀναιρεῖ. ~ἀφικνεῖται
[5, 6]   νύκτωρ τῷ στρατεύματι, καὶ αὐτῷ  μανίαν   ἐμβαλοῦσα Ἀθηνᾶ εἰς τὰ βοσκήματα
[5, 8]   θεσπίζει, οὐκ ἄλλως ἁλῶναι δύνασθαι  Τροίαν,   ἂν μὴ τὰ Ἡρακλέους ἔχωσι
[5, 22]   καὶ γὰρ τούτους λέγουσιν εἰς  Τροίαν   ἐλθεῖν ὕστερον. Αἴας δὲ
[5, 9]   δὲ τοῦ Δηιφόβου Ἕλενος ἀπολιπὼν  Τροίαν   ἐν Ἴδῃ διετέλει. εἰπόντος δὲ
[5, 8]   τόξων πείθει πλεῖν αὐτὸν ἐπὶ  Τροίαν.   δὲ παραγενόμενος καὶ θεραπευθεὶς
[5, 25]   ὡς δὲ ἔμελλον ἀποπλεῖν πορθήσαντες  Τροίαν,   ὑπὸ Κάλχαντος κατείχοντο, μηνίειν Ἀθηνᾶν
[5, 2]   Θησέα, τὴν τῶν Ἀμαζόνων ἑωρακότες  ἐπιστασίαν,   κλείσαντες διὰ τάχους τὰς θύρας
[5, 17]   ἐάσωσι θεῖον ἀνάθημα, τραπέντες ἐπὶ  θυσίαν   εὐωχοῦντο. ~Ἀπόλλων δὲ αὐτοῖς σημεῖον
[5, 6]   νικητήριον τίθεται, καὶ καταβαίνουσιν εἰς  ἅμιλλαν   Αἴας καὶ Ὀδυσσεύς. καὶ κρινάντων
[5, 25]   Τροίαν, ὑπὸ Κάλχαντος κατείχοντο, μηνίειν  Ἀθηνᾶν   αὐτοῖς λέγοντος διὰ τὴν Αἴαντος
[5, 2]   θύρας καὶ ταύτην ἀπολαβόντες ἐντὸς  ἀπέκτειναν.   ~ὅτι Μέμνονα τὸν Τιθωνοῦ καὶ
[5, 23]   δὲ ἐπὶ τῷ Ἀχιλλέως τάφῳ  κατέσφαξαν.   ~λαμβάνει δὲ Ἀγαμέμνων μὲν κατ'
[5, 17]   τοῖς δὲ κατὰ βαράθρων ἀφιέναι:  δόξαν   δὲ τοῖς πολλοῖς ἵνα αὐτὸν
[5, 24]   δὲ Ἀγαμέμνων μὲν κατ' ἐξαίρετον  Κασάνδραν,   Νεοπτόλεμος δὲ Ἀνδρομάχην, Ὀδυσσεὺς δὲ
[5, 22]   ὕστερον. Αἴας δὲ Λοκρὸς  Κασάνδραν   ὁρῶν περιπεπλεγμένην τῷ ξοάνῳ τῆς
[5, 22]   δὲ καὶ τὴν Θησέως μητέρα  Αἴθραν   οἱ Θησέως παῖδεςΔημοφῶν καὶ Ἀκάμας:
[5, 14]   ἀρίστους, ὡς δὲ τὴν  μικρὰν   γράψας Ἰλιάδα φησί, τρισχιλίους, τοὺς
[5, 13]   αὐτὸς δὲ ἑαυτὸν αἰκισάμενος καὶ  πενιχρὰν   στολὴν ἐνδυσάμενος ἀγνώστως εἰς τὴν
[5, 25]   ἔμελλον, φεύγοντα δὲ ἐπὶ βωμὸν  εἴασαν.  
[5, 21]   Ἕλληνες αὐτὸν διὰ τὴν εὐσέβειαν  εἴασαν.   ~Μενέλαος δὲ Δηίφοβον κτείνας Ἑλένην
[5, 20]   πολεμίους, ἀνοίξαντες σὺν τοῖς ὅπλοις  ἐξῄεσαν:   καὶ πρῶτος μὲν Ἐχίων Πορθέως
[5, 23]   δὲ τοὺς Τρῶας τὴν πόλιν  ἐνέπρησαν   καὶ τὰ λάφυρα ἐμερίσαντο. καὶ
[5, 20]   τὸ στόμα κατέσχεν. ~ὡς δ'  ἐνόμισαν   κοιμᾶσθαι τοὺς πολεμίους, ἀνοίξαντες σὺν
[5, 14]   Τένεδον ναυλοχεῖν καὶ μετὰ τὴν  ἐπιοῦσαν   νύκτα καταπλεῖν. ~οἱ δὲ πείθονται
[5, 25]   γὰρ κάλλει τῶν Πριάμου θυγατέρων  διαφέρουσαν   βλεπόντων πάντων γῆ χάσματι ἀπέκρυψεν.
[5, 21]   φεύγοντα γνωρίσαντες μεθ' ὅπλων ἐλθόντες  ἔσωσαν.   Αἰνείας δὲ Ἀγχίσην τὸν πατέρα
[5, 23]   θεοῖς Ἀστυάνακτα ἀπὸ τῶν πύργων  ἔρριψαν,   Πολυξένην δὲ ἐπὶ τῷ Ἀχιλλέως
[5, 17]   ποιεῖν. ~Κασάνδρας δὲ λεγούσης ἔνοπλον  ἐν   αὐτῷ δύναμιν εἶναι, καὶ προσέτι
[5, 9]   τοῦ Δηιφόβου Ἕλενος ἀπολιπὼν Τροίαν  ἐν   Ἴδῃ διετέλει. εἰπόντος δὲ Κάλχαντος
[5, 7]   καῆναι, καὶ μόνος οὗτος τῶν  ἐν   Ἰλίῳ ἀποθανόντων ἐν σορῷ κεῖται:
[5, 5]   τὸ στράτευμα. θάπτουσι δὲ αὐτὸν  {ἐν   Λευκῇ νήσῳ} μετὰ Πατρόκλου, τὰ
[5, 5]   λέγεται δὲ μετὰ θάνατον Ἀχιλλεὺς  ἐν   Μακάρων νήσοις Μηδείᾳ συνοικεῖν. τιθέασι
[5, 1]   καθαρθεῖσα, μάχης γενομένης πολλοὺς κτείνει,  ἐν   οἷς καὶ Μαχάονα: εἶθ' ὕστερον
[5, 7]   κεῖται: δὲ τάφος ἐστὶν  ἐν   Ῥοιτείῳ. ~ἤδη δὲ ὄντος τοῦ
[5, 7]   οὗτος τῶν ἐν Ἰλίῳ ἀποθανόντων  ἐν   σορῷ κεῖται: δὲ τάφος
[5, 3]   μετὰ πολλῆς Αἰθιόπων δυνάμεως παραγενόμενον  ἐν   Τροίᾳ καθ' Ἑλλήνων καὶ πολλοὺς
[5, 5]   τιθέασι δὲ ἐπ' αὐτῷ ἀγῶνα,  ἐν   νικᾷ Εὔμηλος ἵπποις, Διομήδης
[5, 21]   δὲ Ἀγχίσην τὸν πατέρα βαστάσας  ἔφυγεν,   οἱ δὲ Ἕλληνες αὐτὸν διὰ
[5, 14]   ξύλα τεμὼν ἵππον κατασκευάζει κοῖλον  ἔνδοθεν   εἰς τὰς πλευρὰς ἀνεῳγμένον. εἰς
[5, 4]   βαλλόμενος βέλεσι μέσον τῶν πολεμίων  διήνεγκεν,   Ὀδυσσέως πρὸς τοὺς ἐπιφερομένους μαχομένου.
[5, 21]   ἑρκείου Διὸς βωμοῦ καταφεύγοντα Πρίαμον  ἀνεῖλεν:   Ὀδυσσεὺς δὲ καὶ Μενέλαος Γλαῦκον
[5, 15]   σκηνὰς καὶ καταλιπόντες Σίνωνα, ὃς  ἔμελλεν   αὐτοῖς πυρσὸν ἀνάπτειν, τῆς νυκτὸς
[5, 25]   τὴν Αἴαντος ἀσέβειαν. καὶ τὸν  μὲν   Αἴαντα κτείνειν ἔμελλον, φεύγοντα δὲ
[5, 15]   ~οἱ δὲ πείθονται καὶ τοὺς  μὲν   ἀρίστους ἐμβιβάζουσιν εἰς τὸν ἵππον,
[5, 13]   νύκτωρ εἰς τὴν πόλιν Διομήδην  μὲν   αὐτοῦ μένειν εἴα, αὐτὸς δὲ
[5, 25]   νῦν λέγεται Κυνὸς σῆμα. ~Λαοδίκην  μὲν   γὰρ κάλλει τῶν Πριάμου θυγατέρων
[5, 17]   προσέτι Λαοκόωντος τοῦ μάντεως, τοῖς  μὲν   ἐδόκει κατακαίειν, τοῖς δὲ κατὰ
[5, 10]   ἂν αἱρεθείη Ἴλιος, πρῶτον  μὲν   εἰ τὰ Πέλοπος ὀστᾶ κομισθείη
[5, 21]   ἐπερχόμενοι κοιμωμένους ἀνῄρουν. καὶ Νεοπτόλεμος  μὲν   ἐπὶ τοῦ ἑρκείου Διὸς βωμοῦ
[5, 20]   τοῖς ὅπλοις ἐξῄεσαν: καὶ πρῶτος  μὲν   Ἐχίων Πορθέως ἀφαλλόμενος ἀπέθανεν, οἱ
[5, 24]   τάφῳ κατέσφαξαν. ~λαμβάνει δὲ Ἀγαμέμνων  μὲν   κατ' ἐξαίρετον Κασάνδραν, Νεοπτόλεμος δὲ
[5, 11]   ἁλῶναι. ~ταῦτα ἀκούσαντες Ἕλληνες τὰ  μὲν   Πέλοπος ὀστᾶ μετακομίζουσιν, Ὀδυσσέα δὲ
[5, 2]   συνανακειμένους Θησεῖ. μάχης οὖν γενομένης  ἀπέθανεν,   εἴτε ὑπὸ τῆς συμμάχου Πενθεσιλείας
[5, 20]   πρῶτος μὲν Ἐχίων Πορθέως ἀφαλλόμενος  ἀπέθανεν,   οἱ δὲ λοιποὶ σειρᾷ ἐξάψαντες
[5, 12]   δύναμιν ἄγων: τοῦτον ἀριστεύσαντα Νεοπτόλεμος  ἀπέκτεινεν.   ~Ὀδυσσεὺς δὲ μετὰ Διομήδους παραγενόμενος
[5, 19]   ἀπὸ τοῦ Ἀχιλλέως τάφου πυρσὸν  ἧπτεν.   Ἑλένη δὲ ἐλθοῦσα περὶ τὸν
[5, 19]   ἐγένετο νὺξ καὶ πάντας ὕπνος  κατεῖχεν,   οἱ ἀπὸ Τενέδου προσέπλεον, καὶ
[5, 19]   Ἀντίκλου θέλοντος Ὀδυσσεὺς τὸ στόμα  κατέσχεν.   ~ὡς δ' ἐνόμισαν κοιμᾶσθαι τοὺς
[5, 25]   διαφέρουσαν βλεπόντων πάντων γῆ χάσματι  ἀπέκρυψεν.   ὡς δὲ ἔμελλον ἀποπλεῖν πορθήσαντες
[5, 14]   κατασκευὴν καὶ ὑποτίθεται Ἐπειῷ, ὃς  ἦν   ἀρχιτέκτων: οὗτος ἀπὸ τῆς Ἴδης
[5, 2]   Ἀμαζόνος κτείνει Θερσίτην λοιδοροῦντα αὐτόν.  ~ἦν   δὲ Ἱππολύτη τοῦ Ἱππολύτου
[5, 24]   Νεοπτόλεμος δὲ Ἀνδρομάχην, Ὀδυσσεὺς δὲ  Ἑκάβην.   ὡς δὲ ἔνιοι λέγουσιν, Ἕλενος
[5, 13]   παραγενόμενος νύκτωρ εἰς τὴν πόλιν  Διομήδην   μὲν αὐτοῦ μένειν εἴα, αὐτὸς
[5, 11]   Ὀδυσσέα δὲ καὶ Φοίνικα πρὸς  Λυκομήδην   πέμπουσιν εἰς Σκῦρον, οἱ δὲ
[5, 25]   ἔνθα νῦν λέγεται Κυνὸς σῆμα.  ~Λαοδίκην   μὲν γὰρ κάλλει τῶν Πριάμου
[5, 12]   Τρωσὶ σύμμαχος Εὐρύπυλος Τηλέφου  πολλὴν   Μυσῶν δύναμιν ἄγων: τοῦτον ἀριστεύσαντα
[5, 13]   δὲ ἑαυτὸν αἰκισάμενος καὶ πενιχρὰν  στολὴν   ἐνδυσάμενος ἀγνώστως εἰς τὴν πόλιν
[5, 22]   εἴασαν. ~Μενέλαος δὲ Δηίφοβον κτείνας  Ἑλένην   ἐπὶ τὰς ναῦς ἄγει: ἀπάγουσι
[5, 22]   δὲ Λοκρὸς Κασάνδραν ὁρῶν  περιπεπλεγμένην   τῷ ξοάνῳ τῆς Ἀθηνᾶς βιάζεται:
[5, 24]   εἰς Χερρόνησον σὺν αὐτῇ κύνα  γενομένην   θάπτει, ἔνθα νῦν λέγεται Κυνὸς
[5, 23]   Ἀστυάνακτα ἀπὸ τῶν πύργων ἔρριψαν,  Πολυξένην   δὲ ἐπὶ τῷ Ἀχιλλέως τάφῳ
[5, 21]   ὅπλων ἐλθόντες ἔσωσαν. Αἰνείας δὲ  Ἀγχίσην   τὸν πατέρα βαστάσας ἔφυγεν, οἱ
[5, 25]   μηνίειν Ἀθηνᾶν αὐτοῖς λέγοντος διὰ  τὴν   Αἴαντος ἀσέβειαν. καὶ τὸν μὲν
[5, 2]   ὅτι οἱ περὶ Θησέα, τὴν  τῶν   Ἀμαζόνων ἑωρακότες ἐπιστασίαν, κλείσαντες διὰ
[5, 14]   τὴν Τένεδον ναυλοχεῖν καὶ μετὰ  τὴν   ἐπιοῦσαν νύκτα καταπλεῖν. ~οἱ δὲ
[5, 21]   οἱ δὲ Ἕλληνες αὐτὸν διὰ  τὴν   εὐσέβειαν εἴασαν. ~Μενέλαος δὲ Δηίφοβον
[5, 22]   ναῦς ἄγει: ἀπάγουσι δὲ καὶ  τὴν   Θησέως μητέρα Αἴθραν οἱ Θησέως
[5, 14]   τοὺς ἀρίστους, ὡς δὲ  τὴν   μικρὰν γράψας Ἰλιάδα φησί, τρισχιλίους,
[5, 21]   Μενέλαος Γλαῦκον τὸν Ἀντήνορος εἰς  τὴν   οἰκίαν φεύγοντα γνωρίσαντες μεθ' ὅπλων
[5, 10]   γὰρ ἔνδον ὄντος οὐ δύνασθαι  τὴν   πόλιν ἁλῶναι. ~ταῦτα ἀκούσαντες Ἕλληνες
[5, 13]   μετὰ Διομήδους παραγενόμενος νύκτωρ εἰς  τὴν   πόλιν Διομήδην μὲν αὐτοῦ μένειν
[5, 21]   ~χωρήσαντες δὲ μεθ' ὅπλων εἰς  τὴν   πόλιν, εἰς τὰς οἰκίας ἐπερχόμενοι
[5, 13]   πενιχρὰν στολὴν ἐνδυσάμενος ἀγνώστως εἰς  τὴν   πόλιν εἰσέρχεται ὡς ἐπαίτης: γνωρισθεὶς
[5, 23]   βλέπειν. ~κτείναντες δὲ τοὺς Τρῶας  τὴν   πόλιν ἐνέπρησαν καὶ τὰ λάφυρα
[5, 9]   Κάλχαντος Ἕλενον εἰδέναι τοὺς ῥυομένους  τὴν   πόλιν χρησμούς, ἐνεδρεύσας αὐτὸν Ὀδυσσεὺς
[5, 14]   ἐμπρήσαντας τὰς σκηνάς, ἀναχθέντας περὶ  τὴν   Τένεδον ναυλοχεῖν καὶ μετὰ τὴν
[5, 11]   καὶ λαβὼν παρ' ἑκόντος Ὀδυσσέως  τὴν   τοῦ πατρὸς πανοπλίαν πολλοὺς τῶν
[5, 2]   εἴτε ὅτι οἱ περὶ Θησέα,  τὴν   τῶν Ἀμαζόνων ἑωρακότες ἐπιστασίαν, κλείσαντες
[5, 8]   Διομήδους εἰς Λῆμνον ἀφικνεῖται πρὸς  Φιλοκτήτην,   καὶ δόλῳ ἐγκρατὴς γενόμενος τῶν
[5, 1]   θάνατον ἐρασθεὶς τῆς Ἀμαζόνος κτείνει  Θερσίτην   λοιδοροῦντα αὐτόν. ~ἦν δὲ Ἱππολύτη
[5, 24]   ὡς δὲ ἔνιοι λέγουσιν, Ἕλενος  αὐτὴν   λαμβάνει, καὶ διακομισθεὶς εἰς Χερρόνησον
[5, 2]   διὰ τάχους τὰς θύρας καὶ  ταύτην   ἀπολαβόντες ἐντὸς ἀπέκτειναν. ~ὅτι Μέμνονα
[5, 1]   Πενθεσίλεια, Ὀτρηρῆς καὶ Ἄρεος, ἀκουσίως  Ἱππολύτην   κτείνασα καὶ ὑπὸ Πριάμου καθαρθεῖσα,
[5, 14]   ~ὕστερον δὲ ἐπινοεῖ δουρείου ἵππου  κατασκευὴν   καὶ ὑποτίθεται Ἐπειῷ, ὃς ἦν
[5, 24]   κατ' ἐξαίρετον Κασάνδραν, Νεοπτόλεμος δὲ  Ἀνδρομάχην,   Ὀδυσσεὺς δὲ Ἑκάβην. ὡς δὲ
[5, 4]   ὅπλα δίδωσιν ἐπὶ τὰς ναῦς  κομίζειν,   τὸ δὲ σῶμα βαστάσας Αἴας
[5, 22]   γὰρ τούτους λέγουσιν εἰς Τροίαν  ἐλθεῖν   ὕστερον. Αἴας δὲ Λοκρὸς
[5, 14]   πλευρὰς ἀνεῳγμένον. εἰς τοῦτον Ὀδυσσεὺς  εἰσελθεῖν   πείθει πεντήκοντα τοὺς ἀρίστους, ὡς
[5, 17]   τοῦ μάντεως, τοῖς μὲν ἐδόκει  κατακαίειν,   τοῖς δὲ κατὰ βαράθρων ἀφιέναι:
[5, 25]   πορθήσαντες Τροίαν, ὑπὸ Κάλχαντος κατείχοντο,  μηνίειν   Ἀθηνᾶν αὐτοῖς λέγοντος διὰ τὴν
[5, 16]   βασιλείοις στήσαντες ἐβουλεύοντο τί χρὴ  ποιεῖν.   ~Κασάνδρας δὲ λεγούσης ἔνοπλον ἐν
[5, 5]   Ἀχιλλεὺς ἐν Μακάρων νήσοις Μηδείᾳ  συνοικεῖν.   τιθέασι δὲ ἐπ' αὐτῷ ἀγῶνα,
[5, 8]   ἐγκρατὴς γενόμενος τῶν τόξων πείθει  πλεῖν   αὐτὸν ἐπὶ Τροίαν. δὲ
[5, 14]   καὶ μετὰ τὴν ἐπιοῦσαν νύκτα  καταπλεῖν.   ~οἱ δὲ πείθονται καὶ τοὺς
[5, 25]   χάσματι ἀπέκρυψεν. ὡς δὲ ἔμελλον  ἀποπλεῖν   πορθήσαντες Τροίαν, ὑπὸ Κάλχαντος κατείχοντο,
[5, 13]   τὴν πόλιν Διομήδην μὲν αὐτοῦ  μένειν   εἴα, αὐτὸς δὲ ἑαυτὸν αἰκισάμενος
[5, 25]   ἀσέβειαν. καὶ τὸν μὲν Αἴαντα  κτείνειν   ἔμελλον, φεύγοντα δὲ ἐπὶ βωμὸν
[5, 2]   ταῖς μεθ' ἑαυτῆς Ἀμαζόσιν ἔλεγε  κτείνειν   τοὺς συνανακειμένους Θησεῖ. μάχης οὖν
[5, 22]   το τὸ ξόανον εἰς οὐρανὸν  βλέπειν.   ~κτείναντες δὲ τοὺς Τρῶας τὴν
[5, 15]   Σίνωνα, ὃς ἔμελλεν αὐτοῖς πυρσὸν  ἀνάπτειν,   τῆς νυκτὸς ἀνάγονται καὶ περὶ
[5, 14]   σκηνάς, ἀναχθέντας περὶ τὴν Τένεδον  ναυλοχεῖν   καὶ μετὰ τὴν ἐπιοῦσαν νύκτα
[5, 10]   ἔνδον ὄντος οὐ δύνασθαι τὴν  πόλιν   ἁλῶναι. ~ταῦτα ἀκούσαντες Ἕλληνες τὰ
[5, 13]   Διομήδους παραγενόμενος νύκτωρ εἰς τὴν  πόλιν   Διομήδην μὲν αὐτοῦ μένειν εἴα,
[5, 21]   δὲ μεθ' ὅπλων εἰς τὴν  πόλιν,   εἰς τὰς οἰκίας ἐπερχόμενοι κοιμωμένους
[5, 13]   στολὴν ἐνδυσάμενος ἀγνώστως εἰς τὴν  πόλιν   εἰσέρχεται ὡς ἐπαίτης: γνωρισθεὶς δὲ
[5, 23]   ~κτείναντες δὲ τοὺς Τρῶας τὴν  πόλιν   ἐνέπρησαν καὶ τὰ λάφυρα ἐμερίσαντο.
[5, 9]   Ἕλενον εἰδέναι τοὺς ῥυομένους τὴν  πόλιν   χρησμούς, ἐνεδρεύσας αὐτὸν Ὀδυσσεὺς καὶ
[5, 12]   Εὐρύπυλος Τηλέφου πολλὴν Μυσῶν  δύναμιν   ἄγων: τοῦτον ἀριστεύσαντα Νεοπτόλεμος ἀπέκτεινεν.
[5, 17]   δὲ λεγούσης ἔνοπλον ἐν αὐτῷ  δύναμιν   εἶναι, καὶ προσέτι Λαοκόωντος τοῦ
[5, 9]   τοξεύει. ~τούτου δὲ ἀποθανόντος εἰς  ἔριν   ἔρχονται Ἕλενος καὶ Δηίφοβος ὑπὲρ
[5, 2]   ὅπλοις ἅμα ταῖς μεθ' ἑαυτῆς  Ἀμαζόσιν   ἔλεγε κτείνειν τοὺς συνανακειμένους Θησεῖ.
[5, 22]   καὶ Ἀκάμας: καὶ γὰρ τούτους  λέγουσιν   εἰς Τροίαν ἐλθεῖν ὕστερον. Αἴας
[5, 24]   δὲ Ἑκάβην. ὡς δὲ ἔνιοι  λέγουσιν,   Ἕλενος αὐτὴν λαμβάνει, καὶ διακομισθεὶς
[5, 15]   πείθονται καὶ τοὺς μὲν ἀρίστους  ἐμβιβάζουσιν   εἰς τὸν ἵππον, ἡγεμόνα καταστήσαντες
[5, 11]   Ἕλληνες τὰ μὲν Πέλοπος ὀστᾶ  μετακομίζουσιν,   Ὀδυσσέα δὲ καὶ Φοίνικα πρὸς
[5, 18]   πλησίον νήσων τοὺς Λαοκόωντος υἱοὺς  κατεσθίουσιν.   ~ὡς δὲ ἐγένετο νὺξ καὶ
[5, 6]   τῷ ἀρίστῳ νικητήριον τίθεται, καὶ  καταβαίνουσιν   εἰς ἅμιλλαν Αἴας καὶ Ὀδυσσεύς.
[5, 11]   δὲ καὶ Φοίνικα πρὸς Λυκομήδην  πέμπουσιν   εἰς Σκῦρον, οἱ δὲ πείθουσι
[5, 15]   νυκτὸς ἀνάγονται καὶ περὶ Τένεδον  ναυλοχοῦσιν.   ~ἡμέρας δὲ γενομένης ἔρημον οἱ
[5, 4]   Γλαῦκον ἀναιρεῖ, καὶ τὰ ὅπλα  δίδωσιν   ἐπὶ τὰς ναῦς κομίζειν, τὸ
[5, 7]   σορῷ κεῖται: δὲ τάφος  ἐστὶν   ἐν Ῥοιτείῳ. ~ἤδη δὲ ὄντος
[5, 22]   τὴν εὐσέβειαν εἴασαν. ~Μενέλαος δὲ  Δηίφοβον   κτείνας Ἑλένην ἐπὶ τὰς ναῦς
[5, 14]   τὰς σκηνάς, ἀναχθέντας περὶ τὴν  Τένεδον   ναυλοχεῖν καὶ μετὰ τὴν ἐπιοῦσαν
[5, 15]   τῆς νυκτὸς ἀνάγονται καὶ περὶ  Τένεδον   ναυλοχοῦσιν. ~ἡμέρας δὲ γενομένης ἔρημον
[5, 9]   Ὀδυσσεὺς καὶ χειρωσάμενος ἐπὶ τὸ  στρατόπεδον   ἤγαγε: ~καὶ ἀναγκαζόμενος Ἕλενος
[5, 16]   οἱ Τρῶες τὸ τῶν Ἑλλήνων  στρατόπεδον   θεασάμενοι καὶ νομίσαντες αὐτοὺς πεφευγέναι,
[5, 11]   παραγενόμενος δὲ οὗτος εἰς τὸ  στρατόπεδον   καὶ λαβὼν παρ' ἑκόντος Ὀδυσσέως
[5, 10]   διιπετὲς παλλάδιον ἐκκλαπείη: τούτου γὰρ  ἔνδον   ὄντος οὐ δύνασθαι τὴν πόλιν
[5, 19]   ὕπνος κατεῖχεν, οἱ ἀπὸ Τενέδου  προσέπλεον,   καὶ Σίνων αὐτοῖς ἀπὸ τοῦ
[5, 10]   συμμαχοίη, τρίτον εἰ τὸ διιπετὲς  παλλάδιον   ἐκκλαπείη: τούτου γὰρ ἔνδον ὄντος
[5, 13]   ὑπὸ Ἑλένης δι' ἐκείνης τὸ  παλλάδιον   ἔκλεψε καὶ πολλοὺς κτείνας τῶν
[5, 17]   τοῖς πολλοῖς ἵνα αὐτὸν ἐάσωσι  θεῖον   ἀνάθημα, τραπέντες ἐπὶ θυσίαν εὐωχοῦντο.
[5, 18]   θυσίαν εὐωχοῦντο. ~Ἀπόλλων δὲ αὐτοῖς  σημεῖον   ἐπιπέμπει: δύο γὰρ δράκοντες διανηξάμενοι
[5, 6]   δὲ πανοπλία αὐτοῦ τῷ ἀρίστῳ  νικητήριον   τίθεται, καὶ καταβαίνουσιν εἰς ἅμιλλαν
[5, 15]   εἰς οἶκον ἀνακομιδῆς Ἕλληνες Ἀθηνᾷ  χαριστήριον.   αὐτοὶ δὲ ἐμπρήσαντες τὰς σκηνὰς
[5, 18]   διὰ τῆς θαλάσσης ἐκ τῶν  πλησίον   νήσων τοὺς Λαοκόωντος υἱοὺς κατεσθίουσιν.
[5, 15]   ἐγχαράξαντες τὰ δηλοῦντα: τῆς εἰς  οἶκον   ἀνακομιδῆς Ἕλληνες Ἀθηνᾷ χαριστήριον. αὐτοὶ
[5, 16]   καὶ νομίσαντες αὐτοὺς πεφευγέναι, περιχαρέντες  εἷλκον   τὸν ἵππον καὶ παρὰ τοῖς
[5, 4]   μάχης περὶ τοῦ νεκροῦ, Αἴας  Γλαῦκον   ἀναιρεῖ, καὶ τὰ ὅπλα δίδωσιν
[5, 21]   ἀνεῖλεν: Ὀδυσσεὺς δὲ καὶ Μενέλαος  Γλαῦκον   τὸν Ἀντήνορος εἰς τὴν οἰκίαν
[5, 14]   Ἴδης ξύλα τεμὼν ἵππον κατασκευάζει  κοῖλον   ἔνδοθεν εἰς τὰς πλευρὰς ἀνεῳγμένον.
[5, 25]   γῆ χάσματι ἀπέκρυψεν. ὡς δὲ  ἔμελλον   ἀποπλεῖν πορθήσαντες Τροίαν, ὑπὸ Κάλχαντος
[5, 25]   καὶ τὸν μὲν Αἴαντα κτείνειν  ἔμελλον,   φεύγοντα δὲ ἐπὶ βωμὸν εἴασαν.
[5, 17]   χρὴ ποιεῖν. ~Κασάνδρας δὲ λεγούσης  ἔνοπλον   ἐν αὐτῷ δύναμιν εἶναι, καὶ
[5, 21]   τοῦ ἑρκείου Διὸς βωμοῦ καταφεύγοντα  Πρίαμον   ἀνεῖλεν: Ὀδυσσεὺς δὲ καὶ Μενέλαος
[5, 11]   Σκῦρον, οἱ δὲ πείθουσι τὸν  Νεοπτόλεμον   προέσθαι. παραγενόμενος δὲ οὗτος εἰς
[5, 16]   Τένεδον ναυλοχοῦσιν. ~ἡμέρας δὲ γενομένης  ἔρημον   οἱ Τρῶες τὸ τῶν Ἑλλήνων
[5, 25]   κτείνειν ἔμελλον, φεύγοντα δὲ ἐπὶ  βωμὸν   εἴασαν.
[5, 22]   Ἀθηνᾶς βιάζεται: διὰ το τὸ  ξόανον   εἰς οὐρανὸν βλέπειν. ~κτείναντες δὲ
[5, 22]   διὰ το τὸ ξόανον εἰς  οὐρανὸν   βλέπειν. ~κτείναντες δὲ τοὺς Τρῶας
[5, 9]   Ἴδῃ διετέλει. εἰπόντος δὲ Κάλχαντος  Ἕλενον   εἰδέναι τοὺς ῥυομένους τὴν πόλιν
[5, 14]   κοῖλον ἔνδοθεν εἰς τὰς πλευρὰς  ἀνεῳγμένον.   εἰς τοῦτον Ὀδυσσεὺς εἰσελθεῖν πείθει
[5, 3]   Ἠοῦς μετὰ πολλῆς Αἰθιόπων δυνάμεως  παραγενόμενον   ἐν Τροίᾳ καθ' Ἑλλήνων καὶ
[5, 8]   ἀκούσας Ὀδυσσεὺς μετὰ Διομήδους εἰς  Λῆμνον   ἀφικνεῖται πρὸς Φιλοκτήτην, καὶ δόλῳ
[5, 15]   μὲν ἀρίστους ἐμβιβάζουσιν εἰς τὸν  ἵππον,   ἡγεμόνα καταστήσαντες αὐτῶν Ὀδυσσέα, γράμματα
[5, 16]   αὐτοὺς πεφευγέναι, περιχαρέντες εἷλκον τὸν  ἵππον   καὶ παρὰ τοῖς Πριάμου βασιλείοις
[5, 14]   ἀπὸ τῆς Ἴδης ξύλα τεμὼν  ἵππον   κατασκευάζει κοῖλον ἔνδοθεν εἰς τὰς
[5, 19]   Ἑλένη δὲ ἐλθοῦσα περὶ τὸν  ἵππον,   μιμουμένη τὰς φωνὰς ἑκάστης τῶν
[5, 8]   παραγενόμενος καὶ θεραπευθεὶς ὑπὸ Ποδαλειρίου  Ἀλέξανδρον   τοξεύει. ~τούτου δὲ ἀποθανόντος εἰς
[5, 22]   τούτους λέγουσιν εἰς Τροίαν ἐλθεῖν  ὕστερον.   Αἴας δὲ Λοκρὸς Κασάνδραν
[5, 14]   τὰς ναῦς μετὰ Διομήδους κομίζει.  ~ὕστερον   δὲ ἐπινοεῖ δουρείου ἵππου κατασκευὴν
[5, 7]   τὰ βοσκήματα ὡς Ἀχαιοὺς φονεύει.  ~ὕστερον   δὲ σωφρονήσας κτείνει καὶ ἑαυτόν.
[5, 1]   ἐν οἷς καὶ Μαχάονα: εἶθ'  ὕστερον   θνήσκει ὑπὸ Ἀχιλλέως, ὅστις μετὰ
[5, 12]   τῶν Τρώων ἀναιρεῖ. ~ἀφικνεῖται δὲ  ὕστερον   Τρωσὶ σύμμαχος Εὐρύπυλος Τηλέφου
[5, 11]   Φοίνικα πρὸς Λυκομήδην πέμπουσιν εἰς  Σκῦρον,   οἱ δὲ πείθουσι τὸν Νεοπτόλεμον
[5, 3]   Ἀλεξάνδρου καὶ Ἀπόλλωνος εἰς τὸ  σφυρόν.   ~γενομένης δὲ μάχης περὶ τοῦ
[5, 4]   σῶμα βαστάσας Αἴας βαλλόμενος βέλεσι  μέσον   τῶν πολεμίων διήνεγκεν, Ὀδυσσέως πρὸς
[5, 24]   αὐτὴν λαμβάνει, καὶ διακομισθεὶς εἰς  Χερρόνησον   σὺν αὐτῇ κύνα γενομένην θάπτει,
[5, 15]   καταλιπόντες Σίνωνα, ὃς ἔμελλεν αὐτοῖς  πυρσὸν   ἀνάπτειν, τῆς νυκτὸς ἀνάγονται καὶ
[5, 19]   αὐτοῖς ἀπὸ τοῦ Ἀχιλλέως τάφου  πυρσὸν   ἧπτεν. Ἑλένη δὲ ἐλθοῦσα περὶ
[5, 21]   Ὀδυσσεὺς δὲ καὶ Μενέλαος Γλαῦκον  τὸν   Ἀντήνορος εἰς τὴν οἰκίαν φεύγοντα
[5, 15]   τοὺς μὲν ἀρίστους ἐμβιβάζουσιν εἰς  τὸν   ἵππον, ἡγεμόνα καταστήσαντες αὐτῶν Ὀδυσσέα,
[5, 16]   νομίσαντες αὐτοὺς πεφευγέναι, περιχαρέντες εἷλκον  τὸν   ἵππον καὶ παρὰ τοῖς Πριάμου
[5, 19]   ἧπτεν. Ἑλένη δὲ ἐλθοῦσα περὶ  τὸν   ἵππον, μιμουμένη τὰς φωνὰς ἑκάστης
[5, 25]   διὰ τὴν Αἴαντος ἀσέβειαν. καὶ  τὸν   μὲν Αἴαντα κτείνειν ἔμελλον, φεύγοντα
[5, 11]   εἰς Σκῦρον, οἱ δὲ πείθουσι  τὸν   Νεοπτόλεμον προέσθαι. παραγενόμενος δὲ οὗτος
[5, 21]   ἐλθόντες ἔσωσαν. Αἰνείας δὲ Ἀγχίσην  τὸν   πατέρα βαστάσας ἔφυγεν, οἱ δὲ
[5, 3]   ἀπολαβόντες ἐντὸς ἀπέκτειναν. ~ὅτι Μέμνονα  τὸν   Τιθωνοῦ καὶ Ἠοῦς μετὰ πολλῆς
[5, 5]   ὀστᾶ συμμίξαντες. λέγεται δὲ μετὰ  θάνατον   Ἀχιλλεὺς ἐν Μακάρων νήσοις Μηδείᾳ
[5, 1]   θνήσκει ὑπὸ Ἀχιλλέως, ὅστις μετὰ  θάνατον   ἐρασθεὶς τῆς Ἀμαζόνος κτείνει Θερσίτην
[5, 24]   ~λαμβάνει δὲ Ἀγαμέμνων μὲν κατ'  ἐξαίρετον   Κασάνδραν, Νεοπτόλεμος δὲ Ἀνδρομάχην, Ὀδυσσεὺς
[5, 10]   αὐτούς, ἔπειτα εἰ Νεοπτόλεμος συμμαχοίη,  τρίτον   εἰ τὸ διιπετὲς παλλάδιον ἐκκλαπείη:
[5, 21]   βαστάσας ἔφυγεν, οἱ δὲ Ἕλληνες  αὐτὸν   διὰ τὴν εὐσέβειαν εἴασαν. ~Μενέλαος
[5, 17]   δόξαν δὲ τοῖς πολλοῖς ἵνα  αὐτὸν   ἐάσωσι θεῖον ἀνάθημα, τραπέντες ἐπὶ
[5, 5]   ἐπληρώθη τὸ στράτευμα. θάπτουσι δὲ  αὐτὸν   {ἐν Λευκῇ νήσῳ} μετὰ Πατρόκλου,
[5, 8]   γενόμενος τῶν τόξων πείθει πλεῖν  αὐτὸν   ἐπὶ Τροίαν. δὲ παραγενόμενος
[5, 1]   τῆς Ἀμαζόνος κτείνει Θερσίτην λοιδοροῦντα  αὐτόν.   ~ἦν δὲ Ἱππολύτη τοῦ
[5, 9]   ῥυομένους τὴν πόλιν χρησμούς, ἐνεδρεύσας  αὐτὸν   Ὀδυσσεὺς καὶ χειρωσάμενος ἐπὶ τὸ
[5, 7]   ~ὕστερον δὲ σωφρονήσας κτείνει καὶ  ἑαυτόν.   Ἀγαμέμνων δὲ κωλύει τὸ σῶμα
[5, 13]   αὐτοῦ μένειν εἴα, αὐτὸς δὲ  ἑαυτὸν   αἰκισάμενος καὶ πενιχρὰν στολὴν ἐνδυσάμενος
[5, 12]   Τηλέφου πολλὴν Μυσῶν δύναμιν ἄγων:  τοῦτον   ἀριστεύσαντα Νεοπτόλεμος ἀπέκτεινεν. ~Ὀδυσσεὺς δὲ
[5, 14]   εἰς τὰς πλευρὰς ἀνεῳγμένον. εἰς  τοῦτον   Ὀδυσσεὺς εἰσελθεῖν πείθει πεντήκοντα τοὺς
[5, 10]   πῶς ἂν αἱρεθείη Ἴλιος,  πρῶτον   μὲν εἰ τὰ Πέλοπος ὀστᾶ
[5, 3]   πολλοὺς τῶν Ἑλλήνων κτείναντα καὶ  Ἀντίλοχον   κτείνει Ἀχιλλεύς. διώξας δὲ
[5, 24]   αὐτῇ κύνα γενομένην θάπτει, ἔνθα  νῦν   λέγεται Κυνὸς σῆμα. ~Λαοδίκην μὲν
[5, 2]   κτείνειν τοὺς συνανακειμένους Θησεῖ. μάχης  οὖν   γενομένης ἀπέθανεν, εἴτε ὑπὸ τῆς
[5, 21]   εἰς τὰς οἰκίας ἐπερχόμενοι κοιμωμένους  ἀνῄρουν.   καὶ Νεοπτόλεμος μὲν ἐπὶ τοῦ
[5, 24]   λαμβάνει, καὶ διακομισθεὶς εἰς Χερρόνησον  σὺν   αὐτῇ κύνα γενομένην θάπτει, ἔνθα
[5, 2]   ἐπιτελουμένων τῶν γάμων Φαίδρας, ἐπιστᾶσα  σὺν   ὅπλοις ἅμα ταῖς μεθ' ἑαυτῆς
[5, 6]   ἐκτρέπει ξιφήρη: δὲ ἐκμανεὶς  σὺν   τοῖς νέμουσι τὰ βοσκήματα ὡς
[5, 20]   ἐνόμισαν κοιμᾶσθαι τοὺς πολεμίους, ἀνοίξαντες  σὺν   τοῖς ὅπλοις ἐξῄεσαν: καὶ πρῶτος
[5, 11]   οὗτος εἰς τὸ στρατόπεδον καὶ  λαβὼν   παρ' ἑκόντος Ὀδυσσέως τὴν τοῦ
[5, 12]   Τηλέφου πολλὴν Μυσῶν δύναμιν  ἄγων:   τοῦτον ἀριστεύσαντα Νεοπτόλεμος ἀπέκτεινεν. ~Ὀδυσσεὺς
[5, 23]   τοῖς θεοῖς Ἀστυάνακτα ἀπὸ τῶν  πύργων   ἔρριψαν, Πολυξένην δὲ ἐπὶ τῷ
[5, 4]   Αἴας βαλλόμενος βέλεσι μέσον τῶν  πολεμίων   διήνεγκεν, Ὀδυσσέως πρὸς τοὺς ἐπιφερομένους
[5, 20]   ὅπλοις ἐξῄεσαν: καὶ πρῶτος μὲν  Ἐχίων   Πορθέως ἀφαλλόμενος ἀπέθανεν, οἱ δὲ
[5, 19]   μιμουμένη τὰς φωνὰς ἑκάστης τῶν  γυναικῶν,   τοὺς ἀριστέας ἐκάλει. ὑπακοῦσαι δὲ
[5, 18]   ἀνάθημα, τραπέντες ἐπὶ θυσίαν εὐωχοῦντο.  ~Ἀπόλλων   δὲ αὐτοῖς σημεῖον ἐπιπέμπει: δύο
[5, 21]   Τενέδου καταπλεύσαντας. ~χωρήσαντες δὲ μεθ'  ὅπλων   εἰς τὴν πόλιν, εἰς τὰς
[5, 21]   τὴν οἰκίαν φεύγοντα γνωρίσαντες μεθ'  ὅπλων   ἐλθόντες ἔσωσαν. Αἰνείας δὲ Ἀγχίσην
[5, 9]   καὶ Δηίφοβος ὑπὲρ τῶν Ἑλένης  γάμων:   προκριθέντος δὲ τοῦ Δηιφόβου Ἕλενος
[5, 2]   Μελανίππη. αὕτη γάρ, ἐπιτελουμένων τῶν  γάμων   Φαίδρας, ἐπιστᾶσα σὺν ὅπλοις ἅμα
[5, 14]   οὗτος ἀπὸ τῆς Ἴδης ξύλα  τεμὼν   ἵππον κατασκευάζει κοῖλον ἔνδοθεν εἰς
[5, 2]   Γλαύκη καὶ Μελανίππη. αὕτη γάρ,  ἐπιτελουμένων   τῶν γάμων Φαίδρας, ἐπιστᾶσα σὺν
[5, 3]   δυνάμεως παραγενόμενον ἐν Τροίᾳ καθ'  Ἑλλήνων   καὶ πολλοὺς τῶν Ἑλλήνων κτείναντα
[5, 3]   καθ' Ἑλλήνων καὶ πολλοὺς τῶν  Ἑλλήνων   κτείναντα καὶ Ἀντίλοχον κτείνει
[5, 16]   ἔρημον οἱ Τρῶες τὸ τῶν  Ἑλλήνων   στρατόπεδον θεασάμενοι καὶ νομίσαντες αὐτοὺς
[5, 19]   οἱ ἀπὸ Τενέδου προσέπλεον, καὶ  Σίνων   αὐτοῖς ἀπὸ τοῦ Ἀχιλλέως τάφου
[5, 7]   δὲ σωφρονήσας κτείνει καὶ ἑαυτόν.  Ἀγαμέμνων   δὲ κωλύει τὸ σῶμα αὐτοῦ
[5, 24]   Ἀχιλλέως τάφῳ κατέσφαξαν. ~λαμβάνει δὲ  Ἀγαμέμνων   μὲν κατ' ἐξαίρετον Κασάνδραν, Νεοπτόλεμος
[5, 2]   οἱ περὶ Θησέα, τὴν τῶν  Ἀμαζόνων   ἑωρακότες ἐπιστασίαν, κλείσαντες διὰ τάχους
[5, 8]   καὶ δόλῳ ἐγκρατὴς γενόμενος τῶν  τόξων   πείθει πλεῖν αὐτὸν ἐπὶ Τροίαν.
[5, 9]   προκριθέντος δὲ τοῦ Δηιφόβου Ἕλενος  ἀπολιπὼν   Τροίαν ἐν Ἴδῃ διετέλει. εἰπόντος
[5, 3]   Τιθωνοῦ καὶ Ἠοῦς μετὰ πολλῆς  Αἰθιόπων   δυνάμεως παραγενόμενον ἐν Τροίᾳ καθ'
[5, 5]   δὲ μετὰ θάνατον Ἀχιλλεὺς ἐν  Μακάρων   νήσοις Μηδείᾳ συνοικεῖν. τιθέασι δὲ
[5, 25]   μὲν γὰρ κάλλει τῶν Πριάμου  θυγατέρων   διαφέρουσαν βλεπόντων πάντων γῆ χάσματι
[5, 5]   Λευκῇ νήσῳ} μετὰ Πατρόκλου, τὰ  ἑκατέρων   ὀστᾶ συμμίξαντες. λέγεται δὲ μετὰ
[5, 17]   ἐδόκει κατακαίειν, τοῖς δὲ κατὰ  βαράθρων   ἀφιέναι: δόξαν δὲ τοῖς πολλοῖς
[5, 22]   Αἴας δὲ Λοκρὸς Κασάνδραν  ὁρῶν   περιπεπλεγμένην τῷ ξοάνῳ τῆς Ἀθηνᾶς
[5, 18]   τῆς θαλάσσης ἐκ τῶν πλησίον  νήσων   τοὺς Λαοκόωντος υἱοὺς κατεσθίουσιν. ~ὡς
[5, 12]   σύμμαχος Εὐρύπυλος Τηλέφου πολλὴν  Μυσῶν   δύναμιν ἄγων: τοῦτον ἀριστεύσαντα Νεοπτόλεμος
[5, 2]   καὶ Μελανίππη. αὕτη γάρ, ἐπιτελουμένων  τῶν   γάμων Φαίδρας, ἐπιστᾶσα σὺν ὅπλοις
[5, 19]   ἵππον, μιμουμένη τὰς φωνὰς ἑκάστης  τῶν   γυναικῶν, τοὺς ἀριστέας ἐκάλει. ὑπακοῦσαι
[5, 9]   ἔρχονται Ἕλενος καὶ Δηίφοβος ὑπὲρ  τῶν   Ἑλένης γάμων: προκριθέντος δὲ τοῦ
[5, 3]   Τροίᾳ καθ' Ἑλλήνων καὶ πολλοὺς  τῶν   Ἑλλήνων κτείναντα καὶ Ἀντίλοχον κτείνει
[5, 16]   γενομένης ἔρημον οἱ Τρῶες τὸ  τῶν   Ἑλλήνων στρατόπεδον θεασάμενοι καὶ νομίσαντες
[5, 7]   αὐτοῦ καῆναι, καὶ μόνος οὗτος  τῶν   ἐν Ἰλίῳ ἀποθανόντων ἐν σορῷ
[5, 18]   διανηξάμενοι διὰ τῆς θαλάσσης ἐκ  τῶν   πλησίον νήσων τοὺς Λαοκόωντος υἱοὺς
[5, 4]   βαστάσας Αἴας βαλλόμενος βέλεσι μέσον  τῶν   πολεμίων διήνεγκεν, Ὀδυσσέως πρὸς τοὺς
[5, 25]   σῆμα. ~Λαοδίκην μὲν γὰρ κάλλει  τῶν   Πριάμου θυγατέρων διαφέρουσαν βλεπόντων πάντων
[5, 23]   πᾶσι τοῖς θεοῖς Ἀστυάνακτα ἀπὸ  τῶν   πύργων ἔρριψαν, Πολυξένην δὲ ἐπὶ
[5, 6]   τῶν Τρώων, ὡς δέ τινες  τῶν   συμμάχων, Ὀδυσσεὺς προκρίνεται. Αἴας δὲ
[5, 8]   Φιλοκτήτην, καὶ δόλῳ ἐγκρατὴς γενόμενος  τῶν   τόξων πείθει πλεῖν αὐτὸν ἐπὶ
[5, 11]   τὴν τοῦ πατρὸς πανοπλίαν πολλοὺς  τῶν   Τρώων ἀναιρεῖ. ~ἀφικνεῖται δὲ ὕστερον
[5, 6]   Αἴας καὶ Ὀδυσσεύς. καὶ κρινάντων  τῶν   Τρώων, ὡς δέ τινες τῶν
[5, 13]   παλλάδιον ἔκλεψε καὶ πολλοὺς κτείνας  τῶν   φυλασσόντων ἐπὶ τὰς ναῦς μετὰ
[5, 14]   καὶ ὑποτίθεται Ἐπειῷ, ὃς ἦν  ἀρχιτέκτων:   οὗτος ἀπὸ τῆς Ἴδης ξύλα
[5, 6]   ἅμιλλαν Αἴας καὶ Ὀδυσσεύς. καὶ  κρινάντων   τῶν Τρώων, ὡς δέ τινες
[5, 25]   τῶν Πριάμου θυγατέρων διαφέρουσαν βλεπόντων  πάντων   γῆ χάσματι ἀπέκρυψεν. ὡς δὲ
[5, 7]   μόνος οὗτος τῶν ἐν Ἰλίῳ  ἀποθανόντων   ἐν σορῷ κεῖται: δὲ
[5, 25]   κάλλει τῶν Πριάμου θυγατέρων διαφέρουσαν  βλεπόντων   πάντων γῆ χάσματι ἀπέκρυψεν. ὡς
[5, 13]   ἔκλεψε καὶ πολλοὺς κτείνας τῶν  φυλασσόντων   ἐπὶ τὰς ναῦς μετὰ Διομήδους
[5, 15]   εἰς τὸν ἵππον, ἡγεμόνα καταστήσαντες  αὐτῶν   Ὀδυσσέα, γράμματα ἐγχαράξαντες τὰ δηλοῦντα:
[5, 22]   Θησέως μητέρα Αἴθραν οἱ Θησέως  παῖδεςΔημοφῶν   καὶ Ἀκάμας: καὶ γὰρ τούτους
[5, 6]   Τρώων, ὡς δέ τινες τῶν  συμμάχων,   Ὀδυσσεὺς προκρίνεται. Αἴας δὲ ὑπὸ
[5, 11]   τοῦ πατρὸς πανοπλίαν πολλοὺς τῶν  Τρώων   ἀναιρεῖ. ~ἀφικνεῖται δὲ ὕστερον Τρωσὶ
[5, 6]   καὶ Ὀδυσσεύς. καὶ κρινάντων τῶν  Τρώων,   ὡς δέ τινες τῶν συμμάχων,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/07/2008