Livre, paragraphes |
[5, 10] |
ἀναγκαζόμενος
ὁ
Ἕλενος
λέγει
πῶς
|
ἂν |
αἱρεθείη
ἡ
Ἴλιος,
πρῶτον
μὲν |
[5, 8] |
οὐκ
ἄλλως
ἁλῶναι
δύνασθαι
Τροίαν,
|
ἂν |
μὴ
τὰ
Ἡρακλέους
ἔχωσι
τόξα |
[5, 25] |
αὐτοῖς
λέγοντος
διὰ
τὴν
Αἴαντος
|
ἀσέβειαν. |
καὶ
τὸν
μὲν
Αἴαντα
κτείνειν |
[5, 21] |
δὲ
Ἕλληνες
αὐτὸν
διὰ
τὴν
|
εὐσέβειαν |
εἴασαν.
~Μενέλαος
δὲ
Δηίφοβον
κτείνας |
[5, 21] |
Γλαῦκον
τὸν
Ἀντήνορος
εἰς
τὴν
|
οἰκίαν |
φεύγοντα
γνωρίσαντες
μεθ'
ὅπλων
ἐλθόντες |
[5, 11] |
ἑκόντος
Ὀδυσσέως
τὴν
τοῦ
πατρὸς
|
πανοπλίαν |
πολλοὺς
τῶν
Τρώων
ἀναιρεῖ.
~ἀφικνεῖται |
[5, 6] |
νύκτωρ
τῷ
στρατεύματι,
καὶ
αὐτῷ
|
μανίαν |
ἐμβαλοῦσα
Ἀθηνᾶ
εἰς
τὰ
βοσκήματα |
[5, 8] |
θεσπίζει,
οὐκ
ἄλλως
ἁλῶναι
δύνασθαι
|
Τροίαν, |
ἂν
μὴ
τὰ
Ἡρακλέους
ἔχωσι |
[5, 22] |
καὶ
γὰρ
τούτους
λέγουσιν
εἰς
|
Τροίαν |
ἐλθεῖν
ὕστερον.
Αἴας
δὲ
ὁ |
[5, 9] |
δὲ
τοῦ
Δηιφόβου
Ἕλενος
ἀπολιπὼν
|
Τροίαν |
ἐν
Ἴδῃ
διετέλει.
εἰπόντος
δὲ |
[5, 8] |
τόξων
πείθει
πλεῖν
αὐτὸν
ἐπὶ
|
Τροίαν. |
ὁ
δὲ
παραγενόμενος
καὶ
θεραπευθεὶς |
[5, 25] |
ὡς
δὲ
ἔμελλον
ἀποπλεῖν
πορθήσαντες
|
Τροίαν, |
ὑπὸ
Κάλχαντος
κατείχοντο,
μηνίειν
Ἀθηνᾶν |
[5, 2] |
Θησέα,
τὴν
τῶν
Ἀμαζόνων
ἑωρακότες
|
ἐπιστασίαν, |
κλείσαντες
διὰ
τάχους
τὰς
θύρας |
[5, 17] |
ἐάσωσι
θεῖον
ἀνάθημα,
τραπέντες
ἐπὶ
|
θυσίαν |
εὐωχοῦντο.
~Ἀπόλλων
δὲ
αὐτοῖς
σημεῖον |
[5, 6] |
νικητήριον
τίθεται,
καὶ
καταβαίνουσιν
εἰς
|
ἅμιλλαν |
Αἴας
καὶ
Ὀδυσσεύς.
καὶ
κρινάντων |
[5, 25] |
Τροίαν,
ὑπὸ
Κάλχαντος
κατείχοντο,
μηνίειν
|
Ἀθηνᾶν |
αὐτοῖς
λέγοντος
διὰ
τὴν
Αἴαντος |
[5, 2] |
θύρας
καὶ
ταύτην
ἀπολαβόντες
ἐντὸς
|
ἀπέκτειναν. |
~ὅτι
Μέμνονα
τὸν
Τιθωνοῦ
καὶ |
[5, 23] |
δὲ
ἐπὶ
τῷ
Ἀχιλλέως
τάφῳ
|
κατέσφαξαν. |
~λαμβάνει
δὲ
Ἀγαμέμνων
μὲν
κατ' |
[5, 17] |
τοῖς
δὲ
κατὰ
βαράθρων
ἀφιέναι:
|
δόξαν |
δὲ
τοῖς
πολλοῖς
ἵνα
αὐτὸν |
[5, 24] |
δὲ
Ἀγαμέμνων
μὲν
κατ'
ἐξαίρετον
|
Κασάνδραν, |
Νεοπτόλεμος
δὲ
Ἀνδρομάχην,
Ὀδυσσεὺς
δὲ |
[5, 22] |
ὕστερον.
Αἴας
δὲ
ὁ
Λοκρὸς
|
Κασάνδραν |
ὁρῶν
περιπεπλεγμένην
τῷ
ξοάνῳ
τῆς |
[5, 22] |
δὲ
καὶ
τὴν
Θησέως
μητέρα
|
Αἴθραν |
οἱ
Θησέως
παῖδεςΔημοφῶν
καὶ
Ἀκάμας: |
[5, 14] |
ἀρίστους,
ὡς
δὲ
ὁ
τὴν
|
μικρὰν |
γράψας
Ἰλιάδα
φησί,
τρισχιλίους,
τοὺς |
[5, 13] |
αὐτὸς
δὲ
ἑαυτὸν
αἰκισάμενος
καὶ
|
πενιχρὰν |
στολὴν
ἐνδυσάμενος
ἀγνώστως
εἰς
τὴν |
[5, 25] |
ἔμελλον,
φεύγοντα
δὲ
ἐπὶ
βωμὸν
|
εἴασαν. |
|
[5, 21] |
Ἕλληνες
αὐτὸν
διὰ
τὴν
εὐσέβειαν
|
εἴασαν. |
~Μενέλαος
δὲ
Δηίφοβον
κτείνας
Ἑλένην |
[5, 20] |
πολεμίους,
ἀνοίξαντες
σὺν
τοῖς
ὅπλοις
|
ἐξῄεσαν: |
καὶ
πρῶτος
μὲν
Ἐχίων
Πορθέως |
[5, 23] |
δὲ
τοὺς
Τρῶας
τὴν
πόλιν
|
ἐνέπρησαν |
καὶ
τὰ
λάφυρα
ἐμερίσαντο.
καὶ |
[5, 20] |
τὸ
στόμα
κατέσχεν.
~ὡς
δ'
|
ἐνόμισαν |
κοιμᾶσθαι
τοὺς
πολεμίους,
ἀνοίξαντες
σὺν |
[5, 14] |
Τένεδον
ναυλοχεῖν
καὶ
μετὰ
τὴν
|
ἐπιοῦσαν |
νύκτα
καταπλεῖν.
~οἱ
δὲ
πείθονται |
[5, 25] |
γὰρ
κάλλει
τῶν
Πριάμου
θυγατέρων
|
διαφέρουσαν |
βλεπόντων
πάντων
γῆ
χάσματι
ἀπέκρυψεν. |
[5, 21] |
φεύγοντα
γνωρίσαντες
μεθ'
ὅπλων
ἐλθόντες
|
ἔσωσαν. |
Αἰνείας
δὲ
Ἀγχίσην
τὸν
πατέρα |
[5, 23] |
θεοῖς
Ἀστυάνακτα
ἀπὸ
τῶν
πύργων
|
ἔρριψαν, |
Πολυξένην
δὲ
ἐπὶ
τῷ
Ἀχιλλέως |
[5, 17] |
ποιεῖν.
~Κασάνδρας
δὲ
λεγούσης
ἔνοπλον
|
ἐν |
αὐτῷ
δύναμιν
εἶναι,
καὶ
προσέτι |
[5, 9] |
τοῦ
Δηιφόβου
Ἕλενος
ἀπολιπὼν
Τροίαν
|
ἐν |
Ἴδῃ
διετέλει.
εἰπόντος
δὲ
Κάλχαντος |
[5, 7] |
καῆναι,
καὶ
μόνος
οὗτος
τῶν
|
ἐν |
Ἰλίῳ
ἀποθανόντων
ἐν
σορῷ
κεῖται: |
[5, 5] |
τὸ
στράτευμα.
θάπτουσι
δὲ
αὐτὸν
|
{ἐν |
Λευκῇ
νήσῳ}
μετὰ
Πατρόκλου,
τὰ |
[5, 5] |
λέγεται
δὲ
μετὰ
θάνατον
Ἀχιλλεὺς
|
ἐν |
Μακάρων
νήσοις
Μηδείᾳ
συνοικεῖν.
τιθέασι |
[5, 1] |
καθαρθεῖσα,
μάχης
γενομένης
πολλοὺς
κτείνει,
|
ἐν |
οἷς
καὶ
Μαχάονα:
εἶθ'
ὕστερον |
[5, 7] |
κεῖται:
ὁ
δὲ
τάφος
ἐστὶν
|
ἐν |
Ῥοιτείῳ.
~ἤδη
δὲ
ὄντος
τοῦ |
[5, 7] |
οὗτος
τῶν
ἐν
Ἰλίῳ
ἀποθανόντων
|
ἐν |
σορῷ
κεῖται:
ὁ
δὲ
τάφος |
[5, 3] |
μετὰ
πολλῆς
Αἰθιόπων
δυνάμεως
παραγενόμενον
|
ἐν |
Τροίᾳ
καθ'
Ἑλλήνων
καὶ
πολλοὺς |
[5, 5] |
τιθέασι
δὲ
ἐπ'
αὐτῷ
ἀγῶνα,
|
ἐν |
ᾧ
νικᾷ
Εὔμηλος
ἵπποις,
Διομήδης |
[5, 21] |
δὲ
Ἀγχίσην
τὸν
πατέρα
βαστάσας
|
ἔφυγεν, |
οἱ
δὲ
Ἕλληνες
αὐτὸν
διὰ |
[5, 14] |
ξύλα
τεμὼν
ἵππον
κατασκευάζει
κοῖλον
|
ἔνδοθεν |
εἰς
τὰς
πλευρὰς
ἀνεῳγμένον.
εἰς |
[5, 4] |
βαλλόμενος
βέλεσι
μέσον
τῶν
πολεμίων
|
διήνεγκεν, |
Ὀδυσσέως
πρὸς
τοὺς
ἐπιφερομένους
μαχομένου. |
[5, 21] |
ἑρκείου
Διὸς
βωμοῦ
καταφεύγοντα
Πρίαμον
|
ἀνεῖλεν: |
Ὀδυσσεὺς
δὲ
καὶ
Μενέλαος
Γλαῦκον |
[5, 15] |
σκηνὰς
καὶ
καταλιπόντες
Σίνωνα,
ὃς
|
ἔμελλεν |
αὐτοῖς
πυρσὸν
ἀνάπτειν,
τῆς
νυκτὸς |
[5, 25] |
τὴν
Αἴαντος
ἀσέβειαν.
καὶ
τὸν
|
μὲν |
Αἴαντα
κτείνειν
ἔμελλον,
φεύγοντα
δὲ |
[5, 15] |
~οἱ
δὲ
πείθονται
καὶ
τοὺς
|
μὲν |
ἀρίστους
ἐμβιβάζουσιν
εἰς
τὸν
ἵππον, |
[5, 13] |
νύκτωρ
εἰς
τὴν
πόλιν
Διομήδην
|
μὲν |
αὐτοῦ
μένειν
εἴα,
αὐτὸς
δὲ |
[5, 25] |
νῦν
λέγεται
Κυνὸς
σῆμα.
~Λαοδίκην
|
μὲν |
γὰρ
κάλλει
τῶν
Πριάμου
θυγατέρων |
[5, 17] |
προσέτι
Λαοκόωντος
τοῦ
μάντεως,
τοῖς
|
μὲν |
ἐδόκει
κατακαίειν,
τοῖς
δὲ
κατὰ |
[5, 10] |
ἂν
αἱρεθείη
ἡ
Ἴλιος,
πρῶτον
|
μὲν |
εἰ
τὰ
Πέλοπος
ὀστᾶ
κομισθείη |
[5, 21] |
ἐπερχόμενοι
κοιμωμένους
ἀνῄρουν.
καὶ
Νεοπτόλεμος
|
μὲν |
ἐπὶ
τοῦ
ἑρκείου
Διὸς
βωμοῦ |
[5, 20] |
τοῖς
ὅπλοις
ἐξῄεσαν:
καὶ
πρῶτος
|
μὲν |
Ἐχίων
Πορθέως
ἀφαλλόμενος
ἀπέθανεν,
οἱ |
[5, 24] |
τάφῳ
κατέσφαξαν.
~λαμβάνει
δὲ
Ἀγαμέμνων
|
μὲν |
κατ'
ἐξαίρετον
Κασάνδραν,
Νεοπτόλεμος
δὲ |
[5, 11] |
ἁλῶναι.
~ταῦτα
ἀκούσαντες
Ἕλληνες
τὰ
|
μὲν |
Πέλοπος
ὀστᾶ
μετακομίζουσιν,
Ὀδυσσέα
δὲ |
[5, 2] |
συνανακειμένους
Θησεῖ.
μάχης
οὖν
γενομένης
|
ἀπέθανεν, |
εἴτε
ὑπὸ
τῆς
συμμάχου
Πενθεσιλείας |
[5, 20] |
πρῶτος
μὲν
Ἐχίων
Πορθέως
ἀφαλλόμενος
|
ἀπέθανεν, |
οἱ
δὲ
λοιποὶ
σειρᾷ
ἐξάψαντες |
[5, 12] |
δύναμιν
ἄγων:
τοῦτον
ἀριστεύσαντα
Νεοπτόλεμος
|
ἀπέκτεινεν. |
~Ὀδυσσεὺς
δὲ
μετὰ
Διομήδους
παραγενόμενος |
[5, 19] |
ἀπὸ
τοῦ
Ἀχιλλέως
τάφου
πυρσὸν
|
ἧπτεν. |
Ἑλένη
δὲ
ἐλθοῦσα
περὶ
τὸν |
[5, 19] |
ἐγένετο
νὺξ
καὶ
πάντας
ὕπνος
|
κατεῖχεν, |
οἱ
ἀπὸ
Τενέδου
προσέπλεον,
καὶ |
[5, 19] |
Ἀντίκλου
θέλοντος
Ὀδυσσεὺς
τὸ
στόμα
|
κατέσχεν. |
~ὡς
δ'
ἐνόμισαν
κοιμᾶσθαι
τοὺς |
[5, 25] |
διαφέρουσαν
βλεπόντων
πάντων
γῆ
χάσματι
|
ἀπέκρυψεν. |
ὡς
δὲ
ἔμελλον
ἀποπλεῖν
πορθήσαντες |
[5, 14] |
κατασκευὴν
καὶ
ὑποτίθεται
Ἐπειῷ,
ὃς
|
ἦν |
ἀρχιτέκτων:
οὗτος
ἀπὸ
τῆς
Ἴδης |
[5, 2] |
Ἀμαζόνος
κτείνει
Θερσίτην
λοιδοροῦντα
αὐτόν.
|
~ἦν |
δὲ
Ἱππολύτη
ἡ
τοῦ
Ἱππολύτου |
[5, 24] |
Νεοπτόλεμος
δὲ
Ἀνδρομάχην,
Ὀδυσσεὺς
δὲ
|
Ἑκάβην. |
ὡς
δὲ
ἔνιοι
λέγουσιν,
Ἕλενος |
[5, 13] |
παραγενόμενος
νύκτωρ
εἰς
τὴν
πόλιν
|
Διομήδην |
μὲν
αὐτοῦ
μένειν
εἴα,
αὐτὸς |
[5, 11] |
Ὀδυσσέα
δὲ
καὶ
Φοίνικα
πρὸς
|
Λυκομήδην |
πέμπουσιν
εἰς
Σκῦρον,
οἱ
δὲ |
[5, 25] |
ἔνθα
νῦν
λέγεται
Κυνὸς
σῆμα.
|
~Λαοδίκην |
μὲν
γὰρ
κάλλει
τῶν
Πριάμου |
[5, 12] |
Τρωσὶ
σύμμαχος
Εὐρύπυλος
ὁ
Τηλέφου
|
πολλὴν |
Μυσῶν
δύναμιν
ἄγων:
τοῦτον
ἀριστεύσαντα |
[5, 13] |
δὲ
ἑαυτὸν
αἰκισάμενος
καὶ
πενιχρὰν
|
στολὴν |
ἐνδυσάμενος
ἀγνώστως
εἰς
τὴν
πόλιν |
[5, 22] |
εἴασαν.
~Μενέλαος
δὲ
Δηίφοβον
κτείνας
|
Ἑλένην |
ἐπὶ
τὰς
ναῦς
ἄγει:
ἀπάγουσι |
[5, 22] |
δὲ
ὁ
Λοκρὸς
Κασάνδραν
ὁρῶν
|
περιπεπλεγμένην |
τῷ
ξοάνῳ
τῆς
Ἀθηνᾶς
βιάζεται: |
[5, 24] |
εἰς
Χερρόνησον
σὺν
αὐτῇ
κύνα
|
γενομένην |
θάπτει,
ἔνθα
νῦν
λέγεται
Κυνὸς |
[5, 23] |
Ἀστυάνακτα
ἀπὸ
τῶν
πύργων
ἔρριψαν,
|
Πολυξένην |
δὲ
ἐπὶ
τῷ
Ἀχιλλέως
τάφῳ |
[5, 21] |
ὅπλων
ἐλθόντες
ἔσωσαν.
Αἰνείας
δὲ
|
Ἀγχίσην |
τὸν
πατέρα
βαστάσας
ἔφυγεν,
οἱ |
[5, 25] |
μηνίειν
Ἀθηνᾶν
αὐτοῖς
λέγοντος
διὰ
|
τὴν |
Αἴαντος
ἀσέβειαν.
καὶ
τὸν
μὲν |
[5, 2] |
ὅτι
οἱ
περὶ
Θησέα,
τὴν
|
τῶν |
Ἀμαζόνων
ἑωρακότες
ἐπιστασίαν,
κλείσαντες
διὰ |
[5, 14] |
τὴν
Τένεδον
ναυλοχεῖν
καὶ
μετὰ
|
τὴν |
ἐπιοῦσαν
νύκτα
καταπλεῖν.
~οἱ
δὲ |
[5, 21] |
οἱ
δὲ
Ἕλληνες
αὐτὸν
διὰ
|
τὴν |
εὐσέβειαν
εἴασαν.
~Μενέλαος
δὲ
Δηίφοβον |
[5, 22] |
ναῦς
ἄγει:
ἀπάγουσι
δὲ
καὶ
|
τὴν |
Θησέως
μητέρα
Αἴθραν
οἱ
Θησέως |
[5, 14] |
τοὺς
ἀρίστους,
ὡς
δὲ
ὁ
|
τὴν |
μικρὰν
γράψας
Ἰλιάδα
φησί,
τρισχιλίους, |
[5, 21] |
Μενέλαος
Γλαῦκον
τὸν
Ἀντήνορος
εἰς
|
τὴν |
οἰκίαν
φεύγοντα
γνωρίσαντες
μεθ'
ὅπλων |
[5, 10] |
γὰρ
ἔνδον
ὄντος
οὐ
δύνασθαι
|
τὴν |
πόλιν
ἁλῶναι.
~ταῦτα
ἀκούσαντες
Ἕλληνες |
[5, 13] |
μετὰ
Διομήδους
παραγενόμενος
νύκτωρ
εἰς
|
τὴν |
πόλιν
Διομήδην
μὲν
αὐτοῦ
μένειν |
[5, 21] |
~χωρήσαντες
δὲ
μεθ'
ὅπλων
εἰς
|
τὴν |
πόλιν,
εἰς
τὰς
οἰκίας
ἐπερχόμενοι |
[5, 13] |
πενιχρὰν
στολὴν
ἐνδυσάμενος
ἀγνώστως
εἰς
|
τὴν |
πόλιν
εἰσέρχεται
ὡς
ἐπαίτης:
γνωρισθεὶς |
[5, 23] |
βλέπειν.
~κτείναντες
δὲ
τοὺς
Τρῶας
|
τὴν |
πόλιν
ἐνέπρησαν
καὶ
τὰ
λάφυρα |
[5, 9] |
Κάλχαντος
Ἕλενον
εἰδέναι
τοὺς
ῥυομένους
|
τὴν |
πόλιν
χρησμούς,
ἐνεδρεύσας
αὐτὸν
Ὀδυσσεὺς |
[5, 14] |
ἐμπρήσαντας
τὰς
σκηνάς,
ἀναχθέντας
περὶ
|
τὴν |
Τένεδον
ναυλοχεῖν
καὶ
μετὰ
τὴν |
[5, 11] |
καὶ
λαβὼν
παρ'
ἑκόντος
Ὀδυσσέως
|
τὴν |
τοῦ
πατρὸς
πανοπλίαν
πολλοὺς
τῶν |
[5, 2] |
εἴτε
ὅτι
οἱ
περὶ
Θησέα,
|
τὴν |
τῶν
Ἀμαζόνων
ἑωρακότες
ἐπιστασίαν,
κλείσαντες |
[5, 8] |
Διομήδους
εἰς
Λῆμνον
ἀφικνεῖται
πρὸς
|
Φιλοκτήτην, |
καὶ
δόλῳ
ἐγκρατὴς
γενόμενος
τῶν |
[5, 1] |
θάνατον
ἐρασθεὶς
τῆς
Ἀμαζόνος
κτείνει
|
Θερσίτην |
λοιδοροῦντα
αὐτόν.
~ἦν
δὲ
Ἱππολύτη |
[5, 24] |
ὡς
δὲ
ἔνιοι
λέγουσιν,
Ἕλενος
|
αὐτὴν |
λαμβάνει,
καὶ
διακομισθεὶς
εἰς
Χερρόνησον |
[5, 2] |
διὰ
τάχους
τὰς
θύρας
καὶ
|
ταύτην |
ἀπολαβόντες
ἐντὸς
ἀπέκτειναν.
~ὅτι
Μέμνονα |
[5, 1] |
Πενθεσίλεια,
Ὀτρηρῆς
καὶ
Ἄρεος,
ἀκουσίως
|
Ἱππολύτην |
κτείνασα
καὶ
ὑπὸ
Πριάμου
καθαρθεῖσα, |
[5, 14] |
~ὕστερον
δὲ
ἐπινοεῖ
δουρείου
ἵππου
|
κατασκευὴν |
καὶ
ὑποτίθεται
Ἐπειῷ,
ὃς
ἦν |
[5, 24] |
κατ'
ἐξαίρετον
Κασάνδραν,
Νεοπτόλεμος
δὲ
|
Ἀνδρομάχην, |
Ὀδυσσεὺς
δὲ
Ἑκάβην.
ὡς
δὲ |
[5, 4] |
ὅπλα
δίδωσιν
ἐπὶ
τὰς
ναῦς
|
κομίζειν, |
τὸ
δὲ
σῶμα
βαστάσας
Αἴας |
[5, 22] |
γὰρ
τούτους
λέγουσιν
εἰς
Τροίαν
|
ἐλθεῖν |
ὕστερον.
Αἴας
δὲ
ὁ
Λοκρὸς |
[5, 14] |
πλευρὰς
ἀνεῳγμένον.
εἰς
τοῦτον
Ὀδυσσεὺς
|
εἰσελθεῖν |
πείθει
πεντήκοντα
τοὺς
ἀρίστους,
ὡς |
[5, 17] |
τοῦ
μάντεως,
τοῖς
μὲν
ἐδόκει
|
κατακαίειν, |
τοῖς
δὲ
κατὰ
βαράθρων
ἀφιέναι: |
[5, 25] |
πορθήσαντες
Τροίαν,
ὑπὸ
Κάλχαντος
κατείχοντο,
|
μηνίειν |
Ἀθηνᾶν
αὐτοῖς
λέγοντος
διὰ
τὴν |
[5, 16] |
βασιλείοις
στήσαντες
ἐβουλεύοντο
τί
χρὴ
|
ποιεῖν. |
~Κασάνδρας
δὲ
λεγούσης
ἔνοπλον
ἐν |
[5, 5] |
Ἀχιλλεὺς
ἐν
Μακάρων
νήσοις
Μηδείᾳ
|
συνοικεῖν. |
τιθέασι
δὲ
ἐπ'
αὐτῷ
ἀγῶνα, |
[5, 8] |
ἐγκρατὴς
γενόμενος
τῶν
τόξων
πείθει
|
πλεῖν |
αὐτὸν
ἐπὶ
Τροίαν.
ὁ
δὲ |
[5, 14] |
καὶ
μετὰ
τὴν
ἐπιοῦσαν
νύκτα
|
καταπλεῖν. |
~οἱ
δὲ
πείθονται
καὶ
τοὺς |
[5, 25] |
χάσματι
ἀπέκρυψεν.
ὡς
δὲ
ἔμελλον
|
ἀποπλεῖν |
πορθήσαντες
Τροίαν,
ὑπὸ
Κάλχαντος
κατείχοντο, |
[5, 13] |
τὴν
πόλιν
Διομήδην
μὲν
αὐτοῦ
|
μένειν |
εἴα,
αὐτὸς
δὲ
ἑαυτὸν
αἰκισάμενος |
[5, 25] |
ἀσέβειαν.
καὶ
τὸν
μὲν
Αἴαντα
|
κτείνειν |
ἔμελλον,
φεύγοντα
δὲ
ἐπὶ
βωμὸν |
[5, 2] |
ταῖς
μεθ'
ἑαυτῆς
Ἀμαζόσιν
ἔλεγε
|
κτείνειν |
τοὺς
συνανακειμένους
Θησεῖ.
μάχης
οὖν |
[5, 22] |
το
τὸ
ξόανον
εἰς
οὐρανὸν
|
βλέπειν. |
~κτείναντες
δὲ
τοὺς
Τρῶας
τὴν |
[5, 15] |
Σίνωνα,
ὃς
ἔμελλεν
αὐτοῖς
πυρσὸν
|
ἀνάπτειν, |
τῆς
νυκτὸς
ἀνάγονται
καὶ
περὶ |
[5, 14] |
σκηνάς,
ἀναχθέντας
περὶ
τὴν
Τένεδον
|
ναυλοχεῖν |
καὶ
μετὰ
τὴν
ἐπιοῦσαν
νύκτα |
[5, 10] |
ἔνδον
ὄντος
οὐ
δύνασθαι
τὴν
|
πόλιν |
ἁλῶναι.
~ταῦτα
ἀκούσαντες
Ἕλληνες
τὰ |
[5, 13] |
Διομήδους
παραγενόμενος
νύκτωρ
εἰς
τὴν
|
πόλιν |
Διομήδην
μὲν
αὐτοῦ
μένειν
εἴα, |
[5, 21] |
δὲ
μεθ'
ὅπλων
εἰς
τὴν
|
πόλιν, |
εἰς
τὰς
οἰκίας
ἐπερχόμενοι
κοιμωμένους |
[5, 13] |
στολὴν
ἐνδυσάμενος
ἀγνώστως
εἰς
τὴν
|
πόλιν |
εἰσέρχεται
ὡς
ἐπαίτης:
γνωρισθεὶς
δὲ |
[5, 23] |
~κτείναντες
δὲ
τοὺς
Τρῶας
τὴν
|
πόλιν |
ἐνέπρησαν
καὶ
τὰ
λάφυρα
ἐμερίσαντο. |
[5, 9] |
Ἕλενον
εἰδέναι
τοὺς
ῥυομένους
τὴν
|
πόλιν |
χρησμούς,
ἐνεδρεύσας
αὐτὸν
Ὀδυσσεὺς
καὶ |
[5, 12] |
Εὐρύπυλος
ὁ
Τηλέφου
πολλὴν
Μυσῶν
|
δύναμιν |
ἄγων:
τοῦτον
ἀριστεύσαντα
Νεοπτόλεμος
ἀπέκτεινεν. |
[5, 17] |
δὲ
λεγούσης
ἔνοπλον
ἐν
αὐτῷ
|
δύναμιν |
εἶναι,
καὶ
προσέτι
Λαοκόωντος
τοῦ |
[5, 9] |
τοξεύει.
~τούτου
δὲ
ἀποθανόντος
εἰς
|
ἔριν |
ἔρχονται
Ἕλενος
καὶ
Δηίφοβος
ὑπὲρ |
[5, 2] |
ὅπλοις
ἅμα
ταῖς
μεθ'
ἑαυτῆς
|
Ἀμαζόσιν |
ἔλεγε
κτείνειν
τοὺς
συνανακειμένους
Θησεῖ. |
[5, 22] |
καὶ
Ἀκάμας:
καὶ
γὰρ
τούτους
|
λέγουσιν |
εἰς
Τροίαν
ἐλθεῖν
ὕστερον.
Αἴας |
[5, 24] |
δὲ
Ἑκάβην.
ὡς
δὲ
ἔνιοι
|
λέγουσιν, |
Ἕλενος
αὐτὴν
λαμβάνει,
καὶ
διακομισθεὶς |
[5, 15] |
πείθονται
καὶ
τοὺς
μὲν
ἀρίστους
|
ἐμβιβάζουσιν |
εἰς
τὸν
ἵππον,
ἡγεμόνα
καταστήσαντες |
[5, 11] |
Ἕλληνες
τὰ
μὲν
Πέλοπος
ὀστᾶ
|
μετακομίζουσιν, |
Ὀδυσσέα
δὲ
καὶ
Φοίνικα
πρὸς |
[5, 18] |
πλησίον
νήσων
τοὺς
Λαοκόωντος
υἱοὺς
|
κατεσθίουσιν. |
~ὡς
δὲ
ἐγένετο
νὺξ
καὶ |
[5, 6] |
τῷ
ἀρίστῳ
νικητήριον
τίθεται,
καὶ
|
καταβαίνουσιν |
εἰς
ἅμιλλαν
Αἴας
καὶ
Ὀδυσσεύς. |
[5, 11] |
δὲ
καὶ
Φοίνικα
πρὸς
Λυκομήδην
|
πέμπουσιν |
εἰς
Σκῦρον,
οἱ
δὲ
πείθουσι |
[5, 15] |
νυκτὸς
ἀνάγονται
καὶ
περὶ
Τένεδον
|
ναυλοχοῦσιν. |
~ἡμέρας
δὲ
γενομένης
ἔρημον
οἱ |
[5, 4] |
Γλαῦκον
ἀναιρεῖ,
καὶ
τὰ
ὅπλα
|
δίδωσιν |
ἐπὶ
τὰς
ναῦς
κομίζειν,
τὸ |
[5, 7] |
σορῷ
κεῖται:
ὁ
δὲ
τάφος
|
ἐστὶν |
ἐν
Ῥοιτείῳ.
~ἤδη
δὲ
ὄντος |
[5, 22] |
τὴν
εὐσέβειαν
εἴασαν.
~Μενέλαος
δὲ
|
Δηίφοβον |
κτείνας
Ἑλένην
ἐπὶ
τὰς
ναῦς |
[5, 14] |
τὰς
σκηνάς,
ἀναχθέντας
περὶ
τὴν
|
Τένεδον |
ναυλοχεῖν
καὶ
μετὰ
τὴν
ἐπιοῦσαν |
[5, 15] |
τῆς
νυκτὸς
ἀνάγονται
καὶ
περὶ
|
Τένεδον |
ναυλοχοῦσιν.
~ἡμέρας
δὲ
γενομένης
ἔρημον |
[5, 9] |
Ὀδυσσεὺς
καὶ
χειρωσάμενος
ἐπὶ
τὸ
|
στρατόπεδον |
ἤγαγε:
~καὶ
ἀναγκαζόμενος
ὁ
Ἕλενος |
[5, 16] |
οἱ
Τρῶες
τὸ
τῶν
Ἑλλήνων
|
στρατόπεδον |
θεασάμενοι
καὶ
νομίσαντες
αὐτοὺς
πεφευγέναι, |
[5, 11] |
παραγενόμενος
δὲ
οὗτος
εἰς
τὸ
|
στρατόπεδον |
καὶ
λαβὼν
παρ'
ἑκόντος
Ὀδυσσέως |
[5, 10] |
διιπετὲς
παλλάδιον
ἐκκλαπείη:
τούτου
γὰρ
|
ἔνδον |
ὄντος
οὐ
δύνασθαι
τὴν
πόλιν |
[5, 19] |
ὕπνος
κατεῖχεν,
οἱ
ἀπὸ
Τενέδου
|
προσέπλεον, |
καὶ
Σίνων
αὐτοῖς
ἀπὸ
τοῦ |
[5, 10] |
συμμαχοίη,
τρίτον
εἰ
τὸ
διιπετὲς
|
παλλάδιον |
ἐκκλαπείη:
τούτου
γὰρ
ἔνδον
ὄντος |
[5, 13] |
ὑπὸ
Ἑλένης
δι'
ἐκείνης
τὸ
|
παλλάδιον |
ἔκλεψε
καὶ
πολλοὺς
κτείνας
τῶν |
[5, 17] |
τοῖς
πολλοῖς
ἵνα
αὐτὸν
ἐάσωσι
|
θεῖον |
ἀνάθημα,
τραπέντες
ἐπὶ
θυσίαν
εὐωχοῦντο. |
[5, 18] |
θυσίαν
εὐωχοῦντο.
~Ἀπόλλων
δὲ
αὐτοῖς
|
σημεῖον |
ἐπιπέμπει:
δύο
γὰρ
δράκοντες
διανηξάμενοι |
[5, 6] |
δὲ
πανοπλία
αὐτοῦ
τῷ
ἀρίστῳ
|
νικητήριον |
τίθεται,
καὶ
καταβαίνουσιν
εἰς
ἅμιλλαν |
[5, 15] |
εἰς
οἶκον
ἀνακομιδῆς
Ἕλληνες
Ἀθηνᾷ
|
χαριστήριον. |
αὐτοὶ
δὲ
ἐμπρήσαντες
τὰς
σκηνὰς |
[5, 18] |
διὰ
τῆς
θαλάσσης
ἐκ
τῶν
|
πλησίον |
νήσων
τοὺς
Λαοκόωντος
υἱοὺς
κατεσθίουσιν. |
[5, 15] |
ἐγχαράξαντες
τὰ
δηλοῦντα:
τῆς
εἰς
|
οἶκον |
ἀνακομιδῆς
Ἕλληνες
Ἀθηνᾷ
χαριστήριον.
αὐτοὶ |
[5, 16] |
καὶ
νομίσαντες
αὐτοὺς
πεφευγέναι,
περιχαρέντες
|
εἷλκον |
τὸν
ἵππον
καὶ
παρὰ
τοῖς |
[5, 4] |
μάχης
περὶ
τοῦ
νεκροῦ,
Αἴας
|
Γλαῦκον |
ἀναιρεῖ,
καὶ
τὰ
ὅπλα
δίδωσιν |
[5, 21] |
ἀνεῖλεν:
Ὀδυσσεὺς
δὲ
καὶ
Μενέλαος
|
Γλαῦκον |
τὸν
Ἀντήνορος
εἰς
τὴν
οἰκίαν |
[5, 14] |
Ἴδης
ξύλα
τεμὼν
ἵππον
κατασκευάζει
|
κοῖλον |
ἔνδοθεν
εἰς
τὰς
πλευρὰς
ἀνεῳγμένον. |
[5, 25] |
γῆ
χάσματι
ἀπέκρυψεν.
ὡς
δὲ
|
ἔμελλον |
ἀποπλεῖν
πορθήσαντες
Τροίαν,
ὑπὸ
Κάλχαντος |
[5, 25] |
καὶ
τὸν
μὲν
Αἴαντα
κτείνειν
|
ἔμελλον, |
φεύγοντα
δὲ
ἐπὶ
βωμὸν
εἴασαν. |
[5, 17] |
χρὴ
ποιεῖν.
~Κασάνδρας
δὲ
λεγούσης
|
ἔνοπλον |
ἐν
αὐτῷ
δύναμιν
εἶναι,
καὶ |
[5, 21] |
τοῦ
ἑρκείου
Διὸς
βωμοῦ
καταφεύγοντα
|
Πρίαμον |
ἀνεῖλεν:
Ὀδυσσεὺς
δὲ
καὶ
Μενέλαος |
[5, 11] |
Σκῦρον,
οἱ
δὲ
πείθουσι
τὸν
|
Νεοπτόλεμον |
προέσθαι.
παραγενόμενος
δὲ
οὗτος
εἰς |
[5, 16] |
Τένεδον
ναυλοχοῦσιν.
~ἡμέρας
δὲ
γενομένης
|
ἔρημον |
οἱ
Τρῶες
τὸ
τῶν
Ἑλλήνων |
[5, 25] |
κτείνειν
ἔμελλον,
φεύγοντα
δὲ
ἐπὶ
|
βωμὸν |
εἴασαν.
|
[5, 22] |
Ἀθηνᾶς
βιάζεται:
διὰ
το
τὸ
|
ξόανον |
εἰς
οὐρανὸν
βλέπειν.
~κτείναντες
δὲ |
[5, 22] |
διὰ
το
τὸ
ξόανον
εἰς
|
οὐρανὸν |
βλέπειν.
~κτείναντες
δὲ
τοὺς
Τρῶας |
[5, 9] |
Ἴδῃ
διετέλει.
εἰπόντος
δὲ
Κάλχαντος
|
Ἕλενον |
εἰδέναι
τοὺς
ῥυομένους
τὴν
πόλιν |
[5, 14] |
κοῖλον
ἔνδοθεν
εἰς
τὰς
πλευρὰς
|
ἀνεῳγμένον. |
εἰς
τοῦτον
Ὀδυσσεὺς
εἰσελθεῖν
πείθει |
[5, 3] |
Ἠοῦς
μετὰ
πολλῆς
Αἰθιόπων
δυνάμεως
|
παραγενόμενον |
ἐν
Τροίᾳ
καθ'
Ἑλλήνων
καὶ |
[5, 8] |
ἀκούσας
Ὀδυσσεὺς
μετὰ
Διομήδους
εἰς
|
Λῆμνον |
ἀφικνεῖται
πρὸς
Φιλοκτήτην,
καὶ
δόλῳ |
[5, 15] |
μὲν
ἀρίστους
ἐμβιβάζουσιν
εἰς
τὸν
|
ἵππον, |
ἡγεμόνα
καταστήσαντες
αὐτῶν
Ὀδυσσέα,
γράμματα |
[5, 16] |
αὐτοὺς
πεφευγέναι,
περιχαρέντες
εἷλκον
τὸν
|
ἵππον |
καὶ
παρὰ
τοῖς
Πριάμου
βασιλείοις |
[5, 14] |
ἀπὸ
τῆς
Ἴδης
ξύλα
τεμὼν
|
ἵππον |
κατασκευάζει
κοῖλον
ἔνδοθεν
εἰς
τὰς |
[5, 19] |
Ἑλένη
δὲ
ἐλθοῦσα
περὶ
τὸν
|
ἵππον, |
μιμουμένη
τὰς
φωνὰς
ἑκάστης
τῶν |
[5, 8] |
παραγενόμενος
καὶ
θεραπευθεὶς
ὑπὸ
Ποδαλειρίου
|
Ἀλέξανδρον |
τοξεύει.
~τούτου
δὲ
ἀποθανόντος
εἰς |
[5, 22] |
τούτους
λέγουσιν
εἰς
Τροίαν
ἐλθεῖν
|
ὕστερον. |
Αἴας
δὲ
ὁ
Λοκρὸς
Κασάνδραν |
[5, 14] |
τὰς
ναῦς
μετὰ
Διομήδους
κομίζει.
|
~ὕστερον |
δὲ
ἐπινοεῖ
δουρείου
ἵππου
κατασκευὴν |
[5, 7] |
τὰ
βοσκήματα
ὡς
Ἀχαιοὺς
φονεύει.
|
~ὕστερον |
δὲ
σωφρονήσας
κτείνει
καὶ
ἑαυτόν. |
[5, 1] |
ἐν
οἷς
καὶ
Μαχάονα:
εἶθ'
|
ὕστερον |
θνήσκει
ὑπὸ
Ἀχιλλέως,
ὅστις
μετὰ |
[5, 12] |
τῶν
Τρώων
ἀναιρεῖ.
~ἀφικνεῖται
δὲ
|
ὕστερον |
Τρωσὶ
σύμμαχος
Εὐρύπυλος
ὁ
Τηλέφου |
[5, 11] |
Φοίνικα
πρὸς
Λυκομήδην
πέμπουσιν
εἰς
|
Σκῦρον, |
οἱ
δὲ
πείθουσι
τὸν
Νεοπτόλεμον |
[5, 3] |
Ἀλεξάνδρου
καὶ
Ἀπόλλωνος
εἰς
τὸ
|
σφυρόν. |
~γενομένης
δὲ
μάχης
περὶ
τοῦ |
[5, 4] |
σῶμα
βαστάσας
Αἴας
βαλλόμενος
βέλεσι
|
μέσον |
τῶν
πολεμίων
διήνεγκεν,
Ὀδυσσέως
πρὸς |
[5, 24] |
αὐτὴν
λαμβάνει,
καὶ
διακομισθεὶς
εἰς
|
Χερρόνησον |
σὺν
αὐτῇ
κύνα
γενομένην
θάπτει, |
[5, 15] |
καταλιπόντες
Σίνωνα,
ὃς
ἔμελλεν
αὐτοῖς
|
πυρσὸν |
ἀνάπτειν,
τῆς
νυκτὸς
ἀνάγονται
καὶ |
[5, 19] |
αὐτοῖς
ἀπὸ
τοῦ
Ἀχιλλέως
τάφου
|
πυρσὸν |
ἧπτεν.
Ἑλένη
δὲ
ἐλθοῦσα
περὶ |
[5, 21] |
Ὀδυσσεὺς
δὲ
καὶ
Μενέλαος
Γλαῦκον
|
τὸν |
Ἀντήνορος
εἰς
τὴν
οἰκίαν
φεύγοντα |
[5, 15] |
τοὺς
μὲν
ἀρίστους
ἐμβιβάζουσιν
εἰς
|
τὸν |
ἵππον,
ἡγεμόνα
καταστήσαντες
αὐτῶν
Ὀδυσσέα, |
[5, 16] |
νομίσαντες
αὐτοὺς
πεφευγέναι,
περιχαρέντες
εἷλκον
|
τὸν |
ἵππον
καὶ
παρὰ
τοῖς
Πριάμου |
[5, 19] |
ἧπτεν.
Ἑλένη
δὲ
ἐλθοῦσα
περὶ
|
τὸν |
ἵππον,
μιμουμένη
τὰς
φωνὰς
ἑκάστης |
[5, 25] |
διὰ
τὴν
Αἴαντος
ἀσέβειαν.
καὶ
|
τὸν |
μὲν
Αἴαντα
κτείνειν
ἔμελλον,
φεύγοντα |
[5, 11] |
εἰς
Σκῦρον,
οἱ
δὲ
πείθουσι
|
τὸν |
Νεοπτόλεμον
προέσθαι.
παραγενόμενος
δὲ
οὗτος |
[5, 21] |
ἐλθόντες
ἔσωσαν.
Αἰνείας
δὲ
Ἀγχίσην
|
τὸν |
πατέρα
βαστάσας
ἔφυγεν,
οἱ
δὲ |
[5, 3] |
ἀπολαβόντες
ἐντὸς
ἀπέκτειναν.
~ὅτι
Μέμνονα
|
τὸν |
Τιθωνοῦ
καὶ
Ἠοῦς
μετὰ
πολλῆς |
[5, 5] |
ὀστᾶ
συμμίξαντες.
λέγεται
δὲ
μετὰ
|
θάνατον |
Ἀχιλλεὺς
ἐν
Μακάρων
νήσοις
Μηδείᾳ |
[5, 1] |
θνήσκει
ὑπὸ
Ἀχιλλέως,
ὅστις
μετὰ
|
θάνατον |
ἐρασθεὶς
τῆς
Ἀμαζόνος
κτείνει
Θερσίτην |
[5, 24] |
~λαμβάνει
δὲ
Ἀγαμέμνων
μὲν
κατ'
|
ἐξαίρετον |
Κασάνδραν,
Νεοπτόλεμος
δὲ
Ἀνδρομάχην,
Ὀδυσσεὺς |
[5, 10] |
αὐτούς,
ἔπειτα
εἰ
Νεοπτόλεμος
συμμαχοίη,
|
τρίτον |
εἰ
τὸ
διιπετὲς
παλλάδιον
ἐκκλαπείη: |
[5, 21] |
βαστάσας
ἔφυγεν,
οἱ
δὲ
Ἕλληνες
|
αὐτὸν |
διὰ
τὴν
εὐσέβειαν
εἴασαν.
~Μενέλαος |
[5, 17] |
δόξαν
δὲ
τοῖς
πολλοῖς
ἵνα
|
αὐτὸν |
ἐάσωσι
θεῖον
ἀνάθημα,
τραπέντες
ἐπὶ |
[5, 5] |
ἐπληρώθη
τὸ
στράτευμα.
θάπτουσι
δὲ
|
αὐτὸν |
{ἐν
Λευκῇ
νήσῳ}
μετὰ
Πατρόκλου, |
[5, 8] |
γενόμενος
τῶν
τόξων
πείθει
πλεῖν
|
αὐτὸν |
ἐπὶ
Τροίαν.
ὁ
δὲ
παραγενόμενος |
[5, 1] |
τῆς
Ἀμαζόνος
κτείνει
Θερσίτην
λοιδοροῦντα
|
αὐτόν. |
~ἦν
δὲ
Ἱππολύτη
ἡ
τοῦ |
[5, 9] |
ῥυομένους
τὴν
πόλιν
χρησμούς,
ἐνεδρεύσας
|
αὐτὸν |
Ὀδυσσεὺς
καὶ
χειρωσάμενος
ἐπὶ
τὸ |
[5, 7] |
~ὕστερον
δὲ
σωφρονήσας
κτείνει
καὶ
|
ἑαυτόν. |
Ἀγαμέμνων
δὲ
κωλύει
τὸ
σῶμα |
[5, 13] |
αὐτοῦ
μένειν
εἴα,
αὐτὸς
δὲ
|
ἑαυτὸν |
αἰκισάμενος
καὶ
πενιχρὰν
στολὴν
ἐνδυσάμενος |
[5, 12] |
Τηλέφου
πολλὴν
Μυσῶν
δύναμιν
ἄγων:
|
τοῦτον |
ἀριστεύσαντα
Νεοπτόλεμος
ἀπέκτεινεν.
~Ὀδυσσεὺς
δὲ |
[5, 14] |
εἰς
τὰς
πλευρὰς
ἀνεῳγμένον.
εἰς
|
τοῦτον |
Ὀδυσσεὺς
εἰσελθεῖν
πείθει
πεντήκοντα
τοὺς |
[5, 10] |
πῶς
ἂν
αἱρεθείη
ἡ
Ἴλιος,
|
πρῶτον |
μὲν
εἰ
τὰ
Πέλοπος
ὀστᾶ |
[5, 3] |
πολλοὺς
τῶν
Ἑλλήνων
κτείναντα
καὶ
|
Ἀντίλοχον |
κτείνει
ὁ
Ἀχιλλεύς.
διώξας
δὲ |
[5, 24] |
αὐτῇ
κύνα
γενομένην
θάπτει,
ἔνθα
|
νῦν |
λέγεται
Κυνὸς
σῆμα.
~Λαοδίκην
μὲν |
[5, 2] |
κτείνειν
τοὺς
συνανακειμένους
Θησεῖ.
μάχης
|
οὖν |
γενομένης
ἀπέθανεν,
εἴτε
ὑπὸ
τῆς |
[5, 21] |
εἰς
τὰς
οἰκίας
ἐπερχόμενοι
κοιμωμένους
|
ἀνῄρουν. |
καὶ
Νεοπτόλεμος
μὲν
ἐπὶ
τοῦ |
[5, 24] |
λαμβάνει,
καὶ
διακομισθεὶς
εἰς
Χερρόνησον
|
σὺν |
αὐτῇ
κύνα
γενομένην
θάπτει,
ἔνθα |
[5, 2] |
ἐπιτελουμένων
τῶν
γάμων
Φαίδρας,
ἐπιστᾶσα
|
σὺν |
ὅπλοις
ἅμα
ταῖς
μεθ'
ἑαυτῆς |
[5, 6] |
ἐκτρέπει
ξιφήρη:
ὁ
δὲ
ἐκμανεὶς
|
σὺν |
τοῖς
νέμουσι
τὰ
βοσκήματα
ὡς |
[5, 20] |
ἐνόμισαν
κοιμᾶσθαι
τοὺς
πολεμίους,
ἀνοίξαντες
|
σὺν |
τοῖς
ὅπλοις
ἐξῄεσαν:
καὶ
πρῶτος |
[5, 11] |
οὗτος
εἰς
τὸ
στρατόπεδον
καὶ
|
λαβὼν |
παρ'
ἑκόντος
Ὀδυσσέως
τὴν
τοῦ |
[5, 12] |
ὁ
Τηλέφου
πολλὴν
Μυσῶν
δύναμιν
|
ἄγων: |
τοῦτον
ἀριστεύσαντα
Νεοπτόλεμος
ἀπέκτεινεν.
~Ὀδυσσεὺς |
[5, 23] |
τοῖς
θεοῖς
Ἀστυάνακτα
ἀπὸ
τῶν
|
πύργων |
ἔρριψαν,
Πολυξένην
δὲ
ἐπὶ
τῷ |
[5, 4] |
Αἴας
βαλλόμενος
βέλεσι
μέσον
τῶν
|
πολεμίων |
διήνεγκεν,
Ὀδυσσέως
πρὸς
τοὺς
ἐπιφερομένους |
[5, 20] |
ὅπλοις
ἐξῄεσαν:
καὶ
πρῶτος
μὲν
|
Ἐχίων |
Πορθέως
ἀφαλλόμενος
ἀπέθανεν,
οἱ
δὲ |
[5, 19] |
μιμουμένη
τὰς
φωνὰς
ἑκάστης
τῶν
|
γυναικῶν, |
τοὺς
ἀριστέας
ἐκάλει.
ὑπακοῦσαι
δὲ |
[5, 18] |
ἀνάθημα,
τραπέντες
ἐπὶ
θυσίαν
εὐωχοῦντο.
|
~Ἀπόλλων |
δὲ
αὐτοῖς
σημεῖον
ἐπιπέμπει:
δύο |
[5, 21] |
Τενέδου
καταπλεύσαντας.
~χωρήσαντες
δὲ
μεθ'
|
ὅπλων |
εἰς
τὴν
πόλιν,
εἰς
τὰς |
[5, 21] |
τὴν
οἰκίαν
φεύγοντα
γνωρίσαντες
μεθ'
|
ὅπλων |
ἐλθόντες
ἔσωσαν.
Αἰνείας
δὲ
Ἀγχίσην |
[5, 9] |
καὶ
Δηίφοβος
ὑπὲρ
τῶν
Ἑλένης
|
γάμων: |
προκριθέντος
δὲ
τοῦ
Δηιφόβου
Ἕλενος |
[5, 2] |
Μελανίππη.
αὕτη
γάρ,
ἐπιτελουμένων
τῶν
|
γάμων |
Φαίδρας,
ἐπιστᾶσα
σὺν
ὅπλοις
ἅμα |
[5, 14] |
οὗτος
ἀπὸ
τῆς
Ἴδης
ξύλα
|
τεμὼν |
ἵππον
κατασκευάζει
κοῖλον
ἔνδοθεν
εἰς |
[5, 2] |
Γλαύκη
καὶ
Μελανίππη.
αὕτη
γάρ,
|
ἐπιτελουμένων |
τῶν
γάμων
Φαίδρας,
ἐπιστᾶσα
σὺν |
[5, 3] |
δυνάμεως
παραγενόμενον
ἐν
Τροίᾳ
καθ'
|
Ἑλλήνων |
καὶ
πολλοὺς
τῶν
Ἑλλήνων
κτείναντα |
[5, 3] |
καθ'
Ἑλλήνων
καὶ
πολλοὺς
τῶν
|
Ἑλλήνων |
κτείναντα
καὶ
Ἀντίλοχον
κτείνει
ὁ |
[5, 16] |
ἔρημον
οἱ
Τρῶες
τὸ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
στρατόπεδον
θεασάμενοι
καὶ
νομίσαντες
αὐτοὺς |
[5, 19] |
οἱ
ἀπὸ
Τενέδου
προσέπλεον,
καὶ
|
Σίνων |
αὐτοῖς
ἀπὸ
τοῦ
Ἀχιλλέως
τάφου |
[5, 7] |
δὲ
σωφρονήσας
κτείνει
καὶ
ἑαυτόν.
|
Ἀγαμέμνων |
δὲ
κωλύει
τὸ
σῶμα
αὐτοῦ |
[5, 24] |
Ἀχιλλέως
τάφῳ
κατέσφαξαν.
~λαμβάνει
δὲ
|
Ἀγαμέμνων |
μὲν
κατ'
ἐξαίρετον
Κασάνδραν,
Νεοπτόλεμος |
[5, 2] |
οἱ
περὶ
Θησέα,
τὴν
τῶν
|
Ἀμαζόνων |
ἑωρακότες
ἐπιστασίαν,
κλείσαντες
διὰ
τάχους |
[5, 8] |
καὶ
δόλῳ
ἐγκρατὴς
γενόμενος
τῶν
|
τόξων |
πείθει
πλεῖν
αὐτὸν
ἐπὶ
Τροίαν. |
[5, 9] |
προκριθέντος
δὲ
τοῦ
Δηιφόβου
Ἕλενος
|
ἀπολιπὼν |
Τροίαν
ἐν
Ἴδῃ
διετέλει.
εἰπόντος |
[5, 3] |
Τιθωνοῦ
καὶ
Ἠοῦς
μετὰ
πολλῆς
|
Αἰθιόπων |
δυνάμεως
παραγενόμενον
ἐν
Τροίᾳ
καθ' |
[5, 5] |
δὲ
μετὰ
θάνατον
Ἀχιλλεὺς
ἐν
|
Μακάρων |
νήσοις
Μηδείᾳ
συνοικεῖν.
τιθέασι
δὲ |
[5, 25] |
μὲν
γὰρ
κάλλει
τῶν
Πριάμου
|
θυγατέρων |
διαφέρουσαν
βλεπόντων
πάντων
γῆ
χάσματι |
[5, 5] |
Λευκῇ
νήσῳ}
μετὰ
Πατρόκλου,
τὰ
|
ἑκατέρων |
ὀστᾶ
συμμίξαντες.
λέγεται
δὲ
μετὰ |
[5, 17] |
ἐδόκει
κατακαίειν,
τοῖς
δὲ
κατὰ
|
βαράθρων |
ἀφιέναι:
δόξαν
δὲ
τοῖς
πολλοῖς |
[5, 22] |
Αἴας
δὲ
ὁ
Λοκρὸς
Κασάνδραν
|
ὁρῶν |
περιπεπλεγμένην
τῷ
ξοάνῳ
τῆς
Ἀθηνᾶς |
[5, 18] |
τῆς
θαλάσσης
ἐκ
τῶν
πλησίον
|
νήσων |
τοὺς
Λαοκόωντος
υἱοὺς
κατεσθίουσιν.
~ὡς |
[5, 12] |
σύμμαχος
Εὐρύπυλος
ὁ
Τηλέφου
πολλὴν
|
Μυσῶν |
δύναμιν
ἄγων:
τοῦτον
ἀριστεύσαντα
Νεοπτόλεμος |
[5, 2] |
καὶ
Μελανίππη.
αὕτη
γάρ,
ἐπιτελουμένων
|
τῶν |
γάμων
Φαίδρας,
ἐπιστᾶσα
σὺν
ὅπλοις |
[5, 19] |
ἵππον,
μιμουμένη
τὰς
φωνὰς
ἑκάστης
|
τῶν |
γυναικῶν,
τοὺς
ἀριστέας
ἐκάλει.
ὑπακοῦσαι |
[5, 9] |
ἔρχονται
Ἕλενος
καὶ
Δηίφοβος
ὑπὲρ
|
τῶν |
Ἑλένης
γάμων:
προκριθέντος
δὲ
τοῦ |
[5, 3] |
Τροίᾳ
καθ'
Ἑλλήνων
καὶ
πολλοὺς
|
τῶν |
Ἑλλήνων
κτείναντα
καὶ
Ἀντίλοχον
κτείνει |
[5, 16] |
γενομένης
ἔρημον
οἱ
Τρῶες
τὸ
|
τῶν |
Ἑλλήνων
στρατόπεδον
θεασάμενοι
καὶ
νομίσαντες |
[5, 7] |
αὐτοῦ
καῆναι,
καὶ
μόνος
οὗτος
|
τῶν |
ἐν
Ἰλίῳ
ἀποθανόντων
ἐν
σορῷ |
[5, 18] |
διανηξάμενοι
διὰ
τῆς
θαλάσσης
ἐκ
|
τῶν |
πλησίον
νήσων
τοὺς
Λαοκόωντος
υἱοὺς |
[5, 4] |
βαστάσας
Αἴας
βαλλόμενος
βέλεσι
μέσον
|
τῶν |
πολεμίων
διήνεγκεν,
Ὀδυσσέως
πρὸς
τοὺς |
[5, 25] |
σῆμα.
~Λαοδίκην
μὲν
γὰρ
κάλλει
|
τῶν |
Πριάμου
θυγατέρων
διαφέρουσαν
βλεπόντων
πάντων |
[5, 23] |
πᾶσι
τοῖς
θεοῖς
Ἀστυάνακτα
ἀπὸ
|
τῶν |
πύργων
ἔρριψαν,
Πολυξένην
δὲ
ἐπὶ |
[5, 6] |
τῶν
Τρώων,
ὡς
δέ
τινες
|
τῶν |
συμμάχων,
Ὀδυσσεὺς
προκρίνεται.
Αἴας
δὲ |
[5, 8] |
Φιλοκτήτην,
καὶ
δόλῳ
ἐγκρατὴς
γενόμενος
|
τῶν |
τόξων
πείθει
πλεῖν
αὐτὸν
ἐπὶ |
[5, 11] |
τὴν
τοῦ
πατρὸς
πανοπλίαν
πολλοὺς
|
τῶν |
Τρώων
ἀναιρεῖ.
~ἀφικνεῖται
δὲ
ὕστερον |
[5, 6] |
Αἴας
καὶ
Ὀδυσσεύς.
καὶ
κρινάντων
|
τῶν |
Τρώων,
ὡς
δέ
τινες
τῶν |
[5, 13] |
παλλάδιον
ἔκλεψε
καὶ
πολλοὺς
κτείνας
|
τῶν |
φυλασσόντων
ἐπὶ
τὰς
ναῦς
μετὰ |
[5, 14] |
καὶ
ὑποτίθεται
Ἐπειῷ,
ὃς
ἦν
|
ἀρχιτέκτων: |
οὗτος
ἀπὸ
τῆς
Ἴδης
ξύλα |
[5, 6] |
ἅμιλλαν
Αἴας
καὶ
Ὀδυσσεύς.
καὶ
|
κρινάντων |
τῶν
Τρώων,
ὡς
δέ
τινες |
[5, 25] |
τῶν
Πριάμου
θυγατέρων
διαφέρουσαν
βλεπόντων
|
πάντων |
γῆ
χάσματι
ἀπέκρυψεν.
ὡς
δὲ |
[5, 7] |
μόνος
οὗτος
τῶν
ἐν
Ἰλίῳ
|
ἀποθανόντων |
ἐν
σορῷ
κεῖται:
ὁ
δὲ |
[5, 25] |
κάλλει
τῶν
Πριάμου
θυγατέρων
διαφέρουσαν
|
βλεπόντων |
πάντων
γῆ
χάσματι
ἀπέκρυψεν.
ὡς |
[5, 13] |
ἔκλεψε
καὶ
πολλοὺς
κτείνας
τῶν
|
φυλασσόντων |
ἐπὶ
τὰς
ναῦς
μετὰ
Διομήδους |
[5, 15] |
εἰς
τὸν
ἵππον,
ἡγεμόνα
καταστήσαντες
|
αὐτῶν |
Ὀδυσσέα,
γράμματα
ἐγχαράξαντες
τὰ
δηλοῦντα: |
[5, 22] |
Θησέως
μητέρα
Αἴθραν
οἱ
Θησέως
|
παῖδεςΔημοφῶν |
καὶ
Ἀκάμας:
καὶ
γὰρ
τούτους |
[5, 6] |
Τρώων,
ὡς
δέ
τινες
τῶν
|
συμμάχων, |
Ὀδυσσεὺς
προκρίνεται.
Αἴας
δὲ
ὑπὸ |
[5, 11] |
τοῦ
πατρὸς
πανοπλίαν
πολλοὺς
τῶν
|
Τρώων |
ἀναιρεῖ.
~ἀφικνεῖται
δὲ
ὕστερον
Τρωσὶ |
[5, 6] |
καὶ
Ὀδυσσεύς.
καὶ
κρινάντων
τῶν
|
Τρώων, |
ὡς
δέ
τινες
τῶν
συμμάχων, |