HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

APOLLODORE (Ps.) d'Athènes, L'Épitomé, livre V

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ι  =  74 formes différentes pour 155 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, paragraphes
[5, 20]   στόμα κατέσχεν. ~ὡς δ' ἐνόμισαν  κοιμᾶσθαι   τοὺς πολεμίους, ἀνοίξαντες σὺν τοῖς
[5, 10]   τούτου γὰρ ἔνδον ὄντος οὐ  δύνασθαι   τὴν πόλιν ἁλῶναι. ~ταῦτα ἀκούσαντες
[5, 8]   ἝλλησιΚάλχας θεσπίζει, οὐκ ἄλλως ἁλῶναι  δύνασθαι   Τροίαν, ἂν μὴ τὰ Ἡρακλέους
[5, 11]   οἱ δὲ πείθουσι τὸν Νεοπτόλεμον  προέσθαι.   παραγενόμενος δὲ οὗτος εἰς τὸ
[5, 22]   μητέρα Αἴθραν οἱ Θησέως παῖδεςΔημοφῶν  καὶ   Ἀκάμας: καὶ γὰρ τούτους λέγουσιν
[5, 10]   χειρωσάμενος ἐπὶ τὸ στρατόπεδον ἤγαγε:  ~καὶ   ἀναγκαζόμενος Ἕλενος λέγει πῶς
[5, 3]   καὶ πολλοὺς τῶν Ἑλλήνων κτείναντα  καὶ   Ἀντίλοχον κτείνει Ἀχιλλεύς. διώξας
[5, 3]   Σκαιαῖς πύλαις τοξεύεται ὑπὸ Ἀλεξάνδρου  καὶ   Ἀπόλλωνος εἰς τὸ σφυρόν. ~γενομένης
[5, 1]   ~ὅτι Πενθεσίλεια, Ὀτρηρῆς  καὶ   Ἄρεος, ἀκουσίως Ἱππολύτην κτείνασα καὶ
[5, 6]   ταραχθεὶς ἐπιβουλεύεται νύκτωρ τῷ στρατεύματι,  καὶ   αὐτῷ μανίαν ἐμβαλοῦσα Ἀθηνᾶ εἰς
[5, 22]   οἱ Θησέως παῖδεςΔημοφῶν καὶ Ἀκάμας:  καὶ   γὰρ τούτους λέγουσιν εἰς Τροίαν
[5, 2]   τοῦ Ἱππολύτου μήτηρ,  καὶ   Γλαύκη καὶ Μελανίππη. αὕτη γάρ,
[5, 9]   ἀποθανόντος εἰς ἔριν ἔρχονται Ἕλενος  καὶ   Δηίφοβος ὑπὲρ τῶν Ἑλένης γάμων:
[5, 24]   ἔνιοι λέγουσιν, Ἕλενος αὐτὴν λαμβάνει,  καὶ   διακομισθεὶς εἰς Χερρόνησον σὺν αὐτῇ
[5, 8]   εἰς Λῆμνον ἀφικνεῖται πρὸς Φιλοκτήτην,  καὶ   δόλῳ ἐγκρατὴς γενόμενος τῶν τόξων
[5, 7]   φονεύει. ~ὕστερον δὲ σωφρονήσας κτείνει  καὶ   ἑαυτόν. Ἀγαμέμνων δὲ κωλύει τὸ
[5, 3]   ἀπέκτειναν. ~ὅτι Μέμνονα τὸν Τιθωνοῦ  καὶ   Ἠοῦς μετὰ πολλῆς Αἰθιόπων δυνάμεως
[5, 8]   ἐπὶ Τροίαν. δὲ παραγενόμενος  καὶ   θεραπευθεὶς ὑπὸ Ποδαλειρίου Ἀλέξανδρον τοξεύει.
[5, 23]   ἐνέπρησαν καὶ τὰ λάφυρα ἐμερίσαντο.  καὶ   θύσαντες πᾶσι τοῖς θεοῖς Ἀστυάνακτα
[5, 6]   αὐτοῦ τῷ ἀρίστῳ νικητήριον τίθεται,  καὶ   καταβαίνουσιν εἰς ἅμιλλαν Αἴας καὶ
[5, 15]   αὐτοὶ δὲ ἐμπρήσαντες τὰς σκηνὰς  καὶ   καταλιπόντες Σίνωνα, ὃς ἔμελλεν αὐτοῖς
[5, 6]   εἰς ἅμιλλαν Αἴας καὶ Ὀδυσσεύς.  καὶ   κρινάντων τῶν Τρώων, ὡς δέ
[5, 11]   δὲ οὗτος εἰς τὸ στρατόπεδον  καὶ   λαβὼν παρ' ἑκόντος Ὀδυσσέως τὴν
[5, 1]   γενομένης πολλοὺς κτείνει, ἐν οἷς  καὶ   Μαχάονα: εἶθ' ὕστερον θνήσκει ὑπὸ
[5, 2]   Ἱππολύτου μήτηρ, καὶ Γλαύκη  καὶ   Μελανίππη. αὕτη γάρ, ἐπιτελουμένων τῶν
[5, 21]   καταφεύγοντα Πρίαμον ἀνεῖλεν: Ὀδυσσεὺς δὲ  καὶ   Μενέλαος Γλαῦκον τὸν Ἀντήνορος εἰς
[5, 14]   ἀναχθέντας περὶ τὴν Τένεδον ναυλοχεῖν  καὶ   μετὰ τὴν ἐπιοῦσαν νύκτα καταπλεῖν.
[5, 7]   κωλύει τὸ σῶμα αὐτοῦ καῆναι,  καὶ   μόνος οὗτος τῶν ἐν Ἰλίῳ
[5, 21]   τὰς οἰκίας ἐπερχόμενοι κοιμωμένους ἀνῄρουν.  καὶ   Νεοπτόλεμος μὲν ἐπὶ τοῦ ἑρκείου
[5, 16]   τὸ τῶν Ἑλλήνων στρατόπεδον θεασάμενοι  καὶ   νομίσαντες αὐτοὺς πεφευγέναι, περιχαρέντες εἷλκον
[5, 6]   καὶ καταβαίνουσιν εἰς ἅμιλλαν Αἴας  καὶ   Ὀδυσσεύς. καὶ κρινάντων τῶν Τρώων,
[5, 19]   κατεσθίουσιν. ~ὡς δὲ ἐγένετο νὺξ  καὶ   πάντας ὕπνος κατεῖχεν, οἱ ἀπὸ
[5, 16]   πεφευγέναι, περιχαρέντες εἷλκον τὸν ἵππον  καὶ   παρὰ τοῖς Πριάμου βασιλείοις στήσαντες
[5, 13]   εἴα, αὐτὸς δὲ ἑαυτὸν αἰκισάμενος  καὶ   πενιχρὰν στολὴν ἐνδυσάμενος ἀγνώστως εἰς
[5, 15]   πυρσὸν ἀνάπτειν, τῆς νυκτὸς ἀνάγονται  καὶ   περὶ Τένεδον ναυλοχοῦσιν. ~ἡμέρας δὲ
[5, 13]   δι' ἐκείνης τὸ παλλάδιον ἔκλεψε  καὶ   πολλοὺς κτείνας τῶν φυλασσόντων ἐπὶ
[5, 3]   παραγενόμενον ἐν Τροίᾳ καθ' Ἑλλήνων  καὶ   πολλοὺς τῶν Ἑλλήνων κτείναντα καὶ
[5, 17]   ἔνοπλον ἐν αὐτῷ δύναμιν εἶναι,  καὶ   προσέτι Λαοκόωντος τοῦ μάντεως, τοῖς
[5, 20]   ἀνοίξαντες σὺν τοῖς ὅπλοις ἐξῄεσαν:  καὶ   πρῶτος μὲν Ἐχίων Πορθέως ἀφαλλόμενος
[5, 19]   κατεῖχεν, οἱ ἀπὸ Τενέδου προσέπλεον,  καὶ   Σίνων αὐτοῖς ἀπὸ τοῦ Ἀχιλλέως
[5, 23]   τοὺς Τρῶας τὴν πόλιν ἐνέπρησαν  καὶ   τὰ λάφυρα ἐμερίσαντο. καὶ θύσαντες
[5, 4]   τοῦ νεκροῦ, Αἴας Γλαῦκον ἀναιρεῖ,  καὶ   τὰ ὅπλα δίδωσιν ἐπὶ τὰς
[5, 20]   ἑαυτοὺς ἐπὶ τὰ τείχη παρεγένοντο  καὶ   τὰς πύλας ἀνοίξαντες ὑπεδέξαντο τοὺς
[5, 2]   κλείσαντες διὰ τάχους τὰς θύρας  καὶ   ταύτην ἀπολαβόντες ἐντὸς ἀπέκτειναν. ~ὅτι
[5, 22]   τὰς ναῦς ἄγει: ἀπάγουσι δὲ  καὶ   τὴν Θησέως μητέρα Αἴθραν οἱ
[5, 25]   λέγοντος διὰ τὴν Αἴαντος ἀσέβειαν.  καὶ   τὸν μὲν Αἴαντα κτείνειν ἔμελλον,
[5, 15]   νύκτα καταπλεῖν. ~οἱ δὲ πείθονται  καὶ   τοὺς μὲν ἀρίστους ἐμβιβάζουσιν εἰς
[5, 3]   κτείνει Ἀχιλλεύς. διώξας δὲ  καὶ   τοὺς Τρῶας πρὸς ταῖς Σκαιαῖς
[5, 1]   καὶ Ἄρεος, ἀκουσίως Ἱππολύτην κτείνασα  καὶ   ὑπὸ Πριάμου καθαρθεῖσα, μάχης γενομένης
[5, 14]   δὲ ἐπινοεῖ δουρείου ἵππου κατασκευὴν  καὶ   ὑποτίθεται Ἐπειῷ, ὃς ἦν ἀρχιτέκτων:
[5, 11]   Πέλοπος ὀστᾶ μετακομίζουσιν, Ὀδυσσέα δὲ  καὶ   Φοίνικα πρὸς Λυκομήδην πέμπουσιν εἰς
[5, 9]   πόλιν χρησμούς, ἐνεδρεύσας αὐτὸν Ὀδυσσεὺς  καὶ   χειρωσάμενος ἐπὶ τὸ στρατόπεδον ἤγαγε:
[5, 16]   στρατόπεδον θεασάμενοι καὶ νομίσαντες αὐτοὺς  πεφευγέναι,   περιχαρέντες εἷλκον τὸν ἵππον καὶ
[5, 9]   διετέλει. εἰπόντος δὲ Κάλχαντος Ἕλενον  εἰδέναι   τοὺς ῥυομένους τὴν πόλιν χρησμούς,
[5, 17]   κατακαίειν, τοῖς δὲ κατὰ βαράθρων  ἀφιέναι:   δόξαν δὲ τοῖς πολλοῖς ἵνα
[5, 7]   δὲ κωλύει τὸ σῶμα αὐτοῦ  καῆναι,   καὶ μόνος οὗτος τῶν ἐν
[5, 17]   λεγούσης ἔνοπλον ἐν αὐτῷ δύναμιν  εἶναι,   καὶ προσέτι Λαοκόωντος τοῦ μάντεως,
[5, 8]   τοῖς ἝλλησιΚάλχας θεσπίζει, οὐκ ἄλλως  ἁλῶναι   δύνασθαι Τροίαν, ἂν μὴ τὰ
[5, 10]   ὄντος οὐ δύνασθαι τὴν πόλιν  ἁλῶναι.   ~ταῦτα ἀκούσαντες Ἕλληνες τὰ μὲν
[5, 19]   τῶν γυναικῶν, τοὺς ἀριστέας ἐκάλει.  ὑπακοῦσαι   δὲ Ἀντίκλου θέλοντος Ὀδυσσεὺς τὸ
[5, 5]   Πατρόκλου, τὰ ἑκατέρων ὀστᾶ συμμίξαντες.  λέγεται   δὲ μετὰ θάνατον Ἀχιλλεὺς ἐν
[5, 24]   κύνα γενομένην θάπτει, ἔνθα νῦν  λέγεται   Κυνὸς σῆμα. ~Λαοδίκην μὲν γὰρ
[5, 22]   περιπεπλεγμένην τῷ ξοάνῳ τῆς Ἀθηνᾶς  βιάζεται:   διὰ το τὸ ξόανον εἰς
[5, 6]   πανοπλία αὐτοῦ τῷ ἀρίστῳ νικητήριον  τίθεται,   καὶ καταβαίνουσιν εἰς ἅμιλλαν Αἴας
[5, 14]   ἐπινοεῖ δουρείου ἵππου κατασκευὴν καὶ  ὑποτίθεται   Ἐπειῷ, ὃς ἦν ἀρχιτέκτων: οὗτος
[5, 6]   δέ τινες τῶν συμμάχων, Ὀδυσσεὺς  προκρίνεται.   Αἴας δὲ ὑπὸ λύπης ταραχθεὶς
[5, 6]   Αἴας δὲ ὑπὸ λύπης ταραχθεὶς  ἐπιβουλεύεται   νύκτωρ τῷ στρατεύματι, καὶ αὐτῷ
[5, 3]   Τρῶας πρὸς ταῖς Σκαιαῖς πύλαις  τοξεύεται   ὑπὸ Ἀλεξάνδρου καὶ Ἀπόλλωνος εἰς
[5, 13]   ἐνδυσάμενος ἀγνώστως εἰς τὴν πόλιν  εἰσέρχεται   ὡς ἐπαίτης: γνωρισθεὶς δὲ ὑπὸ
[5, 7]   ἐν Ἰλίῳ ἀποθανόντων ἐν σορῷ  κεῖται:   δὲ τάφος ἐστὶν ἐν
[5, 12]   πανοπλίαν πολλοὺς τῶν Τρώων ἀναιρεῖ.  ~ἀφικνεῖται   δὲ ὕστερον Τρωσὶ σύμμαχος Εὐρύπυλος
[5, 8]   Ὀδυσσεὺς μετὰ Διομήδους εἰς Λῆμνον  ἀφικνεῖται   πρὸς Φιλοκτήτην, καὶ δόλῳ ἐγκρατὴς
[5, 15]   αὐτοῖς πυρσὸν ἀνάπτειν, τῆς νυκτὸς  ἀνάγονται   καὶ περὶ Τένεδον ναυλοχοῦσιν. ~ἡμέρας
[5, 15]   ἐπιοῦσαν νύκτα καταπλεῖν. ~οἱ δὲ  πείθονται   καὶ τοὺς μὲν ἀρίστους ἐμβιβάζουσιν
[5, 9]   ~τούτου δὲ ἀποθανόντος εἰς ἔριν  ἔρχονται   Ἕλενος καὶ Δηίφοβος ὑπὲρ τῶν
[5, 13]   ἐπαίτης: γνωρισθεὶς δὲ ὑπὸ Ἑλένης  δι'   ἐκείνης τὸ παλλάδιον ἔκλεψε καὶ
[5, 10]   ὀστᾶ κομισθείη παρ' αὐτούς, ἔπειτα  εἰ   Νεοπτόλεμος συμμαχοίη, τρίτον εἰ τὸ
[5, 10]   αἱρεθείη Ἴλιος, πρῶτον μὲν  εἰ   τὰ Πέλοπος ὀστᾶ κομισθείη παρ'
[5, 10]   ἔπειτα εἰ Νεοπτόλεμος συμμαχοίη, τρίτον  εἰ   τὸ διιπετὲς παλλάδιον ἐκκλαπείη: τούτου
[5, 22]   κτείνας Ἑλένην ἐπὶ τὰς ναῦς  ἄγει:   ἀπάγουσι δὲ καὶ τὴν Θησέως
[5, 10]   ἤγαγε: ~καὶ ἀναγκαζόμενος Ἕλενος  λέγει   πῶς ἂν αἱρεθείη Ἴλιος,
[5, 14]   τῆς Ἴδης ξύλα τεμὼν ἵππον  κατασκευάζει   κοῖλον ἔνδοθεν εἰς τὰς πλευρὰς
[5, 13]   ἐπὶ τὰς ναῦς μετὰ Διομήδους  κομίζει.   ~ὕστερον δὲ ἐπινοεῖ δουρείου ἵππου
[5, 8]   πολέμου δεκαετοῦς ἀθυμοῦσι τοῖς ἝλλησιΚάλχας  θεσπίζει,   οὐκ ἄλλως ἁλῶναι δύνασθαι Τροίαν,
[5, 14]   ἀνεῳγμένον. εἰς τοῦτον Ὀδυσσεὺς εἰσελθεῖν  πείθει   πεντήκοντα τοὺς ἀρίστους, ὡς δὲ
[5, 8]   δόλῳ ἐγκρατὴς γενόμενος τῶν τόξων  πείθει   πλεῖν αὐτὸν ἐπὶ Τροίαν.
[5, 17]   Λαοκόωντος τοῦ μάντεως, τοῖς μὲν  ἐδόκει   κατακαίειν, τοῖς δὲ κατὰ βαράθρων
[5, 1]   οἷς καὶ Μαχάονα: εἶθ' ὕστερον  θνήσκει   ὑπὸ Ἀχιλλέως, ὅστις μετὰ θάνατον
[5, 19]   ἑκάστης τῶν γυναικῶν, τοὺς ἀριστέας  ἐκάλει.   ὑπακοῦσαι δὲ Ἀντίκλου θέλοντος Ὀδυσσεὺς
[5, 9]   Ἕλενος ἀπολιπὼν Τροίαν ἐν Ἴδῃ  διετέλει.   εἰπόντος δὲ Κάλχαντος Ἕλενον εἰδέναι
[5, 25]   Κυνὸς σῆμα. ~Λαοδίκην μὲν γὰρ  κάλλει   τῶν Πριάμου θυγατέρων διαφέρουσαν βλεπόντων
[5, 24]   ἐπὶ τῷ Ἀχιλλέως τάφῳ κατέσφαξαν.  ~λαμβάνει   δὲ Ἀγαμέμνων μὲν κατ' ἐξαίρετον
[5, 24]   δὲ ἔνιοι λέγουσιν, Ἕλενος αὐτὴν  λαμβάνει,   καὶ διακομισθεὶς εἰς Χερρόνησον σὺν
[5, 1]   Πριάμου καθαρθεῖσα, μάχης γενομένης πολλοὺς  κτείνει,   ἐν οἷς καὶ Μαχάονα: εἶθ'
[5, 1]   μετὰ θάνατον ἐρασθεὶς τῆς Ἀμαζόνος  κτείνει   Θερσίτην λοιδοροῦντα αὐτόν. ~ἦν δὲ
[5, 7]   Ἀχαιοὺς φονεύει. ~ὕστερον δὲ σωφρονήσας  κτείνει   καὶ ἑαυτόν. Ἀγαμέμνων δὲ κωλύει
[5, 3]   τῶν Ἑλλήνων κτείναντα καὶ Ἀντίλοχον  κτείνει   Ἀχιλλεύς. διώξας δὲ καὶ
[5, 14]   μετὰ Διομήδους κομίζει. ~ὕστερον δὲ  ἐπινοεῖ   δουρείου ἵππου κατασκευὴν καὶ ὑποτίθεται
[5, 6]   ἐμβαλοῦσα Ἀθηνᾶ εἰς τὰ βοσκήματα  ἐκτρέπει   ξιφήρη: δὲ ἐκμανεὶς σὺν
[5, 18]   εὐωχοῦντο. ~Ἀπόλλων δὲ αὐτοῖς σημεῖον  ἐπιπέμπει:   δύο γὰρ δράκοντες διανηξάμενοι διὰ
[5, 11]   πατρὸς πανοπλίαν πολλοὺς τῶν Τρώων  ἀναιρεῖ.   ~ἀφικνεῖται δὲ ὕστερον Τρωσὶ σύμμαχος
[5, 4]   περὶ τοῦ νεκροῦ, Αἴας Γλαῦκον  ἀναιρεῖ,   καὶ τὰ ὅπλα δίδωσιν ἐπὶ
[5, 2]   Ἀμαζόσιν ἔλεγε κτείνειν τοὺς συνανακειμένους  Θησεῖ.   μάχης οὖν γενομένης ἀπέθανεν, εἴτε
[5, 24]   Χερρόνησον σὺν αὐτῇ κύνα γενομένην  θάπτει,   ἔνθα νῦν λέγεται Κυνὸς σῆμα.
[5, 6]   νέμουσι τὰ βοσκήματα ὡς Ἀχαιοὺς  φονεύει.   ~ὕστερον δὲ σωφρονήσας κτείνει καὶ
[5, 8]   καὶ θεραπευθεὶς ὑπὸ Ποδαλειρίου Ἀλέξανδρον  τοξεύει.   ~τούτου δὲ ἀποθανόντος εἰς ἔριν
[5, 7]   κτείνει καὶ ἑαυτόν. Ἀγαμέμνων δὲ  κωλύει   τὸ σῶμα αὐτοῦ καῆναι, καὶ
[5, 19]   νὺξ καὶ πάντας ὕπνος κατεῖχεν,  οἱ   ἀπὸ Τενέδου προσέπλεον, καὶ Σίνων
[5, 21]   Ἀγχίσην τὸν πατέρα βαστάσας ἔφυγεν,  οἱ   δὲ Ἕλληνες αὐτὸν διὰ τὴν
[5, 20]   μὲν Ἐχίων Πορθέως ἀφαλλόμενος ἀπέθανεν,  οἱ   δὲ λοιποὶ σειρᾷ ἐξάψαντες ἑαυτοὺς
[5, 15]   μετὰ τὴν ἐπιοῦσαν νύκτα καταπλεῖν.  ~οἱ   δὲ πείθονται καὶ τοὺς μὲν
[5, 11]   πρὸς Λυκομήδην πέμπουσιν εἰς Σκῦρον,  οἱ   δὲ πείθουσι τὸν Νεοπτόλεμον προέσθαι.
[5, 22]   καὶ τὴν Θησέως μητέρα Αἴθραν  οἱ   Θησέως παῖδεςΔημοφῶν καὶ Ἀκάμας: καὶ
[5, 2]   εἴτε ὑπὸ Θησέως, εἴτε ὅτι  οἱ   περὶ Θησέα, τὴν τῶν Ἀμαζόνων
[5, 16]   ναυλοχοῦσιν. ~ἡμέρας δὲ γενομένης ἔρημον  οἱ   Τρῶες τὸ τῶν Ἑλλήνων στρατόπεδον
[5, 24]   Ὀδυσσεὺς δὲ Ἑκάβην. ὡς δὲ  ἔνιοι   λέγουσιν, Ἕλενος αὐτὴν λαμβάνει, καὶ
[5, 18]   σημεῖον ἐπιπέμπει: δύο γὰρ δράκοντες  διανηξάμενοι   διὰ τῆς θαλάσσης ἐκ τῶν
[5, 16]   Τρῶες τὸ τῶν Ἑλλήνων στρατόπεδον  θεασάμενοι   καὶ νομίσαντες αὐτοὺς πεφευγέναι, περιχαρέντες
[5, 21]   τὴν πόλιν, εἰς τὰς οἰκίας  ἐπερχόμενοι   κοιμωμένους ἀνῄρουν. καὶ Νεοπτόλεμος μὲν
[5, 20]   Πορθέως ἀφαλλόμενος ἀπέθανεν, οἱ δὲ  λοιποὶ   σειρᾷ ἐξάψαντες ἑαυτοὺς ἐπὶ τὰ
[5, 15]   οἶκον ἀνακομιδῆς Ἕλληνες Ἀθηνᾷ χαριστήριον.  αὐτοὶ   δὲ ἐμπρήσαντες τὰς σκηνὰς καὶ
[5, 25]   Αἴαντα κτείνειν ἔμελλον, φεύγοντα δὲ  ἐπὶ   βωμὸν εἴασαν.
[5, 17]   αὐτὸν ἐάσωσι θεῖον ἀνάθημα, τραπέντες  ἐπὶ   θυσίαν εὐωχοῦντο. ~Ἀπόλλων δὲ αὐτοῖς
[5, 20]   δὲ λοιποὶ σειρᾷ ἐξάψαντες ἑαυτοὺς  ἐπὶ   τὰ τείχη παρεγένοντο καὶ τὰς
[5, 22]   ~Μενέλαος δὲ Δηίφοβον κτείνας Ἑλένην  ἐπὶ   τὰς ναῦς ἄγει: ἀπάγουσι δὲ
[5, 4]   ἀναιρεῖ, καὶ τὰ ὅπλα δίδωσιν  ἐπὶ   τὰς ναῦς κομίζειν, τὸ δὲ
[5, 13]   καὶ πολλοὺς κτείνας τῶν φυλασσόντων  ἐπὶ   τὰς ναῦς μετὰ Διομήδους κομίζει.
[5, 9]   ἐνεδρεύσας αὐτὸν Ὀδυσσεὺς καὶ χειρωσάμενος  ἐπὶ   τὸ στρατόπεδον ἤγαγε: ~καὶ ἀναγκαζόμενος
[5, 21]   κοιμωμένους ἀνῄρουν. καὶ Νεοπτόλεμος μὲν  ἐπὶ   τοῦ ἑρκείου Διὸς βωμοῦ καταφεύγοντα
[5, 8]   τῶν τόξων πείθει πλεῖν αὐτὸν  ἐπὶ   Τροίαν. δὲ παραγενόμενος καὶ
[5, 23]   τῶν πύργων ἔρριψαν, Πολυξένην δὲ  ἐπὶ   τῷ Ἀχιλλέως τάφῳ κατέσφαξαν. ~λαμβάνει
[5, 2]   ὑπὸ Θησέως, εἴτε ὅτι οἱ  περὶ   Θησέα, τὴν τῶν Ἀμαζόνων ἑωρακότες
[5, 15]   ἀνάπτειν, τῆς νυκτὸς ἀνάγονται καὶ  περὶ   Τένεδον ναυλοχοῦσιν. ~ἡμέρας δὲ γενομένης
[5, 14]   νυκτὸς ἐμπρήσαντας τὰς σκηνάς, ἀναχθέντας  περὶ   τὴν Τένεδον ναυλοχεῖν καὶ μετὰ
[5, 19]   πυρσὸν ἧπτεν. Ἑλένη δὲ ἐλθοῦσα  περὶ   τὸν ἵππον, μιμουμένη τὰς φωνὰς
[5, 4]   τὸ σφυρόν. ~γενομένης δὲ μάχης  περὶ   τοῦ νεκροῦ, Αἴας Γλαῦκον ἀναιρεῖ,
[5, 5]   ἐν Μακάρων νήσοις Μηδείᾳ συνοικεῖν.  τιθέασι   δὲ ἐπ' αὐτῷ ἀγῶνα, ἐν
[5, 23]   τὰ λάφυρα ἐμερίσαντο. καὶ θύσαντες  πᾶσι   τοῖς θεοῖς Ἀστυάνακτα ἀπὸ τῶν
[5, 4]   δὲ σῶμα βαστάσας Αἴας βαλλόμενος  βέλεσι   μέσον τῶν πολεμίων διήνεγκεν, Ὀδυσσέως
[5, 14]   τὴν μικρὰν γράψας Ἰλιάδα  φησί,   τρισχιλίους, τοὺς δὲ λοιποὺς γενομένης
[5, 22]   Ἑλένην ἐπὶ τὰς ναῦς ἄγει:  ἀπάγουσι   δὲ καὶ τὴν Θησέως μητέρα
[5, 11]   πέμπουσιν εἰς Σκῦρον, οἱ δὲ  πείθουσι   τὸν Νεοπτόλεμον προέσθαι. παραγενόμενος δὲ
[5, 6]   δὲ ἐκμανεὶς σὺν τοῖς  νέμουσι   τὰ βοσκήματα ὡς Ἀχαιοὺς φονεύει.
[5, 8]   δὲ ὄντος τοῦ πολέμου δεκαετοῦς  ἀθυμοῦσι   τοῖς ἝλλησιΚάλχας θεσπίζει, οὐκ ἄλλως
[5, 5]   ἀποθανόντος συμφορᾶς ἐπληρώθη τὸ στράτευμα.  θάπτουσι   δὲ αὐτὸν {ἐν Λευκῇ νήσῳ}
[5, 12]   Τρώων ἀναιρεῖ. ~ἀφικνεῖται δὲ ὕστερον  Τρωσὶ   σύμμαχος Εὐρύπυλος Τηλέφου πολλὴν
[5, 17]   δὲ τοῖς πολλοῖς ἵνα αὐτὸν  ἐάσωσι   θεῖον ἀνάθημα, τραπέντες ἐπὶ θυσίαν
[5, 8]   Τροίαν, ἂν μὴ τὰ Ἡρακλέους  ἔχωσι   τόξα συμμαχοῦντα. τοῦτο ἀκούσας Ὀδυσσεὺς
[5, 16]   τοῖς Πριάμου βασιλείοις στήσαντες ἐβουλεύοντο  τί   χρὴ ποιεῖν. ~Κασάνδρας δὲ λεγούσης
[5, 25]   θυγατέρων διαφέρουσαν βλεπόντων πάντων γῆ  χάσματι   ἀπέκρυψεν. ὡς δὲ ἔμελλον ἀποπλεῖν
[5, 6]   λύπης ταραχθεὶς ἐπιβουλεύεται νύκτωρ τῷ  στρατεύματι,   καὶ αὐτῷ μανίαν ἐμβαλοῦσα Ἀθηνᾶ
[5, 17]   ἐν αὐτῷ δύναμιν εἶναι, καὶ  προσέτι   Λαοκόωντος τοῦ μάντεως, τοῖς μὲν
[5, 3]   καὶ ταύτην ἀπολαβόντες ἐντὸς ἀπέκτειναν.  ~ὅτι   Μέμνονα τὸν Τιθωνοῦ καὶ Ἠοῦς
[5, 2]   ἀκούσης, εἴτε ὑπὸ Θησέως, εἴτε  ὅτι   οἱ περὶ Θησέα, τὴν τῶν
[5, 1]    ~ὅτι   Πενθεσίλεια, Ὀτρηρῆς καὶ Ἄρεος, ἀκουσίως




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/07/2008