Livre, paragraphes |
[5, 20] |
στόμα
κατέσχεν.
~ὡς
δ'
ἐνόμισαν
|
κοιμᾶσθαι |
τοὺς
πολεμίους,
ἀνοίξαντες
σὺν
τοῖς |
[5, 10] |
τούτου
γὰρ
ἔνδον
ὄντος
οὐ
|
δύνασθαι |
τὴν
πόλιν
ἁλῶναι.
~ταῦτα
ἀκούσαντες |
[5, 8] |
ἝλλησιΚάλχας
θεσπίζει,
οὐκ
ἄλλως
ἁλῶναι
|
δύνασθαι |
Τροίαν,
ἂν
μὴ
τὰ
Ἡρακλέους |
[5, 11] |
οἱ
δὲ
πείθουσι
τὸν
Νεοπτόλεμον
|
προέσθαι. |
παραγενόμενος
δὲ
οὗτος
εἰς
τὸ |
[5, 22] |
μητέρα
Αἴθραν
οἱ
Θησέως
παῖδεςΔημοφῶν
|
καὶ |
Ἀκάμας:
καὶ
γὰρ
τούτους
λέγουσιν |
[5, 10] |
χειρωσάμενος
ἐπὶ
τὸ
στρατόπεδον
ἤγαγε:
|
~καὶ |
ἀναγκαζόμενος
ὁ
Ἕλενος
λέγει
πῶς |
[5, 3] |
καὶ
πολλοὺς
τῶν
Ἑλλήνων
κτείναντα
|
καὶ |
Ἀντίλοχον
κτείνει
ὁ
Ἀχιλλεύς.
διώξας |
[5, 3] |
Σκαιαῖς
πύλαις
τοξεύεται
ὑπὸ
Ἀλεξάνδρου
|
καὶ |
Ἀπόλλωνος
εἰς
τὸ
σφυρόν.
~γενομένης |
[5, 1] |
~ὅτι
Πενθεσίλεια,
Ὀτρηρῆς
|
καὶ |
Ἄρεος,
ἀκουσίως
Ἱππολύτην
κτείνασα
καὶ |
[5, 6] |
ταραχθεὶς
ἐπιβουλεύεται
νύκτωρ
τῷ
στρατεύματι,
|
καὶ |
αὐτῷ
μανίαν
ἐμβαλοῦσα
Ἀθηνᾶ
εἰς |
[5, 22] |
οἱ
Θησέως
παῖδεςΔημοφῶν
καὶ
Ἀκάμας:
|
καὶ |
γὰρ
τούτους
λέγουσιν
εἰς
Τροίαν |
[5, 2] |
ἡ
τοῦ
Ἱππολύτου
μήτηρ,
ἡ
|
καὶ |
Γλαύκη
καὶ
Μελανίππη.
αὕτη
γάρ, |
[5, 9] |
ἀποθανόντος
εἰς
ἔριν
ἔρχονται
Ἕλενος
|
καὶ |
Δηίφοβος
ὑπὲρ
τῶν
Ἑλένης
γάμων: |
[5, 24] |
ἔνιοι
λέγουσιν,
Ἕλενος
αὐτὴν
λαμβάνει,
|
καὶ |
διακομισθεὶς
εἰς
Χερρόνησον
σὺν
αὐτῇ |
[5, 8] |
εἰς
Λῆμνον
ἀφικνεῖται
πρὸς
Φιλοκτήτην,
|
καὶ |
δόλῳ
ἐγκρατὴς
γενόμενος
τῶν
τόξων |
[5, 7] |
φονεύει.
~ὕστερον
δὲ
σωφρονήσας
κτείνει
|
καὶ |
ἑαυτόν.
Ἀγαμέμνων
δὲ
κωλύει
τὸ |
[5, 3] |
ἀπέκτειναν.
~ὅτι
Μέμνονα
τὸν
Τιθωνοῦ
|
καὶ |
Ἠοῦς
μετὰ
πολλῆς
Αἰθιόπων
δυνάμεως |
[5, 8] |
ἐπὶ
Τροίαν.
ὁ
δὲ
παραγενόμενος
|
καὶ |
θεραπευθεὶς
ὑπὸ
Ποδαλειρίου
Ἀλέξανδρον
τοξεύει. |
[5, 23] |
ἐνέπρησαν
καὶ
τὰ
λάφυρα
ἐμερίσαντο.
|
καὶ |
θύσαντες
πᾶσι
τοῖς
θεοῖς
Ἀστυάνακτα |
[5, 6] |
αὐτοῦ
τῷ
ἀρίστῳ
νικητήριον
τίθεται,
|
καὶ |
καταβαίνουσιν
εἰς
ἅμιλλαν
Αἴας
καὶ |
[5, 15] |
αὐτοὶ
δὲ
ἐμπρήσαντες
τὰς
σκηνὰς
|
καὶ |
καταλιπόντες
Σίνωνα,
ὃς
ἔμελλεν
αὐτοῖς |
[5, 6] |
εἰς
ἅμιλλαν
Αἴας
καὶ
Ὀδυσσεύς.
|
καὶ |
κρινάντων
τῶν
Τρώων,
ὡς
δέ |
[5, 11] |
δὲ
οὗτος
εἰς
τὸ
στρατόπεδον
|
καὶ |
λαβὼν
παρ'
ἑκόντος
Ὀδυσσέως
τὴν |
[5, 1] |
γενομένης
πολλοὺς
κτείνει,
ἐν
οἷς
|
καὶ |
Μαχάονα:
εἶθ'
ὕστερον
θνήσκει
ὑπὸ |
[5, 2] |
Ἱππολύτου
μήτηρ,
ἡ
καὶ
Γλαύκη
|
καὶ |
Μελανίππη.
αὕτη
γάρ,
ἐπιτελουμένων
τῶν |
[5, 21] |
καταφεύγοντα
Πρίαμον
ἀνεῖλεν:
Ὀδυσσεὺς
δὲ
|
καὶ |
Μενέλαος
Γλαῦκον
τὸν
Ἀντήνορος
εἰς |
[5, 14] |
ἀναχθέντας
περὶ
τὴν
Τένεδον
ναυλοχεῖν
|
καὶ |
μετὰ
τὴν
ἐπιοῦσαν
νύκτα
καταπλεῖν. |
[5, 7] |
κωλύει
τὸ
σῶμα
αὐτοῦ
καῆναι,
|
καὶ |
μόνος
οὗτος
τῶν
ἐν
Ἰλίῳ |
[5, 21] |
τὰς
οἰκίας
ἐπερχόμενοι
κοιμωμένους
ἀνῄρουν.
|
καὶ |
Νεοπτόλεμος
μὲν
ἐπὶ
τοῦ
ἑρκείου |
[5, 16] |
τὸ
τῶν
Ἑλλήνων
στρατόπεδον
θεασάμενοι
|
καὶ |
νομίσαντες
αὐτοὺς
πεφευγέναι,
περιχαρέντες
εἷλκον |
[5, 6] |
καὶ
καταβαίνουσιν
εἰς
ἅμιλλαν
Αἴας
|
καὶ |
Ὀδυσσεύς.
καὶ
κρινάντων
τῶν
Τρώων, |
[5, 19] |
κατεσθίουσιν.
~ὡς
δὲ
ἐγένετο
νὺξ
|
καὶ |
πάντας
ὕπνος
κατεῖχεν,
οἱ
ἀπὸ |
[5, 16] |
πεφευγέναι,
περιχαρέντες
εἷλκον
τὸν
ἵππον
|
καὶ |
παρὰ
τοῖς
Πριάμου
βασιλείοις
στήσαντες |
[5, 13] |
εἴα,
αὐτὸς
δὲ
ἑαυτὸν
αἰκισάμενος
|
καὶ |
πενιχρὰν
στολὴν
ἐνδυσάμενος
ἀγνώστως
εἰς |
[5, 15] |
πυρσὸν
ἀνάπτειν,
τῆς
νυκτὸς
ἀνάγονται
|
καὶ |
περὶ
Τένεδον
ναυλοχοῦσιν.
~ἡμέρας
δὲ |
[5, 13] |
δι'
ἐκείνης
τὸ
παλλάδιον
ἔκλεψε
|
καὶ |
πολλοὺς
κτείνας
τῶν
φυλασσόντων
ἐπὶ |
[5, 3] |
παραγενόμενον
ἐν
Τροίᾳ
καθ'
Ἑλλήνων
|
καὶ |
πολλοὺς
τῶν
Ἑλλήνων
κτείναντα
καὶ |
[5, 17] |
ἔνοπλον
ἐν
αὐτῷ
δύναμιν
εἶναι,
|
καὶ |
προσέτι
Λαοκόωντος
τοῦ
μάντεως,
τοῖς |
[5, 20] |
ἀνοίξαντες
σὺν
τοῖς
ὅπλοις
ἐξῄεσαν:
|
καὶ |
πρῶτος
μὲν
Ἐχίων
Πορθέως
ἀφαλλόμενος |
[5, 19] |
κατεῖχεν,
οἱ
ἀπὸ
Τενέδου
προσέπλεον,
|
καὶ |
Σίνων
αὐτοῖς
ἀπὸ
τοῦ
Ἀχιλλέως |
[5, 23] |
τοὺς
Τρῶας
τὴν
πόλιν
ἐνέπρησαν
|
καὶ |
τὰ
λάφυρα
ἐμερίσαντο.
καὶ
θύσαντες |
[5, 4] |
τοῦ
νεκροῦ,
Αἴας
Γλαῦκον
ἀναιρεῖ,
|
καὶ |
τὰ
ὅπλα
δίδωσιν
ἐπὶ
τὰς |
[5, 20] |
ἑαυτοὺς
ἐπὶ
τὰ
τείχη
παρεγένοντο
|
καὶ |
τὰς
πύλας
ἀνοίξαντες
ὑπεδέξαντο
τοὺς |
[5, 2] |
κλείσαντες
διὰ
τάχους
τὰς
θύρας
|
καὶ |
ταύτην
ἀπολαβόντες
ἐντὸς
ἀπέκτειναν.
~ὅτι |
[5, 22] |
τὰς
ναῦς
ἄγει:
ἀπάγουσι
δὲ
|
καὶ |
τὴν
Θησέως
μητέρα
Αἴθραν
οἱ |
[5, 25] |
λέγοντος
διὰ
τὴν
Αἴαντος
ἀσέβειαν.
|
καὶ |
τὸν
μὲν
Αἴαντα
κτείνειν
ἔμελλον, |
[5, 15] |
νύκτα
καταπλεῖν.
~οἱ
δὲ
πείθονται
|
καὶ |
τοὺς
μὲν
ἀρίστους
ἐμβιβάζουσιν
εἰς |
[5, 3] |
κτείνει
ὁ
Ἀχιλλεύς.
διώξας
δὲ
|
καὶ |
τοὺς
Τρῶας
πρὸς
ταῖς
Σκαιαῖς |
[5, 1] |
καὶ
Ἄρεος,
ἀκουσίως
Ἱππολύτην
κτείνασα
|
καὶ |
ὑπὸ
Πριάμου
καθαρθεῖσα,
μάχης
γενομένης |
[5, 14] |
δὲ
ἐπινοεῖ
δουρείου
ἵππου
κατασκευὴν
|
καὶ |
ὑποτίθεται
Ἐπειῷ,
ὃς
ἦν
ἀρχιτέκτων: |
[5, 11] |
Πέλοπος
ὀστᾶ
μετακομίζουσιν,
Ὀδυσσέα
δὲ
|
καὶ |
Φοίνικα
πρὸς
Λυκομήδην
πέμπουσιν
εἰς |
[5, 9] |
πόλιν
χρησμούς,
ἐνεδρεύσας
αὐτὸν
Ὀδυσσεὺς
|
καὶ |
χειρωσάμενος
ἐπὶ
τὸ
στρατόπεδον
ἤγαγε: |
[5, 16] |
στρατόπεδον
θεασάμενοι
καὶ
νομίσαντες
αὐτοὺς
|
πεφευγέναι, |
περιχαρέντες
εἷλκον
τὸν
ἵππον
καὶ |
[5, 9] |
διετέλει.
εἰπόντος
δὲ
Κάλχαντος
Ἕλενον
|
εἰδέναι |
τοὺς
ῥυομένους
τὴν
πόλιν
χρησμούς, |
[5, 17] |
κατακαίειν,
τοῖς
δὲ
κατὰ
βαράθρων
|
ἀφιέναι: |
δόξαν
δὲ
τοῖς
πολλοῖς
ἵνα |
[5, 7] |
δὲ
κωλύει
τὸ
σῶμα
αὐτοῦ
|
καῆναι, |
καὶ
μόνος
οὗτος
τῶν
ἐν |
[5, 17] |
λεγούσης
ἔνοπλον
ἐν
αὐτῷ
δύναμιν
|
εἶναι, |
καὶ
προσέτι
Λαοκόωντος
τοῦ
μάντεως, |
[5, 8] |
τοῖς
ἝλλησιΚάλχας
θεσπίζει,
οὐκ
ἄλλως
|
ἁλῶναι |
δύνασθαι
Τροίαν,
ἂν
μὴ
τὰ |
[5, 10] |
ὄντος
οὐ
δύνασθαι
τὴν
πόλιν
|
ἁλῶναι. |
~ταῦτα
ἀκούσαντες
Ἕλληνες
τὰ
μὲν |
[5, 19] |
τῶν
γυναικῶν,
τοὺς
ἀριστέας
ἐκάλει.
|
ὑπακοῦσαι |
δὲ
Ἀντίκλου
θέλοντος
Ὀδυσσεὺς
τὸ |
[5, 5] |
Πατρόκλου,
τὰ
ἑκατέρων
ὀστᾶ
συμμίξαντες.
|
λέγεται |
δὲ
μετὰ
θάνατον
Ἀχιλλεὺς
ἐν |
[5, 24] |
κύνα
γενομένην
θάπτει,
ἔνθα
νῦν
|
λέγεται |
Κυνὸς
σῆμα.
~Λαοδίκην
μὲν
γὰρ |
[5, 22] |
περιπεπλεγμένην
τῷ
ξοάνῳ
τῆς
Ἀθηνᾶς
|
βιάζεται: |
διὰ
το
τὸ
ξόανον
εἰς |
[5, 6] |
πανοπλία
αὐτοῦ
τῷ
ἀρίστῳ
νικητήριον
|
τίθεται, |
καὶ
καταβαίνουσιν
εἰς
ἅμιλλαν
Αἴας |
[5, 14] |
ἐπινοεῖ
δουρείου
ἵππου
κατασκευὴν
καὶ
|
ὑποτίθεται |
Ἐπειῷ,
ὃς
ἦν
ἀρχιτέκτων:
οὗτος |
[5, 6] |
δέ
τινες
τῶν
συμμάχων,
Ὀδυσσεὺς
|
προκρίνεται. |
Αἴας
δὲ
ὑπὸ
λύπης
ταραχθεὶς |
[5, 6] |
Αἴας
δὲ
ὑπὸ
λύπης
ταραχθεὶς
|
ἐπιβουλεύεται |
νύκτωρ
τῷ
στρατεύματι,
καὶ
αὐτῷ |
[5, 3] |
Τρῶας
πρὸς
ταῖς
Σκαιαῖς
πύλαις
|
τοξεύεται |
ὑπὸ
Ἀλεξάνδρου
καὶ
Ἀπόλλωνος
εἰς |
[5, 13] |
ἐνδυσάμενος
ἀγνώστως
εἰς
τὴν
πόλιν
|
εἰσέρχεται |
ὡς
ἐπαίτης:
γνωρισθεὶς
δὲ
ὑπὸ |
[5, 7] |
ἐν
Ἰλίῳ
ἀποθανόντων
ἐν
σορῷ
|
κεῖται: |
ὁ
δὲ
τάφος
ἐστὶν
ἐν |
[5, 12] |
πανοπλίαν
πολλοὺς
τῶν
Τρώων
ἀναιρεῖ.
|
~ἀφικνεῖται |
δὲ
ὕστερον
Τρωσὶ
σύμμαχος
Εὐρύπυλος |
[5, 8] |
Ὀδυσσεὺς
μετὰ
Διομήδους
εἰς
Λῆμνον
|
ἀφικνεῖται |
πρὸς
Φιλοκτήτην,
καὶ
δόλῳ
ἐγκρατὴς |
[5, 15] |
αὐτοῖς
πυρσὸν
ἀνάπτειν,
τῆς
νυκτὸς
|
ἀνάγονται |
καὶ
περὶ
Τένεδον
ναυλοχοῦσιν.
~ἡμέρας |
[5, 15] |
ἐπιοῦσαν
νύκτα
καταπλεῖν.
~οἱ
δὲ
|
πείθονται |
καὶ
τοὺς
μὲν
ἀρίστους
ἐμβιβάζουσιν |
[5, 9] |
~τούτου
δὲ
ἀποθανόντος
εἰς
ἔριν
|
ἔρχονται |
Ἕλενος
καὶ
Δηίφοβος
ὑπὲρ
τῶν |
[5, 13] |
ἐπαίτης:
γνωρισθεὶς
δὲ
ὑπὸ
Ἑλένης
|
δι' |
ἐκείνης
τὸ
παλλάδιον
ἔκλεψε
καὶ |
[5, 10] |
ὀστᾶ
κομισθείη
παρ'
αὐτούς,
ἔπειτα
|
εἰ |
Νεοπτόλεμος
συμμαχοίη,
τρίτον
εἰ
τὸ |
[5, 10] |
αἱρεθείη
ἡ
Ἴλιος,
πρῶτον
μὲν
|
εἰ |
τὰ
Πέλοπος
ὀστᾶ
κομισθείη
παρ' |
[5, 10] |
ἔπειτα
εἰ
Νεοπτόλεμος
συμμαχοίη,
τρίτον
|
εἰ |
τὸ
διιπετὲς
παλλάδιον
ἐκκλαπείη:
τούτου |
[5, 22] |
κτείνας
Ἑλένην
ἐπὶ
τὰς
ναῦς
|
ἄγει: |
ἀπάγουσι
δὲ
καὶ
τὴν
Θησέως |
[5, 10] |
ἤγαγε:
~καὶ
ἀναγκαζόμενος
ὁ
Ἕλενος
|
λέγει |
πῶς
ἂν
αἱρεθείη
ἡ
Ἴλιος, |
[5, 14] |
τῆς
Ἴδης
ξύλα
τεμὼν
ἵππον
|
κατασκευάζει |
κοῖλον
ἔνδοθεν
εἰς
τὰς
πλευρὰς |
[5, 13] |
ἐπὶ
τὰς
ναῦς
μετὰ
Διομήδους
|
κομίζει. |
~ὕστερον
δὲ
ἐπινοεῖ
δουρείου
ἵππου |
[5, 8] |
πολέμου
δεκαετοῦς
ἀθυμοῦσι
τοῖς
ἝλλησιΚάλχας
|
θεσπίζει, |
οὐκ
ἄλλως
ἁλῶναι
δύνασθαι
Τροίαν, |
[5, 14] |
ἀνεῳγμένον.
εἰς
τοῦτον
Ὀδυσσεὺς
εἰσελθεῖν
|
πείθει |
πεντήκοντα
τοὺς
ἀρίστους,
ὡς
δὲ |
[5, 8] |
δόλῳ
ἐγκρατὴς
γενόμενος
τῶν
τόξων
|
πείθει |
πλεῖν
αὐτὸν
ἐπὶ
Τροίαν.
ὁ |
[5, 17] |
Λαοκόωντος
τοῦ
μάντεως,
τοῖς
μὲν
|
ἐδόκει |
κατακαίειν,
τοῖς
δὲ
κατὰ
βαράθρων |
[5, 1] |
οἷς
καὶ
Μαχάονα:
εἶθ'
ὕστερον
|
θνήσκει |
ὑπὸ
Ἀχιλλέως,
ὅστις
μετὰ
θάνατον |
[5, 19] |
ἑκάστης
τῶν
γυναικῶν,
τοὺς
ἀριστέας
|
ἐκάλει. |
ὑπακοῦσαι
δὲ
Ἀντίκλου
θέλοντος
Ὀδυσσεὺς |
[5, 9] |
Ἕλενος
ἀπολιπὼν
Τροίαν
ἐν
Ἴδῃ
|
διετέλει. |
εἰπόντος
δὲ
Κάλχαντος
Ἕλενον
εἰδέναι |
[5, 25] |
Κυνὸς
σῆμα.
~Λαοδίκην
μὲν
γὰρ
|
κάλλει |
τῶν
Πριάμου
θυγατέρων
διαφέρουσαν
βλεπόντων |
[5, 24] |
ἐπὶ
τῷ
Ἀχιλλέως
τάφῳ
κατέσφαξαν.
|
~λαμβάνει |
δὲ
Ἀγαμέμνων
μὲν
κατ'
ἐξαίρετον |
[5, 24] |
δὲ
ἔνιοι
λέγουσιν,
Ἕλενος
αὐτὴν
|
λαμβάνει, |
καὶ
διακομισθεὶς
εἰς
Χερρόνησον
σὺν |
[5, 1] |
Πριάμου
καθαρθεῖσα,
μάχης
γενομένης
πολλοὺς
|
κτείνει, |
ἐν
οἷς
καὶ
Μαχάονα:
εἶθ' |
[5, 1] |
μετὰ
θάνατον
ἐρασθεὶς
τῆς
Ἀμαζόνος
|
κτείνει |
Θερσίτην
λοιδοροῦντα
αὐτόν.
~ἦν
δὲ |
[5, 7] |
Ἀχαιοὺς
φονεύει.
~ὕστερον
δὲ
σωφρονήσας
|
κτείνει |
καὶ
ἑαυτόν.
Ἀγαμέμνων
δὲ
κωλύει |
[5, 3] |
τῶν
Ἑλλήνων
κτείναντα
καὶ
Ἀντίλοχον
|
κτείνει |
ὁ
Ἀχιλλεύς.
διώξας
δὲ
καὶ |
[5, 14] |
μετὰ
Διομήδους
κομίζει.
~ὕστερον
δὲ
|
ἐπινοεῖ |
δουρείου
ἵππου
κατασκευὴν
καὶ
ὑποτίθεται |
[5, 6] |
ἐμβαλοῦσα
Ἀθηνᾶ
εἰς
τὰ
βοσκήματα
|
ἐκτρέπει |
ξιφήρη:
ὁ
δὲ
ἐκμανεὶς
σὺν |
[5, 18] |
εὐωχοῦντο.
~Ἀπόλλων
δὲ
αὐτοῖς
σημεῖον
|
ἐπιπέμπει: |
δύο
γὰρ
δράκοντες
διανηξάμενοι
διὰ |
[5, 11] |
πατρὸς
πανοπλίαν
πολλοὺς
τῶν
Τρώων
|
ἀναιρεῖ. |
~ἀφικνεῖται
δὲ
ὕστερον
Τρωσὶ
σύμμαχος |
[5, 4] |
περὶ
τοῦ
νεκροῦ,
Αἴας
Γλαῦκον
|
ἀναιρεῖ, |
καὶ
τὰ
ὅπλα
δίδωσιν
ἐπὶ |
[5, 2] |
Ἀμαζόσιν
ἔλεγε
κτείνειν
τοὺς
συνανακειμένους
|
Θησεῖ. |
μάχης
οὖν
γενομένης
ἀπέθανεν,
εἴτε |
[5, 24] |
Χερρόνησον
σὺν
αὐτῇ
κύνα
γενομένην
|
θάπτει, |
ἔνθα
νῦν
λέγεται
Κυνὸς
σῆμα. |
[5, 6] |
νέμουσι
τὰ
βοσκήματα
ὡς
Ἀχαιοὺς
|
φονεύει. |
~ὕστερον
δὲ
σωφρονήσας
κτείνει
καὶ |
[5, 8] |
καὶ
θεραπευθεὶς
ὑπὸ
Ποδαλειρίου
Ἀλέξανδρον
|
τοξεύει. |
~τούτου
δὲ
ἀποθανόντος
εἰς
ἔριν |
[5, 7] |
κτείνει
καὶ
ἑαυτόν.
Ἀγαμέμνων
δὲ
|
κωλύει |
τὸ
σῶμα
αὐτοῦ
καῆναι,
καὶ |
[5, 19] |
νὺξ
καὶ
πάντας
ὕπνος
κατεῖχεν,
|
οἱ |
ἀπὸ
Τενέδου
προσέπλεον,
καὶ
Σίνων |
[5, 21] |
Ἀγχίσην
τὸν
πατέρα
βαστάσας
ἔφυγεν,
|
οἱ |
δὲ
Ἕλληνες
αὐτὸν
διὰ
τὴν |
[5, 20] |
μὲν
Ἐχίων
Πορθέως
ἀφαλλόμενος
ἀπέθανεν,
|
οἱ |
δὲ
λοιποὶ
σειρᾷ
ἐξάψαντες
ἑαυτοὺς |
[5, 15] |
μετὰ
τὴν
ἐπιοῦσαν
νύκτα
καταπλεῖν.
|
~οἱ |
δὲ
πείθονται
καὶ
τοὺς
μὲν |
[5, 11] |
πρὸς
Λυκομήδην
πέμπουσιν
εἰς
Σκῦρον,
|
οἱ |
δὲ
πείθουσι
τὸν
Νεοπτόλεμον
προέσθαι. |
[5, 22] |
καὶ
τὴν
Θησέως
μητέρα
Αἴθραν
|
οἱ |
Θησέως
παῖδεςΔημοφῶν
καὶ
Ἀκάμας:
καὶ |
[5, 2] |
εἴτε
ὑπὸ
Θησέως,
εἴτε
ὅτι
|
οἱ |
περὶ
Θησέα,
τὴν
τῶν
Ἀμαζόνων |
[5, 16] |
ναυλοχοῦσιν.
~ἡμέρας
δὲ
γενομένης
ἔρημον
|
οἱ |
Τρῶες
τὸ
τῶν
Ἑλλήνων
στρατόπεδον |
[5, 24] |
Ὀδυσσεὺς
δὲ
Ἑκάβην.
ὡς
δὲ
|
ἔνιοι |
λέγουσιν,
Ἕλενος
αὐτὴν
λαμβάνει,
καὶ |
[5, 18] |
σημεῖον
ἐπιπέμπει:
δύο
γὰρ
δράκοντες
|
διανηξάμενοι |
διὰ
τῆς
θαλάσσης
ἐκ
τῶν |
[5, 16] |
Τρῶες
τὸ
τῶν
Ἑλλήνων
στρατόπεδον
|
θεασάμενοι |
καὶ
νομίσαντες
αὐτοὺς
πεφευγέναι,
περιχαρέντες |
[5, 21] |
τὴν
πόλιν,
εἰς
τὰς
οἰκίας
|
ἐπερχόμενοι |
κοιμωμένους
ἀνῄρουν.
καὶ
Νεοπτόλεμος
μὲν |
[5, 20] |
Πορθέως
ἀφαλλόμενος
ἀπέθανεν,
οἱ
δὲ
|
λοιποὶ |
σειρᾷ
ἐξάψαντες
ἑαυτοὺς
ἐπὶ
τὰ |
[5, 15] |
οἶκον
ἀνακομιδῆς
Ἕλληνες
Ἀθηνᾷ
χαριστήριον.
|
αὐτοὶ |
δὲ
ἐμπρήσαντες
τὰς
σκηνὰς
καὶ |
[5, 25] |
Αἴαντα
κτείνειν
ἔμελλον,
φεύγοντα
δὲ
|
ἐπὶ |
βωμὸν
εἴασαν.
|
[5, 17] |
αὐτὸν
ἐάσωσι
θεῖον
ἀνάθημα,
τραπέντες
|
ἐπὶ |
θυσίαν
εὐωχοῦντο.
~Ἀπόλλων
δὲ
αὐτοῖς |
[5, 20] |
δὲ
λοιποὶ
σειρᾷ
ἐξάψαντες
ἑαυτοὺς
|
ἐπὶ |
τὰ
τείχη
παρεγένοντο
καὶ
τὰς |
[5, 22] |
~Μενέλαος
δὲ
Δηίφοβον
κτείνας
Ἑλένην
|
ἐπὶ |
τὰς
ναῦς
ἄγει:
ἀπάγουσι
δὲ |
[5, 4] |
ἀναιρεῖ,
καὶ
τὰ
ὅπλα
δίδωσιν
|
ἐπὶ |
τὰς
ναῦς
κομίζειν,
τὸ
δὲ |
[5, 13] |
καὶ
πολλοὺς
κτείνας
τῶν
φυλασσόντων
|
ἐπὶ |
τὰς
ναῦς
μετὰ
Διομήδους
κομίζει. |
[5, 9] |
ἐνεδρεύσας
αὐτὸν
Ὀδυσσεὺς
καὶ
χειρωσάμενος
|
ἐπὶ |
τὸ
στρατόπεδον
ἤγαγε:
~καὶ
ἀναγκαζόμενος |
[5, 21] |
κοιμωμένους
ἀνῄρουν.
καὶ
Νεοπτόλεμος
μὲν
|
ἐπὶ |
τοῦ
ἑρκείου
Διὸς
βωμοῦ
καταφεύγοντα |
[5, 8] |
τῶν
τόξων
πείθει
πλεῖν
αὐτὸν
|
ἐπὶ |
Τροίαν.
ὁ
δὲ
παραγενόμενος
καὶ |
[5, 23] |
τῶν
πύργων
ἔρριψαν,
Πολυξένην
δὲ
|
ἐπὶ |
τῷ
Ἀχιλλέως
τάφῳ
κατέσφαξαν.
~λαμβάνει |
[5, 2] |
ὑπὸ
Θησέως,
εἴτε
ὅτι
οἱ
|
περὶ |
Θησέα,
τὴν
τῶν
Ἀμαζόνων
ἑωρακότες |
[5, 15] |
ἀνάπτειν,
τῆς
νυκτὸς
ἀνάγονται
καὶ
|
περὶ |
Τένεδον
ναυλοχοῦσιν.
~ἡμέρας
δὲ
γενομένης |
[5, 14] |
νυκτὸς
ἐμπρήσαντας
τὰς
σκηνάς,
ἀναχθέντας
|
περὶ |
τὴν
Τένεδον
ναυλοχεῖν
καὶ
μετὰ |
[5, 19] |
πυρσὸν
ἧπτεν.
Ἑλένη
δὲ
ἐλθοῦσα
|
περὶ |
τὸν
ἵππον,
μιμουμένη
τὰς
φωνὰς |
[5, 4] |
τὸ
σφυρόν.
~γενομένης
δὲ
μάχης
|
περὶ |
τοῦ
νεκροῦ,
Αἴας
Γλαῦκον
ἀναιρεῖ, |
[5, 5] |
ἐν
Μακάρων
νήσοις
Μηδείᾳ
συνοικεῖν.
|
τιθέασι |
δὲ
ἐπ'
αὐτῷ
ἀγῶνα,
ἐν |
[5, 23] |
τὰ
λάφυρα
ἐμερίσαντο.
καὶ
θύσαντες
|
πᾶσι |
τοῖς
θεοῖς
Ἀστυάνακτα
ἀπὸ
τῶν |
[5, 4] |
δὲ
σῶμα
βαστάσας
Αἴας
βαλλόμενος
|
βέλεσι |
μέσον
τῶν
πολεμίων
διήνεγκεν,
Ὀδυσσέως |
[5, 14] |
ὁ
τὴν
μικρὰν
γράψας
Ἰλιάδα
|
φησί, |
τρισχιλίους,
τοὺς
δὲ
λοιποὺς
γενομένης |
[5, 22] |
Ἑλένην
ἐπὶ
τὰς
ναῦς
ἄγει:
|
ἀπάγουσι |
δὲ
καὶ
τὴν
Θησέως
μητέρα |
[5, 11] |
πέμπουσιν
εἰς
Σκῦρον,
οἱ
δὲ
|
πείθουσι |
τὸν
Νεοπτόλεμον
προέσθαι.
παραγενόμενος
δὲ |
[5, 6] |
ὁ
δὲ
ἐκμανεὶς
σὺν
τοῖς
|
νέμουσι |
τὰ
βοσκήματα
ὡς
Ἀχαιοὺς
φονεύει. |
[5, 8] |
δὲ
ὄντος
τοῦ
πολέμου
δεκαετοῦς
|
ἀθυμοῦσι |
τοῖς
ἝλλησιΚάλχας
θεσπίζει,
οὐκ
ἄλλως |
[5, 5] |
ἀποθανόντος
συμφορᾶς
ἐπληρώθη
τὸ
στράτευμα.
|
θάπτουσι |
δὲ
αὐτὸν
{ἐν
Λευκῇ
νήσῳ} |
[5, 12] |
Τρώων
ἀναιρεῖ.
~ἀφικνεῖται
δὲ
ὕστερον
|
Τρωσὶ |
σύμμαχος
Εὐρύπυλος
ὁ
Τηλέφου
πολλὴν |
[5, 17] |
δὲ
τοῖς
πολλοῖς
ἵνα
αὐτὸν
|
ἐάσωσι |
θεῖον
ἀνάθημα,
τραπέντες
ἐπὶ
θυσίαν |
[5, 8] |
Τροίαν,
ἂν
μὴ
τὰ
Ἡρακλέους
|
ἔχωσι |
τόξα
συμμαχοῦντα.
τοῦτο
ἀκούσας
Ὀδυσσεὺς |
[5, 16] |
τοῖς
Πριάμου
βασιλείοις
στήσαντες
ἐβουλεύοντο
|
τί |
χρὴ
ποιεῖν.
~Κασάνδρας
δὲ
λεγούσης |
[5, 25] |
θυγατέρων
διαφέρουσαν
βλεπόντων
πάντων
γῆ
|
χάσματι |
ἀπέκρυψεν.
ὡς
δὲ
ἔμελλον
ἀποπλεῖν |
[5, 6] |
λύπης
ταραχθεὶς
ἐπιβουλεύεται
νύκτωρ
τῷ
|
στρατεύματι, |
καὶ
αὐτῷ
μανίαν
ἐμβαλοῦσα
Ἀθηνᾶ |
[5, 17] |
ἐν
αὐτῷ
δύναμιν
εἶναι,
καὶ
|
προσέτι |
Λαοκόωντος
τοῦ
μάντεως,
τοῖς
μὲν |
[5, 3] |
καὶ
ταύτην
ἀπολαβόντες
ἐντὸς
ἀπέκτειναν.
|
~ὅτι |
Μέμνονα
τὸν
Τιθωνοῦ
καὶ
Ἠοῦς |
[5, 2] |
ἀκούσης,
εἴτε
ὑπὸ
Θησέως,
εἴτε
|
ὅτι |
οἱ
περὶ
Θησέα,
τὴν
τῶν |
[5, 1] |
|
~ὅτι |
Πενθεσίλεια,
Ὀτρηρῆς
καὶ
Ἄρεος,
ἀκουσίως |