Livre, paragraphes
[5, 14]	δὲ ὁ τὴν μικρὰν γράψας	Ἰλιάδα	φησί, τρισχιλίους, τοὺς δὲ λοιποὺς
[5, 2]	Θησέως, εἴτε ὅτι οἱ περὶ	Θησέα,	τὴν τῶν Ἀμαζόνων ἑωρακότες ἐπιστασίαν,
[5, 15]	τὸν ἵππον, ἡγεμόνα καταστήσαντες αὐτῶν	Ὀδυσσέα,	γράμματα ἐγχαράξαντες τὰ δηλοῦντα: τῆς
[5, 11]	τὰ μὲν Πέλοπος ὀστᾶ μετακομίζουσιν,	Ὀδυσσέα	δὲ καὶ Φοίνικα πρὸς Λυκομήδην
[5, 24]	σὺν αὐτῇ κύνα γενομένην θάπτει,	ἔνθα	νῦν λέγεται Κυνὸς σῆμα. ~Λαοδίκην
[5, 2]	τῶν Ἀμαζόνων ἑωρακότες ἐπιστασίαν, κλείσαντες	διὰ	τάχους τὰς θύρας καὶ ταύτην
[5, 25]	κατείχοντο, μηνίειν Ἀθηνᾶν αὐτοῖς λέγοντος	διὰ	τὴν Αἴαντος ἀσέβειαν. καὶ τὸν
[5, 21]	ἔφυγεν, οἱ δὲ Ἕλληνες αὐτὸν	διὰ	τὴν εὐσέβειαν εἴασαν. ~Μενέλαος δὲ
[5, 18]	ἐπιπέμπει: δύο γὰρ δράκοντες διανηξάμενοι	διὰ	τῆς θαλάσσης ἐκ τῶν πλησίον
[5, 22]	τῷ ξοάνῳ τῆς Ἀθηνᾶς βιάζεται:	διὰ	το τὸ ξόανον εἰς οὐρανὸν
[5, 13]	πόλιν Διομήδην μὲν αὐτοῦ μένειν	εἴα,	αὐτὸς δὲ ἑαυτὸν αἰκισάμενος καὶ
[5, 5]	θάνατον Ἀχιλλεὺς ἐν Μακάρων νήσοις	Μηδείᾳ	συνοικεῖν. τιθέασι δὲ ἐπ' αὐτῷ
[5, 1]	~ὅτι	Πενθεσίλεια,	Ὀτρηρῆς καὶ Ἄρεος, ἀκουσίως Ἱππολύτην
[5, 6]	δίσκῳ, Τεῦκρος τόξῳ. ~ἡ δὲ	πανοπλία	αὐτοῦ τῷ ἀρίστῳ νικητήριον τίθεται,
[5, 3]	πολλῆς Αἰθιόπων δυνάμεως παραγενόμενον ἐν	Τροίᾳ	καθ' Ἑλλήνων καὶ πολλοὺς τῶν
[5, 5]	ἐπ' αὐτῷ ἀγῶνα, ἐν ᾧ	νικᾷ	Εὔμηλος ἵπποις, Διομήδης σταδίῳ, Αἴας
[5, 11]	ὀστᾶ μετακομίζουσιν, Ὀδυσσέα δὲ καὶ	Φοίνικα	πρὸς Λυκομήδην πέμπουσιν εἰς Σκῦρον,
[5, 4]	Αἴας Γλαῦκον ἀναιρεῖ, καὶ τὰ	ὅπλα	δίδωσιν ἐπὶ τὰς ναῦς κομίζειν,
[5, 14]	ἀρχιτέκτων: οὗτος ἀπὸ τῆς Ἴδης	ξύλα	τεμὼν ἵππον κατασκευάζει κοῖλον ἔνδοθεν
[5, 2]	γάμων Φαίδρας, ἐπιστᾶσα σὺν ὅπλοις	ἅμα	ταῖς μεθ' ἑαυτῆς Ἀμαζόσιν ἔλεγε
[5, 17]	πολλοῖς ἵνα αὐτὸν ἐάσωσι θεῖον	ἀνάθημα,	τραπέντες ἐπὶ θυσίαν εὐωχοῦντο. ~Ἀπόλλων
[5, 24]	θάπτει, ἔνθα νῦν λέγεται Κυνὸς	σῆμα.	~Λαοδίκην μὲν γὰρ κάλλει τῶν
[5, 19]	δὲ Ἀντίκλου θέλοντος Ὀδυσσεὺς τὸ	στόμα	κατέσχεν. ~ὡς δ' ἐνόμισαν κοιμᾶσθαι
[5, 5]	δὲ ἀποθανόντος συμφορᾶς ἐπληρώθη τὸ	στράτευμα.	θάπτουσι δὲ αὐτὸν {ἐν Λευκῇ
[5, 7]	ἑαυτόν. Ἀγαμέμνων δὲ κωλύει τὸ	σῶμα	αὐτοῦ καῆναι, καὶ μόνος οὗτος
[5, 4]	τὰς ναῦς κομίζειν, τὸ δὲ	σῶμα	βαστάσας Αἴας βαλλόμενος βέλεσι μέσον
[5, 6]	στρατεύματι, καὶ αὐτῷ μανίαν ἐμβαλοῦσα	Ἀθηνᾶ	εἰς τὰ βοσκήματα ἐκτρέπει ξιφήρη:
[5, 15]	τῆς εἰς οἶκον ἀνακομιδῆς Ἕλληνες	Ἀθηνᾷ	χαριστήριον. αὐτοὶ δὲ ἐμπρήσαντες τὰς
[5, 17]	ἀφιέναι: δόξαν δὲ τοῖς πολλοῖς	ἵνα	αὐτὸν ἐάσωσι θεῖον ἀνάθημα, τραπέντες
[5, 1]	πολλοὺς κτείνει, ἐν οἷς καὶ	Μαχάονα:	εἶθ' ὕστερον θνήσκει ὑπὸ Ἀχιλλέως,
[5, 15]	ἀρίστους ἐμβιβάζουσιν εἰς τὸν ἵππον,	ἡγεμόνα	καταστήσαντες αὐτῶν Ὀδυσσέα, γράμματα ἐγχαράξαντες
[5, 3]	ταύτην ἀπολαβόντες ἐντὸς ἀπέκτειναν. ~ὅτι	Μέμνονα	τὸν Τιθωνοῦ καὶ Ἠοῦς μετὰ
[5, 24]	διακομισθεὶς εἰς Χερρόνησον σὺν αὐτῇ	κύνα	γενομένην θάπτει, ἔνθα νῦν λέγεται
[5, 5]	συνοικεῖν. τιθέασι δὲ ἐπ' αὐτῷ	ἀγῶνα,	ἐν ᾧ νικᾷ Εὔμηλος ἵπποις,
[5, 15]	ἐμπρήσαντες τὰς σκηνὰς καὶ καταλιπόντες	Σίνωνα,	ὃς ἔμελλεν αὐτοῖς πυρσὸν ἀνάπτειν,
[5, 8]	ἂν μὴ τὰ Ἡρακλέους ἔχωσι	τόξα	συμμαχοῦντα. τοῦτο ἀκούσας Ὀδυσσεὺς μετὰ
[5, 16]	περιχαρέντες εἷλκον τὸν ἵππον καὶ	παρὰ	τοῖς Πριάμου βασιλείοις στήσαντες ἐβουλεύοντο
[5, 21]	ἔσωσαν. Αἰνείας δὲ Ἀγχίσην τὸν	πατέρα	βαστάσας ἔφυγεν, οἱ δὲ Ἕλληνες
[5, 22]	ἀπάγουσι δὲ καὶ τὴν Θησέως	μητέρα	Αἴθραν οἱ Θησέως παῖδεςΔημοφῶν καὶ
[5, 20]	ἀφαλλόμενος ἀπέθανεν, οἱ δὲ λοιποὶ	σειρᾷ	ἐξάψαντες ἑαυτοὺς ἐπὶ τὰ τείχη
[5, 23]	τὴν πόλιν ἐνέπρησαν καὶ τὰ	λάφυρα	ἐμερίσαντο. καὶ θύσαντες πᾶσι τοῖς
[5, 1]	Ὀτρηρῆς καὶ Ἄρεος, ἀκουσίως Ἱππολύτην	κτείνασα	καὶ ὑπὸ Πριάμου καθαρθεῖσα, μάχης
[5, 2]	γάρ, ἐπιτελουμένων τῶν γάμων Φαίδρας,	ἐπιστᾶσα	σὺν ὅπλοις ἅμα ταῖς μεθ'
[5, 1]	Ἱππολύτην κτείνασα καὶ ὑπὸ Πριάμου	καθαρθεῖσα,	μάχης γενομένης πολλοὺς κτείνει, ἐν
[5, 19]	τάφου πυρσὸν ἧπτεν. Ἑλένη δὲ	ἐλθοῦσα	περὶ τὸν ἵππον, μιμουμένη τὰς
[5, 6]	τῷ στρατεύματι, καὶ αὐτῷ μανίαν	ἐμβαλοῦσα	Ἀθηνᾶ εἰς τὰ βοσκήματα ἐκτρέπει
[5, 6]	αὐτῷ μανίαν ἐμβαλοῦσα Ἀθηνᾶ εἰς	τὰ	βοσκήματα ἐκτρέπει ξιφήρη: ὁ δὲ
[5, 6]	δὲ ἐκμανεὶς σὺν τοῖς νέμουσι	τὰ	βοσκήματα ὡς Ἀχαιοὺς φονεύει. ~ὕστερον
[5, 15]	καταστήσαντες αὐτῶν Ὀδυσσέα, γράμματα ἐγχαράξαντες	τὰ	δηλοῦντα: τῆς εἰς οἶκον ἀνακομιδῆς
[5, 5]	{ἐν Λευκῇ νήσῳ} μετὰ Πατρόκλου,	τὰ	ἑκατέρων ὀστᾶ συμμίξαντες. λέγεται δὲ
[5, 8]	ἁλῶναι δύνασθαι Τροίαν, ἂν μὴ	τὰ	Ἡρακλέους ἔχωσι τόξα συμμαχοῦντα. τοῦτο
[5, 23]	Τρῶας τὴν πόλιν ἐνέπρησαν καὶ	τὰ	λάφυρα ἐμερίσαντο. καὶ θύσαντες πᾶσι
[5, 11]	πόλιν ἁλῶναι. ~ταῦτα ἀκούσαντες Ἕλληνες	τὰ	μὲν Πέλοπος ὀστᾶ μετακομίζουσιν, Ὀδυσσέα
[5, 4]	νεκροῦ, Αἴας Γλαῦκον ἀναιρεῖ, καὶ	τὰ	ὅπλα δίδωσιν ἐπὶ τὰς ναῦς
[5, 10]	ἡ Ἴλιος, πρῶτον μὲν εἰ	τὰ	Πέλοπος ὀστᾶ κομισθείη παρ' αὐτούς,
[5, 20]	λοιποὶ σειρᾷ ἐξάψαντες ἑαυτοὺς ἐπὶ	τὰ	τείχη παρεγένοντο καὶ τὰς πύλας
[5, 17]	μὲν ἐδόκει κατακαίειν, τοῖς δὲ	κατὰ	βαράθρων ἀφιέναι: δόξαν δὲ τοῖς
[5, 6]	μανίαν ἐμβαλοῦσα Ἀθηνᾶ εἰς τὰ	βοσκήματα	ἐκτρέπει ξιφήρη: ὁ δὲ ἐκμανεὶς
[5, 6]	ἐκμανεὶς σὺν τοῖς νέμουσι τὰ	βοσκήματα	ὡς Ἀχαιοὺς φονεύει. ~ὕστερον δὲ
[5, 15]	ἵππον, ἡγεμόνα καταστήσαντες αὐτῶν Ὀδυσσέα,	γράμματα	ἐγχαράξαντες τὰ δηλοῦντα: τῆς εἰς
[5, 8]	τόξα συμμαχοῦντα. τοῦτο ἀκούσας Ὀδυσσεὺς	μετὰ	Διομήδους εἰς Λῆμνον ἀφικνεῖται πρὸς
[5, 13]	τῶν φυλασσόντων ἐπὶ τὰς ναῦς	μετὰ	Διομήδους κομίζει. ~ὕστερον δὲ ἐπινοεῖ
[5, 13]	ἀριστεύσαντα Νεοπτόλεμος ἀπέκτεινεν. ~Ὀδυσσεὺς δὲ	μετὰ	Διομήδους παραγενόμενος νύκτωρ εἰς τὴν
[5, 5]	ἑκατέρων ὀστᾶ συμμίξαντες. λέγεται δὲ	μετὰ	θάνατον Ἀχιλλεὺς ἐν Μακάρων νήσοις
[5, 1]	ὕστερον θνήσκει ὑπὸ Ἀχιλλέως, ὅστις	μετὰ	θάνατον ἐρασθεὶς τῆς Ἀμαζόνος κτείνει
[5, 5]	δὲ αὐτὸν {ἐν Λευκῇ νήσῳ}	μετὰ	Πατρόκλου, τὰ ἑκατέρων ὀστᾶ συμμίξαντες.
[5, 3]	Μέμνονα τὸν Τιθωνοῦ καὶ Ἠοῦς	μετὰ	πολλῆς Αἰθιόπων δυνάμεως παραγενόμενον ἐν
[5, 14]	περὶ τὴν Τένεδον ναυλοχεῖν καὶ	μετὰ	τὴν ἐπιοῦσαν νύκτα καταπλεῖν. ~οἱ
[5, 10]	Πέλοπος ὀστᾶ κομισθείη παρ' αὐτούς,	ἔπειτα	εἰ Νεοπτόλεμος συμμαχοίη, τρίτον εἰ
[5, 23]	καὶ θύσαντες πᾶσι τοῖς θεοῖς	Ἀστυάνακτα	ἀπὸ τῶν πύργων ἔρριψαν, Πολυξένην
[5, 14]	ναυλοχεῖν καὶ μετὰ τὴν ἐπιοῦσαν	νύκτα	καταπλεῖν. ~οἱ δὲ πείθονται καὶ
[5, 25]	Αἴαντος ἀσέβειαν. καὶ τὸν μὲν	Αἴαντα	κτείνειν ἔμελλον, φεύγοντα δὲ ἐπὶ
[5, 3]	Ἑλλήνων καὶ πολλοὺς τῶν Ἑλλήνων	κτείναντα	καὶ Ἀντίλοχον κτείνει ὁ Ἀχιλλεύς.
[5, 12]	πολλὴν Μυσῶν δύναμιν ἄγων: τοῦτον	ἀριστεύσαντα	Νεοπτόλεμος ἀπέκτεινεν. ~Ὀδυσσεὺς δὲ μετὰ
[5, 21]	τὸν Ἀντήνορος εἰς τὴν οἰκίαν	φεύγοντα	γνωρίσαντες μεθ' ὅπλων ἐλθόντες ἔσωσαν.
[5, 25]	τὸν μὲν Αἴαντα κτείνειν ἔμελλον,	φεύγοντα	δὲ ἐπὶ βωμὸν εἴασαν.
[5, 21]	ἐπὶ τοῦ ἑρκείου Διὸς βωμοῦ	καταφεύγοντα	Πρίαμον ἀνεῖλεν: Ὀδυσσεὺς δὲ καὶ
[5, 14]	εἰς τοῦτον Ὀδυσσεὺς εἰσελθεῖν πείθει	πεντήκοντα	τοὺς ἀρίστους, ὡς δὲ ὁ
[5, 15]	αὐτῶν Ὀδυσσέα, γράμματα ἐγχαράξαντες τὰ	δηλοῦντα:	τῆς εἰς οἶκον ἀνακομιδῆς Ἕλληνες
[5, 1]	ἐρασθεὶς τῆς Ἀμαζόνος κτείνει Θερσίτην	λοιδοροῦντα	αὐτόν. ~ἦν δὲ Ἱππολύτη ἡ
[5, 8]	μὴ τὰ Ἡρακλέους ἔχωσι τόξα	συμμαχοῦντα.	τοῦτο ἀκούσας Ὀδυσσεὺς μετὰ Διομήδους
[5, 10]	πρῶτον μὲν εἰ τὰ Πέλοπος	ὀστᾶ	κομισθείη παρ' αὐτούς, ἔπειτα εἰ
[5, 11]	ἀκούσαντες Ἕλληνες τὰ μὲν Πέλοπος	ὀστᾶ	μετακομίζουσιν, Ὀδυσσέα δὲ καὶ Φοίνικα
[5, 5]	νήσῳ} μετὰ Πατρόκλου, τὰ ἑκατέρων	ὀστᾶ	συμμίξαντες. λέγεται δὲ μετὰ θάνατον
[5, 11]	οὐ δύνασθαι τὴν πόλιν ἁλῶναι.	~ταῦτα	ἀκούσαντες Ἕλληνες τὰ μὲν Πέλοπος

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/07/2008