Livre, Chap.
[3, 1]	θυγάτηρ αὐτοῦ ἔνδοξος γένηται, ἢ	καθάπερ	εἶπον ἄλλοι ὅπως τὸ τῶν
[3, 19]	ἐν ἀπορίᾳ τοῦ πλοῦ πολλῇ	καθεστήκεσαν,	καθηγεμόνα μὴ ἔχοντες, ὃς ἦν
[3, 19]	ἀπορίᾳ τοῦ πλοῦ πολλῇ καθεστήκεσαν,	καθηγεμόνα	μὴ ἔχοντες, ὃς ἦν δυνατὸς
[3, 17]	τὴν χώραν λεηλατουμένην, τοὺς Μυσοὺς	καθοπλίσας	ἐπὶ τὰς ναῦς συνεδίωκε τοὺς
[3, 2]	περὶ κάλλους Ἔρις ἐμβάλλει Ἥρᾳ	καὶ	Ἀθηνᾷ καὶ Ἀφροδίτῃ, καὶ κελεύει
[3, 34]	Ἀγχίσου καὶ σὺν αὐτῷ Ἀρχέλοχος	καὶ	Ἀκάμας Ἀντήνορος καὶ Θεανοῦς, Δαρδανίων
[3, 33]	Λυρνησσόν, ἔτι δὲ καὶ ανδρον	καὶ	ἄλλας πολλάς. ~ἐνναετοῦς δὲ χρόνου
[3, 35]	καὶ Ἄντιφος Ταλαιμένους, Καρῶν Νάστης	καὶ	Ἀμφίμαχος Νομίονος, Λυκίων Σαρπηδὼν Διὸς
[3, 35]	Πάνδαρος Λυκάονος, ἐξ Ἀδραστείας Ἄδραστος	καὶ	Ἄμφιος Μέροπος, ἐκ δ' Ἀρίσβης
[3, 33]	Ὑποπλακίας καὶ Λυρνησσόν, ἔτι δὲ	καὶ	ανδρον καὶ ἄλλας πολλάς. ~ἐνναετοῦς
[3, 35]	καὶ Ἀσκάνιος Ἀρετάονος, Μαιόνων Μέσθλης	καὶ	Ἄντιφος Ταλαιμένους, Καρῶν Νάστης καὶ
[3, 25]	ἐκβὰς ὁ Τένης κατῴκησε ταύτην	καὶ	ἀπ' αὐτοῦ Τένεδον ἐκάλεσε. Κύκνος
[3, 1]	κατὰ βούλησιν Διός, ἵνα Εὐρώπης	καὶ	Ἀσίας εἰς πόλεμον ἐλθούσης ἡ
[3, 35]	καὶ Ἐπίστροφος Μηκιστέως, Φρυγῶν Φόρκυς	καὶ	Ἀσκάνιος Ἀρετάονος, Μαιόνων Μέσθλης καὶ
[3, 2]	Ἔρις ἐμβάλλει Ἥρᾳ καὶ Ἀθηνᾷ	καὶ	Ἀφροδίτῃ, καὶ κελεύει Ζεὺς Ἑρμῆν
[3, 29]	ὅπλοις ἐπὶ τὴν θάλασσαν ὥρμησαν	καὶ	βάλλοντες πέτροις ἀποβῆναι ἐκώλυον. ~τῶν
[3, 35]	Ἀμφίμαχος Νομίονος, Λυκίων Σαρπηδὼν Διὸς	καὶ	Γλαῦκος Ἱππολόχου.
[3, 20]	τρύχεσιν ἠμφιεσμένος εἰς Ἄργος ἀφίκετο,	καὶ	δεηθεὶς Ἀχιλλέως καὶ ὑπεσχημένος τὸν
[3, 6]	ἧκεν εἰς Μυκήνας πρὸς Ἀγαμέμνονα,	καὶ	δεῖται στρατείαν ἐπὶ Τροίαν ἀθροίζειν
[3, 17]	ἐπ' αὐτὸν οὐ μείνας ἐδιώκετο·	καὶ	διωκόμενος ἐμπλακεὶς εἰς ἀμπέλου κλῆμα
[3, 5]	Διὸς κομισθῆναι κλαπεῖσαν εἰς Αἴγυπτον	καὶ	δοθεῖσαν Πρωτεῖ τῷ βασιλεῖ τῶν
[3, 27]	Φιλοκτήτην· ἀθεραπεύτου δὲ τοῦ ἕλκους	καὶ	δυσώδους γενομένου τῆς τε ὀδμῆς
[3, 35]	Ἱππόθοος Πελασγοῦ, ἐκ Μυσίας Χρόμιος	καὶ	Ἔννομος Ἀρσινόου, Ἀλιζώνων Ὀδίος καὶ
[3, 35]	καὶ Ἔννομος Ἀρσινόου, Ἀλιζώνων Ὀδίος	καὶ	Ἐπίστροφος Μηκιστέως, Φρυγῶν Φόρκυς καὶ
[3, 8]	τῷ στρατοπέδῳ. Ἀγαμέμνων δὲ ἀναγνοὺς	καὶ	εὑρὼν τὸν χρυσόν, τοῖς συμμάχοις
[3, 34]	αὐτῷ Ἀρχέλοχος καὶ Ἀκάμας Ἀντήνορος	καὶ	Θεανοῦς, Δαρδανίων ἡγούμενοι, Θρᾳκῶν Ἀκάμας
[3, 17]	καὶ πολλοὺς ἀπέκτεινεν, ἐν οἷς	καὶ	Θέρσανδρον τὸν Πολυνείκους ὑποστάντα. ὁρμήσαντος
[3, 14]	Ἰδομενεὺς Δευκαλίωνος ~Μυρμιδόνων Ἀχιλλεὺς Πηλέως	καὶ	Θέτιδος ~ὅτι ὄντος ἐν Αὐλίδι
[3, 33]	Λιναῖον καὶ Κολώνην. αἱρεῖ δὲ	καὶ	Θήβας τὰς Ὑποπλακίας καὶ Λυρνησσόν,
[3, 31]	νεῶν ἐνέπλησαν σωμάτων τὸ πεδίον.	καὶ	κατακλείσαντες τοὺς Τρῶας ἐπολιόρκουν· ~ἀνέλκουσι
[3, 2]	Ἥρᾳ καὶ Ἀθηνᾷ καὶ Ἀφροδίτῃ,	καὶ	κελεύει Ζεὺς Ἑρμῆν εἰς Ἴδην
[3, 33]	Φώκαιαν, εἶτα Κολοφῶνα καὶ Σμύρναν	καὶ	Κλαζομενὰς καὶ Κύμην, μεθ' ἃς
[3, 6]	γεγενῆσθαι τὴν τῆς Ἑλλάδος καταφρόνησιν	καὶ	κοινήν. ὄντων δὲ πολλῶν προθύμων
[3, 33]	Σίδην, εἶτα Ἔνδιον καὶ Λιναῖον	καὶ	Κολώνην. αἱρεῖ δὲ καὶ Θήβας
[3, 30]	πρῶτος ἀπέβη τῆς νεὼς Πρωτεσίλαος,	καὶ	κτείνας οὐκ ὀλίγους τῶν βαρβάρων
[3, 33]	Κολοφῶνα καὶ Σμύρναν καὶ Κλαζομενὰς	καὶ	Κύμην, μεθ' ἃς Αἰγιαλὸν καὶ
[3, 4]	πολὺν διέτριψε χρόνον ἐν Φοινίκῃ	καὶ	Κύπρῳ. ὡς δὲ ἀπήλπισε τὴν
[3, 33]	τὰς βόας ἐλαύνει. ~αἱρεῖ δὲ	καὶ	Λέσβον καὶ Φώκαιαν, εἶτα Κολοφῶνα
[3, 31]	τελευτήσαντος, ἐκβαίνει μετὰ Μυρμιδόνων Ἀχιλλεὺς	καὶ	λίθον λὼν εἰς τὴν κεφαλὴν
[3, 33]	Ἀδραμύτιον καὶ Σίδην, εἶτα Ἔνδιον	καὶ	Λιναῖον καὶ Κολώνην. αἱρεῖ δὲ
[3, 33]	δὲ καὶ Θήβας τὰς Ὑποπλακίας	καὶ	Λυρνησσόν, ἔτι δὲ καὶ ανδρον
[3, 28]	προσέπλεον Τροίᾳ, καὶ πέμπουσιν Ὀδυσσέα	καὶ	Μενέλαον τὴν Ἑλένην καὶ τὰ
[3, 30]	Ἕκτορος θνήσκει. τούτου γυνὴ Λαοδάμεια	καὶ	μετὰ θάνατον ἤρα, καὶ ποιήσασα
[3, 24]	Τραγάσου Φιλονόμην· ἥτις Τένου ἐρασθεῖσα	καὶ	μὴ πείθουσα καταψεύδεται πρὸς Κύκνον
[3, 32]	δὲ αὐτοῦ, τοὺς βουκόλους κτείνας	καὶ	Μήστορα τὸν Πριάμου τὰς βόας
[3, 30]	ἐξ Ἅιδου. Λαοδάμεια δὲ ἰδοῦσα	καὶ	νομίσασα αὐτὸν ἐκ Τροίας παρεῖναι
[3, 32]	τοῦ Θυμβραίου Ἀπόλλωνος ἱερῷ φονεύει,	καὶ	νυκτὸς ἐλθὼν ἐπὶ τὴν πόλιν
[3, 21]	ἔλαφον εἶπεν· οὐδὲ ἡ Ἄρτεμις,	καὶ	ὅτι Ἀτρεὺς οὐκ ἔθυσεν αὐτῇ
[3, 21]	~ἀναχθέντων δὲ αὐτῶν ἀπ' Ἄργους	καὶ	παραγενομένων τὸ δεύτερον εἰς Αὐλίδα,
[3, 32]	τῶν ἀριστέων τὴν χώραν ἐπόρθει,	καὶ	παραγίνεται εἰς Ἴδην ἐπὶ τὰς
[3, 28]	ἀπὸ τῆς Τενέδου προσέπλεον Τροίᾳ,	καὶ	πέμπουσιν Ὀδυσσέα καὶ Μενέλαον τὴν
[3, 6]	τῶν ὅρκων ὑπεμίμνησκεν ὧν ὤμοσαν,	καὶ	περὶ τῆς ἰδίας γυναικὸς ἕκαστον
[3, 2]	Ἑλένης. ὁ δὲ Ἀφροδίτην προκρίνει	καὶ	πηξαμένου Φερέκλου ναῦς εἰς Σπάρτην
[3, 16]	δεκαετεῖ χρόνῳ δεῖν Τροίαν ἁλῶναι.	~καὶ	πλεῖν παρεσκευάζοντο ἐπὶ Τροίαν. Ἀγαμέμνων
[3, 30]	Λαοδάμεια καὶ μετὰ θάνατον ἤρα,	καὶ	ποιήσασα εἴδωλον Πρωτεσιλάῳ παραπλήσιον τούτῳ
[3, 17]	τὰς ναῦς συνεδίωκε τοὺς Ἕλληνας	καὶ	πολλοὺς ἀπέκτεινεν, ἐν οἷς καὶ
[3, 23]	ταύτης ἐβασίλευε Τένης ὁ Κύκνου	καὶ	Προκλείας, ὡς δέ τινες Ἀπόλλωνος·
[3, 6]	δὲ πολλῶν προθύμων στρατεύεσθαι, παραγίνονται	καὶ	πρὸς Ὀδυσσέα εἰς Ἰθάκην. ~ὁ
[3, 7]	Ναυπλίου ἤλεγξε τὴν μανίαν ψευδῆ,	καὶ	προσποιησαμένῳ μεμηνέναι παρηκολούθει· ἁρπάσας δὲ
[3, 33]	καλουμένας πόλεις} εἶτα ἑξῆς Ἀδραμύτιον	καὶ	Σίδην, εἶτα Ἔνδιον καὶ Λιναῖον
[3, 33]	Λέσβον καὶ Φώκαιαν, εἶτα Κολοφῶνα	καὶ	Σμύρναν καὶ Κλαζομενὰς καὶ Κύμην,
[3, 7]	εὐλαβηθεὶς ὡμολόγησε τὴν προσποίητον μανίαν	καὶ	στρατεύεται. ~ὅτι Ὀδυσσεὺς λαβὼν αἰχμάλωτον
[3, 6]	δεῖται στρατείαν ἐπὶ Τροίαν ἀθροίζειν	καὶ	στρατολογεῖν τὴν Ἑλλάδα. ὁ δὲ
[3, 34]	τῶν περιοίκων πόλεων Αἰνείας Ἀγχίσου	καὶ	σὺν αὐτῷ Ἀρχέλοχος καὶ Ἀκάμας
[3, 28]	Ὀδυσσέα καὶ Μενέλαον τὴν Ἑλένην	καὶ	τὰ χρήματα ἀπαιτοῦντας. συναθροισθείσης δὲ
[3, 22]	πέμψας Ἀγαμέμνων πρὸς Κλυταιμνήστραν Ὀδυσσέα	καὶ	Ταλθύβιον Ἰφιγένειαν ᾔτει, λέγων ὑπεσχῆσθαι
[3, 9]	καταλεῦσαι. ~ὅτι Μενέλαος σὺν Ὀδυσσεῖ	καὶ	Ταλθυβίῳ πρὸς Κύπρον ἐλθόντες συμμαχεῖν
[3, 9]	πέμψας, ἧς ἦρχεν ὁ Μυγδαλίωνος,	καὶ	τὰς λοιπὰς ἐκ γῆς πλάσας
[3, 17]	ἐπὶ Τροίαν πλοῦν Μυσίᾳ προσίσχουσι	καὶ	ταύτην ἐπόρθουν, Τροίαν νομίζοντες εἶναι.
[3, 33]	καὶ Κύμην, μεθ' ἃς Αἰγιαλὸν	καὶ	Τῆνον, {τὰς ἑκατὸν καλουμένας πόλεις}
[3, 24]	καταψεύδεται πρὸς Κύκνον αὐτοῦ φθοράν,	καὶ	τούτου μάρτυρα παρεῖχεν αὐλητὴν Εὔμολπον
[3, 28]	τὴν Ἑλένην οὐκ ἀπεδίδουν ἀλλὰ	καὶ	τούτους κτείνειν ἤθελον. ~ἀλλὰ τοὺς
[3, 20]	Ἄργος ἀφίκετο, καὶ δεηθεὶς Ἀχιλλέως	καὶ	ὑπεσχημένος τὸν εἰς Τροίαν πλοῦν
[3, 26]	ὁρῶν Τένης ἀπεῖργε βάλλων πέτρους,	καὶ	ὑπὸ Ἀχιλλέως ξίφει πληγεὶς κατὰ
[3, 33]	ἐλαύνει. ~αἱρεῖ δὲ καὶ Λέσβον	καὶ	Φώκαιαν, εἶτα Κολοφῶνα καὶ Σμύρναν
[3, 18]	δὲ Μυσίας ἐξελθόντες Ἕλληνες ἀνάγονται,	καὶ	χειμῶνος ἐπιγενομένου σφοδροῦ διαζευχθέντες ἀλλήλων
[3, 8]	ὡς παρὰ Πριάμου πρὸς Παλαμήδην·	καὶ	χώσας ἐν ταῖς σκηναῖς αὐτοῦ
[3, 26]	πληγεὶς κατὰ τὸ στῆθος θνήσκει,	καίτοι	Θέτιδος προειπούσης Ἀχιλλεῖ μὴ κτεῖναι
[3, 21]	τῶν Ἀγαμέμνονος θυγατέρων ἡ κρατιστεύουσα	κάλλει	σφάγιον Ἀρτέμιδι παραστῇ, διὰ τὸ
[3, 2]	τούτων μίαν αἰτίαν μῆλον περὶ	κάλλους	Ἔρις ἐμβάλλει Ἥρᾳ καὶ Ἀθηνᾷ
[3, 33]	Αἰγιαλὸν καὶ Τῆνον, {τὰς ἑκατὸν	καλουμένας	πόλεις} εἶτα ἑξῆς Ἀδραμύτιον καὶ
[3, 20]	τῆς δείξεως ἀσφαλὲς πιστουμένου τοῦ	Κάλχαντος	διὰ τῆς ἑαυτοῦ μαντικῆς. ~ἀναχθέντων
[3, 15]	τῇ μητρὶ ἐνάτῃ λίθος ἐγένετο.	Κάλχας	δὲ εἰπὼν κατὰ Διὸς βούλησιν
[3, 21]	Αὐλίδα, τὸν στόλον ἄπλοια κατεῖχε·	Κάλχας	δὲ ἔφη οὐκ ἄλλως δύνασθαι
[3, 35]	Μαιόνων Μέσθλης καὶ Ἄντιφος Ταλαιμένους,	Καρῶν	Νάστης καὶ Ἀμφίμαχος Νομίονος, Λυκίων
[3, 1]	Ἀλέξανδρος ἁρπάζει, ὥς τινες λέγουσι	κατὰ	βούλησιν Διός, ἵνα Εὐρώπης καὶ
[3, 5]	φασιν Ἑλένην μὲν ὑπὸ Ἑρμοῦ	κατὰ	βούλησιν Διὸς κομισθῆναι κλαπεῖσαν εἰς
[3, 15]	λίθος ἐγένετο. Κάλχας δὲ εἰπὼν	κατὰ	Διὸς βούλησιν γεγονέναι αὐτοῖς τὸ
[3, 26]	καὶ ὑπὸ Ἀχιλλέως ξίφει πληγεὶς	κατὰ	τὸ στῆθος θνήσκει, καίτοι Θέτιδος
[3, 31]	ἐνέπλησαν σωμάτων τὸ πεδίον. καὶ	κατακλείσαντες	τοὺς Τρῶας ἐπολιόρκουν· ~ἀνέλκουσι δὲ
[3, 8]	συμμάχοις αὐτὸν ὡς προδότην παρέδωκε	καταλεῦσαι.	~ὅτι Μενέλαος σὺν Ὀδυσσεῖ καὶ
[3, 3]	ἑαυτῷ. ἡ δὲ ἐνναέτη Ἑρμιόνην	καταλιποῦσα,	ἐνθεμένη τὰ πλεῖστα τῶν χρημάτων,
[3, 15]	αὐτῇ νεοττιᾶς, τοὺς ἐν αὐτῇ	καταναλώσας	στρουθοὺς ὀκτὼ σὺν τῇ μητρὶ
[3, 18]	διαζευχθέντες ἀλλήλων εἰς τὰς πατρίδας	καταντῶσιν.	ὑποστρεψάντων οὖν τῶν Ἑλλήνων τότε
[3, 29]	ἀχθόμενοι ἐπὶ τῇ τῶν βαρβάρων	καταφρονήσει,	ἀναλαβόντες τὴν πανοπλίαν ἔπλεον ἐπ'
[3, 6]	λέγων γεγενῆσθαι τὴν τῆς Ἑλλάδος	καταφρόνησιν	καὶ κοινήν. ὄντων δὲ πολλῶν
[3, 24]	Τένου ἐρασθεῖσα καὶ μὴ πείθουσα	καταψεύδεται	πρὸς Κύκνον αὐτοῦ φθοράν, καὶ
[3, 21]	εἰς Αὐλίδα, τὸν στόλον ἄπλοια	κατεῖχε·	Κάλχας δὲ ἔφη οὐκ ἄλλως
[3, 25]	τὴν ἀλήθειαν τὸν μὲν αὐλητὴν	κατέλευσε,	τὴν δὲ γυναῖκα ζῶσαν εἰς
[3, 22]	ἁρπάσασα εἰς Ταύρους ἱέρειαν ἑαυτῆς	κατέστησεν,	ἔλαφον ἀντ' αὐτῆς παραστήσασα τῷ
[3, 25]	δὲ γυναῖκα ζῶσαν εἰς γῆν	κατέχωσε.	~προσπλέοντας οὖν Τενέδῳ τοὺς Ἕλληνας
[3, 3]	Κρήτην ἐκείνου κηδεῦσαι τὸν μητροπάτορα	Κατρέα,	πείθει τὴν Ἑλένην ἀπαγαγεῖν σὺν
[3, 23]	ὑπὸ τοῦ πατρὸς φυγαδευθεὶς ἐνταῦθα	κατῴκει.	~Κύκνος γὰρ ἔχων ἐκ Προκλείας
[3, 25]	Λευκόφρυι νήσῳ ἐκβὰς ὁ Τένης	κατῴκησε	ταύτην καὶ ἀπ' αὐτοῦ Τένεδον
[3, 2]	καὶ Ἀθηνᾷ καὶ Ἀφροδίτῃ, καὶ	κελεύει	Ζεὺς Ἑρμῆν εἰς Ἴδην πρὸς
[3, 27]	ὧν εἶχε τόξων Ἡρακλείων ἐκτίθησι	κελεύσαντος	Ἀγαμέμνονος. ὁ δὲ ἐκεῖ τὰ
[3, 31]	καὶ λίθον λὼν εἰς τὴν	κεφαλὴν	Κύκνου κτείνει. ὡς δὲ τοῦτον
[3, 3]	δεκάτῃ πορευθέντος εἰς Κρήτην ἐκείνου	κηδεῦσαι	τὸν μητροπάτορα Κατρέα, πείθει τὴν
[3, 6]	τὴν Ἑλλάδα. ὁ δὲ πέμπων	κήρυκα	πρὸς ἕκαστον τῶν βασιλέων τῶν
[3, 34]	Δαρδανίων ἡγούμενοι, Θρᾳκῶν Ἀκάμας Εὐσώρου,	Κικόνων	Εὔφημος Τροιζήνου, Παιόνων Πυραίχμης, Παφλαγόνων
[3, 33]	εἶτα Κολοφῶνα καὶ Σμύρναν καὶ	Κλαζομενὰς	καὶ Κύμην, μεθ' ἃς Αἰγιαλὸν
[3, 5]	Ἑρμοῦ κατὰ βούλησιν Διὸς κομισθῆναι	κλαπεῖσαν	εἰς Αἴγυπτον καὶ δοθεῖσαν Πρωτεῖ
[3, 17]	καὶ διωκόμενος ἐμπλακεὶς εἰς ἀμπέλου	κλῆμα	τὸν μηρὸν τιτρώσκεται δόρατι. ~τῆς
[3, 22]	τούτου γενομένου, πέμψας Ἀγαμέμνων πρὸς	Κλυταιμνήστραν	Ὀδυσσέα καὶ Ταλθύβιον Ἰφιγένειαν ᾔτει,
[3, 6]	τὴν τῆς Ἑλλάδος καταφρόνησιν καὶ	κοινήν.	ὄντων δὲ πολλῶν προθύμων στρατεύεσθαι,
[3, 33]	καὶ Λέσβον καὶ Φώκαιαν, εἶτα	Κολοφῶνα	καὶ Σμύρναν καὶ Κλαζομενὰς καὶ
[3, 7]	ἁρπάσας δὲ Τηλέμαχον ἐκ τοῦ	κόλπου	τῆς Πηνελόπης ὡς κτενῶν ἐξιφούλκει.
[3, 33]	εἶτα Ἔνδιον καὶ Λιναῖον καὶ	Κολώνην.	αἱρεῖ δὲ καὶ Θήβας τὰς
[3, 5]	ὑπὸ Ἑρμοῦ κατὰ βούλησιν Διὸς	κομισθῆναι	κλαπεῖσαν εἰς Αἴγυπτον καὶ δοθεῖσαν
[3, 21]	μὴ τῶν Ἀγαμέμνονος θυγατέρων ἡ	κρατιστεύουσα	κάλλει σφάγιον Ἀρτέμιδι παραστῇ, διὰ
[3, 3]	Μενελάῳ, τῇ δεκάτῃ πορευθέντος εἰς	Κρήτην	ἐκείνου κηδεῦσαι τὸν μητροπάτορα Κατρέα,
[3, 13]	Αἴας ὁ Τελαμώνιος· ἦγε ναῦς	~Κρητῶν	Ἰδομενεὺς Δευκαλίωνος ~Μυρμιδόνων Ἀχιλλεὺς Πηλέως
[3, 26]	καίτοι Θέτιδος προειπούσης Ἀχιλλεῖ μὴ	κτεῖναι	Τένην· τεθνήξεσθαι γὰρ ὑπὸ Ἀπόλλωνος
[3, 32]	φυγόντος δὲ αὐτοῦ, τοὺς βουκόλους	κτείνας	καὶ Μήστορα τὸν Πριάμου τὰς
[3, 30]	ἀπέβη τῆς νεὼς Πρωτεσίλαος, καὶ	κτείνας	οὐκ ὀλίγους τῶν βαρβάρων ὑφ'
[3, 31]	λὼν εἰς τὴν κεφαλὴν Κύκνου	κτείνει.	ὡς δὲ τοῦτον νεκρὸν εἶδον
[3, 28]	οὐκ ἀπεδίδουν ἀλλὰ καὶ τούτους	κτείνειν	ἤθελον. ~ἀλλὰ τοὺς μὲν ἔσωσεν
[3, 26]	γὰρ ὑπὸ Ἀπόλλωνος αὐτόν, ἐὰν	κτείνῃ	Τένην. ~τελούντων δὲ αὐτῶν Ἀπόλλωνι
[3, 7]	τοῦ κόλπου τῆς Πηνελόπης ὡς	κτενῶν	ἐξιφούλκει. Ὀδυσσεὺς δὲ περὶ τοῦ
[3, 24]	καὶ μὴ πείθουσα καταψεύδεται πρὸς	Κύκνον	αὐτοῦ φθοράν, καὶ τούτου μάρτυρα
[3, 24]	τοῦ πατρὸς φυγαδευθεὶς ἐνταῦθα κατῴκει.	~Κύκνος	γὰρ ἔχων ἐκ Προκλείας τῆς
[3, 25]	μάρτυρα παρεῖχεν αὐλητὴν Εὔμολπον ὄνομα.	~Κύκνος	δὲ πιστεύσας, ἐνθέμενος αὐτὸν μετὰ
[3, 25]	καὶ ἀπ' αὐτοῦ Τένεδον ἐκάλεσε.	Κύκνος	δὲ ὕστερον ἐπιγνοὺς τὴν ἀλήθειαν
[3, 23]	Τενέδῳ. ταύτης ἐβασίλευε Τένης ὁ	Κύκνου	καὶ Προκλείας, ὡς δέ τινες
[3, 31]	λίθον λὼν εἰς τὴν κεφαλὴν	Κύκνου	κτείνει. ὡς δὲ τοῦτον νεκρὸν
[3, 33]	καὶ Σμύρναν καὶ Κλαζομενὰς καὶ	Κύμην,	μεθ' ἃς Αἰγιαλὸν καὶ Τῆνον,
[3, 9]	σὺν Ὀδυσσεῖ καὶ Ταλθυβίῳ πρὸς	Κύπρον	ἐλθόντες συμμαχεῖν ἔπειθον· ὁ δὲ
[3, 4]	διέτριψε χρόνον ἐν Φοινίκῃ καὶ	Κύπρῳ.	ὡς δὲ ἀπήλπισε τὴν δίωξιν,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/03/2007