Livre, Chap. |
[2, 12] |
Θυέστου
πλεονεξίαν,
τὴν
βασιλείαν
Ἀτρεὺς
|
παρέλαβε |
καὶ
Θυέστην
ἐφυγάδευσεν.
~αἰσθόμενος
δὲ |
[2, 2] |
ὢν
τὴν
Ἄρτεμιν
οὐκ
ἐτίμα·
|
ἔλεγε |
δέ,
ὡς
οὐδ'
ὑπὸ
πυρός |
[2, 10] |
Κατρέως,
ἥτις
ἤρα
Θυέστου.
ὁ
|
δὲ |
Ἀτρεὺς
εὐξάμενός
ποτε
τῶν
αὑτοῦ |
[2, 10] |
Ἀτρεὺς
Θυέστης
καὶ
ἕτεροι·
γυνὴ
|
δὲ |
Ἀτρέως
Ἀερόπη
τοῦ
Κατρέως,
ἥτις |
[2, 10] |
ὅτι
κατημέλησε
τῆς
εὐχῆς·
πνίξας
|
δὲ |
αὐτὴν
εἰς
λάρνακα
κατέθετο
κἀκεῖ |
[2, 1] |
δένδρα
σὺν
τοῖς
καρποῖς.
κολάζεσθαι
|
δὲ |
αὐτὸν
οὕτως
λέγουσί
τινες,
ὅτι |
[2, 16] |
πάνυ
νεογνῷ,
Μενέλαος
Ἑλένην.
~Ἀγαμέμνων
|
δὲ |
βασιλεύει
Μυκηναίων
καὶ
γαμεῖ
Τυνδάρεω |
[2, 4] |
τοὺς
ἄξονας
οὐχ
ὑγραίνετο.
~τοῦ
|
δὲ |
βασιλεύοντος
Πίσης
Οἰνομάου
θυγατέρα
ἔχοντος |
[2, 11] |
μετεπέμψαντο
Ἀτρέα
καὶ
Θυέστην.
λόγου
|
δὲ |
γενομένου
περὶ
τῆς
βασιλείας
ἐξεῖπε |
[2, 13] |
Θυέστῃ
χωρὶς
τῶν
ἄκρων,
ἐμφορηθέντι
|
δὲ |
δείκνυσι
τὰ
ἄκρα
καὶ
τῆς |
[2, 16] |
δὲ
Χρυσόθεμις
Ἠλέκτρα
Ἰφιγένεια.
Μενέλαος
|
δὲ |
Ἑλένην
γαμεῖ
καὶ
βασιλεύει
Σπάρτης, |
[2, 8] |
ὕδωρ
διψώσῃ
τῇ
γυναικί·
Μυρτίλος
|
δὲ |
ἐν
τούτῳ
βιάζειν
αὐτὴν
ἐπεχείρει. |
[2, 12] |
τοῦ
Ἀτρέως
δείξας
ἐβασίλευσε.
~Ζεὺς
|
δὲ |
Ἑρμῆν
πέμπει
πρὸς
Ἀτρέα
καὶ |
[2, 1] |
θέλοι
σπάσασθαι
τούτου
ξηραίνεται,
τῶν
|
δὲ |
καρπῶν
ὁπότε
βούλοιτο
μεταλήψεσθαι
μετεωρίζονται |
[2, 14] |
τῆς
χώρας
αὐτὸν
ἐκβάλλει.
~Θυέστης
|
δὲ |
κατὰ
πάντα
τρόπον
ζητῶν
Ἀτρέα |
[2, 5] |
δέ
τινες
λέγουσι
δώδεκα·
τὰς
|
δὲ |
κεφαλὰς
τῶν
μνηστήρων
ἐκτεμὼν
τῇ |
[2, 5] |
καθωπλισμένον
καὶ
καταλαβόντα
κτείνειν·
τὸν
|
δὲ |
μὴ
καταληφθέντα
ἔχειν
γυναῖκα
τὴν |
[2, 4] |
οὐκ
ἔπειθεν
αὑτῷ
συνελθεῖν,
οἱ
|
δὲ |
μνηστευόμενοι
ἀνῃροῦντο
ὑπ'
αὐτοῦ.
~ἔχων |
[2, 6] |
Ἑρμοῦ
παῖδα
συλλαβέσθαι
αὐτῷ·
ἦν
|
δὲ |
Μυρτίλος
{παρας
βάτης
εἴτουν}
ἡνίοχος |
[2, 5] |
ἄχρι
τοῦ
Κορινθίων
ἰσθμοῦ,
τὸν
|
δὲ |
Οἰνόμαον
εὐθέως
διώκειν
καθωπλισμένον
καὶ |
[2, 9] |
κατὰ
τοῦ
Πέλοπος
γένους.
~παραγενόμενος
|
δὲ |
Πέλοψ
ἐπ'
ὠκεανὸν
καὶ
ἁγνισθεὶς |
[2, 8] |
ἐκείνου
κληθὲν
Μυρτῷον
πέλαγος·
ὁ
|
δὲ |
ῥιπτούμενος
ἀρὰς
ἔθετο
κατὰ
τοῦ |
[2, 12] |
ἐναντίαν
ὁδεύσει
ὁ
Ἥλιος·
Θυέστου
|
δὲ |
συνθεμένου
τὴν
δύσιν
εἰς
ἀνατολὰς |
[2, 13] |
παρέλαβε
καὶ
Θυέστην
ἐφυγάδευσεν.
~αἰσθόμενος
|
δὲ |
τῆς
μοιχείας
ὕστερον
κήρυκα
πέμψας |
[2, 7] |
ἡνίαις
συμπλακέντα
συρόμενον
ἀποθανεῖν,
κατὰ
|
δέ |
τινας
ἀναιρεθῆναι
ὑπὸ
τοῦ
Πέλοπος· |
[2, 5] |
τρόπον
πολλοὺς
μνηστευομένους
ἀπέκτεινεν,
ὡς
|
δέ |
τινες
λέγουσι
δώδεκα·
τὰς
δὲ |
[2, 11] |
τὴν
ἄρνα
τὴν
χρυσῆν·
συνθεμένου
|
δὲ |
τοῦ
Ἀτρέως
δείξας
ἐβασίλευσε.
~Ζεὺς |
[2, 8] |
τούτῳ
βιάζειν
αὐτὴν
ἐπεχείρει.
μαθὼν
|
δὲ |
τοῦτο
παρ'
αὐτῆς
ὁ
Πέλοψ |
[2, 15] |
διώκουσιν
οἰκεῖν
τὴν
Κυθηρίαν.
οἱ
|
δὲ |
Τυνδάρεω
γαμβροὶ
γίνονται
θυγατράσιν,
ὁ |
[2, 16] |
αὐτῷ
παῖς
μὲν
Ὀρέστης,
θυγατέρες
|
δὲ |
Χρυσόθεμις
Ἠλέκτρα
Ἰφιγένεια.
Μενέλαος
δὲ |
[2, 2] |
τὴν
Ἄρτεμιν
οὐκ
ἐτίμα·
ἔλεγε
|
δέ, |
ὡς
οὐδ'
ὑπὸ
πυρός
τι |
[2, 3] |
καθεψηθεὶς
ὡραιότερος
ἐν
τῇ
ἀναζωώσει
|
γέγονε, |
καὶ
κάλλει
διενεγκὼν
Ποσειδῶνος
ἐρώμενος |
[2, 13] |
τὸν
Διὸς
βωμὸν
καθεσθέντας
ἱκέτας
|
ἔσφαξε, |
καὶ
μελίσας
καὶ
καθεψήσας
παρατίθησι |
[2, 11] |
δὲ
γενομένου
περὶ
τῆς
βασιλείας
|
ἐξεῖπε |
Θυέστης
τῷ
πλήθει
τὴν
βασιλείαν |
[2, 7] |
τροχῶν
τοὺς
ἥλους
οὐκ
ἐμβαλὼν
|
ἐποίησε |
τὸν
Οἰνόμαον
ἐν
τῷ
τρέχειν |
[2, 10] |
λέγουσιν
ἀρνὸς
φανείσης
χρυσῆς
ὅτι
|
κατημέλησε |
τῆς
εὐχῆς·
πνίξας
δὲ
αὐτὴν |
[2, 10] |
αὐτὴν
εἰς
λάρνακα
κατέθετο
κἀκεῖ
|
ἐφύλασσε |
ταύτην·
ἣν
Ἀερόπη
δίδωσι
τῷ |
[2, 11] |
συνθεμένου
δὲ
τοῦ
Ἀτρέως
δείξας
|
ἐβασίλευσε. |
~Ζεὺς
δὲ
Ἑρμῆν
πέμπει
πρὸς |
[2, 1] |
διατελῶν
καὶ
περὶ
τοὺς
ὤμους
|
ἑκατέρωσε |
δένδρα
μετὰ
καρπῶν
ὁρῶν
παρὰ |
[2, 1] |
ὕπερθεν
ἑαυτοῦ
ἐπιφερόμενον,
ἐν
λίμνῃ
|
τε |
διατελῶν
καὶ
περὶ
τοὺς
ὤμους |
[2, 5] |
ὑπ'
αὐτοῦ.
~ἔχων
γὰρ
ὅπλα
|
τε |
καὶ
ἵππους
παρὰ
Ἄρεος
ἆθλον |
[2, 4] |
Οἰνομάου
θυγατέρα
ἔχοντος
Ἱπποδάμειαν,
καὶ
|
εἴτε |
αὐτῆς
ἐρῶντος,
ὥς
τινες
λέγουσιν, |
[2, 4] |
αὐτῆς
ἐρῶντος,
ὥς
τινες
λέγουσιν,
|
εἴτε |
χρησμὸν
ἔχοντος
τελευτῆσαι
ὑπὸ
τοῦ |
[2, 1] |
ψαύει
αὐτοῦ
τῶν
γενύων,
καὶ
|
ὅτε |
θέλοι
σπάσασθαι
τούτου
ξηραίνεται,
τῶν |
[2, 10] |
Θυέστου.
ὁ
δὲ
Ἀτρεὺς
εὐξάμενός
|
ποτε |
τῶν
αὑτοῦ
ποιμνίων,
ὅπερ
ἂν |
[2, 1] |
τούτου
ξηραίνεται,
τῶν
δὲ
καρπῶν
|
ὁπότε |
βούλοιτο
μεταλήψεσθαι
μετεωρίζονται
μέχρι
νεφῶν |
[2, 5] |
τῶν
μνηστήρων
ἐκτεμὼν
τῇ
οἰκίᾳ
|
προσεπαττάλευε. |
~παραγίνεται
τοίνυν
καὶ
Πέλοψ
ἐπὶ |
[2, 15] |
κρατοῦντα
Σικυῶνος,
ὃς
πάλιν
τούτους
|
πέπομφε |
πρὸς
Αἰτωλὸν
Οἰνέα.
μετ'
οὐ |