HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

APOLLODORE (Ps.) d'Athènes, L'Épitomé, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ο = 32 formes différentes pour 58 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[2, 15]   δὲ Τυνδάρεω γαμβροὶ γίνονται θυγατράσιν, ὁ Ἀγαμέμνων μὲν λαβὼν σύνευνον Κλυταιμνήστραν,

[2, 10]   τοῦ Κατρέως, ἥτις ἤρα Θυέστου. ὁ δὲ Ἀτρεὺς εὐξάμενός ποτε τῶν

[2, 8]   ἀπ' ἐκείνου κληθὲν Μυρτῷον πέλαγος· ὁ δὲ ῥιπτούμενος ἀρὰς ἔθετο κατὰ

[2, 12]   συνθεμένου τὴν δύσιν εἰς ἀνατολὰς ὁ Ἥλιος ἐποιήσατο· ὅθεν ἐκμαρτυρήσαντος τοῦ

[2, 12]   Ἀτρέα, εἰ τὴν ἐναντίαν ὁδεύσει ὁ Ἥλιος· Θυέστου δὲ συνθεμένου τὴν

[2, 4]   οὐδεὶς αὐτὴν ἐλάμβανεν εἰς γυναῖκα· ὁ μὲν γὰρ πατὴρ οὐκ ἔπειθεν

[2, 8]   μαθὼν δὲ τοῦτο παρ' αὐτῆς ὁ Πέλοψ ῥίπτει τὸν Μυρτίλον περὶ

[2, 1]   ~ΕΠΙΤΟΜΗ Ι. ~ὅτι ὁ Τάνταλος ἐν Ἅιδου κολάζεται, πέτρον

[2, 7]   τινας ἀναιρεθῆναι ὑπὸ τοῦ Πέλοπος· ὃ ἐν τῷ ἀποθνήσκειν κατηράσατο τῷ

[2, 12]   βασιλεῦσαι Ἀτρέα, εἰ τὴν ἐναντίαν ὁδεύσει ὁ Ἥλιος· Θυέστου δὲ συνθεμένου

[2, 12]   εἰς ἀνατολὰς ὁ Ἥλιος ἐποιήσατο· ὅθεν ἐκμαρτυρήσαντος τοῦ δαίμονος τὴν Θυέστου

[2, 4]   πατὴρ οὐκ ἔπειθεν αὑτῷ συνελθεῖν, οἱ δὲ μνηστευόμενοι ἀνῃροῦντο ὑπ' αὐτοῦ.

[2, 15]   ὁρκώσαντες διώκουσιν οἰκεῖν τὴν Κυθηρίαν. οἱ δὲ Τυνδάρεω γαμβροὶ γίνονται θυγατράσιν,

[2, 15]   πολὺ Τυνδάρεως τούτους κατάγει πάλιν, οἳ τὸν Θυέστην μὲν αὐτὸν Ἥρας

[2, 15]   Ἥρας βωμῷ φυγόντα ὁρκώσαντες διώκουσιν οἰκεῖν τὴν Κυθηρίαν. οἱ δὲ Τυνδάρεω

[2, 5]   ἀναλαβόντα τὴν Ἱπποδάμειαν εἰς τὸ οἰκεῖον ἅρμα φεύγειν ἄχρι τοῦ Κορινθίων

[2, 5]   κεφαλὰς τῶν μνηστήρων ἐκτεμὼν τῇ οἰκίᾳ προσεπαττάλευε. ~παραγίνεται τοίνυν καὶ Πέλοψ

[2, 15]   πάλιν τούτους πέπομφε πρὸς Αἰτωλὸν Οἰνέα. μετ' οὐ πολὺ Τυνδάρεως τούτους

[2, 7]   ἥλους οὐκ ἐμβαλὼν ἐποίησε τὸν Οἰνόμαον ἐν τῷ τρέχειν ἡττηθῆναι καὶ

[2, 5]   τοῦ Κορινθίων ἰσθμοῦ, τὸν δὲ Οἰνόμαον εὐθέως διώκειν καθωπλισμένον καὶ καταλαβόντα

[2, 9]   εἰς Πῖσαν τῆς Ἤλιδος τὴν Οἰνομάου βασιλείαν λαμβάνει, χειρωσάμενος τὴν πρότερον

[2, 4]   ὑγραίνετο. ~τοῦ δὲ βασιλεύοντος Πίσης Οἰνομάου θυγατέρα ἔχοντος Ἱπποδάμειαν, καὶ εἴτε

[2, 6]   Μυρτίλος {παρας βάτης εἴτουν} ἡνίοχος Οἰνομάου. ~Μυρτίλος οὖν ἐρῶν αὐτῆς καὶ

[2, 10]   εὐξάμενός ποτε τῶν αὑτοῦ ποιμνίων, ὅπερ ἂν κάλλιστον γένηται, τοῦτο θῦσαι

[2, 5]   ἀνῃροῦντο ὑπ' αὐτοῦ. ~ἔχων γὰρ ὅπλα τε καὶ ἵππους παρὰ Ἄρεος

[2, 1]   τούτου ξηραίνεται, τῶν δὲ καρπῶν ὁπότε βούλοιτο μεταλήψεσθαι μετεωρίζονται μέχρι νεφῶν

[2, 16]   καὶ γίνεται αὐτῷ παῖς μὲν Ὀρέστης, θυγατέρες δὲ Χρυσόθεμις Ἠλέκτρα Ἰφιγένεια.

[2, 15]   μὲν αὐτὸν Ἥρας βωμῷ φυγόντα ὁρκώσαντες διώκουσιν οἰκεῖν τὴν Κυθηρίαν. οἱ

[2, 13]   νύμφης, Ἀγλαὸν καὶ Καλλιλέοντα καὶ Ὀρχομενόν, ἐπὶ τὸν Διὸς βωμὸν καθεσθέντας

[2, 1]   ὤμους ἑκατέρωσε δένδρα μετὰ καρπῶν ὁρῶν παρὰ τῇ λίμνῃ πεφυκότα· τὸ

[2, 14]   γεννᾷ ἐκ τῆς θυγατρὸς Αἴγισθον, ὃς ἀνδρωθεὶς καὶ μαθών, ὅτι Θυέστου

[2, 3]   κάλλει διενεγκὼν Ποσειδῶνος ἐρώμενος γίνεται, ὃς αὐτῷ δίδωσιν ἅρμα ὑπόπτερον· τοῦτο

[2, 15]   ~ἄγει πρὸς Πολυφείδεα, κρατοῦντα Σικυῶνος, ὃς πάλιν τούτους πέπομφε πρὸς Αἰτωλὸν

[2, 1]   ψαύει αὐτοῦ τῶν γενύων, καὶ ὅτε θέλοι σπάσασθαι τούτου ξηραίνεται, τῶν

[2, 2]   τῆς ἀμβροσίας τοῖς ἡλικιώταις μετεδίδου. ~ὅτι Βροτέας κυνηγὸς ὢν τὴν Ἄρτεμιν

[2, 14]   Αἴγισθον, ὃς ἀνδρωθεὶς καὶ μαθών, ὅτι Θυέστου παῖς ἐστι, κτείνας Ἀτρέα

[2, 10]   Ἀρτέμιδι, λέγουσιν ἀρνὸς φανείσης χρυσῆς ὅτι κατημέλησε τῆς εὐχῆς· πνίξας δὲ

[2, 1]   ~ΕΠΙΤΟΜΗ Ι. ~ὅτι ὁ Τάνταλος ἐν Ἅιδου κολάζεται,

[2, 3]   γενόμενος ἔβαλεν εἰς πῦρ ἑαυτόν. ~ὅτι Πέλοψ σφαγεὶς ἐν τῷ τῶν

[2, 1]   δὲ αὐτὸν οὕτως λέγουσί τινες, ὅτι τὰ τῶν θεῶν ἐξελάλησεν ἀνθρώποις

[2, 1]   θεῶν ἐξελάλησεν ἀνθρώποις μυστήρια, καὶ ὅτι τῆς ἀμβροσίας τοῖς ἡλικιώταις μετεδίδου.

[2, 10]   ἣν ἀφ' ἑαυτοῦ Πελοπόννησον ἐκάλεσεν. ~ὅτι υἱοὶ Πέλοπος Πιτθεὺς Ἀτρεὺς Θυέστης

[2, 15]   πέπομφε πρὸς Αἰτωλὸν Οἰνέα. μετ' οὐ πολὺ Τυνδάρεως τούτους κατάγει πάλιν,

[2, 6]   καὶ Πέλοψ ἐπὶ τὴν μνηστείαν· οὗ τὸ κάλλος ἰδοῦσα ἡ Ἱπποδάμεια

[2, 2]   οὐκ ἐτίμα· ἔλεγε δέ, ὡς οὐδ' ὑπὸ πυρός τι πάθοι· ἐμμανὴς

[2, 4]   τελευτῆσαι ὑπὸ τοῦ γήμαντος αὐτήν, οὐδεὶς αὐτὴν ἐλάμβανεν εἰς γυναῖκα· ὁ

[2, 7]   χοινικίσι τῶν τροχῶν τοὺς ἥλους οὐκ ἐμβαλὼν ἐποίησε τὸν Οἰνόμαον ἐν

[2, 4]   γυναῖκα· ὁ μὲν γὰρ πατὴρ οὐκ ἔπειθεν αὑτῷ συνελθεῖν, οἱ δὲ

[2, 2]   Βροτέας κυνηγὸς ὢν τὴν Ἄρτεμιν οὐκ ἐτίμα· ἔλεγε δέ, ὡς οὐδ'

[2, 2]   ὑπὸ πυρός τι πάθοι· ἐμμανὴς οὖν γενόμενος ἔβαλεν εἰς πῦρ ἑαυτόν.

[2, 7]   βάτης εἴτουν} ἡνίοχος Οἰνομάου. ~Μυρτίλος οὖν ἐρῶν αὐτῆς καὶ βουλόμενος αὐτῇ

[2, 14]   γεννήσει τῇ θυγατρὶ συνελθών. ποιεῖ οὖν οὕτω καὶ γεννᾷ ἐκ τῆς

[2, 8]   ἵνα ὑπὸ Πέλοπος ἀπόληται. ~λαβὼν οὖν Πέλοψ τὴν Ἱπποδάμειαν καὶ διερχόμενος

[2, 1]   τῇ λίμνῃ πεφυκότα· τὸ μὲν οὖν ὕδωρ ψαύει αὐτοῦ τῶν γενύων,

[2, 13]   εἶναι φίλος, παραγενομένου τοὺς παῖδας, οὓς εἶχεν ἐκ νηίδος νύμφης, Ἀγλαὸν

[2, 14]   τῇ θυγατρὶ συνελθών. ποιεῖ οὖν οὕτω καὶ γεννᾷ ἐκ τῆς θυγατρὸς

[2, 1]   τοῖς καρποῖς. κολάζεσθαι δὲ αὐτὸν οὕτως λέγουσί τινες, ὅτι τὰ τῶν

[2, 3]   διὰ θαλάσσης τρέχον τοὺς ἄξονας οὐχ ὑγραίνετο. ~τοῦ δὲ βασιλεύοντος Πίσης

Livre, Chap.
[2, 15]	δὲ Τυνδάρεω γαμβροὶ γίνονται θυγατράσιν,	ὁ	Ἀγαμέμνων μὲν λαβὼν σύνευνον Κλυταιμνήστραν,
[2, 10]	τοῦ Κατρέως, ἥτις ἤρα Θυέστου.	ὁ	δὲ Ἀτρεὺς εὐξάμενός ποτε τῶν
[2, 8]	ἀπ' ἐκείνου κληθὲν Μυρτῷον πέλαγος·	ὁ	δὲ ῥιπτούμενος ἀρὰς ἔθετο κατὰ
[2, 12]	συνθεμένου τὴν δύσιν εἰς ἀνατολὰς	ὁ	Ἥλιος ἐποιήσατο· ὅθεν ἐκμαρτυρήσαντος τοῦ
[2, 12]	Ἀτρέα, εἰ τὴν ἐναντίαν ὁδεύσει	ὁ	Ἥλιος· Θυέστου δὲ συνθεμένου τὴν
[2, 4]	οὐδεὶς αὐτὴν ἐλάμβανεν εἰς γυναῖκα·	ὁ	μὲν γὰρ πατὴρ οὐκ ἔπειθεν
[2, 8]	μαθὼν δὲ τοῦτο παρ' αὐτῆς	ὁ	Πέλοψ ῥίπτει τὸν Μυρτίλον περὶ
[2, 1]	~ΕΠΙΤΟΜΗ Ι. ~ὅτι	ὁ	Τάνταλος ἐν Ἅιδου κολάζεται, πέτρον
[2, 7]	τινας ἀναιρεθῆναι ὑπὸ τοῦ Πέλοπος·	ὃ	ἐν τῷ ἀποθνήσκειν κατηράσατο τῷ
[2, 12]	βασιλεῦσαι Ἀτρέα, εἰ τὴν ἐναντίαν	ὁδεύσει	ὁ Ἥλιος· Θυέστου δὲ συνθεμένου
[2, 12]	εἰς ἀνατολὰς ὁ Ἥλιος ἐποιήσατο·	ὅθεν	ἐκμαρτυρήσαντος τοῦ δαίμονος τὴν Θυέστου
[2, 4]	πατὴρ οὐκ ἔπειθεν αὑτῷ συνελθεῖν,	οἱ	δὲ μνηστευόμενοι ἀνῃροῦντο ὑπ' αὐτοῦ.
[2, 15]	ὁρκώσαντες διώκουσιν οἰκεῖν τὴν Κυθηρίαν.	οἱ	δὲ Τυνδάρεω γαμβροὶ γίνονται θυγατράσιν,
[2, 15]	πολὺ Τυνδάρεως τούτους κατάγει πάλιν,	οἳ	τὸν Θυέστην μὲν αὐτὸν Ἥρας
[2, 15]	Ἥρας βωμῷ φυγόντα ὁρκώσαντες διώκουσιν	οἰκεῖν	τὴν Κυθηρίαν. οἱ δὲ Τυνδάρεω
[2, 5]	ἀναλαβόντα τὴν Ἱπποδάμειαν εἰς τὸ	οἰκεῖον	ἅρμα φεύγειν ἄχρι τοῦ Κορινθίων
[2, 5]	κεφαλὰς τῶν μνηστήρων ἐκτεμὼν τῇ	οἰκίᾳ	προσεπαττάλευε. ~παραγίνεται τοίνυν καὶ Πέλοψ
[2, 15]	πάλιν τούτους πέπομφε πρὸς Αἰτωλὸν	Οἰνέα.	μετ' οὐ πολὺ Τυνδάρεως τούτους
[2, 7]	ἥλους οὐκ ἐμβαλὼν ἐποίησε τὸν	Οἰνόμαον	ἐν τῷ τρέχειν ἡττηθῆναι καὶ
[2, 5]	τοῦ Κορινθίων ἰσθμοῦ, τὸν δὲ	Οἰνόμαον	εὐθέως διώκειν καθωπλισμένον καὶ καταλαβόντα
[2, 9]	εἰς Πῖσαν τῆς Ἤλιδος τὴν	Οἰνομάου	βασιλείαν λαμβάνει, χειρωσάμενος τὴν πρότερον
[2, 4]	ὑγραίνετο. ~τοῦ δὲ βασιλεύοντος Πίσης	Οἰνομάου	θυγατέρα ἔχοντος Ἱπποδάμειαν, καὶ εἴτε
[2, 6]	Μυρτίλος {παρας βάτης εἴτουν} ἡνίοχος	Οἰνομάου.	~Μυρτίλος οὖν ἐρῶν αὐτῆς καὶ
[2, 10]	εὐξάμενός ποτε τῶν αὑτοῦ ποιμνίων,	ὅπερ	ἂν κάλλιστον γένηται, τοῦτο θῦσαι
[2, 5]	ἀνῃροῦντο ὑπ' αὐτοῦ. ~ἔχων γὰρ	ὅπλα	τε καὶ ἵππους παρὰ Ἄρεος
[2, 1]	τούτου ξηραίνεται, τῶν δὲ καρπῶν	ὁπότε	βούλοιτο μεταλήψεσθαι μετεωρίζονται μέχρι νεφῶν
[2, 16]	καὶ γίνεται αὐτῷ παῖς μὲν	Ὀρέστης,	θυγατέρες δὲ Χρυσόθεμις Ἠλέκτρα Ἰφιγένεια.
[2, 15]	μὲν αὐτὸν Ἥρας βωμῷ φυγόντα	ὁρκώσαντες	διώκουσιν οἰκεῖν τὴν Κυθηρίαν. οἱ
[2, 13]	νύμφης, Ἀγλαὸν καὶ Καλλιλέοντα καὶ	Ὀρχομενόν,	ἐπὶ τὸν Διὸς βωμὸν καθεσθέντας
[2, 1]	ὤμους ἑκατέρωσε δένδρα μετὰ καρπῶν	ὁρῶν	παρὰ τῇ λίμνῃ πεφυκότα· τὸ
[2, 14]	γεννᾷ ἐκ τῆς θυγατρὸς Αἴγισθον,	ὃς	ἀνδρωθεὶς καὶ μαθών, ὅτι Θυέστου
[2, 3]	κάλλει διενεγκὼν Ποσειδῶνος ἐρώμενος γίνεται,	ὃς	αὐτῷ δίδωσιν ἅρμα ὑπόπτερον· τοῦτο
[2, 15]	~ἄγει πρὸς Πολυφείδεα, κρατοῦντα Σικυῶνος,	ὃς	πάλιν τούτους πέπομφε πρὸς Αἰτωλὸν
[2, 1]	ψαύει αὐτοῦ τῶν γενύων, καὶ	ὅτε	θέλοι σπάσασθαι τούτου ξηραίνεται, τῶν
[2, 2]	τῆς ἀμβροσίας τοῖς ἡλικιώταις μετεδίδου.	~ὅτι	Βροτέας κυνηγὸς ὢν τὴν Ἄρτεμιν
[2, 14]	Αἴγισθον, ὃς ἀνδρωθεὶς καὶ μαθών,	ὅτι	Θυέστου παῖς ἐστι, κτείνας Ἀτρέα
[2, 10]	Ἀρτέμιδι, λέγουσιν ἀρνὸς φανείσης χρυσῆς	ὅτι	κατημέλησε τῆς εὐχῆς· πνίξας δὲ
[2, 1]	~ΕΠΙΤΟΜΗ Ι.	~ὅτι	ὁ Τάνταλος ἐν Ἅιδου κολάζεται,
[2, 3]	γενόμενος ἔβαλεν εἰς πῦρ ἑαυτόν.	~ὅτι	Πέλοψ σφαγεὶς ἐν τῷ τῶν
[2, 1]	δὲ αὐτὸν οὕτως λέγουσί τινες,	ὅτι	τὰ τῶν θεῶν ἐξελάλησεν ἀνθρώποις
[2, 1]	θεῶν ἐξελάλησεν ἀνθρώποις μυστήρια, καὶ	ὅτι	τῆς ἀμβροσίας τοῖς ἡλικιώταις μετεδίδου.
[2, 10]	ἣν ἀφ' ἑαυτοῦ Πελοπόννησον ἐκάλεσεν.	~ὅτι	υἱοὶ Πέλοπος Πιτθεὺς Ἀτρεὺς Θυέστης
[2, 15]	πέπομφε πρὸς Αἰτωλὸν Οἰνέα. μετ'	οὐ	πολὺ Τυνδάρεως τούτους κατάγει πάλιν,
[2, 6]	καὶ Πέλοψ ἐπὶ τὴν μνηστείαν·	οὗ	τὸ κάλλος ἰδοῦσα ἡ Ἱπποδάμεια
[2, 2]	οὐκ ἐτίμα· ἔλεγε δέ, ὡς	οὐδ'	ὑπὸ πυρός τι πάθοι· ἐμμανὴς
[2, 4]	τελευτῆσαι ὑπὸ τοῦ γήμαντος αὐτήν,	οὐδεὶς	αὐτὴν ἐλάμβανεν εἰς γυναῖκα· ὁ
[2, 7]	χοινικίσι τῶν τροχῶν τοὺς ἥλους	οὐκ	ἐμβαλὼν ἐποίησε τὸν Οἰνόμαον ἐν
[2, 4]	γυναῖκα· ὁ μὲν γὰρ πατὴρ	οὐκ	ἔπειθεν αὑτῷ συνελθεῖν, οἱ δὲ
[2, 2]	Βροτέας κυνηγὸς ὢν τὴν Ἄρτεμιν	οὐκ	ἐτίμα· ἔλεγε δέ, ὡς οὐδ'
[2, 2]	ὑπὸ πυρός τι πάθοι· ἐμμανὴς	οὖν	γενόμενος ἔβαλεν εἰς πῦρ ἑαυτόν.
[2, 7]	βάτης εἴτουν} ἡνίοχος Οἰνομάου. ~Μυρτίλος	οὖν	ἐρῶν αὐτῆς καὶ βουλόμενος αὐτῇ
[2, 14]	γεννήσει τῇ θυγατρὶ συνελθών. ποιεῖ	οὖν	οὕτω καὶ γεννᾷ ἐκ τῆς
[2, 8]	ἵνα ὑπὸ Πέλοπος ἀπόληται. ~λαβὼν	οὖν	Πέλοψ τὴν Ἱπποδάμειαν καὶ διερχόμενος
[2, 1]	τῇ λίμνῃ πεφυκότα· τὸ μὲν	οὖν	ὕδωρ ψαύει αὐτοῦ τῶν γενύων,
[2, 13]	εἶναι φίλος, παραγενομένου τοὺς παῖδας,	οὓς	εἶχεν ἐκ νηίδος νύμφης, Ἀγλαὸν
[2, 14]	τῇ θυγατρὶ συνελθών. ποιεῖ οὖν	οὕτω	καὶ γεννᾷ ἐκ τῆς θυγατρὸς
[2, 1]	τοῖς καρποῖς. κολάζεσθαι δὲ αὐτὸν	οὕτως	λέγουσί τινες, ὅτι τὰ τῶν
[2, 3]	διὰ θαλάσσης τρέχον τοὺς ἄξονας	οὐχ	ὑγραίνετο. ~τοῦ δὲ βασιλεύοντος Πίσης

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 14/02/2007