Livre, Chap. |
[2, 13] |
Ὀρχομενόν,
ἐπὶ
τὸν
Διὸς
βωμὸν
|
καθεσθέντας |
ἱκέτας
ἔσφαξε,
καὶ
μελίσας
καὶ |
[2, 3] |
τῷ
τῶν
θεῶν
ἐράνῳ
καὶ
|
καθεψηθεὶς |
ὡραιότερος
ἐν
τῇ
ἀναζωώσει
γέγονε, |
[2, 13] |
ἱκέτας
ἔσφαξε,
καὶ
μελίσας
καὶ
|
καθεψήσας |
παρατίθησι
Θυέστῃ
χωρὶς
τῶν
ἄκρων, |
[2, 5] |
τὸν
δὲ
Οἰνόμαον
εὐθέως
διώκειν
|
καθωπλισμένον |
καὶ
καταλαβόντα
κτείνειν·
τὸν
δὲ |
[2, 9] |
~παραγενόμενος
δὲ
Πέλοψ
ἐπ'
ὠκεανὸν
|
καὶ |
ἁγνισθεὶς
ὑπὸ
Ἡφαίστου,
ἐπανελθὼν
εἰς |
[2, 16] |
Ἰφιγένεια.
Μενέλαος
δὲ
Ἑλένην
γαμεῖ
|
καὶ |
βασιλεύει
Σπάρτης,
Τυνδάρεω
τὴν
βασιλείαν |
[2, 7] |
Οἰνομάου.
~Μυρτίλος
οὖν
ἐρῶν
αὐτῆς
|
καὶ |
βουλόμενος
αὐτῇ
χαρίσασθαι,
ταῖς
χοινικίσι |
[2, 16] |
Ἑλένην.
~Ἀγαμέμνων
δὲ
βασιλεύει
Μυκηναίων
|
καὶ |
γαμεῖ
Τυνδάρεω
θυγατέρα
Κλυταιμνήστραν,
τὸν |
[2, 14] |
θυγατρὶ
συνελθών.
ποιεῖ
οὖν
οὕτω
|
καὶ |
γεννᾷ
ἐκ
τῆς
θυγατρὸς
Αἴγισθον, |
[2, 16] |
Θυέστου
σὺν
τῷ
παιδὶ
κτείνας,
|
καὶ |
γίνεται
αὐτῷ
παῖς
μὲν
Ὀρέστης, |
[2, 3] |
αὐτῷ
δίδωσιν
ἅρμα
ὑπόπτερον·
τοῦτο
|
καὶ |
διὰ
θαλάσσης
τρέχον
τοὺς
ἄξονας |
[2, 8] |
~λαβὼν
οὖν
Πέλοψ
τὴν
Ἱπποδάμειαν
|
καὶ |
διερχόμενος
ἐν
τόπῳ
τινί,
τὸν |
[2, 4] |
Πίσης
Οἰνομάου
θυγατέρα
ἔχοντος
Ἱπποδάμειαν,
|
καὶ |
εἴτε
αὐτῆς
ἐρῶντος,
ὥς
τινες |
[2, 10] |
υἱοὶ
Πέλοπος
Πιτθεὺς
Ἀτρεὺς
Θυέστης
|
καὶ |
ἕτεροι·
γυνὴ
δὲ
Ἀτρέως
Ἀερόπη |
[2, 12] |
πλεονεξίαν,
τὴν
βασιλείαν
Ἀτρεὺς
παρέλαβε
|
καὶ |
Θυέστην
ἐφυγάδευσεν.
~αἰσθόμενος
δὲ
τῆς |
[2, 11] |
ἑλέσθαι
βασιλέα
Πελοπίδην,
μετεπέμψαντο
Ἀτρέα
|
καὶ |
Θυέστην.
λόγου
δὲ
γενομένου
περὶ |
[2, 5] |
αὐτοῦ.
~ἔχων
γὰρ
ὅπλα
τε
|
καὶ |
ἵππους
παρὰ
Ἄρεος
ἆθλον
ἐτίθει |
[2, 3] |
ἐν
τῷ
τῶν
θεῶν
ἐράνῳ
|
καὶ |
καθεψηθεὶς
ὡραιότερος
ἐν
τῇ
ἀναζωώσει |
[2, 13] |
καθεσθέντας
ἱκέτας
ἔσφαξε,
καὶ
μελίσας
|
καὶ |
καθεψήσας
παρατίθησι
Θυέστῃ
χωρὶς
τῶν |
[2, 3] |
ὡραιότερος
ἐν
τῇ
ἀναζωώσει
γέγονε,
|
καὶ |
κάλλει
διενεγκὼν
Ποσειδῶνος
ἐρώμενος
γίνεται, |
[2, 13] |
εἶχεν
ἐκ
νηίδος
νύμφης,
Ἀγλαὸν
|
καὶ |
Καλλιλέοντα
καὶ
Ὀρχομενόν,
ἐπὶ
τὸν |
[2, 5] |
δὲ
Οἰνόμαον
εὐθέως
διώκειν
καθωπλισμένον
|
καὶ |
καταλαβόντα
κτείνειν·
τὸν
δὲ
μὴ |
[2, 14] |
Ἀτρέα
μετελθεῖν
ἐχρηστηριάζετο
περὶ
τούτου
|
καὶ |
λαμβάνει
χρησμόν,
ὡς
εἰ
παῖδα |
[2, 12] |
δὲ
Ἑρμῆν
πέμπει
πρὸς
Ἀτρέα
|
καὶ |
λέγει
συνθέσθαι
πρὸς
Θυέστην
περὶ |
[2, 14] |
τῆς
θυγατρὸς
Αἴγισθον,
ὃς
ἀνδρωθεὶς
|
καὶ |
μαθών,
ὅτι
Θυέστου
παῖς
ἐστι, |
[2, 13] |
Διὸς
βωμὸν
καθεσθέντας
ἱκέτας
ἔσφαξε,
|
καὶ |
μελίσας
καὶ
καθεψήσας
παρατίθησι
Θυέστῃ |
[2, 13] |
νηίδος
νύμφης,
Ἀγλαὸν
καὶ
Καλλιλέοντα
|
καὶ |
Ὀρχομενόν,
ἐπὶ
τὸν
Διὸς
βωμὸν |
[2, 1] |
ὕδωρ
ψαύει
αὐτοῦ
τῶν
γενύων,
|
καὶ |
ὅτε
θέλοι
σπάσασθαι
τούτου
ξηραίνεται, |
[2, 1] |
τῶν
θεῶν
ἐξελάλησεν
ἀνθρώποις
μυστήρια,
|
καὶ |
ὅτι
τῆς
ἀμβροσίας
τοῖς
ἡλικιώταις |
[2, 6] |
ἡ
Ἱπποδάμεια
ἔρωτα
ἔσχεν
αὐτοῦ,
|
καὶ |
πείθει
Μυρτίλον
τὸν
Ἑρμοῦ
παῖδα |
[2, 9] |
λαμβάνει,
χειρωσάμενος
τὴν
πρότερον
Ἀπίαν
|
καὶ |
Πελασγιῶτιν
λεγομένην,
ἣν
ἀφ'
ἑαυτοῦ |
[2, 6] |
τῇ
οἰκίᾳ
προσεπαττάλευε.
~παραγίνεται
τοίνυν
|
καὶ |
Πέλοψ
ἐπὶ
τὴν
μνηστείαν·
οὗ |
[2, 1] |
ἐπιφερόμενον,
ἐν
λίμνῃ
τε
διατελῶν
|
καὶ |
περὶ
τοὺς
ὤμους
ἑκατέρωσε
δένδρα |
[2, 7] |
Οἰνόμαον
ἐν
τῷ
τρέχειν
ἡττηθῆναι
|
καὶ |
ταῖς
ἡνίαις
συμπλακέντα
συρόμενον
ἀποθανεῖν, |
[2, 13] |
ἐμφορηθέντι
δὲ
δείκνυσι
τὰ
ἄκρα
|
καὶ |
τῆς
χώρας
αὐτὸν
ἐκβάλλει.
~Θυέστης |
[2, 5] |
ἐτίθει
τοῖς
μνηστῆρσι
τὸν
γάμον,
|
καὶ |
τὸν
μνηστευόμενον
ἔδει
ἀναλαβόντα
τὴν |
[2, 5] |
καταληφθέντα
ἔχειν
γυναῖκα
τὴν
Ἱπποδάμειαν.
|
καὶ |
τοῦτον
τὸν
τρόπον
πολλοὺς
μνηστευομένους |
[2, 13] |
πέμψας
ἐπὶ
διαλλαγὰς
αὐτὸν
ἐκάλει·
|
καὶ |
ψευσάμενος
εἶναι
φίλος,
παραγενομένου
τοὺς |
[2, 10] |
δὲ
αὐτὴν
εἰς
λάρνακα
κατέθετο
|
κἀκεῖ |
ἐφύλασσε
ταύτην·
ἣν
Ἀερόπη
δίδωσι |
[2, 3] |
ἐν
τῇ
ἀναζωώσει
γέγονε,
καὶ
|
κάλλει |
διενεγκὼν
Ποσειδῶνος
ἐρώμενος
γίνεται,
ὃς |
[2, 13] |
ἐκ
νηίδος
νύμφης,
Ἀγλαὸν
καὶ
|
Καλλιλέοντα |
καὶ
Ὀρχομενόν,
ἐπὶ
τὸν
Διὸς |
[2, 10] |
τῶν
αὑτοῦ
ποιμνίων,
ὅπερ
ἂν
|
κάλλιστον |
γένηται,
τοῦτο
θῦσαι
Ἀρτέμιδι,
λέγουσιν |
[2, 6] |
ἐπὶ
τὴν
μνηστείαν·
οὗ
τὸ
|
κάλλος |
ἰδοῦσα
ἡ
Ἱπποδάμεια
ἔρωτα
ἔσχεν |
[2, 1] |
ἀνέμων
τὰ
δένδρα
σὺν
τοῖς
|
καρποῖς. |
κολάζεσθαι
δὲ
αὐτὸν
οὕτως
λέγουσί |
[2, 1] |
σπάσασθαι
τούτου
ξηραίνεται,
τῶν
δὲ
|
καρπῶν |
ὁπότε
βούλοιτο
μεταλήψεσθαι
μετεωρίζονται
μέχρι |
[2, 1] |
τοὺς
ὤμους
ἑκατέρωσε
δένδρα
μετὰ
|
καρπῶν |
ὁρῶν
παρὰ
τῇ
λίμνῃ
πεφυκότα· |
[2, 7] |
ταῖς
ἡνίαις
συμπλακέντα
συρόμενον
ἀποθανεῖν,
|
κατὰ |
δέ
τινας
ἀναιρεθῆναι
ὑπὸ
τοῦ |
[2, 14] |
χώρας
αὐτὸν
ἐκβάλλει.
~Θυέστης
δὲ
|
κατὰ |
πάντα
τρόπον
ζητῶν
Ἀτρέα
μετελθεῖν |
[2, 8] |
ὁ
δὲ
ῥιπτούμενος
ἀρὰς
ἔθετο
|
κατὰ |
τοῦ
Πέλοπος
γένους.
~παραγενόμενος
δὲ |
[2, 15] |
μετ'
οὐ
πολὺ
Τυνδάρεως
τούτους
|
κατάγει |
πάλιν,
οἳ
τὸν
Θυέστην
μὲν |
[2, 5] |
Οἰνόμαον
εὐθέως
διώκειν
καθωπλισμένον
καὶ
|
καταλαβόντα |
κτείνειν·
τὸν
δὲ
μὴ
καταληφθέντα |
[2, 5] |
καταλαβόντα
κτείνειν·
τὸν
δὲ
μὴ
|
καταληφθέντα |
ἔχειν
γυναῖκα
τὴν
Ἱπποδάμειαν.
καὶ |
[2, 10] |
πνίξας
δὲ
αὐτὴν
εἰς
λάρνακα
|
κατέθετο |
κἀκεῖ
ἐφύλασσε
ταύτην·
ἣν
Ἀερόπη |
[2, 10] |
λέγουσιν
ἀρνὸς
φανείσης
χρυσῆς
ὅτι
|
κατημέλησε |
τῆς
εὐχῆς·
πνίξας
δὲ
αὐτὴν |
[2, 7] |
Πέλοπος·
ὃ
ἐν
τῷ
ἀποθνήσκειν
|
κατηράσατο |
τῷ
Μυρτίλῳ
γνοὺς
τὴν
ἐπιβουλήν, |
[2, 10] |
γυνὴ
δὲ
Ἀτρέως
Ἀερόπη
τοῦ
|
Κατρέως, |
ἥτις
ἤρα
Θυέστου.
ὁ
δὲ |
[2, 5] |
τινες
λέγουσι
δώδεκα·
τὰς
δὲ
|
κεφαλὰς |
τῶν
μνηστήρων
ἐκτεμὼν
τῇ
οἰκίᾳ |
[2, 13] |
~αἰσθόμενος
δὲ
τῆς
μοιχείας
ὕστερον
|
κήρυκα |
πέμψας
ἐπὶ
διαλλαγὰς
αὐτὸν
ἐκάλει· |
[2, 8] |
ἀκρωτήριον
εἰς
τὸ
ἀπ'
ἐκείνου
|
κληθὲν |
Μυρτῷον
πέλαγος·
ὁ
δὲ
ῥιπτούμενος |
[2, 15] |
ὁ
Ἀγαμέμνων
μὲν
λαβὼν
σύνευνον
|
Κλυταιμνήστραν, |
κτείνας
αὐτῆς
τὸν
σύζυγον
Τάνταλον |
[2, 16] |
Μυκηναίων
καὶ
γαμεῖ
Τυνδάρεω
θυγατέρα
|
Κλυταιμνήστραν, |
τὸν
πρότερον
αὐτῆς
ἄνδρα
Τάνταλον |
[2, 1] |
τὰ
δένδρα
σὺν
τοῖς
καρποῖς.
|
κολάζεσθαι |
δὲ
αὐτὸν
οὕτως
λέγουσί
τινες, |
[2, 1] |
~ὅτι
ὁ
Τάνταλος
ἐν
Ἅιδου
|
κολάζεται, |
πέτρον
ἔχων
ὕπερθεν
ἑαυτοῦ
ἐπιφερόμενον, |
[2, 8] |
ἔχων
μεθ'
ἑαυτοῦ,
μικρὸν
ἀναχωρεῖ
|
κομίσων |
ὕδωρ
διψώσῃ
τῇ
γυναικί·
Μυρτίλος |
[2, 5] |
οἰκεῖον
ἅρμα
φεύγειν
ἄχρι
τοῦ
|
Κορινθίων |
ἰσθμοῦ,
τὸν
δὲ
Οἰνόμαον
εὐθέως |
[2, 15] |
βασιλείαν
ἀποκατέστησεν.
~ἄγει
πρὸς
Πολυφείδεα,
|
κρατοῦντα |
Σικυῶνος,
ὃς
πάλιν
τούτους
πέπομφε |
[2, 14] |
μαθών,
ὅτι
Θυέστου
παῖς
ἐστι,
|
κτείνας |
Ἀτρέα
Θυέστῃ
τὴν
βασιλείαν
ἀποκατέστησεν. |
[2, 15] |
Ἀγαμέμνων
μὲν
λαβὼν
σύνευνον
Κλυταιμνήστραν,
|
κτείνας |
αὐτῆς
τὸν
σύζυγον
Τάνταλον
τὸν |
[2, 16] |
Τάνταλον
Θυέστου
σὺν
τῷ
παιδὶ
|
κτείνας, |
καὶ
γίνεται
αὐτῷ
παῖς
μὲν |
[2, 5] |
εὐθέως
διώκειν
καθωπλισμένον
καὶ
καταλαβόντα
|
κτείνειν· |
τὸν
δὲ
μὴ
καταληφθέντα
ἔχειν |
[2, 15] |
φυγόντα
ὁρκώσαντες
διώκουσιν
οἰκεῖν
τὴν
|
Κυθηρίαν. |
οἱ
δὲ
Τυνδάρεω
γαμβροὶ
γίνονται |
[2, 2] |
τοῖς
ἡλικιώταις
μετεδίδου.
~ὅτι
Βροτέας
|
κυνηγὸς |
ὢν
τὴν
Ἄρτεμιν
οὐκ
ἐτίμα· |