HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

APOLLODORE (Ps.) d'Athènes, La Bibliothèque, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique)


λ  =  85 formes différentes pour 136 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[1, 7]   λαοὶ μεταφορικῶς ὠνομάσθησαν ἀπὸ τοῦ  λᾶας   λίθος. γίνονται δὲ ἐκ
[1, 8]   τὴν Θηβαΐδα πολεμηθείσης Ὠλένου λέγει  λαβεῖν   Οἰνέα γέρας, Ἡσίοδος δὲ ἐξ
[1, 9]   αὐτὰς ἐκ τῆς πλησίον Θρᾴκης  λαβόντες   αἰχμαλωτίδας συνευνάζοντο αὐταῖς. ἀτιμαζόμεναι δὲ
[1, 7]   προσίσχει, κἀκεῖ τῶν ὄμβρων παῦλαν  λαβόντων   ἐκβὰς θύει Διὶ φυξίῳ. Ζεὺς
[1, 9]   Μέρμερον καὶ Φέρητα, ἀπέκτεινε, καὶ  λαβοῦσα   παρὰ Ἡλίου ἅρμα πτηνῶν δρακόντων
[1, 9]   αὐτὸν ἀνήρπασε, καὶ παρ᾽ Ἑρμοῦ  λαβοῦσα   χρυσόμαλλον κριὸν ἔδωκεν, ὑφ᾽ οὗ
[1, 9]   ὑπὲρ τοῦ φονευθέντος Ἀψύρτου χειμῶνα  λάβρον   ἐπιπέμψας ἐμβάλλει πλάνην. καὶ αὐτῶν
[1, 9]   μετὰ τοῦ βοηθοῦντος πατρὸς πυρὶ  λάβρῳ   κατεφλέχθη, τοὺς δὲ παῖδας οὓς
[1, 9]   τῷ ἀδελφῷ τὴν Νηλέως θυγατέρα  λαβὼν   ἔδωκε. καὶ μέχρι μέν τινος
[1, 9]   σπείρειν δράκοντος ὀδόντας· εἶχε γὰρ  λαβὼν   παρ᾽ Ἀθηνᾶς τοὺς ἡμίσεις ὧν
[1, 7]   μνηστευομένου Ἴδας Ἀφαρέως ἥρπασε,  λαβὼν   παρὰ Ποσειδῶνος ἅρμα ὑπόπτερον. διώκων
[1, 7]   τὴν χώραν· καὶ Ξοῦθος μὲν  λαβὼν   τὴν Πελοπόννησον ἐκ Κρεούσης τῆς
[1, 8]   τὸν κενεῶνα πλήξας ἀπέκτεινε, καὶ  λαβὼν   τὸ δέρας ἔδωκεν Ἀταλάντῃ. οἱ
[1, 7]   δὲ τὴν πέραν χώραν Πελοποννήσου  λαβὼν   τοὺς κατοίκους ἀφ᾽ ἑαυτοῦ Δωριεῖς
[1, 2]   διακληροῦνται περὶ τῆς ἀρχῆς, καὶ  λαγχάνει   Ζεὺς μὲν τὴν ἐν οὐρανῷ
[1, 9]   Ἡφαίστου Αἰτωλοῦ, Κηφεὺς Ἀλεοῦ,  Λαέρτης   Ἀρκεισίου, Αὐτόλυκος Ἑρμοῦ, Ἀταλάντη Σχοινέως,
[1, 6]   τὰ νεῦρα ἥρμοσαν τῷ Διὶ  λαθόντες.   Ζεὺς δὲ τὴν ἰδίαν ἀνακομισάμενος
[1, 7]   πλάσας ἔδωκεν αὐτοῖς καὶ πῦρ,  λάθρᾳ   Διὸς ἐν νάρθηκι κρύψας. ὡς
[1, 8]   Πολυδεύκης Διὸς καὶ Λήδας ἐκ  Λακεδαίμονος,   Θησεὺς Αἰγέως ἐξ Ἀθηνῶν, Ἄδμητος
[1, 9]   δὲ κομίσας πρὸς Πελίαν Ἄλκηστιν  λαμβάνει.   θύων δὲ ἐν τοῖς γάμοις
[1, 2]   ~ἐπειδὴ δὲ Ζεὺς ἐγενήθη τέλειος,  λαμβάνει   Μῆτιν τὴν Ὠκεανοῦ συνεργόν,
[1, 8]   αὑτοῖς προσήκειν λέγοντες, εἰ Μελέαγρος  λαμβάνειν   μὴ προαιροῖτο. (ὀργισθεὶς δὲ Μελέαγρος
[1, 9]   τὰς γυναῖκας τὸν πυρὸν φρύγειν.  λαμβάνουσαι   δὲ κρύφα τῶν ἀνδρῶν τοῦτο
[1, 9]   βάλλων δὲ εἰς οὐρανὸν αἰθομένας  λαμπάδας   ἔλεγεν ἀστράπτειν. Ζεὺς δὲ αὐτὸν
[1, 5]   αὐτὴν κρύφα. Δημήτηρ δὲ μετὰ  λαμπάδων   νυκτός τε καὶ ἡμέρας κατὰ
[1, 7]   καὶ Ἀπόλλωνος υἱούς, Δῶρον καὶ  Λαόδοκον   καὶ Πολυποίτην, ἀφ᾽ ἑαυτοῦ τὴν
[1, 7]   δὲ Πύρρα, γυναῖκες. ὅθεν καὶ  λαοὶ   μεταφορικῶς ὠνομάσθησαν ἀπὸ τοῦ λᾶας
[1, 7]   δὲ Στερόπην καὶ Στρατονίκην καὶ  Λαοφόντην·   Καλυδῶνος δὲ καὶ Αἰολίας τῆς
[1, 8]   ἐκ Θηβῶν, Πειρίθους Ἰξίονος ἐκ  Λαρίσης,   Πηλεὺς Αἰακοῦ ἐκ Φθίας, Τελαμὼν
[1, 7]   γένος, ὑποθεμένου Προμηθέως Δευκαλίων τεκτηνάμενος  λάρνακα,   καὶ τὰ ἐπιτήδεια ἐνθέμενος, εἰς
[1, 8]   ἀνείλετο Ἀλθαία καὶ κατέθετο εἰς  λάρνακα.   Μελέαγρος δὲ ἀνὴρ ἄτρωτος καὶ
[1, 7]   πάντα. Δευκαλίων δὲ ἐν τῇ  λάρνακι   διὰ τῆς θαλάσσης φερόμενος ἐφ᾽
[1, 3]   Εἰρήνην Εὐνομίαν Δίκην, μοίρας, Κλωθὼ  Λάχεσιν   Ἄτροπον, ἐκ Διώνης δὲ Ἀφροδίτην,
[1, 9]   αὐτὸς μὲν γὰρ μανεὶς ἐτόξευσε  Λέαρχον,   Ἰνὼ δὲ Μελικέρτην μεθ᾽ ἑαυτῆς
[1, 9]   Ἰνὼ γαμεῖ, ἐξ ἧς αὐτῷ  Λέαρχος   καὶ Μελικέρτης ἐγένοντο. ἐπιβουλεύουσα δὲ
[1, 9]   μὲν ἐξηραμμένας ἐξ ἅρματος μετὰ  λεβήτων   χαλκῶν σύρων ἔλεγε βροντᾶν, βάλλων
[1, 9]   δὲ ἔνιοι Ὠκυθόη (Ἡσίοδος δὲ  λέγει   αὐτὴν Ὠκυπόδην) αὕτη κατὰ τὴν
[1, 4]   δὲ αὐτὸν Ποσειδῶνος καὶ Εὐρυάλης  λέγει.   ἐδωρήσατο δὲ αὐτῷ Ποσειδῶν διαβαίνειν
[1, 3]   ἐγέννησεν Ἥφαιστον· ὡς δὲ Ὅμηρος  λέγει,   καὶ τοῦτον ἐκ Διὸς ἐγέννησε.
[1, 8]   γράψας τὴν Θηβαΐδα πολεμηθείσης Ὠλένου  λέγει   λαβεῖν Οἰνέα γέρας, Ἡσίοδος δὲ
[1, 9]   ἐν Ἀφεταῖς τῆς Θεσσαλίας ἀπολειφθῆναι  λέγει,   τῆς Ἀργοῦς φθεγξαμένης μὴ δύνασθαι
[1, 8]   δὲ αὐτὸν ἐκ Γόργης γενέσθαι  λέγει·   τῆς γὰρ θυγατρὸς Οἰνέα κατὰ
[1, 5]   κατέσπειρε. Πανύασις δὲ Τριπτόλεμον Ἐλευσῖνος  λέγει·   φησὶ γὰρ Δήμητρα πρὸς αὐτὸν
[1, 9]   Ἰνὼ δὲ τοὺς πεμφθέντας ἀνέπεισε  λέγειν   ὡς εἴη κεχρησμένον παύσεσθαι τὴν
[1, 6]   ~περὶ μὲν οὖν Δήμητρος ταῦτα  λέγεται·   Γῆ δὲ περὶ Τιτάνων ἀγανακτοῦσα
[1, 9]   τούτου φεύγουσα ἦλθεν εἰς Ἀθήνας.  λέγεται   δὲ καὶ> ὅτι φεύγουσα τοὺς
[1, 9]   κρύφα Δία Ἀσωπῷ μηνῦσαι ζητοῦντι  λέγεται.   (Δηιὼν δὲ βασιλεύων τῆς Φωκίδος
[1, 9]   Αἰόλου κτίσας Ἐφύραν τὴν νῦν  λεγομένην   Κόρινθον γαμεῖ Μερόπην τὴν Ἄτλαντος.
[1, 6]   μέρος ἀπορρήξας ἐπέρριψεν αὐτῷ, τὸ  λεγόμενον   Νίσυρον. Ἑρμῆς δὲ τὴν Ἄιδος
[1, 6]   ἐπ᾽ ὄρος ἐδίωξε Τυφῶνα τὸ  λεγόμενον   Νῦσαν, ὅπου μοῖραι αὐτὸν διωχθέντα
[1, 7]   Ὦτον καὶ Ἐφιάλτην, τοὺς Ἀλωάδας  λεγομένους.   οὗτοι κατ᾽ ἐνιαυτὸν ηὔξανον πλάτος
[1, 8]   ἀφείλοντο, κατὰ γένος αὑτοῖς προσήκειν  λέγοντες,   εἰ Μελέαγρος λαμβάνειν μὴ προαιροῖτο.
[1, 8]   ἐντειλάμενον ἀποκτεῖναι. (εἰσὶ δὲ οἱ  λέγοντες   Ἱππόνουν ἐπιγνόντα τὴν ἰδίαν θυγατέρα
[1, 1]   τε καὶ Οὐρανὸς ἐθεσπιῴδουν αὐτῷ  λέγοντες   ὑπὸ παιδὸς ἰδίου τὴν ἀρχὴν
[1, 7]   Θεσσαλίας Αἰολέας ἀγαγὼν Ἦλιν ᾤκισε.  λέγουσι   δὲ αὐτόν τινες ἐκ Διὸς
[1, 7]   ὃν ἐκ Διὸς γεγεννῆσθαι ἔνιοι>  λέγουσι,   δεύτερος δὲ> Ἀμφικτύων μετὰ
[1, 9]   Μηδείας ἀπέθανεν, ὡς μὲν ἔνιοι  λέγουσι,   διὰ φαρμάκων αὐτῷ μανίαν Μηδείας
[1, 3]   Διομήδης ἀπέκτεινεν· ὡς δὲ ἔνιοι  λέγουσι,   Καλλιόπης ὑπῆρχεν. Θαλείας δὲ καὶ
[1, 9]   Ποίαντος εἰς τὸ σφυρὸν τελευτῆσαι  λέγουσι.   μίαν δὲ ἐνταῦθα νύκτα μείναντες
[1, 8]   ἐφυγαδεύθη, κτείνας, ὡς μέν τινες  λέγουσιν,   ἀδελφὸν Οἰνέως Ἀλκάθοον, ὡς δὲ
[1, 4]   δ᾽ Ὠρίων, ὡς μὲν ἔνιοι  λέγουσιν,   ἀνῃρέθη δισκεύειν Ἄρτεμιν προκαλούμενος, ὡς
[1, 9]   ἀνήρ, οἱ δὲ ταῦρον αὐτὸν  λέγουσιν.   εἶχε δὲ φλέβα μίαν ἀπὸ
[1, 8]   ἔγημε, καὶ Δηιάνειραν, ἣν Ἀλθαίαν  λέγουσιν   ἐκ Διονύσου γεννῆσαι. αὕτη δ᾽
[1, 6]   ἐγένοντο δέ, ὡς μέν τινες  λέγουσιν,   ἐν Φλέγραις, ὡς δὲ ἄλλοι,
[1, 9]   Κόρη, ὡς δὲ ἔνιοι  λέγουσιν,   Ἡρακλῆς πρὸς αὐτὸν ἀνεκόμισε> μαχεσάμενος
[1, 3]   πελέκει Προμηθέως καθάπερ ἄλλοι  λέγουσιν   Ἡφαίστου, ἐκ κορυφῆς, ἐπὶ ποταμοῦ
[1, 9]   τοῦτον οἱ μὲν Ἀγήνορος εἶναι  λέγουσιν,   οἱ δὲ Ποσειδῶνος υἱόν· καὶ
[1, 9]   μὲν τοῦ χαλκοῦ γένους εἶναι  λέγουσιν,   οἱ δὲ ὑπὸ Ἡφαίστου Μίνωι
[1, 7]   ἧς καὶ Ἀχελῴου Σειρῆνας γενέσθαι  λέγουσιν.   ~Οἰνεὺς δὲ βασιλεύων Καλυδῶνος παρὰ
[1, 5]   τοῖς θεσμοφορίοις τὰς γυναῖκας σκώπτειν  λέγουσιν.   ὄντος δὲ τῇ τοῦ Κελεοῦ
[1, 9]   ἐγένοντο. πολλοὶ δὲ τὸν Περιήρην  λέγουσιν   οὐκ Αἰόλου παῖδα ἀλλὰ Κυνόρτα
[1, 4]   ἀπέκτεινεν ἐν Δήλῳ. τοῦτον γηγενῆ  λέγουσιν   ὑπερμεγέθη τὸ σῶμα· Φερεκύδης δὲ
[1, 5]   Ἐλευσινίων, ἔνδον οὐσῶν γυναικῶν, καὶ  λεγουσῶν   τούτων παρ᾽ αὑτὰς καθέζεσθαι, γραῖά
[1, 2]   ἐροῦμεν ὅταν τὰ κατὰ Περσέα  λέγωμεν,   (Νηρέως δὲ καὶ Δωρίδος Νηρηίδες,
[1, 9]   καὶ τὰ ἐπιταγέντα ὑπὸ Πελίου  λέγων   παρεκάλει δοῦναι τὸ δέρας αὐτῷ·
[1, 9]   κλοπῇ δέσμιος ἐν οἰκήματι ἐφυλάσσετο.  λειπομένου   δὲ τοῦ ἐνιαυτοῦ βραχέος χρόνου,
[1, 6]   τούτων μέχρι τοῦ δεῦρο ἡμῖν  λελέχθω.   ~Προμηθεὺς δὲ ἐξ ὕδατος καὶ
[1, 9]   τὴν θυγατέρα τῷ καταζεύξαντι ἅρμα  λέοντος   καὶ κάπρου, Ἀπόλλων ζεύξας ἔδωκεν·
[1, 9]   ἐξ ἧς Ἀφαρεὺς αὐτῷ καὶ  Λεύκιππος   καὶ Τυνδάρεως ἔτι τε Ἰκάριος
[1, 9]   γήμας Θεμιστὼ τὴν Ὑψέως ἐγέννησε  Λεύκωνα   Ἐρύθριον Σχοινέα Πτῶον. (Σίσυφος δὲ
[1, 7]   παῖδες Οἰνεὺς Ἄγριος Ἀλκάθοος Μέλας  Λευκωπεύς,   θυγάτηρ δὲ Στερόπη, ἐξ ἧς
[1, 9]   ἐξεπόρθει Πύλον, γινόμενος ὁτὲ μὲν  λέων   ὁτὲ δὲ ὄφις ὁτὲ δὲ
[1, 7]   Κλεοβοίας ἐγένοντο θυγατέρες μὲν Ἀλθαία  Λήδα   Ὑπερμνήστρα, ἄρρενες δὲ Ἴφικλος Εὔιππος
[1, 8]   Κάστωρ καὶ Πολυδεύκης Διὸς καὶ  Λήδας   ἐκ Λακεδαίμονος, Θησεὺς Αἰγέως ἐξ
[1, 9]   Φρίξου, Εὐρύαλος Μηκιστέως, Πηνέλεως Ἱππάλμου,  Λήιτος   Ἀλέκτορος, Ἴφιτος Ναυβόλου, Ἀσκάλαφος καὶ
[1, 9]   Θόαντος δι᾽ αἰτίαν τήνδε. αἱ  Λήμνιαι   τὴν Ἀφροδίτην οὐκ ἐτίμων·
[1, 9]   συνευνάζοντο αὐταῖς. ἀτιμαζόμεναι δὲ αἱ  Λήμνιαι   τούς τε πατέρας καὶ τοὺς
[1, 9]   προσίσχουσι Λήμνῳ. ἔτυχε δὲ  Λῆμνος   ἀνδρῶν τότε οὖσα ἔρημος, βασιλευομένη
[1, 9]   παῖδας Εὔνηον καὶ Νεβροφόνον. (ἀπὸ  Λήμνου   δὲ προσίσχουσι Δολίοσιν, ὧν ἐβασίλευε
[1, 9]   (οὗτοι ναυαρχοῦντος Ἰάσονος ἀναχθέντες προσίσχουσι  Λήμνῳ.   ἔτυχε δὲ Λῆμνος ἀνδρῶν
[1, 3]   ἔπλει. πεσόντα δ᾽ Ἥφαιστον ἐν  Λήμνῳ   καὶ πηρωθέντα τὰς βάσεις διέσωσε
[1, 9]   προσσχόντες οὖν τότε γυναικοκρατουμένῃ τῇ  Λήμνῳ   μίσγονται ταῖς γυναιξίν. Ὑψιπύλη δὲ
[1, 9]   παραπλεόντων ναῦς φθέγγεται μὴ  λήξειν   τὴν ὀργὴν τοῦ Διός, ἐὰν
[1, 9]   σπασάμενος τὸ ξίφος ἐδίωκεν, ὑπὸ  λῃστῶν   ἄγεσθαι νομίζων. καὶ δηλοῖ συντυχόντι
[1, 4]   πρότερον κληθεῖσα, ὕστερον δὲ Δῆλος.  Λητὼ   δὲ συνελθοῦσα Διὶ κατὰ τὴν
[1, 4]   ἀνήγαγεν. οὗτος ἐρχομένην εἰς Πυθὼ  Λητὼ   θεωρήσας, πόθῳ κατασχεθεὶς ἐπισπᾶται·
[1, 2]   δὲ καὶ Φοίβης Ἀστερία καὶ  Λητώ,   Ὑπερίονος δὲ καὶ Θείας Ἠὼς
[1, 9]   ὑπέσχετο ἐφ᾽ τὰς βόας  λήψεται.   καὶ καταθύσας ταύρους δύο καὶ
[1, 9]   δεθεὶς ἐνιαυτὸν οὕτω τὰς βόας  λήψεται.   μετὰ δὲ τὴν ὑπόσχεσιν εἰς
[1, 8]   παρόντων ἀνδρῶν γυνὴ τὰ ἀριστεῖα  λήψεται,   τὸ δέρας αὐτῆς ἀφείλοντο, κατὰ
[1, 9]   Κίρκης. οἱ δὲ παραπλεύσαντες τὰ  Λιγύων   καὶ Κελτῶν ἔθνη, καὶ διὰ
[1, 9]   τὴν Ἀργὼ προσπλέουσαν θεωρῶν τοῖς  λίθοις   ἔβαλλεν. ἐξαπατηθεὶς δὲ ὑπὸ Μηδείας
[1, 2]   ἀναγκασθεὶς πρῶτον μὲν ἐξεμεῖ τὸν  λίθον,   ἔπειτα τοὺς παῖδας οὓς κατέπιε·
[1, 1]   Κρόνος ἀκούσῃ. Ρέα δὲ  λίθον   σπαργανώσασα δέδωκε Κρόνῳ καταπιεῖν ὡς
[1, 7]   ὠνομάσθησαν ἀπὸ τοῦ λᾶας  λίθος.   γίνονται δὲ ἐκ Πύρρας Δευκαλίωνι
[1, 9]   ἀθρόους θεάσηται, βάλλειν εἰς μέσον  λίθους   ἄποθεν, ὅταν δὲ ὑπὲρ τούτου
[1, 7]   εἰπόντος ὑπὲρ κεφαλῆς ἔβαλλεν αἴρων  λίθους,   καὶ οὓς μὲν ἔβαλε Δευκαλίων,
[1, 9]   ὅπου πλείονας ἑώρα, βάλλων ἀφανῶς  λίθους,   πρὸς αὐτοὺς μαχομένους πρὸς ἀλλήλους
[1, 3]   ἀσκήσας κιθαρῳδίαν, ὃς ᾄδων ἐκίνει  λίθους   τε καὶ δένδρα. ἀποθανούσης δὲ
[1, 9]   αὐτάς, ὃν ἁρπάσασα Ἀφροδίτη ἐν  Λιλυβαίῳ   κατῴκισε. μετὰ δὲ τὰς Σειρῆνας
[1, 2]   Ψαμάθη, Εὐμόλπη Ἰόνη Δυναμένη Κητὼ  Λιμνώρεια.   ~Ζεὺς δὲ γαμεῖ μὲν Ἥραν,
[1, 3]   Οἰάγρου, κατ᾽ ἐπίκλησιν δὲ Ἀπόλλωνος,  Λίνος,   ὃν Ἡρακλῆς ἀπέκτεινε, καὶ Ὀρφεὺς
[1, 7]   ἡμέραν ἀετὸς ἐφιπτάμενος αὐτῷ τοὺς  λοβοὺς   ἐνέμετο τοῦ ἥπατος αὐξανομένου διὰ
[1, 9]   ἂν ἐποίησεν ἐξουσίαν ἔχων, εἰ  λόγιον   ἦν αὐτῷ πρός τινος φονευθήσεσθαι
[1, 6]   Ἐρυθείας ἤλασε. τοῖς δὲ θεοῖς  λόγιον   ἦν ὑπὸ θεῶν μὲν μηδένα
[1, 9]   τὸν Ἀλφειὸν συντυχὼν Ἀπόλλωνι τὸ  λοιπὸν   ἄριστος ἦν μάντις. (Βίας δὲ
[1, 9]   δοκοῦ διαβέβρωται, τῶν δὲ ἀποκρινομένων  λοιπὸν   ἐλάχιστον εἶναι. καὶ ταχέως ἐκέλευσεν
[1, 5]   Πλούτωνος ἠναγκάσθη μένειν, τὸ δὲ  λοιπὸν   παρὰ τοῖς θεοῖς. ~περὶ μὲν
[1, 8]   τῆς γυναικὸς ἐξελθεῖν, καὶ τοὺς  λοιποὺς   κτείναντα τῶν Θεστίου παίδων ἀποθανεῖν
[1, 6]   Ἡρακλῆς τοξεύσας ἀπέκτεινε. τῶν δὲ  λοιπῶν   Ἀπόλλων μὲν Ἐφιάλτου τὸν ἀριστερὸν
[1, 9]   διὰ τῆς Εὐβοίας καὶ τῆς  Λοκρίδος   πλεύσαντες εἰς Ἰωλκὸν ἦλθον, τὸν
[1, 9]   Διός, Θησεὺς Αἰγέως, Ἴδας καὶ  Λυγκεὺς   Ἀφαρέως, Ἀμφιάραος Ὀικλέους, Καινεὺς Κορώνου
[1, 8]   ἐκ Καλυδῶνος οὗτοι, Ἴδας καὶ  Λυγκεὺς   Ἀφαρέως ἐκ Μεσσήνης, Κάστωρ καὶ
[1, 9]   ξενισθῇ, πολλὴν χώραν διελθὼν ἐνέτυχε  λύκοις   προβάτων μοίρας νεμομένοις· οἱ δέ,
[1, 7]   Εὔηνος ἐφ᾽ ἅρματος ἐπὶ τὸν  Λυκόρμαν   ἦλθε ποταμόν, καταλαβεῖν δ᾽ οὐ
[1, 9]   κἀκεῖ φιλοφρόνως βασιλεὺς ὑπεδέξατο  Λύκος.   ἔνθα θνήσκει μὲν Ἴδμων
[1, 9]   Θεσσαλίᾳ κτίσας ἐγέννησεν Ἄδμητον καὶ  Λυκοῦργον.   Λυκοῦργος μὲν οὖν περὶ Νεμέαν
[1, 9]   εἰς Τροίαν. Πρώνακτος δὲ ἐγένετο  Λυκοῦργος,   Ἀδράστου δὲ καὶ Ἀμφιθέας τῆς
[1, 9]   κτίσας ἐγέννησεν Ἄδμητον καὶ Λυκοῦργον.  Λυκοῦργος   μὲν οὖν περὶ Νεμέαν κατῴκησε,
[1, 8]   ἐκ Φερῶν, Ἀγκαῖος καὶ> Κηφεὺς  Λυκούργου   ἐξ Ἀρκαδίας, Ἰάσων Αἴσονος ἐξ
[1, 9]   Εὔρυτος Ἑρμοῦ, Μελέαγρος Οἰνέως, Ἀγκαῖος  Λυκούργου,   Εὔφημος Ποσειδῶνος, Ποίας Θαυμάκου, Βούτης
[1, 8]   παῖδες, Θερσίτης Ὀγχηστὸς Πρόθοος Κελεύτωρ  Λυκωπεὺς   Μελάνιππος, ἀφελόμενοι τὴν Οἰνέως βασιλείαν
[1, 8]   ἔδωκε τῇ Ἀταλάντῃ. Ἀλθαία δὲ  λυπηθεῖσα   ἐπὶ τῇ τῶν ἀδελφῶν ἀπωλείᾳ
[1, 9]   μαθὼν ὅτι ἐστὶ μάντις ἄριστος,  λύσας   παρεκάλεσεν εἰπεῖν ὅπως αὐτοῦ τῷ
[1, 2]   Φέρουσα, Γαλάτεια Ἀκταίη Ποντομέδουσα Ἱπποθόη  Λυσιάνασσα,   Κυμὼ Ἠιόνη Ἁλιμήδη Πληξαύρη Εὐκράντη,
[1, 9]   καὶ Πηροῦς Ταλαός, οὗ καὶ  Λυσιμάχης   τῆς Ἄβαντος τοῦ Μελάμποδος Ἄδραστος




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site MYTHORAMA

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 14/11/2005