Livre, chapitre |
[1, 7] |
λαοὶ
μεταφορικῶς
ὠνομάσθησαν
ἀπὸ
τοῦ
|
λᾶας |
ὁ
λίθος.
γίνονται
δὲ
ἐκ |
[1, 8] |
τὴν
Θηβαΐδα
πολεμηθείσης
Ὠλένου
λέγει
|
λαβεῖν |
Οἰνέα
γέρας,
Ἡσίοδος
δὲ
ἐξ |
[1, 9] |
αὐτὰς
ἐκ
τῆς
πλησίον
Θρᾴκης
|
λαβόντες |
αἰχμαλωτίδας
συνευνάζοντο
αὐταῖς.
ἀτιμαζόμεναι
δὲ |
[1, 7] |
προσίσχει,
κἀκεῖ
τῶν
ὄμβρων
παῦλαν
|
λαβόντων |
ἐκβὰς
θύει
Διὶ
φυξίῳ.
Ζεὺς |
[1, 9] |
Μέρμερον
καὶ
Φέρητα,
ἀπέκτεινε,
καὶ
|
λαβοῦσα |
παρὰ
Ἡλίου
ἅρμα
πτηνῶν
δρακόντων |
[1, 9] |
αὐτὸν
ἀνήρπασε,
καὶ
παρ᾽
Ἑρμοῦ
|
λαβοῦσα |
χρυσόμαλλον
κριὸν
ἔδωκεν,
ὑφ᾽
οὗ |
[1, 9] |
ὑπὲρ
τοῦ
φονευθέντος
Ἀψύρτου
χειμῶνα
|
λάβρον |
ἐπιπέμψας
ἐμβάλλει
πλάνην.
καὶ
αὐτῶν |
[1, 9] |
μετὰ
τοῦ
βοηθοῦντος
πατρὸς
πυρὶ
|
λάβρῳ |
κατεφλέχθη,
τοὺς
δὲ
παῖδας
οὓς |
[1, 9] |
τῷ
ἀδελφῷ
τὴν
Νηλέως
θυγατέρα
|
λαβὼν |
ἔδωκε.
καὶ
μέχρι
μέν
τινος |
[1, 9] |
σπείρειν
δράκοντος
ὀδόντας·
εἶχε
γὰρ
|
λαβὼν |
παρ᾽
Ἀθηνᾶς
τοὺς
ἡμίσεις
ὧν |
[1, 7] |
μνηστευομένου
Ἴδας
ὁ
Ἀφαρέως
ἥρπασε,
|
λαβὼν |
παρὰ
Ποσειδῶνος
ἅρμα
ὑπόπτερον.
διώκων |
[1, 7] |
τὴν
χώραν·
καὶ
Ξοῦθος
μὲν
|
λαβὼν |
τὴν
Πελοπόννησον
ἐκ
Κρεούσης
τῆς |
[1, 8] |
τὸν
κενεῶνα
πλήξας
ἀπέκτεινε,
καὶ
|
λαβὼν |
τὸ
δέρας
ἔδωκεν
Ἀταλάντῃ.
οἱ |
[1, 7] |
δὲ
τὴν
πέραν
χώραν
Πελοποννήσου
|
λαβὼν |
τοὺς
κατοίκους
ἀφ᾽
ἑαυτοῦ
Δωριεῖς |
[1, 2] |
διακληροῦνται
περὶ
τῆς
ἀρχῆς,
καὶ
|
λαγχάνει |
Ζεὺς
μὲν
τὴν
ἐν
οὐρανῷ |
[1, 9] |
Ἡφαίστου
ἢ
Αἰτωλοῦ,
Κηφεὺς
Ἀλεοῦ,
|
Λαέρτης |
Ἀρκεισίου,
Αὐτόλυκος
Ἑρμοῦ,
Ἀταλάντη
Σχοινέως, |
[1, 6] |
τὰ
νεῦρα
ἥρμοσαν
τῷ
Διὶ
|
λαθόντες. |
Ζεὺς
δὲ
τὴν
ἰδίαν
ἀνακομισάμενος |
[1, 7] |
πλάσας
ἔδωκεν
αὐτοῖς
καὶ
πῦρ,
|
λάθρᾳ |
Διὸς
ἐν
νάρθηκι
κρύψας.
ὡς |
[1, 8] |
Πολυδεύκης
Διὸς
καὶ
Λήδας
ἐκ
|
Λακεδαίμονος, |
Θησεὺς
Αἰγέως
ἐξ
Ἀθηνῶν,
Ἄδμητος |
[1, 9] |
δὲ
κομίσας
πρὸς
Πελίαν
Ἄλκηστιν
|
λαμβάνει. |
θύων
δὲ
ἐν
τοῖς
γάμοις |
[1, 2] |
~ἐπειδὴ
δὲ
Ζεὺς
ἐγενήθη
τέλειος,
|
λαμβάνει |
Μῆτιν
τὴν
Ὠκεανοῦ
συνεργόν,
ἣ |
[1, 8] |
αὑτοῖς
προσήκειν
λέγοντες,
εἰ
Μελέαγρος
|
λαμβάνειν |
μὴ
προαιροῖτο.
(ὀργισθεὶς
δὲ
Μελέαγρος |
[1, 9] |
τὰς
γυναῖκας
τὸν
πυρὸν
φρύγειν.
|
λαμβάνουσαι |
δὲ
κρύφα
τῶν
ἀνδρῶν
τοῦτο |
[1, 9] |
βάλλων
δὲ
εἰς
οὐρανὸν
αἰθομένας
|
λαμπάδας |
ἔλεγεν
ἀστράπτειν.
Ζεὺς
δὲ
αὐτὸν |
[1, 5] |
αὐτὴν
κρύφα.
Δημήτηρ
δὲ
μετὰ
|
λαμπάδων |
νυκτός
τε
καὶ
ἡμέρας
κατὰ |
[1, 7] |
καὶ
Ἀπόλλωνος
υἱούς,
Δῶρον
καὶ
|
Λαόδοκον |
καὶ
Πολυποίτην,
ἀφ᾽
ἑαυτοῦ
τὴν |
[1, 7] |
δὲ
Πύρρα,
γυναῖκες.
ὅθεν
καὶ
|
λαοὶ |
μεταφορικῶς
ὠνομάσθησαν
ἀπὸ
τοῦ
λᾶας |
[1, 7] |
δὲ
Στερόπην
καὶ
Στρατονίκην
καὶ
|
Λαοφόντην· |
Καλυδῶνος
δὲ
καὶ
Αἰολίας
τῆς |
[1, 8] |
ἐκ
Θηβῶν,
Πειρίθους
Ἰξίονος
ἐκ
|
Λαρίσης, |
Πηλεὺς
Αἰακοῦ
ἐκ
Φθίας,
Τελαμὼν |
[1, 7] |
γένος,
ὑποθεμένου
Προμηθέως
Δευκαλίων
τεκτηνάμενος
|
λάρνακα, |
καὶ
τὰ
ἐπιτήδεια
ἐνθέμενος,
εἰς |
[1, 8] |
ἀνείλετο
Ἀλθαία
καὶ
κατέθετο
εἰς
|
λάρνακα. |
Μελέαγρος
δὲ
ἀνὴρ
ἄτρωτος
καὶ |
[1, 7] |
πάντα.
Δευκαλίων
δὲ
ἐν
τῇ
|
λάρνακι |
διὰ
τῆς
θαλάσσης
φερόμενος
ἐφ᾽ |
[1, 3] |
Εἰρήνην
Εὐνομίαν
Δίκην,
μοίρας,
Κλωθὼ
|
Λάχεσιν |
Ἄτροπον,
ἐκ
Διώνης
δὲ
Ἀφροδίτην, |
[1, 9] |
αὐτὸς
μὲν
γὰρ
μανεὶς
ἐτόξευσε
|
Λέαρχον, |
Ἰνὼ
δὲ
Μελικέρτην
μεθ᾽
ἑαυτῆς |
[1, 9] |
Ἰνὼ
γαμεῖ,
ἐξ
ἧς
αὐτῷ
|
Λέαρχος |
καὶ
Μελικέρτης
ἐγένοντο.
ἐπιβουλεύουσα
δὲ |
[1, 9] |
μὲν
ἐξηραμμένας
ἐξ
ἅρματος
μετὰ
|
λεβήτων |
χαλκῶν
σύρων
ἔλεγε
βροντᾶν,
βάλλων |
[1, 9] |
δὲ
ἔνιοι
Ὠκυθόη
(Ἡσίοδος
δὲ
|
λέγει |
αὐτὴν
Ὠκυπόδην)
αὕτη
κατὰ
τὴν |
[1, 4] |
δὲ
αὐτὸν
Ποσειδῶνος
καὶ
Εὐρυάλης
|
λέγει. |
ἐδωρήσατο
δὲ
αὐτῷ
Ποσειδῶν
διαβαίνειν |
[1, 3] |
ἐγέννησεν
Ἥφαιστον·
ὡς
δὲ
Ὅμηρος
|
λέγει, |
καὶ
τοῦτον
ἐκ
Διὸς
ἐγέννησε. |
[1, 8] |
γράψας
τὴν
Θηβαΐδα
πολεμηθείσης
Ὠλένου
|
λέγει |
λαβεῖν
Οἰνέα
γέρας,
Ἡσίοδος
δὲ |
[1, 9] |
ἐν
Ἀφεταῖς
τῆς
Θεσσαλίας
ἀπολειφθῆναι
|
λέγει, |
τῆς
Ἀργοῦς
φθεγξαμένης
μὴ
δύνασθαι |
[1, 8] |
δὲ
αὐτὸν
ἐκ
Γόργης
γενέσθαι
|
λέγει· |
τῆς
γὰρ
θυγατρὸς
Οἰνέα
κατὰ |
[1, 5] |
κατέσπειρε.
Πανύασις
δὲ
Τριπτόλεμον
Ἐλευσῖνος
|
λέγει· |
φησὶ
γὰρ
Δήμητρα
πρὸς
αὐτὸν |
[1, 9] |
Ἰνὼ
δὲ
τοὺς
πεμφθέντας
ἀνέπεισε
|
λέγειν |
ὡς
εἴη
κεχρησμένον
παύσεσθαι
τὴν |
[1, 6] |
~περὶ
μὲν
οὖν
Δήμητρος
ταῦτα
|
λέγεται· |
Γῆ
δὲ
περὶ
Τιτάνων
ἀγανακτοῦσα |
[1, 9] |
τούτου
φεύγουσα
ἦλθεν
εἰς
Ἀθήνας.
|
λέγεται |
δὲ
καὶ>
ὅτι
φεύγουσα
τοὺς |
[1, 9] |
κρύφα
Δία
Ἀσωπῷ
μηνῦσαι
ζητοῦντι
|
λέγεται. |
(Δηιὼν
δὲ
βασιλεύων
τῆς
Φωκίδος |
[1, 9] |
Αἰόλου
κτίσας
Ἐφύραν
τὴν
νῦν
|
λεγομένην |
Κόρινθον
γαμεῖ
Μερόπην
τὴν
Ἄτλαντος. |
[1, 6] |
μέρος
ἀπορρήξας
ἐπέρριψεν
αὐτῷ,
τὸ
|
λεγόμενον |
Νίσυρον.
Ἑρμῆς
δὲ
τὴν
Ἄιδος |
[1, 6] |
ἐπ᾽
ὄρος
ἐδίωξε
Τυφῶνα
τὸ
|
λεγόμενον |
Νῦσαν,
ὅπου
μοῖραι
αὐτὸν
διωχθέντα |
[1, 7] |
Ὦτον
καὶ
Ἐφιάλτην,
τοὺς
Ἀλωάδας
|
λεγομένους. |
οὗτοι
κατ᾽
ἐνιαυτὸν
ηὔξανον
πλάτος |
[1, 8] |
ἀφείλοντο,
κατὰ
γένος
αὑτοῖς
προσήκειν
|
λέγοντες, |
εἰ
Μελέαγρος
λαμβάνειν
μὴ
προαιροῖτο. |
[1, 8] |
ἐντειλάμενον
ἀποκτεῖναι.
(εἰσὶ
δὲ
οἱ
|
λέγοντες |
Ἱππόνουν
ἐπιγνόντα
τὴν
ἰδίαν
θυγατέρα |
[1, 1] |
τε
καὶ
Οὐρανὸς
ἐθεσπιῴδουν
αὐτῷ
|
λέγοντες |
ὑπὸ
παιδὸς
ἰδίου
τὴν
ἀρχὴν |
[1, 7] |
Θεσσαλίας
Αἰολέας
ἀγαγὼν
Ἦλιν
ᾤκισε.
|
λέγουσι |
δὲ
αὐτόν
τινες
ἐκ
Διὸς |
[1, 7] |
ὃν
ἐκ
Διὸς
γεγεννῆσθαι
ἔνιοι>
|
λέγουσι, |
δεύτερος
δὲ>
Ἀμφικτύων
ὁ
μετὰ |
[1, 9] |
Μηδείας
ἀπέθανεν,
ὡς
μὲν
ἔνιοι
|
λέγουσι, |
διὰ
φαρμάκων
αὐτῷ
μανίαν
Μηδείας |
[1, 3] |
Διομήδης
ἀπέκτεινεν·
ὡς
δὲ
ἔνιοι
|
λέγουσι, |
Καλλιόπης
ὑπῆρχεν.
Θαλείας
δὲ
καὶ |
[1, 9] |
Ποίαντος
εἰς
τὸ
σφυρὸν
τελευτῆσαι
|
λέγουσι. |
μίαν
δὲ
ἐνταῦθα
νύκτα
μείναντες |
[1, 8] |
ἐφυγαδεύθη,
κτείνας,
ὡς
μέν
τινες
|
λέγουσιν, |
ἀδελφὸν
Οἰνέως
Ἀλκάθοον,
ὡς
δὲ |
[1, 4] |
δ᾽
Ὠρίων,
ὡς
μὲν
ἔνιοι
|
λέγουσιν, |
ἀνῃρέθη
δισκεύειν
Ἄρτεμιν
προκαλούμενος,
ὡς |
[1, 9] |
ἀνήρ,
οἱ
δὲ
ταῦρον
αὐτὸν
|
λέγουσιν. |
εἶχε
δὲ
φλέβα
μίαν
ἀπὸ |
[1, 8] |
ἔγημε,
καὶ
Δηιάνειραν,
ἣν
Ἀλθαίαν
|
λέγουσιν |
ἐκ
Διονύσου
γεννῆσαι.
αὕτη
δ᾽ |
[1, 6] |
ἐγένοντο
δέ,
ὡς
μέν
τινες
|
λέγουσιν, |
ἐν
Φλέγραις,
ὡς
δὲ
ἄλλοι, |
[1, 9] |
ἡ
Κόρη,
ὡς
δὲ
ἔνιοι
|
λέγουσιν, |
Ἡρακλῆς
πρὸς
αὐτὸν
ἀνεκόμισε>
μαχεσάμενος |
[1, 3] |
πελέκει
Προμηθέως
ἢ
καθάπερ
ἄλλοι
|
λέγουσιν |
Ἡφαίστου,
ἐκ
κορυφῆς,
ἐπὶ
ποταμοῦ |
[1, 9] |
τοῦτον
οἱ
μὲν
Ἀγήνορος
εἶναι
|
λέγουσιν, |
οἱ
δὲ
Ποσειδῶνος
υἱόν·
καὶ |
[1, 9] |
μὲν
τοῦ
χαλκοῦ
γένους
εἶναι
|
λέγουσιν, |
οἱ
δὲ
ὑπὸ
Ἡφαίστου
Μίνωι |
[1, 7] |
ἧς
καὶ
Ἀχελῴου
Σειρῆνας
γενέσθαι
|
λέγουσιν. |
~Οἰνεὺς
δὲ
βασιλεύων
Καλυδῶνος
παρὰ |
[1, 5] |
τοῖς
θεσμοφορίοις
τὰς
γυναῖκας
σκώπτειν
|
λέγουσιν. |
ὄντος
δὲ
τῇ
τοῦ
Κελεοῦ |
[1, 9] |
ἐγένοντο.
πολλοὶ
δὲ
τὸν
Περιήρην
|
λέγουσιν |
οὐκ
Αἰόλου
παῖδα
ἀλλὰ
Κυνόρτα |
[1, 4] |
ἀπέκτεινεν
ἐν
Δήλῳ.
τοῦτον
γηγενῆ
|
λέγουσιν |
ὑπερμεγέθη
τὸ
σῶμα·
Φερεκύδης
δὲ |
[1, 5] |
Ἐλευσινίων,
ἔνδον
οὐσῶν
γυναικῶν,
καὶ
|
λεγουσῶν |
τούτων
παρ᾽
αὑτὰς
καθέζεσθαι,
γραῖά |
[1, 2] |
ἐροῦμεν
ὅταν
τὰ
κατὰ
Περσέα
|
λέγωμεν, |
(Νηρέως
δὲ
καὶ
Δωρίδος
Νηρηίδες, |
[1, 9] |
καὶ
τὰ
ἐπιταγέντα
ὑπὸ
Πελίου
|
λέγων |
παρεκάλει
δοῦναι
τὸ
δέρας
αὐτῷ· |
[1, 9] |
κλοπῇ
δέσμιος
ἐν
οἰκήματι
ἐφυλάσσετο.
|
λειπομένου |
δὲ
τοῦ
ἐνιαυτοῦ
βραχέος
χρόνου, |
[1, 6] |
τούτων
μέχρι
τοῦ
δεῦρο
ἡμῖν
|
λελέχθω. |
~Προμηθεὺς
δὲ
ἐξ
ὕδατος
καὶ |
[1, 9] |
τὴν
θυγατέρα
τῷ
καταζεύξαντι
ἅρμα
|
λέοντος |
καὶ
κάπρου,
Ἀπόλλων
ζεύξας
ἔδωκεν· |
[1, 9] |
ἐξ
ἧς
Ἀφαρεὺς
αὐτῷ
καὶ
|
Λεύκιππος |
καὶ
Τυνδάρεως
ἔτι
τε
Ἰκάριος |
[1, 9] |
γήμας
Θεμιστὼ
τὴν
Ὑψέως
ἐγέννησε
|
Λεύκωνα |
Ἐρύθριον
Σχοινέα
Πτῶον.
(Σίσυφος
δὲ |
[1, 7] |
παῖδες
Οἰνεὺς
Ἄγριος
Ἀλκάθοος
Μέλας
|
Λευκωπεύς, |
θυγάτηρ
δὲ
Στερόπη,
ἐξ
ἧς |
[1, 9] |
ἐξεπόρθει
Πύλον,
γινόμενος
ὁτὲ
μὲν
|
λέων |
ὁτὲ
δὲ
ὄφις
ὁτὲ
δὲ |
[1, 7] |
Κλεοβοίας
ἐγένοντο
θυγατέρες
μὲν
Ἀλθαία
|
Λήδα |
Ὑπερμνήστρα,
ἄρρενες
δὲ
Ἴφικλος
Εὔιππος |
[1, 8] |
Κάστωρ
καὶ
Πολυδεύκης
Διὸς
καὶ
|
Λήδας |
ἐκ
Λακεδαίμονος,
Θησεὺς
Αἰγέως
ἐξ |
[1, 9] |
Φρίξου,
Εὐρύαλος
Μηκιστέως,
Πηνέλεως
Ἱππάλμου,
|
Λήιτος |
Ἀλέκτορος,
Ἴφιτος
Ναυβόλου,
Ἀσκάλαφος
καὶ |
[1, 9] |
Θόαντος
δι᾽
αἰτίαν
τήνδε.
αἱ
|
Λήμνιαι |
τὴν
Ἀφροδίτην
οὐκ
ἐτίμων·
ἡ |
[1, 9] |
συνευνάζοντο
αὐταῖς.
ἀτιμαζόμεναι
δὲ
αἱ
|
Λήμνιαι |
τούς
τε
πατέρας
καὶ
τοὺς |
[1, 9] |
προσίσχουσι
Λήμνῳ.
ἔτυχε
δὲ
ἡ
|
Λῆμνος |
ἀνδρῶν
τότε
οὖσα
ἔρημος,
βασιλευομένη |
[1, 9] |
παῖδας
Εὔνηον
καὶ
Νεβροφόνον.
(ἀπὸ
|
Λήμνου |
δὲ
προσίσχουσι
Δολίοσιν,
ὧν
ἐβασίλευε |
[1, 9] |
(οὗτοι
ναυαρχοῦντος
Ἰάσονος
ἀναχθέντες
προσίσχουσι
|
Λήμνῳ. |
ἔτυχε
δὲ
ἡ
Λῆμνος
ἀνδρῶν |
[1, 3] |
ἔπλει.
πεσόντα
δ᾽
Ἥφαιστον
ἐν
|
Λήμνῳ |
καὶ
πηρωθέντα
τὰς
βάσεις
διέσωσε |
[1, 9] |
προσσχόντες
οὖν
τότε
γυναικοκρατουμένῃ
τῇ
|
Λήμνῳ |
μίσγονται
ταῖς
γυναιξίν.
Ὑψιπύλη
δὲ |
[1, 9] |
παραπλεόντων
ἡ
ναῦς
φθέγγεται
μὴ
|
λήξειν |
τὴν
ὀργὴν
τοῦ
Διός,
ἐὰν |
[1, 9] |
σπασάμενος
τὸ
ξίφος
ἐδίωκεν,
ὑπὸ
|
λῃστῶν |
ἄγεσθαι
νομίζων.
καὶ
δηλοῖ
συντυχόντι |
[1, 4] |
πρότερον
κληθεῖσα,
ὕστερον
δὲ
Δῆλος.
|
Λητὼ |
δὲ
συνελθοῦσα
Διὶ
κατὰ
τὴν |
[1, 4] |
ἀνήγαγεν.
οὗτος
ἐρχομένην
εἰς
Πυθὼ
|
Λητὼ |
θεωρήσας,
πόθῳ
κατασχεθεὶς
ἐπισπᾶται·
ἡ |
[1, 2] |
δὲ
καὶ
Φοίβης
Ἀστερία
καὶ
|
Λητώ, |
Ὑπερίονος
δὲ
καὶ
Θείας
Ἠὼς |
[1, 9] |
ὑπέσχετο
ἐφ᾽
ᾧ
τὰς
βόας
|
λήψεται. |
καὶ
καταθύσας
ταύρους
δύο
καὶ |
[1, 9] |
δεθεὶς
ἐνιαυτὸν
οὕτω
τὰς
βόας
|
λήψεται. |
μετὰ
δὲ
τὴν
ὑπόσχεσιν
εἰς |
[1, 8] |
παρόντων
ἀνδρῶν
γυνὴ
τὰ
ἀριστεῖα
|
λήψεται, |
τὸ
δέρας
αὐτῆς
ἀφείλοντο,
κατὰ |
[1, 9] |
Κίρκης.
οἱ
δὲ
παραπλεύσαντες
τὰ
|
Λιγύων |
καὶ
Κελτῶν
ἔθνη,
καὶ
διὰ |
[1, 9] |
τὴν
Ἀργὼ
προσπλέουσαν
θεωρῶν
τοῖς
|
λίθοις |
ἔβαλλεν.
ἐξαπατηθεὶς
δὲ
ὑπὸ
Μηδείας |
[1, 2] |
ἀναγκασθεὶς
πρῶτον
μὲν
ἐξεμεῖ
τὸν
|
λίθον, |
ἔπειτα
τοὺς
παῖδας
οὓς
κατέπιε· |
[1, 1] |
ὁ
Κρόνος
ἀκούσῃ.
Ρέα
δὲ
|
λίθον |
σπαργανώσασα
δέδωκε
Κρόνῳ
καταπιεῖν
ὡς |
[1, 7] |
ὠνομάσθησαν
ἀπὸ
τοῦ
λᾶας
ὁ
|
λίθος. |
γίνονται
δὲ
ἐκ
Πύρρας
Δευκαλίωνι |
[1, 9] |
ἀθρόους
θεάσηται,
βάλλειν
εἰς
μέσον
|
λίθους |
ἄποθεν,
ὅταν
δὲ
ὑπὲρ
τούτου |
[1, 7] |
εἰπόντος
ὑπὲρ
κεφαλῆς
ἔβαλλεν
αἴρων
|
λίθους, |
καὶ
οὓς
μὲν
ἔβαλε
Δευκαλίων, |
[1, 9] |
ὅπου
πλείονας
ἑώρα,
βάλλων
ἀφανῶς
|
λίθους, |
πρὸς
αὐτοὺς
μαχομένους
πρὸς
ἀλλήλους |
[1, 3] |
ἀσκήσας
κιθαρῳδίαν,
ὃς
ᾄδων
ἐκίνει
|
λίθους |
τε
καὶ
δένδρα.
ἀποθανούσης
δὲ |
[1, 9] |
αὐτάς,
ὃν
ἁρπάσασα
Ἀφροδίτη
ἐν
|
Λιλυβαίῳ |
κατῴκισε.
μετὰ
δὲ
τὰς
Σειρῆνας |
[1, 2] |
Ψαμάθη,
Εὐμόλπη
Ἰόνη
Δυναμένη
Κητὼ
|
Λιμνώρεια. |
~Ζεὺς
δὲ
γαμεῖ
μὲν
Ἥραν, |
[1, 3] |
Οἰάγρου,
κατ᾽
ἐπίκλησιν
δὲ
Ἀπόλλωνος,
|
Λίνος, |
ὃν
Ἡρακλῆς
ἀπέκτεινε,
καὶ
Ὀρφεὺς |
[1, 7] |
ἡμέραν
ἀετὸς
ἐφιπτάμενος
αὐτῷ
τοὺς
|
λοβοὺς |
ἐνέμετο
τοῦ
ἥπατος
αὐξανομένου
διὰ |
[1, 9] |
ἂν
ἐποίησεν
ἐξουσίαν
ἔχων,
εἰ
|
λόγιον |
ἦν
αὐτῷ
πρός
τινος
φονευθήσεσθαι |
[1, 6] |
Ἐρυθείας
ἤλασε.
τοῖς
δὲ
θεοῖς
|
λόγιον |
ἦν
ὑπὸ
θεῶν
μὲν
μηδένα |
[1, 9] |
τὸν
Ἀλφειὸν
συντυχὼν
Ἀπόλλωνι
τὸ
|
λοιπὸν |
ἄριστος
ἦν
μάντις.
(Βίας
δὲ |
[1, 9] |
δοκοῦ
διαβέβρωται,
τῶν
δὲ
ἀποκρινομένων
|
λοιπὸν |
ἐλάχιστον
εἶναι.
καὶ
ταχέως
ἐκέλευσεν |
[1, 5] |
Πλούτωνος
ἠναγκάσθη
μένειν,
τὸ
δὲ
|
λοιπὸν |
παρὰ
τοῖς
θεοῖς.
~περὶ
μὲν |
[1, 8] |
τῆς
γυναικὸς
ἐξελθεῖν,
καὶ
τοὺς
|
λοιποὺς |
κτείναντα
τῶν
Θεστίου
παίδων
ἀποθανεῖν |
[1, 6] |
Ἡρακλῆς
τοξεύσας
ἀπέκτεινε.
τῶν
δὲ
|
λοιπῶν |
Ἀπόλλων
μὲν
Ἐφιάλτου
τὸν
ἀριστερὸν |
[1, 9] |
διὰ
τῆς
Εὐβοίας
καὶ
τῆς
|
Λοκρίδος |
πλεύσαντες
εἰς
Ἰωλκὸν
ἦλθον,
τὸν |
[1, 9] |
Διός,
Θησεὺς
Αἰγέως,
Ἴδας
καὶ
|
Λυγκεὺς |
Ἀφαρέως,
Ἀμφιάραος
Ὀικλέους,
Καινεὺς
Κορώνου |
[1, 8] |
ἐκ
Καλυδῶνος
οὗτοι,
Ἴδας
καὶ
|
Λυγκεὺς |
Ἀφαρέως
ἐκ
Μεσσήνης,
Κάστωρ
καὶ |
[1, 9] |
ξενισθῇ,
πολλὴν
χώραν
διελθὼν
ἐνέτυχε
|
λύκοις |
προβάτων
μοίρας
νεμομένοις·
οἱ
δέ, |
[1, 7] |
Εὔηνος
ἐφ᾽
ἅρματος
ἐπὶ
τὸν
|
Λυκόρμαν |
ἦλθε
ποταμόν,
καταλαβεῖν
δ᾽
οὐ |
[1, 9] |
κἀκεῖ
φιλοφρόνως
ὁ
βασιλεὺς
ὑπεδέξατο
|
Λύκος. |
ἔνθα
θνήσκει
μὲν
Ἴδμων
ὁ |
[1, 9] |
Θεσσαλίᾳ
κτίσας
ἐγέννησεν
Ἄδμητον
καὶ
|
Λυκοῦργον. |
Λυκοῦργος
μὲν
οὖν
περὶ
Νεμέαν |
[1, 9] |
εἰς
Τροίαν.
Πρώνακτος
δὲ
ἐγένετο
|
Λυκοῦργος, |
Ἀδράστου
δὲ
καὶ
Ἀμφιθέας
τῆς |
[1, 9] |
κτίσας
ἐγέννησεν
Ἄδμητον
καὶ
Λυκοῦργον.
|
Λυκοῦργος |
μὲν
οὖν
περὶ
Νεμέαν
κατῴκησε, |
[1, 8] |
ἐκ
Φερῶν,
Ἀγκαῖος
καὶ>
Κηφεὺς
|
Λυκούργου |
ἐξ
Ἀρκαδίας,
Ἰάσων
Αἴσονος
ἐξ |
[1, 9] |
Εὔρυτος
Ἑρμοῦ,
Μελέαγρος
Οἰνέως,
Ἀγκαῖος
|
Λυκούργου, |
Εὔφημος
Ποσειδῶνος,
Ποίας
Θαυμάκου,
Βούτης |
[1, 8] |
παῖδες,
Θερσίτης
Ὀγχηστὸς
Πρόθοος
Κελεύτωρ
|
Λυκωπεὺς |
Μελάνιππος,
ἀφελόμενοι
τὴν
Οἰνέως
βασιλείαν |
[1, 8] |
ἔδωκε
τῇ
Ἀταλάντῃ.
Ἀλθαία
δὲ
|
λυπηθεῖσα |
ἐπὶ
τῇ
τῶν
ἀδελφῶν
ἀπωλείᾳ |
[1, 9] |
μαθὼν
ὅτι
ἐστὶ
μάντις
ἄριστος,
|
λύσας |
παρεκάλεσεν
εἰπεῖν
ὅπως
αὐτοῦ
τῷ |
[1, 2] |
Φέρουσα,
Γαλάτεια
Ἀκταίη
Ποντομέδουσα
Ἱπποθόη
|
Λυσιάνασσα, |
Κυμὼ
Ἠιόνη
Ἁλιμήδη
Πληξαύρη
Εὐκράντη, |
[1, 9] |
καὶ
Πηροῦς
Ταλαός,
οὗ
καὶ
|
Λυσιμάχης |
τῆς
Ἄβαντος
τοῦ
Μελάμποδος
Ἄδραστος |