Paragraphes |
[36] |
βούληται
διαπράξεται.
Καίτοι
οὐ
δήπου,
|
ὦ |
Ἀθηναῖοι,
ὀστρακισθῆναι
μὲν
ἐπιτήδειός
εἰμι, |
[2] |
γίγνονται.
~Ὧν
{τῶν
ἀγαθῶν}
εἷς
|
ἐγὼ |
βουληθεὶς
ἐξετάζεσθαι
μεγίστοις
περιπέπτωκα
κινδύνοις, |
[41] |
ὑμᾶς
ἀναμνῆσαι
τῶν
ἐμοὶ
πεπραγμένων.
|
Ἐγὼ |
γὰρ
πρεσβεύσας
εἰς
Θετταλίαν
καὶ |
[24] |
οὐδὲ
γεγένηται
οὐδεὶς
πώποτε
τοιοῦτος.
|
Ἐγὼ |
δὲ
νομίζω
μέγιστα
κακὰ
τὴν |
[12] |
καὶ
Λακεδαιμονίοις
γένηται
ναυτικὸς
πόλεμος.
|
Ἐγὼ |
δὲ
νομίζω
τὸν
τοιοῦτον
πονηρὸν |
[2] |
περὶ
τῶν
ἄθλων
τούτων
ἐσμὲν
|
ἐγὼ |
καὶ
Ἀλκιβιάδης
καὶ
Νικίας,
ὧν |
[35] |
τιμωρίαν
ὑπὲρ
τῶν
ἀδικουμένων
κατασκευάσαι.
|
Ἐγὼ |
μὲν>
τοίνυν
ἔν
τε
τῷ |
[16] |
τῶν
ἄλλων
Ἀθηναίων
οὔτ'
ὅσον
|
ὀλίγῳ |
πλέον
ἀξιῶν
ἔχειν·
ἀλλ'
οὕτω |
[13] |
πλήθει,
παραλιπὼν
τὰ
βέλτιστα,
συμβουλεύει.
|
~Θαυμάζω |
δὲ
τῶν
πεπεισμένων
Ἀλκιβιάδην
δημοκρατίας |
[39] |
οἰκτρῶς.
Καὶ
ταῦτα
μὲν
οὐ
|
θαυμάζω· |
πολλῶν
γὰρ
αὐτῷ
κλαυμάτων
ἄξια |
[11] |
δὲ
πῶς
ἄν
τις
κακὰ
|
μείζω |
τούτων
κατασκευάσειεν,
εἰ
τῆς
σωτηρίας |
[35] |
ἂν
εἷς
ἀξίως
κατηγορῆσαι
δύναιτο.
|
~Νομίζω |
δὲ
καὶ
τὸν
θέντα
τὸν |
[19] |
ἰδίαν
οὔτε
δημοσίαν
τιμωρίαν
ποιεῖται.
|
~Νομίζω |
δὲ
ταύτην
εἶναι
σωτηρίαν
ἅπασι, |
[24] |
οὐδεὶς
πώποτε
τοιοῦτος.
Ἐγὼ
δὲ
|
νομίζω |
μέγιστα
κακὰ
τὴν
πόλιν
ὑπὸ |
[1] |
ἐπιμελεῖσθαί
τινος.
Πολίτου
δὲ
ἀγαθοῦ
|
νομίζω |
προκινδυνεύειν
ἐθέλειν
τοῦ
πλήθους,
καὶ |
[12] |
γένηται
ναυτικὸς
πόλεμος.
Ἐγὼ
δὲ
|
νομίζω |
τὸν
τοιοῦτον
πονηρὸν
εἶναι
προστάτην, |
[9] |
τούτων
ὁπότερόν
ἐστιν.
~Ὥστε
δεινὸν
|
νομίζω |
τοὺς
μὲν
ἁλόντας
μιᾷ
ψήφῳ |
[4] |
ἰδίων
ἀδικημάτων
μεγάλην
τιμωρίαν
ταύτην
|
νομίζω, |
τῶν
δὲ
δημοσίων
μικρὰν
καὶ |
[31] |
ἀλλὰ
τοιαῦτα
διαπεπραγμένος
σίτησιν
ἐν
|
Πρυτανείῳ |
ἔλαβε,
καὶ
προσέτι
πολλῇ
τῇ |
[13] |
ταλάντοις,
τελευτήσαντος
Ἱππονίκου
στρατηγοῦντος
ἐπὶ
|
Δηλίῳ |
ἕτερα
τοσαῦτα
προσεπράξατο,
λέγων
ὡς |
[42] |
~Περὶ
δὲ
τῶν
λῃτουργιῶν
οὐκ
|
ἀξιῶ |
μεμνῆσθαι,
πλὴν
κατὰ
τοσοῦτον,
ὅτι |
[3] |
τὸν
νόμον,
ὃς
ἐναντία
τῷ
|
ὅρκῳ |
τοῦ
δήμου
καὶ
τῆς
βουλῆς |
[1] |
~Οὐκ
ἐν
τῷ
παρόντι
μόνον
|
γιγνώσκω |
τῶν
πολιτικῶν
πραγμάτων
ὡς
σφαλερόν |
[15] |
κατηγόρει·
καὶ
τὰ
χρήματα
τῷ
|
δήμῳ |
ἔδωκεν,
εἴ
πως
τελευτήσειεν
ἄπαις, |
[16] |
τοιοῦτος
ὢν
ὡς
εὔνους
τῷ
|
δήμῳ |
τοὺς
λόγους
ποιεῖται,
καὶ
τοὺς |
[4] |
ζημίαν,
ἐξὸν
κολάζειν
χρήμασι
καὶ
|
δεσμῷ |
καὶ
θανάτῳ.
~Ἔτι
δ'
εἴ |
[42] |
κατὰ
τοσοῦτον,
ὅτι
τὰ
προσταττόμενα
|
δαπανῶ |
οὐκ
ἀπὸ
τῶν
κοινῶν
ἀλλ' |
[42] |
ἀλλ'
ἀπὸ
τῶν
ἰδίων.
Καίτοι
|
τυγχάνω |
νενικηκὼς
εὐανδρίᾳ
καὶ
λαμπάδι
καὶ |
[12] |
ὡς
τἀναντία
περὶ
τῶν
πόλεων
|
ἐκείνῳ |
γιγνώσκοντα.
τοιγάρτοι
διὰ
ταῦτα
πολλοὶ |
[20] |
αὐτόν,
καὶ
τῶν
θεατῶν
συμφιλονικούντων
|
ἐκείνῳ |
καὶ
μισούντων
τοῦτον,
ὥστε
τῶν |
[35] |
μὲν>
τοίνυν
ἔν
τε
τῷ
|
κοινῷ |
κέκριμαι
τετράκις,
ἰδίᾳ
τε
οὐδένα |
[25] |
ἀπολογήσεσθαι.
Ἐξ
αὐτῶν
δὲ
τούτων
|
ἐπιδείξω |
αὐτὸν
ἐπιτηδειότερον
τεθνάναι
μᾶλλον
ἢ |
[10] |
ἀστῶν
καὶ
ξένων
τοὺς
ἐντυγχάνοντας,
|
ἀποδείξω. |
~Πρῶτον
μὲν
οὖν
πείσας
ὑμᾶς |
[3] |
ἄκριτον,
ἐν
δὲ
τῷδε
τῷ
|
καιρῷ |
οὔτε
κατηγορίας
γενομένης
οὔτε
ἀπολογίας |
[10] |
τὸν
βίον
ἀναμνῆσαι
βούλομαι.
Καίτοι
|
ἀπορῶ |
γε
διὰ
τὸ
πλῆθος
τῶν |
[4] |
δὲ
τούτοις
τῷ
μὲν
ἐλλείπειν
|
τῷ |
δ'
ὑπερβάλλειν
ὁ
νόμος
μοι |
[7] |
λέγειν
καὶ
ἀκούειν
εὐμενεῖς
εἶναι,
|
τῷ |
δὲ
ἀσελγαίνοντι
καὶ
θορυβοῦντι
χαλεπούς. |
[15] |
ἐκκλησίᾳ
κατηγόρει·
καὶ
τὰ
χρήματα
|
τῷ |
δήμῳ
ἔδωκεν,
εἴ
πως
τελευτήσειεν |
[16] |
ἐστι,
τοιοῦτος
ὢν
ὡς
εὔνους
|
τῷ |
δήμῳ
τοὺς
λόγους
ποιεῖται,
καὶ |
[3] |
ἀποκτενεῖν
ἄκριτον,
ἐν
δὲ
τῷδε
|
τῷ |
καιρῷ
οὔτε
κατηγορίας
γενομένης
οὔτε |
[15] |
ὑβρίζει
γυναῖκα
τὴν
ἑαυτοῦ
καὶ
|
τῷ |
κηδεστῇ
θάνατον
ἐπιβουλεύει,
τί
χρὴ |
[35] |
Ἐγὼ
μὲν>
τοίνυν
ἔν
τε
|
τῷ |
κοινῷ
κέκριμαι
τετράκις,
ἰδίᾳ
τε |
[4] |
Ἀθηναίοις
μέτεστι.
Πρὸς
δὲ
τούτοις
|
τῷ |
μὲν
ἐλλείπειν
τῷ
δ'
ὑπερβάλλειν |
[7] |
ὑπὲρ
καιρὸν
χαριζομένοις
ἐπιτρέπειν,
ἀλλὰ
|
τῷ |
μὲν
θέλοντι
λέγειν
καὶ
ἀκούειν |
[3] |
θέντα
τὸν
νόμον,
ὃς
ἐναντία
|
τῷ |
ὅρκῳ
τοῦ
δήμου
καὶ
τῆς |
[1] |
καὶ
~Κατὰ
Ἀλκιβιάδου.
~Οὐκ
ἐν
|
τῷ |
παρόντι
μόνον
γιγνώσκω
τῶν
πολιτικῶν |
[12] |
μέλλοντος
προνοεῖται,
καὶ
τὰ
ἥδιστα
|
τῷ |
πλήθει,
παραλιπὼν
τὰ
βέλτιστα,
συμβουλεύει. |
[32] |
κατεργασάμενον,
Καλλίαν
δὲ
τὸν
Διδυμίου,
|
τῷ |
σώματι
νικήσαντα
πάντας
τοὺς
στεφανηφόρους |
[4] |
κολάζειν
χρήμασι
καὶ
δεσμῷ
καὶ
|
θανάτῳ. |
~Ἔτι
δ'
εἴ
τις
διὰ |
[18] |
ἧττον
ἐδεδέκει
τῶν
ὁμολογουμένων
δούλων.
|
~Ἀγανακτῶ |
δ'
ἐνθυμούμενος
ὑμῖν
μὲν
οὐδὲ |
[17] |
πρότερον
ἀπηλλάγη,
πρὶν
ἀποδρὰς
ᾤχετο
|
τετάρτῳ |
μηνί,
τοὺς
φύλακας
λαθών,
ὥσπερ |
[17] |
καὶ
οὐχ
ὧν
ἐβιάσατο
μετέμελεν
|
αὐτῷ, |
ἀλλ'
ὅτι
κατέλιπε
τὸ
ἔργον |
[17] |
συγγραφὰς
ἔχειν
παρ'
ἑτέρων,
προεῖπεν
|
αὐτῷ |
δήσειν,
εἰ
μὴ
πάνυ
ταχέως |
[13] |
ὡς
ὡμολόγησεν
ἐκεῖνος,
ὁπότε
παῖς
|
αὐτῷ |
ἐκ
τῆς
θυγατρὸς
γένοιτο,
προσθήσειν |
[39] |
μὲν
οὐ
θαυμάζω·
πολλῶν
γὰρ
|
αὐτῷ |
κλαυμάτων
ἄξια
εἴργασται·
ἐνθυμοῦμαι
δὲ |
[22] |
πέφυκε,
καὶ
τῶν
οἰκειοτάτων
ὑπάρχει
|
αὐτῷ |
τὰ
ἔσχατα
τοὺς
μὲν
πεποιηκέναι |
[6] |
νόμον
πονηρὸν
ὄντα·
μόνοι
γὰρ
|
αὐτῷ |
τῶν
Ἑλλήνων
χρώμεθα,
καὶ
οὐδεμία |
[17] |
ἀναίσχυντός
ἐστιν,
ὥστε
προσελθὼν
ἐνεκάλει
|
αὐτῷ |
ὡς
ἀδικούμενος,
καὶ
οὐχ
ὧν |
[23] |
ἂν
μάλιστα
τὸν
υἱὸν
ἐχθρὸν
|
ἑαυτῷ |
καὶ
τῇ
πόλει
ποιήσειε·
τοσαύταις |
[27] |
που
ταχέως
ἐπέτρεψεν
ἂν
ἀνταγωνίζεσθαι
|
ἑαυτῷ, |
ὃς
Ἀθηναῖον
ἄνδρα
βιασάμενος
τοῖς |
[36] |
οὐδεμίαν
πώποτε
δίκην
ὑποσχεῖν
ἐτόλμησεν.
|
~Οὕτω |
γὰρ
χαλεπός
ἐστιν,
ὥστε
οὐ |
[23] |
ἐκεῖνα
μὲν
οὐκ
ἐπίστασθε
πότερον
|
οὕτω |
γεγένηται
ἢ
πέπλασται
ὑπὸ
τῶν |
[17] |
φύλακας
λαθών,
ὥσπερ
παρὰ
βασιλέως.
|
Οὕτω |
δ'
ἀναίσχυντός
ἐστιν,
ὥστε
προσελθὼν |
[23] |
ποιητῶν·
ταῦτα
δὲ
σαφῶς
εἰδότες
|
οὕτω |
παρανόμως
πεπραγμένα
ῥᾳθύμως
φέρετε.
~Πρὸς |
[16] |
ὀλίγῳ
πλέον
ἀξιῶν
ἔχειν·
ἀλλ'
|
οὕτω |
σφόδρα
καταπεφρόνηκεν
ὥστε
διατετέλεκεν
ἁθρόους |
[22] |
υἱὸν
ἐξ
αὐτῆς
πεποίηται,
ὃς
|
τοσούτῳ |
παρανομωτέρως
Αἰγίσθου
γέγονεν,
ὥστ'
ἐκ |
[36] |
μὲν
πεπονθόσι
κακῶς
ἀνέχεσθαι
λυσιτελεῖ,
|
τούτῳ |
δὲ
οὐκ
ἐξαρκεῖ,
εἰ
μὴ |
[11] |
πάντων
δικαιότατα
τεταγμένον,
αἱρεθεὶς
ἐπὶ
|
τούτῳ |
δέκατος
αὐτὸς
μάλιστα
διπλάσιον
αὐτὸν |
[31] |
βούλεσθε
σκοπεῖν,
εὑρήσετε
τῶν
πολλάκις
|
τούτῳ |
πεπραγμένων
ἕκαστον
ὀλίγον
χρόνον
πράξαντάς |
[34] |
δικαιότεροι
ἦσαν,
ἐπεὶ
τῶν
γε
|
τούτῳ |
πεπραγμένων
οὐδ'
ἂν
εἷς
ἀξίως |
[30] |
τὴν
εἰς
Ὀλυμπίαν
ὡς
διέθετο.
|
Τούτῳ |
σκηνὴν
μὲν
Περσικὴν
Ἐφέσιοι
διπλασίαν |
[22] |
δημηγοροῦσι
δὲ
οἱ
νεώτεροι,
παραδείγματι
|
τούτῳ |
χρώμενοι,
ὃς
τηλικαύτας
ποιεῖται
τῶν |
[9] |
νομίζω
τοὺς
μὲν
ἁλόντας
μιᾷ
|
ψήφῳ |
μόνον
ἀποθνῄσκειν,
καὶ
τὰ
χρήματα |