Paragraphes
[27]	δηλώσας τοῖς Ἕλλησι μηδὲν θαυμάζειν	ἄν	τινα αὐτῶν βιάσηται, ἐπεὶ καὶ
[11]	προσόδους κατεσκευάσατο. Σκέψασθε δὲ πῶς	ἄν	τις κακὰ μείζω τούτων κατασκευάσειεν,
[5]	τοὺς ἐχθροὺς ἥδεσθαι, συνειδότας ὡς	ἂν	ἀγνοήσαντες ἐξελάσητε τὸν βέλτιστον, δέκα
[38]	ἀποθανόντων ὡς ἀδίκως ἀπολώλασιν, οὐκ	ἂν>	ἀνασχέσθαι τῶν ἐπιχειρούντων· εἰ δέ
[27]	ἔχων; ~Ἦ που ταχέως ἐπέτρεψεν	ἂν	ἀνταγωνίζεσθαι ἑαυτῷ, ὃς Ἀθηναῖον ἄνδρα
[34]	πράγματος οὐδὲ ἔστιν οὐδεὶς ὅστις	ἂν	ἀποδείξειε τῶν ἡμετέρων οὐδένα τῇ
[34]	προγόνοις ἀξιούμενος. Καὶ μὴν οὐδ'	ἂν	αὐτὸς ἐπιχειρήσειεν ἀντειπεῖν, ὡς οὐ
[36]	καὶ τὸ λοιπὸν ὅ τι	ἂν	βούληται διαπράξεται. Καίτοι οὐ δήπου,
[17]	προφάσεις ἀληθεῖς λέγοντος, ὡς οὐκ	ἂν	δύναιτο ταῦτα πράττειν ἤδη διὰ
[34]	τῶν γε τούτῳ πεπραγμένων οὐδ'	ἂν	εἷς ἀξίως κατηγορῆσαι δύναιτο. ~Νομίζω
[10]	ἕκαστον εἰ δεήσειε λέγειν, οὐκ	ἂν	ἐξαρκέσειεν ὁ παρὼν χρόνος, ἅμα
[26]	ἀφελόμενος αὐτὸς ἠγωνίζετο. Καίτοι τί	ἂν	ἐποίησεν, εἴ τις τῶν συμμάχων
[23]	τὴν πόλιν ἀνάστατον πεποίηκεν, ὡς	ἂν	μάλιστα τὸν υἱὸν ἐχθρὸν ἑαυτῷ
[5]	ἀπελθὼν ἐνθένδε παύσεται, ἀλλ' ὅπου	ἂν	οἰκῇ, ταύτην τὴν πόλιν διαφθερεῖ,
[36]	τοσαυτάκις ἀγωνιζόμενος {καὶ} νικήσας δικαίως	ἂν>	πάλιν δόξαιμι δι' ἐκεῖνα ἐκπεσεῖν.
[7]	μακρότερα λέγειν· πάντως γὰρ οὐδὲν	ἂν	πλεῖον εἰς τὸ παρὸν ποιήσαιμεν·
[41]	ἕκαστος τὰ αὐτὰ ἐποίησεν, ὀλίγους	ἂν	πολεμίους εἴχετε καὶ πολλοὺς συμμάχους
[18]	χιλίας δραχμὰς τετάχθαι ἀποτεῖσαι ὃς	ἂν	τὸ πέμπτον μέρος μὴ μεταλάβῃ
[8]	μὲν γὰρ ἄκριτος ἦν, εἰκότως	ἂν	τῶν κατηγορούντων ἠκροᾶσθε καὶ ἐμοὶ
[18]	εἷρξαι μήτε δῆσαι τὸν ἐλεύθερον·	ἐὰν	δέ τις παραβῇ, μεγάλην ζημίαν
[21]	οἱ κριταὶ ὑπέρχεσθαι Ἀλκιβιάδην, ὁρῶντες	Ταυρέαν	μὲν τοσαῦτα χρήματα ἀναλώσαντα προπηλακιζόμενον,
[20]	τρόποις ἀκολουθεῖν ἀξιῶν. ~Ἐνθυμήθητε δὲ	Ταυρέαν,	ὃς ἀντιχορηγὸς ἦν Ἀλκιβιάδῃ παισί.
[18]	τοιαῦτα πράξαντος οὐδεμίαν οὐδεὶς οὔτ'	ἰδίαν	οὔτε δημοσίαν τιμωρίαν ποιεῖται. ~Νομίζω
[39]	γυμνάσια καταλύων καὶ παρὰ τὴν	ἡλικίαν	πράττων, ἢ τοὺς πρεσβυτέρους, οἷς
[26]	ὑπαρχόντων τὴν πόλιν καὶ τὴν	οἰκίαν	βουλόμενος, λογιζόμενος τοὺς ἀγῶνας τοὺς
[17]	τὸν γραφέα συνεισελθεῖν {οἴκαδε} τὴν	οἰκίαν	ἐπηνάγκασε γράφειν, δεομένου δὲ καὶ
[14]	ἦν, ἐπεισάγων εἰς τὴν αὐτὴν	οἰκίαν	ἑταίρας, καὶ δούλας καὶ ἐλευθέρας,
[41]	καὶ εἰς Θεσπρωτίαν καὶ εἰς	Ἰταλίαν	καὶ εἰς Σικελίαν τοὺς μὲν
[41]	πεπραγμένων. Ἐγὼ γὰρ πρεσβεύσας εἰς	Θετταλίαν	καὶ εἰς Μακεδονίαν καὶ εἰς
[41]	καὶ εἰς Ἰταλίαν καὶ εἰς	Σικελίαν	τοὺς μὲν διαφόρους ὄντας διήλλαξα,
[32]	τῶν ὑμετέρων χρημάτων ταῦτα κατεργασάμενον,	Καλλίαν	δὲ τὸν Διδυμίου, τῷ σώματι
[30]	καὶ τῆς δωροδοκίας μάρτυρας κεκτημένος	οὐδεμίαν	δέδωκε δίκην, ἀλλὰ ὁπόσοι μὲν
[18]	ἔθεμεν· τούτου δὲ τοιαῦτα πράξαντος	οὐδεμίαν	οὐδεὶς οὔτ' ἰδίαν οὔτε δημοσίαν
[35]	βουλόμενον· Ἀλκιβιάδης δὲ τοιαῦτα ἐργασάμενος	οὐδεμίαν	πώποτε δίκην ὑποσχεῖν ἐτόλμησεν. ~Οὕτω
[30]	~Σκέψασθε δὲ καὶ τὴν ἄλλην	ἀποδημίαν	τὴν εἰς Ὀλυμπίαν ὡς διέθετο.
[4]	μικρὰν καὶ οὐδενὸς ἀξίαν ἡγοῦμαι	ζημίαν,	ἐξὸν κολάζειν χρήμασι καὶ δεσμῷ
[18]	ἐὰν δέ τις παραβῇ, μεγάλην	ζημίαν	ἐπὶ τούτοις, ἔθεμεν· τούτου δὲ
[33]	ἦσαν, οἵτινες ἐξωστράκισαν Κίμωνα διὰ	παρανομίαν,	ὅτι τῇ ἀδελφῇ τῇ ἑαυτοῦ
[13]	ὁρῶντες τὴν πλεονεξίαν καὶ τὴν	ὑπερηφανίαν,	ὃς τὴν Καλλίου γήμας ἀδελφὴν
[41]	πρεσβεύσας εἰς Θετταλίαν καὶ εἰς	Μακεδονίαν	καὶ εἰς Μολοσσίαν καὶ εἰς
[4]	δὲ δημοσίων μικρὰν καὶ οὐδενὸς	ἀξίαν	ἡγοῦμαι ζημίαν, ἐξὸν κολάζειν χρήμασι
[27]	τοὺς δὲ χρήματα πραττόμενος, οὐδενὸς	ἀξίαν	τὴν δημοκρατίαν ἀποφαίνει, τοὺς μὲν
[13]	ἰδίων αὐτὸν θεῶνται, ὁρῶντες τὴν	πλεονεξίαν	καὶ τὴν ὑπερηφανίαν, ὃς τὴν
[35]	θέντα τὸν νόμον ταύτην τὴν	διάνοιαν	ἔχειν· ἀποβλέψαντα τῶν πολιτῶν πρὸς
[30]	τὴν ἄλλην ἀποδημίαν τὴν εἰς	Ὀλυμπίαν	ὡς διέθετο. Τούτῳ σκηνὴν μὲν
[19]	ποιεῖται. ~Νομίζω δὲ ταύτην εἶναι	σωτηρίαν	ἅπασι, πείθεσθαι τοῖς ἄρχουσι καὶ
[26]	ἄγων Ὀλυμπίαζε, κεκτημένος μὲν οὐσίαν	μετρίαν,	στεφανῶσαι δὲ ἀπὸ τῶν ὑπαρχόντων
[18]	οὐδεὶς οὔτ' ἰδίαν οὔτε δημοσίαν	τιμωρίαν	ποιεῖται. ~Νομίζω δὲ ταύτην εἶναι
[4]	μὲν γὰρ ἰδίων ἀδικημάτων μεγάλην	τιμωρίαν	ταύτην νομίζω, τῶν δὲ δημοσίων
[35]	ἔστιν ἰδίᾳ δίκην λαβεῖν, δημοσίαν	τιμωρίαν	ὑπὲρ τῶν ἀδικουμένων κατασκευάσαι. Ἐγὼ
[31]	οὗτος δ' ἐπιτηδεύων ἅπαντα πολυτελέστατα	διπλασίαν	οὐσίαν κέκτηται. ~Καίτοι ὑμεῖς γε
[30]	Τούτῳ σκηνὴν μὲν Περσικὴν Ἐφέσιοι	διπλασίαν	τῆς δημοσίας ἔπηξαν, ἱερεῖα δὲ
[18]	οὐδεμίαν οὐδεὶς οὔτ' ἰδίαν οὔτε	δημοσίαν	τιμωρίαν ποιεῖται. ~Νομίζω δὲ ταύτην
[35]	οὐκ ἔστιν ἰδίᾳ δίκην λαβεῖν,	δημοσίαν	τιμωρίαν ὑπὲρ τῶν ἀδικουμένων κατασκευάσαι.
[41]	καὶ εἰς Μακεδονίαν καὶ εἰς	Μολοσσίαν	καὶ εἰς Θεσπρωτίαν καὶ εἰς
[15]	ἄπαις, φοβούμενος μὴ διὰ τὴν	οὐσίαν	ἀπόλοιτο. Ἀλλὰ μὴν οὐδ' ἔρημος
[31]	δ' ἐπιτηδεύων ἅπαντα πολυτελέστατα διπλασίαν	οὐσίαν	κέκτηται. ~Καίτοι ὑμεῖς γε νομίζετε
[26]	ἵππων ἄγων Ὀλυμπίαζε, κεκτημένος μὲν	οὐσίαν	μετρίαν, στεφανῶσαι δὲ ἀπὸ τῶν
[27]	χρήματα πραττόμενος, οὐδενὸς ἀξίαν τὴν	δημοκρατίαν	ἀποφαίνει, τοὺς μὲν λόγους δημαγωγοῦ
[37]	τινες δύο τῶν τὴν αὐτὴν	αἰτίαν	ἐχόντων ἐμοὶ ἀπέκτειναν. Οὔκουν τοὺς
[41]	καὶ εἰς Μολοσσίαν καὶ εἰς	Θεσπρωτίαν	καὶ εἰς Ἰταλίαν καὶ εἰς
[1]	ἰδίας ὑπὲρ τῶν δημοσίων ἔχειν	ἡσυχίαν·	διὰ μὲν γὰρ τοὺς τῶν
[21]	μὲν φοβούμενοι οἱ δὲ χαριζόμενοι	νικᾶν	ἔκριναν αὐτόν, περὶ ἐλάττονος ποιούμενοι
[15]	κηδεστῇ θάνατον ἐπιβουλεύει, τί χρὴ	προσδοκᾶν	τοῦτον περὶ τοὺς ἐντυχόντας τῶν
[3]	μὲν γὰρ ὄμνυτε μηδένα μήτε	ἐξελᾶν	μήτε δήσειν μήτε ἀποκτενεῖν ἄκριτον,
[23]	δὲ πεπονθέναι. ~Ἄξιον δὲ τὴν	τόλμαν	αὐτοῦ σαφέστερον ἔτι διελθεῖν. Ἐκ
[37]	τὴν αὐτὴν αἰτίαν ἐχόντων ἐμοὶ	ἀπέκτειναν.	Οὔκουν τοὺς τοιούτους δίκαιον ἐκβάλλειν,
[21]	φοβούμενοι οἱ δὲ χαριζόμενοι νικᾶν	ἔκριναν	αὐτόν, περὶ ἐλάττονος ποιούμενοι τὸν
[30]	Περσικὴν Ἐφέσιοι διπλασίαν τῆς δημοσίας	ἔπηξαν,	ἱερεῖα δὲ καὶ τοῖς ἵπποις
[29]	τὴν πομπὴν τὴν κοινὴν ὁρῶντες	ὑστέραν	οὖσαν τῆς Ἀλκιβιάδου τοῖς τούτου
[4]	ταύτην νομίζω, τῶν δὲ δημοσίων	μικρὰν	καὶ οὐδενὸς ἀξίαν ἡγοῦμαι ζημίαν,
[30]	καὶ τοῖς ἵπποις ἐφόδια Χῖοι	παρεσκεύασαν,	οἶνον δὲ καὶ τὰ ἄλλα
[34]	ὄντες τούτου σωφρονέστεροι καὶ δικαιότεροι	ἦσαν,	ἐπεὶ τῶν γε τούτῳ πεπραγμένων
[33]	προγόνους, ὡς ἀγαθοὶ καὶ σώφρονες	ἦσαν,	οἵτινες ἐξωστράκισαν Κίμωνα διὰ παρανομίαν,
[34]	καὶ ὁ πάππος Ἀλκιβιάδης δὶς>	ἐξωστρακίσθησαν	ἀμφότεροι, ὥστ' οὐδὲν θαυμαστὸν οὐδ'
[33]	ἀγαθοὶ καὶ σώφρονες ἦσαν, οἵτινες	ἐξωστράκισαν	Κίμωνα διὰ παρανομίαν, ὅτι τῇ
[14]	ὥστ' ἠνάγκασε τὴν γυναῖκα σωφρονεστάτην	οὖσαν	ἀπολιπεῖν, ἐλθοῦσαν πρὸς τὸν ἄρχοντα
[29]	πομπὴν τὴν κοινὴν ὁρῶντες ὑστέραν	οὖσαν	τῆς Ἀλκιβιάδου τοῖς τούτου πομπείοις
[14]	τὴν γυναῖκα σωφρονεστάτην οὖσαν ἀπολιπεῖν,	ἐλθοῦσαν	πρὸς τὸν ἄρχοντα κατὰ τὸν
[24]	τοιαύτην κατασκευασάμενον καὶ τὴν τελευτὴν	ὑπερβάλλουσαν	ποιήσασθαι. Ἔστι δὲ σωφρόνων ἀνδρῶν
[12]	δὲ ἡ τῶν συμμάχων ἔχθρα,	ὅταν	πρῶτον ἡμῖν καὶ Λακεδαιμονίοις γένηται
[19]	πάσχειν κακῶς, πολὺ δὲ χαλεπώτερον,	ὅταν	τις ἐπιστάμενος τὰ διαφέροντα παραβαίνειν
[3]	μήτε δήσειν μήτε ἀποκτενεῖν ἄκριτον,	ἐν	δὲ τῷδε τῷ καιρῷ οὔτε
[23]	ἀνάγκαις κατείληπται μισεῖν. Ἀλλ' ὑμεῖς	ἐν	μὲν ταῖς τραγῳδίαις τοιαῦτα θεωροῦντες
[30]	δίκην, ἀλλὰ ὁπόσοι μὲν ἄρχοντες	ἐν	μιᾷ πόλει γεγένηνται, ὑπεύθυνοί εἰσιν,
[31]	ἐστιν, ἀλλὰ τοιαῦτα διαπεπραγμένος σίτησιν	ἐν	Πρυτανείῳ ἔλαβε, καὶ προσέτι πολλῇ
[5]	δὲ καὶ τοὺς φίλους ὑμῶν	ἐν	ταύτῃ μάλιστα τῇ ἡμέρᾳ λυπεῖσθαι
[15]	κατάσχοι, ὡς ἐναντίον πάντων ὑμῶν	ἐν	τῇ ἐκκλησίᾳ κατηγόρει· καὶ τὰ
[23]	θεωροῦντες δεινὰ νομίζετε, γιγνόμενα δ'	ἐν	τῇ πόλει ὁρῶντες οὐδὲν φροντίζετε.
[20]	τῶν ἀρχόντων ἁπάντων παρόντων τῶν>	ἐν	τῇ πόλει τύπτων ἐξήλασεν αὐτόν,
[22]	τῶν νέων αἱ διατριβαὶ οὐκ	ἐν	τοῖς γυμνασίοις, ἀλλ' ἐν τοῖς
[22]	οὐκ ἐν τοῖς γυμνασίοις, ἀλλ'	ἐν	τοῖς δικαστηρίοις εἰσί, καὶ στρατεύονται
[4]	τῶν ἄλλων· οὐ γὰρ ὥσπερ	ἐν	τοῖς δικαστηρίοις οἱ λαχόντες κρίνουσιν,
[18]	πρὸς μὲν τὰς ἄλλας πόλεις	ἐν	τοῖς συμβόλοις συντιθέμεθα μὴ ἐξεῖναι
[4]	δεῖ στερηθῆναι τῆς πόλεως. ~Εἶτα	ἐν	τοῖς τοιούτοις οἱ τοὺς ἑταίρους
[1]	διαφθερεῖ, καὶ ~Κατὰ Ἀλκιβιάδου. ~Οὐκ	ἐν	τῷ παρόντι μόνον γιγνώσκω τῶν
[35]	ἀδικουμένων κατασκευάσαι. Ἐγὼ μὲν> τοίνυν	ἔν	τε τῷ κοινῷ κέκριμαι τετράκις,
[2]	οὐ στεφανηφόρος, ἀλλ' εἰ χρὴ	μηδὲν	ἀδικήσαντα τὴν πόλιν δέκα ἔτη
[37]	ἐκβάλλειν, οὓς πολλάκις ἐλέγχοντες εὑρίσκετε	μηδὲν	ἀδικοῦντας, ἀλλὰ τοὺς μὴ θέλοντας
[27]	ἵπποις ἁμιλλᾶσθαι, δηλώσας τοῖς Ἕλλησι	μηδὲν	θαυμάζειν ἄν τινα αὐτῶν βιάσηται,
[5]	βέλτιστον, δέκα ἐτῶν ἡ πόλις	οὐδὲν	ἀγαθὸν ὑπὸ6 τούτου τοῦ ἀνδρὸς
[1]	γὰρ τοὺς τῶν ἰδίων ἐπιμελουμένους	οὐδὲν	αἱ πόλεις μείζους καθίστανται, διὰ
[7]	δεῖ μακρότερα λέγειν· πάντως γὰρ	οὐδὲν	ἂν πλεῖον εἰς τὸ παρὸν
[25]	δ' αὐτὸν πρὸς ταῦτα μὲν	οὐδὲν	ἀντερεῖν, λέξειν δὲ περὶ τῆς
[32]	στεφανηφόρους ἀγῶνας, ἐξωστρακίσατε πρὸς τοῦτο	οὐδὲν	ἀποβλέψαντες, ὃς ἀπὸ τῶν ἑαυτοῦ
[17]	τῆς ἐλευθερίας οὐδὲν ἦν ὄφελος·	οὐδὲν	γὰρ ἧττον ἐδεδέκει τῶν ὁμολογουμένων
[17]	τῆς δημοκρατίας οὔτε τῆς ἐλευθερίας	οὐδὲν	ἦν ὄφελος· οὐδὲν γὰρ ἧττον
[5]	κινδύνοις, προθύμων μὲν καὶ τῇδε	οὐδὲν	ἧττον ἐπιβουλεύσει, ἀλλὰ καὶ μᾶλλον
[34]	Ἀλκιβιάδης δὶς> ἐξωστρακίσθησαν ἀμφότεροι, ὥστ'	οὐδὲν	θαυμαστὸν οὐδ' ἄτοπον πείσεται τῶν
[18]	χρόνον εἵρξας καὶ ἐπαναγκάζων γράφειν	οὐδὲν	κακὸν πέπονθεν, ἀλλὰ διὰ ταῦτα
[39]	πράττων, ἢ τοὺς πρεσβυτέρους, οἷς	οὐδὲν	ὁμοίως βεβίωκεν, ἀλλὰ τῶν ἐπιτηδευμάτων
[20]	τοῦ δ' ἀκροάσασθαι οὐκ ἐθελόντων,	οὐδὲν	πλέον ἔπραξεν· ~ἀλλὰ τῶν κριτῶν
[24]	προτέρων ἀδικημάτων μεμνῆσθαι· ἀνέλπιστον γὰρ	οὐδέν,	τὸν τὴν ἀρχὴν τοῦ βίου
[33]	πατὴρ αὐτοῦ Μιλτιάδης. Ἀλλ' ὅμως	οὐδὲν	ὑπελογίζοντο τὰς νίκας· οὐ γὰρ
[23]	δ' ἐν τῇ πόλει ὁρῶντες	οὐδὲν	φροντίζετε. Καίτοι ἐκεῖνα μὲν οὐκ
[18]	καὶ ἐπαναγκάζων γράφειν οὐδὲν κακὸν	πέπονθεν,	ἀλλὰ διὰ ταῦτα σεμνότερος δοκεῖ
[34]	κατὰ γένος σκοπεῖν, ἐμοὶ μὲν	οὐδαμόθεν	προσήκει τούτου τοῦ πράγματος οὐδὲ
[10]	διὰ τὸ πλῆθος τῶν ἁμαρτημάτων	πόθεν	ἄρξωμαι, ἐμποδὼν ἁπάντων ὄντων. Περὶ
[6]	ἀνδρὸς πείσεται. ~Ῥᾴδιον δὲ καὶ	ἐντεῦθεν	γνῶναι τὸν νόμον πονηρὸν ὄντα·
[11]	πρότερον πραττόντων, τὸν φόρον ἑκάστοις	διπλασιάσειεν.	~Ὥστ' εἴπερ ἡγεῖσθε πολίτην ἀγαθὸν
[11]	ἄν τις κακὰ μείζω τούτων	κατασκευάσειεν,	εἰ τῆς σωτηρίας ἡμῖν πάσης
[10]	εἰ δεήσειε λέγειν, οὐκ ἂν	ἐξαρκέσειεν	ὁ παρὼν χρόνος, ἅμα δὲ
[34]	Καὶ μὴν οὐδ' ἂν αὐτὸς	ἐπιχειρήσειεν	ἀντειπεῖν, ὡς οὐ τῶν ἄλλων
[15]	τῷ δήμῳ ἔδωκεν, εἴ πως	τελευτήσειεν	ἄπαις, φοβούμενος μὴ διὰ τὴν
[38]	εἶναι, εἰ μέν τις ἀπολογεῖσθαι	ἀξιώσειεν	ὑπὲρ τῶν ἀποθανόντων ὡς ἀδίκως
[16]	ἀλλ' οὕτω σφόδρα καταπεφρόνηκεν ὥστε	διατετέλεκεν	ἁθρόους μὲν ὑμᾶς κολακεύων, ἕνα
[23]	καὶ {ἧς} τὴν πόλιν ἀνάστατον	πεποίηκεν,	ὡς ἂν μάλιστα τὸν υἱὸν
[39]	νεωτέρους, οὓς πρὸς τὸ πλῆθος	διαβέβληκεν	ἀσελγαίνων καὶ τὰ γυμνάσια καταλύων
[39]	βεβίωκεν, ἀλλὰ τῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτῶν	καταπεφρόνηκεν;	~Οὐ μόνον δὲ αὐτῶν ἕνεκα
[16]	ἀξιῶν ἔχειν· ἀλλ' οὕτω σφόδρα	καταπεφρόνηκεν	ὥστε διατετέλεκεν ἁθρόους μὲν ὑμᾶς
[28]	ὑπὸ τῶν πολιτῶν, ἀλλὰ φανερῶς	εἴρηκεν	οὐκ ἐπιτρέψειν τοῖς ἀντεπιθυμοῦσί τινος.
[15]	καὶ τὰ χρήματα τῷ δήμῳ	ἔδωκεν,	εἴ πως τελευτήσειεν ἄπαις, φοβούμενος
[39]	τοὺς πρεσβυτέρους, οἷς οὐδὲν ὁμοίως	βεβίωκεν,	ἀλλὰ τῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτῶν καταπεφρόνηκεν;
[17]	ἀδικούμενος, καὶ οὐχ ὧν ἐβιάσατο	μετέμελεν	αὐτῷ, ἀλλ' ὅτι κατέλιπε τὸ
[32]	δὲ φανήσεσθε ποιοῦντες, εἰ τοῦτον	μὲν	ἀγαπᾶτε τὸν ἀπὸ τῶν ὑμετέρων
[39]	παραβαίνειν ἐπιχειρεῖν διδάσκειν, καὶ τοὺς	μὲν	ἄλλους ἐκβάλλειν καὶ ἀποκτείνειν ἀνηλεῶς,
[9]	ἐστιν. ~Ὥστε δεινὸν νομίζω τοὺς	μὲν	ἁλόντας μιᾷ ψήφῳ μόνον ἀποθνῄσκειν,
[36]	δὲ οὐκ ἄξιος, οὐδὲ κρινόμενος	μὲν	ἀποφυγεῖν, ἄκριτος δὲ φεύγειν, οὐδὲ
[30]	οὐδεμίαν δέδωκε δίκην, ἀλλὰ ὁπόσοι	μὲν	ἄρχοντες ἐν μιᾷ πόλει γεγένηνται,
[27]	ἐξ ἴσου χρῆται, ἀλλὰ τοὺς	μὲν	ἀφαιρούμενος, τοὺς δὲ τύπτων, τοὺς
[8]	βραχύς μοι λόγος καταλελειμμένος. Εἰ	μὲν	γὰρ ἄκριτος ἦν, εἰκότως ἂν
[4]	ὁ νόμος μοι δοκεῖ· τῶν	μὲν	γὰρ ἰδίων ἀδικημάτων μεγάλην τιμωρίαν
[8]	οὐδένα περὶ τούτου γίγνεσθαι. Πρὶν	μὲν	γὰρ κριθῆναι οὐ ῥᾴδιον {ἦν}
[3]	καὶ τῆς βουλῆς ἐνομοθέτησεν· ἐκεῖ	μὲν	γὰρ ὄμνυτε μηδένα μήτε ἐξελᾶν
[1]	τῶν δημοσίων ἔχειν ἡσυχίαν· διὰ	μὲν	γὰρ τοὺς τῶν ἰδίων ἐπιμελουμένους
[41]	Ἰταλίαν καὶ εἰς Σικελίαν τοὺς	μὲν	διαφόρους ὄντας διήλλαξα, τοὺς δ'
[4]	μέτεστι. Πρὸς δὲ τούτοις τῷ	μὲν	ἐλλείπειν τῷ δ' ὑπερβάλλειν ὁ
[20]	τοῦτον, ὥστε τῶν χορῶν τὸν	μὲν	ἐπαινούντων, τοῦ δ' ἀκροάσασθαι οὐκ
[36]	οὐ δήπου, ὦ Ἀθηναῖοι, ὀστρακισθῆναι	μὲν	ἐπιτήδειός εἰμι, τεθνάναι δὲ οὐκ
[7]	καιρὸν χαριζομένοις ἐπιτρέπειν, ἀλλὰ τῷ	μὲν	θέλοντι λέγειν καὶ ἀκούειν εὐμενεῖς
[2]	ἐξετάζεσθαι μεγίστοις περιπέπτωκα κινδύνοις, προθύμων	μὲν	καὶ τῇδε οὐδὲν ἧττον ἐπιβουλεύσει,
[28]	δὲ διαφέρει Λακεδαιμονίων, ὥστ' ἐκεῖνοι	μὲν	καὶ ὑπὸ τῶν συμμάχων ἀνταγωνιζομένων
[9]	ὑπομένειν, καὶ τοὺς δικαστὰς ἀπολέσαι	μὲν	κυρίους εἶναι, σῷσαι δ' ἀκύρους
[21]	τιμωρούμενοι τοὺς ὑβρίζοντας, καὶ τοὺς	μὲν	λάθρᾳ ἀδικοῦντας κολάζοντες, τοὺς δὲ
[27]	ἀξίαν τὴν δημοκρατίαν ἀποφαίνει, τοὺς	μὲν	λόγους δημαγωγοῦ τὰ δ' ἔργα
[22]	τοῖς δικαστηρίοις εἰσί, καὶ στρατεύονται	μὲν	οἱ πρεσβύτεροι, δημηγοροῦσι δὲ οἱ
[27]	τυράννου παρέχων, καταμαθὼν ὑμᾶς τοῦ	μὲν	ὀνόματος φροντίζοντας, τοῦ δὲ πράγματος
[39]	καὶ δακρύειν οἰκτρῶς. Καὶ ταῦτα	μὲν	οὐ θαυμάζω· πολλῶν γὰρ αὐτῷ
[34]	δεῖ κατὰ γένος σκοπεῖν, ἐμοὶ	μὲν	οὐδαμόθεν προσήκει τούτου τοῦ πράγματος
[18]	δούλων. ~Ἀγανακτῶ δ' ἐνθυμούμενος ὑμῖν	μὲν	οὐδὲ τοὺς κακούργους ἀσφαλὲς εἰς
[25]	~Ἡγοῦμαι δ' αὐτὸν πρὸς ταῦτα	μὲν	οὐδὲν ἀντερεῖν, λέξειν δὲ περὶ
[23]	ὁρῶντες οὐδὲν φροντίζετε. Καίτοι ἐκεῖνα	μὲν	οὐκ ἐπίστασθε πότερον οὕτω γεγένηται
[2]	χρώμενος, ὑφ' ὧν διαβάλλομαι. Ὁ	μὲν	οὖν ἀγὼν ὁ παρὼν οὐ
[39]	τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχειν; ~Ἔστι	μὲν	οὖν Ἀλκιβιάδου μήτε αὐτὸν τῶν
[19]	φυλακὴν ἀνῄρηκε τῆς πόλεως. Δεινὸν	μὲν	οὖν ἐστι καὶ ὑπὸ τῶν
[10]	ἄρξωμαι, ἐμποδὼν ἁπάντων ὄντων. Περὶ	μὲν	οὖν μοιχείας καὶ γυναικῶν ἀλλοτρίων
[11]	ξένων τοὺς ἐντυγχάνοντας, ἀποδείξω. ~Πρῶτον	μὲν	οὖν πείσας ὑμᾶς τὸν φόρον
[7]	καὶ πλείστους ἐπιθυμητὰς ἔχει. ~Περὶ	μὲν	οὖν τούτων οὐκ οἶδ' ὅ
[29]	χρυσοῖς χερνιβίοις καὶ θυμιατηρίοις. Ὅσοι	μὲν	οὖν τῶν ξένων μὴ ἐγίγνωσκον
[26]	ζεῦγος ἵππων ἄγων Ὀλυμπίαζε, κεκτημένος	μὲν	οὐσίαν μετρίαν, στεφανῶσαι δὲ ἀπὸ
[22]	ὑπάρχει αὐτῷ τὰ ἔσχατα τοὺς	μὲν	πεποιηκέναι τοὺς δὲ πεπονθέναι. ~Ἄξιον
[36]	τῶν μελλόντων φοβοῦνται, καὶ τοῖς	μὲν	πεπονθόσι κακῶς ἀνέχεσθαι λυσιτελεῖ, τούτῳ
[30]	Ὀλυμπίαν ὡς διέθετο. Τούτῳ σκηνὴν	μὲν	Περσικὴν Ἐφέσιοι διπλασίαν τῆς δημοσίας
[23]	κατείληπται μισεῖν. Ἀλλ' ὑμεῖς ἐν	μὲν	ταῖς τραγῳδίαις τοιαῦτα θεωροῦντες δεινὰ
[18]	καὶ φοβερώτερος εἶναι. Καὶ πρὸς	μὲν	τὰς ἄλλας πόλεις ἐν τοῖς
[38]	δέ μοι δοκεῖ εἶναι, εἰ	μέν	τις ἀπολογεῖσθαι ἀξιώσειεν ὑπὲρ τῶν
[35]	ὑπὲρ τῶν ἀδικουμένων κατασκευάσαι. Ἐγὼ	μὲν>	τοίνυν ἔν τε τῷ κοινῷ
[40]	δικαιότεροι καὶ σωφρονέστεροι γίγνωνται. Ἐμὲ	μὲν	τοίνυν ἐξελάσαντες τοὺς βελτίστους περιδεεῖς
[21]	κριταὶ ὑπέρχεσθαι Ἀλκιβιάδην, ὁρῶντες Ταυρέαν	μὲν	τοσαῦτα χρήματα ἀναλώσαντα προπηλακιζόμενον, τὸν
[16]	σφόδρα καταπεφρόνηκεν ὥστε διατετέλεκεν ἁθρόους	μὲν	ὑμᾶς κολακεύων, ἕνα δ' ἕκαστον
[21]	ἔπραξεν· ~ἀλλὰ τῶν κριτῶν οἱ	μὲν	φοβούμενοι οἱ δὲ χαριζόμενοι νικᾶν
[18]	παραβῇ, μεγάλην ζημίαν ἐπὶ τούτοις,	ἔθεμεν·	τούτου δὲ τοιαῦτα πράξαντος οὐδεμίαν
[7]	ἂν πλεῖον εἰς τὸ παρὸν	ποιήσαιμεν·	δέομαι δ' ὑμῶν τῶν λόγων
[2]	ἀνταγωνιζόμενοι περὶ τῶν ἄθλων τούτων	ἐσμὲν	ἐγὼ καὶ Ἀλκιβιάδης καὶ Νικίας,
[22]	πεποίηται, ὃς τοσούτῳ παρανομωτέρως Αἰγίσθου	γέγονεν,	ὥστ' ἐκ τῶν ἐχθίστων ἀλλήλοις
[20]	ἀκροάσασθαι οὐκ ἐθελόντων, οὐδὲν πλέον	ἔπραξεν·	~ἀλλὰ τῶν κριτῶν οἱ μὲν
[17]	τὸ συγγραφὰς ἔχειν παρ' ἑτέρων,	προεῖπεν	αὐτῷ δήσειν, εἰ μὴ πάνυ
[20]	τῶν> ἐν τῇ πόλει τύπτων	ἐξήλασεν	αὐτόν, καὶ τῶν θεατῶν συμφιλονικούντων
[14]	καταφρονῶν. Οὐ τοίνυν ταῦτα μόνον	ἐξήρκεσεν,	ἀλλὰ καὶ λαθραῖον θάνατον ἐπεβούλευσε
[13]	ἕτερα τοσαῦτα προσεπράξατο, λέγων ὡς	ὡμολόγησεν	ἐκεῖνος, ὁπότε παῖς αὐτῷ ἐκ
[26]	αὐτὸς ἠγωνίζετο. Καίτοι τί ἂν	ἐποίησεν,	εἴ τις τῶν συμμάχων τῶν
[11]	διπλάσιον αὐτὸν ἑκάστοις τῶν συμμάχων	ἐποίησεν,	ἐπιδείξας δ' αὑτὸν φοβερὸν καὶ
[41]	τῶν πρεσβευόντων ἕκαστος τὰ αὐτὰ	ἐποίησεν,	ὀλίγους ἂν πολεμίους εἴχετε καὶ
[27]	Ἀθηναῖον ἄνδρα βιασάμενος τοῖς ἀλλοτρίοις	ἐτόλμησεν	ἵπποις ἁμιλλᾶσθαι, δηλώσας τοῖς Ἕλλησι
[35]	ἐργασάμενος οὐδεμίαν πώποτε δίκην ὑποσχεῖν	ἐτόλμησεν.	~Οὕτω γὰρ χαλεπός ἐστιν, ὥστε
[3]	τοῦ δήμου καὶ τῆς βουλῆς	ἐνομοθέτησεν·	ἐκεῖ μὲν γὰρ ὄμνυτε μηδένα
[27]	ἵππων ἔχων; ~Ἦ που ταχέως	ἐπέτρεψεν	ἂν ἀνταγωνίζεσθαι ἑαυτῷ, ὃς Ἀθηναῖον
[20]	~Ἐνθυμήθητε δὲ Ταυρέαν, ὃς ἀντιχορηγὸς	ἦν	Ἀλκιβιάδῃ παισί. Κελεύοντος δὲ τοῦ
[33]	Καίτοι οὐ μόνον αὐτὸς Ὀλυμπιονίκης	ἦν,	ἀλλὰ καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ
[8]	κατηγορούντων ἠκροᾶσθε καὶ ἐμοὶ ἀναγκαῖον	ἦν	ἀπολογεῖσθαι περὶ τούτων· ἐπειδὴ δὲ
[8]	μὲν γὰρ κριθῆναι οὐ ῥᾴδιον	{ἦν}	εἰδέναι τὰς αἰτίας, οὔτ' εἰ
[8]	καταλελειμμένος. Εἰ μὲν γὰρ ἄκριτος	ἦν,	εἰκότως ἂν τῶν κατηγορούντων ἠκροᾶσθε
[14]	οὐδεὶς τῶν Ἑλλήνων, οὕτως ὑβριστὴς	ἦν,	ἐπεισάγων εἰς τὴν αὐτὴν οἰκίαν
[17]	δημοκρατίας οὔτε τῆς ἐλευθερίας οὐδὲν	ἦν	ὄφελος· οὐδὲν γὰρ ἧττον ἐδεδέκει
[23]	ταύτης γὰρ παιδοποιεῖται τῆς γυναικός,	ἣν	ἀντ' ἐλευθέρας δούλην κατέστησε, καὶ
[13]	συμβουλεύει. ~Θαυμάζω δὲ τῶν πεπεισμένων	Ἀλκιβιάδην	δημοκρατίας ἐπιθυμεῖν, τοιαύτης πολιτείας ἣ
[21]	μοι δοκοῦσιν οἱ κριταὶ ὑπέρχεσθαι	Ἀλκιβιάδην,	ὁρῶντες Ταυρέαν μὲν τοσαῦτα χρήματα
[3]	οὔτε ἀπολογίας ἀποδοθείσης {οὔτε} διαψηφισαμένων	κρύβδην	τὸν ὀστρακισθέντα τοσοῦτον χρόνον δεῖ
[29]	μισεῖν. ~Ἵνα δὲ μὴ μόνον	Διομήδην,	ἀλλὰ καὶ τὴν πόλιν ὅλην
[12]	~Ὥστ' εἴπερ ἡγεῖσθε πολίτην ἀγαθὸν	Ἀριστείδην	καὶ δίκαιον γεγονέναι, τοῦτον προσήκει
[19]	δὲ ὑπερορᾷ ταῦτα, τὴν μεγίστην	φυλακὴν	ἀνῄρηκε τῆς πόλεως. Δεινὸν μὲν
[30]	δωροδοκίας μάρτυρας κεκτημένος οὐδεμίαν δέδωκε	δίκην,	ἀλλὰ ὁπόσοι μὲν ἄρχοντες ἐν
[40]	αὐτῶν ἕνεκα τῶν παρανομούντων, ἵνα	δίκην	διδῶσιν, ἐπιμελεῖσθαι ἄξιον, ἀλλὰ καὶ
[35]	τῶν τοιούτων οὐκ ἔστιν ἰδίᾳ	δίκην	λαβεῖν, δημοσίαν τιμωρίαν ὑπὲρ τῶν
[35]	δὲ τοιαῦτα ἐργασάμενος οὐδεμίαν πώποτε	δίκην	ὑποσχεῖν ἐτόλμησεν. ~Οὕτω γὰρ χαλεπός
[30]	ὡς διέθετο. Τούτῳ σκηνὴν μὲν	Περσικὴν	Ἐφέσιοι διπλασίαν τῆς δημοσίας ἔπηξαν,
[18]	ἐλεύθερον· ἐὰν δέ τις παραβῇ,	μεγάλην	ζημίαν ἐπὶ τούτοις, ἔθεμεν· τούτου
[4]	τῶν μὲν γὰρ ἰδίων ἀδικημάτων	μεγάλην	τιμωρίαν ταύτην νομίζω, τῶν δὲ
[30]	δυνάμενον. ~Σκέψασθε δὲ καὶ τὴν	ἄλλην	ἀποδημίαν τὴν εἰς Ὀλυμπίαν ὡς
[29]	Διομήδην, ἀλλὰ καὶ τὴν πόλιν	ὅλην	ὑβρίζων ἐπιδείξειε, τὰ πομπεῖα παρὰ
[42]	τῶν λῃτουργιῶν οὐκ ἀξιῶ μεμνῆσθαι,	πλὴν	κατὰ τοσοῦτον, ὅτι τὰ προσταττόμενα
[23]	τῆς γυναικός, ἣν ἀντ' ἐλευθέρας	δούλην	κατέστησε, καὶ ἧς τὸν πατέρα
[34]	τῶν ἐπιτηδευμάτων ἔκρινον αὐτόν. ~Ἀλλὰ	μὴν	εἰ δεῖ κατὰ γένος σκοπεῖν,
[34]	αὐτῶν τοῖς προγόνοις ἀξιούμενος. Καὶ	μὴν	οὐδ' ἂν αὐτὸς ἐπιχειρήσειεν ἀντειπεῖν,
[15]	διὰ τὴν οὐσίαν ἀπόλοιτο. Ἀλλὰ	μὴν	οὐδ' ἔρημος οὐδ' εὐαδίκητός ἐστιν,
[10]	χρόνος, ἅμα δὲ καὶ πολλοῖς	ἀπεχθοίμην	τῶν πολιτῶν, φανερὰς τὰς συμφορὰς
[1]	ἅπτεσθαι, ἀλλὰ καὶ πρότερον χαλεπὸν	ἡγούμην,	πρὶν τῶν κοινῶν ἐπιμελεῖσθαί τινος.
[22]	ὑπερβολάς, ὥστε περὶ τῶν Μηλίων	γνώμην	ἀποφηνάμενος ἐξανδραποδίζεσθαι, πριάμενος γυναῖκα τῶν
[38]	καὶ τοὺς τεθνηκότας τὴν αὐτὴν	γνώμην	ἔχειν; ~Ἔστι μὲν οὖν Ἀλκιβιάδου
[30]	εἰς Ὀλυμπίαν ὡς διέθετο. Τούτῳ	σκηνὴν	μὲν Περσικὴν Ἐφέσιοι διπλασίαν τῆς
[29]	ἡμέτερα ὄντα, τὴν πομπὴν τὴν	κοινὴν	ὁρῶντες ὑστέραν οὖσαν τῆς Ἀλκιβιάδου
[29]	μὴ ἐγίγνωσκον ἡμέτερα ὄντα, τὴν	πομπὴν	τὴν κοινὴν ὁρῶντες ὑστέραν οὖσαν
[14]	ταῦτα. ~Λαβὼν δὲ τοσαύτην προῖκα	ὅσην	οὐδεὶς τῶν Ἑλλήνων, οὕτως ὑβριστὴς
[30]	πόλεως δυνάμενον. ~Σκέψασθε δὲ καὶ	τὴν	ἄλλην ἀποδημίαν τὴν εἰς Ὀλυμπίαν
[38]	τοὺς ζῶντας καὶ τοὺς τεθνηκότας	τὴν	αὐτὴν γνώμην ἔχειν; ~Ἔστι μὲν
[14]	οὕτως ὑβριστὴς ἦν, ἐπεισάγων εἰς	τὴν	αὐτὴν οἰκίαν ἑταίρας, καὶ δούλας
[14]	τὸν νόμον. Οὗ δὴ μάλιστα	τὴν	αὑτοῦ δύναμιν ἐπεδείξατο· παρακαλέσας γὰρ
[12]	διὰ ταῦτα πολλοὶ τὴν πατρίδα	τὴν	αὑτῶν ἀπολιπόντες φυγάδες γίγνονται καὶ
[14]	δούλας καὶ ἐλευθέρας, ὥστ' ἠνάγκασε	τὴν	γυναῖκα σωφρονεστάτην οὖσαν ἀπολιπεῖν, ἐλθοῦσαν
[14]	ἑταίρους, ἁρπάσας ἐκ τῆς ἀγορᾶς	τὴν	γυναῖκα ᾤχετο βίᾳ, καὶ πᾶσιν
[27]	δὲ χρήματα πραττόμενος, οὐδενὸς ἀξίαν	τὴν	δημοκρατίαν ἀποφαίνει, τοὺς μὲν λόγους
[35]	τὸν θέντα τὸν νόμον ταύτην	τὴν	διάνοιαν ἔχειν· ἀποβλέψαντα τῶν πολιτῶν
[15]	βοηθήσοντας. Καίτοι ὅστις ὑβρίζει γυναῖκα	τὴν	ἑαυτοῦ καὶ τῷ κηδεστῇ θάνατον
[30]	δὲ καὶ τὴν ἄλλην ἀποδημίαν	τὴν	εἰς Ὀλυμπίαν ὡς διέθετο. Τούτῳ
[39]	τὰ γυμνάσια καταλύων καὶ παρὰ	τὴν	ἡλικίαν πράττων, ἢ τοὺς πρεσβυτέρους,
[13]	πλεονεξίαν καὶ τὴν ὑπερηφανίαν, ὃς	τὴν	Καλλίου γήμας ἀδελφὴν ἐπὶ δέκα
[29]	ἐγίγνωσκον ἡμέτερα ὄντα, τὴν πομπὴν	τὴν	κοινὴν ὁρῶντες ὑστέραν οὖσαν τῆς
[19]	νόμοις· ὅστις δὲ ὑπερορᾷ ταῦτα,	τὴν	μεγίστην φυλακὴν ἀνῄρηκε τῆς πόλεως.
[26]	τῶν ὑπαρχόντων τὴν πόλιν καὶ	τὴν	οἰκίαν βουλόμενος, λογιζόμενος τοὺς ἀγῶνας
[17]	Ἀγάθαρχον τὸν γραφέα συνεισελθεῖν {οἴκαδε}	τὴν	οἰκίαν ἐπηνάγκασε γράφειν, δεομένου δὲ
[15]	τελευτήσειεν ἄπαις, φοβούμενος μὴ διὰ	τὴν	οὐσίαν ἀπόλοιτο. Ἀλλὰ μὴν οὐδ'
[12]	γιγνώσκοντα. τοιγάρτοι διὰ ταῦτα πολλοὶ	τὴν	πατρίδα τὴν αὑτῶν ἀπολιπόντες φυγάδες
[13]	τῶν ἰδίων αὐτὸν θεῶνται, ὁρῶντες	τὴν	πλεονεξίαν καὶ τὴν ὑπερηφανίαν, ὃς
[32]	ἀπὸ τῶν ἑαυτοῦ πόνων ἐτίμησε	τὴν	πόλιν. ~Ἀναμνήσθητε δὲ καὶ τοὺς
[23]	τοὺς προσήκοντας ἀπέκτεινε, καὶ {ἧς}	τὴν	πόλιν ἀνάστατον πεποίηκεν, ὡς ἂν
[2]	ἀλλ' εἰ χρὴ μηδὲν ἀδικήσαντα	τὴν	πόλιν δέκα ἔτη φεύγειν· οἱ
[5]	ἀλλ' ὅπου ἂν οἰκῇ, ταύτην	τὴν	πόλιν διαφθερεῖ, καὶ ~Κατὰ Ἀλκιβιάδου.
[31]	πολὺ μᾶλλον ἠτιμακὼς ἢ ἐστεφανωκὼς	τὴν	πόλιν. Εἰ δὲ βούλεσθε σκοπεῖν,
[10]	ποιῶν αὐτῶν. Ἃ δὲ περὶ	τὴν	πόλιν εἴργασται καὶ τοὺς προσήκοντας
[26]	στεφανῶσαι δὲ ἀπὸ τῶν ὑπαρχόντων	τὴν	πόλιν καὶ τὴν οἰκίαν βουλόμενος,
[29]	μὴ μόνον Διομήδην, ἀλλὰ καὶ	τὴν	πόλιν ὅλην ὑβρίζων ἐπιδείξειε, τὰ
[24]	Ἐγὼ δὲ νομίζω μέγιστα κακὰ	τὴν	πόλιν ὑπὸ τούτου πείσεσθαι, καὶ
[29]	ξένων μὴ ἐγίγνωσκον ἡμέτερα ὄντα,	τὴν	πομπὴν τὴν κοινὴν ὁρῶντες ὑστέραν
[24]	τοῦ βίου τοιαύτην κατασκευασάμενον καὶ	τὴν	τελευτὴν ὑπερβάλλουσαν ποιήσασθαι. Ἔστι δὲ
[23]	τοὺς δὲ πεπονθέναι. ~Ἄξιον δὲ	τὴν	τόλμαν αὐτοῦ σαφέστερον ἔτι διελθεῖν.
[13]	θεῶνται, ὁρῶντες τὴν πλεονεξίαν καὶ	τὴν	ὑπερηφανίαν, ὃς τὴν Καλλίου γήμας
[14]	ἐλευθέρας, ὥστ' ἠνάγκασε τὴν γυναῖκα	σωφρονεστάτην	οὖσαν ἀπολιπεῖν, ἐλθοῦσαν πρὸς τὸν
[12]	νομίζω τὸν τοιοῦτον πονηρὸν εἶναι	προστάτην,	ὅστις τοῦ παρόντος χρόνου ἐπιμελεῖται,
[12]	ἑκάστοις διπλασιάσειεν. ~Ὥστ' εἴπερ ἡγεῖσθε	πολίτην	ἀγαθὸν Ἀριστείδην καὶ δίκαιον γεγονέναι,
[26]	τοὺς πλείστους κρινομένους. Τοῦτον Ἀλκιβιάδης	πολίτην	ὄντα καὶ οὐ> τὸν ἐπιτυχόντα,
[19]	ὅστις δὲ ὑπερορᾷ ταῦτα, τὴν	μεγίστην	φυλακὴν ἀνῄρηκε τῆς πόλεως. Δεινὸν
[37]	οἵ τινες δύο τῶν τὴν	αὐτὴν	αἰτίαν ἐχόντων ἐμοὶ ἀπέκτειναν. Οὔκουν
[38]	ζῶντας καὶ τοὺς τεθνηκότας τὴν	αὐτὴν	γνώμην ἔχειν; ~Ἔστι μὲν οὖν
[14]	ὑβριστὴς ἦν, ἐπεισάγων εἰς τὴν	αὐτὴν	οἰκίαν ἑταίρας, καὶ δούλας καὶ
[24]	τὸν τὴν ἀρχὴν τοῦ βίου	τοιαύτην	κατασκευασάμενον καὶ τὴν τελευτὴν ὑπερβάλλουσαν
[14]	γένοιτο, προσθήσειν ταῦτα. ~Λαβὼν δὲ	τοσαύτην	προῖκα ὅσην οὐδεὶς τῶν Ἑλλήνων,
[19]	δημοσίαν τιμωρίαν ποιεῖται. ~Νομίζω δὲ	ταύτην	εἶναι σωτηρίαν ἅπασι, πείθεσθαι τοῖς
[4]	γὰρ ἰδίων ἀδικημάτων μεγάλην τιμωρίαν	ταύτην	νομίζω, τῶν δὲ δημοσίων μικρὰν
[35]	καὶ τὸν θέντα τὸν νόμον	ταύτην	τὴν διάνοιαν ἔχειν· ἀποβλέψαντα τῶν
[5]	παύσεται, ἀλλ' ὅπου ἂν οἰκῇ,	ταύτην	τὴν πόλιν διαφθερεῖ, καὶ ~Κατὰ
[24]	βίου τοιαύτην κατασκευασάμενον καὶ τὴν	τελευτὴν	ὑπερβάλλουσαν ποιήσασθαι. Ἔστι δὲ σωφρόνων
[13]	ὑπερηφανίαν, ὃς τὴν Καλλίου γήμας	ἀδελφὴν	ἐπὶ δέκα ταλάντοις, τελευτήσαντος Ἱππονίκου
[24]	ἀνέλπιστον γὰρ οὐδέν, τὸν τὴν	ἀρχὴν	τοῦ βίου τοιαύτην κατασκευασάμενον καὶ
[35]	τοιούτων οὐκ ἔστιν ἰδίᾳ δίκην	λαβεῖν,	δημοσίαν τιμωρίαν ὑπὲρ τῶν ἀδικουμένων
[20]	δὲ τοῦ νόμου τῶν χορευτῶν	ἐξάγειν	ὃν ἄν τις βούληται ξένον
[18]	ἀσφαλὲς εἰς τὸ δεσμωτήριον ὂν	ἀπάγειν,	διὰ τὸ χιλίας δραχμὰς τετάχθαι
[7]	ἐπιτρέπειν, ἀλλὰ τῷ μὲν θέλοντι	λέγειν	καὶ ἀκούειν εὐμενεῖς εἶναι, τῷ
[37]	οὐ διὰ τῶν ἐρρωμενεστάτων καὶ	λέγειν	καὶ πράττειν, οἵ τινες δύο
[10]	παρανομίας καθ' ἕκαστον εἰ δεήσειε	λέγειν,	οὐκ ἂν ἐξαρκέσειεν ὁ παρὼν
[7]	οἶδ' ὅ τι δεῖ μακρότερα	λέγειν·	πάντως γὰρ οὐδὲν ἂν πλεῖον
[24]	τούτοις τολμῶσί τινες περὶ αὐτοῦ	λέγειν	ὡς οὐδὲ γεγένηται οὐδεὶς πώποτε
[42]	μᾶλλον ἐπιτηδείους ἡγοῦμαι μένειν ἢ	φεύγειν.
[2]	ἀδικήσαντα τὴν πόλιν δέκα ἔτη	φεύγειν·	οἱ δ' ἀνταγωνιζόμενοι περὶ τῶν
[36]	κρινόμενος μὲν ἀποφυγεῖν, ἄκριτος δὲ	φεύγειν,	οὐδὲ τοσαυτάκις ἀγωνιζόμενος {καὶ} νικήσας
[36]	οὐκ ἄξιος, οὐδὲ κρινόμενος μὲν	ἀποφυγεῖν,	ἄκριτος δὲ φεύγειν, οὐδὲ τοσαυτάκις
[4]	οὐδενὸς ἀξίαν ἡγοῦμαι ζημίαν, ἐξὸν	κολάζειν	χρήμασι καὶ δεσμῷ καὶ θανάτῳ.
[27]	ἁμιλλᾶσθαι, δηλώσας τοῖς Ἕλλησι μηδὲν	θαυμάζειν	ἄν τινα αὐτῶν βιάσηται, ἐπεὶ
[12]	δίκαιον γεγονέναι, τοῦτον προσήκει κάκιστον	νομίζειν,	ὡς τἀναντία περὶ τῶν πόλεων
[39]	τῶν νόμων καὶ τῶν ὅρκων	φροντίζειν,	ὑμᾶς τε παραβαίνειν ἐπιχειρεῖν διδάσκειν,
[23]	τὴν τόλμαν αὐτοῦ σαφέστερον ἔτι	διελθεῖν.	Ἐκ ταύτης γὰρ παιδοποιεῖται τῆς
[17]	ὥστε πείσας Ἀγάθαρχον τὸν γραφέα	συνεισελθεῖν	{οἴκαδε} τὴν οἰκίαν ἐπηνάγκασε γράφειν,
[19]	ἀλλ' ὑμᾶς τοῖς αὑτοῦ τρόποις	ἀκολουθεῖν	ἀξιῶν. ~Ἐνθυμήθητε δὲ Ταυρέαν, ὃς
[39]	φροντίζειν, ὑμᾶς τε παραβαίνειν ἐπιχειρεῖν	διδάσκειν,	καὶ τοὺς μὲν ἄλλους ἐκβάλλειν
[9]	μὲν ἁλόντας μιᾷ ψήφῳ μόνον	ἀποθνῄσκειν,	καὶ τὰ χρήματα δημεύεσθαι αὐτῶν,
[1]	Πολίτου δὲ ἀγαθοῦ νομίζω προκινδυνεύειν	ἐθέλειν	τοῦ πλήθους, καὶ μὴ καταδείσαντα
[39]	διδάσκειν, καὶ τοὺς μὲν ἄλλους	ἐκβάλλειν	καὶ ἀποκτείνειν ἀνηλεῶς, αὐτὸν δὲ
[37]	ἀπέκτειναν. Οὔκουν τοὺς τοιούτους δίκαιον	ἐκβάλλειν,	οὓς πολλάκις ἐλέγχοντες εὑρίσκετε μηδὲν
[4]	τῷ μὲν ἐλλείπειν τῷ δ'	ὑπερβάλλειν	ὁ νόμος μοι δοκεῖ· τῶν
[28]	τὰς πόλεις τῶν ἡμετέρων πολεμίων	ἐπιθυμεῖν,	ἡμᾶς δὲ μισεῖν. ~Ἵνα δὲ
[13]	δὲ τῶν πεπεισμένων Ἀλκιβιάδην δημοκρατίας	ἐπιθυμεῖν,	τοιαύτης πολιτείας ἣ μάλιστα κοινότητα
[42]	πολιτῶν πολὺ μᾶλλον ἐπιτηδείους ἡγοῦμαι	μένειν	ἢ φεύγειν.
[9]	νικήσαντας πάλιν τὰς αὐτὰς κατηγορίας	ὑπομένειν,	καὶ τοὺς δικαστὰς ἀπολέσαι μὲν
[3]	μήτε ἐξελᾶν μήτε δήσειν μήτε	ἀποκτενεῖν	ἄκριτον, ἐν δὲ τῷδε τῷ
[39]	τῶν ὅρκων φροντίζειν, ὑμᾶς τε	παραβαίνειν	ἐπιχειρεῖν διδάσκειν, καὶ τοὺς μὲν
[19]	ὅταν τις ἐπιστάμενος τὰ διαφέροντα	παραβαίνειν	τολμᾷ· φανερῶς γὰρ ἐνδείκνυται, ὥσπερ
[39]	τοὺς μὲν ἄλλους ἐκβάλλειν καὶ	ἀποκτείνειν	ἀνηλεῶς, αὐτὸν δὲ ἱκετεύειν καὶ
[25]	πρὸς ταῦτα μὲν οὐδὲν ἀντερεῖν,	λέξειν	δὲ περὶ τῆς νίκης τῆς
[24]	εἰς τὸν λοιπὸν χρόνον αἴτιον	δόξειν,	ὥστε μηδένα τῶν προτέρων ἀδικημάτων
[7]	μήτε τοῖς ὑπὲρ καιρὸν χαριζομένοις	ἐπιτρέπειν,	ἀλλὰ τῷ μὲν θέλοντι λέγειν
[4]	Πρὸς δὲ τούτοις τῷ μὲν	ἐλλείπειν	τῷ δ' ὑπερβάλλειν ὁ νόμος
[34]	μὴν οὐδ' ἂν αὐτὸς ἐπιχειρήσειεν	ἀντειπεῖν,	ὡς οὐ τῶν ἄλλων ἐκεῖνοι
[14]	ἠνάγκασε τὴν γυναῖκα σωφρονεστάτην οὖσαν	ἀπολιπεῖν,	ἐλθοῦσαν πρὸς τὸν ἄρχοντα κατὰ
[34]	μὴν εἰ δεῖ κατὰ γένος	σκοπεῖν,	ἐμοὶ μὲν οὐδαμόθεν προσήκει τούτου
[31]	τὴν πόλιν. Εἰ δὲ βούλεσθε	σκοπεῖν,	εὑρήσετε τῶν πολλάκις τούτῳ πεπραγμένων
[25]	αὐτὸν πρὸς ταῦτα μὲν οὐδὲν	ἀντερεῖν,	λέξειν δὲ περὶ τῆς νίκης
[39]	ὅρκων φροντίζειν, ὑμᾶς τε παραβαίνειν	ἐπιχειρεῖν	διδάσκειν, καὶ τοὺς μὲν ἄλλους
[2]	ὧν ἀναγκαῖον ἕνα τῇ συμφορᾷ	περιπεσεῖν.	~Ἄξιον δὲ μέμψασθαι τὸν θέντα
[36]	ἂν> πάλιν δόξαιμι δι' ἐκεῖνα	ἐκπεσεῖν.	~Ἀλλὰ γὰρ ἴσως μετὰ μικρᾶς
[17]	ἔχειν παρ' ἑτέρων, προεῖπεν αὐτῷ	δήσειν,	εἰ μὴ πάνυ ταχέως γράφοι.
[3]	ὄμνυτε μηδένα μήτε ἐξελᾶν μήτε	δήσειν	μήτε ἀποκτενεῖν ἄκριτον, ἐν δὲ
[13]	αὐτῷ ἐκ τῆς θυγατρὸς γένοιτο,	προσθήσειν	ταῦτα. ~Λαβὼν δὲ τοσαύτην προῖκα
[23]	πόλει ποιήσειε· τοσαύταις ἀνάγκαις κατείληπται	μισεῖν.	Ἀλλ' ὑμεῖς ἐν μὲν ταῖς
[28]	ἡμετέρων πολεμίων ἐπιθυμεῖν, ἡμᾶς δὲ	μισεῖν.	~Ἵνα δὲ μὴ μόνον Διομήδην,
[17]	ὡς οὐκ ἂν δύναιτο ταῦτα	πράττειν	ἤδη διὰ τὸ συγγραφὰς ἔχειν
[37]	τῶν ἐρρωμενεστάτων καὶ λέγειν καὶ	πράττειν,	οἵ τινες δύο τῶν τὴν
[1]	τινος. Πολίτου δὲ ἀγαθοῦ νομίζω	προκινδυνεύειν	ἐθέλειν τοῦ πλήθους, καὶ μὴ
[39]	καὶ ἀποκτείνειν ἀνηλεῶς, αὐτὸν δὲ	ἱκετεύειν	καὶ δακρύειν οἰκτρῶς. Καὶ ταῦτα
[20]	ξένον ἀγωνιζόμενον, οὐκ ἐξὸν ἐπιχειρήσαντα	κωλύειν,	ἐναντίον ὑμῶν καὶ τῶν ἄλλων
[7]	τῷ μὲν θέλοντι λέγειν καὶ	ἀκούειν	εὐμενεῖς εἶναι, τῷ δὲ ἀσελγαίνοντι
[39]	ἀνηλεῶς, αὐτὸν δὲ ἱκετεύειν καὶ	δακρύειν	οἰκτρῶς. Καὶ ταῦτα μὲν οὐ
[17]	συνεισελθεῖν {οἴκαδε} τὴν οἰκίαν ἐπηνάγκασε	γράφειν,	δεομένου δὲ καὶ προφάσεις ἀληθεῖς
[18]	τοσοῦτον χρόνον εἵρξας καὶ ἐπαναγκάζων	γράφειν	οὐδὲν κακὸν πέπονθεν, ἀλλὰ διὰ
[16]	οὔτ' ὅσον ὀλίγῳ πλέον ἀξιῶν	ἔχειν·	ἀλλ' οὕτω σφόδρα καταπεφρόνηκεν ὥστε
[35]	τὸν νόμον ταύτην τὴν διάνοιαν	ἔχειν·	ἀποβλέψαντα τῶν πολιτῶν πρὸς τοὺς
[38]	τοὺς τεθνηκότας τὴν αὐτὴν γνώμην	ἔχειν;	~Ἔστι μὲν οὖν Ἀλκιβιάδου μήτε
[1]	τὰς ἰδίας ὑπὲρ τῶν δημοσίων	ἔχειν	ἡσυχίαν· διὰ μὲν γὰρ τοὺς
[17]	πράττειν ἤδη διὰ τὸ συγγραφὰς	ἔχειν	παρ' ἑτέρων, προεῖπεν αὐτῷ δήσειν,
[19]	ὑπὸ τῶν ἀγνοούντων τὰ δίκαια	πάσχειν	κακῶς, πολὺ δὲ χαλεπώτερον, ὅταν
[35]	τοιαῦτα ἐργασάμενος οὐδεμίαν πώποτε δίκην	ὑποσχεῖν	ἐτόλμησεν. ~Οὕτω γὰρ χαλεπός ἐστιν,
[37]	ἀδικοῦντας, ἀλλὰ τοὺς μὴ θέλοντας	ὑποσχεῖν	τῇ πόλει περὶ τοῦ βίου
[28]	πολιτῶν, ἀλλὰ φανερῶς εἴρηκεν οὐκ	ἐπιτρέψειν	τοῖς ἀντεπιθυμοῦσί τινος. Εἶτ' ἐκ
[36]	ἀγωνιζόμενος {καὶ} νικήσας δικαίως ἂν>	πάλιν	δόξαιμι δι' ἐκεῖνα ἐκπεσεῖν. ~Ἀλλὰ
[38]	εἰ δέ τις τῶν ἀποφυγόντων	πάλιν	περὶ τῆς αὐτῆς αἰτίας κατηγορεῖ,
[9]	δημεύεσθαι αὐτῶν, τοὺς δὲ νικήσαντας	πάλιν	τὰς αὐτὰς κατηγορίας ὑπομένειν, καὶ
[32]	τῶν ἑαυτοῦ πόνων ἐτίμησε τὴν	πόλιν.	~Ἀναμνήσθητε δὲ καὶ τοὺς προγόνους,
[23]	προσήκοντας ἀπέκτεινε, καὶ {ἧς} τὴν	πόλιν	ἀνάστατον πεποίηκεν, ὡς ἂν μάλιστα
[2]	εἰ χρὴ μηδὲν ἀδικήσαντα τὴν	πόλιν	δέκα ἔτη φεύγειν· οἱ δ'
[5]	ὅπου ἂν οἰκῇ, ταύτην τὴν	πόλιν	διαφθερεῖ, καὶ ~Κατὰ Ἀλκιβιάδου. ~Οὐκ
[31]	μᾶλλον ἠτιμακὼς ἢ ἐστεφανωκὼς τὴν	πόλιν.	Εἰ δὲ βούλεσθε σκοπεῖν, εὑρήσετε
[10]	αὐτῶν. Ἃ δὲ περὶ τὴν	πόλιν	εἴργασται καὶ τοὺς προσήκοντας καὶ
[26]	δὲ ἀπὸ τῶν ὑπαρχόντων τὴν	πόλιν	καὶ τὴν οἰκίαν βουλόμενος, λογιζόμενος
[29]	μόνον Διομήδην, ἀλλὰ καὶ τὴν	πόλιν	ὅλην ὑβρίζων ἐπιδείξειε, τὰ πομπεῖα
[24]	δὲ νομίζω μέγιστα κακὰ τὴν	πόλιν	ὑπὸ τούτου πείσεσθαι, καὶ τηλικούτων
[14]	Οὗ δὴ μάλιστα τὴν αὑτοῦ	δύναμιν	ἐπεδείξατο· παρακαλέσας γὰρ τοὺς ἑταίρους,
[7]	τῶν λόγων ἴσους καὶ κοινοὺς	ἡμῖν	ἐπιστάτας γενέσθαι, καὶ πάντας ἄρχοντας
[12]	τῶν συμμάχων ἔχθρα, ὅταν πρῶτον	ἡμῖν	καὶ Λακεδαιμονίοις γένηται ναυτικὸς πόλεμος.
[11]	τούτων κατασκευάσειεν, εἰ τῆς σωτηρίας	ἡμῖν	πάσης διὰ τῶν συμμάχων οὔσης,
[25]	μᾶλλον ἢ σῴζεσθαι. Διηγήσομαι δ'	ὑμῖν.	~Διομήδης ἦλθε ζεῦγος ἵππων ἄγων
[18]	ὁμολογουμένων δούλων. ~Ἀγανακτῶ δ' ἐνθυμούμενος	ὑμῖν	μὲν οὐδὲ τοὺς κακούργους ἀσφαλὲς
[17]	ἐποίησε· καὶ οὐ πρότερον ἀπηλλάγη,	πρὶν	ἀποδρὰς ᾤχετο τετάρτῳ μηνί, τοὺς
[5]	καὶ μᾶλλον καὶ> δικαιότερον ἢ	πρὶν	ἐκβληθῆναι. Οἶμαι δὲ καὶ τοὺς
[8]	λόγον οὐδένα περὶ τούτου γίγνεσθαι.	Πρὶν	μὲν γὰρ κριθῆναι οὐ ῥᾴδιον
[1]	ἀλλὰ καὶ πρότερον χαλεπὸν ἡγούμην,	πρὶν	τῶν κοινῶν ἐπιμελεῖσθαί τινος. Πολίτου
[38]	ὑπὲρ τῶν ἀποθανόντων ὡς ἀδίκως	ἀπολώλασιν,	οὐκ ἂν> ἀνασχέσθαι τῶν ἐπιχειρούντων·
[14]	τὴν γυναῖκα ᾤχετο βίᾳ, καὶ	πᾶσιν	ἐδήλωσε καὶ τῶν ἀρχόντων καὶ
[4]	κρίνουσιν, ἀλλὰ τούτου τοῦ πράγματος	ἅπασιν	Ἀθηναίοις μέτεστι. Πρὸς δὲ τούτοις
[11]	πείσας ὑμᾶς τὸν φόρον ταῖς	πόλεσιν	ἐξ ἀρχῆς τάξαι τὸν ὑπ'
[31]	ὑπόδικός ἐστιν, ἀλλὰ τοιαῦτα διαπεπραγμένος	σίτησιν	ἐν Πρυτανείῳ ἔλαβε, καὶ προσέτι
[32]	μεγάλα δαπανώμενοι πολλῶν δεόμενοι αἰσχροκερδέστατοί	εἰσιν.	Αἴσχιστον δὲ φανήσεσθε ποιοῦντες, εἰ
[30]	ἐν μιᾷ πόλει γεγένηνται, ὑπεύθυνοί	εἰσιν,	~ὁ δὲ πάντων τῶν συμμάχων
[8]	τὰς αἰτίας, οὔτ' εἰ ψευδεῖς	εἰσιν	οὔτ' εἰ ἀληθεῖς· ἀποφυγόντος δὲ
[21]	ἢ τοῦτον. Εἰκότως δέ μοι	δοκοῦσιν	οἱ κριταὶ ὑπέρχεσθαι Ἀλκιβιάδην, ὁρῶντες
[4]	ἐν τοῖς δικαστηρίοις οἱ λαχόντες	κρίνουσιν,	ἀλλὰ τούτου τοῦ πράγματος ἅπασιν
[40]	ἕνεκα τῶν παρανομούντων, ἵνα δίκην	διδῶσιν,	ἐπιμελεῖσθαι ἄξιον, ἀλλὰ καὶ τῶν
[31]	χρήματα λαμβάνων οὐδενὸς τούτων ὑπόδικός	ἐστιν,	ἀλλὰ τοιαῦτα διαπεπραγμένος σίτησιν ἐν
[1]	τῶν πολιτικῶν πραγμάτων ὡς σφαλερόν	ἐστιν	ἅπτεσθαι, ἀλλὰ καὶ πρότερον χαλεπὸν
[15]	μὴν οὐδ' ἔρημος οὐδ' εὐαδίκητός	ἐστιν,	ἐπεὶ διὰ τὸν πλοῦτον ἔχει
[5]	τοῦτο μεθίσταται ὅτι πονηρὸς> πολίτης	ἐστίν,	οὗτος οὐδ' ἀπελθὼν ἐνθένδε παύσεται,
[8]	ἔχει καὶ διώρισται τούτων ὁπότερόν	ἐστιν.	~Ὥστε δεινὸν νομίζω τοὺς μὲν
[36]	ὑποσχεῖν ἐτόλμησεν. ~Οὕτω γὰρ χαλεπός	ἐστιν,	ὥστε οὐ περὶ τῶν παρεληλυθότων
[17]	παρὰ βασιλέως. Οὕτω δ' ἀναίσχυντός	ἐστιν,	ὥστε προσελθὼν ἐνεκάλει αὐτῷ ὡς
[30]	Λεσβίοις προσέταξε. Καὶ οὕτως εὐτυχής	ἐστιν,	ὥστε τοὺς Ἕλληνας τῆς παρανομίας
[35]	ἐπειδὴ παρὰ τῶν τοιούτων οὐκ	ἔστιν	ἰδίᾳ δίκην λαβεῖν, δημοσίαν τιμωρίαν
[34]	προσήκει τούτου τοῦ πράγματος οὐδὲ	ἔστιν	οὐδεὶς ὅστις ἂν ἀποδείξειε τῶν
[18]	κακούργους ἀσφαλὲς εἰς τὸ δεσμωτήριον	ὂν	ἀπάγειν, διὰ τὸ χιλίας δραχμὰς
[20]	τοῦ νόμου τῶν χορευτῶν ἐξάγειν	ὃν	ἄν τις βούληται ξένον ἀγωνιζόμενον,
[16]	ὀλιγαρχικοὺς καὶ μισοδήμους ἀποκαλεῖ. Καὶ	ὃν	ἔδει τεθνάναι διὰ τὰ ἐπιτηδεύματα,
[20]	νόμου τῶν χορευτῶν ἐξάγειν ὃν	ἄν	τις βούληται ξένον ἀγωνιζόμενον, οὐκ
[31]	τῶν πολλάκις τούτῳ πεπραγμένων ἕκαστον	ὀλίγον	χρόνον πράξαντάς τινας ἀναστάτους τοὺς
[37]	τῇ πόλει περὶ τοῦ βίου	λόγον.	~Δεινὸν δέ μοι δοκεῖ εἶναι,
[8]	ἀγωνιζόμενος ἀπέφυγον, οὐκέτι δίκαιον ἡγοῦμαι	λόγον	οὐδένα περὶ τούτου γίγνεσθαι. Πρὶν
[17]	αὐτῷ, ἀλλ' ὅτι κατέλιπε τὸ	ἔργον	ἠπείλει, καὶ οὔτε τῆς δημοκρατίας
[8]	τούτων· ἐπειδὴ δὲ τετράκις ἀγωνιζόμενος	ἀπέφυγον,	οὐκέτι δίκαιον ἡγοῦμαι λόγον οὐδένα
[16]	ἄλλων Ἀθηναίων οὔτ' ὅσον ὀλίγῳ	πλέον	ἀξιῶν ἔχειν· ἀλλ' οὕτω σφόδρα
[20]	δ' ἀκροάσασθαι οὐκ ἐθελόντων, οὐδὲν	πλέον	ἔπραξεν· ~ἀλλὰ τῶν κριτῶν οἱ
[4]	τοὺς ἑταίρους καὶ συνωμότας κεκτημένοι	πλέον	φέρονται τῶν ἄλλων· οὐ γὰρ
[29]	κατεγέλων ἡμῶν, ὁρῶντες ἕνα ἄνδρα	μεῖζον	ἁπάσης τῆς πόλεως δυνάμενον. ~Σκέψασθε
[29]	Ἀλκιβιάδου τοῖς τούτου πομπείοις χρῆσθαι	ἐνόμιζον	ἡμᾶς· ὅσοι δὲ ἢ παρὰ
[12]	διπλασιάσειεν. ~Ὥστ' εἴπερ ἡγεῖσθε πολίτην	ἀγαθὸν	Ἀριστείδην καὶ δίκαιον γεγονέναι, τοῦτον
[5]	δέκα ἐτῶν ἡ πόλις οὐδὲν	ἀγαθὸν	ὑπὸ6 τούτου τοῦ ἀνδρὸς πείσεται.
[2]	καὶ Ἀλκιβιάδης καὶ Νικίας, ὧν	ἀναγκαῖον	ἕνα τῇ συμφορᾷ περιπεσεῖν. ~Ἄξιον
[8]	τῶν κατηγορούντων ἠκροᾶσθε καὶ ἐμοὶ	ἀναγκαῖον	ἦν ἀπολογεῖσθαι περὶ τούτων· ἐπειδὴ
[28]	τινος. Εἶτ' ἐκ τῶν τοιούτων	ἀναγκαῖον	τὰς πόλεις τῶν ἡμετέρων πολεμίων
[12]	ἡγεῖσθε πολίτην ἀγαθὸν Ἀριστείδην καὶ	δίκαιον	γεγονέναι, τοῦτον προσήκει κάκιστον νομίζειν,
[37]	ἐμοὶ ἀπέκτειναν. Οὔκουν τοὺς τοιούτους	δίκαιον	ἐκβάλλειν, οὓς πολλάκις ἐλέγχοντες εὑρίσκετε
[8]	δὲ τετράκις ἀγωνιζόμενος ἀπέφυγον, οὐκέτι	δίκαιον	ἡγοῦμαι λόγον οὐδένα περὶ τούτου
[38]	αὐτῆς αἰτίας κατηγορεῖ, πῶς οὐ	δίκαιον	περὶ τοὺς ζῶντας καὶ τοὺς
[27]	ἐπέτρεψεν ἂν ἀνταγωνίζεσθαι ἑαυτῷ, ὃς	Ἀθηναῖον	ἄνδρα βιασάμενος τοῖς ἀλλοτρίοις ἐτόλμησεν
[14]	ταῦτα μόνον ἐξήρκεσεν, ἀλλὰ καὶ	λαθραῖον	θάνατον ἐπεβούλευσε Καλλίᾳ, ~ἵνα τὸν
[10]	περὶ ἐμαυτοῦ παραλιπὼν Ἀλκιβιάδου τὸν	βίον	ἀναμνῆσαι βούλομαι. Καίτοι ἀπορῶ γε
[6]	ὑπὸ6 τούτου τοῦ ἀνδρὸς πείσεται.	~Ῥᾴδιον	δὲ καὶ ἐντεῦθεν γνῶναι τὸν
[8]	Πρὶν μὲν γὰρ κριθῆναι οὐ	ῥᾴδιον	{ἦν} εἰδέναι τὰς αἰτίας, οὔτ'
[7]	λέγειν· πάντως γὰρ οὐδὲν ἂν	πλεῖον	εἰς τὸ παρὸν ποιήσαιμεν· δέομαι
[11]	τῶν συμμάχων οὔσης, ὁμολογουμένως νῦν	κάκιον	ἢ πρότερον πραττόντων, τὸν φόρον
[40]	παρανομούντων, ἵνα δίκην διδῶσιν, ἐπιμελεῖσθαι	ἄξιον,	ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων, ὅπως
[3]	ἀναγκαῖον ἕνα τῇ συμφορᾷ περιπεσεῖν.	~Ἄξιον	δὲ μέμψασθαι τὸν θέντα τὸν
[23]	μὲν πεποιηκέναι τοὺς δὲ πεπονθέναι.	~Ἄξιον	δὲ τὴν τόλμαν αὐτοῦ σαφέστερον
[18]	τοὺς κακούργους ἀσφαλὲς εἰς τὸ	δεσμωτήριον	ὂν ἀπάγειν, διὰ τὸ χιλίας
[11]	ἐπὶ τούτῳ δέκατος αὐτὸς μάλιστα	διπλάσιον	αὐτὸν ἑκάστοις τῶν συμμάχων ἐποίησεν,
[24]	πραγμάτων εἰς τὸν λοιπὸν χρόνον	αἴτιον	δόξειν, ὥστε μηδένα τῶν προτέρων
[15]	οἶκον τὸν Ἱππονίκου κατάσχοι, ὡς	ἐναντίον	πάντων ὑμῶν ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ
[20]	ἀγωνιζόμενον, οὐκ ἐξὸν ἐπιχειρήσαντα κωλύειν,	ἐναντίον	ὑμῶν καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων
[22]	ἐξανδραποδίζεσθαι, πριάμενος γυναῖκα τῶν αἰχμαλώτων	υἱὸν	ἐξ αὐτῆς πεποίηται, ὃς τοσούτῳ
[23]	πεποίηκεν, ὡς ἂν μάλιστα τὸν	υἱὸν	ἐχθρὸν ἑαυτῷ καὶ τῇ πόλει
[18]	εἵρξας καὶ ἐπαναγκάζων γράφειν οὐδὲν	κακὸν	πέπονθεν, ἀλλὰ διὰ ταῦτα σεμνότερος
[15]	θάνατον ἐπεβούλευσε Καλλίᾳ, ~ἵνα τὸν	οἶκον	τὸν Ἱππονίκου κατάσχοι, ὡς ἐναντίον
[21]	αὐτόν, περὶ ἐλάττονος ποιούμενοι τὸν	ὅρκον	ἢ τοῦτον. Εἰκότως δέ μοι
[29]	μὲν οὖν τῶν ξένων μὴ	ἐγίγνωσκον	ἡμέτερα ὄντα, τὴν πομπὴν τὴν
[29]	τῶν πολιτῶν ἤκουον ἢ καὶ	ἐπεγίγνωσκον	τὰ τούτου, κατεγέλων ἡμῶν, ὁρῶντες
[42]	οὖν τοιούτους τῶν πολιτῶν πολὺ	μᾶλλον	ἐπιτηδείους ἡγοῦμαι μένειν ἢ φεύγειν.
[25]	τούτων ἐπιδείξω αὐτὸν ἐπιτηδειότερον τεθνάναι	μᾶλλον	ἢ σῴζεσθαι. Διηγήσομαι δ' ὑμῖν.
[25]	τῆς Ὀλυμπιάσι, καὶ περὶ πάντων	μᾶλλον	ἢ τῶν κατηγορηθέντων ἀπολογήσεσθαι. Ἐξ
[31]	νίκῃ χρῆται, ὥσπερ οὐ πολὺ	μᾶλλον	ἠτιμακὼς ἢ ἐστεφανωκὼς τὴν πόλιν.
[5]	οὐδὲν ἧττον ἐπιβουλεύσει, ἀλλὰ καὶ	μᾶλλον	καὶ> δικαιότερον ἢ πρὶν ἐκβληθῆναι.
[3]	δὲ μέμψασθαι τὸν θέντα τὸν	νόμον,	ὃς ἐναντία τῷ ὅρκῳ τοῦ
[14]	πρὸς τὸν ἄρχοντα κατὰ τὸν	νόμον.	Οὗ δὴ μάλιστα τὴν αὑτοῦ
[6]	δὲ καὶ ἐντεῦθεν γνῶναι τὸν	νόμον	πονηρὸν ὄντα· μόνοι γὰρ αὐτῷ
[35]	δὲ καὶ τὸν θέντα τὸν	νόμον	ταύτην τὴν διάνοιαν ἔχειν· ἀποβλέψαντα
[21]	τὸν δὲ τοιαῦτα παρανομοῦντα μέγιστον	δυνάμενον.	Αἴτιοι δ' ὑμεῖς, οὐ τιμωρούμενοι
[11]	δ' αὑτὸν φοβερὸν καὶ μέγα	δυνάμενον	ἰδίας ἀπὸ τῶν κοινῶν προσόδους
[29]	ἄνδρα μεῖζον ἁπάσης τῆς πόλεως	δυνάμενον.	~Σκέψασθε δὲ καὶ τὴν ἄλλην
[32]	ἀπὸ τῶν ὑμετέρων χρημάτων ταῦτα	κατεργασάμενον,	Καλλίαν δὲ τὸν Διδυμίου, τῷ
[24]	τὴν ἀρχὴν τοῦ βίου τοιαύτην	κατασκευασάμενον	καὶ τὴν τελευτὴν ὑπερβάλλουσαν ποιήσασθαι.
[34]	ἡμετέρων οὐδένα τῇ συμφορᾷ ταύτῃ	χρησάμενον	Ἀλκιβιάδῃ δὲ μάλιστα πάντων Ἀθηναίων.
[11]	τὸν ὑπ' Ἀριστείδου πάντων δικαιότατα	τεταγμένον,	αἱρεθεὶς ἐπὶ τούτῳ δέκατος αὐτὸς
[21]	Ταυρέαν μὲν τοσαῦτα χρήματα ἀναλώσαντα	προπηλακιζόμενον,	τὸν δὲ τοιαῦτα παρανομοῦντα μέγιστον
[20]	ὃν ἄν τις βούληται ξένον	ἀγωνιζόμενον,	οὐκ ἐξὸν ἐπιχειρήσαντα κωλύειν, ἐναντίον
[35]	ἰδίᾳ τε οὐδένα διεκώλυσα δικάζεσθαι	βουλόμενον·	Ἀλκιβιάδης δὲ τοιαῦτα ἐργασάμενος οὐδεμίαν
[20]	ἐξάγειν ὃν ἄν τις βούληται	ξένον	ἀγωνιζόμενον, οὐκ ἐξὸν ἐπιχειρήσαντα κωλύειν,
[38]	πόλει περὶ τοῦ βίου λόγον.	~Δεινὸν	δέ μοι δοκεῖ εἶναι, εἰ
[19]	μεγίστην φυλακὴν ἀνῄρηκε τῆς πόλεως.	Δεινὸν	μὲν οὖν ἐστι καὶ ὑπὸ
[9]	διώρισται τούτων ὁπότερόν ἐστιν. ~Ὥστε	δεινὸν	νομίζω τοὺς μὲν ἁλόντας μιᾷ
[7]	Ἀκούσαντες γὰρ ἕκαστον τῶν ὑπαρχόντων	ἄμεινον	βουλεύσεσθε περὶ ἡμῶν. ~Ἔστι δὲ
[30]	τοῖς ἵπποις ἐφόδια Χῖοι παρεσκεύασαν,	οἶνον	δὲ καὶ τὰ ἄλλα ἀναλώματα
[33]	ἀγώνων ἀλλ' ἐκ τῶν ἐπιτηδευμάτων	ἔκρινον	αὐτόν. ~Ἀλλὰ μὴν εἰ δεῖ
[9]	τοὺς μὲν ἁλόντας μιᾷ ψήφῳ	μόνον	ἀποθνῄσκειν, καὶ τὰ χρήματα δημεύεσθαι
[33]	τῇ ἑαυτοῦ συνῴκησε. Καίτοι οὐ	μόνον	αὐτὸς Ὀλυμπιονίκης ἦν, ἀλλὰ καὶ
[1]	Ἀλκιβιάδου. ~Οὐκ ἐν τῷ παρόντι	μόνον	γιγνώσκω τῶν πολιτικῶν πραγμάτων ὡς
[40]	τῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτῶν καταπεφρόνηκεν; ~Οὐ	μόνον	δὲ αὐτῶν ἕνεκα τῶν παρανομούντων,
[29]	δὲ μισεῖν. ~Ἵνα δὲ μὴ	μόνον	Διομήδην, ἀλλὰ καὶ τὴν πόλιν
[14]	πολιτῶν καταφρονῶν. Οὐ τοίνυν ταῦτα	μόνον	ἐξήρκεσεν, ἀλλὰ καὶ λαθραῖον θάνατον
[24]	τηλικούτων πραγμάτων εἰς τὸν λοιπὸν	χρόνον	αἴτιον δόξειν, ὥστε μηδένα τῶν
[3]	διαψηφισαμένων κρύβδην τὸν ὀστρακισθέντα τοσοῦτον	χρόνον	δεῖ στερηθῆναι τῆς πόλεως. ~Εἶτα
[18]	τῶν ψήφων· ὁ δὲ τοσοῦτον	χρόνον	εἵρξας καὶ ἐπαναγκάζων γράφειν οὐδὲν
[31]	πολλάκις τούτῳ πεπραγμένων ἕκαστον ὀλίγον	χρόνον	πράξαντάς τινας ἀναστάτους τοὺς οἴκους
[20]	τις βούληται ξένον ἀγωνιζόμενον, οὐκ	ἐξὸν	ἐπιχειρήσαντα κωλύειν, ἐναντίον ὑμῶν καὶ
[4]	καὶ οὐδενὸς ἀξίαν ἡγοῦμαι ζημίαν,	ἐξὸν	κολάζειν χρήμασι καὶ δεσμῷ καὶ
[1]	ἐστιν ἅπτεσθαι, ἀλλὰ καὶ πρότερον	χαλεπὸν	ἡγούμην, πρὶν τῶν κοινῶν ἐπιμελεῖσθαί
[36]	ἐξαρκεῖ, εἰ μὴ καὶ τὸ	λοιπὸν	ὅ τι ἂν βούληται διαπράξεται.
[24]	καὶ τηλικούτων πραγμάτων εἰς τὸν	λοιπὸν	χρόνον αἴτιον δόξειν, ὥστε μηδένα
[34]	ἀμφότεροι, ὥστ' οὐδὲν θαυμαστὸν οὐδ'	ἄτοπον	πείσεται τῶν αὐτῶν τοῖς προγόνοις
[7]	οὐδὲν ἂν πλεῖον εἰς τὸ	παρὸν	ποιήσαιμεν· δέομαι δ' ὑμῶν τῶν
[11]	συμμάχων ἐποίησεν, ἐπιδείξας δ' αὑτὸν	φοβερὸν	καὶ μέγα δυνάμενον ἰδίας ἀπὸ
[18]	μήθ' εἷρξαι μήτε δῆσαι τὸν	ἐλεύθερον·	ἐὰν δέ τις παραβῇ, μεγάλην
[1]	γιγνώσκω τῶν πολιτικῶν πραγμάτων ὡς	σφαλερόν	ἐστιν ἅπτεσθαι, ἀλλὰ καὶ πρότερον
[5]	ἐπιβουλεύσει, ἀλλὰ καὶ μᾶλλον καὶ>	δικαιότερον	ἢ πρὶν ἐκβληθῆναι. Οἶμαι δὲ
[25]	αὐτῶν δὲ τούτων ἐπιδείξω αὐτὸν	ἐπιτηδειότερον	τεθνάναι μᾶλλον ἢ σῴζεσθαι. Διηγήσομαι
[23]	Καίτοι ἐκεῖνα μὲν οὐκ ἐπίστασθε	πότερον	οὕτω γεγένηται ἢ πέπλασται ὑπὸ
[8]	τέλος ἔχει καὶ διώρισται τούτων	ὁπότερόν	ἐστιν. ~Ὥστε δεινὸν νομίζω τοὺς
[17]	γράφοι. Ὅπερ ἐποίησε· καὶ οὐ	πρότερον	ἀπηλλάγη, πρὶν ἀποδρὰς ᾤχετο τετάρτῳ
[11]	οὔσης, ὁμολογουμένως νῦν κάκιον ἢ	πρότερον	πραττόντων, τὸν φόρον ἑκάστοις διπλασιάσειεν.
[1]	σφαλερόν ἐστιν ἅπτεσθαι, ἀλλὰ καὶ	πρότερον	χαλεπὸν ἡγούμην, πρὶν τῶν κοινῶν
[23]	~Ἄξιον δὲ τὴν τόλμαν αὐτοῦ	σαφέστερον	ἔτι διελθεῖν. Ἐκ ταύτης γὰρ
[19]	δίκαια πάσχειν κακῶς, πολὺ δὲ	χαλεπώτερον,	ὅταν τις ἐπιστάμενος τὰ διαφέροντα
[12]	Ἐγὼ δὲ νομίζω τὸν τοιοῦτον	πονηρὸν	εἶναι προστάτην, ὅστις τοῦ παρόντος
[6]	καὶ ἐντεῦθεν γνῶναι τὸν νόμον	πονηρὸν	ὄντα· μόνοι γὰρ αὐτῷ τῶν
[23]	ὡς ἂν μάλιστα τὸν υἱὸν	ἐχθρὸν	ἑαυτῷ καὶ τῇ πόλει ποιήσειε·
[7]	τοῖς λοιδορουμένοις μήτε τοῖς ὑπὲρ	καιρὸν	χαριζομένοις ἐπιτρέπειν, ἀλλὰ τῷ μὲν
[11]	κάκιον ἢ πρότερον πραττόντων, τὸν	φόρον	ἑκάστοις διπλασιάσειεν. ~Ὥστ' εἴπερ ἡγεῖσθε
[11]	μὲν οὖν πείσας ὑμᾶς τὸν	φόρον	ταῖς πόλεσιν ἐξ ἀρχῆς τάξαι
[16]	οὐδενὶ τῶν ἄλλων Ἀθηναίων οὔτ'	ὅσον	ὀλίγῳ πλέον ἀξιῶν ἔχειν· ἀλλ'
[32]	ποιοῦντες, εἰ τοῦτον μὲν ἀγαπᾶτε	τὸν	ἀπὸ τῶν ὑμετέρων χρημάτων ταῦτα
[24]	μεμνῆσθαι· ἀνέλπιστον γὰρ οὐδέν, τὸν	τὴν	ἀρχὴν τοῦ βίου τοιαύτην κατασκευασάμενον
[14]	σωφρονεστάτην οὖσαν ἀπολιπεῖν, ἐλθοῦσαν πρὸς	τὸν	ἄρχοντα κατὰ τὸν νόμον. Οὗ
[9]	δὶς περὶ τῶν αὐτῶν πρὸς	τὸν	αὐτὸν μὴ ἐξεῖναι δικάζεσθαι, καὶ
[5]	συνειδότας ὡς ἂν ἀγνοήσαντες ἐξελάσητε	τὸν	βέλτιστον, δέκα ἐτῶν ἡ πόλις
[10]	ἕνεκα περὶ ἐμαυτοῦ παραλιπὼν Ἀλκιβιάδου	τὸν	βίον ἀναμνῆσαι βούλομαι. Καίτοι ἀπορῶ
[17]	ἐλήλυθε τόλμης, ὥστε πείσας Ἀγάθαρχον	τὸν	γραφέα συνεισελθεῖν {οἴκαδε} τὴν οἰκίαν
[21]	μὲν τοσαῦτα χρήματα ἀναλώσαντα προπηλακιζόμενον,	τὸν	δὲ τοιαῦτα παρανομοῦντα μέγιστον δυνάμενον.
[32]	χρημάτων ταῦτα κατεργασάμενον, Καλλίαν δὲ	τὸν	Διδυμίου, τῷ σώματι νικήσαντα πάντας
[18]	ἐξεῖναι μήθ' εἷρξαι μήτε δῆσαι	τὸν	ἐλεύθερον· ἐὰν δέ τις παραβῇ,
[26]	Ἀλκιβιάδης πολίτην ὄντα καὶ οὐ>	τὸν	ἐπιτυχόντα, δυνάμενος παρὰ τοῖς ἀγωνοθέταις
[3]	συμφορᾷ περιπεσεῖν. ~Ἄξιον δὲ μέμψασθαι	τὸν	θέντα τὸν νόμον, ὃς ἐναντία
[35]	κατηγορῆσαι δύναιτο. ~Νομίζω δὲ καὶ	τὸν	θέντα τὸν νόμον ταύτην τὴν
[15]	ἐπεβούλευσε Καλλίᾳ, ~ἵνα τὸν οἶκον	τὸν	Ἱππονίκου κατάσχοι, ὡς ἐναντίον πάντων
[24]	πείσεσθαι, καὶ τηλικούτων πραγμάτων εἰς	τὸν	λοιπὸν χρόνον αἴτιον δόξειν, ὥστε
[20]	μισούντων τοῦτον, ὥστε τῶν χορῶν	τὸν	μὲν ἐπαινούντων, τοῦ δ' ἀκροάσασθαι
[3]	~Ἄξιον δὲ μέμψασθαι τὸν θέντα	τὸν	νόμον, ὃς ἐναντία τῷ ὅρκῳ
[14]	ἐλθοῦσαν πρὸς τὸν ἄρχοντα κατὰ	τὸν	νόμον. Οὗ δὴ μάλιστα τὴν
[6]	~Ῥᾴδιον δὲ καὶ ἐντεῦθεν γνῶναι	τὸν	νόμον πονηρὸν ὄντα· μόνοι γὰρ
[35]	~Νομίζω δὲ καὶ τὸν θέντα	τὸν	νόμον ταύτην τὴν διάνοιαν ἔχειν·
[15]	λαθραῖον θάνατον ἐπεβούλευσε Καλλίᾳ, ~ἵνα	τὸν	οἶκον τὸν Ἱππονίκου κατάσχοι, ὡς
[21]	ἔκριναν αὐτόν, περὶ ἐλάττονος ποιούμενοι	τὸν	ὅρκον ἢ τοῦτον. Εἰκότως δέ
[3]	ἀπολογίας ἀποδοθείσης {οὔτε} διαψηφισαμένων κρύβδην	τὸν	ὀστρακισθέντα τοσοῦτον χρόνον δεῖ στερηθῆναι
[23]	ἐλευθέρας δούλην κατέστησε, καὶ ἧς	τὸν	πατέρα καὶ τοὺς προσήκοντας ἀπέκτεινε,
[15]	οὐδ' εὐαδίκητός ἐστιν, ἐπεὶ διὰ	τὸν	πλοῦτον ἔχει πολλοὺς τοὺς βοηθήσοντας.
[24]	ἀδικημάτων μεμνῆσθαι· ἀνέλπιστον γὰρ οὐδέν,	τὸν	τὴν ἀρχὴν τοῦ βίου τοιαύτην
[12]	ναυτικὸς πόλεμος. Ἐγὼ δὲ νομίζω	τὸν	τοιοῦτον πονηρὸν εἶναι προστάτην, ὅστις
[23]	ἀνάστατον πεποίηκεν, ὡς ἂν μάλιστα	τὸν	υἱὸν ἐχθρὸν ἑαυτῷ καὶ τῇ
[11]	ταῖς πόλεσιν ἐξ ἀρχῆς τάξαι	τὸν	ὑπ' Ἀριστείδου πάντων δικαιότατα τεταγμένον,
[11]	νῦν κάκιον ἢ πρότερον πραττόντων,	τὸν	φόρον ἑκάστοις διπλασιάσειεν. ~Ὥστ' εἴπερ
[11]	~Πρῶτον μὲν οὖν πείσας ὑμᾶς	τὸν	φόρον ταῖς πόλεσιν ἐξ ἀρχῆς
[14]	μόνον ἐξήρκεσεν, ἀλλὰ καὶ λαθραῖον	θάνατον	ἐπεβούλευσε Καλλίᾳ, ~ἵνα τὸν οἶκον
[15]	τὴν ἑαυτοῦ καὶ τῷ κηδεστῇ	θάνατον	ἐπιβουλεύει, τί χρὴ προσδοκᾶν τοῦτον
[16]	περὶ πλείονος. ~Ὃ δὲ πάντων	δεινότατόν	ἐστι, τοιοῦτος ὢν ὡς εὔνους
[23]	ἀπέκτεινε, καὶ {ἧς} τὴν πόλιν	ἀνάστατον	πεποίηκεν, ὡς ἂν μάλιστα τὸν
[3]	ἐξελᾶν μήτε δήσειν μήτε ἀποκτενεῖν	ἄκριτον,	ἐν δὲ τῷδε τῷ καιρῷ
[18]	τετάχθαι ἀποτεῖσαι ὃς ἂν τὸ	πέμπτον	μέρος μὴ μεταλάβῃ τῶν ψήφων·
[10]	ἄλλης βιαιότητος καὶ παρανομίας καθ'	ἕκαστον	εἰ δεήσειε λέγειν, οὐκ ἂν
[31]	εὑρήσετε τῶν πολλάκις τούτῳ πεπραγμένων	ἕκαστον	ὀλίγον χρόνον πράξαντάς τινας ἀναστάτους
[16]	μὲν ὑμᾶς κολακεύων, ἕνα δ'	ἕκαστον	προπηλακίζων. ~Ὃς εἰς τοσοῦτον ἐλήλυθε
[7]	καὶ θορυβοῦντι χαλεπούς. Ἀκούσαντες γὰρ	ἕκαστον	τῶν ὑπαρχόντων ἄμεινον βουλεύσεσθε περὶ
[34]	δὶς> ἐξωστρακίσθησαν ἀμφότεροι, ὥστ' οὐδὲν	θαυμαστὸν	οὐδ' ἄτοπον πείσεται τῶν αὐτῶν
[21]	προπηλακιζόμενον, τὸν δὲ τοιαῦτα παρανομοῦντα	μέγιστον	δυνάμενον. Αἴτιοι δ' ὑμεῖς, οὐ
[12]	καὶ δίκαιον γεγονέναι, τοῦτον προσήκει	κάκιστον	νομίζειν, ὡς τἀναντία περὶ τῶν
[24]	μηδένα τῶν προτέρων ἀδικημάτων μεμνῆσθαι·	ἀνέλπιστον	γὰρ οὐδέν, τὸν τὴν ἀρχὴν
[5]	ὡς ἂν ἀγνοήσαντες ἐξελάσητε τὸν	βέλτιστον,	δέκα ἐτῶν ἡ πόλις οὐδὲν
[32]	δαπανώμενοι πολλῶν δεόμενοι αἰσχροκερδέστατοί εἰσιν.	Αἴσχιστον	δὲ φανήσεσθε ποιοῦντες, εἰ τοῦτον
[42]	οὐδ' αἰσχυνόμενος εἰ τῶν νόμων	ἔλαττον	δύναμαι. Τοὺς οὖν τοιούτους τῶν
[17]	οὐδὲν ἦν ὄφελος· οὐδὲν γὰρ	ἧττον	ἐδεδέκει τῶν ὁμολογουμένων δούλων. ~Ἀγανακτῶ
[5]	προθύμων μὲν καὶ τῇδε οὐδὲν	ἧττον	ἐπιβουλεύσει, ἀλλὰ καὶ μᾶλλον καὶ>
[33]	ἀλλ' ἐκ τῶν ἐπιτηδευμάτων ἔκρινον	αὐτόν.	~Ἀλλὰ μὴν εἰ δεῖ κατὰ
[39]	ἄλλους ἐκβάλλειν καὶ ἀποκτείνειν ἀνηλεῶς,	αὐτὸν	δὲ ἱκετεύειν καὶ δακρύειν οἰκτρῶς.
[11]	τούτῳ δέκατος αὐτὸς μάλιστα διπλάσιον	αὐτὸν	ἑκάστοις τῶν συμμάχων ἐποίησεν, ἐπιδείξας
[25]	Ἐξ αὐτῶν δὲ τούτων ἐπιδείξω	αὐτὸν	ἐπιτηδειότερον τεθνάναι μᾶλλον ἢ σῴζεσθαι.
[13]	οἳ οὐδ' ἀπὸ τῶν ἰδίων	αὐτὸν	θεῶνται, ὁρῶντες τὴν πλεονεξίαν καὶ
[20]	ἐν τῇ πόλει τύπτων ἐξήλασεν	αὐτόν,	καὶ τῶν θεατῶν συμφιλονικούντων ἐκείνῳ
[9]	περὶ τῶν αὐτῶν πρὸς τὸν	αὐτὸν	μὴ ἐξεῖναι δικάζεσθαι, καὶ ὑμῶν
[21]	οἱ δὲ χαριζόμενοι νικᾶν ἔκριναν	αὐτόν,	περὶ ἐλάττονος ποιούμενοι τὸν ὅρκον
[25]	τὰς τυραννίδας καθισταμένας. ~Ἡγοῦμαι δ'	αὐτὸν	πρὸς ταῦτα μὲν οὐδὲν ἀντερεῖν,
[36]	οὐ περὶ τῶν παρεληλυθότων ἀδικημάτων	αὐτὸν	τιμωροῦνται, ἀλλ' ὑπὲρ τῶν μελλόντων
[39]	~Ἔστι μὲν οὖν Ἀλκιβιάδου μήτε	αὐτὸν	τῶν νόμων καὶ τῶν ὅρκων
[11]	τῶν συμμάχων ἐποίησεν, ἐπιδείξας δ'	αὑτὸν	φοβερὸν καὶ μέγα δυνάμενον ἰδίας
[12]	πόλεμος. Ἐγὼ δὲ νομίζω τὸν	τοιοῦτον	πονηρὸν εἶναι προστάτην, ὅστις τοῦ
[15]	εὐαδίκητός ἐστιν, ἐπεὶ διὰ τὸν	πλοῦτον	ἔχει πολλοὺς τοὺς βοηθήσοντας. Καίτοι
[28]	φροντίζοντας, τοῦ δὲ πράγματος ἀμελοῦντας.	~Τοσοῦτον	δὲ διαφέρει Λακεδαιμονίων, ὥστ' ἐκεῖνοι
[17]	δ' ἕκαστον προπηλακίζων. ~Ὃς εἰς	τοσοῦτον	ἐλήλυθε τόλμης, ὥστε πείσας Ἀγάθαρχον
[42]	οὐκ ἀξιῶ μεμνῆσθαι, πλὴν κατὰ	τοσοῦτον,	ὅτι τὰ προσταττόμενα δαπανῶ οὐκ
[3]	{οὔτε} διαψηφισαμένων κρύβδην τὸν ὀστρακισθέντα	τοσοῦτον	χρόνον δεῖ στερηθῆναι τῆς πόλεως.
[18]	μεταλάβῃ τῶν ψήφων· ὁ δὲ	τοσοῦτον	χρόνον εἵρξας καὶ ἐπαναγκάζων γράφειν
[26]	ἱππικοὺς τύχῃ τοὺς πλείστους κρινομένους.	Τοῦτον	Ἀλκιβιάδης πολίτην ὄντα καὶ οὐ>
[40]	ἐξελάσαντες τοὺς βελτίστους περιδεεῖς καταστήσετε,	τοῦτον	δὲ κολάσαντες τοὺς ἀσελγεστάτους νομιμωτέρους
[21]	ἐλάττονος ποιούμενοι τὸν ὅρκον ἢ	τοῦτον.	Εἰκότως δέ μοι δοκοῦσιν οἱ
[32]	Αἴσχιστον δὲ φανήσεσθε ποιοῦντες, εἰ	τοῦτον	μὲν ἀγαπᾶτε τὸν ἀπὸ τῶν
[15]	θάνατον ἐπιβουλεύει, τί χρὴ προσδοκᾶν	τοῦτον	περὶ τοὺς ἐντυχόντας τῶν πολιτῶν
[12]	ἀγαθὸν Ἀριστείδην καὶ δίκαιον γεγονέναι,	τοῦτον	προσήκει κάκιστον νομίζειν, ὡς τἀναντία
[20]	θεατῶν συμφιλονικούντων ἐκείνῳ καὶ μισούντων	τοῦτον,	ὥστε τῶν χορῶν τὸν μὲν
[12]	ἡ τῶν συμμάχων ἔχθρα, ὅταν	πρῶτον	ἡμῖν καὶ Λακεδαιμονίοις γένηται ναυτικὸς
[11]	καὶ ξένων τοὺς ἐντυγχάνοντας, ἀποδείξω.	~Πρῶτον	μὲν οὖν πείσας ὑμᾶς τὸν
[37]	ἢ διὰ τῶν ἐπιτυχόντων ἐχθρῶν	ἐκινδύνευον,	ἀλλ' οὐ διὰ τῶν ἐρρωμενεστάτων
[29]	δὲ ἢ παρὰ τῶν πολιτῶν	ἤκουον	ἢ καὶ ἐπεγίγνωσκον τὰ τούτου,
[17]	τοσοῦτον ἐλήλυθε τόλμης, ὥστε πείσας	Ἀγάθαρχον	τὸν γραφέα συνεισελθεῖν {οἴκαδε} τὴν
[11]	διὰ τῶν συμμάχων οὔσης, ὁμολογουμένως	νῦν	κάκιον ἢ πρότερον πραττόντων, τὸν
[35]	τῶν ἀδικουμένων κατασκευάσαι. Ἐγὼ μὲν>	τοίνυν	ἔν τε τῷ κοινῷ κέκριμαι
[40]	καὶ σωφρονέστεροι γίγνωνται. Ἐμὲ μὲν	τοίνυν	ἐξελάσαντες τοὺς βελτίστους περιδεεῖς καταστήσετε,
[14]	τῶν ἄλλων πολιτῶν καταφρονῶν. Οὐ	τοίνυν	ταῦτα μόνον ἐξήρκεσεν, ἀλλὰ καὶ
[2]	ὑφ' ὧν διαβάλλομαι. Ὁ μὲν	οὖν	ἀγὼν ὁ παρὼν οὐ στεφανηφόρος,
[39]	αὐτὴν γνώμην ἔχειν; ~Ἔστι μὲν	οὖν	Ἀλκιβιάδου μήτε αὐτὸν τῶν νόμων
[19]	ἀνῄρηκε τῆς πόλεως. Δεινὸν μὲν	οὖν	ἐστι καὶ ὑπὸ τῶν ἀγνοούντων
[10]	ἐμποδὼν ἁπάντων ὄντων. Περὶ μὲν	οὖν	μοιχείας καὶ γυναικῶν ἀλλοτρίων ἁρπαγῆς
[11]	τοὺς ἐντυγχάνοντας, ἀποδείξω. ~Πρῶτον μὲν	οὖν	πείσας ὑμᾶς τὸν φόρον ταῖς
[42]	τῶν νόμων ἔλαττον δύναμαι. Τοὺς	οὖν	τοιούτους τῶν πολιτῶν πολὺ μᾶλλον
[7]	πλείστους ἐπιθυμητὰς ἔχει. ~Περὶ μὲν	οὖν	τούτων οὐκ οἶδ' ὅ τι
[29]	χερνιβίοις καὶ θυμιατηρίοις. Ὅσοι μὲν	οὖν	τῶν ξένων μὴ ἐγίγνωσκον ἡμέτερα
[37]	αὐτὴν αἰτίαν ἐχόντων ἐμοὶ ἀπέκτειναν.	Οὔκουν	τοὺς τοιούτους δίκαιον ἐκβάλλειν, οὓς
[16]	δὲ πάντων δεινότατόν ἐστι, τοιοῦτος	ὢν	ὡς εὔνους τῷ δήμῳ τοὺς
[2]	ἐγὼ καὶ Ἀλκιβιάδης καὶ Νικίας,	ὧν	ἀναγκαῖον ἕνα τῇ συμφορᾷ περιπεσεῖν.
[2]	καὶ δεινοτάτοις ἐχθροῖς χρώμενος, ὑφ'	ὧν	διαβάλλομαι. Ὁ μὲν οὖν ἀγὼν
[17]	αὐτῷ ὡς ἀδικούμενος, καὶ οὐχ	ὧν	ἐβιάσατο μετέμελεν αὐτῷ, ἀλλ' ὅτι
[10]	ὑμῶν ὀμωμοκότων χρῆσθαι τοῖς νόμοις.	~Ὧν	ἕνεκα περὶ ἐμαυτοῦ παραλιπὼν Ἀλκιβιάδου
[2]	κοινῶν μεγάλαι καὶ ἐλεύθεραι γίγνονται.	~Ὧν	{τῶν ἀγαθῶν} εἷς ἐγὼ βουληθεὶς
[14]	τῆς θυγατρὸς γένοιτο, προσθήσειν ταῦτα.	~Λαβὼν	δὲ τοσαύτην προῖκα ὅσην οὐδεὶς
[2]	ὧν διαβάλλομαι. Ὁ μὲν οὖν	ἀγὼν	ὁ παρὼν οὐ στεφανηφόρος, ἀλλ'
[26]	ὑμῖν. ~Διομήδης ἦλθε ζεῦγος ἵππων	ἄγων	Ὀλυμπίαζε, κεκτημένος μὲν οὐσίαν μετρίαν,
[14]	τῶν Ἑλλήνων, οὕτως ὑβριστὴς ἦν,	ἐπεισάγων	εἰς τὴν αὐτὴν οἰκίαν ἑταίρας,
[13]	ἐπὶ Δηλίῳ ἕτερα τοσαῦτα προσεπράξατο,	λέγων	ὡς ὡμολόγησεν ἐκεῖνος, ὁπότε παῖς
[7]	ποιήσαιμεν· δέομαι δ' ὑμῶν τῶν	λόγων	ἴσους καὶ κοινοὺς ἡμῖν ἐπιστάτας
[10]	πλῆθος τῶν ἁμαρτημάτων πόθεν ἄρξωμαι,	ἐμποδὼν	ἁπάντων ὄντων. Περὶ μὲν οὖν
[6]	χρώμεθα, καὶ οὐδεμία τῶν ἄλλων	πόλεων	ἐθέλει μιμήσασθαι. Καίτοι ταῦτα διέγνωσται
[12]	νομίζειν, ὡς τἀναντία περὶ τῶν	πόλεων	ἐκείνῳ γιγνώσκοντα. τοιγάρτοι διὰ ταῦτα
[22]	φανερῶς ἀσελγαίνοντας θαυμάζοντες. ~Τοιγάρτοι τῶν	νέων	αἱ διατριβαὶ οὐκ ἐν τοῖς
[18]	δὲ τοσοῦτον χρόνον εἵρξας καὶ	ἐπαναγκάζων	γράφειν οὐδὲν κακὸν πέπονθεν, ἀλλὰ
[16]	ὑμᾶς κολακεύων, ἕνα δ' ἕκαστον	προπηλακίζων.	~Ὃς εἰς τοσοῦτον ἐλήλυθε τόλμης,
[29]	ἀλλὰ καὶ τὴν πόλιν ὅλην	ὑβρίζων	ἐπιδείξειε, τὰ πομπεῖα παρὰ τῶν
[2]		ἀγαθῶν	ἀνδρῶν ὑμῶν τυγχάνων, δι' ὅπερ
[2]	καὶ ἐλεύθεραι γίγνονται. ~Ὧν {τῶν	ἀγαθῶν}	εἷς ἐγὼ βουληθεὶς ἐξετάζεσθαι μεγίστοις
[17]	ᾤχετο τετάρτῳ μηνί, τοὺς φύλακας	λαθών,	ὥσπερ παρὰ βασιλέως. Οὕτω δ'
[27]	τὰ δ' ἔργα τυράννου παρέχων,	καταμαθὼν	ὑμᾶς τοῦ μὲν ὀνόματος φροντίζοντας,
[5]	πονηρὸς> πολίτης ἐστίν, οὗτος οὐδ'	ἀπελθὼν	ἐνθένδε παύσεται, ἀλλ' ὅπου ἂν
[17]	Οὕτω δ' ἀναίσχυντός ἐστιν, ὥστε	προσελθὼν	ἐνεκάλει αὐτῷ ὡς ἀδικούμενος, καὶ
[34]	χρησάμενον Ἀλκιβιάδῃ δὲ μάλιστα πάντων	Ἀθηναίων.	Καὶ γὰρ ὁ τῆς μητρὸς
[16]	τῆς πολιτείας, οὐδενὶ τῶν ἄλλων	Ἀθηναίων	οὔτ' ὅσον ὀλίγῳ πλέον ἀξιῶν
[42]	συμμάχους ἐκέκτησθε. ~Περὶ δὲ τῶν	λῃτουργιῶν	οὐκ ἀξιῶ μεμνῆσθαι, πλὴν κατὰ
[4]	μοι δοκεῖ· τῶν μὲν γὰρ	ἰδίων	ἀδικημάτων μεγάλην τιμωρίαν ταύτην νομίζω,
[13]	ᾑρῆσθαι, οἳ οὐδ' ἀπὸ τῶν	ἰδίων	αὐτὸν θεῶνται, ὁρῶντες τὴν πλεονεξίαν
[1]	διὰ μὲν γὰρ τοὺς τῶν	ἰδίων	ἐπιμελουμένους οὐδὲν αἱ πόλεις μείζους
[42]	τῶν κοινῶν ἀλλ' ἀπὸ τῶν	ἰδίων.	Καίτοι τυγχάνω νενικηκὼς εὐανδρίᾳ καὶ
[26]	δυνάμενος παρὰ τοῖς ἀγωνοθέταις τῶν	Ἠλείων,	τὸ ζεῦγος> ἀφελόμενος αὐτὸς ἠγωνίζετο.
[22]	ἁμαρτημάτων ὑπερβολάς, ὥστε περὶ τῶν	Μηλίων	γνώμην ἀποφηνάμενος ἐξανδραποδίζεσθαι, πριάμενος γυναῖκα
[28]	ἀναγκαῖον τὰς πόλεις τῶν ἡμετέρων	πολεμίων	ἐπιθυμεῖν, ἡμᾶς δὲ μισεῖν. ~Ἵνα
[28]	πράγματος ἀμελοῦντας. ~Τοσοῦτον δὲ διαφέρει	Λακεδαιμονίων,	ὥστ' ἐκεῖνοι μὲν καὶ ὑπὸ
[19]	ὑμᾶς τοῖς αὑτοῦ τρόποις ἀκολουθεῖν	ἀξιῶν.	~Ἐνθυμήθητε δὲ Ταυρέαν, ὃς ἀντιχορηγὸς
[16]	Ἀθηναίων οὔτ' ὅσον ὀλίγῳ πλέον	ἀξιῶν	ἔχειν· ἀλλ' οὕτω σφόδρα καταπεφρόνηκεν
[10]	τῶν πολιτῶν, φανερὰς τὰς συμφορὰς	ποιῶν	αὐτῶν. Ἃ δὲ περὶ τὴν
[10]	μὲν οὖν μοιχείας καὶ γυναικῶν	ἀλλοτρίων	ἁρπαγῆς καὶ τῆς ἄλλης βιαιότητος
[15]	γὰρ ἄνθρωποι τοὺς οἰκείους τῶν	ἀλλοτρίων	ποιοῦνται περὶ πλείονος. ~Ὃ δὲ
[1]	ἔχθρας τὰς ἰδίας ὑπὲρ τῶν	δημοσίων	ἔχειν ἡσυχίαν· διὰ μὲν γὰρ
[4]	τιμωρίαν ταύτην νομίζω, τῶν δὲ	δημοσίων	μικρὰν καὶ οὐδενὸς ἀξίαν ἡγοῦμαι
[10]	Περὶ μὲν οὖν μοιχείας καὶ	γυναικῶν	ἀλλοτρίων ἁρπαγῆς καὶ τῆς ἄλλης
[1]	τῷ παρόντι μόνον γιγνώσκω τῶν	πολιτικῶν	πραγμάτων ὡς σφαλερόν ἐστιν ἅπτεσθαι,
[39]	αὐτὸν τῶν νόμων καὶ τῶν	ὅρκων	φροντίζειν, ὑμᾶς τε παραβαίνειν ἐπιχειρεῖν
[29]	ἢ καὶ ἐπεγίγνωσκον τὰ τούτου,	κατεγέλων	ἡμῶν, ὁρῶντες ἕνα ἄνδρα μεῖζον
[2]	οἱ δ' ἀνταγωνιζόμενοι περὶ τῶν	ἄθλων	τούτων ἐσμὲν ἐγὼ καὶ Ἀλκιβιάδης
[16]	εἶναι τῆς πολιτείας, οὐδενὶ τῶν	ἄλλων	Ἀθηναίων οὔτ' ὅσον ὀλίγῳ πλέον
[10]	καὶ τοὺς προσήκοντας καὶ τῶν	ἄλλων	ἀστῶν καὶ ξένων τοὺς ἐντυγχάνοντας,
[34]	ἐπιχειρήσειεν ἀντειπεῖν, ὡς οὐ τῶν	ἄλλων	ἐκεῖνοι παρανομώτατοι ὄντες τούτου σωφρονέστεροι
[20]	κωλύειν, ἐναντίον ὑμῶν καὶ τῶν	ἄλλων	Ἑλλήνων τῶν θεωρούντων καὶ τῶν
[40]	ἐπιμελεῖσθαι ἄξιον, ἀλλὰ καὶ τῶν	ἄλλων,	ὅπως τούτους ὁρῶντες δικαιότεροι καὶ
[4]	συνωμότας κεκτημένοι πλέον φέρονται τῶν	ἄλλων·	οὐ γὰρ ὥσπερ ἐν τοῖς
[6]	Ἑλλήνων χρώμεθα, καὶ οὐδεμία τῶν	ἄλλων	πόλεων ἐθέλει μιμήσασθαι. Καίτοι ταῦτα
[14]	καὶ τῶν νόμων καὶ τῶν	ἄλλων	πολιτῶν καταφρονῶν. Οὐ τοίνυν ταῦτα
[39]	Καὶ ταῦτα μὲν οὐ θαυμάζω·	πολλῶν	γὰρ αὐτῷ κλαυμάτων ἄξια εἴργασται·
[32]	γιγνώσκοντες· οἱ γὰρ μεγάλα δαπανώμενοι	πολλῶν	δεόμενοι αἰσχροκερδέστατοί εἰσιν. Αἴσχιστον δὲ
[37]	ἴσως μετὰ μικρᾶς διαβολῆς ἢ	φαύλων	κατηγόρων ἢ διὰ τῶν ἐπιτυχόντων
[17]	γὰρ ἧττον ἐδεδέκει τῶν ὁμολογουμένων	δούλων.	~Ἀγανακτῶ δ' ἐνθυμούμενος ὑμῖν μὲν
[7]	τῶν ὑπαρχόντων ἄμεινον βουλεύσεσθε περὶ	ἡμῶν.	~Ἔστι δὲ περὶ τῆς μισοδημίας
[29]	καὶ ἐπεγίγνωσκον τὰ τούτου, κατεγέλων	ἡμῶν,	ὁρῶντες ἕνα ἄνδρα μεῖζον ἁπάσης
[9]	φαίνεσθαι, ἄλλως τε καὶ τῶν	νόμων	ἀπαγορευόντων δὶς περὶ τῶν αὐτῶν
[42]	ἀντιχορηγοῦντας, οὐδ' αἰσχυνόμενος εἰ τῶν	νόμων	ἔλαττον δύναμαι. Τοὺς οὖν τοιούτους
[35]	κρείττους τῶν ἀρχόντων καὶ τῶν	νόμων,	ἐπειδὴ παρὰ τῶν τοιούτων οὐκ
[14]	καὶ τῶν ἀρχόντων καὶ τῶν	νόμων	καὶ τῶν ἄλλων πολιτῶν καταφρονῶν.
[39]	οὖν Ἀλκιβιάδου μήτε αὐτὸν τῶν	νόμων	καὶ τῶν ὅρκων φροντίζειν, ὑμᾶς
[16]	ἐπιτηδεύματα, κατήγορος τῶν διαβεβλημένων ὑφ'	ὑμῶν	αἱρεῖται, καί φησι φύλαξ εἶναι
[5]	Οἶμαι δὲ καὶ τοὺς φίλους	ὑμῶν	ἐν ταύτῃ μάλιστα τῇ ἡμέρᾳ
[15]	Ἱππονίκου κατάσχοι, ὡς ἐναντίον πάντων	ὑμῶν	ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ κατηγόρει· καὶ
[20]	οὐκ ἐξὸν ἐπιχειρήσαντα κωλύειν, ἐναντίον	ὑμῶν	καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων τῶν
[9]	αὐτὸν μὴ ἐξεῖναι δικάζεσθαι, καὶ	ὑμῶν	ὀμωμοκότων χρῆσθαι τοῖς νόμοις. ~Ὧν
[2]	ἀγαθῶν ἀνδρῶν	ὑμῶν	τυγχάνων, δι' ὅπερ σῴζομαι, πλείστοις
[7]	τὸ παρὸν ποιήσαιμεν· δέομαι δ'	ὑμῶν	τῶν λόγων ἴσους καὶ κοινοὺς
[2]	βουληθεὶς ἐξετάζεσθαι μεγίστοις περιπέπτωκα κινδύνοις,	προθύμων	μὲν καὶ τῇδε οὐδὲν ἧττον
[31]	τῶν συμμάχων ἄρχων> καὶ χρήματα	λαμβάνων	οὐδενὸς τούτων ὑπόδικός ἐστιν, ἀλλὰ
[2]	ἀγαθῶν ἀνδρῶν ὑμῶν	τυγχάνων,	δι' ὅπερ σῴζομαι, πλείστοις δὲ
[3]	γενομένης οὔτε ἀπολογίας ἀποδοθείσης {οὔτε}	διαψηφισαμένων	κρύβδην τὸν ὀστρακισθέντα τοσοῦτον χρόνον
[41]	δ' ὑμᾶς ἀναμνῆσαι τῶν ἐμοὶ	πεπραγμένων.	Ἐγὼ γὰρ πρεσβεύσας εἰς Θετταλίαν
[31]	σκοπεῖν, εὑρήσετε τῶν πολλάκις τούτῳ	πεπραγμένων	ἕκαστον ὀλίγον χρόνον πράξαντάς τινας
[34]	ἦσαν, ἐπεὶ τῶν γε τούτῳ	πεπραγμένων	οὐδ' ἂν εἷς ἀξίως κατηγορῆσαι
[16]	διὰ τὰ ἐπιτηδεύματα, κατήγορος τῶν	διαβεβλημένων	ὑφ' ὑμῶν αἱρεῖται, καί φησι
[28]	μὲν καὶ ὑπὸ τῶν συμμάχων	ἀνταγωνιζομένων	ἀνέχονται ἡττώμενοι, οὗτος δὲ οὐδ'
[13]	βέλτιστα, συμβουλεύει. ~Θαυμάζω δὲ τῶν	πεπεισμένων	Ἀλκιβιάδην δημοκρατίας ἐπιθυμεῖν, τοιαύτης πολιτείας
[17]	οὐδὲν γὰρ ἧττον ἐδεδέκει τῶν	ὁμολογουμένων	δούλων. ~Ἀγανακτῶ δ' ἐνθυμούμενος ὑμῖν
[35]	λαβεῖν, δημοσίαν τιμωρίαν ὑπὲρ τῶν	ἀδικουμένων	κατασκευάσαι. Ἐγὼ μὲν> τοίνυν ἔν
[29]	θυμιατηρίοις. Ὅσοι μὲν οὖν τῶν	ξένων	μὴ ἐγίγνωσκον ἡμέτερα ὄντα, τὴν
[10]	καὶ τῶν ἄλλων ἀστῶν καὶ	ξένων	τοὺς ἐντυγχάνοντας, ἀποδείξω. ~Πρῶτον μὲν
[14]	τοσαύτην προῖκα ὅσην οὐδεὶς τῶν	Ἑλλήνων,	οὕτως ὑβριστὴς ἦν, ἐπεισάγων εἰς
[20]	ἐναντίον ὑμῶν καὶ τῶν ἄλλων	Ἑλλήνων	τῶν θεωρούντων καὶ τῶν ἀρχόντων
[6]	ὄντα· μόνοι γὰρ αὐτῷ τῶν	Ἑλλήνων	χρώμεθα, καὶ οὐδεμία τῶν ἄλλων
[39]	οὓς πρὸς τὸ πλῆθος διαβέβληκεν	ἀσελγαίνων	καὶ τὰ γυμνάσια καταλύων καὶ
[42]	προσταττόμενα δαπανῶ οὐκ ἀπὸ τῶν	κοινῶν	ἀλλ' ἀπὸ τῶν ἰδίων. Καίτοι
[1]	πρότερον χαλεπὸν ἡγούμην, πρὶν τῶν	κοινῶν	ἐπιμελεῖσθαί τινος. Πολίτου δὲ ἀγαθοῦ
[1]	καθίστανται, διὰ δὲ τοὺς τῶν	κοινῶν	μεγάλαι καὶ ἐλεύθεραι γίγνονται. ~Ὧν
[11]	μέγα δυνάμενον ἰδίας ἀπὸ τῶν	κοινῶν	προσόδους κατεσκευάσατο. Σκέψασθε δὲ πῶς
[32]	ἀποβλέψαντες, ὃς ἀπὸ τῶν ἑαυτοῦ	πόνων	ἐτίμησε τὴν πόλιν. ~Ἀναμνήσθητε δὲ
[14]	νόμων καὶ τῶν ἄλλων πολιτῶν	καταφρονῶν.	Οὐ τοίνυν ταῦτα μόνον ἐξήρκεσεν,
[24]	τελευτὴν ὑπερβάλλουσαν ποιήσασθαι. Ἔστι δὲ	σωφρόνων	ἀνδρῶν φυλάττεσθαι τῶν πολιτῶν τοὺς
[33]	νίκας· οὐ γὰρ ἐκ τῶν	ἀγώνων	ἀλλ' ἐκ τῶν ἐπιτηδευμάτων ἔκρινον
[10]	νόμοις. ~Ὧν ἕνεκα περὶ ἐμαυτοῦ	παραλιπὼν	Ἀλκιβιάδου τὸν βίον ἀναμνῆσαι βούλομαι.
[12]	καὶ τὰ ἥδιστα τῷ πλήθει,	παραλιπὼν	τὰ βέλτιστα, συμβουλεύει. ~Θαυμάζω δὲ
[26]	δ' ὑμῖν. ~Διομήδης ἦλθε ζεῦγος	ἵππων	ἄγων Ὀλυμπίαζε, κεκτημένος μὲν οὐσίαν
[26]	συμμάχων τῶν ὑμετέρων ἀφίκετο ζεῦγος	ἵππων	ἔχων; ~Ἦ που ταχέως ἐπέτρεψεν
[2]	Ὁ μὲν οὖν ἀγὼν ὁ	παρὼν	οὐ στεφανηφόρος, ἀλλ' εἰ χρὴ
[10]	λέγειν, οὐκ ἂν ἐξαρκέσειεν ὁ	παρὼν	χρόνος, ἅμα δὲ καὶ πολλοῖς
[2]	ἀγαθῶν	ἀνδρῶν	ὑμῶν τυγχάνων, δι' ὅπερ σῴζομαι,
[24]	ὑπερβάλλουσαν ποιήσασθαι. Ἔστι δὲ σωφρόνων	ἀνδρῶν	φυλάττεσθαι τῶν πολιτῶν τοὺς ὑπεραυξανομένους,
[17]	διὰ τὸ συγγραφὰς ἔχειν παρ'	ἑτέρων,	προεῖπεν αὐτῷ δήσειν, εἰ μὴ
[34]	οὐδεὶς ὅστις ἂν ἀποδείξειε τῶν	ἡμετέρων	οὐδένα τῇ συμφορᾷ ταύτῃ χρησάμενον
[28]	τοιούτων ἀναγκαῖον τὰς πόλεις τῶν	ἡμετέρων	πολεμίων ἐπιθυμεῖν, ἡμᾶς δὲ μισεῖν.
[26]	εἴ τις τῶν συμμάχων τῶν	ὑμετέρων	ἀφίκετο ζεῦγος ἵππων ἔχων; ~Ἦ
[32]	μὲν ἀγαπᾶτε τὸν ἀπὸ τῶν	ὑμετέρων	χρημάτων ταῦτα κατεργασάμενον, Καλλίαν δὲ
[24]	αἴτιον δόξειν, ὥστε μηδένα τῶν	προτέρων	ἀδικημάτων μεμνῆσθαι· ἀνέλπιστον γὰρ οὐδέν,
[41]	ἐποίησα, τοὺς δ' ἀπὸ τῶν	ἐχθρῶν	ἀπέστησα. Καίτοι εἰ τῶν πρεσβευόντων
[37]	κατηγόρων ἢ διὰ τῶν ἐπιτυχόντων	ἐχθρῶν	ἐκινδύνευον, ἀλλ' οὐ διὰ τῶν
[37]	μετὰ μικρᾶς διαβολῆς ἢ φαύλων	κατηγόρων	ἢ διὰ τῶν ἐπιτυχόντων ἐχθρῶν
[20]	καὶ μισούντων τοῦτον, ὥστε τῶν	χορῶν	τὸν μὲν ἐπαινούντων, τοῦ δ'
[29]	ἐπιδείξειε, τὰ πομπεῖα παρὰ τῶν	ἀρχιθεώρων	αἰτησάμενος, ὡς εἰς τἀπινίκια τῇ
[2]	μεγάλαι καὶ ἐλεύθεραι γίγνονται. ~Ὧν	{τῶν	ἀγαθῶν} εἷς ἐγὼ βουληθεὶς ἐξετάζεσθαι
[19]	μὲν οὖν ἐστι καὶ ὑπὸ	τῶν	ἀγνοούντων τὰ δίκαια πάσχειν κακῶς,
[33]	τὰς νίκας· οὐ γὰρ ἐκ	τῶν	ἀγώνων ἀλλ' ἐκ τῶν ἐπιτηδευμάτων
[35]	δίκην λαβεῖν, δημοσίαν τιμωρίαν ὑπὲρ	τῶν	ἀδικουμένων κατασκευάσαι. Ἐγὼ μὲν> τοίνυν
[2]	φεύγειν· οἱ δ' ἀνταγωνιζόμενοι περὶ	τῶν	ἄθλων τούτων ἐσμὲν ἐγὼ καὶ
[22]	γνώμην ἀποφηνάμενος ἐξανδραποδίζεσθαι, πριάμενος γυναῖκα	τῶν	αἰχμαλώτων υἱὸν ἐξ αὐτῆς πεποίηται,
[15]	Πάντες γὰρ ἄνθρωποι τοὺς οἰκείους	τῶν	ἀλλοτρίων ποιοῦνται περὶ πλείονος. ~Ὃ
[16]	φύλαξ εἶναι τῆς πολιτείας, οὐδενὶ	τῶν	ἄλλων Ἀθηναίων οὔτ' ὅσον ὀλίγῳ
[10]	εἴργασται καὶ τοὺς προσήκοντας καὶ	τῶν	ἄλλων ἀστῶν καὶ ξένων τοὺς
[34]	αὐτὸς ἐπιχειρήσειεν ἀντειπεῖν, ὡς οὐ	τῶν	ἄλλων ἐκεῖνοι παρανομώτατοι ὄντες τούτου
[20]	ἐπιχειρήσαντα κωλύειν, ἐναντίον ὑμῶν καὶ	τῶν	ἄλλων Ἑλλήνων τῶν θεωρούντων καὶ
[40]	διδῶσιν, ἐπιμελεῖσθαι ἄξιον, ἀλλὰ καὶ	τῶν	ἄλλων, ὅπως τούτους ὁρῶντες δικαιότεροι
[4]	καὶ συνωμότας κεκτημένοι πλέον φέρονται	τῶν	ἄλλων· οὐ γὰρ ὥσπερ ἐν
[6]	τῶν Ἑλλήνων χρώμεθα, καὶ οὐδεμία	τῶν	ἄλλων πόλεων ἐθέλει μιμήσασθαι. Καίτοι
[14]	ἀρχόντων καὶ τῶν νόμων καὶ	τῶν	ἄλλων πολιτῶν καταφρονῶν. Οὐ τοίνυν
[10]	ἀπορῶ γε διὰ τὸ πλῆθος	τῶν	ἁμαρτημάτων πόθεν ἄρξωμαι, ἐμποδὼν ἁπάντων
[22]	τούτῳ χρώμενοι, ὃς τηλικαύτας ποιεῖται	τῶν	ἁμαρτημάτων ὑπερβολάς, ὥστε περὶ τῶν
[38]	μέν τις ἀπολογεῖσθαι ἀξιώσειεν ὑπὲρ	τῶν	ἀποθανόντων ὡς ἀδίκως ἀπολώλασιν, οὐκ
[38]	τῶν ἐπιχειρούντων· εἰ δέ τις	τῶν	ἀποφυγόντων πάλιν περὶ τῆς αὐτῆς
[29]	ὑβρίζων ἐπιδείξειε, τὰ πομπεῖα παρὰ	τῶν	ἀρχιθεώρων αἰτησάμενος, ὡς εἰς τἀπινίκια
[20]	ἄλλων Ἑλλήνων τῶν θεωρούντων καὶ	τῶν	ἀρχόντων ἁπάντων παρόντων τῶν> ἐν
[35]	τῶν πολιτῶν πρὸς τοὺς κρείττους	τῶν	ἀρχόντων καὶ τῶν νόμων, ἐπειδὴ
[14]	βίᾳ, καὶ πᾶσιν ἐδήλωσε καὶ	τῶν	ἀρχόντων καὶ τῶν νόμων καὶ
[37]	πράττειν, οἵ τινες δύο τῶν	τὴν	αὐτὴν αἰτίαν ἐχόντων ἐμοὶ ἀπέκτειναν.
[9]	τῶν νόμων ἀπαγορευόντων δὶς περὶ	τῶν	αὐτῶν πρὸς τὸν αὐτὸν μὴ
[34]	οὐδὲν θαυμαστὸν οὐδ' ἄτοπον πείσεται	τῶν	αὐτῶν τοῖς προγόνοις ἀξιούμενος. Καὶ
[34]	σωφρονέστεροι καὶ δικαιότεροι ἦσαν, ἐπεὶ	τῶν	γε τούτῳ πεπραγμένων οὐδ' ἂν
[4]	ἀδικημάτων μεγάλην τιμωρίαν ταύτην νομίζω,	τῶν	δὲ δημοσίων μικρὰν καὶ οὐδενὸς
[1]	τὰς ἔχθρας τὰς ἰδίας ὑπὲρ	τῶν	δημοσίων ἔχειν ἡσυχίαν· διὰ μὲν
[16]	τεθνάναι διὰ τὰ ἐπιτηδεύματα, κατήγορος	τῶν	διαβεβλημένων ὑφ' ὑμῶν αἱρεῖται, καί
[6]	μιμήσασθαι. Καίτοι ταῦτα διέγνωσται ἄριστα	τῶν	δογμάτων, ἃ καὶ τοῖς πολλοῖς
[32]	τοῦτο οὐδὲν ἀποβλέψαντες, ὃς ἀπὸ	τῶν	ἑαυτοῦ πόνων ἐτίμησε τὴν πόλιν.
[14]	δὲ τοσαύτην προῖκα ὅσην οὐδεὶς	τῶν	Ἑλλήνων, οὕτως ὑβριστὴς ἦν, ἐπεισάγων
[6]	πονηρὸν ὄντα· μόνοι γὰρ αὐτῷ	τῶν	Ἑλλήνων χρώμεθα, καὶ οὐδεμία τῶν
[41]	ποιήσετε. ~Βούλομαι δ' ὑμᾶς ἀναμνῆσαι	τῶν	ἐμοὶ πεπραγμένων. Ἐγὼ γὰρ πρεσβεύσας
[20]	καὶ τῶν ἀρχόντων ἁπάντων παρόντων	τῶν>	ἐν τῇ πόλει τύπτων ἐξήλασεν
[39]	οἷς οὐδὲν ὁμοίως βεβίωκεν, ἀλλὰ	τῶν	ἐπιτηδευμάτων αὐτῶν καταπεφρόνηκεν; ~Οὐ μόνον
[33]	ἐκ τῶν ἀγώνων ἀλλ' ἐκ	τῶν	ἐπιτηδευμάτων ἔκρινον αὐτόν. ~Ἀλλὰ μὴν
[37]	ἢ φαύλων κατηγόρων ἢ διὰ	τῶν	ἐπιτυχόντων ἐχθρῶν ἐκινδύνευον, ἀλλ' οὐ
[38]	ἀδίκως ἀπολώλασιν, οὐκ ἂν> ἀνασχέσθαι	τῶν	ἐπιχειρούντων· εἰ δέ τις τῶν
[37]	ἐχθρῶν ἐκινδύνευον, ἀλλ' οὐ διὰ	τῶν	ἐρρωμενεστάτων καὶ λέγειν καὶ πράττειν,
[22]	παρανομωτέρως Αἰγίσθου γέγονεν, ὥστ' ἐκ	τῶν	ἐχθίστων ἀλλήλοις πέφυκε, καὶ τῶν
[41]	ἐπιτηδείους ἐποίησα, τοὺς δ' ἀπὸ	τῶν	ἐχθρῶν ἀπέστησα. Καίτοι εἰ τῶν
[26]	ἐπιτυχόντα, δυνάμενος παρὰ τοῖς ἀγωνοθέταις	τῶν	Ἠλείων, τὸ ζεῦγος> ἀφελόμενος αὐτὸς
[34]	ἔστιν οὐδεὶς ὅστις ἂν ἀποδείξειε	τῶν	ἡμετέρων οὐδένα τῇ συμφορᾷ ταύτῃ
[28]	τῶν τοιούτων ἀναγκαῖον τὰς πόλεις	τῶν	ἡμετέρων πολεμίων ἐπιθυμεῖν, ἡμᾶς δὲ
[20]	πόλει τύπτων ἐξήλασεν αὐτόν, καὶ	τῶν	θεατῶν συμφιλονικούντων ἐκείνῳ καὶ μισούντων
[20]	ὑμῶν καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων	τῶν	θεωρούντων καὶ τῶν ἀρχόντων ἁπάντων
[13]	δοκεῖ ᾑρῆσθαι, οἳ οὐδ' ἀπὸ	τῶν	ἰδίων αὐτὸν θεῶνται, ὁρῶντες τὴν
[1]	ἡσυχίαν· διὰ μὲν γὰρ τοὺς	τῶν	ἰδίων ἐπιμελουμένους οὐδὲν αἱ πόλεις
[42]	ἀπὸ τῶν κοινῶν ἀλλ' ἀπὸ	τῶν	ἰδίων. Καίτοι τυγχάνω νενικηκὼς εὐανδρίᾳ
[25]	καὶ περὶ πάντων μᾶλλον ἢ	τῶν	κατηγορηθέντων ἀπολογήσεσθαι. Ἐξ αὐτῶν δὲ
[8]	γὰρ ἄκριτος ἦν, εἰκότως ἂν	τῶν	κατηγορούντων ἠκροᾶσθε καὶ ἐμοὶ ἀναγκαῖον
[42]	τὰ προσταττόμενα δαπανῶ οὐκ ἀπὸ	τῶν	κοινῶν ἀλλ' ἀπὸ τῶν ἰδίων.
[1]	καὶ πρότερον χαλεπὸν ἡγούμην, πρὶν	τῶν	κοινῶν ἐπιμελεῖσθαί τινος. Πολίτου δὲ
[1]	μείζους καθίστανται, διὰ δὲ τοὺς	τῶν	κοινῶν μεγάλαι καὶ ἐλεύθεραι γίγνονται.
[11]	καὶ μέγα δυνάμενον ἰδίας ἀπὸ	τῶν	κοινῶν προσόδους κατεσκευάσατο. Σκέψασθε δὲ
[21]	ἐθελόντων, οὐδὲν πλέον ἔπραξεν· ~ἀλλὰ	τῶν	κριτῶν οἱ μὲν φοβούμενοι οἱ
[42]	πολλοὺς συμμάχους ἐκέκτησθε. ~Περὶ δὲ	τῶν	λῃτουργιῶν οὐκ ἀξιῶ μεμνῆσθαι, πλὴν
[7]	παρὸν ποιήσαιμεν· δέομαι δ' ὑμῶν	τῶν	λόγων ἴσους καὶ κοινοὺς ἡμῖν
[36]	ἀδικημάτων αὐτὸν τιμωροῦνται, ἀλλ' ὑπὲρ	τῶν	μελλόντων φοβοῦνται, καὶ τοῖς μὲν
[4]	ὑπερβάλλειν ὁ νόμος μοι δοκεῖ·	τῶν	μὲν γὰρ ἰδίων ἀδικημάτων μεγάλην
[22]	τῶν ἁμαρτημάτων ὑπερβολάς, ὥστε περὶ	τῶν	Μηλίων γνώμην ἀποφηνάμενος ἐξανδραποδίζεσθαι, πριάμενος
[22]	δὲ φανερῶς ἀσελγαίνοντας θαυμάζοντες. ~Τοιγάρτοι	τῶν	νέων αἱ διατριβαὶ οὐκ ἐν
[9]	ἀτελεῖς φαίνεσθαι, ἄλλως τε καὶ	τῶν	νόμων ἀπαγορευόντων δὶς περὶ τῶν
[42]	τοὺς ἀντιχορηγοῦντας, οὐδ' αἰσχυνόμενος εἰ	τῶν	νόμων ἔλαττον δύναμαι. Τοὺς οὖν
[35]	τοὺς κρείττους τῶν ἀρχόντων καὶ	τῶν	νόμων, ἐπειδὴ παρὰ τῶν τοιούτων
[14]	ἐδήλωσε καὶ τῶν ἀρχόντων καὶ	τῶν	νόμων καὶ τῶν ἄλλων πολιτῶν
[39]	μὲν οὖν Ἀλκιβιάδου μήτε αὐτὸν	τῶν	νόμων καὶ τῶν ὅρκων φροντίζειν,
[29]	καὶ θυμιατηρίοις. Ὅσοι μὲν οὖν	τῶν	ξένων μὴ ἐγίγνωσκον ἡμέτερα ὄντα,
[22]	τῶν ἐχθίστων ἀλλήλοις πέφυκε, καὶ	τῶν	οἰκειοτάτων ὑπάρχει αὐτῷ τὰ ἔσχατα
[17]	ὄφελος· οὐδὲν γὰρ ἧττον ἐδεδέκει	τῶν	ὁμολογουμένων δούλων. ~Ἀγανακτῶ δ' ἐνθυμούμενος
[39]	μήτε αὐτὸν τῶν νόμων καὶ	τῶν	ὅρκων φροντίζειν, ὑμᾶς τε παραβαίνειν
[40]	~Οὐ μόνον δὲ αὐτῶν ἕνεκα	τῶν	παρανομούντων, ἵνα δίκην διδῶσιν, ἐπιμελεῖσθαι
[36]	χαλεπός ἐστιν, ὥστε οὐ περὶ	τῶν	παρεληλυθότων ἀδικημάτων αὐτὸν τιμωροῦνται, ἀλλ'
[13]	τὰ βέλτιστα, συμβουλεύει. ~Θαυμάζω δὲ	τῶν	πεπεισμένων Ἀλκιβιάδην δημοκρατίας ἐπιθυμεῖν, τοιαύτης
[23]	οὕτω γεγένηται ἢ πέπλασται ὑπὸ	τῶν	ποιητῶν· ταῦτα δὲ σαφῶς εἰδότες
[12]	κάκιστον νομίζειν, ὡς τἀναντία περὶ	τῶν	πόλεων ἐκείνῳ γιγνώσκοντα. τοιγάρτοι διὰ
[1]	ἐν τῷ παρόντι μόνον γιγνώσκω	τῶν	πολιτικῶν πραγμάτων ὡς σφαλερόν ἐστιν
[28]	ἡττώμενοι, οὗτος δὲ οὐδ' ὑπὸ	τῶν	πολιτῶν, ἀλλὰ φανερῶς εἴρηκεν οὐκ
[15]	προσδοκᾶν τοῦτον περὶ τοὺς ἐντυχόντας	τῶν	πολιτῶν διαπράττεσθαι; Πάντες γὰρ ἄνθρωποι
[29]	ἡμᾶς· ὅσοι δὲ ἢ παρὰ	τῶν	πολιτῶν ἤκουον ἢ καὶ ἐπεγίγνωσκον
[42]	ἔλαττον δύναμαι. Τοὺς οὖν τοιούτους	τῶν	πολιτῶν πολὺ μᾶλλον ἐπιτηδείους ἡγοῦμαι
[35]	ταύτην τὴν διάνοιαν ἔχειν· ἀποβλέψαντα	τῶν	πολιτῶν πρὸς τοὺς κρείττους τῶν
[24]	Ἔστι δὲ σωφρόνων ἀνδρῶν φυλάττεσθαι	τῶν	πολιτῶν τοὺς ὑπεραυξανομένους, ἐνθυμουμένους ὑπὸ
[10]	ἅμα δὲ καὶ πολλοῖς ἀπεχθοίμην	τῶν	πολιτῶν, φανερὰς τὰς συμφορὰς ποιῶν
[31]	Εἰ δὲ βούλεσθε σκοπεῖν, εὑρήσετε	τῶν	πολλάκις τούτῳ πεπραγμένων ἕκαστον ὀλίγον
[41]	τῶν ἐχθρῶν ἀπέστησα. Καίτοι εἰ	τῶν	πρεσβευόντων ἕκαστος τὰ αὐτὰ ἐποίησεν,
[24]	χρόνον αἴτιον δόξειν, ὥστε μηδένα	τῶν	προτέρων ἀδικημάτων μεμνῆσθαι· ἀνέλπιστον γὰρ
[28]	ὥστ' ἐκεῖνοι μὲν καὶ ὑπὸ	τῶν	συμμάχων ἀνταγωνιζομένων ἀνέχονται ἡττώμενοι, οὗτος
[31]	ὑπεύθυνοί εἰσιν, ~ὁ δὲ πάντων	τῶν	συμμάχων ἄρχων> καὶ χρήματα λαμβάνων
[11]	αὐτὸς μάλιστα διπλάσιον αὐτὸν ἑκάστοις	τῶν	συμμάχων ἐποίησεν, ἐπιδείξας δ' αὑτὸν
[12]	οἰκήσοντες ἀπέρχονται. Δηλώσει δὲ ἡ	τῶν	συμμάχων ἔχθρα, ὅταν πρῶτον ἡμῖν
[11]	τῆς σωτηρίας ἡμῖν πάσης διὰ	τῶν	συμμάχων οὔσης, ὁμολογουμένως νῦν κάκιον
[26]	τί ἂν ἐποίησεν, εἴ τις	τῶν	συμμάχων τῶν ὑμετέρων ἀφίκετο ζεῦγος
[37]	καὶ πράττειν, οἵ τινες δύο	τῶν	τὴν αὐτὴν αἰτίαν ἐχόντων ἐμοὶ
[28]	τοῖς ἀντεπιθυμοῦσί τινος. Εἶτ' ἐκ	τῶν	τοιούτων ἀναγκαῖον τὰς πόλεις τῶν
[35]	καὶ τῶν νόμων, ἐπειδὴ παρὰ	τῶν	τοιούτων οὐκ ἔστιν ἰδίᾳ δίκην
[24]	πολιτῶν τοὺς ὑπεραυξανομένους, ἐνθυμουμένους ὑπὸ	τῶν	τοιούτων τὰς τυραννίδας καθισταμένας. ~Ἡγοῦμαι
[26]	ἐποίησεν, εἴ τις τῶν συμμάχων	τῶν	ὑμετέρων ἀφίκετο ζεῦγος ἵππων ἔχων;
[32]	τοῦτον μὲν ἀγαπᾶτε τὸν ἀπὸ	τῶν	ὑμετέρων χρημάτων ταῦτα κατεργασάμενον, Καλλίαν
[7]	θορυβοῦντι χαλεπούς. Ἀκούσαντες γὰρ ἕκαστον	τῶν	ὑπαρχόντων ἄμεινον βουλεύσεσθε περὶ ἡμῶν.
[26]	οὐσίαν μετρίαν, στεφανῶσαι δὲ ἀπὸ	τῶν	ὑπαρχόντων τὴν πόλιν καὶ τὴν
[20]	παισί. Κελεύοντος δὲ τοῦ νόμου	τῶν	χορευτῶν ἐξάγειν ὃν ἄν τις
[20]	ἐκείνῳ καὶ μισούντων τοῦτον, ὥστε	τῶν	χορῶν τὸν μὲν ἐπαινούντων, τοῦ
[18]	τὸ πέμπτον μέρος μὴ μεταλάβῃ	τῶν	ψήφων· ὁ δὲ τοσοῦτον χρόνον
[20]	τύπτων ἐξήλασεν αὐτόν, καὶ τῶν	θεατῶν	συμφιλονικούντων ἐκείνῳ καὶ μισούντων τοῦτον,
[24]	ὑπὸ τούτου πείσεσθαι, καὶ τηλικούτων	πραγμάτων	εἰς τὸν λοιπὸν χρόνον αἴτιον
[1]	παρόντι μόνον γιγνώσκω τῶν πολιτικῶν	πραγμάτων	ὡς σφαλερόν ἐστιν ἅπτεσθαι, ἀλλὰ
[6]	Καίτοι ταῦτα διέγνωσται ἄριστα τῶν	δογμάτων,	ἃ καὶ τοῖς πολλοῖς καὶ
[36]	ὥστε οὐ περὶ τῶν παρεληλυθότων	ἀδικημάτων	αὐτὸν τιμωροῦνται, ἀλλ' ὑπὲρ τῶν
[4]	δοκεῖ· τῶν μὲν γὰρ ἰδίων	ἀδικημάτων	μεγάλην τιμωρίαν ταύτην νομίζω, τῶν
[24]	δόξειν, ὥστε μηδένα τῶν προτέρων	ἀδικημάτων	μεμνῆσθαι· ἀνέλπιστον γὰρ οὐδέν, τὸν
[32]	ἀγαπᾶτε τὸν ἀπὸ τῶν ὑμετέρων	χρημάτων	ταῦτα κατεργασάμενον, Καλλίαν δὲ τὸν
[10]	γε διὰ τὸ πλῆθος τῶν	ἁμαρτημάτων	πόθεν ἄρξωμαι, ἐμποδὼν ἁπάντων ὄντων.
[22]	χρώμενοι, ὃς τηλικαύτας ποιεῖται τῶν	ἁμαρτημάτων	ὑπερβολάς, ὥστε περὶ τῶν Μηλίων
[39]	οὐ θαυμάζω· πολλῶν γὰρ αὐτῷ	κλαυμάτων	ἄξια εἴργασται· ἐνθυμοῦμαι δὲ τίνας
[39]	οὐδὲν ὁμοίως βεβίωκεν, ἀλλὰ τῶν	ἐπιτηδευμάτων	αὐτῶν καταπεφρόνηκεν; ~Οὐ μόνον δὲ
[33]	τῶν ἀγώνων ἀλλ' ἐκ τῶν	ἐπιτηδευμάτων	ἔκρινον αὐτόν. ~Ἀλλὰ μὴν εἰ
[22]	ἐχθίστων ἀλλήλοις πέφυκε, καὶ τῶν	οἰκειοτάτων	ὑπάρχει αὐτῷ τὰ ἔσχατα τοὺς
[37]	ἐκινδύνευον, ἀλλ' οὐ διὰ τῶν	ἐρρωμενεστάτων	καὶ λέγειν καὶ πράττειν, οἵ
[5]	ἀγνοήσαντες ἐξελάσητε τὸν βέλτιστον, δέκα	ἐτῶν	ἡ πόλις οὐδὲν ἀγαθὸν ὑπὸ6
[23]	γεγένηται ἢ πέπλασται ὑπὸ τῶν	ποιητῶν·	ταῦτα δὲ σαφῶς εἰδότες οὕτω
[28]	οὗτος δὲ οὐδ' ὑπὸ τῶν	πολιτῶν,	ἀλλὰ φανερῶς εἴρηκεν οὐκ ἐπιτρέψειν
[15]	τοῦτον περὶ τοὺς ἐντυχόντας τῶν	πολιτῶν	διαπράττεσθαι; Πάντες γὰρ ἄνθρωποι τοὺς
[29]	ὅσοι δὲ ἢ παρὰ τῶν	πολιτῶν	ἤκουον ἢ καὶ ἐπεγίγνωσκον τὰ
[14]	τῶν νόμων καὶ τῶν ἄλλων	πολιτῶν	καταφρονῶν. Οὐ τοίνυν ταῦτα μόνον
[42]	δύναμαι. Τοὺς οὖν τοιούτους τῶν	πολιτῶν	πολὺ μᾶλλον ἐπιτηδείους ἡγοῦμαι μένειν
[35]	τὴν διάνοιαν ἔχειν· ἀποβλέψαντα τῶν	πολιτῶν	πρὸς τοὺς κρείττους τῶν ἀρχόντων
[24]	δὲ σωφρόνων ἀνδρῶν φυλάττεσθαι τῶν	πολιτῶν	τοὺς ὑπεραυξανομένους, ἐνθυμουμένους ὑπὸ τῶν
[10]	δὲ καὶ πολλοῖς ἀπεχθοίμην τῶν	πολιτῶν,	φανερὰς τὰς συμφορὰς ποιῶν αὐτῶν.
[21]	οὐδὲν πλέον ἔπραξεν· ~ἀλλὰ τῶν	κριτῶν	οἱ μὲν φοβούμενοι οἱ δὲ
[34]	ταύτῃ χρησάμενον Ἀλκιβιάδῃ δὲ μάλιστα	πάντων	Ἀθηναίων. Καὶ γὰρ ὁ τῆς
[16]	ποιοῦνται περὶ πλείονος. ~Ὃ δὲ	πάντων	δεινότατόν ἐστι, τοιοῦτος ὢν ὡς
[11]	ἀρχῆς τάξαι τὸν ὑπ' Ἀριστείδου	πάντων	δικαιότατα τεταγμένον, αἱρεθεὶς ἐπὶ τούτῳ
[25]	νίκης τῆς Ὀλυμπιάσι, καὶ περὶ	πάντων	μᾶλλον ἢ τῶν κατηγορηθέντων ἀπολογήσεσθαι.
[31]	γεγένηνται, ὑπεύθυνοί εἰσιν, ~ὁ δὲ	πάντων	τῶν συμμάχων ἄρχων> καὶ χρήματα
[15]	τὸν Ἱππονίκου κατάσχοι, ὡς ἐναντίον	πάντων	ὑμῶν ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ κατηγόρει·
[10]	τῶν ἁμαρτημάτων πόθεν ἄρξωμαι, ἐμποδὼν	ἁπάντων	ὄντων. Περὶ μὲν οὖν μοιχείας
[20]	τῶν θεωρούντων καὶ τῶν ἀρχόντων	ἁπάντων	παρόντων τῶν> ἐν τῇ πόλει
[25]	περὶ πάντων μᾶλλον ἢ τῶν	κατηγορηθέντων	ἀπολογήσεσθαι. Ἐξ αὐτῶν δὲ τούτων
[10]	ἁμαρτημάτων πόθεν ἄρξωμαι, ἐμποδὼν ἁπάντων	ὄντων.	Περὶ μὲν οὖν μοιχείας καὶ
[38]	ἐπιχειρούντων· εἰ δέ τις τῶν	ἀποφυγόντων	πάλιν περὶ τῆς αὐτῆς αἰτίας
[20]	ἐπαινούντων, τοῦ δ' ἀκροάσασθαι οὐκ	ἐθελόντων,	οὐδὲν πλέον ἔπραξεν· ~ἀλλὰ τῶν
[36]	αὐτὸν τιμωροῦνται, ἀλλ' ὑπὲρ τῶν	μελλόντων	φοβοῦνται, καὶ τοῖς μὲν πεπονθόσι
[38]	τις ἀπολογεῖσθαι ἀξιώσειεν ὑπὲρ τῶν	ἀποθανόντων	ὡς ἀδίκως ἀπολώλασιν, οὐκ ἂν>
[20]	θεωρούντων καὶ τῶν ἀρχόντων ἁπάντων	παρόντων	τῶν> ἐν τῇ πόλει τύπτων
[11]	ὁμολογουμένως νῦν κάκιον ἢ πρότερον	πραττόντων,	τὸν φόρον ἑκάστοις διπλασιάσειεν. ~Ὥστ'
[41]	ἐχθρῶν ἀπέστησα. Καίτοι εἰ τῶν	πρεσβευόντων	ἕκαστος τὰ αὐτὰ ἐποίησεν, ὀλίγους
[9]	ἄλλως τε καὶ τῶν νόμων	ἀπαγορευόντων	δὶς περὶ τῶν αὐτῶν πρὸς
[37]	δύο τῶν τὴν αὐτὴν αἰτίαν	ἐχόντων	ἐμοὶ ἀπέκτειναν. Οὔκουν τοὺς τοιούτους
[20]	Ἑλλήνων τῶν θεωρούντων καὶ τῶν	ἀρχόντων	ἁπάντων παρόντων τῶν> ἐν τῇ
[35]	πολιτῶν πρὸς τοὺς κρείττους τῶν	ἀρχόντων	καὶ τῶν νόμων, ἐπειδὴ παρὰ
[14]	καὶ πᾶσιν ἐδήλωσε καὶ τῶν	ἀρχόντων	καὶ τῶν νόμων καὶ τῶν
[7]	χαλεπούς. Ἀκούσαντες γὰρ ἕκαστον τῶν	ὑπαρχόντων	ἄμεινον βουλεύσεσθε περὶ ἡμῶν. ~Ἔστι
[26]	μετρίαν, στεφανῶσαι δὲ ἀπὸ τῶν	ὑπαρχόντων	τὴν πόλιν καὶ τὴν οἰκίαν
[37]	φαύλων κατηγόρων ἢ διὰ τῶν	ἐπιτυχόντων	ἐχθρῶν ἐκινδύνευον, ἀλλ' οὐ διὰ
[20]	ἐξήλασεν αὐτόν, καὶ τῶν θεατῶν	συμφιλονικούντων	ἐκείνῳ καὶ μισούντων τοῦτον, ὥστε
[40]	μόνον δὲ αὐτῶν ἕνεκα τῶν	παρανομούντων,	ἵνα δίκην διδῶσιν, ἐπιμελεῖσθαι ἄξιον,
[20]	ὥστε τῶν χορῶν τὸν μὲν	ἐπαινούντων,	τοῦ δ' ἀκροάσασθαι οὐκ ἐθελόντων,
[19]	οὖν ἐστι καὶ ὑπὸ τῶν	ἀγνοούντων	τὰ δίκαια πάσχειν κακῶς, πολὺ
[38]	ἀπολώλασιν, οὐκ ἂν> ἀνασχέσθαι τῶν	ἐπιχειρούντων·	εἰ δέ τις τῶν ἀποφυγόντων
[8]	ἄκριτος ἦν, εἰκότως ἂν τῶν	κατηγορούντων	ἠκροᾶσθε καὶ ἐμοὶ ἀναγκαῖον ἦν
[20]	καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων τῶν	θεωρούντων	καὶ τῶν ἀρχόντων ἁπάντων παρόντων
[20]	τῶν θεατῶν συμφιλονικούντων ἐκείνῳ καὶ	μισούντων	τοῦτον, ὥστε τῶν χορῶν τὸν
[36]	ἐστιν, ὥστε οὐ περὶ τῶν	παρεληλυθότων	ἀδικημάτων αὐτὸν τιμωροῦνται, ἀλλ' ὑπὲρ
[9]	μὴ ἐξεῖναι δικάζεσθαι, καὶ ὑμῶν	ὀμωμοκότων	χρῆσθαι τοῖς νόμοις. ~Ὧν ἕνεκα
[20]	παρόντων τῶν> ἐν τῇ πόλει	τύπτων	ἐξήλασεν αὐτόν, καὶ τῶν θεατῶν
[42]	καὶ λαμπάδι καὶ τραγῳδοῖς, οὐ	τύπτων	τοὺς ἀντιχορηγοῦντας, οὐδ' αἰσχυνόμενος εἰ
[27]	τοὺς μὲν ἀφαιρούμενος, τοὺς δὲ	τύπτων,	τοὺς δὲ εἱργνύων, τοὺς δὲ
[10]	τοὺς προσήκοντας καὶ τῶν ἄλλων	ἀστῶν	καὶ ξένων τοὺς ἐντυγχάνοντας, ἀποδείξω.
[22]	Αἰγίσθου γέγονεν, ὥστ' ἐκ τῶν	ἐχθίστων	ἀλλήλοις πέφυκε, καὶ τῶν οἰκειοτάτων
[39]	καταλύων καὶ παρὰ τὴν ἡλικίαν	πράττων,	ἢ τοὺς πρεσβυτέρους, οἷς οὐδὲν
[10]	πολιτῶν, φανερὰς τὰς συμφορὰς ποιῶν	αὐτῶν.	Ἃ δὲ περὶ τὴν πόλιν
[27]	Ἕλλησι μηδὲν θαυμάζειν ἄν τινα	αὐτῶν	βιάσηται, ἐπεὶ καὶ τοῖς πολίταις
[25]	ἢ τῶν κατηγορηθέντων ἀπολογήσεσθαι. Ἐξ	αὐτῶν	δὲ τούτων ἐπιδείξω αὐτὸν ἐπιτηδειότερον
[40]	αὐτῶν καταπεφρόνηκεν; ~Οὐ μόνον δὲ	αὐτῶν	ἕνεκα τῶν παρανομούντων, ἵνα δίκην
[39]	ὁμοίως βεβίωκεν, ἀλλὰ τῶν ἐπιτηδευμάτων	αὐτῶν	καταπεφρόνηκεν; ~Οὐ μόνον δὲ αὐτῶν
[9]	νόμων ἀπαγορευόντων δὶς περὶ τῶν	αὐτῶν	πρὸς τὸν αὐτὸν μὴ ἐξεῖναι
[34]	θαυμαστὸν οὐδ' ἄτοπον πείσεται τῶν	αὐτῶν	τοῖς προγόνοις ἀξιούμενος. Καὶ μὴν
[9]	ἀποθνῄσκειν, καὶ τὰ χρήματα δημεύεσθαι	αὐτῶν,	τοὺς δὲ νικήσαντας πάλιν τὰς
[12]	ταῦτα πολλοὶ τὴν πατρίδα τὴν	αὑτῶν	ἀπολιπόντες φυγάδες γίγνονται καὶ εἰς
[20]	Κελεύοντος δὲ τοῦ νόμου τῶν	χορευτῶν	ἐξάγειν ὃν ἄν τις βούληται
[28]	ἀντεπιθυμοῦσί τινος. Εἶτ' ἐκ τῶν	τοιούτων	ἀναγκαῖον τὰς πόλεις τῶν ἡμετέρων
[35]	τῶν νόμων, ἐπειδὴ παρὰ τῶν	τοιούτων	οὐκ ἔστιν ἰδίᾳ δίκην λαβεῖν,
[24]	τοὺς ὑπεραυξανομένους, ἐνθυμουμένους ὑπὸ τῶν	τοιούτων	τὰς τυραννίδας καθισταμένας. ~Ἡγοῦμαι δ'
[24]	πόλιν ὑπὸ τούτου πείσεσθαι, καὶ	τηλικούτων	πραγμάτων εἰς τὸν λοιπὸν χρόνον
[8]	ἐμοὶ ἀναγκαῖον ἦν ἀπολογεῖσθαι περὶ	τούτων·	ἐπειδὴ δὲ τετράκις ἀγωνιζόμενος ἀπέφυγον,
[25]	κατηγορηθέντων ἀπολογήσεσθαι. Ἐξ αὐτῶν δὲ	τούτων	ἐπιδείξω αὐτὸν ἐπιτηδειότερον τεθνάναι μᾶλλον
[2]	δ' ἀνταγωνιζόμενοι περὶ τῶν ἄθλων	τούτων	ἐσμὲν ἐγὼ καὶ Ἀλκιβιάδης καὶ
[11]	πῶς ἄν τις κακὰ μείζω	τούτων	κατασκευάσειεν, εἰ τῆς σωτηρίας ἡμῖν
[7]	γενέσθαι, καὶ πάντας ἄρχοντας περὶ	τούτων	καταστῆναι, καὶ μήτε τοῖς λοιδορουμένοις
[8]	καταγνωσθέντος τέλος ἔχει καὶ διώρισται	τούτων	ὁπότερόν ἐστιν. ~Ὥστε δεινὸν νομίζω
[7]	ἐπιθυμητὰς ἔχει. ~Περὶ μὲν οὖν	τούτων	οὐκ οἶδ' ὅ τι δεῖ
[31]	ἄρχων> καὶ χρήματα λαμβάνων οὐδενὸς	τούτων	ὑπόδικός ἐστιν, ἀλλὰ τοιαῦτα διαπεπραγμένος
[22]	ἀποφηνάμενος ἐξανδραποδίζεσθαι, πριάμενος γυναῖκα τῶν	αἰχμαλώτων	υἱὸν ἐξ αὐτῆς πεποίηται, ὃς
[31]	τοὺς οἴκους ποιήσαντας· οὗτος δ'	ἐπιτηδεύων	ἅπαντα πολυτελέστατα διπλασίαν οὐσίαν κέκτηται.
[16]	ὥστε διατετέλεκεν ἁθρόους μὲν ὑμᾶς	κολακεύων,	ἕνα δ' ἕκαστον προπηλακίζων. ~Ὃς
[39]	διαβέβληκεν ἀσελγαίνων καὶ τὰ γυμνάσια	καταλύων	καὶ παρὰ τὴν ἡλικίαν πράττων,
[27]	τοὺς δὲ τύπτων, τοὺς δὲ	εἱργνύων,	τοὺς δὲ χρήματα πραττόμενος, οὐδενὸς
[18]	πέμπτον μέρος μὴ μεταλάβῃ τῶν	ψήφων·	ὁ δὲ τοσοῦτον χρόνον εἵρξας
[28]	ἐκεῖνοι μὲν καὶ ὑπὸ τῶν	συμμάχων	ἀνταγωνιζομένων ἀνέχονται ἡττώμενοι, οὗτος δὲ
[31]	εἰσιν, ~ὁ δὲ πάντων τῶν	συμμάχων	ἄρχων> καὶ χρήματα λαμβάνων οὐδενὸς
[11]	μάλιστα διπλάσιον αὐτὸν ἑκάστοις τῶν	συμμάχων	ἐποίησεν, ἐπιδείξας δ' αὑτὸν φοβερὸν
[12]	ἀπέρχονται. Δηλώσει δὲ ἡ τῶν	συμμάχων	ἔχθρα, ὅταν πρῶτον ἡμῖν καὶ
[11]	σωτηρίας ἡμῖν πάσης διὰ τῶν	συμμάχων	οὔσης, ὁμολογουμένως νῦν κάκιον ἢ
[26]	ἂν ἐποίησεν, εἴ τις τῶν	συμμάχων	τῶν ὑμετέρων ἀφίκετο ζεῦγος ἵππων
[26]	τῶν ὑμετέρων ἀφίκετο ζεῦγος ἵππων	ἔχων;	~Ἦ που ταχέως ἐπέτρεψεν ἂν
[27]	δημαγωγοῦ τὰ δ' ἔργα τυράννου	παρέχων,	καταμαθὼν ὑμᾶς τοῦ μὲν ὀνόματος
[31]	~ὁ δὲ πάντων τῶν συμμάχων	ἄρχων>	καὶ χρήματα λαμβάνων οὐδενὸς τούτων