HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aelius Aristides, Éloge de Rome [Discours XIV; avec traduction anglaise]

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

α = 255 formes différentes pour 519 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Pages

[202]   Εὐφράτην ὡς δι´ ἐρημίας ἀφικομένη. ἅ γε μὴν ἀπέλαυον τῆς ἀρχῆς

[212]   ἦν τὸ μὲν προχωρεῖν αὐτοῖς ἃ ἐβούλοντο ἀμήχανον καὶ κατάρας ἐγγὺς,

[203]   εἰς τὴν βύρσαν, ὡς ἐφ´ ἃ μὲν αὐτῆς βαίνοι ταπεινὰ ἐγίγνετο

[207]   μᾶλλον μὲν ἐκεῖνον εἰδέναι νομίζουσιν ἃ πράττουσιν ἢ σφᾶς αὐτοὺς, μᾶλλον

[205]   Νείλου καταρράκται καὶ λίμνη Μαιῶτις, ἃ τοῖς πρότερον ἐν πέρασι γῆς

[203]   εὐχὴν, οἱ δὲ ἀρχόμενοι πάντα ἃ τοὺς ὑπὸ τῶν τοιούτων ἀρχομένους

[203]   τῆς περιβλέπτου δυνάμεως ἀπέλαυον καὶ ἃ τούτοις αὖ παρέπεσθαι φύσεως νόμος

[209]   Ἕλληνας σοφίᾳ καὶ σωφροσύνῃ παρελθεῖν, μέγα μοι δοκεῖ καὶ παντελὲς εἰς

[199]   πεδία λωτεῦντα καὶ ἀνδρῶν πίονα ἔργα, καί τ´ ἐφ´ ἁλὸς πολιῆς,

[202]   ἐκείνου. εἰς δέ γε τὴν Ἑλλάδα διαβῆναί ποτε ἐπιχειρήσας ὁ τῶν

[222]   καὶ πάντα ἐφορῶντος, ἔθνη, πόλεις, στρατόπεδα, ἡγεμόνας αὐτοὺς τελευτᾶν εἰς ἕνα

[225]   ἀτεχνῶς ὡς ἐκ πατρίδος εἰς πατρίδα ἰόντι· καὶ οὔτε Πύλαι Κιλίκιοι

[202]   ἐπώνυμον καλεῖσθαι τὸν ἔχοντα αὐτὴν βασιλέα— τὰς γὰρ πρὸ αὐτῆς φαυλοτέρας

[208]   συμβαίνει, Ῥεῖα μὲν γὰρ βριάει, ῥέα δὲ βριάοντα χαλέπτει οὗτος ὁ

[228]   τε εἶναι καὶ πρυτανεύειν πᾶσι τἀγαθά. ἐκτετέλεσταί μοι τὸ τόλμημα· εἴτε

[197]   καὶ τὸν πλοῦν εὐχὴν ταύτην ἐποιησάμεθα, οὐκ ἄμουσον οὐδ´ ἐκμελῆ οὐδ´

[197]   ὄγκῳ πόλεως· προσερεῖν γε μὴν ὑπεσχόμεθα, ὅπως ἂν δυνώμεθα, ἐπειδή γε

[197]   γε μὴν ὑπεσχόμεθα, ὅπως ἂν δυνώμεθα, ἐπειδή γε καὶ ἄλλοι τὰ

[202]   μὲν δὴ τὴν Περσῶν ἀρχὴν σκεψώμεθα, ἣ πάνυ ποτὲ ἐν τοῖς

[208]   οὔποτε οὐδὲν ἐκφεύγει τῶν δικαίων· κἀνταῦθα δὴ πολλὴ καὶ εὐσχήμων ἰσότης

[218]   ἐπὶ τὰ πέρατα τῆς ἀρχῆς, κἀνταῦθα διαστήσαντες ἄλλοις ἄλλα φυλάττειν ἀπενείματε.

[212]   τοῖς ἄλλοις σπουδῇ βοηθεῖν. ὥστε κἀνταῦθα τοὐναντίον ἢ ἐβούλοντό τε καὶ

[200]   κατασκευάζεται, οὐκ ἔστιν ὡς οὐκ ἐνταῦθα ἀεὶ καὶ περιττεύει. τοσαῦται δ´

[208]   δὴ καὶ τὰ Ἑλληνικὰ, ἐπειδήπερ ἐνταῦθα ἐγενόμην τοῦ λόγου, αἰσχυνόμενος μὲν

[199]   ἐπὶ τῶν ἄλλων εἰπεῖν, ὡς ἐνταῦθα ἕστηκεν, οὐδ´ ὅ τις εἶπε

[201]   ὅ τι δ´ ἂν μὴ ἐνταῦθα ἴδῃ τις, οὐκ ἔστι τῶν

[197]   ἄνδρες, παρὰ τὴν ὁδὸν τὴν ἐνταῦθα καὶ τὸν πλοῦν εὐχὴν ταύτην

[220]   ἅτε οὐ λόγων, ἀλλ´ ἔργων ἐνταῦθα κρινόντων τοὺς ἀγαθούς· παραδείγματά τε

[206]   καλῶς ἀνεύρετε ὥστε οὐδὲ ἡ ἐνταῦθα νῆσος ὑμᾶς διέφυγε. τοσαύτη δὲ

[213]   οὐδ´ Ἀσία καὶ Εὐρώπη διῄρηται ἐνταῦθα· πρόκειται δ´ ἐν μέσῳ πᾶσι

[201]   εἰς αὐτὴν συντέτρηται· καὶ πάντα ἐνταῦθα συμπίπτει, ἐμπορίαι, ναυτιλίαι, γεωργίαι, μετάλλων

[219]   ἕτερον εὐκαμπέστερόν τε καὶ εὐφυλακτότερον, ἐνταῦθα τείχη τε προὐβάλεσθε καὶ πόλεις

[202]   ἁπλῶς τότε τῷ βασιλεῖ θάλαττα· ἐνταῦθα ὡρίζετο αὐτῷ ἡ ἀρχὴ, ὥστε

[225]   ὑμῖν. καὶ τὸ Ὁμήρῳ λεχθὲν „Γαῖα δ´ ἔτι ξυνὴ πάντων“ ὑμεῖς

[212]   ἄπορον καθίστατο οὐκ ἔχουσι τὰ τελευταῖα δι´ ὅτων αὐτὴν καθέξουσιν· ὥστε

[219]   καὶ πρὸς ἐσπέραν ἡ μεγάλη τελευταία νῆσος ἐντὸς ἀποκλείουσι, τοῦτο πᾶν

[206]   οὐδ´ ἄλλοι μέσοι, οἱ μὲν βίᾳ εἰσῳκισμένοι, οἱ δὲ ἀποστάντες, ληφθῆναι

[207]   οὐ Καρία δέδοται Τισσαφέρνει, οὐδὲ Φρυγία Φαρναβάζῳ, οὐδὲ Αἴγυπτος ἑτέρῳ, οὐδ´

[221]   ἀλλήλους ὑπὲρ τοῦ πρόσθεν ἀγωνίζεσθαι διὰ βίου, μόνους δὲ ἀνθρώπων εὔχεσθαι

[215]   μῖσος ἐκ τῶν ἀπολειπομένων ὕπεισι· διὰ γὰρ τὸ κοινὴν εἶναι τὴν

[213]   καὶ ἡ ἐμπειρία ἀναγκαίως περιεγένετο, διὰ δ´ αὖ τὸ ἄρχειν εἰδέναι

[224]   ~ἔστι δ´ ὅτε τῆς (αὐτῆς διὰ δυοῖν καὶ τριῶν ἐξελαύνων ὥσπερ

[213]   ἄμφω δὴ δι´ ἀλλήλων ἐκρατύνθη. διὰ μὲν τὸ τῆς ἀρχῆς μέγεθος

[222]   ῥᾴδιον, ἀρξαμένους ἀπὸ ἑνὸς τοῦ διὰ πάντων διεξιόντος τε καὶ πάντα

[223]   κατὰ θάλατταν, ἢ πότε οὕτω διὰ πάντων ἐκοσμήθησαν; ἢ τίς πω

[212]   ἰσχύειν αὐτοῖς συνέφερε τοὺς ἀρχομένους διὰ τὰς ἐπιβουλὰς οὔτ´ ἀσθενεῖς εἶναι

[211]   ἀδικήμασι καὶ τῷ μίσει τῷ διὰ ταῦτα εἰς αὐτοὺς παρὰ τῶν

[210]   οὐκ Ἀθήνησιν οὐδ´ ἐν Σπάρτῃ διὰ τέλους κακῶς ἐποίουν τοὺς ἀρχομένους,

[198]   καλὸν καὶ περίβλεπτον ἐπιχειρῶν δεῖξαι διὰ τέχνης, εἶτα ἀπολείποιτο, πᾶς τις

[203]   νομάδες τινὲς βασιλεῖς καὶ πλάνητες διὰ τὴν ἀπιστίαν καὶ τὸν φόβον

[225]   ἔστιν εὑρεῖν τοὺς μειζόνων τετυχηκότας διὰ τὴν ὁμοίαν εἰς ἅπαντας ὑμῶν

[213]   ἠδυνήθησαν οὐδ´ αὐτὰ ταῦτα διασώσασθαι διὰ τὴν τοῦ ἄρχειν ἀπειρίαν τε

[200]   κτῆσιν ὑμετέραν καὶ τὸν ἥλιον διὰ τῆς ὑμετέρας πορεύεσθαι. οὐ γὰρ

[211]   μὴ ἱκανοὺς τὴν ἑαυτῶν σώζειν, διὰ τὸ ζητεῖν τὴν ἑτέρων ἔχειν.

[218]   τοὺς ἐξελθόντας ἢ πρὸς ὑμᾶς, διὰ τὸ πρὸς τοῦτο μόνον καλῶς

[212]   τὰς ἐπιβουλὰς οὔτ´ ἀσθενεῖς εἶναι διὰ τοὺς παρὰ τῶν ἔξωθεν αὖ

[221]   μὲν ἐντιμοτέρῳ τὸν ἥττω μὴ διὰ τοῦτο φθονεῖν, ὧν δ´ αὐτὸς

[199]   καὶ πρώονας ἄκρους καλύπτειν καὶ πεδία λωτεῦντα καὶ ἀνδρῶν πίονα ἔργα,

[217]   τοῦτο σοφώτατον εὑρεῖν, ὅτι αὐτοῖς ἰδίᾳ ἀπὸ τῶν ἄλλων ἵδρυντο οἱ

[218]   τοῖς ἐκπεμφθεῖσιν, ὡς κοινοῖς ἑαυτῶν, ἰδίᾳ δὲ ἑκάστῃ μηδ´ ἡντινοῦν εἶναι

[202]   Κυανέων, ἀτεχνῶς ὥσπερ ἐν παίδων παιδιᾷ βασιλεὺς ὢν, ἄνω μένων, πάλιν

[209]   ὣς δὲ κἀκεῖνοι ἡγεμονίας ἐπιθυμήσαντες νησίδια καὶ ἄκρας ἐπὶ θαλάττῃ καὶ

[206]   ἀρχὴ πολὺ μείζων ἐστὶ τῇ ἀκριβείᾳ ἢ τῷ κύκλῳ τῆς χώρας.

[226]   κοινὴ καὶ σαφὴς πᾶσι πάντων ἄδεια δέδοται αὐτῇ τε τῇ γῇ

[215]   δὲ καὶ μέτεστιν αὐτῇ πᾶσιν ἄδεια τοῖς πλήθεσιν ἐκ τῶν παρ´

[222]   τρόπους θεωρουμένη, τυραννὶς καὶ ὀλιγαρχία, βασιλεία καὶ ἀριστοκρατία, τρίτον δὲ ὄνομα

[205]   κατάστασιν πότερον λῃστείᾳ μᾶλλον ἢ βασιλείᾳ προσεοικέναι φήσομεν; Νῦν δὲ ὅροι

[208]   καὶ τὸ τοῦ Ἡσιόδου συμβαίνει, Ῥεῖα μὲν γὰρ βριάει, ῥέα δὲ

[207]   σφίσι τὴν γῆν πατοίη· ἀλλ´ εὐμάρεια πολλὴ καθημένῳ πᾶσαν ἄγειν τὴν

[219]   εἴσω τοῦ κύκλου, ἡ δὲ πορεία ἐπ´ αὐτὰ, εἴ τις βούλοιτο

[204]   ἐν μέσῃ τῇ τῶν πραγμάτων πορείᾳ. ὥστ´ ἐκεῖνον μὲν μάχας ἄν

[210]   τοὺς φόρους ἀργυρολόγων, εἴ που χρεία κατάσχοι ἑτέρα· προσέτι τάς τε

[223]   μεγέθει τῆς ἁπάσης ἀρχῆς, τοσοῦτον ἐγκρατείᾳ καὶ πολιτείας ἐπινοίᾳ πάντας ὑπερβάλλεσθε,

[218]   ἀρχαίας ἀπόλιδας γεγενημένους ἅμα τῇ στρατείᾳ, τῆς δ´ ὑμετέρας πολίτας τε

[205]   καίτοι τὴν τοιαύτην κατάστασιν πότερον λῃστείᾳ μᾶλλον ἢ βασιλείᾳ προσεοικέναι φήσομεν;

[216]   ἦν γεωργὸς, οὐδ´ οἷον ἐν οἰκίᾳ πενιχρᾷ οἱ αὐτοὶ ὀψοποιοὶ, οἰκουροῦσι,

[205]   γῆς ἠκούετο, ἴσα καὶ αὐλῆς ἑρκία τῇδε τῇ πόλει. ~ὅν γε

[201]   φέροντας. γεωργίαι δὲ ὑμῶν Αἴγυπτος, Σικελία, Λιβύης ὅσον ἥμερον. κατάπλοι δὲ

[215]   οὐ λέλειπται ζῆν· καὶ γέγονε μία ἁρμονία πολιτείας ἅπαντας συγκεκλεικυῖα. καὶ

[224]   πᾶσαι φιλονεικίαι τὰς πράξεις ἐπιλελοίπασι, μία δὲ αὕτη κατέχει πάσας ἔρις,

[199]   δοκεῖ καὶ γενέσθαι πόλις συνεχὴς μία ἐπὶ τὸν Ἰόνιον τείνουσα. τοσαύτη

[207]   οὕτω καὶ ὑμεῖς ὥσπερ ἐν μιᾷ πόλει πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ πολιτευόμενοι

[206]   νῆσος οὐδὲν ἐπιδιακέκριται, ἀλλ´ ὥσπερ μία χώρα συνεχὴς καὶ ἓν φῦλον

[218]   τε οὕτως ἕπονται καὶ πόλις οὐδεμία δυσμεναίνει, ἀλλὰ τοσούτους γε ἀφ´

[228]   τά γε δὴ παρ´ ὑμῖν τίμια εἰσαχθέντα ὡς ἀληθῶς ὑφ´ ὑμῶν

[205]   ὥσπερ αἴνιγμα, Μακεδόνες οὐκ ἐν Μακεδονίᾳ, ἀλλ´ οὗ δύναιντο βασιλεύοντες ἕκαστοι,

[216]   Γετῶν ἢ δυστυχίᾳ Λιβύων ἢ κακοδαιμονίᾳ τῶν περὶ τὴν ἐρυθρὰν θάλατταν,

[220]   ἡρμοσμένοι πρὸς ἀλλήλους ἐκείνῃ τῇ ἁρμονίᾳ, ᾗ τοὺς Μυρμιδόνας Ὅμηρός φησι,

[215]   λέλειπται ζῆν· καὶ γέγονε μία ἁρμονία πολιτείας ἅπαντας συγκεκλεικυῖα. καὶ τὸ

[224]   ὑμῶν τε καὶ ὑφ´ ὑμῶν. Ἰωνία δὲ ἡ περιμάχητος ἐλευθερωθεῖσα φρουρῶν

[219]   πορρωτάτω λαμπρά τε καὶ ὑμῶν ἄξια, ὁρατὰ τοῖς εἴσω τοῦ κύκλου,

[217]   πόλεως στρατεύεσθαι καὶ ταλαιπωρεῖν οὐκ ἄξια τῆς ἀρχῆς καὶ τῆς παρούσης

[216]   που καὶ συμπλακεῖεν ἐπ´ ἐσχατιαῖς, οἷα εἰκὸς ἐν ἀρχῇ μεγάλῃ καὶ

[227]   ὑμῶν βίαιον οὐδ´ ἄδικον οὐδ´ οἷα πολλὰ ἐν τοῖς πρόσθεν χρόνοις·

[208]   ἦν, εἴ τινα εἴχομεν εἰπεῖν ὅμοια. ~καὶ μὴν οὐδ´ ἐκεῖνό γε

[216]   ἐν ἀρχῇ μεγάλῃ καὶ ἀμετρήτῳ παρανοίᾳ Γετῶν ἢ δυστυχίᾳ Λιβύων ἢ

[223]   ἀρχῆς, τοσοῦτον ἐγκρατείᾳ καὶ πολιτείας ἐπινοίᾳ πάντας ὑπερβάλλεσθε, ὡς ἔστιν ἐν

[216]   ἐξήρτηνται σὺν πολλῷ φόβῳ καὶ προνοίᾳ μή τις ἀποπέσοι τούτου τοῦ

[207]   ἐξ ἀρχαιρεσιῶν ἐπὶ προστασίᾳ καὶ προνοίᾳ τῶν ἀρχομένων, οὐκ ἐπὶ τῷ

[205]   αὐτομάτως προϊούσῃ χρόνων τακταῖς περιόδοις; ποῖα πολιτεύματα ἐπολιτεύσατο ἐν τοῖς ἀρχομένοις;

[205]   στρατιωτῶν ἢ νεῶν ἐποιήσατο; ἢ ποίᾳ συνήθει διοικήσει τὰ πράγματα ἤγαγεν

[207]   πώποτε ἐλευθέρων ἄρχετε, καὶ οὐ Καρία δέδοται Τισσαφέρνει, οὐδὲ Φρυγία Φαρναβάζῳ,

[213]   τῆς ἀρχῆς μέγεθος καὶ ἡ ἐμπειρία ἀναγκαίως περιεγένετο, διὰ δ´ αὖ

[205]   ἐτελεύτησεν, εὐθὺς μὲν ἐσχίσθησαν εἰς μυρία οἱ Μακεδόνες, ἔργῳ δείξαντες ὑπὲρ

[215]   εὐθὺς ἥξουσα ὀργή τε καὶ τιμωρία· οὕτω καὶ πένησι καὶ πλουσίοις

[213]   τὰς ἐν μέσῳ χώρας, οὐδ´ Ἀσία καὶ Εὐρώπη διῄρηται ἐνταῦθα· πρόκειται

[207]   αὐτοῖς, οἷον ἐξ ἀρχαιρεσιῶν ἐπὶ προστασίᾳ καὶ προνοίᾳ τῶν ἀρχομένων, οὐκ

[227]   ἀλλ´ ἡνίκ´ ἂν ἡ ὑμετέρα προστασία τε καὶ ἀρχὴ καταστῇ, τότ´

[224]   καὶ πάσας εὐφροσύνας τέτραπται σὺν ἐξουσίᾳ. καὶ αἱ μὲν ἄλλαι πᾶσαι

[222]   καὶ ἀριστοκρατία, τρίτον δὲ ὄνομα δημοκρατία, εὖ τε καὶ χεῖρον ἀγομένη.

[213]   ἀλλὰ καθέστηκε κοινὴ τῆς γῆς δημοκρατία ὑφ´ ἑνὶ τῷ ἀρίστῳ ἄρχοντι

[222]   τυραννὶς καὶ ὀλιγαρχία, βασιλεία καὶ ἀριστοκρατία, τρίτον δὲ ὄνομα δημοκρατία, εὖ

[215]   γέγονε μία ἁρμονία πολιτείας ἅπαντας συγκεκλεικυῖα. καὶ τὸ πρόσθεν δοκοῦν οὐ

[224]   χάριτι καὶ κόσμῳ, τοσοῦτον νῦν ἐπιδεδωκυῖα αὐτὴ παρ´ αὑτήν. ἡ δὲ

[211]   δή που τῶν γε ἄλλων σοφίᾳ διήνεγκαν· ἀλλὰ καὶ τοῦτο ὑμέτερόν

[217]   ἦν καὶ ἡ περὶ τοῦτο σοφία καὶ παράδειγμα εἰς τὸ παντελὲς

[209]   δυνάμεσιν ὑπερβαλέσθαι, τοὺς δὲ Ἕλληνας σοφίᾳ καὶ σωφροσύνῃ παρελθεῖν, μέγα μοι

[203]   μὲν γὰρ ἦν γονεῦσι παιδὸς εὐμορφία, φοβερὸν δὲ γυναικὸς ἀνδρί· ~ἔδει

[222]   ἐχόντων τρόπους θεωρουμένη, τυραννὶς καὶ ὀλιγαρχία, βασιλεία καὶ ἀριστοκρατία, τρίτον δὲ

[216]   καὶ ἀμετρήτῳ παρανοίᾳ Γετῶν ἢ δυστυχίᾳ Λιβύων ἢ κακοδαιμονίᾳ τῶν περὶ

[210]   μείζω καὶ πλείω σφᾶς ἐκείνων κακὰ ἐργάσαιντο καὶ δείξαιεν ἐλευθερίαν αὐτοῖς

[211]   καὶ προσέτι μισεῖσθαι καὶ τὰ κακὰ τῆς ἀρχῆς ἀντὶ τῶν τῆς

[219]   κύκλῳ περιείργει στρατόπεδον, ὥστε οὐδὲ δέκα παρασάγγαι λογιζομένῳ τοῦ περιβόλου τούτου

[221]   νομιεῖ τὸ Ὁμηρικὸν, εἰ καὶ δέκα τόσοι εἶεν οἱ ἀντίπαλοι, ταχέως

[206]   ποιητὰς δ´ εὑρόντας τοὔνομα ψυχαγωγίας ἕνεκα εἰς ποίησιν θεῖναι, τοῦτον οὕτως

[211]   ταῦτα οὐ δή που κατηγορίας ἕνεκα κοινῆς τῶν Ἑλλήνων συνεσκευασάμην, ὥσπερ

[213]   ἀρχῆς, τοῦτο δ´ εἰπὼν ἅπασαν εἴρηκα τὴν οἰκουμένην, τὸ μὲν χαριέστερόν

[221]   ἀνέτεινε τήν τε βῶλον καὶ κύλικα ὕδατος ἀπὸ τοῦ Νείλου, σύμβολον

[222]   ἀρετῆς μηδένα ἐκφεύγῃ, πῶς οὐχὶ νικᾷ τόδε τὸ ἔπος; Δοκεῖ δ´

[227]   χρυσοῦ γένους ἀρξάμενος γενεαλογεῖν, ἢ, ἡνίκα ταύτην ἀρχὴν ἐνεστήσατο, περί γε

[208]   ὠφελοῦν. Δίειμι δὴ καὶ τὰ Ἑλληνικὰ, ἐπειδήπερ ἐνταῦθα ἐγενόμην τοῦ λόγου,

[209]   (καὶ ὄγκῳ πραγμάτων φανεῖται τὰ Ἑλληνικὰ τῶν Περσικῶν. ἀλλὰ τὸ τοὺς

[208]   ἀποκρύπτεται, περιμένειν δὲ τηνικαῦτα παρεξετάσαι, ὁπηνίκα ἴσων ἔχοιμεν μνημονεῦσαι, οὐκ οἶμαί

[227]   ὁμοίως Ὁμήρῳ τέλειος ἦν τὰ ποιητικὰ καὶ μαντικὸς, ὥσπερ ἐκεῖνος οὐκ

[221]   οἰκουμένην, ἀμήχανον ἐπιλιπεῖν ὑμᾶς πλήθη στρατιωτικὰ, ἀλλὰ τοσαῦτα ὁπόσα βούλεσθε ὑπάρχειν

[204]   δεσπότης. οὐκοῦν εἰκότως οὐδ´ ἐπὶ μεγάλα προῆλθον, οὐ γὰρ πρόεισιν οἴκου

[219]   ἐφ´ ἑκάστων τῶν τόπων, καὶ μάλα πολλὰ, ~καὶ τοῖς (λίθοις, ὥσπερ

[214]   Ῥωμαῖον εἶναι ἐποιήσατε οὐ πόλεως, ἀλλὰ γένους ὄνομα κοινοῦ τινος, καὶ

[213]   ὅστις ἀρχῆς ἢ πίστεως ἄξιος, ἀλλὰ καθέστηκε κοινὴ τῆς γῆς δημοκρατία

[213]   ἦν, οὐδ´ εἰδότες αὐτὴν ἐδίωκον, ἀλλὰ καὶ περὶ μικρὰ καὶ οἷον

[201]   μὴ ὅτι περὶ τοῦ λιμένος, ἀλλὰ καὶ περὶ τῆς θαλάττης, ὅτι

[211]   τῶν γε ἄλλων σοφίᾳ διήνεγκαν· ἀλλὰ καὶ τοῦτο ὑμέτερόν ἐστιν εὕρημα

[219]   σεμνότερον ἐτειχίσθη πρότερον ἢ ὕστερον, ἀλλὰ καὶ τοῦτον τὸν τειχισμὸν παιδιὰν

[224]   ἀρχῆς ἡττῶνται τοσοῦτον οἱ πρότεροι, ἀλλὰ καὶ ὧν τῶν αὐτῶν ἦρξαν

[199]   χιόνος καταλήψει τὸ ὕψος προσεικάσαι, ἀλλὰ μᾶλλον αὐτοῖς τοῖς πρώοσι. καὶ

[208]   μὴ κρατήσαντα, μηδὲ τῷ νενικῆσθαι· ἀλλὰ μένει δικαστὴς ἕτερος μέγας, ὃν

[204]   τῆς διανοίας καὶ τῆς τέχνης, ἀλλὰ παθεῖν παραπλήσιον ὥσπερ ἂν εἴ

[208]   τοῖς ὑμετέροις ἕτερα οὐδ´ ἐγγὺς, ἀλλὰ πάντα ὑπὸ τούτων ἀποκρύπτεται, περιμένειν

[216]   οὐδὲν πλὴν τὰ παρόντα θαυμάζειν, ἀλλὰ πεπόνθασιν οἷον οἱ ἀφυπνισθέντες καὶ

[225]   ἄσβεστον οὐ διαλείπει τὸ πανηγυρίζειν, ἀλλὰ περίεισιν ἄλλοτε εἰς ἄλλους, ἀεὶ

[227]   ἠγνόησε τὴν ὑμετέραν ἀρχὴν ἐσομένην, ἀλλὰ προεῖδε καὶ ἀνεφθέγξατο ἐν τοῖς

[221]   τοῖς στρατιώταις τε καὶ ἡγεμόσιν, ἀλλὰ πρὸς αὐτοὺς πρῶτον. ὥστε καθ´

[208]   ἄλλοσε οὐδ´ ἐπ´ ἄλλους δικαστὰς, ἀλλὰ στέργειν ἀνάγκη τοῖς ἐγνωσμένοις, εἰ

[217]   ἐπετρέψατε τοῖς πολεμίοις συγκαλεῖν ὑμᾶς. ~Ἀλλὰ τὰ περὶ τὴν ὅλην ἀρχήν

[221]   οὔπω τὸν Αἰγυπτίων πλοῦτον εἴληφεν, ἀλλὰ ταχέως αὐτοῖς ἄλλα τοσαῦτα γενήσεται

[228]   ἢ τῶν πρὸ αὐτοῦ τις; Ἀλλὰ τὸ ἐξ ἀρχῆς ἀγώνισμα παντὸς

[214]   μηδενὶ τῶν ἄλλων αὐτῆς μεταδιδόναι, ἀλλὰ τὸ πλήρωμα αὐτῆς ἄξιον ἐζητήσατε,

[209]   φανεῖται τὰ Ἑλληνικὰ τῶν Περσικῶν. ἀλλὰ τὸ τοὺς μὲν βαρβάρους ταῖς

[211]   φέρειν ἠδύνατο μίαν μάχην εὐτυχήσαντας. ἀλλά τοι ἐφάνθη λυσιτελοῦν ἔτι τὴν

[204]   ἀπολωλέναι (οὐ τὸν πλεῖστα ἀδικήσαντα, ἀλλὰ τὸν πλεῖστα κεκτημένον. πόλεων δὲ

[221]   ἀμήχανον ἐπιλιπεῖν ὑμᾶς πλήθη στρατιωτικὰ, ἀλλὰ τοσαῦτα ὁπόσα βούλεσθε ὑπάρχειν ἀπὸ

[218]   ἕπονται καὶ πόλις οὐδεμία δυσμεναίνει, ἀλλὰ τοσούτους γε ἀφ´ ἑκάστων ᾐτήσατε,

[217]   ταυτὸ γνόντες οὐ ταυτὸν ἐποιήσατε, ἀλλὰ τοσούτῳ κάλλιον καὶ σοφώτερον αὐτοὶ

[209]   τὴν τάξιν· οὔκουν ἀμέμπτως γε· ἀλλὰ τοῦτο δὴ τὸ λεγόμενον τὴν

[202]   ἀρχῆς, ἢ ὅσον τόξευμα ἐξικνεῖται, ἀλλὰ τῷ ἡμίσει παντὶ τῆς οἰκουμένης,

[217]   προπολεμοῦντες τῆς χώρας, ὥσπερ καὶ ἄλλα πολλὰ παρὰ τοὺς ἄλλους ἐδόκουν

[221]   πλοῦτον εἴληφεν, ἀλλὰ ταχέως αὐτοῖς ἄλλα τοσαῦτα γενήσεται τούτων μενόντων καὶ

[218]   τῆς ἀρχῆς, κἀνταῦθα διαστήσαντες ἄλλοις ἄλλα φυλάττειν ἀπενείματε. ~Τοιγαροῦν καὶ ὑπὲρ

[219]   τε ὑπουργοὺς δόντες αὐτοῖς καὶ τἄλλα κοσμήσαντες. ὥσπερ δὲ τάφρος κύκλῳ

[227]   βίαιον οὐδ´ ἄδικον οὐδ´ οἷα πολλὰ ἐν τοῖς πρόσθεν χρόνοις· ὥστ´

[219]   ἑκάστων τῶν τόπων, καὶ μάλα πολλὰ, ~καὶ τοῖς (λίθοις, ὥσπερ Ὅμηρος

[217]   τῆς χώρας, ὥσπερ καὶ ἄλλα πολλὰ παρὰ τοὺς ἄλλους ἐδόκουν εἶναι,

[215]   ἄλλων ἐνεσπαρμέναι ταῖς χώραις· ὥστε πολλὰ τῶν ἐθνῶν ἀγνοεῖν ὅπου ποτ´

[198]   ἔχειν· ἀφαιροῦσιν οἱ λόγοι τὰ πολλὰ τῶν θαυμάτων καὶ ποιεῖν δοκοῦσί

[227]   χορείαν, αἵματος καθαρὰ σώζων τὰ ὅπλα. ὅ γε μὴν πάντ´ ἐφορῶν

[212]   καὶ πονοῦσιν ὑπὲρ τοῦ πονεῖν. ἅμα γὰρ τῷ τέλει τὸ κεφάλαιον

[220]   ἔφη τὸν κατ´ οἰκίαν τοῖχον, ἅμα καὶ ἀκριβῶς ἡρμοσμένα, ἄπειρά τε

[213]   οὔτ´ ἐγκρατῶς ἔχειν δυνάμενοι, βαρεῖς ἅμα καὶ ἀσθενεῖς ὄντες. τελευταῖον δ´

[213]   αὖ τὸ ἄρχειν εἰδέναι δικαίως ἅμα καὶ εἰκότως ηὔξησεν ἡ ἀρχή.

[215]   συνῆλθεν ἐφ´ ὑμῶν, κράτος ἀρχῆς ἅμα καὶ φιλανθρωπίας, καὶ μεγάλης γε,

[218]   τῆς μὲν ἀρχαίας ἀπόλιδας γεγενημένους ἅμα τῇ στρατείᾳ, τῆς δ´ ὑμετέρας

[217]   ἡ περὶ τοῦτο σοφία καὶ παράδειγμα εἰς τὸ παντελὲς οὐκ ἔχει.

[199]   ἀλλ´ ἀτεχνῶς πολὺ ὑπὲρ τὸ παράδειγμα ἐπὶ πλεῖστον ἄνω ἥκει τοῦ

[202]   ὅσον μεγάλως ἠτύχησε· καὶ τοῦτο ἐπίδειγμα ἐποιήσατο τῆς αὑτοῦ λαμπρότητος, ὅτι

[205]   κρατεῖν δυνάμενοι, καὶ ἦν ὥσπερ αἴνιγμα, Μακεδόνες οὐκ ἐν Μακεδονίᾳ, ἀλλ´

[228]   πᾶσι τἀγαθά. ἐκτετέλεσταί μοι τὸ τόλμημα· εἴτε δὲ χεῖρον εἴτε βέλτιον

[225]   γῆν εἶναι, σταθμοῖς τε τὰ ἔρημα ἀναπλήσαντες, καὶ διαίτῃ καὶ τάξει

[224]   ἡ οἰκουμένη τὸ μὲν παλαιὸν φόρημα τὸν σίδηρον κατέθετο, εἰς δὲ

[211]   ἀλλὰ καὶ τοῦτο ὑμέτερόν ἐστιν εὕρημα καὶ ὁμοῦ τοῖς ἄλλοις ἐπεισελθόν.

[217]   χωρὶς ἱδρῦσθαι. οὕτω καὶ Ἑλλήνων τόλμα καὶ Αἰγυπτίων καὶ ὅτων εἴποι

[222]   βασιλεία καὶ ἀριστοκρατία, τρίτον δὲ ὄνομα δημοκρατία, εὖ τε καὶ χεῖρον

[214]   ἐποιήσατε οὐ πόλεως, ἀλλὰ γένους ὄνομα κοινοῦ τινος, καὶ τούτου οὐχ

[198]   γῆν τοσήνδε εἰς μιᾶς πόλεως ὄνομα συνηγμένην, ~εἶτα (ἀκριβῶς καταθεάσαιτο ἀπὸ

[214]   τοσοῦτον ἐξηγάγετε τὸ τῆς πόλεως ὄνομα. τούτων δὲ οὕτω διῃρημένων πολλοὶ

[207]   ἐφ´ ἑαυτῷ τηλικοῦτον φρονεῖ, ὅστις τοὔνομα ἀκούσας μόνον οἷός τ´ ἐστὶν

[210]   ἅτε ἀναρμόστων καὶ οὐ κατὰ τοὔνομα ἐγκατασταθέντων τε καὶ ἐχόντων τὰς

[199]   ἄλλαις. ὣς ἄρα ἐπώνυμον αὐτῇ τοὔνομα καὶ οὐδὲν ἀλλ´ ἢ ῥώμη

[204]   γὰρ πρόεισιν οἴκου περαιτέρω τοῦτο τοὔνομα, ὅταν δ´ εἰς πόλεις τε

[206]   τὴν γῆν, ποιητὰς δ´ εὑρόντας τοὔνομα ψυχαγωγίας ἕνεκα εἰς ποίησιν θεῖναι,

[209]   ἀρετῆς εἶναι λόγον καὶ παντὸς ἀγώνισμα λαμπρότερον. τοῦτ´ οὖν ἐρῶν ἔρχομαι,

[228]   τις; Ἀλλὰ τὸ ἐξ ἀρχῆς ἀγώνισμα παντὸς μεῖζον, παρισῶσαι τῷ τῆς

[203]   πεντάθλους ὑπερβαλεῖν ἐπειρᾶτο. καὶ ἦν ἀγώνισμα ὡς πλείστους ἀποσφάξαι καὶ ὡς

[224]   μεγάλη κατ´ Αἴγυπτον Ἀλεξάνδρου πόλις ἐγκαλλώπισμα τῆς ὑμετέρας γέγονεν ἡγεμονίας, ὥσπερ

[208]   ἂν τὸ δίκαιον ἄγῃ, ὥσπερ πνεῦμα ἐν νηὶ, οὐ δή που

[202]   τῆς ὑμετέρας ἀρχῆς, ἢ ὅσον τόξευμα ἐξικνεῖται, ἀλλὰ τῷ ἡμίσει παντὶ

[217]   πῶς οὖν ἐποιήσατε; εὕρετε οἰκεῖον στράτευμα τῶν πολιτῶν οὐκ ἐνοχλουμένων. τοῦτο

[214]   ἄλλων αὐτῆς μεταδιδόναι, ἀλλὰ τὸ πλήρωμα αὐτῆς ἄξιον ἐζητήσατε, καὶ τὸ

[218]   ἄχθος ποιήσειν μήτε αὐτάρκεις ἔσεσθαι πλήρωμα ἑνὸς οἰκείου στρατεύματος παρασχέσθαι· ὥστε

[198]   ὥσπερ ἂν εἴ τις ζωγράφος σῶμα καλὸν καὶ περίβλεπτον ἐπιχειρῶν δεῖξαι

[200]   δεῦρο κομίζουσαι παρὰ πάντων ὁλκάδες ἀνὰ πᾶσαν μὲν ὥραν, πᾶσαν δὲ

[203]   Βαβυλῶνα, πάλιν δὲ Σοῦσα, εἶτα Ἐκβάτανα, οὐχ ὅπως ἂν ἀεὶ κατέχειν

[221]   ἂν αὐτοὺς περιστραφέντας ἄνδρα παρὰ ἕνα λειφθῆναι, ὅταν δὲ εἰς τὴν

[226]   κοινοὺς ποιήσαντες καὶ συντάξαντες ὥσπερ ἕνα οἶκον ἅπασαν τὴν οἰκουμένην. ἀτεχνῶς

[200]   πορεύεται, ταύτης πάσης ἄρχειν ἄνδρα ἕνα, οὐκ ἀληθῆ λέγων, εἰ μὴ

[222]   στρατόπεδα, ἡγεμόνας αὐτοὺς τελευτᾶν εἰς ἕνα τεττάρων καὶ δυοῖν ἄρχοντα ἀνδρῶν,

[225]   ἐξαρκεῖ Ῥωμαῖον εἶναι, μᾶλλον δὲ ἕνα τῶν ὑφ´ ὑμῖν. καὶ τὸ

[222]   πανταχοῦ μεστὰ, καρπὸς δὲ ἀρετῆς μηδένα ἐκφεύγῃ, πῶς οὐχὶ νικᾷ τόδε

[221]   τάξει ζῆν καὶ μήποτε λιπεῖν μηδένα τὴν προστεταγμένην αὐτῷ, ἀλλ´ οἷον

[219]   ἀλλ´ ἐστὶ μὲν καὶ ταῦτα νομιζόμενα ἐφ´ ἑκάστων τῶν τόπων, καὶ

[202]   τό τε μέγεθος καὶ τὰ γιγνόμενα ἐπ´ αὐτῆς. δεῖ γὰρ οὖν

[220]   οἰκίαν τοῖχον, ἅμα καὶ ἀκριβῶς ἡρμοσμένα, ἄπειρά τε μεγέθη καὶ λάμποντα

[228]   ὑμῶν καὶ ἑξῆς ἀεὶ μᾶλλον βεβαιούμενα, ὅ γε μὴν νῦν ἄρχων

[221]   ὑπάρχειν ἀπὸ πάσης τῆς οὔσης ἀφικνούμενα. Καὶ μὴν εἴς γε τακτικῶν

[227]   δὲ γάμων νόμῳ γιγνομένων τιμωμένη, Ἀθηνᾶ δὲ καὶ Ἥφαιστος τεχνῶν τιμωμένων,

[205]   ἠναγκάσθησαν τὴν σφετέραν αὐτῶν ἐκλιπεῖν, ἵνα τῆς ἀλλοτρίας ἄρχωσιν, ὥσπερ ἐξῳκισμένοι

[198]   τὴν εὐχὴν, συνάρασθε τῷ τολμήματι, ἵνα τῶν ἐγκωμίων πρῶτον ἀρχόμενοι καὶ

[201]   Βαβυλωνίους καὶ τοὺς ἐκ τῆς ἐπέκεινα βαρβάρου κόσμους πολὺ πλείους τε

[225]   οἷον πνεύματος ἐκριπίσαντος, φροῦδοι γῆς ἐπέκεινα καὶ θαλάττης· ἀντεισῆκται δὲ θέας

[208]   οὖν ταῦτα οὐκ ἐν τοῖς ἐπέκεινα πάσης δημοκρατίας; οὔκουν ἐκεῖ ἔξεστι

[203]   ἐφ´ ἃ μὲν αὐτῆς βαίνοι ταπεινὰ ἐγίγνετο καὶ τῆς γῆς ἔψαυεν,

[203]   καθέδρας, πιέζοντες ὡς ἀληθῶς ὥσπερ τινὰ βύρσαν τὴν ἑαυτῶν χώραν καὶ

[208]   θαυμαστὰ ὁμοίως ἂν ἦν, εἴ τινα εἴχομεν εἰπεῖν ὅμοια. ~καὶ μὴν

[226]   τὸν πρὸ ὑμῶν ἐπινοῶ, σκληρόν τινα καὶ ἄγροικον καὶ ὀρείου διαίτης

[228]   τε καὶ παιάνων ποιηταὶ, εὐχήν τινα προσθέντα οὕτω κατακλεῖσαι τὸν λόγον.

[217]   αὖ καὶ τοῦτ´ ἐπενοήσατε καὶ ἥντινα τάξιν αὐτῷ ἀπέδοτε. θαυμαστὴ ἄρ´

[200]   τοσούτους ὁρᾶν ἔξεστιν ὥστε εἰκάζειν γυμνὰ τὸ λοιπὸν τοῖς ἐκεῖ λελεῖφθαι

[223]   κακῶν ἄμοιρον καὶ βασιλέως σεμνότητος μείζονα. καὶ ταῦτ´ οὐδὲν ἀπεικὸς οὕτω

[198]   παρὰ μὲν τὴν σιωπὴν οὔτε μείζονα οὔτ´ ἐλάττονα ἔστι ποιῆσαι τῆς

[227]   μᾶλλον καιρὸς ὑπῆρξεν; ἢ πότε πλείονα μοῖραν ἔσχον αἱ πόλεις; αἱ

[199]   καὶ πεδία λωτεῦντα καὶ ἀνδρῶν πίονα ἔργα, καί τ´ ἐφ´ ἁλὸς

[198]   τὴν σιωπὴν οὔτε μείζονα οὔτ´ ἐλάττονα ἔστι ποιῆσαι τῆς οὔσης, ἀλλ´

[219]   πλίνθῳ ὀπτῇ δέδμηται, οὐδὲ κόνει στιλπνὰ ἕστηκεν, ἀλλ´ ἐστὶ μὲν καὶ

[204]   ἂν εἴ τις τὸν Ὀλυμπικὸν ἀγῶνα ἀγωνιζόμενος καὶ κρατήσας τοὺς ἀντιπάλους,

[206]   φθέγγεται, συνευχομένη μένειν τὸν ἅπαντα αἰῶνα τήνδε τὴν ἀρχήν· οὕτως καλῶς

[203]   καὶ τούτῳ κρατοῦντες νῦν μὲν Βαβυλῶνα, πάλιν δὲ Σοῦσα, εἶτα Ἐκβάτανα,

[199]   ἐπὶ τοσαύτης γῆς ᾠκισμένη οὐκ ἀγαπᾷ, ἀλλ´ ἑτέρας ἰσομετρήτους ὑπὲρ αὑτὴν

[199]   μεγέθει τε καὶ ῥώμῃ οὐκ ἀγαπᾷ μὴ καὶ ἄλλους ὑπὲρ αὑτὸν

[216]   παυσάμενοι καὶ κακῶν, μετεγνωκότες ὡς ἄρα ἄλλως ἐσκιαμάχουν, οἱ δ´ οὐδ´

[207]   ἰδίας τῶν ἀρχομένων, εἴ τινες ἄρα ἄξιοι εἶεν, ὡς ἐκεῖνον ἐκπέμπουσιν

[205]   οὐ χωρίον, πλὴν εἴ τινων ἄρα ἀχρηστίαν κατέγνωτε. ἐρυθρά τε θάλαττα

[199]   φέρει ἄλλας ἐπ´ ἄλλαις. ὣς ἄρα ἐπώνυμον αὐτῇ τοὔνομα καὶ οὐδὲν

[225]   ὑμετέρας, εἴ τινές που εἰσὶν ἄρα, ἡγεμονίας, οἵων ἀγαθῶν στέρονται. καὶ

[218]   εὐθὺς ἑστῶτες ὑπερέχοιεν. τούτους δὴ ἄρα καθάραντες καὶ φυλοκρινήσαντες τὸ κοινὸν

[199]   λιμέσιν τε καὶ ἀκταῖς, τοῦτο ἄρα καὶ ἥδ´ ἡ πόλις· καλύπτει

[200]   τῆσδε τῆς πάντα μεγάλης, ~ὡς ἄρα οὐκ ἀκόλουθον τὴν δύναμιν τῷ

[221]   φθάσαντας εἰπεῖν ἐπὶ Λακεδαιμονίων ὅτι ἄρα πλὴν ὀλίγων τὸ στρατόπεδον αὐτοῖς

[227]   χορεύει τὴν ἄπαυστον χορείαν, αἵματος καθαρὰ σώζων τὰ ὅπλα. ὅ γε

[221]   ταχέως ἂν αὐτοὺς περιστραφέντας ἄνδρα παρὰ ἕνα λειφθῆναι, ὅταν δὲ εἰς

[198]   ἐλάττω ποιοῦσιν ἢ σιωπῶντες, ὅσῳ παρὰ μὲν τὴν σιωπὴν οὔτε μείζονα

[200]   τοσαῦται δ´ ἀφικνοῦνται δεῦρο κομίζουσαι παρὰ πάντων ὁλκάδες ἀνὰ πᾶσαν μὲν

[208]   πόλις, ὥστε προσδεῖσθαι δικαστῶν ὑπερορίων παρὰ τὴν ἀξίαν, ἢ καὶ διώκοντα

[197]   λιβανωτοῦ. ἡμεῖς δὲ, ὦ ἄνδρες, παρὰ τὴν ὁδὸν τὴν ἐνταῦθα καὶ

[217]   χώρας, ὥσπερ καὶ ἄλλα πολλὰ παρὰ τοὺς ἄλλους ἐδόκουν εἶναι, ᾗ

[222]   μὲν ἐν δυοῖν ὀνόμασιν, ἑκατέρα παρὰ τοὺς τῶν ἐχόντων τρόπους θεωρουμένη,

[210]   ἐπὶ τὴν γῆν πεμπομένων καὶ παρὰ τοὺς φόρους ἀργυρολόγων, εἴ που

[211]   τῷ διὰ ταῦτα εἰς αὐτοὺς παρὰ τῶν Ἑλλήνων αὐξηθέντες Θηβαῖοι ἐκράτησαν

[212]   οὔτ´ ἀσθενεῖς εἶναι διὰ τοὺς παρὰ τῶν ἔξωθεν αὖ πολέμους καὶ

[200]   ἥλιος πορεύεται, ταύτης πάσης ἄρχειν ἄνδρα ἕνα, οὐκ ἀληθῆ λέγων, εἰ

[221]   ἀντίπαλοι, ταχέως ἂν αὐτοὺς περιστραφέντας ἄνδρα παρὰ ἕνα λειφθῆναι, ὅταν δὲ

[228]   τε ὑπὲρ θαλάττης πέσοιεν καὶ δένδρα ἦρι θάλλοντα παύσηται· ἄρχοντά τε

[200]   λοιπὸν τοῖς ἐκεῖ λελεῖφθαι τὰ δένδρα καὶ δεῦρο δεῖν ἐκείνους ἐλθεῖν,

[221]   ἐν τῇ χώρᾳ καὶ τὰ ἱερὰ πορθοῦντι, στὰς ἐπὶ τῶν τειχῶν

[222]   δύο μὲν ἐν δυοῖν ὀνόμασιν, ἑκατέρα παρὰ τοὺς τῶν ἐχόντων τρόπους

[228]   ὑπεραίρει τοῖς παρ´ αὑτοῦ τὸν πατέρα ὅσον, οὐδ´ εἰπεῖν ῥᾴδιον, ἑτέρους

[210]   ἀργυρολόγων, εἴ που χρεία κατάσχοι ἑτέρα· προσέτι τάς τε ἀκροπόλεις ἐλευθέρας

[208]   ἔστιν εὑρεῖν ἴσα τοῖς ὑμετέροις ἕτερα οὐδ´ ἐγγὺς, ἀλλὰ πάντα ὑπὸ

[201]   οὕτως ἐξελέγξειν, ἐγὼ δὲ τὰ ὑμέτερα οὐκ ἔχων ἐπιδεικνύειν ἄλλως ὅσῳ

[227]   τελέθωσιν, ἀλλ´ ἡνίκ´ ἂν ἡ ὑμετέρα προστασία τε καὶ ἀρχὴ καταστῇ,

[209]   γε ἀγνοῶ, ὅτι ταῦτ´ ἔτι φαυλότερα ὧν ἀρτίως ἐξήτασα περιβολῇ τε

[209]   ἐχρήσαντο πράγμασι· κἂν φανῶσι πολὺ μικρότερα διασώσασθαι μὴ δυνηθέντες, δῆλον τὸ

[211]   πρὸς ἰσχὺν καὶ βίαν ἄγοντες. ἀμφότερα οὖν συνέβαινε, μήτε τὰς πόλεις

[227]   καλοῦ, φασὶν, ἔργου καλῶς ἐπιμέλεσθε, Ἥρα δὲ γάμων νόμῳ γιγνομένων τιμωμένη,

[205]   εἴ τινων ἄρα ἀχρηστίαν κατέγνωτε. ἐρυθρά τε θάλαττα καὶ Νείλου καταρράκται

[223]   ὄντες οὕτω διεξῆλθον, ὥσπερ ἐν σφαίρᾳ τὴν τάξιν μεταλαμβάνοντες· καὶ ἐδούλευσαν

[225]   οὐκ ὄρη δύσβατα, οὐ ποταμῶν ἄπειρα μεγέθη, οὐ γένη βαρβάρων ἄμικτα,

[220]   τοῖχον, ἅμα καὶ ἀκριβῶς ἡρμοσμένα, ἄπειρά τε μεγέθη καὶ λάμποντα χαλκοῦ

[224]   μὲν Ἑλλήνων ὥσπερ τροφέων ἐπιμελόμενοι, χεῖρά τε ὑπερέχοντες καὶ οἷον κειμένους

[209]   γενέσθαι κύριος ὄνυχάς τινας καὶ ἄκρα λάβοι ἀντὶ ὅλου τοῦ σώματος

[213]   αὐτὴν ἐδίωκον, ἀλλὰ καὶ περὶ μικρὰ καὶ οἷον ἐσχατιὰς καὶ κλήρους

[208]   ἐγνωσμένοις, εἰ μή τις ἐστὶ μικρὰ πόλις, ὥστε προσδεῖσθαι δικαστῶν ὑπερορίων

[223]   ἄρχειν καὶ δύνασθαι, τοῦτον ἐκεῖνον ὁρᾷ, τὸν τὴν τελεωτάτην ἔχοντα μοναρχίαν,

[227]   πρόσθεν χρόνοις· ὥστ´ εἰκότως ἥδιστα ἐφορᾷ τὴν ὑμετέραν ἀρχήν. δοκεῖ δέ

[219]   πόλει· καὶ ἐστήσατε ὡς πορρωτάτω λαμπρά τε καὶ ὑμῶν ἄξια, ὁρατὰ

[215]   ὅπου ποτ´ ἐστὶν αὐτοῖς ἡ φρουρά. εἰ δέ που πόλις δι´

[216]   μὴ, Πλάτωνος, οἷον ἐπὶ τῇ πυρᾷ ἤδη κείμεναι αἱ πόλεις ὑπὸ

[216]   γεωργὸς, οὐδ´ οἷον ἐν οἰκίᾳ πενιχρᾷ οἱ αὐτοὶ ὀψοποιοὶ, οἰκουροῦσι, στρωννύουσιν,

[221]   Καμβύσῃ διαρπάζοντι τὰ ἐν τῇ χώρᾳ καὶ τὰ ἱερὰ πορθοῦντι, στὰς

[206]   οὐδὲν ἐπιδιακέκριται, ἀλλ´ ὥσπερ μία χώρα συνεχὴς καὶ ἓν φῦλον ἅπαντα

[198]   γὰρ δὴ πρώτη λόγου δύναμιν ἐξελέγξασα οὐκ ἐπὶ πᾶν ἐφικνουμένην ἥδε

[200]   θαυμάζειν, εἰ ὑπὸ τοσαύτης ἄρχεται πᾶσα ἡ οἰκουμένη. ὅπερ γάρ τις

[224]   ἄγειν. καὶ γὰρ ὥσπερ πανηγυρίζουσα πᾶσα ἡ οἰκουμένη τὸ μὲν παλαιὸν

[225]   καὶ χάριτι καὶ ἡ γῆ πᾶσα οἷον παράδεισος ἐγκεκόσμηται. καπνοὶ δ´

[225]   καὶ θαλάττης· ἀντεισῆκται δὲ θέας πᾶσα χάρις καὶ ἀγώνων ἄπειρος ἀριθμός.

[206]   ὥσπερ αὐλῆς περίβολος ἐκκεκαθαρμένος, οὕτως ἅπασα ἡ οἰκουμένη χοροῦ ἀκριβέστερον ἓν

[209]   ταῦτ´ ἔτι φαυλότερα ὧν ἀρτίως ἐξήτασα περιβολῇ τε ἀρχῆς (καὶ ὄγκῳ

[214]   τοῖς κόλποις δεχόμενοι πάντα οὕτως κρύψασα ἔχει ἐξιόντων καὶ εἰσιόντων, ἴση

[208]   ἀλλ´, ὅπερ ἀρτίως εἶπον, οὐκ ἴσα ἴσοις παραβάλλων δίειμι, ἀλλ´ οὐκ

[205]   πρότερον ἐν πέρασι γῆς ἠκούετο, ἴσα καὶ αὐλῆς ἑρκία τῇδε τῇ

[208]   δεικνύειν ὅτι οὐκ ἔστιν εὑρεῖν ἴσα τοῖς ὑμετέροις ἕτερα οὐδ´ ἐγγὺς,

[224]   ὑμῶν. Ἰωνία δὲ ἡ περιμάχητος ἐλευθερωθεῖσα φρουρῶν καὶ σατραπῶν πρόκειται πᾶσι

[200]   ἐν τῇδε τῇ πόλει γενόμενον. ὅσα γὰρ παρ´ ἑκάστοις φύεται καὶ

[201]   εἰσί τε καὶ γεγένηνται, πάντα ὅσα γεννᾶται καὶ φύεται. ὅ τι

[200]   ἐκ πάσης γῆς καὶ θαλάττης ὅσα ὧραι φύουσι καὶ χῶραι ἕκασται

[208]   τοὺς νῦν ὑπὸ τῶν πεμπομένων, ὁπόσα ἂν αὐτοῖς ἀρέσκῃ. πῶς οὖν

[221]   ὑμᾶς πλήθη στρατιωτικὰ, ἀλλὰ τοσαῦτα ὁπόσα βούλεσθε ὑπάρχειν ἀπὸ πάσης τῆς

[206]   νῆσος ὑμᾶς διέφυγε. τοσαύτη δὲ οὖσα καὶ τηλικαύτη τὸ μέγεθος ἡ

[199]   τὸν Ἰόνιον τείνουσα. τοσαύτη δὲ οὖσα, ὅσην ἐγὼ μὲν οὐδὲ νῦν

[214]   ἔχει ἐξιόντων καὶ εἰσιόντων, ἴση οὖσά τε καὶ φαινομένη. Καὶ τοῦτο

[224]   ταύτας ἄγειν. καὶ γὰρ ὥσπερ πανηγυρίζουσα πᾶσα ἡ οἰκουμένη τὸ μὲν

[202]   ἕως Φρυγίας ὡς δι´ οἰκείας διελθοῦσα, ἡ δὲ ὑπὲρ τὸν Εὐφράτην

[199]   συνεχὴς μία ἐπὶ τὸν Ἰόνιον τείνουσα. τοσαύτη δὲ οὖσα, ὅσην ἐγὼ

[215]   ἐάν τι τολμῶσι παρακινεῖν, εὐθὺς ἥξουσα ὀργή τε καὶ τιμωρία· οὕτω

[213]   ὅτε ἀρχὴ μεγίστη καὶ δύναμις διαφέρουσα συνέστη, τότ´ ἐπ´ αὐτῇ καὶ

[203]   νῦν μὲν Βαβυλῶνα, πάλιν δὲ Σοῦσα, εἶτα Ἐκβάτανα, οὐχ ὅπως ἂν

[210]   καὶ δείξαιεν ἐλευθερίαν αὐτοῖς ὄντα τὰ ἀπ´ ἐκείνων, μὴ ἂν αὐτοὺς

[225]   καὶ Ἕλληνι καὶ βαρβάρῳ καὶ τὰ αὑτοῦ κομίζοντι καὶ χωρὶς τῶν

[228]   ὑμῶν γενομένους. Ἀεὶ μὲν οὖν τά γε δὴ παρ´ ὑμῖν τίμια

[214]   Ἕλληνας καὶ βαρβάρους διαιρεῖτε νῦν τὰ γένη, οὐδὲ γελοίαν τὴν διαίρεσιν

[202]   ἑξῆς, τό τε μέγεθος καὶ τὰ γιγνόμενα ἐπ´ αὐτῆς. δεῖ γὰρ

[219]   καὶ περίβολον τῶν τειχῶν εἰπεῖν. τὰ δὲ οὐκ ἀσφάλτῳ οὐδὲ πλίνθῳ

[206]   ὑφ´ ἑαυτοῖς ἕκαστοι ἄρχοντές εἰσι, τὰ δὲ πρὸς αὑτούς τε καὶ

[200]   τὸ λοιπὸν τοῖς ἐκεῖ λελεῖφθαι τὰ δένδρα καὶ δεῦρο δεῖν ἐκείνους

[206]   ἐπὶ τὰς πόλεις τε καὶ τὰ ἔθνη τῶν μὲν ὑφ´ ἑαυτοῖς

[220]   τάξαις τὸν μέσον, ἀρκεῖν αὐτῷ τὰ ἑκατέρωθεν ἀπαντῆσαι μέχρι τοῦ μέσου·

[208]   ὁμοίως ὠφελοῦν. Δίειμι δὴ καὶ τὰ Ἑλληνικὰ, ἐπειδήπερ ἐνταῦθα ἐγενόμην τοῦ

[209]   ἀρχῆς (καὶ ὄγκῳ πραγμάτων φανεῖται τὰ Ἑλληνικὰ τῶν Περσικῶν. ἀλλὰ τὸ

[224]   πόλεις ἐφ´ ὑμῶν ἀνέχουσι καὶ τὰ ἐν αὐταῖς ἀναθήματα καὶ τέχναι

[221]   οἰήσεται, ὃς τῷ Καμβύσῃ διαρπάζοντι τὰ ἐν τῇ χώρᾳ καὶ τὰ

[209]   καὶ τῶν Κυκλάδων ἄρχειν καὶ τὰ ἐπὶ Θρᾴκης ἔχειν καὶ Πύλας

[225]   ἱππήλατον γῆν εἶναι, σταθμοῖς τε τὰ ἔρημα ἀναπλήσαντες, καὶ διαίτῃ καὶ

[221]   τὰ ἐν τῇ χώρᾳ καὶ τὰ ἱερὰ πορθοῦντι, στὰς ἐπὶ τῶν

[197]   δυνώμεθα, ἐπειδή γε καὶ ἄλλοι τὰ ἰσομέτρητα σφίσιν αὐτοῖς ἰσομέτρητα ποιοῦσιν

[211]   ἔχειν καὶ προσέτι μισεῖσθαι καὶ τὰ κακὰ τῆς ἀρχῆς ἀντὶ τῶν

[220]   πολέμου συνεχῆ μὲν οὕτως, ἀλλήλοις τὰ κράνη, ὡς μὴ εἶναι μέσον

[201]   ταῖς ὑπερβολαῖς. ἐπεὶ ἐγὼ μὲν τὰ μέγιστα ἐκλέξας ἐρῶ, ὑμεῖς δ´

[201]   ἀρχαίοις· πάντα γὰρ ὑμεῖς καὶ τὰ μέγιστα μικρότατα ἀπεφήνατε ταῖς ὑπερβολαῖς.

[211]   διασπωμένους ἀεὶ καὶ διαιρουμένους ἀσθενεστέρους τὰ οἴκοι γίγνεσθαι καὶ μὴ ἱκανοὺς

[222]   τε καὶ γενῶν, ὧν οὐδὲ τὰ ὀνόματα ἐξευρεῖν ῥᾴδιον, ἀρξαμένους ἀπὸ

[227]   ἄπαυστον χορείαν, αἵματος καθαρὰ σώζων τὰ ὅπλα. ὅ γε μὴν πάντ´

[206]   φόβος τοῦ μεγάλου ἄρχοντος καὶ τὰ πάντα πρυτανεύοντος. ~ὥστε μᾶλλον μὲν

[227]   ἠτίμασται, οὐδὲ δέος μὴ συνταράξῃ τὰ πάντα, ὥσπερ ἐν Λαπιθῶν δείπνῳ

[216]   εἰπεῖν, οὐδ´ ἴσασιν οὐδὲν πλὴν τὰ παρόντα θαυμάζειν, ἀλλὰ πεπόνθασιν οἷον

[215]   καὶ πένησι καὶ πλουσίοις εἰκότως τὰ παρόντα καὶ ἀρέσκει καὶ συμφέρει,

[218]   καὶ διαθέντες αὐτοὺς ἠγάγετε ἐπὶ τὰ πέρατα τῆς ἀρχῆς, κἀνταῦθα διαστήσαντες

[217]   τοῖς πολεμίοις συγκαλεῖν ὑμᾶς. ~Ἀλλὰ τὰ περὶ τὴν ὅλην ἀρχήν τε

[204]   ὑπηκόους μᾶλλον τῶν πολεμίων ἐδεδοίκεισαν, τὰ πλείω διαλλακτῇ τῷ πολέμῳ χρώμενοι.

[227]   εἰ ὁμοίως Ὁμήρῳ τέλειος ἦν τὰ ποιητικὰ καὶ μαντικὸς, ὥσπερ ἐκεῖνος

[198]   πόλεως ἔχειν· ἀφαιροῦσιν οἱ λόγοι τὰ πολλὰ τῶν θαυμάτων καὶ ποιεῖν

[205]   ἐποιήσατο; ἢ ποίᾳ συνήθει διοικήσει τὰ πράγματα ἤγαγεν αὐτομάτως προϊούσῃ χρόνων

[223]   τὸ ἄρχειν εὐθὺς γενόμενοι, πάντα τὰ πρὸς τοῦτο φέροντα καλῶς ἐξηρτύσασθε,

[226]   τε κοινοὺς ἅπασι τάξαντες καὶ τὰ πρόσθεν λόγου μὲν διηγήσει τέρποντα,

[210]   τοὺς πολλοὺς, ἐπειδὴ καθεῖλον ἐκεῖνοι τὰ τείχη καὶ κύριοι τῶν πραγμάτων

[219]   μὲν γὰρ τῇ πόλει περιβαλεῖν τὰ τείχη, οἷον ἀποκρύπτοντες αὐτὴν, ἢ

[212]   εἰς ἄπορον καθίστατο οὐκ ἔχουσι τὰ τελευταῖα δι´ ὅτων αὐτὴν καθέξουσιν·

[199]   καὶ οὐδὲν ἀλλ´ ἢ ῥώμη τὰ τῇδε. ὥστ´ εἴ τις αὐτὴν

[201]   ἂν οὕτως ἐξελέγξειν, ἐγὼ δὲ τὰ ὑμέτερα οὐκ ἔχων ἐπιδεικνύειν ἄλλως

[225]   ἐπ´ Αἴγυπτον πάροδοι, οὐκ ὄρη δύσβατα, οὐ ποταμῶν ἄπειρα μεγέθη, οὐ

[214]   φαίης ἂν περιοίκους ἅπαντας ἢ κατὰ δῆμον οἰκοῦντας ἄλλον χῶρον εἰς

[223]   πόλεις τοσαῦται κατ´ ἤπειρον καὶ κατὰ θάλατταν, ἢ πότε οὕτω διὰ

[197]   ἐν τῷ μέσῳ τὴν πόλιν. κατὰ ἰσομετρήτου μὲν οὖν εὔξασθαι τῇ

[221]   (ἀφορμὰς ὧν εὔχονται νομίζειν, καὶ κατὰ μὲν τῶν πολεμίων ὁμοφρονεῖν, πρὸς

[207]   ἀλλ´ ὥσπερ οἱ ἐν ταῖς κατὰ μίαν πόλεσιν, οὕτω καὶ ὑμεῖς

[214]   πολυανθρωποτέραν τὴν πόλιν παρεχόμενοι ἢ κατὰ πᾶν, ὡς εἰπεῖν, τὸ Ἑλληνικὸν

[207]   ἀρχὴν, οὕτω δ´ ἐγκρατῶς καὶ κατὰ πολλὴν ἐξουσίαν ἄρχοντες, ἐκεῖνο καὶ

[224]   τῶν δ´ ἄλλων μετρίως καὶ κατὰ πολλὴν φειδώ τε καὶ πρόνοιαν

[217]   δὲ τοῦ μαχίμου καὶ τῶν κατὰ στρατείας νῦν καιρὸς εἰπεῖν, ὅπως

[215]   εἶναι φυλακὴ, καὶ οὐδ´ αὐταὶ κατὰ τὰς πόλεις ἑκάστῳ τῶν γενῶν

[217]   Αἰγύπτιοι σοφοί. τοῦτο δὲ ὑμεῖς κατὰ ταυτὸ γνόντες οὐ ταυτὸν ἐποιήσατε,

[198]   περὶ ἧς μὴ ὅτι εἰπεῖν κατὰ τὴν ἀξίαν ἔστιν, ἀλλ´ οὐδ´

[219]   τὴν πόλιν οὔτ´ αὖ τειχήρη κατὰ τὴν Βαβυλῶνος λαμπρότητα, ἢ εἴ

[199]   μὲν τὸ μέγεθος διπλάσιον ἢ κατὰ τὴν δύναμιν, τῶν δὲ πολὺ

[219]   γὰρ ἄξιον εἰπεῖν. οὔτε γὰρ κατὰ τὴν Λακεδαιμονίων αὐθάδειαν ἀτείχιστον ἂν

[202]   γε μὴν ἀπέλαυον τῆς ἀρχῆς κατὰ τὴν Οἰβάρου σοφίαν, ὃς πρῶτος

[213]   ὄντες. τελευταῖον δ´ οὖν γυμνωθέντες κατὰ τὸν Αἰσώπου κολοιὸν μόνοι πρὸς

[216]   ἴσασιν οὐδ´ ἀναμιμνήσκονται, ἀλλ´ ἀτεχνῶς κατὰ τὸν Παμφύλου μῦθον, εἰ δὲ

[210]   ἐκπιπτόντων, ἅτε ἀναρμόστων καὶ οὐ κατὰ τοὔνομα ἐγκατασταθέντων τε καὶ ἐχόντων

[203]   ὁ δεύτερος ἀεὶ τὸν πρότερον κατὰ τοὺς πεντάθλους ὑπερβαλεῖν ἐπειρᾶτο. καὶ

[212]   λυόμενον, καὶ πάλιν εἰς ταυτὸ κατὰ τοὺς ποιητὰς κατῄει. ἔτι δ´

[223]   ἐστὲ ὑμεῖς ἄρχοντες ὡς εἰπεῖν κατὰ φύσιν. οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι

[197]   ἤδη τις εἶπε σκώψας εὔξασθαι κατὰ χρυσόκερω λιβανωτοῦ. ἡμεῖς δὲ, ὦ

[205]   ἢ ποίᾳ συνήθει διοικήσει τὰ πράγματα ἤγαγεν αὐτομάτως προϊούσῃ χρόνων τακταῖς

[220]   ἔργων ἐνταῦθα κρινόντων τοὺς ἀγαθούς· παραδείγματά τε ἐμφανῆ πᾶσι τούτων ποιήσαντες,

[224]   ἀνέχουσι καὶ τὰ ἐν αὐταῖς ἀναθήματα καὶ τέχναι καὶ κόσμοι πάντες

[222]   καὶ γενῶν, ὧν οὐδὲ τὰ ὀνόματα ἐξευρεῖν ῥᾴδιον, ἀρξαμένους ἀπὸ ἑνὸς

[205]   προϊούσῃ χρόνων τακταῖς περιόδοις; ποῖα πολιτεύματα ἐπολιτεύσατο ἐν τοῖς ἀρχομένοις; ὃ

[218]   διαθέντες αὐτοὺς ἠγάγετε ἐπὶ τὰ πέρατα τῆς ἀρχῆς, κἀνταῦθα διαστήσαντες ἄλλοις

[219]   λαμπρά τε καὶ ὑμῶν ἄξια, ὁρατὰ τοῖς εἴσω τοῦ κύκλου, ἡ

[201]   γὰρ ὑμεῖς καὶ τὰ μέγιστα μικρότατα ἀπεφήνατε ταῖς ὑπερβολαῖς. ἐπεὶ ἐγὼ

[205]   μὲν κατέλυσεν ἄρχοντας, αὑτοῦ δ´ ἐγγύτατα οὐκ ἦρξεν. ἐπεί γε μὴν

[208]   πάσης δημοκρατίας; οὔκουν ἐκεῖ ἔξεστι μετὰ τὴν ἐν τῇ πόλει ψῆφον

[205]   ὅπως ἔχοιτε καὶ τῆς μεγίστης μετὰ τὴν ὑμετέραν κρατοίητε. ὥστε Πέρσας

[201]   ἀρχὰς τὰς πώποτε γενομένας. ἐρυθριῶ δῆτα, εἰ τοσούτων καὶ τηλικούτων εἰρημένων,

[226]   λογισμῷ δ´ εἰ λαμβάνοι τις, ἀφόρητα παύσαντες, γάμους τε κοινοὺς ποιήσαντες

[197]   ἄλλοι τὰ ἰσομέτρητα σφίσιν αὐτοῖς ἰσομέτρητα ποιοῦσιν αὖ καὶ τοῖς θεοῖς.

[197]   ἐπειδή γε καὶ ἄλλοι τὰ ἰσομέτρητα σφίσιν αὐτοῖς ἰσομέτρητα ποιοῦσιν αὖ

[219]   αὖ τειχήρη κατὰ τὴν Βαβυλῶνος λαμπρότητα, ἢ εἴ τις ἄλλη σεμνότερον

[199]   εἰς μιᾶς πόλεως ὄνομα συνηγμένην, ~εἶτα (ἀκριβῶς καταθεάσαιτο ἀπὸ ποίας τοιαύτης

[198]   περίβλεπτον ἐπιχειρῶν δεῖξαι διὰ τέχνης, εἶτα ἀπολείποιτο, πᾶς τις ἂν φαίη

[203]   μὲν Βαβυλῶνα, πάλιν δὲ Σοῦσα, εἶτα Ἐκβάτανα, οὐχ ὅπως ἂν ἀεὶ

[204]   ἀγωνιζόμενος καὶ κρατήσας τοὺς ἀντιπάλους, εἶτα ἐπαποθάνοι τῇ νίκῃ, ~πρὶν εὖ

[208]   παραδειγμάτων ἀναγκάζομαι τοῖς οὖσι χρῆσθαι. εἶτα καὶ γελοῖον τοῦτο μὲν αὐτὸ

[198]   Ξέρξου, καὶ πάνυ δὴ θαυμάζων, εἶτα λέγοι μυρίους ἢ δισμυρίους στρατιώτας

[201]   εἰ τοσούτων καὶ τηλικούτων εἰρημένων, εἶτα μὴ ἔχοντος τοῦ λόγου φανοῦμαι

[211]   τῆς πλεονεξίας δόξαν ἰσχυρὰν ἔχοντας. ἔπειτα τί πρὸς τούτοις συνέβαινε διασπωμένους

[225]   ἄπειρα μεγέθη, οὐ γένη βαρβάρων ἄμικτα, ἀλλ´ εἰς ἀσφάλειαν ἐξαρκεῖ Ῥωμαῖον

[203]   κατ´ εὐχὴν, οἱ δὲ ἀρχόμενοι πάντα ἃ τοὺς ὑπὸ τῶν τοιούτων

[201]   ὅσῳ ὑπερέχει, παραβαλῶ μικροῖς ἀρχαίοις· πάντα γὰρ ὑμεῖς καὶ τὰ μέγιστα

[222]   ὧν δὲ ἐπιμέλονται πολὺ βελτίους, πάντα δ´ ἄνευ θορύβου καὶ ταραχῆς

[206]   ἓν φῦλον ἅπαντα ὑπακούει σιωπῇ. πάντα δὲ ἐξ ἐπιτάγματος καὶ νεύματος

[225]   (καὶ ἡδίστη αὐτὴ ἑκάστη φανεῖται. πάντα δὲ μεστὰ γυμνασίων, κρηνῶν, προπυλαίων,

[226]   δὲ ἐπὶ τὴν ἀρχὴν Διὸς πάντα δὴ καταστῆναι, καὶ τοὺς Τιτᾶνας

[201]   περάτων, εἶναι τόπον οὗ συντετρῆσθαι πάντα εἰς μίαν ἀρχήν τε καὶ

[201]   τελευτὴν, εἰς αὐτὴν συντέτρηται· καὶ πάντα ἐνταῦθα συμπίπτει, ἐμπορίαι, ναυτιλίαι, γεωργίαι,

[200]   βαρβάρων. ὥστε εἴ τις ταῦτα πάντα ἐπιδεῖν βούλοιτο, δεῖ αὐτὸν ἢ

[222]   διὰ πάντων διεξιόντος τε καὶ πάντα ἐφορῶντος, ἔθνη, πόλεις, στρατόπεδα, ἡγεμόνας

[225]   ἀναπλήσαντες, καὶ διαίτῃ καὶ τάξει πάντα ἡμερώσαντες. ~ὥστ´ ἔγωγε τὸν νομιζόμενον

[202]   αὐτῆς φαυλοτέρας οὔσας ἐάσω· καὶ πάντα ἴδωμεν ἑξῆς, τό τε μέγεθος

[199]   φαίη καὶ περὶ τῆσδε τῆς πάντα μεγάλης, ~ὡς ἄρα οὐκ ἀκόλουθον

[213]   πρόκειται δ´ ἐν μέσῳ πᾶσι πάντα· ξένος δ´ οὐδεὶς ὅστις ἀρχῆς

[201]   ὁπόσαι εἰσί τε καὶ γεγένηνται, πάντα ὅσα γεννᾶται καὶ φύεται. ὅ

[214]   δὲ οἱ τοῖς κόλποις δεχόμενοι πάντα οὕτως κρύψασα ἔχει ἐξιόντων καὶ

[222]   ᾖ, δίκης δὲ καὶ αἰδοῦς πάντα πανταχοῦ μεστὰ, καρπὸς δὲ ἀρετῆς

[211]   καὶ τοῖς μήπω φρουρουμένοις ὡς πάντα πρὸς ἰσχὺν καὶ βίαν ἄγοντες.

[206]   τοῦ μεγάλου ἄρχοντος καὶ τὰ πάντα πρυτανεύοντος. ~ὥστε μᾶλλον μὲν ἐκεῖνον

[223]   ἐπὶ τὸ ἄρχειν εὐθὺς γενόμενοι, πάντα τὰ πρὸς τοῦτο φέροντα καλῶς

[208]   ὑμετέροις ἕτερα οὐδ´ ἐγγὺς, ἀλλὰ πάντα ὑπὸ τούτων ἀποκρύπτεται, περιμένειν δὲ

[227]   οὐδὲ δέος μὴ συνταράξῃ τὰ πάντα, ὥσπερ ἐν Λαπιθῶν δείπνῳ παροφθεὶς,

[206]   ἓν φθέγγεται, συνευχομένη μένειν τὸν ἅπαντα αἰῶνα τήνδε τὴν ἀρχήν· οὕτως

[226]   καὶ τοῦ μὲν κακῶς πάσχειν ἅπαντα ἀφεῖσθαι, ~τοῦ δὲ καλῶς ἄγεσθαι

[215]   γὰρ ὑπήρξατε τοῦ μὴ φθονεῖν, ἅπαντα εἰς τὸ μέσον καταθέντες καὶ

[226]   λέγουσι, πρὸ τῆς Διὸς ἀρχῆς ἅπαντα στάσεως καὶ θορύβου καὶ ἀταξίας

[206]   χώρα συνεχὴς καὶ ἓν φῦλον ἅπαντα ὑπακούει σιωπῇ. πάντα δὲ ἐξ

[204]   δὲ ἀπολωλέναι (οὐ τὸν πλεῖστα ἀδικήσαντα, ἀλλὰ τὸν πλεῖστα κεκτημένον. πόλεων

[208]   ἀξίαν, ἢ καὶ διώκοντα μὴ κρατήσαντα, μηδὲ τῷ νενικῆσθαι· ἀλλὰ μένει

[200]   πολλοστὸν μέρος τῆς ἁπάσης ἄρχειν νομίσαντα γῆς, εἰς δ´ αὐτὴν τὴν

[200]   εἰς μὲν τὴν ὅλην ἀρχὴν βλέψαντα μηκέτι τὴν πόλιν θαυμάζειν, πολλοστὸν

[228]   καὶ παιάνων ποιηταὶ, εὐχήν τινα προσθέντα οὕτω κατακλεῖσαι τὸν λόγον. καὶ

[228]   γε δὴ παρ´ ὑμῖν τίμια εἰσαχθέντα ὡς ἀληθῶς ὑφ´ ὑμῶν καὶ

[210]   ἐργάσαιντο καὶ δείξαιεν ἐλευθερίαν αὐτοῖς ὄντα τὰ ἀπ´ ἐκείνων, μὴ ἂν

[208]   μὲν γὰρ βριάει, ῥέα δὲ βριάοντα χαλέπτει οὗτος ὁ δικαστής τε

[200]   καὶ τοὺς τῆς πόλεως ὅρους ἰδόντα μηκέτι θαυμάζειν, εἰ ὑπὸ τοσαύτης

[200]   βούλοιτο, δεῖ αὐτὸν ἢ πᾶσαν ἐπελθόντα τὴν οἰκουμένην οὕτω θεάσασθαι, ἢ

[207]   χορός. ὥστε οὐδὲν δεῖ φθείρεσθαι περιιόντα τὴν ἀρχὴν ἅπασαν, οὐδ´ ἄλλοτε

[203]   τῆς ἀρχῆς ἑκόντα τε καὶ ἄκοντα, εἰ μέλλοι βασιλεύειν, ὁρῶντα εἰς

[203]   εἶναι πανταχοῖ (περιφοιτᾶν τῆς ἀρχῆς ἑκόντα τε καὶ ἄκοντα, εἰ μέλλοι

[203]   ἀλλ´ ὥσπερ οἱ εἰς μὴ προσήκοντα ἐμπεσόντες αἰσχρῶς καὶ κακῶς ἀνήλισκον,

[208]   παρὰ τὴν ἀξίαν, ἢ καὶ διώκοντα μὴ κρατήσαντα, μηδὲ τῷ νενικῆσθαι·

[228]   θαλάττης πέσοιεν καὶ δένδρα ἦρι θάλλοντα παύσηται· ἄρχοντά τε τὸν μέγαν

[220]   ἡρμοσμένα, ἄπειρά τε μεγέθη καὶ λάμποντα χαλκοῦ στιλπνότερον. ὁ δὲ δὴ

[226]   τὰ πρόσθεν λόγου μὲν διηγήσει τέρποντα, λογισμῷ δ´ εἰ λαμβάνοι τις,

[216]   οὐδ´ ἴσασιν οὐδὲν πλὴν τὰ παρόντα θαυμάζειν, ἀλλὰ πεπόνθασιν οἷον οἱ

[215]   πένησι καὶ πλουσίοις εἰκότως τὰ παρόντα καὶ ἀρέσκει καὶ συμφέρει, καὶ

[207]   δεσπότην ἄν τις τὸν αὑτοῦ παρόντα καὶ ἐφεστηκότα καὶ κελεύοντα. οὐδεὶς

[223]   γενόμενοι, πάντα τὰ πρὸς τοῦτο φέροντα καλῶς ἐξηρτύσασθε, καὶ πολιτείαν γε

[207]   αὑτοῦ παρόντα καὶ ἐφεστηκότα καὶ κελεύοντα. οὐδεὶς δὲ ἐφ´ ἑαυτῷ τηλικοῦτον

[204]   ῥᾷον δὲ ἦν πολεμοῦντα ἢ ὑπακούοντα σωθῆναι, ἐν μὲν γὰρ ταῖς

[202]   μέγαν παρέσχετο ἐπώνυμον καλεῖσθαι τὸν ἔχοντα αὐτὴν βασιλέα— τὰς γὰρ πρὸ

[223]   ἐκεῖνον ὁρᾷ, τὸν τὴν τελεωτάτην ἔχοντα μοναρχίαν, τυράννου τε κακῶν ἄμοιρον

[222]   εἰς ἕνα τεττάρων καὶ δυοῖν ἄρχοντα ἀνδρῶν, τὸ δ´ ἐν μέσῳ

[228]   καὶ δένδρα ἦρι θάλλοντα παύσηται· ἄρχοντά τε τὸν μέγαν καὶ παῖδας

[199]   πρώονας ἄκρους καλύπτειν καὶ πεδία λωτεῦντα καὶ ἀνδρῶν πίονα ἔργα, καί

[204]   εἰσὶν οἰκισμοί. ῥᾷον δὲ ἦν πολεμοῦντα ἢ ὑπακούοντα σωθῆναι, ἐν μὲν

[203]   καὶ ἄκοντα, εἰ μέλλοι βασιλεύειν, ὁρῶντα εἰς τὴν βύρσαν, ὡς ἐφ´

[226]   ἄγροικον καὶ ὀρείου διαίτης ὀλίγον ἀποκεχωρηκότα, ἀλλ´ ἄρξαι μὲν τοῦ ἡμέρου

[207]   τις τὸν αὑτοῦ παρόντα καὶ ἐφεστηκότα καὶ κελεύοντα. οὐδεὶς δὲ ἐφ´

[208]   γε δεῖν, ὅτι γε οὐδὲ θαυμαστὰ ὁμοίως ἂν ἦν, εἴ τινα

[225]   αὐτὴ ἑκάστη φανεῖται. πάντα δὲ μεστὰ γυμνασίων, κρηνῶν, προπυλαίων, νεῶν, δημιουργιῶν,

[226]   καὶ θορύβου καὶ ἀταξίας εἶναι μεστὰ, ἐλθόντος δὲ ἐπὶ τὴν ἀρχὴν

[222]   δὲ καὶ αἰδοῦς πάντα πανταχοῦ μεστὰ, καρπὸς δὲ ἀρετῆς μηδένα ἐκφεύγῃ,

[201]   ὑπερβολαῖς. ἐπεὶ ἐγὼ μὲν τὰ μέγιστα ἐκλέξας ἐρῶ, ὑμεῖς δ´ ἴσως

[201]   πάντα γὰρ ὑμεῖς καὶ τὰ μέγιστα μικρότατα ἀπεφήνατε ταῖς ὑπερβολαῖς. ἐπεὶ

[227]   τοῖς πρόσθεν χρόνοις· ὥστ´ εἰκότως ἥδιστα ἐφορᾷ τὴν ὑμετέραν ἀρχήν. δοκεῖ

[216]   μὲν ὥσπερ ὕδωρ ἀψοφητὶ ῥέον ἥδιστα ἡσυχάζουσιν, ἄσμενοι πόνων παυσάμενοι καὶ

[204]   ~ἔδει δὲ ἀπολωλέναι (οὐ τὸν πλεῖστα ἀδικήσαντα, ἀλλὰ τὸν πλεῖστα κεκτημένον.

[204]   τὸν πλεῖστα ἀδικήσαντα, ἀλλὰ τὸν πλεῖστα κεκτημένον. πόλεων δὲ ἀναιρέσεις καὶ

[218]   πόρρωθεν τοὺς μεγίστους τε καὶ μάλιστα ἐπιτηδειοτάτους ἐξ ἁπάντων ἐπιλεχθέντας ἀσκεῖσθαι,

[207]   ἐξουσίαν ἄρχοντες, ἐκεῖνο καὶ πολὺ μάλιστα νενικήκατε, ὃ παντελῶς ὑμῶν ἐστιν

[213]   ἀρχή. τοῦτο δὴ καὶ πολὺ μάλιστα πάντων ἄξιον ἰδεῖν καὶ θαυμάσαι,

[218]   καὶ τοὺς στεφανίτας ἀγῶνας τοὺς ἄριστα πεφυκότας καὶ τοῖς σώμασι προὔχοντας

[225]   μήτηρ καὶ πατρὶς κοινὴ πάντων, ἄριστα ὑμεῖς ἀπεδείξατε. νῦν γοῦν ἔξεστι

[204]   φαίη πλείστας κατορθῶσαι, βασιλεῦσαι δὲ ἐλάχιστα, καὶ γενέσθαι μὲν ἀγωνιστὴν μέγαν

[213]   τε καὶ ἀρχόμενον. καὶ οὔτε θάλαττα διείργει τὸ μὴ εἶναι πολίτην

[202]   ἦν ἁπλῶς τότε τῷ βασιλεῖ θάλαττα· ἐνταῦθα ὡρίζετο αὐτῷ ἡ ἀρχὴ,

[205]   ἄρα ἀχρηστίαν κατέγνωτε. ἐρυθρά τε θάλαττα καὶ Νείλου καταρράκται καὶ λίμνη

[214]   ἁπάσης γῆς, ὥσπερ τοὺς ποταμοὺς θάλαττα. κοινὸν δ´ αὐτῇ καὶ τοῦτο

[210]   ὑπὸ Κορινθίων, ἐπίμπλατο δὲ ἡ θάλαττα τῶν ἁρμοστῶν ἐκπιπτόντων, ἅτε ἀναρμόστων

[200]   δεῖ κρατεῖν, ἀλλ´ ἡ μὲν θάλαττα ὥσπερ ζώνη τις ἐν μέσῳ

[219]   κύκλου, ἡ δὲ πορεία ἐπ´ αὐτὰ, εἴ τις βούλοιτο ἰδεῖν, μηνῶν

[213]   κλήρους ἔχοντες οὐκ ἠδυνήθησαν οὐδ´ αὐτὰ ταῦτα διασώσασθαι διὰ τὴν τοῦ

[221]   τοὺς πολεμίους ἀσκεῖν μόνον προὔθεσθε αὐτὰ τοῖς στρατιώταις τε καὶ ἡγεμόσιν,

[209]   ἐπὶ θαλάττῃ καὶ λιμένας καὶ τοιαῦτα ἐξεκαρπώσαντο καὶ κατετρίφθησαν περὶ τὴν

[203]   τημελοῦντες ὥσπερ νομεῖς. καὶ γὰρ τοιαῦτα ἦν ὡς ἀληθῶς, ὥσπερ ἀπιστούντων

[208]   ὑπὸ τούτων ἀποκρύπτεται, περιμένειν δὲ τηνικαῦτα παρεξετάσαι, ὁπηνίκα ἴσων ἔχοιμεν μνημονεῦσαι,

[208]   γίγνονται. ὥστε φαίη τις ἂν τοσαῦτα ἄρχεσθαι τοὺς νῦν ὑπὸ τῶν

[221]   εἴληφεν, ἀλλὰ ταχέως αὐτοῖς ἄλλα τοσαῦτα γενήσεται τούτων μενόντων καὶ οὔποτε

[221]   ἐπιλιπεῖν ὑμᾶς πλήθη στρατιωτικὰ, ἀλλὰ τοσαῦτα ὁπόσα βούλεσθε ὑπάρχειν ἀπὸ πάσης

[210]   τῆς προστασίας ἀπολαύοντες ἀνθ´ ὅτου ταῦτα ἄξιον ἦν ὑπομεῖναι. δυσχεραίνοντες δ´

[203]   ἀπαύστους φιλονεικίας. αὐτοὶ μὲν δὴ ταῦτα ἀπέλαυον, ὥσπερ ἐκ κατάρας μᾶλλον

[219]   τειχῶν γε μὴν οὐκ ἠμελήσατε, ταῦτα δὲ τῇ ἀρχῇ περιεβάλετε, οὐ

[213]   ἔχοντες οὐκ ἠδυνήθησαν οὐδ´ αὐτὰ ταῦτα διασώσασθαι διὰ τὴν τοῦ ἄρχειν

[211]   καὶ τῷ μίσει τῷ διὰ ταῦτα εἰς αὐτοὺς παρὰ τῶν Ἑλλήνων

[209]   ἀντὶ ὅλου τοῦ σώματος καὶ ταῦτα ἔχειν οἴοιτο ἅπερ ἐβούλετο· ὣς

[219]   ἕστηκεν, ἀλλ´ ἐστὶ μὲν καὶ ταῦτα νομιζόμενα ἐφ´ ἑκάστων τῶν τόπων,

[211]   κεκρατηκέναι Λακεδαιμονίων, οὕτως ἐμισήθησαν. καὶ ταῦτα οὐ δή που κατηγορίας ἕνεκα

[208]   ἂν αὐτοῖς ἀρέσκῃ. πῶς οὖν ταῦτα οὐκ ἐν τοῖς ἐπέκεινα πάσης

[200]   καὶ βαρβάρων. ὥστε εἴ τις ταῦτα πάντα ἐπιδεῖν βούλοιτο, δεῖ αὐτὸν

[216]   ὀνειράτων ὧν ἀρτίως ἑώρων ἐξαίφνης ταῦτα παριδόντες καὶ ἐν αὐτοῖς γενόμενοι.

[210]   κύριοι τῶν πραγμάτων καὶ τοῦ ταῦτα ποιεῖν ἐγένοντο, τοσοῦτον ὑπερεβάλλοντο ὥστε

[203]   καὶ ὅρκους ὡς πλείστους ψεύσασθαι· ταῦτά τε δὴ τῆς περιβλέπτου δυνάμεως

Pages
[202]	Εὐφράτην ὡς δι´ ἐρημίας ἀφικομένη.	ἅ	γε μὴν ἀπέλαυον τῆς ἀρχῆς
[212]	ἦν τὸ μὲν προχωρεῖν αὐτοῖς	ἃ	ἐβούλοντο ἀμήχανον καὶ κατάρας ἐγγὺς,
[203]	εἰς τὴν βύρσαν, ὡς ἐφ´	ἃ	μὲν αὐτῆς βαίνοι ταπεινὰ ἐγίγνετο
[207]	μᾶλλον μὲν ἐκεῖνον εἰδέναι νομίζουσιν	ἃ	πράττουσιν ἢ σφᾶς αὐτοὺς, μᾶλλον
[205]	Νείλου καταρράκται καὶ λίμνη Μαιῶτις,	ἃ	τοῖς πρότερον ἐν πέρασι γῆς
[203]	εὐχὴν, οἱ δὲ ἀρχόμενοι πάντα	ἃ	τοὺς ὑπὸ τῶν τοιούτων ἀρχομένους
[203]	τῆς περιβλέπτου δυνάμεως ἀπέλαυον καὶ	ἃ	τούτοις αὖ παρέπεσθαι φύσεως νόμος
[209]	Ἕλληνας σοφίᾳ καὶ σωφροσύνῃ παρελθεῖν,	μέγα	μοι δοκεῖ καὶ παντελὲς εἰς
[199]	πεδία λωτεῦντα καὶ ἀνδρῶν πίονα	ἔργα,	καί τ´ ἐφ´ ἁλὸς πολιῆς,
[202]	ἐκείνου. εἰς δέ γε τὴν	Ἑλλάδα	διαβῆναί ποτε ἐπιχειρήσας ὁ τῶν
[222]	καὶ πάντα ἐφορῶντος, ἔθνη, πόλεις,	στρατόπεδα,	ἡγεμόνας αὐτοὺς τελευτᾶν εἰς ἕνα
[225]	ἀτεχνῶς ὡς ἐκ πατρίδος εἰς	πατρίδα	ἰόντι· καὶ οὔτε Πύλαι Κιλίκιοι
[202]	ἐπώνυμον καλεῖσθαι τὸν ἔχοντα αὐτὴν	βασιλέα—	τὰς γὰρ πρὸ αὐτῆς φαυλοτέρας
[208]	συμβαίνει, Ῥεῖα μὲν γὰρ βριάει,	ῥέα	δὲ βριάοντα χαλέπτει οὗτος ὁ
[228]	τε εἶναι καὶ πρυτανεύειν πᾶσι	τἀγαθά.	ἐκτετέλεσταί μοι τὸ τόλμημα· εἴτε
[197]	καὶ τὸν πλοῦν εὐχὴν ταύτην	ἐποιησάμεθα,	οὐκ ἄμουσον οὐδ´ ἐκμελῆ οὐδ´
[197]	ὄγκῳ πόλεως· προσερεῖν γε μὴν	ὑπεσχόμεθα,	ὅπως ἂν δυνώμεθα, ἐπειδή γε
[197]	γε μὴν ὑπεσχόμεθα, ὅπως ἂν	δυνώμεθα,	ἐπειδή γε καὶ ἄλλοι τὰ
[202]	μὲν δὴ τὴν Περσῶν ἀρχὴν	σκεψώμεθα,	ἣ πάνυ ποτὲ ἐν τοῖς
[208]	οὔποτε οὐδὲν ἐκφεύγει τῶν δικαίων·	κἀνταῦθα	δὴ πολλὴ καὶ εὐσχήμων ἰσότης
[218]	ἐπὶ τὰ πέρατα τῆς ἀρχῆς,	κἀνταῦθα	διαστήσαντες ἄλλοις ἄλλα φυλάττειν ἀπενείματε.
[212]	τοῖς ἄλλοις σπουδῇ βοηθεῖν. ὥστε	κἀνταῦθα	τοὐναντίον ἢ ἐβούλοντό τε καὶ
[200]	κατασκευάζεται, οὐκ ἔστιν ὡς οὐκ	ἐνταῦθα	ἀεὶ καὶ περιττεύει. τοσαῦται δ´
[208]	δὴ καὶ τὰ Ἑλληνικὰ, ἐπειδήπερ	ἐνταῦθα	ἐγενόμην τοῦ λόγου, αἰσχυνόμενος μὲν
[199]	ἐπὶ τῶν ἄλλων εἰπεῖν, ὡς	ἐνταῦθα	ἕστηκεν, οὐδ´ ὅ τις εἶπε
[201]	ὅ τι δ´ ἂν μὴ	ἐνταῦθα	ἴδῃ τις, οὐκ ἔστι τῶν
[197]	ἄνδρες, παρὰ τὴν ὁδὸν τὴν	ἐνταῦθα	καὶ τὸν πλοῦν εὐχὴν ταύτην
[220]	ἅτε οὐ λόγων, ἀλλ´ ἔργων	ἐνταῦθα	κρινόντων τοὺς ἀγαθούς· παραδείγματά τε
[206]	καλῶς ἀνεύρετε ὥστε οὐδὲ ἡ	ἐνταῦθα	νῆσος ὑμᾶς διέφυγε. τοσαύτη δὲ
[213]	οὐδ´ Ἀσία καὶ Εὐρώπη διῄρηται	ἐνταῦθα·	πρόκειται δ´ ἐν μέσῳ πᾶσι
[201]	εἰς αὐτὴν συντέτρηται· καὶ πάντα	ἐνταῦθα	συμπίπτει, ἐμπορίαι, ναυτιλίαι, γεωργίαι, μετάλλων
[219]	ἕτερον εὐκαμπέστερόν τε καὶ εὐφυλακτότερον,	ἐνταῦθα	τείχη τε προὐβάλεσθε καὶ πόλεις
[202]	ἁπλῶς τότε τῷ βασιλεῖ θάλαττα·	ἐνταῦθα	ὡρίζετο αὐτῷ ἡ ἀρχὴ, ὥστε
[225]	ὑμῖν. καὶ τὸ Ὁμήρῳ λεχθὲν	„Γαῖα	δ´ ἔτι ξυνὴ πάντων“ ὑμεῖς
[212]	ἄπορον καθίστατο οὐκ ἔχουσι τὰ	τελευταῖα	δι´ ὅτων αὐτὴν καθέξουσιν· ὥστε
[219]	καὶ πρὸς ἐσπέραν ἡ μεγάλη	τελευταία	νῆσος ἐντὸς ἀποκλείουσι, τοῦτο πᾶν
[206]	οὐδ´ ἄλλοι μέσοι, οἱ μὲν	βίᾳ	εἰσῳκισμένοι, οἱ δὲ ἀποστάντες, ληφθῆναι
[207]	οὐ Καρία δέδοται Τισσαφέρνει, οὐδὲ	Φρυγία	Φαρναβάζῳ, οὐδὲ Αἴγυπτος ἑτέρῳ, οὐδ´
[221]	ἀλλήλους ὑπὲρ τοῦ πρόσθεν ἀγωνίζεσθαι	διὰ	βίου, μόνους δὲ ἀνθρώπων εὔχεσθαι
[215]	μῖσος ἐκ τῶν ἀπολειπομένων ὕπεισι·	διὰ	γὰρ τὸ κοινὴν εἶναι τὴν
[213]	καὶ ἡ ἐμπειρία ἀναγκαίως περιεγένετο,	διὰ	δ´ αὖ τὸ ἄρχειν εἰδέναι
[224]	~ἔστι δ´ ὅτε τῆς (αὐτῆς	διὰ	δυοῖν καὶ τριῶν ἐξελαύνων ὥσπερ
[213]	ἄμφω δὴ δι´ ἀλλήλων ἐκρατύνθη.	διὰ	μὲν τὸ τῆς ἀρχῆς μέγεθος
[222]	ῥᾴδιον, ἀρξαμένους ἀπὸ ἑνὸς τοῦ	διὰ	πάντων διεξιόντος τε καὶ πάντα
[223]	κατὰ θάλατταν, ἢ πότε οὕτω	διὰ	πάντων ἐκοσμήθησαν; ἢ τίς πω
[212]	ἰσχύειν αὐτοῖς συνέφερε τοὺς ἀρχομένους	διὰ	τὰς ἐπιβουλὰς οὔτ´ ἀσθενεῖς εἶναι
[211]	ἀδικήμασι καὶ τῷ μίσει τῷ	διὰ	ταῦτα εἰς αὐτοὺς παρὰ τῶν
[210]	οὐκ Ἀθήνησιν οὐδ´ ἐν Σπάρτῃ	διὰ	τέλους κακῶς ἐποίουν τοὺς ἀρχομένους,
[198]	καλὸν καὶ περίβλεπτον ἐπιχειρῶν δεῖξαι	διὰ	τέχνης, εἶτα ἀπολείποιτο, πᾶς τις
[203]	νομάδες τινὲς βασιλεῖς καὶ πλάνητες	διὰ	τὴν ἀπιστίαν καὶ τὸν φόβον
[225]	ἔστιν εὑρεῖν τοὺς μειζόνων τετυχηκότας	διὰ	τὴν ὁμοίαν εἰς ἅπαντας ὑμῶν
[213]	ἠδυνήθησαν οὐδ´ αὐτὰ ταῦτα διασώσασθαι	διὰ	τὴν τοῦ ἄρχειν ἀπειρίαν τε
[200]	κτῆσιν ὑμετέραν καὶ τὸν ἥλιον	διὰ	τῆς ὑμετέρας πορεύεσθαι. οὐ γὰρ
[211]	μὴ ἱκανοὺς τὴν ἑαυτῶν σώζειν,	διὰ	τὸ ζητεῖν τὴν ἑτέρων ἔχειν.
[218]	τοὺς ἐξελθόντας ἢ πρὸς ὑμᾶς,	διὰ	τὸ πρὸς τοῦτο μόνον καλῶς
[212]	τὰς ἐπιβουλὰς οὔτ´ ἀσθενεῖς εἶναι	διὰ	τοὺς παρὰ τῶν ἔξωθεν αὖ
[221]	μὲν ἐντιμοτέρῳ τὸν ἥττω μὴ	διὰ	τοῦτο φθονεῖν, ὧν δ´ αὐτὸς
[199]	καὶ πρώονας ἄκρους καλύπτειν καὶ	πεδία	λωτεῦντα καὶ ἀνδρῶν πίονα ἔργα,
[217]	τοῦτο σοφώτατον εὑρεῖν, ὅτι αὐτοῖς	ἰδίᾳ	ἀπὸ τῶν ἄλλων ἵδρυντο οἱ
[218]	τοῖς ἐκπεμφθεῖσιν, ὡς κοινοῖς ἑαυτῶν,	ἰδίᾳ	δὲ ἑκάστῃ μηδ´ ἡντινοῦν εἶναι
[202]	Κυανέων, ἀτεχνῶς ὥσπερ ἐν παίδων	παιδιᾷ	βασιλεὺς ὢν, ἄνω μένων, πάλιν
[209]	ὣς δὲ κἀκεῖνοι ἡγεμονίας ἐπιθυμήσαντες	νησίδια	καὶ ἄκρας ἐπὶ θαλάττῃ καὶ
[206]	ἀρχὴ πολὺ μείζων ἐστὶ τῇ	ἀκριβείᾳ	ἢ τῷ κύκλῳ τῆς χώρας.
[226]	κοινὴ καὶ σαφὴς πᾶσι πάντων	ἄδεια	δέδοται αὐτῇ τε τῇ γῇ
[215]	δὲ καὶ μέτεστιν αὐτῇ πᾶσιν	ἄδεια	τοῖς πλήθεσιν ἐκ τῶν παρ´
[222]	τρόπους θεωρουμένη, τυραννὶς καὶ ὀλιγαρχία,	βασιλεία	καὶ ἀριστοκρατία, τρίτον δὲ ὄνομα
[205]	κατάστασιν πότερον λῃστείᾳ μᾶλλον ἢ	βασιλείᾳ	προσεοικέναι φήσομεν; Νῦν δὲ ὅροι
[208]	καὶ τὸ τοῦ Ἡσιόδου συμβαίνει,	Ῥεῖα	μὲν γὰρ βριάει, ῥέα δὲ
[207]	σφίσι τὴν γῆν πατοίη· ἀλλ´	εὐμάρεια	πολλὴ καθημένῳ πᾶσαν ἄγειν τὴν
[219]	εἴσω τοῦ κύκλου, ἡ δὲ	πορεία	ἐπ´ αὐτὰ, εἴ τις βούλοιτο
[204]	ἐν μέσῃ τῇ τῶν πραγμάτων	πορείᾳ.	ὥστ´ ἐκεῖνον μὲν μάχας ἄν
[210]	τοὺς φόρους ἀργυρολόγων, εἴ που	χρεία	κατάσχοι ἑτέρα· προσέτι τάς τε
[223]	μεγέθει τῆς ἁπάσης ἀρχῆς, τοσοῦτον	ἐγκρατείᾳ	καὶ πολιτείας ἐπινοίᾳ πάντας ὑπερβάλλεσθε,
[218]	ἀρχαίας ἀπόλιδας γεγενημένους ἅμα τῇ	στρατείᾳ,	τῆς δ´ ὑμετέρας πολίτας τε
[205]	καίτοι τὴν τοιαύτην κατάστασιν πότερον	λῃστείᾳ	μᾶλλον ἢ βασιλείᾳ προσεοικέναι φήσομεν;
[216]	ἦν γεωργὸς, οὐδ´ οἷον ἐν	οἰκίᾳ	πενιχρᾷ οἱ αὐτοὶ ὀψοποιοὶ, οἰκουροῦσι,
[205]	γῆς ἠκούετο, ἴσα καὶ αὐλῆς	ἑρκία	τῇδε τῇ πόλει. ~ὅν γε
[201]	φέροντας. γεωργίαι δὲ ὑμῶν Αἴγυπτος,	Σικελία,	Λιβύης ὅσον ἥμερον. κατάπλοι δὲ
[215]	οὐ λέλειπται ζῆν· καὶ γέγονε	μία	ἁρμονία πολιτείας ἅπαντας συγκεκλεικυῖα. καὶ
[224]	πᾶσαι φιλονεικίαι τὰς πράξεις ἐπιλελοίπασι,	μία	δὲ αὕτη κατέχει πάσας ἔρις,
[199]	δοκεῖ καὶ γενέσθαι πόλις συνεχὴς	μία	ἐπὶ τὸν Ἰόνιον τείνουσα. τοσαύτη
[207]	οὕτω καὶ ὑμεῖς ὥσπερ ἐν	μιᾷ	πόλει πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ πολιτευόμενοι
[206]	νῆσος οὐδὲν ἐπιδιακέκριται, ἀλλ´ ὥσπερ	μία	χώρα συνεχὴς καὶ ἓν φῦλον
[218]	τε οὕτως ἕπονται καὶ πόλις	οὐδεμία	δυσμεναίνει, ἀλλὰ τοσούτους γε ἀφ´
[228]	τά γε δὴ παρ´ ὑμῖν	τίμια	εἰσαχθέντα ὡς ἀληθῶς ὑφ´ ὑμῶν
[205]	ὥσπερ αἴνιγμα, Μακεδόνες οὐκ ἐν	Μακεδονίᾳ,	ἀλλ´ οὗ δύναιντο βασιλεύοντες ἕκαστοι,
[216]	Γετῶν ἢ δυστυχίᾳ Λιβύων ἢ	κακοδαιμονίᾳ	τῶν περὶ τὴν ἐρυθρὰν θάλατταν,
[220]	ἡρμοσμένοι πρὸς ἀλλήλους ἐκείνῃ τῇ	ἁρμονίᾳ,	ᾗ τοὺς Μυρμιδόνας Ὅμηρός φησι,
[215]	λέλειπται ζῆν· καὶ γέγονε μία	ἁρμονία	πολιτείας ἅπαντας συγκεκλεικυῖα. καὶ τὸ
[224]	ὑμῶν τε καὶ ὑφ´ ὑμῶν.	Ἰωνία	δὲ ἡ περιμάχητος ἐλευθερωθεῖσα φρουρῶν
[219]	πορρωτάτω λαμπρά τε καὶ ὑμῶν	ἄξια,	ὁρατὰ τοῖς εἴσω τοῦ κύκλου,
[217]	πόλεως στρατεύεσθαι καὶ ταλαιπωρεῖν οὐκ	ἄξια	τῆς ἀρχῆς καὶ τῆς παρούσης
[216]	που καὶ συμπλακεῖεν ἐπ´ ἐσχατιαῖς,	οἷα	εἰκὸς ἐν ἀρχῇ μεγάλῃ καὶ
[227]	ὑμῶν βίαιον οὐδ´ ἄδικον οὐδ´	οἷα	πολλὰ ἐν τοῖς πρόσθεν χρόνοις·
[208]	ἦν, εἴ τινα εἴχομεν εἰπεῖν	ὅμοια.	~καὶ μὴν οὐδ´ ἐκεῖνό γε
[216]	ἐν ἀρχῇ μεγάλῃ καὶ ἀμετρήτῳ	παρανοίᾳ	Γετῶν ἢ δυστυχίᾳ Λιβύων ἢ
[223]	ἀρχῆς, τοσοῦτον ἐγκρατείᾳ καὶ πολιτείας	ἐπινοίᾳ	πάντας ὑπερβάλλεσθε, ὡς ἔστιν ἐν
[216]	ἐξήρτηνται σὺν πολλῷ φόβῳ καὶ	προνοίᾳ	μή τις ἀποπέσοι τούτου τοῦ
[207]	ἐξ ἀρχαιρεσιῶν ἐπὶ προστασίᾳ καὶ	προνοίᾳ	τῶν ἀρχομένων, οὐκ ἐπὶ τῷ
[205]	αὐτομάτως προϊούσῃ χρόνων τακταῖς περιόδοις;	ποῖα	πολιτεύματα ἐπολιτεύσατο ἐν τοῖς ἀρχομένοις;
[205]	στρατιωτῶν ἢ νεῶν ἐποιήσατο; ἢ	ποίᾳ	συνήθει διοικήσει τὰ πράγματα ἤγαγεν
[207]	πώποτε ἐλευθέρων ἄρχετε, καὶ οὐ	Καρία	δέδοται Τισσαφέρνει, οὐδὲ Φρυγία Φαρναβάζῳ,
[213]	τῆς ἀρχῆς μέγεθος καὶ ἡ	ἐμπειρία	ἀναγκαίως περιεγένετο, διὰ δ´ αὖ
[205]	ἐτελεύτησεν, εὐθὺς μὲν ἐσχίσθησαν εἰς	μυρία	οἱ Μακεδόνες, ἔργῳ δείξαντες ὑπὲρ
[215]	εὐθὺς ἥξουσα ὀργή τε καὶ	τιμωρία·	οὕτω καὶ πένησι καὶ πλουσίοις
[213]	τὰς ἐν μέσῳ χώρας, οὐδ´	Ἀσία	καὶ Εὐρώπη διῄρηται ἐνταῦθα· πρόκειται
[207]	αὐτοῖς, οἷον ἐξ ἀρχαιρεσιῶν ἐπὶ	προστασίᾳ	καὶ προνοίᾳ τῶν ἀρχομένων, οὐκ
[227]	ἀλλ´ ἡνίκ´ ἂν ἡ ὑμετέρα	προστασία	τε καὶ ἀρχὴ καταστῇ, τότ´
[224]	καὶ πάσας εὐφροσύνας τέτραπται σὺν	ἐξουσίᾳ.	καὶ αἱ μὲν ἄλλαι πᾶσαι
[222]	καὶ ἀριστοκρατία, τρίτον δὲ ὄνομα	δημοκρατία,	εὖ τε καὶ χεῖρον ἀγομένη.
[213]	ἀλλὰ καθέστηκε κοινὴ τῆς γῆς	δημοκρατία	ὑφ´ ἑνὶ τῷ ἀρίστῳ ἄρχοντι
[222]	τυραννὶς καὶ ὀλιγαρχία, βασιλεία καὶ	ἀριστοκρατία,	τρίτον δὲ ὄνομα δημοκρατία, εὖ
[215]	γέγονε μία ἁρμονία πολιτείας ἅπαντας	συγκεκλεικυῖα.	καὶ τὸ πρόσθεν δοκοῦν οὐ
[224]	χάριτι καὶ κόσμῳ, τοσοῦτον νῦν	ἐπιδεδωκυῖα	αὐτὴ παρ´ αὑτήν. ἡ δὲ
[211]	δή που τῶν γε ἄλλων	σοφίᾳ	διήνεγκαν· ἀλλὰ καὶ τοῦτο ὑμέτερόν
[217]	ἦν καὶ ἡ περὶ τοῦτο	σοφία	καὶ παράδειγμα εἰς τὸ παντελὲς
[209]	δυνάμεσιν ὑπερβαλέσθαι, τοὺς δὲ Ἕλληνας	σοφίᾳ	καὶ σωφροσύνῃ παρελθεῖν, μέγα μοι
[203]	μὲν γὰρ ἦν γονεῦσι παιδὸς	εὐμορφία,	φοβερὸν δὲ γυναικὸς ἀνδρί· ~ἔδει
[222]	ἐχόντων τρόπους θεωρουμένη, τυραννὶς καὶ	ὀλιγαρχία,	βασιλεία καὶ ἀριστοκρατία, τρίτον δὲ
[216]	καὶ ἀμετρήτῳ παρανοίᾳ Γετῶν ἢ	δυστυχίᾳ	Λιβύων ἢ κακοδαιμονίᾳ τῶν περὶ
[210]	μείζω καὶ πλείω σφᾶς ἐκείνων	κακὰ	ἐργάσαιντο καὶ δείξαιεν ἐλευθερίαν αὐτοῖς
[211]	καὶ προσέτι μισεῖσθαι καὶ τὰ	κακὰ	τῆς ἀρχῆς ἀντὶ τῶν τῆς
[219]	κύκλῳ περιείργει στρατόπεδον, ὥστε οὐδὲ	δέκα	παρασάγγαι λογιζομένῳ τοῦ περιβόλου τούτου
[221]	νομιεῖ τὸ Ὁμηρικὸν, εἰ καὶ	δέκα	τόσοι εἶεν οἱ ἀντίπαλοι, ταχέως
[206]	ποιητὰς δ´ εὑρόντας τοὔνομα ψυχαγωγίας	ἕνεκα	εἰς ποίησιν θεῖναι, τοῦτον οὕτως
[211]	ταῦτα οὐ δή που κατηγορίας	ἕνεκα	κοινῆς τῶν Ἑλλήνων συνεσκευασάμην, ὥσπερ
[213]	ἀρχῆς, τοῦτο δ´ εἰπὼν ἅπασαν	εἴρηκα	τὴν οἰκουμένην, τὸ μὲν χαριέστερόν
[221]	ἀνέτεινε τήν τε βῶλον καὶ	κύλικα	ὕδατος ἀπὸ τοῦ Νείλου, σύμβολον
[222]	ἀρετῆς μηδένα ἐκφεύγῃ, πῶς οὐχὶ	νικᾷ	τόδε τὸ ἔπος; Δοκεῖ δ´
[227]	χρυσοῦ γένους ἀρξάμενος γενεαλογεῖν, ἢ,	ἡνίκα	ταύτην ἀρχὴν ἐνεστήσατο, περί γε
[208]	ὠφελοῦν. Δίειμι δὴ καὶ τὰ	Ἑλληνικὰ,	ἐπειδήπερ ἐνταῦθα ἐγενόμην τοῦ λόγου,
[209]	(καὶ ὄγκῳ πραγμάτων φανεῖται τὰ	Ἑλληνικὰ	τῶν Περσικῶν. ἀλλὰ τὸ τοὺς
[208]	ἀποκρύπτεται, περιμένειν δὲ τηνικαῦτα παρεξετάσαι,	ὁπηνίκα	ἴσων ἔχοιμεν μνημονεῦσαι, οὐκ οἶμαί
[227]	ὁμοίως Ὁμήρῳ τέλειος ἦν τὰ	ποιητικὰ	καὶ μαντικὸς, ὥσπερ ἐκεῖνος οὐκ
[221]	οἰκουμένην, ἀμήχανον ἐπιλιπεῖν ὑμᾶς πλήθη	στρατιωτικὰ,	ἀλλὰ τοσαῦτα ὁπόσα βούλεσθε ὑπάρχειν
[204]	δεσπότης. οὐκοῦν εἰκότως οὐδ´ ἐπὶ	μεγάλα	προῆλθον, οὐ γὰρ πρόεισιν οἴκου
[219]	ἐφ´ ἑκάστων τῶν τόπων, καὶ	μάλα	πολλὰ, ~καὶ τοῖς (λίθοις, ὥσπερ
[214]	Ῥωμαῖον εἶναι ἐποιήσατε οὐ πόλεως,	ἀλλὰ	γένους ὄνομα κοινοῦ τινος, καὶ
[213]	ὅστις ἀρχῆς ἢ πίστεως ἄξιος,	ἀλλὰ	καθέστηκε κοινὴ τῆς γῆς δημοκρατία
[213]	ἦν, οὐδ´ εἰδότες αὐτὴν ἐδίωκον,	ἀλλὰ	καὶ περὶ μικρὰ καὶ οἷον
[201]	μὴ ὅτι περὶ τοῦ λιμένος,	ἀλλὰ	καὶ περὶ τῆς θαλάττης, ὅτι
[211]	τῶν γε ἄλλων σοφίᾳ διήνεγκαν·	ἀλλὰ	καὶ τοῦτο ὑμέτερόν ἐστιν εὕρημα
[219]	σεμνότερον ἐτειχίσθη πρότερον ἢ ὕστερον,	ἀλλὰ	καὶ τοῦτον τὸν τειχισμὸν παιδιὰν
[224]	ἀρχῆς ἡττῶνται τοσοῦτον οἱ πρότεροι,	ἀλλὰ	καὶ ὧν τῶν αὐτῶν ἦρξαν
[199]	χιόνος καταλήψει τὸ ὕψος προσεικάσαι,	ἀλλὰ	μᾶλλον αὐτοῖς τοῖς πρώοσι. καὶ
[208]	μὴ κρατήσαντα, μηδὲ τῷ νενικῆσθαι·	ἀλλὰ	μένει δικαστὴς ἕτερος μέγας, ὃν
[204]	τῆς διανοίας καὶ τῆς τέχνης,	ἀλλὰ	παθεῖν παραπλήσιον ὥσπερ ἂν εἴ
[208]	τοῖς ὑμετέροις ἕτερα οὐδ´ ἐγγὺς,	ἀλλὰ	πάντα ὑπὸ τούτων ἀποκρύπτεται, περιμένειν
[216]	οὐδὲν πλὴν τὰ παρόντα θαυμάζειν,	ἀλλὰ	πεπόνθασιν οἷον οἱ ἀφυπνισθέντες καὶ
[225]	ἄσβεστον οὐ διαλείπει τὸ πανηγυρίζειν,	ἀλλὰ	περίεισιν ἄλλοτε εἰς ἄλλους, ἀεὶ
[227]	ἠγνόησε τὴν ὑμετέραν ἀρχὴν ἐσομένην,	ἀλλὰ	προεῖδε καὶ ἀνεφθέγξατο ἐν τοῖς
[221]	τοῖς στρατιώταις τε καὶ ἡγεμόσιν,	ἀλλὰ	πρὸς αὐτοὺς πρῶτον. ὥστε καθ´
[208]	ἄλλοσε οὐδ´ ἐπ´ ἄλλους δικαστὰς,	ἀλλὰ	στέργειν ἀνάγκη τοῖς ἐγνωσμένοις, εἰ
[217]	ἐπετρέψατε τοῖς πολεμίοις συγκαλεῖν ὑμᾶς.	~Ἀλλὰ	τὰ περὶ τὴν ὅλην ἀρχήν
[221]	οὔπω τὸν Αἰγυπτίων πλοῦτον εἴληφεν,	ἀλλὰ	ταχέως αὐτοῖς ἄλλα τοσαῦτα γενήσεται
[228]	ἢ τῶν πρὸ αὐτοῦ τις;	Ἀλλὰ	τὸ ἐξ ἀρχῆς ἀγώνισμα παντὸς
[214]	μηδενὶ τῶν ἄλλων αὐτῆς μεταδιδόναι,	ἀλλὰ	τὸ πλήρωμα αὐτῆς ἄξιον ἐζητήσατε,
[209]	φανεῖται τὰ Ἑλληνικὰ τῶν Περσικῶν.	ἀλλὰ	τὸ τοὺς μὲν βαρβάρους ταῖς
[211]	φέρειν ἠδύνατο μίαν μάχην εὐτυχήσαντας.	ἀλλά	τοι ἐφάνθη λυσιτελοῦν ἔτι τὴν
[204]	ἀπολωλέναι (οὐ τὸν πλεῖστα ἀδικήσαντα,	ἀλλὰ	τὸν πλεῖστα κεκτημένον. πόλεων δὲ
[221]	ἀμήχανον ἐπιλιπεῖν ὑμᾶς πλήθη στρατιωτικὰ,	ἀλλὰ	τοσαῦτα ὁπόσα βούλεσθε ὑπάρχειν ἀπὸ
[218]	ἕπονται καὶ πόλις οὐδεμία δυσμεναίνει,	ἀλλὰ	τοσούτους γε ἀφ´ ἑκάστων ᾐτήσατε,
[217]	ταυτὸ γνόντες οὐ ταυτὸν ἐποιήσατε,	ἀλλὰ	τοσούτῳ κάλλιον καὶ σοφώτερον αὐτοὶ
[209]	τὴν τάξιν· οὔκουν ἀμέμπτως γε·	ἀλλὰ	τοῦτο δὴ τὸ λεγόμενον τὴν
[202]	ἀρχῆς, ἢ ὅσον τόξευμα ἐξικνεῖται,	ἀλλὰ	τῷ ἡμίσει παντὶ τῆς οἰκουμένης,
[217]	προπολεμοῦντες τῆς χώρας, ὥσπερ καὶ	ἄλλα	πολλὰ παρὰ τοὺς ἄλλους ἐδόκουν
[221]	πλοῦτον εἴληφεν, ἀλλὰ ταχέως αὐτοῖς	ἄλλα	τοσαῦτα γενήσεται τούτων μενόντων καὶ
[218]	τῆς ἀρχῆς, κἀνταῦθα διαστήσαντες ἄλλοις	ἄλλα	φυλάττειν ἀπενείματε. ~Τοιγαροῦν καὶ ὑπὲρ
[219]	τε ὑπουργοὺς δόντες αὐτοῖς καὶ	τἄλλα	κοσμήσαντες. ὥσπερ δὲ τάφρος κύκλῳ
[227]	βίαιον οὐδ´ ἄδικον οὐδ´ οἷα	πολλὰ	ἐν τοῖς πρόσθεν χρόνοις· ὥστ´
[219]	ἑκάστων τῶν τόπων, καὶ μάλα	πολλὰ,	~καὶ τοῖς (λίθοις, ὥσπερ Ὅμηρος
[217]	τῆς χώρας, ὥσπερ καὶ ἄλλα	πολλὰ	παρὰ τοὺς ἄλλους ἐδόκουν εἶναι,
[215]	ἄλλων ἐνεσπαρμέναι ταῖς χώραις· ὥστε	πολλὰ	τῶν ἐθνῶν ἀγνοεῖν ὅπου ποτ´
[198]	ἔχειν· ἀφαιροῦσιν οἱ λόγοι τὰ	πολλὰ	τῶν θαυμάτων καὶ ποιεῖν δοκοῦσί
[227]	χορείαν, αἵματος καθαρὰ σώζων τὰ	ὅπλα.	ὅ γε μὴν πάντ´ ἐφορῶν
[212]	καὶ πονοῦσιν ὑπὲρ τοῦ πονεῖν.	ἅμα	γὰρ τῷ τέλει τὸ κεφάλαιον
[220]	ἔφη τὸν κατ´ οἰκίαν τοῖχον,	ἅμα	καὶ ἀκριβῶς ἡρμοσμένα, ἄπειρά τε
[213]	οὔτ´ ἐγκρατῶς ἔχειν δυνάμενοι, βαρεῖς	ἅμα	καὶ ἀσθενεῖς ὄντες. τελευταῖον δ´
[213]	αὖ τὸ ἄρχειν εἰδέναι δικαίως	ἅμα	καὶ εἰκότως ηὔξησεν ἡ ἀρχή.
[215]	συνῆλθεν ἐφ´ ὑμῶν, κράτος ἀρχῆς	ἅμα	καὶ φιλανθρωπίας, καὶ μεγάλης γε,
[218]	τῆς μὲν ἀρχαίας ἀπόλιδας γεγενημένους	ἅμα	τῇ στρατείᾳ, τῆς δ´ ὑμετέρας
[217]	ἡ περὶ τοῦτο σοφία καὶ	παράδειγμα	εἰς τὸ παντελὲς οὐκ ἔχει.
[199]	ἀλλ´ ἀτεχνῶς πολὺ ὑπὲρ τὸ	παράδειγμα	ἐπὶ πλεῖστον ἄνω ἥκει τοῦ
[202]	ὅσον μεγάλως ἠτύχησε· καὶ τοῦτο	ἐπίδειγμα	ἐποιήσατο τῆς αὑτοῦ λαμπρότητος, ὅτι
[205]	κρατεῖν δυνάμενοι, καὶ ἦν ὥσπερ	αἴνιγμα,	Μακεδόνες οὐκ ἐν Μακεδονίᾳ, ἀλλ´
[228]	πᾶσι τἀγαθά. ἐκτετέλεσταί μοι τὸ	τόλμημα·	εἴτε δὲ χεῖρον εἴτε βέλτιον
[225]	γῆν εἶναι, σταθμοῖς τε τὰ	ἔρημα	ἀναπλήσαντες, καὶ διαίτῃ καὶ τάξει
[224]	ἡ οἰκουμένη τὸ μὲν παλαιὸν	φόρημα	τὸν σίδηρον κατέθετο, εἰς δὲ
[211]	ἀλλὰ καὶ τοῦτο ὑμέτερόν ἐστιν	εὕρημα	καὶ ὁμοῦ τοῖς ἄλλοις ἐπεισελθόν.
[217]	χωρὶς ἱδρῦσθαι. οὕτω καὶ Ἑλλήνων	τόλμα	καὶ Αἰγυπτίων καὶ ὅτων εἴποι
[222]	βασιλεία καὶ ἀριστοκρατία, τρίτον δὲ	ὄνομα	δημοκρατία, εὖ τε καὶ χεῖρον
[214]	ἐποιήσατε οὐ πόλεως, ἀλλὰ γένους	ὄνομα	κοινοῦ τινος, καὶ τούτου οὐχ
[198]	γῆν τοσήνδε εἰς μιᾶς πόλεως	ὄνομα	συνηγμένην, ~εἶτα (ἀκριβῶς καταθεάσαιτο ἀπὸ
[214]	τοσοῦτον ἐξηγάγετε τὸ τῆς πόλεως	ὄνομα.	τούτων δὲ οὕτω διῃρημένων πολλοὶ
[207]	ἐφ´ ἑαυτῷ τηλικοῦτον φρονεῖ, ὅστις	τοὔνομα	ἀκούσας μόνον οἷός τ´ ἐστὶν
[210]	ἅτε ἀναρμόστων καὶ οὐ κατὰ	τοὔνομα	ἐγκατασταθέντων τε καὶ ἐχόντων τὰς
[199]	ἄλλαις. ὣς ἄρα ἐπώνυμον αὐτῇ	τοὔνομα	καὶ οὐδὲν ἀλλ´ ἢ ῥώμη
[204]	γὰρ πρόεισιν οἴκου περαιτέρω τοῦτο	τοὔνομα,	ὅταν δ´ εἰς πόλεις τε
[206]	τὴν γῆν, ποιητὰς δ´ εὑρόντας	τοὔνομα	ψυχαγωγίας ἕνεκα εἰς ποίησιν θεῖναι,
[209]	ἀρετῆς εἶναι λόγον καὶ παντὸς	ἀγώνισμα	λαμπρότερον. τοῦτ´ οὖν ἐρῶν ἔρχομαι,
[228]	τις; Ἀλλὰ τὸ ἐξ ἀρχῆς	ἀγώνισμα	παντὸς μεῖζον, παρισῶσαι τῷ τῆς
[203]	πεντάθλους ὑπερβαλεῖν ἐπειρᾶτο. καὶ ἦν	ἀγώνισμα	ὡς πλείστους ἀποσφάξαι καὶ ὡς
[224]	μεγάλη κατ´ Αἴγυπτον Ἀλεξάνδρου πόλις	ἐγκαλλώπισμα	τῆς ὑμετέρας γέγονεν ἡγεμονίας, ὥσπερ
[208]	ἂν τὸ δίκαιον ἄγῃ, ὥσπερ	πνεῦμα	ἐν νηὶ, οὐ δή που
[202]	τῆς ὑμετέρας ἀρχῆς, ἢ ὅσον	τόξευμα	ἐξικνεῖται, ἀλλὰ τῷ ἡμίσει παντὶ
[217]	πῶς οὖν ἐποιήσατε; εὕρετε οἰκεῖον	στράτευμα	τῶν πολιτῶν οὐκ ἐνοχλουμένων. τοῦτο
[214]	ἄλλων αὐτῆς μεταδιδόναι, ἀλλὰ τὸ	πλήρωμα	αὐτῆς ἄξιον ἐζητήσατε, καὶ τὸ
[218]	ἄχθος ποιήσειν μήτε αὐτάρκεις ἔσεσθαι	πλήρωμα	ἑνὸς οἰκείου στρατεύματος παρασχέσθαι· ὥστε
[198]	ὥσπερ ἂν εἴ τις ζωγράφος	σῶμα	καλὸν καὶ περίβλεπτον ἐπιχειρῶν δεῖξαι
[200]	δεῦρο κομίζουσαι παρὰ πάντων ὁλκάδες	ἀνὰ	πᾶσαν μὲν ὥραν, πᾶσαν δὲ
[203]	Βαβυλῶνα, πάλιν δὲ Σοῦσα, εἶτα	Ἐκβάτανα,	οὐχ ὅπως ἂν ἀεὶ κατέχειν
[221]	ἂν αὐτοὺς περιστραφέντας ἄνδρα παρὰ	ἕνα	λειφθῆναι, ὅταν δὲ εἰς τὴν
[226]	κοινοὺς ποιήσαντες καὶ συντάξαντες ὥσπερ	ἕνα	οἶκον ἅπασαν τὴν οἰκουμένην. ἀτεχνῶς
[200]	πορεύεται, ταύτης πάσης ἄρχειν ἄνδρα	ἕνα,	οὐκ ἀληθῆ λέγων, εἰ μὴ
[222]	στρατόπεδα, ἡγεμόνας αὐτοὺς τελευτᾶν εἰς	ἕνα	τεττάρων καὶ δυοῖν ἄρχοντα ἀνδρῶν,
[225]	ἐξαρκεῖ Ῥωμαῖον εἶναι, μᾶλλον δὲ	ἕνα	τῶν ὑφ´ ὑμῖν. καὶ τὸ
[222]	πανταχοῦ μεστὰ, καρπὸς δὲ ἀρετῆς	μηδένα	ἐκφεύγῃ, πῶς οὐχὶ νικᾷ τόδε
[221]	τάξει ζῆν καὶ μήποτε λιπεῖν	μηδένα	τὴν προστεταγμένην αὐτῷ, ἀλλ´ οἷον
[219]	ἀλλ´ ἐστὶ μὲν καὶ ταῦτα	νομιζόμενα	ἐφ´ ἑκάστων τῶν τόπων, καὶ
[202]	τό τε μέγεθος καὶ τὰ	γιγνόμενα	ἐπ´ αὐτῆς. δεῖ γὰρ οὖν
[220]	οἰκίαν τοῖχον, ἅμα καὶ ἀκριβῶς	ἡρμοσμένα,	ἄπειρά τε μεγέθη καὶ λάμποντα
[228]	ὑμῶν καὶ ἑξῆς ἀεὶ μᾶλλον	βεβαιούμενα,	ὅ γε μὴν νῦν ἄρχων
[221]	ὑπάρχειν ἀπὸ πάσης τῆς οὔσης	ἀφικνούμενα.	Καὶ μὴν εἴς γε τακτικῶν
[227]	δὲ γάμων νόμῳ γιγνομένων τιμωμένη,	Ἀθηνᾶ	δὲ καὶ Ἥφαιστος τεχνῶν τιμωμένων,
[205]	ἠναγκάσθησαν τὴν σφετέραν αὐτῶν ἐκλιπεῖν,	ἵνα	τῆς ἀλλοτρίας ἄρχωσιν, ὥσπερ ἐξῳκισμένοι
[198]	τὴν εὐχὴν, συνάρασθε τῷ τολμήματι,	ἵνα	τῶν ἐγκωμίων πρῶτον ἀρχόμενοι καὶ
[201]	Βαβυλωνίους καὶ τοὺς ἐκ τῆς	ἐπέκεινα	βαρβάρου κόσμους πολὺ πλείους τε
[225]	οἷον πνεύματος ἐκριπίσαντος, φροῦδοι γῆς	ἐπέκεινα	καὶ θαλάττης· ἀντεισῆκται δὲ θέας
[208]	οὖν ταῦτα οὐκ ἐν τοῖς	ἐπέκεινα	πάσης δημοκρατίας; οὔκουν ἐκεῖ ἔξεστι
[203]	ἐφ´ ἃ μὲν αὐτῆς βαίνοι	ταπεινὰ	ἐγίγνετο καὶ τῆς γῆς ἔψαυεν,
[203]	καθέδρας, πιέζοντες ὡς ἀληθῶς ὥσπερ	τινὰ	βύρσαν τὴν ἑαυτῶν χώραν καὶ
[208]	θαυμαστὰ ὁμοίως ἂν ἦν, εἴ	τινα	εἴχομεν εἰπεῖν ὅμοια. ~καὶ μὴν
[226]	τὸν πρὸ ὑμῶν ἐπινοῶ, σκληρόν	τινα	καὶ ἄγροικον καὶ ὀρείου διαίτης
[228]	τε καὶ παιάνων ποιηταὶ, εὐχήν	τινα	προσθέντα οὕτω κατακλεῖσαι τὸν λόγον.
[217]	αὖ καὶ τοῦτ´ ἐπενοήσατε καὶ	ἥντινα	τάξιν αὐτῷ ἀπέδοτε. θαυμαστὴ ἄρ´
[200]	τοσούτους ὁρᾶν ἔξεστιν ὥστε εἰκάζειν	γυμνὰ	τὸ λοιπὸν τοῖς ἐκεῖ λελεῖφθαι
[223]	κακῶν ἄμοιρον καὶ βασιλέως σεμνότητος	μείζονα.	καὶ ταῦτ´ οὐδὲν ἀπεικὸς οὕτω
[198]	παρὰ μὲν τὴν σιωπὴν οὔτε	μείζονα	οὔτ´ ἐλάττονα ἔστι ποιῆσαι τῆς
[227]	μᾶλλον καιρὸς ὑπῆρξεν; ἢ πότε	πλείονα	μοῖραν ἔσχον αἱ πόλεις; αἱ
[199]	καὶ πεδία λωτεῦντα καὶ ἀνδρῶν	πίονα	ἔργα, καί τ´ ἐφ´ ἁλὸς
[198]	τὴν σιωπὴν οὔτε μείζονα οὔτ´	ἐλάττονα	ἔστι ποιῆσαι τῆς οὔσης, ἀλλ´
[219]	πλίνθῳ ὀπτῇ δέδμηται, οὐδὲ κόνει	στιλπνὰ	ἕστηκεν, ἀλλ´ ἐστὶ μὲν καὶ
[204]	ἂν εἴ τις τὸν Ὀλυμπικὸν	ἀγῶνα	ἀγωνιζόμενος καὶ κρατήσας τοὺς ἀντιπάλους,
[206]	φθέγγεται, συνευχομένη μένειν τὸν ἅπαντα	αἰῶνα	τήνδε τὴν ἀρχήν· οὕτως καλῶς
[203]	καὶ τούτῳ κρατοῦντες νῦν μὲν	Βαβυλῶνα,	πάλιν δὲ Σοῦσα, εἶτα Ἐκβάτανα,
[199]	ἐπὶ τοσαύτης γῆς ᾠκισμένη οὐκ	ἀγαπᾷ,	ἀλλ´ ἑτέρας ἰσομετρήτους ὑπὲρ αὑτὴν
[199]	μεγέθει τε καὶ ῥώμῃ οὐκ	ἀγαπᾷ	μὴ καὶ ἄλλους ὑπὲρ αὑτὸν
[216]	παυσάμενοι καὶ κακῶν, μετεγνωκότες ὡς	ἄρα	ἄλλως ἐσκιαμάχουν, οἱ δ´ οὐδ´
[207]	ἰδίας τῶν ἀρχομένων, εἴ τινες	ἄρα	ἄξιοι εἶεν, ὡς ἐκεῖνον ἐκπέμπουσιν
[205]	οὐ χωρίον, πλὴν εἴ τινων	ἄρα	ἀχρηστίαν κατέγνωτε. ἐρυθρά τε θάλαττα
[199]	φέρει ἄλλας ἐπ´ ἄλλαις. ὣς	ἄρα	ἐπώνυμον αὐτῇ τοὔνομα καὶ οὐδὲν
[225]	ὑμετέρας, εἴ τινές που εἰσὶν	ἄρα,	ἡγεμονίας, οἵων ἀγαθῶν στέρονται. καὶ
[218]	εὐθὺς ἑστῶτες ὑπερέχοιεν. τούτους δὴ	ἄρα	καθάραντες καὶ φυλοκρινήσαντες τὸ κοινὸν
[199]	λιμέσιν τε καὶ ἀκταῖς, τοῦτο	ἄρα	καὶ ἥδ´ ἡ πόλις· καλύπτει
[200]	τῆσδε τῆς πάντα μεγάλης, ~ὡς	ἄρα	οὐκ ἀκόλουθον τὴν δύναμιν τῷ
[221]	φθάσαντας εἰπεῖν ἐπὶ Λακεδαιμονίων ὅτι	ἄρα	πλὴν ὀλίγων τὸ στρατόπεδον αὐτοῖς
[227]	χορεύει τὴν ἄπαυστον χορείαν, αἵματος	καθαρὰ	σώζων τὰ ὅπλα. ὅ γε
[221]	ταχέως ἂν αὐτοὺς περιστραφέντας ἄνδρα	παρὰ	ἕνα λειφθῆναι, ὅταν δὲ εἰς
[198]	ἐλάττω ποιοῦσιν ἢ σιωπῶντες, ὅσῳ	παρὰ	μὲν τὴν σιωπὴν οὔτε μείζονα
[200]	τοσαῦται δ´ ἀφικνοῦνται δεῦρο κομίζουσαι	παρὰ	πάντων ὁλκάδες ἀνὰ πᾶσαν μὲν
[208]	πόλις, ὥστε προσδεῖσθαι δικαστῶν ὑπερορίων	παρὰ	τὴν ἀξίαν, ἢ καὶ διώκοντα
[197]	λιβανωτοῦ. ἡμεῖς δὲ, ὦ ἄνδρες,	παρὰ	τὴν ὁδὸν τὴν ἐνταῦθα καὶ
[217]	χώρας, ὥσπερ καὶ ἄλλα πολλὰ	παρὰ	τοὺς ἄλλους ἐδόκουν εἶναι, ᾗ
[222]	μὲν ἐν δυοῖν ὀνόμασιν, ἑκατέρα	παρὰ	τοὺς τῶν ἐχόντων τρόπους θεωρουμένη,
[210]	ἐπὶ τὴν γῆν πεμπομένων καὶ	παρὰ	τοὺς φόρους ἀργυρολόγων, εἴ που
[211]	τῷ διὰ ταῦτα εἰς αὐτοὺς	παρὰ	τῶν Ἑλλήνων αὐξηθέντες Θηβαῖοι ἐκράτησαν
[212]	οὔτ´ ἀσθενεῖς εἶναι διὰ τοὺς	παρὰ	τῶν ἔξωθεν αὖ πολέμους καὶ
[200]	ἥλιος πορεύεται, ταύτης πάσης ἄρχειν	ἄνδρα	ἕνα, οὐκ ἀληθῆ λέγων, εἰ
[221]	ἀντίπαλοι, ταχέως ἂν αὐτοὺς περιστραφέντας	ἄνδρα	παρὰ ἕνα λειφθῆναι, ὅταν δὲ
[228]	τε ὑπὲρ θαλάττης πέσοιεν καὶ	δένδρα	ἦρι θάλλοντα παύσηται· ἄρχοντά τε
[200]	λοιπὸν τοῖς ἐκεῖ λελεῖφθαι τὰ	δένδρα	καὶ δεῦρο δεῖν ἐκείνους ἐλθεῖν,
[221]	ἐν τῇ χώρᾳ καὶ τὰ	ἱερὰ	πορθοῦντι, στὰς ἐπὶ τῶν τειχῶν
[222]	δύο μὲν ἐν δυοῖν ὀνόμασιν,	ἑκατέρα	παρὰ τοὺς τῶν ἐχόντων τρόπους
[228]	ὑπεραίρει τοῖς παρ´ αὑτοῦ τὸν	πατέρα	ὅσον, οὐδ´ εἰπεῖν ῥᾴδιον, ἑτέρους
[210]	ἀργυρολόγων, εἴ που χρεία κατάσχοι	ἑτέρα·	προσέτι τάς τε ἀκροπόλεις ἐλευθέρας
[208]	ἔστιν εὑρεῖν ἴσα τοῖς ὑμετέροις	ἕτερα	οὐδ´ ἐγγὺς, ἀλλὰ πάντα ὑπὸ
[201]	οὕτως ἐξελέγξειν, ἐγὼ δὲ τὰ	ὑμέτερα	οὐκ ἔχων ἐπιδεικνύειν ἄλλως ὅσῳ
[227]	τελέθωσιν, ἀλλ´ ἡνίκ´ ἂν ἡ	ὑμετέρα	προστασία τε καὶ ἀρχὴ καταστῇ,
[209]	γε ἀγνοῶ, ὅτι ταῦτ´ ἔτι	φαυλότερα	ὧν ἀρτίως ἐξήτασα περιβολῇ τε
[209]	ἐχρήσαντο πράγμασι· κἂν φανῶσι πολὺ	μικρότερα	διασώσασθαι μὴ δυνηθέντες, δῆλον τὸ
[211]	πρὸς ἰσχὺν καὶ βίαν ἄγοντες.	ἀμφότερα	οὖν συνέβαινε, μήτε τὰς πόλεις
[227]	καλοῦ, φασὶν, ἔργου καλῶς ἐπιμέλεσθε,	Ἥρα	δὲ γάμων νόμῳ γιγνομένων τιμωμένη,
[205]	εἴ τινων ἄρα ἀχρηστίαν κατέγνωτε.	ἐρυθρά	τε θάλαττα καὶ Νείλου καταρράκται
[223]	ὄντες οὕτω διεξῆλθον, ὥσπερ ἐν	σφαίρᾳ	τὴν τάξιν μεταλαμβάνοντες· καὶ ἐδούλευσαν
[225]	οὐκ ὄρη δύσβατα, οὐ ποταμῶν	ἄπειρα	μεγέθη, οὐ γένη βαρβάρων ἄμικτα,
[220]	τοῖχον, ἅμα καὶ ἀκριβῶς ἡρμοσμένα,	ἄπειρά	τε μεγέθη καὶ λάμποντα χαλκοῦ
[224]	μὲν Ἑλλήνων ὥσπερ τροφέων ἐπιμελόμενοι,	χεῖρά	τε ὑπερέχοντες καὶ οἷον κειμένους
[209]	γενέσθαι κύριος ὄνυχάς τινας καὶ	ἄκρα	λάβοι ἀντὶ ὅλου τοῦ σώματος
[213]	αὐτὴν ἐδίωκον, ἀλλὰ καὶ περὶ	μικρὰ	καὶ οἷον ἐσχατιὰς καὶ κλήρους
[208]	ἐγνωσμένοις, εἰ μή τις ἐστὶ	μικρὰ	πόλις, ὥστε προσδεῖσθαι δικαστῶν ὑπερορίων
[223]	ἄρχειν καὶ δύνασθαι, τοῦτον ἐκεῖνον	ὁρᾷ,	τὸν τὴν τελεωτάτην ἔχοντα μοναρχίαν,
[227]	πρόσθεν χρόνοις· ὥστ´ εἰκότως ἥδιστα	ἐφορᾷ	τὴν ὑμετέραν ἀρχήν. δοκεῖ δέ
[219]	πόλει· καὶ ἐστήσατε ὡς πορρωτάτω	λαμπρά	τε καὶ ὑμῶν ἄξια, ὁρατὰ
[215]	ὅπου ποτ´ ἐστὶν αὐτοῖς ἡ	φρουρά.	εἰ δέ που πόλις δι´
[216]	μὴ, Πλάτωνος, οἷον ἐπὶ τῇ	πυρᾷ	ἤδη κείμεναι αἱ πόλεις ὑπὸ
[216]	γεωργὸς, οὐδ´ οἷον ἐν οἰκίᾳ	πενιχρᾷ	οἱ αὐτοὶ ὀψοποιοὶ, οἰκουροῦσι, στρωννύουσιν,
[221]	Καμβύσῃ διαρπάζοντι τὰ ἐν τῇ	χώρᾳ	καὶ τὰ ἱερὰ πορθοῦντι, στὰς
[206]	οὐδὲν ἐπιδιακέκριται, ἀλλ´ ὥσπερ μία	χώρα	συνεχὴς καὶ ἓν φῦλον ἅπαντα
[198]	γὰρ δὴ πρώτη λόγου δύναμιν	ἐξελέγξασα	οὐκ ἐπὶ πᾶν ἐφικνουμένην ἥδε
[200]	θαυμάζειν, εἰ ὑπὸ τοσαύτης ἄρχεται	πᾶσα	ἡ οἰκουμένη. ὅπερ γάρ τις
[224]	ἄγειν. καὶ γὰρ ὥσπερ πανηγυρίζουσα	πᾶσα	ἡ οἰκουμένη τὸ μὲν παλαιὸν
[225]	καὶ χάριτι καὶ ἡ γῆ	πᾶσα	οἷον παράδεισος ἐγκεκόσμηται. καπνοὶ δ´
[225]	καὶ θαλάττης· ἀντεισῆκται δὲ θέας	πᾶσα	χάρις καὶ ἀγώνων ἄπειρος ἀριθμός.
[206]	ὥσπερ αὐλῆς περίβολος ἐκκεκαθαρμένος, οὕτως	ἅπασα	ἡ οἰκουμένη χοροῦ ἀκριβέστερον ἓν
[209]	ταῦτ´ ἔτι φαυλότερα ὧν ἀρτίως	ἐξήτασα	περιβολῇ τε ἀρχῆς (καὶ ὄγκῳ
[214]	τοῖς κόλποις δεχόμενοι πάντα οὕτως	κρύψασα	ἔχει ἐξιόντων καὶ εἰσιόντων, ἴση
[208]	ἀλλ´, ὅπερ ἀρτίως εἶπον, οὐκ	ἴσα	ἴσοις παραβάλλων δίειμι, ἀλλ´ οὐκ
[205]	πρότερον ἐν πέρασι γῆς ἠκούετο,	ἴσα	καὶ αὐλῆς ἑρκία τῇδε τῇ
[208]	δεικνύειν ὅτι οὐκ ἔστιν εὑρεῖν	ἴσα	τοῖς ὑμετέροις ἕτερα οὐδ´ ἐγγὺς,
[224]	ὑμῶν. Ἰωνία δὲ ἡ περιμάχητος	ἐλευθερωθεῖσα	φρουρῶν καὶ σατραπῶν πρόκειται πᾶσι
[200]	ἐν τῇδε τῇ πόλει γενόμενον.	ὅσα	γὰρ παρ´ ἑκάστοις φύεται καὶ
[201]	εἰσί τε καὶ γεγένηνται, πάντα	ὅσα	γεννᾶται καὶ φύεται. ὅ τι
[200]	ἐκ πάσης γῆς καὶ θαλάττης	ὅσα	ὧραι φύουσι καὶ χῶραι ἕκασται
[208]	τοὺς νῦν ὑπὸ τῶν πεμπομένων,	ὁπόσα	ἂν αὐτοῖς ἀρέσκῃ. πῶς οὖν
[221]	ὑμᾶς πλήθη στρατιωτικὰ, ἀλλὰ τοσαῦτα	ὁπόσα	βούλεσθε ὑπάρχειν ἀπὸ πάσης τῆς
[206]	νῆσος ὑμᾶς διέφυγε. τοσαύτη δὲ	οὖσα	καὶ τηλικαύτη τὸ μέγεθος ἡ
[199]	τὸν Ἰόνιον τείνουσα. τοσαύτη δὲ	οὖσα,	ὅσην ἐγὼ μὲν οὐδὲ νῦν
[214]	ἔχει ἐξιόντων καὶ εἰσιόντων, ἴση	οὖσά	τε καὶ φαινομένη. Καὶ τοῦτο
[224]	ταύτας ἄγειν. καὶ γὰρ ὥσπερ	πανηγυρίζουσα	πᾶσα ἡ οἰκουμένη τὸ μὲν
[202]	ἕως Φρυγίας ὡς δι´ οἰκείας	διελθοῦσα,	ἡ δὲ ὑπὲρ τὸν Εὐφράτην
[199]	συνεχὴς μία ἐπὶ τὸν Ἰόνιον	τείνουσα.	τοσαύτη δὲ οὖσα, ὅσην ἐγὼ
[215]	ἐάν τι τολμῶσι παρακινεῖν, εὐθὺς	ἥξουσα	ὀργή τε καὶ τιμωρία· οὕτω
[213]	ὅτε ἀρχὴ μεγίστη καὶ δύναμις	διαφέρουσα	συνέστη, τότ´ ἐπ´ αὐτῇ καὶ
[203]	νῦν μὲν Βαβυλῶνα, πάλιν δὲ	Σοῦσα,	εἶτα Ἐκβάτανα, οὐχ ὅπως ἂν
[210]	καὶ δείξαιεν ἐλευθερίαν αὐτοῖς ὄντα	τὰ	ἀπ´ ἐκείνων, μὴ ἂν αὐτοὺς
[225]	καὶ Ἕλληνι καὶ βαρβάρῳ καὶ	τὰ	αὑτοῦ κομίζοντι καὶ χωρὶς τῶν
[228]	ὑμῶν γενομένους. Ἀεὶ μὲν οὖν	τά	γε δὴ παρ´ ὑμῖν τίμια
[214]	Ἕλληνας καὶ βαρβάρους διαιρεῖτε νῦν	τὰ	γένη, οὐδὲ γελοίαν τὴν διαίρεσιν
[202]	ἑξῆς, τό τε μέγεθος καὶ	τὰ	γιγνόμενα ἐπ´ αὐτῆς. δεῖ γὰρ
[219]	καὶ περίβολον τῶν τειχῶν εἰπεῖν.	τὰ	δὲ οὐκ ἀσφάλτῳ οὐδὲ πλίνθῳ
[206]	ὑφ´ ἑαυτοῖς ἕκαστοι ἄρχοντές εἰσι,	τὰ	δὲ πρὸς αὑτούς τε καὶ
[200]	τὸ λοιπὸν τοῖς ἐκεῖ λελεῖφθαι	τὰ	δένδρα καὶ δεῦρο δεῖν ἐκείνους
[206]	ἐπὶ τὰς πόλεις τε καὶ	τὰ	ἔθνη τῶν μὲν ὑφ´ ἑαυτοῖς
[220]	τάξαις τὸν μέσον, ἀρκεῖν αὐτῷ	τὰ	ἑκατέρωθεν ἀπαντῆσαι μέχρι τοῦ μέσου·
[208]	ὁμοίως ὠφελοῦν. Δίειμι δὴ καὶ	τὰ	Ἑλληνικὰ, ἐπειδήπερ ἐνταῦθα ἐγενόμην τοῦ
[209]	ἀρχῆς (καὶ ὄγκῳ πραγμάτων φανεῖται	τὰ	Ἑλληνικὰ τῶν Περσικῶν. ἀλλὰ τὸ
[224]	πόλεις ἐφ´ ὑμῶν ἀνέχουσι καὶ	τὰ	ἐν αὐταῖς ἀναθήματα καὶ τέχναι
[221]	οἰήσεται, ὃς τῷ Καμβύσῃ διαρπάζοντι	τὰ	ἐν τῇ χώρᾳ καὶ τὰ
[209]	καὶ τῶν Κυκλάδων ἄρχειν καὶ	τὰ	ἐπὶ Θρᾴκης ἔχειν καὶ Πύλας
[225]	ἱππήλατον γῆν εἶναι, σταθμοῖς τε	τὰ	ἔρημα ἀναπλήσαντες, καὶ διαίτῃ καὶ
[221]	τὰ ἐν τῇ χώρᾳ καὶ	τὰ	ἱερὰ πορθοῦντι, στὰς ἐπὶ τῶν
[197]	δυνώμεθα, ἐπειδή γε καὶ ἄλλοι	τὰ	ἰσομέτρητα σφίσιν αὐτοῖς ἰσομέτρητα ποιοῦσιν
[211]	ἔχειν καὶ προσέτι μισεῖσθαι καὶ	τὰ	κακὰ τῆς ἀρχῆς ἀντὶ τῶν
[220]	πολέμου συνεχῆ μὲν οὕτως, ἀλλήλοις	τὰ	κράνη, ὡς μὴ εἶναι μέσον
[201]	ταῖς ὑπερβολαῖς. ἐπεὶ ἐγὼ μὲν	τὰ	μέγιστα ἐκλέξας ἐρῶ, ὑμεῖς δ´
[201]	ἀρχαίοις· πάντα γὰρ ὑμεῖς καὶ	τὰ	μέγιστα μικρότατα ἀπεφήνατε ταῖς ὑπερβολαῖς.
[211]	διασπωμένους ἀεὶ καὶ διαιρουμένους ἀσθενεστέρους	τὰ	οἴκοι γίγνεσθαι καὶ μὴ ἱκανοὺς
[222]	τε καὶ γενῶν, ὧν οὐδὲ	τὰ	ὀνόματα ἐξευρεῖν ῥᾴδιον, ἀρξαμένους ἀπὸ
[227]	ἄπαυστον χορείαν, αἵματος καθαρὰ σώζων	τὰ	ὅπλα. ὅ γε μὴν πάντ´
[206]	φόβος τοῦ μεγάλου ἄρχοντος καὶ	τὰ	πάντα πρυτανεύοντος. ~ὥστε μᾶλλον μὲν
[227]	ἠτίμασται, οὐδὲ δέος μὴ συνταράξῃ	τὰ	πάντα, ὥσπερ ἐν Λαπιθῶν δείπνῳ
[216]	εἰπεῖν, οὐδ´ ἴσασιν οὐδὲν πλὴν	τὰ	παρόντα θαυμάζειν, ἀλλὰ πεπόνθασιν οἷον
[215]	καὶ πένησι καὶ πλουσίοις εἰκότως	τὰ	παρόντα καὶ ἀρέσκει καὶ συμφέρει,
[218]	καὶ διαθέντες αὐτοὺς ἠγάγετε ἐπὶ	τὰ	πέρατα τῆς ἀρχῆς, κἀνταῦθα διαστήσαντες
[217]	τοῖς πολεμίοις συγκαλεῖν ὑμᾶς. ~Ἀλλὰ	τὰ	περὶ τὴν ὅλην ἀρχήν τε
[204]	ὑπηκόους μᾶλλον τῶν πολεμίων ἐδεδοίκεισαν,	τὰ	πλείω διαλλακτῇ τῷ πολέμῳ χρώμενοι.
[227]	εἰ ὁμοίως Ὁμήρῳ τέλειος ἦν	τὰ	ποιητικὰ καὶ μαντικὸς, ὥσπερ ἐκεῖνος
[198]	πόλεως ἔχειν· ἀφαιροῦσιν οἱ λόγοι	τὰ	πολλὰ τῶν θαυμάτων καὶ ποιεῖν
[205]	ἐποιήσατο; ἢ ποίᾳ συνήθει διοικήσει	τὰ	πράγματα ἤγαγεν αὐτομάτως προϊούσῃ χρόνων
[223]	τὸ ἄρχειν εὐθὺς γενόμενοι, πάντα	τὰ	πρὸς τοῦτο φέροντα καλῶς ἐξηρτύσασθε,
[226]	τε κοινοὺς ἅπασι τάξαντες καὶ	τὰ	πρόσθεν λόγου μὲν διηγήσει τέρποντα,
[210]	τοὺς πολλοὺς, ἐπειδὴ καθεῖλον ἐκεῖνοι	τὰ	τείχη καὶ κύριοι τῶν πραγμάτων
[219]	μὲν γὰρ τῇ πόλει περιβαλεῖν	τὰ	τείχη, οἷον ἀποκρύπτοντες αὐτὴν, ἢ
[212]	εἰς ἄπορον καθίστατο οὐκ ἔχουσι	τὰ	τελευταῖα δι´ ὅτων αὐτὴν καθέξουσιν·
[199]	καὶ οὐδὲν ἀλλ´ ἢ ῥώμη	τὰ	τῇδε. ὥστ´ εἴ τις αὐτὴν
[201]	ἂν οὕτως ἐξελέγξειν, ἐγὼ δὲ	τὰ	ὑμέτερα οὐκ ἔχων ἐπιδεικνύειν ἄλλως
[225]	ἐπ´ Αἴγυπτον πάροδοι, οὐκ ὄρη	δύσβατα,	οὐ ποταμῶν ἄπειρα μεγέθη, οὐ
[214]	φαίης ἂν περιοίκους ἅπαντας ἢ	κατὰ	δῆμον οἰκοῦντας ἄλλον χῶρον εἰς
[223]	πόλεις τοσαῦται κατ´ ἤπειρον καὶ	κατὰ	θάλατταν, ἢ πότε οὕτω διὰ
[197]	ἐν τῷ μέσῳ τὴν πόλιν.	κατὰ	ἰσομετρήτου μὲν οὖν εὔξασθαι τῇ
[221]	(ἀφορμὰς ὧν εὔχονται νομίζειν, καὶ	κατὰ	μὲν τῶν πολεμίων ὁμοφρονεῖν, πρὸς
[207]	ἀλλ´ ὥσπερ οἱ ἐν ταῖς	κατὰ	μίαν πόλεσιν, οὕτω καὶ ὑμεῖς
[214]	πολυανθρωποτέραν τὴν πόλιν παρεχόμενοι ἢ	κατὰ	πᾶν, ὡς εἰπεῖν, τὸ Ἑλληνικὸν
[207]	ἀρχὴν, οὕτω δ´ ἐγκρατῶς καὶ	κατὰ	πολλὴν ἐξουσίαν ἄρχοντες, ἐκεῖνο καὶ
[224]	τῶν δ´ ἄλλων μετρίως καὶ	κατὰ	πολλὴν φειδώ τε καὶ πρόνοιαν
[217]	δὲ τοῦ μαχίμου καὶ τῶν	κατὰ	στρατείας νῦν καιρὸς εἰπεῖν, ὅπως
[215]	εἶναι φυλακὴ, καὶ οὐδ´ αὐταὶ	κατὰ	τὰς πόλεις ἑκάστῳ τῶν γενῶν
[217]	Αἰγύπτιοι σοφοί. τοῦτο δὲ ὑμεῖς	κατὰ	ταυτὸ γνόντες οὐ ταυτὸν ἐποιήσατε,
[198]	περὶ ἧς μὴ ὅτι εἰπεῖν	κατὰ	τὴν ἀξίαν ἔστιν, ἀλλ´ οὐδ´
[219]	τὴν πόλιν οὔτ´ αὖ τειχήρη	κατὰ	τὴν Βαβυλῶνος λαμπρότητα, ἢ εἴ
[199]	μὲν τὸ μέγεθος διπλάσιον ἢ	κατὰ	τὴν δύναμιν, τῶν δὲ πολὺ
[219]	γὰρ ἄξιον εἰπεῖν. οὔτε γὰρ	κατὰ	τὴν Λακεδαιμονίων αὐθάδειαν ἀτείχιστον ἂν
[202]	γε μὴν ἀπέλαυον τῆς ἀρχῆς	κατὰ	τὴν Οἰβάρου σοφίαν, ὃς πρῶτος
[213]	ὄντες. τελευταῖον δ´ οὖν γυμνωθέντες	κατὰ	τὸν Αἰσώπου κολοιὸν μόνοι πρὸς
[216]	ἴσασιν οὐδ´ ἀναμιμνήσκονται, ἀλλ´ ἀτεχνῶς	κατὰ	τὸν Παμφύλου μῦθον, εἰ δὲ
[210]	ἐκπιπτόντων, ἅτε ἀναρμόστων καὶ οὐ	κατὰ	τοὔνομα ἐγκατασταθέντων τε καὶ ἐχόντων
[203]	ὁ δεύτερος ἀεὶ τὸν πρότερον	κατὰ	τοὺς πεντάθλους ὑπερβαλεῖν ἐπειρᾶτο. καὶ
[212]	λυόμενον, καὶ πάλιν εἰς ταυτὸ	κατὰ	τοὺς ποιητὰς κατῄει. ἔτι δ´
[223]	ἐστὲ ὑμεῖς ἄρχοντες ὡς εἰπεῖν	κατὰ	φύσιν. οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι
[197]	ἤδη τις εἶπε σκώψας εὔξασθαι	κατὰ	χρυσόκερω λιβανωτοῦ. ἡμεῖς δὲ, ὦ
[205]	ἢ ποίᾳ συνήθει διοικήσει τὰ	πράγματα	ἤγαγεν αὐτομάτως προϊούσῃ χρόνων τακταῖς
[220]	ἔργων ἐνταῦθα κρινόντων τοὺς ἀγαθούς·	παραδείγματά	τε ἐμφανῆ πᾶσι τούτων ποιήσαντες,
[224]	ἀνέχουσι καὶ τὰ ἐν αὐταῖς	ἀναθήματα	καὶ τέχναι καὶ κόσμοι πάντες
[222]	καὶ γενῶν, ὧν οὐδὲ τὰ	ὀνόματα	ἐξευρεῖν ῥᾴδιον, ἀρξαμένους ἀπὸ ἑνὸς
[205]	προϊούσῃ χρόνων τακταῖς περιόδοις; ποῖα	πολιτεύματα	ἐπολιτεύσατο ἐν τοῖς ἀρχομένοις; ὃ
[218]	διαθέντες αὐτοὺς ἠγάγετε ἐπὶ τὰ	πέρατα	τῆς ἀρχῆς, κἀνταῦθα διαστήσαντες ἄλλοις
[219]	λαμπρά τε καὶ ὑμῶν ἄξια,	ὁρατὰ	τοῖς εἴσω τοῦ κύκλου, ἡ
[201]	γὰρ ὑμεῖς καὶ τὰ μέγιστα	μικρότατα	ἀπεφήνατε ταῖς ὑπερβολαῖς. ἐπεὶ ἐγὼ
[205]	μὲν κατέλυσεν ἄρχοντας, αὑτοῦ δ´	ἐγγύτατα	οὐκ ἦρξεν. ἐπεί γε μὴν
[208]	πάσης δημοκρατίας; οὔκουν ἐκεῖ ἔξεστι	μετὰ	τὴν ἐν τῇ πόλει ψῆφον
[205]	ὅπως ἔχοιτε καὶ τῆς μεγίστης	μετὰ	τὴν ὑμετέραν κρατοίητε. ὥστε Πέρσας
[201]	ἀρχὰς τὰς πώποτε γενομένας. ἐρυθριῶ	δῆτα,	εἰ τοσούτων καὶ τηλικούτων εἰρημένων,
[226]	λογισμῷ δ´ εἰ λαμβάνοι τις,	ἀφόρητα	παύσαντες, γάμους τε κοινοὺς ποιήσαντες
[197]	ἄλλοι τὰ ἰσομέτρητα σφίσιν αὐτοῖς	ἰσομέτρητα	ποιοῦσιν αὖ καὶ τοῖς θεοῖς.
[197]	ἐπειδή γε καὶ ἄλλοι τὰ	ἰσομέτρητα	σφίσιν αὐτοῖς ἰσομέτρητα ποιοῦσιν αὖ
[219]	αὖ τειχήρη κατὰ τὴν Βαβυλῶνος	λαμπρότητα,	ἢ εἴ τις ἄλλη σεμνότερον
[199]	εἰς μιᾶς πόλεως ὄνομα συνηγμένην,	~εἶτα	(ἀκριβῶς καταθεάσαιτο ἀπὸ ποίας τοιαύτης
[198]	περίβλεπτον ἐπιχειρῶν δεῖξαι διὰ τέχνης,	εἶτα	ἀπολείποιτο, πᾶς τις ἂν φαίη
[203]	μὲν Βαβυλῶνα, πάλιν δὲ Σοῦσα,	εἶτα	Ἐκβάτανα, οὐχ ὅπως ἂν ἀεὶ
[204]	ἀγωνιζόμενος καὶ κρατήσας τοὺς ἀντιπάλους,	εἶτα	ἐπαποθάνοι τῇ νίκῃ, ~πρὶν εὖ
[208]	παραδειγμάτων ἀναγκάζομαι τοῖς οὖσι χρῆσθαι.	εἶτα	καὶ γελοῖον τοῦτο μὲν αὐτὸ
[198]	Ξέρξου, καὶ πάνυ δὴ θαυμάζων,	εἶτα	λέγοι μυρίους ἢ δισμυρίους στρατιώτας
[201]	εἰ τοσούτων καὶ τηλικούτων εἰρημένων,	εἶτα	μὴ ἔχοντος τοῦ λόγου φανοῦμαι
[211]	τῆς πλεονεξίας δόξαν ἰσχυρὰν ἔχοντας.	ἔπειτα	τί πρὸς τούτοις συνέβαινε διασπωμένους
[225]	ἄπειρα μεγέθη, οὐ γένη βαρβάρων	ἄμικτα,	ἀλλ´ εἰς ἀσφάλειαν ἐξαρκεῖ Ῥωμαῖον
[203]	κατ´ εὐχὴν, οἱ δὲ ἀρχόμενοι	πάντα	ἃ τοὺς ὑπὸ τῶν τοιούτων
[201]	ὅσῳ ὑπερέχει, παραβαλῶ μικροῖς ἀρχαίοις·	πάντα	γὰρ ὑμεῖς καὶ τὰ μέγιστα
[222]	ὧν δὲ ἐπιμέλονται πολὺ βελτίους,	πάντα	δ´ ἄνευ θορύβου καὶ ταραχῆς
[206]	ἓν φῦλον ἅπαντα ὑπακούει σιωπῇ.	πάντα	δὲ ἐξ ἐπιτάγματος καὶ νεύματος
[225]	(καὶ ἡδίστη αὐτὴ ἑκάστη φανεῖται.	πάντα	δὲ μεστὰ γυμνασίων, κρηνῶν, προπυλαίων,
[226]	δὲ ἐπὶ τὴν ἀρχὴν Διὸς	πάντα	δὴ καταστῆναι, καὶ τοὺς Τιτᾶνας
[201]	περάτων, εἶναι τόπον οὗ συντετρῆσθαι	πάντα	εἰς μίαν ἀρχήν τε καὶ
[201]	τελευτὴν, εἰς αὐτὴν συντέτρηται· καὶ	πάντα	ἐνταῦθα συμπίπτει, ἐμπορίαι, ναυτιλίαι, γεωργίαι,
[200]	βαρβάρων. ὥστε εἴ τις ταῦτα	πάντα	ἐπιδεῖν βούλοιτο, δεῖ αὐτὸν ἢ
[222]	διὰ πάντων διεξιόντος τε καὶ	πάντα	ἐφορῶντος, ἔθνη, πόλεις, στρατόπεδα, ἡγεμόνας
[225]	ἀναπλήσαντες, καὶ διαίτῃ καὶ τάξει	πάντα	ἡμερώσαντες. ~ὥστ´ ἔγωγε τὸν νομιζόμενον
[202]	αὐτῆς φαυλοτέρας οὔσας ἐάσω· καὶ	πάντα	ἴδωμεν ἑξῆς, τό τε μέγεθος
[199]	φαίη καὶ περὶ τῆσδε τῆς	πάντα	μεγάλης, ~ὡς ἄρα οὐκ ἀκόλουθον
[213]	πρόκειται δ´ ἐν μέσῳ πᾶσι	πάντα·	ξένος δ´ οὐδεὶς ὅστις ἀρχῆς
[201]	ὁπόσαι εἰσί τε καὶ γεγένηνται,	πάντα	ὅσα γεννᾶται καὶ φύεται. ὅ
[214]	δὲ οἱ τοῖς κόλποις δεχόμενοι	πάντα	οὕτως κρύψασα ἔχει ἐξιόντων καὶ
[222]	ᾖ, δίκης δὲ καὶ αἰδοῦς	πάντα	πανταχοῦ μεστὰ, καρπὸς δὲ ἀρετῆς
[211]	καὶ τοῖς μήπω φρουρουμένοις ὡς	πάντα	πρὸς ἰσχὺν καὶ βίαν ἄγοντες.
[206]	τοῦ μεγάλου ἄρχοντος καὶ τὰ	πάντα	πρυτανεύοντος. ~ὥστε μᾶλλον μὲν ἐκεῖνον
[223]	ἐπὶ τὸ ἄρχειν εὐθὺς γενόμενοι,	πάντα	τὰ πρὸς τοῦτο φέροντα καλῶς
[208]	ὑμετέροις ἕτερα οὐδ´ ἐγγὺς, ἀλλὰ	πάντα	ὑπὸ τούτων ἀποκρύπτεται, περιμένειν δὲ
[227]	οὐδὲ δέος μὴ συνταράξῃ τὰ	πάντα,	ὥσπερ ἐν Λαπιθῶν δείπνῳ παροφθεὶς,
[206]	ἓν φθέγγεται, συνευχομένη μένειν τὸν	ἅπαντα	αἰῶνα τήνδε τὴν ἀρχήν· οὕτως
[226]	καὶ τοῦ μὲν κακῶς πάσχειν	ἅπαντα	ἀφεῖσθαι, ~τοῦ δὲ καλῶς ἄγεσθαι
[215]	γὰρ ὑπήρξατε τοῦ μὴ φθονεῖν,	ἅπαντα	εἰς τὸ μέσον καταθέντες καὶ
[226]	λέγουσι, πρὸ τῆς Διὸς ἀρχῆς	ἅπαντα	στάσεως καὶ θορύβου καὶ ἀταξίας
[206]	χώρα συνεχὴς καὶ ἓν φῦλον	ἅπαντα	ὑπακούει σιωπῇ. πάντα δὲ ἐξ
[204]	δὲ ἀπολωλέναι (οὐ τὸν πλεῖστα	ἀδικήσαντα,	ἀλλὰ τὸν πλεῖστα κεκτημένον. πόλεων
[208]	ἀξίαν, ἢ καὶ διώκοντα μὴ	κρατήσαντα,	μηδὲ τῷ νενικῆσθαι· ἀλλὰ μένει
[200]	πολλοστὸν μέρος τῆς ἁπάσης ἄρχειν	νομίσαντα	γῆς, εἰς δ´ αὐτὴν τὴν
[200]	εἰς μὲν τὴν ὅλην ἀρχὴν	βλέψαντα	μηκέτι τὴν πόλιν θαυμάζειν, πολλοστὸν
[228]	καὶ παιάνων ποιηταὶ, εὐχήν τινα	προσθέντα	οὕτω κατακλεῖσαι τὸν λόγον. καὶ
[228]	γε δὴ παρ´ ὑμῖν τίμια	εἰσαχθέντα	ὡς ἀληθῶς ὑφ´ ὑμῶν καὶ
[210]	ἐργάσαιντο καὶ δείξαιεν ἐλευθερίαν αὐτοῖς	ὄντα	τὰ ἀπ´ ἐκείνων, μὴ ἂν
[208]	μὲν γὰρ βριάει, ῥέα δὲ	βριάοντα	χαλέπτει οὗτος ὁ δικαστής τε
[200]	καὶ τοὺς τῆς πόλεως ὅρους	ἰδόντα	μηκέτι θαυμάζειν, εἰ ὑπὸ τοσαύτης
[200]	βούλοιτο, δεῖ αὐτὸν ἢ πᾶσαν	ἐπελθόντα	τὴν οἰκουμένην οὕτω θεάσασθαι, ἢ
[207]	χορός. ὥστε οὐδὲν δεῖ φθείρεσθαι	περιιόντα	τὴν ἀρχὴν ἅπασαν, οὐδ´ ἄλλοτε
[203]	τῆς ἀρχῆς ἑκόντα τε καὶ	ἄκοντα,	εἰ μέλλοι βασιλεύειν, ὁρῶντα εἰς
[203]	εἶναι πανταχοῖ (περιφοιτᾶν τῆς ἀρχῆς	ἑκόντα	τε καὶ ἄκοντα, εἰ μέλλοι
[203]	ἀλλ´ ὥσπερ οἱ εἰς μὴ	προσήκοντα	ἐμπεσόντες αἰσχρῶς καὶ κακῶς ἀνήλισκον,
[208]	παρὰ τὴν ἀξίαν, ἢ καὶ	διώκοντα	μὴ κρατήσαντα, μηδὲ τῷ νενικῆσθαι·
[228]	θαλάττης πέσοιεν καὶ δένδρα ἦρι	θάλλοντα	παύσηται· ἄρχοντά τε τὸν μέγαν
[220]	ἡρμοσμένα, ἄπειρά τε μεγέθη καὶ	λάμποντα	χαλκοῦ στιλπνότερον. ὁ δὲ δὴ
[226]	τὰ πρόσθεν λόγου μὲν διηγήσει	τέρποντα,	λογισμῷ δ´ εἰ λαμβάνοι τις,
[216]	οὐδ´ ἴσασιν οὐδὲν πλὴν τὰ	παρόντα	θαυμάζειν, ἀλλὰ πεπόνθασιν οἷον οἱ
[215]	πένησι καὶ πλουσίοις εἰκότως τὰ	παρόντα	καὶ ἀρέσκει καὶ συμφέρει, καὶ
[207]	δεσπότην ἄν τις τὸν αὑτοῦ	παρόντα	καὶ ἐφεστηκότα καὶ κελεύοντα. οὐδεὶς
[223]	γενόμενοι, πάντα τὰ πρὸς τοῦτο	φέροντα	καλῶς ἐξηρτύσασθε, καὶ πολιτείαν γε
[207]	αὑτοῦ παρόντα καὶ ἐφεστηκότα καὶ	κελεύοντα.	οὐδεὶς δὲ ἐφ´ ἑαυτῷ τηλικοῦτον
[204]	ῥᾷον δὲ ἦν πολεμοῦντα ἢ	ὑπακούοντα	σωθῆναι, ἐν μὲν γὰρ ταῖς
[202]	μέγαν παρέσχετο ἐπώνυμον καλεῖσθαι τὸν	ἔχοντα	αὐτὴν βασιλέα— τὰς γὰρ πρὸ
[223]	ἐκεῖνον ὁρᾷ, τὸν τὴν τελεωτάτην	ἔχοντα	μοναρχίαν, τυράννου τε κακῶν ἄμοιρον
[222]	εἰς ἕνα τεττάρων καὶ δυοῖν	ἄρχοντα	ἀνδρῶν, τὸ δ´ ἐν μέσῳ
[228]	καὶ δένδρα ἦρι θάλλοντα παύσηται·	ἄρχοντά	τε τὸν μέγαν καὶ παῖδας
[199]	πρώονας ἄκρους καλύπτειν καὶ πεδία	λωτεῦντα	καὶ ἀνδρῶν πίονα ἔργα, καί
[204]	εἰσὶν οἰκισμοί. ῥᾷον δὲ ἦν	πολεμοῦντα	ἢ ὑπακούοντα σωθῆναι, ἐν μὲν
[203]	καὶ ἄκοντα, εἰ μέλλοι βασιλεύειν,	ὁρῶντα	εἰς τὴν βύρσαν, ὡς ἐφ´
[226]	ἄγροικον καὶ ὀρείου διαίτης ὀλίγον	ἀποκεχωρηκότα,	ἀλλ´ ἄρξαι μὲν τοῦ ἡμέρου
[207]	τις τὸν αὑτοῦ παρόντα καὶ	ἐφεστηκότα	καὶ κελεύοντα. οὐδεὶς δὲ ἐφ´
[208]	γε δεῖν, ὅτι γε οὐδὲ	θαυμαστὰ	ὁμοίως ἂν ἦν, εἴ τινα
[225]	αὐτὴ ἑκάστη φανεῖται. πάντα δὲ	μεστὰ	γυμνασίων, κρηνῶν, προπυλαίων, νεῶν, δημιουργιῶν,
[226]	καὶ θορύβου καὶ ἀταξίας εἶναι	μεστὰ,	ἐλθόντος δὲ ἐπὶ τὴν ἀρχὴν
[222]	δὲ καὶ αἰδοῦς πάντα πανταχοῦ	μεστὰ,	καρπὸς δὲ ἀρετῆς μηδένα ἐκφεύγῃ,
[201]	ὑπερβολαῖς. ἐπεὶ ἐγὼ μὲν τὰ	μέγιστα	ἐκλέξας ἐρῶ, ὑμεῖς δ´ ἴσως
[201]	πάντα γὰρ ὑμεῖς καὶ τὰ	μέγιστα	μικρότατα ἀπεφήνατε ταῖς ὑπερβολαῖς. ἐπεὶ
[227]	τοῖς πρόσθεν χρόνοις· ὥστ´ εἰκότως	ἥδιστα	ἐφορᾷ τὴν ὑμετέραν ἀρχήν. δοκεῖ
[216]	μὲν ὥσπερ ὕδωρ ἀψοφητὶ ῥέον	ἥδιστα	ἡσυχάζουσιν, ἄσμενοι πόνων παυσάμενοι καὶ
[204]	~ἔδει δὲ ἀπολωλέναι (οὐ τὸν	πλεῖστα	ἀδικήσαντα, ἀλλὰ τὸν πλεῖστα κεκτημένον.
[204]	τὸν πλεῖστα ἀδικήσαντα, ἀλλὰ τὸν	πλεῖστα	κεκτημένον. πόλεων δὲ ἀναιρέσεις καὶ
[218]	πόρρωθεν τοὺς μεγίστους τε καὶ	μάλιστα	ἐπιτηδειοτάτους ἐξ ἁπάντων ἐπιλεχθέντας ἀσκεῖσθαι,
[207]	ἐξουσίαν ἄρχοντες, ἐκεῖνο καὶ πολὺ	μάλιστα	νενικήκατε, ὃ παντελῶς ὑμῶν ἐστιν
[213]	ἀρχή. τοῦτο δὴ καὶ πολὺ	μάλιστα	πάντων ἄξιον ἰδεῖν καὶ θαυμάσαι,
[218]	καὶ τοὺς στεφανίτας ἀγῶνας τοὺς	ἄριστα	πεφυκότας καὶ τοῖς σώμασι προὔχοντας
[225]	μήτηρ καὶ πατρὶς κοινὴ πάντων,	ἄριστα	ὑμεῖς ἀπεδείξατε. νῦν γοῦν ἔξεστι
[204]	φαίη πλείστας κατορθῶσαι, βασιλεῦσαι δὲ	ἐλάχιστα,	καὶ γενέσθαι μὲν ἀγωνιστὴν μέγαν
[213]	τε καὶ ἀρχόμενον. καὶ οὔτε	θάλαττα	διείργει τὸ μὴ εἶναι πολίτην
[202]	ἦν ἁπλῶς τότε τῷ βασιλεῖ	θάλαττα·	ἐνταῦθα ὡρίζετο αὐτῷ ἡ ἀρχὴ,
[205]	ἄρα ἀχρηστίαν κατέγνωτε. ἐρυθρά τε	θάλαττα	καὶ Νείλου καταρράκται καὶ λίμνη
[214]	ἁπάσης γῆς, ὥσπερ τοὺς ποταμοὺς	θάλαττα.	κοινὸν δ´ αὐτῇ καὶ τοῦτο
[210]	ὑπὸ Κορινθίων, ἐπίμπλατο δὲ ἡ	θάλαττα	τῶν ἁρμοστῶν ἐκπιπτόντων, ἅτε ἀναρμόστων
[200]	δεῖ κρατεῖν, ἀλλ´ ἡ μὲν	θάλαττα	ὥσπερ ζώνη τις ἐν μέσῳ
[219]	κύκλου, ἡ δὲ πορεία ἐπ´	αὐτὰ,	εἴ τις βούλοιτο ἰδεῖν, μηνῶν
[213]	κλήρους ἔχοντες οὐκ ἠδυνήθησαν οὐδ´	αὐτὰ	ταῦτα διασώσασθαι διὰ τὴν τοῦ
[221]	τοὺς πολεμίους ἀσκεῖν μόνον προὔθεσθε	αὐτὰ	τοῖς στρατιώταις τε καὶ ἡγεμόσιν,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 20/09/2007