Chapitre |
[3] |
οὐδέν
με
πώποτε
ἔργον
παρεκάλεσας.
|
οὐκοῦν |
γελοῖός
σοι
φαίνομαι
εἶναι,
ὦ |
[17] |
ἔφην
ἐγώ,
εἰκὸς
ταῦτα
γίγνεσθαι.
|
οὐκοῦν |
δοκεῖ
σοι,
ἔφη,
ἐνταῦθα
ἤδη |
[4] |
ἐκ
τούτων
ὁ
Κριτόβουλος
εἶπεν:
|
οὐκοῦν |
εἰ
μὲν
δὴ
ταῦτα
ποιεῖ |
[18] |
ἄχυρα;
ἀνάγκη
γάρ,
ἔφην
ἐγώ.
|
οὐκοῦν |
εἰκὸς
καὶ
ἐπιπίπτειν,
ἔφη,
αὐτὰ |
[19] |
καλῶς
μοι
δοκεῖς,
ἔφη,
λέγειν.
|
οὐκοῦν |
ἐπειδὰν
ὀρωρυγμένοι
ὦσιν
οἱ
βόθροι, |
[12] |
δυναίμην
διδάξαι
ἅπερ
αὐτὸς
ἐπίσταμαι.
|
οὐκοῦν |
εὔνοιαν
πρῶτον,
ἔφην
ἐγώ,
δεήσει |
[17] |
κηφῆνας
ἐκ
τῶν
σμηνῶν
ἀφαιρεῖν.
|
οὐκοῦν, |
ἔφη,
εἰκότως
σοι
δοκοῦμεν
ἐμβαλεῖν |
[18] |
τὰς
ἄλλας
τέχνας
ἐργαζομένους
ἀνθρώπους.
|
οὐκοῦν, |
ἔφη
ὁ
Ἰσχόμαχος,
ἔλεγον
ἐγώ |
[16] |
τι
φυτεύειν
δεῖ
εἰδείη
ἄν.
|
οὐκοῦν, |
ἔφη
ὁ
Ἰσχόμαχος,
καὶ
ἀλλοτρίας |
[6] |
ὧν
ἂν
διαλεγώμεθα
συνομολογοῦντας
διεξιέναι.
|
οὐκοῦν, |
ἔφη
ὁ
Σωκράτης,
ἐπιστήμης
μέν |
[18] |
πάντα
ὁμοίως,
βοῦς,
ἡμιόνους,
ἵππους.
|
οὐκοῦν, |
ἔφη,
ταῦτα
μὲν
ἡγῇ
τοσοῦτον |
[18] |
σκέψασθαι
εἰ
καὶ
ἁλοᾶν
ἐπίσταμαι.
|
οὐκοῦν, |
ἔφη,
τοῦτο
μὲν
οἶσθα,
ὅτι |
[13] |
μεγάλου
ὁ
τοῦτο
δυνάμενος
ποιεῖν.
|
οὐκοῦν, |
ἔφη,
ὦ
Σώκρατες,
τὰ
μὲν |
[7] |
μανθάνουσαν
τὰ
βέλτιστα
ἀμφοτέροις
ἡμῖν.
|
οὐκοῦν, |
ἔφην
ἐγώ,
καὶ
ἡ
γυνή |
[10] |
εἴης,
ἀσπάσασθαι
ἐκ
τῆς
ψυχῆς.
|
οὐκοῦν, |
ἔφην
ἐγώ,
συνεληλύθαμεν,
ὦ
γύναι, |
[18] |
ἔφη,
οὐδὲν
ἐμοῦ
λείπει
γιγνώσκων.
|
οὐκοῦν, |
ἔφην
ἐγώ,
ὦ
Ἰσχόμαχε,
ἐκ |
[17] |
τί
γὰρ
οὔ;
ἔφην
ἐγώ.
|
οὐκοῦν |
θῶμεν
τοῦ
σίτου
καὶ
κατακρυφθῆναί |
[1] |
οἴκου
εἶναι
ὅσα
τις
κέκτηται.
|
οὐκοῦν |
καὶ
ἐχθροὺς
κέκτηνταί
τινες;
νὴ |
[1] |
ἀντὶ
τοῦ
τρέφειν
πεινῆν
παρασκευάζει.
|
οὐκοῦν |
καὶ
τὰ
πρόβατα
ὡσαύτως,
εἴ |
[3] |
ἐλάχιστα
ἑωρακυῖαν
καὶ
ἀκηκουῖαν;
μάλιστα.
|
οὐκοῦν |
πολὺ
θαυμαστότερον
εἴ
τι
ὧν |
[17] |
κελευσθῆναι
ὑπὸ
τοῦ
θεοῦ
σπείροντες.
|
οὐκοῦν |
ταῦτα
μέν,
ἔφη
ὁ
Ἰσχόμαχος, |
[19] |
γε
οὕτως
ἐπιπολῆς
πεφυτευμένα
εἴη.
|
οὐκοῦν |
τοῦτο
μέν,
ἔφη,
ὦ
Σώκρατες, |
[17] |
ὁμαλῶς
δύνανται,
οἱ
δ'
οὔ.
|
οὐκοῦν |
τοῦτο
μέν,
ἔφην
ἐγώ,
ἤδη |
[16] |
κριθὰς
καὶ
πλείστους
πυροὺς
λαμβάνοιμι.
|
οὐκοῦν |
τοῦτο
μὲν
οἶσθα,
ὅτι
τῷ |
[3] |
ἅμα
ἀγαλλομένους
ἐπὶ
τῷ
κέρδει;
|
οὐκοῦν |
τούτους
μὲν
καὶ
ἐγὼ
ὁρῶ |
[19] |
ἢ
διὰ
τῆς
ἀργοῦ
βλαστάνοι.
|
οὐκοῦν |
ὑποβλητέα
ἂν
εἴη
τῷ
φυτῷ |
[3] |
Δί'
ἔφη,
ἂν
δύνωμαί
γε.
|
οὐκοῦν |
χρὴ
θεώμενον
σαυτοῦ
ἀποπειρᾶσθαι
εἰ |