Chapitre |
[8] |
ἀρετῆς
ἐπιμελούμενον.
ἡ
μὲν
γὰρ
|
ψευδὴς |
δόξα
ταχὺ
ἐλέγχεται
ὑπὸ
τῆς |
[4] |
αὐτοὺς
μάρτυρας
ποιήσωμαι
ἑκὼν
οὐδὲν
|
ψεύδομαι. |
Νὴ
Δί᾿
ἔφη,
ὁ
Σωκράτης |
[8] |
ἢ
φιλήματος
ἢ
ἄλλου
τινὸς
|
ψηλαφήματος |
παρακολουθεῖ.
Εἰ
δὲ
λαμυρώτερον
λέγω, |
[5] |
γενέσθαι.
Επεὶ
δὲ
ἐξέπεσον
αἱ
|
ψῆφοι |
καὶ
ἐγένοντο
πᾶσαι
σὺν
Κριτοβούλῳ, |
[5] |
ἀντιλέγειν,
ἀλλὰ
διαφερόντων,
ἔφη,
τὰς
|
ψήφους, |
ἵνα
ὡς
τάχιστα
εἰδῶ
ὅ |
[8] |
θαυμαστὰ
λέγων,
εἴ
γε
οἱ
|
ψόγου |
τε
ἀφροντιστεῖν
καὶ
ἀναισχυντεῖν
πρὸς |
[6] |
ἔα·
ἀλλ᾿
εἰπέ
μοι
πόσους
|
ψύλλα |
πόδας
ἐμοῦ
ἀπέχει.
Ταῦτα
γάρ |
[8] |
αὐτὰς
θνητὰς
εἶναι·
ὅσων
δὲ
|
ψυχαῖς |
ἀγαθαῖς
ἀγασθείη,
ἀθανάτους
τούτους
ἐποίει· |
[4] |
σοι
δοκοῦσιν
ἔχειν;
Εν
ταῖς
|
ψυχαῖς, |
ἔφη.
Κἄπειτα
σὺ
εἰς
τὸ |
[4] |
ὦ
Καλλία,
πότερον
ἐν
ταῖς
|
ψυχαῖς |
ἢ
ἐν
τῷ
βαλαντίῳ
τὸ |
[4] |
πενίαν
ἔχειν
ἀλλ᾿
ἐν
ταῖς
|
ψυχαῖς. |
Ορῶ
γὰρ
πολλοὺς
μὲν
ἰδιώτας, |
[4] |
συμψαύειν
ὁμώνυμον
εἶναι
τῷ
ταῖς
|
ψυχαῖς |
φιλεῖσθαι
ἐντιμότερόν
ἐστιν.
οὗ
ἕνεκα |
[4] |
τὸ
βαλάντιον
διδοὺς
ἀργύριον
τὰς
|
ψυχὰς |
δικαιοτέρους
ποιεῖς;
Μάλιστα.
Πῶς;
Οτι |
[2] |
ὄντι
ὁ
οἶνος
ἄρδων
τὰς
|
ψυχὰς |
τὰς
μὲν
λύπας,
ὥσπερ
ὁ |
[1] |
φανῆναι
εἰ
ἀνδράσιν
ἐκκεκαθαρμένοις
τὰς
|
ψυχὰς |
ὥσπερ
ὑμῖν
ὁ
ἀνδρὼν
κεκοσμημένος |
[8] |
νεωτάτου,
καὶ
μεγέθει
πάντα
ἐπέχοντος,
|
ψυχῇ |
δὲ
ἀνθρώπου
ἱδρυμένου,
Ερωτος,
μὴ |
[8] |
ἤθει
αἰδήμονί
τε
καὶ
γενναίῳ
|
ψυχὴ |
εὐθὺς
ἐν
τοῖς
ἥλιξιν
ἡγεμονική |
[8] |
τὴν
φιλίαν
συναπομαραίνεσθαι,
ἡ
δὲ
|
ψυχὴ |
ὅσονπερ
ἂν
χρόνον
ἴῃ
ἐπὶ |
[1] |
γέλωτος,
ἀνεκαλύψατό
τε
καὶ
τῇ
|
ψυχῇ |
παρακελευσάμενος
θαρρεῖν,
ὅτι
ἔσονται
συμβολαί, |
[4] |
βουλομένῳ
τοῦ
ἐν
τῇ
ἐμῇ
|
ψυχῇ |
πλούτου.
Καὶ
μὴν
καὶ
τὸ |
[4] |
ἔχω
εἴδωλον
αὐτοῦ
ἐν
τῇ
|
ψυχῇ |
ὡς
εἰ
πλαστικὸς
ἢ
ζωγραφικὸς |
[8] |
σῶμα
μᾶλλον
ἢ
τῷ
τὴν
|
ψυχὴν |
ἀγαπῶντι,
νῦν
τοῦτο
δηλώσω.
Ο |
[8] |
δὲ
πείθων
τὴν
τοῦ
ἀναπειθομένου
|
ψυχὴν |
διαφθείρει.
Αλλὰ
μὴν
καὶ
ὁ |
[8] |
ἂν
ταῦτα
πάντα
τῷ
τὴν
|
ψυχὴν |
ἐρασμίῳ
πιστεῦσαι.
Σοί
γε
μήν, |
[4] |
σεσαγμένος
δὴ
παντάπασι
πλούτου
τὴν
|
ψυχὴν |
ἔσομαι.
Καὶ
αὕτη
μὲν
δὴ |
[1] |
οὐδεὶς
οὐκ
ἔπασχέ
τι
τὴν
|
ψυχὴν |
ὑπ᾿
ἐκείνου.
Οἱ
μέν
γε |
[8] |
κρύπτωμεν,
ἐπειδὴ
καὶ
ἔστιν
οὐ
|
ψυχῆς |
ἀλλ᾿
εὐμορφίας
τῆς
ἐμῆς.
ὅτι |
[8] |
καὶ
Γανυμήδην
οὐ
σώματος
ἀλλὰ
|
ψυχῆς |
ἕνεκα
ὑπὸ
Διὸς
εἰς
Ολυμπον |
[8] |
πολὺ
κρείττων
ἐστὶν
ὁ
τῆς
|
ψυχῆς |
ἢ
ὁ
τοῦ
σώματος
ἔρως. |
[4] |
γὰρ
γίγνεται}
ἀλλ᾿
ἐκ
τῆς
|
ψυχῆς |
ταμιεύομαι.
Καὶ
πολὺ
πλέον
διαφέρει |
[8] |
ἐπιπέμπειν,
τὴν
δ᾿
Οὐρανίαν
τῆς
|
ψυχῆς |
τε
καὶ
τῆς
φιλίας
καὶ |
[8] |
παιδικὰ
πάσχειν·
ἡ
δὲ
τῆς
|
ψυχῆς |
φιλία
διὰ
τὸ
ἁγνὴ
εἶναι |
[8] |
θεοὶ
καὶ
ἥρωες
τὴν
τῆς
|
ψυχῆς |
φιλίαν
περὶ
πλείονος
ἢ
τὴν |
[6] |
δὲ
φῶς
παρέχουσιν.
Εἰ
δὲ
|
ψυχρὰ |
λέγω,
σὺ
αἴτιος,
ἔφη,
πράγματά |