Chapitre
[8]	ἀκορεστοτέρα ἐστίν, οὐ μέντοι, ὥς	γ᾿	ἄν τις οἰηθείη, διὰ τοῦτο
[6]	τοῦ δείπνου ἐργάσομαι. Καὶ ῥᾳδίως	γ᾿	ἂν ἃ μὴ δεῖ λέγειν,
[4]	ἔχουσιν ἢ πρὶν λαβεῖν. Θαυμαστά	γ᾿	ἔφη ὁ Αντισθένης ἅμα εἰσβλέπων
[3]	τῷ γελωτοποιεῖν μέγα φρονεῖς. Δικαιότερόν	γ᾿	ἔφη, οἴομαι, ἢ Καλλιππίδης ὁ
[4]	θεούς, ὦ ἄνδρες, δοκεῖ μοί	γ᾿	ἔφη, ὡς ἐν ἡμῖν αὐτοῖς
[9]	εὐνὴν ἀπιόντας, οἱ μὲν ἄγαμοι	γαμεῖν	ἐπώμνυσαν, οἱ δὲ γεγαμηκότες ἀναβάντες
[4]	πόλεις δύνασθαι φίλας ποιεῖν καὶ	γάμους	ἐπιτηδείους συνάγειν, καὶ πολλοῦ ἂν
[8]	καὶ ἐγὼ δέ φημι καὶ	Γανυμήδην	οὐ σώματος ἀλλὰ ψυχῆς ἕνεκα
[8]	τούτων οὐχ ἡδυσώματος ὀνομασθεὶς ὁ	Γανυμήδης	ἀλλ᾿ ἡδυγνώμων ἐν θεοῖς τετίμηται.
[8]	μὲν γὰρ δήπου καὶ Ομήρῳ	γάνυται	δέ τ᾿ ἀκούων. Τοῦτο δὲ
[8]	καὶ ἔργα διδόναι. ὡς μὲν	γὰρ	ἄγαταί τε καὶ φιλεῖ τὸν
[2]	Δί᾿ ἔφη ὁ Σωκράτης· καὶ	γὰρ	ἄλλο τι προσενενόησα, ὅτι οὐδὲν
[8]	παιδικῶν τε καὶ ἐραστῶν. Τούτους	γὰρ	ἂν ἔφη οἴεσθαι μάλιστα αἰδεῖσθαι
[2]	τοὺς θυμοειδεῖς ἵππους κτωμένους. Νομίζουσι	γάρ,	ἂν τοὺς τοιούτους δύνωνται κατέχειν,
[2]	ἄλλη δὲ γυναικὶ πρέπει. Καὶ	γὰρ	ἀνδρὸς μὲν δήπου ἕνεκα ἀνὴρ
[4]	μέγα ἐπ᾿ αὐτῇ φρονοίη. Οὐ	γὰρ	ἄξιον, ἔφη, ὁπότε γε πάντες
[2]	μὲν Θέογνις ἔφη· Εσθλῶν μὲν	γὰρ	ἀπ᾿ ἐσθλὰ διδάξεαι· ἢν δὲ
[3]	φρονεῖς; Καὶ ὃς ἔφη· Οὐ	γὰρ	ἅπαντες ἴστε, ἔφη, {ὅτι} ἐπὶ
[4]	οὐδέν ἐστι δεινότερον ὑπέκκαυμα. Καὶ	γὰρ	ἄπληστον καὶ ἐλπίδας τινὰς γλυκείας
[4]	τοίνυν δικαίως μέγα φρονεῖς. Εμοὶ	γὰρ	αὖ τῶν φίλων οἱ μὲν
[4]	καὶ μάλα εὐτελῶς. Επαινῶ τε	γὰρ	αὐτοὺς οὐδὲν δαπανῶν, ὧν τε
[8]	τοῦτο μᾶλλον μισητέος. Ο μὲν	γὰρ	βιαζόμενος ἑαυτὸν πονηρὸν ἀποδεικνύει, ὁ
[1]	ὦ Καλλία, μεγάλη γε· ἐπεὶ	γὰρ	γέλως ἐξ ἀνθρώπων ἀπόλωλεν, ἔρρει
[4]	ἀγορᾶς τὰ τίμια ὠνοῦμαι {πολυτελῆ	γὰρ	γίγνεται} ἀλλ᾿ ἐκ τῆς ψυχῆς
[8]	τοῦ σώματος ἔρως. ὅτι μὲν	γὰρ	δὴ ἄνευ φιλίας συνουσία οὐδεμία
[8]	ἀντίπαλον ἔρωτα αὐτῷ παρρησιάζεσθαι. Καὶ	γὰρ	δὴ δοκεῖ μοι ὁ μὲν
[3]	ἐπ᾿ εὐχαρίτῳ γε πράγματι. Τοῦτο	γὰρ	δὴ ἥκιστα μὲν ἐπίφθονον, ἥκιστα
[4]	εἴην ἢ ποιῆσαι ἐκείνους. Καὶ	γὰρ	δὴ καὶ προσετάττετο μὲν ἀεί
[2]	γυναιξὶ καὶ ἀποῦσα ποθεινοτέρα. Καὶ	γὰρ	δὴ μύρῳ μὲν ὁ ἀλειψάμενος
[4]	κίνδυνος ἡμῖν προσλαβεῖν. ὄψον μὲν	γὰρ	δὴ ὄντως ἔοικεν εἶναι, ὡς
[7]	καλοὺς καὶ ὡραίους θεωρεῖν. Καὶ	γὰρ	δὴ οὐδὲ πάνυ τι σπάνιον
[3]	παρὰ Καλλίου τὴν ὑπόσχεσιν. ἔφη	γὰρ	δήπου, εἰ συνδειπνοῖμεν, ἐπιδείξειν τὴν
[8]	καὶ τοὔνομα αὐτοῦ· ἔστι μὲν	γὰρ	δήπου καὶ Ομήρῳ γάνυται δέ
[4]	τῶν ἀπορωτάτων· δι᾿ ἔνδειαν μὲν	γὰρ	δήπου οἱ μὲν κλέπτουσιν, οἱ
[4]	βελτίονες, ἂν ἐμοὶ συνῆτε. ἴστε	γὰρ	δήπου ὅτι Ομηρος ὁ σοφώτατος
[4]	ἀντὶ τοῦ καλὸς εἶναι. Νῦν	γὰρ	ἐγὼ Κλεινίαν ἥδιον μὲν θεῶμαι
[1]	καὶ καλεῖ μέ τις; Οὔτε	γὰρ	ἔγωγε σπουδάσαι ἂν δυναίμην μᾶλλον
[2]	δὲ τὰ προκείμενα ἀποτελῶμεν. Ορῶ	γὰρ	ἔγωγε τήνδε τὴν ὀρχηστρίδα ἐφεστηκυῖαν
[2]	τῶν ἐν γῇ φυομένων. καὶ	γὰρ	ἐκεῖνα, ὅταν μὲν ὁ θεὸς
[4]	ὁ Καλλίας, ἐμοῦ πρῶτον. Εγὼ	γὰρ	ἐν τῷ χρόνῳ ᾧ ὑμῶν
[5]	Δί᾿ ἔφη ὁ Σωκράτης, ἴσως	γὰρ	εὐδοκιμοῦντα τὸν μαστροπὸν παρὰ τοῖς
[4]	ὑπὸ τοῦ ἔρωτος ἐκπλαγέντα. Δοκεῖς	γάρ,	ἔφη ὁ Σωκράτης, ἐξ οὗ
[3]	Νικήρατος, οὔκουν ἔμοιγε δοκῶ. Δῆλον	γάρ,	ἔφη ὁ Σωκράτης, ὅτι τὰς
[8]	φέρω καὶ οἴσω φιλικῶς. Αλλὰ	γάρ,	ἔφη, τὸν μὲν σὸν ἔρωτα
[4]	δὲ ἀποβάλλω μὲν οὐδέν {οὐδὲ	γὰρ	ἔχω} ἀεὶ δέ τι λήψεσθαι
[8]	καὶ Πάνδημος, οὐκ οἶδα· καὶ	γὰρ	Ζεὺς ὁ αὐτὸς δοκῶν εἶναι
[9]	ἠγάσθησαν τὸν ὀρχηστοδιδάσκαλον. Εὐθὺς μὲν	γὰρ	ἡ Αριάδνη ἀκούσασα τοιοῦτόν τι
[9]	φιλοῦντας, πάντες ἀνεπτερωμένοι ἐθεῶντο. Καὶ	γὰρ	ἤκουον τοῦ Διονύσου μὲν ἐπερωτῶντος
[4]	ὁ Νικήρατος, μὴ ζήλου· ἐγὼ	γὰρ	ἥξω παρ᾿ αὐτοῦ δανεισάμενος τὸ
[2]	τοῦτ᾿ ἔμαθον, ἐχειρονόμουν δέ· ταῦτα	γὰρ	ἠπιστάμην. Νὴ Δί᾿ ἔφη ὁ
[4]	εἶναι. Κἀγὼ μέντοι πιστεύω. Καλοὺς	γὰρ	καὶ ἀγαθοὺς ὑμᾶς ἄνδρας νομίζω.
[4]	τοῦτο; ἔφη ὁ Σωκράτης· ὡς	γὰρ	καὶ ἐμοῦ καλλίων ὢν ταῦτα
[7]	ἐστι, κατασβέννυσι τὸ πῦρ. Αλλὰ	γὰρ	καὶ ταῦτα μὲν οὐκ εἰς
[4]	χάριν μέντοι σοι ἔχω· πάνυ	γὰρ	καλὸς κἀγαθὸς δοκεῖ μοι εἶναι.
[4]	μᾶλλον ἢ πολυχρηματίαν σκοποῦντας. Οἷς	γὰρ	μάλιστα τὰ παρόντα ἀρκεῖ ἥκιστα
[4]	ἔφη, ὦ Σώκρατες. Εἰς μὲν	γὰρ	μάχην ὁρμωμένῳ καλῶς ἔχει κρόμμυον
[1]	καλόν γε ὑμῖν συντετύχηκα· ἑστιᾶν	γὰρ	μέλλω Αὐτόλυκον καὶ τὸν πατέρα
[4]	τῆς ἄγαν χαλεπῆς νόσου. ὅμοια	γάρ	μοι δοκοῦσι πάσχειν ὥσπερ εἴ
[2]	Καλλία, τελέως ἡμᾶς ἑστιᾷς. Οὐ	γὰρ	μόνον δεῖπνον ἄμεμπτον παρέθηκας, ἀλλὰ
[6]	ἐλεγχομένῳ βοηθῆσαι; Εγωγ᾿ ἔφη. ὅταν	γὰρ	ὁ αὐλὸς φθέγγηται, παντάπασι σιωπῶμεν.
[8]	ἐρῶν ὁμιλεῖ, φιλήσει αὐτόν. Οὐδὲ	γὰρ	ὁ παῖς τῷ ἀνδρὶ ὥσπερ
[1]	τοίνυν, ἔφη ὁ Καλλίας. Καὶ	γὰρ	οἱ παρόντες σπουδῆς μέν, ὡς
[3]	ἐφ᾿ ᾧ μέγιστον φρονῶ. Ανθρώπους	γὰρ	οἶμαι ἱκανὸς εἶναι βελτίους ποιεῖν.
[8]	ἢ χάριτας παρακατατίθεσθαι. Εγὼ μὲν	γὰρ	οἶμαι καὶ αὐτὸν τὸν τῷ
[8]	λέγω, μὴ θαυμάζετε· ὅ τε	γὰρ	οἶνος συνεπαίρει καὶ ὁ ἀεὶ
[8]	καὶ αὐτὸν ἀσκεῖν ἀρετήν. Οὐ	γὰρ	οἷόν τε πονηρὰ αὐτὸν ποιοῦντα
[4]	ἀγαθὸν νομίζω προαγωγὸν εἶναι. Ο	γὰρ	οἷός τε ὢν γιγνώσκειν τε
[2]	καὶ ἐμοὶ πάνυ δοκεῖ· τῷ	γὰρ	ὄντι ὁ οἶνος ἄρδων τὰς
[8]	προσέχων μεμισθωμένῳ χῶρον ἐοικέναι. Οὐ	γὰρ	ὅπως πλείονος ἄξιος γένηται ἐπιμελεῖται,
[8]	τῷ παρόντι ὄχλον πάρεχε· ὡς	γὰρ	ὁρᾷς, ἄλλα πράττω. Καὶ ὁ
[4]	δικαίως ἀπάτης δίκην ὑπέχοιτε· οὐδενὸς	γὰρ	ὁρκίζοντος ἀεὶ ὀμνύοντες καλόν μέ
[8]	σώματος χρῆσιν ποιοῦνται. Ζεύς τε	γὰρ	ὅσων μὲν θνητῶν οὐσῶν μορφῆς
[4]	ἂν τροφὴν ἐμοὶ παρέχοι. Καὶ	γὰρ	ὅταν ἡδυπαθῆσαι βουληθῶ, οὐκ ἐκ
[9]	παῖδα ὑπ᾿ ἀλλήλων φιλεῖσθαι. Εῴκεσαν	γὰρ	οὐ δεδιδαγμένοις τὰ σχήματα ἀλλ᾿
[8]	αἰδοῦνται τοὺς παρόντας ἀπολείπειν. Θεὰν	γὰρ	οὐ τὴν Αναίδειαν ἀλλὰ τὴν
[8]	θεοῦ τούτου θιασῶται; ἐγώ τε	γὰρ	οὐκ ἔχω χρόνον εἰπεῖν ἐν
[2]	Δί᾿ ἔφη ὁ Φίλιππος, καὶ	γὰρ	οὖν οὕτω τὰ σκέλη τοῖς
[4]	τοιοῦτος πλοῦτος παρέχεται. Σωκράτης τε	γὰρ	οὗτος παρ᾿ οὗ ἐγὼ τοῦτον
[8]	νῦν τοῦτο δηλώσω. Ο μὲν	γὰρ	παιδεύων λέγειν τε ἃ δεῖ
[1]	γιγνώσκω δηλῶσαι βούλομαι. ἦν μὲν	γὰρ	Παναθηναίων τῶν μεγάλων ἱπποδρομία, Καλλίας
[4]	ἐπιτρέψαις; Καὶ ὃς εἶπεν· Οὐ	γὰρ	παύσῃ σὺ Κλεινίου μεμνημένος; Αν
[4]	τοῦτό γε ὠφελημένοι ἔσεσθε· ἥδιον	γὰρ	πιεῖσθε. Καὶ ὁ Χαρμίδης εἶπεν·
[4]	ἀλλ᾿ ἐν ταῖς ψυχαῖς. Ορῶ	γὰρ	πολλοὺς μὲν ἰδιώτας, οἳ πάνυ
[4]	μου Κλεινίας ἄρχειν ἐθέλοι. Καὶ	γὰρ	πονοίην ἂν ῥᾷον ἐκείνῳ ἢ
[4]	αὐτίκα μάλ᾿ ἔξεστι πειρᾶσθαι. Εἶπε	γάρ	που Ομηρος· Επὶ δὲ κρόμυον
[2]	οἴκαδε ὠρχούμην μὲν οὔ, οὐ	γὰρ	πώποτε τοῦτ᾿ ἔμαθον, ἐχειρονόμουν δέ·
[4]	Ναὶ μὰ Δί᾿ ἔφη. Ορῶ	γάρ	σε καὶ τὴν ἀκόλουθον ταύτης
[6]	ψύλλα πόδας ἐμοῦ ἀπέχει. Ταῦτα	γάρ	σέ φασι γεωμετρεῖν. Καὶ ὁ
[5]	ῥῖνας οἱ θεοί. Οἱ μὲν	γὰρ	σοὶ μυκτῆρες εἰς γῆν ὁρῶσιν,
[8]	βούλει, εὖ ἴσθι. Τὰ μέγιστα	γάρ	σοι ὑπάρχει· εὐπατρίδης εἶ, ἱερεὺς
[3]	γε ὅτι φαῦλος φανοῦμαι. Τί	γὰρ	σύ, εἶπεν, ἐπὶ τίνι μέγα
[3]	τῶν πολλοῦ ἀξίων λέληθε. Τί	γὰρ	σύ, ἔφη, ὦ Κριτόβουλε, ἐπὶ
[3]	ἂν εἴη καὶ σοῦ. Τί	γὰρ	σύ, ἔφη, ὦ Χαρμίδη, ἐπὶ
[4]	νὴ Δία τοῖς ἄφροσιν. Οὗτοι	γὰρ	τὰ ἐμὰ νευρόσπαστα θεώμενοι τρέφουσί
[4]	Δί᾿ ἔφη, οὐ νῦν. Εὰν	γὰρ	ταῦτα δύνωμαι, σεσαγμένος δὴ παντάπασι
[8]	σημεῖον λέγων ὅμοιον. Εκείνοις μὲν	γὰρ	ταῦτα νόμιμα, ἡμῖν δ᾿ ἐπονείδιστα.
[4]	ἢ Οδυσσεῖ, ἐμὲ θεραπευέτω. Εγὼ	γὰρ	ταῦτα πάντα ἐπίσταμαι. Η καὶ
[4]	καὶ πρεσβύτης. Τεκμήριον δέ· θαλλοφόρους	γὰρ	τῇ Αθηνᾷ τοὺς καλοὺς γέροντας
[4]	δέδοικα περὶ αὐτοῦ ἰσχυρῶς. Αἰσθάνομαι	γάρ	τινας ἐπιβουλεύοντας διαφθεῖραι αὐτόν. Καὶ
[8]	καὶ τοῦτο διδάξω. Πρῶτον μὲν	γὰρ	τίς μισεῖν δύναιτ᾿ ἂν ὑφ᾿
[4]	σοῦ εἰμι ἄγων ἀνθρώπους. Διὰ	γὰρ	τὸ ἐμπνεῖν τι ἡμᾶς τοὺς
[2]	Μηδαμῶς, ἔφη ὁ Σωκράτης. ὥσπερ	γάρ	τοι ἐσθὴς ἄλλη μὲν γυναικί,
[8]	ἂν ὥσπερ πτωχὸς περιέποιτο. Αεὶ	γάρ	τοι προσαιτῶν καὶ προσδεόμενος ἢ
[5]	Μόνον, ἔφη, κρυφῇ φερόντων· δέδοικα	γὰρ	τὸν σὸν καὶ Αντισθένους πλοῦτον
[5]	ἔφη ὁ Κριτόβουλος, ὑφίεμαι. Εἰ	γὰρ	τοῦ ἀποδάκνειν ἕνεκα πεποίηται, πολὺ
[5]	τῷ Καλλίου εἶναι. Τὸ μὲν	γὰρ	τούτου δικαιοτέρους ποιεῖ, τὸ δὲ
[1]	τὰ ἐμὰ πράγματα. Πρόσθεν μὲν	γὰρ	τούτου ἕνεκα ἐκαλούμην ἐπὶ τὰ
[2]	μὲν τί καὶ προσδέονται; Αὐταὶ	γὰρ	τούτου ὄζουσιν· ἐλαίου δὲ τοῦ
[8]	τὰς πρὸς τοῦτον συνουσίας. Οὐδὲν	γὰρ	τούτων ἐστὶν ἀπόκρυφον πατρὸς τῷ
[8]	Αὐτολύκου ἔρωτα ἐνέβαλον. ὡς μὲν	γὰρ	φιλότιμός ἐστιν εὔδηλον, ὃς τοῦ
[8]	πρέπει, μηδὲ τοῦτο θαυμάζετε. Αγαθῶν	γὰρ	φύσει καὶ τῆς ἀρετῆς φιλοτίμως
[8]	ὄντι ἀρετῆς ἐπιμελούμενον. ἡ μὲν	γὰρ	ψευδὴς δόξα ταχὺ ἐλέγχεται ὑπὸ
[9]	ἐνταῦθα ἔληξεν. Αὐτόλυκος δὲ (ἤδη	γὰρ	ὥρα ἦν αὐτῷ) ἐξανίστατο εἰς
[6]	ἔφη, Ερμόγενες, οὕτω ποίει. Οἶμαι	γάρ,	ὥσπερ ἡ ᾠδὴ ἡδίων πρὸς
[4]	βέλτιον ἤδη ἔχει. Πρόσθεν μὲν	γάρ,	ὥσπερ οἱ τὰς Γοργόνας θεώμενοι,
[1]	κεκτῆταί τις αὐτό. Πρῶτον μὲν	γάρ,	ὥσπερ ὅταν φέγγος τι ἐν
[2]	εἰ μείζω τοῦ καιροῦ τὴν	γαστέρα	ἔχων μετριωτέραν βούλομαι ποιῆσαι αὐτήν;
[4]	ἡνία χερσί. Καὶ πρὸς τούτοις	γε	ἄλλο οἶδα, καὶ ὑμῖν αὐτίκα
[2]	εἰ ταύτην ὑποίσω, ῥᾳδίως τοῖς	γε	ἄλλοις ἅπασιν ἀνθρώποις συνέσομαι. Καὶ
[2]	τοιούτους δύνωνται κατέχειν, ῥᾳδίως τοῖς	γε	ἄλλοις ἵπποις χρήσεσθαι. Κἀγὼ δὴ
[8]	ἀγαθὸν τὸν συνόντα ἀποδεῖξαι, οὐδέ	γε	ἀναισχυντίαν καὶ ἀκρασίαν παρεχόμενον ἐγκρατῆ
[3]	Δί᾿ ἔφη ὁ Αντισθένης, ἥ	γε	ἀναμφιλογωτάτη· ἐπεί τοι ἀνδρεία μὲν
[8]	Αλλὰ μὴν καὶ ὁ χρημάτων	γε	ἀπεμπολῶν τὴν ὥραν τί μᾶλλον
[4]	ὠφελήσει. Αλλ᾿ οὐδὲ μέντοι ταύτῃ	γε	ἀτιμαστέον τὸ κάλλος ὡς ταχὺ
[3]	πῶς ἄν, ἔφη, λελήθοι ἀκροώμενόν	γε	αὐτῶν ὀλίγου ἀν᾿ ἑκάστην ἡμέραν;
[5]	καλοῦμαι· ἀλλ᾿ ἀποκρίνου. Σὺ δέ	γε	βερώτα. Πότερον οὖν ἐν ἀνθρώπῳ
[7]	ἂν παράσχοι. Οὐδὲ μὴν τό	γε	διαστρέφοντας τὰ σώματα καὶ τροχοὺς
[4]	ποιεῖν. Καὶ μὴν ὅτι νομίζομέν	γε	δύνασθαι αὐτοὺς καὶ εὖ καὶ
[6]	εἰ ἀφρόντιστος ἐκαλούμην. Εἰ μή	γε	ἐδόκεις τῶν μετεώρων φροντιστὴς εἶναι.
[4]	διαφθείρειν τοὺς συγκαθεύδοντας. ὥστε σοί	γε	εἰ μὴ ἐπ᾿ ἄλλῳ ἀλλ᾿
[4]	Αλλὰ μὴν καὶ πολὺ δικαιοτέρους	γε	εἰκὸς εἶναι τοὺς εὐτέλειαν μᾶλλον
[2]	ἔφη ὁ Σωκράτης, καὶ χρῆταί	γε.	Επεὶ γοῦν νικηφόρος ἐβούλετο τοῦ
[1]	Δί᾿ ἔφη, ὦ Καλλία, μεγάλη	γε·	ἐπεὶ γὰρ γέλως ἐξ ἀνθρώπων
[2]	ἔφη ὁ Καλλίας, καὶ ἡμῖν	γε,	ἐπεὶ καὶ ἡμεῖς διψῶμεν ἐπὶ
[7]	οὐδὲν προσήκει. Καὶ μὴν τό	γε	ἐπὶ τοῦ τροχοῦ ἅμα περιδινουμένου
[1]	ὁ Καλλίας, Καὶ πρόσθεν μέν	γε,	ἔφη, ἀπεκρυπτόμην ὑμᾶς ἔχων πολλὰ
[3]	τὴν αὑτοῦ σοφίαν. Καὶ ἐπιδείξω	γε,	ἔφη, ἐὰν καὶ ὑμεῖς ἅπαντες
[7]	οὐδὲ πάνυ τι σπάνιον τό	γε	θαυμασίοις ἐντυχεῖν, εἴ τις τούτου
[2]	τὸν Αντισθένην εἶπεν· Οὔτοι τούς	γε	θεωμένους τάδε ἀντιλέξειν ἔτι οἴομαι,
[9]	τὴν Ηραν, ὦ Σώκρατες, καλός	γε	κἀγαθὸς δοκεῖς μοι ἄνθρωπος εἶναι.
[4]	συγκαθεύδεις αὐτῷ; Νὴ Δί᾿ ὅλας	γε	καὶ πάσας τὰς νύκτας. Νὴ
[4]	αἰδημονεστέρους τε καὶ ἐγκρατεστέρους, οἵ	γε	καὶ ὧν δέονται μάλιστα ταῦτ᾿
[8]	γε ὡραῖος ἀώρῳ, οὐδὲ ὅτι	γε	καλὸς οὐκέτι καλῷ καὶ ἐρῶντι
[4]	Καὶ μὴν καὶ τὸ ἁβρότατόν	γε	κτῆμα, τὴν σχολὴν ἀεὶ ὁρᾶτέ
[8]	εἶναι πολλὰς ἐπωνυμίας ἔχει· ὅτι	γε	μέντοι χωρὶς ἑκατέρᾳ βωμοί τε
[3]	βουλοίμην χρῆσθαι τῇ τέχνῃ. Σύ	γε	μὴν δῆλον, ἔφη ὁ Λύκων
[4]	τούτου τοῦ πλουσιωτάτου ῥιγοῦν· ἐπειδάν	γε	μὴν ἐν τῇ οἰκίᾳ γένωμαι,
[8]	ὧν καὶ αὐτὸν ἐπιθυμήσαντα· Κριτόβουλός	γε	μὴν ἔτι καὶ νῦν ἐρώμενος
[3]	ἐπὶ τούτῳ τῷ υἱεῖ; Οὗτός	γε	μήν, ἔφη τις, δῆλον ὅτι
[4]	ὅτι μοι Κλεινίαν ἀναφαίνουσιν. ἄξιόν	γε	μὴν ἡμῖν τοῖς καλοῖς καὶ
[9]	δ᾿ ἦν μόλις ἠρεμοῦσα. Επεί	γε	μὴν κατεῖδεν αὐτὴν ὁ Διόνυσος,
[8]	μειωθῆναι ἂν τὴν φιλίαν; Οἷς	γε	μὴν κοινὸν τὸ φιλεῖσθαι, πῶς
[4]	παχεῖαι ἐφεστρίδες οἱ ὄροφοι, στρωμνήν	γε	μὴν οὕτως ἀρκοῦσαν ἔχω ὥστ᾿
[5]	ἐπηρεάζουσα διατετείχικε τὰ ὄμματα. Τοῦ	γε	μὴν στόματος, ἔφη ὁ Κριτόβουλος,
[8]	ἀλλ᾿ εὐμορφίας τῆς ἐμῆς. ὅτι	γε	μὴν σύ, ὦ Καλλία, ἐρᾷς
[8]	ἐρῶν τῆς γυναικὸς ἀντερᾶται. Ερμογένη	γε	μὴν τίς ἡμῶν οὐκ οἶδεν
[8]	οὐδεμία ἀξιόλογος πάντες ἐπιστάμεθα. Φιλεῖν	γε	μὴν τῶν μὲν τὸ ἦθος
[8]	τὴν ψυχὴν ἐρασμίῳ πιστεῦσαι. Σοί	γε	μήν, ὦ Καλλία, δοκεῖ μοι
[4]	ἤδη ἀγαθὸς μαστροπὸς εἴη; Σαφῶς	γε	νὴ Δία, πάντες εἶπον. Οὐκοῦν
[8]	ἀντ᾿ εὐκλείας αἱρεῖσθαι; Καίτοι Παυσανίας	γε	ὁ Αγάθωνος τοῦ ποιητοῦ ἐραστὴς
[8]	ἀλλήλους ἀπολείπειν, θαυμαστὰ λέγων, εἴ	γε	οἱ ψόγου τε ἀφροντιστεῖν καὶ
[3]	ποιεῖν; Εἰ δὲ μή, δῆλόν	γε	ὅτι φαῦλος φανοῦμαι. Τί γὰρ
[8]	ἀπὸ τούτων; Καὶ μὴν ὅτι	γε	οὐ βιάζεται, ἀλλὰ πείθει, διὰ
[4]	ὄντως ἔοικεν εἶναι, ὡς κρόμμυόν	γε	οὐ μόνον σῖτον ἀλλὰ καὶ
[4]	Ναὶ μὰ Δί᾿ ἔφη, παντάπασί	γε.	Οὐδ᾿ αὐτὸς ἄρ᾿ ἔφη, συγκαθεύδεις
[4]	ὡς ταχὺ παρακμάζον, ἐπεὶ ὥσπερ	γε	παῖς γίγνεται καλός, οὕτω καὶ
[4]	Οὐ γὰρ ἄξιον, ἔφη, ὁπότε	γε	πάντες εἰδότες ὅτι γελωτοποιός εἰμι,
[4]	οὐδενί. Καὶ μὴν ὅτε μέν	γε	πολλὰ εἶχον, ἀεί τι ἀπέβαλλον
[6]	τὸν Δί᾿ ἔφη, καὶ ἄλλοις	γε	πολλοῖς. Αλλ᾿ ὅμως, ἔφη ὁ
[3]	ἔφη ὁ Σωκράτης, ἐπ᾿ εὐχαρίτῳ	γε	πράγματι. Τοῦτο γὰρ δὴ ἥκιστα
[2]	ὁ Χαρμίδης· καὶ τὸ μέν	γε	πρῶτον ἐξεπλάγην καὶ ἔδεισα μὴ
[7]	γράφονται, πολὺ ἂν οἶμαι αὐτούς	γε	ῥᾷον διάγειν καὶ τὸ συμπόσιον
[8]	μὰ Δί᾿ ἔφη, ἂν ὁρῶσί	γέ	σε μὴ τῷ δοκεῖν ἀλλὰ
[1]	ψυχὴν ὑπ᾿ ἐκείνου. Οἱ μέν	γε	σιωπηρότεροι ἐγίγνοντο, οἱ δὲ καὶ
[6]	τούτων εἴκαζε. Αλλ᾿ οὐ μέντοι	γε	σιωπῶν οἶδα ὅπως ἄξια τοῦ
[8]	θεούς, εἶπεν ἐκεῖνος, καὶ σφόδρα	γε	σοῦ. Καὶ ὁ Σωκράτης ἐπισκώψας
[4]	Ηραν, ἔφη ὁ Σωκράτης, εὐτύχημά	γέ	σου μέγα τὸ τὸν χρῶτα
[4]	τὸν ἀνδρεῖον κινδυνεύοντα, τὸν δέ	γε	σοφὸν λέγοντα· ὁ δὲ καλὸς
[8]	Οὐ ταῦτα πάντα ἐπαφρόδιτα; Διά	γέ	τοι τὰ τοιαῦτα ἔργα ἅμα
[6]	σὺ λοιδορουμένῳ ἐοίκῃς. Αλλ᾿ εἴπερ	γε	τοῖς πᾶσι καλοῖς καὶ τοῖς
[5]	ἔφη, οἶμαι τὴν ἐμήν, εἴπερ	γε	τοῦ ὀσφραίνεσθαι ἕνεκεν ἐποίησαν ἡμῖν
[1]	Σωκράτην, καὶ εἶπεν· Εἰς καλόν	γε	ὑμῖν συντετύχηκα· ἑστιᾶν γὰρ μέλλω
[6]	ἔφη, θεῶν ἐπιμελοίμην· ἄνωθεν μέν	γε	ὕοντες ὠφελοῦσιν, ἄνωθεν δὲ φῶς
[1]	μέντοι, ὦ ἄνδρες, αἰσχρὸν στέγης	γε	φθονῆσαι· εἰσίτω οὖν. Καὶ ἅμα
[2]	δυναμένων ποιεῖν, καὶ παῖδα πάνυ	γε	ὡραῖον καὶ πάνυ καλῶς κιθαρίζοντα
[8]	καὶ ἀποδιδόμενος; Οὐ μὴν ὅτι	γε	ὡραῖος ἀώρῳ, οὐδὲ ὅτι γε
[4]	τις κρόμμυον, αὐτίκα μάλα τοῦτό	γε	ὠφελημένοι ἔσεσθε· ἥδιον γὰρ πιεῖσθε.
[9]	ἄγαμοι γαμεῖν ἐπώμνυσαν, οἱ δὲ	γεγαμηκότες	ἀναβάντες ἐπὶ τοὺς ἵππους ἀπήλαυνον
[4]	ἐκτεταμένος, πιστὸς δὲ τῇ πόλει	γεγένημαι,	οὐκέτι δὲ ἀπειλοῦμαι, ἀλλ᾿ ἤδη
[4]	συνῆν, νῦν δ᾿ ἐπεὶ πένης	γεγένημαι,	οὐκέτι οὐδὲν μέλει οὐδενί. Καὶ
[8]	τοὺς τρόπους φιλουμένων οὐδὲν χαλεπὸν	γεγενημένον,	ἐκ δὲ τῆς ἀναιδοῦς ὁμιλίας
[2]	οὐσῶν, οἶμαι δὲ καὶ τῶν	γεγενημένων	καὶ τῶν ἐσομένων χαλεπωτάτῃ; ὅτι,
[4]	ἀφ᾿ οὗ δὴ καὶ ἐρωτικώτερος	γεγένηται	διὰ τὸ ὅ τι ἂν
[1]	παρεμυθοῦντό τε αὐτὸν ὡς αὖθις	γελασόμενοι	καὶ δειπνεῖν ἐκέλευον, Κριτόβουλος δὲ
[4]	ἀμεταστρεπτί, φοβούμενοι μὴ καὶ ἄκοντες	γελάσωσι;	Καὶ ὁ Νικήρατος εἶπε· Νὴ
[2]	ᾖ, ἐν σκιᾷ; ἢ τόδε	γελᾶτε,	εἰ μείζω τοῦ καιροῦ τὴν
[3]	ἐγέλασαν ἐπ᾿ αὐτῷ, Υμεῖς μὲν	γελᾶτε,	ἔφη, ἐγὼ δὲ οἶδ᾿ ὅτι
[2]	Σωκράτης μάλα ἐσπουδακότι τῷ προσώπῳ,	Γελᾶτε,	ἔφη, ἐπ᾿ ἐμοί; Πότερον ἐπὶ
[2]	ἰσόρροπον ποιεῖν; ἢ ἐπ᾿ ἐκείνῳ	γελᾶτε,	ὅτι οὐ δεήσει με συγγυμναστὴν
[4]	Σωκράτης, ἀλλ᾿ ἄλλην που δόξαν	γελοίαν	κίνδυνος ἡμῖν προσλαβεῖν. ὄψον μὲν
[1]	δ᾿ ὀλίγον ὕστερον ἄλλο τι	γελοῖον	ἐβούλετο λέγειν. ὡς δὲ οὐδὲ
[1]	Δειπνούντων δὲ αὐτῶν ὁ Φίλιππος	γελοῖόν	τι εὐθὺς ἐπεχείρει λέγειν, ἵνα
[1]	πάντες· ἥκω δὲ προθύμως νομίσας	γελοιότερον	εἶναι τὸ ἄκλητον ἢ τὸ
[2]	τοῦ σώματος ἅπαν τῆς φύσεως	γελοιότερον·	ὅτι δ᾿ ἡ παῖς εἰς
[1]	εὐφραίνοιντο οἱ συνόντες δι᾿ ἐμὲ	γελῶντες·	νῦν δὲ τίνος ἕνεκα καὶ
[2]	καὶ ἡμεῖς διψῶμεν ἐπὶ σοὶ	γελῶντες.	Ο δ᾿ αὖ Σωκράτης εἶπεν·
[1]	Καλλία, μεγάλη γε· ἐπεὶ γὰρ	γέλως	ἐξ ἀνθρώπων ἀπόλωλεν, ἔρρει τὰ
[1]	δεῖπνα. ὡς δ᾿ οὐκ ἐκίνησε	γέλωτα,	τότε μὲν ἀχθεσθεὶς φανερὸς ἐγένετο.
[3]	Φίλιππον {προσειπών, ὅτι} ἐπὶ τῷ	γελωτοποιεῖν	μέγα φρονεῖς. Δικαιότερόν γ᾿ ἔφη,
[4]	αὐτὸν τί ὁρῶν ἐν τῇ	γελωτοποιίᾳ	μέγα ἐπ᾿ αὐτῇ φρονοίη. Οὐ
[1]	δεῖπνον ἦν εἶπεν· ὅτι μὲν	γελωτοποιός	εἰμι ἴστε πάντες· ἥκω δὲ
[4]	ὁπότε γε πάντες εἰδότες ὅτι	γελωτοποιός	εἰμι, ὅταν μέν τι ἀγαθὸν
[1]	κρείττονός τινος. Φίλιππος δ᾿ ὁ	γελωτοποιὸς	κρούσας τὴν θύραν εἶπε τῷ
[1]	Ο δ᾿ ὡς ᾔσθετο τοῦ	γέλωτος,	ἀνεκαλύψατό τε καὶ τῇ ψυχῇ
[1]	σπουδῆς μέν, ὡς ὁρᾷς, μεστοί,	γέλωτος	δὲ ἴσως ἐνδεέστεροι. Δειπνούντων δὲ
[4]	δ᾿ ἂν κακόν τι λάβωσι,	γενεαλογοῦσι	τὴν συγγένειαν καὶ οὐδέποτέ μου
[4]	ἅπτεσθαί μου πρὶν ἂν τὸ	γένειον	τῇ κεφαλῇ ὁμοίως κομήσῃς. Καὶ
[5]	φιλήματα ἀναδήματα παρὰ τῶν κριτῶν	γενέσθαι.	Επεὶ δὲ ἐξέπεσον αἱ ψῆφοι
[4]	οἰκονομικὸς ἢ δημηγορικὸς ἢ στρατηγικὸς	γενέσθαι	ἢ ὅμοιος Αχιλλεῖ ἢ Αἴαντι
[2]	πρὸς τὰ ἄνω, ἀζήμιος ἂν	γενέσθαι.	Καὶ ὁ Καλλίας εἶπεν· Ω
[2]	ὁρῶ καὶ τοὺς ἱππικοὺς βουλομένους	γενέσθαι	οὐ τοὺς εὐπειθεστάτους ἀλλὰ τοὺς
[1]	ἂν δυναίμην μᾶλλον ἤπερ ἀθάνατος	γενέσθαι,	οὔτε μὴν ὡς ἀντικληθησόμενος καλεῖ
[8]	δ᾿ ἄν μοι πάντες ὁμόλογοι	γενέσθαι	περὶ ὧν λέγω, εἰ ὧδε
[2]	γοῦν νικηφόρος ἐβούλετο τοῦ παγκρατίου	γενέσθαι,	σὺν σοὶ σκεψάμενος, {ὄς ἔδοξεν
[8]	τὸν πατέρα κοσμήσειν, ἀλλ᾿ ἱκανὸς	γενήσεσθαι	δι᾿ ἀνδραγαθίαν καὶ φίλους εὖ
[8]	Οὐ γὰρ ὅπως πλείονος ἄξιος	γένηται	ἐπιμελεῖται, ἀλλ᾿ ὅπως αὐτὸς ὅτι
[8]	ποιήσῃ μήτ᾿ ἂν καμὼν ἀμορφότερος	γένηται,	μειωθῆναι ἂν τὴν φιλίαν; Οἷς
[8]	καὶ ἤθει αἰδήμονί τε καὶ	γενναίῳ	ψυχὴ εὐθὺς ἐν τοῖς ἥλιξιν
[3]	ὁ ἐπιμελούμενος ὅπως ἀνὴρ ἀγαθὸς	γενοίμην	ἠνάγκασέ με πάντα τὰ Ομήρου
[3]	ἄν, ἔφη, Αὐτολύκῳ τούτῳ ἱκανὴ	γένοιτο	ἐγκονίσασθαι. Ακουστέον ἂν εἴη καὶ
[8]	ὡς καὶ στράτευμα ἀλκιμώτατον ἂν	γένοιτο	ἐκ παιδικῶν τε καὶ ἐραστῶν.
[4]	δ᾿ ὡς ἔοικας, εἰ τοῦτο	γένοιτο,	νομίζεις ἂν διαφθαρῆναι αὐτόν; Ναὶ
[8]	παραταττόμενοι ἀπιστοῦσιν ἐοικέναι μὴ χωρὶς	γενόμενοι	οἱ ἐρώμενοι οὐκ ἀποτελῶσι τὰ
[4]	γε μὴν ἐν τῇ οἰκίᾳ	γένωμαι,	πάνυ μὲν ἀλεεινοὶ χιτῶνες οἱ
[4]	γὰρ τῇ Αθηνᾷ τοὺς καλοὺς	γέροντας	ἐκλέγονται, ὡς συμπαρομαρτοῦντος πάσῃ ἡλικίᾳ
[6]	ἀπέχει. Ταῦτα γάρ σέ φασι	γεωμετρεῖν.	Καὶ ὁ Αντισθένης εἶπε· Σὺ
[2]	ἅπερ καὶ τὰ τῶν ἐν	γῇ	φυομένων. καὶ γὰρ ἐκεῖνα, ὅταν
[5]	μὲν γὰρ σοὶ μυκτῆρες εἰς	γῆν	ὁρῶσιν, οἱ δὲ ἐμοὶ ἀναπέπτανται,
[3]	δὲ ἀπώμοσε μηδὲ ὀβολόν. Αλλὰ	γῆν	πολλὴν κέκτησαι; Ισως ἄν, ἔφη,
[8]	φιλίας καὶ χρώμενοι αὐτῇ εἰς	γῆρας	διατελοῦσι. Τὸν δὲ ἐκ τοῦ
[4]	τὰ τίμια ὠνοῦμαι {πολυτελῆ γὰρ	γίγνεται}	ἀλλ᾿ ἐκ τῆς ψυχῆς ταμιεύομαι.
[8]	ἐπὶ τὸ φρονιμώτερον καὶ ἀξιεραστοτέρα	γίγνεται.	Καὶ μὴν ἐν μὲν τῇ
[4]	παρακμάζον, ἐπεὶ ὥσπερ γε παῖς	γίγνεται	καλός, οὕτω καὶ μειράκιον καὶ
[3]	ὂν σῴζεται καὶ ἀμελούμενον ἰσχυρότερον	γίγνεται.	Σὺ δὲ δή, ἔφη ὁ
[1]	μὲν οὖν ἐννοήσας τις τὰ	γιγνόμενα	ἡγήσατ᾿ ἂν φύσει βασιλικόν τι
[4]	Ο γὰρ οἷός τε ὢν	γιγνώσκειν	τε τοὺς ὠφελίμους αὑτοῖς καὶ
[8]	τἆλλα ῥᾳδιουργεῖν· ὃς δ᾿ ἂν	γιγνώσκῃ	ὅτι ἂν μὴ καλὸς κἀγαθὸς
[1]	παιδιαῖς. Οἷς δὲ παραγενόμενος ταῦτα	γιγνώσκω	δηλῶσαι βούλομαι. ἦν μὲν γὰρ
[2]	οὖν, ἔφη, ὦ Σώκρατες, οὕτω	γιγνώσκων	οὐ καὶ σὺ παιδεύεις Ξανθίππην,
[4]	γὰρ ἄπληστον καὶ ἐλπίδας τινὰς	γλυκείας	παρέχει. {ἴσως δὲ καὶ διὰ
[2]	καὶ τὰ σώματα καὶ αἱ	γνῶμαι	σφαλοῦνται, καὶ οὐδὲ ἀναπνεῖν, μὴ
[2]	τῆς τοῦ ἀνδρὸς οὖσα τυγχάνει,	γνώμης	δὲ καὶ ἰσχύος δεῖται. ὥστε
[7]	ἡδονὴν δὲ οὐδὲ ταῦτα δύναμαι	γνῶναι	τίν᾿ ἂν παράσχοι. Οὐδὲ μὴν
[9]	τις φιλικώτατα ἐκαθέζετο ἐπὶ τῶν	γονάτων,	καὶ περιλαβὼν ἐφίλησεν αὐτήν. ἡ
[1]	ἀργύριον δέδωκας ἐπὶ σοφίᾳ καὶ	Γοργίᾳ	καὶ Προδίκῳ καὶ ἄλλοις πολλοῖς,
[2]	ἐπιψακάζωσιν, ἵνα καὶ ἐγὼ ἐν	Γοργιείοις	ῥήμασιν εἴπω, οὕτως οὐ βιαζόμενοι
[4]	μὲν γάρ, ὥσπερ οἱ τὰς	Γοργόνας	θεώμενοι, λιθίνως ἔβλεπε πρὸς αὐτὸν
[1]	μὲν ἐξ ἄλλων πρὸς τὸ	γοργότεροί	τε ὁρᾶσθαι καὶ φοβερώτερον φθέγγεσθαι
[4]	καὶ τὰ μέλλοντα εὔδηλον. Πᾶσαι	γοῦν	αἱ πόλεις καὶ πάντα τὰ
[4]	ποιεῖν καὶ τοῦτο σαφές. Πάντες	γοῦν	αἰτοῦνται τοὺς θεοὺς τὰ μὲν
[8]	καὶ Θηβαῖοι καὶ Ηλεῖοι· συγκαθεύδοντας	γοῦν	αὐτοῖς ὅμως παρατάττεσθαι ἔφη τὰ
[2]	καὶ τὰ ἐμὰ ὀρχήματα. Εγὼ	γοῦν	διψῶ· καὶ ὁ παῖς ἐγχεάτω
[4]	ἔχων πάντ᾿ ἂν διαπράξαιτο. Εγὼ	γοῦν	καίπερ εἰδὼς ὅτι χρήματα ἡδὺ
[4]	τοὺς καλοὺς στρατηγοὺς αἱρούμενοι. Εγὼ	γοῦν	μετὰ Κλεινίου κἂν διὰ πυρὸς
[2]	Σωκράτης, καὶ χρῆταί γε. Επεὶ	γοῦν	νικηφόρος ἐβούλετο τοῦ παγκρατίου γενέσθαι,
[5]	καὶ ἐν ἀψύχοις πολλοῖς. Οἶδα	γοῦν	οὖσαν καὶ ἀσπίδα καλὴν καὶ
[7]	τῷ ὄντι φροντιστὴς εἶναι· νῦν	γοῦν	σκοπῶ ὅπως ἂν ὁ μὲν
[8]	τὸν οἰκεῖον ἀγρὸν κεκτημένῳ· πάντοθεν	γοῦν	φέρων ὅ τι ἂν δύνηται
[4]	τὸν Απόλλω, ὅτε παρὰ τῷ	γραμματιστῇ	ἐν τῷ αὐτῷ βιβλίῳ ἀμφότεροι
[7]	ἐπὶ τοῦ τροχοῦ ἅμα περιδινουμένου	γράφειν	τε καὶ ἀναγιγνώσκειν θαῦμα μὲν
[7]	τε καὶ Ωραι καὶ Νύμφαι	γράφονται,	πολὺ ἂν οἶμαι αὐτούς γε
[2]	Τεκμήριον, ὦ ἄνδρες, ὅτι καλῶς	γυμνάζει	καὶ τὰ ἐμὰ ὀρχήματα. Εγὼ
[2]	τῇ ὀρχήσει ἅπαν τὸ σῶμα	γυμνάζοι,	κελεύσας τὴν αὐλητρίδα θάττονα ῥυθμὸν
[2]	Πότερον ἐπὶ τούτῳ εἰ βούλομαι	γυμναζόμενος	μᾶλλον ὑγιαίνειν ἢ εἰ ἥδιον
[2]	ταῦτα· ἡμᾶς δὲ τοὺς μηκέτι	γυμναζομένους	τίνος ὄζειν δεήσει; Καλοκἀγαθίας νὴ
[1]	Επειτα δὲ αὐτῷ οἱ μὲν	γυμνασάμενοι	καὶ χρισάμενοι, οἱ δὲ καὶ
[2]	ὄζουσιν· ἐλαίου δὲ τοῦ ἐν	γυμνασίοις	ὀσμὴ καὶ παροῦσα ἡδίων ἢ
[2]	καθεύδειν ἢ εἰ {διὰ} τοιούτων	γυμνασίων	ἐπιθυμῶ, μὴ ὥσπερ οἱ δολιχοδρόμοι
[2]	καὶ χειμῶνος μὲν ἐν στέγῃ	γυμνάσομαι,	ὅταν δὲ ἄγαν καῦμα ᾖ,
[4]	τῇ κεφαλῇ καὶ τὸν ὦμον	γυμνὸν	πρὸς γυμνῷ τῷ Κριτοβούλου ὤμῳ
[4]	καὶ τὸν ὦμον γυμνὸν πρὸς	γυμνῷ	τῷ Κριτοβούλου ὤμῳ ἔχοντα. Καὶ
[2]	δεῖται. ὥστε εἴ τις ὑμῶν	γυναῖκα	ἔχει, θαρρῶν διδασκέτω ὅ τι
[9]	ἵππους ἀπήλαυνον πρὸς τὰς ἑαυτῶν	γυναῖκας,	ὅπως τούτων τύχοιεν. Σωκράτης δὲ
[2]	ἡ παῖς ποιεῖ ὅτι ἡ	γυναικεία	φύσις οὐδὲν χείρων τῆς τοῦ
[2]	οὐδεὶς μύρῳ χρίεται. Αἱ μέντοι	γυναῖκες	ἄλλως τε καὶ ἂν νύμφαι
[2]	γάρ τοι ἐσθὴς ἄλλη μὲν	γυναικί,	ἄλλη δὲ ἀνδρὶ καλή, οὕτω
[2]	ἄλλη μὲν ἀνδρί, ἄλλη δὲ	γυναικὶ	πρέπει. Καὶ γὰρ ἀνδρὸς μὲν
[2]	σὺ παιδεύεις Ξανθίππην, ἀλλὰ χρῇ	γυναικὶ	τῶν οὐσῶν, οἶμαι δὲ καὶ
[8]	ὡς ἐγὼ ἀκούω, ἐρῶν τῆς	γυναικὸς	ἀντερᾶται. Ερμογένη γε μὴν τίς
[2]	καὶ παροῦσα ἡδίων ἢ μύρου	γυναιξὶ	καὶ ἀποῦσα ποθεινοτέρα. Καὶ γὰρ
[4]	ἐπιθυμεῖ οἴκαδε ἐλθεῖν, ἵν᾿ ἡ	γυνὴ	αὐτοῦ πιστεύῃ μηδὲ διανοηθῆναι μηδένα
[8]	ὁ παῖς τῷ ἀνδρὶ ὥσπερ	γυνὴ	κοινωνεῖ τῶν ἐν τοῖς ἀφροδισίοις
[2]	ἀνδρεία διδακτόν, ὁπότε αὕτη καίπερ	γυνὴ	οὖσα οὕτω τολμηρῶς εἰς τὰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/04/2005