Chapitre |
[9] |
ἐπὶ
πράξει
φανέντος.
ἔστι
μὲν
|
γὰρ |
ἀβλαβέστατον
ζῴων
ἁπάντων,
μηδὲν
ὧν |
[29] |
ἕλος
ἐκ
πόλεως
κατιόντας·
τὴν
|
γὰρ |
αἶγα
κάπραν
ὀνομάζουσιν.
(ἐξιόντες
δὲ |
[21] |
τὴν
αἰτίαν
ποιεῖ
δυστόπαστον·
σφάττουσι
|
γὰρ |
αἶγας,
εἶτα
μειρακίων
δυοῖν
ἀπὸ |
[2] |
τοῦ
γένους
αὐτοῦ.
οἱ
μὲν
|
γὰρ |
Αἰνείου
καὶ
Δεξιθέας
τῆς
Φόρβαντος |
[8] |
συνέπεσε
παθεῖν
τὸν
Ἀμούλιον.
ἄνδρα
|
γὰρ |
ἄλλῃ
τε
χρηστὸν
καὶ
τοῦ |
[28] |
συνεφάψασθαι
πάθος
ὅμοιον
ἐνθουσιασμῷ·
μηδένα
|
γὰρ |
ἀντειπεῖν,
ἀλλὰ
πᾶσαν
ὑπόνοιαν
καὶ |
[21] |
τοῦτο
μὲν
κοινόν
ἐστι·
δύναται
|
γὰρ |
ἀπὸ
τῆς
λυκαίνης
γεγονέναι
τοὔνομα. |
[25] |
ὁ
κῆρυξ
Σαρδιανοὺς
ὠνίους.
Τυρρηνοὶ
|
γὰρ |
ἄποικοι
Σαρδιανῶν
λέγονται,
Τυρρηνικὴ
δὲ |
[21] |
τῆς
λυκαίνης
γεγονέναι
τοὔνομα.
καὶ
|
γὰρ |
ἀρχομένους
τῆς
περιδρομῆς
τοὺς
Λουπέρκους |
[9] |
ἀνάγκην,
ἑκουσίων
ἀπορίᾳ
γάμων·
ἐτίμησαν
|
γὰρ |
αὐτὰς
ἁρπάσαντες
περιττῶς.
(ἔπειτα
τῆς |
[12] |
γεωμετρικῶν
ὑφηγοῦνται
προβλημάτων
ἀναλύσεις·
τῆς
|
γὰρ |
αὐτῆς
θεωρίας
εἶναι,
χρόνον
τε |
[13] |
προσαγορεύοντας
πατέρας,
οὕτως
ὀνομάσαι.
(καὶ
|
γὰρ |
ἄχρι
νῦν
τοὺς
ἐν
συγκλήτῳ |
[22] |
ἀπογνῶναι
τὴν
τοιαύτην
ἀδικίαν·
οὐδεὶς
|
γὰρ |
ἔδρασε
τοιοῦτον
οὐδὲν
ἐν
Ῥώμῃ |
[19] |
δ´
ὑφ´
ὑμῶν
ἐλεούμεθα.
καὶ
|
γὰρ |
εἰ
δι´
ἄλλην
αἰτίαν
ἐμάχεσθε, |
[7] |
ἀλλ´
οὐδὲν
ἀποκρύψομαί
σε·
καὶ
|
γὰρ |
εἶναι
δοκεῖς
Ἀμουλίου
βασιλικώτερος.
ἀκούεις |
[2] |
φάσμα
δαιμόνιον
οἴκοι
γενέσθαι·
φαλλὸν
|
γὰρ |
ἐκ
τῆς
ἑστίας
ἀνασχεῖν
καὶ |
[4] |
ἐκτροπὴν
τῇ
φήμῃ
παρασχεῖν·
(λούπας
|
γὰρ |
ἐκάλουν
οἱ
Λατῖνοι
τῶν
τε |
[13] |
δ´
ἀπὸ
τῆς
πατρωνείας·
(οὕτω
|
γὰρ |
ἐκάλουν
τὴν
προστασίαν
καὶ
καλοῦσιν |
[28] |
ἐστι
μόνον
ἐκ
θεῶν"
ἥκει
|
γὰρ |
ἐκεῖθεν,
ἐκεῖ
δ´
ἄνεισιν,
οὐ |
[1] |
ἄνδρας
ἀσπάζεσθαι
τοῖς
στόμασι·
καὶ
|
γὰρ |
ἐκείνας,
ὅτε
τὰ
πλοῖα
κατέπρησαν, |
[21] |
θύεσθαι
καθαρσίῳ
χρωμένων
αὐτῷ·
καὶ
|
γὰρ |
Ἕλληνες
ἔν
τε
τοῖς
καθαρσίοις |
[21] |
δόξειεν
ἂν
εἶναι
καθάρσια·
δρᾶται
|
γὰρ |
ἐν
ἡμέραις
ἀποφράσι
τοῦ
Φεβρουαρίου |
[28] |
τοῦ
Ἀστυπαλαιέως
μυθολογουμένοις.
Ἀριστέαν
μὲν
|
γὰρ |
ἔν
τινι
κναφείῳ
τελευτῆσαί
φασι, |
[26] |
ᾧ
κατεσχημάτιζεν
ἑαυτόν.
(ἁλουργῆ
μὲν
|
γὰρ |
ἐνεδύετο
χιτῶνα
καὶ
τήβεννον
ἐφόρει |
[2] |
συμμεῖξαι
τῷ
φάσματι
παρθένον·
ἔσεσθαι
|
γὰρ |
ἐξ
αὐτῆς
παῖδα
κλεινότατον,
ἀρετῇ |
[13] |
δικαίων
ὑπάρξουσαν
ἐνεποίησεν.
(οὗτοι
μὲν
|
γὰρ |
ἐξηγητάς
τε
τῶν
νομίμων
καὶ |
[21] |
χρησμῶν
γενομένην,
Καρμένταν
ἐπονομασθῆναι
(τὰ
|
γὰρ |
ἔπη
κάρμενα
καλοῦσι)
Νικοστράτη
δ´ |
[7] |
τούτων
κρύφα
συγγενόμενος
φράσειεν·
ἐφρουρεῖτο
|
γὰρ |
ἔτι
καρτερῶς.
~(Ὁ
δὲ
Φαυστύλος |
[27] |
τὸν
χρόνον,
ὡς
προείρηται.
δρᾶται
|
γὰρ |
ἔτι
νῦν
ὅμοια
τῷ
τότε |
[20] |
φυλαὶ
τοσαῦται,
τοὔνομα
μαρτυρεῖ·
τρίβους
|
γὰρ |
ἔτι
νῦν
τὰς
φυλὰς
καλοῦσι |
[14] |
Κῶνσον,
εἴτε
βουλαῖον
ὄντα
(κωνσίλιον
|
γὰρ |
ἔτι
νῦν
τὸ
συμβούλιον
καλοῦσι |
[9] |
ἐξ
ἀρχῆς
ἐνετράφησαν
κτίσαντες·
αὕτη
|
γὰρ |
εὐπρεπεστάτη
τῶν
αἰτιῶν
ἐστιν.
(ἦν |
[15] |
ἐπᾴδουσι
Ῥωμαῖοι
τοῖς
γάμοις·
καὶ
|
γὰρ |
εὐτυχίᾳ
φασὶ
χρήσασθαι
περὶ
τὴν |
[20] |
δὲ
δοκεῖ
ψεῦδος
εἶναι·
πολλαὶ
|
γὰρ |
ἔχουσιν
ἀπὸ
χωρίων
τὰς
προσηγορίας. |
[19] |
μαχομένων
καὶ
κλαίειν
θνῃσκόντων.
(οὐ
|
γὰρ |
ἤλθετε
τιμωρήσοντες
ἡμῖν
παρθένοις
οὔσαις |
[27] |
καὶ
μεταβολὰς
ἀπίστους·
(τοῦ
μὲν
|
γὰρ |
ἡλίου
τὸ
φῶς
ἐκλιπεῖν,
νύκτα |
[7] |
νῦν
ὁ
κίνδυνος.
(γοναὶ
μὲν
|
γὰρ |
ἡμῶν
ἀπόρρητοι
λέγονται,
τροφαὶ
δὲ |
[7] |
πρός
τινα
θυσίαν
ἀποτραπομένου
(καὶ
|
γὰρ |
ἦν
φιλοθύτης
καὶ
μαντικός)
οἱ |
[19] |
καὶ
λόγου
κρείττων
ὄψις.
(αἱ
|
γὰρ |
ἡρπασμέναι
θυγατέρες
τῶν
Σαβίνων
ὤφθησαν |
[16] |
φησιν
ἅρματι
χρήσασθαι
Διονύσιος.
(Ταρκύνιον
|
γὰρ |
ἱστοροῦσι
τὸν
Δημαράτου
τῶν
βασιλέων |
[7] |
εἶναι
δοκεῖς
Ἀμουλίου
βασιλικώτερος.
ἀκούεις
|
γὰρ |
καὶ
ἀνακρίνεις
πρὶν
ἢ
κολάζειν· |
[18] |
ἀναχώρησιν
ὁρῶν
αὐτοῖς
ὑπάρχουσαν.
(ὁ
|
γὰρ |
μεταξὺ
τόπος,
ἐν
ᾧ
συμπίπτειν |
[14] |
προβούλους)
εἴθ´
ἵππιον
Ποσειδῶ.
(καὶ
|
γὰρ |
ὁ
βωμὸς
ἐν
τῷ
μείζονι |
[27] |
ἐν
μέρει
καὶ
ἄρχοντας.
(οὐδὲ
|
γὰρ |
οἱ
καλούμενοι
πατρίκιοι
πραγμάτων
μετεῖχον, |
[15] |
τις
αἰτίαν
εἰκάσειε
πιθανωτέραν.
(ἐπεὶ
|
γὰρ |
οἱ
Σαβῖνοι
πρὸς
τοὺς
Ῥωμαίους |
[16] |
εἴποι
διὰ
τὴν
πρᾶξιν·
ὄπους
|
γὰρ |
ὀνομάζεται
τὸ
ἔργον,
αὐτουργῷ
δ´ |
[14] |
ἦν
ἀπολόγημα
τῷ
Ῥωμύλῳ·
γυναῖκα
|
γὰρ |
οὐ
λαβεῖν
ἀλλ´
ἢ
μίαν |
[9] |
συνοικεῖν
ἰδίᾳ
μετ´
αὐτῶν.
ὅτι
|
γὰρ |
οὐκ
ἠξίουν
οἱ
τὴν
Ἄλβην |
[16] |
ἀνάθημα
Φερετρίου
Διὸς
ἐπωνομάσθη·
(τὸ
|
γὰρ |
πλῆξαι
φερῖρε
Ῥωμαῖοι
καλοῦσιν·
εὔξατο |
[14] |
ὑπάρξαι
πρὸς
τοὺς
Σαβίνους·
οὐδὲ
|
γὰρ |
πολλάς,
ἀλλὰ
τριάκοντα
μόνας
παρθένους |
[19] |
μέχρι
νῦν
Κομίτιον
καλεῖται·
κομῖρε
|
γὰρ |
Ῥωμαῖοι
τὸ
συνελθεῖν
καλοῦσι.
~(Διπλασιασθείσης |
[8] |
οὐδὲ
βουλομένοις
ὀκνεῖν
παρεῖχεν.
ὁ
|
γὰρ |
Ῥωμύλος
ἐγγὺς
ἦν
ἤδη,
καὶ |
[21] |
τοῖς
ἐνθουσιασμοῖς
παραφροσύνας.
τὸ
μὲν
|
γὰρ |
στέρεσθαι
καρῆρε,
μέντεμ
δὲ
τὸν |
[26] |
ἑλληνιστὶ
δὲ
λειτουργοὺς
ὄντας·
λήιτον
|
γὰρ |
τὸ
δημόσιον
ἔτι
νῦν
Ἕλληνες |
[17] |
χολῆς
ἐνίων
θηρίων
δέονται·
τὴν
|
γὰρ |
χρείαν
ὅτε
λαμβάνουσιν
ἀγαπῶντες,
ἐχθαίρουσι |
[28] |
καὶ
ἄσαρκον
καὶ
ἁγνόν.
(αὕτη
|
γὰρ |
ψυχὴ
ξηρὴ
καὶ
ἀρίστη
καθ´ |
[11] |
διδάσκοντας
ὥσπερ
ἐν
τελετῇ.
(βόθρος
|
γὰρ |
ὠρύγη
περὶ
τὸ
νῦν
Κομίτιον |