Livre, Chapitre
[1,33]	δυστυχεῖς ἡμῖν παραπλήσιοι; καὶ γὰρ	ἡμεῖς	ἄνθρωποι ὄντες καὶ ἐν γῇ
[1,7]	χρόαν καὶ τὴν γεῦσιν προσεοικότας?	ἡμεῖς	γοῦν ἀγρεύσαντες αὐτῶν τινας καὶ
[1,37]	γὰρ κατόπιν ἔκοπτον αὐτούς, καὶ	ἡμεῖς	δὲ αὐτοὶ πέντε καὶ εἴκοσι
[1,29]	ἀλλὰ καὶ ἐπὶ ξένια ἐκάλουν?	ἡμεῖς	δὲ ὅμως ἐφοβούμεθα, καὶ οὔτε
[1,38]	ἡσυχίαν ἦγον οὐδετέροις συμμαχεῖν προαιρούμενοι.	ἡμεῖς	δὲ προαπαντήσαντες αὐτοῖς παρὰ τὸ
[1,37]	ἐκαλεῖτο— μετὰ πολλοῦ θορύβου ἐπῄεσαν.	~ἡμεῖς	δὲ τὴν ἔφοδον ὑποπτεύοντες ἐξοπλισάμενοι
[1,39]	ἀφῆκαν αὑτοὺς εἰς τὴν θάλατταν.	ἡμεῖς	δὲ τὴν χώραν ἐπελθόντες ἔρημον
[1,30]	τὸ βέλτιον μεταβολή? καὶ γὰρ	ἡμεῖς	δύο μόνας ἡμέρας ἐν εὐδίᾳ
[1,17]	χεῖρας δεξάμενον τοὺς Ἱππογύπους, καὶ	ἡμεῖς	εἱπόμεθα κτείνοντες? τὸ δεξιὸν δὲ
[1,15]	ἀρίστους περὶ αὑτὸν ἔχων? καὶ	ἡμεῖς	ἐν τούτοις ἦμεν? τὸ δὲ
[1,29]	θάνατός ἐστι σβεσθῆναι. παρεστῶτες δὲ	ἡμεῖς	ἑωρῶμεν τὰ γινόμενα καὶ ἠκούομεν
[1,12]	εὐδαιμονέστατα παρ´ ἐμοὶ καταβιώσεσθε. καὶ	ἡμεῖς	ἠρόμεθα τίνες εἶεν οἱ πολέμιοι
[1,30]	σκόλοπας καὶ λευκοὺς ὥσπερ ἐλεφαντίνους.	ἡμεῖς	μὲν οὖν τὸ ὕστατον ἀλλήλους
[1,34]	περιτυχόντες καὶ αὔτανδροι καταποθέντες δύο	ἡμεῖς	μόνοι τῶν ἄλλων ἀποθανόντων ἐσώθημεν.
[1,23]	ἀφοδεύουσιν, ἀλλ´ οὐδὲ τέτρηνται ᾗπερ	ἡμεῖς,	οὐδὲ τὴν συνουσίαν οἱ παῖδες
[1,11]	ἔφη, τοσοῦτον ἀέρα διελθόντες; καὶ	ἡμεῖς	τὸ πᾶν αὐτῷ διηγούμεθα? καὶ
[1,33]	πρὸς ταῦτα ἐγὼ εἶπον? Καὶ	ἡμεῖς	τοι ἄνθρωποι νεήλυδές ἐσμεν, ὦ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/03/2005