Livre, Chapitre |
[7, 13] |
προὐξένει
ἀποχρῆσθαι
τῇ
τύχῃ.
καί,
|
ἦν |
γὰρ
τῶν
ἀγρῶν
πλησίον
τὸ |
[7, 13] |
νεώ.
τὸ
δὲ
παλαιὸν
ἄβατος
|
ἦν |
γυναιξὶν
ἐλευθέραις
οὗτος
ὁ
νεώς, |
[7, 12] |
θυσίαν
ἀποστέλλειν
τῆς
συμμαχίας
ἐπινίκιον.
|
ἦν |
δὲ
καὶ
ἰδίᾳ
τῷ
Σωστράτῳ
|
[7, 12] |
δὴ
τότε
τῶν
δεσμῶν
ἐλύθην.
|
ἦν |
δὲ
ὁ
τὴν
θεωρίαν
ἄγων |
[7, 12] |
ἔδοξε
τῷ
προέδρῳ
τῶν
δικαστῶν—
|
ἦν |
δὲ
τοῦ
βασιλικοῦ
γένους
καὶ |
[7, 2] |
τὰ
οἰκεῖα
κατέλεγεν,
ἐφ´
οἷς
|
ἦν |
δεδεμένος.
ἐγὼ
δὲ
οὐδενὶ
τούτων |
[7, 13] |
πλὴν
εἰ
μὴ
δούλη
τις
|
ἦν |
ἐγκαλοῦσα
τῷ
δεσπότῃ.
ταύτην
δὲ |
[7, 11] |
δούλην
λαβόντες
πεποιήκατε;
δούλη
γὰρ
|
ἦν |
ἐμή,
Σωσθένους
αὐτὴν
ἐωνημένου·
καὶ |
[7, 7] |
πᾶσαν
ὑμῖν
ἐρῶ
τὴν
ἀλήθειαν.
|
ἦν |
ἐρωμένη
μοι
πάλαι
Βυζαντία
μὲν |
[7, 13] |
τις
εἴσω
παρῆλθε
γυνή,
θάνατος
|
ἦν |
ἡ
δίκη,
πλὴν
εἰ
μὴ |
[7, 1] |
~Ταῦτα
ἀκούσας
ὁ
Θέρσανδρος
παντοδαπὸς
|
ἦν· |
ἤχθετο,
ὠργίζετο,
ἐβουλεύετο.
ὠργίζετο
μὲν |
[7, 2] |
ἔδει
γάρ
με
μαντεύσασθαι,
τίς
|
ἦν |
ὁ
συμβαδίζων
μοι
καὶ
τί
|
[7, 11] |
μείζονα·
κατέλιπον
δὲ
αὐτὴν
ἔνθα
|
ἦν |
ὁ
τῶν
λῃστῶν
λόχος
λανθάνων, |
[7, 13] |
πρὸ
θυρῶν
εἴη.
ὡς
δ´
|
ἦν |
οὐδαμοῦ,
θάρσος
αὐτὴν
καὶ
ἐλπὶς |
[7, 14] |
μὲν
τὸ
δικαστήριον
ὄχλος
τε
|
ἦν |
περὶ
ἐμὲ
καὶ
θόρυβος,
τῶν |
[7, 7] |
τὸ
δικαστήριον.
παρασκευὴ
δὲ
πολλὴ
|
ἦν |
τοῦ
Θερσάνδρου
κατ´
ἐμοῦ
καὶ |
[7, 7] |
φόνον·
ἑκατὸν
δ´
ὁ
μισθὸς
|
ἦν |
τοῦ
φόνου
χρυσοῖ.
καὶ
ὁ |
[7, 1] |
τὸν
φόνον.
τὸ
δὲ
τέχνασμα
|
ἦν |
τῷ
Θερσάνδρῳ
εὑρεθέν,
ὡς
ἂν |
[7, 9] |
καὶ
ἔλυσε
τῶν
δεσμῶν,
οἷς
|
ἦν |
ὑπὸ
τοῦ
Σωσθένους
δεδεμένη,
καὶ
|