Livre, Chapitre |
[7, 16] |
οἶδα
εἰ
τὰ
ὅμοια
ἐμοὶ
|
χαίρων. |
οὐκ
ἔστι
δὲ
οὕτως
ἄνθρωπος |
[7, 3] |
τοῦ
ἔργου
κοινωνός.
τὸ
δὲ
|
χαλεπώτερον, |
μικρὸν
τοῦ
πανδοχείου
προελθόντες,
τοὺς |
[7, 5] |
Τίς
με
δαίμων
ἐξηπάτησεν
ὀλίγῃ
|
χαρᾷ; |
τίς
μοι
Λευκίππην
ἔδειξεν
εἰς |
[7, 15] |
παιανίσας,
ὁ
δὲ
Σώστρατος
ὑπὸ
|
χαρᾶς |
κατέπεσεν,
ἐγὼ
δὲ
ἐξάλλομαι
μετὰ |
[7, 5] |
μεμιασμένας
συμπλοκάς,
καὶ
τὴν
Ἀφροδίτης
|
χάριν
|
αὐτῇ
παρέσχον
πρὸ
σοῦ.
~Μεταξὺ |
[7, 3] |
ἔτυχον,
εἶπε,
τὴν
ἐξ
ἄστεος
|
χθές· |
ἐποιούμην
δὲ
τὴν
ἐπὶ
Σμύρνης
|
[7, 8] |
τῆς
Μελίτης
καὶ
ἀπορεῖν
ὅτῳ
|
χρήσαιντο |
λόγῳ
πρὸς
τὴν
ἀπολογίαν.
~Ἐν |
[7, 13] |
υἱόν.
~Παρὰ
δὲ
τὸν
αὐτὸν
|
χρόνον |
καὶ
ἡ
Λευκίππη,
τὰς
μὲν |
[7, 3] |
τοὔνομα,
τὸν
ἄλλον
οὐ
προσέχων
|
χρόνον, |
τῷ
δὲ
λόγῳ
τὴν
ψυχὴν |
[7, 14] |
τὴν
τῶν
Ἡρακλείων
ἑορτὴν
καὶ
|
χρόνου |
πολλοῦ
διατρίψας
ἔτυχεν
ἐν
Τύρῳ |
[7, 7] |
ὁ
μισθὸς
ἦν
τοῦ
φόνου
|
χρυσοῖ. |
καὶ
ὁ
μὲν
δὴ
τὸ |
[7, 3] |
τὴν
κόρην
ἀπέκτεινα,
καὶ
ἔλαβον
|
χρυσοῦς |
ἑκατὸν
παρὰ
Μελίτης
τῆς
Θερσάνδρου |
[7, 3] |
τοῦ
πανδοχείου
προελθόντες,
τοὺς
ἑκατὸν
|
χρυσοῦς |
λαβόντες
παρ´
αὐτοῦ
τὸν
μὲν |
[7, 3] |
φόνον
ἐμισθώσατο.
ἀλλ´
ἰδοὺ
τοὺς
|
χρυσοῦς
|
ὑμῖν
τοὺς
ἑκατὸν
φέρω·
ὥστε |
[7, 11] |
τηλικοῦτον
ἔργον
τιθέμενοι
παιδιάν;
οἴεσθε
|
χωρὶς |
θεοῦ
τοῦτον
ἑαυτοῦ
κατειπεῖν;
~Ταῦτα |
[7, 7] |
δουλεύουσαν,
διοικητῇ
τινι
τῶν
Θερσάνδρου
|
χωρίων. |
ὅπως
δὲ
τὴν
ἐλευθέραν
ὁ |