HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ACHILLES TATIUS, Leucippé et Clitophon, livre VI

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ω  =  74 formes différentes pour 135 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chapitre
[6, 6]   καταλαμβάνουσιν αὐτὴν χαμαὶ κειμένην, ἐν  νῷ   καθεστηκυῖαν ὧν ἔτυχεν Σωσθένης
[6, 21]   τόξα· Παρθένος· εἶπεν Θέρσανδρος·     τόλμης καὶ γέλωτος· παρθένος τοσούτοις
[6, 7]   τότε αὐτῇ διαλεχθήσομαι. σὺ δέ,     γύναι, θάρσει· ταχὺ γάρ σου
[6, 3]   τῆς Μελίτης ἀπαγάγοι· Κόρην ἐωνησάμην,     δέσποτα, καλήν, ἀλλὰ χρῆμά τι
[6, 20]   αἰσχυνθεὶς ὡς ἐληλεγμένος, Ταύτην, εἶπεν,     δέσποτα, ξανθῆναι μάστιξι δεῖ καὶ
[6, 17]   Μελίτη φιλεῖ, Λευκίππη φιλεῖ. ὄφελον,     Ζεῦ, γενέσθαι Κλειτοφῶν. Ἀλλ´ οὐ
[6, 20]   ῥαπίζει δὴ κατὰ κόρρης αὐτήν,     κακόδαιμον ἀνδράποδον, λέγων, καὶ ἀληθῶς
[6, 12]   Λευκίππη ληροῦντα τὸν Σωσθένην, ἀλλ´·     κακὸν σὺ θηρίον, μέχρι τίνος
[6, 11]   πρόσωπον εἰς ἡδονήν, Κατωρθώσαμεν, εἶπεν,     Λάκαινα. Θέρσανδρος ἐρᾷ σου καὶ
[6, 8]   ἔφη. ἐπὶ τούτοις ἀπηλλάττετο. ~Ἐν     δὲ ταῦτα ἐπράττετο, ἔτυχεν ἐπὶ
[6, 1]   νεανίσκος ἐπ´ αὐταῖς ταῖς θύραις,     προστεταγμένον ἐστὶν ἐξ ἐμοῦ κομίσαι
[6, 3]   ἀγορὰν ἅπασαν κατεῖχε πλῆθος ἀνθρώπων.  κἀγὼ   μὲν ἐδόκουν τοῦτο μόνον εἶναι
[6, 20]   Λευκίππη· Κἂν τυραννεῖν ἐθέλῃς,  κἀγὼ   τυραννεῖσθαι, πλὴν οὐ βιάσῃ. καὶ
[6, 11]   τὸ δὲ κατόρθωμα τοῦτο ἐμόν.  ἐγὼ   γάρ σου πρὸς αὐτὸν περὶ
[6, 14]   μὲν δὴ τούτους ἀπήλασεν ἄκοντας,  ἐγὼ   δὲ ἐντειλάμενος αὐτοῖς περὶ τῆς
[6, 22]   σοι καὶ σύμβουλος Σωσθένης.  ἐγὼ   δὲ καὶ γυμνὴ καὶ μόνη
[6, 22]   κατακαίεται. οὐκ ἀφήσω ποτὲ ταύτην  ἐγώ.   κἂν καταφλέγῃς, οὐχ οὕτως θερμὸν
[6, 2]   αὐτήν, ἐπειδὰν ἔξω γένωμαι θυρῶν.  ~Ἐγὼ   μὲν δὴ τοῦτον τὸν τρόπον
[6, 5]   μοι πάντα καὶ μεστὰ δείματος.  ἐγὼ   μὲν οὖν οὕτως εἶχον τὴν
[6, 20]   ἀκκίζῃ καὶ σχηματίζῃ πρὸς ἀπόνοιαν·  ἐγὼ   μέν σε καὶ πεπορνεῦσθαι δοκῶ·
[6, 16]   ἄλλη γυνή, κἂν ἄστοργος  ἐγὼ   πεπίστευκα· μετὰ τοσοῦτον ἰδοῦσά σε
[6, 5]   χωρεῖν ἔμελλεν. ~Ἐν τούτῳ δὲ  ἐγὼ   τὴν ἐσθῆτα τῆς Μελίτης εἶχον
[6, 16]   καὶ ποῦ καθεῖργμαι, οὐδὲ γὰρ  ἐγὼ   τίς σὲ κατέχει τύχη, ἀλλὰ
[6, 1]   ~Ἐπεὶ οὖν τὴν Μελίτην ἰασάμην,  λέγω   πρὸς αὐτήν· Ἀλλ´ ὅπως μοι
[6, 5]   αἰκία· καὶ γὰρ ἐθάρρουν τῷ  λόγῳ   περιέσεσθαι μὴ μοιχὸς εἶναι, γῆμαι
[6, 11]   τὸ τῆς Λευκίππης σύμφωνον τῷ  λόγῳ   τοῦ Σωσθένους μέρος τῆς ὑπονοίας
[6, 4]   προξενεῖ. μὲν δὴ τῷ  παραλόγῳ   τῆς συμφορᾶς ἐκπλαγεῖσα ἐσιώπησεν·
[6, 2]   ἐπί τινα θύραν οὐκ ἐν  ὁδῷ   κειμένην ἔρχομαι, καί με
[6, 10]   ἂν μὴ παραγένηται περὶ τὴν  ἕω,   λεγούσας, ὅπερ ἦν, οὐδαμοῦ φαίνεσθαι
[6, 14]   Λευκίππης, εἰ παραγένοιτο, περὶ τὴν  ἕω   σπουδῇ πρός με ἥκειν, καὶ
[6, 7]   δάκρυσιν ὑγρανθῇ, ἔοικε πηγῆς ἐγκύμονι  μαζῷ.   χεομένης δὲ τῆς τῶν δακρύων
[6, 13]   Σωσθένης σπουδάσας εἶπε· Παίζεις· Ποῖ  παίζω·   ἔφη· ἔα με, ἄνθρωπε, μετὰ
[6, 15]   τὰ κατὰ τὴν κόρην εἰς  πειθὼ   πρὸς αὐτόν. δὲ τὸν
[6, 17]   εἰς τὸ τυχεῖν ἔρωτος ἐς  πειθὼ   ῥᾴδιος· τὸ γὰρ ἐπιθυμοῦν, σύμμαχον
[6, 1]   χρυσοῦς ἑκατὸν καὶ καλεῖ τὴν  Μελανθώ·   θεράπαινα δὲ ἦν αὕτη τῶν
[6, 2]   κεχαρισμένος. ὡς δὲ ἀνέστρεψεν  Μελανθώ,   καταλαμβάνει τὸν φρουρὸν ἄρτι ἐπικλείσαντα
[6, 1]   τῆς ἐπὶ τὰς θύρας ὁδοῦ  Μελανθώ·   περιμενεῖ δέ σε καὶ νεανίσκος
[6, 22]   τροχόν, τὸ πῦρ, τὸν σίδηρον·  συστρατευέσθω   δέ σοι καὶ σύμβουλος
[6, 7]   καὶ ἔστιν ὅμοιον τὸ μὲν  ἴῳ,   τὸ δὲ ναρκίσσῳ· τὰ δὲ
[6, 13]   δαίμονος· οἶδα γὰρ οὖσα ἐν  πειρατηρίῳ.   Δοκεῖς μοι, ἔφη, μαίνεσθαι μανίαν
[6, 14]   Σάτυρος πυθόμενοί με ἐν τῷ  δεσμωτηρίῳ   καθεῖρχθαι (διηγγέλκει γὰρ πρὸς αὐτοὺς
[6, 4]   ταύτην τὴν ἁρπαγήν, μηδὲ ἐπὶ  κακῷ   τῷ σῷ γεγονέναι δόξῃς· αὕτη
[6, 4]   καὶ καταθέμενος λέγει πρὸς αὐτήν·  Ἥκω   σοι φέρων σωρὸν ἀγαθῶν· ἀλλ´
[6, 20]   ἐγὼ μέν σε καὶ πεπορνεῦσθαι  δοκῶ·   καὶ γὰρ μοιχὸν φιλεῖς. ἀλλ´
[6, 17]   μοιχός μου κρατεῖ πανταχοῦ·  δοκῶ,   λῃστὴς καὶ φαρμακεύς ἐστι.
[6, 7]   ἔχων τὴν βαφὴν ἠρέμα τῷ  λευκῷ   στεφανούμενος, ὅταν τοῖς δάκρυσιν ὑγρανθῇ,
[6, 2]   νῦν ἀναχωρεῖν, ὅταν δὲ ἐν  καλῷ   θῆται τὰ πρὸς τὸν ἄνδρα
[6, 20]   οὐκ ἀγαπᾷς ὅτι σοι καὶ  λαλῶ   καὶ μεγάλην εὐτυχίαν δοκεῖς τὸν
[6, 18]   καὶ ἐπιθεὶς τὴν χεῖρα τῷ  τραχήλῳ   περιέβαλεν ὡς μέλλων φιλήσειν.
[6, 19]   γε ὢν ἄσπονδος, οὐχ ὡς  φίλῳ   πρὸς τὴν ἐπιθυμίαν συμμαχεῖ, ἀλλ´
[6, 17]   δ´ ἅπαξ ἐς ταὐτὸν ἔλθῃς  (πολλῷ   γὰρ διαφέρεις ἐκείνου εἰς εὐμορφίαν)
[6, 4]   ἅμα τῇ Λευκίππῃ παροῦσαι, περιελεῖν  δόλῳ   καὶ καλεσαμένους ὅτι πορρωτάτω διατρίβειν
[6, 1]   καὶ κλέπτε τὸ πρόσωπον τῷ  πέπλῳ.   ἡγήσεται δέ σοι τῆς ἐπὶ
[6, 8]   ὡς δὲ οὐκ ἦν οὐδαμοῦ,  δρόμῳ   φθάσας ἀπήγγειλε τὸ συμβάν.
[6, 19]   κἂν θέλῃ. δὲ τῷ  θυμῷ   βεβαπτισμένος καταδύεται, καὶ εἰς τὴν
[6, 20]   δὲ ὧν ἤλπισεν, ἀφῆκε τῷ  θυμῷ   τὰς ἡνίας. ῥαπίζει δὴ κατὰ
[6, 3]   ἐπανελθεῖν, εἰ θέλεις, κατακλείσας αὐτὴν  φυλάξω   σοι, ὡς ὑπὸ σοὶ γένοιτο.
[6, 1]   πάλιν ἀναστρέφειν πρὸς αὐτήν, ἐπειδὰν  ἔξω   γένωμαι θυρῶν. ~Ἐγὼ μὲν δὴ
[6, 16]   ἔλθῃ πυνθανόμενος, τί πρὸς αὐτὸν  εἴπω·   ἆρα ἀποκαλύψασα τοῦ δράματος τὴν
[6, 5]   με περὶ τῆς Λευκίππης εἶχεν,  οὔπω   σαφῶς αὐτὴν ἀπολαβόντα. ψυχαὶ δὲ
[6, 6]   ἀκριβῶς ὡς ἐν κατόπτρῳ τῷ  προσώπῳ.   ἡσθείς τε γὰρ ἐξέλαμψε τοῖς
[6, 18]   τὴν μὲν λαιὰν ὑποβάλλει τῷ  προσώπῳ   κάτω, τῇ δὲ δεξιᾷ τῆς
[6, 12]   τὰ ὦτα· τί ἐμοὶ καὶ  Θερσάνδρῳ   κοινόν· καλὸς ἔστω Μελίτῃ καὶ
[6, 7]   φιλεῖ. τοιοῦτό τι καὶ τῷ  Θερσάνδρῳ   συμβεβήκει· ἐδάκρυε γὰρ πρὸς ἐπίδειξιν,
[6, 17]   οἶδε μόνον καὶ οὐ κεκοινώνηκεν  ἑτέρῳ,   βόσκει τὴν ψυχὴν ἐπ´ αὐτόν·
[6, 10]   ἐξίπταται κουφιζομένη τῷ τῆς γλώττης  πτερῷ.   ταῦτά με τὰ δύο πολεμεῖ·
[6, 22]   μήτε πληγαῖς κατακόπτεται μήτε  σιδήρῳ   κατατέμνεται μήτε πυρὶ κατακαίεται. οὐκ
[6, 6]   φαίνεται γὰρ ἀκριβῶς ὡς ἐν  κατόπτρῳ   τῷ προσώπῳ. ἡσθείς τε γὰρ
[6, 3]   ἐξέφαινον, ἵνα τὴν δέσποιναν ἐπ´  αὐτοφώρῳ   καταλάβοις καὶ μή σου καταγελᾷ
[6, 4]   ἁρπαγήν, μηδὲ ἐπὶ κακῷ τῷ  σῷ   γεγονέναι δόξῃς· αὕτη γὰρ τὸν
[6, 12]   καταλέγεις σωρὸν ἀλλοτρίων ἐγκωμίων· τότε  ἐπαινέσω   Θέρσανδρον ὡς ἄνδρα ἀγαθόν, ὅταν
[6, 18]   οὔτε ὡς εὐγενής. καὶ σὺ  ἐμιμήσω   Σωσθένην· ἄξιος δοῦλος τοῦ
[6, 16]   ἐμαυτῆς, ἐφοβούμην μή τί σοι  κινήσω   κακόν, παροξύνασα Θέρσανδρον ἐπὶ σέ.
[6, 22]   κατατέμνεται μήτε πυρὶ κατακαίεται. οὐκ  ἀφήσω   ποτὲ ταύτην ἐγώ. κἂν καταφλέγῃς,
[6, 18]   λαβόμενος, τῇ μὲν εἷλκεν εἰς  τοὐπίσω,   τῇ δὲ εἰς τὸν ἀνθερεῶνα
[6, 7]   τὸ δὲ τῶν γυναικῶν μᾶλλον,  ὅσῳ   θαλερώτερον, τοσούτῳ καὶ γοητότερον. ἐὰν
[6, 7]   τὸ μὲν ἴῳ, τὸ δὲ  ναρκίσσῳ·   τὰ δὲ δάκρυα τῶν ὀφθαλμῶν
[6, 14]   Σάτυρος πυθόμενοί με ἐν  τῷ   δεσμωτηρίῳ καθεῖρχθαι (διηγγέλκει γὰρ πρὸς
[6, 7]   καὶ φιλεῖ. τοιοῦτό τι καὶ  τῷ   Θερσάνδρῳ συμβεβήκει· ἐδάκρυε γὰρ πρὸς
[6, 19]   ἐρώμενον, κἂν θέλῃ. δὲ  τῷ   θυμῷ βεβαπτισμένος καταδύεται, καὶ εἰς
[6, 20]   ἀτυχήσας δὲ ὧν ἤλπισεν, ἀφῆκε  τῷ   θυμῷ τὰς ἡνίας. ῥαπίζει δὴ
[6, 7]   μέλανος ἔχων τὴν βαφὴν ἠρέμα  τῷ   λευκῷ στεφανούμενος, ὅταν τοῖς δάκρυσιν
[6, 5]   λόγων αἰκία· καὶ γὰρ ἐθάρρουν  τῷ   λόγῳ περιέσεσθαι μὴ μοιχὸς εἶναι,
[6, 11]   καὶ τὸ τῆς Λευκίππης σύμφωνον  τῷ   λόγῳ τοῦ Σωσθένους μέρος τῆς
[6, 15]   μαθεῖν περὶ τῆς κόρης, εἰ  τῷ   ὄντι γυνὴ τυγχάνει τοῦ νεανίσκου
[6, 12]   οὐ συνείς, ἀλλὰ νομίζων αὐτὴν  τῷ   ὄντι λέγειν, φιλοφρονούμενος προσετίθει· Βούλομαι
[6, 9]   κἀκεῖνον ἐλεήσει γυνή. εἰ δὲ  τῷ   ὄντι τέθνηκε κατὰ θάλατταν, ὡς
[6, 4]   σοι προξενεῖ. μὲν δὴ  τῷ   παραλόγῳ τῆς συμφορᾶς ἐκπλαγεῖσα ἐσιώπησεν·
[6, 1]   ἐμὴν καὶ κλέπτε τὸ πρόσωπον  τῷ   πέπλῳ. ἡγήσεται δέ σοι τῆς
[6, 6]   γὰρ ἀκριβῶς ὡς ἐν κατόπτρῳ  τῷ   προσώπῳ. ἡσθείς τε γὰρ ἐξέλαμψε
[6, 18]   καὶ τὴν μὲν λαιὰν ὑποβάλλει  τῷ   προσώπῳ κάτω, τῇ δὲ δεξιᾷ
[6, 8]   λόγων ἐπενόησεν, ἥτις μεμιγμένην εἶχε  τῷ   σοφίσματι τὴν ἀλήθειαν. ~Ἐπεὶ γὰρ
[6, 4]   τὴν ἁρπαγήν, μηδὲ ἐπὶ κακῷ  τῷ   σῷ γεγονέναι δόξῃς· αὕτη γὰρ
[6, 21]   μάθοι δεσπότου μὴ καταφρονεῖν. ~Πείσθητι  τῷ   Σωσθένει, φησὶν Λευκίππη· συμβουλεύει
[6, 10]   λόγου πνεύματι καὶ ἐξίπταται κουφιζομένη  τῷ   τῆς γλώττης πτερῷ. ταῦτά με
[6, 10]   μαίνεται. τεχθεῖσα δὲ Φήμη  τῷ   τοξεύματι ῥεῖ μὲν εὐθὺς πολλὴ
[6, 10]   διαπνεῖ δὲ ἐπὶ πλεῖστον καταιγίζουσα  τῷ   τοῦ λόγου πνεύματι καὶ ἐξίπταται
[6, 18]   συνδιαλεγόμενος καὶ ἐπιθεὶς τὴν χεῖρα  τῷ   τραχήλῳ περιέβαλεν ὡς μέλλων φιλήσειν.
[6, 2]   Πασίων (τοῦτο γὰρ ἦν ὄνομα  τῷ   φύλακι) Πάνυ, ἔφη, δέσποινα, τὸ
[6, 6]   εἰς τὴν γῆν, λέγει· Τί  κάτω   βλέπεις, γύναι· τί δέ σου
[6, 18]   τῆς χειρὸς τὴν ὁδὸν νεύει  κάτω   καὶ εἰς τὸν κόλπον κατεδύετο.
[6, 18]   μὲν λαιὰν ὑποβάλλει τῷ προσώπῳ  κάτω,   τῇ δὲ δεξιᾷ τῆς κόμης
[6, 4]   περιελεῖν δόλῳ καὶ καλεσαμένους ὅτι  πορρωτάτω   διατρίβειν ἔχοντας ἐφ´ ὁμιλίᾳ· δύο
[6, 6]   καταρρεῖ· ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς μᾶλλον  ῥεέτω   τοὺς ἐμούς. ~Ἡ δὲ ὡς
[6, 21]   φερέτω καὶ σίδηρον· ἰδοὺ δέρη,  σφαζέτω.   ἀγῶνα θεάσασθε καινόν· πρὸς πάσας
[6, 21]   καὶ μάστιγας· ἰδοὺ νῶτος, τυπτέτω.  κομιζέτω   πῦρ· ἰδοὺ σῶμα, καιέτω. φερέτω
[6, 21]   τυπτέτω. κομιζέτω πῦρ· ἰδοὺ σῶμα,  καιέτω.   φερέτω καὶ σίδηρον· ἰδοὺ δέρη,
[6, 21]   παράστησον. φερέτω τροχόν· ἰδοὺ χεῖρες,  τεινέτω.   φερέτω καὶ μάστιγας· ἰδοὺ νῶτος,
[6, 21]   φερέτω τροχόν· ἰδοὺ χεῖρες, τεινέτω.  φερέτω   καὶ μάστιγας· ἰδοὺ νῶτος, τυπτέτω.
[6, 21]   κομιζέτω πῦρ· ἰδοὺ σῶμα, καιέτω.  φερέτω   καὶ σίδηρον· ἰδοὺ δέρη, σφαζέτω.
[6, 21]   γὰρ καλῶς· τὰς βασάνους παράστησον.  φερέτω   τροχόν· ἰδοὺ χεῖρες, τεινέτω. φερέτω
[6, 21]   φερέτω καὶ μάστιγας· ἰδοὺ νῶτος,  τυπτέτω.   κομιζέτω πῦρ· ἰδοὺ σῶμα, καιέτω.
[6, 15]   γε εἵνεκεν, εἶπεν Θέρσανδρος,  θαρρείτω.   τὸ γὰρ ἐμὸν οὕτως ἔχει
[6, 5]   Μελίτης εἶχον ἠμφιεσμένος· καὶ ἀπερισκέπτως  ἐμπίπτω   κατὰ πρόσωπον αὐτοῖς, καί με
[6, 12]   ἐμοὶ καὶ Θερσάνδρῳ κοινόν· καλὸς  ἔστω   Μελίτῃ καὶ πλούσιος τῇ πόλει,
[6, 9]   ἐλάνθανεν οὐκ ἀποθανοῦσα. τοῦτό τις  αὐτῷ   καταγορεύει καὶ ὡς ἐνταῦθα εἴη
[6, 4]   τὴν οἰκίαν. τοῦ δὲ Σωσθένους  αὐτῷ   μηνύσαντος τὰ περὶ τῆς Λευκίππης
[6, 10]   ἀκούων ταχὺ πείθεται, καὶ ὀργῆς  αὐτῷ   πῦρ ἐξάπτεται, καὶ ἐπὶ τὸν
[6, 20]   τὸν Σωσθένην ἰδοῦσα, Μαρτύρησον, εἶπεν  αὐτῷ,   πῶς πρὸς τὰς αἰκίας ἔχω·
[6, 19]   πεδήσας κρατεῖ· οὐκ ἐπιτρέπει δὲ  αὐτῷ   σπείσασθαι πρὸς τὸ ἐρώμενον, κἂν
[6, 2]   νομίσας τὴν δέσποιναν εἶναι, νευσάσης  αὐτῷ   τῆς Μελανθοῦς· καὶ διὰ τῶν
[6, 9]   ἔργον. τί οὖν οὐκ ἠκολούθεις  αὐτῷ·   τί δὲ ἐνταῦθα μένεις· ἀλλ´
[6, 18]   ἀνεφλέγη τὴν ψυχήν, καὶ ἔδοξεν  αὐτῷ   τότε καλλίων γεγονέναι. θρέψας γὰρ
[6, 19]   θυμὸς τὸν ἔρωτα παρ´  αὑτῷ   λάβῃ καὶ τῆς οἰκείας ἕδρας
[6, 10]   ἦν, οὐδαμοῦ φαίνεσθαι τὴν κόρην·  οὕτω   γὰρ αὐτῇ ἦν ἐγκεῖσθαι πρὸς
[6, 9]   ἑστίαν, Τάχα, λέγουσα, καὶ Θέρσανδρος  οὕτω   που πλανᾶται· τάχα, λέγουσα, τὶς
[6, 13]   λαβούσῃ παρὰ τῆς Τύχης, ὃν  οὕτω   φιλοῦσιν οἱ θεοί, ὡς αὐτὸν
[6, 7]   τῶν γυναικῶν μᾶλλον, ὅσῳ θαλερώτερον,  τοσούτῳ   καὶ γοητότερον. ἐὰν δὲ
[6, 5]   ἐπ´ αὐτὴν χωρεῖν ἔμελλεν. ~Ἐν  τούτῳ   δὲ ἐγὼ τὴν ἐσθῆτα τῆς
[6, 19]   πῦρ ἑκατέρου ταλαντεύεται. μάχονται δὲ  ἄμφω   περὶ τῆς ῥοπῆς· καὶ τὰ
[6, 7]   συνεφέλκεται. δὲ ἐραστὴς δεξάμενος  ἄμφω   τὸ μὲν κάλλος εἰς τὴν
[6, 19]   ὡς γείτων πείθεται, καὶ ἀνάπτουσιν  ἄμφω   τὸ πῦρ. ἂν δὲ ἅπαξ
[6, 19]   τῇ καρδίᾳ περιβέβληται. ὅταν οὖν  ἄμφω   τὸν ἄνθρωπον καταλάβωσι, γίνεται μὲν
[6, 20]   αὐτῷ, πῶς πρὸς τὰς αἰκίας  ἔχω·   σὺ γάρ με καὶ μᾶλλον
[6, 22]   καὶ γυνή, καὶ ἓν ὅπλον  ἔχω   τὴν ἐλευθερίαν, μήτε πληγαῖς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 16/11/2006