Livre, Chapitre |
[6, 19] |
καθεύδοντα
νικᾷ.
ὁρῶν
δὲ
τὰς
|
ὕβρεις, |
ἃς
κατὰ
τῶν
φιλτάτων
ἐπαρῴνησεν, |
[6, 15] |
ἅπαξ
ἀφήσειν,
καὶ
ὀκνεῖ
τὴν
|
ὕβριν. |
Ἀλλὰ
τούτου
γε
εἵνεκεν,
εἶπεν |
[6, 16] |
εἰμι
Θετταλή·
οὐ
καλοῦμαι
Λάκαινα.
|
ὕβρις |
αὕτη
ἐστὶ
πειρατική·
λελῄστευμαι
καὶ |
[6, 5] |
οὐδέν,
οὔτε
ἡ
τῶν
δεσμῶν
|
ὕβρις, |
οὔτε
ἡ
τῶν
λόγων
αἰκία· |
[6, 22] |
τὸν
καὶ
λῃστῶν
ἀσελγέστερον·
ἂν
|
ὑβρίσαι |
μὴ
δυνηθῇ,
καὶ
φονεύει.
ὁπλίζου |
[6, 22] |
καὶ
οὐδεὶς
αὐτῶν
ἦν
οὕτως
|
ὑβριστής. |
εἰ
δὲ
ὑμεῖς
τοιαῦτα
ποιεῖτε, |
[6, 16] |
μὴ
καὶ
σύ
τι
πέπονθας
|
ὑβριστικόν· |
πολλάκις
ἠθέλησα
πυθέσθαι
παρὰ
τοῦ |
[6, 5] |
ἐκ
μαντείας
εὐτυχοῦμεν.
οὐδὲν
οὖν
|
ὑγιὲς |
ἐνενόουν
περὶ
τῆς
Λευκίππης,
ἀλλ´ |
[6, 7] |
λευκῷ
στεφανούμενος,
ὅταν
τοῖς
δάκρυσιν
|
ὑγρανθῇ, |
ἔοικε
πηγῆς
ἐγκύμονι
μαζῷ.
χεομένης |
[6, 10] |
πιθανωτέρα,
ἡ
δὲ
Φήμη
ὕδατος
|
ὑγροτέρα, |
πνεύματος
δρομικωτέρα,
πτερῶν
ταχυτέρα.
ὅταν |
[6, 10] |
Σειρήνων
πιθανωτέρα,
ἡ
δὲ
Φήμη
|
ὕδατος |
ὑγροτέρα,
πνεύματος
δρομικωτέρα,
πτερῶν
ταχυτέρα. |
[6, 18] |
ἀπελείφθη
τῆς
κόρης,
ἀνεζωπύρησεν
ἐξαίφνης
|
ὕλην
|
λαβὼν
εἰς
τὴν
φλόγα
τὴν |
[6, 22] |
ἦν
οὕτως
ὑβριστής.
εἰ
δὲ
|
ὑμεῖς |
τοιαῦτα
ποιεῖτε,
ἀληθινὸν
τοῦτο
πειρατήριον. |
[6, 22] |
μοι
λῃστής.
ἐκεῖνοι
γὰρ
ἦσαν
|
ὑμῶν |
μετριώτεροι,
καὶ
οὐδεὶς
αὐτῶν
ἦν |
[6, 18] |
μὴ
δοκοίη
τι
κατακοῦσαι
τῶν
|
ὑπ´ |
αὐτῆς
εἰρημένων,
εἰσέρχεται
σχηματίσας
ἑαυτὸν |
[6, 2] |
μὲν
δὴ
τοῦτον
τὸν
τρόπον
|
ὑπεκδύομαι· |
καὶ
ὁ
φύλαξ
τοῦ
οἰκήματος |
[6, 7] |
γὰρ
ὡς
ἔχει
λύπης·
ὥστε
|
ὑπεκστήσομαι |
καὶ
μάλα
ἄκων,
ὡς
μὴ |
[6, 8] |
μὲν
ἀληθὲς
οὐκ
εἶχεν
εὑρεῖν,
|
ὑπενόει |
δὲ
τὸν
Σωσθένην.
βουλομένη
δὲ |
[6, 13] |
ἐκθειάζων
ὡς
ἐσώθη,
καὶ
τερατευόμενος
|
ὑπὲρ |
τὸν
δελφῖνα
τὸν
Ἀρίονος.
ὡς |
[6, 12] |
Ἰώνων·
πλοῦτος
μείζων
τοῦ
γένους,
|
ὑπὲρ
|
τὸν
πλοῦτον
ἡ
χρηστότης·
τὴν |
[6, 18] |
τῇ
δὲ
εἰς
τὸν
ἀνθερεῶνα
|
ὑπερείδων |
ἀνώθει.
ὡς
δέ
ποτε
ἐπαύσατο
|
[6, 1] |
τὴν
ἀσφάλειαν
καὶ
τἆλλα
ὡς
|
ὑπέσχου
|
περὶ
Λευκίππης.
Μὴ
φροντίσῃς,
εἶπε, |
[6, 12] |
τέρπει
γυναῖκα.
πρὸς
τοῦτο
οὐχ
|
ὑπήνεγκεν |
ἡ
Λευκίππη
ληροῦντα
τὸν
Σωσθένην, |
[6, 5] |
προϊδὼν
ἀποφεύγει,
μὴ
καιρὸν
λαβὼν
|
ὑπὸ |
δέους
κἀμοὶ
προμηνῦσαι·
ἐμὲ
δὲ |
[6, 3] |
κατακλείσας
αὐτὴν
φυλάξω
σοι,
ὡς
|
ὑπὸ |
σοὶ
γένοιτο.
~Ἐπῄνεσεν
ὁ
Θέρσανδρος |
[6, 3] |
Θέρσανδρον
εὐθὺς
παρελθόντα.
μεταπεισθεὶς
γὰρ
|
ὑπὸ |
τοῦ
φίλου,
πρὸς
ὃν
ᾤχετο, |
[6, 18] |
ἐρωτική,
καὶ
τὴν
μὲν
λαιὰν
|
ὑποβάλλει |
τῷ
προσώπῳ
κάτω,
τῇ
δὲ |
[6, 10] |
τὸν
Θέρσανδρον
ἐπαναγκάσαι.
ταῦτα
οὖν
|
ὑποκριναμένη |
πιθανῶς
κἀκεῖνα
προσετίθει·
Πίστευσον,
ἄνερ· |
[6, 16] |
ἆρα
ἀποκαλύψασα
τοῦ
δράματος
τὴν
|
ὑπόκρισιν |
διηγήσομαι
τὴν
ἀλήθειαν·
μή
με |
[6, 10] |
κατέγνωκας
χρόνον·
μηδὲ
νῦν
τοιοῦτον
|
ὑπολάβοις. |
ἡ
δὲ
φήμη
διαπεφοίτηκεν
ἐκ |
[6, 15] |
αὐτῆς
οὕτως
ἔχειν
ἁπλῶς,
ἀλλ´
|
ὑπονοεῖν |
μοι
δοκεῖ
σε
χρησάμενον
ἅπαξ |
[6, 16] |
δὲ
ὡς
περὶ
ξένου
τινός,
|
ὑπόνοια |
καὶ
τοῦτο
ἦν·
τί
γὰρ |
[6, 11] |
λόγῳ
τοῦ
Σωσθένους
μέρος
τῆς
|
ὑπονοίας |
μετέφερεν.
οὐ
μέντοι
τέλεον
ἐπίστευσε· |
[6, 5] |
περὶ
τῆς
Λευκίππης,
ἀλλ´
ἦν
|
ὕποπτά |
μοι
πάντα
καὶ
μεστὰ
δείματος. |
[6, 14] |
καὶ
τὰς
τῆς
Μελίτης
διηγησάμενος
|
ὑποσχέσεις, |
τὴν
ψυχὴν
εἶχον
ἐπὶ
τρυτάνης |
[6, 11] |
ὡς
ἐκπεσοῦσα
πρός
με
τῆς
|
ὑποσχέσεως. |
ὁ
δὲ
Σωσθένης
παραπέμψας
μέχρι |