Alphabétiquement     [«   »]
τηλικοῦτον 1
τηλικούτῳ 1
τὴν 112
τῆς 88
τι 10
Τί 1
τί 4
Fréquences     [«    »]
76 μὲν
78
78 τὸν
88 τῆς
112 τὴν
140 τὸ
216 δὲ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ACHILLES TATIUS, Leucippé et Clitophon, livre III

τῆς


Livre, Chapitre
[3, 19]   με προσέρριψε τὸ κῦμα τοῖς  τῆς   Αἰγύπτου παραλίοις, λαμβάνομαι μετὰ τοῦ
[3, 5]   τὸ κῦμα· καὶ ἦν ταῦτα  τῆς   Αἰγύπτου τὰ παράλια. κατεῖχον δὲ
[3, 15]   παίδων ἀπωλείᾳ δόξαν παρέσχεν ἐκ  τῆς   ἀκινησίας ὡσεὶ λίθος γενομένη. ἐπεὶ
[3, 14]   γοῦν διέθηκα τὸν στρατηγὸν ἐκ  τῆς   ἀκροάσεως, ὡς καὶ αὐτὸν δάκρυα
[3, 4]   αὐτῆς. ὁπόσοι μὲν οὖν παραχρῆμα  τῆς   ἅλμης πιόντες κατεσχέθησαν, οὗτοι μετριωτέραν
[3, 7]   κρατῇ τὴν τομήν. τὸ μὲν  τῆς   Ἀνδρομέδας δρᾶμα τοῦτο. ~Ἑξῆς δὲ
[3, 3]   καὶ τοῖς ναύταις ἐμβαίνειν κελεύσας  τῆς   ἀποβάθρας ἦρχεν· οἱ δὲ εὐθὺς
[3, 16]   τὴν ἀνατομήν, ἀλλ´ ὅτι σου  τῆς   γαστρὸς τὰ μυστήρια ἐμέρισαν καὶ
[3, 15]   ὑπτίαν ἔδησεν ἐκ παττάλων ἐπὶ  τῆς   γῆς ἐρηρεισμένων, οἷον ποιοῦσιν οἱ
[3, 13]   πολὺ πλείους ὄντες, βώλους ἀπὸ  τῆς   γῆς λαμβάνοντες τοὺς στρατιώτας ἔβαλλον.
[3, 7]   Ἄϊδος κυνέην. τῇ λαιᾷ τὴν  τῆς   Γοργοῦς κεφαλὴν κρατεῖ καὶ προβέβληται
[3, 25]   καὶ δοκιμάζει τὸν ὄρνιν ἐκ  τῆς   γραφῆς. δὲ οἶδεν ἀπιστούμενος
[3, 6]   καὶ ἔχει ῥοιὰν ἐπ´ αὐτῇ·  τῆς   δὲ ῥοιᾶς λόγος μυστικός.
[3, 17]   συμφορᾶς ἐξεκώφησε. λαμβάνονται δή μου  τῆς   δεξιᾶς καὶ ἐπεχείρουν ἀφαιρεῖσθαι τὸ
[3, 15]   μετὰ πλείστης δυνάμεως ἐπὶ θάτερα  τῆς   διώρυχος ἑστῶτας ἐν τοῖς ὅπλοις.
[3, 16]   στρατιῶται διαβάντες αὐλίζονται μικρὸν ἄνω  τῆς   διώρυχος καὶ περὶ δεῖπνον ἦσαν.
[3, 24]   κατατρέχοντας πεπαῦσθαι, μελλούσης δὲ ἥκειν  τῆς   δυνάμεως τὸν ὄρνιν αὐτοῖς ἐπιδημῆσαι
[3, 17]   μου τὸ ξίφος, τὸ δὲ  τῆς   ἐμῆς λύπης ξίφος ἔνδον καταπέπηγε
[3, 23]   καὶ τῆς σκηνῆς εἴσω παρελθόντες  τῆς   ἐμῆς τὸ λοιπὸν τῆς νυκτὸς
[3, 11]   αὑτῇ κάτω· τὰ δὲ ἐκτρεπόμενα  τῆς   ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς ὁδοῦ εἰς
[3, 21]   ἐσταλμένην διὰ ταύτης ἀνατμηθῆναι μέσην  τῆς   ἐσθῆτος λέγει χρησμός. ὁρᾷς
[3, 5]   κοινῇ ταφῶμεν. μετὰ μικρὸν δὲ  τῆς   εὐχῆς τὸ πολὺ τοῦ πνεύματος
[3, 25]   τὴν ταφήν. σμύρνης γὰρ βῶλον  τῆς   εὐωδεστάτης, ὅσον ἱκανὸν πρὸς ὄρνιθος
[3, 3]   τρόπος. οἱ μὲν γὰρ ἐκ  τῆς   ἐφολκίδος δέει τοῦ καταδῦναι τῷ
[3, 3]   δὲ καὶ ἐπιβαίνοντες τοῖς ἐπὶ  τῆς   ἐφολκίδος ἤδη διεπάλαιον· φιλίας γὰρ
[3, 3]   τὸν κάλων· οἱ δὲ ἐκ  τῆς   ἐφολκίδος μεταβαίνειν οὐκ ἐπέτρεπον. εἶχον
[3, 1]   πολλῆς αἰφνίδιον ἀχλὺς περιχεῖται, καὶ  τῆς   ἡμέρας ἀπωλώλει τὸ φῶς. ἐγείρεται
[3, 2]   ἀεὶ πρὸς μὲν τὸ κυρτούμενον  τῆς   θαλάσσης ἠγείρετο, πρὸς δὲ τὸ
[3, 1]   ἐγείρεται δὲ κάτωθεν ἄνεμος ἐκ  τῆς   θαλάσσης κατὰ πρόσωπον τῆς νηός,
[3, 5]   Λευκίππη κατὰ ῥοῦν ἐφερόμεθα  τῆς   θαλάσσης· δὲ Μενέλαος καὶ
[3, 4]   πειρώμενοι ἐξεκυλίσθησαν τῆς νεὼς κατὰ  τῆς   θαλάσσης. ταχὺ γὰρ τὴν ἐφολκίδα
[3, 4]   θάνατον δυστυχεῖν πλείονα· ὅσον γὰρ  τῆς   θαλάσσης τὸ μέγεθος, τοσοῦτος καὶ
[3, 15]   ἀνεβόων καὶ τὰς ὄψεις ἀπέστρεφον  τῆς   θέας, ἐγὼ δὲ ἐκ παραλόγου
[3, 20]   ἡμῖν συνήργησεν. ἐτύχομεν τῇ προτεραίᾳ  τῆς   θυσίας ἡμέρᾳ καθεζόμενοι πρὸς τῇ
[3, 22]   Μενελάου μέλλοντος τοῖς λῃσταῖς περὶ  τῆς   θυσίας λέγειν, λῄσταρχος φθάσας
[3, 19]   τὸ τῶν ἐναντίων στρατόπεδον ὑπερβάλοι  τῆς   θυσίας τὸν τόπον. λέγε δὴ
[3, 22]   Νόμος ἡμῖν ἐστιν, ἔφη, πρωτομύστας  τῆς   ἱερείας ἄρχεσθαι, μάλιστα ὅταν ἄνθρωπον
[3, 23]   γὰρ ἐφθόνησέ μοι δαίμων τις  τῆς   καθαρᾶς ἡδονῆς. τὸν δι´ ἐμὲ
[3, 15]   εἶτα λαβὼν ξίφος βάπτει κατὰ  τῆς   καρδίας καὶ διελκύσας τὸ ξίφος
[3, 23]   ναυαγίαν εὐθὺς εἶδον μὲν αὐτὸν  τῆς   κεραίας λαβόμενον, ὅποι δὲ κεχώρηκεν
[3, 15]   Λευκίππην οὖσαν ἐγνώρισα. εἶτα κατὰ  τῆς   κεφαλῆς σπονδὴν περιχέαντες περιάγουσι τὸν
[3, 7]   κρέμανται. καὶ αἱ μὲν ὠλέναι  τῆς   κόρης ἄκρατον ἔχουσαι τὸ λευκὸν
[3, 7]   μὲν οὖν εἰς τὸ μέτρον  τῆς   κόρης πέτρα· θέλει δὲ
[3, 7]   Ἰνδαί. τὸ δὲ κῆτος ἀντιπρόσωπον  τῆς   κόρης κάτωθεν ἀναβαῖνον ἀνοίγει τὴν
[3, 7]   μεταξὺ δὲ τοῦ κήτους καὶ  τῆς   κόρης Περσεὺς ἐγέγραπτο καταβαίνων
[3, 13]   δεδεμένους. ~Καὶ ἐπεὶ δύο σταδίους  τῆς   κώμης προήλθομεν, ἀλαλαγμὸς ἀκούεται πολὺς
[3, 21]   τοῦ χηραμοῦ τὸ ξίφος ὅσον  τῆς   κώπης ἀνακουφίζεται τὸ μετέωρον καὶ
[3, 21]   δὲ εἰς τὸν χηραμὸν  τῆς   κώπης ἀνέθορε, μόνην δὲ καταλείπει
[3, 20]   ἐκεῖνο ξίφος ὥσπερ ἀπὸ χηραμοῦ  τῆς   κώπης κατατρέχει τοσοῦτον, ὅσον εἶχεν
[3, 18]   καὶ ζῶν, ὡς κἀκεῖνο τὸ  τῆς   Λευκίππης γλυκύ. Ἀλλὰ νῦν,
[3, 18]   μαγγανεύματα τὰ ἐπὶ τῇ γαστρὶ  τῆς   Λευκίππης καὶ ἀποκατέστησεν εἰς τὸ
[3, 20]   δέσποτα, καὶ ὠδυρόμην, τὰ περὶ  τῆς   Λευκίππης πυθόμενος, καὶ ἐδεόμην Μενελάου
[3, 14]   πλέον δὲ ποιεῖν εἴχομεν οὐδέν,  τῆς   Λευκίππης ὑπὸ τῶν λῃστῶν ἐχομένης.
[3, 21]   τῇ σφαγῇ, ὅσον ἄνεισιν ἐκ  τῆς   μηχανῆς. τούτων οὖν γενομένων οὐκ
[3, 5]   Πόσειδον, καὶ σπεῖσαι πρὸς τὰ  τῆς   ναυαγίας σου λείψανα. πολλοὺς ἤδη
[3, 2]   πρόσωπον, αἱ δὲ κατ´ οὐρὰν  τῆς   νεὼς ἀλλήλαις ἀντέπιπτον. δὲ
[3, 19]   γάρ σοι ταῦτα εἰπὼν ἐπὶ  τῆς   νεώς. ἦν οὖν μοι τὰ
[3, 4]   πολλοὶ δὲ ἀποπηδᾶν πειρώμενοι ἐξεκυλίσθησαν  τῆς   νεὼς κατὰ τῆς θαλάσσης. ταχὺ
[3, 4]   νόμους. ~Ἔνθα δή τις ἀπὸ  τῆς   νεὼς νεανίσκος εὔρωστος λαμβάνεται τοῦ
[3, 3]   ἐπιβήσεται· πολλοὶ δὲ καὶ ἐκ  τῆς   νεὼς ὁπλισάμενοι τὸ δυνατόν,
[3, 2]   ἐφόβει δὲ καὶ τὰ ξύλα  τῆς   νεὼς ῥηγνύμενα, μὴ κατὰ μικρὸν
[3, 3]   τρύφος ἀράμενος, δὲ τῶν  τῆς   νεὼς σελμάτων, ἠμύνετο. θάλασσα γὰρ
[3, 20]   ἐπ´ αὐτήν. οἱ δὲ ἐπὶ  τῆς   νεὼς συνέντες οἳ τυγχάνουσιν, ἐπεχείρουν
[3, 1]   νηός, ὅπως τὸ μὲν βαπτιζόμενον  τῆς   νηὸς ἀνακουφίσαιμεν, τὸ δὲ τῇ
[3, 4]   τὸ πνεῦμα· οἱ δὲ ἐπὶ  τῆς   νηὸς ἐπειρῶντο καταδῦναι τὴν ἐφολκίδα.
[3, 1]   ἡμᾶς μᾶλλον κορυφούμενον τὸ ἔδαφος  τῆς   νηὸς πρὸς ἡμῶν κατεβιβάζετο.
[3, 1]   κωκυτὸς οὖν αἴρεται μέγας ἐκ  τῆς   νηός, καὶ μετοικία πάλιν καὶ
[3, 1]   μεταλλάττεται τὸ πνεῦμα ἐπὶ θάτερα  τῆς   νηὸς καὶ μικροῦ βαπτίζεται τὸ
[3, 1]   ἐκ τῆς θαλάσσης κατὰ πρόσωπον  τῆς   νηός, καὶ κυβερνήτης περιάγειν
[3, 4]   καὶ ῥήγνυται πᾶν. ἀπωσθείσης δὲ  τῆς   νηὸς ἱστὸς ἐπὶ θάτερα
[3, 1]   οὖν ἅπαντες εἰς τὰ μετέωρα  τῆς   νηός, ὅπως τὸ μὲν βαπτιζόμενον
[3, 2]   ἀλλὰ πάντα ὁμοίως ἠκοντίζομεν ἔξω  τῆς   νηός· πολλοὶ δὲ καὶ τῶν
[3, 2]   κατὰ χώραν μένειν ὑπὸ τοῦ  τῆς   νηὸς σεισμοῦ. συμμιγὴς δὲ πάντων
[3, 15]   ἐνεβρόντησέ με. καὶ τάχα  τῆς   Νιόβης μῦθος οὐκ ἦν ψευδής,
[3, 23]   παρελθόντες τῆς ἐμῆς τὸ λοιπὸν  τῆς   νυκτὸς διετρίψαμεν· καὶ τὸ πρᾶγμα
[3, 7]   λοφιὰ τῶν ἀκανθῶν, οἱ  τῆς   οὐρᾶς ἑλιγμοί. γένυς πολλὴ καὶ
[3, 5]   δαίμων τις ἀγαθὸς περιέσωσεν ἡμῖν  τῆς   πρῴρας μέρος, ἔνθα περικαθίσαντες ἐγώ
[3, 23]   εἰς τὸ στρατόπεδον κοινῇ καὶ  τῆς   σκηνῆς εἴσω παρελθόντες τῆς ἐμῆς
[3, 22]   ἕκαστα, καὶ ὡς μένειν εἴσω  τῆς   σοροῦ χρή, κἂν θᾶττον αὐτὴν
[3, 17]   ἡδονῆς· τοσοῦτον λύπη με  τῆς   συμφορᾶς ἐξεκώφησε. λαμβάνονται δή μου
[3, 17]   ἄνω ὡς καθήσων ἐμαυτῷ κατὰ  τῆς   σφαγῆς· καὶ ὁρῶ δύο τινὰς
[3, 10]   γλῶττα πρὸς ἱκετηρίαν διακονουμένη  τῆς   τῶν ἀκουόντων ψυχῆς ἡμεροῖ τὸ
[3, 7]   μακρά· ἀνέῳκτο δὲ πᾶσα μέχρι  τῆς   τῶν ὤμων συμβολῆς, καὶ εὐθὺς
[3, 23]   ἄγνωμον, ἐφθόνησας ἡμῖν ὁλοκλήρου τοῦ  τῆς   φιλανθρωπίας σου δράματος. ἄπιμεν οὖν
[3, 3]   οἱ μεγάλοι κίνδυνοι καὶ τοὺς  τῆς   φιλίας λύουσι νόμους. ~Ἔνθα δή
[3, 8]   τὸ τόξον, διπλοῦται δὲ ὑπὸ  τῆς   χειρὸς τὸ νεῦρον, κλίνεται δὲ
[3, 10]   ἔλεον προξενεῖ· τὸ γὰρ πονοῦν  τῆς   ψυχῆς γλῶττα πρὸς ἱκετηρίαν
[3, 11]   λαλεῖς; Ὅτι μοι, ἔφη, πρὸ  τῆς   ψυχῆς, Κλειτοφῶν, τέθνηκεν φωνή.




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 24/03/2006