Livre, Chapitre
[3, 25]	ὁ δὲ οἶδεν ἀπιστούμενος καὶ	τὰ	ἀπόρρητα φαίνει τοῦ σώματος καὶ
[3, 2]	ὄμβρος ἐπέκλυζε πολύς. ἡμεῖς δὲ	τὰ	γέρρα ὑποδύντες ὥσπερ εἰς ἄντρον
[3, 11]	τοῖς ὑπερβάλλουσι δεινοῖς φεύγει καὶ	τὰ	δάκρυα καὶ προδίδωσι καὶ τοὺς
[3, 11]	γὰρ ταῖς μετρίαις συμφοραῖς ἀφθόνως	τὰ	δάκρυα καταρρεῖ καὶ ἔστι τοῖς
[3, 11]	μετοχετεύει καταφέρουσα σὺν αὑτῇ κάτω·	τὰ	δὲ ἐκτρεπόμενα τῆς ἐπὶ τοὺς
[3, 16]	τὸ μὲν σῶμα ταύτῃ κατατέθειται,	τὰ	δὲ σπλάγχνα ποῦ; εἰ μὲν
[3, 2]	τῶν κυμάτων τὰ μὲν ὄρεσι,	τὰ	δὲ χάσμασιν. ἦν δὲ καὶ
[3, 3]	πόδας ἐξήλλοντο. ἔνθα δὴ καὶ	τὰ	δεινὰ ἦν, καὶ ἦν μάχη
[3, 19]	τῶν λῃστῶν τινες γνωρίσαντες λύουσι	τὰ	δεσμὰ θαρρεῖν τε ἐκέλευον καὶ
[3, 7]	ἀγάλματι καινῷ, εἰ δὲ εἰς	τὰ	δεσμὰ καὶ τὸ κῆτος, αὐτοσχεδίῳ
[3, 2]	δὲ χάσμασιν. ἦν δὲ καὶ	τὰ	ἐγκάρσια τῶν κυμάτων ἑκατέρωθεν φοβερώτερα·
[3, 14]	δὲ ἄλλος ἄλλο τι, κἀγὼ	τὰ	ἐμὰ εἶπον. ἐπεὶ οὖν ἅπαντα
[3, 9]	τῶν λῃστῶν τέσσαρες πάντα μὲν	τὰ	ἐν τῇ νηῒ λαμβάνουσι καὶ
[3, 18]	ἅμα λέγων περιαιρεῖ τὰ μαγγανεύματα	τὰ	ἐπὶ τῇ γαστρὶ τῆς Λευκίππης
[3, 19]	θυσίας τὸν τόπον. λέγε δὴ	τὰ	ἐπίλοιπα, Σάτυρε· σὸς γὰρ ἐντεῦθεν
[3, 23]	ἀθρόα κατεχεῖτο ἡδονή. ὡς δὲ	τὰ	κατὰ Λευκίππην εἶχέ μοι καλῶς,
[3, 10]	ὡς καλά σου τῶν γάμων	τὰ	κοσμήματα· θάλαμος μὲν τὸ δεσμωτήριον,
[3, 22]	αὐτὴν ἐπὶ τὸν βωμόν· καὶ	τὰ	λοιπὰ οἶδας. ~Ὡς οὖν ἤκουσα,
[3, 18]	τινὰ καταλέγειν· ἅμα λέγων περιαιρεῖ	τὰ	μαγγανεύματα τὰ ἐπὶ τῇ γαστρὶ
[3, 2]	κατεδύετο. ἐῴκει δὲ τῶν κυμάτων	τὰ	μὲν ὄρεσι, τὰ δὲ χάσμασιν.
[3, 10]	ἀτυχημάτων· ἤδη τὸν θρῆνον ὀρχήσομαι.	τὰ	μὲν οὖν ἐμά, κἂν ὑπερβολὴν
[3, 1]	πνεύματος. μετεσκευαζόμεθα οὖν ἅπαντες εἰς	τὰ	μετέωρα τῆς νηός, ὅπως τὸ
[3, 16]	ἀλλ´ ὅτι σου τῆς γαστρὸς	τὰ	μυστήρια ἐμέρισαν καὶ τὴν ταφὴν
[3, 2]	δὲ ἐτετρίγεσαν· ἐφόβει δὲ καὶ	τὰ	ξύλα τῆς νεὼς ῥηγνύμενα, μὴ
[3, 20]	τις ἐν αὐτοῖς ἦν τῶν	τὰ	Ὁμήρου τῷ στόματι δεικνύντων ἐν
[3, 5]	καὶ ἦν ταῦτα τῆς Αἰγύπτου	τὰ	παράλια. κατεῖχον δὲ τότε λῃσταὶ
[3, 20]	ἔκλαον, ὦ δέσποτα, καὶ ὠδυρόμην,	τὰ	περὶ τῆς Λευκίππης πυθόμενος, καὶ
[3, 3]	ὁ κυβερνήτης ἀπειπὼν ῥίπτει μὲν	τὰ	πηδάλια ἐκ τῶν χειρῶν, ἀφίησι
[3, 19]	τῆς νεώς. ἦν οὖν μοι	τὰ	πλεῖστα τῶν κτημάτων περὶ ταύτην
[3, 25]	ἐν κάλλει δεύτερος. κεκέρασται μὲν	τὰ	πτερὰ χρυσῷ καὶ πορφύρᾳ· αὐχεῖ
[3, 10]	ὑπερβολὴν ἔχῃ συμφορᾶς, ἧττον ἀλγῶ,	τὰ	σὰ δέ, Λευκίππη, ποίῳ στόματι
[3, 18]	νῦν, ὁ Μενέλαος ἔφη, καὶ	τὰ	σπλάγχνα ἀπολήψεται καὶ τὰ στέρνα
[3, 15]	εἰς τὴν κάτω γαστέρα ῥήγνυσι·	τὰ	σπλάγχνα δὲ εὐθὺς ἐξεπήδησεν, ἃ
[3, 21]	γαστέρα ῥάψωμεν, ὡς μὴ ῥᾳδίως	τὰ	σπλάγχνα διεκπίπτοι, καὶ ἐνσκευάσαντες τὴν
[3, 18]	καὶ τὰ σπλάγχνα ἀπολήψεται καὶ	τὰ	στέρνα συμφύσεται, καὶ ἄτρωτον ὄψει.
[3, 5]	δέσποτα Πόσειδον, καὶ σπεῖσαι πρὸς	τὰ	τῆς ναυαγίας σου λείψανα. πολλοὺς
[3, 7]	σκιά, τὰ τῶν φολίδων ἐπάρματα,	τὰ	τῶν αὐχένων κυρτώματα, ἡ λοφιὰ
[3, 14]	τὸν ἵππον ἐπεδεικνύμην ἐν ῥυθμῷ	τὰ	τῶν πολεμούντων σχήματα, ὥστε καὶ
[3, 7]	τῶν νώτων ἐγέγραπτο φαινομένη σκιά,	τὰ	τῶν φολίδων ἐπάρματα, τὰ τῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/03/2006