HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ACHILLES TATIUS, Leucippé et Clitophon, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ψ = 14 formes différentes pour 26 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, chapitre

[2, 7]   ἡμέρᾳ περὶ μεσημβρίαν ἡ παῖς ψάλλουσα κιθάρᾳ, ἐπιπαρῆν δὲ αὐτῇ καὶ

[2, 7]   στόμα, καί τι ἐψιθύριζεν, ἐπιπολῆς ψαύουσά μου τῶν χειλέων. κἀγὼ κατεφίλουν

[2, 7]   τὴν συμβολὴν τῷ τῆς ἐπῳδῆς ψιθυρίσματι φιλήματα ἐποίει τὴν ἐπῳδήν. κἀγὼ

[2, 1]   τὰς καμπὰς τῆς ᾠδῆς περιελὼν ψιλὸν ἔλεγεν ἁρμονίας τὸν λόγον, οὕτως

[2, 23]   κατακλιθέντος. ἐγὼ μὲν δὴ τὸν ψόφον ἀκούσας ἀνοιγομένων τῶν θυρῶν, εὐθὺς

[2, 7]   σιωπῇ, κλέπτων τῶν φιλημάτων τὸν ψόφον, ἡ δὲ ἀνοίγουσα καὶ κλείουσα

[2, 10]   οὕτω καλὸν ἀπολέσας, καὶ τὸν ψόφον λοιδορῶν. ἐν τούτῳ δὲ καὶ

[2, 10]   αὐτὸς ἦν ὁ ποιήσας τὸν ψόφον, προσιόντα θεασάμενός τινα. ~Ὀλίγων δὲ

[2, 10]   καὶ ἐπεχείρουν τι προὔργου ποιεῖν, ψόφος τις ἡμῶν κατόπιν γίνεται· καὶ

[2, 35]   ἀπαγαγεῖν, ἐμβάλλω λόγον ἐρωτικῆς ἐχόμενον ψυχαγωγίας· καὶ γὰρ οὐδὲ ἡ Λευκίππη

[2, 8]   κάτω τὴν ἡδονὴν ἕλκουσι τὰς ψυχὰς ἄνω πρὸς τὰ φιλήματα. οὐκ

[2, 21]   πλάττειν ἠδυνάμην, ἡ δὲ σὴ ψυχὴ πρὸς τοῦτο μόνον μαλακίζεται. ἔκλαιεν

[2, 13]   πάσχειν ἀπὸ ῥημάτων, ἃ τῇ ψυχῇ τρωθέντες διακονοῦσιν ὀφθαλμοί. προσελθὼν οὖν

[2, 34]   ὑπ´ ἐμοῦ πεφονευμένος, ἀλλὰ τὴν ψυχὴν ἀφῆκε τῇ φονευσάσῃ μου περιπλεκόμενος

[2, 34]   τότε ψυχὴν ἔχειν; εἰ καὶ ψυχὴν εἶχον ὅλως, ὡς ἂν ἄλλος

[2, 34]   βολήν. τίνα οἴει με τότε ψυχὴν ἔχειν; εἰ καὶ ψυχὴν εἶχον

[2, 3]   καὶ Διόνυσος, δύο βίαιοι θεοί, ψυχὴν κατασχόντες ἐκμαίνουσιν εἰς ἀναισχυντίαν, ὁ

[2, 30]   ἀπελθόντες καταλίποιτε, βρόχον πλεξαμένη τὴν ψυχήν μου οὕτως ἀφήσω. ἐγὼ δὲ

[2, 29]   καὶ ἐπιτυγχάνειν καὶ ἐπὶ τὴν ψυχὴν πέμπειν τὰ βλήματα καὶ ποικίλα

[2, 23]   κινδύνου φόβος ἐθορύβει τὰς τῆς ψυχῆς ἐλπίδας, ἡ δὲ ἐλπὶς τοῦ

[2, 29]   ἔπαυσε τὸ θυμούμενον καὶ τῆς ψυχῆς ἐμάρανε τὸ λυπούμενον. ἂν δέ

[2, 29]   λύπη καὶ ὀργὴ τρία τῆς ψυχῆς κύματα· ἡ μὲν γὰρ αἰδὼς

[2, 8]   γὰρ φωνῆς ὄργανον· φωνὴ δὲ ψυχῆς σκιά. αἱ γὰρ τῶν στομάτων

[2, 29]   τὰ στέρνα διανεμομένη κατατήκει τῆς ψυχῆς τὸ ζωπυροῦν· ἡ δὲ ὀργὴ

[2, 2]   ῥῖνας εὐφραίνει καὶ θιγόντι μὲν ψυχρόν ἐστιν, εἰς τὴν γαστέρα δὲ

[2, 14]   θιγόντι δέ σοι τὸ ὕδωρ ψυχρόν ἐστιν οἷόνπερ χιών, καὶ οὔτε

Livre, chapitre
[2, 7]	ἡμέρᾳ περὶ μεσημβρίαν ἡ παῖς	ψάλλουσα	κιθάρᾳ, ἐπιπαρῆν δὲ αὐτῇ καὶ
[2, 7]	στόμα, καί τι ἐψιθύριζεν, ἐπιπολῆς	ψαύουσά	μου τῶν χειλέων. κἀγὼ κατεφίλουν
[2, 7]	τὴν συμβολὴν τῷ τῆς ἐπῳδῆς	ψιθυρίσματι	φιλήματα ἐποίει τὴν ἐπῳδήν. κἀγὼ
[2, 1]	τὰς καμπὰς τῆς ᾠδῆς περιελὼν	ψιλὸν	ἔλεγεν ἁρμονίας τὸν λόγον, οὕτως
[2, 23]	κατακλιθέντος. ἐγὼ μὲν δὴ τὸν	ψόφον	ἀκούσας ἀνοιγομένων τῶν θυρῶν, εὐθὺς
[2, 7]	σιωπῇ, κλέπτων τῶν φιλημάτων τὸν	ψόφον,	ἡ δὲ ἀνοίγουσα καὶ κλείουσα
[2, 10]	οὕτω καλὸν ἀπολέσας, καὶ τὸν	ψόφον	λοιδορῶν. ἐν τούτῳ δὲ καὶ
[2, 10]	αὐτὸς ἦν ὁ ποιήσας τὸν	ψόφον,	προσιόντα θεασάμενός τινα. ~Ὀλίγων δὲ
[2, 10]	καὶ ἐπεχείρουν τι προὔργου ποιεῖν,	ψόφος	τις ἡμῶν κατόπιν γίνεται· καὶ
[2, 35]	ἀπαγαγεῖν, ἐμβάλλω λόγον ἐρωτικῆς ἐχόμενον	ψυχαγωγίας·	καὶ γὰρ οὐδὲ ἡ Λευκίππη
[2, 8]	κάτω τὴν ἡδονὴν ἕλκουσι τὰς	ψυχὰς	ἄνω πρὸς τὰ φιλήματα. οὐκ
[2, 21]	πλάττειν ἠδυνάμην, ἡ δὲ σὴ	ψυχὴ	πρὸς τοῦτο μόνον μαλακίζεται. ἔκλαιεν
[2, 13]	πάσχειν ἀπὸ ῥημάτων, ἃ τῇ	ψυχῇ	τρωθέντες διακονοῦσιν ὀφθαλμοί. προσελθὼν οὖν
[2, 34]	ὑπ´ ἐμοῦ πεφονευμένος, ἀλλὰ τὴν	ψυχὴν	ἀφῆκε τῇ φονευσάσῃ μου περιπλεκόμενος
[2, 34]	τότε ψυχὴν ἔχειν; εἰ καὶ	ψυχὴν	εἶχον ὅλως, ὡς ἂν ἄλλος
[2, 34]	βολήν. τίνα οἴει με τότε	ψυχὴν	ἔχειν; εἰ καὶ ψυχὴν εἶχον
[2, 3]	καὶ Διόνυσος, δύο βίαιοι θεοί,	ψυχὴν	κατασχόντες ἐκμαίνουσιν εἰς ἀναισχυντίαν, ὁ
[2, 30]	ἀπελθόντες καταλίποιτε, βρόχον πλεξαμένη τὴν	ψυχήν	μου οὕτως ἀφήσω. ἐγὼ δὲ
[2, 29]	καὶ ἐπιτυγχάνειν καὶ ἐπὶ τὴν	ψυχὴν	πέμπειν τὰ βλήματα καὶ ποικίλα
[2, 23]	κινδύνου φόβος ἐθορύβει τὰς τῆς	ψυχῆς	ἐλπίδας, ἡ δὲ ἐλπὶς τοῦ
[2, 29]	ἔπαυσε τὸ θυμούμενον καὶ τῆς	ψυχῆς	ἐμάρανε τὸ λυπούμενον. ἂν δέ
[2, 29]	λύπη καὶ ὀργὴ τρία τῆς	ψυχῆς	κύματα· ἡ μὲν γὰρ αἰδὼς
[2, 8]	γὰρ φωνῆς ὄργανον· φωνὴ δὲ	ψυχῆς	σκιά. αἱ γὰρ τῶν στομάτων
[2, 29]	τὰ στέρνα διανεμομένη κατατήκει τῆς	ψυχῆς	τὸ ζωπυροῦν· ἡ δὲ ὀργὴ
[2, 2]	ῥῖνας εὐφραίνει καὶ θιγόντι μὲν	ψυχρόν	ἐστιν, εἰς τὴν γαστέρα δὲ
[2, 14]	θιγόντι δέ σοι τὸ ὕδωρ	ψυχρόν	ἐστιν οἷόνπερ χιών, καὶ οὔτε

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 8/02/2006