HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ACHILLES TATIUS, Leucippé et Clitophon, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique)


υ  =  50 formes différentes pour 79 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[2, 11]   δὲ πρὸς ἀλλήλους οἱ λίθοι.  ὑάκινθος   μὲν ῥόδον ἦν ἐν λίθῳ,
[2, 13]   καὶ τὸν Σώστρατον ἀμύνασθαι τῆς  ὕβρεως   καὶ αὑτῷ τὴν ἐπιθυμίαν τελέσαι.
[2, 37]   ὠμηστής, δὲ ἀνάρπαστος γενόμενος  ὑβρίζεται   καὶ ἔοικεν τυραννουμένῳ. καὶ τὸ
[2, 24]   ὄφελον ἔπαθες πολέμου νόμῳ τὴν  ὕβριν·   ὄφελόν σε κἂν Θρᾲξ νικήσας
[2, 13]   ἐραστής· τοσαύτη γὰρ τοῖς ἀκολάστοις  ὕβρις,   ὡς καὶ τοῖς ὠσὶν εἰς
[2, 24]   μαχαίρας τομή· οὐδὲ εἶδον τὸν  ὑβρίσαντά   σε, οὐδὲ οἶδά μου τῆς
[2, 24]   ὄφελόν σε κἂν Θρᾲξ νικήσας  ὕβρισεν·   οὐκ εἶχεν συμφορὰ διὰ
[2, 37]   ἔχω πείρας. γυναικὶ μὲν οὖν  ὑγρὸν   μὲν τὸ σῶμα ἐν ταῖς
[2, 38]   μαλθάσσει τὰς ἐν Ἀφροδίτῃ περιπλοκὰς  ὑγρότητι   σαρκῶν, ἀλλ´ ἀντιτυπεῖ πρὸς ἄλληλα
[2, 14]   ὑπὸ τοῦ πυρὸς φλέγεται, ἀλλ´  ὕδατός   εἰσιν ἐν τῇ κρήνῃ καὶ
[2, 14]   οὔτε τὸ πῦρ ὑπὸ τοῦ  ὕδατος   κατασβέννυται οὔτε τὸ ὕδωρ ὑπὸ
[2, 14]   ἢν δὲ ἀκοῦσαι θέλῃς τοῦ  ὕδατος   λαλοῦντος, μικρὸν ἀνάμεινον ἐκπετάσας τὰ
[2, 14]   κρούεται, τὸ δὲ πνεῦμα τοῦ  ὕδατος   πλῆκτρον γίνεται, τὸ ῥεῦμα δὲ
[2, 14]   μόνον, ἀλλὰ καὶ τὴν τοῦ  ὕδατος   φύσιν. ἐθεασάμην γὰρ ἐγὼ τοιαῦτα
[2, 14]   ταύτῃ κάτω τεταμίευται τῇ τῶν  ὑδάτων   ἰλύϊ δεδεμένος, καὶ ἔστιν ἐκεῖ
[2, 14]   πηγή. κοντὸν οὖν εἰς τὸ  ὕδωρ   βαπτίζουσι πίσσῃ πεφαρμαγμένον ἀνοίγουσί τε
[2, 14]   αἱ Λιβύων παρθένοι, ὅτι τὸ  ὕδωρ   ἔχει πλούσιον. δὲ πλοῦτος
[2, 14]   τὸ γοῦν τῆς Σικελικῆς πηγῆς  ὕδωρ   κεκερασμένον ἔχει πῦρ· καὶ φλόγα
[2, 2]   Τοῦτο μέν ἐστιν, ἔφη, τὸ  ὕδωρ,   τοῦτο δὲ πηγή.
[2, 2]   Διόνυσος ἔφη· Τοῦτό ἐστιν ὀπώρας  ὕδωρ,   τοῦτό ἐστιν αἷμα βότρυος. ἄγει
[2, 2]   Πόθεν, ξένε, σοὶ τὸ  ὕδωρ   τοῦτο τὸ πορφυροῦν; πόθεν οὕτως
[2, 14]   τοῦ ὕδατος κατασβέννυται οὔτε τὸ  ὕδωρ   ὑπὸ τοῦ πυρὸς φλέγεται, ἀλλ´
[2, 14]   κατὰ τῆς θαλάσσης, ἀλλὰ τὸ  ὕδωρ   ὑπορρεῖ κάτωθεν. ὑπόκειται δὲ πορθμὸς
[2, 14]   ἄνω· θιγόντι δέ σοι τὸ  ὕδωρ   ψυχρόν ἐστιν οἷόνπερ χιών, καὶ
[2, 14]   τὰς δίνας ἐμπέσῃ, τὸ μὲν  ὕδωρ   ὡς χορδὴ κρούεται, τὸ δὲ
[2, 3]   τὸν Γλαύκου τοῦ Χίου δεύτερον.  ὑέλου   μὲν τὸ πᾶν ἔργον ὀρωρυγμένης·
[2, 34]   θηρίων. ἐξαίφνης δὲ σῦς τῆς  ὕλης   προπηδᾷ, καὶ τὸ μειράκιον ἐδίωκε·
[2, 31]   ἦμεν δὲ οἱ πάντες ἕξ,  ὑμεῖς   καὶ Κλεινίας καὶ δύο
[2, 27]   μήτηρ τίνα κατέλαβεν, ὡς  ὑμεῖς   φατε, τε καταμηνύσων οὐκ
[2, 33]   δὲ γένος Αἰγύπτιος. τὰ δὲ  ὑμέτερα   τίνα; Ἐγὼ Κλειτοφῶν, οὗτος Κλεινίας,
[2, 26]   λέγει Κλειώ· Κἀγὼ σὺν  ὑμῖν·   ἢν γὰρ περιμείνω τὴν ἕω,
[2, 33]   ἄμφω. Τίς οὖν πρόφασις  ὑμῖν   τῆς ἀποδημίας; Ἢν σὺ πρῶτος
[2, 34]   ἐμίσει με τὸν πονηρὸν  ὑπ´   ἐμοῦ πεφονευμένος, ἀλλὰ τὴν ψυχὴν
[2, 10]   τούτῳ δὲ καὶ Σάτυρος  ὑπαντιάζει   με φαιδρῷ τῷ προσώπῳ· καθορᾶν
[2, 3]   πυρί, δὲ τὸν οἶνον  ὑπέκκαυμα   φέρων· οἶνος γὰρ ἔρωτος τροφή.
[2, 23]   τῆς ἐρωμένης. καὶ μὲν  ὑπελείπετο,   ἐγὼ δὲ εἰσῄειν, ὑποδεχομένης με
[2, 16]   καὶ Λευκίππη νοσεῖν ἔνδον  ὑπέμεινε   (συνέκειτο γὰρ ἡμῖν εἰς ταὐτὸν
[2, 27]   καλλίστην γνώμην εὑρηκέναι, ταύτην μὲν  ὑπεξαγαγεῖν,   ἡμᾶς δὲ ὀλίγας ἡμέρας ἐπισχεῖν,
[2, 18]   τῶν γάμων, ἠχθόμην δὲ ὅμως  ὑπὲρ   ἀδελφῆς περιπεσούσης τοιαύτῃ συμφορᾷ. ~Ὀλίγας
[2, 24]   σὺ μὲν ἐν Βυζαντίῳ πολεμεῖς  ὑπὲρ   ἀλλοτρίων γάμων, ἐν Τύρῳ δὲ
[2, 12]   ταῦτα ὡς ἐγένετο τὸν ἀετὸν  ὑπερεπῄνουν   καὶ δικαίως ἔλεγον ἁπάντων ὀρνίθων
[2, 26]   ἡμῖν. καὶ Κλεινίας, ἐν  ὑπερῴῳ   γὰρ τὸν θάλαμον εἶχε, διαλεγομένων
[2, 18]   Καλλισθένης τὸ σημεῖον ἰδὼν  ὑπήντησεν   ἐπιπλεύσας καὶ δέχεται μὲν τὴν
[2, 23]   αὐτοῦ φθάσαι, καταπεσὼν ἔκειτο, τὸν  ὕπνον   καθεύδων τοῦ φαρμάκου. δὲ
[2, 10]   Κλειοῦς ἑπομένης, πρὶν ἐπὶ τὸν  ὕπνον   τραπῆναι. ἐγὼ δέ σοι καὶ
[2, 23]   αὐτὸν γαστρὸς ἡττώμενον, φάρμακον πριάμενος  ὕπνου   βαθέος ἐφ´ ἑστίασιν αὐτὸν ἐκάλεσεν.
[2, 23]   ἀπὸ τῆς αἰδοῦς. ταραχθεῖσα οὖν  ὑπὸ   δείματος, ὡς εἶχεν ἀναπηδᾷ καὶ
[2, 24]   ἤλθομεν. ~Ἡ δὲ πρῶτον μὲν  ὑπὸ   ἰλίγγου κατέπεσεν, εἶτα ἀνενεγκοῦσα τὴν
[2, 37]   γυνὴ γενομένη πέφυκεν ἀσθμαίνειν  ὑπὸ   καυματώδους ἡδονῆς, τὸ δὲ ἄσθμα
[2, 18]   τὰς τρίχας· ἔφερον δὲ ἕκαστος  ὑπὸ   κόλπῳ ξίφος, ἐκόμιζον δὲ καὶ
[2, 22]   ποιούμενος τῆς πτήσεως τὸν κύκλον  ὑπὸ   περιττῆς ἀπειροκαλίας ἀράχνης λανθάνει νήμασιν
[2, 18]   ἡμῶν ἀποσβεννύουσι, φευγόντων δὲ ἀτάκτως  ὑπὸ   τῆς ἐκπλήξεως, τὰ ξίφη γυμνώσαντες
[2, 10]   γάρ μοι ἐδόκει ὅσα ἐπράττομεν,  ὑπό   τινι τῶν δένδρων λοχῶν μή
[2, 7]   ἐπᾴσασαν ῥήματα· διδαχθῆναι γὰρ αὐτὴν  ὑπό   τινος Αἰγυπτίας εἰς πληγὰς σφηκῶν
[2, 14]   ὕδατος κατασβέννυται οὔτε τὸ ὕδωρ  ὑπὸ   τοῦ πυρὸς φλέγεται, ἀλλ´ ὕδατός
[2, 5]   δὲ κατ´ ἐμαυτὸν γενόμενος καὶ  ὑπὸ   τοῦ Σατύρου παροξυνθεὶς ἤσκουν ἐμαυτὸν
[2, 13]   τὸν Καλλισθένην καὶ ἠτιμᾶσθαι νομίσαντα  ὑπὸ   τοῦ Σωστράτου καὶ ἄλλως ἐρῶντα·
[2, 14]   χιών, καὶ οὔτε τὸ πῦρ  ὑπὸ   τοῦ ὕδατος κατασβέννυται οὔτε τὸ
[2, 35]   ἑαυτοῦ μεμνημένον, τὸν δὲ Κλεινίαν  ὑποδακρύοντα   μνήμῃ Χαρικλέους, βουλόμενος αὐτοὺς τῆς
[2, 19]   πολλάκις κατεπᾴδων ἐπεπείκειν τὴν κόρην  ὑποδέξασθαί   με τῷ θαλάμῳ νυκτός, τῆς
[2, 23]   ἵεμαι δρόμῳ, καὶ Σάτυρος  ὑποδέχεται   τρέμοντα καὶ τεταραγμένον. εἶτα ἐφεύγομεν
[2, 23]   μὲν ὑπελείπετο, ἐγὼ δὲ εἰσῄειν,  ὑποδεχομένης   με τῆς Κλειοῦς ἀψοφητί, τρέμων
[2, 14]   ἀλλὰ τὸ ὕδωρ ὑπορρεῖ κάτωθεν.  ὑπόκειται   δὲ πορθμὸς κάτωθεν ἰσθμῷ· καὶ
[2, 37]   ἐξέωσται· ἦν γάρ, οἶμαι, γυνή.  ~Ὑπολαβὼν   οὖν ἐγώ, Καὶ μὴν οὐράνιον,
[2, 35]   νηός. λέγω δὴ πρὸς αὐτοὺς  ὑπομειδιῶν·   Ὡς παρὰ πολὺ κρατεῖ μου
[2, 3]   οἴνου, κατὰ μικρὸν βότρυς  ὑποπερκάζεται   καὶ σταφυλὴν τὸν ὄμφακα ποιεῖ.
[2, 18]   αὐτοὶ θυσίαν, ὡς ἂν ἥκιστα  ὑποπτευθεῖεν·   ἡμεῖς δὲ ᾠόμεθα γυναῖκας εἶναι.
[2, 20]   ἡμῖν· μάλιστα δέ, ὅπερ ἦν,  ὑποπτεύσας   μή τι νύκτωρ ἡμῖν πραχθῇ,
[2, 14]   τῆς θαλάσσης, ἀλλὰ τὸ ὕδωρ  ὑπορρεῖ   κάτωθεν. ὑπόκειται δὲ πορθμὸς κάτωθεν
[2, 21]   συνεὶς οὖν Σάτυρος τὸ  ὕπουλον   αὐτοῦ τῶν λόγων, ἠρέμα μειδιῶν,
[2, 23]   αὐτῆς τὴν θυγατέρα καὶ καταθέμενον  ὑπτίαν,   μέσην ἀνατεμεῖν τῇ μαχαίρᾳ τὴν
[2, 23]   ἑστίασιν αὐτὸν ἐκάλεσεν. δὲ  ὑπώπτευε   μέν τινα μηχανὴν καὶ ὤκνει
[2, 11]   ἡμᾶς. τοῦτο δὲ εἰς τὴν  ὑστεραίαν   παρεσκευάζετο. ἐώνητο δὲ τῇ κόρῃ
[2, 18]   τῶν μάντεων· καὶ εἰς τὴν  ὑστεραίαν   παρεσκευαζόμεθα νύκτωρ ὡς θυσόμενοι τῷ
[2, 2]   οἶνος ἦν. δὲ πιὼν  ὑφ´   ἡδονῆς βακχεύεται καὶ λέγει πρὸς
[2, 38]   ἀποσπάσειας τὸ στόμα, μέχρις ἂν  ὑφ´   ἡδονῆς ἐκφύγῃς τὰ φιλήματα.
[2, 37]   τῆς Ἀφροδίτης ἀκμῇ οἰστρεῖ μὲν  ὑφ´   ἡδονῆς, περικέχηνε δὲ φιλοῦσα καὶ
[2, 11]   τὸ αἷμα τὴν γένυν καὶ  ὑφαίνει   τοῖς χείλεσι τὴν πορφύραν.
[2, 15]   ἵππους ἐπαινεῖ. βαδίζει δὲ ταῦρος  ὑψαυχενῶν   καὶ ὥσπερ ἐπιδεικνύμενος ὅτι τῶν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 8/02/2006