Livre, chapitre |
[2, 36] |
(καὶ
γὰρ
γυναιξὶ
κεκοινώνηκεν
ὁ
|
Ζεύς) |
ἀλλ´
Ἀλκμήνην
μὲν
ἔχει
πένθος |
[2, 15] |
Εὐρώπης
ἀληθής,
Αἰγύπτιον
βοῦν
ὁ
|
Ζεὺς |
ἐμιμήσατο.
~Ἔτυχεν
οὖν
ἡ
μὲν |
[2, 37] |
ἐξ
οὐρανοῦ.
διὰ
γυναῖκά
ποτε
|
Ζεὺς |
ἐμυκήσατο,
διὰ
γυναῖκά
ποτε
Σάτυρον |
[2, 1] |
Εἰ
τοῖς
ἄνθεσιν
ἤθελεν
ὁ
|
Ζεὺς |
ἐπιθεῖναι
βασιλέα,
τὸ
ῥόδον
ἂν |
[2, 6] |
τούτῳ
τὴν
πρᾶσιν
ἐκέλευσεν
ὁ
|
Ζεύς, |
καὶ
ἅμα
ἐγέλασε.
Ποῖον
Ἑρμῆν; |
[2, 37] |
ὅτι
δι´
αὐτὴν
ἔκλεψεν
ὁ
|
Ζεὺς |
τρεῖς
ὅλους
ἡλίους.
εἰ
δὲ |
[2, 1] |
πετάλοις
τρυφᾷ,
τὸ
πέταλον
τῷ
|
Ζεφύρῳ |
γελᾷ.
ἡ
μὲν
ταῦτα
ᾖδεν· |
[2, 13] |
ποιήσειε
γυναῖκα,
γάμον
ἔχειν
τὴν
|
ζημίαν, |
προσεῖχε
τούτῳ
τῷ
νόμῳ.
καὶ |
[2, 18] |
τῷ
θεῷ.
τούτων
δὲ
τὸν
|
Ζήνωνα |
ἐλάνθανεν
οὐδέν·
ἀλλ´
ἐπειδὴ
καιρὸς |
[2, 17] |
προσπορίζεται
λέμβον,
δίδωσι
δὲ
τῷ
|
Ζήνωνι· |
τοῦτο
γὰρ
ἦν
ὄνομα
τῷ |
[2, 22] |
ἐξαίφνης
βοᾷ
καὶ
τὸν
τετρωκότα
|
ζητεῖ. |
ἐγὼ
δὲ
παρὼν
οὐ
πάρειμι. |
[2, 36] |
ἄχθεται
θνητῷ
κάλλει
δεδεμένον
καὶ
|
ζητεῖ |
πρὸς
οὐρανὸν
ταχὺ
φεύγειν,
τὸ |
[2, 7] |
καρδίαν
κατέρρευσε
τὸ
τραῦμα
καὶ
|
ζητεῖ
|
σου
τὴν
ἐπῳδήν.
ἦ
που |
[2, 37] |
συντυγχάνει
πλανωμένῳ
τῷ
φιλήματι
καὶ
|
ζητοῦντι |
καταβῆναι
κάτω,
ἀναστρέφον
τε
σὺν |
[2, 11] |
τὸν
χηραμὸν
αὐτοῦ
τὸ
ἔριον,
|
ζητῶν |
τοῦ
κόχλου
τὰ
μυστήρια·
τὸ |
[2, 34] |
ὡς
ἂν
ἄλλος
τις
ἀποθάνοι
|
ζῶν. |
τὸ
δὲ
οἰκτρότερον,
τὰς
χεῖρας |
[2, 29] |
διανεμομένη
κατατήκει
τῆς
ψυχῆς
τὸ
|
ζωπυροῦν· |
ἡ
δὲ
ὀργὴ
περιϋλακτοῦσα
τὴν |