Livre, chapitre |
[1, 18] |
μυστήριον,
οὐ
τοῖς
ὁμοιογενέσι
μόνον,
|
πρὸς |
ἄλληλα,
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
ἀλλοφύλοις. |
[1, 18] |
τὸ
(στόμα.
ἑστᾶσιν
οὖν
ἀμφότεροι
|
πρὸς |
ἀλλήλους
βλέποντες,
ὁ
μὲν
ἠπειρώτης |
[1, 15] |
φύλλων
ἄνωθεν
αἰωρουμένων,
ὑφ'
ἡλίῳ
|
πρὸς |
ἄνεμον
συμμιγεῖ
(ὠχρὰν
ἐμάρμαιρεν
ἡ |
[1, 10] |
θέλουσαν
μὲν
παρέχειν,
αἴτησίς
ἐστι,
|
πρὸς |
ἀπειθοῦσαν
(δέ,
ἱκετηρία.
κἂν
μὲν |
[1, 17] |
κἂν
μόνον
ἴδῃ
καὶ
θίγῃ,
|
πρὸς |
αὑτὴν
εἵλκυσεν,
ὥσπερ
ἐρωτικόν
τι |
[1, 7] |
ἦν.
οὕτω
δὲ
εἶχε
φιλοτιμίας
|
πρὸς |
αὐτό,
ὥστε
καὶ
ἵππον
πριάμενος, |
[1, 8] |
πρὸ
καιροῦ
τῆς
ἥβης
ἀπολέσῃς·
|
πρὸς |
γὰρ
τοῖς
ἄλλοις
καὶ
τοῦτ' |
[1, 10] |
ὅμοιοι
μέν
εἰσιν
εἰς
αἰδῶ·
|
πρὸς |
δὲ
τὴν
τῆς
Αφροδίτης
χάριν |
[1, 5] |
ἀξιώματι
παρρησία
(γίνεται.
καὶ
ταῦτα
|
πρὸς |
ἐμαυτὸν
ἔλεγον
Ιδοὺ
καὶ
Ἀπόλλων |
[1, 10] |
ἠρέμα.
τὸ
γὰρ
ἐραστοῦ
φίλημα
|
πρὸς |
ἐρωμένην
θέλουσαν
μὲν
παρέχειν,
αἴτησίς |
[1, 9] |
ἐστιν
ἐφόδιον
εἰς
πειθὼ
συνεχὴς
|
πρὸς |
ἐρωμένην
ὁμιλία,
ὀφθαλμὸς
γὰρ
φιλίας |
[1, 11] |
μειζόνων
ἀρχὴ
καὶ
ἐπιτρίψῃ
με
|
πρὸς |
ἔρωτα
πλείονα,
ἂν
γοῦν
αὐξηθῇ |
[1, 9] |
τούτοις
εὐτυχῶν
ἐγκαλεῖς·
ἀχάριστος
εἶ
|
πρὸς |
ἔρωτος
δωρεάν·
οὐκ
οἶδας
οἶόν |
[1, 5] |
ἐνίκησαν.
~Αἱ,
μὲν
δὴ
κατήγοντο
|
πρὸς |
ἡμᾶς,
καὶ
αὐταῖς
ὁ
πατὴρ |
[1, 8] |
ταῦτα
μειράκιον
οὕτω
(καλόν;
μή,
|
πρὸς |
θεῶν,
Χαρίκλεις,
μήπω
μοι
δοῦλος |
[1, 11] |
τὸ
κάλλος
αὐτῆς
τυφλώττω
καὶ
|
πρὸς
|
(Λευκίππην
μόνην
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
ἔχω. |
[1, 3] |
ἐκ
τοῦ
δείματος,
φράζω
μὲν
|
πρὸς |
οὐδένα,
κατ᾽
ἐμαυτὸν
δὲ
πονηρὰ |
[1, 15] |
ἄλσος
ἦν,
μέγα
τι
χρῆμα
|
πρὸς
|
ὀφθαλμῶν
ἡδονήν·
καὶ
περὶ
τὸ |
[1, 9] |
καὶ
γυνή.
ἔχει
δέ
τι
|
πρὸς |
παρθένον
ἐπαγωγὸν
ἡλικιώτης
ἐρῶν·
τὸ
|
[1, 3] |
τῷ
ἀδελφῷ
χαίρειν
Σώστρατος.
Ἥκουσι
|
πρὸς |
σὲ
θυγάτηρ
ἐμὴ
Λευκίππη
καὶ
|
[1, 19] |
γὰρ
τοῦ
σώματος
κάλλος
αὐτῆς
|
πρὸς |
τὰ
τοῦ
λειμῶνος
ἤριζεν
ἄνθη· |
[1, 1] |
δὲ
τῷ
τοῦ
λειμῶνος
τέλει
|
πρὸς, |
ταῖς
ἐπὶ
θάλασσαν
τῆς
γῆς |
[1, 10] |
ὁδούς.
~Μηδέν,
εἶπεν
ὁ
Κλεινίας,
|
πρὸς |
ταῦτα
ζήτει
παρ'
ἄλλου
μαθεῖν: |
[1, 12] |
Χαρικλῆς.
τὸν
μὲν
οὖν
Κλεινίαν
|
πρὸς |
τὴν
ἀγγελίαν
ἀφῆκεν
ἡ
φωνὴ
|
[1, 19] |
ἅμα
τὴν
κόρην,
πῶς
ἔχει
|
πρὸς |
τὴν
ἀκρόασιν
τὴν
ἐρωτικήν·
ἡ |
[1, 1] |
χροιὰ
διπλῆ·
τὸ
μὲν
γὰρ
|
πρὸς |
τὴν
γῆν
ὑπέρυθρον,
κυάνεον
δὲ |
[1, 12] |
ἄνω
τε
καὶ
κάτω
πηδῶν
|
πρὸς |
τὴν
ἐκατέρων
σπουδὴν
δίκην
νεὼς |
[1, 18] |
ἄλλα
δῶρα·
ὁ
δὲ
εὐθὺς
|
πρὸς |
τὴν
ἐρωμένην
κομίζει
καὶ
ταῦτά |
[1, 18] |
εἰς
τὸν
αἰγιαλὸν
ἐλθὼν
συρίζει
|
πρὸς |
τὴν
θάλασσαν
τῇ
σμυραίνῃ
σύμβολον, |
[1, 5] |
τις
ἑαυτὸν
νουθετῇ,
τῷ
παραδείγματι
|
πρὸς |
τὴν
μίμησιν
ἐρεθίζεται,
μάλιστα
ὅταν |
[1, 10] |
ἀκούσας
μάθε.
μηδὲν
μὲν
εἴπῃς
|
πρὸς |
τὴν
παρθένον
ἀφροδίσιον·
τὸ
δὲ |
[1, 1] |
τὰς
παρειάς·
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
ἀνοίξασαι
|
πρὸς
|
τἡν
θάλασσαν
μικρὸν
ὑποκεχηνυῖαι
τὸ |
[1, 10] |
πράξεως,
πολλάκις
δὲ
καὶ
ἑκοῦσαι
|
πρὸς |
τὸ
ἔργον
ἐρχόμεναι
θέλουσι
βιάζεσθαι |
[1, 11] |
Λευκίππην
ἰδεῖν.
νῦν
δὲ
καὶ
|
πρὸς |
τὸ
κάλλος
αὐτῆς
τυφλώττω
καὶ |
[1, 1] |
γῆν
ὑπέρυθρον,
κυάνεον
δὲ
τὸ
|
πρὸς |
τὸ
(πέλαγος.
ἀφρὸς
ἐπεποίητο
καὶ |
[1, 1] |
ὁ
βοῦς
ἐπέστραπτο
ταύτῃ
μᾶλλον
|
πρὸς |
τὸ
τῆς
χειρὸς
ἕλκον
ἡνιοχούμενος. |
[1, 9] |
πρῶτα
μελλήσων
ἱππάζεσθαι.
~Ἐγὼ
δὲ
|
πρὸς |
τὸν
Κλεινίαν
καταλέγω,
μου
το |
[1, 18] |
κυμάτων
ἀναδύεται.
ἀλλ'
οὐκ
εὐθέως
|
πρὸς |
τὸν
νυμφίον
ἐξέρχεται
(οἶδε
γάρ, |
[1, 7] |
δυστυχῇ,
διπλοῦν
τὸ
κακόν.
ἀλλὰ
|
πρὸς |
τὸν
πλοῦτον
ὁ
πατὴρ
ἀποβλέπων |
[1, 16] |
κόρην
εἰς
ἔρωτα
παρασκευάσαί,
λόγων
|
πρὸς |
τὸν
Σάτυρον
ἠρχόμην,
ἀπὸ
τοῦ |
[1, 10] |
ἔρωτος
πρωτοκύμων
οὐ
δεῖται
διδασκαλίας
|
πρὸς |
τὸν
(τοκετόν.
ἐὰν
γὰρ
ἡ |
[1, 2] |
Μὴ
κατοκνησῃς,
ω
βελτιστε,
ἔφην,
|
πρὸς |
τοῦ
Διὸς
καὶ
τοῦ
Ἔρωτος |
[1, 7] |
καὶ
σύ
μοι
δοῦλος
ταχύ.
|
(πρὸς |
τοῦτον
ἀπιὼν
καὶ
ἀσπασάμενος
καὶ |
[1, 11] |
δέδομαι
παρθένῳ.
ἐπίκειται
δέ
μοι
|
πρὸς |
τοῦτον
τὸν
γάμον
ὁ
πατήρ, |
[1, 6] |
δέ
ἦν
ἑσπέρα,
πρότεραι
μὲν
|
πρὸς
|
ὕπνον
ἐτράπησαν
αἱ
γυναῖκες·
μικρὸν |